Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt. II Kz 97/14

POSTANOWIENIE

Dnia 29 maja 2014 roku

Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu, II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSO Józef Dyl

Sędziowie: SSO Adam Bąk /spraw./

SSO Zdzisław Błasiak

Protokolant: st. sek. sąd. Marta Czachurska

przy udziale prokuratora Andrzeja Dubiela z Prokuratury Rejonowej w Tarnobrzegu del. do Prokuratury Okręgowej w Tarnobrzegu

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 29 maja 2014 r.

sprawy z wniosku Prokuratora Okręgowego w Tarnobrzegu

na skutek zażalenia obrońcy podejrzanego P. K. na postanowienie Sądu Rejonowego w Stalowej Woli VIII Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w Nisku z dnia
7 kwietnia 2014 r. w sprawie II Kp 42/14 w przedmiocie nadania klauzuli wykonalności postanowieniu o zabezpieczeniu majątkowym wydanym przez Prokuratora Okręgowego
w Tarnobrzegu w dniu 14.03.2014 r. w sprawie V Ds 27/13/Sp(c) w sprawie przeciwko podejrzanemu P. K.

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.

p o s t a n o w i ł:

I. zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że wniosek o nadanie klauzuli wykonalności postanowieniu prokuratora Prokuratury Rejonowej del. do Prokuratury Okręgowej w Tarnobrzegu z dnia 14 marca 2014r. w sprawie sygn. V Ds. 27/13/Sp (c) nie uwzględnić;

II. kosztami postepowania obciąży Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 7 kwietnia 2014 r. w sprawie II Kp 42/14 Sąd w Stalowej Woli VIII Zamiejscowy Wydział Karny z siedzibą w Nisku nadał klauzulę wykonalności postanowieniu Prokuratora Okręgowego w Tarnobrzegu z dnia 14 marca 2014 r. w sprawie
V Ds 27/13/Sp(c). o zabezpieczeniu majątkowym na poczet grożącej podejrzanemu P. K. kary grzywny w wysokości 200 stawek dziennych, przyjmując wysokość jednej stawki na kwotę co najmniej 50 zł oraz środka karnego w postaci ściągnięcia na rzecz Skarbu Państwa równowartości korzyści majątkowej osiągniętej z popełnienia przestępstwa w kwocie łącznej nie mniejszej niż 977.862,00 zł poprzez obciążenie hipoteką przymusową do kwoty 978.962,00 zł, nieruchomości stanowiącej własność P. K. i J. K. c. J. i A. na prawach ustawowej małżeńskiej wspólności majątkowej położonej w miejscowości K. w postaci działki gruntu o nr(...)i powierzchni (...)ha, zabudowanej budynkiem mieszkalnym i budynkami gospodarczymi wartości 280.000,00 zł, dla której to nieruchomości prowadzona jest księga wieczysta nr (...) przez
X Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych z/s w Nisku Sądu Rejonowego w Stalowej Woli.

Powyższe postanowienie zaskarżył obrońca podejrzanego P. K.. W uzasadnieniu wniesionego zażalenia skarżący wskazał, że zaskarżone postanowienie dotyczy zarówno dłużnika jak i jego małżonka , co jest sprzeczne z art. 30 KriO, a nadto zostało oparte na ocenie materiału dowodowego nie czyni prawdopodobnym w stopniu graniczącym z pewnością iż podejrzany faktycznie popełnił zarzucone mu czyny, a ustanowienie hipoteki przymusowej do wskazanej w postanowieniu kwoty stoi w opozycji do wymienionej przez organ korzyści majątkowej ustalonej w toku postępowania. Jednocześnie obrońca podejrzanego podniósł, że ustanowiona hipoteka całkowicie wyłącza nieruchomość z rynku nieruchomości, co godzi w podstawowe interesy życiowe dłużnika i jego rodziny.

Wskazując na powyższe, skarżący wniósł o uchylenie w całości zaskarżonego postanowienia.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

W sprawie występuje zagadnienie, na jakiej podstawie należy dokonać wpisu do księgi wieczystej hipoteki orzeczonej postanowieniem prokuratora z dnia 14 marca 2014 r. (k. 663). Z postanowienia tego bowiem nie wynika, że może być ono wykonane w drodze przymusu, a więc w trybie postępowania egzekucyjnego do którego to niezbędne jest klauzula wykonalności.

W zaskarżonym postanowieniu jest mowa o tym, że na obecnym etapie postępowania przygotowawczego chodzi obecnie o wykonanie samego zajęcia, którego wykonanie wymagało by posiadanie tytułu egzekucyjnego zaopatrzonego w klauzulę wykonalności.

Rozbieżność pomiędzy treścią tytułu w postaci postanowienia z dnia 14 marca 2014r.,
a postanowieniem o nadaniu klauzuli wykonalności, polega na tym, że orzeczenie zawierające klauzulę wypowiada się o istnieniu tytułu egzekucyjnego do którego miałyby zastosowanie przepisy o wydaniu klauzuli wykonalności, a samo postanowienie nie zawiera rozstrzygnięcia znamionującego tytuł egzekucyjny. Postanowienia tego dotyczy regulacja wynikająca z art. 743 § 2 kpc poprzez przepisy kkw a fakt, że postanowienie nie podlega wykonaniu w drodze egzekucji lecz w inny sposób, do jego realizacji wystarczająca jest wzmianka o wykonalności.

Należy mieć na uwadze, że art. 110 ukwih przewiduje możliwość uzyskania hipoteki przymusowej na podstawie postanowienia prokuratora nawet, gdy nie jest ono ostateczne.

Co do istoty zażalenia konieczne jest wskazanie, że merytorycznie nie ma ono żadnej podstawy, ale Sąd wziął pod uwagę, okoliczności dalej idące, niż te, które zostały przytoczone przez skarżącego, mianowicie to, czy wniosek jest usprawiedliwiony i czy może być uwzględniony. Przyjęto w tym zakresie, że wykładnia funkcjonalna systemowa art. 292 § 1 w zw. z art. 293 § 1 kpk w zw. z art. 25 § 1 i 2 kkw i art. 1 § 2 kkw prowadzi do wniosku, że do postanowienia prokuratora o zabezpieczeniu przez obciążenie nieruchomości hipoteką stosuje się art. 743 § 2 kpc oraz, że podstawą do dokonania wpisu w księdze wieczystej jest to postanowienie zaopatrzone we wzmiankę o wykonalności do której uprawniony jest prokurator. W istocie więc zarówno wniosek jak i rozstrzygnięcie sądu zawarte w zaskarżonym postanowieniu nie miało racji bytu. Skoro jednak wniosek został pozytywnie rozpoznany w postępowaniu odwoławczym należało zmienić zaskarżone postanowienie i odmówić jego uwzględnienia.

W końcu niezbędna jest uwaga, że postanowienie o nadaniu klauzuli wykonalności jest zaskarżalne w trybie przewidzianym w art. 795 § 2 kpc. Według tego przepisu termin do złożenia zażalenia dla dłużnika jeszcze nie nadszedł, a ponieważ brak jest podstaw do przyjęcia, że na podstawie omawianego tytułu w postaci postanowienia prokuratora mogło by dojść do wszczęcia egzekucji, w efekcie należało przyjąć, że dla dłużnika termin nigdy by nie mógł nastąpić.

Z tego właśnie względu rozpoznano to zażalenie mimo jego przedwczesności – na podstawie powołanego na wstępie przepisu.

Wprawdzie autor zażalenia postąpił według pouczenia Sądu, ale nie ma to wpływu na przedstawioną ocenę, skoro sędzia ustawy zmienić nie jest władny.

II Kz 72/14

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE