Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

B. K.

w dniu 8 stycznia 2019 roku na trasie K-17 w O. woj. (...), nieumyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym, określone w art. 3 ust. 1, art. 19 ust. 1 oraz ust. 2 pkt 3 Prawo o ruchu drogowym w ten sposób, że kierując samochodem ciężarowym marki (...) nr rej. (...), zbliżając się do stojących w zatorze drogowym pojazdów, nie zachował szczególnej ostrożności i jadąc z prędkością niezapewniającą panowania nad pojazdem, nie zachowując bezpiecznej odległości od pojazdu poprzedzającego, uderzył w tył stojącego w ciągu innych pojazdów samochodu marki O. (...) nr rej. (...), którym kierował J. Z., w wyniku czego O. (...) przemieścił się do przodu i uderzył w tył samochodu marki S. (...) nr rej. (...) kierowanego przez A. P., w następstwie czego J. Z. doznał ciężkich obrażeń czaszkowo - mózgowych, skutkujących jego zgonem, tj. o czyn z art. 177 § 2 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 08 stycznia 2019 roku, w godzinach porannych B. K. kierował samochodem ciężarowym marki I. nr rej. (...). W/wym. jechał trasą K-17 w kierunku m. K.. Mężczyzna podróżował sam.

zeznania świadka A. P.

k. 21 - 22

zeznania świadka W. K.

k. 52v, 185

zeznania świadka M. W.

k. 54 - 56

zeznania świadka K. P.

k. 58,185 - 186

wyjaśnienia oskarżonego

66 - 67, 177

W okolicach O., na 12 kilometrze 2 hektometrze trasy K-17 utworzył się zator drogowy. Pojazdy znajdujące się na w/wym. odcinku drogi zaczęły zwalniać, a następnie zatrzymały się przed poprzedzającymi autami. Tak też postąpił A. P., który kierował samochodu marki S. (...) nr rej. (...).

Następnie do stojącego już pojazdu marki S. (...) nr rej. (...), spokojnie dojechał i zatrzymał się samochód marki O. (...) nr rej. (...), którym kierował J. Z.. W/wym. po zatrzymaniu pojazdu włączył światła awaryjne w celu zasygnalizowania wymuszonego postoju.

Za samochodem marki O. jechał B. K..

zeznania świadka A. P.

k. 21 - 22, 184

zeznania świadka W. K.

k. 52v, 185

zeznania świadka M. W.

k. 54 - 56, 185

zeznania świadka K. P.

k. 58, 185 - 186

Oskarżony nie obserwował uważnie, co dzieje się przed nim na drodze, a także nie dostosował prędkości do zmieniającego się natężenia ruchu, w wyniku czego nie utrzymał odstępu od poprzedzającego go samochodu marki O..

Zaraz po tym jak J. Z. zatrzymał swój pojazd, oskarżony uderzył kierowanym przez siebie pojazdem ciężarowym w tył samochodu O.. W wyniku uderzenia pojazd prowadzony przez J. Z. przemieścił się do przodu i uderzył w poprzedzający go pojazd marki S., po czym zatrzymał się na poboczu przyległym do przeciwnego pasa ruchu.

Po uderzeniu w pojazd marki O., kierujący (...) uderzył w bok pojazdu marki S..

szkic miejsca wypadku drogowego

k. 14

zeznania świadka A. P.

k. 21 - 22

zeznania świadka W. K.

k. 52v, 185

zeznania świadka M. W.

k. 54 - 56

zeznania świadka K. P.

k. 58, 185 - 186

wyjaśnienia oskarżonego

protokół oględzin pojazdów

k. 66 - 67, 177

k. 5-6, k. 7-8, k. 9-10

W pojeździe marki O. (...) nr rej. (...) podróżował jedynie kierowca J. Z..

zeznania świadka A. P.

k. 21 - 22

zeznania świadka M. W.

k. 54 - 56

W pojeździe marki S. (...) nr rej. (...) podróżował na przednim fotelu pasażera M. W., za fotelem kierowcy siedział W. K., zaś za fotelem pasażera siedział K. P..

zeznania świadka A. P.

k. 21 - 22, 184

zeznania świadka W. K.

k. 52v, 185

zeznania świadka M. W.

k. 54 - 56, 185

zeznania świadka K. P.

k. 58, 185 - 186

W wyniku wypadku z dnia 08 stycznia 2019 roku J. Z. doznał ciężkich obrażeń czaszkowo - mózgowych, skutkujących jego zgonem

protokół oględzin i otwarcia zwłok

k. 61

historia choroby J. Z.

k. 83

protokół sądowo - lekarskich oględzin zwłok

k. 84 - 90

W czasie przedmiotowego zdarzenia B. K., J. Z. oraz A. P. byli trzeźwi.

protokół badania stanu trzeźwości

k. 2

protokół badania stanu trzeźwości

k. 3

świadectwo wzorcowania

k. 4

sprawozdanie z badania na zawartość alkoholu etylowego we krwi

k. 91

sprawozdanie z badania na zawartość alkoholu etylowego w moczu

k. 92

Do wypadku doszło w porze dziennej, w warunkach zachmurzenia, na prostym, płaskim, asfaltowym odcinku drogi, gdzie obowiązywało ograniczenie prędkości do 60 km/h. Warunki do jazdy były dobre, nie odnotowano opadów deszczu, a jezdnia była sucha, czysta i gładka.

protokół oględzin miejsca wypadku drogowego

k. 11 - 12

Na miejsce wypadku zostały wezwane służby ratunkowe. J. Z. w związku z odniesionymi obrażeniami został przetransportowany do Szpitala.

historia choroby J. Z.

k. 83

zeznania świadka A. P.

k. 21 - 22, 184

zeznania świadka W. K.

k. 52v, 185

zeznania świadka M. W.

k. 54 - 56

zeznania świadka K. P.

k. 58

Oskarżony nie był dotychczas karany, zaś widnieje on w ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego.

informacja o karalności oskarżonego

k. 75, 129

status osoby w ruchu drogowym

69 - 73, 131 - 139

Pokrzywdzony zamieszkiwał wspólnie z matką E. Z. w jej mieszkaniu. Partycypował w utrzymaniu mieszkania.

zeznania E. Z.

k. 183-184, k. 48

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

----------------------

------------------------------------------------------------------------------

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

-------------------------------------------------------------------

---------------------------

-------------

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

zeznania świadka A. P.

Sąd w całości wziął pod uwagę zeznania A. P., gdyż był on naocznym świadkiem zdarzenia z dnia 08 stycznia 2019 roku, a także jest osobą postronną zarówno dla oskarżonego, jak i pokrzywdzonego. Z relacji świadka przede wszystkim wynika, iż w dniu zdarzenia podróżował on wspólnie z kolegami trasą K-17, gdy na wysokości O. zaczął tworzyć się korek. Świadek podał, iż w związku z zatorem drogowym zatrzymał on prowadzony przez siebie pojazd, a poruszający się za nim kierowca pojazdu marki O. (...) początkowo zwolnił w związku z wystąpieniem utrudnień w ruchu, po czym zatrzymał prowadzony przez siebie samochód sygnalizując innym kierowcom przy użyciu świateł awaryjnych, iż na drodze tworzy się zator. A. P. podał, iż po około 10-15 sekundach od momentu, w którym on i kierowca O. zatrzymali swoje pojazdy nastąpiło uderzenie w tył prowadzonego przez niego samochodu, po czym nastąpiło drugie uderzenie w prawy bok S. I.. Świadek w swojej relacji podał, iż po wyjściu z pojazdu okazało się, że samochód ciężarowy marki I. uderzył w tył O. (...), który w wyniku uderzenia przemieścił się i uderzył w tył S. I., a następnie pojazd I. uderzył w bok samochodu A. P.. Świadek zeznał, iż kierowcy O. ktoś już próbował udzielić pomocy, lecz był zakleszczony w swoim pojeździe oraz, że z rozmowy z kierowcą (...) uzyskał informację, iż ten się zagapił i jest to jego wina. Relacja złożona przez świadka jest jasna, spójna, logiczna, a także koreluje z pozostałym uznanym przez Sąd za wiarygodny materiałem dowodowym w tym w szczególności z wyjaśnieniami oskarżonego, w których B. K. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu.

zeznania świadka W. K.

Sąd w całości wziął pod uwagę zeznania W. K., gdyż był on naocznym świadkiem zdarzenia z dnia 08 stycznia 2019 roku, a także jest osobą postronną zarówno dla oskarżonego, jak i pokrzywdzonego. Z relacji świadka przede wszystkim wynika, iż w dniu zdarzenia podróżował on wspólnie z kolegami trasą K-17, gdy na wysokości O. zaczął tworzyć się korek. Świadek podał, iż w związku z zatorem drogowym kierowca samochodu, którym podróżowali zmuszony był go zatrzymać. Świadek dodał, że chwilę po tym jak A. P. zatrzymał samochód, usłyszał on huk i zobaczył, że w pojeździe jest dużo szkła, gdyż rozbita została tylna szyba. Świadek podał, iż nie poczuł uderzenia, gdyż miał zapięte pasy. W. K. zeznał, iż po wyjściu, za samochodem którym podróżował stała śmieciarka natomiast pojazd marki O. przemieścił się na pobocze przyległe do przeciwległego pasa ruchu. Świadek podał, iż został przy samochodzie, zaś jego koledzy poszli zobaczyć czy nikomu nic się nie stało. W. K. w swojej relacji podał, iż na miejsce zdarzenia wezwane zostały odpowiednie służby.

zeznania świadka M. W.

Sąd w całości wziął pod uwagę zeznania M. W., gdyż był on naocznym świadkiem zdarzenia z dnia 08 stycznia 2019 roku, a także jest osobą postronną zarówno dla oskarżonego, jak i pokrzywdzonego. Z relacji świadka przede wszystkim wynika, iż w dniu zdarzenia podróżował on wspólnie z kolegami, samochodem S. (...), którym kierował A. P.. M. W. podał, iż jadąc trasą K-17 na wysokości O. zaczął tworzyć się korek. Świadek zeznał, iż w związku z zatorem drogowym kierowca samochodu, którym podróżowali zmuszony był go zatrzymać. Z relacji złożonej przez świadka wynika, iż po około 10 sekundach od momentu zatrzymania przez A. P. pojazdu usłyszał on huk i w wyniku uderzenia zauważył, iż w pojeździe którym podróżował zbiciu uległa tylna szyba. M. W. zeznał, iż po wyjściu z samochodu okazało się, iż w tył pojazdu O. uderzyła śmieciarka, zaś O. uderzył w tył S.. W wyniku wypadku O. przemieścił się na pobocze przyległe do przeciwnego pasa ruchu zaś śmieciarka stała za pojazdem, którym podróżowali mężczyźni. Z relacji złożonej przez M. W. wynika, iż po wyjściu z pojazdu udał się on do kierowcy śmieciarki, od którego dowiedział się, że ten się zagapił. Następnie świadek udał się do pojazdu marki O. gdzie znajdował się nieprzytomny mężczyzna, lecz wezwane na miejsce pogotowie nakazało go nie ruszać.

zeznania świadka K. P.

Sąd w całości wziął pod uwagę zeznania K. P., gdyż był on naocznym świadkiem zdarzenia z dnia 08 stycznia 2019 roku, a także jest osobą postronną zarówno dla oskarżonego, jak i pokrzywdzonego. Z relacji świadka przede wszystkim wynika, iż w dniu zdarzenia podróżował on wspólnie z kolegami trasą K-17, gdy zaczął tworzyć się korek. Świadek podał, iż w związku z zatorem drogowym kierowca samochodu, którym podróżowali zmuszony był go zatrzymać. Świadek dodał, że chwilę po tym jak A. P. zatrzymał samochód, usłyszał on uderzenie i zobaczył jak pojazd ciężarowy "śmieciarka" uderzyła w prawy bok pojazdu, którym podróżowali. Świadek zeznał, iż po wyjściu z pojazdu okazało się, iż to śmieciarka uderzyła w tył pojazdu O., który następnie uderzył w tył S..

wyjaśnienia oskarżonego

Sąd w całości uznał wyjaśnienia oskarżonego za wiarygodne, gdyż są jasne, logiczne, spójne, a także korelują z pozostałym uznanym przez Sąd za wiarygodny materiałem dowodowym. B. K. będąc przesłuchanym w charakterze osoby podejrzanej na etapie postępowania przygotowawczego przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu oraz odmówił składania wyjaśnień. Będąc ponownie przesłuchanym w charakterze oskarżonego, B. K. na rozprawie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu podając, iż bardzo żałuje tego co się stało oraz chciałby w jakikolwiek sposób to wynagrodzić, po czym oskarżony odmówił składania wyjaśnień i odpowiedzi na pytania.

szkic miejsca wypadku drogowego

Dokument sporządzony przez uprawniony do tego organ, w przepisanej przez prawo formie. Jego moc dowodowa nie budziła wątpliwości Sądu, jak i nie była kwestionowana przez strony w toku postępowania.

protokół oględzin i otwarcia zwłok

Dokument sporządzony przez uprawniony do tego organ, w przepisanej przez prawo formie. Jego moc dowodowa nie budziła wątpliwości Sądu, jak i nie była kwestionowana przez strony w toku postępowania. Dokument pozwolił na ustalenie, że stan J. Z. po wypadku był krytyczny, zaś doznane obrażenia czaszkowo mózgowe okazały się śmiertelne.

historia choroby J. Z.

Dokument sporządzony przez uprawniony do tego organ, w przepisanej przez prawo formie. Jego moc dowodowa nie budziła wątpliwości Sądu, jak i nie była kwestionowana przez strony w toku postępowania. Dokument pozwolił na ustalenie, że stan J. Z. po wypadku był krytyczny, zaś doznane obrażenia czaszkowo mózgowe okazały się śmiertelne.

protokół sądowo - lekarskich oględzin zwłok

Dokument sporządzony przez uprawniony do tego organ, w przepisanej przez prawo formie. Jego moc dowodowa nie budziła wątpliwości Sądu, jak i nie była kwestionowana przez strony w toku postępowania. Dokument pozwolił na ustalenie, że stan J. Z. po wypadku był krytyczny, zaś doznane obrażenia czaszkowo mózgowe okazały się śmiertelne.

protokół badania stanu trzeźwości

Dokument sporządzony przez uprawniony do tego organ, w przepisanej przez prawo formie. Jego moc dowodowa nie budziła wątpliwości Sądu, jak i nie była kwestionowana przez strony w toku postępowania. W szczególności dowód ten pozwolił na ustalenie, iż B. K. w chwili zdarzenia był trzeźwy.

protokół badania stanu trzeźwości

Dokument sporządzony przez uprawniony do tego organ, w przepisanej przez prawo formie. Jego moc dowodowa nie budziła wątpliwości Sądu, jak i nie była kwestionowana przez strony w toku postępowania. W szczególności dowód ten pozwolił na ustalenie, iż A. P. w chwili zdarzenia był trzeźwy.

świadectwo wzorcowania

Dokument sporządzony przez uprawniony do tego organ, w przepisanej przez prawo formie. Jego moc dowodowa nie budziła wątpliwości Sądu, jak i nie była kwestionowana przez strony w toku postępowania.

sprawozdanie z badania na zawartość alkoholu etylowego we krwi

Dokument sporządzony przez uprawniony do tego organ, w przepisanej przez prawo formie. Jego moc dowodowa nie budziła wątpliwości Sądu, jak i nie była kwestionowana przez strony w toku postępowania. W szczególności dowód ten pozwolił na ustalenie, iż J. Z. w chwili zdarzenia był trzeźwy.

sprawozdanie z badania na zawartość alkoholu etylowego w moczu

Dokument sporządzony przez uprawniony do tego organ, w przepisanej przez prawo formie. Jego moc dowodowa nie budziła wątpliwości Sądu, jak i nie była kwestionowana przez strony w toku postępowania. W szczególności dowód ten pozwolił na ustalenie, iż J. Z. w chwili zdarzenia był trzeźwy.

protokół oględzin miejsca wypadku drogowego

Dokument sporządzony przez uprawniony do tego organ, w przepisanej przez prawo formie. Jego moc dowodowa nie budziła wątpliwości Sądu, jak i nie była kwestionowana przez strony w toku postępowania.

protokół oględzin pojazdu

Dokument sporządzony przez uprawniony do tego organ, w przepisanej przez prawo formie. Jego moc dowodowa nie budziła wątpliwości Sądu, jak i nie była kwestionowana przez strony w toku postępowania.

protokół oględzin pojazdu

Dokument sporządzony przez uprawniony do tego organ, w przepisanej przez prawo formie. Jego moc dowodowa nie budziła wątpliwości Sądu, jak i nie była kwestionowana przez strony w toku postępowania.

protokół oględzin pojazdu

Dokument sporządzony przez uprawniony do tego organ, w przepisanej przez prawo formie. Jego moc dowodowa nie budziła wątpliwości Sądu, jak i nie była kwestionowana przez strony w toku postępowania.

informacja o karalności oskarżonego

Dokument sporządzony przez uprawniony do tego organ, w przepisanej przez prawo formie.

status osoby w ruchu drogowym

Dokument sporządzony przez uprawniony do tego organ, w przepisanej przez prawo formie.

zeznania E. Z.

Sąd w całości uznał za wiarygodną relację złożoną przez E. Z., gdyż jest ona jasna, spójna, a także logiczna. Jednocześnie Sąd miał na uwadze, iż nie była ona naocznym świadkiem zdarzenia będącego przedmiotem niniejszego postępowania. Z jej relacji wynikają okoliczności dotyczące codziennego życia jej syna J. Z., który zamieszkiwał razem z nią. Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż relacja złożona przez E. Z. nie była przydatna przy ustalaniu stanu faktycznego w niniejszej sprawie.

kwestionariusz wywiadu środowiskowego przeprowadzonego przez kuratora sądowego

Wiarygodny dowód z dokumentu, sporządzony przez uprawnioną osobę, niekwestionowany przez żadną ze stron, Sąd także nie znalazł podstaw aby go kwestionować. Informacje zgromadzone przez kuratora w drodze wywiadu dotyczyły aktualnej sytuacji życiowej oskarżonego, dlatego nie miały znaczenia dla ustaleniu stanu faktycznego dotyczącego przebiegu wypadku. Sąd uwzględnił ten dowód przy wymiarze kary i przy orzekaniu o obowiązku naprawienia szkody.

umowa o pracę oskarżonego

Wiarygodny dowód z dokumentu, sporządzony przez uprawnioną osobę, niekwestionowany przez żadną ze stron, Sąd także nie znalazł podstaw aby go kwestionować. Dowód ten przedstawia informacje na temat obecnego zatrudnienia oskarżonego.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

zaświadczenie o zarobkach

Sąd w całości obdarzył przedmiotowy dowód walorem wiarygodności, w szczególności mając na uwadze, iż został on sporządzony przez uprawnioną osobę, a także nie był kwestionowany przez żadną ze stron niniejszego postępowania, do czego i Sąd nie znalazł podstaw. Dowód ten przedstawia informacje na temat obecnych zarobków oskarżonego, dlatego nie miał znaczenia dla ustaleniu stanu faktycznego odnośnie przebiegu wypadku drogowego.

zaświadczenie z Powiatowego Urzędu Pracy

Sąd w całości obdarzył przedmiotowy dowód walorem wiarygodności, w szczególności mając na uwadze, iż został on sporządzony przez uprawnioną osobę, a także nie był kwestionowany przez żadną ze stron niniejszego postępowania, do czego i Sąd nie znalazł podstaw. Z przedmiotowego dowodu wynika, iż żona oskarżonego jest zarejestrowana w Urzędzie Pracy, jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku. Mając na uwadze powyższe w ocenie Sądu przedmiotowy dowód nie miał znaczenia dla ustaleniu stanu faktycznego, natomiast Sąd uwzględnił go przy wyrokowaniu w przedmiotowej sprawie.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięciaz wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

B. K.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W ocenie Sądu zgromadzony w niniejszej sprawie materiał dowodowy jednoznacznie wskazuje, że oskarżony B. K. swoim zachowaniem wyczerpał znamiona przestępstwa określonego w art. 177 § 2 kk.

Niewątpliwie wypadkiem w komunikacji jest zdarzenie mające miejsce w ruchu lądowym, wynikłe z naruszenia zasad bezpieczeństwa obowiązujących w tym ruchu, którego skutkiem jest nieumyślne spowodowanie śmierci człowieka. Musi istnieć związek między naruszeniem zasad a powstałym skutkiem. W niniejszej sprawie taki związek zachodzi, bowiem gdyby oskarżony zachował szczególną ostrożność, bezpieczną odległość od poprzedzającego pojazdu i prędkość zapewniająca mu panowanie nad pojazdem to dostrzegłby zator i stojące w korku pojazdy oraz zapewniłby sobie panowanie nad samochodem. Ostrożność to stopień skupienia uwagi i rozwaga w podejmowaniu decyzji. Prędkością bezpieczną jest każda prędkość dostosowana do istniejących warunków i sytuacji na drodze, która gwarantuje pełne panowanie nad pojazdem, a równocześnie mieści się w granicach prędkości administracyjnie dopuszczalnej. W tym kontekście wiąże się ona ściśle z pojęciem "ostrożności", a zatem obowiązuje zawsze i wszędzie na drodze. Oznacza to prędkość pozwalającą na zwalnianie lub unieruchomienie pojazdu w odległości limitowanej zasięgiem widoczności i ewentualnością dających się w danej sytuacji przewidzieć przeszkody. Jednak oskarżony złamał powyższe zasady co spowodowało uderzenie w tył samochodu kierowanego przez J. Z.. Na skutek uderzenia J. Z. doznał obrażeń powodujących jego zgon.

Oskarżony nieumyślnie naruszył zasady ruchu drogowego.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

----------------------

---------------------------------------------

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

--------------------

----------------------------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

☐

3.4. Umorzenie postępowania

--------------------

----------------------------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

☐

3.5. Uniewinnienie

--------------------

----------------------------------------------

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

B. K.

1-2

1

Sąd orzekając o karze miał na względzie dyrektywy wymiaru kary wynikające z art. 53 § 1 i § 2 kk. Wziął również pod uwagę wszystkie ujawnione w toku postępowania okoliczności.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd potraktował niekaralność oskarżonego, jego dotychczasowy sposób życia, fakt że pracuje i prowadzi ustabilizowany tryb życia. Niewątpliwie łagodząca okolicznością jest skrucha wyrażona przez oskarżonego. Oskarżony zrozumiał naganność swojego czynu i sam negatywnie go ocenił.

Sąd baczył, by dolegliwość kary nie przekraczała stopnia zawinienia oskarżonego. Sąd przyjął działanie oskarżonego przy naruszeniu zasad bezpieczeństwa jako nieumyślne, a to wpływa na zawartość bezprawia. Okoliczność ta miała pozytywny wpływ na ustalony wymiar kary. Zatem sposób i okoliczności popełnienia czynu wpływając łagodząco na karę.

Istotnym jest również ilość naruszonych zasad przez oskarżonego, nie zachował on szczególnej ostrożności – art. 3 ust. 1 oraz zasady– art. 19 ust. 1 i 2 pkt. 3 Prawa o ruchu drogowym.

Sąd kształtując karę wziął również pod uwagę następstwa czynu przypisanego sprawcy. Jest to okoliczność obciążająca. Społeczna szkodliwość czynu przypisanego oskarżonemu jest duża. Sąd wziął pod uwagę przede wszystkim rodzaj i charakter naruszonego dobra, a więc to, że zachowanie oskarżonego godziło w bezpieczeństwo komunikacyjne, jak i zdrowie oraz życie innych uczestników ruchu drogowego.

W ocenie Sądu dotychczasowy sposób życia oskarżonego, jego właściwości i warunki osobiste (pozytywny wywiad kuratora), zachowanie po popełnieniu przestępstwa dają niezbite podstawy do uznania, iż mimo nie wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności nie popełni nowego przestępstwa i dlatego też Sąd na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 kk warunkowo zawiesił wykonanie kary pozbawienia wolności na okres 3 lat. Sąd orzekł maksymalny okres warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności, bacząc na skutki wypadku drogowego. W ocenie Sądu tak ukształtowana kara w zupełności osiągnie wobec skazanego cele zapobiegawcze i wychowawcze.

B. K.

3

1

Okoliczności mające wpływ na wymiar kary wobec sprawców przestępstw w art. 177 § 2 kk nie ogranicza się tylko do wysokości kary pozbawienia wolności, ale także dotyczy środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów. Sąd uznał, że orzeczenie na podstawie art. 42 § 1 kk i art. 43 § 1 kk zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat, jest wystarczającym okresem eliminującym z ruchu lądowego zagrożenie jakie stanowi oskarżony. Sąd uznał, że okoliczności przestępstwa przemawiają za orzeczeniem tego środka. Do wypadku doszło bowiem w typowej dla ruchu sytuacji drogowej. Orzeczenie wobec oskarżonego powyższego zakazu będzie stanowiło realną dolegliwość skazania i pozwoli odczuć oskarżonemu niepoprawność swojego postępowania. Sąd decydując się na orzeczenie zakazu i określając jego wymiar wziął pod uwagę tragiczne skutki działań oskarżonego.

B. K.

4

1

Oskarżycielka posiłkowa na rozprawie głównej w dniu 10 grudnia 2020 roku, wniosła o zasądzenie na jej rzecz nawiązki w kwocie 100 tysięcy złotych.

Sąd mając na uwadze fakt, iż E. Z. nie jest profesjonalistką, osobą znająca przepisy prawa z uwagi na wykonywany zawód, a także uwzględniając wyrażony powyżej pogląd, uznał wniosek złożony przez oskarżycielkę posiłkową, jako wniosek złożony w trybie art. 46 § 1 k.k. czyli wniosek o naprawienie szkody lub zadośćuczynienie za doznaną krzywdę.

Jak trafnie wskazuje się w orzecznictwie i piśmiennictwie, na mocy noweli KK z listopada 2009 r., przyjęto siatkę terminologiczną właściwą KC, wyodrębniając w art. 46 § 1 KK obowiązek naprawienia szkody (majątkowej) oraz obowiązek zadośćuczynienia za doznaną krzywdę – mającą charakter niemajątkowy (zob. A. Marek, T. Oczkowski, w: Melezini (red.), System, t. 6, 2010, s. 713. Por. szerzej G. Michalski, O rozumieniu pojęcia szkody, s. 60–65).

Sąd rozpoznając złożony wniosek nie dopatrzył się okoliczności umożliwiających orzeczenie obowiązku naprawienia szkody. Oskarżycielka nie wykazała w jakiej wysokości poniosła szkodę w związku z popełnionym przez oskarżonego czynem zabronionym. Nie można bowiem zobowiązywać sądu do prowadzenia postępowania dowodowego poza zakresem aktu oskarżenia w celu ustalenia pełnego zakresu szkody ponad to, co można ustalić w postępowaniu rozpoznawczym związanym z wniesionym aktem oskarżenia. Odmienne uregulowanie mogłoby mieć negatywny wpływ na zdolność koncentracji rozprawy i ekonomiki postępowania karnego.

Inaczej przestawia się sytuacja w zakresie zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. W tym zakresie Sąd bowiem opiera się także na wiedzy oraz doświadczeniu życiowym. Należy brać pod uwagę dramatyzm doznań osób bliskich, poczucie cierpienia i wstrząs psychiczny, rolę, jaką osoba zmarła odgrywała w rodzinie, stopień, w jakim pozostali członkowie rodziny będą umieli się znaleźć w nowej rzeczywistości (zob. m.in. wyroki SN: z dnia 3 czerwca 2011 r., III CSK 279/10, LEX nr 898254; z dnia 10 maja 2012 r., IV CSK 416/11, LEX nr 1212823; wyrok SA w Krakowie z dnia 4 kwietnia 2013 r., I ACa 190/13, LEX nr 1439078). Zadośćuczynienie ma na celu złagodzenie cierpienia psychicznego wywołanego śmiercią osoby najbliższej wskutek uszkodzenia ciała i pomoc w dostosowaniu się do zmienionej sytuacji.

Oskarżycielka posiłkowa zamieszkiwała wspólnie z J. Z., lecz jak wynika z jej zeznań, mieszkanie w którym zamieszkiwali wspólnie, jest własnością E. Z.. Dochód osiągany przez J. Z. był na podobnym poziomie, co świadczenie emerytalne E. Z., przy czym J. Z. posiadał wymagalne zobowiązania finansowe. Syn pomagał matce w płaceniu rachunków, co zapewne jest też konsekwencją tego, że wspólnie zamieszkiwali. Oskarżycielka ma dwóch synów i córkę i jak jej „czegoś zabraknie” to jej pomagają.

Zatem opierając się na doświadczeniu życiowym oraz wiedzy co do bólu na skutek śmierci osoby najbliższej, ale także uwzględniając obecną sytuacje pokrzywdzonej Sąd uznał, że zasadnym jest zasądzenie na jej rzecz zadośćuczynienia w kwocie 10.000 złotych.

Orzeczenie przez Sąd w sprawie karnej zadośćuczynienia na podstawie art. 46 § 1 k.k., nie wyłącza możliwości dochodzenia przez oskarżycielkę posiłkową niezaspokojonej części roszczenia w drodze postępowania cywilnego.

Na marginesie rozważań wspomnieć należy, że oskarżycielka posiłkowa w żaden sposób nie wykazała, aby jej sytuacja życiowa wskutek śmierci J. Z. uległa znacznemu pogorszeniu. Nie tylko pogorszenie się sytuacji osoby najbliższej zmarłego, ale znaczne jej pogorszenie jest warunkiem orzeczenia nawiązki z art. 46 § 2 kk.

.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

-------------

---------------------------

--------------------

--------------------------------------------

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosowało kreślonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

5

Na podstawie art. 627 k.p.k., zasądzono od B. K. na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 1.900,76 złotych w tym opłatę w kwocie 180 złotych.

7.  Podpis