Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Powódka (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. w pozwie skierowanym przeciwko pozwanemu Miastu Ł. wniosła do Sądu Rejonowego w Łomży o orzeczenie nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym, że pozwany ma zapłacić na jej rzecz kwotę 19.100,79 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 15.03.2014r. do dnia zapłaty wraz z kosztami postępowania, w tym kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu wskazał, iż w ramach realizacji inwestycji: „Budowa hali targowej i wiaty wraz z infrastrukturą w obrębie ul. (...). W. S. i Dworcowej w Ł.” na podstawie umowy z dnia 15.11.2013 r. zawartej z firmą (...) sp. z o.o. w S. wykonał prace polegające na dostawie i montażu przegród boksów handlowych wraz z roletami w ilości 86 sztuk. Wartość ryczałtowa robót została określona na kwotę 310.582,00 zł netto plus podatek VAT w kwocie 71.433,86 zł, łącznie – 382.015,86 zł.

Po wykonaniu przedmiotu umowy, został sporządzony protokół odbioru robót nr (...) oraz protokół odbioru końcowego z udziałem generalnego wykonawcy oraz pozwanego inwestora.

Powód podniósł, iż na podstawie protokołów odbioru wystawił na rzecz (...) sp. z o.o. w S. fakturę końcową nr (...) na kwotę 19.100,79 zł, obejmującą 5 % wartości robót. Powód wskazał, że pozwany uregulował należność z wcześniejszej faktury obejmującej 95 % wartości robót.

Pomimo wezwania do dobrowolnego spełnienia świadczenia, pozwany nie uregulował należności dochodzonej pozwem.

W odpowiedzi na pozew pozwane Miasto Ł. wniosło o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na swoją rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Strona pozwana potwierdziła, iż była inwestorem inwestycji „Budowa hali targowej i wiaty wraz z infrastrukturą w obrębie ul. (...). W. S. i Dworcowej w Ł.”. Wskazała, iż generalnym wykonawcą była spółka (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S..

Pozwana podniosła, iż zgłosiła na zasadzie art. 647 ¹§ 2 kc sprzeciw żądaniu wniosku generalnego wykonawcy i zawarciu umowy z podwykonawcą bez gwarancji ze strony wykonawcy zapłaty należności za zlecone roboty.

Kwestionując podstawy odpowiedzialności solidarnej, pozwany jednocześnie założył, że gdyby przyjąć odpowiedzialność inwestora, to Miasto odpowiada jedynie do wysokości należności głównej bez odsetek i kosztów postępowania.

Ponadto pozwany podniósł, iż w jego ocenie nie można przyjąć biernej zgody na zawarcie umowy, z tej przyczyny, że nie zerwał umowy z generalnym wykonawcą tolerując obecność podwykonawców na budowie. Pozwany inwestor skorzystał bowiem z możliwości uniezależnienia się z odpowiedzialności solidarnej składając sprzeciw w trybie art. 647 ¹ § 2 kc. Podniósł, iż fakt wcześniejszej zapłaty kwoty 362.915.07 zł jest bez znaczenia dla tej sprawy. W tamtej dacie generalny wykonawca wyraził zgodę na zapłatę powodowi wskazanej kwoty. Pozwany złożył sprzeciw co do zapłaty pozostałej kwoty, bowiem generalny wykonawca nie przedstawił źródła finansowania zleconych robót.

Pismem procesowym z 16.06.2014 r. powód wniósł o zawiadomienie spółki (...) sp. z o.o. o toczącym się procesie i wezwanie jej do udziału (k. 80).

(...) sp. z o.o. z siedzibą w S. nie zgłosiła swojego udziału w sprawie.

Sąd Rejonowy na podstawie zebranego materiału dowodowego ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 31.12.2012 roku pomiędzy Miastem Ł. reprezentowanym przez M. C., a (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. (jako generalnym wykonawcą) została zawarta umowa nr (...).1.38.2012 na realizację przedsięwzięcia: „Budowa hali targowej i wiaty wraz z infrastrukturą w obrębie ul. (...). W. S. i Dworcowej w Ł.” (k.50-56, aneksy nr (...) k.57,58). (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. w dniu 11.04.2013r. podpisała z Przedsiębiorstwem Budownictwa (...) Sp. z o.o. w O. (jako wiodącym wykonawcą) umowę na wykonanie prac budowlanych, które w części objętej pozwem i w terminie późniejszym zostały wykonane przez powodową spółkę.

(...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. (generalnym wykonawcą – zamawiającym), a powodem (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. (jako podwykonawcą) została zawarta w dniu 15.11.2013r. umowa na dostawę i montaż przegród boksów handlowych wraz z roletami w ilości 86 sztuk (§ 1 umowy, k. 13-17). W § 5 pkt. 6 umowy zastrzeżono, że podwykonawca wniesie zabezpieczenie należytego wykonania umowy w wysokości 5 % wynagrodzenia umownego brutto za przedmiot umowy w kwocie:19.100,79 zł w formie gwarancji ubezpieczeniowej lub pieniądzu. Jak ustalono w § 6 pkt. 2 umowy (…) zapłata za wystawioną fakturę będzie realizowana w oparciu o umowę cesji zawartą pomiędzy (...) Sp .o.o., a (...) Sp.z o.o. (…). Zlecone prace zostały wykonane przez powodową spółkę i protokołem nr (...) z dnia 12.02.2014r. odebrane przez przedstawicieli inwestora, generalnego wykonawcy i powoda w imieniu, którego wystąpił Prezes Zarządu – M. Z.. (k.18).

W załączonym do akt sprawy Dzienniku Budowy nr (...) przy l.p 10 figuruje K.-DACH jako wykonawca robót: dachu hali, ścian boksów (k.157, k. 173 poz. 6, 157-171; 172-184). W dzienniku widnieją wpisy kierownika budowy M. K. potwierdzające wykonywanie prac przez powodową spółkę.

W dniu 15.11.2013r. pomiędzy generalnym wykonawcą (...) Sp. z o.o. jako cedentem, a powodową spółką (podwykonawcą, cesjonariuszem) została zawarta umowa cesji. W § 2 pkt. 4 cesji strony oraz Miasto Ł. potwierdzają, iż (…) kwota 310.582,00 zł (brutto 382.015,86 zł) płatna będzie przez Miasto Ł. bezpośrednio na konto cesjonariusza. Umowa nie została opatrzona podpisem przedstawiciela Miasta Ł., natomiast pod umową widnieje adnotacja pełnomocnika pozwanej „wstrzymać się z podpisem do czasu wyjaśnienia sprawy z (...) (k.122,123).

Pismem z dnia 02.01.2014r. Przedsiębiorstwo Budownictwa (...) Sp. z o.o. w O. w upadłości układowej wyraziło zgodę na zapłatę kwoty: 362.915,07 zł na rzecz powoda z tytułu wykonania ścianek działowych pomiędzy lokalami, gdyż wykonane przez powoda prace pomniejszyły zakres robót przewidzianych umową z dnia 11.04.2013r. (k.31). Powyższa kwota, objęta fakturą VAT nr (...) z dnia 02.12.2013r. wystawioną do zapłaty na (...) Sp. z o.o., została zapłacona przez pozwanego na rzecz powoda w dniu 21.01.2014r. (k.33).

Powód z tytułu wykonania innych prac wystawił na rzecz (...) Sp. z o.o. kolejne faktury VAT : nr (...) na kwotę: 157.614,00 zł (obudowy lekkie, dach hali), nr (...) na kwotę: 245.236,66 zł (obudowy lekkie, dach hali), nr (...) na kwotę: 8.902,68 zł (obudowy lekkie, dach hali), nr (...) na kwotę: 44.403,00 zł (obudowy lekkie, klapy dymowe), nr (...) na kwotę: 2.337,00 zł (obudowy lekkie, klapy dymowe), (k.30; 88,93,97,103,107). Powyższe faktury VAT zostały opłacone przez Miasto Ł. (dowód: potwierdzenia bankowe k. 89,90; 94,95;99;104,105;108).

Powód pismem datowanym na dzień 10.01.2014r. poinformował pozwanego, że powodowa spółka będzie wykonywała sufity podwieszane na budowie hali targowej w Ł.. (k.76).

Pismem z dnia 11.01.2014r. generalny wykonawca zwrócił się o zabezpieczenie środków finansowych i gwarancji ich wypłaty dla powoda jako podwykonawcy w kwocie 285.360,00 zł brutto (k.69). W odpowiedzi Miasto Ł. sprzeciwiło się takiemu żądaniu i zawarciu przez generalnego wykonawcę umowy z podwykonawcą bez gwarancji ze strony wykonawcy zapłaty należności za zlecone roboty (k.67). Pozwany sprzeciwił się zawarciu umowy z powodem jako podwykonawcą, z uwagi na nieprzedstawienie przez generalnego wykonawcę źródeł sfinansowania zakresu robót i kwoty za jaką wykona on zlecone prace. (k.68).

W dniach 10-12.02.2014r. dokonano odbioru końcowego inwestycji. W składzie komisji odbiorowej znalazł się M. Z. jako przedstawiciel K.-DACH (k.19-23, podpis członka komisji nr 20 ). Podwykonawca z tytułu wykonanych prac tj. montażu przegród boksów handlowych wraz z roletami w ilości 86 szt. - wystawił generalnemu wykonawcy (...) Sp. z o.o. do zapłaty w dniu 12.02.2014r. fakturę VAT nr (...) opiewającą na kwotę: 19.100,79 zł (k.24).

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo należy uznać za zasadne w całości.

Bezspornie w dniu 31.12.2012 roku pomiędzy Miastem Ł. reprezentowanym przez Prezydenta M. C., a (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. została zawarta umowa nr (...).1.38.2012 na realizację przedsięwzięcia „Budowa hali targowej i wiaty wraz z infrastrukturą w obrębie ul. (...). W. S. i Dworcowej w Ł.” . Pozwane Miasto Ł. było inwestorem przedmiotowej inwestycji, a (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S. generalnym wykonawcą.

Poza sporem w niniejszej sprawie pozostawał także fakt, że w ramach realizacji rzeczonej inwestycji, (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S. zawarła ze spółką (...) sp. z o.o. umowę, której przedmiotem była dostawa i montaż przegród boksów handlowych wraz z roletami.

Istota sporu sprowadzała się do ustalenia, czy doszło do zaistnienia przesłanek o których stanowi art. 647 ¹ § 2 i § 5 kc. Zgodnie z treścią art. 647 ¹ § 2 kc do zawarcia przez wykonawcę umowy o roboty budowlane z podwykonawcą jest wymagana zgoda inwestora. Jeżeli inwestor, w terminie 14 dni od przedstawienia mu przez wykonawcę umowy z podwykonawcą lub jej projektu, wraz z częścią dokumentacji dotyczącą wykonania robót określonych w umowie lub projekcie, nie zgłosi na piśmie sprzeciwu lub zastrzeżeń, uważa się, że wyraził zgodę na zawarcie umowy.

Powyższa regulacja prawna daje inwestorowi kompetencję do wyrażenia zgody na zawarcie przez wykonawcę umowy z podwykonawcą. Zgoda powinna dotyczyć zarówno osoby podwykonawcy, jak i zakresu konkretnych robót, jakie mają mu być powierzone.

W orzecznictwie oraz doktrynie wskazuje się, że zgoda inwestora może być wyrażona przez każde zachowanie, które ją ujawnia w sposób dostateczny. Może być zatem wyrażona w sposób bierny (pasywny) oraz czynny
(aktywny).

Wyrażenie zgody w sposób bierny objawia się brakiem zgłoszenia na piśmie sprzeciwu lub zastrzeżeń w terminie 14 dni od przedstawienia mu przez wykonawcę umowy z podwykonawcą lub jej projektu, wraz z częścią dokumentacji dotyczącej wykonania robót określonych w umowie lub projekcie. Przyjmuje się fikcję prawną, że inwestor zgodę wyraził. Ponieważ w art. 647 ¹ kc chodzi o odpowiedzialność inwestora za cudzy dług, interes inwestora został zabezpieczony poprzez obowiązek przedstawienia mu stosownej dokumentacji. Przyjmując fikcję wyrażenia w sposób bierny zgody, ustawodawca zakłada, że inwestor zapoznał się, a w każdym razie mógł się zapoznać z tą dokumentacją i ma, bądź powinien posiadać, wiedzę o zakresie robót i wynagrodzeniu uzgodnionym w umowie z podwykonawcą.

Drugi sposób wyrażenia zgody (czynny) może przybrać różną formę. Inwestor może wyrażać ją w sposób wyraźny, pisemnie bądź ustnie, albo poprzez inne zachowanie, które w sposób dostateczny ujawnia jego wolę ( art. 60 k.c. ). Może zatem nastąpić to poprzez czynności faktyczne, w sposób dorozumiany, na przykład przez tolerowanie obecności podwykonawcy na placu budowy, dokonywanie wpisów w jego dzienniku budowy, odbieranie wykonanych przez niego robót, oraz dokonywanie podobnych czynności. Przepis art. 647 ¹ § 2 kc nie uzależnia odpowiedzialności inwestora od przedłożenia mu dokumentacji, jeśli wyraża w sposób czynny zgodę na udział podwykonawcy w realizacji inwestycji.

Może on uzyskać wiedzę o umowie pomiędzy wykonawcą, a podwykonawcą
z dowolnego źródła, zarówno przed jej zawarciem, jak i później. Pozwane Miasto Ł. wskazało, iż takiej zgody nie wyraziło, a o podwykonawcy – spółce (...) dowiedziało się z wezwania do zapłaty z dnia 18.01.2014 r. o zabezpieczenie środków finansowych i gwarancji ich wypłaty dla podwykonawców sufitów podwieszanych na budowie hali targowej w kwocie 232.000,00 zł netto. Ponadto Miasto pismem z 24.01.2014 r. skierowanym do generalnego wykonawcy sprzeciwiło się żądaniu wniosku generalnego wykonawcy i zawarciu przez generalnego wykonawcę umowy bez gwarancji ze strony wykonawcy należności za zlecone roboty.

Sąd nie podzielił powyższego stanowiska. W ocenie sądu zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwala na wyciągnięcie całkowicie odmiennej konkluzji.

Na wstępie należy zauważyć, że powód zawarł umowę z podwykonawcą w dniu 15.11.2013 r., a nie jak podaje w odpowiedzi na pozew pozwana w dniu 10.12.2013 r. Data zawarcia umowy jest istotna, bowiem określa termin istotny element umowy łączącej powódkę z podwykonawcą.

Wracając do głównego toku rozważań należy skonstatować, iż pozwane Miasto w sposób czynny dorozumiany wyraziło zgodę na zawarcie umowy z podwykonawcą (powodową spółką). Wprawdzie pozwane Miasto zaprzeczyło, aby miało wiedzę o podwykonawcy –powodowej spółce w dacie zawarcia umowy z wykonawcą, niemniej zebrany w sprawie materiał dowody nie pozwala na podzielenie tego stanowiska pozwanego Miasta. Przesłuchani w sprawie świadkowie : M. K. (kierownik budowy) oraz R. K.. Wskazani świadkowie wprost zeznali, iż powód był oficjalnie zgłoszony jako podwykonawca. Nadto świadek R. K. ( inspektor nadzoru inwestorskiego) potwierdził zgłoszenie powoda jako podwykonawcy czterech zadań , w tym objętych niniejszym pozwem. Świadek potwierdził wykonanie i odbiór prac. Co więcej świadek zeznał, „że przed przystąpieniem do pracy powodowa spółka uzgadniała z inwestorem kwestie techniczne i Miasto jako inwestor miało wiedzę o powodowej spółce jak podwykonawcy. Świadek jako przyczynę odmowy zapłaty wynagrodzenia wskazał brak zgody (...) na pomniejszenie swojego zakresu robót. Przypomnieć w tym miejscu należy, iż (...) O. była wiodącym (głównym) podwykonawcą, który w trakcie realizacji inwestycji został postawiony w stan upadłości likwidacyjnej. Podkreślenia wymaga, że do zapłaty pozostało tylko 5 % wynagrodzenia z tytułu wykonania przedmiotowych prac. Przesłuchany w charakterze strony zastępca Prezydenta Miasta Ł. B. D. zeznał, iż „suma wynagrodzeń przysługujących podwykonawcom przewyższyła wynagrodzenie dla głównego wykonawcy. Wobec tego Miasto jak otrzymało umowę zawartą między spółką (...) a K.-Dach złożyło sprzeciw przez niezaakceptowanie umowy cesji”. Powyższe zeznania przedstawiciela pozwanego Miasta, zdaniem sądu, nie mogą skutkować zwolnieniem Miasta od odpowiedzialności za zapłatę wynagrodzenia wobec podwykonawcy. Sprzeciw o jakim mowa w art. 647 ¹ § 2 kc, dotyczy zakwestionowania umowy wykonawcy z podwykonawcą w terminie 14 dni od przedstawienia mu przez wykonawcę umowy z podwykonawcą lub jej projektu, wraz z częścią dokumentacji dotyczącej wykonania robót określonych w umowie lub projekcie umowy. Innymi słowy Miasto Ł. mogło złożyć sprzeciw najpóźniej w terminie 14 dni licząc od przedłożenia projektu umowy. Składając sprzeciw w lutym 2014 roku pozwane Miasto uchybiło ustawowemu terminowi. Nie można bowiem przyjąć, o czym była wyżej mowa, że pozwane Miasto o podwykonawcy dowiedziało się dopiero w styczniu 2014 r. Sąd na wstępie rozważań podnosił tę kwestie. Nadto projekt umowy cesji został przekazany Miastu wraz z umową powoda z generalnym wykonawcą. Powód był także wykonawca innych robót, i był doskonale znany inspektorom nadzoru inwestorskiego. Nie można też tracić z pola widzenia faktu, że pozwane Miasto bezpośrednio na rachunek powodowej spółki uregulowało 95 % wynagrodzenia. Zatem należy kategorycznie stwierdzić, że pozwane Miasto Ł., nie tylko posiadało wiedze o podwykonawcy, ale także zakresie robót przez niego wykonywanych i wysokości wynagrodzenia. Podkreślenia wymaga, że sprzeciw może dotyczyć umowy między podwykonawcą a wykonawcą, a nie być skierowany przeciwko żądaniu zapłaty wynagrodzenia, co wynikało z treści odpowiedzi na pozew. Zatem sprzęcie był nie tylko złożony po terminie, ale również dotyczył roszczenia o zapłatę, co zdaniem sądu jest niedopuszczalne. Jeszcze raz sąd podkreśla, że sprzeciw może być złożony co do zawarcia umowy.

Podkreślić w tym miejscu należy, iż powód jako podwykonawca uczestniczył w odbiorach robót, w tym w odbiorze końcowym. Poza tym powód uczestniczył w kilku naradach koordynacyjnych organizowanych przez Urząd Miasta dotyczących realizacji przedmiotowej inwestycji. Przesłuchany w charakterze strony powodowej M. Z. podkreślał, iż przed podpisaniem umowy spółka (...) przedstawiła umowę z Miastem Ł., w której ujęto roboty budowlane mające być powierzone podwykonawcom. Nadto okazano pismo, z którego wynikało wygaśnięcie umowy z (...) O.. Prezes zarządu powodowej spółki podkreślał, że Miasto chcąc skończyć inwestycję wręcz zachęcało do kolejnych etapów. Miasto aktywnie wyrażało też zgodę na umowę cesji, której pomysł zrodził się po tym jak powodowa spółka nie wyraziła zgody na zawarcie umowy z (...) O.. Sąd uznał za wiarygodne zeznania reprezentanta powodowej spółki. Zeznania były spójne, logiczne i skorelowane z pozostałym materiałem dowodowym. Podobnie sąd ocenił zeznania świadków M. K. i R. K. w zakresie w jakim potwierdzili wykonanie robót przez powodową spółkę, wiedze Miasto o tym podwykonawcy, oraz zakresie prac i wysokości wynagrodzenia.

Reasumując, sąd uznał, że zgoda na zawarcie umowy generalnego wykonawcy z podwykonawcą została wyrażona w sposób co najmniej czynny. Przyjmując, że umowa z 15.11.2013 r. została dostarczona do Urzędu Miasta ( co pośrednio potwierdza adnotacja pełnomocnika strony i przede wszystkim wpłata 95 % wynagrodzenia) , można nawet zaryzykować konkluzją, że doszło do biernego wyrażenia zgody na zawarcie umowy. Dodać przy tym należy, że jeżeli inwestor wyraża zgodę w sposób czynny, to wie co robi i nie jest już potrzebny żaden mechanizm obronny (por. wyrok SA w Warszawie z dnia 2.12.2011r., VI ACa 690/11, Lex nr 1103601 oraz wyrok SN z dnia 4.02.2011r., III CSK 152/10, Lex nr 1102865, wyrok SA w Lublinie z dnia 9.04.2013r , I ACa 20/13). Poza tym zgoda inwestora na zawarcie przez wykonawcę umowy z podwykonawcą może być wyrażona również w sposób dorozumiany po zawarciu takiej umowy”( A. Brzozowski. KC , Tom II, Komentarz do art. 450-1088, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 02.07.2009r, sygn. akt V CSK 24/09), tak jak to miało miejsce w niniejszej sprawie.

Konkludując, sąd uznał, iż zachodzą wszystkie przesłanki odpowiedzialności solidarnej inwestora i generalnego wykonawcy określone dyspozycją art. 647 ¹ § 5 kc. Dodać tylko należy, iż istota odpowiedzialności wynikającej z cytowanego wyżej przepisu polega na wzmocnieniu pozycji podwykonawcy w procesie inwestycyjnym i zabezpieczeniu wierzytelności podwykonawcy z tytułu wykonanych prac na rzecz inwestora, bowiem podwykonawca jest uczestnikiem złożonej, trójstronnej sytuacji prawnej wprowadzonej przez art. 647 ¹ k.c., a związanej z umową o roboty budowlane i pozostaje w stosunku prawnym także wobec inwestora.

Odpowiedzialność solidarna, stosownie do zasady określonej w art. 366 k.c., daje możliwość zaspokojenia wierzyciela przez któregokolwiek z dłużników . Tym samym wprowadzona na podstawie art. 647 ¹ § 5 k.c. solidarna odpowiedzialność w przypadku umowy o roboty budowlane oznacza, że podwykonawca ex lege może domagać się zapłaty przysługującego mu wynagrodzenia nie tylko od wykonawcy, lecz także wprost od inwestora (zamawiającego). Z istoty tej odpowiedzialności, wynika także obowiązek pokrycia przez inwestora nie tylko wynagrodzenia, ale również odsetek w przypadku uchybienia terminowi płatności, przy czym termin wymagalności roszczenia wynika ze stosunku prawnego łączącego podwykonawcę z generalnym wykonawcą, bowiem inwestor odpowiada za zapłatę wynagrodzenia w taki sam sposób jak wykonawca ( vide : wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 6.03.2013 r., I ACa 1000/12, LEX 1307416). Dlatego inwestor jest zobligowany do pokrycia tzw. należności ubocznych ( odsetek ustawowych) naliczonych od 15.03.2014 r. , uwzględniając termin wskazany w fakturze VAT nr (...).

Sąd w niniejszym składzie nie podziela poglądu, wyrażonego w wyroku Sądu Najwyższego z 5.09.2012 r. IV CSK 91/12, zgodnie z którym wykładania gramatyczna art. 647 ¹ § 5 kc przemawia za ograniczeniem odpowiedzialności inwestora wyłącznie do wynagrodzenia (należności głównej). Zdaniem sądu takie rozumienie istoty odpowiedzialności kłóci się z jej gwarancyjnym charakterem i powoduje, że podwykonawca musi domagać się zapłaty wynagrodzenia po upływie terminu, w sytuacji kiedy wywiązał się ze swoich obowiązków. Zdaniem sądu należy badać w konkretnej sprawie, jakie były postawy współdłużników i podwykonawcy z uwzględnieniem realiów danego przypadku, celu społeczno-gospodarczego zobowiązania, dobrej wiary, zwyczaju uczciwego obrotu i należytej staranności. Zdaniem sądu powód podejmując się wykonania umowy w sytuacji, kiedy wiodący wykonawca stał się niewypłacalny a termin zakończenia inwestycji był zagrożony, był przekonany o gwarancji zapłaty wynagrodzenia ze strony Miasta. Potwierdzeniem takiej gwarancji był przygotowany i zaproponowany przez Miasto Ł. projekt umowy cesji. Dodać należy, iż rozliczenia inwestora z poprzednim wykonawcą ( (...) O.) w żaden sposób nie niweczą odpowiedzialności solidarnej inwestora i wykonawcy, zważywszy, że to inwestor zlecał powodowi prace w sytuacji, kiedy poprzedni wykonawca nie wywiązał się ze swoich obowiązków.

Na marginesie należy dodać, że powód złożył do generalnego wykonawcy gwarancję ubezpieczeniową usunięcia wad lub usterek z dnia 28.01.2014 r. wraz z polisą nr (...) na kwotę 5.730,23 zł oraz deklarację zgodności zastosowanych materiałów, czyniąc zadość obowiązkowi wynikającemu z § 5 pkt.6 i pkt. 7 umowy zawartej z podwykonawcą.

Mając na uwadze powyższe sąd, na podstawie art. 647 ¹ § 5 k.c. i art. 647 k.c. orzekł jak w pkt. I wyroku.

O odsetkach sąd orzekł zgodnie z art. 481§1 i 2 kc . Zdaniem sądu w dniu 15 marca 2014 roku roszczenie powoda było wymagalne.

Zgodnie z art. 98§1 k.p.c. ponieważ pozwany przegrał sprawę, zobowiązany jest ponieść koszty procesu. Na koszty te składa się opłata od pozwu – 956 zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika procesowego w wysokości 2.417 zł ustalone w oparciu o z § 6 pkt. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. Nr 163 poz.1348 ze zm.) + 17 zł tytułem zwrotu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Mając powyższe na względzie orzeczono jak w sentencji wyroku.