Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt XX GC 30/13

UZASADNIENIE

W pozwie złożonym 16 lipca 2012 r. P. K., prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą (...), wniósł o wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym, w którym sąd nakaże pozwanemu M. L., prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą (...), aby zapłacił na rzecz powoda kwoty:

• 26 360 złotych wraz z odsetkami ustawowymi od 1 września 2010 r. do dnia zapłaty;

• 51 640 złotych wraz z odsetkami ustawowymi od 25 lipca 2010 r. do dnia zapłaty

oraz koszty procesu. W uzasadnieniu powód podał, że wykonał na zlecenie pozwanego nawierzchnie bezpieczne na placach zabaw i boisku przy ul. (...) i w parku przy ul. (...) w W.. Za wykonane prace powód wystawił faktury, odebrane i zaakceptowane przez pozwanego, które zostały zapłacone częściowo i pozwany zalega z uregulowaniem pozostałej części.

Zarządzeniem z 7 sierpnia 2012 r. uznano, iż nie zachodzą podstawy do wydania nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym i sprawa została skierowana do rozpoznania w postępowaniu upominawczym. (k.27)

12 listopada 2012 r. Sąd Okręgowy w Warszawie wydał w sprawie o sygn. akt XX GNc 672/12 wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym (k.31), którego odpis został doręczony pozwanemu 19 listopada 2012 r.

30 listopada 2012 r. pozwany wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty. W uzasadnieniu pozwany podniósł, że powód wykonał prace po terminie, co naraziło pozwanego na zapłatę kar umownych. Pozwany podniósł ponadto, że na placu zabaw przy ul. (...) powód wykonał nawierzchnię zbyt cienką, a tym samym zużycie materiałów i kosztów uległo zaniżeniu. Pozwany podniósł, że wielokrotnie bezskutecznie wskazywał powodowi na konieczność dokonania napraw i usunięcia wad, a ponieważ występuje zagrożenie wymiany nawierzchni, gdyż trwa okres gwarancyjny, pozwany postanowił zatrzymać dochodzone kwoty, jako zabezpieczenia ewentualnie wykonanych robót.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

5 lipca 2010 r. pozwany, jako podwykonawca, zlecił powodowi, jako dalszemu podwykonawcvy, wykonanie nawierzchni bezpiecznej na placu zabaw i boisku przy ul. (...) w W., które powód przyjął. Strony tej umowy ustaliły, że wynagrodzenie powoda wyniesie 38 000 złotych netto i będzie wypłacone po wykonaniu robót.

/dowód : zlecenie z 5 lipca 2010 r.- k. 11/

9 sierpnia 2010 r. spisany został protokół wykonania robót, w którym pozwany dokonał odbioru końcowego od powoda wykonania nawierzchni bezpiecznej na placu zabaw i boisku przy ul. (...). W pkt 4 protokołu zawarta jest informacja, że do robót nie zgłoszono żadnych usterek i zastrzeżeń.

/dowód : protokół odbioru z 9 sierpnia 2010 r.- k.12/

10 sierpnia 2010 r. powód wystawił pozwanemu fakturę za wykonanie nawierzchni bezpiecznej na placu zabaw i boisku przy ul. (...) na kwotę 46 360 złotych brutto (tj. 38 000 złotych netto plus 8360 złotych z tytułu podatku VAT 22%) z terminem płatności na 31 sierpnia 2010r. Faktura została podpisana przez pozwanego.

/dowód : faktura VAT z 10 sierpnia 2010 r. nr (...) – k. 13/

22 września 2010 r. pozwany, akceptując fakturę VAT i wynikające z niej zobowiązanie, wpłacił powodowi 20 000 złotych.

/dowód : potwierdzenie dokonania przelewu z (...), data wystawienia dokumentu 6 kwietnia 2011 r.- k. 14/

Wobec bezskutecznego upływu terminu zapłaty faktury powód wezwał ostatecznie pozwanego do uregulowania zaległości wynoszącej 26 360 złotych w terminie 14 dni od dnia otrzymania wezwania.

/dowód: ostateczne wezwanie do zapłaty z dnia 18 maja 2011 r.- k. 15, potwierdzenie odbioru z dnia 23 maja 2011 r.- k.16/

7 czerwca 2010 r. pozwany, jako podwykonawca, zawarł z powodem, jako dalszym podwykonawcą, umowę na wykonanie nawierzchni bezpiecznej na placu zabaw w parku przy ul. (...) w W.. Strony tej umowy ustaliły (§ 5 ust. 1 umowy), że wynagrodzenie powoda w wysokości 112 000 złotych netto będzie płatne w dwóch ratach: 60 000 złotych netto w formie zaliczki, przed wykonaniem robót oraz 52 000 złotych netto po wykonaniu robót, na podstawie wystawionej przez powoda faktury oraz protokołu odbioru robót podpisanego przez pozwanego.

/dowód: umowa zlecenia 7 czerwca 2010 r. nr (...) – k. 17-20/

Zaliczka w wysokości 60 000 złotych została wpłacona przez pozwanego w dwóch częściach, pierwsza 10 czerwca 2010 r., druga zaś 11 czerwca 2010 r.

/dowód : potwierdzenia dokonania przelewów z dnia 10 i 11 czerwca 2010 r. z (...), data wystawienia dokumentów 6 kwietnia 2011 r.- k. 21-22/

21 czerwca 2010 r. spisany został przez inwestora i generalnego wykonawcę protokół odbioru robót związanych z modernizacją placu zabaw w parku K.. W protokole stwierdzono wykonanie modernizacji zgodnie z projektem i umową.

(dowód: protokół odbioru robót- k.56)

24 czerwca 2010 r. powód wystawił pozwanemu fakturę za wykonanie nawierzchni bezpiecznej na placu zabaw w parku przy ul. (...) w W. na kwotę 136 640 złotych brutto (tj. 112 000 złotych netto plus 24 640 złotych z tytułu podatku VAT 22%). Powód dokonał odliczenia wpłaconych przez pozwanego zaliczek i ostateczną kwotę pozostającą do zapłaty określił na 76 640 złotych z terminem płatności na 24 lipca 2010 r. Faktura ta została następnie odebrana i zaakceptowana poprzez złożenie na niej podpisu przez pozwanego.

(dowód : faktura VAT z dnia 24 czerwca 2010 r. nr(...) – k.23).

6 sierpnia 2010 r. pozwany, wpłacił powodowi 20 000 złotych tytułem: „zapłata za zaległą fakturę za plac (...) Faktura VAT Nr: (...)".

(dowód : potwierdzenie dokonania przelewu z (...), data wystawienia dokumentu 6 kwietnia 2011 r.- k. 24).

26 stycznia 2011 r. pozwany wpłacił powodowi 5 000 złotych tytułem zapłaty za zaległą fakturę nr (...).

(dowód : KP - (...) - k.25).

Wobec bezskutecznego upływu terminu zapłaty reszty faktury, powód wezwał ostatecznie pozwanego do uregulowania zaległości wynoszącej 51 640 złotych w terminie 14 dni od dnia otrzymania wezwania

(dowód: ostateczne wezwanie do zapłaty z 18 maja 2011 r.- k. 15; potwierdzenie odbioru z dnia 23 maja 2011 r.- k.16).

W piśmie z 14 marca 2013 r. generalny wykonawca Firma (...) oświadczył, że inwestor nie zgłaszał żadnych usterek w pracach wykonywanych w 2010 r. na placach zabaw i boiskach w P. K. i przy ul. (...) oraz że Firma (...) nie została obciążona jakimikolwiek karami umownymi spowodowanymi usterkami w tych pracach.

(dowód: pismo z 14.03.2013 r. k. 57)

Sąd zważył co następuje:

Bezspornym jest fakt zawarcia pomiędzy stronami umów na wykonanie przez powoda nawierzchni bezpiecznej na placach zabaw i boisku przy ul. (...) i ul. (...) w W., wysokość ustalonego przez strony wynagrodzenia powoda oraz odbiór przez pozwanego od powoda wykonanych robót. Żadna ze stron nie kwestionowała ważności ani treści umów jak też protokołów odbioru robót. Sporne jest czy wykonane przez powoda prace były obarczone wadami.

Zgodnie z art. 642 § 1 k.c., w braku odmiennej umowy przyjmującemu zamówienie należy się wynagrodzenie w chwili oddania dzieła. Jednak oddanie dzieła nie powoduje wymagalności wierzytelności o wynagrodzenie przyjmującego zamówienie wówczas gdy dzieło dotknięte jest wadą istotną. Natomiast gdy dzieło ma wadę nieistotną, jego odebranie powoduje wymagalność wierzytelności przyjmującego zamówienie o zapłatę wynagrodzenia (tak wyroki Sądu Najwyższego: z 26.02.1998 r. I CKN 520/97, z 14.02.2007 r. II CNP 70/06). Zgodnie z art. 637 § 1 i 2 k.c. jeżeli wady dzieła dadzą się usunąć, zamawiający może zgłosić żądanie ich usunięcia i wyznaczyć w tym celu przyjmującemu zamówienie odpowiedni termin z zagrożeniem, że po bezskutecznym jego upływie nie przyjmie naprawy dzieła. Przyjmujący zamówienie może odmówić naprawy, gdyby wymagała ona nadmiernych kosztów. W razie odmowy, przez przyjmującego zamówienie, usunięcia wad dzieła, w terminie wyznaczonym przez zamawiającego, po stronie zamawiającego powstaje uprawnienie do odstąpienia od umowy (gdy wady są istotne) lub do żądania obniżenia wynagrodzenia (gdy wady są nieistotne). Wady istotne dzieła to takie wady, które czynią dzieło niezdatnym do zwykłego użytku, albo które sprzeciwiają się wyraźnej umowie (tak wyroki Sądu Najwyższego: z 6.10.2006 r. V CSK 198/06, z 14.02.2007 r. II CNP 70/06).

Zgodnie z art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. W niniejszej sprawie na pozwanym spoczywał więc obowiązek udowodnienia istnienia wad. Pozwany, podnosząc w toku postępowania argument, że przedmiot umowy został wykonany przez powoda wadliwie, nie przedstawił żadnego dowodu na okoliczność, że wykonane przez powoda dzieło ma wady obniżające w określonym zakresie wartość całości robót oraz że wzywał powoda do usunięcia tych wad. Pozwany nie składał oświadczenia o odstąpieniu od umowy jak również nie żądał obniżenia wynagrodzenia powoda w odpowiednim stosunku, zgodnie z art. 637 § 2 k.c. Wobec powyższego sąd uznał podnoszone przez pozwanego zarzuty wadliwości dzieła za nieudowodnione, a ponieważ oddanie przez powoda ukończonego dzieła oraz wysokość umówionego wynagrodzenia za dzieło nie były kwestionowane, sąd uznał żądanie zapłaty tego wynagrodzenia za w pełni uzasadnione.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 642 § 1 k.c. oraz art. 481 § 1 i 2 k.c. orzeczono jak w sentencji. Kosztami postępowania sąd w całości obciążył pozwanego, jako przegrywającego sprawę, na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. Na zasądzone koszty składają się: opłata od pozwu w wysokości 975 zł, wynagrodzenie radcy prawnego w wysokości 3 600 zł oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł.

SSO Jadwiga Smołucha