Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 627/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

2.

3.

1.M. B. (1)

2.Z. B.

3.M. B. (2)

1. w dniu 6.10.2015 r., w lokalu położonym przy ul. (...) w M., w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego ułatwiła jego dokonanie w ten sposób, że pomagała w urządzaniu gry na automatach: (...) M. o nr (...), (...) o nr (...) oraz (...) M. o nr (...) poprzez wydzierżawienie powierzchni w w/w lokalu, umożliwiając zainstalowanie i eksploatację tych urządzeń poza kasynem gier i bez koncesji na jego prowadzenie oraz bez wymaganego zezwolenia, wbrew przepisom ustawy określonym w art. 6 ust. 1, art. 14 ust. 1 i art. 23a ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, czym wyczerpała znamiona czynu określonego w art. 18 § 3 kk w zw. z art. 107 § 1 kks, nadto w dniu 15.10.2015 r., w lokalu (...) przy ul. (...) w M., w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego ułatwiła jego dokonanie w ten sposób, że pomagała w urządzaniu gry na automacie (...) nr (...) poprzez wydzierżawienie powierzchni w w/w lokalu, umożliwiając zainstalowanie i eksploatację tego urządzeń poza kasynem gier i bez koncesji na jego prowadzenie oraz bez wymaganego zezwolenia, wbrew przepisom ustawy określonym w art. 6 ust. 1, art. 14 ust. 1 i art. 23a ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, czym wyczerpała znamiona czynu określonego w art. 18 § 3 kk w zw. z art. 107 § 1 kks, nadto w dniu 15.10.2015 r., w lokalu (...) położonym przy ul. (...) w M., w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego ułatwiła jego dokonanie w ten sposób, że pomagała w urządzaniu gry na automatach: (...) o nr (...), (...) 2 nr (...)-303, (...)+ bez numeru, (...) H. (...) bez numeru, D. G. o nr (...), (...) M. (...) o nr (...), (...) M. nr (...) poprzez wydzierżawienie powierzchni w w/w lokalu, umożliwiając zainstalowanie i eksploatację tych urządzeń poza kasynem gier i bez koncesji na jego prowadzenie oraz bez wymaganego zezwolenia, wbrew przepisom ustawy określonym w art. 6 ust. 1, art. 14 ust. 1 i art. 23a ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, czym wyczerpała znamiona czynu określonego w art. 18 § 3 kk w zw. z art. 107 § 1 kks, a nadto w dniu 17.11.2015 r., w lokalu (...) położonym przy ul. (...) w M., w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, ułatwiła jego dokonanie w ten sposób, że pomagała w urządzaniu gry na automatach: (...) H. (...) nr (...), (...) nr (...), (...) nr (...) poprzez wydzierżawienie powierzchni w w/w lokalu, umożliwiając zainstalowanie i eksploatację tych urządzeń poza kasynem gier i bez koncesji na jego prowadzenie oraz bez wymaganego zezwolenia, wbrew przepisom ustawy określonym w art. 6 ust. 1, art. 14 ust. 1 i art. 23a ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, czym wyczerpała znamiona czynu określonego w art. 18 § 3 kk w zw. z art. 107 § 1 kks, z tym ustaleniem, że czynów powyższych dopuściła się w warunkach określonych w art. 37 § 1 pkt. 3 kks czym wyczerpała znamiona czynu z art. 18 § 3 kk w zw. z art. 107 § 1 kks w zw. z art. 37 § 1 pkt. 3 kks.

2. w dniu 6.10.2015 r., w lokalu położonym przy ul. (...) w M., w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego ułatwił jego dokonanie w ten sposób, że pomagał w urządzaniu gry na automatach: (...) M. o nr (...), (...) o nr (...) oraz (...) M. o nr (...) poprzez umożliwienie zainstalowania i eksploatacji oraz korzystania z nich poza kasynem gier i bez koncesji na jego prowadzenie oraz bez wymaganego zezwolenia, wbrew przepisom ustawy określonym w art. 6 ust. 1, art. 14 ust. 1 i art. 23a ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, czym wyczerpał znamiona czynu określonego w art. 18 § 3 kk w zw. z art. 107 § 1 kks.

W dniu 15.10.2015 r., w lokalu (...) przy ul. (...) w M., urządzał gry na automatach: (...) o nr (...), (...) 2 nr (...)-303, (...)+ bez numeru, (...) H. (...) bez numeru, D. G. o nr (...), (...) M. (...) o nr (...), (...) M. nr (...) poprzez umożliwienie zainstalowania i eksploatacji tych urządzeń, ich włączanie i wyłączanie poza kasynem gier i bez koncesji na jego prowadzenie oraz bez wymaganego zezwolenia, wbrew przepisom ustawy określonym w art. 6 ust. 1, art. 14 ust. 1 i art. 23a ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, czym wyczerpał znamiona czynu z art. 107 § 1 kks.

W dniu 15.10.2015r. w lokalu (...) przy ul. (...) w M. naruszył nietykalność cielesną funkcjonariusza Urzędu Celnego w O. B. G. w ten sposób, że w ten sposób, że opuszczając pomieszczenie odepchnął go ciałem, podczas i w związku z wykonywaniem przez wymienionego czynności służbowych polegających na dokonywaniu kontroli punktu, w którym prowadzone są gry na automatach hazardowych, czym wyczerpał znamiona czynu określonego w art. 222 § 1 kk.

W okresie od 2 czerwca 2017 r. do dnia 7 listopada 2017 r. w M. i O. działając wspólnie i w porozumieniu z M. B. (2), wykonywał działalność gospodarczą w kantorach przy ul. (...) w M. oraz przy ul. (...), polegającą na kupnie i sprzedaży wartości dewizowych oraz pośrednictwie w ich kupnie i sprzedaży, wbrew przepisom ustawy z dnia 27.07.2002 r. Prawo dewizowe, naruszając obowiązki wynikające z zapisów art. 17b, art. 13 ust. 1 art. 14 ust. 1 pkt. 1, art. 14 ust. 1 pkt. 2, art. 14 ust. 1 pkt. 3, art. 14 ust. 1 pkt. 4 w/w ustawy, czym wyczerpała znamiona czynu z art. 106d § 1 kks w zw. z art. 9 § 2 kks.

3.

W dniu 6.10.2015 r., w lokalu położonym przy ul. (...) w M., urządzał gry na automatach: (...) M. o nr (...), (...) o nr (...) oraz (...) M. o nr (...) poprzez umożliwienie zainstalowania i eksploatacji, ich włączanie i wyłączanie poza kasynem gier i bez koncesji na jego prowadzenie oraz bez wymaganego zezwolenia, wbrew przepisom ustawy określonym w art. 6 ust. 1, art. 14 ust. 1 i art. 23a ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, czym wyczerpał znamiona czynu z art. 107 § 1 kks.

W dniu 6.10.2015 r. w lokalu położonym przy ul. (...) w M., w celu zmuszenia funkcjonariusza Urzędu Celnego w O. J. S. do zaniechania prawnej czynności służbowej polegającej na przesłuchaniu świadka oraz kontroli punktu, w którym prowadzone są gry na automatach hazardowych, odpychał ją, czym wyczerpał znamiona czynu z art. 224 § 2 kk.

W dniu 15.10.2015 r., w lokalu (...) przy ul. (...) w M., w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, ułatwił jego dokonanie w ten sposób, że pomagał w urządzaniu gry na automacie (...) nr (...) poprzez umożliwienie zainstalowania i swobodnego korzystania z tych urządzeń poza kasynem gier i bez koncesji na jego prowadzenie oraz bez wymaganego zezwolenia, wbrew przepisom ustawy określonym w art. 6 ust. 1, art. 14 ust. 1 i art. 23a ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, czym wyczerpał znamiona czynu określonego w art. 18 § 3 kk w zw. z art. 107 § 1 kks, nadto w dniu 15.10.2015 r., w lokalu (...) przy ul. (...) w M., w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego ułatwił jego dokonanie w ten sposób, że pomagał w urządzaniu gry na automatach: (...) o nr (...), (...) 2 nr (...)-303, (...)+ bez numeru, (...) H. (...) bez numeru, D. G. o nr (...), (...) M. (...) o nr (...), (...) M. nr (...) poprzez umożliwienie zainstalowania i eksploatacji tych urządzeń oraz korzystania z nich poza kasynem gier i bez koncesji na jego prowadzenie oraz bez wymaganego zezwolenia, wbrew przepisom ustawy określonym w art. 6 ust. 1, art. 14 ust. 1 i art. 23a ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, czym wyczerpał znamiona czynu określonego w art. 18 § 3 kk w zw. z art. 107 § 1 kks w warunkach określonych w art. 37 § 1 pkt. 3 kks.

W dniu 15.10.2015 r. w lokalu (...) przy ul. (...) w M., naruszył nietykalność cielesną funkcjonariusza Urzędu Celnego w O. R. C. w ten sposób, że opuszczając pomieszczenie odepchnął go ciałem, podczas i w związku z wykonywaniem przez wymienionego czynności służbowych polegających na dokonywaniu kontroli punktu, w którym prowadzone są gry na automatach hazardowych, czym wyczerpał znamiona czynu określonego w art. 222 § 1 kk.

W okresie od 2 czerwca 2017 r. do dnia 7 listopada 2017 r. w M. i O. działając wspólnie i w porozumieniu ze Z. B., wykonywał działalność gospodarczą w kantorach przy ul. (...) w M. oraz przy ul. (...), polegającą na kupnie i sprzedaży wartości dewizowych oraz pośrednictwie w ich kupnie i sprzedaży, wbrew przepisom ustawy z dnia 27.07.2002 r. Prawo dewizowe, naruszając obowiązki wynikające z zapisów art. 17b, art. 13 ust. 1 art. 14 ust. 1 pkt. 1, art. 14 ust. 1 pkt. 2, art. 14 ust. 1 pkt. 3, art. 14 ust. 1 pkt. 4 w/w ustawy, czym wyczerpał znamiona czynu z art. 106d § 1 kks w zw. z art. 9 § 2 kks.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  M. B. (1) jest żoną Z. B. i matką M. B. (2). W 2015 roku, latach wcześniejszych i latach następnych wymienieni prowadzili szereg różnego rodzaju działalności gospodarczych.

W dniu 1 czerwca 2015 roku (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. reprezentowana przez M. W. (1) zawarła z M. B. (1) (...) z siedzibą w M. przy ul. (...) umowę dzierżawy części jej lokalu (...) położonym w M. przy ul. (...). Dzierżawca wykorzystywać miał część wskazanego lokalu na prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na zainstalowaniu i eksploatacji urządzaniem do gier uiszczając w zamian na rzecz M. B. (1) kwotę 200 zł brutto miesięcznie. Na skutek powyższej umowy M. B. (1) umożliwiła zainstalowanie i eksploatację w swoim lokalu urządzeń (...) M. o nr (...), (...) o nr (...) oraz (...) M. o nr (...) bez koncesji na prowadzenie takiej działalności poza kasynem gier i bez wymaganego zezwolenia. W tym samym dniu wymieniona zawarła umowę z roku (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. reprezentowaną przez M. W. (1) na podobną dzierżawę części jej lokalu o nazwie C. (...) w M. przy ul. (...) tj. w zamian za kwotę 200 zł brutto miesięcznie umożliwiła zainstalowanie i eksploatację automatu do gier (...) nr (...) poza kasynem gier, bez koncesji na jego prowadzenie i bez wymaganego zezwolenia. Podobną umowę wymieniona zawarła w tożsamej dacie i z tożsamym podmiotem w zakresie wydzierżawienia części lokalu położonego przy ul. (...) w M., umożliwiając tym samym w zamian za kwotę 200 zł brutto miesięcznie instalację i eksploatację urządzeń do gier na automatach poza kasynem gier, bez koncesji na jego prowadzenie i bez wymaganego zezwolenia. Ponadto wymieniona w dniu 5 października 2015 roku zawarła umowę dzierżawy w/w lokalu umożliwiając zainstalowanie i eksploatację kolejnych urządzeń, które działały do dnia kontroli w dniu 17.11.2015r.

2.  W dniu 6 października 2015 roku funkcjonariusze służby celnej udali się do lokalu przy ul. (...) w M. w celu skontrolowania legalności prowadzenia działalności związanej z prowadzeniem gier na automatach hazardowych. Lokal był ofoliowany charakterystycznymi napisami m.in. (...) H. S. i oznaczony świecącymi neonami, w jego wnętrzu zaś znajdowały się uruchomione automaty do gier (...) M. o nr (...), (...) o nr (...) oraz (...) M. o nr (...), których zainstalowanie i eksploatację umożliwił Z. B. zajmujący się sprawowaniem kontroli funkcjonowania lokalu wraz z M. B. (2) w czasie, gdy M. B. (1) przebywała w O. prowadząc tam działalność gospodarczą w branży kosmetycznej.

W czasie kontroli do lokalu przyszedł M. B. (2) wraz ze Z. B.. Kwestionując legalność kontroli M. B. (2) utrudniał przeprowadzenie kontroli próbując zrzucić segregator z dokumentacją, pouczając pracownika mieszczącego się w tym samym miejscu lombardu prowadzonego faktycznie przez M. B. (2) co do sposobu zachowania się w czasie kontroli, a wreszcie w celu zmuszenia funkcjonariusza służby celnej J. S. do odstąpienia od dalszych czynności kontrolnych w pomieszczeniu, w którym znajdowały się automaty, odpychając ją. Następnie, wchodząc za biurko M. B. (2) i z tamtego miejsca wyłączył automatycznie wszystkie automaty do gier w lokalu, uniemożliwiając tym samym przeprowadzenie dalszych czynności kontrolnych, w tym eksperymentu dotyczącego sposobu funkcjonowania urządzeń.

3.  Mimo przeprowadzonej kontroli w dniu 6.10.2015 r. w dalszym ciągu prowadzona była działalność polegająca na urządzaniu gier na automatach w lokalach położonych w M. przy ul. (...). W dniu 15 października 2015 roku funkcjonariusze służby celnej udali się do wskazanych lokali celem kontroli legalności działalności znajdujących się tam punktów gier na automatach.

W czasie kontroli lokalu położonego przy ul. (...) w M. znajdujący się w nim automat do gry (...) nr (...) był uruchomiony i używany przez M. M. (2). Nad lokalem tym faktyczną pieczę sprawował M. B. (2) umożliwiając korzystanie w nim z automatów i polecając M. M. (2) dokonanie w nim niezbędnych napraw w zakresie gniazdek elektrycznych i udostępniając mu klucze do pomieszczenia.

W czasie kontroli lokalu (...) położonego przy ul. (...) funkcjonariusze uruchomionych było 7 automatów do gier. W czasie wykonywania czynności kontrolnych do lokalu wszedł Z. B., który po chwili opuścił lokal wyłączając wówczas zasilenie energii elektrycznej, co spowodowało wyłączenie urządzeń do gier i uniemożliwiło dokończenie przeprowadzanego przez funkcjonariuszy celnych eksperymentu procesowego. Po chwili na miejsce kontroli powrócił Z. B., który w agresywny sposób domagał się zakończenia czynności kontrolnych i opuszczenia lokalu. Po chwili, chcąc opuścić pomieszczenie Z. B. wychodząc odepchnął ciałem funkcjonariusza celnego B. G. naruszając w ten sposób jego nietykalność cielesną podczas i w związku z wykonywaniem przez wymienionego w lokalu służbowych czynności kontrolnych. M. B. (2) wychodząc za nim z lokalu odepchnął ciałem funkcjonariusza celnego R. C. podczas i w związku z wykonywaniem przez wymienionego w lokalu czynności kontrolnych. M. B. (2) podczas czynności kontrolnych prowadzonych przez funkcjonariuszy celnych przemieszczając się co chwilę na zewnątrz lokalu i z powrotem do jego wnętrza, w pewnym momencie zamknął drzwi do wydzielonego pomieszczenia w lokalu zakładając na nie następnie kłódkę.

4.  W okresie od 2 czerwca 2017 r. do dnia 7 listopada 2017 r. w M. i O. M. B. (2) i Z. B. wspólnie wykonywali działalność gospodarczą w kantorach przy ul. (...) w M. oraz przy ul. (...), polegającą na kupnie i sprzedaży wartości dewizowych oraz pośrednictwie w ich kupnie i sprzedaży. Prowadząc faktycznie wskazaną działalność wymienieni nie zawiadomili pisemnie NBP o podjęciu działalności kantorowej w ciągu 7 dni od jej rozpoczęcia, nadto zgodnie dopuścili, by czynności bezpośrednio związane z działalnością kantorową podejmował M. B. (2), który we wskazanym okresie czasu był osobą prawomocnie skazaną za przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej – art. 286 § 1 kk. Nadto w kantorze w O. i w M. przy ul. (...) oferowane były waluty, którymi faktycznie kantor nie dysponował i umieszczone one były mimo to na wykazie skupowanych i sprzedawanych walut, a między stanem waluty w kasie kantoru i stanem wynikającym z ewidencji wynikały różnice. Ponadto nie były aktualizowane albumy walut obcych w kantorach w M. przy ulicy (...) i w O.. Nieprawidłowości powyższe stwierdzone w czasie kontroli przeprowadzonej przez pracowników NBP oddział w O. w dniach 1 – 2 czerwca 2017 r. W czasie kolejnej kontroli w dniach 6-7 listopada 2017 r. kontrolujący stwierdzili brak jakiejkolwiek dokumentacji umożliwiającej jednoznaczne zidentyfikowanie osób wykonujących czynności bezpośrednio związane z wykonywaniem działalności kantorowej, nadto wymienieni nie wykonali zaleceń kontrolnych w postaci dokonania korekty treści dowodów kupna i sprzedaży wartości dewizowych poprzez brak podania imion i nazwisk kasjerów przeprowadzających dana transakcję.

5.  M. B. (2) nie cierpi na chorobę psychiczną ani upośledzenie umysłowe. Tempore criminis jego zdolność rozpoznania znaczenia czynów i pokierowania sowim postępowaniem nie były zaburzone. Występują u niego cechy osobowości dyssocjalnej oraz zespół uzależnienia spowodowany używaniem kilku substancji oraz przebyte zaburzenia depresyjno – lękowe.

M. B. (1) nie cierpi na chorobę psychiczną ani upośledzenie umysłowe. Tempore criminis jej zdolność rozpoznania znaczenia czynów i pokierowania swoim postępowaniem nie były zaburzone.

a)ramowe umowy dzierżawy wraz z listą urządzeń wydanych;

b) faktury i rachunki, protokoły wyjęcia gotówki

c)wydruk z CEIDG

d) opinia z zakresu badań dokumentów

e)protokół przeszukania lokalu

f) protokół oględzin automatów

g) protokół eksperymentu

h) opinia biegłego

2.

a)zeznania świadków: J. S., B. A., A. P., M. W. (2), A. K., P. B., A. B.

b)częściowo wyjaśnienia M. B. (2)

3.

a)Zeznania świadków M. M. (2), B. G., R. L., R. C., D. J., K. P., Ł. W., M. U. b)częściowo wyjaśnienia M. B. (2)

4.

a)zeznania świadków W. W. (2), I. F., A. D., K. M.

b) protokoły kontroli (...) Oddział w O., pisma NBP, dokumentacja dot. zatrudnienia kasjerów, karta karna M. B.

5.

opinie sądowo - psychiatryczne

1.

a)k. 46-49, 86 – 88, 140-143, 174, 182, 219-224

b)k.27-34, 38-45, 148-150, 152-169, 21-22

c)k.95

d)k.670-698,

e)k.11-13, 74-75, 122-127, 196-198

f)k.14-16, 56, 76-78, 199-202, 989

g)k.193-202-203, 117-118, 119-120, 70

h)k.58-62, 956-989

2.

a)k.1333v.- (...), 380-381, (...), 383-384, (...), 386-387, (...), 78, 9-10, (...), 367-368, (...)

b)k. 1337

3.

a)k.1335, 72-73,1336-1337, 703-704, 1352v.- (...), 468-469, (...), 477-478, (...), 113-114, (...)- (...), (...), 1417v.

b)k. 1337

4.

a)k.1335, 99-101, 1336, 503-504, 1336v., 470-471, (...), 460-461

b)k.403-415,419-457, 506-515, 460-464, 472-481, 725

5.

k.1208-1212, 1254-1257

0.1. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

---

----

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

----

----

----

2.  OCena DOWOdów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

2.

3.

4.

5.

-ramowe umowy dzierżawy wraz z listą urządzeń wydanych;

b) faktury i rachunki, protokoły wyjęcia gotówki

c)wydruk z CEIDG

d) opinia z zakresu badań dokumentów

e)protokół przeszukania lokalu

f) protokół oględzin automatów

g) protokół eksperymentu

h) opinia biegłego

2.

-zeznania świadków: J. S., B. A., A. P., M. W. (2),A. K., P. B., A. B., częściowo wyjaśnienia M. B. (2)

3.

-zeznania świadków M. M. (2), B. G., R. L., R. C.,D. J., K. P., Ł. W., M. U. częściowo wyjaśnienia M. B. (2)

4.

-zeznania świadków I. F., W. W. (2), A. D., K. M.,

-dokumenty w postaci protokołów kontroli (...) Oddział w O., pism NBP, dokumentacji dot. zatrudnienia kasjerów i karty karnej M. B. (2)

5.Opinie sądowo- psychiatryczne

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy przekonuje, że oskarżona M. B. (1) swoim zachowaniem wypełniła znamiona czynu polegającego na udzieleniu pomocy w urządzaniu gier na automatach poprzez wydzierżawienie powierzchni swoich lokali położonych w M., umożliwiając tym samym ich zainstalowanie i eksploatację poza kasynem gier i bez koncesji na ich prowadzenie oraz bez wymaganego zezwolenia.

Jak wynika z dokumentacji w postaci ramowych umów dzierżawy M. B. (1) każdorazowo podpisała umowę, w której w zamian za uiszczaną comiesięcznie kwotę 200 zł brutto udostępniała należące do niej lokale celem prowadzenia w nich działalności gospodarczej polegającej na urządzaniu gier na automatach. Z umów tych – tożsamych w swej treści – podpisywanych zarówno 1 czerwca 2015 r., jak i 5 października 2015 r. wynika jednoznacznie, że obejmowały one urządzanie gier na eksploatowanych w nim urządzeniach. Zawarcia powyższych umów nie kwestionowała w toku postępowania sądowego sama oskarżona, nadto z jasnej i pełnej opinii biegłego z zakresu badań pisma ręcznego wynika, że podpis na badanej umowie dzierżawy z 5 października 2015 r. jako wydzierżawiający złożyła sama oskarżona. Powyższe nie pozostawia wątpliwości co do faktu zawarcia przez oskarżoną w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, której zakres wynika nadto z wydruku z CEIDG, wskazanych umów dzierżawy. Również z pozostałych dokumentów w postaci rachunków i faktur, których wiarygodność nie była kwestionowana przez żadną ze stron wynika jednoznacznie, że oskarżona z prowadzonej działalności czerpała korzyści finansowe otrzymując wynikające z umów dzierżawy comiesięcznie płatne kwoty pieniężne.

Nie budzi wątpliwości w ocenie sądu charakter gier urządzanych na automatach. W pomieszczeniach, w których dokonano przeszukań znajdowały się każdorazowo włączone do sieci automaty do gry, na części z nich grali świadkowie M. M. (2), A. K., Ł. K., czy D. J.. Przeprowadzone eksperymenty procesowe przez funkcjonariuszy celnych dokonujących przeszukania lokali i oględzin automatów, co potwierdzone zostało nie kwestionowanymi dokumentami, polegające na odtworzeniu przebiegu gry na tych automatach w celu ustalenia, czy urządzenia umożliwiają przeprowadzenie gry na automatach w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych wykazały, że gry zawierają elementy losowości, gdyż ich tok pozostaje poza sferą oddziaływania grającego i niezależny jest od jego zdolności psychomotorycznych tj. spostrzegawczości, refleksu, zręczności, nabytych umiejętności, doświadczenia i wytrenowania. O komercyjnych charakterze gry świadczyła nadto konieczność uiszczenia określonej kwoty pieniężnej w zamian za możliwość jej przeprowadzenia i możliwość uzyskania wygranych pieniężnych, które są wypłacane bezpośrednio z automatów przez wyrzutniki monet zamontowane w automatach. Wskazane okoliczności wynikają nadto z opinii biegłego z zakresu mechaniki technicznej, ogólnej budowy i eksploatacji maszyn i mechanizmów techniki komputerowej A. C., sporządzonych w sprawie, jasnych, klarownych i pełnych.

Jednocześnie podkreślenia wymaga, że oskarżeni M. B. (1), M. B. (2) i Z. B. prowadzili szereg działalności gospodarczych różnego rodzaju w M., dodatkowo zaś M. B. (1) prowadziła działalność z zakresu branży kosmetycznej w O.. Pozostając na stałe w O., nie prowadząc działalności związanej bezpośrednio z uruchamianiem urządzeń i ich obsługą, nie urządzała ona sama gier na automatach. Tym niemniej mając na uwadze okoliczność, iż wymieniona jako podmiot profesjonalny, prowadzący działalność gospodarczą zawarła umowy umożliwiające zainstalowanie i eksploatację takich urządzeń, udostępniając klucze do pomieszczeń, dając możliwość prowadzenia w swoich lokalach szeroko zakrojonej działalności związanej z korzystaniem ze wskazanych urządzeń w sposób niezgodny z prawem, uzasadnione jest twierdzenie, że każdorazowo zawierając tego rodzaju umowy i umożliwiając ich kilkumiesięczną realizację, bez jakiejkolwiek kontroli podejmowanych w jej ramach działalności, świadomie i w zamiarze, aby inna osoba popełniła czyn zabroniony, ułatwiła innej osobie popełnienie przestępstwa polegającego na urządzaniu gier wbrew przepisom ustawy o grach hazardowych tj. poza kasynem gier, bez koncesji i bez wymaganego zezwolenia.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, w tym częściowo wyjaśnienia samej oskarżonej podkreślającej, że na stałe przebywała ona w O. zajmując się prowadzoną tam działalnością gospodarczą, a także okoliczność, iż każdorazowo w czasie dokonywanych przez funkcjonariuszy celnych kontroli legalności działania urządzeń w lokalach M. B. (1) na miejscu obecni byli Z. B. i M. B. (2), zorientowani w sprawach dotyczących prowadzenia tej działalności, przekonuje, że nie sposób dać im wiary w części, w której wyjaśniają, że z działalnością tą nie mieli nic wspólnego, była to bowiem działalność gospodarcza M. B. (1). Jak wynika z zeznań świadków J. S. i B. A., w czasie, gdy w dniu 6.10.2015r. przybyli do lokalu położonego przy ul. (...) w M. celem przeprowadzenia kontroli legalności działania automatów do gier w nim się znajdujących, na miejscu zdarzenia pojawili się po chwili zarówno M. B. (2), jak i Z. B., którzy zgodnie twierdzili, że są właścicielami lokalu, kwestionowali zasadność i legalność prowadzenia czynności kontrolnych, M. B. (2) zakazywał pracownikowi lokalu podpisania protokołu przeszukania lokalu, Z. B. zaś sam powoływał się na legalność działania tego rodzaju działalności. Z powyższego wynika zatem jednoznacznie, że wymienieni w czasie nieobecności M. B. (1), na stałe prowadzącej działalność gospodarczą w O., sprawowali pieczę nad funkcjonowaniem należących do niej lokali, umożliwiając tym samym korzystanie z automatów. Co więcej, jak wynika z zeznań świadka J. S., w trakcie czynności kontrolnych, gdy funkcjonariusze celni zamierzali przeprowadzić eksperyment procesowy w celu ustalenia charakteru gier przeprowadzanych na automatach M. B. (2) wchodząc za biurko wyłączył automatycznie wszystkie automaty do gier w lokalu, uniemożliwiając tym samym przeprowadzenie dalszych czynności kontrolnych, w tym eksperymentu dotyczącego sposobu funkcjonowania urządzeń. Powyższe wskazuje, że M. B. (2), który w tym samym miejscu prowadził, jak wynika z jego wyjaśnień i przekonującej relacji świadka M. W. (2), lombard i zarządzał faktycznie tym lokalem, miał realną możliwość włączania i wyłączania urządzeń, co też w istocie uczynił w trakcie kontroli funkcjonariuszy celnych. Powyższe zachowanie oskarżonego, prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie lombardu w tym samym miejscu, sprawującego faktyczną pieczę, doglądającego działalności związanej z urządzaniem gier na automatach, mającego uprawnienia i możliwość wyłączenia ich z zasilania, wskazuje, że faktycznie realizował on czynności określone w art. 107 § 1 kks polegające na urządzaniu gier na automatach wbrew przepisom ustawy o grach hazardowych. Zachowanie Z. B., który w czasie stałej nieobecności M. B. (1) w M. faktycznie doglądając działalności, będąc kompetentny do reprezentowania osoby zajmującej się tą działalnością w czasie kontroli, domagając się jej zakończenia, przedstawiającego się sam jako właściciel tj. osoba upoważniona do podejmowania czynności związanych z kontrolą lokalu M. B. (1), faktycznie ułatwiał innej osobie urządzanie takich gier umożliwiając zainstalowanie urządzeń, eksploatację i korzystanie z nich.

Jak wynika przy tym z relacji J. S., w czasie kontroli, zdenerwowany, domagający się odstąpienia od czynności kontrolnych M. B. (2) odepchnął ją w czasie, gdy stała przy biurku, a następnie wyłączył zasilanie urządzeń. Jak wskazała J. S., zachowanie M. B. (2) polegające na odepchnięciu jej było w jej odczuciu jednoznacznie nakierowanie na doprowadzenie do odstąpienia od dalszych czynności kontrolnych, po odepchnięciu jej bowiem, gdy stała przy biurku, sam oskarżony dostał się do biurka, schylił się, a następnie wyłączył zasilanie uniemożliwiając dalsze czynności związane z kontrolą urządzeń do gier. Zeznania świadka, korespondujące z relacjami pozostałych funkcjonariuszy celnych A. P. i B. A., którzy wprawdzie nie pamiętali szczegółów zdarzenia z uwagi na upływ czasu, tym niemniej w podobny sposób relacjonowali jego przebieg podkreślając zdenerwowanie M. B. (2) i odłączenie zasilania automatów do gier w momencie, gdy schylił się on pod biurko, zasługują na wiarę i przekonują, że w istocie oskarżony ten podjął czynności w celu doprowadzenia do odstąpienia od dalszych czynności kontrolnych poprzez zastosowanie wobec J. S. przemocy.

Okoliczność, iż przybyli na miejsce zdarzenia funkcjonariusze policji A. B. i P. B. nie stwierdzili użycia przemocy na miejscu zdarzenia pozostaje bez znaczenia w sytuacji, gdy stawili się oni na wezwanie oskarżonych kwestionujących legalność dokonywanych czynności kontrolnych przez funkcjonariuszy cennych już po powyżej opisanym zajściu, nadto sami ci funkcjonariusze nie sygnalizowali użycia przemocy skupiając się przede wszystkim na konieczności wykonania czynności, w związku z którymi zjawili się w lokalu przy ulicy (...).

Mając na uwadze natomiast przebieg czynności kontrolnych podejmowanych przez funkcjonariuszy celnych w dniu 15.10.2015 r. w lokalach położonych w M. przy ul. (...) i ul. (...) stwierdzić należy, że M. B. (2) swoim zachowaniem w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego ułatwiał jego dokonanie pomagając w urządzaniu gier na automatach poprzez umożliwienie zainstalowania i eksploatacji oraz korzystania z nich w sposób niezgodny z przepisami ustawy o grach hazardowych. Jak wynika z zeznań świadka M. M. (2), który w czasie przybycia funkcjonariuszy celnych do lokalu położonego przy ul. (...) przebywał w lokalu i grał na urządzeniu do gier, nad lokalem tym, formalnie należącym do M. B. (1), faktycznie pieczę sprawował M. B. (2), to on bowiem zlecił mu wykonanie napraw w lokalu zapewniających prawidłowe jego funkcjonowanie. Powyższe oznacza, że uwzględniając całokształt okoliczności faktycznych ocenianych w ich wzajemnym powiązaniu tj. fakt wydzierżawienia przez M. B. (1) przebywającą na stałe w O. lokali w M., stwierdzić należy, że pieczę nad lokalem faktycznie sprawował oskarżony M. B. (2) – co przyznał sam M. M. (2) i częściowo również ów oskarżony, swoim zachowaniem zatem, przekazując wymienionemu klucze do lokalu, umożliwiając otwarcie lokalu i sprawdzenie funkcjonowania gniazdek elektrycznych w pomieszczeniu, faktycznie ułatwiał realizację znamion czynu zabronionego innej osobie. Zeznania świadka M. M. (2), szczere i przekonujące, wskazujące M. B. (2) jako osobę władną w kwestii funkcjonowania lokalu, w którym włączone były urządzenia do gier, umożliwiającego otwarcie i zamknięcie lokalu, zasługują, zdaniem sądu na podzielenie. Jednocześnie zeznania M. M. (2), w ocenie sądu przekonują, że M. B. (2) swoim zachowaniem jedynie ułatwił popełnienie czynu zabronionego określonego w art. 107 § 1 kks, brak jest natomiast dowodów wskazujących, że w lokalu tym faktycznie on urządzał gry na automatach tj. wykonywał czynności związane z funkcjonowaniem automatów, w tym m.in. miał możliwość ich włączenia lub wyłączenia. Podobnie, analizując całokształt materiału dowodowego w odniesieniu do zasad funkcjonowania lokalu położonego przy ul. (...) w M. uznać należy, zdaniem sądu, że o ile Z. B. swoim zachowaniem realizował znamiona czynu polegającego na urządzaniu gier na automatach wbrew przepisom ustawy o grach hazardowych, o tyle M. B. (2) w tym zakresie przypisać można jedynie ułatwienie innej osobie – w zamiarze, by popełniła ona czyn zabroniony – jego popełnienia. Jak wynika bowiem z relacji świadków B. G., R. L., R. C. i M. U., w czasie podjęcia przez wymienionych czynności kontrolnych w dniu 15.10.2015r. w lokalu położonym przy ul. (...), obecny na miejscu kontroli Z. B. kwestionujący zasadność i legalność prowadzenia czynności kontrolnych, wzywający do ich zaprzestania, w pewnym momencie opuścił zajmowane przez pozostałych pomieszczenie, w następstwie czego natychmiast odłączone zostało zasilanie elektryczne automatów do gier znajdujących się w lokalu. Przebieg powyższego zdarzenia, zbieżność czasowa między opuszczeniem przez wymienionego lokalu w czasie kontroli z jednoczesnym odłączeniem zasilania powodującym wyłączenie automatów do gier, podobieństwo powyższego zachowania do tożsamego zachowania M. B. (2) w czasie poprzedniej kontroli innego z lokalu wydzierżawianych przez M. B. (1), powoduje, że zachowanie Z. B. oceniać należy jako jednoznacznie związane z uprawnieniem, kompetencją do włączania i wyłączania urządzeń znajdujących się w lokalu, a tym samym realizacją znamion czynu polegającego na faktycznym urządzaniu na nich gier. Wynikające natomiast z relacji wskazanych wyżej świadków, obiektywnych, relacjonujących szczerze, nie ukrywających swej niepamięci szczegółów zdarzenia z uwagi na dynamiczny charakter zajścia i znaczny upływ czasu, zachowanie Z. B., który w czasie opisanego zdarzenia, zdenerwowany, co chwila opuszczał pomieszczenie i powracał do niego po chwili, wskazuje, że wymieniony odpychając ciałem funkcjonariusza celnego B. G. podczas i w związku z wykonywaniem przez niego czynności kontrolnych, zachowania tego dopuścił się przechodząc obok wymienionego i chcąc opuścić pomieszczenie, nie zaś dążąc do odstąpienia przez wymienionego od czynności kontrolnych. Jak wynika z zeznań B. G. Z. B. „przepychał się” wychodząc z pomieszczenia, odpychając go ciałem. Zachowanie powyższe zdaniem sądu zatem oceniać należy jako naruszenie nietykalności funkcjonariusza celnego, wymieniony bowiem wiedząc, że dokonywane są czynności kontrolne, w ich trakcie, zdenerwowany, umyślnie, chcąc opuścić pomieszczenie, przepchnął wymienionego ciałem. Zachowanie oskarżonego M. B. (2) natomiast, który w czasie kontroli dokonywanej w lokalu przy ul. (...) w dniu 15.10.2015r. przybył do tego lokalu, podejmował czynności związane z funkcjonowaniem lokalu, w tym w obecności funkcjonariuszy celnych zamykał wydzielone tam pomieszczenie na kłódkę próbując w ten sposób wpływać na przebieg czynności kontrolnych, wskazuje, że wymieniony nad tym miejscem sprawował faktyczną pieczę, jak sam bowiem przyznał, na miejscu zdarzenia zjawił się widząc na kamerze, przy pomocy której kontrolował bezpieczeństwo lokalu przyjazd nieznanych samochodów, udał się zatem w celu sprawdzenia sytuacji i ewentualnego zabezpieczenia miejsca. Powyższe wskazuje, że wymieniony faktycznie nie urządzając gier na automatach we wskazanym lokalu, swoim zachowaniem ułatwiał jego dokonanie pomagając w ich urządzaniu, umożliwiając ich zainstalowanie, eksploatację i korzystanie z nich. Jak wynika przy tym z relacji R. C., w czasie powyższej kontroli lokalu, M. B. (2) opuszczając pomieszczenie kontrolowanego lokalu, zdenerwowany, odepchnął go ciałem. Zachowanie powyższe potwierdziła pośrednio M. U., która wskazując, że nie pamięta szczegółów zajścia i nie jest w stanie go opisać podkreśliła, że kojarzy wypychanie ciałem jednego z funkcjonariuszy przez M. B. (2). Podobnie sam R. C., który nie pamiętał przebiegu zdarzenia i nie koncentrował się na poszczególnych, dynamicznych zachowaniach oskarżonych, podkreślił, że po zdarzeniu sporządził notatkę opisującą przebieg całego zajścia, w tym sytuację, w której został wypchnięty ciałem przez M. B. (2). Zeznania funkcjonariuszy celnych biorących udział w zdarzeniu z dnia 15.10.2015r. w lokalu przy ul. (...) – logiczne i szczere, zasługują na podzielenie. Wymienieni świadkowie nie ukrywali niepamięci szczegółów zdarzenia, wskazywali zgodnie, że z uwagi na wielość interwencji oraz upływ czasu nie pamiętają jej szczegółów, jednocześnie zgodnie podkreślali zdenerwowanie oskarżonych kontrolą, stawianie przez nich oporu w czasie kontroli i utrudnianie jej przebiegu, a także sytuacje związane z odpychaniem ciałem funkcjonariuszy w czasie wychodzenia przez oskarżonych z lokalu. Zeznania funkcjonariuszy policji Ł. W. i K. P., którzy na miejscu pojawili się już w późniejszym okresie czasu, nie miały istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia w sprawie, sam zaś fakt, że wymienionym żaden z funkcjonariuszy celnych nie skarżył się na naruszenie ich nietykalności cielesnej nie dziwi biorąc pod uwagę dynamiczny przebieg zdarzenia, skupienie się funkcjonariuszy na konieczności dokonania czynności kontrolnych i zabezpieczenia automatów, a także zaistniałe podczas zajścia trudności związane z wyłączeniem zasilania, zamknięciem pomieszczeń lokalu, a także przebywaniem na miejscu zdarzenia M. B. (2) wraz z psem wzbudzającym w funkcjonariuszach obawę.

W ocenie sądu, na wiarę zasługują nadto zeznania świadków I. F., W. W. (2), A. D., K. M., a także korespondujące z nimi dokumenty w postaci protokołów kontroli (...) Oddział w O., pism NBP, dokumentacji dot. zatrudnienia kasjerów i karty karnej M. B. (2). Jak wynika z protokołów kontroli, czynności kontrolne przeprowadzone zarówno podczas kontroli w dniach 1 – 2 czerwca 2017 r., jak i w czasie kolejnej kontroli w dniach 6-7 listopada 2017 r. wykazały szereg nieprawidłowości w działalności kantorów położonych w O. i M. przy ul. (...) i przy ul. (...), polegających na kupnie i sprzedaży wartości dewizowych oraz pośrednictwie w ich kupnie i sprzedaży. Działalność powyższą prowadzili wspólnie Z. B., jak i M. B. (2), która to okoliczność wynika jednoznacznie tak z wyjaśnień M. B. (2), jak i zeznań świadków K. M. i A. D.. Świadkowie ci wskazali jednoznacznie, że M. B. (2) w kantorach zajmował się organizacją ich działania, przywożąc gotówkę, drukując raporty, ustalając kursy walut, rozliczając gotówkę, rozliczając waluty, a także kilkukrotnie wymieniał walutę dla klientów.

Mając na uwadze, że wymienieni prowadząc faktycznie wspólnie wskazaną działalność – jak wynika z zeznań obiektywnych świadków przeprowadzających kontrole I. F. i W. W. (2), nie zawiadomili pisemnie NBP o podjęciu działalności kantorowej w ciągu 7 dni od jej rozpoczęcia, nadto zgodnie dopuścili, by czynności bezpośrednio związane z działalnością kantorową podejmował M. B. (2), który we wskazanym okresie czasu był osobą prawomocnie skazaną za przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej – art. 286 § 1 kk (co wynika z karty karnej wskazującej na skazanie z art. 286 § 1 kk w okresie objętym kontrolą), dopuszczali do oferowania w kantorze w O. i w M. przy ul. (...) waluty, którymi faktycznie kantor nie dysponował i umieszczania informacji o nich mimo to na wykazie skupowanych i sprzedawanych walut, a także do istnienia różnic między stanem waluty w kasie kantoru i stanem wynikającym z ewidencji, przy jednoczesnym braku aktualizacji albumów walut obcych w kantorach w M. przy ulicy (...) i w O., a także nie prowadzili jakiejkolwiek dokumentacji umożliwiającej jednoznaczne zidentyfikowanie osób wykonujących czynności bezpośrednio związane z wykonywaniem działalności kantorowej, stwierdzić należy, że wymienieni wyczerpali znamiona czynu określonego w art. 106 § 1 kks. Mając na uwadze przy tym wielość stwierdzonych uchybień w kilku kantorach nie sposób traktować zachowania tego w kategoriach wypadku mniejszej wagi.

Bez znaczenia pozostaje tu fakt umorzenia postępowania przygotowawczego prowadzonego w zakresie braku udzielenia wyjaśnień pracownikom przeprowadzającym kontrolę i nieudostępnienia wymaganych dokumentów związanych z zakresem kontroli, postępowanie to dotyczyło bowiem w istocie innych niż objęte postępowaniem w niniejszej sprawie zachowań, na co zwrócił uwagę również Sąd Rejonowy w Mrągowie w uzasadnieniu postanowienia o utrzymaniu w mocy zaskarżonego postanowienia o umorzeniu dochodzenia w sprawie II Kp 22/18 (k. 1398 – 1399).

Opinie sądowo – psychiatryczne, jasne i pełne, nie pozostawiają wątpliwości co do stanu psychicznego oskarżonych M. B. (1) i M. B. (2), a także ich pełnej poczytalności tempore criminis.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Zeznania świadka P. M. poddającego w wątpliwość własny podpis na ramowej umowie dzierżawy pozostają bez znaczenia dla rozstrzygnięcia w sprawie w sytuacji, gdy oskarżona M. B. (1) nie kwestionowała podpisania wskazanej umowy, nadto autentyczność jej podpisu została stwierdzona opinią biegłego omówioną powyżej.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

x☐

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1.IV, V, VIII

2.XI, XIII

1.M. B. (2)

2.Z. B.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

1.  Zachowanie przypisane oskarżonemu M. B. (2) w pkt. IV wyroku wyczerpuje znamiona czynu określonego w art. 107 § 1 kks, oskarżony bowiem w lokalu położonym przy ul. (...) w M. w dniu 6.10.2015r. w czasie nieobecności matki M. B. (1) prowadzącej działalność gospodarczą w O., faktycznie sprawował pieczę nad tym lokalem, w trakcie kontroli przedstawiając się funkcjonariuszom celnym jako faktyczny właściciel lokalu, a także wykonując czynności związane bezpośrednio z urządzaniem gier na automatach tj. w obecności funkcjonariuszy celnych wyłączając zasilanie urządzeń i uniemożliwiając tym samym przeprowadzenie kontroli. Zachowanie wymienionego natomiast, który w trakcie powyższej kontroli wielokrotnie wzywając funkcjonariuszy celnych do odstąpienia od dalszych czynności kontrolnych odepchnął J. S. wykonującą czynności związane z przeprowadzaną kontrolą, podchodząc do biurka i odłączając zasilanie urządzeń do gier było, w ocenie sądu, zachowaniem polegającym na stosowaniu przemocy w celu w celu zmuszenia wymienionej będącej funkcjonariuszem publicznym do zaniechania prawnej czynności służbowej.

2.  Podobnie, zachowanie Z. B., który w dniu 15.10.2015 r. obserwując na kamerze lokal M. B. (1), a zatem sprawując nad nim bezpośrednią pieczę, przybył w celu interwencji w związku z pojawieniem się w pobliżu lokalu nieznanych aut, po wejściu zaś do pomieszczenia unieruchomił urządzenia, po jego wyjściu z lokalu bowiem niezwłocznie odłączone zostało zasilanie m.in. automatów, przekonuje, że faktycznie wykonywał on czynności bezpośrednio związane z urządzaniem gier na automatach wbrew przepisom ustawy.

Zachowanie oskarżonych Z. B. i M. B. (2), prowadzących faktycznie wspólnie kantory, w których dokonano kontroli przez upoważnionych pracowników (...) Oddział w O., które to kontrole przeprowadzone w dniach 1 – 2 czerwca 2017 r. i 7.11.2017r. wykazały nieprawidłowości polegające na naruszeniu przepisów art. 17b, art. 13 ust. 1, art. 14 ust. 1 pkt. 1, 2, 3 i 4 ustawy z dnia 27.07.2002 roku Prawo dewizowe, wyczerpało znamiona czynu określonego w art. 106d § 1 kks w zw. z art. 9 § 2 kks.

x☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

1.I

2. VI, VII

3. X, XII

1.M. B. (1),

2.M. B. (2),

3.Z. B.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

1.  Zachowanie oskarżonego M. B. (2) przypisane mu w pkt. VI wyroku wyczerpywało znamiona określone w art. 18 § 3 kk w zw. z art. 107 § 1 kks, przy czym dokonane zostało w warunkach określonych w art. 37 § 1 pkt. 3 kks, popełnił on bowiem dwa przestępstwa skarbowe zanim zapadł pierwszy wyrok co do któregokolwiek z nich, każdy z nich wyczerpuje znamiona przestępstwa określonego w tym samym przepisie, a odstępy czasu między nimi nie są długie, każdorazowo bowiem dokonane zostały w tym samym dniu 15.10.2015 r. Brak dowodów na urządzanie przez wymienionego gier na automatach we wskazanych datach i miejscach nie pozwala na przypisanie wymienionemu w tym zakresie przestępstwa z art. 107 § 1 kks. Tym niemniej zachowanie M. B. (2) sprawującego faktyczną pieczę nad lokalami, w których na mocy umowy zawartej przez jego matkę znajdowały się automaty do gier, posiadanie kluczy do tych lokali, otwieranie ich, zamykanie części z nich, zlecanie wykonywania drobnych napraw w celu prawidłowego funkcjonowania lokalu przekonuje, że wymieniony w zamiarze, by inna osoba dokonała czynu zabronionego związanego z urządzaniem gier na automatach wbrew przepisom ustawy, swoim zachowaniem ułatwiał jego dokonanie, umożliwiając ich zainstalowanie, eksploatację i korzystanie z nich przez inne osoby. Zachowanie M. B. (2) natomiast, który w trakcie kontroli przeprowadzanej w dniu 15.10.2015 r. manifestując swoje niezadowolenie z dokonywanych czynności kontrolnych, opuszczając pomieszczenie odepchnął ciałem funkcjonariusza celnego R. C. podczas i w związku z wykonywaniem przez wymienionego czynności służbowych, wyczerpało znamiona przestępstwa określonego w art. 222 § 1 kk.

2.  Zachowanie Z. B. podczas kontroli przeprowadzanej w dniu 6.10.2015 r. w lokalu należącym do jego żony M. B. (1), położonym przy ulicy (...) w M., nie wyczerpywało znamion przestępstwa określonego w art. 107 § 1 kks, brak jest bowiem dowodów uzasadniających twierdzenie, że wymieniony urządzał w tym miejscu i czasie gry na automatach, tym niemniej okoliczność, iż przybył on na miejsce, kontrolował przebieg czynności wykonywanych przez funkcjonariuszy celnych, przedstawiał się jako osoba mająca uprawnienia właścicielskie do lokalu, sprawująca bieżącą pieczę nad lokalem wskazuje, że ułatwiał on faktycznie, w zamiarze, by ona osoba dokonała czynu zabronionego, jego dokonanie umożliwiając zainstalowanie, korzystanie i eksploatację urządzeń do gier w czasie nieobecności M. B. (1). Zachowanie wymienionego natomiast, który wychodząc w trakcie czynności kontrolnych, swoim ciałem odepchnął funkcjonariusza publicznego – funkcjonariusza celnego B. G. podczas i w związku z wykonywaniem przez niego czynności kontrolnych, manifestując swoje niezadowolenie z przeprowadzanych czynności i kontestując ich legalność, uzasadnia przypisanie mu popełnienia przestępstwa określonego w art. 222 § 1 kk.

3.  Zachowanie M. B. (1) w ocenie sądu wyczerpało natomiast znamiona przestępstwa określonego w art. 18 § 3 kk w zw. z art. 107 § 1 kks przy czym popełnione zostało w warunkach określonych w art. 37 § 1 pkt. 3 kk.

Przepis art. 107 § 1 k.k.s. stanowi, że ponosi odpowiedzialność karno-skarbową, ten kto wbrew przepisom ustawy lub warunkom koncesji lub zezwolenia urządza lub prowadzi gry hazardowe.

Oskarżonym zarzucono popełnienie czynu zabronionego w dniach 6.10.2015r., 15.10.2015r. i 17.11.2015r., a więc po dniu wejścia w życie ustawy z dnia 26 maja 2011 roku o zmianie ustawy o grach hazardowych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 134, poz. 779) oraz ustawy z dnia 12 czerwca 2015 roku o zmianie ustawy o grach hazardowych (Dz.U. poz. 1201). Na podstawie pierwszej z powołanych ustaw do ustawy o grach hazardowych wprowadzono przepis art. 23a, który przewidywał, że automaty i urządzenia do gier z wyjątkiem terminali w kolekturach gier liczbowych służących wyłącznie do urządzania gier liczbowych mogą być eksploatowane przez podmioty posiadające koncesję lub zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie gier losowych lub gier na automatach oraz przez podmioty wykonujące monopol państwa, po ich zarejestrowaniu przez naczelnika urzędu celno-skarbowego. Zgodnie ze znowelizowanym na podstawie drugiej ze wskazanych ustaw brzemieniem przepisu art. 14 ustawy o grach hazardowych urządzanie gier na automatach było dozwolone jedynie w kasynach gry na zasadach i warunkach określonych w zatwierdzonym regulaminie i udzielonej koncesji lub udzielonym zezwoleniu, a także wynikających z przepisów ustawy. Ustawodawca w art. 4 ustawy z dnia 12 czerwca 2015 roku przewidział, że podmioty prowadzące działalność w zakresie, o którym mowa w art. 6 ust. 1-3 lub w art. 7 ust. 2 ustawy o grach hazardowych, w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, a więc w dniu 3 września 2015 roku miały obowiązek dostosowania się do wymogów określonych w ustawie zmienianej, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w okresie do dnia 1 lipca 2016 roku. Ustawodawca określił okres przejściowy od dnia 3 września 2015 roku do dnia 1 lipca 2016 roku, ale jedynie dla tych podmiotów, które w dniu wejścia w życie nowelizacji prowadziły działalność w warunkach określonych w art. 6 ust. 1-3 ustawy o grach hazardowych, a więc urządzały gry na automatach zgodnie z ustawą o grach hazardowych w brzmieniu sprzed 3 września 2015 roku, a więc na podstawie koncesji albo zezwolenia ( wyrok NSA z dnia 25 lipca 2019 roku, II GSK 175/17, postanowienie SN z dnia 28 kwietnia 2016 roku, I KZP 1/16). Przepisy ten były jasne i nie mogły budzić wątpliwości odnośnie tego, iż do działalności polegającej na urządzaniu lub prowadzeniu gier hazardowych w dniach objętych zarzutami wymagana była koncesja albo zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie gier losowych lub gier na automatach i że urządzanie tych gier było możliwe jedynie w kasynach gry. Oskarżona część umów zawarła 1 czerwca 2015r., kolejną zaś 17.11.2015r. Jak wynika z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, zgodnie z umowami wystawiane były rachunki i faktury opiewające na kwoty wynikające z umów dzierżawy. Mimo przeprowadzonej w dniu 6.10.2015 r. kontroli funkcjonariuszy celnych w lokalach oskarżonej w dalszym ciągu kontynuowane było urządzanie gier na automatach i to w stanie prawnym, który nie budził wątpliwości i przewidywał, że prowadzenie takiej działalności możliwe jest wyłącznie w kasynach gry przez podmioty posiadające koncesję lub zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie gier losowych lub gier na automatach oraz przez podmioty wykonujące monopol państwa, po ich zarejestrowaniu przez naczelnika urzędu celno-skarbowego.

Przestępstwo skarbowe opisane w art. 107 § 1 k.k.s. może być popełnione umyślnie, zarówno w zamiarze bezpośrednim, jak i ewentualnym. Nie popełnia przestępstwa skarbowego, kto dopuszcza się czynu zabronionego w usprawiedliwionym błędnym przekonaniu, że zachodzi okoliczność wyłączająca bezprawność (art. 10 § 3 k.k.s.). Przepis ten wyłącza możliwość przypisania sprawcy winy jedynie w przypadku gdy błąd jest usprawiedliwiony. W celu dokonania oceny czy w realiach danej sprawy taka usprawiedliwiona nieświadomość miała miejsce należy odwołać się do wzorca osobowego zachowania przeciętnego obywatela, przy czym w przypadku prawa karnego skarbowego odnośnie osoby prowadzącej działalność gospodarczą w grę wchodzi model osobowy o podwyższonym standardzie wymagań. Okoliczność, iż oskarżona miała dysponować wyrokiem uniewinniającym w innej sprawie dotyczącym jej męża, który to wyrok miał dać jej przekonanie o legalności prowadzonej działalności, nie jest zdaniem sądu wystarczająca dla uznania, że miała ona uzasadnione podstawy do przyjęcia, że prowadzona przez nią działalność jest legalna. Wręcz przeciwnie, okoliczność szeregu podejmowanych przez organy celne działań kontrolnych, czynności wykonane w dniu 6.10.2015 r. w jednym z jej lokali nie skłoniły oskarżonej do jakichkolwiek starań w celu weryfikacji aktualnie obowiązujących przepisów, jasnych i nie budzących wątpliwości. Istnienie natomiast w okresie wcześniejszym rozbieżności interpretacyjnych, na co wskazują dokumenty z wcześniejszych, dokonywanych w latach poprzednich kontroli i spraw sądowych dotyczących urządzania gier na automatach, winno skłonić oskarżoną do poczynienia rzeczywistych starań w celu ustalenia stanu prawnego i możliwości prowadzenia jako profesjonalista rodzaju działalności. Nie sposób przyjąć, że oskarżona, podobnie jak Z. B. i M. B. (2) pozostawali w błędzie co do bezprawności w zakresie podejmowanych działań. Żadne z nich nie podjęło próby zapoznania się z regulacjami obowiązującymi w zakresie warunków urządzania gier hazardowych, nie wystąpiło do przedstawicieli właściwych organów o interpretację przepisów do Ministra Finansów, nie podjęli takiej próby nawet po pierwszej kontroli w dniu 6.10.2015r., kiedy to zajęte zostały automaty przez przedstawicieli Urzędu Celnego, sama zaś okoliczność, że przed podpisaniem umowy M. B. (1) miała udać się do prawnika i uzyskać bliżej nieokreślone zapewnienie, iż tego rodzaju działalność jest legalna, uznać należy za niewystarczające działanie w przypadku osoby profesjonalnie na szeroką skalę prowadzącej szereg różnego rodzaju działalności gospodarczych.

Jednocześnie, istotne znaczenie w tym zakresie ma interpretacja znamienia czasownikowego „urządza”. Takim wyrazem posługuje się też ustawodawca w ustawie z dnia 19 listopada 2009 roku o grach hazardowych. Urządzanie gier hazardowych to ogół czynności i działań stanowiących zaplecze logistyczne dla umożliwienia realizowania w praktyce działalności w zakresie gier hazardowych, w szczególności: zorganizowanie i pozyskanie odpowiedniego miejsca na zamontowanie urządzeń, przystosowanie go do danego rodzaju działalności, umożliwienie dostępu do takiego miejsca nieograniczonej ilości graczy, utrzymywanie automatów w stanie stałej aktywności, umożliwiającym ich sprawne funkcjonowanie, wypłacanie wygranych, obsługa urządzeń, zatrudnienie i odpowiednie przeszkolenie personelu, zapewniające graczom możliwość uczestniczenia w grze (wyrok WSA w Kielcach z dnia 22 września 2016 r., II SA/Ke 553/16). Nie sposób postawić znaku równości pomiędzy „urządzaniem gier” a „zawarciem umowy obligacyjnej, oddającej prawo do korzystania z lokalu”. Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 9 maja 2019 roku III KK 78/18 wprost stwierdził, że oddania na podstawie umowy cywilnoprawnej lokalu (jego części) do władania innemu podmiotowi dla eksploatacji automatów za czynsz, w formie umowy dzierżawy – nie należy utożsamiać z "urządzaniem gier" w znaczeniu art. 89 ust. 1 ustawy o grach losowych.

Oskarżona M. B. (1) była właścicielem lokali objętych zarzutami, od których jedynie wynajęto część powierzchni lokalu w celu wstawienia tam automatów do gry. Nie podejmowała innych czynności związanych choćby z włączaniem, czy wyłączaniem urządzeń do gier. Nie sposób więc uznać, że oskarżona urządzała gry w zarzucanej zjawiskowej formie sprawstwa. "Urządzanie" ze swej istoty zakłada bowiem dokonywanie wielu czynności związanych ściśle z "technicznym" organizowaniem gry hazardowej, w tym m.in. włączaniem i wyłączaniem zasilania automatów, podjętych w jednej z postaci form sprawczych wskazanych w art. 9 § 1 k.k.s. W przypadku oskarżonej te formy zjawiskowe popełnienia przestępstwa z art. 107 § 1 k.k.s. nie zostały zrealizowane, ale nie oznacza to, że nie można jej przypisać popełnienia przestępstwa z art. 107 § 1 k.k.s. w formie zjawiskowej pomocnictwa przy ustaleniu jej świadomości co do przeznaczenia wynajętej powierzchni lokalu (art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 20 § 2 k.k.s.). Oskarżona, co wynika z treści zawartych umów miała wiedzę w zakresie sposobu wykorzystania powierzchni lokalu, której była właścicielem, miała też świadomość wątpliwości prawnych związanych z funkcjonowaniem tego rodzaju działalności, których nie weryfikowała nawet mimo podejmowanych kolejnych kontroli funkcjonariuszy celnych i zatrzymywania automatów do gier, podobnie, jak okoliczności tych nie weryfikowali Z. B. i M. B. (2). Przeciwnie, mając wiedzę o rozbieżnościach interpretacyjnych, prowadząc szereg działalności gospodarczych, nie dołożyli wymaganej staranności w ustaleniu aktualnego stanu prawnego w zakresie możliwości urządzania gier na automatach.

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

---

---

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

---

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

---

---

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

---

☐

3.5.  Uniewinnienie

---

---

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

---

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.M. B. (1)

2.M. B. (2)

3.Z. B.

I, II i III

IV, V, VI, VII, VIII, IX

X, XI, XII, XIII, XIV, XV, XVI

1.Mając na uwadze popełnienie przez oskarżoną zachowań wyczerpujących znamiona określone w art. 18 § 3 kk w zw. z art. 107 § 1 kks w warunkach art. 37 § 1 pkt. 3 kks tj. kilkakrotnie, zanim zapadł pierwszy wyrok co do któregokolwiek z nich i każde z nich wyczerpało znamiona przestępstwa skarbowego określonego w tym samym przepisie, a odstępy między nimi nie są długie, popełnione bowiem zostały w październiku i listopadzie 2015r. wymierzając karę należało uwzględnić wskazania wynikające z treści art. 37 § 4 kks i art. 38 § 1 pkt. 3 kks nakazujące wymierzenie kary pozbawienia wolności. Przy wymiarze kary sąd miał jednak na uwadze dotychczasową niekaralność oskarżonej i długi okres czasu, jaki upłynął od popełnienia przypisanych zachowań, w którym to okresie wymieniona nie popadła ponownie w konflikt z prawem. Mając te okoliczności na uwadze, jak również uwzględniając działalność wymienionej na szeroką skalę w zakresie ułatwiania popełnienia czynów z art. 107 § 1 kks tj. działanie w ten sposób aż czterokrotnie, sąd uznał, że kara pozbawienia wolności w wymiarze 3 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym jej zawieszeniem na okres próby 1 roku połączona z obowiązkiem informowania o przebiegu okresu próby będzie wystarczająca dla spełnienia celów kary.

2. Mając na uwadze wielość popełnionych przez oskarżonego M. B. (2) czynów, brak refleksji wymienionego, który po pierwszej z kontroli w dniu 6.10.2015 r. nie zmienił swojego zachowania, ponownie używając w dniu 15.10.2015 r. przemocy wobec funkcjonariusza publicznego i ponownie podejmując agresywne zachowania w czasie kontroli funkcjonariuszy celnych, a także uwzględniając treść karty karnej (k. 1385 – 1385v.) oraz treść art. 37 § 1 pkt. 3 kks w odniesieniu do czynów przypisanych mu w pkt. VI wyroku, sąd w miejsce kar jednostkowych pozbawienia wolności wymierzył wymienionemu karę łączną 6 miesięcy pozbawienia wolności. Zdaniem sądu, całokształt powyżej opisanych okoliczności uzasadnia przekonanie, że jedynie kara pozbawienia wolności w wymiarze orzeczonym jest w stanie spełnić cele kary wobec oskarżonego, w szczególności spełnić cele wychowawcze, prewencyjne, jak też represyjne, uświadamiając dobitnie konsekwencje popełniania przestępstw. Niewielki wymiar powyższej kary łącznej uwzględnia natomiast okoliczność, iż czyny popełnione zostały w odległym już okresie czasu, oskarżony zaś nie popełnił kolejnych przestępstw.

Wymierzając kary jednostkowe i karę łączną oskarżonemu Z. B. sąd miał na uwadze odległy okres czasu, jaki minął od czasu ich popełnienia oraz dotychczasową niekaralność oskarżonego. Okoliczności powyższe pozwalają, zdaniem sądu na uzasadnione przekonanie, że kara pozbawienia wolności dostosowana do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynów oskarżonego, której wykonanie warunkowo zawieszone zostało na okres próby 1 roku z jednoczesnym zobowiązaniem do informowania o przebiegu okresu próby, będzie wystarczająca dla spełnienia celów kary i zapobieżenia popełnieniu podobnych czynów w przyszłości.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

---

---

---

---

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

---

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

XVII.

Sąd zwolnił oskarżonych od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, uznając, że ich uiszczenie, mając na uwadze ich wysokość, a także wysokość uzyskiwanych przez wymienionych dochodów byłoby nadmiernie uciążliwe.

6.  1Podpis