Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 sierpnia 2017 roku

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Piotrkowie Trybunalskim,

Wydział V w składzie:

Przewodniczący: SSO Mariola Mastalerz (spr.)

Sędziowie: SSO Magdalena Marczyńska, SSO Urszula Sipińska-Sęk

Protokolant: st.sekr.sądowy Cezary Jarocki

po rozpoznaniu w dniu 17 sierpnia 2017 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie

sprawy z powództwa J. O., M. W., M. K.

J. S.

przeciwko P. K. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą P.P.H.U. (...) z siedzibą w T.

o ryczałty za noclegi

na skutek apelacji powodów: J. O., M. W., M. K., J. S. od wyroku Sądu Rejonowego w Tomaszowie Maz. IV Wydziału Pracy z dnia 5 października 2016r. sygn. IV P 25/14

1.  oddala apelację;

2.  zasądza od każdego z powodów: J. O., M. W., M. K., J. S. na rzecz pozwanego P. K. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą P.P.H.U. (...) z siedzibą w T. po 1350 (jeden tysiąc trzysta pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego za drugą instancję.

Sygn. akt V Pa 9/17

W pozwie z dnia 11 grudnia 2013 roku skierowanym przeciwko P. K. prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą P.P.H.U. (...) z siedzibą w T., powód J. O. reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika wniósł o:

- zasądzenie od pozwanego kwoty 3.034,00 EURO i 5.260,00 GBP wraz z ustawowymi odsetkami tytułem ryczałtów za noclegi poza granicami kraju oraz kosztów postępowania wg norm przepisanych , w tym kosztów zastępstwa prawnego.

W pozwie z dnia 11 grudnia 2013 roku skierowanym przeciwko P. K. prowadzącemu działalność gospodarcza pod nazwą P.P.H.U. (...) z siedzibą w T., powód M. W. reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika wniósł o:

- zasądzenie od pozwanego kwoty 17.765,49 zł wraz z ustawowymi odsetkami tytułem ryczałtów za noclegi poza granicami kraju oraz kosztów postępowania wg norm przepisanych , w tym kosztów zastępstwa prawnego.

W pozwie z dnia 11 grudnia 2013 roku skierowanym przeciwko P. K. prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą P.P.H.U. (...) z siedzibą w T., powód M. K. reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika wnosił o:

- zasądzenie od pozwanego kwoty 4.975,00 EURO wraz z ustawowymi odsetkami tytułem ryczałtów za noclegi poza granicami kraju oraz kosztów postępowania wg norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa prawnego.

W pozwie z dnia 11 grudnia 2013 roku skierowanym przeciwko P. K. prowadzącemu działalność gospodarcza pod nazwą P.P.H.U. (...) z siedzibą w T., powód J. S. reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika wnosił o:

- zasądzenie od pozwanego kwoty 3.423,00 EURO i 5.880,00 GBP wraz z ustawowymi odsetkami tytułem ryczałtów za noclegi poza granicami kraju oraz kosztów postępowania wg norm przepisanych , w tym kosztów zastępstwa prawnego.

Na uzasadnienie swoich żądań pełnomocnik powodów wskazał, iż sporządzane przez pozwanego pracodawcę rozliczenia podróży służbowych, których powodowie nie posiadają, nie odzwierciedlają stanu faktycznego, gdyż pomimo pokwitowania wypłaty kwot z tytułu ryczałtów za noclegi, w rzeczywistości roszczenia te nie zostały przez pozwanego nigdy zaspokojone. Nadto, pełnomocnik powodów wskazał, iż zarówno powodowie jak i inni kierowcy zatrudnieni u pozwanego, podpisywali niewypełnione druki rozliczenia delegacji, a po zakończeniu podróży służbowych pozwany pracodawca druki te wypełniał sam, wskazując kwoty należne z tytułu ryczałtów za noclegi, które to kwoty rzekomo wypłacone, nigdy jednak do powodów nie trafiały. Dodatkowo pełnomocnik powodów wskazał również i to, że pokwitowanie będąc dokumentem prywatnym w rozumieniu art. 245 k.p.c. nie jest dowodem rzeczywistego stanu rzeczy, choć niewątpliwie stwarza korzystne dla dłużnika domniemanie, że świadczenie spełnił. W ocenie powodów sporządzone przez pozwanego pracodawcę dowody rzekomo wypłaconych dochodzonych pozwem należności są niewiarygodne.

Nakazami zapłaty z dnia 31 stycznia 2014r., wydanymi w postepowaniu upominawczym, w sprawach sygn. akt IV Np 32/13, IV Np 33/13, IV Np 31/13 i IV Np 30/13 Sąd orzekł zgodnie z żądaniami pozwów oraz zasądził od pozwanego na rzecz powodów koszty zastępstwa prawnego wg norm przepisanych.

Od powyższych nakazów zapłaty, w ustawowym terminie, pozwany P. K. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą P.P.H.U. (...) z siedzibą w T. złożył sprzeciwy, w których wnosił o uchylenie wydanych nakazów zapłaty i przekazanie spraw do rozpoznania w trybie zwykłym.

Na uzasadnienie swojego stanowiska pozwany wskazał, iż powodowie byli zatrudnieni jako kierowcy w transporcie międzynarodowym i z tego tytułu otrzymywali przysługujące im należności m.in.:



diety za każdy dzień pobytu poza granicami kraju wg stawki kraju docelowego;



ryczałty za noclegi w wysokości 25 % limitu;



zwrot kosztów poniesionych na wydatki służbowe.

Nadto pozwany wskazał, iż w/w należności były wypłacane powodom zaliczkowo na konto bankowe oraz gotówką w kasie po rozliczeniu się z wyjazdu służbowego.

Postanowieniami z dnia 17 marca 2013r., przedmiotowe sprawy na podstawie art. 219 k.p.c. zostały połączone do łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia ze sprawą sygn. akt IV P 25/14.

W piśmie procesowym z dnia 7 listopada 2014 roku pełnomocnik pozwanego wnosił o oddalenie powództw w całości oraz o zasądzenie od powodów kosztów postępowania wg norm przepisanych wskazując m.in., iż roszczenia powodów nie zostały nawet uprawdopodobnione, choć art. 6 k.c. określa zasady dowodzenia, a ich twierdzenia, że nie otrzymywali pieniędzy z tytułu ryczałtów za noclegi, choć otrzymywali inne należności z tytułu zwrotu kosztów podróży są bezpodstawne. Nie można uznać, aby w świetle art. 245 k.p.c. z dokumentów podpisanych przez powodów wynikało co innego, niż to co zostało w dokumencie stwierdzone. Dodatkowo pełnomocnik pozwanego podniósł, iż roszczenie powoda J. S. za okres od dnia 6 grudnia 2010 roku do dnia 10 grudnia 2010 roku uległo przedawnieniu.

W piśmie procesowym z dnia 2 grudnia 2014 roku pełnomocnik powodów wskazał, iż powodowie dochodzą roszczeń z tytułu ryczałtów za noclegi, przy czym pomiędzy stronami nie jest de facto sporna wysokość tych roszczeń, lecz jedynie to, czy zostały one zaspokojone jak to wynika z rozliczeń przedłożonych przez pozwanego, a podpisywanych in blanco przez powodów wg ich twierdzeń. Zdaniem pełnomocnika powodów kwestia sporną jest tylko to, czy należności z tytułu ryczałtów za noclegi zostały powodom wypłacone, a nie to, czy są należne co do zasady i co do wysokości. Ponadto pełnomocnik powodów wskazał, iż roszczenia powoda M. W. zostały precyzyjnie określone w pozwie, a odnośnie pozostałych powodów, to z rozliczeń przedstawionych przez pozwanego wynika, iż pozwany powinien wypłacić powodom tytułem ryczałtów za noclegi :

- powodowi J. O. kwotę 39.079,98 zł (tj. kwotę wyższą od wskazywanej w pozwie o 67.98 zł) wraz z ustawowymi odsetkami od poszczególnych kwot i za poszczególne okresy;

- powodowi M. K. kwotę 17.262,79 zł wraz z ustawowymi odsetkami od poszczególnych kwot i za poszczególne okresy;

- powodowi J. S. kwotę 33.216,13 zł wraz z ustawowymi odsetkami od poszczególnych kwot i za poszczególne okresy.

Na rozprawie w dniu 22 stycznia 2015r., pełnomocnik pozwanego nie uznając tak sprecyzowanych powództw wnosił o ich oddalenie w całości oraz o zasądzenie kosztów procesu wg norm przepisanych od każdego z powodów.

Wyrokiem z dnia 5 października 2016 roku, sygn. akt IV P 25/14 Sąd Rejonowy w Tomaszowie Maz. oddalił powództwa i zasądził od każdego z powodów J. O., M. W., M. K., J. S. na rzecz pozwanego P. K. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą P.P.H.U. (...) z siedzibą w T. kwoty po 1800 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Podstawą rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego były następujące ustalenia faktyczne i rozważania prawne:

Powód J. O. był zatrudniony u strony pozwanej w okresie od dnia 6 stycznia 2011 roku do dnia 19 stycznia 2012 roku na podstawie umowy o pracę, w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku mechanik samochodowy- kierowca samochodu ciężarowego powyżej 3,5 tony.

Strony ustaliły, że w czasie zatrudnienia, powód będzie otrzymywał wynagrodzenie zasadnicze, w wysokości najniższej krajowej oraz kwotę 45 € tytułem diety za każdy dzień podróży.

Poza wynagrodzeniem zasadniczym wynikającym z umowy oraz diet, pozwany pracodawca wypłacał również ryczałt za noclegi w ramach wyjazdów służbowych, zgodnie z wypełnionymi rachunkami kosztów podróży.

Zasadnicze wynagrodzenie za pracę wynikające z umowy o pracę, powód J. O. otrzymywał przelewem na wskazany przez siebie rachunek bankowy, a diety z tytułu podróży służbowych były wypłacane w kasie, za potwierdzeniem odbioru, po zjechaniu kierowcy z trasy do firmy.

Na skutek zawartego z pozwanym porozumienia, część diet należnych powodowi w kwocie 700 € była również przelewana na rachunek bankowy.

W trakcie pracy u strony pozwanej powód J. O., na polecenie pracodawcy, wykonywał międzynarodowe przewozy towarów powierzonym mu samochodem ciężarowym powyżej 3,5 ton, najczęściej do krajów zagranicznych kierunek Niemcy- Anglia, Niemcy- Francja, Belgia, Holandia .

Rozliczanie należności z tytułu podróży służbowych odbywało się na podstawie polecenia wyjazdu służbowego. Informacje dotyczące podróży służbowych, zawarte w poleceniach wyjazdu służbowego, wypełniali pracownicy pozwanego, najczęściej była to A. N..

Pracodawca wskazywał na druku przysługujące pracownikowi diety, jak również należność tytułu ryczałtu za noclegi (w walucie złotych polskich oraz euro) – sumując każdorazowo należności na rzecz powoda z w/w tytułów, jak również wskazując wzięty pod uwagę do wyliczenia kurs waluty euro w konkretnej dacie.

Na poleceniach wyjazdu widnieją własnoręcznie poczynione przez powoda podpisy w miejscach: „kwituję odbiór” oraz „niniejszy rachunek przedkładam”.

W trakcie zatrudnienia u strony pozwanej, powód J. O. odbył 9 podróży służbowych we wskazanych poniżej okresach i z tego tytułu należny ryczałt za nocleg wynosił:

1/. w okresie od dnia 05 stycznia 2012r. do dnia 18.01.2012r., powód spędził łącznie 11 noclegów i z tego tytułu należy mu ryczałt za noclegi wynosił:

⚫

180,25 € (7 noclegów x 25,75 €) = 783,92 zł;

⚫

140,00 GBP (4 noclegi x 35,00 GBP=731,37 zł.

2/. w okresie od dnia 17.11.2011r. do dnia 23.12.2011r., powód spędził łącznie 31 noclegów i z tego tytułu należy mu ryczałt za noclegi wynosił:

⚫

489,25 € (19 noclegów x 27,75 €) = 2.174,12 zł;

⚫

420,00 GBP (12 noclegi x 35,00 GBP) = 2.239,65 zł ;

⚫

40,00 € (1 nocleg x 40 €) = 177,75 zł;

⚫

30 € (1 nocleg x 30 €) = 133,31 zł.

3/. w okresie od dnia 11.09.2011r. do dnia 11.11.2011r., powód spędził łącznie 58 noclegów i z tego tytułu należy mu ryczałt za noclegi wynosił:

⚫

669,50 € (26 noclegów x 25,75 €) = 2.975,12 zł;

⚫

1120,00 GBP (32 noclegi x 35,00 GBP) = 5.972,40 zł ;

4/. w okresie od dnia 09.07.2011r. do dnia 01.09.2011r., powód spędził łącznie 50 noclegów i z tego tytułu należy mu ryczałt za noclegi wynosił:

⚫

695,25 € (27 noclegów x 25,75 €) = 2.881,46 zł;

⚫

805,00 GBP (23 noclegi x 35,00 GBP) = 3.761,60 zł ;

5/. w okresie od dnia 25.05.2011r. do dnia 29.06.2011r., powód spędził łącznie 31 noclegów i z tego tytułu należy mu ryczałt za noclegi wynosił:

⚫

412,00 € (16 noclegów x 25,75 €) = 1.707,53 zł;

⚫

525,00 GBP (15 noclegi x 35,00 GBP) = 2.453,22 zł ;

6/. w okresie od dnia 26.04.2011r. do dnia 18.05.2011r., powód spędził łącznie 20 noclegów i z tego tytułu należy mu ryczałt za noclegi wynosił:

⚫

283,25 € (11 noclegów x 25,75 €) = 1.110,48 zł;

⚫

270,00 € (9 noclegi x 30,00€ ) = 1.058,53 zł ;

7/. w okresie od dnia 06.04.2011r. do dnia 22.04.2011r., powód spędził łącznie 14 noclegów i z tego tytułu należy mu ryczałt za noclegi wynosił:

⚫

128,75 € (5 noclegów x 25,75 €) = 504,76 zł;

⚫

280,00 GBP (8 noclegów x 35,00 GBP) = 1.247,98 zł ;

⚫

40,00 € (1 nocleg x 40,00€)=156,82 zł;

8/. w okresie od dnia 17.02.2011r. do dnia 06.04.2011r., powód spędził łącznie 35 noclegów i z tego tytułu należy mu ryczałt za noclegi wynosił:

⚫

515,00 € (20 noclegów x 25,75 €) 2.073,03 zł;

⚫

140,00 GBP (4 noclegi x 35,00 GBP) = 645,41 zł ;

⚫

210,00 € (7 noclegów x 30,00€)=845,31 zł;

⚫

80,00 € (2 noclegi x 40,00€)= 322,02 zł;

⚫

52,50 € (2 noclegi x 26,25 €)=211,33 zł;

9/. w okresie od dnia 06.01.2011r. do dnia 11.02.2011r., powód spędził łącznie 35 noclegów i z tego tytułu należy mu ryczałt za noclegi wynosił:

⚫

386,25 € (15 noclegów x 25,75 €) = 1.511,12 zł;

⚫

595,00 GBP (17 noclegi x 35,00 GBP) = 2.771,68 zł ;

⚫

30,00 € (1 nocleg x 30,00€)= 117,37 zł;

⚫

80,00 € (2 noclegi x 40,00€)= 322,02 zł;

⚫

40,00 € (2 noclegi x 40,00 €)= 459,18 zł;

Odbiór powyższych kwot powód J. O. pokwitował własnoręcznym podpisem.

Powód M. W. był zatrudniony u strony pozwanej w okresie od września 2011r. do końca maja 2012r. na podstawie umowy o pracę, w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego powyżej 3,5 tony.

Strony ustaliły, że w czasie zatrudnienia, powód będzie otrzymywał wynagrodzenie zasadnicze w wysokości najniższej krajowej oraz kwotę 42-45 €, tytułem diety za każdy dzień pobytu za granicą.

Poza wynagrodzeniem zasadniczym wynikającym z umowy oraz diet, pozwany pracodawca wypłacał również ryczałt za noclegi w ramach wyjazdów służbowych, zgodnie z wypełnionymi rachunkami kosztów podróży.

Zasadnicze wynagrodzenie za pracę wynikające z umowy o pracę oraz ¾ diet, powód M. W. otrzymywał przelewem na wskazany przez siebie rachunek bankowy, a pozostałą ¼ część diet z tytułu podróży służbowych powód otrzymywał w kasie firmy, za pokwitowaniem, po zjechaniu kierowcy z trasy do firmy.

W trakcie pracy u strony pozwanej powód M. W., na polecenie pracodawcy, wykonywał międzynarodowe przewozy towarów powierzonym mu samochodem ciężarowym powyżej 3,5 ton, najczęściej do krajów zagranicznych kierunek Niemcy- Francja.

Powód J. O. jest zawodowym kierowcą z ponad 10 letnim doświadczeniem. W chwili obecnej powód jest zatrudniony na stanowisku kierowcy w innej firmie transportowej.

Rozliczanie należności z tytułu podróży służbowych odbywało się na podstawie polecenia wyjazdu służbowego. Informacje dotyczące podróży służbowych, zawarte w poleceniach wyjazdu służbowego, wypełniali pracownicy pozwanego, najczęściej była to A. N..

Pracodawca wskazywał na druku przysługujące pracownikowi diety, jak również należność tytułu ryczałtu za noclegi (w walucie złotych polskich oraz euro) – sumując każdorazowo należności na rzecz powoda z w/w tytułów, jak również wskazując wzięty pod uwagę do wyliczenia kurs waluty euro w konkretnej dacie.

Na poleceniach wyjazdu widnieją własnoręcznie poczynione przez powoda podpisy w miejscach: „kwituję odbiór” oraz „niniejszy rachunek przedkładam”.

W trakcie zatrudnienia u strony pozwanej, powód M. W. odbył 6 podróży służbowych we wskazanych poniżej okresach i z tego tytułu należny ryczałt za nocleg wynosił:

1/. w okresie od dnia 07 maja 2012r. do dnia 26.05.2012r., powód spędził łącznie 16 noclegów i z tego tytułu należy mu ryczałt za noclegi wynosił:

⚫

334,75 € (13noclegów x 25,75 €) = 1.456,49 zł;

⚫

105,00 GBP (3 noclegi x 35,00 GBP) = 568,87 zł.

2/. w okresie od dnia 19.02.2012r. do dnia 07.03.2012r., powód spędził łącznie 15 noclegów i z tego tytułu należy mu ryczałt za noclegi wynosił:

⚫

206,00 € (8 noclegów x 27,75 €) = 856,34 zł;

⚫

210,00 € (7 noclegów x 30,00 €) = 872,97 zł ;

3/. w okresie od dnia 05.01.2012r. do dnia 11.02.2012r., powód spędził łącznie 33 noclegi i z tego tytułu należy mu ryczałt za noclegi wynosił:

⚫

437,75 € (17 noclegów x 25,75 €) = 1.840,65 zł;

⚫

480,00 € (16 noclegów x 30,00 €) = 2.018,30 zł ;

4/. w okresie od dnia 01.12.2011r. do dnia 24.12.2011r., powód spędził łącznie 21 noclegów i z tego tytułu należy mu ryczałt za noclegi wynosił:

⚫

283,25 € (11 noclegów x 25,75 €) = 1.248,54 zł;

⚫

140,00 GBP (4 noclegi x 35,00 GBP) = 736,97 zł ;

⚫

180,00 € (6 noclegów x 30,00€) = 793,42 zł

5/. w okresie od dnia 18.10.2011r. do dnia 19.11.2011r., powód spędził łącznie 30 noclegów i z tego tytułu należy mu ryczałt za noclegi wynosił:

⚫

257,50 € (10 noclegów x 25,75 €) = 1.140,28 zł;

⚫

570,50 € (19 noclegów x 30,00 €) = 2.524,13 zł;

⚫

40,00€ (1 nocleg x 40,00 €) = 177,13 zł.

6/. w okresie od dnia 05.09.2011r. do dnia 08.10.2011r., powód spędził łącznie 29 noclegów i z tego tytułu należy mu ryczałt za noclegi wynosił:

⚫

463,50 € (18 noclegów x 25,75 €) = 2.012,05 zł;

⚫

270,00 € (9 noclegi x 30,00€ ) = 1.172,07 zł ;

⚫

80,00 € (2 noclegi x 40,00€ ) = 347,28 zł.

Odbiór powyższych kwot powód M. W. pokwitował każdorazowo własnoręcznym podpisem.

Powód M. W. jest zawodowym kierowcą z ponad 12 letnim doświadczeniem. W chwili obecnej powód jest zatrudniony na stanowisku kierowcy w innej firmie transportowej.

Powód M. K. był zatrudniony u strony pozwanej w okresie od dnia 06.01.2011r. do listopada 2011r. na podstawie umowy o pracę, w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku mechanik samochodowy- kierowca samochodu ciężarowego powyżej 3,5 tony.

Strony ustaliły, że w czasie zatrudnienia, powód będzie otrzymywał wynagrodzenie zasadnicze – najniższą krajową oraz kwotę 45 € tytułem diety za dzień.

Poza wynagrodzeniem zasadniczym wynikającym z umowy oraz diet, pozwany pracodawca wypłacał również ryczałt za noclegi w ramach wyjazdów służbowych, zgodnie z wypełnionymi rachunkami kosztów podróży.

Zasadnicze wynagrodzenie za pracę wynikające z umowy o pracę, powód M. K. otrzymywał przelewem na wskazany przez siebie rachunek bankowy, a diety z tytułu podróży służbowych każdorazowo były wypłacane powodowi w kasie, za potwierdzeniem odbioru, po zjechaniu z trasy do firmy.

W trakcie pracy u strony pozwanej powód M. K., na polecenie pracodawcy, wykonywał międzynarodowe przewozy towarów powierzonym mu samochodem ciężarowym powyżej 3,5 ton.

Rozliczanie należności z tytułu podróży służbowych odbywało się na podstawie polecenia wyjazdu służbowego. Informacje dotyczące podróży służbowych, zawarte w poleceniach wyjazdu służbowego, wypełniali pracownicy pozwanego, najczęściej była to A. N..

Pracodawca wskazywał na druku przysługujące pracownikowi diety, jak również należność tytułu ryczałtu za noclegi (w walucie złotych polskich oraz euro) – sumując każdorazowo należności na rzecz powoda z w/w tytułów, jak również wskazując wzięty pod uwagę do wyliczenia kurs waluty euro w konkretnej dacie.

Na poleceniach wyjazdu widnieją własnoręcznie poczynione przez powoda podpisy w miejscach: „kwituję odbiór” oraz „niniejszy rachunek przedkładam”.

W trakcie zatrudnienia u strony pozwanej, powód M. K. odbył 16 podróży służbowych we wskazanych poniżej okresach i z tego tytułu należny ryczałt za nocleg wynosił:

1/. w okresie od dnia 04.10.2011r. do dnia 15.10.2011r., powód spędził łącznie 8 noclegów i z tego tytułu należy mu ryczałt za noclegi wynosił:

⚫

206,00 € (8 noclegów x 25,75 €) = 884,25 zł;

2/. w okresie od dnia 26.09.2011r. do dnia 01.10.2011r., powód spędził 1 nocleg i z tego tytułu należy mu ryczałt za noclegi wynosił:

⚫

25,75 € (1 noclegów x 25,75 €) = 110,53 zł;

3/. w okresie od dnia 05.09.2011r. do dnia 21.09.2011r., powód spędził łącznie 14 noclegów i z tego tytułu należy mu ryczałt za noclegi wynosił:

⚫

257,50 € (10 noclegów x 25,75 €) = 1.146,13 zł;

⚫

120,00 € (4 noclegi x 30,00 €) = 534,12 zł ;

4/. w okresie od dnia 14.08.2011r. do dnia 01.09.2011r., powód spędził łącznie 14 noclegów i z tego tytułu należy mu ryczałt za noclegi wynosił:

⚫

283,25 € (11 noclegów x 25,75 €) = 1.180,78 zł;

⚫

90,00 € (3 noclegi x 30,00€ ) = 375,18 zł ;

5/. w okresie od dnia 04.07.2011r. do dnia 27.07.2011r., powód spędził łącznie 20 noclegów i z tego tytułu należy mu ryczałt za noclegi wynosił:

⚫

334,75 € (13 noclegów x 25,75 €) = 1.340,44 zł;

⚫

245,00 GBP (7 noclegów x 35,00 GBP) = 1.10980 zł;

6/. w okresie od dnia 21.06.2011r. do dnia 01.07.2011r., powód spędził łącznie 7 noclegów i z tego tytułu należy mu ryczałt za noclegi wynosił:

⚫

180,25 € (7 noclegów x 25,75 €) = 721,77 zł;

7/. w okresie od dnia 13.06.2011r. do dnia 18.06.2011r., powód spędził łącznie 3 noclegi i z tego tytułu należy mu ryczałt za noclegi wynosił:

⚫

77,25 € (3 noclegi x 25,75 €) = 307,36 zł;

8/. w okresie od dnia 05.06.2011r. do dnia 11.06.2011r., powód spędził łącznie 3 noclegi i z tego tytułu należy mu ryczałt za noclegi wynosił:

⚫

77,25 € (3 noclegi x 25,75 €) = 304,46 zł;

9/. w okresie od dnia 23.05.2011r. do dnia 31.05.2011r., powód spędził łącznie 5 noclegów i z tego tytułu należy mu ryczałt za noclegi wynosił:

⚫

128,75 € (5 noclegów x 25,75 €) = 511,47 zł;

10/. w okresie od dnia 15.05.2011r. do dnia 21.05.2011r., powód spędził łącznie 2 noclegi i z tego tytułu należy mu ryczałt za noclegi wynosił:

⚫

51,50 € (2 noclegi x 25,75 €) = 201,92 zł;

11/. w okresie od dnia 17.04.2011r. do dnia 22.04.2011r., powód spędził 1 nocleg i z tego tytułu należy mu ryczałt za noclegi wynosił:

⚫

25,75 € (1 nocleg x 25,75 €) = 101,80 zł;

12/. w okresie od dnia 26.04.2011r. do dnia 07.05.2011r., powód spędził łącznie 7 noclegów i z tego tytułu należy mu ryczałt za noclegi wynosił:

⚫

128,75 € (5 noclegów x 25,75 €) = 509,85 zł;

⚫

30,00€ (1 nocleg x 30,00 €) = 118,80 zł;

⚫

35,00 GBP (1 nocleg x 35 GBP) = 156,28 zł;

13/. w okresie od dnia 10.04.2011r. do dnia 15.04.2011r., powód spędził łącznie 2 nocleg i z tego tytułu należy mu ryczałt za noclegi wynosił:

⚫

51,50 € (2 noclegi x 25,75 €) = 203,61 zł;

14/. w okresie od dnia 03.04.2011r. do dnia 08.04.2011r., powód spędził łącznie 3 noclegi i z tego tytułu należy mu ryczałt za noclegi wynosił:

⚫

77,25 € (3 noclegi x 25,75 €) = 305,42 zł;

15/. w okresie od dnia 17.02.2011r. do dnia 26.03.2011r., powód spędził łącznie 34 noclegi i z tego tytułu należy mu ryczałt za noclegi wynosił:

⚫

412,00 € (16 noclegów x 25,75 €) = 1.640,70 zł;

⚫

525,00GBP (15 noclegów x 35,00 GBP) = 2.389,54 zł;

⚫

90,00 € (3 noclegi x 30€ ) = 358,41 zł.

16/. w okresie od dnia 11.01.2011r. do dnia 11.02.2011r., powód spędził łącznie 29 noclegów i z tego tytułu należy mu ryczałt za noclegi wynosił:

⚫

412,00 € (16 noclegów x 25,75 €) = 1.611,87 zł;

⚫

245,00GBP (7 noclegów x 35,00 GBP) = 1.141,28 zł;

⚫

90,00 € (3 noclegi x 30€ ) = 352,11 zł;

⚫

120,00 € (3 noclegi x 40€ ) = 469,48 zł

Odbiór powyższych kwot powód M. K. każdorazowo kwitował własnoręcznym podpisem.

Powód M. K. jest zawodowym kierowcą. W chwili obecnej jest zatrudniony na stanowisku kierowcy w innej firmie transportowej.

Powód J. S. był zatrudniony u strony pozwanej w okresie od kwietnia 2010r. do 23.12.2011r. na podstawie umowy o pracę, w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku mechanik samochodowy- kierowca samochodu ciężarowego powyżej 3,5 tony.

Strony ustaliły, że w czasie zatrudnienia, powód będzie otrzymywał wynagrodzenie zasadnicze w wysokości najniższej krajowej oraz kwotę 42- 45 € tytułem diety.

Poza wynagrodzeniem zasadniczym wynikającym z umowy oraz diet, pozwany pracodawca wypłacał również ryczałt za noclegi w ramach wyjazdów służbowych, zgodnie z wypełnionymi rachunkami kosztów podróży.

Zasadnicze wynagrodzenie za pracę wynikające z umowy o pracę, powód J. S. otrzymywał przelewem na wskazany przez siebie rachunek bankowy, a diety z tytułu podróży służbowych były wypłacane w kasie, za potwierdzeniem odbioru, po zjechaniu kierowcy z trasy do firmy.

W trakcie pracy u strony pozwanej powód J. S., na polecenie pracodawcy, wykonywał międzynarodowe przewozy towarów powierzonym mu samochodem ciężarowym powyżej 3,5 ton, najczęściej do krajów zagranicznych kierunek Niemcy- Anglia.

Rozliczanie należności z tytułu podróży służbowych odbywało się na podstawie polecenia wyjazdu służbowego. Informacje dotyczące podróży służbowych, zawarte w poleceniach wyjazdu służbowego, wypełniali pracownicy pozwanego, najczęściej była to A. N..

Pracodawca wskazywał na druku przysługujące pracownikowi diety, jak również należność tytułu ryczałtu za noclegi (w walucie złotych polskich oraz euro) – sumując każdorazowo należności na rzecz powoda z w/w tytułów, jak również wskazując wzięty pod uwagę do wyliczenia kurs waluty euro w konkretnej dacie.

Na poleceniach wyjazdu widnieją własnoręcznie poczynione przez powoda podpisy w miejscach: „kwituję odbiór” oraz „niniejszy rachunek przedkładam”.

W trakcie zatrudnienia u strony pozwanej, powód J. S. odbył 10 podróży służbowych we wskazanych poniżej okresach i z tego tytułu należny ryczałt za nocleg wynosił:

1/. w okresie od dnia 16.10.2011r. do dnia 11.11.2011r., powód spędził łącznie 23 noclegi i z tego tytułu należy mu ryczałt za noclegi wynosił:

⚫

386,25 € (15 noclegów x 25,75 €) = 1.724,02 zł;

⚫

280,00 GBP (8 noclegów x 35,00 GBP) = 1.494,95 zł;

2/. w okresie od dnia 20.11.2011r. do dnia 22.12.2011r., powód spędził 28 noclegów i z tego tytułu należy mu ryczałt za noclegi wynosił:

⚫

334,75 € (13 noclegów x 25,75 €) = 1.487,09 zł;

⚫

525,00 GBP (15 noclegów x 35,00 GBP) = 2.792,47 zł;

3/. w okresie od dnia 04.09.2011r. do dnia 07.10.2011r., powód spędził łącznie 30 noclegów i z tego tytułu należy mu ryczałt za noclegi wynosił:

⚫

386,25,50 € (15 noclegów x 25,75 €) = 1.676,71 zł;

⚫

525,00 GBP (15 noclegów x 35,00 GBP) = 2.620,17 zł;

4/. w okresie od dnia 14.07.2011r. do dnia 16.08.2011r., powód spędził łącznie 28 noclegów i z tego tytułu należy mu ryczałt za noclegi wynosił:

⚫

463,50 € (18 noclegów x 25,75 €) = 1.923,43 zł;

⚫

315,00 GBP (9 noclegów x 35,00 GBP ) = 1.479,55 zł ;

⚫

30,00€ (1 nocleg x 30,00 €) = 124,49 zł;

5/. w okresie od dnia 05.06.2011r. do dnia 06.07.2011r., powód spędził łącznie 29 noclegów i z tego tytułu należy mu ryczałt za noclegi wynosił:

⚫

489,25 € (19 noclegów x 25,75 €) = 2.026,32 zł;

⚫

350,00 GBP (10 noclegów x 35,00 GBP) = 1.661,80 zł;

6/. w okresie od dnia 28.04.2011r. do dnia 27.05.2011r., powód spędził łącznie 28 noclegów i z tego tytułu należy mu ryczałt za noclegi wynosił:

⚫

309,00 € (12 noclegów x 25,75 €) = 1.229,36 zł;

⚫

560,00 GBP (16 noclegów x 35,00 GBP) = 2.572,86 zł;

7/. w okresie od dnia 21.03.2011r. do dnia 21.04.2011r., powód spędził łącznie 21 noclegów i z tego tytułu należy mu ryczałt za noclegi wynosił:

⚫

180,25 € (7 noclegów x 25,75 €) = 714,31 zł;

⚫

490,00 GBP (14 noclegów x 35,00 GBP) = 2.191,03 zł

8/. w okresie od dnia 13.02.2011r. do dnia 18.0.2011r., powód spędził łącznie 31 noclegów i z tego tytułu należy mu ryczałt za noclegi wynosił:

⚫

412,00 € (16 noclegów x 25,75 €) = 1.657,89 zł;

⚫

525,00 GBP (15 noclegów x 35,00 GBP) = 2.399,20 zł

9/. w okresie od dnia 06.01.2011r. do dnia 03.02.2011r., powód spędził łącznie 20 noclegów i z tego tytułu należy mu ryczałt za noclegi wynosił:

⚫

154,50 € (6 noclegów x 25,75 €) = 602,84 zł;

⚫

490,00 GBP (14 noclegów x 35,00 GBP) = 2.241,70 zł

10/. w okresie od dnia 06.12.2010r. do dnia 23.12.2010r., powód spędził łącznie 12 noclegów i z tego tytułu należy mu ryczałt za noclegi wynosił:

⚫

231,75 € (9 noclegów x 25,75 €) = 920,85 zł;

⚫

105,00 GBP (3 noclegi x 35,00 GBP) = 490,03 zł

Odbiór powyższych kwot powód J. S. każdorazowo kwitował własnoręcznym podpisem.

Powód J. S. jest zawodowym kierowcą, a w chwili obecnej jest zatrudniony na stanowisku kierowcy w innej firmie transportowej.

Stan faktyczny w niniejszej sprawie Sąd I instancji ustalił w oparciu o dowody z dokumentów, w tym zwłaszcza dokumentację zawartą w aktach osobowych powodów, oryginałów poleceń wyjazdów służbowych, oryginałów rozliczenia diet, noclegów i wydatków podróży służbowej, których wiarygodności i autentyczności nie kwestionowała wedle Sądu Rejonowego żadna ze stron postępowania .

Dokonując ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie, Sąd Rejonowy uwzględnił również zeznania świadków A. N., N. W. (1), S. M. (1), w szczególności w zakresie w jakim świadkowie ci przedstawili obowiązujące u strony pozwanej zasady rozliczania należności z tytułu podróży służbowych.

Zeznaniom powodów J. O., J. S., M. K. i M. W., Sąd Rejonowy dał wiarę jedynie w części, która w jego ocenie korespondowała ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym. W szczególności, Sąd I instancji nie uwzględnił zeznań powodów, w zakresie w jakim twierdzili, że nigdy nie otrzymywali oni należności z tytułu ryczałtów za noclegi poza granicami kraju pomimo, iż pozwany pracodawca posiada pokwitowania odbioru tych należności na poleceniach wyjazdu służbowego jak i drukach rozliczeń diet, noclegów i wydatków podróży służbowej.

W oparciu o tak ustalony stan faktyczny Sąd Rejonowy uznał powództwa za niezasadne i podlegające oddaleniu w całości.

Na wstępie Sąd Rejonowy wskazał, że w przedmiotowej sprawie, okolicznością bezsporną pozostawało to, iż strony procesu były związane stosunkiem pracy, na podstawie którego powodowie J. O., J. S., M. K. i M. W. wykonywali czynności kierowcy w transporcie zagranicznym.

Niekwestionowanym w ocenie Sądu Rejonowego pozostawał również fakt, że z tytułu zagranicznych podróży służbowych powodom przysługiwały ryczałty i diety, określone według rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalenia należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. 2002 nr 236 poz. 1991).

Wreszcie, poza sporem pozostawała w mniemaniu Sądu I instancji również i ta okoliczność, że w trakcie zatrudnienia powodowie odbywali podróże służbowe do krajów zagranicznych, których czas trwania został potwierdzony w przedłożonych przez stronę pozwaną dokumentach poleceń wyjazdu służbowego. Sąd Rejonowy uznał za istotne, że pełnomocnik powodów nie zakwestionował przedstawionych przez stronę pozwaną wyliczeń w zakresie należnych powodom kwot z tytułu ryczałtów za noclegi, co wyraźnie podkreślił w piśmie procesowym z dnia 27 listopada 2014 roku wskazując wprost, iż „pomiędzy stronami nie jest de facto sporna wysokość tych roszczeń, lecz jedynie to, czy zostały one zaspokojone, jak to wynika z rozliczeń przedłużonych przez pozwanego, a podpisywanych in blanco przez powodów wg ich twierdzeń”.

Spór w niniejszej sprawie koncentrował się wedle Sądu Rejonowego wokół ustalenia, czy ww. należności z tytułu ryczałtów za noclegi faktycznie zostały powodom wypłacone.

Zdaniem powodów, pozwany nigdy nie wypłacał im tych należności, ani do rąk własnych, ani też na rachunek bankowy, co pozostawało w oczywistej sprzeczności z twierdzeniem strony pozwanej, iż wszelkie należności z tytułu kosztów podróży, w tym i również ryczałty za noclegi zostały powodom wypłacone w całości.

Sąd Rejonowy podkreślił, iż do kierowcy pojazdu o masie całkowitej powyżej 3,5 tony należy stosować m.in. postanowienia ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 roku o czasie pracy kierowców (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 1155, ze zm.).

Wobec powyższego Sąd I instancji powołał się na art. 2 pkt 7 w/w ustawy, zgodnie z którym podróżą służbową w rozumieniu tej ustawy jest każde zadanie służbowe polegające na wykonywaniu, na polecenie pracodawcy przewozu drogowego poza miejscowość, o której mowa w pkt 4 lit. a (tj. poza miejscowość będącą siedzibą pracodawcy, na rzecz którego kierowca wykonuje swoje obowiązki oraz miejscowość stanowiącą inne miejsce prowadzenia działalności przez pracodawcę, w szczególności filię, przedstawicielstwo i oddział) bądź wyjazdu poza miejscowość, o której mowa w pkt 4 lit. a, w celu wykonania przewozu drogowego.

Zgodnie zaś z art. 21a powołanej ustawy kierowcy w podróży służbowej, przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z wykonywaniem tego zadania służbowego, ustalane na zasadach określonych w przepisach art. 77 ⁵ § 3-5 k.p.

Z kolei, w myśl art. 77 ⁵ § 1 k.p., pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy, przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową.

W dalszej kolejności Sąd Rejonowy przywołał uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 12 czerwca 2014 roku, sygn. akt II PZP 1/14 w której uzasadnieniu wskazano, że zapewnienie pracownikowi - kierowcy samochodu ciężarowego odpowiedniego miejsca do spania w kabinie tego pojazdu podczas wykonywania przewozów w transporcie międzynarodowym nie stanowi zapewnienia przez pracodawcę bezpłatnego noclegu w rozumieniu § 9 ust. 4 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz.U. Nr 236, poz. 1991 ze zm.), co powoduje, że pracownikowi przysługuje zwrot kosztów noclegu na warunkach i w wysokości określonych w § 9 ust. 1-3 tego rozporządzenia albo na korzystniejszych warunkach i wysokości, określonych w umowie o pracę, układzie zbiorowym pracy lub innych przepisach prawa pracy.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy zdaniem Sądu Rejonowego wskazuje, że dochodzone należności z tytułu ryczałtów za noclegi, za okresy wskazane w pozwach, zostały powodom wypłacone w całości. Z przedstawionych przez stronę pozwaną poleceń wyjazdu służbowego wraz z rozliczeniem diet, noclegów i wydatków podróży służbowej, bezsprzecznie w ocenie Sądu I instancji wynika, że należności te zostały powodom wypłacone, co wynika z ich pokwitowań, które stanowiły potwierdzenie faktycznej wypłaty wykazanych tam kwot tytułem należności za podróże służbowe, w tym i należytych ryczałtów za noclegi.

W tym miejscu Sąd Rejonowy wskazał, że pokwitowanie należy do oświadczeń wiedzy, mających charakter potwierdzenia faktów, niebędących oświadczeniami woli. Nie kreuje ono skutków prawnych w znaczeniu wywierania wpływu na ukształtowanie stosunku zobowiązaniowego, lecz jedynie potwierdza zaistnienie faktu, którym jest spełnienie świadczenia. Funkcją pokwitowania jest wyłącznie ułatwienie dłużnikowi udowodnienia spełnienia świadczenia, czego dowód, zgodnie z art. 6 k.c. na nim spoczywa.

W niniejszym postępowaniu, ciężar dowodzenia, że sporne należności zostały powodom wypłacone obciążał więc zdaniem Sądu I instancji stronę pozwaną.

Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego, Sąd Rejonowy nie znalazł podstaw, aby dać wiarę twierdzeniom powodów, że w poleceniach wyjazdu służbowego w miejscu „kwituje odbiór” i „niniejszy rachunek przedkładam” oraz w dokumencie rozliczenie diet, noclegów i wydatków podróży służbowej w miejscu „kwituję odbiór” składali swoje podpisy, pomimo że faktycznie kwot wskazywanych w tych dokumentach nie otrzymywali.

Sąd I instancji oparł się na brzmieniu art. 232 k.p.c. i art. 6 k.c. oraz na uzasadnieniu wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 26 maja 2015 roku, sygn. akt VI ACa 1321/14, z których wynikać ma, że samo twierdzenie strony nie jest dowodem, a twierdzenie dotyczące istotnej dla sprawy okoliczności powinno być udowodnione przez stronę to twierdzenie zgłaszającą.

Argumentacji strony powodowej, reprezentowanej przez profesjonalnego pełnomocnika, przeczą według Sądu I instancji zeznania świadków A. N., N. W. (1) z których wynika, iż u pozwanego pracodawcy nigdy nie było tak, aby kierowca polecenie wyjazdu służbowego podpisywał in blanco, a wręcz przeciwnie na tym dokumencie kierowcy, a zatem i powodowie, składali podpisy jak otrzymywali pieniądze.

Niezależnie od powyższego, zdaniem Sądu Rejonowego, należy zwrócić uwagę, że podpisywanie in blanco rachunków kosztów podróży jest w samo w sobie działaniem nieodpowiedzialnym i nierozsądnym. Na powyższe miała wskazywać już w swoich zeznaniach świadek A. N., która zeznała wprost, iż „nikt logicznie myślący tak tego nie robi”. Ponadto, sami powodowie powinni zdawać sobie sprawę z tego, jakie konsekwencje może nieść ze sobą takie działanie.

Kontynuując swój wywód Sąd Rejonowy powołał się na stanowisko Sądu Apelacyjnego wyrażone w wyroku z dnia 11 grudnia 2015 roku, sygn. akt I ACa 903/15, zgodnie z którym skutkiem braku wykazania przez stronę prawdziwości twierdzeń o faktach istotnych dla sprawy jest to, że twierdzenia takie zasadniczo nie będą mogły leżeć u podstaw sądowego rozstrzygnięcia. Strona zaś, która nie udowodni przytoczonych twierdzeń, utraci korzyści, jakie uzyskałaby aktywnym działaniem. Należy podkreślić, że Sąd nie ma obowiązku dążenia do wszechstronnego zbadania wszystkich okoliczności sprawy oraz nie jest zobowiązany do zarządzenia dochodzenia w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych, pozwalających na ich udowodnienie. Nie ma też obowiązku przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy (art. 232 k.p.c.).

Z tych wszystkich względów Sąd Rejonowy skonstatował, że powodowie otrzymali dochodzone należności z tytułu ryczałtów za noclegi poza granicami kraju, a pozwany pracodawca skutecznie w kontekście zgłaszanych żądań przez pełnomocnika strony powodowej udowodnił, iż wypłacił powodom wszelkie dochodzone przez nich należności tytułem ryczałtu za noclegi.

Sąd I instancji zaznaczył, że pozwany przedłożył szereg dokumentów, które potwierdzają zasadność jego żądania uznania wniesionych powództwa za niezasadne. W oryginale pozwany pracodawca przedłożył polecenia wyjazdów służbowych oraz rachunki kosztów podróży, które były zaś dla Sądu Rejonowego kluczowym dowodem w sprawie

W związku z powyższym, Sąd I instancji orzekł jak w punkcie 1 wyroku, oddalając wniesione powództwa jako bezzasadne.

Podstawę prawną rozstrzygnięcia punktu 2 wyroku Sądu Rejonowego stanowił zaś przepis art. 98 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Na zasądzone koszty procesu złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika pozwanego będącego adwokatem w wysokości 1800 zł (zasądzone od każdego z powodów), ustalone zgodnie z treścią § 12 ust.1 pkt 1 w zw. z § 6 ust. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. Nr 163 poz. 1348 z późniejszymi zmianami).

Apelację od ww. wyroku wnieśli powodowie reprezentowani przez profesjonalnego pełnomocnika, zarzucając rozstrzygnięciu Sądu Rejonowego:

1. naruszenie przepisów postępowania, a to art. 328 § 2 k.p.c. poprzez brak oceny wszystkich zebranych w sprawie dowodów, a w szczególności poprzez dokonanie wybiórczej oceny tylko tych dowodów, które korespondują z ustaleniami Sądu i niedokonanie oceny dowodów przeciwnych

2. błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, że pozwany wypłacił powodom dochodzone pozwem należności.

W oparciu o tak skonstruowane zarzuty powodowie wnieśli o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez:

I. zasądzenie od pozwanego P. K. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą P.P.H.U. (...) K. P. w T. na rzecz powoda M. W. kwoty 17 765,49 zł wraz z ustawowymi odsetkami:

1. od kwoty 3531,40 zł od dnia 11 października 2011 roku do dnia zapłaty,

2. od kwoty 3841,54 zł od dnia 18 listopada 2011 roku do dnia zapłaty,

3. od kwoty 2778,93 zł od dnia 29 grudnia 2011 roku do dnia zapłaty,

4. od kwoty 3858,95 zł od dnia 10 lutego 2012 roku do dnia zapłaty,

5. od kwoty 1729,31 zł od dnia 6 marca 2012 roku do dnia zapłaty,

6. od kwoty 2025,36 zł od dnia 25 maja 2012 roku do dnia zapłaty.

II.. zasądzenie od pozwanego P. K. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą P.P.H.U. (...) K. P. w T. na rzecz powoda J. O. kwoty 39 079,98 zł wraz z ustawowymi odsetkami:

1. od kwoty 4855,35 zł od dnia 12 lutego 2011 roku do dnia zapłaty,

2. od kwoty 4097,09 zł od dnia 26 marca 2011 roku do dnia zapłaty,

3. od kwoty 1906,58 zł od dnia 23 kwietnia 2011 roku do dnia zapłaty,

4. od kwoty 2169,01 zł od dnia 20 maja 2011 roku do dnia zapłaty,

5. od kwoty 4160,75 zł od dnia 30 czerwca 2011 roku do dnia zapłaty,

6. od kwoty 6643,06 zł od dnia 2 września 2011 roku do dnia zapłaty,

7. od kwoty 8947,52 zł od dnia 12 listopada 2011 roku do dnia zapłaty,

8. od kwoty 4784,83 zł od dnia 24 grudnia 2011 roku do dnia zapłaty,

9. od kwoty 1515,79 zł z od dnia 18 stycznia 2012 roku do dnia zapłaty.

III. zasądzenie od pozwanego P. K. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą P.P.H.U. (...) K. P. w T. na rzecz powoda M. K. kwoty 17 262,79 zł wraz z ustawowymi odsetkami:

1. od kwoty 3574,74 od dnia 12 lutego 2011 roku do dnia zapłaty,

2. od kwoty 4388,65 zł od dnia 26 marca 2011 roku do dnia zapłaty,

3. od kwoty 305,42 zł od dnia 8 kwietnia 2011 roku do dnia zapłaty,

4. od kwoty 203,61 zł od dnia 14 kwietnia 2011 roku do dnia zapłaty,

5. od kwoty 784,93 zł od dnia 7 maja 2011 roku do dnia zapłaty,

6. od kwoty 201,92 zł od dnia 19 maja 2011 roku do dnia zapłaty,

7. od kwoty 511,47 zł od dnia 31 maja 2011 roku do dnia zapłaty,

8. od kwoty 304,46 zł od dnia 12 czerwca 2011 roku do dnia zapłaty,

9. od kwoty 307,36 zł od dnia 19 czerwca 2011 roku do dnia zapłaty,

10. od kwoty 2449,24 zł od dnia 27 lipca 2011 roku do dnia zapłaty,

11. od kwoty 1555,96 zł od dnia 2 września 2011 roku do dnia zapłaty,

12. od kwoty 1680,25 zł od dnia 22 września 2011 roku do dnia zapłaty,

13. od kwoty 110,53 zł od dnia 1 października 2011 roku do dnia zapłaty,

14. od kwoty 884,25 zł od dnia 14 października 2011 roku do dnia zapłaty.

IV. zasądzenie od pozwanego P. K. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą P.P.H.U. (...) K. P. w T. na rzecz powoda J. S. kwoty 33 216,13 zł wraz z ustawowymi odsetkami:

1.od kwoty 1410,88 zł od dnia 24 grudnia 2010 roku do dnia zapłaty,

2. od kwoty 2844,54 zł od dnia 4 lutego 2011 roku do dnia zapłaty,

3. od kwoty 4017,09 zł od dnia 18 marca 2011 roku do dnia zapłaty,

4. od kwoty 2191,03 zł od dnia 21 kwietnia 2011 roku do dnia zapłaty,

5. od kwoty 3802,22 zł od dnia 28 maja 2011 roku do dnia zapłaty,

6. od kwoty 3688,12 zł od dnia 6 lipca 2011 roku do dnia zapłaty,

7. od kwoty 3527,47 zł od dnia 14 sierpnia 2011 roku do dnia zapłaty,

8. od kwoty 4296,88 zł od dnia 7 października 2011 roku do dnia zapłaty,

9. od kwoty 3158,35 zł od dnia 12 listopada 2011 roku do dnia zapłaty,

10. od kwoty 4 279,56 zł od dnia 21 kwietnia 2011 roku do dnia zapłaty.

Alternatywnie pełnomocnik powodów wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Ponadto pełnomocnik powodów wniósł o zasądzenie od każdego z powodów kosztów zastępstwa procesowego za obie instancje wg norm przepisanych.

W odpowiedzi na apelację profesjonalny pełnomocnik działający w imieniu pozwanego wniósł o jej oddalenie i zasądzenie od każdego z powodów kosztów postępowania za II instancję wg norm przepisanych.

Na rozprawie apelacyjnej w dniu 17 sierpnia 2017 roku powodowie i ich pełnomocnik nie stawili się, a strona pozwana podtrzymała swoje stanowisko w sprawie.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja jako nieuzasadniona podlega oddaleniu.

Zaskarżony wyrok jest prawidłowy bowiem znajduje oparcie zarówno w zgromadzonym materiale dowodowym jak i obowiązujących przepisach prawa.

Sąd Okręgowy podziela ustalenia faktyczne, które zostały dokonane przez Sąd Rejonowy w oparciu o przeprowadzone dowody i przyjmuje za własne, co czyni zbędnym ich ponowne przytaczanie. (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 sierpnia 2001 roku, V CKN 348/00, LEX nr 52761).

Za niezasadny Sąd Okręgowy uznał zarzut naruszeni art. 328 § 2 KPC. Uzasadnienie Sądu I instancji spełnia bowiem wszystkie wymogi wskazanego wyżej przepisu. Przypomnieć przy tym należy, że skuteczne postawienie tego zarzutu może stanowić usprawiedliwioną podstawę wniesionego środka odwoławczego tylko wtedy, gdy uzasadnienie zaskarżonego wyroku nie zawiera wszystkich koniecznych elementów bądź zawiera tak oczywiste braki, które uniemożliwiają kontrolę przez sąd odwoławczy wydanego orzeczenia. Zarzut taki może się okazać skuteczny wyjątkowo i tylko wtedy, gdy apelujący wykaże, że wady w sporządzeniu uzasadnienia (w tym brak wszystkich wymaganych przez ten przepis elementów) miały istotny wpływ na wynik sprawy (por. np. wyrok SN z 04.03.2010, I CSK 439/09). Takich braków zaś kontrola instancyjna nie wykazała. Sąd I instancji wskazał w swoim uzasadnieniu podstawę faktyczną rozstrzygnięcia, a mianowicie: ustalenie faktów które uznał za udowodnione, dowodów na których się oparł oraz wyjaśnił przyczyny dla których tym dowodom dał wiarę a odmówił takiej wiarygodności twierdzeniom powodów. Sąd wyjaśnił też w swoim uzasadnieniu podstawę prawną wyroku i przytoczył w tym zakresie stosowne przepisy prawa. Okoliczność, że powodowie nie zgadza się z ustaleniami poczynionymi przez Sąd I instancji i dokonaną przez niego oceną dowodów, nie czyni jeszcze ich apelacji w tym zakresie zasadną.

W ocenie Sądu Okręgowego brak jest również podstaw do przypisania Sądowi pierwszej instancji zarzutu co do błędu w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, że pozwany wypłacił powodom dochodzone pozwem należności . Wskazać należy, iż zgodnie a art. art. 233 § 1 k.p.c. sąd pierwszej instancji musi ocenić wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego w sprawie materiału dowodowego a zatem, jak podkreśla się w orzecznictwie, z uwzględnieniem wszystkich dowodów przeprowadzonych w postępowaniu, jak również wszelkich okoliczności towarzyszących przeprowadzaniu poszczególnych dowodów i mających znaczenie dla oceny ich mocy i wiarygodności (orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 24 marca 1999 r., I PKN 632/98, OSNAPiUS 2000, nr 10, poz. 382).Przyjmuje się, że ramy swobodnej oceny dowodów muszą być zakreślone wymaganiami prawa procesowego, doświadczenia życiowego, regułami logicznego myślenia oraz pewnego poziomu świadomości prawnej, zgodnie z którymi sąd w sposób bezstronny, racjonalny i wszechstronny rozważa materiał dowodowy jako całość, dokonuje wyboru określonych środków dowodowych i ważąc ich moc oraz wiarygodność odnosi je do pozostałego materiału dowodowego (SN z dnia 20 marca 1980 r., II URN 175/79, OSNC 1980, nr 10, poz. 200; z dnia 29 października 1996 r. w sprawie III CKN 8/86 (OSNC 1997/3/30). Ustalenia faktyczne w oparciu o tak ocenione dowody nie mogą wykazywać błędów tak faktycznych tzn. nie mogą być sprzeczne z treścią dowodów, jak i logicznych (błędności rozumowania i wnioskowania). Z kolei podstawę wyroku może stanowić tylko całokształt okoliczności przedstawionych w toku rozprawy głównej i istniejących w chwili jej zamknięcia. Zdarza się, iż dowody przedstawiane przez strony na poparcie swoich twierdzeń są ze sobą sprzeczne. Na podstawie takiego materiału można zbudować dwa lub więcej stanów faktycznych, wzajemnie sprzecznych, które znajdą potwierdzenie w części dowodów. Jednak w ramach swobodnej oceny dowodów to Sąd orzekający jest uprawniony do wyboru jednej z nich na warunkach określonych w wyżej wskazanym przepisie art. 233 § 1 k.p.c. Na pełną aprobatę zasługuje w tym kontekście pogląd wyrażony przez Sąd Apelacyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 27 kwietnia 2006 r. w sprawie I ACa 1303/05 (LEX nr 214251), iż skuteczne postawienie zarzutu naruszenia przez sąd przepisu art. 233 § 1 k.p.c. wymaga wykazania, że sąd ten uchybił zasadom logicznego rozumowania lub doświadczenia życiowego, to bowiem może być jedynie przeciwstawione uprawnieniu sądu do dokonywania swobodnej oceny dowodów. Nie jest natomiast wystarczające przekonanie o innej niż przyjął sąd wadze (doniosłości) poszczególnych dowodów i ich odmiennej ocenie niż ocena sądu.

W świetle powyższych rozważań, w ocenie Sądu Okręgowego apelacja pełnomocnika powodów w zakresie zarzutu dotyczącego nieprawidłowości oceny dowodów, jest jedynie polemiką, wynikającą z własnej interpretacji poszczególnych dowodów i oceny ich mocy dowodowej, do której jest uprawniony wyłącznie sąd.

Podkreślić należy i omawianej sprawie istotnym był ustalenie, czy powodom zostały wypłacone przez pracodawcę sporne kwoty z tytułu ryczałtów za noclegi. Sąd Rejonowy w oparciu o zgromadzone w sprawie dowody przyjął, iż dochodzone należności z tytułu ryczałtów za noclegi, za okresy wskazane w pozwach, zostały powodom wypłacone w całości. Ustaleń w tym zakresie Sąd dokonał przede wszystkim w oparciu o przedstawione przez stronę pozwaną polecenia wyjazdu służbowego oraz rozliczenia diet, noclegów i wydatków podróży służbowej , które potwierdzają stanowisko strony pozwanej, że należności za podróże służbowe, w tym z tytułu należytych ryczałtów za noclegi zostały powodom wypłacone, co wynika z ich pokwitowań. Powodowie nie kwestionowali przy tym , iż osobiście składali podpisy potwierdzające odbiór w gotówce wskazanych w w/w dokumentach kwot po rozliczeniu danej podróży służbowej. Sąd przeprowadził ponadto dowód z zeznań świadków, pracowników pozwanego: A. N.. N. W., S. M., które potwierdziły, iż rozliczanie należności z tytułu podróży służbowych odbywało się na podstawie polecenia wyjazdu służbowego. Informacje dotyczące podróży służbowych, zawarte w poleceniach wyjazdu służbowego, wypełniali pracownicy pozwanego, najczęściej była to A. N.. Pracodawca wskazywał na druku przysługujące pracownikowi diety, jak również należność tytułu ryczałtu za noclegi (w walucie złotych polskich oraz euro) – sumując każdorazowo należności na rzecz każdego powoda z w/w tytułów, jak również wskazując wzięty pod uwagę do wyliczenia kurs waluty euro w konkretnej dacie. Na poleceniach wyjazdu widnieją własnoręcznie poczynione przez powoda podpisy w miejscach: „niniejszy rachunek przedkładam” oraz „kwituję odbiór”. Sąd Rejonowy wskazał przyczyny dla których w świetle przeprowadzonych dowodów nie uznał za prawdziwe twierdzeń powodów , iż podpisy na poleceniach wyjazdu podpisywali in blanco i spornych kwot nie porali, nie naruszając przy tym powołanych wyżej reguł określonych w art. 233 § 1k.p.c.

W oparciu w przytoczone w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku dowody i ich analizę , nie budzi w ocenie Sądu Okręgowego wątpliwości przyjęcie przez Sąd I instancji, iż powodowie otrzymali od pracodawcy dochodzone kwoty, których odbiór potwierdzali każdorazowo własnoręcznym podpisem . Druki poleceń wyjazdów służbowych przedstawione w toku postepowania przez stronę pozwaną z podpisami powodów potwierdzających wypłatę spornych należność stwarzały domniemanie ich wypłaty, natomiast powodowie w żaden sposób tego domniemania nie wzruszyli. Dodać należy, iż z twierdzeń powodów nie wynika, aby w toku zatrudnienia kiedykolwiek mieli wątpliwości co do rzetelności przedłożonych im do podpisu dokumentów , w tym, by kwestionowali obliczenia kwot , których odbiór kwitowali.

Podnieść ponadto należy, iż powodowie nie kwestionowali w toku postępowania przed Sądem Rejonowym, iż bywały sytuacje kiedy to zaliczki na poczet należności z tytułu podróży służbowej pracodawca przedawał im na konta bankowe, co również znajduje potwierdzenie w wypełnionych drukach rozliczenia diet, noclegów i wydatków podróży służbowej. Stąd też twierdzenia zawarte w uzasadnieniu apelacji, jakoby dowody przelewu poszczególnych kwot na konta powodów zaprzeczały same w sobie wypłatom pokwitowanym przez powodów, nie zasługują na akceptację.

W ten sam sposób należy odnieść się do podniesionej w apelacji kwestii związanej z brakiem podpisów powodów na dokumentach Kw, które z istoty swojej mają dla pracodawcy charakter porządkująco - księgowy i w żaden sposób nie mogą skutecznie podważyć przyjętej przez Sąd Rejonowy wiarygodności pokwitowań powodów na wskazanych wyżej dokumentach rozliczeniowych.

Sąd Okręgowy w pełni podziela stanowisko Sądu pierwszej instancji, iż powodowie, którzy nie kwestionowali autentyczności podpisów złożonych na w/w dokumentach, wbrew ciążących na nich obowiązkach nie wykazali w toku postepowania prawdziwości twierdzeń , iż pomimo powołania przez pozwanego tych właśnie dowodów, dochodzone należności nie zostały zaspokojone. Słusznie Sąd Rejonowy podkreślił przy tym, iż sąd nie ma obowiązku zarządzania dochodzenia w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie, jak również przeprowadzać z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy, zwłaszcza w sytuacji, gdy strona jest reprezentowana w procesie przez profesjonalnego pełnomocnika.

Reasumując Sąd Okręgowy nie znalazł podstaw do uwzględnienia zarzutu apelujących wskazującego na dowolną interpretację zebranego materiału dowodowego oraz sprzeczność ustaleń faktycznych poczynionych przez Sąd pierwszej instancji w oparciu o zebrany w toku postępowania materiał dowodowy. Zarzuty tak sformułowane są bezzasadne w badanej sprawie. Nie można bowiem mówić o przekroczeniu przez Sąd Okręgowy zasady swobodnej oceny dowodów określonej w art. 233 § 1 k.p.c.

Z przyczyn wyżej wskazanych apelacja powodów , jako nieuzasadniona podlega oddaleniu na podstawie art. 385 k.p.c.

O kosztach postępowania apelacyjnego orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. w związku z § 2 pkt 5, § 9 pkt 2, § 10 pkt 1 ppkt 1 Rozporządzeni Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych ( Dz. U.poz.1800 ze zm. ).