Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 24 lutego 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił wnioskodawczyni Z. S. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu decyzji wskazano ,że wnioskodawczyni nie jest osobą niezdolną do pracy / decyzja w aktach ZUS/.

W dniu 23 marca 2016 roku wnioskodawczyni odwołała się od powyższej decyzji. W uzasadnieniu wskazała , ze w jej ocenie jest całkowicie niezdolna do pracy. Przebyła zabieg usunięcia jednej nerki i narządów rodnych, leczy się na astmę , cierpi na dolegliwości kręgosłupa i układu krążenia. Wnioskodawczyni jest zarejestrowana jako bezrobotna ale nie ma dla niej ofert pracy. Organ rentowy nie uwzględnił realnych możliwości podjęcia przez nią pracy. Niezdolność do pracy nie może być oceniana w oderwaniu od uwarunkowań ekonomicznych/ odwołanie k- 2-4

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania . Podtrzymał argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji/ odpowiedź na odwołanie k- 6-7/

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Wnioskodawczyni Z. S. urodziła się (...).

Wnioskodawczyni ukończyła szkolę podstawową .Przepracowała ok. 30 lat jako pracownik produkcyjny, dróżnik , gospodarz domu.

Od dnia 13 maja 2013 roku wnioskodawczyni miała przyznaną rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy do dnia 30 czerwca 2015 roku / decyzja w aktach ZUS/. Decyzją z dnia 1 lipca 2015 roku ZUS I Oddział w Ł. odmówił wnioskodawczyni prawa do renty na dalszy okres./ decyzja w aktach ZUS/.

W dniu 15 stycznia 2016 roku wnioskodawczyni złożyła wniosek o przyznanie jej renty/ wniosek w aktach ZUS/. Wobec powyższego została skierowana na badanie do lekarza orzecznika ZUS. Orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS z dnia 2 lutego 2016 roku wnioskodawczyni nie została uznana za niezdolną do pracy /orzeczenie lekarza orzecznika w aktach ZUS/.

Wnioskodawczyni złożyła sprzeciw od powyższego orzeczenia do komisji lekarskiej ZUS/ Orzeczeniem komisji lekarskiej ZUS z dnia 19 lutego 2016 roku wnioskodawczyni nie została uznana za niezdolną do pracy./ orzeczenie w aktach ZUS/.

W opinii lekarza pulmonologa , specjalisty chorób płuc, wnioskodawczyni cierpi na astmę oskrzelową o łagodnym przebiegu z okresowymi zaostrzeniami infekcyjnymi. Astma ma przebieg łagodny, z dobrą reakcją na stosowane leki wziewne, z upośledzeniem wentylacji płuc stopnia umiarkowanego w badaniu spirometrycznym. Przebieg astmy nie wymaga intensyfikacji leczenia ambulatoryjnego ani hospitalizacji z powodu zaostrzeń choroby. Stopień zaawansowania astmy u wnioskodawczyni nie narusza sprawności jej organizmu w stopniu powodującym długotrwałą niezdolność do pracy zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami. Okresowe zaostrzenia infekcyjne mogą być leczone w ramach krótkotrwałych niezdolności do pracy. Wnioskodawczyni jest osobą zdolną do pracy / opinia pisemna biegłej pulmonolog k- 54-55/

W opinii biegłego lekarza ortopedy i specjalisty rehabilitacji medycznej wnioskodawczyni cierpi na wielopoziomowe zmiany zwyrodnieniowo dyskopatyczne kręgosłupa lędźwiowo krzyżowego z pjm L4-L5 z okresowym zespołem bólowym . U wnioskodawczyni występuje dobry zakres ruchomości kręgosłupa. Mobilność wnioskodawczyni jest również prawidłowa. Chód wnioskodawczyni jest prawidłowy , staje na palcach i na piętach. Oś kręgosłupa jest dobrze zachowana a talia jest porównywalna. Ruchomość stawów kończyn dolnych i górnych jest prawidłowo zachowana tak samo jak siła mięśniowa . Wnioskodawczyni jest osobą zdolną do pracy. Stwierdzone zmiany wymagają periodycznego leczenia w ramach zasiłku chorobowego. Ale nie upośledzają czynności narządu ruchu wnioskodawczyni. W stopniu dającym podstawę do uznania jej za niezdolną do pracy. W opinii ortopedy wnioskodawczyni jest osobą niezdolną do pracy./ opinia ortopedy , specjalisty rehabilitacji medycznej k- 56-58

W opinii biegłego internisty wnioskodawczyni uskarża się na nadciśnienie tętnicze, które dobrze jest kontrolowane lekami, bez powikłań ze strony serca. U wnioskodawczyni występuje stan po rozpoznanym w 2006 roku guzie nerki, leczonym operacyjnie w 2012 roku. U wnioskodawczyni wystąpił rak jednokomórkowy, bez przerzutów. Nie występują cechy wznowy procesu rozrostowego. Ponadto u wnioskodawczyni występują zmiany zwyrodnieniowo dyskopatyczne odcinka L/S kręgosłupa z objawowym zespołem bólowym .Wnioskodawczyni cierpi na otyłość. Na czczo występuje u niej glikemia leczona preparatem M.. Ponadto wnioskodawczyni choruje na nerwicę. Z punktu widzenia schorzeń internistycznych wnioskodawczyni nie jest niezdolna do pracy. Ciśnienie tętnicze krwi jest dobrze kontrolowane lekami. Nie stwierdza się objawów niewydolności krążenia czy oddychania. Nie występuje również proces wznowy procesu nowotworowego oraz przerzutów. / opinia biegłego internisty k- 89-92/.

W opinii biegłego neurologa u wnioskodawczyni występują zmiany zwyrodnieniowo dyskopatyczne kręgosłupa, szczególnie odcinka lędźwiowo krzyżowego, bez istotnych deficytów neurologicznych. Wnioskodawczyni od wielu lat odczuwa bóle kręgosłupa, szczególnie odcinka lędźwiowo krzyżowego , bóle wielostawowe, szczególnie koalan , barków i nadgarstków. Wnioskodawczyni uskarża się też na zawroty głowy i znaczną nerwowość. Schorzenia neurologiczne na jakie cierpi wnioskodawczyni nie powodują u niej niezdolności do pracy / opinia neurologiczna k- 106-108/. U wnioskodawczyni poza osłabieniem czucia w lewej dolnej kończynie nie występuje żaden deficyt neurologiczny. Stan kręgosłupa wnioskodawczyni nie stanowi u niej przeciwwskazania do rehabilitacji. Przeciwwskazania takie wynikają z innych schorzeń na jakie uskarża się wnioskodawczyni. Wcześniej przyznana renta wnioskodawczyni nie była z przyczyn neurologicznych ale w związku z chorobą nowotworową .Stan kręgosłupa wnioskodawczyni nie był podstawą przyznania jej renty./ opinia uzupełniająca neurologa k- 141-142/.

W opinii biegłego chirurga u wnioskodawczyni nie występują schorzenia chirurgiczne , które powodowałyby u niej niezdolność do pracy. U wnioskodawczyni występuje polip pęcherzyka żółciowego i otyłość. Wnioskodawczyni z przyczyn chirurgicznych jest zdolna do pracy. Wnioskodawczyni nie choruje na schorzenia , które wymagałyby leczenia chirurgicznego./ opinia biegłego chirurga k- 110-110 odw/.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie materiału dowodowego zebranego w sprawie opierając się na dokumentach załączonych do akt sprawy oraz złożonych do akt jak też opiniach biegłych. W ocenie Sądu opinie biegłych w pełni pozwalają ocenić stan zdrowia wnioskodawczyni i jej zdolność do pracy. W ocenie Sądu są one spójne , konsekwentne i logiczne. Przed ich wydaniem biegli zapoznali się z dokumentacją medyczną dostępną w sprawie , w tym przedłożoną przez wnioskodawczynię jak i zbadali wnioskodawczynię. Sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności pozwalających na zdyskredytowanie wydanych opinii i ich pominięcie przy orzekaniu. Opinie w swojej treści są logiczne i nie zawierają żadnych wewnętrznych sprzeczności. Postawione rozpoznania co do schorzeń na jakie choruje wnioskodawczyni wzajemnie są zbieżne. Biegły internista wskazał na konieczność przebadania wnioskodawczyni przez lekarza chirurga i neurologa . Wobec treści opinii Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych obu tych specjalizacji. Wszyscy biegli zgodnie wskazali natomiast ,że nie ma potrzeby aby wnioskodawczynię badali jeszcze inni biegli poza powołanymi przez Sąd. Biegli w swoich opiniach zgodnie wskazali ,że wnioskodawczyni nie jest osobą niezdolną do pracy a ewentualne zaostrzenia schorzeń mogą być leczone w ramach czasowych zwolnień lekarskich. W ocenie Sądu biegła neurolog wyjaśniła w opinii uzupełniającej wszystkie wątpliwości zgłaszane przez pełnomocnika wnioskodawczyni.

Należy dodać, że dowód z opinii biegłego ma szczególny charakter, a mianowicie korzysta się z niego w wypadkach wymagających wiadomości specjalnych. Do dowodów tych nie mogą więc mieć zastosowania wszystkie zasady o prowadzeniu dowodów, a w szczególności art. 217 § 1 k.p.c. W konsekwencji nie można przyjąć, że Sąd obowiązany jest dopuścić dowód z kolejnych biegłych w każdym wypadku, gdy złożona opinia jest niekorzystna dla strony. Sąd ma obowiązek dopuszczenia dowodu z opinii kolejnych biegłych lub z opinii instytutu, jedynie wtedy, gdy zachodzi tego potrzeba, a więc wówczas gdy opinia złożona już do sprawy zawiera istotne braki, względnie też nie wyjaśnia istotnych okoliczności (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15 lutego 1974 roku II CR 817/73, nie publ.)

Sąd oddalił wniosek pełnomocnika wnioskodawczyni o przesłuchanie jej jako strony na okoliczność braku możliwości zatrudnienia. Okoliczność ta nie ma bowiem znaczenia dla rozpoznania sprawy .

Sąd zważył , co następuje :

Odwołanie wnioskodawczyni nie jest zasadne i podlega oddaleniu.

Zgodnie z treścią art. 57 pkt. 1 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162 poz. 1118 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu , który spełnił łącznie następujące warunki:

1) jest niezdolny do pracy;

2) ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

3) niezdolność do pracy powstała w okresach, wskazanych w przepisach ustawy.

Warunki powyższe muszą być spełnione kumulatywnie. Zgodnie z treścią przepisu art. 12 powyższej ustawy niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie roku je odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy. Częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Na mocy przepisu art.13 ust. 1 powyższej ustawy przy ocenie stopnia i przewidywanego okresu niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji oraz możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne.

W rozpoznawanej sprawie okolicznością sporną między stronami jest wyłącznie brak spełnienia przez wnioskodawczynię przesłanki niezdolności do pracy w dacie wydania spornej decyzji. Nie jest natomiast przedmiotem sporu spełnianie przez wnioskodawczynię pozostałych przesłanek przyznania prawa do renty w świetle przepisów powyższej ustawy.

Jak wynika z postępowania sądowego i treści opinii biegłych wnioskodawczyni nie jest osobą niezdolną do pracy (zarówno częściowo jak i całkowicie) .

Niewątpliwie wnioskodawczyni nie jest osobą w pełni sprawną o czym świadczą opinie biegłych i postawione w nich rozpoznania. Nie oznacza to jednak automatycznie ,iż jest osobą niezdolną do pracy w rozumieniu powyżej cytowanych przepisów. Zmiany chorobowe jakie występują u wnioskodawczyni nie upośledzają u niej zdolności do pracy w stopniu całkowitym czy nawet częściowym.

Biegli opiniujący w sprawie wskazali ,iż wnioskodawczyni leczy się na szereg schorzeń ale ich zaostrzenia mogą być leczone w ramach okresowych zwolnień lekarskich. Stan zdrowia wnioskodawczyni niewątpliwie wymaga systematycznej kontroli lekarskiej i stosowania, nawet w sposób przewlekły zaleconych przez specjalistów leków. Orzekając w sprawie Sąd miał również na uwadze ,iż jest zjawiskiem powszechnym ,iż z upływem lat organizm człowieka starzeje się a co za tym idzie obniża się sprawność psychomotoryczna i fizyczna. Z reguły powoduje to obniżenie samopoczucia i odczuwanie w większym zakresie skutków dolegliwości na jakie dana osoba uskarża się. Oceniając stan zdrowia wnioskodawczyni Sąd nie może opierać się na subiektywnych dolegliwościach na jakie uskarża się wnioskodawca ale musi brać pod uwagę obiektywne okoliczności , obiektywne symptomy dotyczące stanu zdrowia. Jak wynika z opinii biegłych stan zdrowia wnioskodawczyni nie uzasadnia orzeczenia wobec niej niezdolności do pracy..

Należy wskazać ,iż o niezdolności do pracy nie decyduje sam fakt występowania schorzeń, lecz ocena czy i w jakim zakresie wpływają one na utratę zdolności do pracy zgodnej z posiadanymi kwalifikacjami. Decydująca dla stwierdzenia niezdolności do pracy jest utrata możliwości wykonywania pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu przy braku rokowania odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. (vide: wyrok SA w Szczecinie w sprawie III AUa 254/13 z dnia 18.09.2013r, Lex 1378800, wyrok SA w Katowicach w sprawie III AUa 2183/12 z dnia 9.07.2013 , Lex 1363251) .

Podkreślić należy ,iż złe samopoczucie wnioskodawcy i jego i subiektywne odczucia dotyczące stanu zdrowia nie mogą stanowić podstawy do orzeczenia o jego niezdolności do pracy . W wyroku z dnia 20.05.2013 roku SN w sprawie o sygn.. akt I UK 650/12 (Lex 1341963) wskazał ,iż podstawą do przyznania świadczenia jest przygotowana przez biegłych ocena stanu zdrowia osoby ubiegającej się o nie. Nie są brane pod uwagę subiektywne odczucia zainteresowanego. Pogląd ten w pełni podziela Sąd orzekający. W tym miejscu należy również zwrócić uwagę ,iż stan zdrowia wnioskodawczyni niewątpliwie uzasadnia konieczność przyjmowania leków czy okresowej kontroli lekarskiej. Szczególnie dotyczy to schorzeń pulmonologicznych czy nadciśnienia tętniczego. Oba te schorzenia mają niewątpliwie charakter przewlekły. To samo dotyczy monitorowania stanu zdrowia z uwagi na przebytą w przeszłości operację onkologiczną. Niezdolności do pracy pojawiające się okresowo np. w wyniku wystąpienia zaostrzenia dolegliwości uzasadniają podjęcie leczenia ale w ramach udzielanych zwolnień lekarskich. Samo tylko istnienie schorzeń ( np. takich jak astma czy nadciśnienie tętnicze) powodujących konieczność pozostawania w stałym leczeniu nie stanowi samodzielnej przyczyny uznania częściowej lub całkowitej niezdolności do pracy, chociaż w pewnych okresach wymaga czasowych zwolnień lekarskich. Upośledzenie organizmu nie jest wystarczającą przesłanką przyznania renty, w sytuacji, gdy mimo tego upośledzenia możliwe jest podjęcie dotychczasowej pracy i systematyczne leczenie schorzenia.( vide wyrok SA w Krakowie z dnia 5.03.2013 roku w sprawie III AUa 1208/12 Lex 1294800, postanowienie SN z dnia 11.06.2013 r w sprawie II UK 65/13 Lex nr 1363198). Schorzenia na jakie uskarża się wnioskodawczyni nie uniemożliwiają jej wykonywanie pracy zgodnej z kwalifikacjami, mimo ,że ewidentnie istnieją u wnioskodawczyni. Wobec powyższego u wnioskodawczyni nie występowała niezdolność do pracy w rozumieniu przepisów cytowanej powyżej ustawy na dzień wydania zaskarżonej decyzji.

Wobec powyższego Sąd oddalił odwołanie.