Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 stycznia 2013 roku

Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia we Wrocławiu w Wydziale V Karnym,

w składzie :

Przewodniczący : SSR Aneta Talaga

Protokolant : Teresa Kowalewska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 , 19 czerwca , 9 , 17 lipca , 7, 21 września , 16 października ,13 , 20 listopada 2012 roku , 7 grudnia , 11 stycznia 2013 roku we W.

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej we Wrocławiu Krystiana Medyńskiego

sprawy karnej z oskarżenia publicznego :

1. J. B.

syna W. i H. z domu G.

urodzonego dnia (...) w D.

PESEL (...)

oskarżonego o to, że:

I.w okresie od 12 października 2002 r. do 6 kwietnia 2003 r., we W. i innych miejscowościach, działając w warunkach czynu ciągłego oraz wspólnie i w porozumieniu z T. M. (1) i innymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, prowadząc działalność gospodarczą w zakresie obrotu paliwami, jako właściciel firmy (...) z siedzibą w S., w fakturach VAT:

- faktura VAT nr (...) z dnia 12.10.2002 r. na kwotę 44 932,60 zł,

- faktura VAT nr (...) z dnia 19.10.2002 r. na kwotę 45 335,44 zł,

- faktura VAT nr (...) z dnia 26.10.2002 r. na kwotę 46 869,35 zł,

- faktura VAT nr (...) z dnia 30.10.2002 r. – transportowa,

- faktura VAT nr (...) z dnia 30.11.2002 r. - transportowa,

- faktura VAT nr (...) z dnia 30.11.2002 r. - transportowa,

- faktura VAT nr (...) z dnia 03.04.2003 r. na kwotę 58 561 zł,

- faktura VAT nr (...) z dnia 03.04.2003 r. na kwotę 57 601,08 zł,

- faktura VAT nr (...) z dnia 06.04.2003 r. – transportowa,

poświadczył nieprawdziwe okoliczności odnośnie transakcji handlowych olejem opałowym, prowadzonym z firmą (...) z W., o łącznej wartości 265 518,31 zł w ten sposób, że wystawił, podpisał i opieczętował jako sprzedawca faktury VAT, wiedząc, że dotyczą one pozornych transakcji handlowych, nie mających w rzeczywistości miejsca,

tj. o czyn z art. 271 § 1 i 3 k.k. w zw. z art. 12 k.k.,

II. w okresie od 10 czerwca 1999 r. do 28 maja 2000 r. we W., działając w warunkach czynu ciągłego, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, prowadząc działalność gospodarczą w zakresie obrotu paliwami, jako właściciel firmy (...) z siedzibą w S., podrobił faktury VAT dotyczące sprzedaży przez firmę (...) – A. i W. M. z siedzibą we W., oleju opałowego, swojej firmie (...) z siedzibą w S., a w tym:

- fakturę VAT nr (...) z dnia 10.06.1999 r. na kwotę 24 156 zł,

- fakturę VAT nr (...)z dnia 12.11.1999 r. n kwotę 19 910, 40 zł,

- fakturę VAT nr (...)z dnia 12. 11.1999 r. na kwotę 18 739,20 zł,

- fakturę VAT nr (...) z dnia 28.05.2000 r. na kwotę 43 078,20 zł,

w ten sposób, że wypełnił, opieczętował pieczęcią firmy (...) i podpisał za właściciela firmy (...) powyższe faktury, a w dalszej kolejności wprowadził je do ewidencji księgowej swojej firmy (...),

tj. o czyn z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

2. D. S.

s. H. i K. z domu S.

ur. (...) w W.,

oskarżonego o to, że:

III. w dniach 26 i 27 listopada 2002 r. w B., działając w warunkach czynu ciągłego, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z T. M. (1) i innymi osobami, prowadząc działalność gospodarczą w zakresie obrotu paliwami, jako właściciel firmy (...) z siedzibą w B., poświadczył nieprawdę w dwóch fakturach VAT na łączną kwotę 87 261,72 zł, nieprawdziwe okoliczności odnośnie transakcji handlowych olejem opałowym, prowadzonych z firmą (...) z W., w ten sposób, że wystawił, podpisał i opieczętował jako sprzedawca faktury VAT, wiedząc, że dotyczą one pozornych transakcji handlowych, nie mających w rzeczywistości miejsca,

tj. o czyn z art. 271 § 1 i 3 k.k. w zw. z art. 12 k.k .

***

I. uznaje oskarżonego J. B. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie I części wstępnej wyroku, z tym że przyjmuje iż swym zachowaniem oskarżony wyczerpał ustawowe znamiona przestępstwa skarbowego z art. 62 § 2 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. i za to na podstawie art. 62 § 2 k.k.s. wymierza mu karę grzywny 20 (dwudziestu) stawek dziennych określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 100 (stu) zł;

II. uznaje oskarżonego J. B. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie II części wstępnej wyroku, stanowiącego przestępstwo z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za to na podstawie art. 270 § 1 k.k. wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, którą na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. warunkowo zawiesza na okres próby 2 (dwa) lata;

III. na podstawie art. 17 §1 pkt 6 k.p.k. w zw. z art. 44 § 1 pkt 1 i § 5 k.k.s. w zw. z art. 113§ 1 k.k.s. umarza postępowanie wobec oskarżonego D. S. przyjmując , iż oskarżony swym zachowaniem opisanym w pkt III części wstępnej wyroku wyczerpał ustawowe znamiona przestępstwa skarbowego z art. 62 § 2 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s.;

IV. na podstawie art. 63 § 1 k.k. w zw. z art. 20 § 2 k.k.s. na poczet orzeczonej wobec oskarżonego J. B. kary grzywny zalicza okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie , tymczasowego aresztowania od dnia 17 września 2003 r. do dnia 26 września 2003 roku a okres od dnia 27 września 2003 roku do dnia 19 listopada 2003 r. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności ;

V. na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżonego J. B. od kosztów sądowych w tym od opłaty ,

VI. na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k. orzeka , iż koszty procesu w sprawie oskarżonego D. S. ponosi Skarb Państwa .

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu okoliczności ujawnionych w toku postępowania jurysdykcyjnego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Podczas dokonanego w dniu 17 września 2003 roku przeszukania miejsca zamieszkania J. B. zostały zabezpieczone następujące dokumenty, z których wynikało , iż :

-T. M. (1)dnia 7 czerwca 2002 roku złożył wniosek o wpis do ewidencji działalności gospodarczej do Prezydenta Miasta W.prowadzonej działalności gospodarczej pod firmą (...), podając adres zamieszkania i adres prowadzenia tejże działalności na W. (...)Jako przedmiot działalności podał pośrednictwo w sprzedaży hurtowej paliw stałych , ciekłych i gazowych oraz produktów pochodnych usługi reklamowe i marketingowe , handel detaliczny artykułami przemysłowymi .

-dnia 19 czerwca 2002 roku T. M. (1) uzyskał zaświadczenie o numerze identyfikacyjnym REGON – (...),

-dnia 7 czerwca 2002 roku T. M. (1)wniósł do Urzędu Skarbowego w W.o potwierdzenie nadania numeru identyfikacji podatkowej o nr (...). Numer ten został przez ten Urząd potwierdzony ,

- pieczątka o treści (...) (...) , (...)-(...) S., R. (...), NIP (...), Tel (...)„ ,

- pieczątka o treści (...) s.c. A. i W. M. (...)-(...) W. , ul. (...).

Dowody:

zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej z dnia 7 czerwca 2002 roku , (...) akt

zaświadczenie o numerze identyfikacyjnym REGON , k. 2541 akt

wniosek o potwierdzenie nadania numeru identyfikacji podatkowej , k 2543 akt

protokół przeszukania z dnia 17 czerwca 2003 roku , k. 2535-2539 akt

T. M. (1)zamieszkały w W.przy ul. (...)o numerze identyfikacji podatkowej (...)nie figurował w prowadzonej przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w W.ewidencji podmiotów prowadzących działalność gospodarczą , nie podlegał rejestracji jako podatnik VAT czynny , zobowiązany do składania deklaracji dla podatku od towarów i usług.

Dowody:

Pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. z dnia 20 grudnia 2012 roku , k.1044 akt

J. B. od 1999 roku prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (...) , zajmując się pośrednictwem handlowym w obrocie paliwami , głównie olejem opałowym . W ramach tejże firmy (...) prowadził również zakład fotograficzny w S. , od kwietnia 2002 roku . Prowadząc tą działalność nie posiadał żadnego zaplecza , zbiorników , czy też stacji paliwowej . Jego działalność polegała na kupowaniu towaru , kiedy uzyskał zamówienie z innej firmy.

W ramach prowadzenia działalności gospodarczej J. B. zawarł z Rafinerią (...) S.A. z siedzibą w J. w dniu 11 października 2002 roku umowę dostawy paliw nr (...) na dostawę oleju opałowego 1P Ekstra w ilości 300 ton na miesiąc oraz oleju opałowego 1P w ilości 100 ton na miesiąc .

Dowody:

wyjaśnienia oskarżonego J. B. , k. 2576 -2577 , 742-747 akt

umowa dostawy paliw nr (...) z dnia 11 października 2002 roku , k. 771-774 akt tom XXVI

W październiku 2002 roku z J. B. nawiązał kontakt G. B. w celu dokonywania zakupu od prowadzonej przez niego firmy oleju opałowego . Wówczas to G. B. przekazał J. B. dokumenty prowadzonej przez T. M. (1) firmy pod nazwą (...) . Podczas tegoż spotkania J. B. wraz z G. B. umówili warunki współpracy , w tym ceny , warunki płatności i warunki dostawy . J. B. podał G. B. numer konta bankowego prowadzonego w (...) we W. przy ul. (...) , w celu dokonania przedpłat na zamawiany towar w postaci oleju opałowego . Towar ten J. B. miał zamawiać w Rafinerii (...) .

Dowody:

wyjaśnienia oskarżonego J. B. , k. 2576 -2577 , 742-747 akt ,

zeznania świadka G. B. , k. 2100-2155, 2156-2159,2160-2179,2179-2181,909-911 akt

Podczas dokonanego w dniu 17 września 2003 roku przeszukania miejsca zamieszkania J. B. zostały zabezpieczone faktury VAT z których wynikało , iż :

-dnia 12 października 2002 roku (...) J. B. sprzedał (...) M. T. (1) olej opałowy 1P extra , w ilości 29.000 litrów, przy przyjęciu wartości za 1 litr 1,27 zł , wartość bez podatku kwota 36.830,00 zł , podatek VAT 8102,60 zł , wartość z podatkiem 44.932,60 zł . Jako środek transportu wskazano środek transportu odbiorcy .

Dowody:

Faktura VAT nr (...) z dnia 12 października 2002 roku , k. 2545 akt

-dnia 19 października 2002 roku (...) J. B. sprzedał (...) M. T. (1) olej opałowy 1P extra , w ilości 29.260 litrów, przy przyjęciu wartości za 1 litr 1,27 zł , wartość bez podatku kwota 37.160,20 zł , podatek VAT 8175,24 zł , wartość z podatkiem 45.335,44 zł . Jako środek transportu wskazano środek transportu odbiorcy.

Dowody:

Faktura VAT nr (...) z dnia 19 października 2002 roku , k. 2546 akt

-dnia 26 października 2002 roku (...) J. B. sprzedał (...) M. T. (1) olej opałowy 1P extra , w ilości 30250 litrów, przy przyjęciu wartości za 1 litr 1,27 zł , wartość bez podatku kwota 38.417,50 zł , podatek VAT 8451,85 zł , wartość z podatkiem 46869,35 zł . Jako środek transportu wskazano środek transportu odbiorcy.

Dowody:

Faktura VAT nr (...) z dnia 26 października 2002 roku , k. 2547 akt

-dnia 30 października 2002 roku (...) J. B. wystawił (...) M. T. (1) fakturę VAT za transport , za 970 km w cenie po 2,7 zł za km, łącznie wartość bez podatku kwota 2619,00 zł , podatek VAT 576,18 zł , wartość z podatkiem 3195,18 zł . Przelew miał nastąpić do dnia 15 listopada 2002 roku.

Dowody:

Faktura VAT nr (...) z dnia 30 października 2002 roku , k. 2548 akt

-dnia 30 listopada 2002 roku (...) J. B. wystawił (...) M. T. (1) fakturę VAT za transport , za 1160 km w cenie po 2,7 zł za km, łącznie wartość bez podatku kwota 3132,00 zł , podatek VAT 689,04 zł , wartość z podatkiem 3821,04 zł . Sposób zapłaty określono na 12.12.2002 w formie gotówki .

Dowody:

Faktura VAT nr (...) z dnia 30 listopada 2002 roku , k. 2549 akt

-dnia 30 listopada 2002 roku (...) J. B. wystawił (...) M. T. (1) fakturę VAT za transport , za 980 km w cenie po 2,7 zł za km, łącznie wartość bez podatku kwota 2646,00 zł , podatek VAT 582,12 zł , wartość z podatkiem 3228,12 zł. Sposób zapłaty określono na 12.12.2002 w formie gotówki .

Dowody:

Faktura VAT nr (...) z dnia 30 listopada 2002 roku , k. 2550 akt

-dnia 3 kwietnia 2003 roku (...) J. B. sprzedał (...) M. T. (1) olej opałowy S , w ilości 26.230 kg, przy przyjęciu wartości za 1 kg 1,83 zł , wartość bez podatku kwota 48.000,90 zł , podatek VAT 10560,20 zł , wartość z podatkiem 58561,10 zł . Jako środek transportu wskazano środek dostawcy na koszt odbiorcy.

Dowody:

Faktura VAT nr (...) z dnia 3 kwietnia 2003 roku , k. 2551 akt

-dnia 3 kwietnia 2003 roku (...) J. B. sprzedał (...) M. T. (1) olej opałowy S , w ilości 25800 kg, przy przyjęciu wartości za 1 kg 1,83 zł , wartość bez podatku kwota 47214,00 zł , podatek VAT 10387,08 zł , wartość z podatkiem 57.601,08 zł . Jako środek transportu wskazano środek odbiorcy.

Dowody:

Faktura VAT nr (...) z dnia 3 kwietnia 2003 roku , k. 2553 akt

-dnia 6 kwietnia 2003 roku (...) J. B. wystawił (...) M. T. (1) fakturę VAT za transport , za 540 km w cenie po 3 zł za km, łącznie wartość bez podatku kwota 1620,00 zł , podatek VAT 356,40 zł , wartość z podatkiem 1976,40 zł . Jako środek transportu wskazano środek dostawcy.

Dowody:

Faktura VAT nr (...) z dnia 6 kwietnia 2003 roku , k. 2555 akt

Dnia 11 października 2002 roku Rafineria (...) SA sprzedała (...) J. B. olej opałowy 1P extra , w ilości 25760 kg , za kwotę bez podatku VAT 33.488,00 zł , podatek VAT 7367,36 zł , wartość z podatkiem 40.855,36 zł . Jako środek transportu wskazano nr rej. pojazdu (...) .

Towar na podstawie tejże faktury został wydany (...) J. B. , dokonano za niego zapłaty .

Pojazd o nr rejestracyjnym (...) , na rok 2002 to ciągnik samochodowy marki M. zarejestrowany na firmę (...) z o.o. z siedzibą we W. przy ul. (...) .

Dnia 11 października 2002 roku została dokonana wpłata przez T. M. (1) na konto J. B. w kwocie 40.000 zł oraz w kwocie 5.600 zł tytułem przedpłaty za towar .

Dowody:

Faktura VAT (...) z dnia 11października 2002 roku , k. 776 akt , tom XXVI,

wydanie towaru z magazynu z dnia 11 października 2002 roku , k. 2626 akt ,

świadectwo jakości z dnia 11 października 2002 roku k. 2627 akt

wyjaśnienia oskarżonego J. B. , k. 2650 , 2654-2656 , k. 2672 , 742-747 akt

pismo Rafinerii (...) SA z dnia 10 stycznia 2013 roku , k. 1043 akt , tom XXVII

pismo Urzędu Miejskiego W. (...)z dnia 9 stycznia 2013 roku , k. 1028-1038 akt , tom XXVII,

zestawienie operacji , k. 775 akt , tom XXVI

Dnia 18 października 2002 roku Rafineria (...) SA sprzedała (...) J. B. olej opałowy 1P extra , w ilości 24760 kg , za kwotę bez podatku VAT 32.188,00 zł , podatek VAT 7081,36zł , wartość z podatkiem 39269,36 zł . Jako środek transportu wskazano nr rej. pojazdu (...) , kierowcą tegoż pojazdu miał być P. R. .

Towar na podstawie tejże faktury został wydany (...) J. B. , dokonano za niego zapłaty .

Pojazd o nr rejestracyjnym (...) , na rok 2002 to ciągnik samochodowy marki V. zarejestrowany na firmę (...) z o.o. z siedzibą we W. przy ul. (...) .

Dnia 18 października 2002 roku została dokonana wpłata przez T. M. (1) na konto J. B. w kwocie 14.500 zł oraz w kwocie 28.000 zł tytułem zapłaty za towar .

Dowody:

Faktura VAT (...) z dnia 18 października 2002 roku , k. 778 akt , tom XXVI,

wydanie towaru z magazynu z dnia 18 października 2002 roku , k. 2626 akt ,

świadectwo jakości z dnia 18 października 2002 roku k. 2624 akt

wyjaśnienia oskarżonego J. B. , k. 2650 , 2654-2656 , k. 2672 , 742-747 akt

pismo Rafinerii (...) SA z dnia 10 stycznia 2013 roku , k. 1043 akt , tom XXVII

pismo Urzędu Miejskiego W. (...) z dnia 9 stycznia 2013 roku , k. 1028-1038 akt , tom XXVII

zestawienie operacji , k. 777 akt , tom XXVI

zeznania świadka A. R. , k. 924-925 akt , 831-832 akt , tom XXVI

Dnia 25 października 2002 roku Rafineria (...) SAsprzedała (...) J. B.olej opałowy 1P extra , w ilości 25.840 kg , za kwotę bez podatku VAT 33.592,00 zł , podatek VAT 7390,24 zł , wartość z podatkiem 40982,24 zł . Jako środek transportu wskazano nr rej. pojazdu (...), kierowcą tegoż pojazdu miał być E. R..

Towar na podstawie tejże faktury został wydany (...) J. B. , dokonano za niego zapłaty .

Dnia 25 października 2002 roku została dokonana wpłata przez T. M. (1) na konto J. B. w kwocie 20.000 zł tytułem wpłaty własnej .

Towar został dostarczony do O. , do przyzakładowej stacji paliw.

Dowody:

Faktura VAT (...) z dnia 25 października 2002 roku , k. 780 akt , tom XXVI,

wydanie towaru z magazynu z dnia 25 października 2002 roku , k. 2621 akt ,

raport wagowy z dnia 25 października 2002 roku k. 2620 akt

wyjaśnienia oskarżonego J. B. , k. 2650 , 2654-2656 , k. 2672 , 742-747 akt

pismo Rafinerii (...) SA z dnia 10 stycznia 2013 roku , k. 1043 akt , tom XXVII

zestawienie operacji , k. 777 akt , tom XXVI,

zeznania świadka E. R. , k. 970 , 981 akt , tom XXVI

Dnia 3 kwietnia 2003 roku Rafineria (...) SA sprzedała (...) J. B. olej opałowy S , w ilości 26.230 kg , za kwotę bez podatku VAT 44.591,00 zł , podatek VAT 9810,02 zł , wartość z podatkiem 54401,02 zł . Nie wskazano środka transportu .

Towar na podstawie tejże faktury został wydany (...) J. B. , dokonano za niego zapłaty .

Dnia 3 kwietnia 2003 roku została dokonana zapłata za towar przez T. M. (1) na konto J. B. w kwocie 20.000 zł oraz w kwocie 24.000 zł . Dnia 3 kwietnia 2003 roku została dokonana przez T. M. (1) na konto J. B. wpłata w kwocie 53.000 zł tytułem przedpłaty .

Dowody:

Faktura VAT (...) z dnia 4 kwietnia 2003 roku , k. 797 akt , tom XXVI,

wyjaśnienia oskarżonego J. B. , k. 2650 , 2654-2656 , k. 2672 , 742-747 akt

pismo Rafinerii (...) SA z dnia 10 stycznia 2013 roku , k. 1043 akt , tom XXVII

zestawienie operacji , k. 796 akt , tom XXVI

Dnia 4 kwietnia 2003 roku Rafineria (...) SA sprzedała (...) J. B. olej opałowy S , w ilości 52.338 kg , za kwotę bez podatku VAT 88974,60 zł , podatek VAT 19574,41 zł , wartość z podatkiem 108.549,01zł . Nie wskazano środka transportu .

Towar na podstawie tejże faktury został wydany (...) J. B. , dokonano za niego zapłaty .

Dowody:

Faktura VAT (...) z dnia 7 kwietnia 2003 roku , k. 798 akt , tom XXVI,

wyjaśnienia oskarżonego J. B. , k. 2650 , 2654-2656 , k. 2672 ,742-747 akt

pismo Rafinerii (...) SA z dnia 10 stycznia 2013 roku , k. 1043 akt , tom XXVII

T. M. (1) prowadzący działalność pod firmą (...) nie dokonywał od żadnej firmy zakupu towaru w postaci oleju opałowego , paliwa , komponentów do paliw , w tym nie przeprowadzał żadnej transakcji z firmą (...).

T. M. (1) złożył podpisy na fakturach VAT dokumentujących sprzedaż oleju pomiędzy firmą przez niego prowadzoną a firmą prowadzoną przez J. B. . Faktury te do podpisu każdorazowo przedstawiał mu G. B. . T. M. (1) nie nawiązał kontaktu z J. B. celem wykonania czynności związanych z podpisaniem w/w faktur VAT.

Dowody:

zeznania świadka T. M. (1) , k. 2588-2589 ,2591 akt

Podczas dokonanego w dniu 17 września 2003 roku przeszukania miejsca zamieszkania J. B. zostały zabezpieczone również FAKTURY VAT , z których wynikało , iż :

-dnia 10 czerwca 1999 roku (...) s.c. A.i W. M., (...)-(...) W. ul. (...)sprzedał (...) J. B. (...), (...)-(...) S.olej opałowy E.w ilości 33.000 za cenę 0,60 zł , o wartości wraz z podatkiem VAT 24.156,00 zł . Faktura dokumentująca tą sprzedaż o nr (...)w rubryce podmiotu upoważnionego do odbioru faktury VAT była umieszczona pieczątka o treści (...) J. J. (...), (...)-(...) S., R. (...), NIP (...), Tel (...)„ wraz z nieczytelnym podpisem a w miejscu podmiotu wystawcy faktury VAT była umieszczona pieczątka o treści (...) s.c. A.i W. M. (...)-(...) W., ul. (...), na tejże pieczątce był umieszczony podpis o treści „ M.„ ,

-dnia 12 listopada 1999 roku (...) s.c. A.i W. M., (...)-(...) W. ul. (...)sprzedał (...) J. B.ul. (...), (...)-(...) S.olej opałowy w ilości (...)za cenę 0,96 zł , o wartości wraz z podatkiem VAT 19.910,40 zł . Faktura dokumentująca tą sprzedaż o (...)w rubryce podmiotu upoważnionego do odbioru faktury VAT była umieszczona pieczątka o treści (...) J. B. (...), (...)-(...) S., R. (...), NIP (...), Tel (...)„ wraz z nieczytelnym podpisem a w miejscu podmiotu wystawcy faktury VAT była umieszczona pieczątka o treści (...) s.c. A.i W. M. (...)-(...) W., ul. (...), na tejże pieczątce był umieszczony podpis o treści „ M.„ ,

-dnia 12 listopada 1999 roku (...) s.c. A.i W. M., (...)-(...) W. ul. (...)sprzedał (...) J. B.ul. (...), (...)-(...) S.olej opałowy w ilości (...)za cenę 0,96 zł , o wartości wraz z podatkiem VAT 18.739,20 zł . Faktura dokumentująca tą sprzedaż o nr (...)w rubryce podmiotu upoważnionego do odbioru faktury VAT była umieszczona pieczątka o treści (...) J. B.Jana (...), (...)-(...) S., R. (...), NIP (...), Tel (...)„ wraz z nieczytelnym podpisem a w miejscu podmiotu wystawcy faktury VAT była umieszczona pieczątka o treści (...) s.c. A.i W. M. (...)-(...) W., ul. (...), na tejże pieczątce był umieszczony podpis o treści „ M.„ ,

-dnia 28 maja 2000 roku (...) s.c. A.i W. M., (...)-(...) W. ul. (...)sprzedał (...) J. B.ul. (...), (...)-(...) S.olej opałowy w ilości (...)za cenę 1,07 zł , o wartości wraz z podatkiem VAT 43078,20 zł . Faktura dokumentująca tą sprzedaż o nr (...)w rubryce podmiotu upoważnionego do odbioru faktury VAT była umieszczona pieczątka o treści (...) J. B. (...) , (...)-(...) S., R. (...), NIP (...), Tel (...)„ wraz z nieczytelnym podpisem a w miejscu podmiotu wystawcy faktury VAT była umieszczona pieczątka o treści (...) s.c. A.i W. M. (...)-(...) W., ul. (...), na tejże pieczątce był umieszczony podpis o treści „ M.„ .

Dowody:

Faktura VAT nr (...) z dnia 10 czerwca 1999 roku , k. 2558 akt

Faktura VAT nr (...)z dnia 12 listopada 1999 roku , k. 2559 akt

Faktura VAT nr (...)z dnia 12 listopada 1999 roku , k. 2560 akt

Faktura VAT nr (...)z dnia 28 maja 2000 roku , k. 2561 akt

protokół przeszukania z dnia 17 czerwca 2003 roku , k. 2535-2539 akt

J. B. wypisał faktury VAT dokumentujące sprzedaż wyżej opisaną pomiędzy prowadzoną przez niego firmą a (...) s.c. A. i W. M. , o :

-nr (...)z dnia 10 czerwca 1999 roku ,

-nr (...)z dnia 12 listopada 1999 roku ,

-nr (...) z dnia 12 listopada 1999 roku ,

-nr (...)z dnia 28 maja 2000 roku .

Każdorazowo J. B. umieścił na tychże fakturach pieczątkę firmową prowadzonej przez siebie firmy i podpisał się . Przy wystawieniu tychże faktur J. B. posługiwał się posiadaną pieczątką firmy (...) s.c. A. i W. M..

Dowody:

wyjaśnienia oskarżonego J. B. , k. 2650 , 2654-2656 , k. 2672 , 742-747 akt

Właścicielem firmy (...) s.c. w okresie od 1998-1999 roku był W. oraz A. M.. Ich firma zajmowała się zakupem i sprzedażą oleju opałowego min. z firmy (...) , za pośrednictwem M. i R. T. . Transakcje te odbywały się do końca kwietnia 1999 roku . Po tym okresie prowadzona przez W. M. firma nie kupowała oleju opałowego czy też innego towaru .

W grudniu 1999 roku W. M. wyrejestrował prowadzoną przez siebie działalność gospodarczą .

Firma (...) s.c.reprezentowana przez W. M.nie przeprowadzała transakcji handlowych z firmą (...), nie sprzedawała tej firmie oleju opałowego. W. M.nie wystawiał , nie opieczętowywał , nie podpisywał faktur VAT nr (...)z dnia 10 czerwca 1999 roku , nr (...)z dnia 12 listopada 1999 roku , nr (...)z dnia 12 listopada 1999 roku , nr (...)z dnia 28 maja 2000 roku na transakcje pomiędzy prowadzoną przez niego firmą a firmą (...)dotyczące sprzedaży oleju opałowego .

Dowody:

zeznania świadka W. M. , k. 2667-2669 , 2678-2679 , k. 2763-2765 , 2768 -2773akt

zeznania świadka M. T. (2) , k. 2674-2675 ,2678-2679 , 2824 -2825 akt

zeznania świadka R. T. , k.2817-2818 akt

Podpisy (...) widniejące w obrębie odcisku pieczątki o treści (...) s.c. (...) (...)-(...) W. , ul. (...) Regon (...) „ w pozycji „ imię i nazwisko oraz podpis osoby uprawnionej do wystawienia faktury i pieczęć firmowa sprzedawcy : usytuowany po prawej stronie , w dolnej części dokumentu na fakturach VAT :

-nr (...)z dnia 10 czerwca 1999 roku ,

-nr (...)z dnia 12 listopada 1999 roku ,

-nr (...)z dnia 12 listopada 1999 roku ,

-nr (...)z dnia 28 maja 2000 roku

nie zostały nakreślone przez W. M. , którego wzory pisma i podpisów przedstawiono do ekspertyzy jako materiał porównawczy , zostały one nakreślone przez J. B. , którego wzory pisma i podpisów przedstawiono do ekspertyzy jako materiał porównawczy .

Dowody:

sprawozdanie z przeprowadzonych badań porównawczych pisma ręcznego i podpisów z dnia 17 kwietnia 2005 roku biegłego sądowego J. F. , k. 1690-1742 akt ,

J. B. w roku 1999 poznał D. S. , kiedy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dostarczał olej do firmy (...) . D. S. był w firmie (...) kierownikiem działu technicznego . Po rozwiązaniu umowy o pracę we wrześniu 2002 roku D. S. zwrócił się do J. B. aby ten pomógł mu w prowadzeniu działalności gospodarczej pod firmą (...) , którą to założył dnia 1.01.1999r.

Dowody:

wyjaśnienia oskarżonego D. S. , k. 2859-2864 akt

zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej z dnia 14 października 2002 roku , k. 2837 akt

Podczas dokonanego w dniu 8 października2003 roku przeszukania miejsca zamieszkania D. S. zostały zabezpieczone faktury VAT , z których wynikało , iż :

-dnia 26 listopada 2002 roku „ D. D. (1) , H. S. sprzedał (...) M. T. (1) olej opałowy S , w ilości 29.800 litrów, przy przyjęciu wartości za 1 litr 1,31 zł , wartość bez podatku kwota 39.038,00 zł , podatek VAT 8588,36 zł , wartość z podatkiem 47.626,36 zł . Jako formę płatności wskazano przelew , w terminie 7 dni .

Dowody:

Faktura VAT nr (...) z dnia 26 listopada 2002 roku , k. 2838 akt

-dnia 27 listopada 2002 roku „ D. D. (1) , H. S. sprzedał (...) M. T. (1) olej opałowy S , w ilości 24.800 litrów, przy przyjęciu wartości za 1 litr 1,31 zł , wartość bez podatku kwota 32.488,00 zł , podatek VAT 7147,36 zł , wartość z podatkiem 39.635,36 zł . Jako formę płatności wskazano przelew , w terminie 7 dni.

Dowody:

Faktura VAT nr (...) z dnia 27 listopada 2002 roku , k. 2841 akt

-dnia 26 listopada 2002 roku (...) J. B. sprzedał „ D. D. (1) , H. S. olej opałowy S , w ilości 25.720 kg , przy przyjęciu wartości za 1 kg 1,39 zł , wartość bez podatku kwota 35.750,80 zł , podatek VAT 7865,18 zł , wartość z podatkiem 43.615,98 zł . Jako formę płatności wskazano przelew , w terminie do 10 grudnia 2002 roku .

Dowody:

Faktura VAT nr (...) z dnia 26 listopada 2002 roku , k. 2844 akt

-dnia 27 listopada 2002 roku (...) J. B. sprzedał „ D. D. (1) , H. S. olej opałowy S , w ilości 21.580 kg , przy przyjęciu wartości za 1 kg 1,40 zł , wartość bez podatku kwota 30.212,00 zł , podatek VAT 6646,64 zł , wartość z podatkiem 36.858,64 zł . Jako formę płatności wskazano przelew , w terminie do 11 grudnia 2002 roku .

Dowody:

Faktura VAT nr (...) z dnia 27 listopada 2002 roku , k. 2847 akt

W toku tegoż przeszukania znaleziono nadto :

- dowód wpłaty z dnia 9 grudnia 2002 roku kwoty 19.635,36 zł przez (...) T. M. (1) za fakturę nr (...) ,

- dowód wpłaty z dnia 12 grudnia 2002 roku kwoty 20.000 zł przez (...) T. M. (1) za fakturę nr (...) ,

- dowód przelewu kwoty 36.858,64 zł przez D. S. na rzecz J. B. za fakturę (...) z dnia 20 grudnia 2002 roku.

Dowody:

dowód wpłaty z dnia 9 grudnia 2002 roku kwoty 19.635,36 zł , k.2839 akt

dowód wpłaty z dnia 12 grudnia 2002 roku kwoty 20.000 zł , k. 2840 akt

dowód wpłaty z dnia 20 grudnia 2002 roku kwoty 36858,64 zł , k. 2846 akt

protokół przeszukania z dnia 8 października 2003 roku , k. 2831-2835 akt

Dnia 25 listopada 2002 roku Rafineria (...) SA sprzedała (...) J. B. olej opałowy S , w ilości 25.720 kg , za kwotę bez podatku VAT 34.722,00 zł , podatek VAT 7638,84 zł , wartość z podatkiem 42.360,84 zł . Jako środek transportu wskazano nr rej. pojazdu (...) , kierowcą tegoż pojazdu miał być M. S..

Towar na podstawie tejże faktury został wydany (...) J. B. , dokonano za niego zapłaty .

Dnia 25 listopada 2002 roku została dokonana wpłata przez T. M. (1) na konto J. B. tytułem przedpłaty za towar w kwocie 41.000 zł .

Dowody:

Faktura VAT (...) z dnia 26 listopada 2002 roku , k. 780 akt , tom XXVI,

wydanie towaru z magazynu z dnia 25 listopada 2002 roku , k. 788 akt , tom XXVI,

raport wagowy z dnia 25 listopada 2002 roku k. 787 akt, tom XXVI,

wyjaśnienia oskarżonego J. B. , k. 742-747 akt

zestawienie operacji k. 784 akt ,tom XXVI,

Dnia 26 listopada 2002 roku Rafineria (...) SA sprzedała (...) J. B. olej opałowy S , w ilości 21.580 kg , za kwotę bez podatku VAT 29.133,00 zł , podatek VAT 6409,26zł , wartość z podatkiem 35.542,26 zł . Jako środek transportu wskazano nr rej. pojazdu (...) , kierowcą tegoż pojazdu miał być K. K. .

Towar na podstawie tejże faktury został wydany (...) J. B. , dokonano za niego zapłaty .

Dnia 26 listopada 2002 roku została dokonana na konto J. B. przedpłata za towar przez T. M. (1) w kwocie 40.000 zł oraz w kwocie 7.000 zł.

Dowody:

Faktura VAT (...) z dnia 27 listopada 2002 roku , k. 791 akt , tom XXVI,

wydanie towaru z magazynu z dnia 26 listopada 2002 roku , k. 794 akt , tom XXVI,

raport wagowy z dnia 26 listopada 2002 roku k. 793 akt, tom XXVI,

świadectwo jakości z dnia 27 listopada 2002 roku , k. 795 akt ,tom XXVI,

wyjaśnienia oskarżonego J. B. , k. 742-747 akt

zestawienie operacji k. 784 akt ,tom XXVI,’

zeznania świadka K. K. , k. 951-952 , 931 , 935 akt tom XXVI,

J. B. w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej pod firmą (...) ujął faktury VAT o nr :

- (...)z dnia 12.10.2002 r. na kwotę 44 932,60 zł,

- (...)z dnia 19.10.2002 r. na kwotę 45 335,44 zł,

- (...)z dnia 26.10.2002 r. na kwotę 46 869,35 zł,

- (...)z dnia 30.10.2002 r. – transportowa,

- (...)z dnia 30.11.2002 r. - transportowa,

- (...)z dnia 30.11.2002 r. - transportowa,

- (...)z dnia 03.04.2003 r. na kwotę 58 561 zł,

- (...)z dnia 03.04.2003 r. na kwotę 57 601,08 zł,

- (...)z dnia 06.04.2003 r. – transportowa,

- (...)z dnia 10.06.1999 r. na kwotę 24 156 zł,

- (...)z dnia 12.11.1999 r. n kwotę 19 910, 40 zł,

- (...)z dnia 12. 11.1999 r. na kwotę 18 739,20 zł,

- (...)z dnia 28.05.2000 r. na kwotę 43 078,20 zł,

w prowadzonej ewidencji oraz dokonał ich rozliczenia w kwotach podatku od towarów i usług , w składanych deklaracjach do Urzędu Skarbowego.

Dowody:

wyjaśnienia oskarżonego J. B. , k. 742-747 akt

zestawienie deklaracji dla podatku od towarów i usług , k. 991-1009 akt

J. B. , ur. (...), posiada wykształcenie wyższe, z zawodu jest informatykiem. Prowadził działalność gospodarczą – firmę (...) w S.. Obecnie pozostaje zatrudniony uzyskując wynagrodzenie w kwocie 1300 zł . Jest żonaty, posiada jedno dziecko. Oskarżony nie był karany sądownie.

Dowody:

wyjaśnienia oskarżonego J. B. - k. 3468 , 742 akt

dane o karalności – k. 924 akt

D. S. , ur. (...), posiada wykształcenie średnie, z zawodu jest technikiem elektrykiem. Prowadził działalność gospodarczą – firmę (...) w B.. Obecnie pozostaje zatrudniony uzyskując wynagrodzenie w kwocie 1600 zł Jest żonaty, posiada jedno dziecko. Oskarżony nie był karany sądownie.

Dowody:

wyjaśnienia oskarżonego D. S. , k. 3480 , 742 akt

dane o karalności , k. 923 akt

Oskarżony J. B. zarówno w toku postępowania przygotowawczego, jak też przed Sądem nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów.

W dniu 17 września 2003 r. oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Podał, że od grudnia 1999 r. prowadził firmę (...) , która zajmowała się pośrednictwem w obrocie paliwami. Firma nie miała żadnego zaplecza, zbiorników, stacji, itp. Oskarżony podał, że w połowie 2001 r. poznał H. S. – właściciela firmy (...), który prowadził działalność gospodarczą taką jak on – bez zaplecza. Razem postanowili zakupić działkę na budowę zaplecza paliwowego. H. S. rozpoczął działalność na jesień 2002 r. Oskarżony podał, że jedyne być może dwie transakcje paliwowe jakie przeprowadził H. S. były pomiędzy jego firmą (...) a firmą (...). Oskarżony J. B. podał, że w ramach firmy (...) prowadzi zakład fotograficzny w S., na otworzenie którego zarobił dzięki działalności firmy (...).

Przed październikiem 2002 r. zadzwonił do niego nieznany mu mężczyzna z firmy (...)i doszło do spotkania w (...) D.we W.. Na spotkaniu tym mężczyzna nie przedstawił się. Mimo to uzgodnili warunki współpracy pomiędzy firmą (...)a (...)ceny, warunki płatności, warunki dostawy towaru. Oskarżony podał, że zażyczył sobie za każdym razem przedpłaty, zamówienia i dokumentów firmy (...). Po tygodniu lub dwóch ten sam mężczyzna zadzwonił i złożył ustne zamówienie na towar. Uzgodnili cenę. Mężczyzna miał zrobić przedpłatę za towar w postaci oleju opałowego. Oskarżony miał ten towar zakupić i dostarczyć temu mężczyźnie. Po przelaniu pieniędzy oskarżony dokonał przedpłaty do rafinerii w J.i wysłał kierowcę po odbiór towaru – M. B.. Po pobraniu towaru kierowca ten pojechał od razu do O., tj. do miejsca wskazanego przez mężczyznę z (...). Oskarżony podał, że następnie przekazał faktury temu mężczyźnie i one je zabrał. Nie podbijał ich i nie podpisywał w jego obecności, tłumacząc że nie ma przy sobie pieczątki. Oskarżony podał, że spotkań z T. M. (1)było mniej niż transakcji, gdyż część faktur przesyłał listem poleconym do firmy (...)i otrzymywał zwrot podpisanej faktury. Oskarżony podał, że oprócz M. B., korzystał 2 lub 3 razy z firmy transportowej przy Rafinerii (...)– firmy (...). Odnośnie faktu znalezienia podczas przeszukania pieczątki – M.oraz 30 blankietów podbitych in blanco przez H. S.z firmy (...) J. B.wyjaśnił , iż M.zostawił u niego tą pieczątkę ,być może było to w 2000 roku , zaprzeczył aby tą pieczątkę wykorzystywał . (k. 2573-2578).

Podczas przesłuchania w dniu 18 września 2003 r. oskarżony J. B. wyjaśnił , iż D. S. za jego namową założył firmę (...) – zajmującą się handlem i usługami m in. w zakresie paliw , chcąc pomóc H. S. wspomniał o tym mężczyźnie z (...) i powiedział, że doprowadzi do tego, że firma (...) sprzeda firmie (...) olej opałowy, który oskarżony kupi z rafinerii i sprzeda D.. Mężczyzna z (...) zgodził się na to. Oskarżony J. B. podał, że po zakupie oleju z rafinerii wystawił dwie faktury jako sprzedający olej firmie (...). D. S., będąc w posiadaniu oleju wystawił faktury jako sprzedający firmie (...). Faktury te przekazał mężczyźnie z (...). Faktury opieczętowane i podpisane przez (...) przekazał S.. Pieniądze z tych transakcji wpływały nie na konto D. S. lecz na jego konto. (k. 2580- 2587)

Podczas konfrontacji przeprowadzonej z T. M. (1) w dniu 18 września 2003 r. oskarżony J. B. wyjaśnił, że mężczyzna ten nie był tym, z którym się spotykał i który reprezentował firmę (...) . (k. 2588-2589)

W trakcie przesłuchania w dniu 19 września 2003 r.– oskarżony J. B. zaznaczył, że wszystkie faktury, które wystawił związane były z rzeczywistymi transakcjami handlowymi. Towar dla (...) przewozili z rafinerii w J. kierowcy firmy (...) sp. z o.o. z J. oraz M. B. zawsze do bazy w O. . Mężczyzna z którym handlował paliwami nie przedstawił mu się , nie pytał o jego dane osobowe , gdyż miał do niego zaufanie i wydawał on się wiarygodnym prezesem firmy (...) , poza tym jego dane go nie interesowały , gdyż miał kserokopię dokumentów jego firmy oraz otrzymywał na konto firmy przedpłaty dotyczące poszczególnych transakcji . Osoba ta nie podpisywała przy nim faktur . (k. 2593-2595)

W dniu 4 maja 2005 r. oskarżony J. B. jako mężczyznę, który działał w imieniu (...) rozpoznał G. B.. Oskarżony podał, że olej opałowy został przewieziony do bazy w O. – tam gdzie wskazał G. B.. W sumie było 7 takich dostaw – 5 faktur było wypisanych bezpośrednio z firmy (...) do (...), a 2 faktury do (...) za pośrednictwem firmy (...). Olej przewozili kierowcy z firmy (...), P. R., K. K., pozostały olej przewozili pracownicy firmy (...). Podał, że faktury obrazujące sprzedaż oleju opałowego z firmy (...) do (...) dotyczą prawdziwych transakcji. Podał, że G. B. nigdy tych faktur nie podpisywał w jego obecności. Oskarżony wyjaśnił także że faktury obrazujące sprzedaż oleju opałowego z firmy (...) do D. (2) i z D. do (...) (2) dotyczą prawdziwych transakcji. W przypadku tych dostaw olej był przez kierowców firmy (...) bezpośrednio dostarczony do O. a D. S. występował jako pośrednik. (k. 2633-2635 akt )

W dniu 4 czerwca 2004 r. podczas konfrontacji z G. B. – oskarżony J. B. rozpoznał w nim mężczyznę, z którym kontaktował się w sprawie sprzedaży oleju opałowego do firmy (...) i to on wskazywał mu miejsce dostaw do O. . (k. 2636-2639)

W dniu 9 października 2003 r. oskarżony J. B. podtrzymał wcześniejsze wyjaśnienia. Dodatkowo wskazał , iż to on wyłożył kwotę 13.000 zł na zakup działki pod wspólną działalność ze S. . Nadto wskazał , iż być może pomylił się co do tego , iż to M. B. jeździł do O. , podając iż być może jeździł on do M. czy do W. w być może było tak , iż do O. w związku z transakcjami z M. jeździli kierowcy z firmy (...) . Oskarżony podał , iż do mieszkania D. S. przywiózł , po dokonanej dostawie wystawione przez niego faktury na olej , nie podpisywał ich , gdyż wcześniej napisał upoważnienie dla niego , iż może wystawiać faktury bez jego podpisu . Faktury wystawione przez D. S. obrazujące sprzedaż oleju do (...) odbierał od D. S. na początku grudnia 2002 roku . Dostawa towaru była realizowana z datą wystawienia faktury lub z datą wcześniejszą (k. 2640-2644)

Oskarżony J. B.podczas przesłuchania w 7 stycznia 2004 r. podał, że na początku 1999 r. zawarł umowę o pośrednictwo handlowe z firmą (...)przy ul. (...)we W.. W firmie tej kierowniczką działu marketingu była M. T. (2), miał dla niej wyszukiwać firmy kontrahentów i z tego tytułu otrzymywać prowizje. Przed kontrahentami występował jako przedstawiciel CHEMII (...)a nie (...). Z uwagi na to, że współpraca z firmą (...)nie przynosiła zysków, przez M. T. (2)skontaktował się z właścicielem firmy (...). Na spotkaniu uzgodniono, że firma (...)będzie kupować od firmy (...)olej opałowy natomiast jego firma – (...)miała znaleźć odbiorcę i zorganizować transport. W miarę potrzeby była mu pożyczana pieczątka firmy (...). W lutym i marcu 1999 r. doszło do transakcji, kiedy to korzystnie sprzedał olej opałowy zakupiony przez (...)od firmy (...), a następnie sprzedany przez (...)za jego pośrednictwem – innym firmom. Zakupiony przez (...)olej rozprowadzał do różnych odbiorców – m.in. do Spółdzielni Mieszkaniowej (...)we W.. Organizował transport – był on przez niego wynajmowany jako dla firmy (...)– były to umowy ustne. Mając odbiorcę i transport informował M. T. (2), żeby zabezpieczyła pewną ilość oleju opałowego. W tym samym dniu lub następnym pracownik firmy (...)wystawiał fakturę sprzedaży towaru przez (...). Faktury te powinny być podpisane przez M.z (...)oskarżony wyjaśnił , iż nie pamięta czy on je podpisywał. Oskarżony nie pamiętał czy podpisywał te faktury za M.i czy przystawiał na nich pieczątkę firmy (...), w posiadaniu której już był . Oskarżony nie potrafił powiedzieć, czy to on podpisywał faktury. W związku z osiągniętymi zyskami dla (...)wypisał faktury dla (...)na usługi marketingowe. Podał, iż on nie podpisywał tych faktur za M.i nie wie kto je podpisał. Oskarżony nie umiał wytłumaczyć tego, że firma (...)ostatni raz sprzedała olej opałowy firmie (...)w kwietniu 1999 r. natomiast on jeszcze w maju 1999 r. wystawił fakturę za usługi marketingowe. Podał, że być może wystawiał faktury dotyczące usług marketingowych z miesięcznym opóźnieniem, co było związane z wywiązywaniem się płatności przez odbiorcę.

Oskarżony podał, że od czerwca 1999 r. mógł kupować olej opałowy samodzielnie bez koncesji do określonej w ustawie kwoty w skali rocznej. Z uwagi na to, że znał już firmę (...)postanowił kupować od niej olej opałowy. Przyznał, iż wypisał faktury dotyczące sprzedaży przez firmę (...)oleju opałowego firmie (...)o nr (...)z dnia 10 czerwca 1999 roku , nr (...)z dnia 12 listopada 1999 roku , (...)z dnia 12listopada 1999 rok nr (...)z dnia 28 maja 2000 roku . Opieczętował i podpisał je jako firma (...). Oskarżony nie pamiętał, aby podpisywał się na nich za M.i czy je opieczętowywał pieczęcią (...). Nie umiał powiedzieć skąd M.miał ten olej opałowy. (k. 2645-2651)

W dniu 17 stycznia 2004 r. oskarżony J. B.wyjaśnił, odnośnie faktury VAT nr (...)że podpisał ją i wypisał działając w imieniu firmy (...). Nie wykluczył tego że podpisał się za W. M.z firmy (...). Podał, że wydaje mu się że towar ten został dostarczony do firmy (...)przez M. B.– jest zaksięgowany rachunek na kwotę 1000 zł. Wyjaśnił także odnośnie dwóch faktur (...)(k.2655) i nie przypominał sobie, aby podpisywał te faktury w imieniu (...). Paliwo zostało przewiezione transportem M. B., co potwierdza rachunek nr (...)z dnia 12.1.1999 r. i następnie zostało ono sprzedane przez firmę (...) firmie (...)ze S.– faktura nr (...). Oskarżony nie pamiętał skąd ten towar uzyskał, czy od (...), czy od innej firmy. Podobnie odnośnie faktury VAT nr (...)oskarżony przyznał, że na pewno podpisał się jako przedstawiciel firmy (...). Towar ten następnie został sprzedany do firmy (...).Oskarżony podał, że wypisywał faktury i podpisywał w imieniu firmy (...)i raczej nie podpisywał ich jako (...). Faktury te obrazowały rzeczywisty obrót towarem. Oskarżony nie pamiętał jednak okoliczności związanych z tym transakcjami i wypisaniem tych faktur. (k. 2652-2657)

W dniu 20 stycznia 2005 r. oskarżony J. B.przedłożył rachunek nr (...)z dnia 11.06.1999 r. wystawiony przez M. B., który dotyczy oleju opałowego E.dla firmy (...), zakupionego od firmy (...)do faktury VAT nr (...)z dnia 10 czerwca 1999 r. Oskarżony podał, że towar ten sprzedał następnie firmie (...)– faktura VAT nr (...)z dnia 11.06.1999 r. Odnośnie faktury VAT nr (...)z dnia 28 maja 2000 r. obrazującej sprzedaż oleju opałowego przez firmę (...) firmie (...)oskarżony wyjaśnił, że nie posiada jednej konkretnej faktury sprzedaży przez niego tego towaru firmie (...)po 28 maja 2000 r. Podał, iż przypuszcza, że towar ten fizycznie został zakupiony od (...)w kwietniu 2000 r. i sprzedany firmie (...)również w kwietniu 2000 r. (sprzedany fizycznie). Faktury natomiast zostały wypisane z datą późniejszą, co związane było z jego dłuższym wyjazdem i brakiem możliwości zapewnienia ciągłości dostaw do firmy (...). Odnośnie faktur nr (...)dotyczącej sprzedaży między (...)a (...)oskarżony podkreślił, że obrazują one prawdziwe transakcje. Faktury te wprowadził do ewidencji i odprowadził od nich podatek. Oskarżony nie pamiętał z jakiego miejsca towar był pobrany. Podał, że w tym czasie M. B.jeździł po towar do K., S., bazy (...) firmy (...), G., L., K., siedziby firmy (...), L.i być może z któregoś z tych miejsc towar był odbierany. Oskarżony podał, że nie posiada dokumentacji w postaci zleceń przewozu towaru, dokumentacji dotyczącej transportu, itd. Wyjaśnił, że nie ma poświadczenia zapłaty – tj. wpłaty na konto firmy (...)kwoty 43 078,20 zł – z faktury VAT nr (...). Nie pamiętał też komu płacił za towar wykazany w fakturach nr (...)i nie ma co do tego pokwitowań. (k. 2661-2665)

W dniu 24 stycznia 2005 r. podczas konfrontacji J. B.z W. M.– oskarżony J. B.rozpoznał go jako prowadzącego firmę (...). Podał, że pośredniczył w handlu olejem opałowym przez firmę (...), która kupowała towar od (...) W.i sprzedawała różnym firmom – w tym firmie (...). Podał, że faktury sprzedaży towaru przez (...)sam wypisywał, nie pamiętał, czy to on podpisywał się za W. M.. Oskarżony przyznał, że wypisywał faktury obrazujące sprzedaż oleju przez firmę (...) firmie (...)i być może je opieczętowywał pieczątką firmy (...)i podpisywał się za W. M.. Zaznaczył, że transakcje te miały miejsce. Przyznał, że jedna z faktur jest datowana na 28 maja 2000 r. (a W. M.podał, ze po kwietniu 1999 r. nie handlowała już olejem) – i wyjaśnił, że towar był zakupiony wcześniej a faktura wystawiona później. Podał, że prawdopodobnie zapłacił gotówką, chociaż na fakturze jest wypisana płatność przelewem. Przelewu nie realizował, więc musiał zapłacić gotówką. Nie pamiętał jednak komu płacił. Nie pamiętał też okoliczności dotyczących zawarcia tych transakcji. (k. 2667- 2672)

W dniu 24 stycznia 2005 r. w trakcie konfrontacji z M. T. (2) – oskarżony J. B. podał, że nie pamięta skąd faktycznie kupował towar po kwietniu 1999 r. w transakcjach opisanych na fakturach z czerwca, listopada 1999 r. i maju 2000 r. Nie pamiętał skąd ten olej przywoził. (k.2673-2676)

W dniu 2 czerwca 2005 r. oskarżony J. B. podtrzymał swoje wcześniejsze wyjaśnienia. Podał, że wystawił faktury nr (...) za usługi marketingowe świadczone przez firmę (...) wobec firmy (...). Nie pamiętał czy był wówczas w posiadaniu pieczątki firmy (...) i podał, że wydaje mu się, że w tym czasie pieczątkę firmową miał W. M. lub M. T. (2). Nie umiał powiedzieć, czy to on podpisał się za W. M. na tych fakturach. (k.2689-2692)

Na rozprawie oskarżony J. B. nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i podtrzymał wcześniej złożone wyjaśnienia. Ponadto wyjaśnił, że wszystkie transakcje udokumentowane w fakturach VAT miały miejsce. (k. 3468-3470).

W toku ponownego rozpoznania sprawy oskarżony J. B. podtrzymał dotychczasowe wyjaśnienia w sprawie , argumentując , iż posiada pełną dokumentację dotyczącą wszystkich wyszczególnionych transakcji i to nie tylko w zakresie sprzedaży ale i zakupu oleju opałowego ciężkiego z rafinerii (...), a także transakcji potwierdzających przelewy, transakcji dokumentujących wynajem transportu. Oskarżony zaprzeczył aby przedmiotowe transakcje były fikcyjne , jego zdaniem każda transakcja była rzeczywistą transakcją, z którą wiązało się: zakup towaru po wcześniejszym dokonaniu pełnej przedpłaty do rafinerii, złożenie zamówienia w firmie transportowej, która również była firmą znajdującą się w J. znajdującą się 600 km stąd, i złożenia pełnomocnictwa na odbiór towarów w jego imieniu, który był dostarczany na podstawie zamówienia i dokonanej wcześniej przedpłaty przez firmę (...) w stosunku do firmy (...). Najpierw musiał otrzymać pieniądze i zamówienie, ponieważ nie dysponował środkami finansowymi na zakup tego towaru, a mógł ten towar nabyć dopiero po dokonaniu pełnej przedpłaty w rafinerii. Tam autocysterny były ważone, plombowane, poddawane szczegółowej kontroli i tak załadowany towar trafiał bezpośrednio do klienta. Ponieważ nie dysponował bazą przeładunkową realizował tylko zamówienia klienta, mając możliwość zakupu tego towaru gdyż miał podpisaną umowę z rafinerią w J., która gwarantowała , że taki towar w określonym czasie będzie mógł nabyć. Realizacja transakcji polegała na tym, że otrzymywał zamówienie na towar od firmy (...), składał go G. B., który reprezentował firmę (...) i wydawało mu się to rzeczą normalną i traktował B. jako przedstawiciela tej firmy, składał on zamówienie telefonicznie. To nie były transakcje, które byłyby realizowane w ściśle określonych terminach. Firma (...) składała zamówienie w zależności od posiadanych środków finansowych . Otrzymywał te środki na konto, wówczas kontaktował się z działem handlowym Rafinerii (...) i po uzyskaniu informacji, że może w określonym terminie nabyć towar, dokonywał przedpłaty na Rafinerię (...), przedpłata była na całość ceny. Towar był sprzedawany w kilogramach, dlatego następowało ważenie autocysterny przed załadunkiem a następnie po załadunku, różnicę stanowił towar, dlatego pewne rozbieżności w ilości mogły występować, ponieważ nikt po załadowaniu autocysterny nie zabierał towaru i go nie dolewał. Następnie uzgadniał transport z firmą transportową. Wysyłał faksem zlecenie oraz upoważnienie dla firmy transportowej w celu odbioru tego towaru a następnie ten towar jechał bezpośrednio pod wskazany adres przez firmę (...). Jedno miejsce dostawy wskazał, była to baza w O., tylko dlatego ponieważ tam miało zdarzenie gdzie podczas rozładunku kierowca wylał około 200 litrów oleju opałowego, co potwierdził na świadectwie jakości. Nie był w bazie w O. gdzie był dostarczany towar, z chwilą kiedy autocysterna była załadowana to w tym momencie właścicielem towaru była już firma (...). Dokumenty przewozowe w postaci świadectw jakości, dokumentów wagowych, otrzymywał od kierowcy razem z fakturami. O tym, że towar dotarł na miejsce i że towar dostarczył świadczy fakt, że firma (...) nie żądała od niego zwrotu dokonanej przedpłaty, dodatkowo realizowała dalsze zamówienia . Nie było stosowanych pokwitowań w zakresie dostarczenia towaru firmie (...) , natomiast wystawiał faktury dopiero po dostarczeniu towaru. Na każdej fakturze umieszczone są informację, że płatność za powyższy towar została zrealizowana oraz o tym, że ten towar będzie odprzedany lub zużyty na cele opałowe. Takie faktury dostarczał do firmy (...), kilka z nich dostarczał bezpośrednio przez przekazanie B., kilka wysyłał pocztą na adres firmy (...) z informacją i prośbą o opieczętowanie, podpisanie i zwrot kopii faktury. Te faktury w dokumentach, które zostały zabezpieczone łatwo rozpoznać ponieważ są złożone na cztery, a te które składał osobiście nie były zginane. Jedna dostawa była do O., inne dostawy były realizowane w różne miejsca, zajmował się tym B.. Zarzut obejmuje wszystkie faktury, które wystawił we współpracy z firmą (...) , oprócz tych faktur nie ma innych dokumentujących sprzedaż towarów do firmy (...), są to wszystkie transakcje jakie realizował z firmą (...) jako właściciel firmy (...). Gdyby towar nie został dostarczony firma (...) żądałaby zwrotu pieniędzy, nie podpisałaby faktury, nie potwierdziła odbioru towaru, gdyby taka dostawa nie miałaby miejsca. Nie posiadając bazy rozładunkowej musiał tak zorganizować dostawę aby wynajęty kierowca jak najszybciej dostarczył towar, rozładował i mógł powrócić na miejsce czyli do J.. Jest mało prawdopodobne a wręcz niemożliwe aby firma (...) prowadziła działalność charytatywną dając mu pieniądze nie otrzymując jednocześnie towaru. Oskarżony zarzucił , iż prowadził legalną działalność, kupował i sprzedawał towar, dostarczał go na miejsce, nie miał żadnych problemów z Urzędem Skarbowym, księgował wszystkie transakcje, odprowadzał wszystkie należne podatki. Z transakcji otrzymywał około 10 groszy na jednym litrze, tj. około 3-3,5 tyś zł dochodu na jednorazowej transakcji. Odnośnie firmy (...) - te dwie faktury, to była to identyczna sprzedaż jak każda pozostała, jednak w planach mieli z D. S. chęć współpracy dlatego też podzielili się zyskiem tzn. jeśli sprzedał do firmy (...) olej opałowy z zyskiem np. 5 groszy na litrze, a firma (...) odsprzedała ten olej zyskiem 5 groszy do firmy (...). Faktury były wystawiane w dniu dostawy, najprawdopodobniej zawsze tak było. Najpierw musiał posiadać dokumenty zakupu, na których widniała faktyczna ilość w kilogramach z rafinerii (...) oraz świadectwo jakości, na której znajdowała się wartość, gęstość tego oleju opałowego, ponieważ była ona zmienna, i dopiero wtedy po uzyskaniu takich informacji był w stanie dokonać przeliczenia z kilogramów na litr. Takie informacje mógł uzyskać dopiero po załadunku, czyli otrzymaniu wszystkich dokumentów i ile dokładnie tego towaru zostało załadowane i zaplombowane i ile opuściło Rafinerię (...). Parametry oleju opałowego zmieniały się a więc nie można było przyjąć stałych wartości. Poza tym na wszystkich dokumentach widnieją numery rejestracyjne samochodów, daty i godziny załadunków, imiona i nazwiska kierowców, za każdym razem był inny kierowca. Nie uczestniczył w rozładowaniu towaru z cysterny w tych transakcjach ,ale rozładowanie polega na zlaniu oleju z autocysterny do zbiornika, ponieważ był to ciężki olej opałowy nie mógł być przepompowany do innej cysterny. Oskarżony podniósł , iż to G. B. zamawiał towar w imieniu firmy (...), wiedział jak się nazywa dopiero w późniejszym terminie, znał go jako przedstawiciela firmy .

Oskarżony J. B. odnośnie drugiego zarzucanego mu czynu wyjaśnił , iż nie jest w stanie powiedzieć czy to on opisał te faktury i czy je wystawił, na pewno były to faktury, które potwierdzają faktyczne transakcje i były to faktury, które powinny znajdować się w dokumentacji firmy (...). Nie przypominał sobie aby podpisywał się za właściciela firmy (...), mógł wypisać takie faktury w formie treści czego dotyczą. Posiadał również pieczątkę firmy (...) ponieważ świadczył usługi marketingowe, otrzymał ją od pani T., która była jego przełożoną w Chemii W.. Pieczątka służyła do celów reklamowych, składania ofert, propozycji współpracy czy pozyskiwania klientów. Po okazaniu mu przedmiotowych faktur VAT J. B. wyjaśnił , iż nie przypomina sobie aby podpisywał się za M., na pieczątkach firmy (...) - raczej nie jest to jego pismo i raczej to nie są jego podpisy.

Oskarżony D. S. zarówno w toku postępowania przygotowawczego, jak też przed Sądem, nie przyznał do popełnienia zarzucanego mu czynu.

W dniu 8 października 2003 r. oskarżony D. S.przyznał, że handlował olejem opałowym z firmą (...)oraz firmą (...), przy czym był przekonany, że transakcje te miały miejsce w rzeczywistości. Oskarżony podał, że w 1999 r. poznał J. B.– właściciela firmy (...)ze S.. Poznał go w firmie (...), w której był kierownikiem działu technicznego. We wrześniu 2002 r. stracił pracę i wówczas z pomocą J. B.w październiku 2002 r. założył własną firmę (...), poinformował J. B., że może wyłożyć gotówkę na transakcje paliwowe, a on miał załatwić kontrahentów. W związku z tym w październiku 2002 r. przekazał J. B.kwotę 10 tysięcy EURO (ok. 37 – 38 tysięcy złotych) bez pokwitowania. Ta kwota miała być jego udziałem w transakcjach, zyskiem których J. B.miał się z nim dzielić (50%) Po pewnym czasie mieli zaoszczędzić pieniądze na dokonywanie wspólnych transakcji po szyldem ewentualnie nowo powstałej wspólnej firmy. Oskarżony podał nadto, że uzgodnił z J. B., że będzie mu przekazywał kwotę 2 tysięcy złotych miesięcznie, niezależnie od wysokości zysków uzyskanych z transakcji , miał na myśli konkretnie zyski z handlu z firmą (...). D. S.nadto wyjaśnił , iż razem z J. B.planowali wspólną pracę, więc zakupili działkę w D.. On był właścicielem tej działki , na niej zamierzali zbudować bazę paliw i małą stację benzynową. D. S.wyjaśnił , że w październiku 2002 r. otrzymał od J. B.kwotę 2000 zł, ale nie znał szczegółów transakcji zawieranych przez J. B.. Oskarżony podał, że naciskał J. B., aby wprowadził jego firmę na rynek, gdyż domyślał się, że można zarobić na obrocie paliwem większe pieniądze. J. B.zaproponował mu wówczas pośrednictwo w transakcji zakupu i sprzedaży oleju opałowego od firmy (...). Miał on miał kupować olej od firmy (...)i sprzedać go firmie (...). Oskarżony podał, że jego zdaniem wprowadzenie firmy (...)jako pośrednika między firmą (...)miało służyć tylko temu, aby jego firma zaistniała na rynku. J. B.powiedział, że przywiezie faktury przeprowadzone z firmą (...)oraz dokumentację tej firmy. W dniu 26 listopada 2002 r., tj. nabył od firmy (...)olej opałowy w ilości 25720 kg za kwotę 43 615,98 zł i ten sam olej sprzedał firmie (...)w tym samym dniu w ilości (...)(ilość podana w litrach, stąd rozbieżność w ilościach) za kwotę 47 626,36 zł. Faktury te zobaczył dopiero na początku grudnia 2002 r. kiedy J. B.przywiózł je do jego mieszkania w B., przywiózł wówczas faktury nr (...)z 26.11.2002 r. oraz nr (...)z 27.11.2002 r. obrazujące sprzedaż oleju opałowego przez firmę (...) firmie (...). Oskarżony D. S.podał, że na fakturach tych nie podpisał się w miejscu odbiorcy, gdyż wcześniej wypisał stosowne upoważnienie dla J. B.. Oskarżony podał, że następnie na swoim domowym komputerze wypisał dwie faktury odpowiadające fakturom przyniesionym przez J. B.:

- nr (...)z 26.11.2002 r. na sprzedaż przez firmę (...)oleju opałowego w ilości 29 800 litrów firmie (...),

- nr (...)datowaną na 27.11.2002 r. obrazującą sprzedaż przez firmę (...)oleju opałowego w ilości 2 4800 litrów za kwotę 39 635 zł.

Wypisane faktury podbił swoją pieczątką i podpisał, po czym oryginały i kopie tych faktur oddał J. B.. Nie otrzymał za to żadnych pieniędzy. Oskarżony podał, że otrzymał od J. B.– w październiku i listopadzie 2002 r. po 2 tysiące zł. Godził się na to, co on mu proponował. Wyjaśnił, że o transakcjach wiedział już w listopadzie 2002 r. z rozmów telefonicznych z J. B.. Nie wiedział, czy transakcje miały miejsce w dniu 26 i 27 listopada 2002 r. i ufał J. B.. Ogólnie okoliczności tych transakcji nie wzbudzały w nim podejrzeń. Następnie pod koniec grudnia 2002 r. oskarżony otrzymał od J. B.kopie wystawionych przez siebie faktur z pieczątką (...)i nieczytelnym podpisem. W związku z wystawieniem przez (...)dwóch faktur, z których wynikało, że kupił olej, oskarżony podał, że miał zapłacić teoretycznie J. B., czego jednak nie zrobił, gdyż wcześniej dał mu kwotę 40 tysięcy zł oraz dlatego że mieli wspólnie finansować transakcje. Poza tym wiedzieli, że pieniądze które oskarżony dostanie ze sprzedaży oleju firmie (...)w większej kwocie weźmie (...). Następnie przed 20 grudnia 2002 r. oskarżony otrzymał kwotę 39 635,36 zł. Oskarżony nie pamiętał od kogo otrzymał tę kwotę. Od razu przelał na konto firmowe J. B.w banku (...) S.A.kwotę 36 858,64 zł. Różnica miała być dla niego. To była kwota za 4 transakcje (dwie zakupu i dwie sprzedaży). Oskarżony podał, że przelew, który przyszedł na jego konto był związany z drugą transakcją sprzedaży oleju do (...). Oskarżony otrzymał telefoniczną informację, że pierwsza sprzedaż do (...)jest już rozliczona. J. B.powiedział oskarżonemu, żeby na tę kwotę 3000 zł sam sobie wystawił KP. Druk KP miał jednak wystawić nie na kwotę około 3 000 zł, lecz na kwotę widniejącą na fakturze pierwszej transakcji sprzedaży przez D.oleju do (...). Oskarżony wyjaśnił, że słyszał gdzieś , że na KP nie może być wystawiona kwota powyżej 20 tysięcy zł, dlatego też kwotę z faktury 47 626,36 zł powinien podzielić i wypisać na dwóch KP. Pomylił się jednak i wypisał dwa KP na kwoty 20 tysięcy zł i 19 635,36 zł, ale była to suma z drugiej faktury sprzedaży oleju do (...). Do września 2003 r. oskarżony otrzymywał od J. B.kwotę 2000 zł miesięcznie i chcąc te dochody zalegalizować, w związku z tym został sporządzony projekt dzierżawy działki przez J. B.. Za dzierżawę J. B.miał przekazywać oskarżonemu kwotę 2000 zł, na co oskarżony wystawiał mu faktury VAT. Oskarżony podał, że nigdy nie widział T. M. (1). Przyznał, że jest to możliwe że opieczętował bloczek KP – znaleziony u J. B.- pieczątką swojej firmy i podpisał się swoją parafką. Oskarżony podał, że nie wie w jaki sposób J. B.wszedł w posiadanie tego bloczka. (k.2857-2865) .

Oskarżony D. S. w dniu 9 października 2003 r. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wyjaśnił że zgadzał się na wszystko, gdyż chciał aby jego firma zaistniała na rynku paliwowym. W związku z tym współpracował z J. B.. Podał, że przekazał J. B. kwotę około 40 000 zł i z tych środków otrzymał od niego w okresie od października 2002 r. do maja 2003 r. około 16 000 zł. Reszta pieniędzy została przekazana J. B. została zainwestowana w zakup nieruchomości w postaci działki budowlanej w D., która kosztowała 13 000 zł. Do utworzenia wspólnej spółki nie doszło, gdyż wszystko przeciągało się w czasie. Kwota 40 000 zł nie została nigdzie zaksięgowana. Oskarżony podał, że zaksięgował faktury i odprowadził podatki i nie starał się o zwrot ewentualnej nadpłaty. Nie widział paliwa z tych faktur, gdyż ufał J. B.. Był przekonany że transakcje były prawdziwe. (k.2866-2869)

Na rozprawie oskarżony D. S. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że transakcje ujęte w fakturach miały miejsce w rzeczywistości. Oskarżony dodał, że pierwsza faktura wystawiona dla (...) rozliczona była gotówką w dwóch transzach na dokumenty KP tzw. Kasa Przyjmie, natomiast sprzedaż w trakcie drugiej transakcji opłacona została przelewem bankowym na jego konto. Transport miał organizować odbiorca. (k. 3480-3481)

Podczas ponownego rozpoznania sprawy oskarżony D. S. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu wyjaśniając , iż transakcje objęte przedmiotem niniejszego postępowania odbywały się na jego prośbę, naciskał na oskarżonego B. aby pozwolił mu zaistnieć na rynku paliwowym, co było związane z chęcią uzyskania koncesji. J. B. wspomniał, że jest możliwość dokonania takiej transakcji, otrzymał wówczas o niego pełną dokumentację firmy (...) - kopię dokumentów REGON i NIP. W czasie dokonywanych transportów był w stałym kontakcie telefonicznym, podczas kolejnych transakcji, które miały być i były planowane – miał być obecny i miał poznać kontrahentów. W związku z brakiem porozumienia z oskarżonym B. nie doszło do dalszych transakcji. Oskarżony wyjaśnił , iż nie miał wątpliwości co do prawdziwości tych dostaw, ponieważ w trakcie ich realizacji był w stałym kontakcie telefonicznym i był powiadomiony, że podczas jednej dostawy zostało rozlane paliwo podczas jego zrzutu do zbiorników. W związku z tym, że były pewne rozliczenia finansowe z J. B., podzielili się zyskami. Rozliczyliśmy się z zakupu bazy, ponieważ zakupiliśmy ją ze wspólnych środków i trzeba było to później jakoś rozliczyć. Oskarżony B. polecił mu firmę (...), że może z tą firmą współpracować, że jest to firma, która chce zakupywać paliwo, z którą on wcześniej handlował. Oskarżony nie posiadał informacji gdzie konkretnie towar był dostarczany, z przekazanych mu informacji przez J. B. wynikało , iż był on dostarczany przez firmę (...). Towar był zakupiony w Rafinerii (...) przez J. B. i on pośredniczył w transakcji między firmą (...) a M. , był pośrednikiem dlatego mógł uzyskać dochód , jego pośrednictwo polegało na tym, że kupował od firmy (...) i sprzedawał dla firmy (...), w ten sposób odbyły się te dwie transakcję. Zakupując towar, płatności dokonał przelewem, oskarżony nie potrafił podać za którą fakturę był dokonywany przelew, jedna płatność dokonana była na dokument „kasa przyjmie” i wówczas bezpośrednio rozliczył się z J. B.. Posiadał środki na dokonanie tych płatności, płatności były zrealizowane przed wystawieniem faktur. Miał poznać osobę , która była właścicielem firmy (...) , takie były uzgodnienia, miał jej pełną dokumentację, więc nie miał wątpliwości, że firma działa. Transakcje zostały rozliczone tak, że nie mieli żadnych zobowiązań wobec siebie i nie było żadnych zobowiązań wobec firm. Pieniądze, które wcześniej dał J. B. w kwocie 40 tys. EURO poszły na zakup paliwa i w ten sposób się z nim rozliczył – to było odnośnie jednej transakcji , i chodzi o drugą transakcje to były przelewy z firmy (...) i on wpłacił przelewem firmie (...). Za tą jedną transakcję nie zapłacił B., tzn. dał mu te pieniądze za dostawę wcześniej, a druga transakcja była dokonana przelewem. Jeśli chodzi o firmę (...) to oskarżony rozliczył się z nią bezpośrednio, firma (...) odnośnie drugiej transakcji pieniądze wpłaciła na konto J. B. z pominięciem jego firmy, później były dowody „kp” mające na celu potwierdzenie zaistniałej transakcji, obrót towarem i pieniędzmi. Dowody „kp” to było to rozliczenie, o którym mówił, że firma (...) miała przekazać pieniądze jego firmie ale, które przekazała J. B.. Do niego fizycznie pieniądze z tej drugiej dostawy nie wpłynęły . Oskarżony nie odpowiedział na pytanie czy otrzymał pieniądze od firmy (...) na podstawie okazanych mu dowodów „kp”.

***

Oceniając wyjaśnienia oskarżonego J. B. odnośnie zarzucanych mu czynów Sąd uznał, że można dać im wiarę w ograniczonym zakresie , mianowicie w takim w jakim znajdują one uzasadnienie i potwierdzenie w zgromadzonym materiale dowodowym.

W istocie zatem Sąd dał wiarę oskarżonemu J. B. w zakresie, w jakim jego wyjaśnienia odpowiadają ustalonemu stanowi faktycznemu. Należy bowiem podkreślić, że oskarżony potwierdza większość faktów co do pierwszego z zarzucanych mu czynów , poczynionych na podstawie dowodów z dokumentów , w szczególności faktur zakupu oleju opałowego dokonywanego od Rafinerii (...) S.A. , wyciągów z rachunku bankowych , dokumentacji związanej z wydaniem zakupionego przez oskarżonego towaru z Rafinerii (...) SA .

W szczególności Sąd za w pełni wiarygodne uznał wyjaśnienia oskarżonego J. B. w zakresie prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej , przeprowadzania transakcji handlowych polegających na zakupie i sprzedaży oleju opałowego z Rafinerii (...) SA , kwestiach związanych z dokonywanymi płatnościami , sposobem wydania towaru przez to przedsiębiorstwo. Wyjaśnienia oskarżonego J. B. w tym zakresie w pełni znajdują odzwierciedlenie w zgromadzonej na tą okoliczność dokumentacji . Z jego relacji wynikało , iż każdorazowo dokonywał on zakupu towaru w postaci oleju opałowego z Rafinerii (...) S.A. po czym towar ten był dostarczany do miejsca wskazanego przez kupującego, miejsca wskazanego przez G. B.. Dokonując analizy przedstawionych przez oskarżonego dowodów na okoliczność przeprowadzonych transakcji , stwierdzić należy , iż istotnie , mając na uwadze informację w tym zakresie uzyskaną od Rafinerii (...) S.A. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonywał on zakupu towaru od Rafinerii (...) SA , co każdorazowo znajdowało odzwierciedlenie w wystawionych na tą okoliczność fakturach , i tak :

- dnia 11 października 2002 roku oleju opałowego 1P extra , w ilości 25.760 kg , za kwotę z podatkiem VAT 40.855,36 zł,

- dnia 18 października 2002 roku oleju opałowego 1P extra , w ilości 24.760 kg , za kwotę z podatkiem VAT 39269,36 zł,

- dnia 25 października 2002 roku oleju opałowego 1P extra , w ilości 25.840 kg , za kwotę z podatkiem VAT 40982,24 zł,

- dnia 3 kwietnia 2003 roku oleju opałowego S , w ilości 26.230 kg , za kwotę z podatkiem VAT 54401,02 zł ,

- dnia 4 kwietnia 2003 roku oleju opałowego S w ilości 52.338 kg za kwotę z podatkiem VAT 108.549,01zł .

Wątpliwości Sądu budziły jednakże wyjaśnienia oskarżonego J. B. , w których dowodził jakoby ten w/w zakupiony przez niego towar został sprzedany T. M. (1) , prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą (...) . W ocenie Sądu , na podstawie przedstawionej przez oskarżonego J. B. w toku postępowania przed Sądem dokumentacji można by przyjąć za wiarygodne twierdzenia oskarżonego , aczkolwiek można na jej podstawie , przy uwzględnieniu pozostałych dowodów , wysnuć również odmienne wnioski. W szczególności , dokonując zestawienia przeprowadzonych przez oskarżonego J. B. transakcji , począwszy od zakupu w/w towaru , poprzez jego sprzedaż T. M. (1) nie sposób nie zwrócić uwagi na fakt różnego określenia jednostek sprzedawanego towaru . Podczas bowiem kiedy oskarżony J. B. dokonywał zakupu towaru od Rafinerii (...) SA wg kilogramów , dokonywał jego sprzedaży T. M. (1) wg litrów , i tak ,

- dnia 11 października 2002 roku zakupił olej opałowy 1P extra , w ilości 25.760 kg , za kwotę z podatkiem VAT 40.855,36 zł, by dnia 12 października 2002 roku sprzedać go (...) M. T. (1) w ilości 29.000 litrów, za kwotę 44.932,60 zł,

- dnia 18 października 2002 roku oleju opałowego 1P extra , w ilości 24.760 kg , za kwotę z podatkiem VAT 39269,36 zł, by dnia 19 października 2002 roku sprzedać go (...) M. T. (1) w ilości 29.260 litrów, za kwotę 45.335,44 zł,

- dnia 25 października 2002 roku oleju opałowego 1P extra , w ilości 25.840 kg , za kwotę z podatkiem VAT 40982,24 zł, by dnia 26 października 2002 roku sprzedać (...) M. T. (1) , w ilości 30.250 litrów, za kwotę 46. 869,35 zł,

- dnia 3 kwietnia 2003 roku oleju opałowego S , w ilości 26.230 kg , za kwotę z podatkiem VAT 54.401,02 zł , by dnia 3 kwietnia 2003 roku sprzedać (...) M. T. (1) olej opałowy S , w ilości 26.230 kg, za kwotę 58.561,10 zł . Nadto zwrócić należy uwagę na drugą transakcję z dnia 3 kwietnia 2003 roku , w tym dniu J. B. sprzedał (...) M. T. (1) również olej opałowy S , w ilości 25.800 kg, za kwotę 57.601,08 zł , podczas kiedy tegoż towaru , jak wynika z analizy faktur nie nabył , dopiero bowiem dnia 4 kwietnia 2003 roku nabył olej opałowy S w ilości 52.338 kg i który to mógł potencjalnie sprzedać T. M. (1).

W rezultacie , w ocenie Sądu już samo zobrazowanie ilości nabywanego przez oskarżonego J. B.towaru , poddaje w wątpliwość możliwość jego sprzedaży , zestawienie powyższych wielkości wskazuje , iż oskarżony sprzedawał więcej towaru niż dokonywał jego zakupu , średnio o 5.000 litrów . Za niewiarygodne Sąd jednocześnie uznał twierdzenia oskarżonego J. B.co do przeliczenia tychże wartości . Nie sposób bowiem uznać aby określając towar w litrach dokonywał pomnożenia ilości kilogramów i gęstości , wartości te w ocenie Sądu , z uwagi na fakt gęstości oleju opałowego , poniżej jedności , nigdy nie wskażą wartości równej ilościom kilogramów a wskażą wartości mniejsze . Poza tym , jak wskazywano powyżej oskarżony dnia 3 kwietnia 2003 roku nie mógł dokonać sprzedaży T. M. (1)towaru o łącznej wadze 52.030 kg (26.230 kg +25.800kg) , skoro tego dnia nabył towar jedynie w ilości 26.230 kg . W tym aspekcie pojawia się również kwestia samego dostarczenia sprzedawanego towaru przez oskarżonego J. B.. W czterech przypadkach , jak wynika z poczynionych przez Sąd ustaleń faktycznych towar zakupiony przez T. M. (1), dnia 12,19,26 października 2002 roku , 3 kwietnia 2003 roku miał był dostarczany środkiem transportu odbiorcy , a więc T. M. (1). W tej sytuacji wątpliwości budzi fakt wystawienia przez oskarżonego J. B.faktur transportowych (...) M. T. (1)dnia 30 października 2002 roku na łączną wartość 3195,18 zł , dnia 30 listopada 2002 roku na łączną wartość 3821,04 zł , dnia 30 listopada 2002 roku na łączną wartość 3.228,12 zł. Zebrany w sprawie materiał dowodowy , w tym zeznania świadka K. K., E. R., nie daje również jednoznacznej odpowiedzi gdzie zakupiony przez oskarżonego J. B.towar od Rafinerii (...)był dostarczany T. M. (1), wedle twierdzeń oskarżonego J. B.miał być on dostarczany do O.. Oskarżony nie potrafił również jednoznacznie wskazać , czy istotnie sprzedany przez niego towar T. M. (1)został mu faktycznie dostarczony , powyższe wywodził jedynie z braku roszczeń kierowanych z tego tytułu wobec jego osoby. Wskazywany przez oskarżonego J. B. M., jako ten który miał dostarczać towar T. M. (1)w swych zeznaniach wprawdzie potwierdza , iż dokonywał przewozu towaru dla J. B., tym niemniej nie potwierdził aby przywoził go do O., wskazując jedynie , iż towar przywoził do M..Świadek ten nie potwierdził również , wbrew twierdzeniom oskarżonego aby towar przywoził dla T. M. (1). (k. 2349-2350 akt ) Zebrany w sprawie materiał dowodowy nie dostarczył również dowodów świadczących o dostarczeniu towaru objętego spornymi fakturami przez J. T. (1) M., jako prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą (...). Brak jest w szczególności dokumentów potwierdzających powyższe , w tym dowodów odbioru towaru , oskarżony wprost wyjaśnia , iż takowych nie sporządzano. W tym aspekcie istotne są zeznania świadka T. M. (1). Wprawdzie w toku postępowania przed Sądem nie było możliwym jego bezpośrednie przesłuchanie , tym niemniej Sąd poczynił dodatkowe ustalenia faktyczne , celem stwierdzenia czy istotnie osoba ta prowadziła działalność gospodarczą , w szczególności czy składała deklaracje w Urzędzie Skarbowym w W.świadczące o przeprowadzaniu transakcji a tym samym prowadzeniu przez niego działalności gospodarczej. Jak wynika z pisma Naczelnika Urzędu Skarbowego w W.z dnia 20 grudnia 2012 roku T. M. (1)zamieszkały w W.przy ul. (...)o numerze identyfikacji podatkowej (...)nie figurował w prowadzonej przez tegoż Naczelnika ewidencji podmiotów prowadzących działalność gospodarczą , nie podlegał rejestracji jako podatnik VAT czynny , zobowiązany do składania deklaracji dla podatku od towarów i usług. W tej sytuacji jako wiarygodne należy uznać zeznania świadka T. M. (1)co do prowadzenia przez niego działalności pod firmą (...), a raczej nie prowadzenia tejże działalności. T. M. (1)przesłuchiwany w toku postępowania przygotowawczego w dniu 5 września 2003 roku wyjaśnił , iż nigdy jako M.nie sprzedawał , nie kupował faktycznie oleju , benzyny czy jakiegokolwiek towaru , faktycznie nie handlował żadnym towarem , wszystkie wypisane faktury gdzie jest sprzedawcą lub nabywcą są fikcją , za tą działalność otrzymywał pieniądze od D.oraz O., którzy przepuszczali duże kwoty pieniądze przez różne firmy , osiągając przy tym zyski i pomagając przy tym firmą załatwiać lewe interesy , stanowił ich przykrywkę do legalizowania nielegalnie osiąganych dochodów , z nieujawnionych źródeł . ( (...)akt ). Odnośnie faktur wystawionych na rzecz firmy (...), w zakresie zakupu oleju opałowego oraz usług transportowych prowadzonej przez oskarżonego J. T. (2) M.wskazał , iż obrazują one fikcyjne transakcje pomiędzy jego firmą a firmą (...), to wedle jego relacji G. B.zaproponował mu fikcyjne pohandlowanie z firmą (...), za wystawienie tych faktur nie otrzymał żadnych pieniędzy , otrzymał jedynie jakieś pieniądze od G. B.. Podobna sytuacja miała miejsce odnośnie transakcji pomiędzy firmą (...)a firmą (...)prowadzoną przez D. S., sprawę podpisu faktur załatwiał bezpośrednio z G. B.( k 1809 , 1838 -1839 akt ) T. M. (1)na okoliczność dokonanych wpłat na konto J. B.z dnia 25 października 2002 roku kwot 20.000 zł , w dniu 22 listopada 202 roku wpłaty kwoty 3.000 zł , w dniu 25 października 2002 roku wpłaty kwoty 22.000 zł , dnia 25 listopada 2002 roku wpłaty kwoty 41.000 zł stwierdził , iż wszystkie te wpłaty dokonał osobiście w obecności G. B., który mu te pieniądze przekazał , z tego J. B.miał swój udział , pieniądze te do banku przywoził B., wpłaty te miały świadczyć , o tym , iż jego transakcje z J. B.są prawdziwe ( k. 1840 akt ) Jednocześnie T. M. (1)zaprzeczył aby dokonywał wpłaty w dniu 12 grudnia 2002 roku i dnia 9 grudnia 2002 roku na kwoty 19635,36 zł oraz 20.000 zł na podstawie dowodów wpłat na rzecz D. S.prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...). W ocenie T. M. (1)zarówno J. B.jak i D. S.doskonale wiedzieli , iż przeprowadzane z prowadzonymi przez nich firmami transakcje paliwami są fikcyjne . ( k. 1849 , 2588-2589 akt ) Fakt wystawiania fikcyjnych faktur obrazujących sprzedaż pomiędzy firmą prowadzoną przez T. M. (2)a firmą (...)a objętych przedmiotem niniejszego postępowania w swych wyjaśnieniach potwierdza również L. O., stwierdzając , iż były to „lewe „ transakcje ( k. 1894 akt ) . Świadek ten wskazuje również powód takiej działalności.

W tej sytuacji za niewiarygodne należy znać wyjaśnienia oskarżonego J. B. , jakoby to T. M. (1) w ramach prowadzenia działalności gospodarczej dokonywał od niego zakupu oleju opałowego na podstawie przedmiotowych faktur w tym , aby istniały podstawy faktyczne do wystawienia przez J. B. na rzecz w/w firmy (...) faktur transportowych . Istotnie ,wobec przedstawionej przez oskarżonego J. B. dokumentacji co do nabywania przez niego oleju opałowego od Rafinerii (...) SA przyjąć należy , iż takowe zaistniało i potwierdzało rzeczywiste transakcje , tym niemniej zebrany w sprawie materiał dowodowy nie daje podstaw , wbrew twierdzeniom oskarżonego J. B. do przyjęcia jakoby ten to właśnie towar został sprzedany T. M. (1) . W tym zakresie, jak wskazywano powyżej zwrócić należy uwagę na jednostki , jakimi posługiwano się przy dokonywaniu transakcji czy też faktycznej ilości zakupionego przez J. B. towaru , w porównaniu do ilości towaru sprzedanego T. M. (1). Można jedynie domniemywać , po pierwsze iż towar ten został faktycznie sprzedany innej firmie , po drugie , iż firma ta związana była z osobą G. B. . G. B. , jest bowiem tą , która nawiązała współpracę z J. B. , która wedle relacji oskarżonego J. B. podawała się za T. M. (1) . G. B. w złożonych wyjaśnieniach a następnie zeznaniach tej okoliczności jednak zaprzecza ( k. 2122 akt ) , dowodząc jakoby w kontaktach z J. B. informował go o reprezentowaniu przez jego osobę firmy (...) . W szczególności swych wyjaśnieniach G. B. , relacjonuje , iż nie handlował paliwami z J. B. podając się za T. M. (1) , nie pośredniczył w tych transakcjach ( k. 2123 akt ) , by następnie podczas konfrontacji z J. B. ( k. 2638 akt ) i przed Sądem zeznać , iż mógł występować jako pośrednik , przy czym przedmiotowe transakcje pomiędzy T. M. (1) a J. B. czy D. S. miały miejsce . Jednocześnie G. B. nie potrafił wskazać , co stało się z nabywanym przez T. M. (1) olejem opałowym , gdzie został dostarczony , zaprzeczył w związku z twierdzeniami oskarżonego , iż towar ten był dostarczany do O. , wskazując jednocześnie , iż firma (...) miała w tym mieście magazyn paliwa.G. B. w ostateczności przyznał , iż T. M. (1) nie prowadził działalności gospodarczej , choć w momencie zawierania transakcji nic nie wskazywało , iż takowej nie prowadził. Ocena tychże twierdzeń zostanie przeprowadzona w dalszej części .( k. 911 akt tom XXVI akt )

Na wiarygodność nie zasługują również wyjaśnienia oskarżonego J. B., w których próbował dowodzić jakoby to G. B. podawał się za T. M. (1) . Powyższej okoliczności , jak wskazywano powyżej G. B. zaprzecza. Jednocześnie w tym aspekcie należy zwrócić uwagę na same wyjaśnienia oskarżonego J. B. w których podaje , jakoby to podczas nawiązania współpracy z rzekomym T. M. (1) nie pytał się o jego imię i nazwisko a pomimo to od razu przeszedł do omawiania warunków współpracy w zakresie transakcji olejem opałowym ( k. 2589 akt ) . Powyższe wyjaśnienia w ocenie Sądu nie są logiczne , zarazem należy je uznać za sprzeczne z zasadami doświadczenia życiowego i przyjętymi regułami prowadzenia działalności gospodarczej . Trudno bowiem wyobrazić sobie przedsiębiorcę , który dokonuje transakcji z osobą , której nie zna . Istotnym jest również , porównując wartość towaru sprzedanego T. M. (1) przez J. B. na podstawie przedmiotowych faktur VAT – kwota 253.299,57 zł do wartości dokonanych przedpłat -kwota 205.100 zł , iż były one niższe , co podważa twierdzenia oskarżonego J. B. jakoby to T. M. (1) prowadził działalność charytatywną . W tych okolicznościach należało by uznać przeciwnie , iż takową to oskarżony J. B. prowadził . W tej kwestii pojawia się również uregulowanie należności za wystawione przez J. B. faktury transportowe. W ocenie Sądu zebrany w sprawie materiał dowodowy nie pozwala na przyjęcie , iż powyższe , przy założeniu faktycznej realizacji tych usług, zostało uregulowane .

Reasumując , opisane transakcje , w ocenie Sądu miały inny cel , niż to co wynikało z treści wystawionych na tą okoliczność dokumentów. Zauważyć również należy , iż poprzez dokonywanie kolejnych transakcji następowało zwiększenie nie tylko ilości towaru będącego jej przedmiotem ale również dochodziło do zwiększenia jego ceny . Sytuacja ta dowodzi i potwierdza tezę przedstawioną przez T. M. (1) oraz L. O. , iż transakcje miały na celu wprowadzenie do obrotu dużych kwot pieniędzy przez różne firmy , stanowiąc jednocześnie tzw. przykrywkę do legalizowania nielegalnie osiąganych dochodów , z nieujawnionych źródeł .

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego J. B.również odnośnie drugiego z zarzucanych mu czynów. Oskarżony w tym zakresie dowodził jakoby to faktury VAT dokumentujące sprzedaż wyżej opisaną pomiędzy prowadzoną przez niego firmą a (...) s.c. A.i W. M., o nr (...)z dnia 10 czerwca 1999 roku , nr (...)z dnia 12 listopada 1999 roku , nr (...)z dnia 12 listopada 1999 roku , (...)z dnia 28 maja 2000 roku potwierdzały rzeczywiste transakcje przeprowadzone z w/w firmą (...). Zaprzeczył przy tym aby umieścił na tychże fakturach podpis W. M., przyznając jednocześnie , iż umieścił na tychże fakturach pieczątkę firmową prowadzonej przez siebie firmy , podpisał się oraz przy wystawieniu tychże faktur posługiwał się posiadaną pieczątką firmy (...) s.c. A.i W. M., jak wynika z protokołu dokonanego przeszukania .

Odnośnie pierwszej kwestii, wbrew wyjaśnieniom oskarżonego J. B.jedynie do kwietnia 1999 roku (...) s.c.zajmowała się zakupem towaru w postaci oleju opałowego . Jak wynika z zeznań świadka W. M.(k. 2667-2669 , 2678-2679 , k. 2763-2765 , 2768 -2773akt)firma (...) s.c.nie przeprowadzała transakcji handlowych z firmą (...), nie sprzedawała tej firmie oleju opałowego. Świadek W. M.zaprzeczył aby wystawiał , opieczętowywał czy podpisywał faktury VAT nr (...)z dnia 10 czerwca 1999 roku , nr (...)z dnia 12 listopada 1999 roku , nr (...)z dnia 12 listopada 1999 roku , nr (...)z dnia 28 maja 2000 roku dotyczące sprzedaży oleju opałowego pomiędzy prowadzoną przez niego firmą a firmą (...). Powyższe częściowo wynika również z zeznań M. T. (2)(k. 2674-2675 ,2678-2679 , 2824 -2825 akt) czy R. T.. (k.2817-2818akt )

Odnośnie drugiej , stwierdzić należy , jak wynika z treści opinii z przeprowadzonych badań porównawczych pisma ręcznego i podpisów z dnia 17 kwietnia 2005 roku przez biegłego sądowego J. F. ( k. 1690-1742 akt ), iż podpisy (...) widniejące w obrębie odcisku pieczątki o treści (...) s.c. (...) (...)-(...) W. , ul. (...) Regon (...) „ w pozycji „ imię i nazwisko oraz podpis osoby uprawnionej do wystawienia faktury i pieczęć firmowa sprzedawcy : usytuowany po prawej stronie , w dolnej części dokumentu na fakturach VAT :

-nr (...)z dnia 10 czerwca 1999 roku ,

-nr (...)z dnia 12 listopada 1999 roku ,

-nr (...)z dnia 12 listopada 1999 roku ,

-nr (...)z dnia 28 maja 2000 roku

nie zostały nakreślone przez W. M. , którego wzory pisma i podpisów przedstawiono do ekspertyzy jako materiał porównawczy a zostały one nakreślone przez J. B. , którego wzory pisma i podpisów przedstawiono do ekspertyzy jako materiał porównawczy. W tej sytuacji wyjaśnienia oskarżonego J. B. należy uznać za niewiarygodne . W istocie oskarżony w toku postępowania przed Sądem co do tej okoliczności nie zaprzeczał , stwierdzając jedynie , iż raczej to nie jest jego pismo i raczej to nie są jego podpisy.

Reasumując , ocenę wyjaśnień oskarżonego J. B. Sąd dokonał przez pryzmat pozostałego materiału dowodowego , w szczególności odnośnie przedmiotach transakcji z T. M. (1) prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą (...) w zestawieniu z treścią zgromadzonej na tą okoliczność dokumentacji , w tym tej przedstawionej przez samego oskarżonego , zeznań świadka T. M. (1) , G. B. , L. O. . W zakresie drugiego zarzucanego oskarżonemu czynu , w zestawieniu z zeznaniami świadka W. M. , M. T. (2), R. T. , treścią opinii z przeprowadzonych badań z zakresu pisma . Oskarżony J. B. nie przyznając się do popełnienia zarzucanych mu czynów próbował wykazać , iż przedmiotowe transakcje zostały przeprowadzone , dowodził również , iż to nie on dokonał nakreślenia podpisu o treści M. na fakturach VAT wystawionych na rzecz firmy (...) s.c. Sąd powyższym twierdzeniom oskarżonego z powyżej opisanych względów odmówił wiarygodności.

Dokonując oceny wyjaśnień oskarżonego J. B.nie sposób nie zwrócić uwagi na wyjaśnienia oskarżonego D. S. . Jego osoba również uczestniczyła w transakcjach w zakresie kupna-sprzedaży oleju opałowego T. M. (1). W 2 przypadkach , jak wynika z poczynionych przez Sąd ustaleń faktycznych D. S.w ramach prowadzonej działalność gospodarczej pod firmą (...), a mianowicie dnia 26 i 27 listopada 2002 roku wystawił faktury VAT dokumentujące sprzedaż oleju opałowego T. M. (1)prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą (...). T. M. (1)powyższej okoliczności zaprzecza , podobnie jak dokonaniu wpłaty środków finansowych na rzecz D. S.na podstawie dowodów wpłat z dnia 9 grudnia 2002 roku kwoty 19.635,36 zł za fakturę nr (...), z dnia 12 grudnia 2002 roku kwoty 20.000 zł za fakturę nr (...). D. S.w toku postępowania przed Sądem nie odpowiedział na pytanie czy faktyczne otrzymał środki finansowe na podstawie tychże dowodów wpłat. Jednocześnie powyższy olej, jak podaje oskarżony J. B.miał być uprzednio nabyty przez jego osobę od Rafinerii (...) S.A., po czym sprzedany D. S.. Dokonując analizy tych ostatnich transakcji zauważyć należy ,iż transakcjom tym nie towarzyszył żaden przepływ środków finansowych . Oskarżony D. S.nie dokonał zapłaty J. B.za rzekomo nabyty od niego towar , twierdząc niejako , iż część środków została uprzednio przekazana przez niego J. B.ok. 10.000 euro , z których to miała nastąpić zapłata , a zapłacił za towar jedynie częściowo dokonując przelewu kwoty 36.858,64 zł za fakturę (...), dopiero , co istotne dnia 20 grudnia 2002 roku. J. B.podaje natomiast , iż T. M. (1)dokonał zapłaty za towar sprzedany mu przez D. S.na podstawie przedmiotowych faktur VAT bezpośrednio jego osobie , poprzez wpłatę na prowadzone przez niego konto. Wpłaty te , jak wynika z poczynionych przez Sąd ustaleń faktycznych miały miejsce dnia 25 listopada 2002 roku w kwocie 41.000 zł , dnia 26 listopada 2002 roku w kwocie 40.000 zł oraz w kwocie 7.000 zł , przewyższały one zarazem wartość towaru sprzedanego przez D. S. T.. Idąc dalej, skoro jak twierdzi J. B. T. dokonał pełnej przedpłaty , a nawet nadpłaty za towar sprzedany jego osobie przez D. S., jakie było uzasadnienie dokonania przelewu przez D. S.na rzecz J. B.kwoty 36.858,64 zł, za fakturę (...). Ponadto , w złożonych wyjaśnieniach oskarżony D. S.wskazuje , iż faktury dokumentujące sprzedaż przez jego osobę oleju opałowego T. M. (1)zostały mu przywiezione do miejsca zamieszkania w grudniu 2002 roku przez J. B.. Oskarżony D. S.nie posiadał jednocześnie wiedzy co do miejsca dostarczenia sprzedawanego przez jego osobę towaru T. M. (1), twierdząc jakoby wszystkimi tymi sprawami zajmował się J. B.. Powyższe okoliczności podają w wątpliwość zaistnienie w/w transakcji .

Sąd ocenił jako wiarygodne zeznania świadka T. M. (1) . T. M. (1) w toku postępowania przygotowawczego w sposób szczegółowy opisał swój udział w przestępczym procederze , wskazał również cel jaki mu przyświecał. Zaprzeczył jednocześnie aby prowadził jakąkolwiek działalność polegającą na sprzedaży , zakupu oleju opałowego , w tym od J. B. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą jego V. czy D. S. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...). Jednocześnie T. M. (1) przyznał , iż dokonywał wpłaty na konto J. B. , środki na te wpłaty przekazywał mu wówczas G. B. . Zaprzeczył jednakże aby dokonywał jakiekolwiek wpłaty na podstawie dowodów wpłat na rzecz D. S. , co po części wynika z samych wyjaśnień tegoż oskarżonego. T. M. (1) podczas konfrontacji z J. B. zaprzeczył aby znał jego osobę , powyższe również wynika z wyjaśnień oskarżonego J. B. . Twierdzenia świadka T. M. (1) jawią się jako wiarygodne , są one logiczne, konsekwentne, spójne i znajdują potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym zgromadzonym w sprawie. Zeznania te nie zostały w żaden sposób zakwestionowane , co więcej fakt nieprowadzenia przez T. M. (1) działalności gospodarczej wynika jednoznacznie z pisma Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. , czy też z zeznań świadka L. O. oraz świadka G. B. . L. O. w złożonych wyjaśnieniach wprost stwierdza, iż transakcje pomiędzy J. B. a T. M. (1) były „lewe „ a ich celem było „pranie” pieniędzy , G. B. wprawdzie dowodził jakoby przedmiotowe transakcje miały miejsce , tym niemniej jednocześnie nie potrafił wskazać gdzie konkretnie zakupiony towar przez T. M. (1) został dostarczony , nie potwierdził również aby T. M. (1) prowadził jakąkolwiek działalność gospodarczą . Zebrany w sprawie materiał dowodowy nie dostarczył również dowodów świadczących o posiadaniu przez T. M. (1) zaplecza pozwalającego do prowadzenia działalności gospodarczej . W ocenie Sądu T. M. (1) nie miał żadnego powodu aby złożyć wówczas wyjaśnienia bezpodstawnie obciążające inne osoby , w tym J. B. czy D. S. . Jak sam przyznaje , jego rola ograniczała się do podpisywania faktur VAT świadczących o zakupie czy sprzedaży oleju, które to przedstawiał mu min. G. B., za co uzyskiwał od jego osoby pieniądze.

W dalszej części jako miarodajne Sąd ocenił zeznania świadka L. O. - świadek nie miał żadnych wątpliwości , iż transakcje pomiędzy firmą (...) a V. J. B. były „lewe” . Zeznania te korespondują z relacją świadka T. M. (1) oraz zgromadzoną na tą okoliczność dokumentacją .Świadek w swych zeznaniach sygnalizuje również , iż T. M. (1) wypłacał z posiadanego konta duże kwoty pieniędzy , które zanosił innym osobom , uzyskując z tego tytułu dochody ok. 1500 zł za jedną transakcję , w ocenie świadka powyższe związane było z praniem pieniędzy . ( k. 1867 akt ) Tożsamy obraz prezentuje w swych zeznaniach T. M. (1).

Zeznania świadka G. B. należy ocenić przez pryzmat całości zebranego w sprawie materiału dowodowego i uznać za wiarygodne jedynie te , które z nim korespondują . I tak , wprawdzie G. B. w swych zeznaniach podaje jakoby to transakcje przeprowadzone przez J. B. faktycznie miały miejsce , aczkolwiek równocześnie stwierdza , iż T. M. (1) nie prowadził działalności gospodarczej ( k. 910 akt tom XXVI ) i nie składał deklaracji podatkowej do Urzędu Skarbowego, choć na datę zawierania transakcji nic na to nie wskazywało. W jego ocenie to T. M. (1) zrzucił całą odpowiedzialność na prowadzoną przez niego firmę (...) . G. B. w swych zeznaniach zaprzecza aby w kontaktach handlowych z J. B. podawał się za T. M. (1) , nie wykluczając przy tym aby w tych kontaktach pełnił rolę pośrednika. Zeznania świadka G. B. Sąd ocenił jako wybiórcze , niepełne , świadek w wielu kwestiach zasłaniał się niepamięcią . Będąc skazany , w swych zeznaniach próbował swoją osobę przedstawić jako nieświadomą ofiarę działań T. M. (1) , L. O. czy J. D.. W tej sytuacji jedynie za wiarygodne Sąd uznał te jego zeznania, które dotyczyły nawiązania kontaktu z J. B. , odmawiając tym samym wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego J. B. .

Świadek M. B. – przesłuchiwany na okoliczność przewozu towaru zakupionego przez J. B. czy też D. S. w swych zeznaniach podał , iż towar ten , w postaci paliwa przewoził zwykle z rafinerii , w tym Rafinerii w J. do M. , nie wskazywał jednocześnie aby towar ten zawoził do O. . Za każdą taką usługę wystawiał fakturę transportową , która była realizowana przez oskarżonego J. B.. Faktury te zostały zabezpieczone w toku postępowania przygotowawczego . Świadek jednocześnie zaprzeczył aby znał osobę T. M. (1) . Zeznania tegoż świadka jawią się jako w pełni wiarygodne , Sąd nie znalazł podstaw aby je zakwestionować .

Zeznania świadka A. R. , K. K. , E. R. dotyczyły okoliczności wykonania przewozu towaru pobranego z Rafinerii (...). Świadek A. R.w swych zeznaniach podał , iż jako pracownik firmy (...)dokonywał przewozu towaru w postaci paliwa , towar ten był zawożony do O.oraz do G.. Świadek potwierdził jednocześnie , iż dokonał odbioru i przewozu towaru w dniu 18 października 2002 roku z Rafinerii (...) SA( k. 2624 akt ) , a więc towaru którego odbiorcą miał być J. B., stwierdzając , iż towar był przez niego przywożony do firmy (...)do W.lub do O., gdzie znajdowały się magazyny . Świadek nie kojarzył firmy (...)czy też firmy (...). Świadek K. K.w swych zeznaniach również potwierdza odbiór towaru z Rafinerii (...) SAw postaci oleju opałowego S w dniu 26 listopada 2002 roku . Wówczas to był zatrudniony w firmie prowadzonej przez L. D.w J.. Świadek zaprzeczył jednakże aby towar w tym dniu został przez niego dostarczony do S., jak wynikało by to z dokumentu wz , nie kojarzył osoby J. B.ani D. S.. Przyznał jednakże , iż towar ten mógł być dostarczony do innego miejsca , gdzie został odebrany . Relacja świadka E. R.dotyczyła odbioru i przewozu towaru w postaci oleju opałowego z Rafinerii (...) SAw dniu 25 października 2002 roku , którego nabywcą był J. B.. Świadek przyznał , iż tegoż dnia odebrał towar na podstawie dowodu wydania , był wówczas zatrudniony jako kierowca w (...) J.. Towar ten został dostarczony nie jak wynikało do dowodu wydania do S.a do O., tam nastąpił jego rozładunek na przyzakładową stację paliw . Zeznania świadków A. R., K. K., E. R.Sąd uznał za wiarygodne , stosowanie do posiadanej wiedzy w oparciu o okazane m dokumenty świadkowie podali okoliczności związane z odbiorem i dostarczeniem towaru z Rafinerii (...) S.A.

Za w pełni wiarygodne Sąd uznał zeznania świadka W. M. – wspólnika spółki cywilnej (...)(k. 2667-2672, 2677-2680, 2763-2765,2768-2773, 893-895 tom XXVI akt). W swej relacji świadek ten zaprzeczył aby prowadzona przez niego firma (...) s.c.przeprowadzała transakcje handlowe z firmą (...), w szczególność aby sprzedawała tej firmie olej opałowy . Świadek W. M.zaprzeczył również aby wystawiał , opieczętowywał czy podpisywał faktury VAT nr (...)z dnia 10 czerwca 1999 roku , (...)z dnia 12 listopada 1999 roku , (...)z dnia 12 listopada 1999 roku , (...)z dnia 28 maja 2000 roku dotyczące sprzedaży oleju opałowego pomiędzy prowadzoną przez niego firmą a firmą (...). Prowadzoną działalność gospodarczą zakończył w roku 1999 , w lutym ,wówczas na stanie nie miał żadnych towarów , które musiałby sprzedać . Powyższy obraz wynika również z zeznań świadka M. T. (2) czy też R. T. . M. T. (2)nie potwierdziła faktu transakcji na podstawie w/w faktur , stwierdzając jednocześnie , iż W. M.zakończył prowadzoną działalność gospodarczą w lutym 1999 roku. Świadek R. T.w swych zeznaniach złożonych w toku postępowania przygotowawczego nie kojarzył osoby J. B.choć nie mógł wykluczyć , iż znał jego osobę.

Przy ustalaniu stanu faktycznego w niniejszej sprawie Sąd oparł się w dużej mierze także na szeregu dokumentów załączonych do akt sprawy, w szczególności dowodach zakupu i wydania towaru z Rafinerii (...) SA , a przedstawionych przez oskarżonego J. B. . W tym zakresie , wobec potwierdzenia powyższych transakcji przez Rafinerię (...) S.A. nie było żadnych podstaw do ich zakwestionowania . Nie było również podstaw do zakwestionowania wpłat dokonanych na konto J. B. , gdzie wpłacającym miała być osoba T. M. (1) , po części powyższe wynika z zestawienia operacji na koncie J. B. , zawartego w aktach sprawy k. 2346 , tom XIII . Dokumenty powyższe stwierdzały rzeczywiste transakcje oraz wpłaty , które stanowiły potwierdzenie okoliczności podnoszonych przez J. B. oraz niewątpliwie miały niemały wpływ na ocenę przedmiotowej sprawy. Zakwestionowane faktury VAT stanowiły natomiast dowód tego co zostało w nich stwierdzone , bez odniesienia się - czy istotnie potwierdzały one rzeczywiste transakcje . Zebrany w sprawie materiał dowodowy nie dostarczył bowiem dowodów potwierdzających ten stan rzeczy. Być może transakcje te w istocie miały miejsce , tym niemniej każdorazowo odbiorcą nie była , jak to wskazano w treści tychże faktur firma (...).

Podstawą ustaleń faktycznych stały się również w opisanym powyżej zakresie faktury VAT wystawione przez (...) s.c.

Nadto Sąd dokonał również analizy akt postępowania sądowego prowadzonego przez tut. Sąd w sprawie o sygn. akt V K 1500/05 przeciwko G. B. , na okoliczność przeprowadzonego tam postępowania dowodowego oraz zapadłego rozstrzygnięcia.

Sąd w całej rozciągłości dał wiarę wnioskom zawartym w treści opinii biegłego z zakresu grafologii i badań dokumentów –J. F. . Biegły sądowy w oparciu o oryginały faktur VAT :

-nr (...)z dnia 10 czerwca 1999 roku ,

-nr (...) z dnia 12 listopada 1999 roku ,

-nr (...) z dnia 12 listopada 1999 roku ,

-nr (...)z dnia 28 maja 2000 roku

oraz wzory pisma i podpisów W. M. i J. B. , które przedstawiono do ekspertyzy jako materiał porównawczy jednoznacznie stwierdził , podpisy (...) widniejące w obrębie odcisku pieczątki o treści (...) s.c. (...) (...)-(...) W. , ul. (...) Regon (...) „ w pozycji „ imię i nazwisko oraz podpis osoby uprawnionej do wystawienia faktury i pieczęć firmowa sprzedawcy : usytuowany po prawej stronie , w dolnej części dokumentu na /w fakturach VAT nie zostały nakreślone przez W. M. , którego wzory pisma i podpisów przedstawiono do ekspertyzy jako materiał porównawczy a zostały one nakreślone przez J. B. , którego wzory pisma i podpisów przedstawiono do ekspertyzy jako materiał porównawczy. W ocenie Sądu powyższa opinia została sporządzona w sposób rzetelny i fachowy, zgodnie z obowiązującymi procedurami, stąd zasługuje w pełni na uwzględnienie.

Odnośnie danych osobopoznawczych dotyczących oskarżonych Sąd wykorzystał ich wyjaśnienia oraz dane wynikające z aktualnej karty karnej.

Jednocześnie Sąd przy ponownym rozpoznaniu sprawy ograniczył się, zgodnie z zaleceniami Sądu Okręgowego we Wrocławiu Wydziału IV Karnego przedstawionymi w uzasadnieniu wyroku z dnia 27 marca 2012 roku do przeprowadzenia postępowania dowodowego w odniesieniu do czynów zarzucanych oskarżonym J. B. oraz D. S. .

***

Oskarżonemu J. B. został przedstawiony zarzut , iż w okresie od 12 października 2002 r. do 6 kwietnia 2003 r., we W. i innych miejscowościach, działając w warunkach czynu ciągłego oraz wspólnie i w porozumieniu z T. M. (1) i innymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, prowadząc działalność gospodarczą w zakresie obrotu paliwami, jako właściciel firmy (...) z siedzibą w S., w fakturach VAT:

- faktura VAT nr (...) z dnia 12.10.2002 r. na kwotę 44 932,60 zł,

- faktura VAT nr (...) z dnia 19.10.2002 r. na kwotę 45 335,44 zł,

- faktura VAT nr (...) z dnia 26.10.2002 r. na kwotę 46 869,35 zł,

- faktura VAT nr (...) z dnia 30.10.2002 r. – transportowa,

- faktura VAT nr (...) z dnia 30.11.2002 r. - transportowa,

- faktura VAT nr (...) z dnia 30.11.2002 r. - transportowa,

- faktura VAT nr (...) z dnia 03.04.2003 r. na kwotę 58 561 zł,

- faktura VAT nr (...) z dnia 03.04.2003 r. na kwotę 57 601,08 zł,

- faktura VAT nr (...) z dnia 06.04.2003 r. – transportowa, poświadczył nieprawdziwe okoliczności odnośnie transakcji handlowych olejem opałowym, prowadzonym z firmą (...) z W., o łącznej wartości 265 518,31 zł w ten sposób, że wystawił, podpisał i opieczętował jako sprzedawca faktury VAT, wiedząc, że dotyczą one pozornych transakcji handlowych, nie mających w rzeczywistości miejsca, tj. popełnienia przestępstwa z art. 271 § 1 i 3 k.k. w zw. z art. 12 k.k., oraz , iż w okresie od 10 czerwca 1999 r. do 28 maja 2000 r. we W., działając w warunkach czynu ciągłego, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, prowadząc działalność gospodarczą w zakresie obrotu paliwami, jako właściciel firmy (...) z siedzibą w S., podrobił faktury VAT dotyczące sprzedaży przez firmę (...) – A. i W. M. z siedzibą we W., oleju opałowego, swojej firmie (...) z siedzibą w S., a w tym:

- fakturę VAT nr (...) z dnia 10.06.1999 r. na kwotę 24 156 zł,

- fakturę VAT nr (...) z dnia 12.11.1999 r. na kwotę 19 910, 40 zł,

- fakturę VAT nr (...) z dnia 12. 11.1999 r. na kwotę 18 739,20 zł,

- fakturę VAT nr (...) z dnia 28.05.2000 r. na kwotę 43 078,20 zł,

w ten sposób, że wypełnił, opieczętował pieczęcią firmy (...) i podpisał za właściciela firmy (...) powyższe faktury, a w dalszej kolejności wprowadził je do ewidencji księgowej swojej firmy (...),tj. popełnienia przestępstwa z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

Ustalenia faktyczna dokonane przez Sąd Rejonowy w sposób jednoznaczny i nie budzący jakichkolwiek wątpliwości wskazują na dokonanie przez oskarżonego zachowań bezprawnych opisanych w stawianych mu zarzutach, przy czym na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego i przeprowadzonej oceny dowodów, Sąd Rejonowy uznał, że zarzucany oskarżonemu czyn z art. 271§ 1 i 3 k.k. w zw. z art. 12 k.k. , gdzie w ramach prowadzonej działalności , przy wykorzystaniu przepisów Ustawy o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym z dnia 08 stycznia 1993 r. (Dz. U. z 1993 roku nr 11, poz. 50 ze zmianami), wykorzystując faktury VAT poświadczające nieprawdę co do transakcji sprzedaży oleju opałowego firmie (...) , do sporządzenia tym samym deklaracji podatkowych VAT 7 odzwierciedlających nieprawdę co do kwot podatku VAT naliczonego, podatku VAT należnego i rozliczenia podatku VAT, wymagały zmiany kwalifikacji prawnej . W ten sposób Sąd uznając sprawstwo oskarżonego J. B. odnośnie tegoż zarzucanego mu czynu uznał odmiennie niż oskarżyciel, że oskarżony swoim działaniem faktycznie wypełnił jedynie znamiona przestępstwa skarbowego , tj. czynu z art. 62 § 2 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s.

Po wejściu w życie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 roku o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym ( Dz. U z 1993 r Nr 11 poz. 50 ze zm. ) pojawiła się bowiem nowa kategoria przestępczości wykorzystująca zasady obliczania i uiszczania dochodu finansowego budżetu państwa. Podczas tych przestępstw dochodzi do zamachów na specyficzne dokumenty podatkowe jakimi są faktury VAT , który polega na fałszowaniu dokumentów jako autentycznych w ramach określonych procedur ustalania należności podatkowych w zakresie VAT .

Obowiązek wystawiania faktur VAT wyprowadziła cyt. ustawa z 1993 roku , przyjmując , iż podmioty będące podatnikami podatku VAT są obowiązane wystawić fakturę stwierdzającą dokonanie sprzedaży . Według przepisów ustawy faktura powinna wskazywać cenę jednostkową bez podatku VAT , podstawę opodatkowania , stawkę i kwotę podatku VAT , kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy .Obowiązek podatkowy powstaje natomiast z chwilą wydania (dostarczenia), przekazania, zamiany, darowizny towaru lub wykonania usługi, o których mowa w art. 2, z zastrzeżeniem ust. 2-10 oraz art. 6b i art. 35 ust. 2a-6. ( art. 6 ust 1 cyt ustawy ).Nie ulega przy tym wątpliwości , iż faktura VAT jest dokumentem mającym znaczenie prawne dla obowiązku podatkowego i w tym zakresie odpowiada definicji dokumentu na gruncie art. 115 § 14 k.k. jak również fakturze wystawionej w sposób nierzetelny na gruncie art. 62 § 2 i 5 k.k.s. , natomiast osoba uprawniona do wystawienia dokumentu –faktury VAT odpowiada podmiotowi przestępstwa z art. 271 § 1 k.k. Zasadnicze w tym względzie ma zatem ustalenie wzajemnej relacji przepisu art. 271 § 1 k.k. do przepisu art. 62 § 2 k.k.s. , w szczególności co obejmuje swoim pojęciem określenie „ faktury wystawionej w sposób nierzetelny „ a następnie ustalenie czy osoba uprawiona do wystawienia faktury VAT jest podmiotem przestępstwa z art. 271 § 1 k.k. W tym aspekcie zajął stanowisko Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 30 września 2003 roku , sygn. akt I KZP -22/-03 ( OSNKW 2003 , z.9-10, poz. 75 ) wskazując , iż prawidłowo wystawiona faktura VAT ma walor zaufania publicznego i tylko wtedy stwarza możliwość wywołania konsekwencji publicznoprawnych , jest zatem dokumentem zrównanym z dokumentem wystawionym przez organy państwowe . Z uwagi na to należy przyjąć , że skoro faktura VAT dokumentuje okoliczności istotne dla prawa publicznego i wywołuje konsekwencje publicznoprawne na równie z niektórymi dokumentami wystawianymi poprzez organy administracji państwowej , a uprawnienie określonych podmiotów do jej wystawiania płynie wprost z ustawy , to wystawca takiej faktury jest inną osobą uprawnioną do wystawienia dokumentu w rozumieniu art. 271 § 1 k.k. . Ponadto Sąd Najwyższy w podjętej uchwale przesądził , iż „ faktura nierzetelna „ o której mowa w art. 62 § 2 k.k.s. to zarówno faktura nieodzwierciedlająca rzeczywistego przebiegu zdarzenia odnośnie do niektórych tylko jego elementów , przy zaistnieniu jednak samej transakcji , jak i „ faktura fikcyjna „ dokumentująca czynność w ogóle nie zaistniałą . W pierwszej sytuacji wchodzi w grę odpowiedzialność z art. 62 § 2 k.k.s. , gdyż ten przepis jako lex specialis wypiera normę ogólną , czyli art. 271 § 1 k.k. , przepis art. 62 § 2 k.k.s. w zakresie penalizacji wystawiania faktur nierzetelnych zawiera bowiem w takim wypadku znamiona zawarte w art. 271 § 1 k.k. a znamieniem specjalizującym jest rodzaj wystawionego dokumentu w tym przypadku faktura oraz ograniczenie podmiotów tego czynu do wystawcy faktury . Przy fakturze fikcyjnej , jak wskazał Sąd Najwyższy są możliwe dwie sytuacje , jeżeli faktura to służy rozliczeniu z podatku np. podatku dochodowego poprzez pomniejszenie dochodu o wydatki będące kosztem uzyskania przychodu lub samego podatku – o udokumentowane ulgi , to wystawienie fikcyjnej faktury godzi w obowiązek podatkowy , na gruncie art. 62 § 2 k.k.s. nie jest bowiem istotne w jaki konkretnie obowiązek podatkowy godzi wystawienie nierzetelnej faktury , byle z uwagi na przedmiot ochrony norm w jakich przepis funkcjonuje –był to czyn przeciwko obowiązkom podatkowym w rozumieniu ordynacji podatkowej , natomiast kiedy wystawienie nierzetelnej faktury nie godzi w żaden obowiązek podatkowy nie można mówić o zaistnieniu czynu z ar. 62 § 2 k.k.s. i wtedy wchodzi w grę kwalifikacja z art. 271 § 1 k.k. , gdyż podatnik VAT jako uprawniony i zobowiązany do wystawienia faktury jest inną osobą uprawioną do wystawienia dokumentu w rozumieniu tego przepisu , zaś sama faktura –dokumentem , o którym mowa w art. 271 § 1 k.k. Sąd Rejonowy w pełni podziela powyższe stanowisko , jest ono również wyrażone w wyroku z dnia 1 grudnia 2003 roku , sygn. akt III KKN 184/01 –LEX Nr 83783 , z dnia 20 stycznia 2004 roku , sygn. IV K.K. -183/03 i zostało zaakceptowane w orzecznictwie Sądów Apelacyjnych ( por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 28 kwietnia 2004 roku , sygn. akt II Aka 65/04 –Krakowskie Zeszyty Sądowe 2004 , z. 7-8, poz. 64 czy wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu w sprawie o sygn. akt IIAKa 105/09 z dnia 3 września 2009 roku ).

Powracając do prawnokarnej oceny zachowania oskarżonego J. B. na podstawie poczynionych ustaleń faktycznych , zdaniem Sądu , samo użycie w kwalifikacji prawnej zarzucanego mu czynu art. 62 § 2 k.k., przewidującego odpowiedzialność karną z wystawiania oraz posługiwanie się fakturą wystawiona w sposób nierzetelny, spowodowało wchłonięcie czynu zakwalifikowanego jako przestępstwo z art. 271 § 1 i 3 k.k. w stosunku do faktur wystawianych przez J. B. na rzecz T. M. (1) prowadzącego rzekomo działalność gospodarczą pod firmą (...) , bowiem artykuł ten stanowi lex specialis w stosunku do tych powołanych w akcie oskarżenia. Jak stwierdził Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 23 listopada 2006 roku, sygn. akt IV KK 321/06 faktura VAT jest dokumentem, o jakim mowa w art. 271 § 1 k.k., zaś wystawca takiego dokumentu jest "inną osobą uprawnioną do wystawienia dokumentu”. Jeżeli jednak sprawca wystawia fakturę nierzetelną, godząc w obowiązek podatkowy, to dopuszcza się on czynu zabronionego, określonego w art. 62 § 2 lub 5 k.k.s., stanowiącego lex specialis". Jedynie zatem w wypadku, gdy wystawienie nierzetelnej faktury nie godzi w żaden obowiązek podatkowy, wtedy wchodzi w grę kwalifikacja prawna z art. 271 § 1 kk.

W ocenie Sądu zatem oskarżony J. B. posługując się fakturami nie potwierdzającymi rzeczywistego obrotu, wypełnił , jak wskazywano powyżej ustawowe znamiona przestępstwa stypizowanego w art. 62 § 2 k.k.s, w którym spenalizowano: a) wystawianie faktur i rachunków nierzetelnych oraz b) używanie takich nierzetelnych dokumentów transakcyjnych. Nierzetelna faktura w myśl art. 62 § 2 k.k.s. , jak rozważano powyżej , to zarówno faktura nieodzwierciedlająca rzeczywistego przebiegu zdarzenia, jak i faktura fikcyjna, dokumentująca czynność nieistniejącą. Wystawienie tej ostatniej (fikcyjnej) faktury godzi w prawidłowość ustalenia i wykonania zobowiązań podatkowych wobec Państwa, zwłaszcza gdy podatnik nieświadomy jej fikcyjności wypełnia swe zobowiązania finansowe. Faktura nieprawidłowo stwierdzająca fakty, w szczególności pomniejszająca podatek poprzez bezpodstawność stwierdzenia powinności zwrócenia podatku VAT albo obniżenia podatku należnego o podatek obliczony - godzi w obowiązek podatkowy i przyczynia się do zwiększenia zysku sprawcy o wartość podatku mu zwracanego. Posługiwanie się nierzetelną fakturą lub rachunkiem to już czyn popełniany przez podatnika (w praktyce odbiorcę rachunku lub faktury), który w postępowaniu w przedmiocie własnego zobowiązania podatkowego wykorzystuje nierzetelny dokument transakcji.

Z uwagi na fakt posługiwania się przez oskarżonego J. B. nierzetelnymi fakturami obniżanie przez niego podatku należnego w przypisanym okresie o kwotę podatku naliczonego w oparciu o w/w faktury stanowi naruszenie art. 19 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym ( Dz. U. z 1993 r. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.). Nie do zakwestionowania jest stwierdzenie, że uprawnienia do obniżenia kwoty podatku należnego nie przysługuje, gdy treść wystawionej faktury nie odpowiada rzeczywistemu zdarzeniu gospodarczemu.

Uwarunkowania umożliwiające realizację prawa do obniżenia podatku należnego dotyczy przede wszystkim zgodności z prawem dokumentów, wymienionych w art. 19 ust 3 powyższej ustawy. Dokumenty te odpowiadać zatem muszą przepisom ustawy oraz przepisom aktów wykonawczych, a w szczególności potwierdzić muszą faktyczne zdarzenia gospodarcze. Ze sformułowań powyższych przepisów poza wymogami formalnymi, którym powinna odpowiadać faktura, wynika przede wszystkim wymóg podstawowy: faktura powinna dokumentować faktyczną sprzedaż będącą jednocześnie u nabywcy zakupem towarów lub usług.

W wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 marca 1998 r. I S.A./Lu 1240/96 wskazano, że „prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze , a contrario, nie będzie można uznać za prawidłową fakturę, gdy sprzecznie z jej treścią wskazuje ona zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało, bądź zaistniało w innych rozmiarach, albo między innymi podmiotami. Elementy formalne wymagane przez w/w przepis mają jedynie znaczenie dowodowe”. Wojewódzki Sąd Administracyjny we W.w wyroku z dnia 4 lutego 2010 roku I SA /Wr 1858/09 stwierdził natomiast , wyjaśniając moment powstania obowiązku podatkowego , iż zgodnie z art. 19 ust 1 obecnie obowiązującej ustawy p.t.u. obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi . Stosownie do art. 19 ust 4 cyt. ustawy jeżeli dostawca towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą , obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury , nie później jednak niż w ciągu 7 dni , licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi , ustawodawca wiąże zatem moment powstania obowiązku podatkowego z wydaniem towaru kupującemu lub wykonaniem usługi . Należy przy tym zauważyć, iż z punktu widzenia powstania obowiązku podatkowego zarówno wydanie towaru jak i wykonanie usługi należy rozumieć jako czynności faktyczne , tak więc w sytuacji dostarczenia towaru do magazynu odbiorcy wydanie towaru dokonuje się z chwilą objęcia towaru przez odbiorcę w posiadanie , wydanie towaru dokonuje się z chwilą załadowania i pokwitowania odbioru . Wydania rzeczy nie można natomiast utożsamiać z przeniesieniem własności towaru. Należy bowiem rozróżnić zawarcie umowy sprzedaży powodującej przejście prawa własności od faktycznego wydania towaru . Zawarcie umowy sprzedaży nie jest równoznaczne z wydaniem towaru –czynnością faktyczną , przedmiotem dostawy jest rzecz oznaczona co do tożsamości a zatem aby dana rzecz została wydana musi być w sposób dostateczny zindywidualizowana. Powyższe stanowisko zdaniem Sądu Rejonowego można rozciągnąć dokonując interpretacji ówczesnego art. 6 ust 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym ( Dz. U. z 1993 r. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.), zgodnie z którym obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania (dostarczenia), przekazania, zamiany, darowizny towaru lub wykonania usługi, o których mowa w art. 2, z zastrzeżeniem ust. 2-10 oraz art. 6b i art. 35 ust. 2a-6. Ustawodawca każdorazowo wiąże w tym zakresie powstanie obowiązku podatkowego z czynnościami dokonanymi , z wydaniem towaru , jego przekazaniem a nie z samym momentem wystawienia faktury potwierdzającej zaistnienie zdarzenia prawnego .

Odnosząc te rozważania prawne do niniejszej sprawy stwierdzić należy , iż zebrany w sprawie materiał dowodowy nie dostarczył dowodów w zakresie prawidłowości zawierania, ewidencjonowania i prowadzenia rozliczeń w podatku od towarów i usług w transakcjach zakupu paliw ciekłych przez T. M. (1), T. M. (1)takiej ewidencji nie prowadził , nie składał również jak wynika , z treści pisma Naczelnika Urzędu Skarbowego w W.żadnych deklaracji podatkowych co do podatku od towarów i usług . T. M. (1)nie miał również żadnego zaplecza technicznego pozwalającego mu na zakup paliwa w ilościach wynikających z faktur wystawionych przez J. B.czy też D. S.. Brak jest w tym zakresie jakiejkolwiek dokumentacji księgowej, finansowej i podatkowej. Podnieść również należy , jak wynika z zeznań świadków A. R., K. K., E. R., iż osoby te przewożące towar z Rafinerii (...) SAnie kojarzyły osoby oskarżonego J. B.a towar nie był dostarczany do odbiorcy wskazywanego w dokumentacji . Brak jest również dokumentacji w zakresie przyjęcia odbioru towaru przez T. M. (1), dostarczonego mu rzekomo przez J. B.. Nawet w ocenie Sądu jeżeli przyjąć , jak dowodzi oskarżony J. B., iż przedmiotowe transakcje miały miejsce , to nie ulega wątpliwości , iż nie następowały one pomiędzy jego firmą a firmą rzekomo prowadzoną przez T. M. (1), T. M. (1)powyższej okoliczności zaprzecza . Jak wskazywano powyżej wątpliwości Sądu budzi również ilość sprzedawanego towaru przez J. B. T., w zestawieniu do ilości towaru zakupionego od Rafinerii (...) SA., poza tym fakt sprzedaży w dniu 3 kwietnia 2003 roku towaru , którego jeszcze oskarżony J. B.nie nabył.

Wszystkie wskazane powyżej okoliczności świadczą, w ocenie Sądu o pozorowanych transakcjach pomiędzy firmą prowadzoną przez J. B. a firmą rzekomo prowadzoną przez T. M. (1) polegających na wystawianiu faktur dotyczących transakcji nie mających pokrycia w rzeczywistości. W ocenie Sądu wbrew stanowisku oskarżonego J. B. sam fakt wystawienia faktury , mającej potwierdzać zawarcie transakcji w niniejszej sprawie – umowy kupna –sprzedaży , przy jednoczesnym braku kwestionowania przez tą stronę dostarczenia towaru , nie jest jednoznaczny z zaistnieniem zdarzenia gospodarczego, z którym łączy się powstanie obowiązku podatkowego . Jak bowiem powyżej rozważano istotnym w tym zakresie jest dokonanie rzeczywistych czynności faktycznych , polegających na wydaniu konkretnego towaru oznaczonego gatunkowo oraz ilościowo odbiorcy i objęcia go w posiadanie . Wydania towaru nie można natomiast utożsamiać z samym przeniesieniem własności towaru, co dokonuje się przez zawarcie samej umowy kupna sprzedaży. Przede wszystkim jednak , jak wynika z całokształtu zebranego w sprawie materiału dowodowego , o czym mowa powyżej , firma (...) nie prowadziła żadnej działalności gospodarczej a jego rola ograniczała się jedynie do uczestnictwa w ciągu transakcji , których celem było min. jak wskazuje w swych zalegalizowanie środków pieniężnych nieznanego pochodzenia. Działania powyższe po części prowadziły do nieprawidłowego rozliczenia przez J. B. podatku VAT poprzez sporządzenie deklaracji podatkowych VAT-7, zawierających nieprawdę co do kwot podatku VAT naliczonego oraz kwot podatku VAT należnego.

Podane powyżej fakty wyczerpują dyspozycje art. 23 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz.U. z 1993 r. Nr 11, póz. 50 ze zm.) i § 54 ust. 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15.12.1997 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz. U. z 1997 r. Nr 156, póz. 1024 oraz z 1998 r. Nr 153 póz. 999), a także § 50 ust. 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22.12.1999 r. (Dz. U. Nr 109, poz. 1245). Z przepisów podanych powyżej wynika, że faktury i faktury korygujące wystawiane są przynajmniej w dwóch egzemplarzach przy czym oryginał otrzymuje nabywca a kopię zatrzymuje sprzedawca. Zaś w przypadku jeżeli sprzedaż towarów została udokumentowana fakturami wystawionymi przez podmiot nie istniejący lub nieuprawniony do wystawiania faktur (odpowiednio § 54 ust. 4 pkt 1 a lub § 50 ust. 4 pkt 1a) oraz w przypadku gdy nabywca posiada faktury nie potwierdzone kopią u sprzedawcy (odpowiednio § 54 ust. 4 pkt 2 lub § 50 ust. 4 pkt 2) to faktury te nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego. W myśl wskazanych rozporządzeń podatnicy byli zobowiązani do przechowywania faktur i ich kopii przez okres pięciu lat. Zgodnie zaś z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 roku o podatku od towarów i usług, podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towaru i usług. Podstawowym warunkiem uprawniającym podatnika do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jest by faktura, z której wynika podatek naliczony wystawiona była przez podmiot uprawniony do jej wystawienia, w przeciwnym przypadku faktury te nie mogą stanowić podstawy do obniżenia podatku należnego. Dotyczy to również sytuacji określonej w § 54 ust. 4 pkt 2 (rozporządzenie z dnia 15 grudnia 1997 r.) czy § 50 ust. 4 pkt 2 ( rozporządzenia z dnia 22 grudnia 1999 r.), zgodnie z którymi podatnik posiadający fakturę nie potwierdzoną kopią u sprzedawcy nie może pomniejszyć podatku należnego o kwoty podatku naliczonego w tych fakturach. § 54 ust. 9 cytowanego rozporządzenia (lub odpowiednio § 50 ust. 6) stanowi, że przepisu ust. 4 pkt 2 nie stosuje się w przypadku gdy wystawca faktury uwzględnił wykazaną w niej sprzedaż i podatek należny dla podatku od towarów i usług. Z dokonanych ustaleń wynika , iż firma (...) odliczyła podatek należny , brak natomiast ewidencji sprzedaży w firmie (...) uniemożliwia wypełnienie dyspozycji zawartej w tym przepisie, ponieważ nie można stwierdzić, że te właśnie faktury stanowiły podstawę do sporządzenia przez nie deklaracji VAT-7.

W tym stanie rzeczy firma (...) nie mogła skorzystać z uprawnienia określonego w art. 19 ust. 1 cyt. ustawy. Ujęcie zaś zakwestionowanych faktur w ewidencji zakupu i odliczenie podatku naliczonego wykazanego w tych fakturach powoduje naruszenie obowiązku podatnika określonego w art. 27 ust. 4 ustawy, co z kolei skutkuje ustaleniem zobowiązania podatkowego określonego w art. 27 ust. 5 ustawy. W tym zakresie istotnym jest również stanowisko Trybunału Konstytucyjnego zawarte w uzasadnienie wyroku z dnia 6 czerwca 1998 roku (sygn. akt : U9/97) gdzie jednoznacznie stwierdzono, że „jeżeli wystawca faktury nie posiada jej kopii, ale także nie uwzględnia wykazanych w nich sprzedaży w deklaracji dla podatku od towarów i usług, to taki stan rzeczy nie zezwala nabywcy na obniżenie kwoty podatku należnego z takiego oryginału faktury do której brakuje kopii. Potrącenie VAT przez nabywcę w przypadku nieopłacenia go przez zbywcę jest niezgodne z sensem i celem ustawy o podatku od towarów i usług. Konstrukcja podatku VAT polega bowiem na tym, że sprzedawca wystawia fakturę i płaci do budżetu wykazany w niej podatek, a nabywca ma prawo do potrącenia ze swojego podatku jedynie kwoty zapłacone przez sprzedawcę”.

W ocenie Sądu analiza zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego prowadzi również do wniosku , iż oskarżony J. B. miał świadomość co do tego , iż nabywany przez niego towar nie jest sprzedawany firmie (...) . Gdyby istotnie tak było to osoba T. M. (1) nawiązałaby kontakt z osobą J. B. , dokonywałaby dostarczenia faktur świadczących o dokonaniu faktycznych transakcji, nadzorowała by ten proces , przedłożyła dokumenty stwierdzające dostarczenie i wydanie towaru . Jak wynika z wyjaśnień oskarżonego J. B. takie czynności nie były dokonywane , oskarżony próbował wykazywać , iż pozostawał w błędzie co do osoby T. M. (1) , za którą to uważał G. B. , G. B. tej okoliczności jednak zaprzecza . Trudno również uznać aby oskarżony J. B. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawierał transakcje z osobą , która tak jak wskazuje nie przedstawiła się , zwłaszcza mając na uwadze czasookres dokonywanych transakcji .

Jednocześnie , zdaniem Sądu oskarżony J. B. w zakresie przypisanego mu czynu działał wspólnie i w porozumieniu z T. M. (1) oraz G. B. na podstawie zawartego porozumienia. Proceder prowadzony przez oskarżonego był w przypisanym mu okresie , dlatego też należało jego czyn zakwalifikować jako przestępstwo ciągłe określone w art. 6 § 2 k.k.s. ( w stanie prawnym przed 17 grudnia 2005 roku ) który stanowi, iż dwa lub więcej zachowań, podjętych w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, uważa się za jeden czyn zabroniony; w zakresie czynów zabronionych polegających na uszczupleniu lub narażeniu na uszczuplenie należności publicznoprawnej, za krótki odstęp czasu uważa się okres kilku miesięcy.

Oskarżony J. B. stanął również pod zarzutem popełnienia przestępstwa z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

Odpowiedzialności karnej za przestępstwo z art. 270 § 1 k.k. podlega ten kto, w celu użycia za autentyczny, podrabia lub przerabia dokument lub takiego dokumentu jako autentycznego używa. Przestępstwo zatem materialnego fałszerstwa dokumentu może być popełnione albo przez podrobienie, albo przez przerobienie dokumentu. Istota podrobienia dokumentu sprowadza się do sporządzenia takiego zapisu informacji, któremu nadaje się pozory autentyczności, w szczególności zaś, iż pochodzi od określonego wystawcy (zob. J. Makarewicz, Kodeks karny z komentarzem, Lwów 1932, s. 233). Wystawca ten musi być zindywidualizowany, choć niekoniecznie musi to być osoba fizyczna. Podrobieniem dokumentu będzie także sporządzenie zapisu oświadczenia woli innej osoby, nawet jeżeli nie został podrobiony podpis tej osoby, byleby treść zapisu lub nadane mu cechy pozorowały, iż został przez nią sporządzony. Dla realizacji znamion podrobienia dokumentu wystarczające jest podrobienie tylko jego fragmentu (np. podpisu wystawcy czy też pieczęci lub daty, o ile ma ona znaczenie prawne). Uczynienie dopisków czy wprowadzenie nowych elementów do istniejącego już dokumentu nie jest jego podrobieniem, lecz przerobieniem. Nie ma jednak charakteru podrobienia dokumentu dokonanie takiego zapisu informacji, który przy wszystkich cechach dokumentu zawiera element pozwalający bez szczególnych kwalifikacji i wiedzy rozpoznać falsyfikat. Przerobienie natomiast dokumentu polega na nadaniu mu innej treści niż pierwotnie posiadał. Przerobienie polegać może na dokonaniu skreśleń, wymazaniu, uczynieniu dopisków, wywabieniu. Pojęcie używania sprowadza się do wykorzystywania funkcji, jakie może pełnić podrobiony lub przerobiony dokument. Użyciem dokumentu będzie przedstawienie go osobie uprawnionej do kontroli, czy zrealizowanie na jego podstawie określonego świadczenia, wprowadzenie do rejestru, dokonanie na jego podstawie określonej operacji księgowej, przedłożenie organowi prowadzącemu określone postępowanie dowodowe. Posługiwanie się sfałszowanym dokumentem w sytuacjach, które nie są związane z obrotem prawnym, nie ma charakteru "użycia" w rozumieniu art. 270 § 1 k.k. , jakkolwiek może spełniać znamiona usiłowania popełnienia tego przestępstwa.

Jednocześnie przestępstwo z art. 270 § 1 k.k. należy do przestępstw kierunkowych w związku z tym, iż działanie "w celu użycia (dokumentu) za autentyczny" należy do zespołu jego znamion. Nie może więc stanowić przestępstwa zachowanie sprawcy, który podrabia lub przerabia dokument w celu innym niż wskazany w ustawie .

Mając na uwadze powyższe rozważania prawne , przy uwzględnieniu zebranego w sprawie materiału dowodowego , w tym w oparciu o zeznania świadka W. M., treści opinii biegłego sądowego J. F.stwierdzić należy , iż oskarżony J. B.prowadząc działalność gospodarczą w zakresie obrotu paliwami, jako właściciel firmy (...)z siedzibą w S., podrobił faktury VAT dotyczące sprzedaży przez firmę (...)– A.i W. M.z siedzibą we W., oleju opałowego, swojej firmie (...)z siedzibą w S., a w tym:

- fakturę VAT nr (...) z dnia 10.06.1999 r. na kwotę 24 156 zł,

- fakturę VAT nr (...) z dnia 12.11.1999 r. na kwotę 19 910, 40 zł,

- fakturę VAT nr (...) z dnia 12. 11.1999 r. na kwotę 18 739,20 zł,

- fakturę VAT nr (...) z dnia 28.05.2000 r. na kwotę 43 078,20 zł,w ten sposób, że wypełnił, opieczętował pieczęcią firmy (...) i podpisał się za właściciela firmy (...), a w dalszej kolejności wprowadził je do ewidencji księgowej swojej firmy (...). W ocenie Sądu oskarżony J. B. miał przy tym pełną świadomość , iż przedmiotowe faktury nie odzwierciedlają rzeczywistych zdarzeń gospodarczych , a nadto , iż W. M. nie złożył na nich podpisu . Pomimo tych okoliczności oskarżony przedmiotowe faktury wprowadził do ewidencji księgowej prowadzonej firmy , prowadząc tym samym do odliczenia podatku naliczonego od kwoty podatku należnego w danym okresie rozliczeniowym .Oskarżony J. B. działał z pełnym rozeznaniem , zebrany w sprawie materiał dowodowy nie dał żadnych podstaw do stwierdzenia , iż przedmiotowe transakcje miały miejsce.

***

Biorąc pod uwagę wszystkie elementy podmiotowe i przedmiotowe stopnia społecznej szkodliwości czynów, w oparciu o przesłanki sądowego wymiaru kary wynikające z art. 53 k.k. oraz art. 12 i 13 k.k.s. Sąd uznał, iż współmiernymi do powyższych okoliczności, będą orzeczone w stosunku do oskarżonego w wyroku kary , za pierwszy czyn z art. 62 § 2 k.k.s. kara 20 stawek dziennych grzywny określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 100 zł , za drugi czyn z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. kara 6 miesięcy pozbawienia wolności. W przekonaniu Sądu orzeczone kary spełnią stawiane im cele tak w zakresie oddziaływania na samego oskarżonego , jak również we właściwy sposób wpłyną na kształtowanie świadomości prawnej społeczeństwa.

Przy wymiarze kary Sąd uwzględnił i wnikliwie rozważył całokształt istotnych okoliczności dotyczących oskarżonego i popełnionego przez niego czynu bacząc by wymierzone kary uznane być mogły za wyważone, słuszne i odpowiadające zarówno stopniu winy oskarżonych, jak i mierze społecznej szkodliwości popełnionych przez niego przestępstw Sąd uwzględnił wskazane w ustawie zasady i dyrektywy wymiaru kary. Kierował się także przede wszystkim prymatem wychowawczego oddziaływania kary na sprawców, uwzględniając w szczególności motywację i sposób zachowania się sprawcy, oczywiście bez pominięcia wskazań płynących z innych, ogólnych dyrektyw, zwłaszcza zaś przestrzegania obowiązku orzekania kary w granicach jej sprawiedliwości. Społeczna szkodliwość czynu oceniona przez pryzmat przepisu art. 115 § 2 k.k. a mianowicie rodzaju i charakteru naruszonego dobra , rozmiaru wyrządzonej lub grożącej szkody , sposobu i okoliczności popełnienia czynu , wagi naruszonej przez sprawcę obowiązków jak również postać zamiaru , motywację sprawcy , rodzaj naruszonych reguł ostrożności i stopień ich naruszenia , została przez Sąd oceniona jako średnia .

Jednocześnie Sąd uznał, iż brak jest argumentów uzasadniających wymierzenie oskarżonemu J. B. kary pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania. Oskarżony nie stanowi bowiem zdaniem Sądu takiego zagrożenia dla porządku prawnego, aby celem resocjalizacji konieczne było osadzenie go w zakładzie karnym. Z tego powodu Sąd zawiesił wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres próby wynoszący 2 lata. W przekonaniu Sądu kara z warunkowym zawieszeniem jej wykonania osiągnie swoje cele tak w zakresie prewencji indywidualnej jak i w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Jednocześnie wydając orzeczenie Sąd był zobowiązany do kierowania się dyrektywą określoną treścią art. 443 k.p.k. , zakazem reformationis in peius.

Orzeczenie o kosztach procesu znalazło odzwierciedlenie w treści przepisów art. 624 § 1 k.p.k. oraz art. 17 ust 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych , wobec faktu , iż oskarżony nie uzyskuje znacznych dochodów .

(...)

(...)

(...) J. B. (...)

(...)