Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 22.10.2019 roku

Pozwem inicjującym przedmiotowe postępowanie powodowie T. M. (1), wspólnik spółki cywilnej (...), P. M. (1) wspólnik spółki cywilnej (...) oraz A. S. (1) wnieśli o zasądzenie od strony pozwanej Banku (...) SA we W. na ich rzecz solidarnie kwoty 742.911,21 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 22 listopada 2016 roku do dnia zapłaty oraz zasądzenie od strony pozwanej na rzecz każdego z nich osobno nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez pełnomocnika z urzędu.

Motywując pozew podnieśli, że w dniu 28.04.2016 r. T. M. (1) oraz A. S. (1) zawarli z pozwanym Bankiem umowy o kredyt gotówkowy nr (...) oraz nr (...), na mocy których udzielono im kredytów w kwotach po 120 000 zł do dnia 25.04.2022 roku z przeznaczeniem na finansowanie bieżących potrzeb konsumpcyjnych lub na inny dowolny cel. Kredyty miały być spłacane w 72 ratach, każda po 2.231,78 zł do 25 dnia każdego miesiąca począwszy od dnia 24.05.2016r. Zgodnie z § 8 umów w przypadku powstania zaległości w spłacie raty kredytu lub odsetek kredytobiorca był zobowiązany do ich niezwłocznego uregulowania, zaś bank o powstaniu zaległości miał obowiązek zawiadomienia pisemnie kredytobiorcy i osób będących dłużnikami banku z tytułu zabezpieczenia kredytu wyznaczając jednocześnie termin do dobrowolnej spłaty. Zgodnie z §17 umów bank mógł na podstawie art. 105 ust. 4 d prawa bankowego za pośrednictwem Biura (...) S.A. przekazać do instytucji finansowych, będących podmiotami zależnymi od banków informacje o zobowiązaniach powstałych z tytułu umowy, a związanych z wykonywaniem czynności bankowych. Zgodnie z §17 ust. 2 umów bank informował kredytobiorcę o możliwości udostępnienia wskazanych danych o zobowiązaniach biurom informacji gospodarczej, jednocześnie informacje takie mógł przekazać wyłącznie po spełnieniu warunku, że: zobowiązania powstało z tytułu umowy o kredyt konsumencki, łączna kwota zobowiązań wynosi co najmniej 200 zł, zobowiązanie było wymagalne od co najmniej 60 dni, upłynął co najmniej miesiąc od wysłania przez Bank listem poleconym albo doręczenia do rąk własnych wezwania do zapłaty zawierającego ostrzeżenie o zamiarze przekazania danych do biura. Powodowie po zawarciu umowy otrzymali drogą pocztową karty płatnicze wystawione przez pozwanego. Przy zawarciu umowy kredytu zostali poinformowani, iż je otrzymają, ale nie muszą z nich korzystać i ich aktywować. Nie została im udzielona wówczas informacja o tym, iż w związku z ich wydaniem pobierana będzie od nich systematycznie opłata oraz w jaki sposób mają ją uiszczać. Powodowie posiadali rachunki i karty płatnicze w innych bankach, a rachunki w (...) zostały założone wyłącznie w celu obsługi kredytów udzielonych przez pozwanego. Powodowie spłacali raty kredytu zgodnie z ustaleniami umów, dokonując przelewów koniecznych środków z innego rachunku, bądź gotówką w kasie Banku. Płatności tych dokonywali z niewielkimi opóźnieniami w zapłacie poszczególnych rat. Z tych samych rachunków począwszy od 04.07.2016r., każdego czwartego dnia miesiąca bank dokonywał potrąceń z rachunków wskazując w tytule operacji „opłata prowizja za kartę". Od dnia 11.07.2016r. każdego jedenastego dnia miesiąca pozwany dokonywał obciążenia rachunków powodów kwotą 7 zł, wskazując w tytule operacji „opłata prowizja za kartę". Z powodu braku środków powstało zadłużenie z tytułu niespłaconego w terminie kapitału raty za lipiec w wysokości 32,46 zł w przypadku powódki T. M. (1). Powodowie nie byli informowani przez Bank o zaległości w zapłacie rat, wynikającej z pobrania opłat za kartę płatniczą, nie otrzymywali monitów telefonicznych czy elektronicznych, bądź pisemnych wezwań do zapłaty z tego tytułu. Pozwany bank zamieszczał systematycznie informacje w systemie informacji BIK, które dotyczyły kredytów powodów. Z dniem 30.08.2016r. w dziale „daty, płatności i statusy rachunków" kredyt powódki T. M. (1) uzyskał najgorszy status płatności uwagi na zaległości w przedziale od 31-90 dni podobnie jak kredyt powoda A. S. (1). W okresie od kwietnia do grudnia 2016r. zaległości w spłacie kredytu powodów zgodnie z danymi w systemie wynosiły od 3-5 dni, tylko w przypadku raty sierpniowej ujawniono w systemie zaległości w spłacie kredytu większą wynoszącą 36 dni. Powodowie prowadzili w tym czasie działalność gospodarczą od firmą (...) T. M. (1), (...) s.c. z siedzibą w N.. W jej ramach realizowali budowę budynku handlowego przy ul. (...) w N. na działkach nr (...). Inwestycja była kredytowana ze środków uzyskanych w ramach umowy kredytu inwestycyjnego (...) z dnia 30 listopada 2015 roku zawartej z (...) S.A. Powodowie potrzebowali dodatkowych środków na wykonanie parkingu i monitoringu dlatego T. M. (1) wystąpiła do A. Banku o udzielenie kredytu w wysokości 300 000 zł na ten cel. Wówczas dowiedziała się, że kredytu nie uzyska, albowiem w systemie BIK widnieje informacja o istniejącej zaległości. Wówczas powódka T. M. (1) zwróciła się do banków, w których posiadała kredyty o udzielenie informacji z jakiego tytułu i w jakiej wysokości występuje zaległość, o której mowa w BIK. Pozwany poinformował ją wówczas, że zaległości dotyczy kwoty 32 zł i wynika z rozliczenia kredytu z dnia 28 kwietnia 2016r. Taki sam stan faktyczny dotyczył powoda A. S. (1). Powodowie zgłosili reklamację. W odpowiedzi pozwany wskazał, iż w bazie (...) S.A. istnieje wpis o zaległości 31-90 dni i są to dane aktualne i nie ma podstaw do ich korygowania. W związku z trudnością w uzyskaniu kredytu na finansowanie dalszej działalności spółki w dniu 30 września 2016 roku powódka T. M. (1), działając imieniem własnym i syna P. M. (1), zawarła z A. S. (1) - jako wspólnicy spółki cywilnej (...) T. M. (1), A. S. (1) z siedzibą w N., porozumienie, w ramach którego dokonali zmiany umowy spółki w ten sposób, iż za zgodą dotychczasowych wspólników P. M. (1) przystąpił do spółki cywilnej a powódka wypowiedziała swój udział i wystąpiła ze spółki cywilnej. Powódka T. M. (1) nie była wspólnikiem spółki cywilnej (...) w okresie od lipca 2016r. do maja 2017r (okres 7 miesięcy). Z kolei A. S. (1) przestał być wspólnikiem spółki cywilnej (...) z dniem 5 czerwca 2017 roku. P. M. (1) jest wspólnikiem spółki cywilnej (...) począwszy od dnia 30 września 2016 roku. Na kwotę dochodzoną pozwem składają się: kwota 166.476 zł jako strata w dochodzie odnoszona do różnicy w obrocie w okresie od stycznia do lipca 2016 i w okresie od stycznia do lipca 2017 przy przyjęciu średniej marży na poziomie 55%, kwota 81.200 zł jako dochód za 9 miesięcy odnoszony do planowanego obrotu z butiku i sklepu w nowym obiekcie, 12.034,50 zł kosztów sądowych, wynikłych z braku środków pieniężnych o zapłaty przez firmę (...) kontrahentom, 30.190,71 zł jako koszty zmiany kredytu preferencyjnego przez (...) w 2014 roku na kredyt komercyjny z doliczeniem odsetek, 306.000 zł utraconego czynszu, który byłby zyskiem dla spółki, która korzystała z karencji w spłacie kredytu do lipca 2017 roku, kwota 147.000 zł z tytułu utraty wiarygodności firmy na rynku z uwagi na problemy w płatności za towary i usługi. Koszty zastępstwa procesowego wg powodów należy zasądzić osobno w stosunku do każdego z nich z uwagi na występujące po ich stronie współuczestnictwo.

Strona pozwana Bank (...) w odpowiedzi na pozew (k. 120-122) wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie solidarnie na jej rzecz od powodów zwrotu kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Strona pozwana podniosła, że powództwo jest bezzasadne, bo powodowie zaprzestali terminowej spłaty obsługi kredytowej. Bank prawidłowo i zgodnie z prawem przetwarzał dane powodów w BIK. Ponadto brak jakiegokolwiek związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy działaniem banku, a wyliczoną przez powodów szkodą. Dane o zobowiązaniach zaciągniętych przez kredytobiorców są uwidaczniane w BIK przez wszystkie banki w następstwie podpisania umowy produktowej. Odrębną kwestią pozostaje natomiast status zobowiązania wykazywanego w BIK, który jest bezpośrednio zależny od terminowej obsługi, powstania przeterminowań bądź wymagalności kredytu. Z uwagi na istniejące przeterminowania w spłacie zobowiązań, bank przed przekazaniem do BIK informacji o zadłużeniach powodów T. M. (1) oraz A. S. (1) przesłał do nich powiadomienia o zamiarze przetwarzania ww. informacji tj. odpowiednio w dniu 27.11.2017 r. oraz w dniu 25.09.2017 r. Ponadto status ich zobowiązania uległ zmianie w BIK, przy czym na dzień przesłania do nich powiadomień dot. przetwarzania w BIK, przeterminowania z tytułu umowy (...) wynosiły 4.522,94 PLN (kapitał przeterminowany) oraz 2.582,60 PLN (odsetki należne przeterminowane), natomiast z tytułu umowy (...) wynosiły 1.450,91 PLN (kapitał przeterminowany) oraz 2.665,37 PLN (odsetki należne przeterminowane). Przekazanie informacji o zmianie statusu zobowiązań do Biura (...) było uzasadnione i wpisujące się w przesłanki wskazane w ustawie Prawo bankowe. Powyższe jednoznacznie stanowi o istnieniu zadłużenia powodów nie tylko w zakresie nieuiszczonych opłat za kartę, ale również w zakresie spłaty odsetek i rat kredytu. Strona pozwana wskazywała też na próby kontaktu telefonicznego z powodami od kwietnia 2017 roku z A. S. i od listopada 2017 roku z T. M. w zakresie zobowiązań przeterminowanych. Zdaniem pozwanej brak jest podstaw do uznania, że jej działanie względem powodów mogło przyczynić się w jakimkolwiek stopniu do powstania szkody po stronie powodowej, tym bardziej w zakresie wyliczeń przedstawionych w pozwie. Nie istnieje bowiem normalny związek przyczynowo-skutkowy w rozumieniu art. 361 k.c. między przetwarzaniem danych powodów w BIK, a różnicą w dochodzie powodów z prowadzonej działalności gospodarczej, czy brakiem uzyskania dochodu z niezrealizowanej inwestycji oraz potencjalnych należności (czynsz) oraz odpowiedzialnością za niewykonanie przez powodów zobowiązań względem osób trzecich oraz utratą wiarygodności przedsiębiorstwa powodów w związku z posiadanymi przez nich zadłużeniami jak też kosztami poniesionymi przez powodów w związku z inwestycjami w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa. Pozwany nie może ponosić odpowiedzialności za błędne decyzje biznesowe powodów oraz nieudzielenie im kredytów przez inne banki w związku z istniejącymi zaległościami w spłacie zobowiązań. Nadto obciążenie powodów opłatą z tytułu posiadanych kart płatniczych wynikało z Taryfy opłat i prowizji pobieranych przez pozwanego, o której mowa w par. 4 ust. 1 umowy. Sposób księgowania wpłat powodów został jednoznacznie określony w par. 8 ust. 3 umowy, z którego jednoznacznie wynika, że spłaty należności pozwanego zaliczane są w następującej kolejności: opłaty i prowizje, odsetki, w tym odsetki od należności przeterminowanych, raty kredytu. Pozwany był zatem uprawniony do zaliczenia wpłat powodów na poczet opłaty za kartę, a powodowie do czasu zmiany statusu w BIK nie zgłaszali zastrzeżeń odnośnie obsługi ich zobowiązania. Zaliczanie wpłat powodów na poczet opłaty za kartę pozostaje bez jakiegokolwiek wpływu na fakt przekazania ich danych do BIK z uwagi na istnienie zadłużenia powodów również w zakresie spłaty odsetek i rat kredytu. Tym samym dane powodów i tak mogły by zostać przekazane do BIK, gdyby nie byli obciążani opłatą za kartę, co jednoznacznie uwypukla bezzasadność ich twierdzeń.

W piśmie z dnia 4.03.2019 roku (k.209) strona pozwana wskazała, że podstawą do oddalenia powództwa jest również fakt zapadnięcia przed SR w Nowym Sączu ds. I C (...) wyroku zasądzającego zapłatę na rzecz powódki T. M. od strony pozwanej. Stan faktyczny i prawny tamtej sprawy był tożsamy z przedmiotową sprawą. Przed sądem rejonowym powódka nie zastrzegła, że jej roszczenie ma charakter częściowy. W przypadku T. M. istnieje zatem powaga rzeczy osądzonej.

Na rozprawie w dniu 14.05.2019 roku (k.280/2) powodowie doprecyzowali, że swoje roszczenie opierają na odpowiedzialności kontraktowej pozwanego banku. Strony zgodnie podały też, że Bank (...) zmienił nazwę na S. Bank (...).

Pismem z dnia 16.07.2019 roku (k. 341-344) powodowie rozszerzyli żądanie domagając się dodatkowo zasądzenia od strony pozwanej na ich rzecz solidarnie kwoty 723.010,36 zł, łącznie 1.465.922 zł oraz zasądzenia od pozwanej kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej każdemu z powodów z osobna według norm prawem przepisanych ewentualnie o zasądzenie tych kosztów od Skarbu Państwa. Powodowie podali, że z otrzymanych przez nich dokumentów wynika, że rozmiar szkody jest wyższy niż zgłosili w pozwie.

Pismem z dnia 11.09.2019 roku -k. 426 strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa także w rozszerzonej przez powodów części, podtrzymując dotychczasową argumentację.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 28.04.2016 roku powódka T. M. (1) zawarła z pozwanym Bankiem (...) S.A. z siedzibą we W. umowę o kredyt gotówkowy nr (...), na mocy której pozwany udzielił powódce kredytu w kwocie 120 000 zł do dnia 25.04.2022 roku z przeznaczeniem na finansowanie bieżących potrzeb konsumpcyjnych lub na inny dowolny cel. Kredyt miał być spłacany w 72 ratach każda po 2.231,78 zł do 25 dnia każdego miesiąca począwszy od dnia 25.05.2016r. Oprocentowanie kredytu było stale i wynosiło 10% w stosunku rocznym .

Zgodnie z § 8 umowy w przypadku powstania zaległości w spłacie raty kredytu lub odsetek Kredytobiorca był zobowiązany do ich niezwłocznego uregulowania, zaś Bank o powstaniu zaległości miał obowiązek zawiadomienia pisemnie Kredytobiorcy i osób będących dłużnikami Banku z tytułu zabezpieczenia kredytu wyznaczając jednocześnie termin do dobrowolnej spłaty.

Zgodnie z § 17 umowy Bank mógł - na podstawie art. 105 ust. 4 d Prawa bankowego - za pośrednictwem Biura (...) S.A. przekazać do instytucji finansowych, będących podmiotami zależnymi od banków informacje o zobowiązaniach powstałych z tytułu umowy, a związanych z wykonywaniem czynności bankowych.

Zgodnie z ust. 2 wskazanego przepisu Bank informował Kredytobiorcę o możliwości udostępnienia wskazanych danych o zobowiązaniach biurom informacji gospodarczej, jednocześnie informacje takie mógł przekazać wyłącznie jeśli spełnione były łącznie następujące warunki: zobowiązanie powstało z tytułu umowy o kredyt konsumencki, łączna kwota zobowiązań wynosi co najmniej 200 zł, zobowiązanie jest wymagalne od co najmniej 60 dni, upłynął co najmniej miesiąc od wysłania przez Bank listem poleconym albo doręczenia do rak własnych wezwania do zapłaty zawierającego ostrzeżenie o zamiarze przekazania danych do biura.

W dniu 28.04.2016 roku także powód A. S. (1) zawarł z pozwanym Bankiem (...) S.A. z siedzibą we W. umowę o kredyt gotówkowy nr (...), na mocy której pozwany udzielił mu kredytu w kwocie 120 000 zł do dnia 25.04.2022 roku z przeznaczeniem na finansowanie bieżących potrzeb konsumpcyjnych lub na inny dowolny cel. Postanowienia tejże umowy były tożsame do w/w umowy kredytowej zawartej przez T. M.

(dowód: umowa kredytowa nr (...) z załącznikami k. 82-85 i k. 254-262, umowa kredytowa nr (...) z harmonogramami i aneksami k. 215-225, w aktach I C (...): kopia umowy kredytu z załącznikami k. 4-13)

Powodowie T. M. (1) i A. S. (1) wraz z zawarciem umów kredytowych zawarli z Bankiem (...) umowy rachunku oszczędnościowo -rozliczeniowego, które miały służyć do obsługi spłaty kredytów. Do rachunków tych otrzymali drogą pocztową karty płatnicze. Przy zawarciu umów zostali poinformowani iż je otrzymają, ale nie muszą nich korzystać i ich aktywować. Nie została im udzielona wówczas informacja o tym, iż w związku z ich wydaniem pobierana będzie od nich systematycznie opłata oraz w jaki sposób mają ją uiszczać. Powodowie posiadali rachunki i karty płatnicze w innych bankach, a rachunek w (...) został założony wyłącznie w celu obsługi kredytu udzielonego im przez (...).

Powódka T. M. (1) i A. S. (1) spłacali raty kredytów zgodnie z ustaleniami umowy. T. S. dokonywała przelewu koniecznych środków z innego rachunku, bądź gotówką w kasie Banku na rachunek o nr (...), a A. S. (1) na rachunek nr (...).

Płatności tych dokonywali z niewielkimi opóźnieniami w zapłacie poszczególnych rat.

Z tych samych rachunków począwszy od 4.07.2016r., każdego czwartego dnia miesiąca bank dokonywał potrąceń z rachunku wskazując w tytule operacji „opłata prowizja za kartę.

Od dnia 11.07.2016r. każdego jedenastego dnia miesiąca bank dokonywał obciążenia rachunków powodów kwotą 7 zł wskazując w tytule operacji „opłata prowizja za kartę.

W dniu 5.07.2016r. T. M. (1) wpłaciła na konto 2.200 zł z tej kwoty bank pobrał 3 zł na pokrycie salda ujemnego jakie powstało po zaksięgowaniu 4.07.2016r. opłaty za kartę, zaś 2.186,66 zł zaksięgował na poczet raty kredytu wymagalnej za maj (1.220,51 zł kapitał i 973,45 zł odsetki). Pozostałość 10,34 zł zaliczył na poczet kolejnych opłat za obie karty w łącznej kwocie 10 zł. zaś 0,34 zł przeksięgował na poczet spłaty raty kredytu za lipiec.

W dniu 28.07 2016r. powódka wpłaciła na rachunek 2.200 zł i cała ta kwota została zaksięgowana na poczet kredytu przy czym 1.220,51 zł na kapitał i 978,47 zł na odsetki z raty lipcowej. Następnie rachunek, na którym nie było wolnych środków został obciążony łącznie kwotą 10 zł z tytułu opłat za karty oraz odsetkami od salda ujemnego w kwocie 0,06 zł. Z powodu braku środków powstało zadłużenie z tytułu niespłaconego w terminie kapitału raty za lipiec w wysokości 32,46 zł.

W dniu 1.09.2016r. powódka wpłaciła na rachunek kwotę 2.270 zł z kwoty tej bank pokrył saldo ujemne, zaś pozostałości w kwocie 2.259,94 zł zaksięgował na poczet spłaty kredytu, przy czym 32,46 zł zaksięgował na poczet raty lipcowej, zaś kwotę 1.224,44 zł na poczet kapitału i 1.000,66 zł na poczet odsetek z raty sierpniowej.

W dniu 5.09.2016r. z uwagi na ponowne zaksięgowanie opłaty za kartę na koncie powstało saldo ujemne na 3 zł.

W dniu 7.09.2016r. powódka dokonała wpłaty na rachunek w kwocie 20 zł. Kwotę ta zaksięgowano na pokrycie salda ujemnego (3 zł), raty kredytu za sierpień (6,68 zł) oraz opłat związanych z wydaną kartą (10 zł ). W dniu 09.09.2016r. na koncie istniało saldo dodatnie w kwocie 0,32 zł.

W dniu 19.09.2016r. powódka wpłaciła na rachunek kwotę 290 zł, która zaksięgowano na poczet opłat związanych z kartą (3 zł), raty kredytu za wrzesień (287,32 zł ). Następnie w dniach 04-10.10.2016r. na skutek obciążenia rachunku opłatami za kartę powstało saldo ujemne na rachunku na kwotę 10 zł.

W dniu 10.10.2016r. powódka wpłaciła na rachunek 1.960 zł kwota ta została zaksięgowana na poczet opłat za karty (saldo ujemne 10 zł) oraz kapitału kredytu raty wrześniowej (1,241,72 zł ) oraz odsetek od tej raty (702,74 zł) na koncie pozostały wówczas wolne środki w kwocie 0,44 zł.

Pokrycie pełnej raty wymagalnej na 25.07.2016r. nastąpiło po upływie miesiąca i 7 dni, albowiem pełna spłata nastąpiła ostatecznie 1.09.2016r. W szczególności w dniu zapadalności raty (25.07.2016) zaksięgowano na jej poczet kwotę 0,34 zł, z trzydniowym opóźnieniem (28.07.2016r ) zaksięgowano spłatę w kwocie 2.198,98 zł, zaś z 36 dniowym opóźnieniem (1.09.2016r.) wpłatę w kwocie 32,46 zł.

W podobny sposób Bank rozliczał kredyt A. S., naliczając opłaty prowizji za kartę płatniczą i naklejkę zbliżeniową.

Powodowie nie byli informowani przez Bank o zaległości w zapłacie raty, wynikającej z pobrania opłat za kartę płatniczą, nie otrzymywali monitów telefonicznych czy elektronicznych, bądź pisemnych wezwań do zapłaty z tego tytułu w 2016 i na początku 2017 roku. Pierwsze sms-y dotyczące zaległości płatności rat Bank wysłał powódce T. M. w lutym 2017 roku, a A. S. w marcu 2017 roku.

(dowód: zeznania powódki k. 422-423 00:02:21, wydruki sms-ów k. 185-186, umowa rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego k. 226-227 i k. 250-252, taryfa opłat i prowizji k. 230-236, historia rachunku k. 237-249 i k. 263-270, aktach I C (...): historia rachunku k. 14-15, historia operacji k. 16-17, wyciąg kredytowy k. 82-84, Bankowy Raport z BIK k. 85-99, pismo z Banku z dnia 22 listopada 2016 r. k. 108, zeznania powódki T. M. (1) k. 122-123)

Pozwany bank zamieszczał systematycznie informacje w systemie informacji BIK, które dotyczyły kredytów powodów. Z dniem 30.08.2016 r. w dziale „daty, płatności i statusy rachunków" kredyt T. M. (1) uzyskał najgorszy status płatności z uwagi na zaległości w przedziale od 31-90 dni, podobnie jak kredyt A. S.

W okresie od kwietnia do grudnia 2016r. zaległości w spłacie kredytu przez T. M. (1) zgodnie z danymi w systemie wynosiły od 3-5 dni, tylko w przypadku raty sierpniowej ujawniono w systemie zaległość w spłacie kredytu większą wynoszącą 36 dni.

(dowód: w aktach I C (...): bankowy raport zarządzania klientem indywidualnym k. 85-99)

Powodowie T. M. (1) i A. S. (1) prowadzili w tym czasie działalność gospodarczą pod firmą (...) T. M. (1), (...) s.c. z siedzibą w N.. Ich firma miała dobrą reputację. Nie miała trudności finansowych. Na bieżąco regulowała swoje należności wobec kontrahentów, dzięki czemu mogła realizować płatności odroczone za towar oraz wobec podmiotów publicznoprawnych. Do 14.07.2017 roku nie zalegała w opłatach podatków i opłacaniu składek w ZUS-ie. Powodowie w ramach swojej firmy brali udział w licznych targach, konkursach. Działali charytatywnie i w ramach wolontariatu.

W ramach prowadzonej firmy powodowie realizowali m.in. budowę budynku handlowego przy ul. (...) w N. na działkach nr (...). Planowali ukończenie tej inwestycji na jesień 2016 roku, gdyż w grudniu 2016 roku w związku z podpisaniem listów intencyjnych z potencjalnymi najemcami mieli oddać lokale pod wynajem.

Inwestycja była kredytowana ze środków uzyskanych w ramach umowy kredytu inwestycyjnego (...) z dnia 30 listopada 2015 roku zawartej z (...) S.A. Spłata tego kredytu (należności głównej i odsetek, kosztów i świadczeń ubocznych) była zabezpieczona hipoteką umowną łączną do kwoty 3 247 500 zł ustanowioną na działkach o nr (...).

Powodowie potrzebowali dodatkowych środków na wykonanie parkingu i monitoringu w związku z czym powódka T. M. (1) wystąpiła do A. Banku o udzielenie kredytu w wysokości 300 000 zł na ten cel jesienią 2016 roku. Wówczas dowiedziała się, że kredytu nie uzyska, albowiem w systemie Biura (...) S.A. (BIK) widnieje informacja o istniejącej zaległości. Wówczas powódka zwróciła się do banków, w których posiadała kredyty o udzielenie informacji z jakiego tytułu i w jakiej wysokości występuje zaległość, o której mowa w BIK. (...) poinformował ją pismem, że zaległość dotyczy kwoty 32 zł i wynika z rozliczenia kredytu z dnia 28 kwietnia 2016. Powódka 19.10.2016r. zgłosiła reklamację. W odpowiedzi pozwany wskazał, iż w bazie (...) S.A. istnieje wpis o zaległości 31-90 dni i są to dane aktualne i nie ma podstaw do ich korygowania. Wskazał także, że podjął próby kontaktu telefonicznego z powódką. Pismem z dnia 18.11.2016 roku T. M. złożyła oświadczenie o rezygnacji z posiadania karty płatniczej i naklejki zbliżeniowej.

Podobne działania podjął A. S. (1). Pismem z dnia 22.11.2016 roku (...) poinformował go, że wg harmonogramu kredytu miesięczna rata wynosi 2.231,78 zł. Zaległość w bazie BIK mniejsza niż 31 dni wynika z faktu opóźnienia w spłacie raty przypadającej na 25.09. Kwota na poczet raty została wpłacona na rachunek osobisty klienta w dniu 17.10 i została pomniejszona o zaległe opłaty i prowizje w kwocie 1,78 zł, wynikające z opłat za kartę płatniczą, czego konsekwencją była niedopłata raty wrześniowej właśnie w tej kwocie. Pismem z dnia 22.11.2016 roku A. S. zgłosił reklamację. W odpowiedzi (...) wskazał, że w bazie BIK widnieje wpis o zaległości 31-90 dni, są to dane aktualne i nie wymagające korygowania. W kolejnych pismach bank podtrzymał swoje stanowisko. Pismem z dnia 18.11.2016 roku A. S. złożył oświadczenie o rezygnacji z posiadania karty płatniczej i naklejki zbliżeniowej.

Dopiero pismem z dnia 25.09.2017 roku Bank (...) informował pozwanego A. S. (1) o dopuszczeniu się zwłoki w spełnieniu świadczenia z umowy nr (...) i zamiarze przetwarzania jego danych w BIK-u. Natomiast powódkę T. M. (1) o zamiarze przetwarzania danych w BIK-u Bank (...) poinformował pismem z dnia 27.11.2017 roku, wobec dopuszczenia się przez nią zwłoki w spełnieniu świadczenia z umowy (...). Według wyliczeń Banku zadłużenie przeterminowane T. M. (1) na dzień wysyłki dotyczącej BIK tj na dzień 27.11.2017 roku wynosiło 4522,94 zł tytułem przeterminowanego kapitału i 2.582,60 zł przeterminowanych odsetek. Natomiast zadłużenie A. S. na dzień wysyłki dotyczącej BIK tj na dzień 25.09.2017 roku wynosiło 1450,91 zł tytułem przeterminowanego kapitału i 2665,37 zł przeterminowanych odsetek. W związku z wyliczonymi zadłużeniami dopiero pismem z dnia 3.11.2017 roku wezwano T. M. do uregulowania przeterminowanego zadłużenia w kwocie 3012,02 zł tytułem kapitału i 1631,69 zł tytułem odsetek. W późniejszym okresie prowadzono dalszą korespondencję z powódką. Pierwsze wezwanie do zapłaty zadłużenia przeterminowanego na kwotę 6719,14 zł wysłano A. S. pismem z dnia 27.04.2017 roku.

(dowód: certyfikaty, listy gratulacyjne, podziękowania k. 19-27, pismo z dnia 22.11.2016 roku k. 92, reklamacja k. 93-94, pismo z dnia 23.11.2016 roku k. 91, pismo z dnia 8.12.2016 roku k. 90, umowa kredytowa z dnia 30.11.2015 roku z historią rachunku k. 72-81 i k. 285-300, pismo z dnia 25.09.2017 roku k. 173, pismo z dnia 27.11.2017 roku k. 174, rozliczenia przeterminowanych roszczeń powodów k. 175 i k. 331-332, wezwania do zapłaty i monity k. 176- 184, rezygnacja z posiadania karty k. 228-229 i k. 252-253, zaświadczenie z US k. 301-303 i k. 307-309, zaświadczenie z ZUS k. 304-305 i k. 310, opinia (...) k. 306, faktury k. 311-317, zeznania powódki k. 422-423 00:02:21, w aktach I C (...): potwierdzenie przyjęcia zgłoszenia k. 18, odpowiedź na reklamację i korespondencja stron k. 19-27 i 42-45, umowa kredytu inwestycyjnego z dnia 30.11.2015 r. k. 109-113, zeznania powódki T. M. (1) k. 122-123)

W związku z trudnością w uzyskaniu kredytu na finansowanie dalszej działalności spółki w dniu 30 września 2016 roku powódka T. M. (1), działając imieniem własnym i syna P. M. (1), zawarła z A. S. (1) - jako wspólnicy spółki cywilnej (...) T. M. (1), A. S. (1) z siedzibą w N., porozumienie, w ramach którego dokonali zmiany umowy spółki w ten sposób, iż za zgodą dotychczasowych wspólników P. M. (1) przystąpił do spółki cywilnej a powódka wypowiedziała swój udział i wystąpiła ze spółki cywilnej. Jednocześnie w związku z przystąpieniem do spółki (...) i wystąpieniem T. M. (1) dokonano zmiany nazwy spółki. Zmiana ta była podyktowana tym, że P. M. (1) miał zdolność kredytową, nie był tak jak T. M. (1) i A. S. wpisany do BIK-u. W związku z przystąpieniem nowego wspólnika dokonano również przeniesienia na rzecz A. S. (1) i P. M. (1) na prawach wspólności łącznej jako wspólników spółki cywilnej (...) własności nieruchomości w postaci działki nr (...) obj. kw nr (...)i nr (...) obj. kw nr (...).

W dniu 4 listopada 2016 roku T. M. (1) darowała P. M. (1) cały swój udział (1/2 części) w nieruchomości obj. kw nr NS1 (...) tj. działkach nr (...), która była obciążona hipoteką umowną w kwocie 390 000 zł na zabezpieczenie pożyczki oraz w kwocie 592 500 zł na zabezpieczenie spłaty umowy kredytu (...) Ekspres z dnia 28 kwietnia 2016 roku.

Powódka T. M. (1) nie była wspólnikiem spółki cywilnej (...) w okresie od listopada 2016 r do maja 2017r. a więc przez okres 7 miesięcy. Wstąpiła do niej z powrotem w miejsce brata A. S. (1) w dniu 5.06.2017 roku. Obecnie działalność spółki cywilnej (...) od tej daty prowadzą P. M. (1) i T. M. (1). A. S. (1) zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej z dniem 5.06.2017 roku. Piętrzące się problemy finansowe spółki niekorzystnie wpłynęły na jego stan psychiczny.

(dowód: zeznania powódki k. 422-423 00:02:21, wydruki z CIDG k. 87-89, w aktach I C (...): wypis aktu notarialnego Rep. A nr (...) k. 28-36, wypis aktu notarialnego Rep. A nr (...) k. 37-41, zeznania powódki k. 122-123)

W 2018 roku T. M. (1) z prowadzonej działalności gospodarczej osiągnęła przychód 449.796,60 zł, poniosła koszty uzyskania przychodu na 474.728,46 zł, co skutkowało startą 24.931,86 zł. W 2018 roku P. M. (1) z prowadzonej działalności gospodarczej osiągnął przychód 449.796,60 zł, poniósł koszty uzyskania przychodu na 474.728,46 zł, co skutkowało startą 24.931,86 zł.

W okresie od stycznia do maja 2015 roku przychód spółki cywilnej (...) wyniósł 196.945,35 zł, a wydatki 182.401,61 zł. W 2018 roku przychód ten wynosił 896.106,27 a wydatki 654.992,46 zł, natomiast w 2017 roku przychód wynosił 1.344.422,64 zł, a wydatki 861.957,92 zł. W roku 2016r. spółka osiągnęła dochód w kwocie 151.149,96 zł, z tego na jednego wspólnika przypadło 75.574 zł rocznie i 6.297,91 zł miesięcznie.

(dowód: Pity k. 384-405, rozliczenia księgowe k. 406-408, w aktach I C (...): bilans firmy k. 25 )

Powodowie T. M. (1) i A. S. (1) wraz z ukończeniem inwestycji budowy budynku handlowego przy ul. (...) w N. na działkach nr (...) zakładali wzrost dochodów spółki cywilnej. Wraz z ukończeniem budowy planowali wynająć lokale użytkowe tj. butik i sklep i czerpać z tego korzyści, m.in. od (...) za 3000 zł czynszu najmu miesięcznie, od H. (...) za 18.000 zł czynszu miesięcznie, od M. za 13.000 zł miesięcznie.

Planowali też konkretny obrót w prowadzonej produkcji tekstylnej. Jednak część środków obrotowych spółki w kwocie 115.782,52 zł netto w związku z trudnościami finansowymi w uzyskaniu kredytów zaangażowali w finalizację planów dokończenia w/w budowy. To jednak doprowadziło do zachwiania ich płynności finansowej. Zaczęli zalegać z płatnościami u dostawców, co skutkowało sprawami sądowymi, wydaniem nakazów zapłaty i kosztami sądowymi i dalszymi trudnościami finansowymi.

(dowód: zeznania powódki k. 422-423 00:02:21, projekty umowy najmu k. 32-38, lisy intencyjne k. 39-41, rozliczenia sprzedaży i rozliczenia księgowe k. 69-71, faktury k. 15-18)

Ostatecznie inwestycję budowy budynku handlowego przy ul. (...) w N. na działkach nr (...) ukończono z opóźnieniem w lipcu 2017 roku, dzięki uzyskanej przez A. S. i P. M. w ramach prowadzonej spółki cywilnej w dniu 2.02.2017 roku pożyczki, zawartej z Fundacją na rzecz (...) na kwotę 250.000 zł z terminem obowiązywania od dnia 17.01.2017 roku do dnia 1.02.2022 roku.

Przez opóźnienie w oddaniu lokali użytkowych pod wynajem część potencjalnych najemców wycofała się ze współpracy z powodami. Powodom trudno było znaleźć nowych najemców. Nie osiągali dochodów z najmu, co spowodowało, że mieli trudności w spłatach zaciągniętych rat kredytowych w różnych instytucjach, m.in. linii kredytowej w (...) SA.

( dowód: umowa pożyczki k. 318-327, zeznania powódki k. 422-423 00:02:21, w aktach I C (...): zeznania powódki k. 122-123)

Powodowie w dniu 30.06.2010 roku zawarli w Banku (...) umowę kredytu w rachunku bieżącym w wysokości 170.000 zł. W związku z trudnościami finansowymi bank nie przedłużył im linii kredytowej, to z kolei przełożyło się na zachwianie płynności finansowej spółki cywilnej.

W związku z trudnościami finansowymi zadłużenie powodów T. M., P. M. i A. S. (1) z tytułu umowy kredytu z dnia 30.11.2015 roku nr (...) stało się wymagalne. Zadłużenie z umowy wyniosło na 3.07.2019 roku 2.025.319,16 zł należności głównej i 132.085,23 zł z tytułu odsetek karnych 14% - od dnia 30.01.2019 do dnia 13.05.2019.

(...) Bank SA pismem z dnia 6.11.2018 roku informował powodów o wymagalności kwoty 108.209,84 zł z tytułu niewykonania umowy ugody nr (...).

(dowód: umowa przelewu prawa k. 5-6, historia rachunku bankowego k. 7-14, oświadczenia banków k. 345 i 346)

W związku z zainwestowaniem środków obrotowych spółki w ukończenie inwestycji i spłatę zobowiązań pożyczkowych, powodom brakowało środków na zakup produktów do kontynuacji produkcji tekstylnej, więc obroty i dochody spółki drastycznie spadły.

Trudna sytuacja finansowa spółki, piętrzące się zobowiązania doprowadziły do tego, że powodowie T. i P. M. (1) postanowili zlecić profesjonalnemu podmiotowi -D. B. opracowania projektu naprawczego dla poprawy sytuacji ekonomicznej spółki (...). Zawarli z nią umowę o świadczenie usług, zobowiązując się do zapłaty wynagrodzenia w kwocie 100.000 zł powiększonej o VAT.

(dowód: zeznania powódki k. 422-423 00:02:21, umowa o świadczenie usług k. 413-417)

T. i A. S. (1) zaciągnęli też pożyczkę nr (...)w Fundacji (...) w 2014 roku na kwotę 300.000 zł na warunkach preferencyjnych bez prowizji i odsetek dla firm poszkodowanych powodzią-zalaniem magazynów w 2014 roku. Kredyt ten spłacali regularnie do maja 2017 roku. W dniu 17.11.2017 roku umowa pożyczki została im wypowiedziana. W związku z wnioskiem powodów o rozłożenie zadłużenia na raty (...) w dniu 24.01.2018 roku zarwała z nimi porozumienie dotyczące spłaty, doliczając do zadłużenia odsetki w wysokości 30.190,71 zł.

(dowód: umowa pożyczki (...) z harmonogramem spłat k. 47-58, porozumienie z dnia 24.01.2018 roku k.44-46, harmonogramy spłat k.42-43)

Przeciwko P. M. (1) i A. S. (1) Sąd Rejonowy w Sieradzu ds. V GNc (...) wydał nakaz zapłaty nakazując im solidarnie jako (...) spółki (...) zapłatę (...) kwotę 6.188,06 z odsetkami ustawowymi za opóźnienie i 1280 zł kosztów sądowych.

Przeciwko P. M. (1) i A. S. (1) Sąd Rejonowy w Sieradzu ds. V GNc (...) wydał nakaz zapłaty nakazując im solidarnie jako (...) spółki (...) zapłatę (...) kwotę 4.460,67 z odsetkami ustawowymi za opóźnienie i 647 zł kosztów sądowych.

Przeciwko T. M. (1) i A. S. (1) Sąd Rejonowy w N. S. ds. V GNc (...) wydał nakaz zapłaty nakazując im solidarnie zapłatę na rzecz Ł. G. i A. B. kwotę 7.068,81 z odsetkami ustawowymi i 63 zł kosztów sądowych.

Przeciwko A. S. (1) Sąd Rejonowy Nowym Sączu ds. V GNc (...) wydał nakaz zapłaty nakazując mu zapłatę na rzecz (...) sp. z o.o. kwoty 1.577,93 z odsetkami ustawowymi i 624 zł kosztów sądowych.

Przeciwko P. M. (1) i T. M. (1) Sąd Rejonowy Katowice Wschód w Katowicach ds. VI GNc (...) wydał nakaz zapłaty nakazując im solidarnie zapłatę na rzecz Grupy (...) sp. z o.o. kwoty 6.489,96 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie i 1280 zł kosztów sądowych.

Przeciwko P. M. (1) i T. M. (1) Sąd Rejonowy Katowice Wschód w Katowicach ds. VI GNc (...) wydał nakaz zapłaty nakazując im solidarnie zapłatę na rzecz Grupy (...) sp. z o.o. kwoty 13.132,75 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie i 2492 zł kosztów sądowych.

Przeciwko P. M. (1) i T. M. (1) Sąd Rejonowy Katowice Wschód w Katowicach ds. VI GNc (...) wydał nakaz zapłaty nakazując im solidarnie zapłatę na rzecz Grupy (...) sp. z o.o. kwoty 1856,07 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie i 647 zł kosztów sądowych.

Przeciwko P. M. (1) i T. M. (1) Sąd Rejonowy Katowice Wschód w Katowicach ds. VI GNc (...) wydał nakaz zapłaty nakazując im solidarnie zapłatę na rzecz Grupy (...) sp. z o.o. kwoty 19.645,43 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie i 2492 zł kosztów sądowych.

Przeciwko P. M. (1) i A. S. (1) Sąd Rejonowy dla Krakowa Śródmieścia w Krakowie ds. VI GNc (...) wydał nakaz zapłaty nakazując im solidarnie zapłatę na rzecz M. K. i G. R. kwoty 17.120,74 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie i 2509 zł kosztów sądowych.

Przeciwko P. M. (1), T. M. (1) i A. S. (1) SO w Nowym Sączu ds. I Nc (...) wydał nakaz zapłaty zasądzający od nich solidarnie na rzecz Fundacji na Rzecz (...) kwotę 210.284,32 zł z odsetkami i kosztami procesu. Na podstawie tego tytułu wykonawczego prowadzone jest postępowania egzekucyjne, w którym wysokość odsetek na dzień 15.04.19r. wynosi 5000,74 zł, koszty sądowe 9949,00 zł, koszty egzekucyjne 3600,00 zł, koszty komornicze 22523,50 zł.

Przeciwko P. M. (1) w postępowaniu egzekucyjnym ds. GKm (...) Grupa (...) sp. z o.o. na podstawie nakazu zapłaty SR Katowice-Wschód w Katowicach ds. VI GNc (...) z dnia 15.01.2018 roku dochodzi należności głównej w kwocie 19.473,07 zł, odsetek na dzień 17.04.19 2852,69 zł, kosztów komorniczych i egzekucyjnych na 3200,20 zł.

Przeciwko T. M. (1) toczyło się z wniosku Grupy (...) sp. z o.o. postępowanie egzekucyjne ds. Km (...), w którym koszty komornicze ustalono na 474,49 zł.

Przeciwko T. M. (1) toczyło się z wniosku Grupy (...) sp. z o.o. postępowanie egzekucyjne ds. GKm (...), na podstawie nakazu zapłaty SR Katowice-Wschód w Katowicach ds. VI GNc (...) z dnia 15.01.2018 roku co do należności głównej na kwotę 13.060,39 zł, odsetek na dzień 05.02.19r. w wysokości 1583,22 zł, kosztów egzekucyjnych i komorniczych na 2634,07 zł.

Przeciwko T. M. (1) toczyło się z wniosku Grupy (...) sp. z o.o. postępowanie egzekucyjne ds. Km (...), na podstawie nakazu zapłaty SR Katowice-Wschód w Katowicach ds. VI GNc (...) z dnia 15.01.2018 roku co do należności głównej na kwotę 19.473,07 zł, odsetek na dzień 06.03.19r. 1775,94 zł i kosztów komorniczych 3188,49 zł.

Przeciwko P. M. (1) w postępowaniu egzekucyjnym ds. GKm (...) (...) sp z o.o. na podstawie nakazu zapłaty SR dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi ds. XIII GNc (...) z dnia 11.01.2019 roku dochodzi należności głównej w kwocie 2.785,95 zł, odsetek na dzień 25.04.19 r. 219,71 zł i kosztów sądowych i komorniczych na 1418,80 zł.

Przeciwko T. M. (1) toczyło się z wniosku (...) sp. z o.o. postępowanie egzekucyjne ds. Km (...), na podstawie nakazu zapłaty SR Lublin Zachód w Lublinie ds. VI Nc-e (...) z dnia 8.11.2018 roku co do należności głównej na kwotę 4.138,48 zł, odsetek na dzień 16.04.19 r. 290,27 zł i kosztów sądowych i komorniczych na 1160,10 zł.

Przeciwko P. M. (1), T. M. (1) i A. S. (1) oraz J. S. SO w Nowym Sączu ds. I Nc (...) wydał nakaz zapłaty zasądzający od nich solidarnie na rzecz Fundacji (...) kwotę 180.369,74 zł z odsetkami i kosztami procesu.

Przeciwko T. M. (1) toczyło się z wniosku (...) sp. z o.o. postępowanie egzekucyjne ds. GKm 21/19, na podstawie nakazu zapłaty wydanego przez SR dla m.st. Warszawy w Warszawie ds. IX GNc (...) z dnia 31.07.2018 roku co do należności głównej na kwotę 9.318,79 zł odsetek na dzień 08.03.19r. 1073,30 zł, kosztów sądowych 1292,00 zł, kosztów egzekucyjnych i komorniczych 2864,21 zł.

Przeciwko T. M. (1) i A. S. (1) toczyło się z wniosku W.Lorka postępowanie egzekucyjne ds. GKm (...), na podstawie wyroku SR w Nowym Sączu z dnia 5.11.2018 roku ds. V GC (...) upr. co do należności głównej na kwotę 7966,99 zł, odsetek na dzień 6.02.2019r. 1153,80 zł.

Przeciwko T. M. (1) toczyło się z wniosku I. K. postępowanie egzekucyjne ds. KmG (...), na podstawie nakazu zapłaty SR w Piotrkowie Trybunalskim ds. V GNc (...). co do należności głównej na kwotę 26.824,83 zł, odsetek na dzień 04.04.19r. 2768,25 zł.

Przeciwko T. M. (1) toczyło się z wniosku (...) sp. z o.o. postępowanie egzekucyjne ds. KmG (...), na podstawie nakazu zapłaty SR w Kielcach ds. V GNc (...), co do należności głównej na kwotę 9000 zł odsetek na dzień 09.05.2019 r. 1685,80 zł, kosztów sądowych 1412,00 zł.

W dniu 23.11.2018 roku SR w Radomiu ds. V GNc (...) wydał przeciwko T. i P. M. (1) nakaz zapłaty, w którym zasądził od nich solidarnie na rzecz G. S. kwotę 4.463,42 zł z odsetkami i kosztami.

W dniu 27.05.2019 roku SR w Kielcach ds. V GNc (...) wydał przeciwko T. i P. M. (1) nakaz zapłaty, w którym zasądził od nich solidarnie na rzecz J. G. kwotę 9.702,24 zł z odsetkami i kosztami.

W dniu 23.05.2019 roku SR w Kielcach ds. V GNc (...) wydał przeciwko T. i P. M. (1) nakaz zapłaty, w którym zasądził od nich solidarnie na rzecz D. G. kwotę 18.880,70 zł z odsetkami i kosztami.

Powodowie P. M. (1) działając w imieniu i na rzecz (...) A. S. (1), (...) s.c. oraz T. M. (1) złożyli oświadczenie o uznaniu długu na kwotę 13.541,82 zł.

W dniu 6.05.2019 roku SR w Nowym Sączu ds. V GNc (...) wydał nakaz zapłaty zobowiązując T. i P. M. (1) do zapłaty na rzecz S. B. S. A. sp.p w N. kwotę 7.332 zł z odsetkami i kosztami procesu.

(dowód: zawiadomienia komornicze i nakazy zapłaty k. 59-68 i k.347- 359 i k. 375-378 i k. 380, oświadczenie o uznaniu długu k. 379)

Naczelnik US w N. wszczął administracyjne postępowanie egzekucyjne wobec (...) T. M. (1), P. M. (1) sp. c. dochodząc od nich należności w wysokości 20.630,58 zł ( w tym odsetki 1.188,38 zł) i 69.429,76 zł ( w tym odsetki 6.613,96 zł).

W stosunku do (...) T. M. (1), P. M. (1) sp. c. administracyjne postępowanie egzekucyjne prowadzi również ZUS. Zadłużenie na koncie rozliczeniowym ZUS P. M. (1) wynosi 17.848,51 zł, a T. M. (1) 4.191,99 zł.

(dowód: informacje z US i ZUS k. 360-373 i k. 418-419)

Powodowie zalegają firmie (...) tytułem odsetek na 18.03.2019 roku kwotę 2235,45 zł.

(dowód: oświadczenie z dnia 18.03.2019 roku k.374.)

Powodowie T. i P. M. (1) zawarli z J. M. (1) w dniu 15.11.2018 roku umowę pożyczki, na mocy której pożyczyli kwotę 50.000 zł z odsetkami 10% w skali roku z terminem płatności do dnia 31.01.2019 roku.

W dniu 17.08.2019 roku P. M. (1) pożyczył od J. M. (2) 80.000 zł, z terminem płatności wynoszącym 12 miesięcy od daty zwarcia umowy.

W dniu 17.08.2018 roku T. M. (1) pożyczyła od W. B. kwotę 100.000 zł z terminem płatności wynoszącym 12 miesięcy od daty zwarcia umowy

(dowód: umowy pożyczek k. 381-383)

Nakazem zapłaty wydanym przez SR Lublin-Zachód w Lublinie z dnia 6.06.2019 roku ds. VI NC-e (...) nakazano P. M. (1) zapłatę na rzecz Banku (...) kwoty 13.615,67 zł z odsetkami i kosztami procesu. Nakazem zapłaty wydanym przez SR Lublin-Zachód w Lublinie z dnia 6.06.2019 roku ds. VI NC-e (...) nakazano P. M. (1) zapłatę na rzecz Banku (...) kwoty 79.899,57 zł z odsetkami i kosztami procesu.

(dowód: nakaz zapłaty k. 409-410,)

Bank (...) SA we W. zmienił nazwę na S. Bank (...).

(okoliczność niesporna)

Powódka T. M. (1) pozwem z 27 października 2017 roku zarejestrowanym ds. I C (...) domagała się zasądzenia od Banku (...) S.A. z siedzibą we W. kwoty 20 189,16 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 27 maja 2017 roku do dnia zapłaty, tytułem odszkodowania za szkodę wyrządzoną jej z tytułu nienależytego wykonania umowy kredytu, ponieważ nie została poinformowana zgodnie z umową o powstaniu niedopłaty i tym samym zaległości w spłacie kredytu, co w efekcie skutkowało umieszczeniem informacji o zaległości w BIK. Wywodziła, że z tego powodu nie mogła otrzymać kredytu na finasowanie prowadzonej inwestycji dlatego udziały w spółce przeniosła na rzecz syna by w ten sposób spółka i wspólnicy odzyskali zdolność kredytową. Wskazała że poniosła szkodę, która obejmuje utracony dochód w wysokości 17 592,26 zł za okres od listopada 2016 roku do maja 2017 roku w związku z koniecznością wystąpienia ze spółki oraz koszty aktu notarialnego (2 596,90 zł).

Sąd Rejonowy w Nowym Sączu wyrokiem z dnia 12.04.2018 roku zasądził od Banku (...) SA na jej rzecz 20.174,40 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 27.05.2017 roku do dnia zapłaty, a w pozostałym zakresie powództwo oddalił. Orzekł też o kosztach postępowania.

Sąd Okręgowy w Nowym Sączu wyrokiem z dnia 7.02.2019 roku oddalił apelację pozwanego banku.

(dowód: w aktach I C (...): pozew k. 1-3, wyrok z dnia 12.04.2018 roku k. 138 z uzasadnieniem k. 143-146, wyrok SO z dnia 7.02.2019 roku k. 169 z uzasadnieniem k. 175-178)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie przedłożonych przez strony dokumentów i dokumentów zalegających w aktach sprawy I C (...), których moc dowodowa nie budziła wątpliwości. Ustaleń faktycznych dokonano również w oparciu o zeznania powódki T. M. (1) złożonych w niniejszej sprawie i sprawie I C (...). Zeznania te Sąd ocenił jako wiarygodne, pełne i logiczne. Powódka w sposób zbieżny do zeznań złożonych w sprawie I C (...) przedstawiła konsekwencje finansowe dla spółki cywilnej, której była wspólnikiem, które powstały po wpisaniu jej i powoda A. S. (1) przez stronę pozwaną do BIK, z tym że w przedmiotowej sprawie w sposób dokładniejszy, odnosząc się do kondycji finansowej spółki cywilnej.

Sąd odstąpił od przesłuchania powodów P. M. (1) i A. S. (1), gdyż poparli oni zeznania T. M. (1) oświadczając, że się z nimi zgadzają i nie mają nic do dodania.

Sąd oddalił pozostałe wnioski dowodowe stron w tym wniosek dowodowy powodów o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego sądowego z zakresu rachunkowości, finansów i rozliczeń finansowych celem oszacowania utraconych przez nich korzyści spowodowanych brakiem możliwości zakończenia budowy budynku handlowego przy ul. (...) w N. na działkach nr (...) z uwzględnieniem możliwych do osiągnięcia przychodów w sytuacji gdyby inwestycja została zakończona w terminie oraz w oparciu o zestawienie utraconych przez spółkę korzyści finansowych na podstawie przedstawionych wyliczeń jak w uzasadnieniu pozwu jako zbędny dla rozstrzygnięcia tej sprawy.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlega oddaleniu.

Przed merytoryczną oceną roszczeń powodów Sąd chciał jednak rozstrzygnąć kwestię podniesioną przez stronę pozwaną dotyczącą częściowego rozstrzygnięcia już przez sąd roszczenia T. M. (1) w ramach postępowania ds. I C (...) powadzonego przez Sąd Rejonowy w Nowym Sączu. Jak wynika z analizy wyroków z uzasadnieniami zapadłymi ds. I C (...) roszczenie zgłoszone w tamtej sprawie przez T. M. (1) nie pokrywa się z tym zgłoszonym w niniejszej sprawie, nie zachodzi zatem podstawa do odrzucenia pozwu w tej części. W sprawie ds. IC (...)powódka T. M. (1) dochodziła zapłaty 17.592,26 zł za utracony dochód ze spółki za okres od listopada 2016 do maja 2017 gdy nie była wspólnikiem spółki, ponieważ musiała ją opuścić i wprowadzić do niej syna, który miał zdolność kredytową. Powódka swoją szkodę upatrywała w tym, że nie osiągnęła w okresie pozostawania poza spółką cywilną (...) dochodu. Uwypuklała jednocześnie, że nie opuściłaby spółki cywilnej gdyby nie brak zdolności kredytowej, na skutek informacji udostępnionych w BIK latem 2016 roku przez stronę pozwaną. W niniejszej sprawie powodowe w tym T. M. (1) szkodę ujmują w kontekście obrotów i działalności samej spółki cywilnej, różnicy w obrocie, obrocie planowanym, kosztach sądowych, odsetkach od kredytu, utraconego czynszu i innych.

Powodowie domagając się zapłaty od strony pozwanej ostatecznie kwoty 1.465.922 zł powołali się na zasady odpowiedzialności kontraktowej pozwanego banku (k. 280/2). Dochodząc swojego roszczenia powoływali się m.in. na to, że przy zawieraniu umów kredytu z pozwanym bankiem nie zostali poinformowani, że w związku z wydaniem kart płatniczych będą obciążeni opłatą jak również o sposobie uiszczania opłaty, co w konsekwencji doprowadziło do powstania zadłużenia w spłacie kredytów. Powoływali się też na to, że pozwany bank nie informował ich o zaległościach w spłacie rat kredytów, a dane o zadłużeniu zamieszczał w Biurze (...) (dalej BIK) w wyniku czego powódka T. M. (1) nie mogła uzyskać kredytu w kwocie 300.000 zł na inwestycję w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wraz z powodem A. S. (1). Zatem działanie pozwanego banku doprowadziło do utraty przez powodów dochodu z prowadzonej działalności gospodarczej, braku uzyskania dochodu z niezrealizowanej inwestycji oraz potencjalnych należności (czynsz), niewykonania przez powodów zobowiązań względem osób trzecich, banków, ZUS-u, US, utraty wiarygodności przedsiębiorstwa powodów na rynku oraz konieczności poniesienia przez powodów kosztów w związku z inwestycjami w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa.

Stosownie do treści art. 471 k.c. dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Aby doszło do odpowiedzialności kontraktowej dłużnika muszą zostać spełnione przesłanki: niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, wyrządzenie szkody wierzycielowi, związek przyczynowy między faktem niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania ze szkodą. Spełnienie i udowodnienie przez wierzyciela tych trzech przesłanek nie zawsze będzie prowadziło do odpowiedzialności dłużnika, gdyż art. 471 k.c. przewiduje możliwość zwolnienia dłużnika z odpowiedzialności, gdy dłużnik wykaże, że niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania jest następstwem okoliczności, za które odpowiedzialności nie ponosi. Art. 471 k.c. uzależnia egzonerację dłużnika od obalenia przez niego domniemania, że uchybienie zobowiązaniu jest następstwem obciążających go okoliczności.

Ciężar dowodu w zakresie wykazania przesłanek z art. 471 kc spoczywał na powodach, bo to oni z faktu nienależytego wykonania zobowiązania przez pozwany bank wywodzili swoje roszczenie.

Należy w tym miejscu podkreślić, że powoda P. M. (1) jako wspólnika spółki cywilnej (...) od 30.09.2016 roku nie łączyło ze stroną pozwaną żadne zobowiązanie umowne, które mogłoby być rozstrzyganie w oparciu o art. 471 k.c. Świadczenie odszkodowawcze w reżimie odpowiedzialności kontraktowej wynika z naruszenia zobowiązania, o którym w przypadku tego powoda nie może być mowy. Wszyscy powodowie reprezentowani przez profesjonalnego pełnomocnika jako podstawę swojej odpowiedzialności wskazywali tylko art. 471 k.c, tymczasem w przypadku tego powoda zasady odpowiedzialności odszkodowawczej należałoby ewentualnie upatrywać w art. 415 k.c. Powód nie udowodnił jednak przesłanek z tego przepisu. Nie wskazywał z czym wiąże bezprawne działanie pozwanego banku w stosunku do jego osoby.

Umowy kredytowe z 28.04.2016 roku, których postanowienia niewątpliwie naruszył pozwany bank łączyły go tylko z powodami T. M. (1) i A. S. (1). Zgodnie z paragrafem 8 umów kredytowych pozwany bank miał obowiązek zawiadomić tych powodów w przypadku powstania zaległości w spłacie kredytu w formie pisemnej. Taką zaległość w/w powodowie byli zobowiązani niezwłocznie uregulować. Zgodnie natomiast z par 17 ust 1 umów kredytowych Bank mógł na podstawie art. 105 ust 4 d prawa bankowego za pośrednictwem Biura (...) SA przekazać do instytucji finansowych, będących podmiotami zależnymi od banków informacje o zobowiązanych powstałych z tytułu umowy, a związanych z wykonaniem czynności bankowych. Pozwany Bank zdaniem Sądu nie udowodnił by zawiadomił powodów w formie pisemnej o zaległościach w płatności zobowiązania kredytowego i ich wysokości latem 2016 roku, gdy zmieniono status powodów w BIK w związku z zaległościami w przedziale 31-90 dni. Strona pozwana w tym postępowaniu wskazywała na informowanie powodów o zaległościach płatniczych i dążenia do przetwarzania ich danych w BIK na daty 27.11.2017 i 25.09.2017 rok, podczas gdy powodowie wskazywali na działania strony pozwanej z lata 2016 roku, mające wpływ na niemożliwość uzyskania w tym okresie kredytów z innych banków potrzebnych do prowadzenia działalności gospodarczej, a to z kolei spowodowało ich problemy finansowe i szkodę w zakresie dochodów samej spółki według schematu wskazanego w pozwie i dalszych pismach procesowych. Powstałe zadłużenia z tytułu pobierania prowizji i opłat z tytułu kart były niewielkie i powodowie niewątpliwie uregulowali by jej niezwłocznie po wskazaniu przez bank, co skutkowałoby tym, że nie zostaliby wpisani do BIK, w którym status ich zaległości zyskał kategorię w przedziale od 31-90 dni i wypływał bezpośrednio na ocenę zdolności kredytowej powodów przez inne banki. Wcześniejsze zaległości w regulowaniu rat kredytowych przez powodów były kwalifikowane jako zaległości od 1-30 dni, a taka kwalifikacja nie miała negatywnych następstw dla powodów w zakresie ich ewentualnej zdolności kredytowej. Sam obowiązek ponoszenia opłat i prowizji za kartę do kont bankowych wynikał natomiast z umów rachunków rozliczeniowo-oszczędnościowych i tabeli opłat i prowizji stanowiących załącznik do tych umów. Nawet jeśli T. M. i A. S. (1) nie zostali poinformowani o tych postanowieniach przy zawarciu umowy, wynikały one z jej treści. Regulacja umów kredytowych z par 17 ust 2 dotyczyła natomiast udostępniania danych biurom informacji gospodarczej, a nie do Biura (...). Powodowie zatem niezasadnie wskazywali na to postanowienie umowne. Warunki w nim opisane nie dotyczyły danych przekazywanych do BIK.

Z uwagi na powyższe zdaniem Sądu powodowie T. M. (1) i A. S. (1) udowodnili nienależyte wykonacie zobowiązania z umów kredytowych przez pozwany bank. Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego nie udowodnili jednak związku przyczynowego między wyliczoną przez siebie szkodą a nienależytym wykonaniem zobowiązania przez pozwany bank, a to na nich zgodnie z art. 6 kc spoczywał ciężar dowodu.

Zgodnie z art. 361 § 1 k.c. zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono- § 2 k.c. .

Dla stwierdzenia adekwatnego związku przyczynowego w danym indywidualnym stanie faktycznym każdorazowo należy ustalić, czy zdarzenie stanowi warunek konieczny wystąpienia szkody (test conditio sine qua non), następnie ocenić, czy szkoda jest normalnym następstwem tego zdarzenia (selekcja następstw). Pierwszy test umożliwia stwierdzenie, czy między zdarzeniem a szkodą zachodzi obiektywna zależność, i wymaga badania, czy niewystąpienie zdarzenia w danej konkretnej sytuacji powodowałoby, że oznaczona szkoda także nie wystąpiłaby. Dla jego wyniku nie mają znaczenia możliwe inne zdarzenia, które mogą mieć wpływ na istnienie i wysokość szkody. Natomiast przy selekcji następstw konieczne jest ustalenie w sposób obiektywny, czy prawdopodobieństwo skutku zwiększa się każdorazowo wraz z wystąpieniem przyczyny danego rodzaju. Relacje kauzalne często są wieloczłonowe, a ich elementy mogą występować jednocześnie lub układać się w łańcuch przyczynowo-skutkowy, ale wówczas wszystkie ogniwa łańcucha zdarzeń podlegają ocenie z punktu widzenia kryterium normalności. W orzecznictwie i piśmiennictwie przyjmuje się, że uznaniu normalności następstw nie sprzeciwia się okoliczność, że chodzi o dalsze skutki określonego zdarzenia (por. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 28 lutego 2006 r., III CSK 135/05, nie publ., z dnia 14 grudnia 2004 r., II CK 249/04, nie publ., z dnia 4 listopada 1977 r., II CR 355/77, OSN 1978, Nr 11, poz. 205; z dnia 18 lutego 1981 r., IV CR 605/80, OSNC 1982, Nr 4, poz. 50; z dnia 14 marca 2002 r., IV CKN 826/00, nie publ.).

Jak wskazuje się w orzecznictwie przyczynowość jest kategorią poznawczą o charakterze obiektywnym, zachodzącym pomiędzy dwoma zdarzeniami, tj. przyczyną i skutkiem, a istnienie tego powiązania wyprowadza się z zasad doświadczenia życiowego, czasami wspartymi wiedzą naukową (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 stycznia 2006 r., II CK 372/05, OSP 2008, Nr 9, poz. 96). Podkreślić należy w odniesieniu do odpowiedzialności kontraktowej z tytułu nienależytego wykonania umowy, że odszkodowanie przysługuje wierzycielowi jedynie w granicach majątkowego interesu prawnego chronionego tą umową. Samodzielne zdarzenie prawne skutkujące powstaniem nowej szkody, nie spełniające kryterium normalności, będące okolicznością zewnętrzną, niemożliwą do przypisania dłużnikowi przerywa adekwatny związek przyczynowy.

W okolicznościach niniejszej sprawy powodom domagającym się wyrównania szkody z tytułu utraty i braku dochodu z prowadzonej działalności gospodarczej, braku uzyskania dochodu z niezrealizowanej inwestycji oraz potencjalnych należności (czynsz), niewykonania przez powodów zobowiązań względem osób trzecich, banków i instytucji państwowych, utraty wiarygodności przedsiębiorstwa powodów na rynku oraz konieczności poniesienia przez powodów kosztów w związku z inwestycjami w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa, umknęła ważna okoliczność. Oczywiście na skutek działań strony pozwanej powodowie T. M. (1) i A. S. (1) zostali umieszczeni w BIK co negatywnie wpływało na ocenę ich zdolności kredytowej zdolności. Nie mając zdolności kredytowej, w związku z odmową udzielenia im kolejnych kredytów m.in. na dokończenie inwestycji budowlanej przez inne banki (...) A.S. podjęli działania zaradcze w spółce, polegające na tym, że do spółki cywilnej na miejsce T. M. (1) we wrześniu 2016 roku wprowadzono jej syna P. M. (1), tylko dlatego, że miał on pozytywną zdolność kredytową, nie był odnotowany w BIK. To on miał zatem pozyskać w formie kredytu środki na dalsze funkcjonowanie spółki cywilnej w tym dokończenie inwestycji budowlanej prowadzonej wcześniej, z niedokończeniem której powodowie ponieśli wskazaną w pozwie szkodę. Powyższa zmiana w spółce cywilnej przerwała zatem adekwatny związek przyczynowy między szkodą określoną przez powodów w pozwie a nienależytym wykonaniem zobowiązania przez stronę pozwaną w stosunku do powodów T. M. i A. S.. Powodowie przemilczeli w tej sprawie kwestię przyczyn braku uzyskania przez P. M. (1) kredytu bankowego na dokończenie rozpoczętej inwestycji jesienią 2016 roku, gdy wszedł do spółki, co umożliwiłoby terminowe dokończenie inwestycji budowlanej bez wystąpienia przedstawionych w pozwie negatywnych konsekwencji. Powodowie nie udowodnili, że P. M. (1) na skutek nienależytego zachowania strony pozwanej nie uzyskał kredytu bankowego, co pociągnęło za sobą kolejne negatywne dla spółki cywilnej wydarzenia. Kwestia zdolności kredytowej P. M., ewentualnych przyczyn nieudzielenia mu kredytu została w tej sprawie przez powodów całkowicie pominięta.

Zdaniem Sądu nie istnieje zatem normalny związek przyczynowo-skutkowy w rozumieniu art. 361 k.c. między przetwarzaniem danych powodów w BIK, a różnicą w dochodzie powodów z prowadzonej działalności gospodarczej, czy brakiem uzyskania dochodu z niezrealizowanej inwestycji oraz potencjalnych należności (czynsz) oraz odpowiedzialnością za niewykonanie przez powodów zobowiązań względem osób trzecich, banków, instytucji państwowych oraz utratą wiarygodności przedsiębiorstwa powodów w związku z posiadanymi przez nich zadłużeniami jak też kosztami poniesionymi przez powodów w związku z inwestycjami w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa.

Wobec nieudowodnienia przez powodów przesłanki występowania związku przyczynowego między działaniami strony pozwanej a wyliczoną przez nich szkodą, przesłanki z art. 471 k.c. nie zostały kumulatywnie spełnione i powództwo podlegało oddaleniu. Z uwagi na brak wykazania przesłanki związku przyczynowego zbędne było szacowanie za pośrednictwem biegłego ds. rachunkowości, finansów i rozliczeń sądowych szkody powodów według wyliczeń pozwu i dalszych pism procesowych. W tym miejscu należy jedynie zwrócić uwagę, że powodowie reprezentowani przez profesjonalnego pełnomocnika znacząco uprościli wyliczenie szkody, bez odniesienia kwotowo do każdego wspólnika spółki cywilnej i uwzględniania czasokresu gdy był wspólnikiem spółki, odnosząc szkodę do pewnych ram czasowych.

Ponadto powodowie występowali z roszczeniem o zapłatę w ramach prowadzenia w konkretnym okresie czasu spółki cywilnej (...), (...) spółka cywilna i po zmianie w dniu 30.09.2016 roku (...) spółka cywilna. Spółka cywilna nie ma osobowości prawnej. (...) spółki cywilnej wyczerpuje się w wielostronnym stosunku zobowiązaniowym łączącym wspólników. (...) spółki cywilnej wyłącznie jako stosunku obligacyjnego znajduje usprawiedliwienie także w świetle innych regulacji prawnych przyjętych zarówno w prawie prywatnym, jak i publicznym. Zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego przedsiębiorcą, który ma obowiązek działać pod firmą, ujawnianą we właściwym rejestrze jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 33 ¹ k.c. Na gruncie zatem prawa prywatnego nie spółka cywilna, lecz wspólnicy takiej spółki (osoby fizyczne) mają przymiot przedsiębiorców. Posługiwanie się w obrocie nazwą przedsiębiorstwa prowadzonego przez wspólników nie dowodzi powstania odrębnej od wspólników struktury działającej na zewnątrz; spółka cywilna nie jest podmiotem prawnym odrębnym od wspólników.

Zamieszczone w art.875 § 1 k.c. odesłanie do przepisów o współwłasności w częściach ułamkowych odnosi się nie tylko do przepisów prawa materialnego (art. 195 i nast. k.c.), ale i przepisów regulujących postępowanie w przedmiocie zniesienia współwłasności. Pamiętać należy, że wskazana w art. 875 § 2 i 3 k.c. okoliczność, od której uzależniony jest podział majątku wspólnego dotyczy zapłaty długów, nie dotyczy natomiast ściągnięcia wierzytelności. Adresatem uregulowania przyjętego w powołanych przepisach są byli wspólnicy spółki-tak SN w uzasadnieniu wyroku z dnia 11.02.2009 V CSK 325/08. Trafnie zatem przyjmuje się, że otwierające drogę do podziału majątku wspólnego ustalenie, że doszło do zapłaty długów, nie jest wiążące w stosunkach między wspólnikami a osobami trzecimi (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 lutego 2000 r., III CKN 599/98, OSNC 2000, nr 10, poz.179). Unormowanie przyjęte w art. 875 § 2 i 3 k.c. nie może zatem stanowić przeszkody w realizowaniu przez każdego w wspólników lub z byłych wspólników –uprawnienia w dochodzeniu od dłużnika wierzytelności na swoją rzecz i w części odpowiadającej jego udziałowi.

Powyższe oznacza, że powodowie błędnie sformułowali żądanie pozwu jako żądanie zapłaty na ich rzecz solidarnie, skoro dochodzona przez nich wierzytelność jest podzielna i nie dotyczy czynności zachowawczych, tj. zmierzających do zachowania wspólnego prawa. Ponadto kształtowała się odmiennie w stosunku do każdego ze wspólników, skoro w różnych datach byli wspólnikami spółki cywilnej.

O kosztach postępowania Sąd orzekł stosownie do art. 98 k.p.c. Powodowie przegrali proces w całości, byli zwolnieni w całości od kosztów sądowych. Nie obciążono ich zatem wynagrodzeniem i wydatkami mediatora, które finansował tymczasowo SP. Zwolnienie to nie obejmuje jednak obowiązku zwrotu kosztów poniesionych przez przeciwnika procesowego. Dlatego Sąd zasądził od powodów solidarnie na rzecz strony pozwanej kwotę 10817 zł jako zwrot kosztów zastępstwa procesowego według stawek taryfowych. Uwzględniając wynik sprawy Sąd przyznał też reprezentującemu powodów pełn. z urzędu wynagrodzenie według par 8 pkt 7 w zw. z par 4 ust 3 rozporządzenia MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U.2019.18 t.j. z dnia 2019.01.04), mając na uwadze sposób sformułowania żądania pozwu przez powodów, który nie uprawniał do przyznawania każdemu z nich osobno kosztów zastępstwa prawnego.

SSO Zbigniew Krupa