Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 maja 2014 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Małgorzata Jarząbek

Protokolant: Marcin Kamionowski

po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2014 r. w Warszawie

sprawy (...) S.A. z siedzibą w W. i M. R.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W.

o ustalenie podstawy wymiaru składek

na skutek odwołania (...) S.A. z siedzibą w W. i M. R.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W.

z dnia 27 grudnia 2012 r. znak: (...)

- zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że stwierdza, iż podstawa wymiaru składek M. R. z tytuły wykonywania umowy o pracę w Spółce Akcyjnej (...) w W. od dnia 1 lipca 2012 roku wynosi 10.000 (dziesięć tysięcy) zł brutto miesięcznie.

Sygn. akt VII U 347/13

UZASADNIENIE

W piśmie z dnia 31 stycznia 2013 r. (data wpływu do Sądu: 4 lutego 2013 r.) odwołująca się spółka (...) S.A. z siedzibą w W. zaskarżyła w całości decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. z dnia 27 grudnia 2012 r., znak sprawy (...). Wniosła o zmianę o powyższej decyzji poprzez zmianę podstawy wymiaru składek, ustalonej przez ZUS, na wysokość oznaczoną przez spółkę w stosownych dokumentach, zgodnie z przepisami prawa tj. na podstawie art. 11 ust. 2 pkt 1 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczeń społecznych w razie choroby i macierzyństwa dla M. R.. W uzasadnieniu odwołania spółka podniosła, iż organ rentowny w żaden sposób nie udowodnił, że czynności prawne zawarte między M. R. a odwołującą się były pozorne i miały służyć zawyżeniu podstawy wymiaru składek oraz, że żadna ze stron poprzez nawiązanie stosunku pracy, a w szczególności ukształtowaniu wysokości wynagrodzenia na zasadzie autonomii woli stron, nie dokonała czynności pozostającej w sprzeczności z zasadami współżycia społecznego (odwołanie k. 1-5 a. s.).

Pełnomocnik M. R. pismem z dnia 30 stycznia 2013r. (data wpływu do Sądu: 8 lutego 2013 r.) zaskarżył tę samą decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W., zarzucając organowi błędne zastosowanie art. 58 § 2 i 3 k.c. i tym samym bezpodstawne uznanie, że wynagrodzenie ubezpieczonej zawarte w umowie o pracę z dnia 7 lipca 2012r. zostało przyjęte dla uzyskania wyższych świadczeń z ubezpieczenia społecznego przez obejście przepisów ustawy (odwołanie k. 2-6 akt sprawy VII U 348/13).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. w odpowiedzi na odwołanie, złożonej do tutejszego Sądu Okręgowego w dniu 1 marca 2013 roku, wniósł o łączne rozpoznanie sprawy z odwołania (...) S.A. w W. oraz sprawy z odwołania M. R. od decyzji z dnia 27 grudnia 2012 r. nr (...) z uwagi na jednolitość materiału dowodowego oraz tożsamość przedmiotową spraw. Wniósł również o oddalenie odwołań M. R. i spółki (...) S.A. oraz dopuszczenie dowodu z opinii biegłego sądowego z zakresu rachunkowości, na okoliczność ustalenia, czy sytuacja finansowa spółki (...) S.A. pozwalała na zatrudnienie pracownika- M. R. z wynagrodzeniem 10.000 zł brutto. W uzasadnieniu swojego stanowiska organ rentowy wskazał, że spółka (...) S.A. posiada zadłużenia z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenie społeczne; w okresie od lutego 2012r. do lutego 2013r. dokonała tylko jednej wpłaty z tytułu składek za miesiąc grudzień 2012r. Powyższe w ocenie organu oznacza, że spółka począwszy od lutego 2012r. znajdowała się w złej kondycji finansowej, która nie pozwalała na zatrudnienie pracowników z tak wysokim wynagrodzeniem. Organ rentowny podniósł, że ustalenie wynagrodzenia na tak wysokim poziomie było związane z chęcią uzyskania dla odwołującej się M. R. wysokich świadczeń w związku z niezdolnością do pracy (zasiłek chorobowy, potem macierzyński), zaś w sprawie nie ma jakichkolwiek dowodów potwierdzających wymierne korzyści dla odwołującej się spółki z tytułu zatrudnienia pracownika z tak wysokim wynagrodzeniem. W ocenie organu, wysokość wynagrodzenia stanowiła czynność pozorną (art. 83 § 1 k.c.) lub obejście prawa (art. 58 § 1 k.c.) i było ono nieadekwatne do pełnionej przez M. R. funkcji, wykonywanych przez nią obowiązków oraz pozostawało w rażącej dysproporcji w stosunku do pensji pozostałych pracowników spółki. Niezależnie od powyższego organ rentowny wskazał, że nie kwestionuje prawdziwości zatrudnienia M. R., faktu wykonywania pracy oraz zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych (k. 13-17a.s., k. 9-11 akt sprawy VII U 348/13).

Na rozprawie w dniu 24 września 2013 r. Sąd Okręgowy Warszawa – Praga w Warszawie na podstawie art. 219 k.p.c. zarządził dołączenie do sprawy VII U 347/13 w celu łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawy o sygn. VII U 348/13 (k. 30 a.s.).

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego ustalił następujący stan faktyczny:

M. R. w okresie od 1 września 2008 r. do 30 czerwca 2012 r. była zatrudniona w (...) S.A. z siedzibą w W. na podstawie umowy o prace na czas nieokreślony. W powyższym okresie zatrudnienia ubezpieczona od 1 września 2008 r. wykonywała pracę na stanowisku sekretarki oraz od 13 marca 2009 r. do 30 czerwca 2012 r. pracę na stanowisku Asystentki Zarządu (k. 25 a. e.). Następnie od dnia 1 lipca 2012 r. M. R. zatrudniona została na czas nieokreślony w (...) S.A. z siedzibą w W. na stanowisku Kierownika Biura Zarządu (k. 24 a. e.).

Przed zawarciem umowy o pracę na stanowisku Kierownika Biura Zarządu, ubezpieczona wiedziała, że jest w ciąży. W momencie zawierania umowy o pracę w lipcu 2012 r. M. R. nie poinformowała pracodawcy o ciąży (przesłuchanie ubezpieczonej k. 51-52 a.s.). Od dnia 23 sierpnia 2012 r. do dnia 24 września 2012 r. spółka (...) S.A. wypłaciła M. R. zasiłek chorobowy z ubezpieczenia chorobowego. W okresie od 25 września do dnia 31 października 2012 r. spółka wykazała zasiłek chorobowy z ubezpieczenia społecznego. W dniu 1 października do organu rentownego wpłynął wniosek o wypłatę zasiłku chorobowego dla M. R. od dnia 5września 2012 r. (k. 7 -8 a.r.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. w toku postępowania administracyjnego ustalił, iż M. R. została zgłoszona do ubezpieczeń społecznych z tytułu wykonywania umowy o pracę od dnia 1 lipca 2012r. w firmie (...) S.A. lecz dokument (...) za M. R. został złożony dopiero w dniu 20 lipca 2012 r. W złożonej dokumentacji płatnik w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe za miesiąc 07/2012 wykazał kwotę 10.000,00 zł. brutto, za miesiąc 08/2012r. 7.000,00zł. W ocenie organu rentowego na uwagę zasługiwał fakt, iż M. R. w okresie od dnia 01 września 2008r. do dnia 04 czerwca 2011 r. była zgłoszona do ubezpieczeń społecznych z tytułu zatrudnienia w firmie (...) Sp. z o.o. w W. NIP: (...). Płatnik ten wykazał następujące podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe: za miesiąc 10/2008r. - 2520,00zł, 1 l/2008r. - 2268,00zł., od 12/2008r. do 06/2009r. 2520,00 zł, od 07/2009r. do 04/2010r. - 2930,00zł, od 05/2010r. 01/2011r. 3500,00zł, od 02/2011r. do 03/2011r. - 4215,00 zł, 04/2011r. - 3091,00zł, od 05/2011r. do 06/2011r. -3637,12zł.

W okresie od dnia 10.06.2011r. do dnia 30.06.2012r. M. R. była zgłoszona do ubezpieczeń społecznych z tytułu zatrudnienia w firmie (...). Płatnik składek wykazał następujące podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe: od 07/2011r do 02/2012r. - 4215,00 zł, od 03/2012r. do 07/2012r. -1500,00zł. Organ rentowy stwierdził, że wynagrodzenie ustalone w umowie o pracę z dnia 01 lipca 2012r. zostało przyjęte przez strony tej czynności prawnej w celu uzyskania wyższych świadczeń z ubezpieczenia społecznego, poprzez obejście przepisów ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, uzależniających wysokość zasiłku od wysokości podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne. Płatnik składek od dnia 01 lutego 2012r. tj. od daty wykazanej na druku (...) jako data powstania obowiązku opłacania składek nie dokonał żadnej wpłaty składek do Zakładu. W związku z powyższym organ rentowny decyzją nr (...) z dnia 27 grudnia 2012 r. stwierdził, że podstawa wymiaru składek ubezpieczonej M. R., zgłoszonej do ubezpieczeń społecznych z tytułu wykonywania umowy o pracę w spółce (...) S.A. wynosi od miesiąca lipca 2012 r. – 3.496,82 złotych brutto miesięcznie (k. 1 – 2v a.r.).

Od powyższej decyzji, M. R. oraz spółka (...) S.A. odwołały się do tutejszego Sądu, inicjując tym samym niniejsze postępowanie.

W toku postępowania na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie Sad ustalił, że Spółka (...) w połowie 2012 roku wdrożyła system (...), który obejmował całą grupę spółek kapitałowych (...), kosztował około 500.000 zł oraz połączony był z systemem zarządczym spółek. Był to istotny program dla funkcjonowania całej grupy. Stworzony został w celu w celu segregacji dokumentów. M. R. spotykała się pracownikami firmy, która wprowadzała ten system: robiła tabele i raporty związane z pracą tego programu. Ubezpieczona zajmowała się nadzorem nad systemem (...), wprowadzaniem danych do tego systemu, nadzorowaniem obiegu dokumentów, raportowaniem do zarządu o nieprawidłowościach, które pojawiają się w systemie. Ponadto uczestniczyła w posiedzeniach zarządu, w spotkaniach między działowych, przygotowywała raporty z tych spotkań, przygotowywała dokumenty jak i uchwały, przygotowywała wyjazdy służbowe, konferencje, uczestniczyła i sporządzać notatki ze spotkań między działowych.

M. R. była administratorem sytemu (...). System obejmujący całą grupę kapitałową (...) - przetwarzał ponad 100 dokumentów dziennie. Ubezpieczona wykonywała wówczas elementy pracy dla grupy kapitałowej, która zatrudniała ponad 100 osób. M. R. miała tworzyć nowe procedury i nowe funkcje do tego oprogramowania. Ponadto nadal wykonywała swoje wcześniejsze obowiązki takie jak umawianie spotkań, wprowadzanie dokumentacji do systemu,. Zakres obowiązków ubezpieczonej po zmianie stanowiska z Asystentki Zarządu na Kierownika Biura Zarządu zdecydowanie się zwiększył. Zmiana stanowiska pracy ubezpieczonej była awansem dla niej, jako wieloletniego pracownika. Jej kompetencje i kwalifikacje oraz wykształcenie uzasadniały powierzenie jej tego stanowiska. Ponadto ubezpieczona posiadała zaufanie zarządu, które zbudowane zostało podczas kilku lat wspólnej pracy. Ubezpieczona często pracowała w sekretariacie spółki do godzin wieczornych: 19-21. Miała dwoje podwładnych: jedna z osób pomagała jej w archiwum, druga w kancelarii - zajmowała się obiegiem dokumentów. Wprowadzanie danych do systemu należało do obowiązków M. R., M. M. oraz B. K..

Obowiązki ubezpieczonej podczas niezdolności do pracy, związanej z ciążą, zostały przekazane kilku innym osobom. Na zastępstwo za M. R. została zatrudniona K. D. na ½ etatu od dnia 2 listopada 2012 r. Obsługa systemu podczas niezdolności do pracy M. R. powierzona została osobnej firmie zewnętrznej, za wynagrodzeniem 6000 zł brutto miesięcznie, przy czym nadzór nad systemem nadal sprawować mieli również pracownicy Spółki: informatyk oraz jedna z pracownic.

Grupa spółek (...) w połowie 2012r. zatrudniała na podstawie umowy o pracę około 150 osób. Przeciętne wynagrodzenie w spółce wynosiło około 5000 zł netto. Wynagrodzenia w grupie wynosiły od 2.000 zł do 30.000 zł netto. Wynagrodzenie B. K. wzrosło o 1000 zł netto miesięcznie ze względu na zstępowanie ubezpieczonej podczas jej nieobecności związanej z ciążą. Część wynagrodzenia informatyka również obejmowała pracę z systemem (zeznania świadka D. Z. k. 30-31 a.s., przesłuchanie M. R. k. 31, 51-52, 71 a.s., zeznania świadka M. B. k. 32 a.s., zeznania świadka K. K. k. 32-33 a.s., zeznania świadka M. Z. k. 33 a.s., zeznania świadka A. S. k. 49 a.s., zeznania świadka S. B. k. 50-51 a.s., przesłuchanie R. Z. w charakterze strony k. 52, 57-58 a.s., pismo z dnia 14 listopada 2012 r. k.17-18 a.e. ).

W dniu 11 kwietnia 2014r. M. R. powróciła do pracy w spółce (...) S.A. i ponownie zajęła stanowisko – Kierownika Biura Zarządu z wynagrodzeniem w kwocie 10.000 złotych brutto miesięcznie (k. 71 a.s.). Obecnie ubezpieczona wykonuje te same obowiązki, jakie należały do niej na podstawie umowy z dnia 1 lipca 2012r.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w na podstawie dowodów z dokumentów zawartych w aktach sprawy (w tym w aktach rentowych), dokumentację medyczną ubezpieczonej (k. 41), jak i na podstawie dowodu z przesłuchania stron postępowania - przesłuchania M. R. (k. 51-52, 59) i przesłuchania R. Z. (k. 52-53, 57-58). Sąd uwzględnił również zeznania świadków – zeznania S. B. (k. 50-51), zeznania M. B. (k. 32), zeznania K. K. (k. 32-33), zeznania M. Z. (k. 33), zeznania A. S. (k. 49-50).

Zdaniem Sądu dokumenty, w zakresie w jakim Sąd oparł na nich swoje ustalenia, są wiarygodne, wzajemnie się uzupełniają i tworzą spójny stan faktyczny. Dokumenty nie były przez strony sporu kwestionowane w zakresie ich autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy, a zatem wynikające z treści tych dokumentów okoliczności należało uznać za bezsporne i mające wysoki walor dowodowy. Z kolei depozycje stron jak i świadków korespondują ze sobą oraz ze zgromadzonym materiałem dowodowym. Mając na uwadze spójność złożonych zeznań, wzajemnie potwierdzających przedstawione fakty i uzupełniających się, Sąd dał im wiarę. Jednocześnie zauważyć należy, że fakt zawarcia umowy o pracę z dnia 1 lipca 2012 r. i wykonywania jej w niniejszej sprawy nie stanowił przedmiotu sporu pomiędzy stronami. Kwestią sporną pozostawała jedynie część treści czynności prawnej, a mianowicie podstawa wymiaru składek. Stąd też spór koncentrował się wokół zagadnienia związanego z wysokością wynagrodzenia ubezpieczonej.

Z powyższych względów Sąd uznał materiał dowodowy zgromadzony
w sprawie należało za kompletny i wystarczający do wydania orzeczenia kończącego postępowanie.

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie zważył, co następuje:

(...) S.A. z siedzibą w W. i M. R. od decyzji organu rentowego z dnia 27 grudnia 2012 roku, znak: (...) są zasadne.

W przedmiotowej sprawie wskazać należy, że Zakład Ubezpieczeń Społecznych wszczął postępowanie wyjaśniające, gdyż w krótkim czasie od momentu zmiany warunków zatrudnienia M. R. stała się niezdolna do pracy w związku z ciążą. Podkreślenia wymaga, iż organ rentowy nie kwestionował samego zatrudnienia ubezpieczonej, faktu wykonywania przez nią pracy oraz zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych. Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy uznać należy, że chęć uzyskania świadczeń z ubezpieczenia społecznego, jako motywacja do podjęcia zatrudnienia, nie świadczy o zamiarze obejścia prawa, a dążenie kobiety ciężarnej do uzyskania przez zawarcie umowy o pracę, ochrony gwarantowanej pracowniczym ubezpieczeniem społecznym nie może być uznane za zmierzające do dokonania czynności sprzecznej z prawem albo mającej na celu jego obejście, jeżeli umowa ta prowadzi do faktycznej realizacji zatrudnienia spełniającego cechy stosunku pracy (vide:. np. wyroki z dnia: 13 maja 2004r., sygn. II UK 365/03, Monitor Prawniczy 2006/5 str. 260; 25 stycznia 2005r., sygn. II UK 141/04,OSNP2005, Nr 15poz. 235; 28 kwietnia 2005r., sygn. I UK 236/04 OSNP 2006, Nr 1-2 poz. 28, 9 sierpnia 2005r., sygn. III UK 89/05 OSNP 2006, Nr 11-12 poz. 192; 24 stycznia 2006r. sygn. I UK 105/05 LEX nr 272489, 14 lutego 2006r., sygn. III UK 150/05 LEX nr 272551; 30 maja 2006r. II UK 161/05, LEX nr 957394, 2 czerwca 2006r., sygn. I UK 337/05, LEX nr 203581 Wokanda 2006/12 str.29; 8 stycznia 2007r. I UK 207/06 LEX nr 470024).

W wyroku Sądu Najwyższego z dnia 19 maja 2009r., sygn. akt III UK 7/09, (Lexis.pl nr 2128100) wskazano, iż Zakład Ubezpieczeń Społecznych może kwestionować wysokość wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru składek, jeżeli okoliczności sprawy wskazują, że zostało wypłacone na podstawie umowy sprzecznej z prawem, zasadami współżycia społecznego lub zmierzającej do obejścia prawa. Powyższe uprawnienie na gruncie judykatury jest przesądzone i nie budzące wątpliwości. Tak wypowiadał się Sąd Najwyższy m.in. w wyroku z dnia 6 lutego 2006 r. sygn. akt III UK 156/05 (Lex 272549) oraz uchwale z dnia 27 kwietnia 2005 r. sygn. akt II UZP 2/05 (Lexis.pl 377561), wskazując, że podstawę wymiaru składki ubezpieczonego będącego pracownikiem stanowi wynagrodzenie godziwe, a więc należne, właściwe, odpowiednie, rzetelne, uczciwe i sprawiedliwe, zachowujące cechy ekwiwalentności do pracy. Ocena godziwości wynagrodzenia wymaga zaś uwzględnienia każdego konkretnego przypadku, a zwłaszcza rodzaju, ilości i jakości świadczonej pracy oraz wymaganych kwalifikacji (tak też Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 26 listopada 1996r., sygn. akt U 6/96, OTK-ZU 1997, nr 5-6, poz. 66 oraz Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 16 grudnia 1999 r. sygn. akt I PKN 465/99, OSNAPiUS 2001, nr 10, poz. 345).

Umowa o pracę wywołuje nie tylko skutek bezpośredni, ustalający wzajemne stosunki między pracownikiem i pracodawcą, lecz także dalszy, gdyż umówione wynagrodzenie za pracę kształtuje również stosunek ubezpieczenia społecznego; określa wysokość składki ubezpieczeniowej i w konsekwencji prowadzi do uzyskania świadczeń na odpowiednim do niej poziomie.

Alimentacyjny charakter świadczeń i zasada solidaryzmu wymagają, by płaca, stanowiąca jednocześnie podstawę wymiaru składki, nie była ustalana ponad granicę płacy słusznej, sprawiedliwej i zapewniającej godziwe utrzymanie, by rażąco nie przekraczała ekwiwalentu wkładu pracy, a składka w rezultacie przekładała się na świadczenie w kwocie nienależnej. Wynika to z przekonania, że choć przepisy prawa ubezpieczeń społecznych literalnie odnoszą wysokość składek do wypłaconego wynagrodzenia, w rzeczywistości odwołują się do odpowiedniości przełożenia tytułu ubezpieczenia - pracy i uzyskanej za nią należnej płacy na składki w ramach społecznego poczucia sprawiedliwości w korzystaniu ze świadczeń z ubezpieczenia udzielanych pracownikom z zasobów ogólnospołecznych.

W związku z powyższym, w rozpoznawanej sprawie nie może budzić wątpliwości, że ocena ważności postanowień umów o pracę, w zakresie dotyczącym wysokości wynagrodzenia, także na gruncie prawa ubezpieczeń społecznych jest dopuszczalna, tak na podstawie art. 353 ¹ k.c, jak i art. 58 § 2 k.c.

W analizowanej sprawie organ rentowny zarzucił stronom umowy zawarcie umowy o pracę, w której wynagrodzenie zostało ukształtowane w rażąco wygórowanej wysokości i w dysproporcji do wynagrodzenia pozostałych pracowników spółki (...) S.A., nieadekwatnej do pełnionej funkcji. Organ wskazywał, że spółka zalegała z płatnościami składek na ubezpieczenie społeczne, a w okresie od lutego 2012 r. do lutego 2013 r. dokonała tylko jednej wpłaty z tytułu składek za miesiąc grudzień 2012 r. Powyższe w ocenie organu oznacza, że spółka począwszy od lutego 2012 r. znajdowała się w złej kondycji finansowej, która nie pozwalała na zatrudnienie pracowników z tak wysokim wynagrodzeniem, jak to ustalone w umowie z M. R.. Nadto organ podnosił, że materiał dowodowy sprawy nie daje podstaw by uznać, że spółka (...) S.A. osiągnęła wymierne korzyści z zatrudnienia pracownika z wynagrodzeniem ukształtowanym na poziomie 10.000 złotych brutto miesięcznie. Dlatego też jako podstawę wymiaru składki ustaliła kwotę przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w trzecim kwartale 2012 r. w przeliczeniu na pełny etat.

W ocenie Sądu, ustalenie przez strony wysokiego wynagrodzenia za pracę, nie może przemawiać za pozornością zawartej umowy o pracę i stanowić podstawy do uznania, że faktycznym celem tej umowy było uzyskanie wysokich świadczeń z ubezpieczenia społecznego (vide: wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 11 lipca 2007 roku w sprawie o sygn. akt III AUa 341/07).

Podkreślenia wymaga przede wszystkim fakt, że M. R. współpracowała ze spółkami (...) S.A. od 1 września 2008r. Początkowo wykonywała pracę sekretarki, po czym dwukrotnie została awansowana: na stanowisko Asystentki Zarządu oraz następnie Kierownika Biura Zarządu. Zmiana stanowiska ubezpieczonej dokonana w lipca 2012r. w ocenie Sądu, była zasadna oraz wynikała bezpośrednio z wdrażania Systemu (...), którego M. R. była administratorem.

Zakres obowiązków M. R. po zmianie stanowiska uległ zdecydowanemu zwiększeniu. Jej kompetencje, kwalifikacje oraz wykształcenie uzasadniały powierzenie jej stanowiska Kierownika Biura Zarządu. Odnosząc się zaś do twierdzeń organu rentowego w zakresie utworzenia specjalnie dla ubezpieczonej powyższego stanowiska, Sąd stwierdza, że nie zasługują one na aprobatę. Z okoliczności sprawy bezspornie wynika, iż wprowadzenie systemu miało dla spółki oraz całej grupy kluczową rolę, a ponadto koordynowanie systemem nie kwalifikuje się w żaden sposób do zakresu czynności asystenckich. Praca odwołującej się przynosiła więc wymierne korzyści dla całej grupy, a nie tylko dla pojedynczej spółki.

Odnośnie wzrostu wysokości wynagrodzenia M. R. wskazać należy, że wynikało ono zarówno ze zwiększenia obowiązków pracowniczych ubezpieczonej, zmiany charakteru pracy oraz stażu pracy i związanego z nim doświadczenia zawodowego. Ubezpieczona objęła stanowisko kierownicze, przy czym nie bez znaczenia pozostaje fakt, że wynagrodzenie pozostałych pracowników, którzy podczas nieobecności ubezpieczonej wykonywali jej obowiązki uległo zwiększeniu.

Ponadto podczas nieobecności ubezpieczonej w pracy, spółka nie tylko podniosła wynagrodzenia pracowników, którzy przejęli obowiązku M. R., zatrudniła dodatkowego informatyka, również do obsługi systemu (...), ale także zatrudniła firmę zewnętrzną do obsługi tego systemu. Firma ta za swoje usługi otrzymywała zapłatę w kwocie 6.000 zł miesięcznie, a odwołująca się Spółka mimo przekazania obowiązków M. R. tak licznym podmiotom, nadal nie była zadowolona z jakości ich pracy, gdyż jakość pracy ubezpieczonej M. R. była lepsza od pracy wymienianych podmiotów łącznie.

Na podstawie powyższych ustaleń Sąd ustalił, że materiał dowodowy sprawy daje podstawy do uznania, że z punktu widzenia spółki (...) S.A. zatrudnienie M. R. dawało wymierne korzyści, mimo ukształtowania wynagrodzenia na poziomie 10.000 złotych brutto miesięcznie.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych podnosił również, iż w jego ocenie spółka od lutego 2012 r. znajdowała się w złej kondycji finansowej, ponieważ zalegała z płatnościami składek na ubezpieczenie społeczne. Ubezpieczona nie miała wprawdzie zwartej umowy o pracę z grupą a pojedyncza spółką, jednakże zdaniem Sądu, z okoliczności sprawy bezspornie wynika, iż stanowisko które zajmowało przekładało się na działanie również innych spółek będących w grupie. Ponadto chwilowe opóźnienia w regulowaniu zobowiązań w żadnym stopniu nie mogą przesądzać o złej kondycji finansowej spółki, co więcej, nie znajdują potwierdzenia w pozostałym materiale dowodowym.

Niezasadnym w ocenie Sądu był wniosek organu rentowego o powołanie biegłego z zakresu rachunkowości, na okoliczność ustalenia, czy sytuacja finansowa spółki (...) S.A. pozwalała na zatrudnienie pracownika- M. R. z wynagrodzeniem 10.000 zł brutto, gdyż kondycja finansowa spółki nie stanowiła przedmiotu sporu. Wysokość wynagrodzenia ubezpieczonej wynikała z wielu czynników znajdujących potwierdzenie w zgromadzonym materiale, w okresie jej niezdolności do pracy zewnętrzna firma przejęła część obowiązków, dotyczący systemu (...), a ponadto odwołująca się w kwietniu 2014 roku powróciła na poprzednio zajmowane stanowisko z wynagrodzeniem 10.000 zł brutto. Spółka przez cały okres od lipca 2012r. korzystała z programu (...) oraz była w stanie wygospodarować środki na jego obsługę.

W ocenie Sądu, wprowadzenie nowego stanowiska w spółce, nie zmierzało w związku z powyższym do obejścia prawa ani też nie stanowiło czynności pozornej. W okresie niezdolności do pracy obowiązki M. R. powierzone zostały firmie zewnętrznej, zatrudniono na jej miejsce pracownika na ½ etatu, przy czym informatyk oraz jedna z pracownic nadal mieli poszerzony zakres zadań o nadzór systemu. M. R. po urlopie macierzyńskim oraz wypoczynkowym powróciła na kwestionowane stanowisko.

W związku z powyższym Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji wyroku.

(...)