Sygn. akt II Kz 187/14
Dnia 23 lipca 2014 r.
Sąd Okręgowy w Siedlcach w II Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący- Sędzia SO Grażyna Jaszczuk
Sędziowie: SO Jerzy Kozaczuk /spr./
SO Krystyna Święcicka
Protokolant: st. sekr. sąd. Agata Polkowska
przy udziale prokuratora Krystyny Gołąbek
oraz przedstawiciela Urzędu Celnego II w Warszawie
po rozpoznaniu w sprawie M. K.
oskarżonego o czyn z art. 107 § 1 k.k.s. w zw. z art. 9 § 3 k.k.s.
zażalenia wniesionego przez Urząd Celny II w Warszawie
na postanowienie Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim z dnia 27 maja 2014 r.
w przedmiocie umorzenia postępowania
na podstawie art. 22 § 1 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s.
postanawia
uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę przekazać Sadowi Rejonowemu w Mińsku Mazowieckim do ponownego rozpoznania.
Postanowieniem z dnia 27 maja 2014 r., sygn. akt II K 343/14, Sąd Rejonowy w Mińsku Mazowieckim:
I.
na podstawie art. 17 § 1 pkt 2 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. umorzył postępowanie w sprawie przeciwko
M. K.
oskarżonemu o to,
że w okresie od dnia 26 marca 2013 r. do dnia 30 kwietnia 2013 r. w barze (...) w S., przy ul. (...) urządzał wbrew art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201 poz. 1540 z późn. zm.) gry na dwóch automatach do gier ( (...) nr (...), (...) nr (...)), tj. o przestępstwo skarbowe określone w art. 107 § 1 k.k.s. w zw. z art. 9 § 3 k.k.s.- wobec braku znamion czynu zabronionego;
II.
na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. nakazał zwrócić
na rzecz interwenienta (...) Sp. z o.o. w W. dowody rzeczowe w postaci: automatu do gier (...) oznaczonego numerem (...), automatu do gier (...) oznaczonego numerem
(...)- znajdujących się na przechowaniu w Magazynie Izby Celnej
w W. za pokwitowaniem PL/MF/AG nr (...); metalowego bolczyka i kluczyka z zawieszką- znajdujących się na przechowaniu w Magazynie Izby Celnej w W. za pokwitowaniem PL/MF/AG nr (...); polskich pieniędzy obiegowych w kwotach 1637 zł i 115 zł, które znajdowały się w w/w urządzeniach do gier, przechowywane w Kasie Izby Celnej w W. wg pokwitowania PL/MF/AG nr (...) i PL/MF/AG nr (...);
III. na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. kosztami procesu obciążył Skarb Państwa.
Zażalenie na przedstawione wyżej postanowienie wniósł Urząd Celny II
w Warszawie, zaskarżając je w całości i zarzucając mu naruszenie prawa materialnego, a mianowicie art. 1 § 1 k.k.s. w zw. z art. 107 § 1 k.k.s. w zw.
z art. 6 ust. 1 i art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. nr 201 poz. 1540 z późn. zm.), poprzez przyjęcie, że oskarżony nie popełnił przestępstwa, o którym mowa w art. 107 § 1 k.k.s., albowiem ustawa o grach hazardowych, w tym jej art. 6 ust. 1 i art. 14 ust. 1 nie obowiązuje z powodu braku procedury notyfikacji.
W następstwie tak sformułowanego zarzutu Urząd Celny II w Warszawie wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do merytorycznego rozpoznania.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zażalenie oskarżyciela o tyle jest zasadne, że zaskarżone postanowienie należało uchylić i sprawę przekazać Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania. Sąd Odwoławczy w zupełności podziela zapatrywanie wyrażone wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 8 stycznia 2014 r., IV KK 183/13, LEX nr 1409532, w którym stwierdzono, że naruszenie wynikającego z dyrektywy 98/34/WE obowiązku notyfikacji przepisów technicznych ma charakter naruszenia trybu ustawodawczego, którego konstytucyjność może być badana wyłącznie w postępowaniu przed Trybunałem Konstytucyjnym. Sąd Najwyższy zaznaczył przy tym, iż jeżeli w konkretnym postępowaniu sąd dochodzi do wniosku, że doszło do takiej wadliwości trybu ustawodawczego, może nie stosować tych przepisów, tylko zawiesić prowadzone postępowanie, w którym miałyby one zostać zastosowane i skierować stosowne pytanie prawne do Trybunału Konstytucyjnego. Sąd Najwyższy w swoich orzeczeniach jest konsekwentny, bo kolejne tego rodzaju orzeczenie zapadło 28 marca 2014 r. Z uwagi na fakt, że Sąd Rejonowy w niniejszej sprawie uznał, że doszło do naruszenia dyrektywy 98/34/WE w zakresie obowiązku notyfikacji przepisów technicznych, to może zastosować drogę wskazaną przez Sąd Najwyższy, a mianowicie: skierować w tym zakresie pytanie do Trybunału Konstytucyjnego i postępowanie w sprawie zawiesić.
Wobec posiadanej aktualnie przez Sąd Odwoławczy wiedzy,
iż Sąd Rejonowy w Przemyślu doprowadził już do zainicjowania wzmiankowanej kontroli przed Trybunałem Konstytucyjnym, czego wyrazem jest sprawa Tp 10/14, Sąd Rejonowy w Mińsku Mazowieckim z urzędu rozważy celowość wystąpienia do Trybunału Konstytucyjnego, może bowiem oczekiwać na rozstrzygnięcie powyższej kwestii zawieszając postępowanie w sprawie.
Z tych względów postanowiono, jak na wstępie.