Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 maja 2014 r.

Sąd Okręgowy w Ostrołęce II Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący SSO. Anna Łaszczych (spr.)

Sędziowie SSO. Magdalena Dąbrowska

SSO. Wiesław Oryl

Protokolant Luiza Ustaszewska - Sęk

przy udziale Prokuratora Okręg. Adama Kolbusa

po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2014 r.

sprawy J. G. (1)

oskarżonego z art. 258 § 1 kk, art. 270 § 1 kk, art. 18 § 1 kk w zw. z art. 272 kk i inne

R. M.

oskarżonego z art. 258 § 1 kk, art. 270 § 1 kk w zw. z art. 12 kk i inne

A. S. (1)

oskarżonego z art. 258 § 1 kk, art. 272 kk, art. 62 § 2 kks w zw. z art. 6 § 2 kks

T. Z.

oskarżonego z art. 258 § 1 kk, art. 278 § 2 kk w zw. z art. 91 § 1 kk

M. L.

oskarżonego z art. 258 § 1 kk, art. 62 § 2 kks w zw. z art. 6 § 2 kks i inne

T. O.

oskarżonego z art. 299 § 1 kk i art. 297 § 1 kk

P. O.

oskarżonego z art. 258 § 1 kk, art. 62 § 2 kks w zw. z art. 6 § 2 kks i inne

M. G.

oskarżonego z art. 278 § 2 kk w zw. z art. 91 § 1 kk

A. S. (2)

oskarżonego z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 12 kk

na skutek apelacji, wniesionych przez Prokuratora, obrońcę oskarżonego R. M., obrońcę oskarżonego T. Z., obrońcę oskarżonego T. O., obrońcę oskarżonych A. S. (2), J. G. (1) i M. G.

od wyroku Sądu Rejonowego w Przasnyszu

z dnia 24 października 2011 r. sygn. akt. II K 10/08

o r z e k a :

I.  uchyla zaskarżony wyrok w stosunku do oskarżonych J. G. (1), R. M., A. S. (1), T. Z., M. L., T. O., P. O., M. G., A. S. (2) i sprawę przekazuje do rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Ostrołęce

II.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. L. C. kwotę 516, 60 złotych ( w tym podatek VAT) za obronę z urzędu w postępowaniu odwoławczym

Sygn. akt II Ka 24/14

UZASADNIENIE

1.  J. G. (1) został oskarżony o to, że :

I.  w okresie czasu od dnia 02.07.2003. do dnia 11.10.2005 w C., Z., O., W. i innych miejscowościach na terenie kraju, działając wspólnie i w porozumieniu z R. G. (1), J. G. (2), R. M. i innymi ustalonymi osobami brał udział w zorganizowanej grupie, mającej na celu wprowadzanie do obrotu paliwa niewiadomego pochodzenia, poprzez fałszowanie i wystawianie nierzetelnych dokumentów oraz legalizowanie środków pieniężnych pochodzących z tych przestępstw

to jest o czyn z art. 258 § 1 kk

II.  w dniu 31 maja 2005 w miejscowości C. gm. P., będąc właścicielem Przedsiębiorstwa Handlowo Usługowego (...) z siedzibą w miejscowości C. i usytuowanej na jego terenie stacji paliw, w trakcie prowadzonej przez pracowników Państwowej Inspekcji Handlowej z siedzibą w W. kontroli jakości paliw ciekłych, użył jako autentycznej, podrobionej faktury VAT nr (...) z dnia 04.06.2005r dot. zakupu oleju napędowego w ilości 2 950 l, wartości 9 912 zł, w ten sposób, że przedłożył ją w trakcie wymienionej kontroli inspektorom Państwowej Inspekcji Handlowej jako dowód zakupu badanego paliwa ciekłego

to jest o czyn z art. 270 § 1 kk

III.  w dniu 29.06.2005. w W., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, kierował wykonaniem czynu zabronionego przez A. S. (1), w ten sposób, że wiedząc o tym, iż firma (...), której właścicielem był A. S. (1), będzie firmą prowadzącą fikcyjny zakup i sprzedaż oleju napędowego, i która to firma ma posłużyć do legalizowania oleju napędowego niewiadomego pochodzenia, wydał wymienionemu polecenie wyłudzenia poświadczenia nieprawdy z Urzędu Miasta S.poprzez złożenie wprowadzającego w błąd co do przedmiotu działalności gospodarczej firmy, wniosku do wymienionego urzędu o dokonanie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, na który to wniosek został dokonany przez ten urząd wpis o zmianie rodzaju działalności gospodarczej tejże firmy oraz zostało wydane poświadczające nieprawdę co do przedmiotu działalności gospodarczej zaświadczenie o dokonaniu wpisu - zmiany w ewidencji działalności gospodarczej z dnia 29.06.2005r.

to jest o czyn z art. 18 § 1 kk w zw. z art. 272 kk

IV.  w okresie czasu od marca 2004r.do dnia 11.10.2005. w miejscowości C. gm. R., O., W., działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru , wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami brał udział w realizacji poszczególnych czynów zabronionych

- w okresie od marca 2004 do sierpnia 2004r przekazywał M. L. sfałszowane faktury VAT, mające dokumentować zakup oleju napędowego z firmy (...) - I. B., przez firmę (...) , której Prezesem był M. L., wiedząc o tym, że nieustalona osoba wypisywała treść faktur, dane dotyczące ilości oleju napędowego i jego wartości oraz podrobiła podpis wystawcy na opatrzonych fikcyjnymi pieczęciami firmy (...), gdzie w rzeczywistości takie zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca; dotyczyło 74 szczegółowo opisanych faktur

-

w okresie od 21 września do 21 grudnia 2004r. przekazywał P. O. sfałszowane faktury VAT mające dokumentować- zakup oleju napędowego z firmy (...) ul. (...)". przez firmę (...), której właścicielem był P. O., wiedząc o tym, że nieustalona osoba wypisywała treść faktur dane dotyczące ilości oleju napędowego i jego wartości oraz podrobiła podpis wystawcy na opatrzonych fikcyjnymi pieczęciami firmy (...), gdzie w rzeczywistości takie zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca; dotyczyło 57 szczegółowo opisanych faktur

to jest o czyn z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 12 kk

V.  W okresie czasu od marca 2004 roku do dnia 11.10.2005 roku w miejscowości C. gmina R., O., W., działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu tego samego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami brał udział w realizacji poszczególnych czynów zabronionych, a mianowicie

- w okresie od marca 2004r. do sierpnia 2004r w O. i W. działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu tego samego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z R. M. i M. L. prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w W., rozliczającym się z prowadzonej działalności w Urzędzie Skarbowym w O., wystawił w sposób nierzetelny faktury VAT, dokumentujące sprzedaż oleju napędowego przez firmę (...), na rzecz indywidualnych odbiorców, w ten sposób, że przekazał M. L. dane tych klientów, które następnie M. L. wpisał w wystawiane faktury, wiedząc o tym, że w rzeczywistości nie był on dostawcą towaru, który pochodził z innego źródła; dotyczył 64 indywidualnych odbiorców

- w okresie od 14 września 2004r. do 21 grudnia 2004r. w krótkich odstępach czasu w wykonaniu tego samego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z R. M. i P. O., wystawiał w sposób nierzetelny faktury VAT dokumentujące sprzedaż oleju napędowego przez firmę (...) na rzecz indywidualnych odbiorców, w ten sposób, że przekazał P. O. właścicielowi firmy (...), za pośrednictwem R. M., dane klientów, które następnie P. O. wpisał w wystawiane faktury, wiedząc o tym , że w rzeczywistości nie był on dostawcą towaru, który pochodził z innego źródła, dotyczyło to 270 faktur sprzedaży oleju napędowego

- w okresie od 09 marca 2005r. do 01 sierpnia 2005 r. w krótkich odstępach czasu w wykonaniu tego samego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z R. M. i M. M. , wystawiał w sposób nierzetelny faktury VAT dokumentujące sprzedaż oleju napędowego na rzecz indywidualnych odbiorców, przez firmę (...), której właścicielką była M. M. , w ten sposób, że za pośrednictwem R. M. przekazał M. M. dane klientów, które następnie M. M. wpisała w wystawiane faktury, wiedząc o tym, że w rzeczywistości nie była ona dostawcą towaru, który pochodził z innego źródła, a mianowicie dotyczyło to 147 faktur sprzedaży oleju napędowego

- w okresie od 25 sierpnia 2005r. do 11 października 2005r. w krótkich odstępach czasu w wykonaniu tego samego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z R. M. i A. S. (1) , wystawiał w sposób nierzetelny faktury VAT dokumentujące sprzedaż oleju napędowego przez firmę (...), na rzecz indywidualnych odbiorców, w ten sposób, że przekazał A. S. (1) - właścicielowi firmy (...), dane klientów, które następnie A. S. (1) wpisał w wystawiane faktury, wiedząc o tym, że w rzeczywistości nie był on dostawcą towaru, który pochodził z innego źródła, a mianowicie dotyczyło to 33 faktur sprzedaży oleju napędowego

to jest o czyn z art. 62 § 2 kkw w zw. z art. 6 § 2 kks

VI.  w okresie czasu od marca 2004 r. do października 2005r.w R., O., W. i innych miejscowościach na terenie kraju, wspólnie i w porozumieniu z R. G. (1), J. G. (2), R. M. i innymi ustalonymi i nieustalonymi osobami, przyjmował środki pieniężne od właścicieli firm, pochodzące od odbiorców paliwa, a następnie przekazywał je innej nieustalonej osobie, a mianowicie

- od M. L. , właściciela firmy (...), kwotę 4 454 610 złotych w gotówce,

- od P. O. właściciela firmy (...), kwotę 3 800 600 złotych w tym kwotę 146 754 25 złotych za pośrednictwem konta bankowego banku (...) w O., a w pozostałym zakresie w formie gotówki

- A. S. (1), właściciela firmy (...), kwotę 756 980 złotych 50 groszy, w tym kwotę 321 875 złotych za pośrednictwem konta bankowego w banku (...) Oddział w O., a w pozostałym zakresie w formie gotówki,

- M. M. właścicielki firmy (...), kwotę 5 554 221 złotych 82 grosze, w tym kwotę 1 151 567 złotych za pośrednictwem konta bankowego w banku (...) Oddział w O., a w pozostałym zakresie w formie gotówki,

na łączną kwotę 14 566 411 złotych, wiedząc, że środki te pochodzą z korzyści związanych z popełnieniem czynów zabronionych w postaci fałszowania i nierzetelnego wystawiania dokumentów obejmujących nielegalny handel paliwami, czym znacznie utrudnił stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia

tj. o czyn z art. 299 § 1 i 5 kk

VII.  w nieustalonym okresie czasu, nie później niż w dniu 21 grudnia 2005r. w miejscowości C., działając w warunkach ciągu przestępstw , uzyskał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, bez zgody osoby uprawnionej, programy komputerowe, które posiadał zainstalowane na twardym dysku swojego komputera przenośnego m-ki H., a mianowicie 12 programów

Na łączną kwotę 7809, 14 zł na szkodę wymienionych producentów oprogramowania reprezentowanych przez Agencję (...) z G.

to jest o czyn z art., 278 § 2 kk w zw. z art. 91 § 1 kk

2. R. M. został oskarżony, o to że:

VIII.  w okresie czasu od marca 2004r. do 11 października 2005r. w Z., C., O., W. i innych miejscowościach na terenie kraju, działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi osobami, brał udział w zorganizowanej grupie mającej na celu wprowadzanie do obrotu paliwa niewiadomego pochodzenia, poprzez fałszowanie i wystawianie nierzetelnych dokumentów oraz legalizowanie środków pieniężnych pochodzących z tych przestępstw,

to jest o czyn z art. 258 § 1 kk

IX.  w okresie czasu od marca 2004r.do dnia 11.10.2005. w miejscowości C. gm. R., O., W., działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru , wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami brał udział w realizacji poszczególnych czynów zabronionych

- w okresie od marca 2004 do sierpnia 2004r przyjmował od J. G. (1) sfałszowane faktury VAT mające dokumentować zakup oleju napędowego z firmy (...) - I. B., przez firmę (...), której Prezesem był M. L., wiedząc o tym, że nieustalona osoba wypisywała treść faktur, dane dotyczące ilości oleju napędowego i jego wartości oraz podrobiła podpis wystawcy na opatrzonych fikcyjnymi pieczęciami firmy (...), gdzie w rzeczywistości takie zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca a mianowicie dotyczy 74 szczegółowo opisanych faktur

- w okresie od 21 września do 21 grudnia 2004r. przyjmował od J. G. (1) sfałszowane faktury VAT mające dokumentować zakup oleju napędowego z firmy (...) ul. (...)" przez firmę (...), a następnie przekazywał je P. O., właścicielowi firmy (...) wiedząc o tym, że nieustalona osoba wypisywała treść faktur dane dotyczące ilości oleju napędowego i jego wartości oraz podrobiła podpis wystawcy na opatrzonych fikcyjnymi pieczęciami firmy (...), gdzie w rzeczywistości takie zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca dotyczyło 57 szczegółowo opisanych faktur

to jest o czyn z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 12 kk

X.  w okresie czasu od marca 2004 r. do dnia 11.10.2005r. w miejscowości C. gm. R., O., W., działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami brał udział w realizacji poszczególnych czynów zabronionych a mianowicie:

- w okresie od marca 2004 do sierpnia 2004r. w O. i W. działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu tego samego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z J. G. (1) i M. L. prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w W., rozliczającym się z prowadzonej działalności w Urzędzie Skarbowym w O., wystawił w sposób nierzetelny faktury VAT dokumentujące sprzedaż oleju napędowego przez firmę (...), na rzecz indywidualnych odbiorców, w ten sposób, że przekazał M. L. dane tych klientów i J. G. (1), wiedząc o tym, że w rzeczywistości nie był dostawcą towaru, który pochodził z innego źródła, dotyczyło to 64 indywidualnych odbiorców

- w okresie od 14 września 2004r. do 21 grudnia 2004r. w krótkich odstępach czasu w wykonaniu tego samego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z J. G. (1) i P. O., wystawiał w sposób nierzetelny faktury VAT dokumentujące sprzedaż oleju napędowego przez firmę (...), na rzecz indywidualnych odbiorców, w ten sposób, że przekazał P. O. właścicielowi firmy (...), uzyskane od J. G. (1) dane klientów, które następnie P. O. wpisał w wystawiane faktury, wiedząc o tym , że w rzeczywistości nie był on dostawcą towaru, który pochodził z innego źródła, a mianowicie dotyczyło to 270 dokładnie opisanych faktur

- w okresie od 09 marca 2005r. do 01 sierpnia 2005r. w krótkich odstępach czasu w wykonaniu tego samego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z J. G. (1) i M. M. , wystawiał w sposób nierzetelny faktury VAT dokumentujące sprzedaż oleju napędowego przez firmę (...), na rzecz indywidualnych odbiorców, w ten sposób, że przekazał M. M. właścicielce firmy (...), uzyskane od J. G. (1) dane klientów, które następnie M. M. wpisała w wystawiane faktury, wiedząc o tym , że w rzeczywistości nie była ona dostawcą towaru, który pochodził z innego źródła, a mianowicie dotyczyło 147 dokładnie opisanych faktur

- w okresie od 25 sierpnia 2005r. do 11 października 2005r. w krótkich odstępach czasu w wykonaniu tego samego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z J. G. (1) i A. S. (1), wystawiał w sposób nierzetelny faktury VAT dokumentujące sprzedaż oleju napędowego przez firmę (...), na rzecz indywidualnych odbiorców, w ten sposób, że przekazał A. S. (1) właścicielowi firmy (...), uzyskane od J. G. (1) dane klientów, które następnie A. S. (1) wpisał w wystawiane faktury, wiedząc u tym, że w rzeczywistości nie był on dostawcą towaru, który pochodził z innego źródła, a mianowicie dotyczy to 33 faktur

to jest o czyn z art. 62 § 2 kks w zw. z art. 6 § 2 kks

XI.  w okresie czasu od marca 2004 r. do października 2005r. w R. O., W. i innych miejscowościach na terenie kraju, wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi i nieustalonymi osobami przyjmował środki pieniężne od właścicieli firm, pochodzące od odbiorców paliwa, a następnie przekazywał je J. G. (1), a mianowicie:

- od M. L., właściciela firmy (...), kwotę 4 454 610 złotych w gotówce,

- od P. O., właściciela firmy (...), kwotę 3 800 600 złotych, w tym kwotę 146 754 25 zł za pośrednictwem konta bankowego w banku (...) oddział w O., a w pozostałym zakresie w formie gotówki

- A. S. (1), właściciela firmy (...), kwotę 756 980 złotych 50 groszy, w tym kwotę 321 875 złotych za pośrednictwem konta bankowego w banku (...) Oddział w O., a w pozostałym zakresie w formie gotówki,

- M. M., właścicielki firmy (...), kwotę 5 554 221 złotych 82 grosze, w tym kwotę 1151 567 złotych za pośrednictwem konta bankowego w banku (...) Oddział w O., a w pozostałym zakresie w formie gotówki,

na łączną kwotę 14 566 411 złotych, wiedząc, że środki te pochodzą z korzyści związanych z popełnieniem czynów zabronionych w postaci fałszowania i nierzetelnego wystawiania dokumentów obejmujących nielegalny handel paliwami, czym znacznie utrudnił stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia,

tj. o czyn z art. 299§1 i 5 kk

XII.  W nieustalonym okresie czasu, nie później niż w dniu 19 października 2005r. w R., działając w warunkach ciągu przestępstw, uzyskał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, bez zgody osoby uprawnionej, programy komputerowe, które posiadał zainstalowane na twardych dyskach swojego domowego komputera, oraz nośnikach - płytach CD-R, a mianowicie dotyczy to 74 programów komputerowych na łączną kwotę 40 775, 91 zł

to jest o czyn z art. 278 § 2 kk w zw. z art. 91 § 1 kk

3.A. S. (1) został oskarżony o to, że :

XIII.  W okresie czasu od 29 czerwca 2005r. do 11 października 2005r. w O., W. i innych miejscowościach na terenie kraju, działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi osobami, brał udział w zorganizowanej grupie mającej na celu wprowadzanie do obrotu paliwa niewiadomego pochodzenia, poprzez fałszowanie i wystawianie nierzetelnych dokumentów oraz legalizowanie środków pieniężnych pochodzących z tych przestępstw,

to jest o czyn z art. 258 § 1 kk

XIV.  W dniu 29.06.2005. w W., działając na polecenie J. G. (3), wiedząc, ze firma (...), której był właścicielem, będzie prowadziła fikcyjny zakup i sprzedaż oleju napędowego, i która to firma ma służyć do legalizowania obrotu oleju napędowego niewiadomego pochodzenia wyłudził poświadczenie nieprawdy z Urzędu Miasta Stołecznego W., poprzez złożenie wprowadzającego w błąd co do przedmiotu działalności gospodarczej firmy, wniosku do wymienionego urzędu, o dokonanie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, na który to wniosek, został dokonany przez ten urząd wpis o zmianie rodzaju działalności gospodarczej tejże firmy oraz zostało wydane poświadczające nieprawdę co do przedmiotu działalności gospodarczej zaświadczenie o dokonaniu wpisu - zmiany w Ewidencji Działalności Gospodarczej z dnia 29.06.2005 roku

To jest o czyn z art. 272 kk

XV.  okresie czasu od dnia 25.08.2005. do dnia 11.10.2005. w miejscowości B. Gm. P., pow. (...) w woj. (...), działając w krótkich odstępach czasu w celu wykonania tego samego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z J. G. (3), prowadząc działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w W., rozliczając się prowadzonej działalności w Urzędzie Skarbowym w O., wystawił jako osoba uprawniona do wystawienia dokumenty, w sposób nierzetelny, faktury VAT dokumentujące sprzedaż oleju napędowego przez firmę (...), na rzez indywidualnych odbiorców, których dane trzymał od R. M. i J. G. (3), wiedząc o tym, że w rzeczywistości nie był dostawcą towaru, który pochodził z innego źródła, a mianowicie dotyczy to 33 faktur

tj. o czyn z art. 62 §2 kk w zw. z art. 6 § 2 kk

XVI.  okresie czasu 25.08.2005r. do dnia 11.10.2005r., w O., W. i innych miejscowościach na terenie kraju, działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi i nieustalonymi osobami przyjmował od odbiorców paliwa (...) i przekazywał za pośrednictwem R. M., J. G. (1), środki płatnicze w kwocie 756.980,50 zł, w tym przez konto bankowe w banku (...) Oddział w O. w kwocie 321.875 zł, a w pozostałym zakresie w formie gotówki, pochodzące z korzyści związanych z popełnianiem czynów zabronionych w postaci fałszowania i nierzetelnego wystawiania dokumentów, obejmujących nielegalny handel paliwami, czym znacznie utrudnił stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia,

to jest o czyn z art. 299 § 1 i 5 kk

4.T. Z. został oskarżony o to, że :

XVII.  w okresie czasu od lipca 2003r. do 21 października 2005r. w O., W. i innych miejscowościach na terenie kraju, działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi osobami, brał udział w zorganizowanej grupie mającej na celu wprowadzanie do obrotu paliwa niewiadomego pochodzenia, poprzez fałszowanie i wystawianie nierzetelnych dokumentów oraz legalizowanie środków pieniężnych pochodzących z tych przestępstw

to jest o czyn z art. 258 § 1 kk

XVIII.  w nieustalonym okresie czasu, nie później niż w dniu 21 grudnia 2005r. w R., działając w warunkach ciągu przestępstw, uzyskał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, bez zgody osoby uprawnionej, programy komputerowe, które posiadał zainstalowane na twardym dysku M. swojego komputera, a mianowicie - 3 programy komputerowe

na łączną kwotę 3 646,57 zł na szkodę wymienionych producentów oprogramowania reprezentowanych przez Agencję (...) z G.

to jest o czyn z art. 278 § 2 kk w zw. z art.91 § 1 kk

5 . M. L. został oskarżony o to, że :

XIX.  w okresie czasu od marca 2004r. do sierpnia 2004r. w O., W. i innych miejscowościach na terenie kraju, działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi osobami, brał udział w zorganizowanej grupie mającej na celu wprowadzanie do obrotu paliwa niewiadomego pochodzenia, poprzez fałszowanie i wystawianie nierzetelnych dokumentów oraz legalizowanie środków pieniężnych pochodzących z tych przestępstw,

to jest o czyn z art. 258 § 1 kk

XX.  w. okresie od marca 2004r. do sierpnia 2004 r. w miejscowości C. Gm. R. i O. działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi osobami, będąc prezesem spółki (...), przyjął od J. G. (1) za pośrednictwem R. M., sfałszowane faktury VAT mające dokumentować sprzedaż oleju napędowego przez Hurtownię (...) I. B. na rzecz firmy (...) Sp. z o.o. wiedząc o tym, że nieustalona osoba wypisywała treść faktur, dane dotyczące ilości i wartości oleju napędowego oraz podrobiła podpis wystawcy na opatrzonych fikcyjnymi pieczęciami firmy (...), drukach faktur, po czym podpisał się na tak sporządzonych fakturach jako osoba uprawniona do otrzymania faktur, gdy w rzeczywistości takie zdarzenia gospodarcze nie miały miejsca i miały służyć wprowadzaniu do legalnego obrotu gospodarczego, paliwa niewiadomego pochodzenia, a następnie tak sporządzonymi, fakturami posłużył się przedkładając je T. R. celem wprowadzenia do ewidencji finansowo-księgowej w celach podatkowych, a mianowicie dotyczyło to 74 szczegółowo opisanych faktur

to jest o czyn z art. 270 § 1 kk i art. 77 ustawy o rachunkowości z dnia 29.09.1994 r. w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 12 kk

XXI.  okresie od marca 2004r. do sierpnia 2004r w O. i W. działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu tego samego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z R. M. i J. G. (1), prowadząc działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą w W., rozliczając się z prowadzonej działalności w Urzędzie Skarbowym w O., wystawił jako osoba uprawniona do wystawienia dokumentu - w sposób nierzetelny - faktury VAT dokumentujące sprzedaż oleju napędowego przez firmę (...), na rzecz indywidualnych odbiorców, których dane otrzymał od R. M. i J. G. (1), wiedząc o tym, że w rzeczywistości nie był dostawcą towaru , który pochodził z innego źródła, dotyczyło to 64 odbiorców

to jest o czyn z art. 62 § 2 kks w zw. z art. 6 § 2 kks

XXII.  w okresie czasu od marca 2004 roku do sierpnia 2004r., w O. i W., i innych miejscowościach na terenie kraju, działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi i nieustalonymi osobami przyjmował od odbiorców paliwa firmy (...) i przekazywał za pośrednictwem R. M. J. G. (1) środki płatnicze w kwocie 4.454.610 zł. pochodzące z korzyści związanych z popełnianiem czynów zabronionych w postaci fałszowania i nierzetelnego wystawienia dokumentów, obejmujących nielegalny handel paliwami, czym znacznie utrudnił stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia

to jest o czyn z art. 299 § 1 i 5 kk

XXIII.  w nieustalonym okresie czasu, nie później niż w dniu 05 marca 2006r. w R., działając w warunkach ciągu przestępstw, uzyskał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, bez zgody osoby uprawnionej, programy komputerowe, które posiadał zainstalowane na twardym dysku m-ki (...) swojego komputera a mianowicie 6 programów komputerowych

na łączną wartość 5953 zł na szkodę producentów oprogramowani reprezentowanych przez Agencję (...) z G.

to jest o czyn z art. 278 § 2 kk w zw. z art. 91 § 1 kk

6.T. O. został oskarżony o to, że :

XXIV.  W nieustalonym czasie, nie później niż w czerwcu 2006 roku, w R. przyjął od J. G. (4) pojazdy – dotyczy 11 opisanych pojazdów – tj. mienie o wartości nie mniejszej niż 150 000 zł, a następnie wydał pisemne upoważnienie J. G. (4) do zarejestrowania pojazdów ( oprócz skuterów) w Wydziale Komunikacji Starostwa Powiatowego w M. czym znacznie utrudnił ich zajęcie w postępowaniu karnym i stwierdzenie przestępne pochodzenie środków płatniczych za które pojazdy te nabyto

to jest o czyn z art. 299 § 1 kk

XXV.  okresie czasu od 02 grudnia 2005r. do 26 października 2006r. w S., wyłudził dotację inwestycyjną ze Stowarzyszenia (...) w S., w kwocie 16.000 zł, w ten sposób że, otrzymaną od J. G. (2), sfałszowaną fakturę VAT nr (...) z dnia 21.09.2006r. na zakup przez T. O. od R. G. (2), pojazdu typu Quad, wartości 39 476 zł, podpisaną przez R. G. (1), na której J. G. (4) podpisał się jako T. O. w miejscu osoby nabywającej pojazd, przedłożył wymienionym stowarzyszeniu, co było niezbędne dla uzyskania dotacji

tj. o czyn z art. 297 § 1 kk

7.P. O. został oskarżony o to, że :

XXVI.  W okresie czasu od 21 września 2004r. do 21 grudnia 2004r. w O., W. i innych miejscowościach na terenie kraju, działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi osobami, brał udział w zorganizowanej grupie mającej na celu wprowadzanie do obrotu paliwa niewiadomego o pochodzenia, poprzez fałszowanie i wystawianie nierzetelnych dokumentów oraz legalizowanie środków pieniężnych pochodzących z tych przestępstw,

tj. o czyn art. 258 § 1 kk

XXVII.  W okresie czasu od 21 września 2004r. do 21 grudnia 2004r. w O. i W., działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami brał udział w realizacji poszczególnych czynów zabronionych:

- w okresie od 1.10.2004 do 21 grudnia 2004r. przyjął od J. G. (1) za pośrednictwem R. M. sfałszowane faktury VAT mające dokumentować zakup od firmy (...) Sp.z o.o. C. 872.115 litrów oleju napędowego o łącznej wartości 2.375.074.65 zł na rzecz prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej pod nazwą (...) P. O. ul. (...) wiedząc o tym, że nieustalona osoba wypisywała treść faktur, dane dotyczące ilości i wartości oleju napędowego oraz podrobił podpis wystawcy na opatrzonych fikcyjnymi pieczęciami firmy (...) sp.z o.o. C. drukach faktur, po czym podpisał się na tak sporządzonych fakturach jako osoba uprawniona do otrzymywania faktur, gdy w rzeczywistości takie zdarzenie gospodarcze nie miały miejsca i miały służyć wprowadzaniu do legalnego obrotu gospodarczego paliwa niewiadomego pochodzenia a mianowicie dotyczyło to 57 faktur, a następnie posłużył się tak sporządzonymi fakturami, przedkładając je w Biurze (...) u W., w celu wprowadzenia do ewidencji finansowo-księgowej w celach podatkowych

- w okresie od 21 września 2004r do 30 września 2004r. w O. i W. prowadząc działalność gospodarczą po nazwą (...) P. O. wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami posłużył się sfałszowaną dokumentacją w postaci faktur VAT mających dokumentować sprzedaż firmie (...) oleju napędowego i dowodów wpłaty Kp mających dokumentować dokonane wpłaty za nabyty towar wystawionych w imieniu (...) sp. z o.o. w ten sposób, że dostarczone mu przez J. G. (1) za pośrednictwem R. M. dokumenty przedłożył w Biurze (...) w W. w celu wprowadzania do ewidencji finansowo księgowej w celach podatkowych wiedząc o tym , że transakcje takie nie miały miejsca, w tym przedłożył 12 faktur szczegółowo opisanych

to jest o czyn z art. 270 § 1 kk i art. 77 pkt. 1 ustawy o rachunkowości z dnia 29.09.1994 roku w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 12 kk

XXVIII.  okresie od 14 września 2004r. do 21 grudnia 2004r w O. i W. działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu tego samego zamiaru wspólnie i w porozumieniu z R. M. i J. G. (1), prowadząc działalność gospodarczą pod nazwą (...) z siedzibą-w W., rozliczając się z prowadzonej działalności w Urzędzie Skarbowym (...), wystawił jako osoba uprawniona do wystawienia dokumentu, w sposób nierzetelny 270 faktur VAT dokumentujących sprzedaż oleju napędowego przez firmę (...) na rzecz indywidualnych odbiorców, których dane otrzymał od R. M. i J. G. (1), wiedząc o tym , że w rzeczywistości nie był dostawcą towaru, który pochodził z innego źródła, a mianowicie: dotyczy to 270 opisanych faktur

to jest o czyn z art. 62 § 2 kks w zw. z art. 6 § 2 kks

XXIX.  w okresie czasu od 21 września 2004 roku do 21 grudnia 2004r,, w O. i W., i innych miejscowościach na terenie kraju, działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonymi i nieustalonymi osobami przyjmował od odbiorców paliwa firmy (...) i przekazywał za pośrednictwem R. M. J. G. (1) środki płatnicze w kwocie 3 800 600 zł w tym w kwocie 146.754.25 za pośrednictwem konta bankowego w banku (...) S.A Oddział O., a w pozostałym zakresie w formie gotówki, pochodzące z korzyści związanych z popełnianiem czynów zabronionych w postaci fałszowania i nierzetelnego wystawiania dokumentów obejmujących nielegalny handel paliwami, czym znacznie utrudnił stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia

to jest o czyn z art. 299 § 1 i 5 kk

8.M. G. został oskarżony o to, że :

XXX.  w nieustalonym okresie czasu, nie później niż w dniu 21 grudnia 2005r. w R., działając w warunkach ciągu przestępstw, uzyskał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, bez zgody osoby uprawione programy komputerowe, które posiadał zainstalowane na twardym dysku swojego komputera u mianowicie: 1. W. (...) należącego do M. (...). Wartości 965 zł, 2. N. C. (...) należącego do S. (...). Wartości 72,4 Euro, 3. (...) (...) P. należącego do M. (...). Wartości 3440 zł, 4. (...)należącego do (...)wartości 29,95 Euro łącznej wartości 4793 zł na szkodę wymienionych producentów oprogramowania reprezentowanych przez Agencję (...),

to jest o czyn z art. 278 § 2 kk w zw. z art. 91 § 1 kk

9.A. S. (2) został oskarżony o to, że :

XXXIII. w okresie od listopada 2005 do grudnia 2005r. w P. działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru wspólnie i w porozumieniu z nieustaloną osobą fałszował oświadczenia o przeznaczeniu oleju opałowego na cele opałowe łub do dalszej odsprzedaży sporządzone w imieniu firmy (...) stanowiące załącznik do faktur VAT w ten sposób, że wypisał nr faktury miejsce i datę złożenia oświadczenia a nieustalona osoba podpisała się imieniem i nazwiskiem W. C., a mianowicie dotyczyło to 34 oświadczeń

tj. o czyn z art. 270 §1 kk w zw. z art. 12 kk

Sąd Rejonowy w Przasnyszu wyrokiem z dnia 24 października 2011 roku w sprawie sygn. akt II K 10/08 :

1.  J. G. (1) :

- uznał za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt I, wypełniającego dyspozycję art. 258 § 1 kk i na podstawie tego przepisu skazał go na 1 ( jeden) rok i 6 ( sześć ) miesięcy pozbawienia wolności;

- popełnienia czynu opisanego w pkt II wypełniającego dyspozycję art. 270 § 1 kk i na podstawie tego przepisu skazał go na 6 ( sześć) miesięcy pozbawienia wolności;

- popełnienia czynu opisanego w pkt III wypełniającego dyspozycję art. 18 § 1 kk w zw. z art. 272 kk a na podstawie art. 272 kk wymierzył mu karę 3 ( trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

- popełnienia czynu opisanego w pkt IV, wypełniającego dyspozycję art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. a na podstawie art. 270 § 1 k.k. wymierzył mu karę 1 ( jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

- popełnienia czynu opisanego w pkt V, wypełniającego dyspozycję art. 62 § 2 k.k.s. i na podstawie tego przepisu skazał go na 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości każdej z nich na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych;

- popełnienia czynu opisanego w pkt VI, wypełniającego dyspozycję art. 299 § 5 w zw. z § 1 k.k. i na ^;podstawie art. 299 § 5 k.k. oraz art. 33 §2 k.k. w zw. z art.309 k.k. wymierzył mu karę 2(dwóch) lat pozbawienia wolności oraz 1000 ( jeden tysiąc) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości każdej z nich na kwotę 75 (siedemdziesiąt pięć) złotych; na podstawie art. 299 § 7 k.k. orzekł wobec oskarżonego przepadek na rzecz Skarbu Państwa części korzyści osiągniętych z tego przestępstwa - kwocie 15000 (piętnaście tysięcy) złotych;

- popełnienia czynu opisanego w pkt VII, wypełniającego dyspozycję art. 278 § 2 k.k. i na podstawie przepisu oraz art. 33 § 2 k.k. skazał go na 3 (trzy) miesiące pozbawienia wolności oraz 100 [sto] stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości każdej z nich na kwotę 20 (dwadzieścia) złotych; na podstawie art. 44 § 1 k.k orzekł przepadek poprzez skasowanie zabezpieczonych u oskarżonego nielegalnych programów komputerowych;

- na podstawcie art. 85 k.k. w zw. z art. 86 § 2 k.k. i art. 39 § 2 k.k.s. orzekł oskarżonemu łączną karę 3 ( trzech) lat pozbawienia wolności i 1000 (jeden tysiąc) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości każdej z nich na kwotę 75 (siedemdziesiąt pięć) złotych

- podstawie art. 41 § 1 k.k. zakazał oskarżonemu działalności gospodarczej w zakresie obrotu paliwami płynnymi przez okres 7 ( siedmiu) lat;

- na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej łącznej kary pozbawienia zaliczył oskarżonemu okres tymczasowego aresztowania od dnia 26 października 2006 roku do dnia 26 października 2007 roku

2. R. M.:

- uznał za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt VIII, wypełniającego dyspozycję art. 258 § 1 kk i na podstawie tego przepisu skazał go na karę 1 ( jednego) roku i 6 ( sześciu ) miesięcy pozbawienia wolności;

- popełnienia czynu opisanego w pkt IX, wypełniającego dyspozycją art. 270§1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. podstawie art. 270§1 k.k. wymierzył mu karą 1 (jednego) roku pozbawienia wolności

- popełnienia czynu opisanego w pkt X, wypełniającego dyspozycją art. 62 § 2 k.k.s. i na podstawie tego przepisu skazał go na 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości z nich na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych

- popełnienia czynu opisanego w pkt XI, wypełniającego dyspozycję art. 299§5 w zw. z § 1 k.k. i na podstawie art. 299§5 k.k. oraz art. 33§2 k.k. w zw. z art. 309 k.k. wymierzył mu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz 1000 (jeden tysiąc) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości każdej z nich na kwotę 75 (siedemdziesiąt pięć) złotych; na podstawie art. 299§7 k.k. orzeka wobec oskarżonego przepadek na rzecz Skarbu Państwa części korzyści osiągniętych z tego przestępstwa - w kwocie 15000 ( piętnaście tysięcy) złotych;

- popełnienia czynu opisanego w pkt XII, wypełniającego dyspozycję art. 278 § 2 k.k. i na podstawie tego przepisu oraz art. 33 § 2 k.k. skazał go na 3 (trzy) miesiące pozbawienia wolności oraz 150 (sto pięćdziesiąt ) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości każdej z nich na kwotę 20 ( dwadzieścia) złotych; na podstawie art. 44 § 1 k.k orzekł przepadek poprzez skasowanie zabezpieczonych u oskarżonego nielegalnych programów komputerowych;

- na podstawie art. 85 k.k. w zw. z art. 86 § 2 k.k. i art. 39 § 2 k.k.s. orzekł oskarżonemu łączną karą 2 ( dwóch) lat pozbawienia wolności i 1000 (jeden tysiąc) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości każdej z nich na kwotę 75 ( siedemdziesiąt pięć) złotych

- na podstawie art. 41 §1 k.k. zakazał oskarżonemu działalności gospodarczej w zakresie obrotu mi płynnymi przez okres 6 [sześciu] lat

- na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej łącznej kary pozbawienia wolności zaliczył oskarżonemu okres tymczasowego aresztowania od dnia od dnia 25 października 2006 roku do dnia 2 lipca 2007 roku

3 . A. S. (1):

- uznał za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt XIII wypełniającego dyspozycję art. 258 § 1 kk i na podstawie tego przepisu skazał go na 6 ( sześć) miesięcy pozbawienia wolności

- popełnienia czynu opisanego w pkt XIV, wypełniającego dyspozycję art. 272 k.k. i na podstawie tego przepisu skazał go na 5 (pięć) miesięcy pozbawienia wolności;

- popełnienia czynu opisanego w pkt XV, wypełniającego dyspozycję art. 62 § 2 k.k.s. i na podstawie tego przepisu skazał go na 20 (dwadzieścia) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości każdej nich na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych;

- popełnienia czynu opisanego w pkt XVI, wypełniającego dyspozycję art. 299 § 5 w zw. z § 1 k.k. i na podstawie art. 299 § 5 k.k. oraz art. 33 § 2 k.k. wymierzył mu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz 400 (czterysta) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości każdej z nich na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych; na podstawie art. 299 § 7 k.k. orzekł wobec oskarżonego przepadek na rzecz Skarbu Państwa części korzyści osiągniętych z tego przestępstwa w kwocie 10000 (dziesięć tysięcy) złotych;

- na podstawie art. 85 k.k. w zw. z art. 86 §1 k.k. i art. 39§2 k.k.s. orzekł oskarżonemu łączną karę 1 ( jednego) roku i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności przy czym na podstawie art. 69§1 k.k. w zw. z art. 70 § 1kk wykonanie jej warunkowo zawiesił na okres próby 5 (pięciu) lat; na podstawie art. 85 kw zw. w zw. z art. 86§2 k.k. i art. 39§2 k.k.s. orzekł również oskarżonemu łączna karę 400 ( czterysta) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości każdej z nich na kwotę 50 ( pięćdziesiąt) złotych;

- na podstawie art. 41§1 k.k. zakazał oskarżonemu działalności gospodarczej w zakresie obrotu mi płynnymi przez okres 5 (pięciu) lat;

4. T. Z.:

- uznał za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt XVII, wypełniającego dyspozycję art. 258§1 k.k. i na podstawie tego przepisu skazał go na 1 (jeden) rok i 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności przy czym na podstawie art. 69§1 k.k. w zw. z art. 70§1 k.k. wykonanie tej kary warunkowo zawiesił na okres próby 4 (czterech) lat;

- popełnienia czynu opisanego w pkt XVIII, który zakwalifikował jako wypadek mniejszej wagi, wypełniający dyspozycję art. 278 § 3 k.k. w zw. z §2 k.k. i na podstawie art. 278 § 3 k.k. wymierzył mu 100 ( sto) dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości każdej z nich na kwotę 30 ( trzydzieści) złotych, na podstawie art. 44 § 1 k.k orzekł przepadek poprzez skasowanie zabezpieczonych nielegalnych programów komputerowych;

5. M. L.:

- uznał za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt XIX, wypełniającego dyspozycję art. 258 §1 k.k. i na podstawie tego przepisu skazał go na 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności

- popełnienia czynu opisanego w pkt XX, wypełniającego dyspozycję art. 270§1 k.k. i art. 77 pkt pkt 1 ustawy z dnia 29 września 1994 roku O rachunkowości w zw. z art. 11 §2 k.k. a na podstawie art.270§ 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk wymierzył mu karę 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

- popełnienia czynu opisanego w pkt XXI, wypełniającego dyspozycję art. 62§2 kks i na podstawie tego przepisu skazał go na 20 (dwadzieścia) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości każdej na kwotą 50 (pięćdziesiąt) złotych;

- popełnienia czynu opisanego w pkt XXII, wypełniającego dyspozycję art. 299§5 w zw. z § 1 k.k. i na podstawie art. 299 § 5 k.k. oraz art. 33§2 k.k. wymierzył mu karę 1 (jednego roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz 200 (dwieście) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości każdej z nich na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych; na podstawie art. 299§7 k.k. orzekł wobec oskarżonego przepadek na rzecz Skarbu Państwa części korzyści osiągniętych z tego przestępstwa -w kwocie 10000 (dziesięć tysięcy) złotych;

- popełnienia czynu opisanego w pkt XXIII, wypełniającego dyspozycję art. 278§2 k.k. i na podstawie tego przepisu oraz art. 33 §2 k.k. skazał go na 3 (trzy) miesiące pozbawienia wolności oraz 100 (sto) dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości każdej z nich na kwotę 20 (dwadzieścia) złotych; na podstawie art. 44 § 1 k.k orzekł przepadek poprzez skasowanie zabezpieczonych u oskarżonego nielegalnych programów komputerowych;

- na podstawie art. 85 k.k. w zw. z art. 86§1 k.k. i art. 39§ 2 k.k.s. orzekł oskarżonemu łączną karę 1 (jednego) roku i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia przy czym na podstawie art. 69§1 k.k. w zw. z art. 70§1 k.k. wykonanie jej warunkowo zawiesił na okres próby 4 (czterech) lat;

- na podstawie art. 85 kk w zw. z art. 86 § 2 kk i art. 39 § 2 kks orzekł oskarżonemu łączną karę 200 ( dwieście) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości każdej z nich na kwotę 50 ( pięćdziesiąt) złotych

6. T. O.:

- uznał za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt XXIV, wypełniającego dyspozycję art. 299 §1 i na podstawie art.299 § 1 kk oraz art. 33§2 k.k. wymierza mu karę 1(jednego) roku pozbawienia wolności oraz 200 ( dwieście) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości każdej z nich na kwotę 50 ( pięćdziesiąt) złotych; na podstawie art. 299§7 k.k. orzekł wobec oskarżonego przepadek na rzecz Skarbu Państwa części korzyści osiągniętych z tego przestępstwa - w kwocie 10000 (dziesięć tysięcy) złotych

- popełnienia czynu opisanego w pkt XXV, wypełniającego dyspozycję art. 297 §1 k.k. i na podstawie przepisu skazał go na 10 (dziesięć) miesięcy pozbawienia wolności;

- na podstawie art. 85 k.k. w zw. art. 86§1 k.k. orzekł oskarżonemu łączną karę 1 (jednego) roku i 6 ( sześciu) miesięcy pozbawienia wolności przy czym na podstawie art. 69§1 k.k. w zw. z art. 70§1 k.k. wykonanie jej warunkowo zawiesza na okres próby 4[czterech] lat;

7. P. O.:

- uznał za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt XXVI, wypełniającego dyspozycję art. 258§1 k.k. i na podstawie przepisu skazuje go na 1 ( jeden) roku i 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności;

- popełnienia czynu opisanego w pkt. XXVII wypełniającego dyspozycję art. 270 § 1 kk i art. 77 pkt. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości w zw. z art. 11 § 2 kk a na podstawie art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk wymierzył mu karę 1 ( jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

- popełnienia czynu opisanego w pkt XXVIII, wypełniającego dyspozycję art. 62§2 k.k.s. i na podstawie tego przepisu skazuje go na 120 ( sto dwadzieścia) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości każdej z nich na kwotę 50 (pięćdziesiąt) złotych;

- popełnienia czynu opisanego w pkt XXIX, wypełniającego dyspozycję art. 299 § 5 w zw. z § 1 k.k. i na podstawie art. 299 § 5 k.k. oraz art. 33 § 2 k.k. wymierzył mu karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz 200 (dwieście ) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości każdej z nich na kwotę 50 ( pięćdziesiąt) złotych, na podstawie art. 299 § 7 kk orzekł wobec oskarżonego przepadek na rzecz Skarbu Państwa części korzyści osiągniętych z tego przestępstwa – w kwocie 10000 ( dziesięć tysięcy) złotych;

- na podstawie art. 85 k.k. w zw. z art. 86§1 k.k. i art. 39§2 k.k.s. orzekł oskarżonemu łączną karę 1(jednego) roku i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności przy czym na podstawie art. 69§1 kk w zw. z art. 70 § 1 kk wykonanie jej warunkowo zawiesił na okres próby 5 (pięciu) lat ; na podstawie art. 85 kk w zw. z art. 86 § 2 kk i art. 39 § 2 k.k.s. orzekł również oskarżonemu łączną karę 200 (dwieście) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości każdej z nich na kwotę 50 ( pięćdziesiąt) złotych;

- na podstawie art. 41§1 k.k. zakazał oskarżonemu działalności gospodarczej w zakresie obrotu paliwami płynnymi przez okres 5 ( pięciu) lat;

8. M. G.:

- uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt. XXX, który zakwalifikował jako wypadek mniejszej wagi, wypełniający dyspozycję art. 278 §3 k.k. w zw. z § 2 kk i na podstawie art. 278 §3 k.k. wymierzył mu 120 (sto dwadzieścia) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości każdej z nich na kwotę 30 (trzydzieści) złotych; ; na podstawie art. 44§1 k.k. orzekł przepadek poprzez skasowanie zabezpieczonych u oskarżonego nielegalnych programów komputerowych;

9. A. S. (2):

-uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w pkt XXXII wypełniającego dyspozycję art. 270§I k.k. w zw. z art. 12 k.k. a na podstawie art. 270§1 k.k. wymierzył mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności przy czym na podstawie art. 69 § 1 k.k. w 70§1 k.k. wykonanie jej warunkowo zawiesił na okres próby 3 (trzech) lat; na podstawie art. 71 § 1 kk wymierzył mu 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości każdej z nich na kwotę 30 (trzydzieści) złotych;

- zasądził na rzecz Skarbu Państwa od

- J. G. (1) kwotę 1671, 19 ( jeden tysiąc sześćset siedemdziesiąt jeden złotych dziewięćdziesiąt groszy) tytułem 1/10 części wydatków i kwotę 15400 ( piętnaście tysięcy czterysta) złotych tytułem opłaty sądowej

- R. M. kwotę 1671, 19 ( jeden tysiąc sześćset siedemdziesiąt jeden złotych) dziewiętnaście złotych) tytułem 1/10 części wydatków i kwotę 15300 ( piętnaście tysięcy trzysta) złotych tytułem opłaty sądowej;

- A. S. (1) kwotę 1671, 19 ( jeden tysiąc sześćset siedemdziesiąt jeden złotych dziewiętnaście groszy) tytułem 1/10 wydatków i kwotę 4300 ( cztery tysiące trzysta) złotych tytułem opłaty sądowej;

- T. Z. kwotę 1671, 19 ( jeden tysiąc sześćset siedemdziesiąt jeden złotych dziewiętnaście groszy) tytułem 1/10 wydatków i kwotę 600 (sześćset) złotych opłaty sądowej;

- M. L. kwotę 1671, 19 ( jeden tysiąc sześćset siedemdziesiąt jeden złotych dziewiętnaście groszy) tytułem 1/10 wydatków kwotę 2300 ( dwa tysiące trzysta) złotych opłaty sądowej;

- T. O. kwotę 1671, 19 ( jeden tysiąc sześćset siedemdziesiąt jeden złotych dziewiętnaście groszy) tytułem 1/10 wydatków kwotę 2300 ( dwa tysiące trzysta) złotych opłaty sądowej;

- P. O. kwotę 1671, 19 ( jeden tysiąc sześćset siedemdziesiąt jeden złotych dziewiętnaście groszy) tytułem 1/10 wydatków kwotę 2300 ( dwa tysiące trzysta) złotych opłaty sądowej;

- M. G. kwotę 1671, 19 ( jeden tysiąc sześćset siedemdziesiąt jeden złotych dziewiętnaście groszy) tytułem 1/10 wydatków kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych opłaty sądowej;

- A. S. (2) kwotę 1671, 19 ( jeden tysiąc sześćset siedemdziesiąt jeden złotych dziewiętnaście groszy) tytułem 1/10 wydatków kwotę 330 (trzysta trzydzieści) złotych opłaty sądowej

Wyrokiem powyższym skazana została E. C., w stosunku do której wyrok uprawomocnił się.

Apelację od wyroku złożyli : obrońca oskarżonego R. M., obrońca oskarżonego T. Z., obrońca oskarżonego T. O., prokurator, obrońca oskarżonych A. S. (2), J. G. (1) i M. G..

Obrońca R. M. zaskarżył powyższy wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze zarówno zasadniczej jak i karze grzywny.

Zaskarżonemu wyrokowi obrońca zarzucił :

- całkowitą sprzeczność deklaracji pomieszczonej przez Sąd I instancji w części analitycznej uzasadnienia skarżonego wyroku, spro­wadzającą się do tezy o braku jakiejkolwiek potrzeby i uzasadnie­nia do osadzania jakiegokolwiek z oskarżonych (poza J. G. (1)) w zakładzie karnym, co równoznaczne jest z przekonaniem Sądu, iż wszyscy z oskarżonym (poza J. G. (1)), w tym także oskarżony R. M. winni otrzymać kary nieizolacyjne, z ostatecznym kształtem orzeczenia zapadłego w stosunku do oskarżonego R. M. statuującego wobec niego bezwzględną karę pozbawienia wolności;

- całkowitą, sprzeczność pomiędzy, deklaracją Sądu zawartą w uzasadnieniu skarżonego wyroku, iż Sąd przyznał znaczącą rolę przy ferowaniu kary faktowi przyznania się przez osk. R. M. i dokonanej przez niego ekspiacji z jakością orzeczonej wobec tegoż oskarżonego bezwzględnej kary pozbawienia wolno­ści bez warunkowego zawieszenia jej wykonania mimo, iż wspomnia­ne przyznanie się do winy skutkowało wobec oskarżonych : L., S., O., S. i C. wymierzeniem im jakościowo łagodniejszej kary z warunkowym zawieszeniem jej wykonania

- wymierzenie oskarżonemu niewspółmiernie surowej kary grzywny przenoszącej swym rozmiarem(przy niemożności zapłacenia przez oskarżonego tej kary)zastępczym rozmiarem 1000 stawek dziennych. wymiar kary zasadniczej pozbawienia wolności, co stwarza siłą swej wymowy sytuację procesowo absurdalną.

Obrońca wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Przasnyszu

Obrońca oskarżonego T. Z. na zasadzie art. 444, art. 425 kpk, zaskarżył wyrok w całości w stosunku do oskarżonego.

Na zasadzie art. 427, art. 438 pkt 2 i 3 kpk, wyrokowi temu obrońca zarzucił:

1)  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku i mający wpływ na jego treść, polegający na

- błędnym, oderwanym od materiału dowodowego przyjęciu, że oskarżony T. Z., brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej, mającej na celu wprowadzenie do obrotu paliwa niewiadomego pochodzenia, poprzez fałszowanie i wystawianie nierzetelnych dokumentów oraz legalizowanie środków pieniężnych pochodzących z przestępstw,

- błędnym i nie mającym oparcia w zebranych dowodach przyjęciu, że oskarżony T. Z. uzyskał nielegalnie i posiadał - w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, programy komputerowe, zainstalowane na twardym dysku swojego komputera,

2)  obrazę prawa procesowego, która miała wpływ na treść wyroku, a mianowicie:

- art. 4, art. 7 i art. 424 § 1 kpk, poprzez dokonanie całkowicie dowolnej oceny materiału dowodowego, z pominięciem jakiejkolwiek analizy zebranych dowodów. z przeprowadzeniem przewodu myślowego w sposób nie dający się zweryfikować i racjonalnie wytłumaczyć, przy uwzględnieniu okoliczności, a nawet poszlak i przypuszczeń, z wyłącznym ich interpretowaniu na niekorzyść oskarżonego.

Na zasadzie art. 427 i art. 437 kpk, obrońca wniósł o:

1)  zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego T. Z. od popełnienia zarzucanych mu czynów lub

2)  uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Przasnyszu.

Obrońca oskarżonego T. O. na podstawie art. 444 k.p.k. zaskarżył powyższy wyrok w całości na korzyść oskarżonego.

1) na podstawie art. 427 § 2, art. 438 pkt. 1 k.p.k. orzeczeniu temu obrońca zarzucił obrazę przepisów prawa karnego materialnego, art. 299 § 1 k.k. poprzez przyjęcie, że oskarżony T. O., wykorzystując prowadzoną działalność gospodarczą w zakresie sportu i rekreacji pod firmą (...) - usługi związane z rekreacją i sportem z siedzibą w Z.", przed czerwcem 2006 roku uczestniczył w procederze „prania brudnych pieniędzy” jego działanie sprowadziło się do przyjęcia od J. G. (4) kilkunastu różnych pojazdów, zagrożonych zajęciem w toczącym się postępowaniu karnym. Następnie formalnie upoważnił J. G. (4) do zarejestrowania ich w Starostwie Powiatowym w M.. Utrudnił w ten sposób dokonanie ustaleń co do przestępnego pochodzenia pieniędzy za które pojazdy zostały nabyte.

2) na podstawie art. 427 § 2, art. 438 pkt. 2 i 3 k.p.k. orzeczeniu temu obrońca zarzucił obrazę przepisów postępowania karnego i wynikające z niej błędne ustalenia faktyczne. W szczególności naruszenie art. 4 k.p.k., art. 5 § 2 k.p.k., art. 7 k.p.k., art. 410 k.p.k., polegające na dowolnej, a nie swobodnej ocenie dowodów przeprowadzonych w sprawie niniejszej, przy jednoczesnym naruszeniu zasady obiektywizmu i pominięciu okoliczności przemawiających na korzyść oskarżonego. Skutkujących uznaniem oskarżonego T. O. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt XXXVI aktu oskarżenia, poprzez nie zasadne przyjęcie, że oskarżony wypełnił dyspozycję art. 297 § 1 k.k., podczas gdy prawidłowo poczynione ustalenia prowadzą do wniosków przeciwstawnych

3) ponadto na podstawie art. 438 pkt. 2 k.p.k. obrońca zarzucił, obrazę prawa karnego procesowego, która miała wpływ na treść orzeczenia, w szczególności naruszenie art. 424 § 1 pkt. 1 k.p.k., poprzez jego niezastosowanie, czego wyrazem jest pozbawienie uzasadnienia właściwie rozumianej oceny dowodów, brak precyzyjnych ustaleń dotyczących zachowań oskarżonego w inkryminowanym miejscu i czasie

Na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. w podnosząc powyższe obrońca wniósł o:

o zmianę wyroku poprzez uznanie oskarżonego za niewinnego popełnienia zarzucanych mu czynów lub uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Prokurator zaskarżył powyższy wyrok w części dotyczącej oskarżonych: J. G. (1), R. M., A. S. (1), T. Z., M. L., T. O., P. O. i A. S. (2) wobec wszystkich zarzucanych czynów na ich niekorzyść

Na podstawie art.427§ 1 i 2 i art.438 pkt. 1 i 2 kpk wyrokowi temu prokurator zarzucił:

1)  obrazę prawa materialnego art.299 § 1 kk poprzez przyjęcie błędnego opisu czynu, odnośnie czynów zarzucanych J. G. (1) w pkt. VI, R. M. w pkt. XI, M. L. w pkt. XXII, T. O. w pkt. XXIV, A. S. (1) w pkt. XVI i P. O. w pkt. XXIX, iż środki płatnicze pochodzą z korzyści związanych z popełnieniem czynów zabronionych w postaci fałszowania i nierzetelnego wystawiania dokumentów obejmujących nielegalny handel paliwami podczas gdy korzyści te pochodziły z fikcyjnego zakupu i sprzedaży paliwa legalizowanego poprzez wystawiania fałszywych i nierzetelnych dokumentów

2)  obrazę prawa materialnego art.273kk poprzez jego niezastosowanie wobec J. G. (1) w czynie opisanym w pkt. II i IV, R. M. w czynie opisanym w pkt. IX, M. L. w czynie opisanym w pkt. XX i błędne przyjęcie, że zarzucane im występki wyczerpują znamiona art. 270 § 1 kk

3)  obrazę prawa materialnego - art. 272 kk poprzez błędny opis czynu J. G. (1) w pkt. III, A. S. (1) w pkt. XIV, poprzez pominięcie znamienia -podstępnego - wprowadzenia w błąd

4)  obrazę prawa materialnego art. 271 § 1 i 3 kk poprzez jego niezastosowanie do czynu J. G. (1) z pkt. V, R. M. z pkt. X, A. S. (1) z pkt. XV, M. L. z pkt. XXI i P. O. z pkt. XXVIII, skutkujące błędnym uznaniem, że stanowią one jedynie występek stypizowany w art.62 § 2 kks

5)  obrazę prawa materialnego art.44 § 1 kk w zw. z art.299 § 7 kk poprzez zaniechanie orzeczenia przepadku dowodów rzeczowych w tym przedmiotów pochodzących bezpośrednio i pośrednio z przestępstw przypisanych oskarżonym

6)  obrazę prawa materialnego - art.33 § 1 kks polegającą na nie orzeczeniu obligatoryjnego środka karnego - przepadku korzyści, w sytuacji zakwalifikowania czynów oskarżonych z art.62 § 2 kks w tym: J.

G. (1) czyn V, R. M. czyn X, A. S. (1) czyn XV, M. L. czyn XXI, P. r O. czyn XXVIII.

7)  obrazę przepisów postępowania mającą wpływ treść orzeczenia - art.424 § 1 pkt. 1 i 2 kpk poprzez zaniechanie szczegółowego wskazania w pisemnym uzasadnieniu wyroku jakie fakty uznał sąd za udowodnione, na jakich konkretnie oparł się dowodach oraz zaniechaniu wyjaśnienia podstaw prawnych wyroku w odniesieniu do przypisywanych poszczególnym oskarżonym czynów, zaniechanie subsumcji ustalonych aspektów zachowania każdego z nich pod ustawowe znamiona przypisanych im czynów oraz motywów wymierzonych oskarżonym kar jednostkowych jak i kar łącznych oraz środków karnych

Prokurator na podstawie art. 434 § 1 i art. 437 § 1 i 2 kpk wniósł uchylenie zaskarżonego orzeczenia w części wobec oskarżonych J. G. (1), R. M., A. S. (1), T. Z., M. L., T. O., P. O. i A. S. (2) i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu w Ostrołęce jako sądowi I instancji właściwemu na podstawie art.25 § 1 pkt 2 kpk do ponownego rozpoznania.

Obrońca oskarżonego A. S. (2) na podstawie art. 425 § 2 i 3 kpk i art. 444 kpk zaskarżył powyższy wyrok w części dotyczącej tego oskarżonego w całości na jego korzyść.

Na podstawie art. 438 pkt 2, 3 i 4 kpk w skarżonej części wyrokowi temu zarzucił:

mającą wpływ na treść orzeczenia obrazę przepisów tj.:

I. art. 2 § 2 kpk, 4 kpk, 7 kpk w zw. z art. 410 kpk poprzez błędną wykładnię i nieprawidłowe zastosowanie przedmiotowych przepisów, naruszenie przez Sąd I instancji zasady swobodnej kontrolowanej oceny dowodów, wydanie orzeczenia z pominięciem szczegółowej analizy wszystkich dowodów stanowiących podstawę zarzutu ostatecznie przypisanego A. S. (2), a istotnych dla rozstrzygnięcia o jego karnoprawnej odpowiedzialności

II. obrazę przepisu art. 424 § 1 i 2 k.p.k., polegającą na :

a)  niedopełnieniu określonego tym przepisem obowiązku zamieszczenia w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia koniecznych elementów, a przede wszystkim szczegółowego wskazania jakie fakty Sąd uznał za udowodnione lub nie udowodnione, na jakich w tej materii konkretnie oparł się dowodach i dlaczego nie uznał dowodów przeciwnych w takim zakresie w jakim przyjął, że oskarżony A. S. (2) dopuścił się przestępstwa sfałszowania oświadczenia o przeznaczeniu oleju opałowego na cele opałowe w imieniu firmy (...)

b)  zaniechaniu wyjaśnienia przez Sąd I Instancji podstaw prawnych wyroku w odniesieniu do przypisanego oskarżonemu A. S. (2) czynu z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 12 kk

III.  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za jego podstawę, który miał istotny wpływ na treść orzeczenia i polegał na nietrafnym ustaleniu, że oskarżony A. S. (2) dopuścił się czynu w formie opisanej w pkt. XXXII wyroku, podczas gdy przeprowadzona w sposób prawidłowy wszechstronna, zgodna z zasadami wiedzy i doświadczenia życiowego ocena zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, prowadzi do odmiennego wniosku

Stawiajac powyższe zarzuty na podstawie art. 427 § 1 kpk i art. 437 § 1 kpk obrońca wniósł o uchylenie wyroku w skarżonej części i przekazanie sprawy A. S. (2) Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Obrońca J. G. (1) i M. G. na podstawie art. 425 § 2 i 3 kpk i art. 444 kpk zaskarżył powyższy wyroku w części dotyczącej w/w oskarżonych w całości na ich korzyść .

Na podstawie art. 438 pkt 1, 2 i 3 kpk w skarżonej części wyrokowi temu obrońca zarzucił mającą wpływ na treść orzeczenia obrazę przepisów tj.:

I.  sprzeczność ustaleń Sądu z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego polegającą na przyjęciu, że J. G. (1) i M. G. dopuścili się zarzucanych im czynów w formie opisanej w sentencji wyroku wypełniających dyspozycję art. 258 § 1 kk, 270 § 1 kk, 18 § 1 kk w zw. z art. 272 kk, art. 62 § 2 kks, art. 299 § 5 w zw. z § 1 kk w zw. z art. 309 kk, art. 278 § 2 kk, a w przypadku M. G. art. 278 § 3 kk i wskazanie za podstawę ustaleń w tym zakresie wyjaśnień J. G. (1) i M. G. w sytuacji gdy żaden z nich nie tylko nie przyznał się do dokonania zarzucanych mu czynów ale również złożył wyjaśnienia zaprzeczające tezie o dokonaniu przypisanych im ostatecznie czynów

II.  art. 2 § 2 kpk, 4 kpk, 7 kpk w zw. z aft. 410 kpk poprzez błędną wykładnię i nieprawidłowe zastosowanie przedmiotowych przepisów, naruszenie przez Sąd I instancji zasady swobodnej kontrolowanej oceny dowodów, wydanie orzeczenia z pominięciem szczegółowej analizy szeregu dowodów zgromadzonych w sprawie, a istotnych dla rozstrzygnięcia o karnoprawnej odpowiedzialności oskarżonych za zarzucone im aktem oskarżenia czyny oraz przyjęcie przez Sąd za podstawę wyroku hipotez i z góry założonego scenariusza polegające na tym, że Sąd ten :

- pominął ocenę szeregu dowodów o charakterze osobowym w postaci zeznań kontrahentów działalności zainicjowanych i prowadzonych przez R. M. pod nazwą (...), (...), „ (...) .H.U. (...)”, (...) wskazujących na nieprawdziwość twierdzeń oskarżonego R. M. w takim zakresie, w jakim wymieniony deklarując wolę skorzystania z nadzwyczajnego złagodzenia kary wskazywał, iż w ramach zainicjowanej przez niego działalności pod nazwą (...), (...), „ (...) .H.U. (...)”, (...) nie była prowadzona sprzedaż paliwa zakupionego przez wymienionego w ramach tych działalności

-

w sposób dowolny i pobieżny ocenił wyjaśnienia oskarżonego M. L. przyjmując je ża podstawę ustaleń, iż za działalnością spółki (...) stał oskarżony J. G. (1) w sytuacji gdy wymieniony w swoich wyjaśnieniach jasno i konsekwentnie wskazywał, że wszystkie działania w ramach tej działalności były wyłącznym udziałem oskarżonego R. M.

-

w sposób dowolny bo pobieżny i lakoniczny dokonał oceny wyjaśnień-złożonych przez oskarżonego R. M. przypisującego J. G. (1) wiodącą rolę w procederze tworzenia firm ze z góry założonym zamiarem popełniania przestępstw ((...), (...), (...) .H.U. (...)) w sytuacji gdy przeczy temu większość zgromadzonych w sprawie dowodów, a nadto w sytuacji przyjętej postawy wymienionego oskarżonego, który zaniechał ujawnienia miejsca pobytu swojej siostry M. M., na którą zarejestrował i prowadził działalność pod nazwą (...), a co stało się udziałem J. G. (1)

zaniechał rzeczowej, merytorycznej oceny wyjaśnień złożonych przez oskarżonego J. G. (1) oraz zeznań złożonych przez J. G. (4) i R. G. (2) w takim zakresie, w jakim wskazywali na faktyczną osobę pełniącą wiodącą rolę w tym procederze (R. M.), podstępne zabiegi zmierzające do stworzenia pozoru, iż oskarżony R. M. jest jedynie figurantem (sprzedawanie pojazdów służących do prowadzenia działalności pod nazwiskami innych osób, spalenie dokumentacji księgowej założonej przez R. M. spółki (...))

-

zaniechał rzeczowej, merytorycznej oceny wyjaśnień złożonych przez oskarżonego A. S. (1) w konfrontacji z innym zgromadzonym, w zakresie powoływanych przez niego okoliczności, materiałem dowodowym

-

zaniechał oceny wyjaśnień M. G. w zakresie, w jakim wymieniony nie przyznając się do dokonania zarzucanego mu czynu wskazywał na okoliczności i sposób wejścia w posiadanie komputera, na którym ujawniono „nielegalne” oprogramowanie, a także zaprzeczał by pozyskanie tych programów było jego udziałem

-

zaniechał rzeczowej, merytorycznej oceny zeznań świadka M. M., wyjaśnień oskarżonego P. O., oskarżonego T. Z. i wszystkich pozostałych zgromadzonych w sprawie dowodów ograniczając się w zakresie jedynie niektórych z nich do powielania utartych sloganów bądź przytaczając je w sposób wyłącznie porządkowy

III.  obrazę przepisu art. 424 § 1 i 2 k.p.k., polegającą na:

a)  niedopełnieniu określonego tym przepisem obowiązku zamieszczenia w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia koniecznych elementów, a przede wszystkim szczegółowego wskazania jakie fakty Sąd uznał za udowodnione lub nie udowodnione, na jakich w tej materii konkretnie oparł się dowodach i dlaczego nie uznał dowodów przeciwnych w takim zakresie w jakim przyjął, że oskarżeni J. G. (1) i M. G. dopuścili się czynów przypisanych im w skarżonym wyroku

b)  zaniechaniu wyjaśnienia przez Sąd I Instancji podstaw prawnych wyroku w odniesieniu do przypisanych wszystkim oskarżonym przestępstw oraz zaniechanie stosownej subsumcji ustalonych aspektów zachowania każdego z nich pod ustawowe znamiona ostatecznie przypisanych im czynów

IV.  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za jego podstawę, który miał istotny wpływ na treść orzeczenia i polegał na nietrafnym ustaleniu, że oskarżeni J. G. (1) i M. G. dopuścili się czynów w formie opisanej w sentencji wyroku, podczas gdy przeprowadzona w sposób prawidłowy wszechstronna, zgodna z zasadami wiedzy i doświadczenia życiowego ocena zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, prowadzi do odmiennego wniosku w zakresie rozstrzygnięcia o karnoprawnej odpowiedzialności J. G. (1) za czyny z pkt. V i VI wyroku:

V.  mającą wpływ na treść orzeczenia obrazę prawa materialnego tj. art. 6 § 2 kks poprzez zaniechanie przyjęcia wymienionego przepisu za podstawę skazania wymienionego za czyn opisany w punkcie V aktu oskarżenia co z kolei każdy z czynów wymienionych w tym punkcie nakazuje traktować jako odrębny czyn podlegający penalizacji

VI.  obrazę art. 299 § 5 w zw. z § 1 kk poprzez uznanie, iż J. G. (1) dopuścił się zarzucanego mu czynu wypełniającego znamiona tego przepisu w sytuacji braku uprzedniego skonkretyzowania przestępstwa traktowanego jako pierwotne, mające stanowić źródło wartości majątkowych rozumianych jako korzyść majątkową związanych z popełnieniem konkretnego czynu mającego wypełniać dyspozycję tego przepisu

Na podstawie art. 427 § 1 kpk i art. 437 § 1 kpk obrońca wniósł o uchylenie zaskarżonego w części dotyczącej J. G. (1) i M. G. i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacje prokuratora i obrońców oskarżonych R. M., T. Z., T. O., A. S. (2), J. G. (1) i M. G. są zasadne i zostały uwzględnione.

Regułą jest, że Sąd odwoławczy ma obowiązek rozpatrzenia wszystkich zarzutów i wynikających z nich wniosków wskazanych w apelacji. Obowiązek ten wynika z art. 433 § 2 kpk. Odstępstwo od tej zasady przewiduje art. 436 kpk. Przepis ten daje sądowi odwoławczemu możliwość ograniczenia rozpoznania środka odwoławczego tylko do poszczególnych uchybień podniesionych przez stronę lub podlegających uwzględnieniu z urzędu, jeżeli jest to wystarczające do wydania orzeczenia, a rozpoznanie pozostałych zarzutów zamieszczonych w środku odwoławczym z racji stwierdzonych uchybień byłoby przedwczesne lub bezprzedmiotowe. Powołany wyżej art. 436 kpk ma zastosowanie nie tylko do uchybień ( zarzutów) podniesionych w jednym środku odwoławczym, ale także w sytuacji, gdy wniesiono więcej środków odwoławczych w stosunku do tego samego przedmiotu zaskarżenia lub w stosunku do więcej niż jednego oskarżonego. Zdaniem Sądu Okręgowego istnieją w niniejszej sprawie podstawy do skorzystania z możliwości ograniczenia rozpoznania wniesionych przez strony apelacji tylko do części wskazanych w nich uchybień, gdyż rozpoznanie w tym zakresie jest wystraczające do wydania orzeczenia.

Zarówno obrońcy oskarżonych T. Z., T. O., A. S. (2), J. G. (1), M. G. jak i prokurator podnoszą w swoich apelacjach zarzut obrazy przepisów prawa procesowego, w szczególności art. 424 kpk, która miała wpływ na treść wyroku. Podnoszony w apelacjach zarzut obrazy przepisów postępowania jest zasadny. Nie ulega wątpliwości, że uzasadnienie wyroku Sądu Rejonowego nie spełnia wymogów określonych w art. 424 § 1 i § 2 kpk. Zgodnie z art. 424 § 1 pkt 1 i 2 kpk uzasadnienie wyroku powinno zawierać : wskazania jakie fakty sąd uznał za udowodnione lub nie udowodnione, na jakich w tej mierze oparł się dowodach i dlaczego nie uznał dowodów przeciwnych oraz wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku. Podstawę odwoławczą wskazaną w art. 438 pkt.2 kpk może stanowić tylko taka obraza przepisów postępowania, która mogła mieć wpływ na treść orzeczenia. Wprawdzie sam fakt wadliwie sporządzonego uzasadnienie nie ma takiego wpływu ponieważ uzasadnienie jest sporządzone już po jego wydaniu, jednak może stanowić okoliczność potwierdzającą zarzut, że na etapie poprzedzającym wyrokowanie lub podczas jego przebiegu doszło do naruszenia przepisów prawa procesowego. Chodzi tu głównie o przepisy art. 7 i art. 410 kpk.

Zarówno Sąd Najwyższy, jak i sądy apelacyjne wielokrotnie wyrażały swoje stanowisko w kwestii wymogów, którym winno odpowiadać uzasadnienie orzeczenia, a także rangi i znaczenia uzasadnienia wyroku. Uzasadnienie wyroku ma stanowić dokument o charakterze sprawozdawczym, powinno więc przedstawiać wyniki narady w sposób uporządkowany z dokładnym wskazaniem, gdy chodzi o podstawę faktyczną wyroku, co Sąd uznał za udowodnione , jak ocenił poszczególne dowody i dlaczego oparł się na jednych, odrzucając inne ( wyrok SN z 29.11.1989r., II KR 198/89, wyrok SA w Krakowie z 3.11.2010r. II AKa 151/10). Uzasadnienie wyroku powinno wskazywać logiczny proces, który doprowadził sąd do wniosku o winie lub niewinności oskarżonego. Sąd powinien wskazać, jakie fakty uznaje za ustalone, na czym opiera poszczególne ustalenia i dlaczego nie uznaje dowodów przeciwnych, a następnie jakie wnioski wyprowadza z dokonanych ustaleń. Treść uzasadnienia musi ustalać a posterori proces myślowy, który przebiegał w czasie narady poprzedzającej wydanie wyroku ( wyrok SN z dnia 6.10.2009r). Ustalając podstawę wyroku sąd powinien na każde ustalenie powołać dowód, na podstawie którego czyni to ustalenie, zaś w żadnym razie nie może ograniczać się do generalnego powołania wszystkich dowodów przeprowadzonych na rozprawie, przy czym jest to szczególnie niewłaściwe, gdy dowody te są sprzeczne ze sobą. W dalszej części uzasadnienia należy przeprowadzić analizę wszystkich zebranych dowodów ( art. 410 kpk ) i podać przyczyny dania wiary tym dowodom, na których oparto ustalenia faktyczne i uzasadnić dlaczego nie uznano dowodów przeciwnych, co dopiero czyni zadość obowiązkom sądu wynikającym z zasady prawdy obiektywnej ( art. 2 § 2 kpk; wyrok SN z dnia 27.06.2001 r. V KKN 48/99, wyrok SA w Katowicach z dnia 25.10.2001r. AKa 275/01).

Wymóg, aby podstawę wyroku stanowił całokształt okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej – art. 410 kpk – oznacza konieczność znajdowania się w polu uwagi sądu w chwili rozstrzygnięcia wszystkich okoliczności. Nie chodzi zaś o to, aby orzeczenie zapadło na podstawie wykluczających się dowodów, bo jest to oczywiście niemożliwe. Sąd ma prawo oprzeć się na jednych dowodach, a pominąć inne, jeśli ich treść jest rozbieżna. W takiej sytuacji istota rozstrzygnięcia polega na daniu priorytetu niektórym dowodom. Obowiązkiem sądu jest wówczas wskazanie, dlaczego nie uznał dowodów przeciwnych ( art. 424 § 1 pkt 1 kpk); wyrok SA w Łodzi z dnia 18.04.2001 r., II AKa 246/00).

Przy gromadzeniu i ocenie dowodów sąd orzekający jest obowiązany uwzględniać okoliczności przemawiające za i przeciwko oskarżonemu, a ponadto dokonać ich oceny z zachowaniem wskazań wynikającym z art. 7 kpk, przy czym, przesłanki na których sąd orzekający oparł ocenę dowodów muszą znaleźć odzwierciedlenie w uzasadnieniu wyroku, który jest dokumentem sprawozdawczym i w którym w sposób uporządkowany musi być przedstawiony wynik narady z dokładnym wskazaniem – co do podstawy faktycznej wyroku - co i dlaczego sąd uznał za udowodnione, jak ocenił poszczególne dowody, dlaczego ustalenia oparł na jednych z nich, a inne odrzucił ( wyrok SA w Łodzi z dnia 15.03.2001r II AKa 28/01).

Uzasadnienie wyroku powinno wykazywać dowody, na których oparto ustalenia poszczególnych faktów, a nie powinno poprzestać na tzw. sumarycznym powołaniu wszystkich dowodów, z których ma wynikać całokształt ustalonego stanu faktycznego ( wyrok SA w Krakowie z dnia 16.03.2000r. II AKa 211/99).

Bezspornym jest, że niniejsza sprawa z uwagi na obszerny materiał dowodowy zebrany w toku postępowania przygotowawczego i sądowego, wielość oskarżonych i stawianych im zarzutów jest sprawą o skomplikowanym charakterze, wymagającą dużego nakładu pracy ze strony Sądu. Obowiązkiem Sądu Rejonowego było dokonać wnikliwej analizy zebranych dowodów i ich należytej zgodnej z wymogami art. 7 kpk oceny. Słusznie podnoszą w apelacjach obrońcy oskarżonych T. Z., T. O., A. S. (2), J. G. (1) i M. G. zarzut obrazy art. 7 kpk. Ustalenia faktyczne w sprawie ograniczają się w zasadzie do powtórzenia zarzutów stawianych oskarżonym w akcie oskarżenia. Sąd w uzasadnieniu wyroku sumarycznie wskazał dowody, na podstawie których poczynił ustalenia faktyczne, w tym powołał się na wyjaśnienia oskarżonych J. G. (1) i T. O. ( k. 9432-9433). Z dalszej części uzasadnienia wynika, że Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonych J. G. (1) i T. Z., którzy nie przyznali się do popełnienia zarzucanych im czynów ( k. 9437).

Sąd Rejonowy dokonał jedynie oceny części dowodów w postaci wyjaśnień oskarżonych A. S. (1), M. L., P. O., R. M., którzy przyznali się do popełnienia zarzucanych im czynów. Ocena tych dowodów jest jednak niepełna, sprowadza się do ogólnikowych, bądź identycznych w swej treści stwierdzeń. Podnieść należy, że znacznej części oskarżonych zarzucono popełnienie poważnych przestępstw, jak chociażby udział w zorganizowanej grupie przestępczej, czy uczestnictwo w tzw. „praniu brudnych pieniędzy”. Z uwagi na fakt, że wyjaśnienia oskarżonych w swej treści znacznie różnią się co do ich udziału i roli w zarzucanych czynach m.in. oskarżonych J. G. (1), R. M., M. L., obowiązkiem Sądu Rejonowego było wyjaśnienie istniejących sprzeczności i wątpliwości. Możliwe to było po przeprowadzeniu wnikliwej analizy wyjaśnień oskarżonych w kontekście innych dowodów zebranych w sprawie i ich wszechstronnej ocenie zgodnej z wymogami art. 7 kpk. W myśl tego przepisu organy postępowania kształtują swe przekonanie na podstawie wszystkich przeprowadzonych dowodów, ocenianych swobodnie z uwzględnieniem zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego. Brak należytej analizy i oceny dowodów przeprowadzonych w niniejszej sprawie zdaniem Sądu Okręgowego jest wynikiem przewlekłości w sporządzaniu uzasadnienia wyroku. Wprawdzie zarzut ten nie jest podnoszony w apelacjach przez obrońców oskarżonych i prokuratora, ale tego rodzaju uchybienie nie może zostać pominięte przez Sąd Odwoławczy. Uzasadnienie wyroku było sporządzane przez okres prawie 2 lat. Sprawa jest obszerna pod względem materiału dowodowego, o czym była mowa wyżej, ale nie może ta okoliczność usprawiedliwiać aż takiej zwłoki w sporządzaniu uzasadnienia.

W tym miejscu zdaniem Sądu Okręgowego należy odnieść się do zarzutu sprzeczności między uzasadnieniem wyroku a jego treścią, podnoszonego w apelacji przez obrońcę oskarżonego R. M.. Zarzut ten jest trafny. Między treścią wyroku w części dotyczącej tego oskarżonego i uzasadnieniem istnieje ewidentna sprzeczność, która wydaje się być następstwem właśnie przewlekłości w sporządzaniu uzasadnienia. Sąd Rejonowy orzekł w wyroku wobec oskarżonego R. M. karę łączną 2 lat pozbawienia wolności. Z uzasadnienia wyroku wynika natomiast, że za wyjątkiem oskarżonego J. G. (1) Sąd nie dopatrzył się potrzeby osadzania pozostałych oskarżonych w zakładach karnych i wykonanie wymierzonych im kar pozbawienia wolności warunkowo zawiesił.

Obrońcy oskarżonych T. O., J. G. (1) i prokurator zarzucają w apelacji obrazę przepisów prawa materialnego m.in. art. 299 § 1 kk. W obecnym stanie sprawy wypowiadanie się odnośnie tego zarzutu przez Sąd Okręgowy jest niemożliwe. Zresztą sami autorzy apelacji stwierdzają, że trudno odnieść się o prawidłowości przyjętej przez Sąd Rejonowy kwalifikacji prawnej poszczególnych czynów przypisanych oskarżonym, bowiem Sąd nie przedstawił właściwie żadnego stanowiska w tym przedmiocie dającego możliwości jej właściwej oceny.

Sąd Rejonowy stwierdził w uzasadnieniu wyroku, że generalnie podzielił stanowisko oskarżyciela co do kwalifikacji prawnej czynów popełnionych przez oskarżonych.

Sąd wbrew obowiązkowi wynikającemu z przepisu art. 424 § 1 pkt 2 kk nie wyjaśnił podstawy prawnej wyroku i ograniczył się do sformułowania, że oskarżeni swoim zachowaniem wypełnili dyspozycję wskazanych przepisów. W przypadku podnoszonego w apelacjach zarzutu obrazy art. 299 § 1 kk, z uzasadnienia wyroku absolutnie nie wynika, aby Sąd I instancji czynił jakiekolwiek rozważania odnośnie wypełnienia przez oskarżonych T. O., J. G. (1), R. M., M. L., P. O. i A. S. (3) znamion tego przepisu.

Tego rodzaju uchybienia jakich dopuścił się Sąd Rejonowy w niniejszej sprawie muszą skutkować uchylenie zaskarżonego wyroku.

Wyrok Sądu I instancji, którego uzasadnienie jest dotknięte tyloma wadami nie może być poddane prawidłowej kontroli przez Sąd Odwoławczy.

Podkreślenia wymaga fakt, że instancja odwoławcza głównie przez pryzmat uzasadnienia sprawdza czy Sąd pierwszej instancji oparł ustalenia faktyczna analizie całokształtu okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej. Z uwagi na to, że zgodnie z art. 25 § 1 pkt 2 kpk w aktualnym jego brzmieniu sąd okręgowy orzeka w pierwszej instancji w sprawach o występki określone w art. 258 § 1 – 3 i art. 299 kk sprawę po uchyleniu zaskarżonego wyroku należało przekazać do rozpoznania tutejszemu Sądowi Okręgowemu.

Z tych względów z mocy art. 437 § 1 kpk Sąd Okręgowy orzekł jak w wyroku.