Sygn. akt II Ka 604/22
Dnia 7 października 2022r.
Sąd Okręgowy w Siedlcach II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: |
SSO Agata Kowalska |
|
Protokolant: |
sekr. sąd. Beata Wilkowska |
przy udziale prokuratora Magdaleny Wieczorek
po rozpoznaniu w dniu 7 października 2022 r.
sprawy M. S.
oskarżonego z art. 244 kk
na skutek apelacji, wniesionej przez obrońcę oskarżonego
od wyroku Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim
z dnia 7 czerwca 2022 r. sygn. akt II K 108/22
I. wyrok w zaskarżonej części utrzymuje w mocy;
II. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. P. A. 516,60 zł (w tym 96,60 zł podatku VAT) za obronę z urzędu wykonywaną w imieniu oskarżonego w postępowaniu odwoławczym.
III. zwalnia oskarżonego M. S. od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze ustalając, że wydatki tego postępowania ponosi Skarb Państwa.
UZASADNIENIE |
|||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
II Ka 604/22 |
|
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1 |
||
1. CZĘŚĆ WSTĘPNA |
1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
wyrok Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim z dnia 7 czerwca 2022 r. w sprawie II K 108/22 |
1.2. Podmiot wnoszący apelację |
☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☐ oskarżyciel posiłkowy |
☐ oskarżyciel prywatny |
☒ obrońca |
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☐ inny |
1.3. Granice zaskarżenia |
1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☐ w całości |
|||
☒ w części |
☐ |
co do winy |
||
☒ |
co do kary |
|||
☒ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||
1.3.2. Podniesione zarzuty |
||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||
☐ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||
☐ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||
☒ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||
☐ |
||||
☐ |
brak zarzutów |
1.4. Wnioski |
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
2. Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy |
2.1. Ustalenie faktów |
2.1.1. Fakty uznane za udowodnione |
|||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
---- |
---------------------- |
-------------------------------------------------------------- |
-------------- |
-------------- |
|
2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
|||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
--------- |
---------------------- |
-------------------------------------------------------------- |
-------------- |
-------------- |
2.2. Ocena dowodów |
2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
------------------ |
------------------------------------- |
--------------------------------------------------------------------------- |
2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
------------------ |
------------------------------------- |
--------------------------------------------------------------------------- |
3. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||
Lp. |
Zarzut |
|
1. |
zarzut rażącej niewspółmierności orzeczonej wobec M. S. kary pozbawienia wolności w wymiarze 6 miesięcy pozbawienia wolności i orzeczonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat przy wymiarze której Sąd Rejonowy nie nadał właściwego znaczenia występującym w sprawie okolicznościom łagodzącym, takim jak: wyrażona skrucha, trudna sytuacja rodzinna, postawa wobec odbywania kary, co w konsekwencji doprowadziło do orzeczenia wobec M. S. rażąco niewspółmiernej kary. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||
Zarzut podniesiony przez skarżącego obrońcę uznać należy za niezasadny. Zdaniem Sadu odwoławczego, orzeczonej wobec M. S. kary 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat w żadnym razie nie można uznać za noszące cechy rażącej surowości, a tylko tego rodzaju surowość mogłaby powodować, w myśl art. 438 pkt 4 kpk, wydanie orzeczenia reformatoryjnego. Należy przypomnieć, że nie każda nietrafność orzeczenia o karze, ale tylko jej rażąca niewspółmierność uzasadnia zmianę orzeczenia o karze (art. 438 pkt 4 k.p.k.). Niewspółmierność rażąca to znaczna, zasadnicza, "bijąca w oczy" różnica między karą wymierzoną a karą sprawiedliwą. Zarzut rażącej niewspółmierności kary jako zarzut z kategorii ocen można zasadnie podnosić tylko wówczas, gdy kara jakkolwiek mieści się w granicach ustawowego zagrożenia, nie uwzględnia w sposób właściwy zarówno okoliczności popełnienia przestępstwa, jak i osobowości sprawcy (wyrok SN z 16.11.2021 r., II DOW 15/21, LEX nr 3261440). Tymczasem takiej sytuacji w przedmiotowej sprawie nie sposób było się dopatrzeć. Wymierzona wobec oskarżonego kara 6 miesięcy pozbawienia wolności, która tylko nieznacznie, bo o 3 miesiące przekracza próg ustawowego minimalnego zagrożenia za przypisany mu czyn (za który możliwe było orzeczenie kary pozbawienia wolności w wymiarze od 3 miesięcy do 5 lat) nie może być uznana za rażąco niewspółmierną. Pomimo świadomości swej uprzedniej wielokrotnej karalności, konieczności przestrzegania porządku prawnego, nie zważając na zakazy sądowe prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, bez szczególnego powodu czy motywu oskarżony popełnił kolejny czyn zabroniony. W tym miejscu zważyć należy, iż ma on zaledwie 23 lata, co dodatkowo świadczy o jego znacznej demoralizacji. Analizując dane zawarte w karcie karnej M. S. Sąd Okręgowy dostrzegł, iż w przeszłości korzystał on z dobrodziejstwa instytucji przewidzianej w art. 37a kk, nadto udzielano mu zezwoleń na odbycie kar w systemie dozoru elektronicznego. Nie odniosło to jednak pozytywnego skutku wychowawczego i zapobiegawczego, a oskarżony nie wyciągnął właściwych wniosków z danej mu przez sądy szansy. Sąd Rejonowy ustalając wymiar kary miał na względzie zachowanie oskarżonego po dokonaniu przestępstwa, tj. przyznanie się do winy i wyrażenie skruchy, co znajduje odpowiednie odzwierciedlenie w rozstrzygnięciu tegoż sądu, a także pisemnym uzasadnieniu. Nie sposób jednak zgodzić się z obrońcą, że kara jaką proponuje na łamach wywiedzionego środka zaskarżenia spełni swoje cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do oskarżonego i powstrzyma go od popełniania przestępstw w przyszłości. Taka kara miałaby też niewłaściwy wpływ na świadomość prawną społeczeństwa i mogłaby zostać odebrana jako przyzwolenie na łamanie prawa. Poza podniesionymi powyżej okolicznościami, Sąd odwoławczy aprobuje w całości te wskazane w pisemnym uzasadnieniu Sądu meriti. Sytuacja rodzinna oskarżonego była mu doskonale znana w dacie popełnienia przez niego czynu przypisanego w zaskarżonym wyroku. Niewątpliwie liczył się z negatywnymi konsekwencjami swego zachowania. Nie powstrzymało go to jednak od naruszenia prawa. Sąd Rejonowy słusznie nie uznał tej okoliczności za łagodzącą. To, że M. S. posiada rodzinę nie jest sytuacją odosobnioną. Wręcz przeciwnie, jest to zjawisko powszechne, którego istnienie nie może automatycznie tak bardzo go premiować. Okoliczność ta nie usprawiedliwia bowiem jego przestępczej działalności. Z tych samych względów Sad Okręgowy nie stwierdził rażącej niewspółmierności orzeczonego przez Sąd merytoryczny środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat. W świetle art. 56 kk do orzeczenia w przedmiocie środków karnych stosuje się odpowiednio m.in. zasady uregulowane w art. 53 kk, a dotyczące wymiaru kary. Te same argumenty omówione powyżej, przemawiały zatem za celowością wyeliminowania oskarżonego z grona kierowców na 3 lata. Konkludując, Sąd Rejonowy ustalając wymiar kary M. S., należycie rozważył okoliczności niniejszej sprawy, zarówno obciążające go jak i łagodzące, mając za podstawę art. 53 kk. W ocenie Sądu Okręgowego ustalenia Sądu I instancji są zasadne, a podnoszone przez obrońcę w apelacji argumenty nie wykazują na tyle istotnych faktów, aby karę i środek karny złagodzić tak jak postulował. |
||
Wniosek |
||
o zmianę zaskarżonego wyroku i orzeczenie wobec Z. S. na podstawie art. 37a §1 kk grzywny w wysokości dowolnie ustalonej przez Sąd oraz na podstawie art. 42 § 1a pkt 2 kk środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||
wobec niezasadności podniesionego zarzutu, wniosek nie zasługiwał na uwzględnienie. |
4. OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
|
1. |
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ |
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
|
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ |
|
5. ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
|
5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
|
1. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
wyrok Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim z dnia 7 czerwca 2022 r. w sprawie |
|
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
|
zarzuty apelacji obrońcy okazały się w całości bezzasadne, zaś Sąd Okręgowy nie dostrzegł, ażeby w sprawie zachodziły podstawy do zmiany wyroku na podstawie okoliczności podlegających uwzględnieniu z urzędu. |
|
5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
|
1. |
Przedmiot i zakres zmiany |
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ |
|
Zwięźle o powodach zmiany |
|
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ |
5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
|||
5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
|||
1.1. |
----------------------------------------------------------------------------------- |
||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ |
|||
2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ |
|||
3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
|||
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ |
|||
4.1. |
----------------------------------------------------------------------------------- |
||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ |
|||
5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
|||
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
|||
5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
|||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
||
---------------------- |
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------- |
||
6. Koszty Procesu |
P unkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
II. |
w sprawie oskarżony reprezentowany był przez obrońcę ustanowionego z urzędu, zatem Sąd Okręgowy na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. |
III. |
apelacja obrońcy oskarżonego okazała się w całości bezzasadna, zatem zgodnie z |
7. PODPIS |
1.3. Granice zaskarżenia |
||||||
Kolejny numer załącznika |
1 |
|||||
Podmiot wnoszący apelację |
obrońca |
|||||
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja |
wymiar kary i środka karnego |
|||||
1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☐ w całości |
|||||
☒ w części |
☐ |
co do winy |
||||
☒ |
co do kary |
|||||
☒ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||||
1.3.2. Podniesione zarzuty |
||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||||
☒ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||||
☐ |
||||||
☐ |
brak zarzutów |
|||||
1.4. Wnioski |
||||||
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |