Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 9 czerwca 2010 r., nr (...), na podstawie art. 210 ust.1, 2 i art. 209 ust 1 pkt 1 w zw. z art. 6 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo Telekomunikacyjne (Dz.U. NR 171, poz. 1800 z póżn. zm.) oraz art. 104 §1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 z późn. Zm.) w zw. z art. 206 ust 1 Pt., po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego w sprawie nałożenia kary pieniężnej na (...) S.A.z siedzibą w W.za niewypełnienie obowiązku udzielenia informacji niezbędnych do wykonywania przez Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej jego uprawnień i obowiązków, w związku z nieprzedłożeniem żądanych przez Prezesa UKE w piśmie z dnia 2 listopada 2009 r., znak (...)danych, które niezbędne są do dostosowania modelu (...)kalkulacji kosztów usług w sieciach ruchomych mającego stanowić podstawę wyliczenia wysokości kosztów będących punktem odniesienia przy ocenie kosztów w toku analizy rynków właściwych przez Prezesa UKE, do Zalecenia Komisji Europejskiej z dnia 7 maja 2009 r., Prezes UKE nałożył na (...) S.A.karę pieniężną w wysokości 2.500.000 PLN (dwa miliony pięćset tysięcy złotych) płatna do budżetu Skarbu Państwa, z tytułu niewypełnienia obowiązku udzielenia informacji, zgodnie z art. 6 ust 1 Pt, w związku z nieprzedłożeniem żądanych przez Prezesa UKE w piśmie z dnia 2 listopada 2009 r., (...)danych.

W uzasadnieniu Decyzji Prezes UKE wskazał, iż wezwanie z dnia 2 listopada 2009 r., którym na podstawie art. 6 Pt wezwał powodową Spółkę do przedłożenia danych niezbędnych do dostosowania modelu(...)kalkulacji kosztów usług w sieciach ruchomych, mającego stanowić podstawę wyliczenia wysokości kosztów będących punktem odniesienia przy ocenie kosztów w toku analizy rynków właściwych przez Prezesa UKE, do Zalecenia Komisje Europejskiej z dnia 7 maja 2009 r. , spełniało wymagania, o których mowa w art. 6 ust 2 Pt.

Prezes UKE wskazał, iż pomimo pouczenia o odpowiedzialności administracyjnej, o której mowa w art. 209 ust 1 Pt, Strona nie przedłożyła żądanych przez Prezesa UKE danych we wskazanym terminie i w ten sposób zachowaniem swoim wypełniła hipotezę normy prawnej określonej w art. 209 ust 1 pkt 1 Pt. Spółka przekazała żądane przez Prezesa UKE dane dopiero przy piśmie z dnia 18 grudnia 2009 r., które wpłynęło do Urzędu w dniu 21 grudnia 2009 r.

Wobec wystąpienia określonych w art. 209 ust 1 pkt 1 Pt w zw. z art. 6 Pt przesłanek nałożenia na (...) S.A. kary pieniężnej, Prezes UKE wydał zaskarżoną decyzję.

Od powyższej Decyzji powódka - (...) S.A. z siedzibą w W. wniosła odwołanie zaskarżając ją w całości. Zaskarżonej Decyzji strona powodowa zarzuciła naruszenie:

1.  art. 209 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne w zw. art 191 ust. 1 pkt 1) upt. poprzez błędne uznanie, iż (...) S.A. nie wykonał obowiązku przedstawienia Prezesowi UKE żądanych informacji, z którym powyższy przepis wiązałby możliwość nałożenia kary pieniężnej, zwłaszcza w sytuacji, gdy:

a)  wskazane przez organ żądanie przekazania informacji przez (...) S.A. nie
znajdowało oparcia w obowiązujących przepisach prawa, co stanowi także o naruszeniu art. 6 ust. 1 i 2 w zw. z art. 192 ust. 1 upt;

b)  organ nie wskazał podstawy prawnej żądania przekazania informacji, co stanowi także
o naruszeniu art. 6 ust. 1 i 2 upt;

2.  art. 209 ust. 1 pkt 1) upt w zw. z art. 6 ust. 1 i 2 upt poprzez błędne uznanie, iż (...) S.A. nie wykonał obowiązku przedstawienia żądanych przez organ informacji (lub wykonał go po upływie zakreślonego terminu), w sytuacji gdy:

a)  wezwanie Prezesa UKE z dnia 3 grudnia 2009 roku określało zmodyfikowany zakres danych i informacji żądanych przez Prezesa UKE od (...) S.A. oraz pozostałych operatorów sieci ruchomych w Polsce, będących uprzednio także adresatami wezwania z dnia 2 listopada 2009 roku (tj. (...) Sp. z o.o. i (...) Sp. z o.o.), co oznacza, że:



wezwanie z dnia 2 listopada 2009 roku zostało zmodyfikowane;



nie zachodziła przesłanka „niezbędności danych" objętych wezwaniami z dnia 2 listopada 2009 roku i 3 grudnia 2009 roku, o której mowa w art. 6 ust. 1 i 2 upt

b)  Prezes UKE na wniosek (...) S.A. przedłużył do dnia 18 grudnia 2009 roku
termin na przekazanie danych i w tej dacie (...) S.A. wykonał powyższe
wezwanie (pomimo braku reakcji organu na zgłaszane uprzednio zastrzeżenia i
wątpliwości (...) S.A. odnośnie merytorycznych zagadnień związanych z
zakresem i wymaganiami Prezesa UKE odnośnie żądanych informacji) -

co stanowi nadto:

c)  wyraz naruszenia przez organ art. 7 i 77 §1 i 4 Kodeksu postępowania administracyjnego poprzez dokonanie przez organ błędnych ustaleń stanu faktycznego wynikające z nieuwzględnienia w treści Decyzji faktu przedłużenia przez Prezesa UKE terminu na przedstawienie danych (zarówno wobec (...) S.A., jak i pozostałych operatorów będących adresatami identycznych żądań);

d)  dowód braku „niezbędności danych" objętych wezwaniem z dnia 2 listopada 2009 roku i z dnia 3 grudnia 2009 roku co najmniej przed dniem 18 grudnia 2009 roku, a tym samym - niespełnienia przesłanki, o której mowa w art. 6 ust. 1 upt;

3.  art. 209 ust. 1 upt poprzez brak jednoznacznego określenia w zaskarżonej Decyzji czynu (...) S.A., który został uznany za podstawę nałożenia na Powoda kary pieniężnej;

4.  art. 209 ust. 1 pkt 1) upt w zw. z art. 210 ust. 1 i 2 upt poprzez:

a)  nieuwzględnienie - przy wymierzeniu w Decyzji kary pieniężnej, a także przy określeniu jej wysokości - okoliczności wskazujących na brak po stronie (...) S.A. winy w zakresie zrzucanego Powodowi w zaskarżonej Decyzji zaniechania, w tym nieuwzględnienie dotychczasowej praktyki Prezesa UKE w związku z realizacją przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych obowiązku przekazywania informacji;

b)  pominięcie - przy wymierzeniu w Decyzji kary pieniężnej, a także przy określeniu jej
wysokości - istotnych okoliczności dotyczących zakresu naruszenia i dotychczasowej
działalności (...) S.A., w szczególności całkowite pominięcie faktu, iż (...) S.A. w sposób należyty wykonywał dotychczas swoje obowiązki w zakresie udzielania informacji Prezesowi UKE;

c)  oparcie się - przy określaniu w Decyzji wysokości kary pieniężnej - na nieprawomocnych własnych decyzjach i wywodzenie z ich skutków prawnych;

d)  niepoczynienie - przy określaniu w Decyzji wysokości kary pieniężnej – niezbędnych ustaleń w zakresie możliwości finansowych (...) S.A.

5.  art. 209 ust. 1 pkt 1) upt w zw. z art. 210 ust.1 i 2 upt w zw. z art, 32 Konstytucji RP poprzez nałożenie kary pieniężnej wyłącznie na (...) S.A. w sytuacji, gdy żądanie udostępnienia danych zostało skierowane do Powoda i 2 innych operatorów, a pominięto pozostałych komórkowych operatorów infrastrukturalnych;

6.  art. 7, 10, 77 §1, 2 i 4, 75 §1, 78 §1 i 80 oraz art. 107 §1 i 3 Kodeksu postępowania administracyjnego w zw. z art. 206 ust. 1 upt, które miało charakter rażącego naruszenia prawa w rozumieniu art. 156 §1 pkt 2 k.p.a., poprzez:

a)  niedokonanie niezbędnych ustaleń stanu faktycznego, w tym pominięcie okoliczności znanych organowi z urzędu, a także istotnych w sprawie dowodów;

b)  odmowę uwzględnienia wniosków dowodowych zgłaszanych przez (...) S.A. w toku postępowania;

c)  pominięcie w uzasadnieniu decyzji istotnych w sprawie okoliczności.

Mając na uwadze powyższe zarzuty, pełnomocnik powódki wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji lub ewentualnie z ostrożności procesowej - w przypadku niepodzielenia przez Sąd zarzutów powodowej Spółki odnośnie braku podstaw do nałożenia przedmiotowej kary, o jej zmianę poprzez zmniejszenie wysokości kary oraz zasądzenie kosztów postępowania, według obowiązujących przepisów prawa.

Pozwany Prezes UKE, w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie w całości, zasądzenie od strony powodowej na rzecz pozwanego kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Ustosunkowując się do stanowiska Prezesa UKE, pełnomocnik powódki podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie.

Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił, co następuje:

Powódka - (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. jest przedsiębiorcą telekomunikacyjnym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne.

Wezwaniem z dnia 2 listopada 2009 r., nr (...), Prezes UKE na podstawie art. 6 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo Telekomunikacyjne (Dz.U. Nr 171, poz. 1800 z póżn. zm.), zobowiązał (...) S.A. do udzielenia iw terminie do dnia 27 listopada 2009 r., informacji niezbędnych do dostosowania modelu bottom-up kalkulacji kosztów usług w sieciach ruchomych, mającego stanowić podstawę wyliczenia wysokości kosztów będących punktem odniesienia przy ocenie kosztów w toku analizy rynków właściwych przez Prezesa UKE, do Zalecenia Komisje Europejskiej z dnia 7 maja 2009 r. Ponadto Prezes UKE poinformował, iż niewypełnienie obowiązku udzielenia informacji w zakresie przedstawionym w wezwaniu, zgodnie z art. 209 ust 1 pkt 1 Pt., podlega sankcji w postaci kary pieniężnej. (k.5-6 akt adm.)

W odpowiedzi, w piśmie z dnia 24 listopada 2009 r., (...) S.A. przedstawił stanowisko odnośnie braku , jego zdaniem , podstaw do żądania przez Prezesa UKE przekazania danych wskazanych w piśmie z dnia 2 listopada 2009 r. Według (...) , przepisy ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo Telekomunikacyjne (Dz.U. Nr 171, poz. 1800 z póżn. zm.), ani inne powszechnie obowiązujące przepisy nie zawierają podstawy do żądania od (...) ,zwłaszcza pod groźba kary pieniężnej przewidzianej w art. 209 ust 1 pkt 1 Pt., takich danych.

Zdaniem powoda Prezes UKE mógł żądać od niego pod groźbą kary pieniężnej z art. 209 ust 1 pkt 1 Pt tylko takich informacji , które są niezbędne do wykonywania przez Prezesa UKE jego uprawnień i obowiązków , określonych w art. 192 ust 1 Pt. w ocenie powoda cel uzyskania informacji , na jaki powołał się Prezes w wezwaniu z dnia 2 listopada 2009 r. nie został przewidziany w art. 192 ust 1 Pt , wobec czego nie może on stanowić przesłanki do żądania od przedsiębiorcy telekomunikacyjnego jakichkolwiek danych na podstawie art. 6 ust 1 Pt. (...) zakwestionował również zakres żądanych przez Prezesa danych w kontekście powołanego w wezwaniu zalecenia Komisji Europejskiej. (k.39-41 akt adm.)

W piśmie z dnia 27 listopada 2009 r., które również stanowiło odpowiedź na wezwanie Prezesa UKE z dnia 2 listopada 2009 r., (...) Sp. z o.o. podtrzymała swoje stanowisko wyrażone w piśmie z dnia 24 listopada 2009 r. odnośnie braku podstawy prawnej wezwania z dnia 02.11. 2009r., jednocześnie przedstawiła część żądanych przez Prezesa UKE informacji. Ponadto wnosiła o przedłużenie terminu do udzielenia pełnej odpowiedzi na wezwanie Prezesa , bez wskazania konkretnego terminu (k.9-30v akt adm.)

Wezwaniem z dnia 3 grudnia 2009 r., nr(...), Prezes UKE na podstawie art. 6 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo Telekomunikacyjne (Dz.U. Nr 171, poz. 1800 z póżn. zm.), ponownie zobowiązał (...) S.A.do udzielenia, w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego pisma, informacji w zakresie wyznaczonym w załączniku do pisma, wskazując przy tym, iż model (...)zostanie wykorzystany do analizy rynku zakańczania połączeń w sieciach ruchomych, a także rynku (...)i (...). Prezes UKE ponownie poinformował, iż niewypełnienie obowiązku udzielenia informacji w zakresie przedstawionym w wezwaniu, zgodnie z art. 209 ust 1 pkt 1 Pt., podlega sankcji w postaci kary pieniężnej. (k.7-8 akt adm.)

Zawiadomieniem z dnia 15 grudnia 2009 r., które zostało doręczone w dniu 16 grudnia 2009 r., Prezes UKE poinformował (...) o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego sprawie nałożenia kary pieniężnej na Spółkę na podstawie art. 209 ust 1 pkt 1 Pt., w związku z nieprzedłożeniem żądanych przez Prezesa UKE w wezwaniu z dnia 2 listopada 2009 r. danych. Jednocześnie Prezes UKE zobowiązał (...) do przekazania w terminie 30 dni od dnia otrzymania zawiadomienia danych dotyczących wielkości przychodu osiągniętego 2008 r. (k.1-2 akt adm.)

W piśmie z dnia 18 grudnia 2009 r., w odpowiedzi na żądanie Prezesa UKE z dnia 2 listopada 2009 r. i 3 grudnia 2009 r., oraz pismo z dnia 14 grudnia 2009 r., Spółka przekazała informacje objęte treścią formularza załączonego do wezwania Prezesa UKE z dnia 3 grudnia 2009 r.(k.63-74 akt adm.)

W piśmie z dnia 30 grudnia 2009 r., (...) w związku doręczeniem Spółce w dniu 16 grudnia 2009 r., zawiadomienia o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie nałożenia na (...) S.A. kary pieniężnej, przedstawiła swoje stanowisko w sprawie, opierając je zasadniczo wokół braku przesłanek prawnych i faktycznych do zastosowania wobec Spółki kary pieniężnej. (k.42-60 akt adm.)

Pismem z dnia 14 stycznia 2010 r., Prezes UKE wezwał Spółkę do przekazania w terminie 30 dni od dnia otrzymania pisma, danych dotyczących wielkości przychodu osiągniętego w 2009 r., niezbędnych do określenia podstawy wymiaru kary. (k.75-76 akt adm.)

Informacje te, (...) S.A. przekazała w piśmie z dnia 15 stycznia 2010 r. (k.77 akt adm.)

W piśmie z dnia 5 maja 2010 r., (...) S.A. przedstawiła aktualne dane dotyczące wielości przychodu osiągniętego w 2009 r. (k.119 akt adm.)

W dnu 9 czerwca 2010 r., Prezes UKE wydał zaskarżoną decyzję.

Pismem z dnia 7 sierpnia 2012 r., pełnomocnik powodowej Spółki poinformował, iż z dniem 7 maja 2012 r., Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie, XIII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego, dokonał wpisu do rejestru przekształcenia (...) Spółki Akcyjnej w spółkę z ograniczona odpowiedzialnością, zgodnie z uchwałą nr 1 Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia (...) S.A. z dnia 11 kwietnia 2012 r. Zgodnie z wynikającą z art. 533 §1 k.s.h. zasadą tożsamości podmiotowej spółki przekształcanej i przekształconej, (...) Sp. z o.o. przysługują wszelkie prawa i obowiązki (...) S.A. (k. 246-252)

W tym stanie faktycznym, Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkrecji i Konsumenta zważył, co następuje:

Na wstępie, ustosunkowując się do zarzutów naruszenia przez Prezesa UKE przepisów postępowania administracyjnego, wskazać należy, że Sąd uznał je za bezzasadne. Zgodnie, bowiem z ugruntowanym w orzecznictwie poglądem (vide: Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 maja 1991 roku sygn. akt III CRN 120/91 OSNC 1992 Nr 5, poz. 87; Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 października 1998 roku sygn. akt I CKN 265/98 OSP 2000 Nr 5 poz. 68; Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 11 sierpnia 1999 roku sygn. akt 351/99 OSNC 2000 Nr 3 poz. 47; Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 stycznia 2001 roku sygn. akt I CKN 1036/98 LEX Nr 52708; Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 września 2005 roku, sygn. akt III SZP 2/05 OSNP 2006/19-20/312), Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów nie może ograniczyć rozpoznania sprawy wynikającej z odwołania od decyzji Prezesa Urzędu tylko do funkcji sprawdzającej prawidłowość postępowania administracyjnego, które poprzedza postępowania sądowe. Celem postępowania sądowego nie jest przeprowadzenie kontroli postępowania administracyjnego, ale merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy, której przedmiotem jest spór między stronami powstający dopiero po wydaniu decyzji przez Prezesa Urzędu. Postępowanie sądowe przed Sądem Ochrony Konkurencji i Konsumentów jest postępowaniem kontradyktoryjnym, w którym uwzględnia się materiał dowodowy zebrany w postępowaniu administracyjnym, co nie pozbawia jednak stron możliwości zgłoszenia nowych twierdzeń faktycznych i nowych dowodów, według zasad obowiązujących w postępowaniu odrębnym w sprawach gospodarczych.

Ewentualne więc uchybienia popełnione przez Prezesa UKE w toku postępowania administracyjnego nie mogą być przedmiotem postępowania przed Sądem Ochrony Konkurencji i Konsumentów, albowiem Sąd ten jest zobligowany do wszechstronnego zbadania wszystkich okoliczności sprawy i rozpoznania sprawy od nowa.

Przechodząc do oceny pozostałych zarzutów odwołania należy stwierdzić , ze nie zasługują one na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art.6 ust 1 ustawy Prawo Telekomunikacyjne , na podstawie którego to przepisu Prezes UKE zobowiązał (...) do udzielenia informacji określonych w wezwaniu z dnia 2 listopada 2009 r. ,, przedsiębiorca telekomunikacyjny (…) , jest obowiązany do przekazywania na żądanie Prezesa UKE informacji niezbędnych do wykonywania przez Prezesa UKE jego uprawnień i obowiązków, określonych w art. 192 ust. 1”.

Z treści art. 192 ust. 1 Pt, wynika natomiast , że do zakresu działania Prezesa UKE należy m.in. „wykonywanie, przewidzianych ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie, zadań z zakresu regulacji i kontroli rynków usług telekomunikacyjnych, gospodarki w zakresie zasobów częstotliwości, zasobów orbitalnych i zasobów numeracji oraz kontroli spełniania wymagań dotyczących kompatybilności elektromagnetycznej (…), a także analiza i ocena funkcjonowania rynków usług telekomunikacyjnych i pocztowych (…)”.

W ocenie Sądu dokonana przez Prezesa UKE na podstawie powyższych przepisów ocena wykonania nałożonego na powódkę obowiązku wynikającego z art. 6 ust. 1 Pt., była prawidłowa. Zarzut zaś podniesiony przez (...) S.A., dotyczący naruszenia art. 209 ust. 1 pkt 1 Pt. w zw. z art. 192 ust 1 pkt 1 Pt., poprzez błędne uznanie, iż (...) nie wykonał obowiązku przedstawienia Prezesowi UKE żądanych informacji, z którym powyższy przepis wiązałby możliwość nałożenia kary pieniężnej, w sytuacji, gdy żądanie przekazania informacji przez (...) S.A. nie znajdowało oparcia w obowiązujących przepisach prawa, co stanowić miało także o naruszeniu art. 6 ust. 1 i 2 w zw. z art. 192 ust. 1 Pt. oraz w sytuacji gdy organ nie wskazał podstawy prawnej żądania przekazania informacji, co stanowić miało także o naruszeniu art. 6 ust. 1 i 2 Pt., nie zasługuje na uwzględnienie.

Zważyć należy bowiem, iż przepis art. 6 ustawy - Prawo telekomunikacyjne, określa obowiązek przekazywania informacji niezbędnych do wykonywania przez Prezesa UKE jego uprawnień i obowiązków, określonych w art. 192 ust. 1 Pt. Obowiązek ten powstaje, gdy Prezes UKE wezwie podmiot wymieniony w art. 6 ust. 1 do przekazania tych informacji.

W ocenie sądu , wbrew twierdzeniom (...) S.A., słuszne jest stanowisko Prezesa UKE co do braku obowiązku powoływania przez organ w wezwaniu jego podstawy prawnej, w szczególności rozumianej jako powołanie wszystkich przepisów, które organ uznaje za podstawę swojego umocowania.

Sąd podziela w tym zakresie stanowisko pozwanego Prezesa UKE, iż art. 6 Pt., stanowi samodzielną podstawę do nałożenia na przedsiębiorcę telekomunikacyjnego obowiązków informacyjnych- żądania określonych informacji, a brak wywiązania się z obowiązku ich dostarczenia stanowi podstawę do nałożenia kary pieniężnej na podstawie art. 209 ust 1 Pt. Słusznie wskazał pozwany Prezes UKE, iż art. 6 ust 2 Pt. nie zawiera prawnego wymogu wskazania w treści żądania konkretnego przepisu art. 192 ust 1 pt., jako podstawy działania organu. W treści wezwania winien być wskazany natomiast cel, jakiemu służyć mają wymagane informacje, który to cel ma wynikać z kompetencji przyznanych Prezesowi w art. 192 ust 1 Pt.

W niniejszej sprawie, celem żądania od (...) S.A. informacji w zakresie wskazanym w załączniku do pisma z dnia 2 listopada 2009 r. oraz z dnia 3 grudnia 2009 r., była aktualizacja modelu bottom-up kalkulacji kosztów usług w sieciach ruchomych do Zalecenia KE z dnia 7 maja 2009 r., w sprawie uregulowań dotyczących stawek za zakańczanie połączeń w sieciach stacjonarnych i ruchomych, co pozwany Prezes UKE jednoznacznie wskazał w obu wezwaniach.

W ocenie Sądu w pochodzącym z art. 192 ust 1 pkt 1 Pt., pojęciu - wykonywania zadań z zakresu regulacji rynków usług telekomunikacyjnych- mieszczą się wszelkie działania pozwanego z zakresu regulacji rynku , w tym również zadania zlecone regulatorowi przez Komisję Europejską w celu stworzenia modelu kosztowego dla oceny kosztów usług telekomunikacyjnych w toku prowadzenia analizy rynków właściwych .Dlatego też zarzut powódki , co do braku legalności żądania organu, uznać należy za bezzasadny.

Odnośnie drugiego sformułowanego przez (...) S.A., zarzutu dotyczącego naruszenia art. 209 ust. 1 pkt 1) upt w zw. z art. 6 ust. 1 i 2 upt poprzez błędne uznanie, iż (...) S.A. nie wykonał obowiązku przedstawienia żądanych przez organ informacji (lub wykonał go po upływie zakreślonego terminu), wskazać należy, iż w świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego nie budzi wątpliwości Sądu, że powódka nie wykonała ciążącego na niej obowiązku udzielenia informacji, o którym mowa w art. 6 ustawy - Prawo telekomunikacyjne.

Okolicznością bezsporną jest , że powodowa Spółka nie przekazała wszystkich żądanych wezwaniem z dnia 2 listopada 2009 r. informacji we wskazanym terminie tj. do dnia 27 listopada 2009 r. Do tego dnia została przekazana tylko niewielka część żądanych danych a w piśmie z dnia 24 listopada 2009 r. , będącym odpowiedzią na żądanie organu, (...) wskazywał przede wszystkim na brak podstaw do żądania przez Prezesa UKE przekazania danych wskazanych w piśmie z dnia 2 listopada 2009 r. Spółka przekazała żądane przez Prezesa dane dopiero przy piśmie z dnia 18 grudnia 2009 r. , które wpłynęło do UKE w dniu 21 grudnia 2009r.

W odwołaniu powodowa Spółka podnosiła , iż nie można jej czynić zarzutu niewykonania obowiązków określonych w wezwaniu z dnia 2 listopada 2009 r. ponieważ organ wystosował do powoda ponowne wezwanie z dnia 3 grudnia 2009 r. , którym zmodyfikował zakres żądania z dnia 2 listopada i przedłużył termin na przedłożenie danych do dnia 18 grudnia 2009 r.

W ocenie sądu okoliczność wystosowania do powoda wezwania z dnia 3 grudnia nie zmienia faktu , że powód nie wykonał obowiązków udzielenia informacji określonych w wezwaniu z dnia 2 listopada 2009r. w zakreślonym terminie . W uzasadnieniu tego zarzutu (...) S.A. podniósł także , iż art. 209 ust 1 pkt 1 Pt., nie sankcjonuje karą pieniężną przekroczenia przez przedsiębiorcę terminu na udzielenie informacji oraz że dokonana przez organ wykładnia tego przepisu jest nieprawidłowa.

W ocenie Sądu, takie stanowisko powódki jest błędne. Wskazać bowiem należy, iż zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego wyrażonym w wyroku z dnia 16 marca 2009 r. (III SK 35/08), z którym Sąd orzekający w pełni się zgadza , - „ wykonanie (wypełnienie) obowiązku udzielenia informacji po zakreślonym terminie jest niewykonaniem tego obowiązku zgodnie z żądaniem organu.” Skoro zatem, w niniejszym przypadku, żądanie Prezesa UKE udzielenia informacji przez (...) S.A. winno zgodnie z art. 6 ust 2 Pt., zawierać wskazanie terminu przekazania informacji, a taki termin wezwanie z dnia 2 listopada 2009 r., zawierało, to nieudzielenie wszystkich żądanych informacji lub ich udzielenie po terminie jest niezgodne z żądaniem, a więc jest niewypełnieniem obowiązku przewidzianego ustawą. Obowiązek przewidziany ustawą jest w tym wypadku konkretyzowany żądaniem organu - Prezesa UKE, dlatego też jego wykonanie niezgodnie z tym żądaniem (wezwaniem) jest niewypełnieniem obowiązku.

Uchybienie temu obowiązkowi ze strony (...) S.A. i przekazanie żądanych przez organ danych dopiero w dniu 18 grudnia 2009 r., dało podstawę do stwierdzenia naruszenia przez powódkę przepisów ustawy - Prawo telekomunikacyjne oraz nałożenia na podmiot kary pieniężnej na podstawie art. 209 Pt.

Artykuł 209 ust 1 pkt 1 Pt stanowi , iż karze pieniężnej podlega ten , kto nie wypełnia obowiązku udzielania informacji przewidzianych ustawą (…) lub udziela informacji niepełnych . Z powyższego wynika , iż przepis art. 209 ust 1 pkt 1 Pt sankcjonuje karą pieniężną sam fakt niewykonania ciążących na przedsiębiorcy obowiązków informacyjnych.

W związku z powyższym nałożenie na powoda kary pieniężnej za stwierdzone naruszenie przepisów ustawy było w ocenie Sądu w pełni uzasadnione .

Odnośnie wymiaru nałożonej na powoda kary pieniężnej Sąd ocenił , iż nie zostały w sposób właściwy uwzględnione przez Prezesa UKE przy jej ustalaniu, dyrektywy wymiaru kary określone w art. 210 ust 2 ustawy Prawo Telekomunikacyjne , co stanowiło podstawę do jej obniżenia.

Niezależnie od stwierdzonego w toku niniejszego postępowania, uchybienia przez (...) ustawowemu obowiązkowi Sąd zważył, iż z uwagi na wystosowanie przez organ do powódki dwóch wezwań ,w piśmie z dnia 2 listopada oraz 3 grudnia 2009 r. zawierających różny zakres żądanych informacji , powódka mogła przypuszczać, że co do części danych (pokrywających się w obu wezwaniach ), organ przedłużył jej termin do wykonania wezwania.

Ponadto w ocenie Sądu , Prezes UKE ustalając wysokość kary pieniężnej nie uwzględnił w sposób należyty dotychczasowej działalności powoda. W szczególności Sąd uznał za nieprawidłowe uznanie przez Prezesa UKE jako okoliczności obciążającej w przedmiotowej sprawie faktu ukarania powoda w przeszłości karami pieniężnymi wynikającymi z nieprawomocnych decyzji Prezesa UKE , które dotyczyły innych kategorii naruszeń.

Obniżając wysokość nałożonej na powoda kary pieniężnej Sąd wziął ponadto pod uwagę , iż Prezes UKE nie wykazał w uzasadnieniu przedmiotowej decyzji aby w wyniku spóźnionego przekazania żądanych informacji doszło do naruszenia przez niego obowiązków ustawowych z przyczyn leżących po stronie powoda.

Z powyższych względów ,na podstawie art. 479 ⁶⁴ §2 k.p.c., Sąd zmienił zaskarżoną Decyzję, obniżając nałożoną na powódkę karę pieniężną do kwoty 250.000 zł.

W ocenie Sądu, kara pieniężna w tej wysokości uwzględnia zarówno zakres naruszenia, dotychczasową działalność oraz możliwości finansowe ukaranego podmiotu .

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do treści art. 100 k.p.c. , znosząc je wzajemnie między stronami .

S.S.O. Hanna Kulesza