Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 maja 2013 roku

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie następującym:

Przewodniczący – SSO Krzysztof Główczyński

Sędziowie: SSO Andrzej Marek

SSR del. Agata Mularska - Karamon (spr.)

Protokolant: Ewa Sawiak

po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2013 roku w Legnicy

na rozprawie

sprawy z powództwa E. N.

przeciwko Gimnazjum w Ś.

o przywrócenie do pracy

na skutek apelacji powódki

od wyroku Sądu Rejonowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

z dnia 16 stycznia 2013 roku

sygn. akt IV P 265/12

I.  oddala apelację,

II.  zasądza od powódki na rzecz strony pozwanej kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym.

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Legnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wydał w dniu 16 stycznia 2013r. wyrok , w którym zasądził od strony pozwanej Gimnazjum w Ś. na rzecz powódki E. N. kwotę 10.782 zł brutto tytułem odszkodowania w związku z rozwiązaniem stosunku pracy z naruszeniem przepisów, oddalając dalej idące powództwo. Zasądził od strony pozwanej na rzecz Skarbu Państwa kwotę 539 zł tytułem zwrotu kosztów sądowych.

Powyższe rozstrzygniecie powziął po ustaleniu, że powódka była zatrudniona u strony pozwanej - w Gimnazjum w Ś.i jej poprzedników prawnych od dnia 1 września 1983 roku na podstawie mianowania na czas nieokreślony. Pracę w Gimnazjum w Ś.na stanowisku nauczyciela-bibliotekarza wykonywała od dnia 1 września 2000 roku. W 1996 roku powódka ukończyła kurs kwalifikacyjny w zakresie bibliotekoznawstwa dla nauczycieli bibliotek szkolnych. W dniu 30 marca 1999 roku powódka ukończyła 3-semestralne wyższe studia zawodowe na kierunku (...)w Kolegium (...)w J., a w dniu 31 maja 2002 roku studia magisterskie uzupełniające na kierunku(...)na Uniwersytecie (...)w Z., na Wydziale (...). W czerwcu 2000 roku powódka otrzymała pisemną zgodę dyrektora strony pozwanej na podjęcie studiów podyplomowych w zakresie informatyki w Kolegium (...)w J.. Studia te dawały dodatkowe kwalifikacje nauczyciela informatyki. Powódka nie podjęła ww. studiów. W dnia 13 lipca 2005 roku powódka uzyskała stopień nauczyciela dyplomowanego. Powódka oprócz(...)pracy bibliotekarza ma uprawnienia do pracy na stanowisku pedagoga szkolnego, może też pracować w świetlicy szkolnej. Oprócz przygotowania pedagogicznego o specjalności pedagogika opiekuńczo- wychowawcza oraz resocjalizacja i profilaktyka osób niedostosowanych społecznie, powódka nie ma przygotowania do nauczania żadnych konkretnych przedmiotów gimnazjalnych. Będąc zatrudnioną u(...) strony pozwanej powódka nie rozszerzyła swoich kwalifikacji uprawnienia do nauczania takich przedmiotów.

W związku z zachodzącymi u strony pozwanej od kilku lat zmianami organizacyjnymi, które powodowały brak możliwości dalszego zatrudniania powódki jako nauczyciela-bibliotekarza w pełnym wymiarze godzin, w dniu 24 maja 2011 roku strona pozwana zaproponowała powódce porozumienie zmieniające warunki umowy o pracę, w którym określono, że w miejsce dotychczasowych warunków umowy w zakresie pracy w charakterze nauczyciela w Gimnazjum w Ś. powódkę obowiązywać będą w roku szkolnym 2011/2012 następujące warunki zatrudnienia: 1/2 etatu - godziny w bibliotece Gimnazjum w Ś., 1/4 etatu - uzupełnienie etatu (godziny pedagoga) w Szkole Podstawowej w N.,1/4 etatu - uzupełnienie etatu (godziny nauczyciela świetlicy) w Zespole Szkolno-Przedszkolnym w Ś.. Konieczność zawarcia w/w porozumienia podyktowana była zmianami organizacyjnymi w roku szkolnym 2011/2012. Powódka podpisała ww. porozumienie zmieniające, jednakże pracy na zmienionych warunkach nie podjęła. Do momentu podpisania w/w porozumienia powódka kilkukrotnie korzystała z płatnego urlopu dla poratowania zdrowia, wykorzystując łącznie 2 lata i 2 miesiące tego urlopu. Nadto, w 2010 i 2011 roku wielokrotnie przebywała na zwolnieniach lekarskich: w 2010 roku - łącznie przez okres 178 dni, a w 2011 roku - łącznie przez okres 129 dni. Po podpisaniu porozumienia zmieniającego z dnia 24 maja 2011 roku powódka udała się na zwolnienie lekarskie w dniu 27 maja 2011 roku i przebywała na nim do dnia 7 października 2011 roku. W dniu 7 października 2011 roku powódka zwróciła się do pozwanego pracodawcy o udzielenie jej po raz kolejny płatnego urlopu dla poratowania zdrowia. W/w. urlop został powódce udzielony na okres od dnia 8 października 2011 roku do dnia 29 lipca 2012 roku. Powódka wykorzystała płatny urlop dla poratowania zdrowia w pełnym wymiarze 3 lat. Zwolnienie lekarskie, a następnie urlop zdrowotny powódki zdezorganizowały pracę w szkołach, w których przewidziano uzupełnienie etatu powódki Dyrektorzy tych szkół z powodu nieobecności powódki zmuszeni zostali do znalezieni zastępstw za powódkę. Dyrektor strony pozwanej w związku z nieobecnością powódki nie otrzymał zgody od organu prowadzącego na zatrudnienie osoby z zewnątrz na zastępstwo powódki. W praktyce realizowane były tylko 3 godziny biblioteki, które realizowała dyrektor strony pozwanej R. K., mając do tego stosowne kwalifikacje.

W dniu 26 maja 2011 roku, po tym jak powódka podpisała porozumienie zmieniające jej warunki pracy, udała się do związku zawodowego NSZZ (...)w J., przedstawicielom tego związku przedstawiła swoją sytuację zawodową, zdrowotną i poprosiła o objęcie jej ochroną. Związek zawodowy przyjął powódkę w poczet swoich członków, ale o fakcie tym w żaden sposób nie powiadomił pracodawcy powódki. Zwrócił się jedynie do strony pozwanej o potrącanie z wynagrodzenia powódki składki członkowskiej. Strona pozwana w listopadzie 2011 roku zwróciła się do ww. organizacji związkowej o przesłanie oryginału pisma dotyczącego przystąpienia powódki do organizacji związkowej. Takie pismo strona pozwana otrzymała w grudniu 2011 roku. W dniu 19 października 2011 roku Komisja Międzyzakładowa NSZZ (...)w J.podjęła uchwałę o objęciu powódki szczególną ochroną na podstawie art. 32 ustawy o związkach zawodowych na okres 3 lat od dnia podjęcia uchwały. O powyższym fakcie organizacja związkowa nie powiadomiła pracodawcy powódki. Powódka od momentu przystąpienia do związku zawodowego z uwagi na stan zdrowia ani razu nie uczestniczyła w jakimkolwiek zebraniu tego związku.

Organ prowadzący podjął decyzję o ograniczeniu godzin bibliotecznych w każdej z szkół na terenie całej gminy Ś.i przejściu bibliotek, w tym biblioteki znajdującej się u strony pozwanej, pod Centrum (...) w Ś.. W związku z powyższym u strony pozwanej postanowiono ograniczyć etat bibliotekarza do jednej godziny tygodniowo.

Pismem z dnia 16 maja 2012 roku pozwany pracodawca zawiadomił organizację związkową reprezentującą powódkę o zamiarze wypowiedzenia jej stosunku pracy na podstawie art. 20 ust. 1 pkt 2 Karty Nauczyciela wraz z podaniem przyczyn wypowiedzenia. j

W odpowiedzi na w/w pismo związek zawodowy NSZZ (...)w J.pismem z dnia 23 maja 2012 roku nie wyraził zgody na wypowiedzenie powódce umowy o pracę wskazując, iż powódka jest objęta szczególną ochroną w myśl przepisu art. 32 ustawy o związkach zawodowych od dnia 19 października 2011 roku na okres 3 lat. W/w pismo zostało przesłane do strony pozwanej za pośrednictwem faksu.

Pismem z dnia 28 maja 2012 roku strona pozwana zwróciła się do Komisji Międzyzakładowej NSZZ (...) w J.o przysłanie listy pracowników, których stosunek pracy podlega szczególnej ochronie w myśl przepisu art. 32 ustawy o związkach zawodowych.

W dniu 28 maja 2012 roku pozwany pracodawca wręczył powódce oświadczenie rozwiązaniu z nią stosunku pracy z zachowaniem 3-miesięcznego okresu wypowiedzenia, który upłynął w dniu 31 sierpnia 2012 roku. jako przyczynę wypowiedzenia strona pozwana wskazała zmiany organizacyjne wynikające z faktu, że w projekcie organizacyjnym Gimnazjum w Ś. na rok szkolny 2012/2013 nie został zatwierdzony przez organ prowadzący etat nauczyciela-bibliotekarza, co jest rezultatem zmniejszenia się w Gimnazjum liczby oddziałów w ostatnich latach (było 17, obecnie będzie tylko 9) oraz zmniejszenia liczby woluminów w bibliotece. W ww. oświadczeniu pozwany pracodawca wskazał też, iż w związku z powyższymi zmianami nie ma możliwości zaplanowania dalszej pracy dla powódki w charakterze nauczyciela-bibliotekarza w pełnym wymiarze godzin, a posiadane przez powódkę wykształcenie nie daje możliwości jej zatrudnienia na zmienionym stanowisku, gdyż nie posiada ona kwalifikacji do nauczania innych przedmiotów.

Pismem z dnia 29 maja 2012 roku KM NSZZ(...)w J.poinformowała stronę pozwaną, że powódka uchwałą nr (...)Komisji Międzyzakładowej z dnia 19 października 2011 roku jest upoważniona do reprezentowania ww. oddziału organizacji związkowej wobec pracodawcy w sprawach z zakresu prawa pracy i wskazuje wyżej wymienioną do ochrony przed wypowiedzeniem rozwiązaniem stosunku.

Zmiany organizacyjne zachodzące u strony pozwanej już w roku szkolnym 2011/2012 doprowadziły do ograniczenia liczby godzin w świetlicy szkolnej - z 2 etatów pozostało 1,5. W roku szkolnym 2012/2013 etat w bibliotece ograniczono do jednej godziny, a etat w świetlicy szkolnej ograniczono o dalsze 13 godzin. Aktualnie realizowana jest jedna godzina biblioteki i jeden etat w świetlicy dzielony przez dwóch nauczycieli dotychczas pracujących w świetlicy. Ww. nauczyciele posiadają również uprawnienia do nauki innych przedmiotów- jeden do nauki historii, a drugi - do nauki chemii, i uzupełniają swoje etaty. W aktualnym roku szkolnym organ prowadzący zwiększył liczbę godzin pedagoga szkolnego z 20 do 26 jednakże w ramach jednego etatu. Wszyscy nauczyciele zajmujący ww. stanowiska są nauczycielami dyplomowanymi zatrudnionymi w oparciu o mianowanie.

W wyniku przeprowadzonych zmian biblioteka u strony pozwanej funkcjonuje bardzo dobrze, a koszty jej funkcjonowania w żaden sposób nie wzrosły. Ewentualne potrzeby biblioteczne uczniów strony pozwanej uzupełnia biblioteka miejsko - gminna, które pracownicy w ramach swoich obowiązków wypożyczają książki również w bibliotece szkolnej.

W oparciu o powyższe ustalenia Sąd Rejonowy uznał powództwo za częściowo zasadne.

Sąd argumentował, że strona pozwana naruszyła przepis art. 32 ustawy o związkach zawodowych , dokonując wypowiedzenia powódce stosunku pracy bez zgody organizacji związkowej reprezentującej pracownika.

Sąd Rejonowy uznał również, że gwarancja trwałości stosunku pracy z uwagi na ochronę związkową wyrażoną w art. 32 uzz nie jest jednak niczym nieograniczona oraz , że w danym wypadku nie wyłączona jest możliwość stosowania art. 8 k.p. Z jednej strony bowiem, szczególna ochrona stosunku pracy działaczy związkowych nie jest celem samym w sobie i nie może być wykorzystywana w sposób dowolny, ale służyć powinna ochronie działaczy związkowych przed ponoszeniem ujemnych następstw z powodu wykonywanych przez nich funkcji związkowych (art. 32 w zw. z art. 3 ustawy o związkach zawodowych). Natomiast z drugiej strony, w art. 8 k.p. sformułowana została ogólna dyrektywa interpretacyjna, która w celu unikania nadużyć prawa nakazuje oceniać wszelkie prawa obowiązki pracowników i pracodawców (art. 8 w zw. z art. 1 k.p.), w tym również uprawnienia członka zarządu zakładowej organizacji związkowej w zakresie szczególnej trwałości stosunku pracy, także z punktu widzenia przestrzegania zasad współżycia społecznego. Sformułowana w art. 8 k.p. klauzula zasad współżycia społecznego wyznacza zatem granice, w ramach których dopuszczalne jest korzystanie z praw podmiotowych w stosunkach pracy. W konkretnej sytuacji faktycznej może się okazać, że korzystanie z tego prawa oznaczałoby naruszenie (wykroczenie poza granice) zasad współżycia społecznego. Dotyczy to w szczególności sytuacji, gdy objęty szczególną ochroną stosunku pracy działacz związkowy, który rażąco naruszył swoje podstawowe obowiązki pracownicze, zamierza uniknąć konsekwencji swego nagannego postępowania, powołując się na brak zgody zarządu zakładowej organizacji związkowej na rozwiązanie stosunku pracy za wypowiedzeniem (por. wyrok SN z dnia 17 prześnią 1997 roku, I PKN 273/97, OSNP 1998/13/394). W orzecznictwie Sądu Najwyższego występowały nie tylko przypadki rozwiązania stosunku pracy z przyczyn zawinionych przez pracownika, ale także przypadki rozwiązania stosunku pracy z przyczyn niezawinionych przez pracownika, w których zaakceptowano możliwość nieuwzględnienia żądania przywrócenia do pracy ze względu na jego sprzeczność z zasadami współżycia społecznego lub społeczno - gospodarczego przeznaczenia prawa. Przykładem takiego stanowiska , na które powołał się Sad I instancji był wyrok z dnia 3 sierpnia 2007 roku (I PK 82/07), w którym Sąd Najwyższy wyraził pogląd, zgodnie z którym stosowanie klauzuli z art. 8 k.p. nie może być ograniczane tylko do ciężkiego naruszenia obowiązków przez pracownika. Przyjęcie, że klauzula z art. 8 k.p. może mieć zastosowanie tylko w sytuacji, w której można by stwierdzić że powód w sposób ciężki naruszył obowiązki pracownicze stanowiłoby bowiem nieuzasadnione zawężenie stosowania tej klauzuli. Nie jest ono warunkowane aż ciężkim naruszeniem podstawowych obowiązków przez pracownika. Jej stosowanie wynika niemożności czynienia ze swego prawa użytku, który byłby sprzeczny ze społeczno gospodarczym przeznaczeniem tego prawa lub zasadami współżycia społecznego. Użytek ten nie jest uważany za wykonywanie prawa i nie korzysta z ochrony. Takie też znaczenie tej klauzuli generalnej potwierdził Trybunał Konstytucyjny na tle sprawy również dotyczącej ochrony stosunku pracy. Prócz zgodności art. 8 k.p. z Konstytucją Trybunał stwierdził, ż przy występowaniu określonej w nim sprzeczności każde działanie albo zaniechanie może być uznane za nadużycie prawa (por. wyrok TK z dnia 23 października 2006 roku, SK 42AK, OTK-A 2006, nr 9, poz. 125.

Z tych też względów Sąd Rejonowy uznał, że brak jest podstaw do uwzględnienia żądania powódki o przywrócenie do pracy, pomimo uznania, że pozwany pracodawca naruszył przepisy dotyczące ochrony związkowej powódki.

Sąd I instancji uznał za prawdziwą przyczynę dokonania wypowiedzenia powódce stosunku pracy, wskazaną w piśmie wypowiadającym umowę o pracę. Przyjął, że w pozwanej szkole doszło do ograniczenia liczby godzin bibliotecznych do 1 godziny tygodniowo. Biblioteka szkolna nie została jednak zlikwidowana, wobec czego nie można mówić o naruszeniu przez pozwaną szkołę przepisu art. 67 ust. 1 pkt 2 ustawy o systemie oświaty, który nakłada na szkoły publiczne obowiązek zapewnienia uczniom możliwości korzystania z biblioteki. Ograniczenie liczby godzin bibliotecznych do 1 godziny tygodniowo zostało zatwierdzone w arkuszu organizacyjnym na rok szkolny 2012/2013, którego zasadności Sąd nie jest władny badać. Decyzja o ograniczeniu liczby godzin bibliotecznych , jako decyzja mająca wpływ na finanse pozwanej szkoły należy do jej decyzji autonomicznych i nie może podlegać ocenie Sądu pod względem jej zasadności.

Sąd Rejonowy ocenił prawidłowość w zakresie wyboru nauczyciela do rozwiązania stosunku pracy i uznał, że w przypadku powódki wybór ten nie był ani dowolny ani dyskryminujący. Jak wynika z akt osobowych powódki, a także z jej zeznań, powódka posiada jedynie przygotowanie pedagogiczne o specjalności pedagogika opiekuńczo-wychowawcza oraz resocjalizacja i profilaktyka osób niedostosowanych społecznie, a także ukończony kurs kwalifikacyjny w zakresie bibliotekoznawstwa. U strony pozwanej powódka zatrudniona była na stanowisku nauczyciela - bibliotekarza. W trakcie zatrudnienia powódka nie uzupełniła wykształcenia, by oprócz pracy w bibliotece mieć uprawnienia do nauczania jakichkolwiek przedmiotów gimnazjalnych. Oprócz pracy w bibliotece szkolnej powódka ze swoim wykształceniem mogłaby pracować jedynie jako pedagog szkolny oraz nauczyciel w świetlicy. Jak wynika z dowodów w postaci arkuszy organizacyjnych na rok szkolny 2011/2012 i 2012/2013, zeznań świadka Z. M.oraz przesłuchania przedstawiciela strony pozwanej R. K., w pozwanej szkole brak było możliwości zatrudnienia powódki w pełnym wymiarze godzin. W bibliotece szkolnej pozostała jedynie 1 godzina pracy tygodniowo. Natomiast godziny w świetlicy szkolnej w roku szkolnym 2012/2013 uległy dalszemu ograniczeniu. Przed 2011 rokiem strona pozwana dysponowała 2 etatami w świetlicy a aktualnie dysponuje tylko 1 etatem, który dodatkowo jest dzielony przez dwóch nauczycieli dotychczas pracujących w świetlicy. Ww. nauczyciele posiadają dodatkowe uprawnienia do nauki innych przedmiotów - jeden do nauki historii, a drugi - do nauki chemii, i w taki sposób uzupełniają swoje etaty do pełnego. Natomiast liczba godzin pedagoga szkolnego na aktualny rok szkolny została zwiększona z 20 do 26, jednakże w ramach jednego etatu. Organ prowadzący nie utworzył drugiego etatu pedagoga, mając na uwadze niepewne lata przyszłe, które mogą doprowadzić do powrotnego ograniczenia liczby tych godzin. Nauczyciele wykonujący pracę w świetlicy szkolnej oraz w charakterze pedagoga szkolnego - tak jak powódka - są nauczycielami dyplomowanymi zatrudnionymi u strony pozwanej w oparciu o mianowanie. W ocenie Sądu, w takim stanie rzeczy, brak jest jakichkolwiek uzasadnianych podstaw, by odbierać lub ograniczać liczbę godzin w/w nauczycielom tylko po to by etat miała powódka.

Nadto Sąd negatywnie ocenił fakt, że powódka jednakże, pomimo podpisania porozumienia zmieniającego, z uwagi na stan zdrowia nie podjęła pracy na zmienionych warunkach. Dyrektorzy szkół, w których powódka miała uzupełniać etat zmuszeni byli do znalezienia innych rozwiązań zmierzających do obsadzenia nieobjętych przez powódkę części etatów. W chwili obecnej brak jest podstaw do domagania się od nich, by w miejsce pracowników, którzy otrzymali godziny pracy nieobjęte przez powódkę w roku szkolnym 2011/2012, zatrudnić powódkę. W szczególności, że pracownicy zatrudnieni w miejsce powódki sprawdzili się już na zajmowanych stanowiskach. Powódka natomiast nie podjęła pracy z uwagi na swój stan zdrowia. Ten zaś nie gwarantuje, że powódka w przyszłości również nie skorzysta z długotrwałego zwolnienia lekarskiego, pozostawiając przełożonych z problemem znalezienia zastępstwa.

Z tych względów Sąd Rejonowy przyjął, że brak jest podstaw do uwzględnienia roszczenia powódki o przywrócenie do pracy. Z uwagi jednak na fakt, że strona pozwana przy wypowiadaniu powódce umowy o pracę naruszył przepis art. 32 ustawy o związkach zawodowych, albowiem zwolniła powódkę be wymaganej w tym zakresie zgody zarządu zakładowej organizacji związkowej, Sąd uznał z zasadne zastosowanie art. 477 (1) k.p.c. w zw. z art. 8 k.p. i przyznanie powódce w miejsce żądanego przez nią przywrócenia do pracy stosownego odszkodowania.

Powyższy wyrok w części w pkt I i II zaskarżyła apelacją powódka, zarzucając:

I. naruszenie prawa materialnego a mianowicie:

- art. 45 § 1 k.p. w zw. z art. 45 § 3 k.p. poprzez jego niezastosowanie, mimo oddalenia na podstawie art. 8 k.p. roszczenia o przywrócenie do pracy pracownika podlegającego szczególnej ochronie przed rozwiązaniem z stosunku pracy, gdy rozwiązanie to w sposób oczywisty naruszało prawo, konkretnie art. 32 ust. 1 Ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 853 z późn. zm.) mimo, że może to mieć miejsce tylko wyjątkowo, w okolicznościach szczególnie rażącego naruszenia obowiązków pracowniczych lub obowiązujących przepisów prawa,

- art. 8 k.p. poprzez błędne jego zastosowanie, mimo iż zebrany w sprawie materiał dowodowy nie wskazuje na rażące naruszenie obowiązków pracowniczych lub inne rażące naruszenie prawa,

- art. 58 § 1 k.c. w zw. z art. 67 ust. 1 pkt 2 Ustawy z dnia 7 sierpnia 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2574) poprzez jego niezastosowanie, mimo iż dokonanie zmian organizacyjnych u strony pozwanej poprzez udostępnienie biblioteki szkolnej tylko przez jedną godzinę w tygodniu w szkole liczącej ok. 280 uczniów stanowi obejście powołanego przepisu nakazującego zapewnienie uczniom możliwości korzystania z biblioteki,

II. Sprzeczność istotnych ustaleń Sądu z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego poprzez pominięcie, iż strona pozwana dokonała powódce wypowiedzenie umowy o pracę w okresie jej przebywania na urlopie dla poratowania zdrowia, który trwał od 8 października 2011 r. do 29 lipca 2012 r., co w sposób oczywisty narusza przepisy prawa pracy o rozwiązywaniu umów o pracę.

Powódka na podstawie art. 368 § 1 pkt 5 k.p.c. w wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez przywrócenie do pracy u strony pozwanej. W uzasadnieniu apelacji powódka podniosła, że oddalenie na podstawie art. 8 k.p. roszczenia o przywrócenie do pracy pracownika podlegającego szczególnej ochronie przed rozwiązaniem z nim stosunku pracy, gdy rozwiązanie to w sposób oczywisty napusza prawo, a konkretnie art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 23 m 1991 r. o związkach zawodowych (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. nr 79, poz. 854 z późn. zm.), może mieć miejsce tylko wyjątkowo, w okolicznościach szczególnie rażącego naruszenia obowiązków pracowniczych lub obowiązujących przepisów prawa. Tymczasem, w przypadku powódki w niniejszej sprawie nie można mówić o nagannym, czy też zawinionym jej zachowaniu albowiem nieobecności powódki w pracy były spowodowane chorobą. Nie można z góry przyjąć, iż nieobecności w pracy spowodowane chorobą uzasadniają rozwiązanie umowy o pracę w sposób sprzeczny z przepisami prawa pracy.

Nadto podniosła, że Sąd Rejonowy nie odniósł się do faktu, iż złożenie powódce oświadczenia woli o rozwiązaniu umowy o pracę nastąpiło w dniu 28 maja 2012 r. ,w czasie gdy powódka przebywała na urlopie dla poratowania zdrowia trwającym od 8 października 2011 r. do 29 lipca 2012 r. Powołała się przy tym na uzasadnienie wyroku z dnia 19 września 1996 r. w sprawie sygn. akt I PRN 70/96 (opubl. OSNP 1997/7/113) Sądu Najwyższego, iż kompetencja dyrektora szkoły do rozwiązania stosunku pracy z nauczycielem w trybie art. 20 Ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 674 z późn. zm.) nie obejmuje - z wyjątkiem sytuacji całkowitej likwidacji szkoły - nauczycieli mających na podstawie art. 73 ust. 1 tej ustawy roszczenie o udzielenie płatnego urlopu dla poratowania zdrowia.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługiwała na uwzględnienie.

W apelacji zgłoszono zarzuty naruszenia prawa procesowego. Sprowadzający się do oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego z przekroczeniem zasad swobodnej oceny dowodów .

Artykuł 233§ 1 kpc stanowi, że Sąd ocenia wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału dowodowego. Wszechstronne rozważenie materiału dowodowego polega zaś na ocenie wszystkich dowodów zebranych w sprawie. W ocenie Sądu Okręgowego, Sąd I instancji przeprowadził dokładne postępowanie dowodowe w celu ustalenia, czy wskazana przyczyna wypowiedzenia umowy o pracę była uzasadniona, i czy zastosowano obiektywne kryteria doboru pracowników do zwolnienia, a w konsekwencji czy słusznie powódka została wytypowana , jako pracownik do zwolnienia w ramach prowadzonej redukcji etatów .

Dokonując ustaleń faktycznych w tym zakresie Sąd Rejonowy wskazał na jakich dowodach się oparł i szczegółowo to uzasadnił. W ocenie Sądu Okręgowo brak jest podstaw dla przyjęcia, aby dokonane ustalenia w zakresie stanu faktycznego i ocena zgromadzonych dowodów nastąpiła z przekroczeniem zasady swobodnej oceny dowodów określonej w art. 233 kpc. Powódka była jedynym pracownikiem biblioteki. Jej posiadane wykształcenie i kwalifikacje nie dawały stronie pozwanej możliwości zaoferowania powódce pracy na innym stanowisku. W tym zakresie argumentacja Sądu Rejonowego była prawidłowa i wyczerpująca.

Sąd Okręgowy nie dopatrzył się również zarzucanych uchybień przepisów prawa materialnego.

Kwestia przyczyny dokonanego zwolnienia na tym etapie postępowania leżała poza sporem. Słusznie zatem Sąd Rejonowy ustalił, że powódka została zwolniona w ramach przeprowadzanej reorganizacji. W tym zakresie Sąd nie miał kompetencji dokonywania analizy potrzeby przeprowadzenia zmian organizacyjnych. Odnosząc się jednak do zarzutu apelacji, a to naruszenia art. 67 ustawy o systemie oświaty wskazać należy, iż nie miało miejsca naruszenie tego przepisu. Biblioteka szkolna nie została zlikwidowana i nadal funkcjonuje. Ograniczono li tylko liczbę godzin jej otwarcia a w konsekwencji liczbę godzin przydzielonych pracownikowi biblioteki. Ocena zaś, w jakim zakresie a w konsekwencji wymiarze godzin biblioteka miała być udostępniona dla uczniów nie może wpływać na ocenę prawidłowości dokonania powódce wypowiedzenia umowy o pracę. Przepisy ustawy o systemie oświaty a to art. 67, nie stanowi regulacji dotyczącej przesłanek formalnych dotyczących wypowiadania stosunku pracy. Nawet jego ewentualne uchybienie nie mogłoby mieć wpływu na ocenę prawidłowości dokonanego wypowiedzenia.

Sąd Okręgowy uznał za niezasadny zarzut naruszenia przepisu art. 8 kp. Argumentację Sądu Rejonowego w tym zakresie Sąd Okręgowy w całości aprobuje. Zarzuty powódki, z powołaniem się na orzecznictwo Sądu Najwyższego, iż nie sposób powoływać się na naruszenie przez powódkę przepisów art. 8 kp, w przypadku , kiedy nie można jej zarzucić ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych lub innych, były nieuzasadnione.

Sąd Rejonowy słusznie, powołując się na przepis art. 8 kp wskazał na działania powódki, polegające na przyjęciu propozycji uzupełnienia etatu w innych placówkach, a następie zdezorganizowaniu pracy poprzez jej niepodjęcie i skorzystanie z urlopu dla poratowania zdrowia. Takie zachowanie powódki z jednoczesnym zwróceniem się do związków zawodowych o szczególną ochronę związkową , mając przy tym świadomość, że pracodawca będzie zmierzał do wypowiedzenia jej umowy o pracę, traktować należy w kategoriach nadużycia swego prawa i wykorzystywania go nie zgodnie z jego celem, a zatem uchybieniu zasadom współżycia społecznego. Pracodawca wskazywał na dezorganizację pracy jednostek zewnętrznych jak i własną, z uwagi na działania powódki ( jakkolwiek zgodne z prawem, to jednak w takich okolicznościach co najmniej niewłaściwe). Trudno zatem wymagać od pracodawcy, aby przy kolejnych zmianach organizacyjnych , kierować się tylko dobrem nauczyciela, a nie uwzględniać słusznego interesu pracodawcy. Zauważyć należy, iż ocena zasadności wypowiedzenia powinna być dokonana z uwzględnieniem słusznych interesów pracodawcy oraz przymiotów pracownika związanych ze stosunkiem pracy ( por. teza II uchwały SN z dnia 27 czerwca 1985 r., III PZP 10/85, OSNCP 1985 Nr 11, poz. 164). Nie sposób tutaj nie wskazać, co zasadnie argumentował Sąd I instancji, że powódka mimo objęcia jej ochroną związkową o charakterze szczególnym, nie udzielała się w ramach pracy związku. Organizacja związkowa, uchybiała zaś przepisom dotyczącym obowiązku informowania pracodawcy o objęciu pracownika ochrona związkową.

Odnośnie zarzutu uchybienia przepisom dotyczącym wypowiadania umów o pracę poprzez dokonanie wypowiedzenia w okresie przebywania powódki na urlopie dla poratowania zdrowia ( art. 20 ust. 1 pkt 2 i art. 73 ust. 1 ustawy karta nauczyciela ), wskazać należy, iż w istocie, uznać trzeba powyższe za uchybienie.

Sąd Rejonowy , o ile ustaleń w tym zakresie dokonał , to jednak nie ustosunkował się, co do tego uchybienia i jego wpływu na prawidłowość dokonanego wypowiedzenia powódce stosunku pracy. Istotnie , przyjąć należy, że dokonanie wypowiedzenia umowy w okresie przebywania pracownika na urlopie dla poratowania zdrowia stanowi uchybie przepisom o wypowiadaniu tych umów. Urlop dla poratowani zdrowia regulowany art. 73 ust. 1 ustawy karta nauczyciela , jest prawem podmiotowym pracownika. W okresie jego trawina stosunek pracy podlega ochronie prawnej. Nie ma bowiem zastosowania art. 41kp wobec całościowej regulacji kwestii związanych z wypowiedzeniem stosunku pracy przez ustawę karta nauczyciela.

Nie sposób jednak dokonać oceny wypowiedzenia, w kontekście, iż powódka przebywała na tym urlopie do 29.07.2012r. , wypowiedzenie kończyło swój bieg z końcem sierpnia 2012r. W momencie rozwiązania stosunku pracy uległ już zakończeniu urlop powódki dla poratowania zdrowia. Nadto działania strony pozwanej , a polegające na konieczności dokonania wypowiedzenia umowy w krótkim okresie czasu, tak aby bieg terminu wypowiedzenia zakończył się w sierpniu, oraz fakt, że powódka korzystała przez okres całego roku szkolnego ze zwolnień lekarskich a następnie urlopu dla poratowania zdrowia, mimo zawarcia porozumienia w zakresie uzupełnienia etatów w innych placówkach, należy usprawiedliwić szczególnymi okolicznościami.

Zatem , jakkolwiek stanowiło to uchybienie przepisom, to jednak powołując się na negatywną ocenę zachowań powódki, w konsekwencji uznać należało, iż zasadnym było zasądzenie przez Sąd Rejonowy odszkodowania w miejsce żądania przywrócenia do pracy. Powołanie się przy tym na argumentację powyższą w odniesieniu do uchybienia zasadom współżycia społecznego wyrażonych w art. 8 kp, było zasadne. Rozstrzygnięcie Sądu Rejonowego uznać zatem należało za prawidłowe, a apelację za niezasadną.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podsiew art. 385 kpc apelację oddalił. Orzeczenie o kosztach oparto o treść art. 98kpc.