Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 6 marca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2014 r. w Krakowie

na rozprawie sprawy z wniosku V. K.

przy uczestnictwie R. Ś. (1)

o podział majątku wspólnego

na skutek apelacji uczestnika

od postanowienia Sądu Rejonowego w Wadowicach

z dnia 25 kwietnia 2013 r., sygnatura akt I Ns 1125/10

postanawia:

1.  oddalić apelacje;

2.  zasądzić od uczestnika na rzecz wnioskodawczyni kwotę 1800 (tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.

UZASADNIENIE

postanowienia z dnia 6 marca 2014 roku

Wnioskodawczyni V. K. wniosła o podział majątku wspólnego nabytego w czasie trwania związku małżeńskiego z uczestnikiem R. Ś. (1) w ten sposób, aby wszystkie składniki majątkowe przyznać na własność uczestnika z jednoczesną spłatą na jej rzecz w kwocie 181.050 zł. Domagała się również zasądzenia od uczestnika na jej rzecz kosztów postępowania.

Uczestnik R. Ś. (2) zaakceptował sposób podziału majątku wspólnego wskazany przez wnioskodawczynię, w tym co do spłaty w wysokości połowy wartości tego majątku oraz wniósł o zasądzenie od wnioskodawczyni na swoją rzecz kosztów postępowania.

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy ustalił skład majątku wspólnego wnioskodawczyni i uczestnika (punkt I); ustalił, że nakład uczestnika na majątek wspólny opisany w punktu I.1 wynosi 14.606 zł (punkt II); ustalił, że udziały wnioskodawczyni i uczestnika w majątku wspólnym są równe (punkt III); dokonał podziału majątku wspólnego w ten sposób, że wszystkie opisane w punkcie I składniki majątkowe przyznał na wyłączną własność uczestnikowi (punkt IV); zasądził od uczestnika na rzecz wnioskodawczynię kwotę 105.926,19 zł płatną jednorazowo w terminie 3 miesięcy licząc od dnia od daty uprawomocnienia się orzeczenia w niniejszej sprawie z należnymi odsetkami ustawowymi na wypadek opóźnienia w jej zapłacie (punkt V); nakazał pobrać od wnioskodawczyni na rzecz Skarbu Państwa – Sadu Rejonowego w Wadowicach kwotę 243,27 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania wyłożonych tymczasowo przez Skarb Państwa – Sąd Rejonowy w Wadowicach (punkt VI); nakazał pobrać od uczestnika na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Wadowicach kwotę 1.431,77 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania wyłożonych tymczasowo przez Skarb Państwa – Sąd Rejonowy w Wadowicach (punkt VIII) oraz stwierdził, że w pozostałym zakresie każdy uczestnik ponosi koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie (punkt IX).

Podstawą rozstrzygnięcia był następujący stan faktyczny.

W dniu 20 września 1997 roku uczestnicy zawarli związek małżeński, który został rozwiązany prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 23 października 207 roku. Wyrokiem z dnia 20 lutego 2007 roku prawomocnym w dniu 14 marca 2007 roku Sąd Rejonowy w Wadowicach ustanowił rozdzielność majątkową między stronami z dniem 1 stycznia 2007 roku. W trakcie trwania związku małżeńskiego rodzice uczestnika aktem notarialnym z dnia 7 października 1998 roku darowali wnioskodawczyni i uczestnikowi na prawach małżeńskiej wspólności ustawowej własność nieruchomości położonej w B. składającej się z działki nr (...) i udział w 1/3 części we własności nieruchomości gruntowej położonej w B. składającej się z działek o nr (...). Przed zawarciem związku małżeńskiego uczestnik zakupił pustaki typu (...) w ilości 3000 sztuk z przeznaczeniem do budowy domu, z czego zostało zużytych 2500 sztuk. Strony nie posiadają dzieci (bezsporne). W chwili darowizny działka o nr (...) była zabudowana. W 2004 roku wnioskodawczyni i uczestnik przystąpili na tej działce do budowy domu, zakupili projekt domu w biurze projektów, za który zapłacili 1300 zł. Ponieśli koszty przygotowania dokumentacji w postaci opracowania mapy sytuacyjno – wysokościowej dla zaprojektowania lokalizacji budynku na działce w wysokości 800 zł, koszty opracowania adaptacji projektu budowy domu do sytuacji terenowej w kwocie 1200 zł, prac geodezyjnych w tym wytyczenia budynku w terenie dla robót ziemnych w kwocie 800 zł, wytyczenia robót budowlanych ścian, oznaczenia poziomów wysokościowych i zera budynku przez geodetę w kwocie 800 zł, zakupu przewodu wodociągowego w kwocie 200 zł, wykonania inwentaryzacji budynku i naniesienia na mapę w kwocie 1200 zł oraz koszty uzgodnienia projektu z Zespole Uzgodnienia Dokumentacji Projektowej w kwocie 200 zł, czyli łącznie w kwocie 6500 zł. Środki na ten cel pochodziły z dochodów uczestnika uzyskiwanych z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w trakcie trwania związku małżeńskiego. Po ślubie wnioskodawczyni i uczestnik przez okres 5 lat mieszkali u rodziców wnioskodawczyni. Później przeprowadzili się do rodziców uczestnika, gdzie mieszkali wspólnie w okresie prowadzonej budowy domu. Dom był budowany systemem gospodarczym z pustaków zakupionych przed ślubem przez uczestnika. Prace budowlane były wykonywane przez uczestnika, jego braci i ojca oraz wujków przy czym nie otrzymywali oni wynagrodzenia. Rodzina wnioskodawczyni nie uczestniczyła w żadnych pracach fizycznych przy budowie domu. Przy budowie murów pracował murarz G. S. wraz z pomocnikiem. Na tej budowie był on od 6 do 7 dni. Za wykonaną pracę w ramach wynagrodzenia uczestnik naprawił mu dwa samochody, kupując części do naprawy. Ponadto wnioskodawczyni zapłaciła mu wynagrodzenie w kwocie 600 – 700 zł, które w całości wraz z usługą naprawy pojazdów wyczerpało jego wynagrodzenie. Żwir do budowy domu był przywożony przez ojca uczestnika jego ciągnikiem z rzeki S., po uprzednim uzyskaniu stosowanego zezwolenia z Urzędu Gminy w T.. Koszty opłaty za zezwolenie poniósł uczestnik, natomiast sam pobór żwiru był bezpłatny. Deski, stemple, pale i tarcica zostały użyczone przez brata uczestnika, któremu przy budowie jego domu pomagał wcześniej uczestnik. Betoniarka i wyciąg zostały użyczone przez ojca uczestnika. Drut na pierwszą płytę przekazał stronom ojciec uczestnika. Pozostały materiał budowlany kupowany był przez strony z ich pieniędzy. Niewielką ilość cementu i wapna kupił ojciec uczestnika. W 2004 roku zostały ukończone prace na etapie wybudowania parteru, deku oraz wymurowania pustaków w ilości 4 lub 5 sztuk pod więźbę oraz komina na wysokości około 1 m od poziomu wylewki. V. K. angażowała się przy budowie domu, pomagała podawać materiał budowlany, sprzątała na budowie. Oprócz gotowania posiłków wraz z matką uczestnika dla pracujących przy budowie domu, robiła zakupy. Mięso do posiłków pochodziło z chowu przez rodziców uczestnika, kupowane były tylko wędliny. Rodzice uczestnika nie dawali stronom żadnych pieniędzy z przeznaczeniem do budowy domu. Czasami rodzice wnioskodawczyni pomagali finansowo przy kupnie jakiegoś materiału budowlanego, ale były to drobne kwoty. Do tego etapu zostało zużytych 2500 sztuk pustaków o wartości 14600 zł. W 2005 i 2006 roku nie były wykonywane żadne prace budowlane. Budowa domu prowadzona była dla małżonków. Nigdy nie było sytuacji, aby rodzice uczestnika bądź inni członkowie jego rodziny mówili, że dom budowany jest dla uczestnika. Rodzice uczestnika wręcz mówili, ze dom ten jest dla uczestników jako rodziny. Relacje pomiędzy stronami oraz pomiędzy nimi a rodzicami uczestnika dobrze układały się w trakcie prowadzonej inwestycji. Zaczęły się psuć pod koniec 2005 roku. To, że prace budowlane zakończyły się na etapie 2004 roku spowodowane było tym, że uczestnik nadużywał alkoholu, zaciągał kredyty, które nie były przeznaczane do budowy domu. Wnioskodawczyni mieszkała u rodziców uczestnika do lutego 2007 roku. W trakcie trwania małżeństwa w dniu 17 lipca 2006 roku uczestnik kupił samochód osobowy marki F. (...) za kwotę 5200 zł z pieniędzy pochodzących z dochodów z prowadzonej działalności. Samochód ten został sprzedany w dniu 22 kwietnia 2007 roku za kwotę 6500 zł. Pieniądze ze sprzedaży uczestnik przeznaczył na kupno blachy na dach do domu. W trakcie trwania małżeństwa wnioskodawczyni nie pracowała zawodowo. Uczestnik prowadził warsztat blacharsko – lakierniczy. Następnie poszerzył działalność o kupno i sprzedaż samochodów używanych. Prowadząc działalność gospodarczą sprzedawał w ciągu roku około 300 samochodów. W tym czasie uczestnik nie posiadał prawa jazdy, przed ślubem został orzeczony wobec niego zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych wskutek jazdy po spożyciu alkoholu. W związku z tym, że pomiędzy wnioskodawczynią a uczestnikiem była umowa, że wnioskodawczyni będzie pomagała mu w działalności gospodarczej poprzez kierowanie samochodem, V. K. jeździła z uczestnikiem wożąc go na giełdy oraz w sprawie kupna towarów. Niekiedy samochodem kierował kolega uczestnika. Studia w zakresie gospodarki nieruchomościami wnioskodawczyni rozpoczęła w 2003 roku. Uczestnik po zaprzestaniu prowadzenia działalności gospodarczej zatrudnił się jako kierowca, z tym, że od miesiąca nigdzie nie pracuje. Będąc zatrudniony otrzymywał wynagrodzenie w kwocie około 2000 zł. Zwrócił się on do swojego pracodawcy o rozwiązanie umowy o pracę, gdyż wykonywał ponadto prace przy załadunku i rozładunku towarów, które były dla niego za ciężkie. Nie posiada prawa do zasiłku dla bezrobotnych. Utrzymuje się z oszczędności jednakże nie podał w jakiej kwocie. Zamieszkuje wraz z rodzicami. Nie ponosi faktycznie żadnych kosztów, gdyż w zamian za zamieszkiwanie pomaga ojcu w jego gospodarstwie rolnym. Łączna wartość nieruchomości położonej w B. składającej się z działki o numerze (...) zabudowanej domem mieszkalnym, dla której w Sądzie Rejonowym w W. prowadzona jest księga wieczysta (...) wynosi 207.880,45 zł, w tym wartość budynku 144.922,25 zł. Wartość działki nr (...) wynosi kwotę 56.458,20 zł, wartość zakupu projektu domu i prac geodezyjnych niezbędnych do budowy budynku w kwocie 6500 zł, wartość udziału w 1/3 części we własności nieruchomości położonej w B. składającej się z działek o nr (...), dla której w Sądzie Rejonowym w Wadowicach prowadzona jest księga wieczysta (...) wynosi 12.077,93 zł. Wartość pustaków w ilości 2500 sztuk zużytych do budowy domu stanowiących nakład uczestnika na majątek wspólny wynosi 14.606 zł przy uwzględnieniu 5 % upustu przy sprzedaży.

Sąd Rejonowy zważył, że bezsporny między stronami był skład majątku wspólnego. Odnośnie kosztów zakupu projektu budynku i kosztów opracowania dokumentacji formalno –prawnej do podjęcia inwestycji, których uwzględnienia w podziela majątku wspólnego domagała się wnioskodawczyni, koszty z tego tytułu w łącznej wysokości 6500 zł zostały poniesione w trakcie trwania związku małżeńskiego w związku z czym należało również je uwzględnić przy podziale. Sporna między stronami pozostawała wysokość nakładów na nieruchomość gruntową. Poza pustakami zużytymi do budowy domu w ilości 2500 sztuk nie było żadnych innych nakładów uczestnika na majątek wspólny. Odnośnie ruchomości poza samochodem marki S. nie było żadnych innych składników wchodzących w skład majątku wspólnego. Samochód ten stanowił składnik majątku wspólnego, a skoro został zbyty przez uczestnika po dacie ustania małżeńskiej wspólności małżeńskiej i uczestnik nie dokonał podziału pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży to środki z tego tytułu muszą być rozliczone w tym postępowaniu. Sąd Rejonowy nie uwzględnił wniosku uczestnika o ustalenie nierównych udziałów. Powołując art. 43 k.r.o. wskazał, że z materiału dowodowego w żadnym razie nie wynika, aby wnioskodawczyni w sposób rażący lub uporczywy nie przyczyniała się do powstania majątku wspólnego. Wywodził, że uczestnik pracował zawodowo przez cały okres trwania małżeństwa, ale wnioskodawczyni „służyła” mu jako kierowca jeżdżąc z nim na giełdy, po towar niezbędny w prowadzonej działalności gospodarczej. Ponadto wnioskodawczyni angażowała się w budowę domu poprzez wykonywanie takich czynności, które były zarezerwowane dla kobiety. W zachowaniach wnioskodawczyni nie można dostrzec uporczywego uchylania się od pracy bądź świadczeń na rzecz majątku wręcz przeciwnie przez różne formy swej aktywności starała się zwiększyć wspólne dochody małżonków a przez to majątek wspólny, bądź umożliwić uczestnikowi powiększenie tego majątku. Biorąc pod uwagę, że wszystkie składniki majątkowe wchodzące w skład majątku wspólnego stron znajdują się obecnie w wyłącznym posiadaniu uczestnika Sąd Rejonowy w zakresie sposobu podziału majątku wspólnego dokonał ich podziału w ten sposób, że składniki majątkowej wchodzące w skład majątku wspólnego o łącznej wartości 226.458,38 zł przyznał na wyłączną własność uczestnika. Wartość udziału w majątku wspólnym wynosiła zatem kwotę 113229,13 zł, od której należało odliczyć wartość ½ części nakładów uczestnika z majątku osobistego na majątek wspólny, tj. kwotę 7303 zł. W związku z powyższym została zasądzona od uczestnika na rzecz wnioskodawczyni kwota 105926,19 zł płatna w terminie 3 miesięcy od dnia uprawomocnienia się postanowienia. Sąd Rejonowy uznał, że tak określony termin spłaty jest wystarczający, aby umożliwić uczestnikowi zebranie środków na pokrycie kwoty spłaty. Ponadto Sąd Rejonowy miał na względzie, że taki sposób podziału był akceptowany przez uczestnika od samego początku postępowania zatem winien był liczyć się z obowiązkiem spłaty. O kosztach postępowania orzekł Sąd Rejonowy na podstawie art. 520 § 1 k.p.c., zaś o kosztach sądowych na podstawie art. 113 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

Z powyższym rozstrzygnięciem nie zgodził się uczestnik zaskarżając je w zakresie punktu V i zarzucając mu:

- naruszenie art. 212 § 3 k.c. poprzez niewłaściwe zastosowanie tegoż przepisu prawnego w zakresie oznaczenia terminu uiszczenia przez uczestnika na rzecz wnioskodawczyni zasądzonej spłaty w wysokości 105926,19 zł przez oznaczenie terminu jej zapłaty na termin 3 – miesięczny licząc od prawomocności postanowienia w sprawie, zamiast ustalenia jej płatności w pięciu równych ratach rocznych po 21185,24 zł, które są płatne pierwsza rata w terminie 3 miesięcy od prawomocności postanowienia, zaś następne co rok licząc termin daty pierwszej raty i termin jej płatności;

- naruszenie art. 316 § 1 k.p.c. w zw. z art. 361 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. poprzez wydanie postanowienia w części dotyczącej punktu V bez uwzględnienia stanu rzeczy istniejącego w chwili zamknięcia rozprawy, a z którego wynika, że uczestnik nie pracuje zawodowo, jest zarejestrowany jako bezrobotny bez prawa do zasiłku od 19 marca 2013 roku, tak że tenże nie ma żadnego dochodu, nie jest w stanie na pewno uiścić w terminie 3 miesięcy od daty prawomocności postanowienia w sprawie zasądzonej od niego spłaty na rzecz uczestniczki w wysokości 105926,19 zł;

- naruszenie art. 224 § 1 k.p.c. w zw. z art. 299 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. poprzez zamknięcie rozprawy i wydanie zaskarżonego postanowienia w części dotyczącej punktu V bez ustalenia czy uczestnik posiada oszczędności pozwalające mu na uiszczenie na rzecz wnioskodawczyni zasądzonej spłaty w wysokości 105926,19 zł jednorazowo w terminie 3 miesięcy licząc od prawomocności postanowienia;

- naruszenie art. 233 § 1 k.p.c. przez dokonanie przez Sąd I instancji oceny wiarygodności i mocy dowodów w zakresie dotyczącym ustalenia możliwości dokonania spłaty w kwocie 3 miesięcy licząc od prawomocności wydanego postanowienia w sprawie bez wszechstronnego rozważenia zebranego w tym zakresie materiału dowodowego.

Podnosząc powyższe zarzuty domagał się zmiany punktu V postanowienia poprzez ustalenie, że spłata w wysokości 105926,19 zł zostanie dokonana przez uczestnika na rzecz wnioskodawczyni w terminie 3 miesięcy licząc od prawomocności postanowienia w pięciu równych ratach rocznych po 21185,24 zł, które są płatne pierwsza rata w terminie 3 miesięcy od prawomocności postanowienia, zaś następne co rok licząc termin daty pierwszej raty i termin jej płatności oraz zasądzenia od wnioskodawczyni na swoją rzecz kosztów postępowania apelacyjnego.

Wnioskodawczyni wniosła o oddalenie apelacji i zasądzenie na swoją rzecz kosztów postępowania apelacyjnego.

Sąd Okręgowy akceptuje ustalenia faktyczne Sądu Rejonowego i przyjmuje je za podstawę rozstrzygnięcia apelacyjnego. Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił, że uczestnik w momencie zamknięci rozprawy nie posiadała pracy. Ustalenia te nie były kwestionowane przez apelację. Z uwagi jednakże na fakt, na zarzuty apelacji koncentrują się wokół możliwości dokonania spłaty przez uczestnika w terminie wskazanym przez Sąd Rejonowy Sąd Okręgowy dokonał uzupełniających ustaleń faktycznych na okoliczność ustalenia aktualnej sytuacji majątkowej stron i terminu, w którym możliwe jest dokonanie przez uczestnika spłaty na rzecz wnioskodawczyni. Ustalenia te przedstawiają się następująco:

Wnioskodawczyni V. K. pracuje w K. jako administrator nieruchomości. Utrzymuje się z dochodów w wysokości 1680 zł brutto. Obecnie mieszka u rodziców w domu jednorodzinnym w S. gdzie zajmuje jeden pokój. Kwotę spłaty chciałby przeznaczyć na zakup mieszkania.

dowód: zeznania wnioskodawczyni (k. 466 – 467)

Uczestnik R. Ś. (2) w 2013 roku pracował przez okres około pięciu miesięcy i średnio otrzymywał kwotę około 2200 zł. Obecnie jest zarejestrowany jako bezrobotny. Na spłatę wnioskodawczyni nie poczynił żadnych oszczędności, gdyż z zarobionych w 2013 roku pieniędzy czynił nakłady na dom. Założył wodę, doprowadził prąd i wodę. Aktualnie nie ma on żadnych oszczędności. Zamieszkuje wraz z rodzicami w jednym pokoju. W celu dokonania spłaty wnioskodawczyni ma zamiar zaciągnąć kredyt.

dowód: zeznania uczestnika (k. 467), częściowo zeznania wnioskodawczyni (k. 467)

Sąd Okręgowy za wiarygodne uznał zeznania złożone przez strony, gdyż były one szczere i zgodne z rzeczywistością. Ponadto w zakresie dotyczącym miejsca, w którym zamieszkuje uczestnik były one ze sobą zgodne. Sąd Okręgowy nie czynił ustaleń w oparciu o tę część zeznań wnioskodawczyni, w której wskazała, że w jej ocenie uczestnik nadal pracuje. Zeznania w tym zakresie oparte były tylko na jej domysłach i nie znalazły potwierdzenia w relacji samego uczestnika.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Apelacja podlegała oddaleniu.

Z uwagi na zakres zaskarżenia rozważania Sądu Okręgowego będą odnosić się wyłącznie do kwestii terminu zasądzonej od uczestnika na rzecz wnioskodawczyni spłaty i ewentualnego rozłożenia jej na raty.

Zarzuty apelacji zmierzały do wykazania, że uczestnik nie jest w stanie uiścić spłaty na rzecz wnioskodawczyni jednorazowo w terminie trzech miesięcy licząc od daty uprawomocnienia się orzeczenia. Zarzuty te nie były zasadne, gdyż rozstrzygnięciu Sadu Rejonowego nie sposób postawić zarzutu dowolności. Zauważyć należy, że już od samego początku postępowania, gdyż w dniu 10 lutego 2011 roku w odpowiedzi na wniosek uczestnik postulował, aby własność nieruchomości i ruchomości została przyznana na jego rzecz z obowiązkiem spłaty wnioskodawczyni. W tamtym okresie uczestnik pracował i otrzymywał z tego tytułu dochody. W związku z czym mógł czynić oszczędności celem dokonania spłaty wnioskodawczyni. Ponadto od złożenia odpowiedzi na wniosek do chwili obecnej minęły trzy lata, w czasie których powinien był gromadzić środki na spłatę. Tymczasem już po wydaniu nieprawomocnego rozstrzygnięcia zarobione pieniądze w kwocie około 10000 zł spożytkował w całości czyniąc nakłady na swą nieruchomość, co do której nawet nie twierdzi, że zamierza w niej zamieszkać. W tym stanie rzeczy kiedy uczestnik miał realną możliwość zaoszczędzenia kwoty spłaty a nie uczynił tego mimo, że nic nie stało temu na przeszkodzie nie może aktualnie skutecznie podnosić, że ustalony przez Sąd Rejonowy termin uiszczenia spłaty nie uwzględnia jego sytuacji osobistej i finansowej. Nie można przy tym pomijać okoliczności, że wskutek zapadłego orzeczenia o podziale majątku dorobkowego uczestnik stał się właścicielem nieruchomości zabudowanej w związku z czym może ona posłużyć jako zabezpieczenie ewentualnie zaciągniętego kredytu z przeznaczeniem na spłatę wnioskodawczyni. Nie bez znaczenia dla uznania rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego za prawidłowe pozostaje również to, że wnioskodawczyni nie ma aktualnie zaspokojonych potrzeb mieszkaniowych, gdyż zamieszkuje wraz z rodzicami i musi dojeżdżać do pracy w K. w związku z czym planuje kwotę spłaty przeznaczyć na zakup mieszkania. Tymczasem uczestnik mieszka u rodziców, nie gromadzi żadnych oszczędności a zarobione w 2013 roku pieniądze przeznaczył w całości na rozbudowę domu. Biorąc zatem pod uwagę interesy obu stron postępowania stanąć należało na stanowisku, że zaskarżone postanowienie w sposób należyty je uwzględnia. W niniejszym stanie faktycznym brak było też możliwości rozłożenia zasądzonej spłaty na pięć rat płatnie rocznie bowiem w sytuacji, gdy wnioskodawczyni chce dokonać zakupu mieszkania, oczekiwanie na uiszczenie kolejnych rat przez tak długi okres czasu spowodowałby, że zasądzona spłata utraciłaby dla niej swój ekonomiczny charakter. Reasumując wskazać należy, że w realiach niniejszej sprawy uiszczenie przez uczestnika kwoty spłaty w terminie ustalonym przez Sąd Rejonowy uwzględnia interesy obu stron, a uczestnika nie obciąża ponad miarę.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. oddalił apelację.

O kosztach postępowania odwoławczego Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 520 § 3 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c. i w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. biorąc pod uwagę, że apelacja uczestnika została w całości oddalona. Na zasądzoną od uczestnika na rzecz wnioskodawczyni kwotę 1800 zł złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika wnioskodawczyni będącego adwokatem ustalone w oparciu o § 7 pkt 10 w zw. z § 6 pkt 6 w zw. z § 13 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (t. j. Dz. U. z 2013 roku, poz. 461).

Ref. SSR Małgorzata Zając