Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 12 marca 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych odmówił S. J. prawa do emerytury pomostowej.

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że ubezpieczony po dniu 31 grudnia 2008 r. nie wykonywał prac w warunkach szczególnych lub o szczególnym charakterze oraz nie udowodnił rozwiązania stosunku pracy. Organ rentowy wskazał, że do pracy wykonywanej w warunkach szczególnych zaliczono wnioskodawcy okresu od 1 października 1993 r. do 31 grudnia 2008 r. (z wyłączeniem okresów zwolnień lekarskich) tj. łącznie 14 lat, 10 miesięcy i 15 dni.

Do pracy w warunkach szczególnych nie zaliczono S. J. okresu od 1 stycznia 2009 r. do 3 maja 2009 r., gdyż w tym okresie przebywał na zasiłku chorobowym i tym samym nie wykonywał pracy w szczególnych warunkach. Zakład Ubezpieczeń Społecznych uznał za udowodniony przez wnioskodawcę staż sumaryczny w ilości 37 lat 2 miesięcy i 19 dni.

W dniu 22 kwietnia 2015 r. do organu rentowego wpłynęło odwołanie S. J. od ww. decyzji. Odwołujący wskazał, że organ rentowy w treści decyzji wskazał, że jednym z kryteriów przyznania prawa do emerytury pomostowej jest wykonywanie przez wnioskodawcę pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze przed 1 stycznia 1999 r., a on taką pracę wykonywał. S. J. podniósł, że w okresie od 1 marca 1980 r. do 4 grudnia 1981 r. wykonywał zawód kierowcy karetki w Wojewódzkiej (...), a stanowisko to spełniało wymogi określone w ustawie o emeryturach pomostowych. S. J. wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji i przyznanie mu prawa do emerytury pomostowej.

W odpowiedzi na odwołanie pełnomocnik organu rentowego wniósł o jego oddalenie.

W piśmie procesowym z dnia 18 czerwca 2015 r. pełnomocnik wnioskodawcy wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez przyznanie wnioskodawcy prawa do emerytury pomostowej. Wskazał, że S. J. w okresie od 2 października 1975 r. do dnia 15 lutego 1981 r. wykonywał prace na stanowisku kierowcy karetki pogotowia ratunkowego (pojazdu sanitarnego) w Wojewódzkiej Kolumnie (...) Samochodowego w S. – (...) Ł., a nadto w okresie od 1 stycznia 2009 r. do 3 maja 2009 r. wykonywał obowiązki kierowcy pojazdu uprzywilejowanego w Wojewódzkiej (...) w Ł.. W ocenie pełnomocnika S. J. spełnia wszystkie przesłanki określone w art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca S. J. urodził się (...), 60 lat ukończył 10 lutego 2015 r.

W dniu 9 lutego 2015 r. S. J. złożył wniosek o przyznanie prawa do emerytury pomostowej, po rozpatrzeniu którego wydano zaskarżoną decyzję.

(wniosek k.1plik I akt ZUS, decyzja k.35-35 odwrót plik I akt ZUS)

Organ rentowy zaliczył wnioskodawcy do stażu pracy w warunkach szczególnych okres zatrudnienia od 1 października 1993 r. do 31 grudnia 2008 r. (z wyłączeniem okresów zwolnień lekarskich), co dało łącznie 14 lat 10 miesięcy i 15 dni.

(decyzja k.35 plik I akt ZUS)

Ubezpieczony udokumentował staż sumaryczny w wysokości 37 lat 2 miesięcy i 19 dni. (okoliczności bezsporne)

Na dzień wydania zaskarżonej decyzji S. J. pozostawał w stosunku pracy. Stosunek pracy ustał w dniu 31 stycznia 2016 r. (świadectwo pracy k.50-51)

W okresie od 2 października 1975 r. do 15 lutego 1981 r. S. J. zatrudniony był w Wojewódzkiej Kolumnie (...) Sanitarnego w S. – (...) Ł.. S. J. został zatrudniony w dniu 2 października 1975 r. na stanowisku kierowcy samochodu specjalnego.

W okresie od 28 kwietnia 1976 r. do 13 kwietnia 1978 r. wnioskodawca odbywał zasadniczą służbę wojskową.

Po odbyciu służby wojskowej wnioskodawca do pracy powrócił w dniu 24 kwietnia 1978 r. i powierzono mu ponownie obowiązki kierowcy samochodu specjalnego. W dalszym okresie swojego zatrudnienia w ww. zakładzie pracy wnioskodawca otrzymywał angaże na stanowisko kierowcy samochodu specjalnego.

(dokumentacja osobowa wnioskodawcy k.26)

W okresie od 3 kwietnia 1984 r. do 30 września 2009 r. S. J. zatrudniony był w Wojewódzkiej (...) w Ł..

(świadectwo pracy z 30 września 2009 r. k.7 plik II akt ZUS)

Wojewódzka (...) w Ł. wydała wnioskodawcy świadectwo wykonywania pracy w warunkach szczególnych potwierdzając, iż:

1)  w okresie od 1 października 1993 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. wnioskodawca stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę kierowcy samochodu sanitarnego uprzywilejowanego w ruchu (Rozporządzenie Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r.) na stanowisku kierowcy samochodu sanitarnego wymienionym w wykazie A, dziale VIII, poz. 2 pkt 1 wykazu stanowiącego załącznik do Zarządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z 12 lipca 1983 roku w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach w zakładach resortu zdrowia i opieki społecznej,

2)  w okresie od 1 stycznia 2009 r. do 3 maja 2009 r. S. J. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę na stanowisku kierowcy pojazdu uprzywilejowanego wymienionym w wykazie prac o szczególnym charakterze poz.9 stanowiącego załącznik nr 2 do ustawy z 19 grudnia 2008 r.

(świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach k.18)

Wnioskodawca był niezdolny do pracy w następujących okresach:

- od 27 maja 1992 r. do 22 listopada 1992 r.

- od 27 sierpnia 2001 r. do 24 września 2001 r.

- od 19 sierpnia 2003 r. do 30 sierpnia 2003 r.

- od 20 maja 2007 r. do 17 czerwca 2007 r.

- od 3 listopada 2008 r. do 30 września 2009 r.

(świadectwo pracy z 30 września 2009 r. k.7 plik II akt ZUS)

W okresie zatrudnienia wnioskodawcy w ww. zakładzie pracy korzystał on z wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy w okresach :

- od 27 sierpnia 2001 r. do 24 września 2001 r.

- od 19 sierpnia 2003 r. do 30 sierpnia 2003 r.

- od 20 maja 2007 r. do 17 czerwca 2007 r.

- od 3 listopada 2008 r. do 5 grudnia 2008 r.

(zaświadczenie z 23 marca 2010 r. k.11 plik II akt ZUS)

W okresie zatrudnienia wnioskodawcy w ww. zakładzie pracy korzystał on z zasiłków z ubezpieczenia społecznego (chorobowego, opiekuńczego, rehabilitacyjnego) w okresach :

- od 6 grudnia 2008 r. do 31 grudnia 2008 r.

- od 1 stycznia 2009 r. do 30 września 2009 r. ( od 1 stycznia 2009 r. do 3 maja 2009 r. zasiłek chorobowy oraz od 4 maja 2009 r. do 30 września 2009 r. świadczenie rehabilitacyjne). (zaświadczenie k.11 plik II akt ZUS , karta przebiegu zatrudnienia k.33 plik I akt ZUS)

W czasie przebywania wnioskodawcy na świadczeniu rehabilitacyjnym nie wykonywał on obowiązków pracowniczych. (zeznania wnioskodawcy min.00:02:06 – 00:04:51 protokołu rozprawy z dnia 2 marca 2016 r. w zw. z min 00:02:03 – 00:09:19 protokołu rozprawy z dnia 8 lutego 2016 r.)

W ww. spornych okresach wnioskodawca wykonywał obowiązki pracownicze kierowcy samochodu specjalnego. Wnioskodawca był członkiem zespołu reanimacyjnego. (zeznania wnioskodawcy min.00:02:06 – 00:04:51 protokołu rozprawy z dnia 2 marca 2016 r. w zw. z min.00:04:47 – 00:07:45 protokołu rozprawy z dnia 23 listopada 2015 r.)

S. J. w okresie od 16 lipca 2012 r. do 16 października 2012 r. oraz w okresie od 17 października 2012 r. do 30 listopada 2012 r. wykonywał umowy zlecenia na rzecz (...) spółki cywilnej w Ł.. (umowa zlecenia z 16 lipca 2012 r. k.56, umowa zlecenia z 17 października 2012 r. k.57, rozwiązanie umowy zlecenia k.58)

W czasie zatrudnienia w firmie (...) spółce cywilnej w Ł. wnioskodawca wykonywał obowiązki kierowcy karetki , a czynności te nie różniły się od czynności wykonywanych przez niego w Wojewódzkiej (...). Wnioskodawca prowadził karetkę marki M., która miała możliwość włączenia niebieskich sygnałów świetlnych i dźwiękowych. W zależności od sytuacji wnioskodawca zajmował się reanimacją pacjentów czy też ich przenoszeniem za pomocą noszy. W skład zespołu oprócz wnioskodawcy wchodził lekarz oraz ratownik. (zeznania wnioskodawcy min.00:04:51 – 00:09:46 protokołu rozprawy z dnia 2 marca 2016 r.)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zgromadzonych dowodów zarówno w postaci dokumentacji osobowej ze spornego okresu zatrudnienia ubezpieczonego oraz jego zeznań.

Wskazać należy, że dokumentacja osobowa wnioskodawcy z okresu jego zatrudnienia w Wojewódzkiej Kolumnie (...) Sanitarnego w S. – (...) Ł. nie pozostawiła wątpliwości, że wykonywał on pracę w warunkach szczególnych na stanowisku kierowcy samochodu specjalnego. Prace te są wymienione w wykazie A Dział VIII, pozycji 2 stanowiącego załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. nr 8, po.43 ze zm.). Tym samym przeprowadzenie dowodu z zeznań świadków T. G. oraz T. M. na okoliczność wykonywania przez wnioskodawcę pracy w warunkach szczególnych we wskazanym okresie było zbędne.

W świetle zaś zgromadzonego materiału dowodowego odnoszącego się do okresu zatrudnienia wnioskodawcy w Wojewódzkiej (...) w Ł. wskazać należy, że świadectwo pracy wykonywania przez wnioskodawcę pracy w warunkach szczególnych w ww. zakładzie okazało się niewiarygodne w zakresie w jakim wskazuje, że wnioskodawca w okresie od 1 stycznia 2009 r. do 3 maja 2009 r. wykonywał pracę w warunkach szczególnych. Przeciwko twierdzeniu, że w 2009 r. S. J. wykonywał pracę w warunkach szczególnych przeczy nie tylko świadectwo pracy z 30 września 2009 r., ale również zaświadczenie z 23 marca 2010 r. wystawione przez tego samego pracodawcę. We wskazanych dokumentach pracodawca jednoznacznie wskazał, że wnioskodawca od 6 grudnia 2008 r. faktycznie nie świadczył pracy i pobierał stosowne świadczenia wypłacane w razie niezdolności pracownika do pracy. Ponadto sam wnioskodawca zeznał, że w czasie pobierania świadczenia rehabilitacyjnego nie wykonywał pracy, a co do pobieranego zasiłku chorobowego nie potrafił wskazać kiedy z niego korzystał.

W odniesieniu zaś do wykonywania przez wnioskodawcę usług na rzecz (...) spółki cywilnej wskazać należy, że zgromadzona w tym zakresie dokumentacja wskazuje jednoznacznie, że wnioskodawcę z ww. spółką łączył stosunek cywilno - prawny, a nie stosunek pracy.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (tekst jednolity Dz. U. z 2015 , poz. 965 z późń. zm.) prawo do emerytury pomostowej, z uwzględnieniem art. 5-12, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1)urodził się po dniu 31 grudnia 1948 r.;

2)ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

3)osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4)ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5)przed dniem 1 stycznia 1999 r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS;

6) po dniu 31 grudnia 2008 r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

7)nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

Prace w szczególnych warunkach to w myśl art.3 ust. 1 ustawy o emeryturach pomostowych prace związane z czynnikami ryzyka, które z wiekiem mogą z dużym prawdopodobieństwem spowodować trwałe uszkodzenie zdrowia, wykonywane w szczególnych warunkach środowiska pracy, determinowanych siłami natury lub procesami technologicznymi, które mimo zastosowania środków profilaktyki technicznej, organizacyjnej i medycznej stawiają przed pracownikami wymagania przekraczające poziom ich możliwości, ograniczony w wyniku procesu starzenia się jeszcze przed osiągnięciem wieku emerytalnego, w stopniu utrudniającym ich pracę na dotychczasowym stanowisku; wykaz prac w szczególnych warunkach określa załącznik nr 1 do ustawy.

Z kolei prace o szczególnym charakterze to w myśl art.3 ust.3 ustawy o emeryturach pomostowych prace wymagające szczególnej odpowiedzialności oraz szczególnej sprawności psychofizycznej, których możliwość należytego wykonywania w sposób niezagrażający bezpieczeństwu publicznemu, w tym zdrowiu lub życiu innych osób, zmniejsza się przed osiągnięciem wieku emerytalnego na skutek pogorszenia sprawności psychofizycznej, związanego z procesem starzenia się. Wykaz prac o szczególnym charakterze określa załącznik nr 2 do ustawy. Do prac o szczególnym charakterze zostały zaliczone prace kierowców pojazdów uprzywilejowanych (punkt 9 załącznika nr 2).

W rozpoznawanej sprawie podstawą odmowy przyznania wnioskodawcy prawa do emerytury pomostowej było ustalenie, że wnioskodawca spełnił wszystkich warunków określonych w art.4 ww. ustawy o emeryturach pomostowych - nie udowodnił okresu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w wymiarze co najmniej 15 lat, nie udokumentował wykonywanej po dniu 31 grudnia 2008 r. pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 oraz na dzień wydania decyzji nie rozwiązał stosunku pracy.

Przeprowadzone w niniejszej sprawie postępowanie dowodowe wykazało, że do stażu pracy w warunkach szczególnych można zaliczyć wnioskodawcy okres zatrudnienia w Wojewódzkiej Kolumnie (...) Sanitarnego w S. – Rejonowej (...) w Ł., w tym odbytą służbę wojskową w okresie od 28 kwietnia 1976 r. do 13 kwietnia 1978 r. Wnioskodawca zarówno przed odbyciem zasadniczej służby wojskowej jak i po powrocie z wojska wykonywał obowiązki na stanowisku kierowcy samochodu specjalnego. Prace te zostały wymienione w dziale VIII, pozycji 2 wykazu A stanowiącego załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. nr 8, po.43 ze zm.).

W spornym okresie kwestię zaliczenia pracownikowi do stażu pracy okresu odbywania zasadniczej służby wojskowej regulował art.108 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 roku o powszechnym obowiązku obrony Rzeczpospolitej Polskiej (tekst jednolity: Dz. U. z 2012r., poz. 461, z późn. zm.). W brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 1974 r. zgodnie z art.108 ust.1 okres odbytej zasadniczej lub okresowej służby wojskowej zalicza się do okresu zatrudnienia, w zakresie wszelkich uprawnień związanych z zatrudnieniem, pracownikom, którzy po odbyciu tej służby podjęli zatrudnienie w tym samym zakładzie pracy, w którym byli zatrudnieni przed powołaniem do służby, albo w tej samej gałęzi pracy. Wydane na podstawie art.108 ust. 4 powyższej ustawy rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 22 listopada 1968 roku w sprawie szczególnych uprawnień żołnierzy i ich rodzin (Dz. U. nr 44, poz. 318, ze zm.) regulowało w sposób szczegółowy uprawnienia żołnierza, który w terminie 30 dni (w przypadku wnioskodawcy zakończył on służbę w dniu 13 kwietnia 1978 r., a do pracy powrócił w dniu 24 kwietnia 1978 r.) po zwolnieniu za służby zgłosił powrót do zakładu pracy i w wyniku tego podjął w nim zatrudnienie. W myśl §5 ust.1 tego rozporządzenia żołnierzowi wlicza się czas odbywania służby wojskowej do okresu zatrudnienia w zakładzie pracy, w którym podjął zatrudnienie w zakresie wszelkich uprawnień związanych z zatrudnieniem w tym zakładzie oraz w zakresie szczególnych uprawnień uzależnionych od wykonywania pracy na określonym stanowisku lub w określonym zawodzie. Od dnia 1 stycznia 1975 r. art. 108 ust. 1 (Dz.U. z 1974 r. nr 24 poz.142) otrzymał następujące brzmienie: czas odbywania zasadniczej lub okresowej służby wojskowej wlicza się pracownikowi do okresu zatrudnienia, w zakresie wszelkich uprawnień związanych z tym zatrudnieniem, jeżeli po odbyciu tej służby podjął on zatrudnienie w tym samym zakładzie pracy, w którym był zatrudniony przed powołaniem do służby. Analiza powyższych przepisów prowadzi do jednoznacznego wniosku, że znaczenie przepisu do 31 grudnia 1974 r. jak i od 1 stycznia 1975 r. było tożsame. Sąd podziela pogląd wyrażony przez Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 6 kwietnia 2006 r. (sygn. akt III UK 5/06) okres zasadniczej służby wojskowej odbytej w czasie trwania stosunku pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze zalicza się do stażu pracy wymaganego do nabycia prawa do emerytury w niższym wieku emerytalnym (art.32 ust.1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych), jeżeli pracownik w ustawowym terminie zgłosił swój powrót do tego zatrudnienia, a tak właśnie było w przypadku wnioskodawcy. Okres odbytej zasadniczej służby wojskowej przez pracownika zatrudnionego poprzednio w szczególnych warunkach, który po zakończeniu służby zgłosi swój powrót do tego zatrudnienia, traktuje się tak samo, jak wykonywanie takiej pracy. Skoro zatem okres ten podlega zaliczeniu do okresu zatrudnienia w zakresie wszelkich uprawnień uzależnionych od ilości lat pracy w szczególnych warunkach, to uwzględnia się go także do stażu pracy wymaganego do nabycia prawa do emerytury w niższym wieku emerytalnym.

Zatem wnioskodawca spełnił przesłankę co do posiadania niezbędnego stażu pracy w warunkach szczególnych, określoną w art.4 punkt 2 ww. ustawy o emeryturach pomostowych. Wnioskodawca wykonywał pracę kierowcy pojazdu specjalnego. Prace te zostały wymienione jako prace w szczególnych warunkach w wykazie A stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. nr 8, poz.43) w dziale VIII pozycja 2 jako prace kierowców pojazdów specjalnych.

Ponadto w trakcie postępowania wnioskodawca spełnił przesłankę co do rozwiązania stosunku pracy i postępowanie w dalszej części sprowadziło się do rozstrzygnięcia czy po 31 grudnia 2008 r. wnioskodawca wykonywał pracę w warunkach szczególnych lub o szczególnym charakterze.

Przeprowadzone postępowanie wykazało, że wnioskodawca po 31 grudnia 2008 r. pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych nie wykonywał.

W odniesieniu do okresu zatrudnienia S. J. w Wojewódzkiej (...) w Ł. przypadającego po 31 grudnia 2008 r. wskazać należy, że jakkolwiek wnioskodawca legitymuje się świadectwem wykonywania pracy w warunkach szczególnych w okresie od 1 stycznia 2009 r. do 3 maja 2009 r. to jednak faktycznie takiej pracy nie świadczył. Podkreślić należy, że świadectwo pracy w warunkach szczególnych wydane pracownikowi przez pracodawcę stanowi domniemanie i podstawę do przyjęcia, iż okres pracy w nim podany jest okresem pracy w warunkach szczególnych. Samo jednakże posiadanie świadectwa pracy potwierdzającego wykonywanie zatrudnienia w warunkach szczególnych organu rentowego nie wiąże i nie przesądza automatycznie o przyznaniu świadczenia emerytalnego na podstawie art.32 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach w postępowaniu sądowym traktuje się jako dokument prywatny w rozumieniu art.245 k.p.c., który stanowi dowód tego, że osoba, która go podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie. Dokument taki może być więc weryfikowany pod kątem prawdziwości wskazanych w nim faktów (wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 4 listopada 2008 roku sygn. III AUa 3113/08, Lex nr 552003). Zebrany w sprawie materiał wskazuje, że wnioskodawca po 31 grudnia 2008 r. otrzymywał stosowne świadczenia (zasiłek chorobowy, świadczenie rehabilitacyjne) w związku z niemożnością świadczenia pracy i okres ten w świetle art.12 ustawy o emeryturach pomostowych nie mógł zostać zaliczony do stażu pracy w warunkach szczególnych. Zgodnie z treścią wskazanego artykułu przy ustalaniu okresu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, o których mowa w art. 4-11, nie uwzględnia się okresów niewykonywania pracy, za które pracownik otrzymał wynagrodzenie lub świadczenie z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.

W odniesieniu zaś do okresu świadczenia przez wnioskodawcę usług na rzecz (...) s. c. wskazać należy, że świadczył je w oparciu o umowy cywilno-prawne, a nie w oparciu o umowę o pracę.

Oczywistym jest, że wnioskodawca wykonywał obowiązki kierowcy samochodu uprzywilejowanego, ale nie posiadał wówczas statusu pracownika. Tym samym nie jest możliwym stwierdzenie, że wykonywał on pracę w warunkach szczególnych po 31 grudnia 2008 r.

Zgodnie z treścią art.1 punkt 1 ww. ustawy o emeryturach pomostowych ustawa określa warunki nabywania prawa do emerytur i rekompensat przez niektórych pracowników wykonujących pracę w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze zwanych dalej emeryturami pomostowymi (…). Definicja pracownika została sformułowana w art.2 punkt 3 ww. Zgodnie z treścią tego przepisu pracownikiem jest ubezpieczony o którym mowa w art.6 ust.1 punkt 1 oraz art.8 ust.1, 2a i ust.6 punkt 2 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych, podlegający ubezpieczeniu społecznemu z tytułu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, a także ubezpieczonego, który przed dniem wejścia w życie ustawy z tytułu takiej pracy podlegał ubezpieczeniu społecznemu lub zaopatrzeniu emerytalnemu.

Z treści art.6 ust.1 punkt 1 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity Dz.U. z 2105 roku, poz.121 ze zm.) wynika, że obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym podlegają osoby które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są pracownikami. Natomiast zgodnie z treścią art.8 ust.1 ww. ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych za pracownika uważa się osobę pozostającą w stosunku pracy, zaś zgodnie z treścią art.8 ust.2a ww. ustawy za pracownika uważa się osobę świadczącą stosunek pracy bądź wykonującą pracę na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, albo umowy o dzieło, jeżeli umowę taką zawarła z pracodawcą, z którym pozostaje w stosunku pracy, lub jeżeli w ramach takiej umowy wykonuje pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostaje w stosunku pracy, a także twórców i artystów (art.8 ust.6 punkt 2 ww. ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych).

Wnioskodawca wykonywał pracę na rzecz (...) spółki cywilnej na podstawie umowy zlecenia. Nie był zatem pracownikiem i zgodnie z wyżej zacytowanym art.1 ustawy o emeryturach pomostowych okres tej pracy nie może być zaliczony do pracy w szczególnych warunkach.

W dalszej kolejności zbadania wymagało czy wnioskodawca spełnia przesłanki do przyznania prawa do emerytury pomostowej w oparciu o przepis art.49 ww. ustawy o emeryturach pomostowych. Przepis art.49 ww. ustawy o emeryturach pomostowych łagodzi restrykcyjne przesłanki określone w art.4 tejże ustawy, ale czyni to pod warunkiem osiągnięcia przez ubezpieczonego do dnia 1 stycznia 2009 roku stażu pracy odbytego w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w takim rozmiarze jaki jest wymagany przez aktualnie obowiązujące przepisy.

Prawo do emerytury pomostowej zgodnie z treścią art.49 ww. ustawy o emeryturach pomostowych przysługuje osobie, która łącznie spełnia następujące warunki:

1)  po dniu 31 grudnia 2008 roku nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu art.3 ust.1 i 3,

2)  spełnia warunki określone w art.4 punkt 1-5, 7 i art.5-12,

3)  w dniu 1 stycznia 2009 roku miała wymagany w przepisach art.4 punkt 1-5 i 7, art.5-12 ww. ustawy o emeryturach pomostowych okres pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, w rozumieniu art.3 ust. 1 i 3.

Wnioskodawca na dzień wejścia w życie ustawy o emeryturach pomostowych nie spełnił warunku określonego w art.49 punkt 3 ww. ustawy. Dotychczasowy okres pracy wnioskodawcy nie jest okresem pracy w warunkach szczególnych lub o szczególnym charakterze w rozumieniu ustawy o emeryturach pomostowych. Załącznik nr 2 do ustawy o emeryturach pomostowych w punkcie 9 jako pracę w warunkach szczególnych wymienia prace kierowców pojazdów uprzywilejowanych. Wnioskodawca w spornym okresie nie wykonywał pracy kierowcy pojazdu uprzywilejowanego, wykonywał prace kierowcy samochodu sanitarnego, specjalnego.

Na marginesie tutejszy Sąd pragnie zaznaczyć, że niniejsze postępowanie nie zamyka wnioskodawcy drogi do ustalenie istnienia ewentualnego stosunku pracy łączącego go z (...) spółką cywilną w Ł. w okresie od 16 lipca 2012 r. do 30 listopada 2012 r. i tym samym ubiegania się o prawo do emerytury pomostowej w przyszłości (po ponownym złożeniu stosownego wniosku).

W konsekwencji na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 Sąd odwołanie oddalił.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi wnioskodawcy.

11.04.2016 r.