Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 czerwca 2018 r.

Sąd Rejonowy w Chojnicach w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Grażyna Drobińska

Protokolant: sekr. sąd. Paulina Feder

Prokurator: Joanna Kapłońska- Gajewska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16.05.2017 r., 12.07.2017 r., 10.09.2017 r., 22.11.2017 r., 21.12.2017 r.,22.02.2018 r., 05.03.2018 r., 12.03.2018 r., 26.03.2018 r., 16.05.2018 r., 06.06.2018 r. sprawy

K. M. (M.)

syna H. i I. zd. M.

ur. (...) w C.

oskarżonego o to, że:

w nieustalonym okresie czasu, w 2016 roku, w C., wbrew przepisom ustawy w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, udzielił S. P. 11 gram środka odurzającego w postaci mefedronu, sprzedając go za kwotę 50 zł za gram, zaś w zakresie 3 gram za 4 sztuki felg aluminiowych,

tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk

orzeka

1.  oskarżonego K. M. uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu aktem oskarżenia, tj. przestępstwa z art. 59 ust. 1 ustawy z 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk i za to, na podstawie art.59 ust. 1 ustawy z 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 kk skazuje go na karę 1 (jednego ) roku pozbawienia wonności,

2.  na podstawie art.69§1 i 2 kk i art.70§1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby wynoszący 2 (dwa) lata,

3.  na podstawie art.71§1 kk wymierza oskarżonemu karę grzywny w wysokości 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę równą 20 zł (dwadzieścia złotych),

4.  na podstawie art.72§1 pkt.1 kk zobowiązuje oskarżonego do informowania kuratora o przebiegu okresu próby,

5.  na podstawie art.45§1 kk orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa korzyści uzyskanej przez oskarżonego w postaci kwoty 400 zł (czterysta złotych),

6.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa opłatę w wysokości 380 zł (trzysta osiemdziesiąt złotych) oraz pozostałe koszty sądowe.

Sygn. akt II K 864/16

UZASADNIENIE

Oskarżony K. M. i S. P. znają się. W nieustalonym okresie czasu, w 2016 roku, w C., oskarżony działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, kilkakrotnie udzielił S. P. środka odurzającego w postaci mefedronu. K. M. spotykał się z S. P. i wówczas przekazywał mu mefedron. Oskarżony działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Łącznie sprzedał S. P. 8 gram, po 50 złotych za gram (zeznania S. P. k.418v-419,761-762,803-803v).

W nocy 25/26 kwietnia 2016 roku M. L., G. N. i S. P. dokonali kradzieży 4 kół na oryginalnych alufelgach marki V. (...) (wyrok k.103-104 akt II K 419/16). S. P. zawiadomił oskarżonego o tym, że ma do sprzedania koła. Następnie M. L., G. N. i S. P. pojechali samochodem w umówione miejsce i tam S. P. przekazał K. M. alufelgi. W zamian za to otrzymał mefedron w ilości 3 gram (zeznania G. N. k.270,788-789,815-815v, S. P. k.418v-419,761-762,803-803v, M. L. k.423,762-762v,812-812v).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wymienione wyżej dowody, a także protokół przeszukania (k.2-4,23-25,34-37,43-49,56-59,150-154,160161,185-187,206-208,216-218,220-221,256-258,260-261,309-310,402-403,409-410), protokół zatrzymania (k.5-8,15-17,20,30-31,162-164), protokół użycia testera narkotykowego (k.11,18,29), wykaz połączeń i informacja z sieci P. (k.251-252), wykaz połączeń i informacja z sieci T- M. (k.253-254), karta karna (k.627,776).

Oskarżony K. M. zarówno w toku postępowania przygotowawczego, jak i na rozprawie oświadczył, nie przyznaje się do popełnienia zarzucanego mu czynu (k.433,673-673v). Wyjaśnił przy tym, że przedstawiona przez S. P. wersja nie jest prawdziwa. Przyznał natomiast, że zakupił kiedyś od niego alufelgi, które były kradzione. Nie wie, dlaczego P. go obciąża. Za koła zapłacił 200 zł.

Sąd Rejonowy nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego. Pozostają one w sprzeczności z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w niniejszej sprawie.

Przede wszystkim wypowiedziom oskarżonego przeczą mu zeznania świadka G. N. (k.270,788-789,815-815v). W toku prowadzonego postępowania przygotowawczego, G. N. występował jako podejrzany i wówczas wyjaśnił, że zakupił od K. M. i D. O. mefedron. Przyjechał do C. z S. P.. Podał, że kupili też mefedron od K. M.. Wyjaśnił, że każdy wie o tym, że oskarżony M. handluje. Za mefedron dali oskarżonemu 4 koła, które wcześniej ukradli. Wówczas był z nimi również M. L..

Sąd uwzględnił zeznania tego świadka przy dokonywaniu ustaleń faktycznych w przedmiotowej sprawie. Wypowiedzi tego świadka są jasne, szczere i konsekwentne

Nadto zeznania wymienionego świadka korelują w swoje treści z zeznaniami pozostałych osób tj. S. P. i M. L.. S. P. (k.418v-419,761-762,803-803v) składając oświadczenia w charakterze podejrzanego wskazał, że kupił też towar od M.. Było to trzy razy po 3g i raz 2g mefedronu. Podał, że wiedział od kolegów na mieście, że oskarżony M. sprzedaje. Spotykał się z oskarżonym koło jeziora Ś., w kierunku T.. Wyjaśnił też, że płacił 50 zł za gram mefedronu. Przyznał, że zna G. N. i było też tak, że otrzymali od K. M. mefedron za skradzione wcześniej koła. Świadek wskazał, że dowiedział się na mieście o tym, że M. sprzedaje narkotyki.

M. L. (k.423,762-762v,812-812v) również wskazał, że P. znalazł kupca na skradzione felgi. Wyjaśnił, że nie wie, czy zostały one sprzedane za pieniądze. Przyznał jednak, że tego samego dnia razem wciągali mefedron.

Sąd Rejonowy odczytał również zeznania G. N., M. L. i S. P. złożone w sprawie II K 419/16, w której wymienieni występowali w charakterze oskarżonych o kradzież felg aluminiowych. W tych wypowiedziach żaden ze świadków nie wskazał, aby nastąpiła sprzedaż za narkotyki. Świadkowie G. N. i S. P. biorący bezpośrednio udział w transakcji, wskazali w tych wypowiedziach, że oskarżony K. M. otrzymał pieniądze w wysokości 200 zł.

Odnosząc się do tych zeznań, S. P. wyjaśnił, że nie wie dlaczego nie mówił wówczas o tych narkotykach. G. N. zaś zasłaniał się niepamięcią. W pewnym momencie nawet wskazał, że widział przekazywanie pieniędzy.

W ocenie Sądu Rejonowego zeznania złożone przez S. P., M. L. i G. N., złożone w niniejszej sprawie, przede wszystkim w toku postepowania przygotowawczego, odpowiadają prawdzie. Wymienieni występowali wówczas w charakterze podejrzanych i oprócz wyjaśnień dotyczących postawionych im wówczas zarzutów, wskazali również na zachowanie oskarżonego, wypowiedzi tych świadków są na tym etapie jasne, spójne i wzajemnie się uzupełniają. Dlatego też Sąd Rejonowy nie miał żadnych wątpliwości, co do ich zgodności z prawdą. Tym bardziej, że S. P., G. N. i M. L. nie pozostawali, ani też nie pozostają z oskarżonym w żadnym konflikcie, który ewentualnie mógłby uzasadniać chęć złożenia fałszywych zeznań w sprawie K. M.. Sąd Rejonowy nie dopatrzył się w tym zakresie żadnych logicznie uzasadnionych powodów. Nadto odpowiedzialność wymienionych osób pozostawała bez wpływu na ich wyjaśnienia dotyczące oskarżonego M.. Oświadczenia zaś wymienionych w sprawie II K 419/16 nie zawierają żadnej informacji na temat narkotyków, co w ocenie Sądu Rejonowego jest jasne i logiczne. S. P., M. L. i G. N. mieli wówczas postawiony zarzut kradzieży z włamaniem , dlatego przekazanie przez nich informacji na temat narkotyków spowodowałaby postawienie im kolejnego zarzutu.

Odnosząc się do aktualnych zeznań świadka G. N. wskazać należy, że jego wypowiedzi były chaotyczne i wymijające, zasłaniał się on również niepamięcią. W tym zakresie zeznania świadka Sąd potraktował z ostrożnością uznając, że nie chce on obciążać oskarżonego. Takie stanowisko świadka pozostaje w oczywistej sprzeczności z jego wcześniejszymi zeznaniami, które korelują z zeznaniami M. L. i S. P.. Dlatego też Sąd Rejonowy w tym zakresie ostatecznie nie dał im wiary.

Pozostali świadkowie P. F. (k.437-438,747-747v), D. O. (k.747v), S. G. (1) (k.65-65v,762v), H. O. (k.26-27), S. G. (2) (k.50-51), K. S. (1) (k.53-54), M. D. (1) (k.154-157), D. K. (k.226-228), K. S. (2) (k.338-339), S. Z. (k.351-353), M. F. (k.390-391), Z. P. (k.404-405), D. L. (k.449), K. N. (k.457), A. J. (k.460), B. S. (k.506-508), M. G. (k.529), K. P. (k.532-535) nie znali oskarżonego K. M. i nie mieli wiedzy na temat okoliczności przestępstwa, które zostało mu zarzucone. Dlatego też Sąd Rejonowy pominął powyższe zeznania przy dokonywaniu ustaleń faktycznych w przedmiotowej sprawie.

Opinia kryminalistyczna z zakresu badań fizykochemicznych (k.297-303) dotyczyła zabezpieczonych substancji w związku ze sprawą skazanych w chwili obecnej S. G. (1), M. D. (2), D. O., która nie ma znaczenia dla dokonania ustaleń faktycznych w przedmiotowej sprawie.

Wobec braku podstaw do kwestionowania Sąd uznał też za wiarygodne pozostałe dowody zgromadzone w sprawie tj.: protokół przeszukania (k.2-4,23-25,34-37,43-49,56-59,150-154,160161,185-187,206-208,216-218,220-221,256-258,260-261,309-310,402-403,409-410), protokół zatrzymania (k.5-8,15-17,20,30-31,162-164), protokół użycia testera narkotykowego (k.11,18,29), wykaz połączeń i informacja z sieci P. (k.251-252), wykaz połączeń i informacja z sieci T- M. (k.253-254), karta karna (k.627,776).

W tym stanie sprawy wina oskarżonego K. M. nie budziła żadnych wątpliwości Sądu Rejonowego i polegała na tym, że w nieustalonym okresie czasu, w 2016 roku, w C., wbrew przepisom ustawy, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, udzielił S. P. 11 gram środka odurzającego w postaci mefedronu, sprzedając go za kwotę 50 złotych za gram, zaś w zakresie 3 gram – za 4 sztuki felg aluminiowych, czym wypełnił znamiona przestępstwa z art.59 ust.1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art.12 kk.

Przy dokonywaniu oceny materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie Sąd kierował się tym, że ocena każdego dowodu, również z wyjaśnień oskarżonego, jako pozostawiona sądowi orzekającemu, musi być dokonywana z przekonaniem, że oskarżony nie popełnił zarzucanego mu czynu. Dopiero, kiedy przeprowadzone dowody, ich ocena i wyprowadzone z nich wnioski, obalą owo przekonanie- można ferować wyrok skazujący. Stanowisko takie ma swoje uargumentowanie w treści art.5§1 kpk w związku z art.7 kpk, jako ze przepisy tej ustawy uznają jedynie zasadę swobodnej oceny dowodów, będącej efektem rozważań całokształtu ujawnionych w sprawie okoliczności, przemawiających zarówno na korzyść jak i na niekorzyść oskarżonego oraz nie różnicują dowodów od tego, w jakiej fazie postępowania i od kogo zostały pozyskane ( wyrok S.A. w Lublinie z dnia 29.04.2009 r., II AKa 63/09).

Przy analizie materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszej sprawie, Sąd Rejonowy wziął pod uwagę, że art.59 ust.1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii wprowadza odpowiedzialność za udzielanie innej osobie środka odurzającego celem osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej. Przestępstwo to jest zatem przestępstwem umyślnym.

Mając powyższe na względzie, Sąd Rejonowy uznał, że oskarżony wypełnił swoim zachowaniem znamiona zarzucanego mu przestępstwa. Oskarżony bez wątpienia przekazywał środki odurzające S. P. w celu otrzymania korzyści w postaci pieniędzy i w jednym przypadku otrzymał też felgi aluminiowe.

W związku z powyższymi ustaleniami, Sąd Rejonowy na podstawie art.59 ust.1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art.12 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności. Na podstawie art.69§1i2 kk i art.70§1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności Sąd Rejonowy warunkowo zawiesił na okres próby wynoszący 2 lata. Na podstawie art.71§1 kk Sąd Rejonowy wymierzył oskarżonemu kare grzywny w wysokości 50 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę równa 20 zł. W oparciu o art. 72§1 pkt.1 kk Sąd zobowiązał oskarżonego do informowania kuratora o przebiegu okresu próby. Na podstawie art.45§1 kk Sąd orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa uzyskanej przez oskarżonego korzyści majątkowej w postaci kwoty 400 zł. Kwotę tę stanowi wartość uzyskanych od S. P. pieniędzy w ilości 8x 50 zł.

Oskarżony jest osobą młodą. Obecnie ma 26 lat. Zna obowiązujące normy społeczne oraz konsekwencje wynikające z ich naruszania. Jest kawalerem. Nie ma nikogo na utrzymaniu. Posiada wykształcenie zawodowe- stolarz. Pracuje jako operator maszyn do obróbki drewna. Osiąga dochody wysokości 2.000 zł miesięcznie. Nie posiada majątku większej wartości.

Stosując dobrodziejstwo warunkowego zawieszenia wykonania kary Sąd miał na względzie fakt, że podstawową przesłanką stosowania omawianej instytucji jest pozytywna prognoza. Wyraża się ona w przekonaniu, że sprawca wykona nałożone obowiązki próby i nie powróci do przestępstwa, a zatem wykonanie wymierzonej mu kary nie jest koniczne. W ocenie Sądu, w odniesieniu do oskarżonego powyższe przesłanki zostały spełnione. K. M. nie był dotychczas karany sądownie. Jest to niewątpliwie okoliczność łagodząca.

Sąd nie dopatrzył się okoliczności obciążających.

W ocenie Sądu wymierzona kara wpłynie na oskarżonego wychowawczo i zapobiegnie powrotowi do popełniania przestępstw, zaspokoi również społeczne poczucie sprawiedliwości. Wysokość stawki dziennej uwzględnia dochody oskarżonego, który ma stałą pracę.

O kosztach sądowych Sąd orzekł na podstawie art. 627 kpk i art.2 ust.1 pkt.3, art.3 ust.1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. z 1983 r., nr 49, poz. 223 ze zm.).