Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 października 2014 r.

Sąd Okręgowy w Przemyślu III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący – Sędzia SO Danuta Nowak

Sędzia SO Anna Kicman (spr.)

Sędzia SO Lucyna Oleszek

Protokolant st. sekr. sądowy Elżbieta Onufryk

po rozpoznaniu w dniu 2 października 2014 r. w Przemyślu

na rozprawie

sprawy z powództwa B. K. (1)

przeciwko Zespołowi Szkół Rolniczych im. (...) w Z.

o przywrócenie do pracy

na skutek apelacji strony pozwanej

od wyroku Sądu Rejonowego w Jarosławiu IV Wydziału Pracy

z dnia 31 marca 2014 r. sygn. akt IV P 101/13

I.  o d d a l a apelację,

II.  z a s ą d z a od strony pozwanej Zespołu Szkół Rolniczych

im. W. W. w Z. na rzecz powódki B.

K. kwotę 60 zł ( słownie złotych: sześćdziesiąt) tytułem

zwrotu kosztów zastępstwa procesowego za II instancję.

Sygn. III Pa 32/14

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 2 października 2014 r.

Powódka B. K. (1) w dniu 20 maja 2013 r. wystąpiła
z powództwem przeciwko Zespołowi Szkół Rolniczych im. (...) w Z., domagając się uznania za bezskuteczne wypowiedzenia jej przez pozwanego dotychczasowych warunków pracy i płacy dokonanego pismem
z dnia 10 maja 2013 r.

W uzasadnieniu podała, że jest działaczem związkowym ( (...)), chronionym. Wypowiedzenie warunków pracy jej zdaniem naruszało prawo.

W dniu 5 czerwca 2013 r. powódka B. K. (1) wystąpiła natomiast przeciwko pozwanej szkole z powództwem o uznanie wypowiedzenia stosunku pracy dokonanego pismem z dnia 29 maja 2013 r. za bezskuteczne i zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

Na uzasadnienie swojego roszczenia podała, że pozwany pismem z dnia 10 maja 2013 r. poinformował powódkę, że ogranicza jej wymiar zatrudnienia do 15,90/18 etatu z powodu zmniejszenia liczby oddziałów
w roku szkolnym 2013/2014, co wpływa na zmniejszenie liczby zajęć edukacyjnych i uniemożliwia zatrudnienie powódki w pełnym wymiarze zajęć. Pismo to dla powódki było niezrozumiałe i zgodnie z pouczeniem odwołała się do sądu. Pismem z dnia 29 maja 2013 r. pozwany rozwiązał
z powódką stosunek pracy za wypowiedzeniem i jako przyczynę podał zmniejszenie liczby oddziałów klas w szkole, co w konsekwencji uniemożliwia zatrudnienie powódki w pełnym wymiarze zajęć. Ponadto dodał, że
z przyjętego arkusza organizacji szkoły wynika, że zmniejsza się ilość godzin języka polskiego i wiedzy o kulturze oraz, że powódka nie wyraziła zgody na ograniczenie zatrudnienia. Powódka zarzuciła, że wskazana przyczyna jest zbyt ogólna, pozwany konkretnie i jednoznacznie powinien wskazać przyczyny, ilość godzin z poszczególnych przedmiotów w szkole i jaki to ma związek przyczynowy z dokonanym wypowiedzeniem. Powódka wskazała również na brak konsultacji związkowej, brak zgody związku na rozwiązanie z nią umowy o pracę. Ponadto podała, że u strony pozwanej jest zatrudniona od 1 września 1981 r. na podstawie mianowania na stanowisku nauczyciela w pełnym obowiązkowym tygodniowym wymiarze godzin tj. 18/18 zajęć dydaktyczno-wychowawczych. Jest ona nauczycielem dyplomowanym, posiada kwalifikacje do nauczania języka polskiego i wiedzy o kulturze.

Pozwany Zespół Szkół Rolniczych im. (...) w Z.
w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości.

W uzasadnieniu podano, że w roku szkolnym 2013/2014 nastąpi
u pozwanego zmniejszenie liczby oddziałów z dotychczasowych 11 do 8. Następstwem redukcji oddziałów jest zmniejszenie liczby godzin edukacyjnych. Dla przedmiotu nauczanego przez powódkę tj. języka polskiego i wiedzy o kulturze oznacza to zmniejszenie liczby godzin o 11,64. Pozwany podał, że oprócz powódki przygotowanie do nauczania języka polskiego ma także B. K. (2). Pozwany złożył powódce w dniu 10 maja 2013 r. ofertę nieznacznego ograniczenia wymiaru etatu z 18/18 do 15,90/18. B. K. (2) należy także do kręgu osób objętych ochroną związkową. Rozumiejąc sytuację pozwanego wyraziła zgodę na zatrudnienie w niepełnym wymiarze godzin. Zdaniem pozwanego powódka zadawała sobie sprawę jakie konsekwencje niesie mniejszy nabór uczniów na rok szkolny 2013/2014 i zmniejszenie liczby oddziałów. Sprawa ta była wielokrotnie poruszana na konferencjach Rady Pedagogicznej.

Pełnomocnik powódki na rozprawie w dniu 24 marca 2014 r. sprecyzował żądanie w ten sposób, że w obydwu sprawach, które zostały połączone do wspólnego rozpoznania, wniósł o przywrócenie powódki do pracy na poprzednich warunkach oraz zasądzenie od strony pozwanej kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sąd Rejonowy w Jarosławiu wyrokiem z dnia 31 marca 2014 r. sygn. IV P 101/13 przywrócił powódkę B. K. (1) do pracy w pozwanym Zespole Szkół Rolniczych im. (...) w Z. na poprzednich warunkach; zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego; nakazał ściągnąć od pozwanego Zespołu Szkół Rolniczych im. (...) w Z. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Jarosławiu kwotę 2.238,50 zł tytułem opłaty stosunkowej, od której uiszczenia powódka była zwolniona z mocy ustawy.

Sąd Rejonowy ustalił, że powódka B. K. (1) została zatrudniona w Zespole Szkół Rolniczych im. (...) w Z.
od dnia 1 września 1981 r. na stanowisku nauczyciela w pełnym wymiarze godzin dydaktyczno-wychowawczych. W dniu 6 kwietnia 2000 r. uzyskała stopień awansu zawodowego nauczyciela mianowanego, a w dniu 6 sierpnia 2001 r. nauczyciela dyplomowanego.

Zgodnie z arkuszem organizacyjnym powódka w roku szkolnym 2012/2013 uczyła dwóch przedmiotów: języka polskiego w wymiarze 18,22 godzin i wiedzy o kulturze 2 godziny, do których nauczania posiada wymagane kwalifikacje.

Podczas posiedzenia Rady Pedagogicznej w dniu 24 kwietnia 2013 r. dyrektor B. B. (2) poinformował zebranych o konsekwencjach tego,
że od następnego roku szkolnego będzie w szkole o 3 oddziały klasowe mniej, nie będzie klas wielozawodowych, w związku z tym może pojawić się zagrożenie redukcją etatów. Dyrektor przedstawił też kryteria doboru do zwolnienia według hierarchii ważności: rodzaj umowy o pracę, poziom kwalifikacji, stopień awansu zawodowego, staż pracy, realizacja zadań dydaktyczno- wychowawczych, stosunek do dzieci i młodzieży, dyscyplina pracy, posiadane uprawnienia emerytalne, sytuacja życiowa.

Pismem z dnia 8 marca 2013 r. Prezes Oddziału Związku (...) w Z. J. P. poinformowała dyrektora (...) w Z., iż powódka B. K. (1) jest pracownikiem podlegającym ochronie związkowej w okresie od 17 grudnia 2012 r. do 31 grudnia 2014 r.

W arkuszu organizacyjnym na rok szkolny 2013/2014 zatwierdzonym w dniu 15 maja 2013 r. przez organ prowadzący Starostę (...)
z języka polskiego zaplanowano 25,58 godzin nauczania. Godziny te dyrektor podzielił pomiędzy powódkę i nauczycielkę B. K. (2), która też ma kwalifikacje do nauczania języka polskiego. Powódka otrzymała 15,58 godz.,
a B. K. (2) 10 godzin. B. K. (2) posiada także kwalifikacje do nauczania języka rosyjskiego i przydzielono jej 7 godzin. Jest ona objęta ochroną związkową i wyraziła zgodę na zatrudnienie w niepełnym wymiarze godzin.

W dniu 10 maja 2013 r. powódka otrzymała od pracodawcy pismo dotyczące propozycji ograniczenia wymiaru zatrudnienia i proporcjonalne zmniejszenie zatrudnia do 15,90/18 etatu. Jako przyczynę ograniczenia dotychczasowych warunków umowy o pracę pozwany wskazał zmiany organizacyjne powodujące zmniejszenie w roku szkolnym 2013/2014 liczby oddziałów. Wiąże się to ze zmniejszeniem liczby godzin zajęć edukacyjnych,
co uniemożliwia zatrudnienie powódki w pełnym wymiarze zajęć na stanowisku nauczyciela w Zespole Szkół Rolniczych w Z.. Powódka nie wyraziła zgody na powyższą propozycję, więc dyrektor pismem z dnia 20 maja 2013 r. zwrócił się do organizacji związkowej (...) Oddział w Z.
w sprawie zamiaru rozwiązania umowy o pracę z powódką z dniem 31 sierpnia 2013 r. z zachowaniem 3-miesięcznego okresu wypowiedzenia. Podał, że przyczyną wypowiedzenia są zmiany organizacyjne powodujące zmniejszenie liczby oddziałów klas w szkole co wiąże się ze zmniejszeniem ilości godzin z języka polskiego, języka rosyjskiego i wiedzy o kulturze.
W pisemnej odpowiedzi z dnia 28 maja 2013 r. Prezes Oddziału (...) J. P. wyjaśniła, że powódka jest objęta ochroną związkową, a uzasadnienie
w sprawie rozwiązania umowy o pracę nie zaspokaja wymogów prawnych przewidzianych w Kodeksie pracy, Karcie Nauczyciela i ustawie o związkach zawodowych.

Pismem z dnia 29 maja 2013 r. pozwany w związku ze zmianami organizacyjnymi powodującymi zmniejszenie liczby oddziałów klas w szkole, co w konsekwencji uniemożliwia dalsze zatrudnienie powódki w pełnym wymiarze zajęć, uwzględniając kryteria, którymi dyrektor się kieruje zwalniając nauczycieli, rozwiązał z powódką umowę o pracę za 3-miesięcznym wypowiedzeniem z dniem 31 sierpnia 2013 r. Z przyjętego arkusza organizacji szkoły na rok szkolny 2013/2014 wynika, że zmniejsza się ilość godzin języka polskiego i wiedzy o kulturze, do których nauczania powódka posiada kwalifikacje, ale nie wyraziła zgody na ograniczenie zatrudnienia i proporcjonalne zmniejszenie wynagrodzenia.

W dniu 30 sierpnia 2013 r. powódka zawarła ze stroną pozwaną umowę o pracę na czas określony od 1 września 2013 r. do czasu prawomocnego zakończenia niniejszego postępowania. Została zatrudniona w niepełnym wymiarze godzin 17/18 etatu na stanowisku nauczyciela języka polskiego i wiedzy o kulturze. Przydzielono powódce z języka polskiego 8 godzin w Liceum Ogólnokształcącym, 2 godziny w Technikum Ż., 7 godzin w Technikum Rolniczym i Ż. i po 1 godzinie wiedzy o kulturze w (...) i LO. Łącznie dało to 17 godzin rzeczywistych. W związku z tym, że powstały klasy łączone technik żywienia i technik rolnik w I klasie B. K. (2) otrzymała 2 godziny języka rosyjskiego i jej etat wyniósł 17,34/18.

Sąd Rejonowy odwołał się do treści art. 20 ust. 1 pkt 2 i art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela i wskazał, że powódka nie wyraziła zgody na ograniczenie zatrudnienia, chociaż wiedziała o tym,
że zmniejszyła się liczba oddziałów oraz godzin dydaktycznych z języka polskiego. W roku szkolnym 2012/2013 z tego przedmiotu były 34,22 godziny rzeczywiste, a w roku szkolnym 2013/2014 tych godzin było 23,58. Zatem w ocenie Sądu nastąpiły zmiany organizacyjne poprzez zmniejszenie ilości godzin dydaktycznych.

Zdaniem Sądu chybiony jest zarzut pozwanego, że powódka nie reprezentowała organizacji związkowej wobec pracodawcy. Działanie powódki w tym zakresie może ocenić związek zawodowy, który wskazał ją jako osobę objętą ochroną. Pracodawca mimo, iż związek zawodowy nie wyraził zgody na ograniczenie zatrudnienia wypowiedział B. K. (1) warunki pracy i płacy. Powódka nie przyjęła zaproponowanych warunków zatrudnienia i wtedy pracodawca dokonał wypowiedzenia umowy o pracę. W piśmie z dnia 29 maja 2013 r. nie podał konkretnych przyczyn wypowiedzenia, czym naruszył przepis art. 30 § 4 k.p. W ocenie Sądu nie można przyjąć, że przyczyna wskazana w oświadczeniu o wypowiedzeniu umowy o pracę powódce była dostatecznie konkretna. Sposób zredagowania wypowiedzenia
w sposób oczywisty nie wypełnił wymagania sprecyzowania konkretnej,
a przez to weryfikowalnej przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę powódce. Pracodawca chociaż opracował kryteria doboru do zwolnienia w sposób bardzo szczegółowy, w wypowiedzeniu umowy o pracę powódce nie wskazał konkretnie, jakimi kryteriami kierował się w stosunku do powódki. Dopiero
w toku postępowania poprzez zeznania świadków M. N., B. S., K. W. i G. W. powoływał się
na kryterium realizacji zadań wychowawczo-dydaktycznych i opiekuńczych, co zdaniem Sądu było spóźnione.

W rezultacie Sąd uznał, że podana przyczyna wypowiedzenia umowy
o pracę została sformułowana w sposób zbyt ogólnikowy, a ponadto wypowiedzenie narusza przepisy objęcia ochroną stosunku pracy z art. 32
ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych. To zaś prowadzi do wniosku, że doszło do naruszenia przepisów o wypowiadaniu umów o pracę w rozumieniu art. 45 § 1 k.p. W razie niezgodnego z prawem lub nieuzasadnionego wypowiedzenia, przepis art. 45 § 1 k.p. pozostawia pracownikowi wybór między pozostaniem w pracy, a odszkodowaniem, bowiem są to roszczenia alternatywne. Powódka ostatecznie domagała się przywrócenia do pracy na poprzednich warunkach.

Sąd uznał, że roszczenie powódki zasługuje na uwzględnienie i orzekł jak w punkcie I wyroku na podstawie wyżej powołanych przepisów oraz
art. 91c ust. 1 Karty Nauczyciela.

O kosztach orzeczono po myśli art. 98 k.p.c. w zw. z § 11 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r.
w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.

O kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy
z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych
w zw. z art. 98 k.p.c., jak w punkcie III wyroku.

Apelację od powyższego wyroku złożyła strona pozwana Zespół Szkół Rolniczych im. (...) w Z., zaskarżając go w całości
i wnosząc o jego zmianę oraz oddalenie powództwa.

Zaskarżonemu wyrokowi zarzucono naruszenie przepisów prawa materialnego, a to:

- przepisu art. 30 § 4 k.p. przez przyjęcie, że pozwany nie podał wypowiadając powódce umowę o pracę dostatecznie konkretnej przyczyny wypowiedzenia,

-przepisu art. 32 ust. 3 w zw. z art. 34.2. ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 23 maja 1993 r. o związkach zawodowych przez przyjęcie, że powódka jest objęta ochroną związkową stosunku pracy.

W uzasadnieniu apelujący podniósł, że Sąd I instancji nie dostrzegł,
że wypowiedzenie umowy o pracę z dnia 29 maja 2013 r. poprzedzone było oświadczeniem pozwanej z dnia 10 maja 2013 r. Wypowiedzenie powódce umowy o pracę było konsekwencją nie przyjęcia oferty pozwanego z dnia 10 maja 2013 r., oferty ograniczającej nieznacznie /do 15,90/ wymiar zatrudnienia powódki z uwagi na określone zmiany organizacyjne spowodowane zmniejszeniem liczby oddziałów, co w konsekwencji powoduje zmniejszenie liczby godzin lekcyjnych. Przekaz zawarty w oświadczeniach pozwanego z dnia 10 maja i 29 maja 2013 r. był jednoznaczny, brak możliwości zatrudnienia powódki w pełnym wymiarze zajęć. Nie sposób przyjąć by powódka z uwagi na swój status nauczyciela dyplomowanego, długoletni staż pracy, a wreszcie mandat działacza związkowego, nie wiedziała czy nie rozumiała konsekwencji zaistnienia u pozwanego takiego stanu faktycznego. To samo spostrzeżenie odnieść też trzeba do Zarządu Oddziału (...) w Z. reprezentującego interesy powódki. Przepis art. 20 Karty Nauczyciela, wedle którego postępował pozwany poczynając od czynności wykonanej wobec powódki w dniu 10 maja 2013 r. jest prawem powszechnie obowiązującym. Zarzut Sądu I instancji pod adresem wypowiedzenia, o ile obejmuje on brak nawiązania do kryterium doboru powódki do zwolnienia nie jest usprawiedliwiony. Stanowisko zajmowane przez powódkę u pozwanego nie jest stanowiskiem wieloosobowym, margines manewru pozwanego w stosunku do powódki praktycznie nie miał miejsca, druga z nauczycielek ucząca tego samego przedmiotu /B. K./ była objęta i to skutecznie ochroną związkową (...). Zdaniem pozwanego ustalenie Sądu I instancji w przedmiocie ochrony związkowej stosunku pracy powódki nie wytrzymuje konfrontacji z przedstawionym przez pozwanego materiałem dowodowym. Zarząd Oddziału (...) w Z. wskazał bowiem zbyt dużą liczbę pracowników którzy mają podlegać ochronie. Ta kwestia zupełnie uszła uwadze Sądu a przecież konsekwencją przekroczenia dopuszczalnego limitu liczby chronionych pracowników jest brak takiej ochrony.

W odpowiedzi na apelację powódka B. K. (1) wniosła
o odrzucenie apelacji, ewentualnie oddalenie apelacji w całości i zasądzenie
od pozwanego na rzecz powódki zwrotu kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa radcowskiego za II instancję.

W uzasadnieniu wskazano w szczególności, że apelacja wpłynęła 13 maja 2014 r. bezpośrednio do Sądu Okręgowego w Przemyślu. Odwołując się do przepisu art. 369 k.p.c. wskazano, że bieg terminu do wniesienia środka odwoławczego ma charakter bezwzględny i apelacja podlega odrzuceniu. Pozwany nie wnosił o przywrócenie terminu, ani nie usprawiedliwiał braku zawinienia wniesienia środka zaskarżenia w terminie ustawowym do sądu właściwego.

Niezależnie od powyższego wskazano, że apelacja pozwanego jest dowolną i luźną polemiką z prawidłowymi ustaleniami Sądu I instancji,
jak również z prawidłowym zastosowaniem przepisów prawa materialnego. Argumentacja apelacji i twierdzenia co do stanu faktycznego nie korespondują z obszernym i wnikliwie ustalonym przez sąd materiałem dowodowym i rzeczywistym stanem faktycznym.

Sąd Okręgowy w Przemyślu zważył, co następuje:

Apelacja strony pozwanej Zespołu Szkół Rolniczych im. (...) w Z. okazała się nieuzasadniona.

Zaskarżony wyrok Sądu Rejonowego w Jarosławiu jest wyrokiem trafnym i odpowiada prawu, zaś w okolicznościach przedmiotowej sprawy
nie znalazły potwierdzenia zarzuty postawione przez stronę odwołującą się
w pisemnej apelacji.

Niesłuszny okazał się zarzut naruszenia przez Sąd I instancji przepisu art. 30 § 4 k.p., zgodnie z którym w oświadczeniu pracodawcy
o wypowiedzeniu umowy o pracę zawartej na czas nie określony lub
o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia powinna być wskazana przyczyna uzasadniająca wypowiedzenie lub rozwiązanie umowy. Przepis ten znajduje zastosowanie do rozwiązania stosunku pracy z nauczycielem poprzez regulację art. 91c ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (t.j. Dz. U. z 2014 r., poz. 191 ze zm.), zgodnie z którym w zakresie spraw wynikających ze stosunku pracy, nieuregulowanych przepisami ustawy, mają zastosowanie przepisy Kodeksu pracy.

Zakresem uregulowania art. 30 § 4 k.p. objęte jest zachowanie przez pracodawcę formalnego wymagania wskazania przyczyny wypowiedzenia, która - w jego przekonaniu - wypowiedzenie to uzasadnia. W judykaturze Sądu Najwyższego (por. np. wyroki z dnia 4 listopada 2008 r., I PK 81/08, Monitor Prawa Pracy 2009 nr 2, s. 86-90; z dnia 19 kwietnia 2010 r., II PK 306/09, LEX nr 602696; z dnia 2 października 2012 r., II PK 60/12, LEX nr 1243025 i szeroko przytoczone w nich orzecznictwo) przyjmuje się zgodnie, że celem regulacji zawartej w art. 30 § 4 k.p. jest umożliwienie pracownikowi obrony przed wypowiedzeniem umowy o pracę (wypowiedzeniem zmieniającym warunki pracy i płacy), a zatem ujęcie przyczyn wypowiedzenia powinno być na tyle konkretne i precyzyjne, aby umożliwiało mu rzeczową obronę w razie ewentualnego procesu. Z tego właśnie względu wskazanie przyczyny (przyczyn) wypowiedzenia przesądza o tym, że spór przed sądem pracy może się toczyć tylko w jej (ich) granicach. Co prawda w postępowaniu sądowym pracodawca może skonkretyzować przyczynę wypowiedzenia sformułowaną w treści wypowiedzenia w sposób uogólniony wówczas, gdy wynika ona ze znanych pracownikowi wcześniej okoliczności, jednakże
z oświadczenia pracodawcy powinno wynikać w sposób niebudzący wątpliwości, co jest istotą zarzutu stawianego pracownikowi
i usprawiedliwiającego dokonanie mu wypowiedzenia umowy o pracę lub jej warunków (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15 listopada 2006 r., I PK 112/06, Prawo Pracy 2007 nr 5, s. 27; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24 października 2013 r., II PK 24/13, LEX nr 1396773).

Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że pismem z dnia 10 maja 2013 r. pracodawca, odwołując się do art. 20 ust. 1 pkt 2 i art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela wskazał, że ogranicza B. K. (1) wymiar zatrudnienia
i proporcjonalnie zmniejsza wynagrodzenie. Wskazano, że przyczyną ograniczenia dotychczasowych warunków umowy o pracę są zmiany organizacyjne powodujące zmniejszenie w roku szkolnym 2013/2014 liczby oddziałów. Wiąże się to ze zmniejszeniem liczby godzin zajęć edukacyjnych, co uniemożliwia zatrudnienie jej w pełnym wymiarze zajęć na stanowisku nauczyciela w Zespole Szkół Rolniczych im. W. (...) w Z.. Od dnia 1 września 2013 r. zaproponowano powódce zatrudnienie w wymiarze 15,90/18 etatu oraz wynagrodzenie w wysokości 2.746,28 zł. W przypadku nie wyrażenia zgody na ograniczenie wymiaru zatrudnienia i proporcjonalne zmniejszenie wynagrodzenia, zgodnie z art. 20 ust. 1 pkt 2 ustawy Karta Nauczyciela nastąpi rozwiązanie z powódką stosunku pracy z dniem 31 sierpnia 2013 r. lub na wniosek powódki zostanie przeniesiona w stan nieczynny na okres sześciu miesięcy, tj. od 1 września 2013 r. do 28 lutego 2014 r.

Następnie zaś pismem z dnia 29 maja 2013 r. pozwany, zgodnie
z art. 20 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela
w związku ze zmianami organizacyjnymi powodującymi zmniejszenie liczby oddziałów klas w szkole, co w konsekwencji uniemożliwia dalsze zatrudnienie B. K. (1) w pełnym wymiarze zajęć, uwzględniając kryteria, którymi kieruje się dyrektor zwalniając nauczycieli, rozwiązał
z powódką umowę o pracę z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, który upłynie w dniu 31 sierpnia 2013 r. Z przyjętego arkusza organizacji pracy szkoły na rok szkolny 2013/2014 wynika, że zmniejsza się ilość godzin języka polskiego i wiedzy o kulturze, do których powódka posiada kwalifikacje oraz nie wyraziła ona zgody na ograniczenie zatrudnienia i proporcjonalne zmniejszenie wynagrodzenia.

W przedmiotowej sprawie ostatecznie rozwiązanie stosunku pracy
z powódką nastąpiło więc na podstawie art. 20 ust. 1 pkt 2 ustawy Karta Nauczyciela, zgodnie z którym dyrektor szkoły w razie: częściowej likwidacji szkoły albo w razie zmian organizacyjnych powodujących zmniejszenie liczby oddziałów w szkole lub zmian planu nauczania uniemożliwiających dalsze zatrudnianie nauczyciela w pełnym wymiarze zajęć rozwiązuje z nim stosunek pracy lub, na wniosek nauczyciela, przenosi go w stan nieczynny. Nauczyciel zatrudniony na podstawie mianowania może wyrazić zgodę na ograniczenie zatrudnienia w trybie określonym w art. 22 ust. 2.

Podkreślić należy, iż jak wynika z wypowiedzenia powódce umowy
o pracę, a wcześniej również z pisma dotyczącego ograniczenia wymiaru zajęć, strona pozwana opisując przyczynę wypowiedzenia w żaden sposób nie odniosła jej do powódki, jako do nauczyciela, którego przyczyna wypowiedzenia miała dotyczyć. W ocenie Sądu podaną przyczynę należało skonkretyzować. Skoro zostały opracowane „Kryteria wypowiedzenia umowy
o pracę dla nauczycieli w Zespole Szkół Rolniczych im. (...)
w Z.”, gdzie szczegółowo opisano kryteria zwolnień nauczycieli obowiązujące w szkole i podano hierarchię ich ważności, to - zdaniem Sądu - należało odnieść, które z tych kryteriów opracowanych przez dyrektora,
a przedstawionych na posiedzeniu Rady Pedagogicznej ma zastosowanie do powódki. W piśmie dotyczącym ograniczenia wymiaru zatrudnienia
i proporcjonalnego zmniejszenia wynagrodzenia z dnia 10 maja 2013 r., czy później w piśmie dotyczącym rozwiązania umowy o pracę z dnia 29 maja 2013 r. strona pozwana nie odniosła się do tego, dlaczego to powódka została wytypowana do zwolnienia, dlaczego to jej wręczono wypowiedzenie, które
z tych kryteriów miało do niej zastosowanie. Dopiero w trakcie trwania postępowania toczącego się przed Sądem I instancji starano się wyjaśnić, które kryterium miało zastosowanie do powódki i w tym celu prowadzone było postępowanie dowodowe.

Niewątpliwie zatem w ocenie Sądu podana powódce przyczyna wypowiedzenia umowy o pracę została przez stronę pozwaną sformułowana
w sposób nie dostatecznie konkretny. Takie zaś sformułowanie przyczyny wypowiedzenia nie spełnia wymagania co do jego formy w zakresie określonym w art. 30 § 4 k.p. w związku z przepisami ustawy Karta Nauczyciela.

Chybiony okazał się również drugi zarzut apelacyjny, a więc dotyczący naruszenia przepisów ustawy o związkach zawodowych przez przyjęcie,
że powódka jest objęta ochroną związkową stosunku pracy.

W myśl art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (t.j. Dz. U. z 2014 r., poz. 167) pracodawca bez zgody zarządu zakładowej organizacji związkowej nie może:

1) wypowiedzieć ani rozwiązać stosunku pracy z imiennie wskazanym uchwałą zarządu jego członkiem lub z innym pracownikiem będącym członkiem danej zakładowej organizacji związkowej, upoważnionym
do reprezentowania tej organizacji wobec pracodawcy albo organu lub osoby dokonującej za pracodawcę czynności w sprawach z zakresu prawa pracy,

2) zmienić jednostronnie warunków pracy lub płacy na niekorzyść pracownika, o którym mowa w pkt 1

- z wyjątkiem gdy dopuszczają to odrębne przepisy.

Zarząd zakładowej organizacji związkowej, reprezentatywnej
w rozumieniu art. 241 ^25a Kodeksu pracy, wskazuje pracodawcy pracowników podlegających ochronie przewidzianej w ust. 1, w liczbie nie większej niż liczba osób stanowiących kadrę kierowniczą w zakładzie pracy albo liczba pracowników ustalona zgodnie z ust. 4 (art. 32 ust. 3).

Sąd I instancji ustalił, że powódka jest pracownikiem podlegającym szczególnej ochronie, mając na uwadze zgromadzony w sprawie materiał dowodowy. W aktach sprawy zalega uchwała nr 12 Zarządu Oddziału (...)
w Z. z dnia 17 grudnia 2012 r. w sprawie ochrony prawnej członków zarządu oddziału (...) lub innego pracownika będącego członkiem (...), upoważnionym do reprezentowania tej organizacji wobec pracodawcy
lub osoby dokonującej za pracodawcę czynności w sprawach z zakresu prawa pracy przewidziany art. 32 ust. 3 w związku z art. 34 ust. 1 ustawy
z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych. W § 1 uchwały wskazano, że liczbę chronionych związkowców ustala się zgodnie z art. 32 ust. 2 ustawy
o związkach zawodowych w odniesieniu do liczby osób zaliczanych
do tzw. kadry kierowniczej w szkołach i placówkach objętych działaniem Zarządu Oddziału (...) w Z.. W § 2 podano natomiast, że zgodnie
z powołanymi przepisami ochronie prawnej podlega m.in. powódka B. K. (1), a ochrona ta przysługuje jej przez okres od 17 grudnia 2012 r. do 31 grudnia 2014 r. (§ 3).

Ponadto zaś pismem z dnia 8 marca 2013 r. Zarząd Oddziału (...)
w Z. poinformował dyrektora pozwanej szkoły, że pracownikiem podlegającym ochronie jest m.in. powódka.

W żaden sposób nie zostało wykazane w toku prowadzonego przed Sądem Rejonowym postępowania dowodowego, że powódka tej ochronie nie podlega. Strona pozwana nie złożyła żadnych wniosków dowodowych mających na celu wykazanie, że powódka nie podlega takiej ochronie, że istnieje zbyt duża liczba pracowników podlegających ochronie w stosunku do liczby kadry kierowniczej. Były podnoszone w tym zakresie zarzuty, ale nie były zgłaszane żadne wnioski dowodowe na ich poparcie.

W rezultacie należy stwierdzić, iż w momencie wręczenia powódce wypowiedzenia warunków pracy i płacy, czy też następnie wypowiedzenia umowy o pracę, B. K. (1) była pracownikiem szczególnie chronionym w świetle przepisu art. 32 ust. 1 ustawy o związkach zawodowych. Skoro pracodawca wiedział o tym fakcie, a mimo to dokonał wypowiedzenia zmieniającego, a następnie wypowiedzenia definitywnego bez zgody zakładowej organizacji związkowej, naruszył przepisy ustawy
o związkach zawodowych.

Mając na uwadze powyższe, zgodnie z art. 385 k.p.c. w związku
z powołanymi wyżej przepisami orzeczono, jak w punkcie pierwszym sentencji wyroku.

O kosztach procesu orzeczono na zasadzie przepisów art. 98 k.p.c.,
art. 99 k.p.c. i art. 108 § 1 k.p.c. oraz § 11 ust. 1 pkt 1 w zw. z § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r.
w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (t. j. Dz. U. z 2013 r., poz. 490).