Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 marca 2014 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział V Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący SSO Agnieszka Leżańska

Protokolant sekr. sądowy Anna Fijołek

po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2014 roku w Piotrkowie Trybunalskim na rozprawie

sprawy z wniosku (...) w T.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. Z udziałem zainteresowanego Z. D.

o podleganie obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym

na skutek odwołania (...) w T.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 28 marca 2013 r. sygn. (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję i stwierdza, iż zainteresowany Z. D. w okresie od dnia 01 września 2005 roku do dnia 31 stycznia 2010 roku nie podlegał obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym (emerytalnemu, rentowemu i wypadkowemu) z tytułu umów o świadczenie usług weterynaryjnych, zawartych z (...)w T.;

2.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. na rzecz (...) w T. kwotę 60 (sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt VU 819/13

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 28 marca 2013 roku, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. stwierdził, że Z. D. jako osoba wykonująca pracę na podstawie umowy oświadczenie usług, do której zgodnie z kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia u płatnika składek – (...) podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym oraz wypadkowemu w okresie od 1 września 2005 roku do 31 stycznia 2010 roku. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że zainteresowany mający ustalone prawo do emerytury, miał zawarte z (...) umowy o świadczenie usług z zakresu inspekcji weterynaryjnej na okresy od 1 września 2005 roku do 31 grudnia 2005 roku, 1 stycznia 2006 roku do 31 grudnia 2006 roku, od 1 stycznia 2007 roku do 31 grudnia 2007 roku, od 1 stycznia 2008 roku do 31 grudnia 2008 roku, od 1 stycznia 2009 roku do 31 grudnia 2009 roku i od 1 stycznia 2010 roku do 31 grudnia 2010 roku. W związku z zawartymi umowami obowiązek ubezpieczeń osoby wykonującej taką umowę podlega ustaleniu na zasadach przewidzianych dla osób wykonujących pracę na podstawie umowy zlecenia. W okresie od 1 września 2005 roku do 31 stycznia 2010 roku Z. D. nie posiadał bowiem innego tytułu do ubezpieczeń wpływającego na schemat podlegania ubezpieczeniom z umów o świadczenie usług.

W odwołaniu z dnia 6 maja 2013 roku, pełnomocnik (...) w T. wniósł o zmianę decyzji i ustalenie, że w spornym okresie Z. D., mając ustalone prawo do emerytury nie podlegał obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym oraz wniósł o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych w tym wynagrodzenia radcowskiego. Skarżący wskazanej decyzji zarzucił :

1.) naruszenie materialnego prawa, tj:

- art. 9 ust. 5 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. 2009. 205.1585), poprzez pominięcie przedmiotowej normy przy wydawaniu decyzji,

- art. 9 ust 4a w związku z art. 6 ust 1 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U.2009.205.1585), poprzez błędne jej zastosowanie oraz przyjęcie iż w spornym okresie Z. D., mając ustalone prawo do emerytury podlegał obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowemu jako zleceniobiorca przez cały wskazany w decyzji okres,

- art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3 oraz art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych poprzez uznanie, iż wypłata świadczeń wynikających z umów zawartych na podstawie art. 16 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej z podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą stanowi przychód z działalności wykonywanej osobiście, a nie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej,

2.) naruszenie przepisów postępowania art. 7-9 kpa oraz art. 77 kpa poprzez:

a) nie podjęcie czynności zmierzających do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy;

b) nie przeprowadzenie postępowania w sposób budzący zaufanie jego uczestników do władzy publicznej;

c) nie poinformowanie strony o okolicznościach faktycznych i prawnych, które mogły mieć wpływ na ustalenie ich praw i obowiązków będących przedmiotem postępowania administracyjnego;

d) nie zebranie w sprawie i rozpatrzenie istotnego materiału dowodowego,

wskutek czego nie dokonano wszystkich istotnych dla rozstrzygnięcia ustaleń (treść obowiązków umownych ubezpieczonego), a w konsekwencji dokonano ustaleń prawnych w oderwaniu od wykładni systemowej przepisów ustawy o zakładach leczniczych dla zwierząt, ustawy o swobodzie działalności gospodarczej i ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie podnosząc, iż zawarte umowy są umowami o świadczenie usług i obowiązek ubezpieczeń osoby wykonującej taka umowę podlega ustaleniu na zasadach przewidzianych dla osób wykonujących pracę na podstawie umowy zlecenia. Wynagrodzenie otrzymywane przez ubezpieczonego podlega opodatkowaniu jako przychód z działalności wykonywanej osobiście. Ubezpieczona świadczyła usługi na podstawie decyzji o wyznaczeniu i zawartych umów z zakresu inspekcji weterynaryjnej. W spornym okresie ubezpieczona nie posiadała obowiązkowego tytułu ubezpieczenia do ubezpieczeń społecznych wpływających na schemat podlegania ubezpieczeniom z umów o świadczenie usług. Powiatowy Lekarz Weterynarii w drodze decyzji powierzył wykonywanie czynności z zakresu inspekcji weterynaryjnej i zawarł umowy o świadczenie usług z lekarzem weterynarii ubezpieczonym jako osobą fizyczną, która ma ustalone prawo do emerytury. Lekarze weterynarii wyznaczeni do wykonywania obowiązków z zakresu inspekcji weterynaryjnej wykonują je pod nadzorem i w imieniu organów inspekcji weterynaryjnej. Osoba wyznaczona przez Powiatowego Lekarza Weterynarii w zakresie czynności określonych w ustawie o inspekcji weterynaryjnej podlega ochronie prawnej przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych. Przychód z umowy zawartej pomiędzy (...) a lekarzem weterynarii podlega opodatkowaniu jako działalność wykonywana osobiście. Z treści wskazanych wyżej umów wynika, że (...)zawarł umowę o świadczenie usług z ubezpieczonym, jako osobą fizyczną, nie zaś z prowadzącym pozarolniczą działalność gospodarczą.

Postanowieniem z dnia 21 listopada 2013 roku Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim wezwał udziału w sprawie w charakterze zainteresowanego Z. D..

Zainteresowany Z. D. przyłączył się do odwołania.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Z. D. jest lekarzem weterynarii (okoliczność niesporna).

W okresie od 1 listopada 2003 roku do 21 stycznia 2013 roku Z. D. prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą polegającą na wykonywaniu usług w zakresie weterynarii (dowód: wydruk z CEIDG k. 6, 7 akt ZUS, wydruk z głównego urzędu statystycznego k. 8 akt ZUS, zeznania zainteresowanego Z. D. protokół rozprawy z dnia 10 stycznia 2014 roku od minuty 1.40 do minuty 11.02 k. 33 w zw. z protokołem rozprawy z dnia 27 lutego 2014 roku od minuty 2.45 do minuty 19.01 k. 44).

Od 1 marca 2004 roku Z. D. jest uprawniony do emerytury (okoliczność niesporna).

W dniu 1 września 2005 roku Powiatowy Lekarz Weterynarii w T. (wyznaczający) zawarł z Z. D. – lekarzem weterynarii (wyznaczonym) umowę w nawiązaniu do postanowień art. 16 ustawy z 29 stycznia 2004r. o Inspekcji weterynaryjnej i w związku z decyzją z dnia 2 stycznia 2006 roku wydaną przez Powiatowego Lekarza Weterynarii w T. na czas oznaczony tj. od 1 września 2005 roku do 31 grudnia 2005.

Rodzaj, zakres i sposób wykonania czynności oraz miejsce określała ww Decyzja nr (...) z dnia 1 września 2005 roku stanowiąca załącznik do umowy (§1 pkt 1).

W umowie Z. D. oświadczył, że posiada odrębny tytuł ubezpieczenia społecznego i nie wnosił o opłacenie składek na ubezpieczenie społeczne wynikające z niniejszej umowy (§ 1 pkt 2).

Zgodnie z paragrafem 4 pkt 1 umowy Powiatowy Lekarz Weterynarii w T. ponosił odpowiedzialność za szkody wyrządzone przez Z. D. osobom trzecim, na skutek działań podjętych przy wykonywaniu powierzonych czynności. W myśl paragrafu 4 pkt 2 umowy nadzór na prawidłowym wykonaniem czynności objętych umową sprawują Organy Inspekcji Weterynaryjnej. Paragraf 5 pkt 2 stanowił, że Z. D. zobowiązany był przy wykonywaniu czynności stanowiących przedmiot umowy posiadać upoważnienie wydane przez Powiatowego Lekarza Weterynarii w T. (dowód: umowa z dnia 1 września 2005 roku k. 18-19 akt ZUS).

Kolejne umowy o wykonywanie czynności weterynaryjnych zostały zawarte między Powiatowym Lekarzem Weterynarii w T. i Z. D. w dniach: 2 stycznia 2006 roku, 2 stycznia 2007 roku, 2 stycznia 2008 roku, 2 stycznia 2009 roku oraz 2 stycznia 2010 roku. Umowy te miały podobną treść, jak umowa z dnia 1 września 2005 roku. Ostatnią ze wskazanych umów zawarto na okres od 1 stycznia 2010 roku do 31 grudnia 2010 roku (dowód: ww. umowy k. 29-28, 27-26, 25-24, 23-22, 21-20 akt ZUS).

Zainteresowany wykonywał zlecenia na rzecz Powiatowego lekarza Weterynarii w T. jako przedsiębiorca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Poza czynnościami wykonywanymi dla Powiatowego Lekarza Weterynarii zainteresowany nie wykonywał innych czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, tzn. nie prowadził gabinetu weterynaryjnego, nie miał prywatnych wizyt (dowód: zeznania Z. D. protokół rozprawy z dnia 10 stycznia 2014 roku nagranie od minuty 2.50 do minuty 11.01 koperta k. 33, protokół rozprawy z dnia 27 lutego 2014 roku nagranie od minuty 3.50 do minuty 20.05 koperta k.44).

Od dnia 1 września 2005 roku Z. D. został zgłoszony do ubezpieczenia zdrowotnego przez płatnika składek – (...). Ponadto Z. D. od 1 marca 2004 roku był zgłoszony do ubezpieczenia zdrowotnego jako osoba mająca ustalone prawo do emerytury, od 4 września 2005 roku do ubezpieczeń jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą mająca ustalone prawo do emerytury oraz od 1 lutego 2010 roku do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego jako pracownik mający ustalone prawo do emerytury (dowód: decyzja z dnia 28 marca 2013 roku k. 38-36 akt ZUS).

W piśmie z dnia 1 września 2004 roku, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. wysłał do Z. D. informację, w której wskazał, iż w sytuacji, gdy osoba uprawniona do emerytury lub renty prowadzi pozarolniczą działalność i jednocześnie wykonuje pracę na podstawie umowy zlecenia, której przedmiot jest taki sam jak prowadzonej działalności, to podlega ona dobrowolnie (na zgłoszony wniosek) ubezpieczeniom społecznym z tytułu prowadzonej działalności. Z tytułu wykonywanej umowy zlecenia nie podlega ubezpieczeniom społecznym ani obowiązkowo ani dobrowolne (dowód: pismo z dnia 1 września 2004 roku koperta k. 31).

Wnioskodawca w dniu 19.10.2005 roku złożył w ZUS Oddział w S. wniosek o wyrejestrowanie go z ubezpieczeń, co też organ rentowy uczynił (dowód: wniosek ubezpieczonego, zaświadczenia ZUS –koperta k-31 akt).

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Spór w niniejszej sprawie sprowadza się do ustalenia, czy odwołujący zawarł zakwestionowane przez organ rentowy umowy zlecenia z 1 września 2005 roku, 2 stycznia 2006 roku, 2 stycznia 2007 roku, 2 stycznia 2008 roku, 2 stycznia 2009 roku oraz 2 stycznia 2010 roku 2 stycznia 2009 r. i 2 stycznia 2010 r. z (...)w T. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (i wtedy nie podlega ubezpieczeniom społecznym), czy też umowy te zostały zawarte nie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (i wtedy odwołujący podlega ubezpieczeniom społecznym). Ustawodawca różnicuje bowiem podleganie ubezpieczeniom społecznym z tytułu wykonywania umowy zlecenia (art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tj. z 2013 r. poz. 1440 ze zm) od podlegania ubezpieczeniom społecznym z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej (art. 6 ust. 1 pkt 5 tej ustawy). Te same czynności mogą być wykonywane w ramach umowy zlecenia, jak również w ramach wykonywanej działalności gospodarczej.

Na wstępie wskazać należy, iż zgodnie z art. 44 ustawy z 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych, obowiązującej do 1 maja 2004 r. oraz art. 16 ustawy z 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (tj: Dz. U. z 2007 r. Nr 121, poz. 842 ze zm.), powiatowy lekarz weterynarii może wyznaczyć lekarza weterynarii, niebędącego pracownikiem Inspekcji, do wykonywania czynności z zakresu inspekcji weterynaryjnej. Wyznaczenie do wykonywania czynności następuje w drodze decyzji administracyjnej powiatowego lekarza weterynarii, określającej rodzaj i zakres przekazanych do wykonania czynności. Wykonywanie tych czynności następuje po zawarciu przez powiatowego lekarza umowy z wybranymi osobami - tu lekarzami weterynarii.

Zwrócić należy również uwagę, iż zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 5 w związku z art. 9 ust. 5 ww. ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych , osoby prowadzące działalność gospodarczą, które mają ustalone prawo do emerytury lub renty, dobrowolnie podlegają ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu z tego tytułu, jednakże zawarcie przez nie umowy zlecenia prowadzi do objęcia ich obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalno-rentowym. Jednakże, jak wynika z art. 9 ust. 2 i 2a tej ustawy, sytuacja jest odmienna, gdy przedmiot umowy zlecenia pokrywa się z zakresem prowadzonej działalności, czyli gdy praca jest wykonywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, pod warunkiem, że przychód uzyskiwany z umowy zlecenia i działalności gospodarczej jest traktowany przez przepisy podatkowe jako przychód z działalności gospodarczej. W takim przypadku dana osoba podlega ubezpieczeniom społecznym na zasadzie dobrowolności. W związku z powyższym należy również wskazać, że przepisy art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymieniają jako źródła przychodu działalność wykonywaną osobiście oraz pozarolniczą działalność gospodarczą. Z kolei zgodnie z art. 13 ust. 8 tej ustawy, można traktować jako przychód z działalności innej niż wykonywana osobiście, przychód uzyskany na podstawie umów zawieranych przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a taka sytuacja występuje, zdaniem Sądu, w rozpoznawanej sprawie .

Po tych ogólnych rozważaniach w zakresie obwiązujących przepisów, wskazać należy, iż z przedmiotu działalności zainteresowanego – według wpisu do ewidencji wynika wola realizacji umów zlecenia w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, co znalazło odzwierciedlenie w treści decyzji administracyjnych (decyzji tzw. wyznaczenia) i zawartych w ich następstwie umów zlecenia. Przedmiot prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej był bowiem tożsamy z działalnością wynikającą z zawartych umów zlecenia. Ponadto zainteresowany wprost wskazał, że warunkiem podpisania umowy z Powiatowym Lekarzem Weterynarii było prowadzenie działalności gospodarczej, którą on prowadził. Prowadzenie tej działalności gospodarczej przez zainteresowanego było niezbędnym i kluczowym warunkiem zawarcia z nim umowy zlecenia. Bez spełnienia tego warunku Powiatowy Lekarz Weterynarii nie wydałby decyzji o wyznaczeniu zainteresowanego lekarza weterynarii do wykonywania zadań z zakresu inspekcji weterynaryjnej, ani nie zawarłby z nim umowy zlecenia na wykonanie określonych czynności weterynaryjnych.

Jak wskazał Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 4 kwietnia 2012 roku (I UK 448/11, opubl. Legalis) wyznaczenie do wykonywania czynności następuje w drodze decyzji administracyjnej powiatowego lekarza weterynarii, określającej rodzaj i zakres przekazanych do wykonania czynności. Decyzja wyznaczająca zainteresowanego do dokonywania czynności w imieniu Powiatowego Lekarza Weterynarii dawała mu umocowanie do wykonywania czynności z zakresu inspekcji weterynaryjnej i stanowiła wymóg konieczny do zawarcia w dalszej kolejności umowy cywilnoprawnej. Natomiast zawarte w następstwie wydania tej decyzji umowy zlecenia, określały sposób, miejsce i zakres tych czynności oraz wysokość wynagrodzenia i termin jego płatności.

Zatem (jak wskazał Wojewódzki Sąd Apelacyjny w Rzeszowie w wyroku z dnia 26 sierpnia 2011 roku, sygn. akt I S.A./Rz 383/11, opubl. Legali) w tym przypadku umowa nie stanowiła źródła wykonywania czynności albowiem warunkiem zawarcia takiej umowy było uprzednie wydanie decyzji o wyznaczeniu lekarza weterynarii, potwierdzającej kwalifikacje danej osoby do ich wykonywania.

W okolicznościach przedmiotowej sprawy, w ocenie sądu, zainteresowany lekarz weterynarii prowadził działalność gospodarczą od 1 listopada 2003 roku i na tej podstawie zawierał umowy zlecenia z Powiatowym Lekarzem Weterynarii w T. W ocenie Sądu w okolicznościach przedmiotowej sprawy - jak wynika z zeznań zainteresowanego Z. D. – jego zamiarem i wolą było, by czynności zlecone mu przez (...)w T. w umowach z 1 września 2005 roku, 2 stycznia 2006 roku, 2 stycznia 2007 roku, 2 stycznia 2008 roku, 2 stycznia 2009 roku i 2 stycznia 2010 roku wykonywane były w ramach prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej. Za takim stanowiskiem sądu przemawia okoliczność, że zakres czynności zleconych mu w ramach spornych umów zlecenia odpowiada zakresowi prowadzonej przezeń pozarolniczej działalności gospodarczej.

Powyższe ustalenie jest o tyle istotne, bowiem warunkuje uznanie, że w świetle obowiązujących przepisów jak i ugruntowanego już orzecznictwa, iż wykonywanie czynności w zakresie inspekcji weterynaryjnej nie stanowi samodzielnej podstawy podlegania ubezpieczeniom społecznym z art. 6 ust. 1 kt 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, jeżeli są one wykonywane w ramach prowadzonej przez przedsiębiorcę pozarolniczej działalności gospodarczej.

W tym miejscu wskazać należy, iż w zakresie oceny charakteru prawnego wykonywanych przez lekarzy weterynarii umów zlecenia na podstawie tzw. wyznaczenia w orzecznictwie sądowym nie istnieje rozbieżność. W orzecznictwie Sądu Najwyższego w pełni zaaprobowano pogląd, zgodnie z którym prowadzenie działalności gospodarczej przez lekarza weterynarii było niezbędnym warunkiem decyzji o wyznaczeniu do wykonywania zadań z zakresu inspekcji weterynaryjnej. Przepisy ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej nie wykreowały innej podstawy ubezpieczenia społecznego wbrew sytuacji prawnej i woli lekarza weterynarii, który przyjmował „wyznaczenie” i zawierał umowy o świadczenie czynności weterynaryjnych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (por. uzasadnienie postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 11 maja 2011 roku, sygn. akt I UK 37/12, opubl. Legalis).

Ponadto w wyroku z 23 czerwca 2009 r., III UK 24/09 (opubl. Lex nr 518053) Sąd Najwyższy wprost wskazał, że wykonywanie czynności w zakresie inspekcji weterynaryjnej nie stanowi samodzielnej podstawy podlegania ubezpieczeniu społecznemu z art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, jeżeli są one wykonywane w ramach prowadzonej przez przedsiębiorcę pozarolniczej działalności gospodarczej. Podobne stanowisko zajął w wyroku z dnia 14 grudnia 2010 r., I UK 209/10 (opubl. Lex nr 738525). Powyższe stanowisko Sąd Okręgowy w całości podziela. Oznacza to de facto, że jeżeli osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą wykonuje w jej ramach umowy zlecenia, których przedmiot jest taki sam jak przedmiot prowadzonej działalności gospodarczej, to podlega tylko ubezpieczeniu społecznemu tylko z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Nie można zgodzić się ze stanowiskiem organu rentowego zawartym w odpowiedzi na odwołanie, iż zakresem działalności gospodarczej nie mogą być objęte czynności wykonywane pod nadzorem i w imieniu Inspekcji Weterynaryjnej.

W myśl art. 5 ustawy z 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej lekarze weterynarii wyznaczeni do wykonywania określonych czynności wykonują powierzone im czynności pod nadzorem i w imieniu organów Inspekcji. Są urzędowymi lekarzami weterynarii i podlegają ochronie przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych. Odmiennie kształtuje się sytuacja osoby, prowadzącej działalność gospodarczą, gdyż wykonuje ją we własnym imieniu, na własny rachunek, ponosząc w całości związane z nią ryzyko gospodarcze i przy jej wykonywaniu nie korzysta z ochrony przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych. Takie przeciwstawienie -jak wskazał Sąd Najwyższy w ww. wyroku z dnia 14.12.2010 r. - nie jest wystarczające dla potwierdzenia stanowiska, iż takie umowy zlecenia nie mogą wchodzić w zakres czynności związanych z prowadzoną działalnością weterynaryjną. Również bowiem obie ustawy o inspekcji weterynaryjnej (obecna z 2004 r. i poprzednia z 1997 r.) nie zajmują się podstawą ubezpieczenia społecznego.

W uzasadnieniu wyroku z dnia 23.06.2009 r. (III UK 24/09) Sąd Najwyższy stwierdził, że decyzja o wyznaczeniu lekarza weterynarii nie zajmuje się podstawą świadczenia usług. Tę zaś strony określiły jako wykonywanie zlecenia w ramach działalności gospodarczej wyznaczonego lekarza weterynarii. Działalność gospodarcza nie traci swych cech przez wykonywanie usług nawet przynależnych do zadań administracji weterynaryjnej, wykonywanych na jej zlecenie i w jej imieniu. Dla zleceniodawcy (Inspekcji) zleceniobiorca wszak nadal świadczy usługę (działalność) we własnym imieniu za co też otrzymuje wynagrodzenia (art. 2 i 4 ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej i art. 2 uprzedniej ustawy z 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej). Jego jest też ryzyko wykonania usług wobec zlecającego i bezpośrednich odbiorców.

Kolejny zarzut organ rentowego a sprowadzający się do kwestii, że zainteresowany z tytułu zawartych umów zlecenia otrzymywała przychód, który nie może być traktowany jako przychód z działalności gospodarczej, również nie może odnieść zamierzonego skutku. Sąd Okręgowy przedmiotowej sprawie nie musi bowiem wiążąco rozstrzygać czy przychód z wykonywania zleceń był przychodem z działalności wykonywanej osobiście czy wyłącznie z działalności gospodarczej zainteresowanego. Sąd Okręgowy podziela bowiem w tym zakresie pogląd w powołanym już wyroku z dnia 23 czerwca 2009 r., w którym Sąd Najwyższy stwierdził, że jest to materia podatkowa a jednoznaczne przesądzenie rodzaju przychodu do opodatkowania sprawie nie jest konieczne, nie tylko dlatego, że przedmiotem sprawy nie jest obowiązek podatkowy lecz objęcie obowiązkiem ubezpieczenia społecznego. W zakresie podległości podatkowej nie jest wykluczone uzyskiwanie przez podatnika prowadzącego działalność gospodarczą jednocześnie dochodów z działalności wykonywanej osobiście, zatem odrębnej od działalności gospodarczej, według podziału przyjętego w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3). Jest to jednak sfera prawa podatkowego a nie ubezpieczeń społecznych.

Na marginesie wskazać również należy, iż zawieszenie działalności gospodarczej przez zainteresowanego, na co wskazywał w swoich zeznaniach Z. D., w ocenie sądu, wynikało z niezrozumienia przez zainteresowanego istoty sprawy. Wszak przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało, iż w rzeczywistości Z. D. prowadził działalność gospodarczą i w jej ramach wykonywał pracę z tytułu umowy zlecenia. Skoro Z. D. w rzeczywistości prowadził działalność gospodarczą i w jej ramach wykonywał czynności zlecone w umowach zlecenia, to nie stanowią one samodzielnej podstawy podlegania ubezpieczeniom społecznym z art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

Podsumowując Z. D. w okresie objętym sporem tj. od
1 września 2005 roku do 31 stycznia 2010 roku wykonywał na podstawie umów zawartych z powiatowym inspektorem weterynaryjnym, czynności związane z wyznaczenia w ramach prowadzonej działalności gospodarczej – weterynaryjnej w oparciu o art. 9 ust. 5 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych w związku z art. 6 ust. 1 kt 5 tej ustawy i podlegała dobrowolnie ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tytułu prowadzonej działalności.

Z tych też względów, Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, uznał odwołanie za uzasadnione i na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. orzekł jak w punkcie „1” sentencji.

Rozstrzygnięcie w przedmiocie zwrotu kosztów zastępstwa procesowego znajduje uzasadnienie w treści art. 98 k.p.c. oraz przepisach § 11 ust. 2 w zw. z § 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych uraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (tekst jedn. Dz. U. z 2013r., poz. 490).