Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. decyzją z dnia 18 lutego 2014 r., na podstawie art. 6 i 16 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (tekst jednolity z 2009 r. Dz. U. nr 167, poz. 1322 ze zm.) , odmówił B. J. (1) prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy, zaistniałym w dniu 27 grudnia 2004 r., gdyż komisja lekarska orzeczeniem z dnia 12 lutego 2014 r. , rozpoznając sprzeciw B. J. (1) od orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 30.01.2014r., nie uznała wnioskodawczyni za osobę niezdolną do pracy.

/decyzja akta ZUS/.

B. J. (1), w dniu 18 marca 2014 r. złożyła odwołanie od powyższej decyzji, wnosząc o przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy , w wyniku którego doznała potłuczenia całego organizmu , głowy, twarzy, ramion , łokcia, nadgarstków , palca, kolana, piszczeli nóg i doznała wylewu pod okiem po stronie lewej oraz wniosła o podwyższenie uszczerbku na zdrowiu , bo zdaniem lekarzy orzeczników ZUS przyznano jej 5% za zdartą twarz .

/odwołanie k. 2/.

W odpowiedzi z dnia 2 kwietnia 2014r. , na powyższe odwołanie, organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podnosząc, że lekarz orzecznik orzeczeniem z dnia 30.01.2014 r. nie uznał wnioskodawczyni za osobę niezdolną do pracy . A komisja lekarska , wskutek złożonego sprzeciwu, orzeczeniem z dnia 12 .02. 2014 r. również nie uznała wnioskodawczyni za osobę niezdolna do pracy .

/odpowiedź na odwołanie k. 3/.

Na rozprawie z dnia 11 maja 2016 r., bezpośrednio poprzedzającej wydanie orzeczenia , pełnomocnik wnioskodawczyni, wniosła o przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy .

Pełnomocnik ZUS wniósł o oddalenie odwołanie .

/e-protokół z dnia 11.05. 2016 r. k. 173/.

Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi

ustalił, co następuje:

B. J. (1) urodziła się w dniu (...)

Ubezpieczona ma średnie wykształcenie ; z zawodu jest ekonomistką . Obecnie nie pracuję . Od 2006r. pobiera świadczenie emerytalne.

Pracowała jako księgowa w wymiarze 1/ 2 etatu w zakładzie fryzjerskim do maja 2013r.

Wnioskodawczyni nie leczyła się i nie leczy psychiatrycznie .

/okoliczności bezsporne/.

Ubezpieczona posiada orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności .

/okoliczność bezsporna/.

Będąc zatrudnioną jako ekonomistka w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych w Ł. , w dniu 27 grudnia 2004 r. , ubezpieczona, wychodząc z pokoju , potknęła się o listwę i upadła, uderzając głowa o ścianę. Nie straciła przytomności . Doznała stłuczenia głowy, okolicy lewego stawu nadgarstkowego i łokciowego, kolana lewego i podudzia . Po zdarzeniu, ubezpieczona, udała się do Pogotowia (...) w Ł. , gdzie miała wykonane badania diagnostyczne , w tym: rtg głowy i ręki lewej . Ubezpieczona była leczona ambulatoryjnie u lekarza zakładowego . Korzystała ze zwolnienia lekarskiego w okresie od 27.12.2004r. do 3.01.2005r. Następnie korzystała ze zwolnienia lekarskiego do wyczerpania świadczenia tj. przez 182 dni . Powróciła do pracy.

Zdarzenie zostało uznane za wypadek przy pracy.

Decyzją z dnia 23.02.2006r. ZUS przyznał wnioskodawczyni jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy w wysokości 5% - poz. 10a tabeli – uszczerbku na zdrowiu.

W dniu 30.12.2013r. ubezpieczona złożyła wniosek o podwyższenie jednorazowego odszkodowania. Sprawa toczy się w Sądzie Rejonowym dla Łodzi Śródmieścia XI Wydziale Pracy i Ubezpieczeń Społecznych pod sygnaturą XI U 399/14 .

/okoliczności bezsporne, dokumentacja zawarta w aktach ZUS, w tym kserokopia protokołu nr (...) ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy k. 47 akt ZUS /.

W dniu 30 grudnia 2013r. ubezpieczona złożyła wniosek o ustalenie prawa do renty tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy .

/wniosek k. 1- 4 akt ZUS/

Orzeczeniem Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 30.01.2014r., wnioskodawczyni została uznana za zdolną do pracy. Podstawą orzeczenia były zmiany zwyrodnieniowe stawów kolanowych po zabiegu operacyjnym – lewego w 2012r. , zakwalifikowana do operacji – prawego , zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa szyjno-lędźwiowego z zespołem bólowym, cukrzyca typu 2 , nadciśnienie tętnicze .

/orzeczenie lekarza orzecznika k. 39 akt ZUS/

Wnioskodawczyni w dniu 30 stycznia 2014r. złożyła sprzeciw od tego orzeczenia.

/sprzeciw k. 42 akt ZUS/

W dniu 12 lutego 2014r. Komisja Lekarska ZUS uznała wnioskodawczynię za zdolną do pracy . Podstawą orzeczenia były zaawansowane zmiany zwyrodnieniowe stawów kolanowych, po alloplastyce lewego stawu kolanowego w I/2012r. , zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa i stawów barkowych , otyłość , cukrzyca typu 2 insulina , nadciśnienie tętnicze .

/orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS k. 34-32 akt ZUS /

Zaskarżoną decyzją z dnia 18 lutego 2014 r., Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł., na podstawie art. 6 i 16 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (tekst jednolity z 2009 r. Dz. U. nr 167, poz. 1322 ze zm.) , odmówił B. J. (1) prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy, zaistniałym w dniu 27 grudnia 2004 r., gdyż komisja lekarska orzeczeniem z dnia 12 lutego 2014 r. , rozpoznając sprzeciw B. J. od orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 30.01.2014r., nie uznała wnioskodawczyni za osobę niezdolną do pracy.

/decyzja akta ZUS/.

W związku z odwołaniem od decyzji z dnia 18 lutego 2014r. Sąd przeprowadził postępowanie dowodowe z opinii biegłych: neurologa , ortopedy i laryngologa , powołanych z uwagi na udokumentowane dolegliwości wnioskodawczyni .

Biegła neurolog , badaniem lekarskim z dnia 9 stycznia 2015 r. rozpoznała u badanej zmiany zwyrodnieniowe odcinka szyjnego i lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa , polineuropatię cukrzycową , otyłość . Te schorzenia nie naruszają sprawności organizmu wnioskodawczyni w stopniu powodującym niezdolność do pracy w związku z wypadkiem przy pracy z dnia 27.12.2004r. .

/opinia biegłej neurolog k. 25-27, opinia ustna , wydana na rozprawie w dniu 16.12.2015r. k. 146/

Biegły ortopeda , w badaniu lekarskim z dnia 13 kwietnia 2015 r. , rozpoznał u wnioskodawczyni stan po alloplastyce obu kolan: lewego (24.01.2012r) , prawego (27.01.2015r.) , dyskopatyczne zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa w odcinku szyjnym i lędźwiowym , stan po potłuczeniu wielomiejscowym, w dniu 27,12,2004r. otyłość, zespół przeciążeniowy . Te schorzenia naruszają sprawności organizmu wnioskodawczyni w stopniu powodującym częściową niezdolność do pracy od dnia 27.01.2015r. do dnia 31.07.2015r. , ale niezdolność do pracy nie ma związku z wypadkiem przy pracy z dnia 27.12.2004r. , jest spowodowana schorzeniami samoistnymi .

/opinia biegło ortopedy k. 45-48, opinia uzupełniająca k. 65, opinia ustna , wydana na rozprawie w dniu 16.12.2015r. k. 145 /

W piśmie procesowym z dnia 20.05.2015r. wnioskodawczyni złożyła zastrzeżenia do opinii obu biegłych , wnoszą o ich wezwanie na termin rozprawy .

/pismo procesowe wnioskodawczyni k. 55-58/

Ustanowiony profesjonalny pełnomocnik wnioskodawczyni złożył do akt sprawy opinię sądowo-lekarską z dnia 22.06.2015r. wydaną w sprawie VIII U 399/14 o zwiększenie jednorazowego odszkodowania, tocząca się przed Sądem Rejonowym dla Łodzi Śródmieścia . Sąd włączył tę opinię poczet materiału dowodowego

/ kserokopie opinii , wydana w sprawie XI U 399/14 w aktach sprawy k. 126-129/

Pełnomocnika odwołującej na rozprawie w dniu. 16.12.2015r. złożył wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego laryngologa . Sąd , uwzględniając ten wniosek, dopuścił dowód z opinii biegłego laryngologa.

/postanowienie k. 146/

Biegły laryngolog rozpoznał u wnioskodawczyni obustronne osłabienie słuchu , szumy uszne w wywiadzie , zawroty głowy - wywiadzie (skompensowane zmniejszenie pobudliwości błędnika lewego) . Te schorzenia nie naruszają sprawności organizmu wnioskodawczyni w stopniu powodującym niezdolność do pracy w związku z wypadkiem przy pracy z dnia 27.12.2004r. .

/opinia biegłego laryngologa k. 148-150, ustna , wydana na rozprawie w dniu 11..05.2016r. e-protokół rozprawy k. 173 /

Powyższych ustaleń Sąd Okręgowy dokonał w oparciu o załączone akta organu rentowego i opinie biegłych sądowych: ortopedy , neurologa i laryngologa , powołanych ze względu na udokumentowane dolegliwości odwołującej. Sąd dał wiarę opiniom biegłych , podkreślając , że biegły ortopeda M. S. jest od 8 kadencji biegłym , specjalistą z zakresu ortopedii, chirurgii urazowej , zatem jest znakomicie przygotowany do wydania opinii w sprawie, związanej z wypadkiem przy pracy , w wyniku którego doszło do urazu . Podobnie wysoko Sąd ocenił opinie biegłych : neurologa i laryngologa [ biegłej J. B. i doktora nauk medycznych A. L.].

Jednakże, uwzględniając uwagi odwołującej do opinii biegłych, wątpliwości i zastrzeżenia , zgłoszone w piśmie procesowym, dopuścił dowód z ustnych opinii wszystkich biegłych , umożliwiając stronom zadawanie pytań biegłym i wyjaśnienie spornych kwestii . Odpowiedzi każdego zbiegłych , okazały się wyczerpujące, kompleksowe , i miarodajne w niniejszej sprawie.

Sąd ma na uwadze, że opinie biegłych zostały sporządzone przez biegłych o specjalności właściwej z punktu widzenia schorzeń, na jakie cierpi odwołująca , a także w oparciu o analizę dokumentacji lekarskiej i dokumentacji medycznej dostarczonej przez skarżącą oraz w oparciu o bezpośrednie badanie odwołującej wykonane przez biegłych w toku postępowania sądowego. Biegli w sposób wyczerpujący określili schorzenia, jakie występują u odwołującej i ocenili ich znaczenie dla jej zdolności do pracy, pod kątem – związku z wypadkiem z dnia 27.12.2004r. , odnosząc swoją ocenę do kwalifikacji zawodowych skarżącej. Zdaniem Sądu Okręgowego, opinie te są rzetelne, sporządzone zgodnie z wymaganiami fachowości i niezbędną wiedzą w zakresie stanowiącym jej przedmiot. Wynikające z niej wnioski są logiczne i znakomicie , merytorycznie uzasadnione. Mając ten element - wyczerpujący charakter opinii biegłych : neurologa, ortopedy i laryngologa, na uwadze, Sąd oddalił wniosek pełnomocnika wnioskodawczyni z dnia 11.05.2016r. o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego psychiatry , mając na względzie , że wnioskodawczyni nigdy nie leczyła się psychiatrycznie, nie ma zatem żadnej dokumentacji takiego leczenia z żadnego okresu..

Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi

zważył, co następuje:

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego i, poczynionych na jego podstawie ustaleń faktycznych, odwołanie jest niezasadne.

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1. ustawy z dnia 30 października 2002 r. (jednolity tekst Dz.U. z 2009 r., nr 167, poz. 1322) o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą:

1)podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonych;

2)podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika czynności na rzecz pracodawcy, nawet bez polecenia;

3)w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze między siedzibą pracodawcy a miejscem wykonywania obowiązku wynikającego ze stosunku pracy.

W myśl art. 6 ust.1 pkt. 6 cytowanej ustawy, dla ubezpieczonego, który stał się niezdolny do pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej przysługuje „renta z tytułu niezdolności do pracy”.

Natomiast w myśl art. 17, ust.1 przytoczonej ustawy, przy ustalaniu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej, renty rodzinnej i dodatku do renty rodzinnej dla sieroty zupełnej z tytułu ubezpieczenia wypadkowego, do ustalenia wysokości tych świadczeń oraz ich wypłaty stosuje się odpowiednio przepisy ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych , z uwzględnieniem przepisów niniejszej ustawy.

Zgodnie z ust. 2. świadczenia, o których mowa w ust. 1 przysługują niezależnie od długości okresu ubezpieczenia wypadkowego oraz bez względu na datę powstania niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową.informacje o jednostce

Stosownie do art. 116 ust. 5 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1440 z późn. zm.) do wniosku w sprawie przyznania świadczeń powinny być dołączone dowody uzasadniające prawo do świadczeń i ich wysokości, określone w drodze rozporządzenia przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego, jak dokumentacja powypadkowa sporządzona przez zakład pracy, a w szczególności protokół ustalenia przyczyn i okoliczności wypadku przy pracy, protokoły przesłuchań świadka i poszkodowanego, dokumentacja medyczna, czy zaświadczenie o stanie zdrowia.

Przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie było prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy, a zatem kwestią do rozwiązania było po pierwsze ustalenie, czy odwołująca jest niezdolna do pracy - czyli czy stopień naruszenia sprawności organizmu odwołującej , powoduje jej niezdolność do pracy [ art. 12 cyt. Ustawy z dnia 17.12.1998r.] , a jeśli tak, to w jakim stopniu.

Elementem bezspornym stanu faktycznego był fakt, że zdarzenie z dnia 27 grudnia 2004 r. było wypadkiem przy pracy.

Przedmiotem postepowania – po drugie , było ustalenie czy owo zdarzenie pozostaje w związku z ewentualną niezdolnością do pracy.

Nie ulega wątpliwości, że organ rentowy uznał odwołującą się za zdolną do pracy, w związku z wypadkiem przy .

Sąd dokonał oceny stopnia naruszenia sprawności organizmu odwołującej, wnikliwie analizując opinie biegłych sądowych: neurologa, ortopedy i laryngologa , w dwu płaszczyznach: medycznej, gdzie brany jest pod uwagę charakter i przebieg procesów chorobowych oraz ich wpływ na stan czynnościowy organizmu, sprawność psychofizyczną organizmu i stopień przystosowania organizmu do ubytków anatomicznych, kalectwa, skutków choroby, a także socjalnej i ekonomicznej, na której uwzględnia się posiadane kwalifikacje, wiek, zawód, wykonywane czynności i warunki pracy oraz możliwość dalszego wykonywania pracy zarobkowej, a także możliwość przywrócenia zdolności do pracy przez leczenie i rehabilitację lub przekwalifikowanie zawodowe.

Bezsporną , w sprawie , jest okoliczność , że wnioskodawczyni od 2006r. pobiera świadczenie emerytalne.

Bezsporne są w sprawie także okoliczności , ze wnioskodawczyni pracowała jako księgowa w wymiarze 1/ 2 etatu w zakładzie fryzjerskim do maja 2013r. oraz , że nigdy

nie leczyła się i nie leczy psychiatrycznie .

Sąd Okręgowy orzekając w niniejszej sprawie zważył, że Sąd Najwyższy wielokrotnie w swych orzeczeniach wskazywał, że warunki określone w art. 12 ustawy emerytalnej są spełnione wówczas, gdy naruszenie sprawności organizmu jest tego rodzaju, że stanowi przeszkodę do wykonywania pracy. Samo zaś naruszenie sprawności organizmu nie skutkujące niemożnością wykonywania pracy, lecz możliwe np. do leczenia w warunkach zwolnień lekarskich, nie jest wystarczające (wyrok SN z dnia 19 grudnia 2000 roku, II UKN 160/00 OSNP 2002/16/396).

Z dokonanych ustaleń wynika, że będąc zatrudnioną jako ekonomistka w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych w Ł. , w dniu 27 grudnia 2004 r. ubezpieczona, wychodząc z pokoju , potknęła się o listwę i upadła, uderzając głowa o ścianę. Nie straciła przytomności . Doznała stłuczenia głowy, okolicy lewego stawu nadgarstkowego i łokciowego, kolana lewego i podudzia . Po zdarzeniu, ubezpieczona, udała się do Pogotowia (...) w Ł. , gdzie miała wykonane badania diagnostyczne , w tym: rtg głowy i ręki lewej . Ubezpieczona była leczona ambulatoryjnie u lekarza zakładowego . Korzystała ze zwolnienia lekarskiego w okresie od 27.12.2004r. do 3.01.2005r. Następnie korzystała ze zwolnienia lekarskiego do wyczerpania świadczenia tj. przez 182 dni . Powróciła do pracy.

Zdarzenie zostało uznane za wypadek przy pracy.

Decyzją z dnia 23.02.2006r. ZUS przyznał wnioskodawczyni jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy w wysokości 5% - poz. 10a tabeli – uszczerbku na zdrowiu.

W dniu 30.12.2013r. ubezpieczona złożyła wniosek o podwyższenie jednorazowego odszkodowania. Sprawa toczy się w Sądzie Rejonowym dla Łodzi Śródmieścia XI Wydziale Pracy i Ubezpieczeń Społecznych pod sygnaturą XI U 399/14 .

Z dokonanych ustaleń wynika, że b iegła neurolog rozpoznała u badanej zmiany zwyrodnieniowe odcinka szyjnego i lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa , polineuropatię cukrzycową , otyłość , jednakże te schorzenia nie naruszają sprawności organizmu wnioskodawczyni w stopniu powodującym niezdolność do pracy w związku z wypadkiem przy pracy z dnia 27.12.2004r. .

Z dokonanych ustaleń wynika, ze b iegły ortopeda , rozpoznał u wnioskodawczyni stan po alloplastyce obu kolan: lewego (24.01.2012r) , prawego (27.01.2015r.) , dyskopatyczne zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa w odcinku szyjnym i lędźwiowym , stan po potłuczeniu wielomiejscowym, w dniu 27,12,2004r. otyłość, zespół przeciążeniowy . Te schorzenia naruszają sprawności organizmu wnioskodawczyni w stopniu powodującym częściową niezdolność do pracy od dnia 27.01.2015r. do dnia 31.07.2015r. , ale niezdolność do pracy nie ma związku z wypadkiem przy pracy z dnia 27.12.2004r. , jest spowodowana schorzeniami samoistnymi .

Z dokonanych ustaleń wynika, że bi egły laryngolog rozpoznał u wnioskodawczyni obustronne osłabienie słuchu , szumy uszne w wywiadzie , zawroty głowy - wywiadzie (skompensowane zmniejszenie pobudliwości błędnika lewego) , jednakże te schorzenia nie naruszają sprawności organizmu wnioskodawczyni w stopniu powodującym niezdolność do pracy w związku z wypadkiem przy pracy z dnia 27.12.2004r. .

Analizując stan faktyczny pod kątem drugiego aspektu : bezsporne jest , że odwołująca się - ma średnie wykształcenie ; z zawodu jest technikiem ekonomistą . Od 2006r. pobiera świadczenie emerytalne, choć była czynna zawodowo , wymiarze ½ etatu jako księgowa do maja 2013r.. Ma 65 lat i, posiada orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Ale odwołująca posiada zarówno wysokie kwalifikacje jak i doświadczenie zawodowe. Ale wnioskodawczyni ma już ustalone prawo do emerytury i pobiera ją. Wiek wnioskodawczyni , y nie dyskwalifikuje jej na rynku pracy, przeciwnie – z dokonanych ustaleń wynika, że była czynną zawodowo do maja 2013r. W przypadku odwołującej, uwzględniając przygotowanie zawodowe – teoretyczne i praktyczne, możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej , nawet, jeśli wiązałoby się to z przekwalifikowaniem się – z uwagi na posiadany potencjał intelektualny, związany z poziomem wykształcenia , predyspozycjami psychofizycznymi , które odwołująca prezentuje w trakcie postepowania przed Sądem , także charakter i rodzaj dotychczas wykonywalnej pracy , pozwalają przyjąć optymistyczną prognozę odnośnie do możliwości ewentualnej , choć ekonomicznie – niekoniecznej , aktywności zawodowej odwołującej .

Sąd przeanalizował oczywiście także fakt, że wnioskodawczyni posiada orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności , przy czym w świetle obowiązującego stanu prawnego brak podstaw do utożsamiania pojęć prawnych "niezdolności do pracy" (art. 12 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS) oraz "niepełnosprawności" (art. 1 i art. 3 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych), skoro każde z tych pojęć posiada odmienną definicję legalną, orzekanie w sprawie ustalenia stopnia "niezdolności do pracy" oraz w sprawie ustalenia stopnia "niepełnosprawności" należą do innych organów i stanowić mają konieczną przesłankę prawną dla ustalenia prawa do korzystania z różnego rodzaju świadczeń lub uprawnień (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 sierpnia 2003 r., II UK 386/02 - OSNP 2004 nr 12, poz. 213 oraz wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 stycznia 2004 r., II UK 222/03 - OSNP 2004 nr 19, poz. 340), zwłaszcza że niepełnosprawność jest pojęciem szerszym niż niezdolność do pracy, a zatem nie każda osoba niepełnosprawna w stopniu umiarkowanym jest osobą całkowicie niezdolną do pracy /wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z 23.06.06r III AUa 1493/05/, ale orzeczenie o niepełnosprawności może mieć wpływ na ustalenie niezdolności do pracy /por. postanowienie SN z 11.01. 08r I UK 280/07 lex nr 442888/. Ustawa o rehabilitacji zawodowej (…) wiąże zaliczenie do stopnia niepełnosprawności ze zdolnością do wykonywania zatrudnienia, a nie z niezdolnością do pracy w rozumieniu przepisów rentowych, zaś niepełnosprawność oznacza nie tylko naruszenie sprawności organizmu, ale również utrudnienie, ograniczenie bądź niemożliwość wypełniania ról społecznych jako elementu uczestnictwa w życiu społecznym.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi na mocy art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c oddalił odwołanie .

Z uwagi na to, że przed Sądem Rejonowym dla Łodzi Śródmieścia XI Wydziałem Pracy i Ubezpieczeń Społecznych toczy się sprawa VIII U 399/14 o zwiększenie jednorazowego odszkodowania, Sąd Okręgowy nie wypowiadał się w tym przedmiocie, uznając – to sformułowanie słowne wnioskodawczyni, skierowane do Sądu Okręgowego, jako dodatkowe wsparcie argumentacji o doznanym , wskutek wypadku z 27.12.2014r., urazie . Przedmiotowe postępowanie dotyczyło tylko odwołania od decyzji ZUS z dnia 18.02.2014r.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć wnioskodawczyni [ zgodnie z wnioskiem pełnomocnika wnioskodawczyni z dnia 16.05.2016r. k 177]