Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 19 grudnia 2018 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący SSO Barbara Bojakowska

Sędziowie SSO Elżbieta Zalewska-Statuch (spr.)

SSO Katarzyna Powalska

Protokolant sekretarz sądowy Elwira Kosieniak

po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 2018 roku w Sieradzu

na rozprawie sprawy

z wniosku K. N.

z udziałem K. P. (1)

o podział majątku wspólnego

na skutek apelacji uczestnika postępowania

od postanowienia Sądu Rejonowego w Sieradzu

z dnia 14 maja 2018 roku, sygnatura akt I Ns 251/10

postanawia:

1.  oddalić apelację;

2.  ustalić, że każdy z zainteresowanych ponosi koszty postępowania apelacyjnego związane ze swoim udziałem w sprawie.

Sygn. akt I Ca 491/18

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 14 maja 2018 roku Sąd Rejonowy w Sieradzu
w sprawie o sygn. akt I Ns 251/10 z wniosku K. N. z udziałem K. P. (1) o podział majątku wspólnego ustalił, że w skład majątku wspólnego byłych małżonków wchodzą:

a/ środki pieniężne w wysokości 2 978 908 zł należne z tytułu sprzedaży zabudowanej nieruchomości położonej w S. przy ul. (...), stanowiącej działkę o numerze (...), dla której w Wydziale Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w Sieradzu prowadzona jest księga wieczysta (...);

b/ środki pieniężne w wysokości 173 741 zł należne z tytułu sprzedaży nieruchomości położonej w S. przy ul. (...), stanowiącej działkę o numerze (...), dla której
w Wydziale Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w Sieradzu prowadzona jest księga wieczysta (...);

c/ środki pieniężne w wysokości 153 314 zł należne z tytułu sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w O., stanowiącej działkę
o numerze (...) i prawa własności budynku stanowiącego odrębny od gruntu przedmiot własności, dla której w Wydziale Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w Ostrzeszowie prowadzona jest księga wieczysta (...);

d/ środki pieniężne w wysokości 75 426 zł należne z tytułu sprzedaży samochodu marki C. (...) o numerze rejestracyjnym (...);

e/ środki pieniężne w wysokości 57 500 zł należne z tytułu sprzedaży samochodu marki B. o numerze rejestracyjnym (...);

f/ środki pieniężne w wysokości 19 947 zł należne z tytułu sprzedaży samochodu marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...);

g/ środki pieniężne w wysokości 15 100 zł należne z tytułu sprzedaży samochodu marki S. o numerze rejestracyjnym (...);

h/ środki pieniężne w wysokości 20 231 zł należne z tytułu sprzedaży samochodu marki S. o numerze rejestracyjnym (...); i/ nakłady na zabudowaną nieruchomość położoną w S. przy ul. (...), oznaczoną numerem(...), dla której w Wydziale Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego
w S. prowadzona jest księga wieczysta (...) o wartości 20 076 zł.

Sąd dokonał podziału tego majątku w ten sposób, że przyznał go wyłączną własność uczestnika zasądzając od niego na rzecz wnioskodawczyni spłatę w wysokości 1 757 121,50 zł, płatną w 3 ratach, płatnych w terminach wskazanych w punkcie 5 zaskarżonego postanowienia.

Sąd umorzył postępowanie co do ruchomości stanowiących wyposażenie nieruchomości położonej w miejscowości P. w Grecji oraz co do składników majątkowych wymienionych w punktach B,C,D,E,Fi I wniosku oraz oddalił wniosek o podział majątku w pozostałym zakresie.

Sąd zasądził od stron na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Sieradzu kwoty wskazane w punktach 6 i 7 postanowienia z tytułu zwrotu wydatków wyłożonych tymczasowo przez Skarb Państwa i w punkcie 8 postanowienia ustalił, że w pozostałym zakresie wnioskodawczyni i uczestnik ponoszą koszty postępowania związane ze swoim udziałem
w sprawie.

Rozstrzygnięcie zostało wydane w oparciu o następujące ustalenia i wnioski.:

K. N. i K. P. (1) zawarli związek małżeński w dniu
15 października 1988 r. przed Kierownikiem Urzędu Stanu Cywilnego w S.. Wyrokiem Sądu Okręgowego w Sieradzu z dnia 4 lipca 2007 r. wydanym w sprawie sygn. akt I 1C 189/05 małżeństwo zainteresowanych zostało rozwiązane przez rozwód – z ich obopólnej winy. Orzeczenie to stało się prawomocne z dniem 31 marca 2008 r. W trakcie trwania małżeństwa zainteresowani nie zawierali umów majątkowych małżeńskich. Wnioskodawczyni i uczestnik postępowania mają z małżeństwa troje dzieci – dwóch synów w wieku 28 lat i 27 lat oraz córkę w wieku 25 lat. Jeszcze przed zawarciem związku małżeńskiego pomiędzy zainteresowanymi, w dniu 16 maja 1984 r. uczestnik – jako indywidualny przedsiębiorca - zarejestrował pierwszą swoją działalność gospodarczą - początkowo pod firmą (...)
a następnie pod firmą Przedsiębiorstwo Produkcyjno – Handlowe (...). W okresie od dnia 1 lutego 1989 r. do dnia 31 grudnia 1995 r. wnioskodawczyni – jako osoba współpracująca z uczestnikiem (zatrudniona przez niego) podlegała ubezpieczeniu społecznemu. Na podstawie umowy z dnia 2 stycznia 1993 r. zawartej pomiędzy K. P. (1), a jego matką K. P. (2) została zawiązana spółka cywilna (...) C. A. z siedzibą w S.. Zawierając tę umowę, uczestnik wniósł do spółki opisany w umowie udział rzeczowy o wartości 20.000.000.000 zł (przed denominacją) w postaci własności majątku i innych praw, a mianowicie: maszyny i urządzenia tworzące linie technologiczne, obiekty oraz infrastrukturę zabezpieczającą produkcję i marketing, program produkcji na rynek krajowy i na eksport, znajomość rynku polskiego i rynków zagranicznych, międzynarodowe kontakty handlowe, zabezpieczenie kadrowe dla działalności, markę
i znajomość firmy w kraju i zagranicą, znak firmowy, sprzęt transportowy i pojazdy samochodowe (samochód marki T. (...) – rok produkcji 1991, samochód marki L. – rok produkcji 1991, dwa samochody marki L. – rok produkcji 1992, samochód marki F. (...) – rok produkcji 1985, samochód marki A. – rok produkcji 1983) oraz materiały, wyroby gotowe i towary handlowe, a K. P. (2) – gotówkę w wysokości 250.000.000,00 zł (przed denominacją), samochód osobowy marki T. (...) o wartości 120.000.000,00 zł (przed denominacją) oraz rozeznanie i umiejętności marketingowe. W dniu 15 stycznia 1994 r. został zawarty aneks do umowy spółki cywilnej, którym – wobec pogarszającego się stanu zdrowia wspólniczki K. P. (2) i niemożności świadczenia przez nią usług marketingowych - przysługujący jej udział w zyskach i stratach spółki został obniżony z 1,85 % do 0,2 % wysokości wkładu wspólników, nie więcej jednak niż 30.000.000 zł (przed denominacją). Aneksem z dnia 20 grudnia 1995 r., przyjęto do spółki cywilnej wnioskodawczynię, która wniosła swój udział w gotówce w kwocie 6.000,00 zł oraz w postaci świadczenia osobistego pracy, obejmując przy tym 0,20 % udziałów w spółce (dotychczas należących do K. P. (1)), w taki sam sposób uczestnicząc również w stratach. Aneksem z dnia 16 maja 1996 r. spółka rozliczyła się z K. P. (2), która wystąpiła z niej z dniem 31 marca 1996 r., w związku z pogarszającym się stanem zdrowia.
Od tego momentu udziały wspólników w zyskach wynosiły: 99,80 % (uczestnik postępowania) i 0,20 % (wnioskodawczyni). W taki sam sposób uczestniczyli oni również w stratach. W dniu 22 kwietnia 1996 r. wnioskodawczyni udzieliła mężowi pełnomocnictwa
w formie aktu notarialnego, którym upoważniła go do dokonywania w jej imieniu i na jej rzecz wszelkich czynności prawnych, do zbywania i nabywania nieruchomości, rzeczy ruchomych
i praw majątkowych, do występowania przed wszelkimi instytucjami, urzędami i organami we wszelkich sprawach dotyczących spółki cywilnej (...) C. A., w tym do zawierania wszelkich umów, ugód, zaciągania zobowiązań i zwalniania z długów, podpisywania weksli, czeków i wszelkich innych dokumentów, udzielania wszelkich poręczeń i gwarancji, do odbioru i kwitowania przesyłek, przekazów i wszelkich świadczeń pieniężnych i niepieniężnych należnych jej z jakiegokolwiek bądź tytułu i do wszystkich innych czynności prawnych, jeżeli okaże się to potrzebne tak dla prowadzenia spraw spółki i dla jej potrzeb oraz do zbycia pod tytułem darmym i odpłatnym, także na rzecz pełnomocnika na warunkach według uznania pełnomocnika wszystkich nieruchomości, rzeczy ruchomych i praw majątkowych będących własnością K. N.. W dniu 9 stycznia 1991 r. K. P. (1) i K. P. (3) nabyli na zasadach małżeńskiej wspólności ustawowej nieruchomość położoną w S. przy ul. (...) (...), oznaczoną numerem ewidencyjnym (...). W dniu 13 maja 1992 r. K. P. (1) i K. P. (3) nabyli na zasadach małżeńskiej wspólności ustawowej zabudowaną nieruchomość położoną w S., przy ulicy (...), stanowiącą działkę o numerze ewidencyjnym (...). W dniu 2 stycznia 1993 r. K. i K. małżonkowie (...) nabyli na współwłasność łączną – jako wspólnicy spółki cywilnej C.A.S. C. A. z siedzibą w S. – zabudowaną nieruchomość położoną w miejscowości C., gmina S.
o obszarze (...), stanowiącą działkę o numerze ewidencyjnym (...). W dniu 2 marca 1995 r. K. P. (1) i K. P. (2) nabyli na współwłasność łączną – jako wspólnicy spółki cywilnej C.A.S. C. A. – prawo użytkowania wieczystego nieruchomości, położonej w miejscowości T., gmina B. wraz ze znajdującym się na niej trzykondygnacyjnym budynkiem hotelowo - gastronomicznym wykorzystywanym jako zajazd o nazwie (...), stanowiącym odrębny od gruntu przedmiot własności. W dniu 21 października 1995 r. K. P. (1) i K. P. (2) nabyli na współwłasność łączną – jako wspólnicy spółki cywilnej (...) C. A. – prawo użytkowania wieczystego nieruchomości, położonej w miejscowości W., oznaczonej numerem ewidencyjnym (...) wraz ze znajdującym się na niej pawilonem handlowym stanowiącym odrębny od gruntu przedmiot własności.

W dniu 29 sierpnia 1996 r. K. i K. małżonkowie (...) nabyli na współwłasność łączną – jako wspólnicy spółki cywilnej (...) C. A. – odrębną własność lokalu użytkowego znajdującego się w pawilonie handlowym numer pięć
w miejscowości S. przy ulicy (...), prawo użytkowania wieczystego 6.634/10.000 części nieruchomości położonej w miejscowości S., oznaczonej numerem ewidencyjnym (...) oraz prawo użytkowania wieczystego 80/10.000 części nieruchomości położonej w miejscowości S., oznaczonej numerem ewidencyjnym (...). W dniu 28 grudnia 1996 r. K. P. (1) i K. P. (3) nabyli na zasadach małżeńskiej wspólności ustawowej prawo użytkowania wieczystego nieruchomości, położonej w miejscowości O., oznaczonej numerem ewidencyjnym (...) wraz
ze znajdującym się na niej budynkiem, stanowiącym odrębny od gruntu przedmiot własności W dniu 30 grudnia 1996 r. K. i K. małżonkowie (...) nabyli na współwłasność łączną – jako wspólnicy spółki cywilnej (...). C. A. - nieruchomość zabudowaną murowanym pawilonem handlowym, położoną w miejscowości P. przy ul. (...), oznaczoną numerem ewidencyjnym (...) oraz prawo użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w miejscowości P., oznaczonej numerem ewidencyjnym (...) wraz ze znajdującym się na niej w 3/5 częściach murowanym pawilonem handlowym stanowiącym odrębny od gruntu przedmiot własności. W dniu 26 lutego 1997 r. K. i K. małżonkowie (...) nabyli na współwłasność łączną – jako wspólnicy spółki cywilnej (...). C. A. - zabudowaną murowanym pawilonem handlowym nieruchomość, położoną w miejscowości P., oznaczoną numerem ewidencyjnym (...). Po ślubie zainteresowani zamieszkali w budynku mieszkalnym znajdującym się na terenie nieruchomości, położonej w S. przy ul. (...) - stanowiącej wyłączną własność uczestnika postępowania. W trakcie małżeństwa małżonkowie (...) przeprowadzili modernizację wspomnianego budynku mieszkalnego. Polegała ona na montażu: marmurowych płyt w holu
i kuchni, boazerii dębowej z materiałowymi kasetonami w holu oraz boazerii dębowej
z kasetonami materiałowymi wraz z balustradą, szafą, wieszakami i lustrem na terenie klatki schodowej. Ponadto, w trakcie małżeństwa zainteresowani założyli na parterze domu sztukaterie sufitowe oraz granitowe schody na klatce schodowej. Prace te zostały sfinansowane z pieniędzy przekazanych zainteresowanym przez rodziców wnioskodawczyni i jej wujostwo
z Niemiec. Aktualna wartość rynkowa tych nakładów – z uwzględnieniem ich stanu na dzień 31 marca 2008 r. – wynosi 20.076 zł.

W dniu 23 lutego 1999 r. K. P. (1) i K. P. (3) nabyli na zasadach wspólności ustawowej zabudowaną nieruchomość położoną w Grecji, w miejscowości P..

W 2000 r. zainteresowani nabyli jacht motorowy typu G. (...). Umową darowizny z dnia 16 stycznia 2001 r., K. i K. małżonkowie (...) działający jako wspólnicy spółki cywilnej (...) C. A. z siedzibą
w S., darowali na rzecz swych dzieci: R. P., P. P. i K. P. (4) – w równych udziałach po 1/3 na rzecz każdego z nich - zabudowaną nieruchomość położoną w miejscowości C., gmina S. o obszarze 58a, stanowiącą działkę o numerze ewidencyjnym (...).

Pod koniec 2000 r. nasiliły się konflikty wśród zainteresowanych, co skutkowało wszczęciem przeciwko uczestnikowi postępowania karnego.

W dniu 6 października 2005 r. Sąd Rejonowy w Sieradzu VII Wydział Grodzki uznał K. P. (1) za winnego tego, że: w okresie od listopada 2001 r. do września 2002 r. w S., jak też w czasie wspólnych wakacji w Grecji, działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu zmuszenia żony K. P. (3) do wyrażenia zgody na umowne rozwiązanie małżeńskiej wspólności ustawowej kilkakrotnie stosował wobec niej przemoc fizyczną polegającą na uderzaniu jej rękami, szarpaniu za włosy, popychaniu na sprzęty domowe i rzucaniu w nią różnego rodzaju przedmiotami oraz dwukrotnie groził jej uszkodzeniem ciała, przy czym groźby te wzbudziły u niej uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione, tj. uznał K. P. (1) za winnego dokonania czynu wyczerpującego dyspozycję art. 191 § 1 kk w zw. z art. 12 kk i za to na podstawie art. 191 § 1 kk wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, w dniu 7 października 2002 r. w miejscowości C., w celu zmuszenia żony K. P. (3) do wyrażenia zgody na umowne rozwiązanie małżeńskiej wspólności ustawowej kilkukrotnie uderzył ją rękami i popychał na sprzęty domowe, na skutek czego doznała ona obrażeń ciała w postaci sińca prawego przedramienia oraz sińców obu ramion i ud, które spowodowały naruszenie czynności narządów jej ciała na okres nie dłuższy niż 7 dni, tj. uznał K. P. (1) za winnego dokonania czynu wyczerpującego dyspozycję art. 191 § 1 kk i art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to na podstawie art. 191 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, w dniu 8 listopada 2002 r. w S. naruszył nietykalność cielesną K. P. (3) w ten sposób, że uderzał ją rękami i popychał na sprzęty biurowe, tj. uznał K. P. (1) za winnego dokonania czynu wyczerpującego dyspozycję art. 217 § 1 kk i za to na podstawie art. 217 § 1 kk wymierzył mu karę 3 miesięcy pozbawienia wolności, w okresie od listopada 2001 r. do listopada 2002 r. w S., jak też w czasie wspólnych wakacji w Grecji oraz w miejscowości C. działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru kilkakrotnie znieważył K. P. (3) słowami powszechnie uznanymi za obelżywe, tj. uznał K. P. (1) za winnego dokonania czynu wyczerpującego dyspozycję art. 216 § 1 kk w zw. z art. 12 kk i za to na podstawie art. 216 § 1 kk wymierzył mu karę grzywny w ilości 60 stawek dziennych ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 30,00 zł. Jednocześnie, tym samym wyrokiem Sąd wymierzył K. P. (1) - w miejsce orzeczonych jednostkowych kar pozbawienia wolności – jedną karę łączną 10 miesięcy pozbawienia wolności, zawieszając przy tym warunkowo jej wykonanie na okres próby dwóch lat. Wyrokiem Sądu Okręgowego w Sieradzu II Wydziału Karnego z dnia 8 marca 2006 r., powyższe orzeczenie Sądu Rejonowego w Sieradzu zostało utrzymane w mocy. Na początku listopada 2002 r. wnioskodawczyni wyprowadziła się z domu przy ul. (...) w S.. Pismem z dnia 8 listopada 2002 r. zaadresowanym do E. L. (księgowej (...) (...) spółki cywilnej w S.) wnioskodawczyni odwołała wszelkie pełnomocnictwa udzielone przez nią do działania w jej imieniu na rzecz w/w spółki, ustanawiając jednocześnie z dniem 12 listopada 2002 r. siostrę A. J. swoim nowym pełnomocnikiem uprawnionym do reprezentowania jej w firmie, jak również do wszelkich działań związanych z jej prawidłowym funkcjonowaniem. Pismo to zostało również przesłane do Urzędu Skarbowego w S., Urzędu Kontroli Skarbowej w S.
i Starostwa Powiatowego w S.. Ponadto wnioskodawczyni, w tym samym dniu skierowała do banków kredytujących działalność spółki pisma, w których odwołała wszystkie udzielone pracownikom spółki pełnomocnictwa pozwalające na zwykłe prowadzenie spraw (dokonywanie przelewów, składanie zamówień, dokonywanie sprzedaży i zakupów), informując przy tym, iż ustanawia swoim nowym pełnomocnikiem A. J.. W piśmie z dnia 3 grudnia 2002 r. zaadresowanym do uczestnika postępowania wnioskodawczyni odwołała wszelkie udzielone mu przez nią pełnomocnictwa, informując go jednocześnie, że z dniem 12 listopada 2002 r. ustanowiła swoim pełnomocnikiem siostrę A. J.. Powyższe pismo doręczono K. P. (1) w dniu 9 grudnia 2002 r. Pismem z dnia 8 stycznia 2003 r. wnioskodawczyni wypowiedziała umowę spółki cywilnej ze skutkiem natychmiastowym, motywując to wypowiedzenie brakiem dostępu do dokumentacji oraz zakazem wejścia na teren spółki - w związku z niewpuszczeniem jej przez dozorujących do siedziby spółki w dniu 6 stycznia 2003 r. Pismo to zostało doręczone na adres siedziby spółki w dniu 10 stycznia 2003 r., a jego odbiór potwierdziła E. L. – pracownik spółki uprawniony do odbioru korespondencji. W tym czasie (od grudnia 2002 r. do dnia 26 stycznia 2003 r.) uczestnik postępowania przebywał poza granicami Polski. W dniu 10 stycznia 2003 r. wnioskodawczyni powiadomiła na piśmie banki kredytujące działalność spółki o rozwiązaniu umowy (...) (...) spółki cywilnej
w S.. W dniu 7 sierpnia 2003 r., K. P. (1) działający w imieniu własnym i na rzecz żony K. P. (3) (powołując się na notarialne pełnomocnictwo udzielone mu przez nią w dniu 22 kwietnia 1996 r. - rep. (...)) sprzedał nabytą przez nich na współwłasność łączną – jako wspólników spółki cywilnej (...) C. A. - swojej siostrze A. W. (1) za cenę 54.368,00 zł nieruchomość zabudowaną murowanym pawilonem handlowym, położoną w miejscowości P. przy ul. (...), oznaczoną numerem ewidencyjnym (...). W dniu 7 sierpnia 2003 r., K. P. (1) działający w imieniu własnym i na rzecz żony K. P. (3) (powołując się na notarialne pełnomocnictwo udzielone mu przez nią w dniu 22 kwietnia 1996 r. - rep. (...)) sprzedał - nabytą przez nich na zasadach małżeńskiej wspólności ustawowej - swojej siostrze A. W. (1) za cenę 130.000,00 zł nieruchomość położoną w S. przy ul. (...) (...), oznaczoną numerem ewidencyjnym (...). W dniu 7 sierpnia 2003 r., K. P. (1) działający w imieniu własnym i na rzecz żony K. P. (3) (powołując się na notarialne pełnomocnictwo udzielone mu przez nią w dniu 22 kwietnia 1996 r. - rep.(...) sprzedał - nabytą przez nich na zasadach małżeńskiej wspólności ustawowej – (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. za cenę 1.181.301,60 zł zabudowaną nieruchomość położoną w S., przy ulicy (...), stanowiącą działkę o numerze ewidencyjnym (...).

W dniu 7 sierpnia 2003 r. K. P. (1) działający w imieniu własnym i na rzecz żony K. P. (3) (powołując się na notarialne pełnomocnictwo udzielone mu przez nią w dniu 22 kwietnia 1996 r. - rep. (...)) sprzedał nabyty przez nich na współwłasność łączną – jako wspólników spółki cywilnej (...) (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. za cenę 57.076,80 zł – stanowiący odrębny od gruntu przedmiot własności - lokal użytkowy położony
w miejscowości S. przy ulicy (...) wraz ze związanymi z nim prawami współwłasności i współużytkowania wieczystego nieruchomości. W dniu 7 sierpnia 2003 r., K. P. (1) działający w imieniu własnym i na rzecz żony K. P. (3) (powołując się na notarialne pełnomocnictwo udzielone mu przez nią w dniu 22 kwietnia 1996 r. - rep.(...) sprzedał - nabyte przez nich na zasadach małżeńskiej wspólności ustawowej - swojej siostrze A. W. (1) za cenę 23.980,00 zł prawo użytkowania wieczystego nieruchomości, położonej w miejscowości O., oznaczonej numerem ewidencyjnym (...) wraz ze znajdującym się na niej budynkiem, stanowiącym odrębny od gruntu przedmiot własności. W dniu 7 sierpnia 2003 r. K. P. (1) działający w imieniu własnym i na rzecz żony K. P. (3) (powołując się na notarialne pełnomocnictwo udzielone mu przez nią w dniu 22 kwietnia 1996 r. - rep. A (...) sprzedał nabytą przez nich na współwłasność łączną – jako wspólników spółki cywilnej (...). C. A. - swojej siostrze A. W. (1) za cenę 40.700,00 zł zabudowaną murowanym pawilonem handlowym nieruchomość, położoną w miejscowości P., oznaczoną numerem ewidencyjnym (...). W dniu 27 października 2003 r. K. P. (1) działający w imieniu własnym i na rzecz żony K. P. (3) (powołując się na notarialne pełnomocnictwo udzielone mu przez nią w dniu 22 kwietnia 1996 r. - rep. (...)) sprzedał nabyte przez nich na współwłasność łączną – jako wspólników spółki cywilnej (...) C. A. - swojej siostrze A. W. (1) za cenę 27.224,00 zł prawo użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w miejscowości P., oznaczonej numerem ewidencyjnym (...) oraz znajdujący się na niej w 3/5 częściach murowany pawilon handlowy stanowiącym odrębny od gruntu przedmiot własności. W dniu 12 stycznia 2005 r. K. P. (1) sprzedał (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. za cenę 335.744,00 zł prawo użytkowania wieczystego nieruchomości, położonej w miejscowości T., gmina B. wraz ze znajdującym się na niej trzykondygnacyjnym budynkiem hotelowo - gastronomicznym wykorzystywanym jako zajazd o nazwie (...), stanowiącym odrębny od gruntu przedmiot własności. W dniu 12 stycznia 2005 r. K. P. (1) sprzedał C. T. Spółce
z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. za cenę 33.672,00 zł prawo użytkowania wieczystego nieruchomości, położonej w miejscowości W., oznaczonej numerem ewidencyjnym (...) wraz ze znajdującym się na niej pawilonem handlowym stanowiącym odrębny od gruntu przedmiot własności. W dniu 13 marca 2003 r. uczestnik zbył za cenę 70.000,00 zł na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. - nabyty w dniu 9 marca 1999r. i zarejestrowany na K. i K. małżonków (...) - samochód marki C. (...) o numerze rejestracyjnym (...). W dniu 13 marca 2003 r. uczestnik zbył za cenę 50.000,00 zł na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. - nabyty w dniu 14 kwietnia 2000r. i zarejestrowany na K. i K. małżonków (...) - samochód marki B. o numerze rejestracyjnym (...). W dniu 19 marca 2003 r. uczestnik zbył za cenę 13.000,00 zł na rzecz siostry A. W. (1) - zarejestrowany w dniu 5 września 1996 r. na K. P. (1) - samochód marki T. (...) o numerze rejestracyjnym (...).

W dniu 30 stycznia 2004 r. uczestnik zbył za cenę 3.660,00 zł na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. - nabyty w dniu 29 grudnia 2000 r. i zarejestrowany na K. i K. małżonków (...) - samochód marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...). W dniu 30 stycznia 2004 r. uczestnik zbył za cenę 6.100,00 zł na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. - nabyty w dniu 13 października 2000 r. i zarejestrowany na K. i K. małżonków (...) - samochód marki S. o numerze rejestracyjnym (...).

W dniu 30 stycznia 2004 r. uczestnik zbył za cenę 3.660,00 zł na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. - nabyty w dniu 2 kwietnia 2001 r. i zarejestrowany na K. i K. małżonków (...) - samochód marki S. o numerze rejestracyjnym (...). W dniu 23 września 2004 r. uczestnik zbył za łączną cenę 20.130,00 zł na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. - nabyty w dniu
13 marca 1998 r. i zarejestrowany na K. P. (1) - samochód marki (...) o numerze rejestracyjnym (...) wraz z naczepą. W dniu 24 września 2004 r. uczestnik zbył za łączną cenę 12.830,00 zł na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. - zarejestrowany w dniu 17 września 1996 r. na K. P. (1) - samochód marki (...) o numerze rejestracyjnym (...) z przyczepą uniwersalną o numerze rejestracyjnym (...).

W dniu 24 września 2004 r. uczestnik zbył za łączną cenę 16.000,00 zł na rzecz Przedsiębiorstwa(...). (...) z siedzibą w S. - zarejestrowany w dniu 17 września 1996 r. na K. P. (1) - samochód marki (...) o numerze rejestracyjnym (...) z przyczepą uniwersalną o numerze rejestracyjnym (...).

W dniu 30 listopada 2004 r. zbyto za cenę 10.000,00 zł na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. - zarejestrowany w dniu 5 września 1996 r. na (...) spółkę jawną z siedzibą w S. - samochód marki (...)
o numerze rejestracyjnym (...). O sprzedaży nieruchomości i ruchomości wnioskodawczyni dowiedziała się w 2005r.
z informacji udzielonej przez Urząd Skarbowy. Uczestnik nie rozliczył się nigdy
z wnioskodawczynią w związku z w/w zbyciem. Działalność (...) (...) spółki cywilnej z siedzibą w S. była kredytowana przez banki, a zobowiązania te były zabezpieczone lokatami. W listopadzie 2002 r., do zobowiązań spółki należały: długoterminowy kredyt zaciągnięty w (...) Banku Spółce Akcyjnej z siedzibą w W. w kwocie 1.195.800,35 USD, krótkoterminowy kredyt zaciągnięty w (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W.
w kwocie 700.000 USD, krótkoterminowy kredyt zaciągnięty w (...) Bank (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W. w kwocie 1.050.000 EUR oraz krótkoterminowy kredyt zaciągnięty w (...) Bank (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W. w kwocie 500.000 EUR.

Po przesłaniu przez wnioskodawczynię bankom kredytującym działalność (...) (...) spółki cywilnej z siedzibą w S. pism z dnia 8 listopada 2002r.
i z dnia 10 stycznia 2003r., podmioty te postawiły w stan wymagalności udzielone spółce kredyty. W dniu 5 grudnia 2002r. został spłacony krótkoterminowy kredyt zaciągnięty w (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W. w kwocie 700.000 USD, a spłata kredytu wraz
z odsetkami wyniosła 2.790.410 zł. W dniu 17 grudnia 2002 r. został spłacony krótkoterminowy kredyt zaciągnięty w (...) Bank (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W. w kwocie 1.050.000 EUR, a spłata kredytu wraz z odsetkami wyniosła 4.223.100 zł.

W 2003 r. został spłacony długoterminowy kredyt zaciągnięty w (...) Banku Spółce Akcyjnej z siedzibą w W. w kwocie 1.195.800,35 USD, a spłata kredytu wraz
z odsetkami wyniosła 4.590.438,38 zł oraz krótkoterminowy kredyt zaciągnięty w (...) Bank (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W. w kwocie 500.000 EUR, a spłata kredytu wraz z odsetkami wyniosła 2.010.100 zł.

Ponieważ spółka w ramach swojej działalności dokonywała zakupów z wydłużonym terminem płatności, które również – po wypowiedzeniu przez wnioskodawczynię pełnomocnictw – stały się natychmiast płatne, środki zgromadzone na lokatach, nie wystarczyły w pełni do pokrycia należności kredytowych oraz odsetek. W dniu 8 sierpnia 2003 r. został sporządzony aneks do umowy spółki cywilnej, na mocy którego K. P. (1) działający we własnym imieniu oraz reprezentujący jako pełnomocnik K. P. (3) (na podstawie pełnomocnictwa notarialnego z dnia
22 kwietnia 1996 r.) złożył oświadczenie o jednomyślnym przyjęciu do spółki (...), a A. W. (1) oświadczyła, że przystępuje do spółki, wnosząc wkład 6.000,00 zł w gotówce. Od tej chwili, A. W. (1) miała uczestniczyć w zyskach i stratach spółki w wysokości 0,20 %. W dniu 29 sierpnia 2003 r. został sporządzony kolejny aneks do umowy spółki cywilnej, na mocy którego K. P. (1) reprezentujący jako pełnomocnik K. P. (3) (na podstawie pełnomocnictwa notarialnego z dnia 22 kwietnia 1996 r.) złożył oświadczenie
o wystąpieniu przez nią na jej własną prośbę ze skutkiem natychmiastowym z C.A.S. (...) spółki cywilnej z siedzibą w S., a pozostali wspólnicy (K. P. (1) i A. W. (1)) wyrazili na to wystąpienie zgodę.

W dniu 10 października 2003 r. do Sądu Rejonowego dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi wpłynął wniosek o wpisanie spółki jawnej do Krajowego Rejestru Sądowego - powstałej na skutek przekształcenia spółki cywilnej w jawną w trybie art. 26 k.s.h. Jako wspólnicy spółki jawnej zostali wskazani: K. P. (1) i A. W. (1). Na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi z dnia 19 listopada 2003r., sygn. akt XX Ns Rej. KRS 10724/03/969, Spółka C.(...). C. A. K. P.” spółka jawna została wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego pod nr (...). W dniu
4 lutego 2004 r. do Sądu Rejonowego dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi wpłynęło pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. informujące o wątpliwościach (...), czy przekształcenie spółki cywilnej w spółkę jawną nastąpiło zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Postanowieniem z dnia 27 września 2004 r. Sąd Rejonowy dla Łodzi – Śródmieścia w Łodzi XX Wydział Krajowego Rejestru Sądowego postanowił wykreślić „(...) C. A. K. P.” spółkę jawną z siedzibą w S. z Krajowego Rejestru Sądowego. Apelację od powyższego postanowienia wniósł uczestnik postępowania K. P. (1). W następstwie rozpoznania przedmiotowej apelacji Sąd Okręgowy
w Ł. X Wydział Gospodarczy uchylił zaskarżone postanowienie z dnia 27 września 2004 r., umarzając jednocześnie postępowanie.

Na mocy umowy sprzedaży z dnia 22 grudnia 2005 r., A. W. (1) sprzedała A. i J. małżonkom K. za cenę 370.000 zł nieruchomość położoną w S. przy ul. (...) (...), oznaczoną numerem ewidencyjnym (...). W dniu 20 stycznia 2006 r. została zawarta pomiędzy tymi stronami umowa o przeniesienie własności w/w nieruchomości. Na mocy umowy sprzedaży z dnia 7 lipca 2011 r., A. W. (1) sprzedała A. W. (2) za cenę 100.000,00 zł prawo użytkowania wieczystego nieruchomości, położonej w miejscowości O., oznaczonej numerem ewidencyjnym (...) wraz ze znajdującym się na niej budynkiem, stanowiącym odrębny od gruntu przedmiot własności. Łączna wartość rynkowa nieruchomości zabudowanej murowanym pawilonem handlowym, położonej w miejscowości P. przy ul. (...), oznaczonej numerem ewidencyjnym (...) oraz prawa użytkowania wieczystego nieruchomości położonej
w miejscowości P., oznaczonej numerem ewidencyjnym (...) wraz ze znajdującym się na niej w 3/5 częściach murowanym pawilonem handlowym stanowiącym odrębny od gruntu przedmiot własności (według stanu na dzień zbycia, tj. na dzień 27 października 2003 r.) wynosi 185.000 zł. Łączna wartość rynkowa tych samych nieruchomości, zwaloryzowana przy zastosowaniu wskaźników cen towarów i usług konsumpcyjnych GUS, od daty ich sprzedaży do chwili obecnej wynosi 245.364 zł.

Wartość rynkowa nieruchomości położonej w S. przy ul. (...) 132, oznaczonej numerem ewidencyjnym (...) (według stanu na dzień zbycia, tj. na dzień 7 sierpnia 2003 r.) wynosi 131.000 zł. Wartość rynkowa tej samej nieruchomości, zwaloryzowana przy zastosowaniu wskaźników cen towarów i usług konsumpcyjnych GUS, od daty jej sprzedaży do chwili obecnej wynosi 173.741 zł. Wartość rynkowa zabudowanej nieruchomości położonej w S., przy ulicy (...), stanowiącej działkę o numerze ewidencyjnym (...) (według stanu na dzień zbycia, tj. na dzień 7 sierpnia 2003 r.) wynosi 2.246.000 zł. Wartość rynkowa tej samej nieruchomości, zwaloryzowana przy zastosowaniu wskaźników cen towarów i usług konsumpcyjnych GUS, od daty jej sprzedaży do chwili obecnej wynosi 2.978.908 zł. Wartość rynkowa stanowiącego odrębny od gruntu przedmiot własności - lokalu użytkowego położonego w miejscowości S. przy ulicy (...) wraz ze związanymi
z nim prawami współwłasności i współużytkowania wieczystego nieruchomości (według stanu na dzień zbycia, tj. na dzień 7 sierpnia 2003 r.) wynosi 112.000 zł. Wartość rynkowa tej samej nieruchomości, zwaloryzowana przy zastosowaniu wskaźników cen towarów i usług konsumpcyjnych GUS, od daty jej sprzedaży do chwili obecnej wynosi 148.541 zł. Wartość rynkowa prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, położonej
w miejscowości O., oznaczonej numerem ewidencyjnym (...) wraz ze znajdującym się na niej budynkiem, stanowiącym odrębny od gruntu przedmiot własności (według stanu na dzień zbycia, tj. na dzień 7 sierpnia 2003 r.) wynosi 115.600 zł. Wartość rynkowa tej samej nieruchomości, zwaloryzowana przy zastosowaniu wskaźników cen towarów i usług konsumpcyjnych GUS, od daty jej sprzedaży do chwili obecnej wynosi 153.314 zł.

Wartość rynkowa zabudowanej murowanym pawilonem handlowym nieruchomości, położonej w miejscowości P., oznaczonej numerem ewidencyjnym (...) (według stanu na dzień zbycia, tj. na dzień 7 sierpnia 2003 r.) wynosi 87.800 zł. Wartość rynkowa tej samej nieruchomości, zwaloryzowana przy zastosowaniu wskaźników cen towarów i usług konsumpcyjnych GUS, od daty jej sprzedaży do chwili obecnej wynosi 116.444 zł. Wartość rynkowa prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, położonej
w miejscowości T., gmina B. wraz ze znajdującym się na niej trzykondygnacyjnym budynkiem hotelowo - gastronomicznym wykorzystywanym jako zajazd o nazwie (...), stanowiącym odrębny od gruntu przedmiot własności (według stanu na dzień zbycia, tj. na dzień 12 stycznia 2005 r.) wynosi 610.600 zł. Wartość rynkowa tej samej nieruchomości, zwaloryzowana przy zastosowaniu wskaźników cen towarów i usług konsumpcyjnych GUS, od daty jej sprzedaży do chwili obecnej wynosi 766.366 zł. Wartość rynkowa prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, położonej
w miejscowości W., oznaczonej numerem ewidencyjnym (...) wraz ze znajdującym się na niej pawilonem handlowym stanowiącym odrębny od gruntu przedmiot własności (według stanu na dzień zbycia, tj. na dzień 12 stycznia 2005 r.) wynosi 70.800 zł. Wartość rynkowa tej samej nieruchomości, zwaloryzowana przy zastosowaniu wskaźników cen towarów i usług konsumpcyjnych GUS, od daty jej sprzedaży do chwili obecnej wynosi 88.855 zł. Wartość rynkowa samochodu marki C. (...) o numerze rejestracyjnym (...) (według stanu na dzień jego zbycia, tj. na dzień 13 marca 2003 r.) wynosi 75.426 zł. Wartość rynkowa samochodu marki B. o numerze rejestracyjnym (...) (według stanu na dzień jego zbycia, tj. na dzień 13 marca 2003 r.) wynosi 57.500 zł. Wartość rynkowa samochodu marki T. (...) o numerze rejestracyjnym (...)
T 812 (według stanu na dzień jego zbycia, tj. na dzień 19 marca 2003 r.) wynosi 17.038 zł. Wartość rynkowa samochodu marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...) (według stanu na dzień jego zbycia, tj. na dzień 30 stycznia 2004 r.) wynosi 19.947 zł. Wartość rynkowa samochodu marki S. o numerze rejestracyjnym (...) (według stanu na dzień jego zbycia, tj. na dzień 30 stycznia 2004 r.) wynosi 15.100 zł. Wartość rynkowa samochodu marki S. o numerze rejestracyjnym (...) (według stanu na dzień jego zbycia, tj. na dzień 30 stycznia 2004 r.) wynosi 20.231 zł. Wartość rynkowa samochodu marki (...) o numerze rejestracyjnym (...) wraz
z naczepą (według stanu na dzień jego zbycia, tj. na dzień 23 września 2004 r.) wynosi 23.450 zł. Wartość rynkowa samochodu marki (...) o numerze rejestracyjnym (...)
z przyczepą uniwersalną o numerze rejestracyjnym (...) (według stanu na dzień jego zbycia, tj. na dzień 24 września 2004 r.) wynosi 15.331 zł. Wartość rynkowa samochodu marki (...) o numerze rejestracyjnym (...)
z przyczepą uniwersalną o numerze rejestracyjnym (...) (według stanu na dzień jego zbycia, tj. na dzień 24 września 2004 r.) wynosi 14.956 zł. Wartość rynkowa samochodu marki (...) o numerze rejestracyjnym (...) (według stanu na dzień jego zbycia, tj. na dzień 30 listopada 2004 r.) wynosi 11.788 zł. W 2004 r. toczyło się z inicjatywy uczestnika postępowania przed Prokuraturą Pierwszej Instancji w K. ((...)) postępowanie przygotowawcze, w związku ze zniknięciem jachtu motorowego typu G. (...), stanowiącego własność zainteresowanych. Postępowanie to nie doprowadziło do ustalenia sprawcy czynu, w następstwie czego przedmiotowe akta złożono do archiwum. Aktualnie nadal nie wiadomo co dzieje się z jachtem, nie znajduje się on w dyspozycji żadnego z zainteresowanych.

Wnioskodawczyni K. N. ma 55 lat. Aktualnie po raz kolejny jest mężatką. Posiada troje dorosłych dzieci, które nie pozostają na jej utrzymaniu. Wnioskodawczyni z zawodu jest ekonomistką. Obecnie jest osobą bezrobotną, która nie jest zarejestrowana w Urzędzie Pracy. Pozostaje na utrzymaniu męża, który prowadzi biuro turystyczne. Rocznie uzyskuje on z tego tytułu dochód w wysokości 8.000 – 10.000 zł. Wnioskodawczyni nie posiada żadnego majątku. Mąż wnioskodawczyni posiada mieszkanie własnościowe. Uczestnik K. P. (1) ma 58 lat. Posiada troje dorosłych dzieci, które pracują w prowadzonej przez niego firmie (...). Nie uzyskują one za to wynagrodzenia, w związku z tym, iż pozostają na utrzymaniu uczestnika. Prowadzona przez K. P. (1) działalność gospodarcza przynosi miesięczny dochód
w wysokości około 2.000 zł. Uczestnik jest właścicielem samochodu marki B. – rocznik 2012. Oprócz tego, jest właścicielem działki zabudowanej domem mieszkalnym położonej
w Ł., przy ul. (...). Nieruchomość ta obciążona jest kredytem zaciągniętym w banku (...) w wysokości 200.000 EUR, który powinien zostać spłacony w ciągu 15 lat. Miesięczna rata tego kredytu wynosi 1.500 EUR. Uczestnik nie posiada już innego majątku. K. P. (1) jest zadłużony u dostawców na kwotę około 3.000.000 zł. Jego dług
w Urzędzie Skarbowym wynosi około 1.000.000 zł, a w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych – 100.000 zł. Zadłużenie uczestnika w bankach to około 600.000 EUR. Co roku uczestnik spędza wczasy poza granicami Polski, przy czym wyjazdy te trwają od dwóch tygodni do jednego miesiąca.

Sąd ustalił stan faktyczny na podstawie dowodów z dołączonych do akt dokumentów, których treści i autentyczności nie kwestionowało żadne z zainteresowanych. Sąd dokonał również ustaleń w oparciu o dokumenty znajdujące się w załączonych aktach Sądu Okręgowego w Sieradzu, w aktach załączonych ksiąg wieczystych oraz w załączonych aktach dochodzenia, a także w oparciu o zeznania samych zainteresowanych oraz świadków: J. C., A. J., I. L., R. P. i K. P. (4) -
w tych ich częściach, w których nie zawierają one wewnętrznych sprzeczności, tworzą logiczną całość także w kontekście dowodów z dokumentów.

Wydając rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie, Sąd miał również na względzie treść opinii biegłych: z zakresu szacunku nieruchomości B. M., z zakresu szacunku ruchomości J. A S. oraz z zakresu budownictwa J. O..

W ocenie Sądu, zarówno sporządzone przez tych biegłych opinie pisemne, jak
i uzupełniające ich treść opinie ustne, zostały opracowane w sposób rzetelny i fachowy.
W sposób rzeczowy i w pełni profesjonalny ustalają wartość nieruchomości i ruchomości zgłoszonych do podziału, jak również określają wartość nakładów poniesionych na zabudowaną nieruchomość położoną w S., przy ul. (...). Dokonując oceny opinii opracowanych przez biegłą B. M., Sąd miał na uwadze to, iż opinie te charakteryzowały się wewnętrzną spójnością, przejrzystością oraz logiką wywodów. Biegła ta po przenalizowaniu dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, odwołała się do oględzin szacowanych nieruchomości przeprowadzonych przez nią
w 2008r., podczas opracowywania opinii zleconej na potrzeby Prokuratury Rejonowej
w S.. Należy w tym miejscu zauważyć, iż poszczególne nieruchomości uległy do chwili obecnej znacznym zmianom – w porównaniu do stanu, w jakim się znajdowały w dacie ich zbycia przez uczestnika postępowania – co powoduje, iż ich aktualne oględziny nie miały sensu. Analizując opinię sporządzoną przez biegłą J. S., Sąd uznał ją za pełną i jako taką w pełni przydatną dla celów dowodowych. Również ta opinia charakteryzowała się wewnętrzną spójnością, przejrzystością oraz logiką wywodów. Opracowując ją biegła opierała się na zgromadzonych w aktach dokumentach, ustalając w ten sposób stan, w jakim znajdowały się pojazdy w dacie ich zbycia przez uczestnika postępowania.

Dokonując oceny opinii opracowanej przez biegłego J. O., Sąd miał na względzie, iż biegły ten w przekonujący sposób wypowiedział się odnośnie zagadnień ujętych w tezie dowodowej, wyjaśniając przy tym wszelkie wątpliwości, które powstały przy sporządzaniu tej opinii. Należy zauważyć, iż biegły - po przenalizowaniu dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy - przeprowadził oględziny nieruchomości, na terenie której zostały poczynione nakłady. Należy w tym miejscu dodać, iż biegły J. O. opracował dwie wersje szacunku nakładów, mając na względzie, iż zainteresowani odrębnie przedstawili ich zakres. Biorąc jednak pod uwagę, iż ostatecznie wnioskodawczyni potwierdziła zeznania uczestnika postępowania, Sąd wziął pod uwagę szacunek dokonany przez biegłego w oparciu o wersję przedstawioną przez K. P. (1).

Na zlecenie Sądu, w przedmiotowej sprawie, została również opracowana zarówno pisemna, jak i uzupełniająca jej treść opinia ustna – obie sporządzone przez biegłego sądowego P. G. na okoliczność ustalenia wartości jachtu motorowego G. (...).

Biorąc jednak pod uwagę, iż jacht został skradziony (a więc nie istniał w dacie dokonywania podziału), Sąd zaprzestał dalszych ustaleń w tym zakresie. Sąd zlecił w przedmiotowej sprawie również sporządzenie opinii przez biegłą do spraw rachunkowości E. S.. Ostatecznie, okazało się to jednak niemożliwe,
z uwagi na brak niezbędnych danych (dokumenty złożone do akt sprawy okazały się niewystarczające, by na ich podstawie wypowiedzieć się co do okoliczności wskazanych przez Sąd). Jeżeli chodzi o sporządzony przez tę biegłą wykaz nieruchomości oraz zestawienie ruchomości – to Sąd pominął je przy dokonywaniu ustaleń faktycznych, mając na względzie ilość zawartych w nich błędów oraz samoistną możliwość dokonania tych ustaleń na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy.

Sąd nie dał wiary zapewnieniom obojga zainteresowanych, iż to strona przeciwna posiada w dyspozycji jacht zgłoszony do podziału. Ostatecznie nie zostało to bowiem wykazane przez którąkolwiek ze stron, a prowadzone na tą okoliczność postępowanie przygotowawcze przez Prokuraturę Pierwszej Instancji w K. ((...)), również nie pozwoliło ustalić w jakich okolicznościach doszło do zniknięcia jachtu i kto był tego sprawcą.

Ustalając stan faktyczny, Sąd pominął te zeznania wnioskodawczyni, w których twierdziła ona, że wszystkie nieruchomości były nabywane przez nią i uczestnika do wspólności ustawowej małżeńskiej. Co innego wynika bowiem ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w tym zwłaszcza z dokumentacji znajdującej się w aktach ksiąg wieczystych (tylko trzy nieruchomości zostały nabyte przez zainteresowanych do tego rodzaju wspólności, a pozostałe z nich nabywali oni jako wspólnicy spółki cywilnej).

Sąd nie dał również wiary wnioskodawczyni, iż przystępując do spółki cywilnej objęła w niej 2 % udziałów. Jak wynika bowiem ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego – K. N. wniosła swój udział w gotówce w kwocie 6.000 zł oraz w postaci świadczenia osobistego pracy, obejmując przy tym 0,20 % udziałów w spółce, w taki sam sposób uczestnicząc również w jej stratach.

Dokonując ustaleń faktycznych, Sąd nie dał również wiary wnioskodawczyni,
iż poczynione przez spółkę lokaty były wystarczające do spłaty jej zobowiązań. Wnioskodawczyni nie przedstawiła bowiem na tę okoliczność materiału dowodowego (załączone do akt sprawy dokumenty dotyczyły lokat z okresu wcześniejszego i jako takie nie mogły stanowić potwierdzenia zeznań K. N.). Sad pominął również zeznania zainteresowanych, jak i przesłuchiwanych w toku postępowania świadków co do ruchomości znajdujących się na wyposażeniu zarówno domu położonego w S. przy ulicy (...), jak i domu w miejscowości C., jak również domu znajdującego się w miejscowości P. (Grecja) a także samej tej nieruchomości, mając na względzie, iż wnioskodawczyni cofnęła ostatecznie wniosek w tym zakresie, a
uczestnik postępowania nie sprzeciwił się temu.

W tak ustalonym stanie faktycznym na podstawie art. 567 § 1 i 3 kpc i odpowiednio stosowanych przepisów o dziale spadku (art. 680-689 kpc), które kolejno odsyłają do przepisów o zniesieniu współwłasności (art. 617-625 kpc) Sąd ustalił skład i wartość majątku dorobkowego (art. 684 kpc w zw. z art. 567 § 3 kpc), uznając że stosownie do treści art. 43 § 1 k.r. i o. – oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Sąd wskazał, iż ze sprzedanych przez uczestnika postępowania nieruchomości - tylko w trzech przypadkach (zabudowana nieruchomość położona w S. przy ul (...), nieruchomość położona w S. przy ul. (...) i zabudowana nieruchomość położona
w O.) prawa do nich wcześniej przysługiwały małżonkom (...) na zasadach małżeńskiej wspólności majątkowej, a w pozostałych przypadkach – prawa te przysługiwały im na zasadach współwłasności łącznej – jako wspólnikom spółki cywilnej (...) C. A. z siedzibą w S.. Pomiędzy zainteresowanymi zaistniał konflikt osobisty związany z rozkładem ich małżeństwa. Ponadto, uczestnik został skazany za przestępstwo znęcania się nad wnioskodawczynią, a ona sama od dnia 6 stycznia 2003 r. nie była na terenie siedziby spółki i nie miała możności prowadzenia jej spraw. Zdarzenia te doprowadziły
do utraty zaufania między wspólnikami, skutkując brakiem możliwości wspólnego prowadzenia przez nich spraw spółki, zgodnego nie tylko z interesem spółki ale i z ich osobistymi interesami. Ta utrata zaufania doprowadziła do odwołania przez wnioskodawczynię pełnomocnictwa udzielonego uczestnikowi.

Przytoczone wyżej okoliczności – zdaniem Sądu – dały podstawę do przyjęcia,
iż nastąpiły ważne powody, o których mowa w treści art. 869 § 2 k.c., a których wystąpienie mogło skutkować natychmiastowym wypowiedzeniem umowy spółki przez każdego
ze wspólników.

Wnioskodawczyni, pismo zawierające w swej treści oświadczenie o wystąpieniu ze spółki, przesłała na adres spółki, gdzie zostało odebrane przez pracownika uprawnionego do odbioru korespondencji. W tym czasie uczestnik nie przebywał co prawda na terenie Polski, jednak po powrocie do kraju – co miało miejsce w dniu 26 stycznia 2003 r. – mógł
on niewątpliwie zapoznać się z treścią oświadczenia złożonego przez K. P. (3).
W świetle regulacji zawartej zatem w treści art. 61 k.c. - Sąd przyjął, iż wypowiedzenie umowy spółki nastąpiło z dniem 27 stycznia 2003 r. Wystąpienie wspólnika ze spółki cywilnej przez jednego z dwóch wspólników jest równoznaczne z rozwiązaniem spółki. Tym samym, w przedmiotowej sprawie została wyłączona możliwość prowadzenia przez K. P. (1) działalności gospodarczej
w formie spółki cywilnej i nie było to możliwe ani w chwili sporządzania aneksu
o przystąpieniu do spółki (...), ani w chwili sporządzania aneksu o wystąpieniu ze spółki (...) (wobec ustania bytu prawnego spółki cywilnej wszelkie czynności prawne podejmowane w ramach spółki cywilnej były już bezskuteczne). Sąd podniósł, iż dokumenty złożone do akt sprawy okazały się niewystarczające, by na ich podstawie wypowiedzieć się co do stanu aktywów spółki według stanu na dzień 27 stycznia 2003 r. Niezależnie od tego - w opinii Sądu – wystąpienie wnioskodawczyni ze spółki spowodowało, że natychmiast wymagalne stały się udzielone jej kredyty, pożyczki i inne tego rodzaju zobowiązania. Zdaniem Sądu uczestnik wykazał, że przeznaczył na spłatę tych zobowiązań środki jakie uzyskał ze sprzedaży nieruchomości stanowiących współwłasność wspólników spółki (uczynił to co prawda posługując się pełnomocnictwem wypowiedzianym mu już przez wnioskodawczynię, jednak należy zauważyć, iż w przypadku rozwiązania spółki i tak zachodzi – zgodnie z treścią art. 875 k.c. - konieczność spłaty w pierwszej kolejności wszelkich zobowiązań).

Sąd brał pod uwagę, iż spółka dysponowała zabezpieczeniami zaciągniętych zobowiązań w postaci lokat, środków zgromadzonych na rachunkach bankowych, biorąc jednak pod uwagę wysokość spłaconych kredytów bankowych w 2002 r. i w 2003 r. (łącznie na kwotę 13.614.048,00 zł – nie wliczając w to odsetek), wnioskodawczyni nie wykazała, by środki zgromadzone na lokatach aktywnych na przełomie 2002 i 2003 r., były wystarczające do ich uregulowania i że tym samym nie zachodziła konieczność przeznaczenia na ten cel środków pochodzących ze sprzedaży nieruchomości.

W ocenie Sądu, uczestnik wykazał z kolei, iż wszelkie uzyskane w ten sposób środki zostały wykorzystane przez niego do spłaty zobowiązań spółki. Sąd przyjął zatem w przedmiotowej sprawie, iż K. i K. P. (1) przysługiwały na zasadach małżeńskiej wspólności ustawowej: prawo własności zabudowanej nieruchomości położonej w S., przy ulicy (...), stanowiącej działkę o numerze ewidencyjnym (...), dla której w Wydziale Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w Sieradzu prowadzona jest księga wieczysta Kw nr (...), prawo własności nieruchomości położonej w S., przy ulicy (...), stanowiącej działkę o numerze ewidencyjnym (...), dla której w Wydziale Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w Sieradzu prowadzona jest księga wieczysta Kw nr (...) oraz prawo użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w O., stanowiącej działkę o numerze ewidencyjnym (...) wraz z prawem własności znajdującego się na niej budynku stanowiącego odrębny od gruntu przedmiot własności, dla której w Wydziale Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego
w O. prowadzona jest księga wieczysta Kw nr (...).

Biorąc pod uwagę, iż uczestnik postępowania zbył powyższe składniki majątkowe przed ustaniem wspólności ustawowej i uczynił to bez zgody i wiedzy wnioskodawczyni, nie wykazując przy tym, iż nastąpiło to na potrzeby rodziny lub uzasadnione potrzeby zbywcy, należało uznać, iż nastąpiło to ze szkodą dla drugiego współuprawnionego (wnioskodawczyni) i w tej sytuacji - w ramach przedmiotowego postępowania - podziałowi winny podlegać środki pieniężne należne z tytułu sprzedaży tych nieruchomości.

Mając na względzie, iż kwoty uzyskane przez uczestnika, okazały się dużo niższe od sum, za które zbyto nieruchomości w przypadku ich kolejnej sprzedaży, należało uznać, iż ceny te nie odpowiadały rzeczywistej wartości nieruchomości.

Z tej przyczyny Sąd uznał, iż w skład majątku wspólnego byłych małżonków (...) wchodzą środki pieniężne w łącznej kwocie 3.305.963,00 zł (2.978.908,00 zł + 173.741,00 zł + 153.314,00 zł), a więc ustalone w oparciu o uzupełniającą opinię pisemną biegłej sądowej B. M. (wartość rynkowa nieruchomości, zwaloryzowana przy zastosowaniu wskaźników cen towarów i usług konsumpcyjnych GUS, od daty jej sprzedaży do chwili obecnej). Jak wynika z treści informacji udzielonej przez Naczelnika Wydziału (...)
i (...) Starostwa Powiatowego w S. - w trakcie trwania małżeństwa na małżonków (...) były zarejestrowane następujące pojazdy: samochód marki C. (...) o nr rej. (...), samochód marki B. o nr rej. (...), samochód marki F. (...) o nr rej. (...), samochód marki S. o nr rej. (...) oraz samochód marki S. o nr rej. (...). Należy w tym miejscu zauważyć, iż wnioskodawczyni nie wykazała w trakcie trwania postępowania, by również pozostałe pojazdy wymienione w treści wniosku stanowiły wspólny majątek dorobkowy, co skutkowało tym, iż Sąd przyjął, że należały one do majątku odrębnego uczestnika postępowania.

Biorąc pod uwagę, iż pojazdy zarejestrowane na oboje zainteresowanych uczestnik postępowania zbył jeszcze przed ustaniem wspólności ustawowej i uczynił to bez zgody
i wiedzy wnioskodawczyni, nie wykazując przy tym, iż nastąpiło to na potrzeby rodziny lub uzasadnione potrzeby zbywcy, należało uznać (podobnie jak w przypadku nieruchomości),
iż nastąpiło to ze szkodą dla drugiego współuprawnionego (wnioskodawczyni) i w tej sytuacji - w ramach przedmiotowego postępowania - podziałowi winny podlegać środki pieniężne należne z tytułu sprzedaży tych ruchomości.

Z tej przyczyny Sąd uznał, iż w skład majątku wspólnego byłych małżonków (...) wchodzą środki pieniężne w łącznej kwocie 188.204,00 zł (75.426,00 zł + 57.500,00 zł + 19.947,00 zł + 15.100,00 zł + 20.231,00 zł), a więc ustalone w oparciu o opinię pisemną biegłej sądowej J. S. (wartość rynkowa pojazdów według stanu z daty ich zbycia).

Wnioskodawczyni zgłosiła również do podziału nakłady poniesione z majątku wspólnego na majątek odrębny uczestnika postępowania - zabudowaną nieruchomość położoną w S. przy ul. (...). Jak zgodnie ostatecznie przyznali zainteresowani – na nieruchomości zostały poczynione w trakcie trwania małżeństwa nakłady wskazane przez uczestnika postępowania. Biorąc pod uwagę, iż zostały one oszacowane przez biegłego na łączną kwotę 20.076,00 zł (co również nie zostało ostatecznie zakwestionowane przez zainteresowanych), nakłady o tej właśnie wartości zostały uwzględnione przez Sąd przy orzekaniu o podziale majątku byłych małżonków (...).

Mając na względzie ostateczne stanowisko wnioskodawczyni wyrażone przez nią
w piśmie złożonym do akt w dniu 8 grudnia 2017 r., a tym samym cofnięcie wniosku w zakresie pozostałych składników zgłoszonych do podziału, przy braku sprzeciwu ze strony uczestnika postępowania, Sąd umorzył postępowanie co do: ruchomości stanowiących wyposażenie nieruchomości położonej w miejscowości P. w Grecji oraz co do składników majątkowych wymienionych w pkt B, C, D, E, F i I wniosku z dnia 17 marca 2010 r. (pkt 2 postanowienia). Mając na względzie, iż zgłoszony do podziału jacht motorowy typu G. (...) zaginął w 2004 r., a żadne z zainteresowanych skutecznie nie wykazało, by druga strona postępowania była w dyspozycji tego składnika majątkowego, Sąd oddalił wniosek w tej części.

W zakresie samego sposobu podziału, Sąd uwzględnił w całości stanowisko wnioskodawczyni, która wnosiła o przyznanie wszystkich składników majątkowych na wyłączną własność uczestnika, oczekując w zamian za to stosownej spłaty. Takie rozstrzygnięcie było podyktowane tym, iż to uczestnik zbył nieruchomości, jak i ruchomości, nie dzieląc się z wnioskodawczynią uzyskanymi w ten sposób środkami, a nakłady z majątku wspólnego zostały poczynione przez zainteresowanych na nieruchomość stanowiącą jego wyłączną własność.

Rozstrzygając o podziale majątku dorobkowego małżonków (...), Sąd przyznał zatem na wyłączną własność uczestnika postępowania K. P. (1) składniki wymienione w pkt 1 postanowienia, a mianowicie - środki pieniężne w wysokości 2.978.908,00 zł należne z tytułu sprzedaży zabudowanej nieruchomości położonej w S., przy ulicy (...), stanowiącej działkę o numerze ewidencyjnym (...), dla której w Wydziale Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w Sieradzu prowadzona jest księga wieczysta Kw nr (...), środki pieniężne w wysokości 173.741,00 zł należne z tytułu sprzedaży nieruchomości położonej w S., przy ulicy (...), stanowiącej działkę o numerze ewidencyjnym (...), dla której w Wydziale Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w Sieradzu prowadzona jest księga wieczysta Kw nr (...), środki pieniężne w wysokości 153.314,00 zł należne z tytułu sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości położonej w O., stanowiącej działkę o numerze ewidencyjnym (...) i prawa własności budynku stanowiącego odrębny od gruntu przedmiot własności, dla której
w Wydziale Ksiąg Wieczystych Sądu Rejonowego w Ostrzeszowie prowadzona jest księga wieczysta Kw nr (...), środki pieniężne w wysokości 75.426,00 zł należne
z tytułu sprzedaży samochodu marki C. (...) o nr rej. (...), środki pieniężne
w wysokości 57.500,00 zł należne z tytułu sprzedaży samochodu marki B. o nr rej. (...), środki pieniężne w wysokości 19.947,00 zł należne z tytułu sprzedaży samochodu marki F. (...) o nr rej. (...), środki pieniężne w wysokości 15.100,00 zł należne z tytułu sprzedaży samochodu marki S. o nr rej. (...), środki pieniężne w wysokości 20.231,00 zł należne z tytułu sprzedaży samochodu marki S. o nr rej. (...) oraz nakłady na zabudowaną nieruchomość położoną w S. przy ul. (...), oznaczoną numerem działki (...) o powierzchni 0,0601 ha, dla której w Sądzie Rejonowym w Sieradzu
w Wydziale Ksiąg Wieczystych prowadzona jest księga wieczysta Kw nr (...)
o wartości 20.076,00 zł.

Biorąc pod uwagę, iż łączna wartość składników majątkowych przyznanych na rzecz uczestnika postępowania wyniosła 3.514.243,00 zł a małżonkowie w równych udziałach przyczynili się do powstania majątku wspólnego, Sąd zasądził na rzecz wnioskodawczyni spłatę w wysokości 1.757.121,50 zł (3.514.243,00 zł : 2).

Biorąc pod uwagę sytuację majątkową uczestnika i to, że powinien on już wcześniej podjąć kroki umożliwiające mu wywiązanie się z obowiązku spłaty, Sąd zdecydował, iż spłata na rzecz wnioskodawczyni nastąpi w trzech ratach (pierwsza: w kwocie 500.000,00 zł płatna do dnia 30 czerwca 2018 r., druga: w kwocie 500.000,00 zł płatna do dnia 31 grudnia 2018 r.
i trzecia: w kwocie 757.121,50 zł płatna do dnia 30 czerwca 2019 r.).

Dodatkowo Sąd zasądził również odsetki ustawowe za opóźnienie na wypadek uchybienia przez uczestnika któremukolwiek terminowi płatności. Sąd uznał, iż w tym terminie K. P. (1) będzie w stanie zgromadzić wskazaną kwotę zaciągając kredyt, zbywając samochód czy też rezygnując chociażby z kosztownych, corocznych wyjazdów zagranicznych.

Sąd orzekł o kosztach postępowania na podstawie art. 520 § 2 kpc, zgodnie z którym – jeżeli uczestnicy są w różnym stopniu zainteresowani w wyniku postępowania lub interesy ich są sprzeczne, sąd może stosunkowo rozdzielić obowiązek zwrotu kosztów lub włożyć go na jednego z uczestników w całości.

To samo dotyczy zwrotu kosztów postępowania wyłożonych przez uczestników. W toku postępowania, część kosztów została tymczasowo pokryta przez Skarb Państwa (opłata od wniosku w wysokości 1.000,00 zł, wynagrodzenie dla banku za przygotowanie, sporządzenie i przekazanie informacji o zainteresowanych w wysokości 70,00 zł, koszty przejazdu na oględziny w łącznej wysokości 46,50 zł = 22,00 zł + 24,50 zł oraz wynagrodzenie biegłych w łącznej wysokości 19.337,29 zł = 6.722,52 zł + 3.510,36 zł + 2.607,78 zł + 805,31 zł + 127,88 zł + 133,94 zł + 2.493,66 zł + 2.935,84 zł).

Ponieważ interesy wnioskodawczyni i uczestnika postępowania były sprzeczne, Sąd uznał, iż właściwym będzie obciążenie zainteresowanych kosztami postępowania w częściach równych. W związku z tym Sąd zasądził od wnioskodawczyni na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Sieradzu kwotę 10.226,89 zł a od uczestnika postępowania kwotę 10.226,90 zł (20.453,79 zł : 2) tytułem zwrotu części kosztów postępowania wyłożonych tymczasowo przez Skarb Państwa.

Jednocześnie, Sąd ustalił, iż w pozostałym zakresie wnioskodawczyni i uczestnik postępowania ponoszą koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie.

Z tym rozstrzygnięciem nie zgodził się uczestnik postępowania zaskarżając je w całości i zarzucając:

1.obrazę przepisów prawa materialnego, tj.:

- art. 45 § 1 zd. ost. kro przez nakazanie uczestnikowi dokonania spłaty wnioskodawczyni kwota 1 747 083,50 zł potraktowanej jako zwrot wydatku nie znajdującego potwierdzenia
w zaspokojeniu potrzeb rodziny a nadto bez uwzględnienia , że w roku 2001 K. N. w związku ze zmniejszeniem kapitału spółki otrzymała w gotówce 2 863 653,30 zł;
- art. 33 pkt 3 kro w związku z art. 864 kc z którego w sposób jednoznaczny wynika, że za zobowiązania spółki wspólnicy są zobowiązani solidarnie a więc spłacenie zobowiązań spółki jest niewątpliwie zaspokojeniem potrzeb rodziny;

2. obrazę przepisów prawa procesowego, tj.art. 686 kpc w związku z art. 688, art. 567 § 3 i 618 kpc poprzez wadliwe przyjęcie, że spłata zobowiązań spółki kwotami uzyskanymi ze sprzedaży majątku wspólnego w warunkach odpowiedzialności małżonków za zobowiązania określonych w art. 41 § 1 kro w brzmieniu przed nowelizacją z 17 czerwca 2004 roku nie jest wydatkiem zużytym w celu zaspokojenia potrzeb rodziny i uzasadnioną potrzebą zbywcy.

W konkluzji skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i oddalenie wniosku o podział majątku wspólnego oraz obciążenie wnioskodawczyni wszystkimi kosztami postępowania, w tym kosztami zastępstwa procesowego uczestnika.

W odpowiedzi na apelację wnioskodawczyni wniosła o jej oddalenie i zasądzenie od uczestnika na jej rzecz zwrotu kosztów zastępstwa prawnego za II instancję.

Rozpoznając apelację Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja uczestnika nie odniosła zamierzonego skutku i jako niezasadna podlegała oddaleniu.

Sąd Rejonowy przeprowadził postępowanie dowodowe z wszystkich zaoferowanych przez strony dowodów, czyniąc ustalenia, których apelujący nie podważał. Sąd odwoławczy
w całości te ustalenia zaaprobował, oceniając je jako niedowolne, spójne, logiczne i należycie powiązane z zebranym materiałem dowodowym a przez to uznał je za integralny składnik własnej argumentacji co czyni zbędnym ich ponowne przytaczanie w tym miejscu (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 sierpnia 2001 r., V CKN 348/00, LEX nr 52761, Prok.i Pr. 2002/6/40).

Zgodnie z utrwalonym w doktrynie i orzecznictwie stanowiskiem w sprawie o podział majątku dorobkowego rozliczeniu podlegają zobowiązania związane z majątkiem wspólnym
i ciążące w czasie trwania wspólności na obojgu małżonkach, które to zobowiązania zostały spłacone przez jedno z małżonków z własnych środków po ustaniu wspólności majątkowej
a przed dokonaniem podziału majątku wspólnego. Spłacona należność przestaje być bowiem długiem i przekształca się w roszczenie o zwrot nakładów.

W opisanym aspekcie skarżący słusznie przywołuje przepisy art. 45 § 1 kro
i art. 567 § 1 k.p.c. wyciągając jednak błędne wnioski.

Przede wszystkim wskazać należy, iż z literalnego brzmienia przywołanych przepisów wynika wprost, że rozliczenia dokonuje się w sytuacji, gdy mamy do czynienia z dwiema masami majątkowymi, czyli z majątkiem wspólnym i majątkiem osobistym.

Jeśli tak - to należy wskazać, iż w poprzez odwołanie do treści powyższych przepisów apelujący uznaje, iż spółka cywilna stanowiła majątek odrębny od majątku dorobkowego stron, więc spłata zobowiązań spółki cywilnej i ocena prawna wpływu sposobu oraz znaczenia sposobu rozliczenia się spółki z wnioskodawczynią jako wspólnikiem występującym ze spółki cywilnej w trybie art. 871 kc pozostaje poza przedmiotem tego postępowania, ponieważ do dochodzenia roszczeń z tego tytułu ustawodawca przewidział tryb procesowy. Rozliczenia
te nie mogą być realizowane poprzez przepis art. 45 § 1 kro .

Podnoszony przez uczestnika fakt pobrania przez wnioskodawczynię kwoty 2 863 653,30 zł w 2001 roku w związku ze zmniejszeniem kapitału spółki jest więc prawnie obojętny dla bytu tego postępowania. W ramach swobody umów i ze względu na dyspozytywny charakter przepisu art. 871 k.c. , strony mogły uzgodnić dowolne reguły rozliczenia, niekoniecznie odpowiadającego wielkości udziału a fakt prawidłowości takiego rozliczenia co do zasady nie podlega ponownemu badaniu i korygowaniu poza procesem do tego przewidzianym. Poza tym przepis art. 871 kc ma charakter dyspozytywny, co oznacza, że wolą stron mogą zostać ustalone inne warunki rozliczenia występującego wspólnika, przy czym zasady te nie muszą być w pełni ekwiwalentne. Nieekwiwalentność sytuacji prawnej stron umowy spółki w której apelującemu przysługiwał udział 99,80 % z wnioskodawczyni 0,20 % nie wymaga co do zasady istnienia okoliczności, które by ją usprawiedliwiały, skoro stanowi ona wyraz woli stron.

Apelujący wskazuje, że intencją zbycia wskazanych przez Sąd Rejonowy nieruchomości wchodzących w skład majątku dorobkowego stron było zabezpieczenie potrzeb rodziny poprzez spłatę zobowiązań spółki, co w jego ocenie zwalnia go z obowiązku rozliczenia się z wnioskodawczynią z uzyskanych z tego tytułu środków.

Tymczasem środki z kredytów przeznaczane były na bieżącą działalności spółki a nie na zaspokojenie zwykłych potrzeb rodziny, które należy definiować jako odnoszące się do normalnych codziennych potrzeb rodziny, wymagających bezwzględnie zaspokojenia bez potrzeby podejmowania przez małżonków specjalnych decyzji. Sąd Okręgowy stoi na stanowisku, iż pomiędzy spłatą zobowiązań spółki zaciągniętych na obsługę jej bieżącego funkcjonowania w celu uzyskania przychodu z działalności gospodarczej, a następnie przeznaczeniem części zysku jaki z tej działalności prowadzący działalność osiągnął na potrzeby rodziny, zachodzi zbyt odległy związek, aby uznać, iż mamy tu do czynienia
z sytuacją zwalniającą uczestnika z obowiązku rozliczenia się z wnioskodawczynią. Wątpliwości co do rzetelności takiej intencji apelującego wynikają przede wszystkim z wiedzy Sądu o wysokości przysługującego wnioskodawczyni udziału w dwuosobowej spółce cywilnej, który miał wymiar jedynie symboliczny i wiedzy o tym, że apelujący dokonywał takiego zbycia mimo odwołania przez wnioskodawczynię pełnomocnictwa w rozumieniu przyjętym w art. 105 k.c. na rzecz swojej siostry lub spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w której ma udziały, czy wreszcie z tego, że uczestnik postępowania nie przedstawił żadnych dowodów na to,
że to rodzinie groziło bankructwo, a to jego obciążał ciężar dowodowy z mocy art. 6 k.c.
To w jakiej wysokości spółka cywilna spłaciła zobowiązania bez odniesienia ich do wartości całego majątku spółki i wspólników nie świadczy nawet o niebezpieczeństwie bankructwa samej spółki, czy apelującego jako wspólnika, skoro nie odwołuje się on do bilansu uwzględniającego rzeczywistą wartość majątku spółki.

Stanowisko uczestnika nie jest więc przekonujące bez udowodnienia takiej racji, bowiem same zapewnienia strony o możliwości zaistnienia takiego skutku nie mogą automatycznie doprowadzić do uznania go za udowodniony.

Ponadto poprzez kredyty spółka uzyskała przecież do swej dyspozycji odpowiednio wysokie środki. Apelujący argumentując o niebezpieczeństwie bankructwa uchyla się nawet od dokonania własnej analizy poziomu jego realności w odniesieniu do danych majatkowych spółki, zwłaszcza w odniesieniu do wniosku biegłego L. S., iż nie było konieczności zbywania majatku spółki w 2003 roku, gdyż wezwania do zapłaty nie wynikały z trudnej sytuacji finansowej spółki, a z faktu, że jej właściciele na prywatne cele pobrali kwoty, które nie wynikały z wygospodarowanego zysku.

Podnieść także należy, iż w sprawie o podział majatku dorobkowego małżonków po ustaniu współności ustawowej potrzeby uczestnika jako zbywcy nie mogą być utożsamiane
z jego potrzebami jako wspólnika spółki cywilnej skoro jako różne i automimiczne pozostają reżimy rozliczeń instytucji w ramach których takie potrzeby powstały. Ochronie praw uczestnika ze stosunku spółki cywilnej służą przecież przepisy tytułu XXXI kodeksu cywilnego.

Prawidłowo zatem Sąd Rejonowy przyjął, iż poza jego kognicją w sprawie o podział majatku dorobkowego pozostawała więc podnoszona przez uczestnika kwestia podatku VAT czy podatku dochodowego od osób fizycznych w sytuacji likwidacji działalności gospodarczej, jak również ocena zachowania wnioskodawczyni polegająca na jej wystapieniu ze spółki cywilnej.

Ocena uczestnika, iż istniała ekonomiczna konieczność podjęcia przez niego czynności mających na celu ochronę interesów spółki nie może być realizowana kosztem wspólnego majątku stron z pominięciem interesów wnioskodawczyni, która czynności wyzbycia się przez uczestnika składników majątku wspólnego nie obejmowała ani wiedzą, ani tym bardziej wolą. Akceptacja takiego zachowania uczestnika i uwolnienie go od obowiązku rozliczenia się z byłą żoną z majątku objętego małżeńską wspólnością ustawową, prowadziłaby do zatwierdzenia nielojalnego postępowania współmałżonka, który przy wykorzystaniu udzielonego pełnomocnictwa i pomimo wiedzy o jego odwołaniu realizował cel korzystny tylko dla własnej sytuacji majątkowej. Uczestnik nie wyzbywał się składników swego majątku odrębnego (uczestnik ratując spółkę nie wyzbył się przecież zabudowanej nieruchomości położonej
w S. przy ul. (...) o której mowa w punkcie 1 „i” zaskarżonego postanowienia, a interesy wspólnych dzieci zostały zabezpieczone poprzez darowiznę zabudowanej nieruchomości położonej w miejscowości C.).

Takie zachowanie wskazuje bardziej na realizację planu zrekompensowania części środków, które wnioskodawczyni w 2001 roku uzyskała z majątku spółki cywilnej niż na działanie podjęte w celu zaspokojenia takich potrzeb, które powszechnie zalicza się do zwykłych potrzeb rodziny jak: zapewnienie wyżywienia, mieszkania, środków na wychowanie dzieci itp.

Nie można także utożsamiać spłaty zobowiązań, których konieczność wynikała
z prowadzonej działalności gospodarczej z zobowiązaniami zaciąganymi w zwykłych sprawach rodziny. Ich zaciągnięcie nie wiąże się bowiem wprost z zaspakajaniem zwykłych potrzeb rodziny. Pomimo, że środki uzyskiwane przez uczestnika z prowadzonej działalności były przeznaczane również na zaspokojenie tych potrzeb, spłata kredytów zaciągniętych na sfinansowanie działalności gospodarczej w celu uniknięcia domniemanej egzekucji komorniczej - w ocenie Sądu Okręgowego - nie mieści się w depozycji pojęcia zaspakajania potrzeb rodziny.

Należy podkreślić jeszcze jedną istotną kwestię, którą Sąd Okręgowy jedynie pobocznie podnosi. Mianowicie - jeżeli wnioskodawczyni wystąpiła z wnioskiem o podział majątku wspólnego konkretyzując przedmioty zgłoszone do podziału i uczestnik postepowania powyższego nie negował, to nie zachodziły podstawy uzasadniające skierowanie sprawy
do innego rodzaju postępowania na podstawie art. 201 k.p.c. Skoro w sprawie złożono wniosek o podział majątku wspólnego, to dopiero wynik postępowania dowodowego pozwolił rozstrzygnąć o zasadności wniosku. Zatem fakt, że - w oparciu o wynik ośmioletniego postępowania dowodowego i na skutek czynności dyspozycyjnych stron związanych
z częściowym cofnięciem wniosku co do nieruchomości położonej w Grecji, skutkujących umorzeniem w tej części postępowania - Sąd Rejonowy ostatecznie rozliczył jedynie środki pieniężne, jako równowartości nieruchomości i ruchomości, które w chwili ustania wspólności ustawowej nie istniały fizycznie w ramach majątku wspólnego, nie stanowił przeszkody do prowadzenia rozliczenia z tego tytułu na podstawie art. 567 k.p.c. w trybie postępowania nieprocesowego w sprawie o podział majątku wspólnego. W tym znaczeniu nie było podstaw do przekazania żądania do postępowania procesowego. Dzieje się tak bowiem tylko wówczas, gdy nie jest sporne, w jakim trybie winno toczyć się postępowanie zainicjowane pismem strony. W ocenie Sądu Okręgowego reguły proceduralne w powiazaniu z ostatecznym wynikiem postępowania nie mogą pozbawiać strony uprawnień materialnoprawnych poprzez przeniesienie ich na grunt innego trybu, który rządzi się odmiennymi regułami postępowania niż tryb nieprocesowy i w którym można podnosić zarzut przedawnienia.

W tych okolicznościach apelacja uczestnika jako bezzasadna została oddalona w myśl art. 385 k.p.c w związku z art. 13 § 2 kpc.

O kosztach postepowania apelacyjnego orzeczono w oparciu o przepis art. 520 § 1 kpc.