Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 listopada 2016r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu Wydział X Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Marcin Szajner

Ławnicy: L. Z., I. W.

Protokolant: Monika Biegańska

po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2016 r. we Wrocławiu

przy udziale - ………………………………………………

sprawy z powództwa A. M.

przeciwko (...) Spółka z o.o. z siedzibą we W.

o odszkodowanie w związku z nieuzasadnionym rozwiązaniem umowy o pracę bez wypowiedzenia

I. oddala powództwo;

II. zasądza od powoda A. M. na rzecz strony pozwanej (...) Spółka z o.o. z siedzibą we W. kwotę 60 zł kosztów zastępstwa procesowego w sprawie;

III. pozostałe koszty postępowania zalicza na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 25 czerwca 2015 r. (prezentata Biura Podawczego tut. Sądu) powód, A. M., wniósł o zasądzenie od strony pozwanej, (...) Sp. z o.o. we W., kwoty 12 600 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia doręczenia odpisu pozwu do dnia zapłaty tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia, ponadto o zasądzanie od strony pozwanej na rzecz powoda kosztów procesu (k. 2 – 13).

Uzasadniając swoje stanowisko w sprawie powód wskazał, że był zatrudniony w pozwanej spółce od dnia 31 grudnia 2004 r. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony na stanowisku inspektora nadzoru, za miesięcznym wynagrodzeniem 4 200 zł brutto. W dniu 12 czerwca 2015 r. powód otrzymał oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika (art. 52 § 1 pkt 1 k.p.). Za ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych podano, iż powód nie wywiązał się z obowiązków przypisanych do pracownika zatrudnionego na stanowisku inspektora nadzoru w zakresie dot. remontu lokalu mieszkalnego przy ul. (...) we W., poprzez:

1.  dopuszczenie do wykonania przez wykonawcę robót budowlanych prac nie objętych umową oraz przedmiarem robót i specyfikacją techniczną wykonania i odbioru robót;

2.  dopuszczenie do wykonania przez wykonawcę prac o niskiej jakości;

3.  dopuszczenie do sytuacji, w której część przewidzianych robót budowlanych nie została wykonana, a roboty zostały odebrane;

4.  poświadczenie w dokumentach odbiorowych stanu faktycznego niezgodnego z rzeczywistym, co stanowi o niezgodności dokumentacji budowlanej z zakresem faktycznie zrealizowanych robót budowlanych;

5.  podejmowanie czynności, które pozostają w sprzeczności z obowiązkami pracowniczymi albo mogą wywołać podejrzenie o stronniczość lub interesowność;

6.  narażenie pracodawcy na szkodę związaną z przyjęciem robót budowlanych, nie objętych zakresem umowy i na ewentualne roszczenia wykonawcy z tego tytułu (przy braku uprzednio zabezpieczonych na ten cel środków w budżecie Gminy W.);

7.  narażenie pracodawcy na zarzut nieprawidłowego wykonywania przez pracodawcę czynności na rzecz i w imieniu Gminy W., w tym czynności związanych z nadzorem nad prawidłowością realizacji inwestycji oraz z obowiązkiem zgodnego z prawem prowadzenia dokumentacji budowlanej i prawidłowego rozliczenia inwestycji;

8.  naruszenie obowiązku dbania o dobro zakładu pracy.

Ponadto pracodawca powołał się na utratę zaufania do powoda, uniemożliwiającą dalszą współpracę.

Powód wskazał, że nie zgadza się z zarzutami, bowiem te nie odpowiadają stanowi faktycznemu, a nadto powodowi nie można przypisać winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa.

Odnosząc się do inwestycji dot. remontu lokalu mieszkalnego przy ul. (...) we W. powód podniósł po pierwsze, że w dniu 8 czerwca 2015 r. została spisana notatka służbowa z wysłuchania powoda, które nastąpiło bez uprzedzenia i po upływie 49 dni od odbioru lokalu, a więc powód nie pamiętał już szczegółów związanych z inwestycją. Dalej powód wskazał, że z każdej kontroli robót zanikowych wykonywał zdjęcia, które przechowywał na dysku w komputerze. W dniu odbioru pustostanu powód wykonał sprawdzenie obmiarów robót, które mieściły się w granicach odchyłek pomiarowych (stąd kosztorysy budowlane – ofertowy i powykonawczy – są identyczne, gdyż wykonawca wykonał prace zgodnie z zakresem kosztorysu ofertowego). Po odbiorze robót powód zatwierdził kosztorys powykonawczy na kwotę 16 399,99 zł. W dniu 6 maja 2015 r. wysłano do wykonawcy pismo z prośbą o usunięcie trzech usterek. Dalej powód wskazał, że najemca zmienił zakres prac w piśmie z dnia 25 sierpnia 2014 r. Najemca wyraził zgodę na przyjęcie lokalu po remoncie w zakresie nie uwzględniającym wykładziny PCV w kuchni i przedpokoju, gresu w łazience oraz paneli podłogowych w pozostałych pomieszczeniach, lamperii olejnych, bez wyposażenia w instalację gazową – nie określił jednak szczegółowo i jednoznacznie, czy pozostawić istniejące posadzi i jakie ma być podłoże. Wykonawca ułożył jednak na podłodze w kuchni i łazience wykładzinę PCV – ostatecznie postanowiono wykładzinę tę pozostawić, na prośbę wykonawcy, bez prawa wykonawcy do wynagrodzenia. W kosztorysie powykonawczym nie ujęto ułożenia wykładzin. Z uwagi na zły stan techniczny desek podłogowych i części legarów zostały one rozebrane, a w ich miejsce ułożona została płyta wiórowa OSB. Prace te zostały przez powoda dopuszczone po skalkulowaniu kosztów, które okazały się niższe niż koszt naprawy podłogi ujęty w kosztorysie ofertowym. Powód wskazał dalej, że w dniu 29 kwietnia 2015 r. na wizji lokalu wraz z pełnomocnikiem najemcy ustalono, by pozostawić wykładziny PCV. Następnie w dniu 5 maja 2015 r. wykonawca, pracownik Biura Obsługi Klienta oraz pełnomocnik najemcy spotkali się w sprawie usterek zauważonych po przejęciu mieszkania. Ze spotkania spisano notatkę służbową, do której ktoś dopisał bez wiedzy wykonawcy, jakoby ten odmawiał naprawy usterek. Powód podniósł, że w dniu 22 maja 2015 r. wykonawca chciał rozpocząć naprawę usterek, ale nie został wpuszczony do lokalu.

Odnosząc się do usterek stwierdzonych w dniu 29 kwietnia 2015 r. powód wskazał, że braki w parkiecie zostały uzupełnione wylewką cementową, gdyż najemca rezygnując z paneli nie określił, w jaki sposób przygotować mu podłoże pod przyszłą podłogę, a niedomykające i wymagające regulacji drzwiczki szafki licznikowej oraz nierówno wykonane obróbki przy ościeżach drzwiowych nie zostały naprawione, gdyż najemca nie dopuścił wykonawcy do prac.

Niezależnie od powyższego powód zarzucił, że naruszony został przez pozwaną miesięczny termin określony w art. 52 § 2 k.p., gdyż pracodawca znał treść protokołu odbioru w dniu 20 kwietnia 2015 r., zaś oświadczenie o rozwiązaniu umowy zostało złożone dopiero w dniu 12 czerwca 2015 r.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana, (...) Sp. z o.o. we W., wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, wg norm przepisanych (k. 94 – 99).

Uzasadniając swoje stanowisko w sprawie strona pozwana podniosła, iż swoim zachowaniem powód naruszył podstawowe obowiązki pracownicze, jakie powierzył mu pracodawca, a ponadto nie było to pierwsze przewinienie powoda w stosunku do pracodawcy. Odnosząc się do stanowiska zajmowanego przez powoda pozwana wskazała, że inspektor nadzoru jest osobą, która pełni samodzielnie funkcje techniczne w budownictwie i posiada uprawnienia budowlane – stąd od inspektorów nadzoru pracodawca wymagał więcej (winni oni bowiem posiadać wiedzę i praktykę zawodową, której pracodawca może nie mieć, i w tym zakresie w całości polega na inspektorze). Inspektor nadzoru winien m.in. ograniczyć, a wręcz wyeliminować ryzyko nienależytego wykonania umowy, a także ograniczyć wydatki w procesie budowlanym. W umowie z dnia 6 lutego 2015 r. to powód został wyznaczony do pełnienia funkcji inspektora nadzoru dla remontu pustostanu przy ul. (...).

W dniu 20 kwietnia 2015 r. powód dokonał odbioru robót i poświadczył, że zostały one wykonane bez uwag i zastrzeżeń. Powód zweryfikował też kosztorysy powykonawcze i na tej podstawie uznał, że wystawiona przez wykonawcę robót faktura winna być opłacona, bo jest wystawiona prawidłowo. W oparciu o stanowisko powoda pozwana spółka przekazała Gminie W. fakturę do zapłaty i uznała, że roboty budowlane wykonano bez jakichkolwiek uchybień, co jednak nie było prawdą. Powód odebrał bowiem inne roboty niż te, które miały być wykonane i inne niż te, które faktycznie wykonano (m.in. w kosztorysie powykonawczym wskazano na wykonanie podłogi drewnianej, a w rzeczywistości położono płytę OSB, nieporównywalnie tańszą), a nadto zezwolił na wykonanie robót w sposób nieprawidłowy i te roboty również odebrał. Pozwana podniosła, że kosztorys powykonawczy tylko w skrajnych przypadkach może być identyczny z ofertowym (na ogół podczas prowadzenia prac pojawiają się inne ilości robót, roboty zamienne, dodatkowe). W niniejszej sprawie zaś kosztorys powykonawczy był identyczny z kosztorysem ofertowym, ponadto nie odpowiadał faktycznie wykonanym pracom (poz. 18, 23 i 33 kosztorysu, dotyczące remontu posadzki). Podsumowując pozwana wskazała, że wykonawca robót wykonał inny zakres robót niż był określony w umowie i kosztorysie powykonawczym, inspektor nadzoru prace odebrał bez uwag i zastrzeżeń, potwierdził też nieprawdę akceptując kosztorys, w którym zakres prac rozliczonych nie odpowiadał pracom wykonanym.

Pozwana spółka podniosła nadto, że pismo powoda z dnia 6 maja 2015 r., skierowane do wykonawcy i stanowiące wezwanie do usunięcia usterek, stanowiło jedynie próbę przymuszenia wykonawcy do wykonania przedmiotu umowy w sytuacji, gdy prac, do wykonania których powód wzywał rzeczonym pismem, za zgodą powoda wykonawca nie zrealizował w toku inwestycji. Odnosząc się do woli najemcy w przedmiocie posadzek pozwana wskazała, że najemca prosił jedynie o niewykonywanie warstw docelowych posadzek, zaś wykonanie warstw podposadzkowych i naprawa podłóg miała być wykonana, bowiem było to przedmiotem umowy, którą nadzorował powód. Załatania ubytków w parkiecie zaprawą cementową nie sposób uznać za rozwiązanie techniczne, które pozwoliłoby uznać taki parkiet za warstwę podposadzkową. Strona pozwana podkreśliła także, że wykonawca mógłby w każdej chwili zgłosić roszczenie w przedmiocie zapłaty za położenie wykładziny PCV, bowiem powód odebrał tę robotę.

Działanie powoda spowodowało zagrożenie interesów pracodawcy gdyż powód bez należytej weryfikacji prac dokonał ich odbioru i przedstawił dokumentu do rozliczenia i zapłaty, nie bacząc, iż inwestycja finansowana jest ze środków publicznych. Ponadto działanie powoda cechuje rażące niedbalstwo, bowiem nie zachował on elementarnych reguł staranności.

Odnosząc się do miesięcznego terminu z art. 52 § 2 k.p. pozwana wskazała, że pracodawca o działaniu powoda dowiedział się dopiero, gdy zapoznał się z wnioskiem o zwolnienie powoda z dnia 3 czerwca 2015 r., wystosowanym w związku z trwającym od dnia 25 maja 2015 r. postępowaniem wyjaśniającym.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwana prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, pod firmą (...) Sp. z o.o. Wspólnikiem posiadającym całość udziałów spółki jest Gmina W.. Organem uprawnionym do reprezentowania podmiotu jest zarząd, a do składania oświadczeń w imieniu spółki upoważnieni są: w przypadku zarządu jednoosobowego – prezes zarządu, w przypadku zarządu wieloosobowego – dwóch członków zarządu albo jeden członek zarządu łącznie z prokurentem. Przedmiotem działalności spółki jest m.in. realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków, roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych, przygotowywanie terenu pod budowę, wykonywanie instalacji elektrycznych, instalacji wodno – kanalizacyjnych, cieplnych gazowych i klimatyzacyjnych, tynkowanie, zakładanie stolarki budowlanej, posadzkarstwo, malowanie i szklenie.

Powód, A. M., pozostawał zatrudniony u strony pozwanej (wówczas Centrum Gospodarowania Komunalnym Zasobem Mieszkaniowym, następnie Zarząd Zasobu Komunalnego) na podstawie kolejnych umów o pracę:

-

z dnia 2 grudnia 2002 r. na czas określony do dnia 28 lutego 2003 r.;

-

z dnia 3 marca 2003 r. na czas określony od dnia 1 marca 2003 r. do dnia 31 sierpnia 2003 r.;

-

z dnia 1 września 2003 r. na czas określony od dnia 1 września 2003 r. do dnia 30 listopada 2003 r.;

-

z dnia 1 grudnia 2003 r. na czas określony od dnia 1 grudnia 2003 r. do dnia 31 maja 2004 r.;

-

z dnia 31 maja 2004 r. na czas określony od dnia 1 czerwca 2004 r. do dnia 31 grudnia 2004 r.;

-

z dnia 3 stycznia 2005 r. na czas nieokreślony od dnia 1 stycznia 2005 r.

Powód zatrudniony był na stanowisku specjalisty w dziale Utrzymania Mienia Komunalnego, specjalisty w Dziale Technicznym, następnie specjalisty w Zespole (...), zaś ostatnio (od dnia 30 września 2010 r.) na stanowisku inspektora nadzoru w Zespole (...).

Do działań Zespołu (...), w którym zatrudniony był powód, należy wykonywanie na rzecz Gminy W. remontów lokali, budynków oraz elementów budynków, stanowiących zasób komunalny Gminy.

Z dniem 1 sierpnia 2010 r. powód został pracownikiem (...) Sp. z o.o. we W., przejętym w trybie art. 23 ¹ k.p.

Jako inspektor nadzoru w Zespole (...) powód podlegał bezpośrednio Kierownikowi Zespołu (...), K. S.. Do zakresu obowiązków powoda na rzeczonym stanowisku należało m.in. opracowanie i przygotowanie dokumentów potrzebnych do zgłoszenia robót budowlanych do właściwych organów administracji państwowej; zachowanie należytej staranności przy wykonywaniu zadań na rzecz kontrahentów; właściwa organizacja pracy i należyta obsługa inwestorska realizowanych remontów; protokolarne przekazywanie i przyjmowanie placów budowy dla prowadzonych i nadzorowanych zadań; monitorowanie i nadzorowanie realizacji zleconych remontów, inwestycji i rozbiórek; sprawowanie kontroli zgodności realizacji inwestycji z projektem; udział w komisjach odbiorowych zleconych robót remontowych i inwestycyjnych oraz dopilnowanie terminowego usunięcia ewentualnych usterek i niedoróbek; rozliczanie wykonawców robót remontowych i inwestycyjnych poprzez sprawdzenie kosztorysów powykonawczych zleconych remontów i inwestycji oraz wszystkich pozostałych dokumentów wymaganych przy odbiorze; przestrzeganie postanowień ustawy o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych.

Średnie miesięczne wynagrodzenie powoda z trzech miesięcy liczone jak ekwiwalent za urlop wynosiło 4 200 zł brutto (2 993 zł netto).

W dniu 19 sierpnia 2014 r. pracodawca nałożył na powoda karę porządkową upomnienia z powodu nierzetelnego i niewłaściwego wykonywania pracy, a w szczególności braku nadzoru nad realizacją umowy z dnia 4 czerwca 2014 r., w tym braku protokolarnego przekazania terenu oraz braku harmonogramu realizowanych prac, a także nieterminowego zrealizowania w/w umowy.

Kara porządkowa została prawomocnie podtrzymana na mocy wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia we Wrocławiu X Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 25 lutego 2015 r. (sygn. akt X P 1015/14).

Dowód:

Odpis z KRS strony pozwanej (k. 103 – 106)

Akta osobowe powoda (w załączeniu do akt sprawy), w tym:

- umowa o pracę na czas określony z dn.: 02.12.2002 r.; 03.03.2003 r.;
01.09.2003 r.;01.12.2003 r.; 31.05.2004 r.;

- umowa o pracę na czas nieokreślony z dn. 03.01.2005 r.;

-zawiadomienie z dn. 25.05.2010 r.;

- porozumienie zmieniające z dn. 02.08.2010 r.;

- porozumienie zmieniające z dn. 30.09.2010 r.;

- karta zakresu czynności na stanowisku inspektora nadzoru w Zespole
(...).;

- zawiadomienie o upomnieniu z dn. 19.08.2014 r.

Akta sprawy tut. Sądu o sygn. X P 1015/14 (w załączeniu do akt sprawy)

Zaświadczenie o zarobkach z dn. 24.08.2015 r. (k. 101)

Zeznania świadka K. S. (k. 155; płyta CD)

Przesłuchanie powoda (k. 198, 199; płyta CD)

Przesłuchanie strony pozwanej (k. 199 – 201; płyta CD)

Zarządzenie nr (...) Dyrektora Naczelnego strony pozwanej z dn. 04.11.2010 r. wraz z załącznikiem – Regulaminem Wynagradzania (k. 108 – 114)

Zarządzenie nr 5/3/2014 Dyrektora Naczelnego strony pozwanej z dn. 26.03.2014 r. wraz z załącznikiem – Regulaminem pracy (k. 115 - 130)

Na podstawie umowy nr (...) zawartej w dniu 6 lutego 2015 r. pomiędzy Gminą W., reprezentowaną przez Spółkę (...) Sp. z o.o., a A. K. prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą (...) usługi ogólnobudowlane” powód został wyznaczony do pełnienia funkcji inspektora nadzoru dla robót budowlanych dla adresu ul. (...) we W.. Przedmiot umowy nr (...) obejmował remont lokali mieszkalnych (pustostanów) stanowiących własność Gminy W. położonych we W. (przy ul. (...)), polegający na wykonaniu robót ogólnobudowlanych, instalacji sanitarnych i elektrycznych. Szczegółowy zakres i warunki realizacji przedmiotu umowy określały specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robót budowlanych oraz przedmiar robót, stanowiące integralną część specyfikacji istotnych warunków zamówienia.

Strony ustaliły, że przedmiot umowy zostanie wykonany w terminie do 30 marca 2015 r. Za termin końcowy robót uznaje się dzień podpisania protokołu odbioru końcowego bez uwag i zastrzeżeń. Odbiór końcowy miał nastąpić w terminie 7 dni od daty zgłoszenia za pomocą poczty elektronicznej lub poczty tradycyjnej przez wykonawcę zakończenia całości powierzonych robót w danym pustostanie ora złożenia przez wykonawcę kompletnych dokumentów odbiorowych.

Strony ustaliły maksymalne wynagrodzenie brutto na podstawie oferty wykonawcy na poziomie 25 000 zł za roboty wykonywane przy ul. (...), jednakże zastrzegły, że obowiązującą formą wynagrodzenia za wykonanie przedmiotu umowy będzie wynagrodzenie ustalone na podstawie kosztorysów powykonawczych, z uwzględnieniem ilości rzeczywiście wykonanych i odebranych robót oraz cen jednostkowych podanych w ofercie, przy czym łączna wysokość wynagrodzenia nie może przekroczyć kwoty określonej jako maksymalne wynagrodzenie brutto.

Każda ze stron mogła wnieść o zmianę umowy w trybie pisemnym, jeśli zmiana będzie prowadzić do: obniżenia kosztu wykonania robót lub kosztów użytkowania obiektu; poprawy jakości robót przy braku zmiany ceny końcowej; podniesienia wydajności urządzeń; podniesienia bezpieczeństwa; usprawnień w trakcie użytkowania obiektu – z tym zastrzeżeniem, że zmiany te nie spowodują zmiany terminu realizacji oraz podwyższenia wynagrodzenia.

Funkcję inspektora nadzoru ds. instalacji sanitarnych w odniesieniu do inwestycji w lokalu przy ul. (...) pełnił P. B., a inspektora nadzoru ds. instalacji elektrycznych – B. K.. Osobą koordynującą całość prac był powód jako inspektor nadzoru budowlanego. Za powstałe w trakcie realizacji inwestycji nieprawidłowości (także w zakresie instalacji sanitarnych i elektrycznych) odpowiadał powód. Koordynacja powoda nad całością inwestycji przejawiała się m.in. w tym, iż powód sporządzał protokół odbioru, a pozostali inspektorzy tylko się pod nim podpisywali. Powód nie był jednak uprawniony do dokonywania odbioru instalacji elektrycznej lub gazowej.

Dowód:

Umowa nr (...) wraz z załącznikiem – formularzem oferty (k. 19 – 31)

Zeznania świadka M. M. (1) (k. 173v; płyta CD)

Zeznania świadka P. B. (k. 174v, 175; płyta CD)

Zeznania świadka B. K. (k. 189; płyta CD)

Zeznania świadka Z. Ć. (k. 154, 155; płyta CD)

Zeznania świadka K. S. (k. 155; płyta CD)

Przesłuchanie powoda (k. 198, 199; płyta CD)

Przesłuchanie strony pozwanej (k. 199 – 201; płyta CD)

W Specyfikacji technicznej wykonania i odbioru robót budowlanych remontu lokalu mieszkalnego gminnego nr (...) przy ul. (...) we W., sporządzonej przez powoda oraz P. B., wskazano następujący przedmiot i zakres robót budowlanych:

1.  przejęcie frontu robót na podstawie protokołu przekazania terenu i pomieszczeń;

2.  organizacja terenu robót;

3.  przygotowanie powierzchni ścian i sufitów do malowania polegające na:

a.  przecieraniu istniejących tynków wewnętrznych na ścianach w pomieszczeniach,

b.  skucie odparzonych tynków i wymiana na nowe na sufitach pomieszczeń,

c.  odgrzybienie 50 % ścian w łazience i kuchni,

d.  gruntowanie ścian i sufitów preparatami gruntującymi;

4.  malowanie ścian i sufitów farbą emulsyjną;

5.  malowanie grzejników i rur w pokojach, kuchni i łazience;

6.  rozbiórka starych podłóg – wykładzin z PCV w kuchni; pozostawienie podłóg z deszczułek w przedpokoju i pokojach, wymiana progów, naprawa podłogi z desek w kuchni; naprawa posadzki cementowej w łazience;

7.  zamurowanie istniejącego otworu wentylacji grawitacyjnej w kuchni i wykucie zamurowanego otworu wentylacyjnego nr 10 w kuchni z osadzeniem kratki wentylacyjnej; zamurowanie w łazience istniejących otworów do podłączenia wentylacji i junkersa;

8.  w pomieszczeniu łazienki wykonać nowo budowany przewód wentylacyjny z blachy stalowej o śr. 150 mm, wyprowadzony poziomo przez ścianę do większego pokoju nr (...) i podłączony do wolnego przewodu kominowego;

9.  wymiana podokienników zewnętrznych z blachy stalowej i wewnętrznych na PCV i malowanie;

10.  demontaż pawlacza w przedpokoju, szafki w mniejszym pokoju nr (...) i szafki podokiennej w kuchni z ocieplenie styropianem i domurowaniem ścianki z betonu komórkowego;

11.  wymiana drzwi wejściowych i wewnętrznych z obsadzeniem ościeżnic w ścianach z cegieł i drzwi, obmurowaniem i osadzeniem nadproży w ścianach nośnych zgodnie z przedmiarem;

12.  wymiana stolarki okiennej z PCV zgodnie z przedmiarem z zachowaniem istniejącego podziału, koloru i wymiarów; montaż nawiewników w górnej ramie wszystkich okien, regulacja okuć i dopasowanie istniejącej stolarki okiennej z PCV (uszczelki);

13.  naprawa posadzki cementowej na balkonie, obróbka balustrady i malowanie balustrady na balkonie;

14.  remont boksu piwnicznego, białkowanie ścian i sufitu, malowanie drzwi do piwnicy z regulacją okuć i zamka;

15.  wywóz i utylizacja gruzu.

Specyfikacja techniczna… wyznaczała zakres i warunki realizacji przedmiotu umowy nr (...). Na podstawie danych ujętych w Specyfikacji technicznej… wykonawca przygotował kosztorys ofertowy.

Wyznaczony w Specyfikacji technicznej… zakres robót został pomniejszony w stosunku do pierwotnego kosztorysu, przygotowanego przez pracowników Biura (...) strony pozwanej, o położenie wykładzin PCV w kuchni i przedpokoju, położenie gresu w łazience oraz paneli podłogowych w pozostałych pomieszczeniach oraz o wykonanie lamperii olejnych we wszystkich pomieszczeniach. Ograniczenie to wiązało się z wnioskiem najemcy remontowanego lokalu, przekazanym w dniu 25 sierpnia 2014 r. Wydziałowi Lokali Mieszkalnych, który skierował pismo najemcy do zastępcy dyrektora Sp. z o.o. (...).

Dowód:

Specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robót remontu lokalu mieszkalnego gminnego nr (...) przy ul. (...) we W. (k. 60 – 71)

Pismo najemcy lokalu z dn. 25.08.2014 r. (k. 74)

Zeznania świadka Z. Ć. (k. 154, 155; płyta CD)

W dniu 15 kwietnia 2015 r. powód dokonał w lokalu przy ul. (...) odbioru robót zanikowych, wskazał także usterki do usunięcia (oczyszczenie ze starej farby i pomalowanie balustrady balkonu, poprawienie szlichty na balkonie, doczyszczenie podłóg, zamontowanie grzejnika i kratek wentylacyjnych w łazience) oraz nakazał zgłoszenie remontu do odbioru po zakończeniu robót.

Dowód:

Protokół odbioru robót zanikowych z dn. 15.04.2015 r. wraz z dokumentacją fotograficzną
(k. 33 – 43)

W wiadomości e – mail z dnia 16 kwietnia 2015 r. wykonawca zgłosił powodowi zakończenie remontu lokalu mieszkalnego przy ul. (...) i gotowość lokalu do odbioru.

Dowód:

Wiadomość e – mail z dn. 16.04.2015 r. (k. 32)

W dniu 17 kwietnia 2015 r. w lokalu przy ul. (...) pojawiła się komisja odbiorowa, w skład której wchodzili: powód, P. B., B. K. oraz trzech inspektorów z Biura (...) strony pozwanej (M. P. – inspektor ds. sanitarnych, M. M. (1) oraz M. M. (2) – inspektor ds. instalacji elektrycznych). Wykonawca reprezentowany był przez A. K. oraz jego syna.

Inspektorzy D. (...) dokonywali odbioru robót budowlanych (każdy w swojej branży), a inspektorzy z Biura Obsługi Klienta zgłaszali ewentualne uwagi co do wykonanych prac (także według reprezentowanych branży). Zgłaszane uwagi były spisywane przez powoda. M. P. wraz z P. B. zwracali uwagę na niewłaściwe umiejscowienie WC kompaktu w łazience. Konieczne było także skucie tynku w celu umożliwienia inspektorowi ds. instalacji elektrycznych dokonania oględzin ukrytej w ścianie instalacji elektrycznej. Kucie tynku było konieczne, gdyż wykonawca nie wezwał w odpowiednim terminie (gdy instalacja elektryczna nie była jeszcze zatynkowana) inspektora ds. instalacji elektrycznej do dokonania odbioru robót zanikowych. W trakcie oględzin ujawniono także następujące usterki: w jednym z pokoi dziury w parkiecie zostały wypełnione zaprawą betonową; w łazience oraz w kuchni położona została na podłodze wykładzina z PCV (przy czym pod wykładziną nie wykonano wylewki); do kuchni wchodziło się przez stopień (z uwagi na różnicę poziomu podłóg w kuchni i w pomieszczeniu sąsiadującym z kuchnią); wanna w łazience zamontowana była nieszczelnie (podczas spuszczania wody z wanny woda rozlewała się na podłogę). Ponadto w oczy rzucały się niestarannie wykonane wykończenia wokół ościeżnic drzwiowych, a z zaworów przy grzejnikach kapała woda.

W dniu 17 kwietnia 2015 r. nie doszło od odbioru robót z uwagi na istniejące usterki i wady robót. Próba odbioru lokalu trwała ok. 30 – 40 min. Z oględzin lokalu sporządzona została przez powoda notatka służbowa, w treści której ujął on następujący zakres prac poprawkowych: uszczelnienie podejść kanalizacyjnych, przerobienie podejścia podwannowego, usunięcie z obmiaru demontażu instalacji gazowej, przesunięcie WC kompaktu o ok. 5 cm w prawo, wykucie przy łącznikach oświetleniowych tynku w celu ukazania przebiegu instalacji elektrycznej.

Pracownicy Biura Obsługi Klienta zwyczajowo nie biorą udziału w odbiorach robót budowlanych. Sytuacja z dnia 17 kwietnia 2015 r. była sytuacją wyjątkową.

Najemca ani pełnomocnik najemcy nie brali udziału w oględzinach lokalu w dniu 17 kwietnia 2015 r.

Dowód:

Zeznania świadka M. P. (k. 154; płyta CD)

Zeznania świadka M. M. (1) (k. 173v; płyta CD)

Zeznania świadka P. B. (k. 174v, 175; płyta CD)

Zeznania świadka B. K. (k. 189; płyta CD)

Notatka służbowa z dn. 17.04.2015 r. (k. 77)

Termin drugiego odbioru został wyznaczony na dzień 20 kwietnia 2015 r. W tym dniu odbioru dokonywali powód, P. B. oraz B. K.. P. B. oraz B. K. stwierdzili w trakcie odbioru, iż usterki dotyczące instalacji sanitarnej oraz instalacji elektrycznej zostały usunięte.

W tym dniu powód wraz z dwoma inspektorami branżowymi dokonał odbioru prac remontowych lokalu mieszkalnego w budynku przy ul. (...). Zamawiający po dokonaniu oględzin wykonanych prac stwierdził, że prace stanowiące przedmiot umowy zostały wykonane i odebrane. Nie stwierdzono usterek ani wad.

W odbiorze z dnia 20 kwietnia 2015 r. nie uczestniczyli przedstawiciele Biura (...). Nie otrzymali oni od przełożonego polecenia uczestniczenia w odbiorze.

Dowód:

Protokół odbioru z dn. 20.04.2015 r. (k. 18)

Zeznania świadka P. B. (k. 174v, 175; płyta CD)

Zeznania świadka B. K. (k. 189; płyta CD)

Zeznania świadka M. P. (k. 154; płyta CD)

Przesłuchanie powoda (k. 198, 199; płyta CD)

Kosztorys ofertowy oraz kosztorys powykonawczy były identyczne (zarówno co do czynności w nich opisanych, jak i kwot). P. B. oraz B. K. weryfikowali kosztorys powykonawczy w odniesieniu do kosztorysu ofertowego jedynie w zakresie swoich specjalizacji.

Powód zatwierdził przedstawiony przez wykonawcę kosztorys powykonawczy, mimo że ten nie był zgodny ze stanem faktycznie zrealizowanych prac. Nie wykonano prac opisanych w poz. 18 i 33 kosztorysu powykonawczego, zaś wykonano prace nieujęte w kosztorysie (położenie wykładziny PCV w kuchni i łazience). Ponadto nie ułożono podłogi z desek na legarach ułożonych krzyżowo (poz. 32 kosztorysu powykonawczego), lecz położono na podłodze płytę wiórową (...), co nie znajdowało odzwierciedlenia w treści kosztorysu powykonawczego. Nie wymieniono także elementów podłóg z desek – progów (poz. 23 kosztorysu powykonawczego), lecz zalano je betonem. Powód był świadomy, że kosztorys powykonawczy nie odzwierciedla zakresu faktycznie wykonanych robót.

W dniu 23 kwietnia 2015 r. powód przekazał do Biura Obsługi Klienta dokumentację dotyczącą inwestycji realizowanej w lokalu przy ul. (...).

Wykonawca otrzymał od Gminy W. wynagrodzenie zgodnie z fakturą, wystawioną na podstawie kosztorysu powykonawczego, zatwierdzonego przez powoda.

Dowód:

Kosztorys ofertowy (k.44 – 51)

Kosztorys powykonawczy (k. 52 – 59)

Zeznania świadka Z. Ć. (k. 154, 155; płyta CD)

Zeznania świadka K. S. (k. 155; płyta CD)

Przesłuchanie powoda (k. 198, 199; płyta CD)

Pismo z dn. 23.04.2015 r. (k. 78)

Po kilku dniach od przekazania lokalu lokatorowi najemca zgłosił w Biurze Obsługi Klienta, że posadzka w kuchni i łazience jest jedynie przykryta wykładziną PCV, zaś warstwa podposadzkowa nie została naprawiona przez wykonawcę. Ponadto nie zostało poprawione wykończenie ościeżnicy, sygnalizowane w trakcie pierwszej próby odbioru w dniu 17 kwietnia 2015 r. Po wezwaniu powoda do złożenia wyjaśnień powód tłumaczył Z. Ć., zastępcy dyrektora ds. technicznych pozwanej spółki, że niewykonanie warstwy podposadzkowej wynikało z ustaleń między wykonawcą a najemcą, a ponadto inwestycja została wykonana właściwie.

W dniu 29 kwietnia 2015 r. najemca zgłosił w sumie następujące usterki w lokalu mieszkalnym przy ul. (...):

-

przeciek na zaworze grzejnika;

-

nierówne podłoże pod wykładziną PCV w łazience;

-

tylko jeden punkt świetlny w łazience;

-

bateria wanny zamontowana za daleko od ściany;

-

zapieczony zawór kaloryfera w kuchni i w małym pokoju;

-

niedomykające się drzwi szafki licznikowej;

-

nierówne wykonanie obróbki przy ościeżach drzwiowych.

W dniu 5 maja 2015 r. wykonawca robót odmówił usunięcia usterek powołując się na zgodność wykonanych robót z umową.

Pismem z dnia 8 maja 2015 r., podpisanym przez Prezes Zarządu pozwanej spółki, powoda, K. S. oraz Z. Ć. wykonawca został wezwany do usunięcia wad w lokalu przy ul. (...) jak poniżej:

1.  usunięcie nierówności podłoża pod wykładziną w łazience w lokalu np. poprzez skucie nierówności, szlifowanie i wykonanie przecierki na wylewce cementowej lub poprzez wykonanie nowej wylewki samopoziomującej;

2.  regulacja drzwiczek szafki licznikowej w przedpokoju i domknięcie szafki za pomocą specjalnego klucza;

3.  zakup, zamocowanie z pomalowaniem listew maskujących ościeży drzwiowych w drzwiach wejściowych, drzwiach do dużego i małego pokoju oraz do łazienki.

Dowód:

Zeznania świadka Z. Ć. (k. 154, 155; płyta CD)

Notatka służbowa z dn. 29.04.2015 r. (k. 73)

Notatka służbowa z dn. 05.05.2015 r. (k. 75)

Pismo z dn. 08.05.2015 r. (k. 72)

Procedura poprzedzająca realizację inwestycji polega na tym, że pracownicy Biura Obsługi Klienta strony pozwanej typują lokale, w których przeprowadzone mają być remonty i szacują wstępny koszt robót. Dokumenty trafiają następnie do Urzędu Miasta, skąd wracają po pewnym czasie (niekiedy nawet po roku) do pozwanej spółki ze wskazaniem, które inwestycje winny być realizowane. Wówczas inspektor nadzoru budowlanego z działu techniczno – inwestycyjnego przystępuje do wykonania korekty wstępnego kosztorysu, przygotowanego przez pracowników BOK. Korekta ta dokonywana jest m.in. po oględzinach lokalu. W przypadku pojawienia się kwestii problemowych inspektor nadzoru budowlanego winien zawiadomić o nich swoich przełożonych.

Dowód:

Zeznania świadka Z. Ć. (k. 154, 155; płyta CD)

Umowa najmu lokalu mieszkalnego przy ul. (...) między Gminą W., reprezentowaną przez (...) Sp. z o.o. a najemcą została zawarta w dniu 12 maja 2015 r.

Dowód:

Umowa najmu nr (...) wraz z załącznikiem (k. 192 – 194)

O nieprawidłowościach związanych z odbiorem inwestycji w lokalu przy ul. (...) pozwanej spółki, M. B., dowiedziała się w dniu 20 maja 2015 r., kiedy pełnomocnik najemcy przesłał jej dokumentację fotograficzną dotyczącą lokalu. Wówczas Prezes Zarządu poleciła Z. Ć., by ten przeprowadził postępowanie wyjaśniające.

W toku przedmiotowego postępowania doszło do wysłuchania powoda m.in. na okoliczność, czy podczas realizacji zadania polegającego na remoncie lokalu przy ul. (...) zostały sporządzone dokumenty przewidziane umową, tj. harmonogram prac, protokół przejęcia terenu budowy, protokół częściowego odbioru robót ulegających zakryciu (wedle stanowiska powoda dokumenty te zostały sporządzone), jaka jest różnica w koszcie wykonania remontu między kosztorysem ofertowym a kosztorysem powykonawczym (brak różnicy powód tłumaczył wykonaniem prac „nadprogramowych” na koszt wykonawcy).

W dniu 8 czerwca 2015 r. Z. Ć. przedstawił Prezes Zarządu protokół, będący wynikiem postępowania wyjaśniającego. Do Prezes Zarządu wpłynął też wniosek o dyscyplinarne rozwiązanie z powodem stosunku pracy.

W dniu 9 czerwca 2015 r. Prezes Zarządu skierowała do (...) przy Zarządzie Zasobu Komunalnego informację o zamiarze rozwiązania z powodem umowy o pracę w trybie art. 52 § 1 pkt 1 k.p. W odpowiedzi, pismem z dnia 10 czerwca 2015 r., organizacja związkowa poinformowała, że powód nie korzysta z ochrony związku zawodowego.

Dowód:

Przesłuchanie strony pozwanej (k. 199 – 201; płyta CD)

Notatka z wysłuchania pracownika w dn. 08.06.2015 r. (k. 14 – 17)

Akta osobowe powoda (w załączeniu do akt sprawy), w tym:

- pismo z dn. 09.06.2015 r. do (...);

- pismo z dn. 10.06.2015 r.

Oświadczeniem z dnia 11 czerwca 2015 r., doręczonym powodowi w następnym dniu, pracodawca rozwiązał z powodem na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 k.p. umowę o pracę. Jako przyczynę rozwiązania umowy o pracę wskazano ciężkie naruszenie przez powoda podstawowych obowiązków pracowniczych, tj. obowiązków przypisanych do pracownika zatrudnionego na stanowisku inspektora nadzoru, które wynikają w szczególności z umowy o pracę, zakresu obowiązków, regulaminu pracy i regulaminu organizacyjnego obowiązującego u pracodawcy, a także z art. 25 Prawa budowlanego, w związku z nieprawidłowo wykonywanym nadzorem na potrzeby umowy nr (...), polegające na:

1.  dopuszczeniu do wykonania przez wykonawcę robót budowlanych prac nie objętych umową oraz przedmiarem robót i specyfikacją techniczną wykonania i odbioru robót (przed rozpoczęciem procedury przetargowej pierwotnie planowany zakres robót budowlanych został zmieniony z uwagi na to, iż najemca wyraził sprzeciw wobec niektórych robót, które zamierzał wykonać na swój koszt i w sposób inny niż zamierzał zamawiający);

2.  dopuszczeniu do wykonania przez wykonawcę prac o niskiej jakości;

3.  dopuszczeniu do sytuacji, w której część przewidzianych robót budowlanych nie została wykonana, a roboty zostały odebrane;

4.  poświadczeniu w dokumentach odbiorowych stanu faktycznego niezgodnego z rzeczywistym, co stanowi o niezgodności dokumentacji budowlanej z zakresem faktycznie zrealizowanych robót budowlanych;

5.  podejmowaniu czynności, które pozostają w sprzeczności z obowiązkami pracowniczymi albo mogą wywołać podejrzenie o stronniczość lub interesowność;

6.  narażeniu pracodawcy na szkodę związaną z przyjęciem robót budowlanych, nie objętych zakresem umowy i na ewentualne roszczenia wykonawcy z tego tytułu (przy braku uprzednio zabezpieczonych na ten cel środków w budżecie Gminy W.);

7.  narażeniu pracodawcy na zarzut nieprawidłowego wykonywania przez pracodawcę czynności na rzecz i w imieniu Gminy W., w tym czynności związanych z nadzorem nad prawidłowością realizacji inwestycji oraz z obowiązkiem zgodnego z prawem prowadzenia dokumentacji budowlanej i prawidłowego rozliczenia inwestycji;

8.  naruszeniu obowiązku dbania o dobro zakładu pracy.

Ponadto pracodawca powołał się na utratę zaufania do powoda, uniemożliwiającą dalszą współpracę.

W tym samym dniu, o godzinie 15:30, powód pozostawił w sekretariacie pozwanej spółki podpisany przez siebie dokument wypowiedzenia umowy o pracę.

W dniu 15 czerwca 2015 r. do sekretariatu pozwanej spółki wpłynął podpisany przez powoda dokument porozumienia stron w sprawie rozwiązania umowy o pracę. W odpowiedzi na w/w pismo pracodawca poinformował powoda, iż nie wyraża zgody na rozwiązanie umowy o pracę za porozumieniem stron, i że aktualne jest stanowisko pracodawcy wyrażone w oświadczeniu o rozwiązaniu umowy o pracę z dnia 12 czerwca 2015 r.

Dowód:

Akta osobowe powoda (w załączeniu do akt sprawy), w tym:

- oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia z dn. 11.06.2015 r.;

- porozumienie stron w sprawie rozwiązania umowy o pracę;

- pismo z dn. 19.06.2015 r.

Wypowiedzenie umowy o pracę (k. 81)

W oparciu o powyższe ustalenia faktyczne Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo jako bezzasadne nie zasługiwało na uwzględnienie.

W niniejszym postępowaniu powód domagał się ochrony prawnej na podstawie przepisu art. 56 § 1 k.p., w myśl którego pracownikowi, z którym rozwiązano umowę o pracę bez wypowiedzenia z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę w tym trybie, przysługuje roszczenie o przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowanie. Inicjując postępowanie w sprawie powód wniósł o zasądzenie od strony pozwanej odszkodowania, które zgodnie z art. 58 zd. 1 k.p. przysługuje w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia (w przypadku powoda okres wypowiedzenia wynosił 3 miesiące).

Rozstrzygając zasadność dochodzonego roszczenia, należało zatem ustalić, czy strona pozwana dokonując rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia na zasadzie art. 52 § 1 pkt 1 k.p. uczyniła to w sposób prawidłowy, a więc czy rozwiązanie spełniało wymogi formalne (np. konsultacji związkowych, formy pisemnej, podania przyczyny wypowiedzenia, zachowania terminu), a następnie – jeżeli zostały zachowane wszelkie wymagania formalne – czy podana przyczyna rozwiązania umowy była rzeczywista i prawdziwa. Ponadto rolą Sądu było zbadanie, czy wskazana przyczyna rozwiązania umowy uzasadniała zastosowanie trybu z art. 52 § 1 pkt 1 k.p.

Sąd zważył w pierwszej kolejności, że strona pozwana zachowała wszelkie przewidziane prawem wymogi formalne, dotyczące rozwiązywania umów o pracę w trybie art. 52 § 1 pkt 1 k.p. Oświadczenie pracodawcy zostało złożone w formie pisemnej, do czego zobowiązuje art. 30 § 3 k.p., ponadto, w zgodzie z art. 30 § 4 k.p., wskazana została przyczyna uzasadniająca rozwiązanie umowy. Oświadczenie pracodawcy zawierało także pouczenie o przysługującym powodowi prawie odwołania do sądu pracy. Nie doszło także, wbrew twierdzeniom powoda, do naruszenia przepisu art. 52 § 2 k.p., zgodnie z którym rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika nie może nastąpić po upływie 1 miesiąca od uzyskania przez pracodawcę wiadomości o okoliczności uzasadniającej rozwiązanie umowy. Wskazać należy bowiem na ugruntowany już w judykaturze pogląd (por. np. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 marca 1998 r., sygn. akt I PKN 5/98, OSNP 1999/6/201; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13 maja 1998 r., sygn. akt I PKN 96/98, OSNP 1999/10/329; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 21 października 1999 r., sygn. akt I PKN 318/99, OSNP 2001/5/155; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 marca 2016 r., sygn. akt II PK 37/15, LEX nr 2026396), zgodnie z którym bieg miesięcznego terminu z art. 52 § 2 k.p. rozpoczyna się dopiero od chwili, w której pracodawca uzyskał w dostatecznym stopniu wiarygodne informacje uzasadniające jego przekonanie, że pracownik dopuścił się czynu nagannego w stopniu usprawiedliwiającym niezwłoczne rozwiązanie umowy o pracę, czyli od zakończenia, podjętego niezwłocznie i sprawnie przeprowadzonego, wewnętrznego postępowania, sprawdzającego uzyskane przez pracodawcę wiadomości o niewłaściwym zachowaniu pracownika. W orzecznictwie wskazuje się ponadto, że pracodawca rozwiązując umowę o pracę w trybie art. 52 KP podejmuje czynność, za którą ponosi odpowiedzialność, zwłaszcza w razie braku okoliczności uzasadniającej takie rozwiązanie. Zarówno więc w interesie pracownika jak i własnym musi mieć możliwość sprawdzenia uzyskanych wiadomości o zachowaniu się pracownika i możliwość ich weryfikacji, zwłaszcza gdy pochodzą one z zewnątrz. Jeżeli pracodawca dokonuje sprawdzenia uzyskanej wiadomości w sposób niezwłoczny i sprawnie, to nie można mu zarzucić błędu w stosowaniu omawianego przepisu (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 marca 1998 r., sygn. akt I PKN 5/98). Podstawą do wszczęcia wewnętrznego postępowania wyjaśniającego w pozwanej spółce było powzięcie wiedzy o nieprawidłowościach przez Z. Ć., przełożonego powoda, w dniu 25 maja 2015 r. W tym dniu niezwłocznie wszczęte zostało postępowanie wyjaśniające. Pracodawca dowiedział się o przewinieniu powoda dopiero po zapoznaniu się z wnioskiem o zwolnienie w dniu 3 czerwca 2015 r., a szczegółową wiedzę uzasadniającą przekonanie, że pracownik dopuścił się czynu nagannego w stopniu umożliwiającym rozwiązanie umowy o pracę pracodawca powziął w dniu 8 czerwca 2015 r., po wysłuchaniu wyjaśnień powoda. Wręczone powodowi w dniu 12 czerwca 2015 r. oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę bezspornie mieściło się więc w miesięcznym terminie, wyznaczonym przez art. 52 § 2 k.p. Ponadto nie doszło do naruszenia ustawowych zakazów dotyczących rozwiązywania umów o pracę, a pracodawca dochował wymogu konsultacji zamiaru rozwiązania umowy o pracę ze związkami zawodowymi, czyniąc zadość przepisowi art. 52 § 3 k.p.

Odnosząc się do wymogu przewidzianego w art. 30 § 4 k.p. wskazać należy, że dla uznania, że pracodawca spełnił rzeczony wymóg konieczne jest, by wskazana przyczyna rozwiązania umowy o pracę była konkretna i rzeczywista. Jak słusznie zważył Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 10 maja 2000 r. (I PKN 641/99, OSNP 2001/20/618, Pr.Pracy 2001/1/33) naruszenie art. 30 § 4 k.p. ma miejsce wówczas, gdy pracodawca nie wskazuje w ogóle przyczyny wypowiedzenia, bądź gdy wskazana przez niego przyczyna jest niedostatecznie konkretna, a przez to niezrozumiała dla pracownika. Warunku podania pracownikowi przyczyn uzasadniających wypowiedzenie umowy o pracę nie może zastąpić ocena pracodawcy, iż przyczyna ta była znana pracownikowi. Podanie pracownikowi przyczyny wypowiedzenia ma umożliwić mu dokonanie racjonalnej oceny, czy ta przyczyna w rzeczywistości istnieje i czy w związku z tym zaskarżenie czynności prawnej pracodawcy może doprowadzić do uzyskania przez pracownika odpowiednich korzyści – odszkodowania lub przywrócenia do pracy (zob. wyrok SN z dnia 1 października 1997r., I PKN 315/97, OSNP 1998/14/427).

Kryterium konkretności wskazanej przyczyny zostało bez wątpienia spełnione przez pracodawcę – stronę pozwaną. W oświadczeniu o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia pracodawca wskazał bowiem w sposób jasny i precyzyjny, że zarzuty wobec powoda koncentrują się wokół nieprawidłowo wykonywanego nadzoru na potrzeby umowy nr (...) z dnia 6 lutego 2015 r. Ponadto pracodawca wypunktował, jakich nieprawidłowości dopuścił się powód w zakresie nadzoru nad przedmiotową umową. Tak ujęta przyczyna rozwiązania stosunku pracy nie mogła budzić po stronie powoda wątpliwości co do okoliczności stanowiących podstawę rozwiązania umowy. Powód miał realną możliwość dokonania racjonalnej oceny faktycznego istnienia przyczyny i podjęcia decyzji, czy zasadnym jest zaskarżenie czynności prawnej pracodawcy – co też powód uczynił, inicjując postępowanie w niniejszej sprawie. Odnosząc się zaś do kryterium rzeczywistości wskazanej przyczyny Sąd wskazuje, iż omówiona ona zostanie w dalszej części uzasadnienia, wraz z odniesieniem się do zasadności decyzji podjętej przez pracodawcę w przedmiocie zakończenia z powodem stosunku pracy w trybie z art. 52 § 1 pkt 1 k.p. W ocenie Sądu bowiem te dwie cechy, a więc rzeczywistość przyczyny i jej zasadność jako motywu rozwiązania stosunku pracy są ze sobą nierozerwalnie połączone.

Zarzuty powoda koncentrowały się właśnie wokół stwierdzeń, iż wskazana przez pracodawcę przyczyna nie jest zgodna z prawdą (a więc jest nierzeczywista) i nie uzasadnia rozwiązania umowy o pracę w trybie z art. 52 § 1 pkt 1 k.p. Rozpatrując zarzuty powoda, Sąd zważył, co następuje.

Przechodząc do badania merytorycznej zasadności rozwiązania przez pracodawcę z powodem umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika wskazać należy, że w myśl art. 52 § 1 pkt 1 k.p. pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika w razie ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych. Przepis ten nie zawiera katalogu określającego, choćby przykładowo, na czym polega ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych przez pracownika. Z jego treści oraz z wieloletniego doświadczenia orzeczniczego wynika jednak, że nie każde naruszenie przez pracownika obowiązków może stanowić podstawę rozwiązania z nim umowy w tym trybie – musi to być naruszenie podstawowego obowiązku, zaś powaga tego naruszenia rozumiana musi być jako znaczny stopień winy pracownika. Rozwiązanie umowy o pracę w trybie art. 52 k.p., jako nadzwyczajny sposób rozwiązania stosunku pracy, powinno być stosowane przez pracodawcę wyjątkowo i z ostrożnością. Musi być uzasadnione szczególnymi okolicznościami, które w zakresie winy pracownika polegają na jego złej woli lub rażącym niedbalstwie (por. wyrok SN z 2 czerwca 1997 r., I PKN 193/97, OSNAPiUS 1998/9/269). Z powyższego wynika, że nie każde naruszenie przez pracownika obowiązków może stanowić podstawę rozwiązania umowy w tym trybie. Musi to być naruszenie podstawowych obowiązków, spowodowane przez pracownika świadomie, w sposób przez niego zawiniony oraz stwarzać zagrożenie dla interesów pracodawcy. Przy ocenie ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych należy brać pod uwagę zarówno stopień natężenia złej woli pracownika, jak i rozmiar szkody, jaką może pociągać za sobą naruszanie obowiązków pracowniczych. Natomiast ocena, czy dane naruszenie obowiązku jest ciężkie, zależy od okoliczności każdego indywidualnego przypadku.

Zauważyć przy tym należy, że ciężar dowodu w zakresie wykazania prawdziwości wskazanej przyczyny spoczywał na stronie pozwanej (art. 6 k.c. w zw. z art. 300 k.p. i art. 232 zd. 1 k.p.c.).

W oświadczeniu o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika z dnia 11 czerwca 2015 r. pracodawca wskazał na nieprawidłowości w sprawowaniu przez powoda nadzoru nad realizacją umowy nr (...). W związku z tak sformułowanym zarzutem wobec powoda ustalić należało, czy powód był zobowiązany do sprawowania nadzoru nad przedmiotem rzeczonej umowy, czy obowiązek ten należał do kategorii podstawowych obowiązków pracowniczych, oraz czy powód w istocie dopuścił się przy sprawowaniu nadzoru nieprawidłowości.

Po pierwsze wskazać należy, że mimo braku choćby przykładowego katalogu podstawowych obowiązków pracowniczych, określonego przez ustawodawcę, miejsce szczególne wśród przepisów określających powinności pracownika zajmuje przepis art. 100 k.p. Formułuje on uniwersalne standardy zachowań pracowników w stosunkach pracy, którym zazwyczaj, ze względu na ich doniosłość dla zabezpieczenia prawidłowego przebiegu procesów pracy, można nadać cechę podstawowości. W § 1 cytowanego artykułu przewidziano, iż pracownik jest obowiązany wykonywać pracę sumiennie i starannie oraz stosować się do poleceń przełożonych, które dotyczą pracy, jeżeli nie są one sprzeczne z przepisami prawa lub umową o pracę. W § 2 rzeczonego przepisu ustawodawca wskazał do czego w szczególności zobowiązany jest pracownik. Prawodawca przywołał m.in. obowiązek przestrzegania czasu pracy ustalonego w zakładzie pracy (art. 100 § 2 pkt 1 k.p.), przestrzegania ustalonego w zakładzie pracy porządku (art. 100 § 2 pkt 2 k.p.) oraz obowiązek dbania o dobro zakładu pracy (art. 100 § 2 pkt 4 k.p.). Zakres podstawowych obowiązków pracowniczych jest też z reguły uszczegóławiany przez pracodawcę poprzez wskazanie pracownikowi, jaki jest zakres obowiązków przypisanych do danego stanowiska pracy. Wskazanie to odbywa się przykładowo poprzez (jak to miało miejsce w niniejszej sprawie) przekazanie pracownikowi dokumentu opisującego zakres podstawowych i szczegółowych obowiązków, związanych z zajmowanym stanowiskiem. W Karcie zakresu czynności inspektora nadzoru w Zespole (...), podpisanej przez powoda w dniu 8 maja 2014 r., wskazano, że powód zobowiązany jest m.in. do monitorowania i nadzorowania realizacji zleconych remontów, inwestycji i rozbiórek; udziału w komisjach odbiorowych zleconych robót remontowych i inwestycyjnych oraz dopilnowanie terminowego usunięcia ewentualnych usterek i niedoróbek; rozliczanie wykonawców robót remontowych i inwestycyjnych poprzez sprawdzenie kosztorysów powykonawczych zleconych remontów i inwestycji oraz wszystkich pozostałych dokumentów wymaganych przy odbiorze i wyszczególnionych w umowie; nadzorowania prawidłowości i terminowości prowadzonych i nadzorowanych przez spółkę czynności w ramach inwestycji budowlanych. Podstawy dla określenia zakresu oraz charakteru obowiązków A. M. należało także poszukiwać w art. 25 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz.U.2013.1409 j.t.). Przepis ten stanowi, że do podstawowych obowiązków inspektora nadzoru inwestorskiego należy m.in: 1) reprezentowanie inwestora na budowie przez sprawowanie kontroli zgodności jej realizacji z projektem i pozwoleniem na budowę, przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej; 2) sprawdzanie jakości wykonywanych robót i wbudowanych wyrobów budowlanych, a w szczególności zapobieganie zastosowaniu wyrobów budowlanych wadliwych i niedopuszczonych do stosowania w budownictwie; 3) sprawdzanie i odbiór robót budowlanych ulegających zakryciu lub zanikających, uczestniczenie w próbach i odbiorach technicznych instalacji, urządzeń technicznych i przewodów kominowych oraz przygotowanie i udział w czynnościach odbioru gotowych obiektów budowlanych i przekazywanie ich do użytkowania; 4) potwierdzanie faktycznie wykonanych robót oraz usunięcia wad, a także, na żądanie inwestora, kontrolowanie rozliczeń budowy. Skoro zaś powód w ramach umowy nr (...) zawartej w dniu 6 lutego 2015 r. pełnił obowiązki inspektora nadzoru, to wykonywanie takiej funkcji wiązało się z koniecznością podjęcia szeregu czynności, mających na celu zapewnienie bieżącego monitorowania i nadzorowania robót remontowych, do których wykonania zobowiązał się wykonawca (...). Powinność ta stanowiła zarazem jeden z podstawowych obowiązków pracowniczych powoda.

W toku postępowania Sąd ustalił ponadto, że powierzenie danej osobie funkcji inspektora nadzoru budowlanego nad przedmiotem danej umowy w sytuacji, gdy nadzór sprawowali także tzw. inspektorzy branżowi (tj. inspektor ds. instalacji sanitarnych oraz inspektor ds. instalacji elektrycznych) oznaczało, iż inspektor nadzoru budowlanego jest osobą odpowiedzialną za całokształt realizacji inwestycji. Tym samym to powód, mimo iż remont lokalu przy ul. (...) nadzorowany był także przez P. B. i B. K., był osobą koordynującą inwestycję i odpowiedzialną za ewentualne nieprawidłowości. P. B. i B. K. odpowiadali za nadzór nad inwestycją jedynie w zakresie reprezentowanych specjalizacji, powód zaś koordynował całokształt inwestycji.

Zgodnie z założeniami poczynionymi najpierw przez pracowników Biura Obsługi Klienta strony pozwanej, a następnie przez Urząd Miasta, remont lokalu przy ul. (...) miał mieć charakter kompleksowy i całościowy. W umowie nr (...) przewidziano, że szczegółowy zakres i warunki realizacji przedmiotu umowy określają m.in. Specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robót budowlanych, a tę przygotował wraz z P. B. powód. W przedmiotowym dokumencie ograniczony został zakresu robót w stosunku do pierwotnie planowanej renowacji posadzek (m.in. o ułożenie paneli podłogowych, posadzek) z uwagi na stanowisko przyszłego najemcy lokalu, który wniósł do strony pozwanej o ograniczenie zakresu robót jeśli chodzi o podłogi – najemca wnosił o zlecenie przeprowadzenia remontu warstwy podposadzkowej, natomiast o zaniechanie wykładania warstwy wierzchniej (paneli bądź wykładziny). Prace te najemca planował wykonać we własnym zakresie.

Na podstawie Specyfikacji technicznej wykonania i odbioru robót budowlanych wykonawca przygotował kosztorys ofertowy. Zgodnie z rzeczonym kosztorysem w zakresie robót nie przewidziano prac związanych z wykończeniem podłóg, przeprowadzona miała natomiast zostać naprawa warstwy podposadzkowej. Ponadto w kosztorysie ofertowym przewidziano m.in. ułożenie podłogi z desek na legarach.

W dniu 17 kwietnia 2015 r., po zgłoszeniu dzień wcześniej lokalu do odbioru przez wykonawcę, komisja odbiorowa (w skład której wchodził powód, P. B., B. K. oraz trzech inspektorów z Biura Obsługi Klienta strony pozwanej) przystąpiła do przeprowadzenia wizji lokalnej remontowanego mieszkania przy ul. (...). Komisja odbiorowa stwierdziła jednak istnienie wad i usterek, które uniemożliwiały dokonanie odbioru w tym dniu. Inspektorzy zwracali powodowi, który sporządzał notatkę służbową z oględzin, uwagę na następujące wady: nieprawidłowe umieszczenie WC kompaktu, brak możliwości sprawdzenia poprawności ułożenia instalacji elektrycznej przykrytej tynkiem, wypełnienie dziur w parkiecie zaprawą betonową, położenie wykładziny PCV w kuchni i łazience bez wykonania wylewki, różnica poziomu podłóg między kuchnią a pomieszczeniem sąsiadującym, nieszczelne zamontowanie wanny, niestaranne wykończenia wokół ościeżnic drzwiowych, nieszczelne zawory grzejnikowe. W sporządzanej notatce powód wskazał, że odbiór lokalu będzie możliwy po usunięciu następujących prac naprawczych: uszczelnienie podejść kanalizacyjnych, przerobienie podejścia podwannowego, usunięcie z obmiaru demontażu instalacji gazowej, przesunięcie WC kompaktu o ok. 5 cm w prawo, wykucie przy łącznikach oświetleniowych tynku w celu ukazania przebiegu instalacji elektrycznej.

W dniu 20 kwietnia 2015 r. powód wraz z P. B. i B. K. dokonali odbioru lokalu przy ul. (...). Z protokołu odbioru wynika, że nie stwierdzono w trakcie wizji lokalnej wad i usterek. Ponadto powód zatwierdził przedstawiony przez wykonawcę kosztorys powykonawczy, który w swojej treści był identyczny jak kosztorys ofertowy, mimo iż zakres prac faktycznie wykonanych różnił się od tego, który przewidziany był na etapie ofertowym (m.in. położono wykładziny PCV w kuchni i łazience, mimo iż prace te nie winny zostać wykonane; nie została wykonana warstwa podposadzkowa, lecz nie usunięto odpowiedniej pozycji z kosztorysu powykonawczego; zamiast podłogi z desek położona została płyta OSB, bez modyfikacji odpowiedniej pozycji kosztorysu powykonawczego). Na podstawie zatwierdzonego kosztorysu powykonawczego wykonawca wystawił fakturę, która została uiszczona przez Gminę W..

Po przekazaniu lokalu mieszkalnego najemca zgłaszał stronie pozwanej dostrzeżone nieprawidłowości (m.in. w zakresie niewykonania warstwy podposadzkowej oraz nienaprawienia ościeżnic). Pomimo oficjalnego wezwania wykonawcy do naprawy wykazanych usterek wady te nie zostały przez wykonawcę usunięte. Wykonawca tłumaczył, że lokal został odebrany, co świadczy o prawidłowości realizacji inwestycji. Wezwanie wykonawcy do usunięcia wad w zakresie nierówności i naprawy posadzki pod wykładziną w łazience pismem z dnia 6 maja 2015 r. było działaniem spóźnionym i w żaden sposób nie usprawiedliwiało zaniechań powoda.

W tak prezentującym się przebiegu wydarzeń nie może budzić wątpliwości, iż powód nie dochował ciążących na nim obowiązków, związanych z pełnieniem funkcji inspektora nadzoru. Powód dopuścił do wykonania przez wykonawcę robót budowlanych nie objętych umową oraz przedmiarem robót i Specyfikacją techniczną wykonania i odbioru robót (wykonawca położył w dwóch pomieszczenia wykładzinę PCV, a powód nie wydał polecenia demontażu wykładziny), prac niskiej jakości (uzupełnienie dziur w parkiecie zaprawą betonową; nieestetyczne wykończenie obszaru wokół ościeżnic drzwiowych), odebrał roboty, które nie zostały wykonane (wykonawca nie ułożył podłogi z desek, lecz położył płytę OSB), a tym samym poświadczył w dokumentach odbiorowych stan faktyczny niezgodny z rzeczywistym. Podjęte przez powoda czynności bez wątpienia pozostawały w sprzeczności z obowiązkami pracowniczymi i mogły wywołać podejrzenie o stronniczość lub interesowność. Niewątpliwie działania powoda narażały pracodawcę na szkodę związaną z przyjęciem robót budowlanych nie objętych zakresem umowy i ewentualne roszczenia wykonawcy w tego tytułu, a także na zarzut nieprawidłowego sprawowania przez pozwaną nadzoru nad realizacją inwestycji i niewykonania obowiązku zgodnego z prawem prowadzenia dokumentacji budowlanej oraz prawidłowego rozliczenia inwestycji, czym powód naruszył obowiązek dbania o dobro zakładu pracy. Tym samym znajdują potwierdzenie w stanie faktycznym niniejszej sprawy okoliczności wskazane przez stronę pozwaną w punktach a – h oświadczenia z dnia 11 czerwca 2015 r. o rozwiązaniu umowy o pracę.

Podsumowując, Sąd zważył, iż pozwana spółka nie zrealizowała inwestycji dotyczącej remontu lokalu przy ul. (...) zgodnie z umową nr (...) zawartą w dniu 6 lutego 2015 r., a osobą odpowiedzialną za taki stan rzeczy jest niewątpliwie powód. Powód nie powołał argumentów, które przekonałyby Sąd do odmiennej oceny zaistniałego zdarzenia i które pozwoliłyby na zwolnienie powoda z odpowiedzialności, a wyjaśnienia powoda, prezentowane zarówno w trakcie postępowania wewnątrzzakładowego, jak i w postępowaniu przed tut. Sądem, były chaotyczne, niespójne, wewnętrznie sprzeczne i pozostające w dysproporcji do zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego. Sąd miał także na uwadze doniosłość naruszeń, których dopuścił się powód, a także fakt, iż powód, jako wieloletni inspektor nadzoru budowlanego, winien cechować się szczególną starannością i dbałością o prawidłowy przebieg realizacji inwestycji prowadzonych przez pozwaną. Uchybienia, jakich dopuścił się powód, niosły za sobą konsekwencje dla pozwanej spółki nie tylko w sferze finansowej (wykonawca otrzymał zapłatę także za część inwestycji, która nie została zrealizowana), lecz także wizerunkowej.

Co istotne, powód miał świadomość zarówno ciążących na nim obowiązków, jak i tego, że dopuścił się nieprawidłowości w zakresie nadzoru nad realizacją inwestycji oraz poświadczenia nieprawdy w kosztorysie powykonawczym.

W konsekwencji, w ocenie Sądu uchybieniom powoda należy przydać walor ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych, a działania strony pozwanej, polegającego na rozwiązaniu z powodem umowy o pracę w trybie art. 52 § 1 pkt 1 k.p. nie sposób uznać za nadużycie. Sąd doszedł do przekonania, że powód dopuścił się naruszenia obowiązków pracowniczych o zasadniczym charakterze, powiązanych z typowymi czynnościami, jakie powinien podejmować inspektor nadzoru w trakcie sprawowania nadzoru nad realizacją umowy o roboty budowlane, a stopień zawinienia powoda określić można przynajmniej jako rażące niedbalstwo. Podkreślić należy także, że w ramach łączącego strony stosunku pracy powód był już karany porządkowo za nieprawidłowości związane z nadzorem nad realizacją inwestycji, co tylko podkreśla zasadność podjętej przez pozwaną decyzji w przedmiocie zakończenia współpracy z powodem. Tym samym, Sąd nie znalazł podstaw do uwzględnienia żądania pozwu, czego wyrazem jest oddalenie powództwa, o czym orzeczono jak w pkt I sentencji wyroku.

Podejmując przedmiotowe rozstrzygnięcie Sąd procedował w oparciu o dokumenty wskazane w treści uzasadnienia, albowiem ich wiarygodność i autentyczność nie budziła wątpliwości stron ani Sądu, a także na podstawie dowodów osobowych w postaci zeznań świadków M. P., Z. Ć., K. S., M. M. (1), P. B. oraz B. K.. Świadkowie opisali charakter pracy świadczonej przez powoda oraz zakres jego obowiązków związanych z realizacją kontraktu, przedstawili także przebieg wydarzeń związanych z odbiorem lokalu mieszkalnego przy ul. (...). Przedmiotowe zeznania były logiczne i spójne, a przez to stanowiły wiarygodny materiał dowodowy w sprawie.

Sąd skorzystał pomocniczo także z wyjaśnień słuchanej w charakterze strony pozwanej Prezes Zarządu pozwanej spółki (...), której przesłuchanie pozwoliło Sądowi ustalić przede wszystkim przebieg wewnętrznego postępowania wyjaśniającego, wszczętego po ujawnieniu nieprawidłowości w nadzorze sprawowanym przez powoda. Wyjaśnienia powoda pozostawały odosobnione w części, w jakiej wskazywał on, iż zakres odpowiedzialności inspektora nadzoru budowlanego był tożsamy z zakresem odpowiedzialności inspektorów branżowych. Podnoszenie przez powoda takiej okoliczności stanowiło w ocenie Sądu jedynie nieudolną linię obrony, mającą zwolnić powoda z odpowiedzialności. W pozostałym zakresie informacje uzyskane od powoda korespondowały z zeznaniami świadków, a różnica dotyczyła jedynie oceny, czy działania powoda stanowiły naruszenie obowiązków pracowniczych czy też nie.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w punkcie I sentencji wyroku.

Rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów procesu znajdowało oparcie w treści art. 98 § 1 kpc. To powoda jako stronę przegrywającą sprawę obciążał obowiązek zwrotu kosztów procesu. Strona pozwana była reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, a zatem powód był obowiązany zwrócić poniesione przez pozwaną koszty zastępstwa procesowego. Wysokość wynagrodzenia pełnomocnika będącego radcą prawnym została ustalona na podstawie § 11 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. Zgodnie z tym przepisem, analizowanym przez pryzmat stanowiska wyrażonego w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 7 sierpnia 2002 r. (sygn. akt III PZP 15/02) stawki minimalne wynoszą 60 zł także w sprawach o odszkodowanie za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę. Tym samym w pkt II sentencji wyroku Sąd zasądził od powoda na rzecz strony pozwanej kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w sprawie.

Natomiast z uwagi na fakt, że A. M. był z mocy ustawy zwolniony od uiszczenia opłaty od pozwu, koszty związane z wytoczeniem powództwa zostały zaliczone w punkcie III sentencji wyroku w całości na rachunek Skarbu Państwa.