Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 marca 2014r.

Sąd Okręgowy w Suwałkach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 marca 2014r. w Suwałkach

sprawy M. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o wcześniejszą emeryturę

w związku z odwołaniem M. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia 1 października 2013r. znak (...) i z dnia 7 listopada 2013r. znak (...)

zmienia zaskarżone decyzje i przyznaje M. K. prawo od emerytury od dnia 21 sierpnia 2013r.

Sygn. akt III U 795/13

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. decyzją z dnia 01.10.2013r. odmówił M. K. prawa do emerytury.

W uzasadnieniu wskazał, że zgodnie z art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998r.
o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2013r. poz.1440) w związku z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r.
w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8 poz. 43 ze zm.) ubezpieczonemu urodzonemu po dniu 31.12.1948r. emerytura przysługuje, jeżeli spełnił łącznie następujące warunki:

- osiągnął wiek emerytalny, wynoszący 60 lat dla mężczyzn;

- nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego;

- w dniu wejścia w życie przepisów ustawy emerytalnej, tj. 1.01.1999r., udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 25 lat, w tym okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, wykonywanego stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy, wynoszący co najmniej 15 lat.

Zakład odmówił M. K. prawa do emerytury, ponieważ nie udowodnił wymaganego 15-letniego okresu pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, a jedynie 3 lata 1 miesiąc i 14 dni.

Na podstawie dowodów dołączonych do wniosku i uzyskanych w wyniku przeprowadzonego postępowania Zakład przyjął za udowodnione na dzień 1.01.1999r. okresy składkowe w ilości 25 lat

Zakład nie uwzględnił jako pracy wykonywanej w szczególnych warunkach okresu od 21.04.1982r. do 31.01.1992r. w Nadleśnictwie S., ponieważ w świadectwie pracy podano stanowisko kierowca samochodu ciężarowego – ładowacz, natomiast w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach wskazano stanowisko ładowacz zatrudniony przy za i wyładunku drewna. W przepisach resortowych wskazanych w świadectwie pracy w warunkach szczególnych zakład pracy powołał się na zapis w Wykazie A Dział VI poz. 2 pkt 4, który wskazuje jedynie na ładowacza, a nie wymienia stanowiska kierowcy. Nie wyjaśnił natomiast przyczyn tych rozbieżności.

W odwołaniu od tej decyzji M. K. domagał się jej zmiany i przyznania prawa do wcześniejszej emerytury. Wniósł o dopuszczenie dowodu z zeznań świadka na okoliczności pracy w warunkach szczególnych w Nadleśnictwie S. oraz przeprowadzenia dowodu z książeczki wojskowej. Wnioskował nie tylko o uwzględnienie do stażu pracy w warunkach szczególnych okresu zatrudnienia w Nadleśnictwie S. od 21.04.1982r. do 31.01.1992r., ale i pominiętego przez organ rentowy okresu odbywania zasadniczej służby wojskowej od 27.10.1973r. do 13.10.1975r.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o jego oddalenie, uzasadniając jak w zaskarżonej decyzji. Wskazał, iż w wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy w związku z załączeniem nowych dowodów dołączonych do odwołania nie udało się odwołującemu się spełnić wszystkich warunków do przyznania prawa do wcześniejszej emerytury.

Decyzją z dnia 07.11.2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. ponownie odmówił M. K. prawa do emerytury, gdyż nadal nie udowodnił on 15 lat pracy w warunkach szczególnych, a jedynie 12 lat 10 lat i 24 dni.

M. K. złożył odwołanie również i od tej decyzji, domagając się jej zmiany i przyznania prawa do emerytury. Wnioskował o dopuszczenie dowodu z zeznań świadka na okoliczność pracy w warunkach szczególnych podczas zatrudnienia w (...) w S. od 03.01.1980r. do 11.08.1980r.

Postanowieniem z dnia 24.12.2013r. obie sprawy połączono do wspólnego rozpoznania, z uwagi na tożsamość faktyczną i prawną.

Sąd Okręgowy w Suwałkach ustalił i zważył, co następuje:

Odwołania należało uznać za uzasadnione.

Zważywszy mianowicie na cały zebrany w sprawie materiał dowodowy
i argumenty zaprezentowane przez odwołującego się uznać należało, że ma on również co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Jak wynika
z orzecznictwa, czego potwierdzeniem jest choćby wyrok Sądu Najwyższego z dn. 2.02.1996r. II URN 3/95 (Lex 24774), w postępowaniu przed sądami pracy
i ubezpieczeń społecznych okoliczności mające wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość mogą być udowadniane wszelkimi środkami dowodowymi, przewidzianymi w kodeksie postępowania cywilnego. Przepisy bowiem kodeksu postępowania cywilnego nie przewidują w tym względzie żadnych ograniczeń
w postępowaniu przed sądami.

Ewentualne ograniczenia dowodowe wskazane w §2 powołanego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8 poz. 43 ze zm.) bądź wynikające z rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11.10.2011r. w sprawie postępowania w sprawie o świadczenia emerytalno – rentowe (Dz.U. z 2011r. Nr 237, poz. 1412), a poprzednio
z rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie postępowania
o świadczenia emerytalno- rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń (Dz.U. z 1983r. Nr 10, poz. 49 ze zm.), sprowadzające się do złożenia na piśmie stosownych świadectw pracy, dotyczą wyłącznie postępowania przed organami rentowymi.

Do stażu pracy w warunkach szczególnych odwołujący się zgłosił trzy okresy.

Najdłuższy taki okres zatrudnienia w Nadleśnictwie S. od 21.04.1982r. do 31.01.1992r. został jednak, jak wynika z okoliczności sprawy, uwzględniony przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych do pracy w warunkach szczególnych decyzją z dnia 07.11.2013r. Jest to okres 9 lat 9 miesięcy i 10 dni, co z wcześniej zaliczonym okresem pracy w warunkach szczególnych daje okres tej pracy 12 lat 10 miesięcy i 24 dni. Stało się tak na skutek nowego świadectwa pracy w szczególnych warunkach, co do zatrudnienia w Nadleśnictwie S. oraz pisma tego Nadleśnictwa.

Pozostałe dwa wskazane okresy winne też być odwołującemu się zaliczone do okresów pracy w szczególnych warunkach. Ustosunkowując się do nieuwzględnionego przez organ rentowy okresu odbywania zasadniczej służby wojskowej od 27.10.1973r. do 13.10.1975r. to wskazać należy, że z ustaleń poczynionych w oparciu o akta osobowe oraz zeznania byłych współpracowników odwołującego się: P. O. i J. S., wynika, iż zarówno przed powołaniem do odbywania zasadniczej służby wojskowej, jak i po jej zakończeniu odwołujący się pracował w (...)w A. na stanowisku traktorzysty, wcześniej w (...), które zostało przejęte przez (...)w A.. Zeznania świadków były wiarygodne i pozostawały w korelacji z wyjaśnieniami i zeznaniami odwołującego się oraz dokumentacją pracowniczą za ten okres. Dokumentacja osobowa również nie budziła zastrzeżeń, co do wiarygodności i rzetelności. Na jej podstawie udało się wykazać okoliczności niezbędne do uwzględniania spornego okresu, ale również potwierdzały prawidłowość świadectwa pracy w warunkach szczególnych oraz fakt, iż w trakcie zatrudnienia odwołujący się nie przebywał na dłuższych zwolnieniach czy urlopach bezpłatnych. Okresy zresztą przypadające bezpośrednio przed odbyciem służby wojskowej (od 01.07.1973r. do 26.10.1973r.) i po jej zakończeniu (od 14.10.1975r. do 31.07.1978r.) zostały przez organ rentowy uwzględnione do stażu pracy w warunkach szczególnych na podstawie świadectwa pracy w warunkach szczególnych. Jest to właśnie okres 3 lat, 1 miesiąca i 14 dni. W sprawie jednak należało również uwzględnić do stażu pracy w warunkach szczególnych okres odbywania zasadniczej służby wojskowej. Okres ten należy liczyć bowiem jako ciągłość zatrudnienia na stanowisku traktorzysty, gdyż po zakończeniu służby wojskowej odwołujący się powrócił do pracy do tego samego zakładu pracy – (...) w A. wcześniej (...)w P., na to samo stanowisko (traktorzysty) i przed upływem ustawowego terminu 30 dni, dowodem czego są nie tylko zeznania świadków ale i pismo z akt osobowych odwołującego się, przyznania mu grupy VI osobistego zaszeregowania datowane na dzień 03.11.1975r. Sąd Najwyższy wyrokiem z dnia 04.12.2013r. w sprawie sygn. II UK 217/13 (LEX 1408683) wskazał mianowicie, że okres zasadniczej służby wojskowej odbytej w czasie trwania stosunku pracy w szczególnych warunkach zalicza się do stażu pracy wymaganego do nabycia prawa do emerytury w niższym wieku emerytalnym, jeżeli pracownik w ustawowym terminie zgłosił swój powrót do zatrudnienia. Tak samo wynika z innych orzeczeń Sądu Najwyższego: np. uchwała 7 sędziów tego Sądu z dnia 16.10.2013r. sygn. II UZP 6/13 (LEX 1385939) i wyroków Sądów Apelacyjnych: w Łodzi z dnia 20.09.2012r. sygn. III AUa 116/12 (LEX 1223379), w Katowicach z dnia 20.09.2012r. sygn. III AUa 1468/12 (LEX1220486). Ustawowy zaś termin powrotu do zatrudnienia po odbyciu służby wojskowej to, zgodnie z art. 124 ust. 1 ówczesnej ustawy o powszechnym obowiązku obrony Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, okres 30 dni, który został dochowany przez odwołującego się.

Zaliczając natomiast odwołującemu do pracy w szczególnych warunkach okres pracy w (...)w S. od 03.01.1980r. do 11.08.1980r. to wskazać należy, że z akt osobowych za okres tego zatrudnienia oraz zeznań świadków Z. S. i S. K. wynika, iż przez cały okres tego zatrudnienia odwołujący się pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego. Były to samochody transportowe o ciężarze powyżej 3,5 tony. Stanowisko to jest zaś ujęte do prac w szczególnych warunkach w Wykazie A Dziale VIII poz. 2 (prace kierowców samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony). Materiał dowodowy zgromadzony na okoliczność wykazania tego okresu nie budził wątpliwości pod względem rzetelności i wiarygodności. Pomimo tak krótkiego okresu zatrudnienia akta osobowe zawierały dokumenty świadczące o pracy na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego. Również zeznania świadków potwierdziły tę okoliczność. W związku z tym cały ten okres również został uwzględniony do stażu pracy w warunkach szczególnych.

Mając więc te wszystkie okoliczności na uwadze, stwierdzić należy, że odwołujący się spełnił wszystkie warunki do otrzymania emerytury na postawie art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Posiada bowiem 25-letni okres składkowy i nieskładkowy niezbędny do jej otrzymania, w tym 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Nie przystąpił też do otwartego funduszu emerytalnego.

W związku z tym Sąd Okręgowy, na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał odwołującemu się prawo do emerytury od dnia 21.08.2013r. t.j. daty złożenia wniosku o emeryturę.

PW/mt