Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 19 czerwca 2017 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. odmówił G. W. (1) prawa do świadczenia przedemerytalnego wskazując, że podstawą prawną rozwiązania stosunku pracy u ostatniego pracodawcy było rozwiązanie umowy o pracę z powodu ogłoszenia likwidacji stanowiska pracy z przyczyn organizacyjnych, dotyczących zakładu pracy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jednolity Dz.U. z 2013 roku, poz. 674 ze zm.). Natomiast zgodnie z obowiązującymi przepisami, obligatoryjną przesłanką do przyznania świadczenia przedemerytalnego, w przypadku zakładu pracy zatrudniającego powyżej 20 pracowników, jest rozwiązanie stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracownika na mocy przepisów ustawy z dnia 13 marca 2003 roku o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz.U. nr 90, poz. 844 ze zm.).

W dniu 17 lipca 2017 roku wnioskodawca złożył odwołanie od powyższej decyzji, wnosząc o jej zmianę i przyznanie świadczenia przedemerytalnego.

Podniósł, że przyczyną rozwiązania z nim umowy o pracę była likwidacja stanowiska pracy, co znajduje odzwierciedlenie w sprostowanym świadectwie pracy. Wyjaśnił, że proces likwidacji stanowisk pracy z tych samych przyczyny co wnioskodawcy objął około 100 pracowników. Ponadto odwołujący wskazał, że kilkakrotnie zwracał się do pracodawcy o prawidłowy zapis dotyczący rozwiązania stosunku pracy. Niestety pracodawca nie zmienił świadectwa pracy, w złożonym zaś wyjaśnieniu jednoznacznie wskazał, że rozwiązanie z wnioskodawcą stosunku pracy nastąpiło z powodu likwidacji stanowiska pracy z przyczyn organizacyjnych. W ocenie skarżącego pracodawca nie chce zmienić zapisu w punkcie 3 w świadectwie pracy, gdyż wiąże się to z odprawą pieniężną.

Odpowiadając na odwołanie pismem z dnia 28 lipca 2017 roku pełnomocnik organu rentowego wniósł o jego oddalenie podtrzymując dotychczasową argumentację.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

G. W. (2) urodził się w dniu (...).

W dniu 20 marca 2017 roku wnioskodawca złożył wniosek o przyznanie prawa do świadczenia przedemerytalnego.

(wniosek o świadczenie przedemerytalne z dnia 20 marca 2017 roku, plik VIII akt ZUS)

Wnioskodawca był pracownikiem (...) S.A. w W. Oddział w Ł. od dnia 16 grudnia 2002 roku do dnia 30 kwietnia 2015 roku, zatrudnionym na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, w pełnym wymiarze czasu pracy, na stanowisku monter konserwator sieci telekomunikacyjnych. Miejscem pracy wnioskodawcy był teren województwa (...).

Nim przeszedł do (...) S.A. w W. wnioskodawca był pracownikiem (...) zatrudnionym na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony.

(umowa o pracę z dnia 12 grudnia 2002 roku k. 2 akt osobowych - wszyta koperta k. 17, zeznania wnioskodawcy e- protokół z dnia 7 lutego 2018 roku 00:23:19 - 00:28:44 płyta CD k. 35 w zw. z wyjaśnieniami e - protokół z dnia 27 listopada 2017 roku 00:02:16- 00:18:00 płyta CD k. 23)

Z dniem 15 stycznia 2015 roku wnioskodawca otrzymał od pracodawcy zawiadomienie o zamiarze rozwiązania umowy o pracę (wypowiedzenie warunków pracy i płacy).

(pismo z dnia 15 stycznia 2015 roku k. 33 akt osobowych - k. 17)

W dniu 21 stycznia 2015 roku wręczono wnioskodawcy wypowiedzenie warunków pracy i płacy umowy o pracę w części dotyczącej:

- stanowiska pracy określonej w §1 umowy, tj. monter konserwator sieci telefonicznych,

- wynagrodzenia określonego w §7 tj. 2340 zł brutto w IX kategorii osobistego zaszeregowania z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, który upłynie w dniu 30 kwietnia 2015 roku.

Pracodawca wskazał, iż przyczyną wypowiedzenia dotychczasowych warunków pracy jest upływ terminu umowy z (...) S.A. na konserwacje i utrzymanie sieci telefonicznej w strefie Ł. Północ i nieprzyjęcia przez (...) S.A. oferty (...) S.A. dalszego świadczenia usług utrzymania i konserwacji sieci.

Po upływie okresu wypowiedzenia tj. od dnia 1 maja 2015 roku zaproponowano wnioskodawcy nowe warunki umowy o pracę:

- stanowisko pracy: monter telekomunikacyjnych linii kablowych,

- wynagrodzenie w wysokości 10zł brutto za godzinę w X kategorii osobistego zaszeregowania.

Pozostałe warunki umowy o pracę nie ulegają zmianie.

(...) S.A. poinformowało wnioskodawcę, że jeżeli przed upływem połowy okresu wypowiedzenia to jest do dnia 15 marca 2015 roku nie złoży oświadczenia o odmowie przyjęcia nowych warunków umowy o pracę, będzie to równoznaczne z wyrażeniem zgody na proponowaną zmianę warunków umowy o pracę. W razie odmowy przyjęcia zaproponowanych warunków umowy o pracę, umowa ta rozwiąże się z upływem okresu wypowiedzenia tj. z dniem 30 kwietnia 2015 roku.

(pismo z dnia 21 stycznia 2015 roku k. 34 akt osobowych - k. 17)

Wnioskodawca pismem z dnia 27 stycznia 2015 roku poinformował pracodawcę, że zaproponowanych warunków nie przyjmuje.

(pismo z dnia 27 stycznia 2015 roku k. 35 akt osobowych - k. 17)

W świadectwie pracy z dnia 4 maja 2015 roku wystawionym wnioskodawcy przez (...) S.A. w W. jako przyczynę ustania stosunku pracy wskazano rozwiązanie umowy o pracę przez pracodawcę za wypowiedzeniem na podstawie art.30§1 punkt 2 k.p.

(świadectwo pracy z dnia 4 maja 2015 roku akt osobowych – k.17)

W sprostowanym świadectwie pracy z dnia 6 czerwca 2016 roku wystawionym wnioskodawcy jako przyczynę ustania stosunku pracy wskazano rozwiązanie umowy o pracę przez pracodawcę za wypowiedzeniem na podstawie art.30§1 pkt 2 k.p.- likwidacja stanowiska pracy.

(świadectwo pracy z dnia 6 czerwca 2016 roku - k. 17)

Pismem z dnia 22 maja 2017 roku (...) S.A poinformowało organ rentowy, że rozwiązanie stosunku pracy z G. W. (2) nastąpiło z powodu ogłoszenia likwidacji stanowiska pracy z przyczyn organizacyjnych dotyczących zakładu pracy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy art.2 punkt 29 litera b.

(pismo z dnia 22 maja 2017 roku k. 12 plik VIII akt ZUS)

(...) S.A. w W. zatrudniało w Ł. 184 osoby.

Oddział w Ł. został zlikwidowany, gdy pracodawca wnioskodawcy przegrał przetarg na świadczenie usług dla O. Polska na konserwację sieci w strefie Ł. Centrum. Pracownikom zatrudnionym na czas nieokreślony, złożono wypowiedzenia zmieniające - zmieniono stawkę stałą na godzinową i stanowisko pracy. Z 30 osób zatrudnionych na czas nieokreślony 3 pracowników zgodziło się na rozwiązanie stosunku pracy za porozumieniem stron reszta nie przyjęła zaproponowanych warunków. Część pracowników przeszła do (...) firmy (...), była to inna osobna spółka. Firma ta poszukiwała tylko pracowników, którzy zajmowali się naprawą i konserwacją sieci. Wnioskodawca nie przystąpił do rekrutacji w firmie (...).

(zeznania wnioskodawcy e- protokół z dnia 7 lutego 2018 roku 00:23:19 - 00:28:44 płyta CD k. 35 w zw. z wyjaśnieniami e - protokół z dnia 27 listopada 2017 roku 00:02:16- 00:18:00 płyta CD k. 23, zeznania świadka D. B. e - protokół z dnia 7 lutego 2018 roku 00:03:58- 00:11:48 płyta CD k. 35, zeznania świadka M. S. e - protokół z dnia 7 lutego 2018 roku 00:13:52- 00:21:24 płyta CD k. 35)

Do sierpnia 2016 roku wnioskodawca przebywał na zwolnieniu lekarskim.

(zeznania wnioskodawcy e- protokół z dnia 7 lutego 2018 roku 00:23:19 - 00:28:44 płyta CD k. 35 w zw. z wyjaśnieniami e - protokół z dnia 27 listopada 2017 roku 00:02:16- 00:18:00 płyta CD k. 23)

G. W. (2) nie przyjął zaproponowanych przez pracodawcę warunków wypowiedzenia z uwagi na fakt, że otrzymywałby niższe wynagrodzenie a miejscem pracy miała być W., przy czym obowiązki miały być wykonywane w O., do której pracowników miał dowozić już pracodawca na swój koszt. Jednak same wydatki na podróże wnioskodawcy do W. wyniosłyby go w około 800 - 1000 zł miesięcznie. G. W. (2) nie przyjął nowych warunków zatrudnienia, gdyż zarabiałby mniej i musiałby dojeżdżać. Ponadto jego centrum życiowe mieści się w Ł..

(zeznania wnioskodawcy e- protokół z dnia 7 lutego 2018 roku 00:23:19 - 00:28:44 płyta CD k. 35 w zw. z wyjaśnieniami e - protokół z dnia 27 listopada 2017 roku 00:02:16- 00:18:00 płyta CD k. 23)

(...) S.A., którzy złożyli pozew o odprawę w Sądzie dla Warszawy Pragi - Północ sprawę wygrały i mieli zmienione świadectwo pracy. Wnioskodawca nie występował z powództwem o zasądzenie odprawy pieniężnej.

(zeznania wnioskodawcy e- protokół z dnia 7 lutego 2018 roku 00:23:19 - 00:28:44 płyta CD k. 35 w zw. z wyjaśnieniami e - protokół z dnia 27 listopada 2017 roku 00:02:16- 00:18:00 płyta CD k. 23, zeznania świadka D. B. e - protokół z dnia 7 lutego 2018 roku 00:03:58- 00:11:48 płyta CD k. 3, zeznania świadka M. S. e - protokół z dnia 7 lutego 2018 roku 00:19:38- 00:21:24 płyta CD k. 35)

Od dnia 19 września 2016 roku G. W. (2) jest zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Pracy w Ł. jako bezrobotny. W okresie od 19 września 2016 roku do dnia 18 marca 2017 roku pobierał zasiłek dla osób bezrobotnych. Wnioskodawca nie odmówił bez uzasadnionej przyczyny propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej bądź zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych.

(zaświadczenie z 20 marca 2017 roku k. 3 plik VIII akt ZUS, zaświadczenie z dnia 20 marca 2017 roku k. 4 plik VIII akt ZUS)

Wnioskodawca na dzień 30 kwietnia 2015 roku legitymował się okresami składkowymi: w wymiarze 41 lat, 2 miesiące i 10 dni oraz i nieskładkowymi w wymiarze 1 rok, 4 miesiące i 27 dni.

(wyliczenia ZUS k. 16 plik VIII akt ZUS)

Pismem z dnia 18 grudnia 2017 roku (...) S.A. poinformowało, że stan zatrudnienia w Oddziale (...) na dzień 30 kwietnia 2015 roku wynosił 30 osób. W 2016 roku nie było pracowników w Oddziale (...), którym wypowiedziano umowy lub warunki i płace. (...) S.A. wyjaśniło, że obecnie nie zatrudnia pracowników na terenie Ł. oraz że 22 osoby zwolnione otrzymały odprawy w 2016 roku.

(pismo z dnia 18 grudnia 2017 roku - k. 28)

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie zgromadzonych dowodów zarówno w postaci dokumentacji osobowej z ostatniego zakładu pracy, dokumentów zebranych w aktach rentowych oraz sądowych, jak i osobowych źródeł dowodowych w postaci zeznań wnioskodawcy oraz powołanych w sprawie świadków będących współpracownikami wnioskodawcy w okresie jego zatrudnienia w (...) S.A. w W.. Zeznania te są logiczne, spójne, wiarygodne i wzajemnie się uzupełniają.

Ustalając stan faktyczny Sąd Okręgowy oddalił wniosek pełnomocnika organu rentowego o zwrócenie się do (...) S.A. w W. o podanie liczby zatrudnionych i zwolnionych pracowników w 2015 roku. Zarówno z zeznań wnioskodawcy jak i świadków wynika ilu pracowników było w ostatnim czasie zatrudnionych w spółce oraz ilu złożono wypowiedzenia zmieniające. W związku z tym nie było potrzeby dokładnego ustalania tych danych. Uwzględnienie powyższego wniosku prowadziłoby również do nieuzasadnionego przedłużenia postępowania w sytuacji wyjaśnienia wszystkich okoliczności niezbędnych do rozpoznania sprawy. W związku z tym wniosek podległa oddaleniu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie skutkując zmianą zaskarżonej decyzji.

Zgodnie z treścią art.2 ust.1 punkt 5 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 roku o świadczeniach przedemerytalnych (tekst jednolity Dz. U. z 2017 roku, poz. 2148), prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobie, która do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn dotyczących zakładu pracy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jednolity Dz.U. z 2016 roku poz. 645, z późn. zm.), w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 35 lat dla kobiet i 40 lat dla mężczyzn.

Zgodnie z ust.2 art.2 ww. ustawy, za okres uprawniający do emerytury, o którym mowa w ust.1, uważa się okres ustalony zgodnie z przepisami art.5-9, art.10 ust.1 oraz art.11 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Stosownie do treści ust.3 art.2 wyżej wymienionej ustawy świadczenie przedemerytalne przysługuje osobie określonej w ust.1 po upływie co najmniej 180 dni pobierania zasiłku dla bezrobotnych, o którym mowa w ustawie o promocji zatrudnienia, jeżeli osoba ta spełnia łącznie następujące warunki:

1) nadal jest zarejestrowana jako bezrobotna;

2) w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych;

3) złoży wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego 180-dniowy okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych.

Osoba ubiegająca się o świadczenie przedemerytalne musi spełniać łącznie przesłanki wymienione w art.2 ust.1 i wymienione w ust.3 art.2.

Zgodnie z art.2 ust.1 punkt 29 a ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jednolity Dz. U. z 2016 roku, poz. 645 z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o przyczynach dotyczących zakładu pracy - oznacza to rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn niedotyczących pracowników, zgodnie z przepisami o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników lub zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502, z późn. zm.), w przypadku rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z tych przyczyn u pracodawcy zatrudniającego mniej niż 20 pracowników.

Przyczyny niedotyczące pracowników wynikają z ustawy z 13 marca 2003 roku o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (tekst jednolity Dz.U. z 2015 roku, poz. 192 ze zm.). Uważa się za nie przyczyny ekonomiczne, organizacyjne, produkcyjne lub technologiczne powodujące konieczność dokonania tzw. zwolnień grupowych przez pracodawcę zatrudniającego co najmniej 20 pracowników. W wypadku pracodawcy zatrudniającego mniejszą ilość osób (do którego nie mają zastosowania przepisy ustawy z 13 marca 2003 roku) za „przyczyny dotyczące zakładu pracy” należy uważać takie same powody, jak wskazane powyżej. Jednoznacznie wskazuje na to określenie „z tych przyczyn” użyte w art.2 ust.1 punkt 29 lit. a ww. ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 15 maja 2008 roku, III AUa 1567/07).

Zastrzec także należy, że dla oceny zasadności przyznania świadczenia przedemerytalnego na podstawie cytowanej ustawy o świadczeniach przedemerytalnych nie ma znaczenia ilość zatrudnionych przez pracodawcę dokonującego rozwiązania z wnioskodawcą w chwili wręczenia mu pisma rozwiązującego z nim umowy o pracę, bowiem zgodnie z tą ustawą prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje także w przypadku rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy na podstawie kodeksu pracy.

W niniejszym postępowaniu wobec spełnienia przez ubezpieczonego przesłanki dotyczącej legitymowania się okresem składkowym i nieskładkowym w wymiarze ponad 40 lat należało rozstrzygnąć, czy jego zatrudnienie ustało w skutek rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy w rozumieniu przepisów ww. ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Zgodnie treścią art.2 ust.1 pkt 5 ww. ustawy o świadczeniach przedemerytalnych okoliczność ta stanowi niezbędną przesłankę nabycia świadczenia przedemerytalnego.

Ustalenia dokonane w toku przedmiotowej sprawy uzasadniają zmianę zaskarżonej decyzji. Przeprowadzone postępowanie sądowe wykazało bowiem, że wnioskodawca spełnił wymagane przez ustawodawcę warunki do uzyskania prawa do świadczenia przedemerytalnego określone w cytowanym art.2 ust.1 punkt 5 oraz ust.3 ww. ustawy o świadczeniach przedemerytalnych. Z dniem 30 kwietnia 2015 roku zakład pracy (...) S.A. w W. rozwiązał z ubezpieczonym stosunek pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy. Wyłączną przyczyną wypowiedzenia umowy o pracę były przyczyny ekonomiczne. Jak wynika z poczynionych w sprawie ustaleń faktycznych były pracodawca G. W. (2) z uwagi na upływ terminu umowy z (...) S.A. na konserwacje i utrzymanie sieci telefonicznej w strefie Ł. Północ i nie przyjęcia przez (...) S.A. oferty (...) S.A. dalszego świadczenia usług utrzymania i konserwacji sieci złożył pracownikom zatrudnionym na czas nieokreślony wypowiedzenia zmieniające dotyczyło to stawki stałej na godzinową i stanowisko pracy. Z 30 osób zatrudnionych na czas nieokreślony około 3 zgodziło się na rozwiązanie stosunku pracy za porozumieniem stron, pozostała część nie przyjęła zaproponowanych warunków. G. W. (2) nie przyjął zaproponowanych przez pracodawcę warunków wypowiedzenia, ponieważ jego wynagrodzenie uległoby znacznemu zmniejszeniu oraz zmienione miało być miejsce pracy na W. przy czym obowiązki miały być wykonywane w O., do której pracowników miał dowozić już pracodawca na swój koszt. Jednak same wydatki na podróże wnioskodawcy z Ł. - gdzie pozostaje jego centrum życiowe - do W. wyniosłyby go w około 800 - 1000 zł miesięcznie. Zatem G. W. (2) nie był zainteresowany propozycją byłego pracodawcy, ponieważ w sposób ewidentny nowe warunki zatrudnienia były mniej korzystniejsze. W tej sytuacji nie może być wątpliwości, że przyczyna rozwiązania stosunku pracy z wnioskodawcą leżały wyłącznie po stronie byłego pracodawcy, który z uwagi na przegranie przetargu nie miał możliwości zapewnienia swoim pracownikom dalszego wykonywania pracy na dotychczasowym terenie działania. Dodatkowo argumentem przemawiającym za taką tezą jest fakt, że pozostali pracownicy, z którymi (...) S.A. w W. rozwiązało stosunek pracy ponieważ nie przyjęli nowych warunków pracy i płacy, otrzymali od byłego pracodawcy poprawione świadectwa pracy oraz została wypłacona im odprawa pieniężne.

W ocenie Sądu uznać zatem należy, że umowa o pracę została rozwiązana
z wnioskodawcą na podstawie powołanego przepisu art.10 ust.1 ww. ustawy z dnia 13 marca 2003 roku o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników.

W związku z powyższym wnioskodawca spełnia wszystkie przesłanki wskazane
w przepisie art.2 ust.1 punkt 5 ww. ustawy o świadczeniach przedemerytalnych.

Spełnił również przesłanki określone w ust.3 art. 2 ustawy.

Wobec powyższego Sąd na postawie art.477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał G. W. (2) prawo do świadczenia przedemerytalnego odm dnia 21 marca 2017 roku.

W zakresie daty przyznania świadczenia, Sąd oparł się na przepisie art.7 ust.1 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych, z którego wynika, że prawo do świadczenia przedemerytalnego ustala się na wniosek osoby zainteresowanej od następnego dnia po dniu złożenia wniosku wraz z dokumentami, o których mowa w ust. 3.

Z tych wszystkich względów Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

(E.W.)

ZARZĄDZENIE

1.  Odpis wyroku wraz z uzasadnienie doręczyć pełnomocnikowi ZUS i ubezpieczonemu, z pouczeniem o prawie, terminie i sposobie złożenia apelacji.

2.  Doręczyć pełnomocnikowi ZUS odpis protokołu rozprawy z dnia 7.02.2018 r.

26 lutego 2018 roku