Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt VIII Gz 157/15

POSTANOWIENIE

Dnia 27 października 2015 roku

Sąd Okręgowy w Szczecinie, Wydział VIII Gospodarczy

w składzie:

SSO Anna Budzyńska (Przewodnicząca)

SSO Agnieszka Woźniak

SSO Krzysztof Górski (sprawozdawca)

po rozpoznaniu w dniu 27 października 2015 roku w Szczecinie,

na posiedzeniu niejawnym

w sprawie z powództwa Przedsiębiorstwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł.

przeciwko R. K.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda na postanowienie Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 10 marca 2015 roku w sprawie prowadzonej pod sygn. akt XI GC 143/14 w przedmiocie odrzucenia apelacji

postanawia:

I.  oddalić zażalenie;

II.  zasądzić od powoda Przedsiębiorstwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. na rzecz pozwanego R. K. kwotę 600 (sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 10 marca 2015 roku Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie odrzucił apelacje powoda od wyroku tego Sądu wydanego w dniu 16 lipca 2014 roku.

W uzasadnieniu Sąd Rejonowy przywołał treść art. 112 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz odwołując się do jego treści wskazał, że postanowienie utrzymujące w mocy orzeczenie referendarza o oddaleniu wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych zostało doręczone pełnomocnikowi powódki w dniu 22 stycznia 2015 roku. W związku z tym termin do uiszczenia opłaty od apelacji powódki upłynął z dniem 29 stycznia 2015 roku.

Sąd Rejonowy wskazał także, że w ustawowym terminie powódka nie uiściła opłaty sądowej od apelacji. Następnie przytoczył treść art. 370 k.p.c. i wskazał, że z uwagi na to, że apelacja nie została opłacona podlegała – stosownie do powołanego przepisu - odrzuceniu.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła powódka zaskarżając je w całości i wnosząc o jego uchylenie oraz zasądzenie kosztów postępowa zażaleniowego obejmujących koszty zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

Zaskarżonemu orzeczeniu zarzuciła naruszenia art. 370 k.p.c. poprzez przyjęcie, że upłynął termin do opłacenia apelacji w terminie 7 dni od doręczenia postanowienia Sądu Rejonowego Szczecin Centrum - XI Wydział gospodarczy w S. z dnia 14 stycznia 2015 r. w sprawie sygn. akt XI Gc 143/14 w przedmiocie utrzymania w mocy postanowienia Referendarza sądowego o oddaleniu wniosku powódki o zwolnienie od kosztów apelacji podczas, gdy termin ten nie rozpoczął biegu z uwagi na brak skutecznego doręczenia tego postanowienia pełnomocnikowi procesowemu powódki.

W uzasadnieniu żaląca przywołała treść art.133 § 3 k.p.c. wskazując, że przesyłka zawierająca odpis postanowienia z dnia 14 stycznia 2015 r. nie została odebrana prze pełnomocnika, ani przez osobę uprawnioną do odbioru pism sądowych. Odbiór przesyłki podpisał J. H.. Tymczasem na rozprawie w dniu 16 lipca 2014 roku Sąd Rejonowy odmówił dopuszczenia go do udziału w sprawie w charakterze pełnomocnika strony powodowej. Żaląca podkreśliła, że J. H. nie jest pełnomocnikiem, ani nie posiada upoważnienia do odbioru pism sądowych. W tej sytuacji doręczenie odpisu postanowienia dokonane zostało z naruszeniem art. 133 § 3 k.p.c. oraz § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 12 października 2010 r. w sprawie szczegółowego trybu i sposobu doręczenia pism sądowych w postępowaniu cywilnym – i w konsekwencji nie może być uznane za skuteczne.

W odpowiedzi na zażalenie pozwany wniósł o jego oddalenie jako bezzasadnego oraz zasądzenie od powódki na jego rzecz kosztów postępowania sądowego, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych za postepowanie zażaleniowe.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie powódki jest niezasadne.

Podniesione w zażaleniu zarzuty, a dotyczące nieskutecznego doręczenia pełnomocnikowi powódki postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 14 stycznia 2015 r. są bezzasadne. Nie doszło bowiem do naruszenia przepisów kodeksu postepowania cywilnego regulujących zasady doręczania pism sądowych. W szczególności nie znalazł potwierdzenia w zgromadzonym materiale dowodowym zarzut naruszenia przepisu art. 133 § 3 k.p.c. polegającego na tym, że kierowana do pełnomocnika powódki korespondencja sądowa została doręczona do rąk osoby nieupoważnionej.

Zgodnie z treścią powołanego przepisu jeżeli ustanowiono pełnomocnika procesowego lub osobę upoważnioną do odbioru pism sądowych, doręczenia należy dokonać tym osobom.

Należy w tym miejscu podkreślić, że wbrew stanowisku żalącego, z przepisów art. 133 k.p.c. nie wynika, że doręczenie pisma sądowego przeznaczonego dla osoby prawnej, nie będącej Skarbem Państwa i skierowanego do ustanowionego przez nią pełnomocnika procesowego jest skuteczne tylko wówczas, gdy zostało dokonane wyłącznie do rąk tego pełnomocnika (vide: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 22 lutego 2007 roku, sygn. akt III CZP 8/07. Lex nr 488957). Doręczenie pism sądowych profesjonalnemu pełnomocnikowi, prowadzącemu własną kancelarię, a więc osobie fizycznej, dokonuje się na podstawie art. 133 § 1 k.p.c. - z uwzględnieniem przepisów art. 135 k.p.c. i art. 138 k.p.c. Oznacza to, że doręczenie dokonane w miejscu pracy pełnomocnika, jakim jest jego kancelaria, do rąk osoby upoważnionej przez pełnomocnika do odbioru pism (art. 138 § 1 k.p.c.) nie uchybia przepisom postępowania cywilnego dotyczącym doręczeń pism sądowych (por. np. postanowienie Sądu Najwyższego z 4 lutego 2011 roku, sygn. akt I UZ 2/11, LEX nr 1391159).

Z analizy akt sprawy wynika, że powódka w toku postępowania przed sądem I instancji była reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika będącego radcą prawnym (k. 25), a wszelka korespondencja była przesyłana temu pełnomocnikowi na adres kancelarii wskazany w pozwie co odpowiada zasadzie wyrażonej w treści art. 133 k.p.c. Pod tym adresem doręczone zostało także postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 14 stycznia 2015 roku w przedmiocie utrzymania w mocy postanowienia referendarza sądowego w przedmiocie kosztów sądowych w zakresie opłaty od apelacji z dnia 13 listopada 2014 roku. Z elektronicznego potwierdzenia odbioru (k. 394) wynika, że korespondencja kierowana na adres kancelarii pełnomocnika powódki została doręczona w dniu 22 stycznia 2015 roku upoważnionemu pracownikowi – J. H..

Powyższe uprawnia do stwierdzenia, że doręczenie przesyłki sądowej zawierającej postanowienie referendarza sądowego z dnia 14 stycznia 2015 roku nastąpiło zgodnie z zasadami doręczania pism sądowych obowiązujących na gruncie postępowania cywilnego.

Należy też zauważyć, że skarżący nie kwestionował w zażaleniu i nie podejmował choćby próby wykazania, że osoba, która faktycznie dokonała odbioru przesyłki w siedzibie kancelarii pełnomocnika powódki nie była do tego odbioru uprawniona. Upoważnienie do odbioru pism zaś może być udzielone w sposób dorozumiany (por. np. postanowienia SN z dnia 5 sierpnia 1999 II CKN 509/99 i z dnia 28 czerwca 2007 IV CZ 33/07). Zatem domniemywać należy, że osoba czynna w kancelarii osoby świadczącej profesjonalną pomoc prawną jest upoważniona do odbioru korespondencji. Skutki prawne odbioru korespondencji przez taką osobę są przypisywane w sferze prawnej pełnomocnika procesowego. Sam fakt, iż osoba ta nie była należycie umocowana do występowania w charakterze pełnomocnika procesowego strony powodowej nie ma zaś (w świetle wcześniejszych uwag) żadnego znaczenia dla oceny upoważnienia do odbioru korespondencji.

Z tego względu potwierdzenie przez nią odbioru przesyłki sądowej stanowi podstawę do przyjęcia, że nastąpiło skuteczne doręczenie korespondencji sądowej pełnomocnikowi procesowemu strony, a zatem od dnia doręczenia rozpoczął bieg terminu do uiszczenia opłaty sądowej od apelacji.

Skoro opłata od apelacji nie została przez stronę powodową uiszczona w terminie, Sąd I instancji stosując art. 370 k.p.c. zasadnie odrzucił apelację.

Uznając zaskarżone orzeczenie za prawidłowe Sąd Odwoławczy na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. oddalił zażalenie.

Z uwagi na to, że pozwany wygrał postępowanie zażaleniowe w całości, należał mu się zwrot jego kosztów (art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.). Zasądzona na jego rzecz od strony powodowej kwota 600 zł obejmowała wynagrodzenie pełnomocnika, ustalone na podstawie § 6 pkt 4 w zw. z § 13 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U.2013.461 j.t.).

- K. Górski - - Anna Budzyńska - - Agnieszka Woźniak -