Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 18 lipca 2016 roku (znak (...)) Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił Z. W. prawa do emerytury. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, iż wnioskodawca nie spełnia, przewidzianych w art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, warunków do uzyskania emerytury, gdyż do dnia 1 stycznia 1999 r. wprawdzie udokumentował co najmniej 15 letni staż pracy w szczególnych warunkach (18 lat, 4 miesiące i 3 dni), jednak na wymagane 25 lat okresu składkowego i nieskładkowego pracy udowodnił staż wynoszący jedynie 21 lat, 3 miesiące i 26 dni. Ponadto organ rentowy wskazał, że nie uznał okresu pracy wnioskodawcy w gospodarstwie rolnym rodziców od 3 sierpnia 1972 r. do 1 września 1975 r. ponieważ nie został wystarczająco udokumentowany.

/decyzja k. 26-26 odwrót plik II akt ZUS/

Decyzją z dnia 22 sierpnia 2016 roku (znak (...)) Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił Z. W. prawa do emerytury. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, iż wnioskodawca nie spełnia, przewidzianych w art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, warunków do uzyskania emerytury, gdyż do dnia 1 stycznia 1999 r. wprawdzie udokumentował co najmniej 15 letni staż pracy w szczególnych warunkach (21 lat, 6 miesięcy i 28 dni), jednak na wymagane 25 lat okresu składkowego i nieskładkowego pracy udowodnił staż wynoszący jedynie 24 lata, 3 miesiące i 26 dni. Ponadto organ rentowy wskazał, że nie uznał okresu pracy wnioskodawcy w gospodarstwie rolnym rodziców od 3 sierpnia 1972 r. do 1 września 1975 r. ponieważ nie został wystarczająco udokumentowany. Powyższą decyzją Zakład Ubezpieczeń Społecznych uchylił decyzję z dnia 18 lipca 2016 r.

/decyzja k. 28-28 odwrót plik II akt ZUS/

Wnioskodawca uznał obie powyższe decyzje za krzywdzące i, działając przez pełnomocnika w osobie radcy prawnego, w dniu 16 sierpnia 2016 r. złożył odwołanie od decyzji z dnia 18 lipca 2016 roku (sygn. akt VIII U 2129/16), a w dniu 8 września 2016 r. złożył odwołanie od decyzji z dnia 22 sierpnia 2016 roku (sygn. akt VIII U 2766/16). W obu odwołaniach skarżący zarzucił organowi rentowemu nierozpatrzenie w wyczerpujący sposób całego materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, a tym samym niewyjaśnienie okoliczności istotnych dla sprawy oraz sprzeczność ustaleń faktycznych z zebranym materiałem dowodowym, co w konsekwencji doprowadziło do uznania, że wnioskodawca nie posiada 25-letniego okresu składkowego i nieskładkowego. Skarżący wniósł o zmianę zaskarżonych decyzji i przyznanie mu prawa do wcześniejszej emerytury od dnia 1 lipca 2016 r. W ocenie wnioskodawcy organ rentowy bezzasadnie nie zaliczył mu do okresu składkowego pracy w gospodarstwie rolnym rodziców po ukończeniu przez niego 16 roku życia w okresie od 3 sierpnia 1972 r. do 31 sierpnia 1975 r. Nadto skarżący wniósł o zasądzenie na jego rzecz od organu rentowego kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

/odwołanie k. 2 – 4 akt VIII U 2129/16, odwołanie k. 2 – 4 akt VIII U 2766/16 /

W odpowiedzi z dnia 15 września na obydwa odwołania organ rentowy wniósł o ich oddalenie przytaczając argumentację tożsamą, jak w zaskarżonych decyzjach.

/odpowiedź na odwołanie k. 7 - 7 odwrót akt VIII U 2129/16, k. 18 – 19 akt VIII U 2766/16 /

Na podstawie art. 219 k.p.c. Sąd Okręgowy w Łodzi połączył do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawy o sygn. akt VIII U 2129/16 i VIII U 2766/16 oraz postanowił prowadzić je dalej pod sygn. akt VIII U 2129/16.

/o koliczność bezsporna/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Z. W. urodził się w dniu (...).

/bezsporne/

W dniu 5 lipca 2016 r. wnioskodawca złożył wniosek o emeryturę.

/wniosek k. 1 – 4 plik II akt ZUS/

Wnioskodawca posiada wynoszący 21 lat, 6 miesięcy i 28 dni staż pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze.

/bezsporne/

Wnioskodawca nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego.

/bezsporne/

Organ rentowy uznał za udowodnione przez wnioskodawcę 24 lata, 3 miesiące i 26 dni ogólnego stażu pracy, w tym okresów składkowych: 24 lata oraz okresów nieskładkowych: 3 miesiące i 26 dni.

/bezsporne, karta przebiegu zatrudnienia – k. 27-27 odwrót plik II akt ZUS, decyzja z 22.08.2016 r. – k. 28-28 odwrót plik II akt ZUS /

Rodzice wnioskodawcy - J. i Ł. małżonkowie (...) od roku 1958, na podstawie umowy darowizny, byli właścicielami gospodarstwa rolnego po rodzicach matki wnioskodawcy o powierzchni 3 ha, składającego się z działki ewidencyjnej nr (...), położonego w miejscowości S., powiat (...) – obecnie S. - (...).

/poświadczona za zgodność z oryginałem kopia aktu notarialnego z 03.05.1958 r. – k. 6 akt VIII U 2766/16/

W latach 1970 – 1973 ojciec wnioskodawcy J. W. figurował w ewidencji gruntów dla obrębu S. jako władający nieruchomością położoną w obrębie S., oznaczonej jako działka nr (...) o powierzchni 2,914 ha, natomiast w latach 1973 – 1977 jako władający powyższą nieruchomością oraz właściciel nieruchomości oznaczonych nr 42 i 165 o powierzchni 4,549 ha.

/zaświadczenie Starostwa Powiatowego w Z. z 21.06.2016 r. – k. 17 plik II akt ZUS/

Matka wnioskodawcy Ł. W. jest zameldowana i zamieszkuje pod adresem S. - (...) od dnia 22 października 1955 r. Ojciec wnioskodawcy J. W. był zameldowany i zamieszkiwał pod adresem S. - (...) od dnia 1 stycznia 1951 r. do chwili śmierci w dniu 25 sierpnia 2008 r. Pod ww. adresem od 1951 r. aż do chwili śmierci w 1993 r. i 1999 r. zamieszkiwali również rodzice matki wnioskodawcy J. i J. małżonkowie F..

/zaświadczenie Wójta Gminy O. z 02.09.2016 r. – k. 9, 10 akt VIII U 2766/16/

Wnioskodawca zamieszkiwał wraz rodzicami pod adresem S. – (...) od urodzenia aż do ukończenia nauki w szkole średniej, którą pobierał w II Liceum Ogólnokształcącym w Z. od 1 września 1971 r. do 31 sierpnia 1975 r. Od września 1975 r. wnioskodawca rozpoczął naukę poza miejscem zamieszkania, tj. w W..

/zeznania wnioskodawcy - e-protokół z rozprawy z 06.12.2016 r., czas nagrania 00:02:27 – 00:16:17, płyta CD – k. 30; zaświadczenie z 24.06.2016 r. – k. 13 plik II akt ZUS/

W gospodarstwie rodziców wnioskodawcy na całym jego obszarze prowadzona była uprawa roślin na własny użytek oraz w ramach kontraktacji (zboża, buraki, ziemniaki i warzywa) oraz hodowla zwierząt (6-7 krów, 10 cieląt i 10 świń przeznaczonych na tucz). Nie były wykorzystywane maszyny rolnicze. Prace były wykonywane ręcznie. Codziennie w godzinach porannych poprzedzających wyjście wnioskodawcy do szkoły (od godz. 4-4.30 do 7.00) wnioskodawca wraz pozostałymi dorosłymi domownikami zajmował się karmieniem i pojeniem zwierząt oraz dojeniem krów. W godzinach popołudniowych - po powrocie wnioskodawcy ze szkoły (od 16.00 do 20.00), pomagał on w karmieniu zwierząt, dojeniu krów, porządkowaniu pomieszczeń inwentarskich oraz przygotowaniu karmy na następny dzień. Dodatkowo w okresie od wiosny do jesieni dochodziły dodatkowe obowiązki związane z pracą w polu i uprawą roślin (orka, sianie zboża, sadzenie ziemniaków, sianie warzyw, zbiór i młócenie zboża, zbiór ziemniaków i ich kopcowanie, koszenie, suszenie i zbiór traw). Wnioskodawca pomagał rodzicom we wszystkich tych pracach. Dla uzyskania promocji do kolejnych klas wnioskodawcy wystarczały wiadomości uzyskane podczas zajęć lekcyjnych w szkole.

/zeznania świadka Ł. W. - e-protokół z rozprawy z 06.12.2016 r., czas nagrania 00:35:58 – 00:45:28, płyta CD – k. 30; zeznania świadka Z. R. - e-protokół z rozprawy z 06.12.2016 r., czas nagrania 00:22:32 – 00:29:19, płyta CD – k. 30; zeznania świadka S. B. - e-protokół z rozprawy z 06.12.2016 r., czas nagrania 00:29:20 – 00:35:57, płyta CD – k. 30; zeznania wnioskodawcy - e-protokół z rozprawy z 06.12.2016 r., czas nagrania 00:02:27 – 00:16:17 w zw. z 00:47:46 – 00:57:12, płyta CD – k. 30/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zebranych w niniejszej sprawie dokumentów, których wiarygodności żadna ze stron nie kwestionowała oraz w oparciu o osobowe źródła dowodowe w postaci zeznań świadków Ł. W., Z. R. i S. B. oraz zeznań wnioskodawcy. Zgromadzonym dowodom Sąd w całości dał wiarę. Zeznania świadków były, zdaniem Sądu, wzajemnie spójne i korespondujące ze sobą oraz znajdowały potwierdzenie w dokumentach a także w zeznaniach wnioskodawcy. Podkreślić należy, że świadkowie Z. R. i S. B. to osoby dla wnioskodawcy obce, nie związane z nim ani rodzinnie ani towarzysko. Nie ma zatem żadnych przyczyn aby świadkowie ci zeznawali tendencyjnie na korzyść wnioskodawcy, czy rozmijali się z prawdą. Sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności pozwalających na podważenie wiarygodności tych świadków. Biorąc pod uwagę, że wnioskodawca i świadek Ł. W. jako osoby względem siebie bliskie (świadek jest matką wnioskodawcy), byli zainteresowani uzyskaniem korzystnego dla wnioskodawcy rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie dokonana przez Sąd ocena wiarygodności i mocy dowodowej ich zeznań była szczególnie wnikliwa i krytyczna. Wynik tej oceny jest jednak pozytywny. Zeznania wnioskodawcy oraz świadka Ł. W. są bowiem jasne, logiczne, wewnętrznie spójne i - co najistotniejsze - znajdują pełne potwierdzenie w pozostałym zgromadzonym w toku postępowania materiale dowodowym, tj. w szczególności w dokumentach i zeznaniach świadków. Sąd dał wiarę zeznaniom wnioskodawcy i świadków co do faktu, że w spornym okresie wnioskodawca pomagał w pracach w gospodarstwie rolnym swoich rodziców.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

W myśl art. 184 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2016 r. Nr 887 ze zm.), ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy tj. w dniu 1 stycznia 1999 r. (art. 196 ustawy) osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat – dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz,

2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

Zaś ust. 2 w/w przepisu stanowi, że emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Zgodnie z art. 27 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r. przysługuje emerytura, jeżeli spełnili łącznie następujące warunki: osiągnęli wiek emerytalny wynoszący co najmniej 65 lat (dla mężczyzn), oraz mają okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 25 lat (dla mężczyzn).

Stosownie do treści art. 32 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r., będącym pracownikami, o których mowa w ust. 2 – 3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 pkt 1.

Według treści § 3 i 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r. Nr 8, poz. 43 z późn. zm.) za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury, zwany dalej „wymaganym okresem zatrudniania” uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, liczony łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczalnymi do okresów zatrudnienia. Pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1)  osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn;

2)  ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

W przedmiotowym stanie faktycznym nie budzi wątpliwości fakt, iż wnioskodawca spełnia przesłanki ustawowe, co do wieku (wnioskodawca ukończył 60 lat w dniu 3 sierpnia 2016 roku), posiadania co najmniej 15-letniego okresu pracy w warunkach szczególnych (wnioskodawca bezspornie wykazał staż pracy w szczególnych warunkach wynoszący 21 lat, 6 miesięcy i 28 dni) oraz nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego. W ocenie Sądu - wbrew stanowisku organu rentowego - wnioskodawca spełnia również warunek, co posiadania minimalnego wymiaru okresów składkowych i nieskładkowych, które uprawniałyby go do świadczenia emerytalnego.

Organ rentowy uznał za udowodnione przez wnioskodawcę 24 lata, 3 miesiące i 26 dni ogólnego okresu podlegania ubezpieczeniu, w tym okresów składkowych: 24 lata oraz okresów nieskładkowych: 3 miesiące i 26 dni. Zatem do minimalnego wymiaru ogólnego stażu zatrudnienia, tj. do 25 lat, brakuje skarżącemu okres 8 miesięcy i 4 dni. Wnioskodawca w niniejszym postępowaniu wnosił o zaliczenie do ogólnego stażu pracy okresu pracy w gospodarstwie rolnym rodziców, po ukończeniu 16 roku życia, w okresie od dnia od 3 sierpnia 1972 r. do 31 sierpnia 1975 r. (3 lata i 28 dni).

W sprawach zaliczenia pracy w gospodarstwie rolnym zastosowanie ma art. 10 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Przepis art. 10 ust. 1 wymienia trzy okresy, które z zastrzeżeniem art. 56 można traktować jako okresy składkowe przy ustalaniu prawa do emerytury oraz do obliczania wysokości emerytury. Jako trzeci z nich ustawodawca wymienił w art. 10 ust. 3 przypadające przed dniem 1 stycznia 1983 roku okresy pracy w gospodarstwie rolnym po ukończeniu 16 roku życia.

Stosownie bowiem do treści art. 10 ust. 1 ustawy emerytalnej przy ustalaniu prawa do emerytury oraz przy obliczaniu jej wysokości uwzględnia się również, traktując je jako okresy składkowe:

1) okresy ubezpieczenia społecznego rolników, za które opłacono przewidziane
w odrębnych przepisach składki,

2) przypadające przed dniem 1 lipca 1977 roku okresy prowadzenia gospodarstwa rolnego po ukończeniu 16 roku życia,

3) przypadające przed dniem 1 stycznia 1983 roku okresy pracy w gospodarstwie rolnym po ukończeniu 16 roku życia,

jeżeli okresy składkowe i nieskładkowe, ustalone na zasadach określonych w art. 5-7, są krótsze od okresu wymaganego do przyznania emerytury, w zakresie niezbędnym do uzupełnienia tego okresu.

Powyższa regulacja wprost nie stawia innych wymagań, jakie należy spełniać w zakresie warunków pracy w gospodarstwie rolnym. Przede wszystkim przepis ten nie wyznacza rozmiaru świadczonej pracy, podczas gdy art. 6 ust. 2 pkt. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych do uwzględnienia okresów pracy przed dniem 15 listopada 1991 r. wymaga, aby praca wykonywana była w wymiarze, co najmniej połowy pełnego wymiaru czasu pracy.

Wątpliwości odnośnie interpretacji przepisu art. 10 ust. 1 zostały usunięte licznymi orzeczeniami Sądu Najwyższego, w których jako przesłankę zaliczenia okresu pracy w gospodarstwie rolnym po ukończeniu 16-go roku życia przyjmowano wymiar pracy przekraczający 4 godziny dziennie (por. wyrok Sądu Najwyższego z 28 lutego 1997 r., II UKN 96/96, opubl: Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych rok 1997, Nr 23, poz. 473; wyrok Sądu Najwyższego z 19 grudnia 2000 r., II UKN 155/00, opubl: Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych rok 2002, Nr 16, poz. 394, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 czerwca 2013 roku w sprawie II UK 368/12 opubl. LEX nr 1363452).

Kwestia pracy w gospodarstwie rolnym była wielokrotnie przedmiotem rozważań w orzecznictwie sądowym. Wątpliwości budziło także zaliczenie pracy w gospodarstwie rolnym uczniowi, który nie spełnia kryteriów pojęcia "domownika" z art. 6 pkt 2 ustawy o u.s.r., tj. osobie bliskiej rolnikowi, która ukończyła 16 lat, pozostaje z rolnikiem we wspólnym gospodarstwie domowym lub zamieszkuje na terenie jego gospodarstwa albo w bliskim sąsiedztwie oraz stale pracuje w tym gospodarstwie rolnym i nie jest związana z rolnikiem stosunkiem pracy.

W judykaturze wykształcił się pogląd, iż o uwzględnieniu przy ustalaniu prawa do świadczeń emerytalno-rentowych okresów pracy w gospodarstwie rolnym sprzed objęcia rolników obowiązkiem opłacania składki na rolnicze ubezpieczenie społeczne domowników (tj. przed dniem 1 stycznia 1983 r.) przesądza wystąpienie dwóch okoliczności:

1) wykonywanie czynności rolniczych powinno odbywać się zgodnie z warunkami określonymi w definicji legalnej "domownika" z art. 6 pkt 2 ustawy o u.s.r. oraz

2) czynności te muszą być wykonywane w wymiarze nie niższym niż połowa ustawowego czasu pracy, tj. minimum 4 godziny dziennie.

W orzecznictwie wskazywano również, iż za stałą pracę w gospodarstwie rolnym nie można uznać jedynie doraźnej pomocy w wykonywaniu typowych obowiązków domowych, zwyczajowo wymaganych od dzieci, jako członków rodziny rolnika (por. wyrok Sądu Najwyższego z 10 maja 2000 r., II UKN 535/99, opubl: Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych rok 2001, Nr 21, poz. 650).

Przenosząc powyższe uwagi na grunt rozpoznawanej sprawy Sąd Okręgowy doszedł do przekonania, że zgromadzony w sprawie materiał dowodowy dał podstawę do zaliczenia spornego okresu od 3 sierpnia 1972 r. do 31 sierpnia 1975 r. (3 lata i 28 dni) jako pracy wnioskodawcy w gospodarstwie rolnym w rozumieniu art. 10 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Z. W. przebywając w spornym okresie w gospodarstwie rolnym swoich rodziców spełniał kryteria „domownika” w z art. 6 pkt 2 ustawy o u.s.r.

Czynności wykonywane w spornym okresie czasu przez wnioskodawcę w ramach pomocy w prowadzeniu gospodarstwa rolnego miały cechę stałości – były one wykonywane codziennie przez cały sporny okres czasu, a ich zakres determinowany był cyklem rozwojowym uprawianych roślin i hodowanych zwierząt. Wnioskodawca w całym spornym okresie zamieszkiwał w przedmiotowym gospodarstwie rolnym z rodzicami oraz pozostałymi domownikami prowadząc z nimi wspólne gospodarstwo domowe.

Zgromadzony materiał dowodowy w postaci zeznań świadków oraz zeznań wnioskodawcy dał również podstawę do uznania, że wnioskodawca pracował w gospodarstwie rolnym rodziców w wymiarze przekraczającym połowę pełnego wymiaru czasu pracy. Jak bowiem ustalił Sąd w toku postępowania dowodowego wnioskodawca codziennie w godzinach porannych poprzedzających wyjście wnioskodawcy do szkoły (od godz. 4- 4.30 do 7.00) wraz pozostałymi dorosłymi domownikami zajmował się karmieniem i pojeniem zwierząt oraz dojeniem krów, zaś w godzinach popołudniowych - po powrocie ze szkoły (od 16.00 do 20.00), pomagał w karmieniu zwierząt, dojeniu krów, porządkowaniu pomieszczeń inwentarskich oraz przygotowaniu karmy na następny dzień. Dodatkowo w okresie od wiosny do jesieni do czynności wykonywanych przez wnioskodawcę w gospodarstwie rodziców dochodziły dodatkowe obowiązki związane z pracą w polu i uprawą roślin (orka, sianie zboża, sadzenie ziemniaków, sianie warzyw, zbiór i młócenie zboża, zbiór ziemniaków i ich kopcowanie, koszenie, suszenie i zbiór traw). Wnioskodawca pomagał rodzicom we wszystkich tych pracach.

Zdaniem Sądu o realności podnoszonego przez wnioskodawcę rozmiaru i czasookresu wykonywanych prac świadczy zarówno powierzchnia gospodarstwa rolnego rodziców (ok. 7 ha – przy braku wykorzystywania maszyn rolniczych), jak i rozmiar prowadzonej hodowli i upraw. Gospodarstwo rolne rodziców zaspakajało zarówno własne potrzeby rodziny, która w nim mieszkała, jak również prowadziło produkcję płodów rolnych (zboże, mleko) w ramach kontraktacji. Powyższe okoliczności nakazują uznać za wiarygodne, że każdego dnia w okresie spornym wnioskodawca był obciążony pracą w tym gospodarstwie w wymiarze przekraczającym 4 godziny dziennie. Skoro zatem wnioskodawca udowodnił, że w spornym okresie wykonywał codziennie przez co najmniej 4 godziny prace w gospodarstwie rodziców, to zachodzą podstawy do zaliczenia tego okresu do jego ogólnego stażu pracy.

W tym stanie rzeczy, w oparciu o poczynione ustalenia i obowiązujące przepisy prawa, Sąd Okręgowy uznał, że skarżący spełnił wszystkie warunki do nabycia prawa do emerytury, gdyż (po uwzględnieniu spornego okresu w wymiarze 3 lat i 28 dni) legitymuje się stażem okresów składkowych i nieskładkowych przewyższającym 25 lat.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c., zmienił zaskarżoną decyzje z dnia 22 sierpnia 2016 r. i przyznał Z. W. od dnia 3 sierpnia 2016 r. (tj. od daty ukończenia przez niego 60 roku życia) prawo do emerytury (pkt 1. wyroku).

Wobec wydania przez organ rentowy w dniu 22 sierpnia (...). decyzji zamiennej w stosunku do decyzji z dnia 18 lipca 2015 r. Sąd Okręgowy – na podstawie art. 477 ¹³ k.p.c. w zw. z art. 355 k.p.c. - umorzył postępowanie w zakresie wynikającym z wniesionego przez wnioskodawcę odwołania od decyzji z dnia 18 lipca 2015 r. (pkt 2. wyroku) uznając, że prowadzenie postępowania w tym zakresie (z uwagi na to, że ww. decyzja została uchylona decyzją zamienną, co do której Sąd orzekł w punkcie 1. wyroku) jest zbędne.

O kosztach procesu Sąd Okręgowy rozstrzygnął w punkcie 3. wyroku stosownie do wyników postępowania i na podstawie art. 98 k.p.c. zasądził od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na rzecz Z. W. kwotę 720 zł (2 x 360 zł) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. Wysokość wynagrodzenia pełnomocnika procesowego skarżącego Sąd ustalił na podstawie § 9 ust. 2 (w brzmieniu obowiązującym do spraw wszczętych przed dniem 27 października 2016 r.) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych. ( Dz. U. z 2015 roku, poz.1804), mając na uwadze, że zgodnie z § 2 obowiązującego od dnia 27 października 2016 r. rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku zmieniającego rozporządzenie w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U.2016.1667) do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe do czasu zakończenia postępowania w danej instancji.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć organowi rentowemu, wypożyczając akta rentowe.

/RP/