Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 kwietnia 2019 roku

Sąd Rejonowy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Toruniu

w składzie: Przewodniczący: SSR Alina Kordus-Krajewska

Ławnicy: Stanisława Fajfer, Agnieszka Krzyżanowska

Protokolant: stażysta Michał Ziółkowski

po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2019 roku

sprawy z powództwa H. P.

przeciwko W. (...) w T.

o przywrócenie do pracy lub odszkodowanie , zapłatę

I  Oddala powództwo,

II  Nie obciąża powódki kosztami zastępstwa procesowego pozwanego,

III  Nakazuje pobrać od powódki na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Toruniu kwotę 50 zł (pięćdziesiąt złotych) tytułem opłaty od rozszerzonego powództwa.

UZASADNIENIE

H. P. w dniu 11 lipca 2018 r. złożyła odwołanie od rozwiązania za wypowiedzeniem umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony przez pracodawcę W. (...) w T.. Powódka podniosła, że domaga się uznania dokonanego wypowiedzenia za bezskuteczne i nałożenie na pozwanego w wyroku obowiązku dalszego zatrudnienia do czasu prawomocnego rozpoznania sprawy. W przypadku, gdy upłynie okres wypowiedzenia umowy o pracę, powódka wniosła o przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach i zasądzenie wynagrodzenia za okres pozostawania bez pracy.

W uzasadnieniu swego odwołania, powódka wyjaśniła, że zawarła z pozwanym w dniu 1998 r. umowę o pracę na czas nieokreślony. W dniu 20 czerwca 2018 roku powódka otrzymała wypowiedzenie umowy o pracę z zachowaniem okresu wypowiedzenia za skutkiem na dzień 30 września 2018 r. Jako przyczyna wypowiedzenia została wskazana likwidacja stanowiska pracy w związku z nieotrzymaniem od dnia 1 lipca 2018 r. kontraktu z Narodowym Funduszem Zdrowia w zakresie ambulatoryjnych świadczeń psychiatrycznych dla dorosłych. Brak środków finansowych na prowadzenie działalności w tym zakresie miał powodować konieczność zamknięcia (...) w (...) Przychodni (...). W rzeczywistości umowa zawarta przez pozwanego z Narodowym Funduszem Zdrowia w zakresie ambulatoryjnych świadczeń psychiatrycznych dla dorosłych została przedłużona do dnia 31 grudnia 2018 r. Zdaniem powódki świadczy to o braku istnienia przyczyn, dla których pracodawca wypowiedział jej umowę o pracę.

W odpowiedzi na pozew W. (...) w T. wniósł o oddalenie powództwa oraz obciążenie powódki kosztami postępowania, w tym również kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Pozwany w uzasadniając swą decyzję co do rozwiązania umowy o pracę z powódką, powołał się na okoliczności dotyczące zasad finansowania ambulatoryjnych świadczeń psychiatrycznych dla dorosłych i pozyskiwania środków i powiązania dalszego utrzymywania miejsca pracy powódki od decyzji Oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia.

Pozwany wyjaśnił, ze jest samodzielnym publicznym zakładem opieki zdrowotnej i jednostką sektora finansów publicznych. Świadczenie opieki zdrowotnej w rodzaju opieki psychiatrycznej u pozwanego finansowane są ze środków publicznych wypłacanych przez oddział Narodowego Funduszu Zdrowia. W dniu 28 stycznia 2011 roku pozwany zawarł z Narodowym Funduszem Zdrowia - (...) w B. (dalej NFZ) umowę Nr (11- (...)PSY) o udzielenie świadczeń opieki zdrowotnej - opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień na okres od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. Umowa ta w późniejszym okresie była wielokrotnie przedłużana. Przedmiotem tej Umowy zgodnie z załącznikiem nr 1 są dwa zakresy świadczeń: - świadczenia psychologiczne i - świadczenia zdrowia psychicznego dla dorosłych.

W dniu 11 czerwca 2018r. NFZ przesłał pozwanemu aneks nr (...) do Umowy, w którym przedłużono czas obowiązywania umowy do dnia 31 grudnia 2018 r. z zaznaczeniem, że kwotę zobowiązania i warunki finansowe na II półrocze 2018 r. strony ustalą w odrębnym aneksie. Następnie jednak, w dniu 18 czerwca 2018 r., pozwany otrzymał z NFZ projekt aneksu nr (...) do Umowy Nr (...) z którego wynikało, że umowa nie zostanie przedłużona na dalszy okres w zakresie opieki psychiatrycznej. W tych warunkach pracodawca podjął decyzję o rozwiązaniu z powódką umowy o prace za uprzednim 3-miesięcznym okresem wypowiedzenia ze skutkiem na dzień 30 września 2018r. Jako przyczynę wypowiedzenia umowy wskazano likwidację stanowiska pracy z uwagi na brak przedłużenia kontraktu z NFZ w zakresie ambulatoryjnych świadczeń psychiatrycznych dla dorosłych.

Na początku lipca 2017 r. do pozwanego przekazana została informacja, że umowa w zakresie opieki psychiatrycznej zostanie przez NFZ przedłużona do dnia 31 grudnia 2018 r. W tych warunkach pozwany niezwłocznie przygotował propozycję porozumienia, w której zaproponował powódce cofnięcie wypowiedzenia umowy o pracę i zatrudnienie jej na czas określony do dnia 31 grudnia 2018 r. Powódka propozycji nie przyjęła.

W aneksie nr (...) do Umowy podpisanym w siedzibie oddziału NFZ w T. dniu 6 lipca 2018 r. NFZ przedłużył umowę w zakresie finansowania świadczeń psychologicznych do dnia 31 grudnia 2018 r., natomiast w zakresie świadczeń psychiatrycznych jedynie do dnia 30 września 2018 r.

W piśmie wniesionym w dniu 6 lutego 2019 r. powódka rozszerzyła powództwo, wnosząc dodatkowo o zasądzenie od pozwanego kwoty 1.000 złotych tytułem części nagrody jubileuszowej za 40 lat pracy.

Pozwany wnosił o oddalenie rozszerzonego powództwa( k.238) i obciążenie powódki kosztami postępowania w tym kosztami zastępstwa procesowego pozwanego.

Wskazano ,że stosunek pracy została z powódka rozwiązany z dnem 30 września 2018r. , natomiast 40 letni okres zatrudnienia uprawniający do nagrody jubileuszowej upłynąłby w styczniu 2019r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka została zatrudniona od (...). w Zespole (...) na stanowisku asystenta. (...) Przychodnia (...) w której pracowała powódka została włączona w struktury pozwanego. Od dnia (...)r. H. P. była zatrudniona przez W. (...) w T. na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony na stanowisku lekarza psychiatry.

Dowody:

- umowy o pracę w aktach osobowych powódki;

W. (...) w T. (dalej: (...)) jest samodzielnym publicznym zakładem opieki zdrowotnej i w oparciu o art. 9 pkt. 10) ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U.2017.2077 t.j. z dnia 2017.11.10) stanowi jednostką sektora finansów publicznych. Świadczenie opieki zdrowotnej, w postaci pomocy psychiatrycznej osobom dorosłym, wykonywane przez ośrodek finansowano w całości ze środków publicznych wypłacanych przez oddział Narodowego Funduszu Zdrowia. Ośrodek zatrudniał jednego psychiatrę, natomiast świadczenie usług psychiatrycznych nie należało do statutowych działań (...) w T..

Dowody:

- informacja odpowiadająca aktualnemu odpisowi z rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów zdrowotnych – k. 149-153;

- przesłuchanie D. W. – k. 218, protokół elektroniczny z dnia 6 lutego 2019r. 01:16:38-01:29:45 i k.242v-243, protokół elektroniczny z dnia 11 kwietnia 2019r. od 00:18:57-00:31:45 i od 01:03:53,

(...) psychiatryczna (...) w T., w której pracę świadczyła H. P., usytuowana była w budynku należącym do (...) M. K. w T.. W maju 2018 r. (...) w T. wypowiedział W. (...) w T. umowę najmu pomieszczeń, w których mieściła się poradnia, ze skutkiem do końca grudnia 2018 r. Samorząd Województwa (...) zobowiązał dyrekcję (...) w T. do reorganizacji ośrodka i likwidacji części poradni niepowiązanych z działalnością statutową z uwagi na trudności lokalowe.

Dowody:

- przesłuchanie D. W. – k. 219v, protokół elektroniczny z dnia 6 lutego 2019r. 01:56:21-01:58:54 i k.242v-243, protokół elektroniczny z dnia 11 kwietnia 2019r. od 00:18:57-00:31:45 i od 01:03:53,

W dniu 28 stycznia 2011 roku pozwany zawarł z Narodowym Funduszem Zdrowia (...) w B. (dalej NFZ) umowę Nr (11- (...)PSY) o udzielenie świadczeń opieki zdrowotnej - opieka psychiatryczna i leczenie uzależnień na okres od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. Przedmiotem tej Umowy zgodnie z załącznikiem nr 1 są dwa zakresy świadczeń: - świadczenia psychologiczne i - świadczenia zdrowia psychicznego dla dorosłych.

Dowody:

- umowę Nr (...) o udzielenie świadczeń opieki zdrowotnej - opieka psychiatryczna i leczenie uzależnień – k. 166-175;

Umowa ta w późniejszym okresie była wielokrotnie przedłużana. W miesiącu styczniu 2018 r. (...) w T. oraz (...) zawarły aneks nr (...), w którym przedłużono umowę Nr (...) w zakresie świadczeń psychiatrycznych i psychologicznych na okres od dnia 1 stycznia 2018 r. dnia do 30 czerwca 2018 r. Pismem z dnia 27 kwietnia 2018r. NFZ wystąpił do pozwanego z ofertą przedłużenia i finansowania Umowy nr (...) na II półrocze 2018 r. w zakresie świadczeń psychologicznych - załącznik nr 3 do tego pisma. W odpowiedzi pozwany złożył do NFZ wymagane dokumenty oświadczając jednocześnie, że spełnia on również warunki konieczne do realizacji świadczeń opieki psychiatrycznej.

Dowody:

- aneks nr (...) wraz z załącznikami do umowy Nr (...) – k. 177-180;

- pismo NFZ z 27.04.2018 r. – k. 189-190;

- oświadczenie (...) z dn. 02.05.2018 r. – k 191-192;

- przesłuchanie D. W. – k. 218, protokół elektroniczny z dnia 6 lutego 2019r. 01:16:38-01:29:45 i k.242v-243, protokół elektroniczny z dnia 11 kwietnia 2019r. od 00:18:57-00:31:45 i od 01:03:53,

-przesłuchanie powódki- protokół elektroniczny z dnia 11 kwietnia 2019r. od 00:31:45-01:03:53

NFZ w piśmie z dnia 22 maja 2018 r. poinformował pozwanego o zakończeniu z dniem 30 czerwca 2018 r . realizacji umowy numer (...) w zakresie świadczenia psychiatrycznego ambulatoryjnego dla dorosłych i zobowiązał pozwanego do przekazania listy osób oczekujących oraz osób objętych planem leczenia do realizatora (...) Centrum (...), tj. Wojewódzkiego Szpitala (...) w T.. Przesłana informacja o zakończeniu realizacji umowy była spowodowana wejściem w życie rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 27 kwietnia 2018 r. w sprawie programu pilotażowego w centrach zdrowia psychicznego (Dz. U. 2018, poz. 852). (...) w T. został również wezwany do przekazania do (...) Centrum (...) list pacjentów poradni psychiatrycznej.

Dowody:

- kopia pisma NFZ z 22.05.2018 r. – k. 194;

- przesłuchanie D. W. – k. 218, protokół elektroniczny z dnia 6 lutego 2019r. 01:16:38-01:29:45 i k.242v-243, protokół elektroniczny z dnia 11 kwietnia 2019r. od 00:18:57-00:31:45 i od 01:03:53,

W dniu 6 czerwca 2018 r. (...) w T. zawarł z NFZ (...) w B. aneks nr (...) do Umowy (...), w którym przedłużono czas obowiązywania umowy do dnia 31 grudnia 2018 r. z zaznaczeniem, że kwotę zobowiązania i warunki finansowe na II półrocze 2018 r. strony ustalą w odrębnym aneksie.

Dowody:

- aneks nr (...) z dnia 6 czerwca 2018 r. do umowy Nr (...) – k. 195;

- przesłuchanie D. W. – k. 218, protokół elektroniczny z dnia 6 lutego 2019r. 01:16:38-01:29:45 i k.242v-243, protokół elektroniczny z dnia 11 kwietnia 2019r. od 00:18:57-00:31:45 i od 01:03:53,

Przygotowania do wdrożenia tzw. „programu pilotażowego” w zakresie koordynacji świadczenia usług psychiatrycznych rozpoczęły się w pierwszej połowie 2018 r. Ministerstwo Zdrowia zdecydowało, że podmiotem prowadzącym program „pilotażu” o statusie Centrum (...) na terenie T. będzie Wojewódzki Szpital (...). Według początkowych ustaleń, program „pilotażu” miał rozpocząć się od 1 lipca 2018 roku.
Z powodu braku wprowadzenia w odpowiednim terminie przepisów prawnych regulujących zasady współpracy poszczególnych ośrodków leczniczych z właściwym Centrum (...), początek programu pilotażowego został odsunięty w czasie.

Dowody:

- zeznania E. S. – protokół elektroniczny z dnia 6 lutego 2019r. 00:38:38-00:40:40.

W dniu 14 czerwca 2018 r. odbyło się spotkanie informacyjne dyrektorów jednostek leczniczych świadczących usługi psychiatryczne na terenie T. z przedstawicielami Centrum (...). Na spotkaniu przybliżone zostały zasady wykonywania usług psychiatrycznych po wprowadzeniu przepisów prawnych dotyczących programu pilotażowego. Dyrektorzy jednostek leczniczych zostali poinformowani, że od chwili wprowadzenia pilotażu będą świadczyć usługi posiadając status podwykonawcy wobec Centrum (...), który będzie pośredniczył pomiędzy ośrodkami a Narodowym Funduszem Zdrowia. Podana została również informacja, że na terenie T. programem pilotażowym objęte zostaną wszystkie osoby – również te, które nie są mieszkańcami miasta.

Dowody:

- zeznania E. S. – k.217v, protokół elektroniczny z dnia 6 lutego 2019r. 01:00:23-01:10:46;

- przesłuchanie D. W. – k. 218v, protokół elektroniczny z dnia 6 lutego 2019r. 01:16:38-01:37:18 i k.242v-243, protokół elektroniczny z dnia 11 kwietnia 2019r. od 00:18:57-00:31:45 i od 01:03:53,

W dniu 18 czerwca 2018 r., pozwany otrzymał z NFZ projekt aneksu nr (...) do Umowy Nr (...) z którego wynikało, że umowa będzie wykonywana do 30.06.2018 r. oraz, że nie zostanie przedłużona na dalszy okres w zakresie opieki psychiatrycznej.( k.219)

Dowody:

- przesłuchanie D. W. – k. 219, protokół elektroniczny z dnia 6 lutego 2019r. 01:37:18-01:48:40 i k.242v-243, protokół elektroniczny z dnia 11 kwietnia 2019r. od 00:18:57-00:31:45 i od 01:03:53

Z dyrektor (...) W. skontaktowała się E. S. – pracownik Wojewódzkiego Szpitala (...), zaangażowany służbowo we wdrożenie programu pilotażu wobec jednostek leczniczych na terenie T.. E. S. poinformowała dyrektor (...) W., że w ramach pilotażu, po stronie Wojewódzkiego Szpitala (...) istnieje wola dalszej kontynuacji współpracy ze wszystkimi ośrodkami leczniczymi, które dotychczas świadczyły usługi psychiatryczne dla osób dorosłych.

Dowody:

- zeznania E. S. – protokół elektroniczny z dnia 6 lutego 2019r. 00:34:08-00:36:53;

W dniu 20.06.2018 r. pracodawca, kierując się informacjami uzyskanymi w Oddziale (...) Narodowego Funduszu Zdrowia o zakończeniu realizacji do dnia 1.07.2018 r. Umowy Nr (...), podjął decyzję, że nie będzie przystępował do programu pilotażu, zrezygnuje ze świadczenia dalszych usług pomocy psychiatrycznej dla osób dorosłych oraz zlikwiduje prowadzoną dotychczas poradnię psychiatryczną. Pracodawca złożył H. P. oświadczenie na piśmie o wypowiedzeniu umowy o pracę za uprzednim 3-miesięcznym okresem wypowiedzenia ze skutkiem na dzień 30.09.2018 r. Przyczynę wypowiedzenia umowy o pracę stanowiła likwidacja stanowiska pracy w związku z nieotrzymaniem od dnia 01.07.2018 r. kontraktu z Narodowym Funduszem Zdrowia w zakresie ambulatoryjnych świadczeń psychiatrycznych dla dorosłych. Pracodawca jednocześnie wskazał, że brak środków finansowych na prowadzenie działalności w tym zakresie powoduje konieczność zamknięcia poradni (...) Psychicznego w (...) Przychodni (...).

Dowody:

- wypowiedzenie umowy o pracę, k. 162;

- przesłuchanie D. W. – k. 218v, protokół elektroniczny z dnia 6 lutego 2019r. 01:29:45-01:37:18 i k.242v-243, protokół elektroniczny z dnia 11 kwietnia 2019r. od 00:18:57-00:31:45 i od 01:03:53,

- przesłuchanie powódki- protokół elektroniczny z dnia 11 kwietnia 2019r. od 00:31:45-01:03:53

W dniu 22 czerwca 2018r, zawarto porozumienie z dnia 14 czerwca 2018r.( k.196) ,że ustalenie kwoty zobowiązania na kolejny okres rozliczeniowy nastąpi do 30 czerwca 2018r.

Dowody:

-Porozumienie z dnia 14 czerwca 2018r. k.196

W dniu 02.07.2018 r. pracownik (...) w T. K. K. odesłała do D. Umów (...) Narodowego Funduszu Zdrowia projekt aneksu nr (...) do umowy (...) z dnia 27.06.2018 r. w związku z koniecznością wprowadzenia zmian – wydłużenia umowy do 31.12.2018 r.

Dowody:

- oświadczenie pracownika K. K. – k. 163

- przesłuchanie D. W. – k. 219, protokół elektroniczny z dnia 6 lutego 2019r. 01:37:18-01:48:40 i k.242v-243, protokół elektroniczny z dnia 11 kwietnia 2019r. od 00:18:57-00:31:45 i od 01:03:53,

W związku z opóźnieniem w wprowadzeniu programu pilotażowego przez Narodowy Fundusz Zdrowia, zakończenie realizacji dotychczas łączącej (...) i NFZ umowy nr (...) nie nastąpiło. Przez (...) w T. oraz NFZ (...) w B. podpisany został aneks nr (...) z dnia 27 czerwca 2018 r.. W załączniku do aneksu ustalono nowe brzmienie umowy Nr (...), gdzie w treści potwierdzono, że czas trwania umowy obejmuje okres do 31.12.2018 r.

Dowody:

- aneks nr (...) z dnia 27 czerwca 2018 r. do umowy Nr (...) – k. 198;

- załącznik do aneksu – umowa Nr (...)- k. 199-200v;

W dniu 04.07.2018 r. pracodawca W. (...) w T. przedstawił powódce propozycję zawarcia „porozumienia”, w którym stwierdzono, że umowa o świadczenia zdrowotne w zakresie Opieka psychiatryczna i leczenie uzależnień z Narodowym Funduszem Zdrowia została przedłużona do dnia 31.12.2018 roku. W związku z powyższym, pracodawca zaproponował powódce, że cofnie wypowiedzenie umowy o pracę w dniu 20.06.2018 r., a powódka na powyższe cofnięcie wyrazi zgodę. Jednocześnie strony miałyby rozwiązać łączącą umowę o pracę w drodze porozumienia stron z dniem 31.12.2018 roku. H. P. nie wyraziła zgody na zawarcie porozumienia zaproponowanego przez (...) w T., gdyż nie zgadzała się na rozwiązanie umowy z dniem 31 grudnia 2018r..

Dowody:

- propozycja porozumienia z 04.07.2018 r. – k. 7;

- przesłuchanie D. W. – k. 219, protokół elektroniczny z dnia 6 lutego 2019r. 01:37:18-01:48:40 i k.242v-243, protokół elektroniczny z dnia 11 kwietnia 2019r. od 00:18:57-00:31:45 i od 01:03:53,

- przesłuchanie powódki- protokół elektroniczny z dnia 11 kwietnia 2019r. od 00:31:45-01:03:53

Program pilotażowy realizowany przez Wojewódzki Szpital (...) w T. ruszył 1 października 2018 r. Zainteresowane ośrodki lecznicze, które wyraziły wolę dalszego świadczenia usług psychiatrycznych, realizują te usługi za pośrednictwem Centrum (...). Świadczenia finansowane są nadal ze środków pochodzących z Narodowego Funduszu Zdrowia, przy czym ośrodki lecznicze umowy na sfinansowanie usług zawierają bezpośrednio z Wojewódzkim Szpitalem (...), a nie z Oddziałem Regionalnym NFZ.

Dowody:

- zeznania E. S. – protokół elektroniczny z dnia 6 lutego 2019r. 00:40:40-00:44:58;

Wynagrodzenie brutto H. P. za 1 miesiąc liczone według zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop na dzień 30.09.2018 r. wynosiło 7.486,80 złotych.

Dowody:

- informacja od pracodawcy – k. 155;

- karta wynagrodzeń – k. 156;

Za długoletnią pracę pracownikowi (...) w T. przysługuje nagroda jubileuszowa. Za osiągnięcie stażu 40 lat pracy przysługuje nagroda w wysokości 300% miesięcznego wynagrodzenia.

Dowody:

- Regulamin Wynagradzania (...) w T. – k. 226v

W dniu 16 listopada 2014r. powódka otrzymała nagrodę jubileuszową za 35 lat pracy.

Wliczono okresy uprawniające do nagrody jubileuszowej od 16.11.1979-31.12.1984- Wojewódzki Szpital (...) w T., od 2.01.1985r. (...) w T..

Dowód: wniosek o nagrodę jubileuszową k.187 akt osobowych.

Sąd zważył co następuje:

Stan faktyczny w przedmiotowej sprawie Sąd ustalił na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, których prawdziwości i autentyczności nie kwestionowała żadna ze stron a także w oparciu o dowód z przesłuchania D. W. – pełniącej funkcję dyrektora pozwanego W. (...) w T. oraz przesłuchania powódki. Dowody z przedstawionych przez strony dokumentów, stanowiących podstawę dokonanych ustaleń faktycznych w sprawie Sąd uznał za wiarygodne w zakresie w jakim były logiczne, spójne i znajdowały poparcie w innych dowodach. Za wiarygodne sąd uznał także zeznania świadka E. S., która w swej relacji w sposób obszerny odniosła się do przebiegu wdrażania tzw. programu pilotażu wobec jednostek leczniczych na obszarze T.. Wypowiedzi świadka były szczegółowe, E. S. przybliżyła trudności związane ze zmianą sposobu finansowania podmiotów leczniczych świadczących usługi psychiatryczne. Zeznania świadka były zgodne z dokumentacją przedstawioną przez pozwanego, poruszane przez E. S. kwestie znalazły również potwierdzenie w przesłuchaniu D. W. (1).

H. P. domagała się przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach i zasądzenie wynagrodzenia za okres pozostawania bez pracy. Pierwotne roszczenie powódki polegające na uznania dokonanego wypowiedzenia za bezskuteczne i nałożenie na pozwanego w wyroku obowiązku dalszego zatrudnienia stało się na skutek ustania stosunku pracy bezprzedmiotowe. W toku rozprawy w dniu 6 lutego 2019 roku powódka wskazała, że jeżeli przywrócenie do pracy nie będzie możliwe, wnosi ona o przyznanie odszkodowania w maksymalnej kwocie przewidzianej przez przepisy Kodeksu pracy.

Powódka rozszerzyła w dniu 6 lutego powództwo domagając się zasądzenia kwoty 1.000 złotych tytułem części nagrody jubileuszowej za 40-letni staż pracy.

Sąd uznał, że żądanie powódki zarówno co do przywrócenia do pracy na poprzednich warunkach i zasądzenia wynagrodzenia za okres pozostawania bez pracy, jak również alternatywne żądanie zasądzenia odszkodowania, nie zasługują na uwzględnienie. Oświadczenie pracodawcy złożone powódce w dniu 20.06.2018 r. o wypowiedzeniu powódce umowy o pracę było bowiem uzasadnione.

Zgodnie z treścią art. 30 § 4 KP w oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony lub o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia powinna być wskazana przyczyna uzasadniająca wypowiedzenie lub rozwiązanie umowy.

Podanie przyczyny oznacza wskazanie konkretnego zdarzenia lub zdarzeń, ewentualnie okoliczności, które - zdaniem pracodawcy - uzasadniają wypowiedzenie. Opis przyczyny musi umożliwiać jej indywidualizację w miejscu i czasie (por. K. Jaśkowski, E. Maniewska, Komentarz aktualizowany do ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy, art. 34, LEX/el. 2018).

Konkretność wskazania tej przyczyny należy oceniać z uwzględnieniem innych, znanych pracownikowi okoliczności uściślających tę przyczynę (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 2 września 1998 r., I PKN 271/98). Naruszenie art. 30 § 4 KP może polegać na niewskazaniu w ogóle przyczyny rozwiązania umowy o pracę lub na pozornym, niewystarczająco jasnym i konkretnym jej wskazaniu. Kwestia dostatecznie konkretnego i zrozumiałego dla pracownika wskazania przyczyny jest podlegającą ustaleniu okolicznością faktyczną (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 stycznia 2000 r., I PKN 481/99).

Ponadto, według w dalszym ciągu aktualnej uchwały pełnego składu Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 27 czerwca 1985 r. III PZP 10/85 (wytyczne w przedmiocie stosowania art. 45 KP), przyczyna wypowiedzenia powinna być prawdziwa i konkretna. Podanie pracownikowi przyczyny wypowiedzenia ma na celu umożliwienie dokonania racjonalnej oceny, czy ta przyczyna w rzeczywistości istnieje i czy w związku z tym zaskarżenie czynności prawnej pracodawcy może doprowadzić do uzyskania przez pracownika odpowiednich korzyści.

Przepis przewiduje dwie przesłanki uwzględnienia żądania pracownika, tj. gdy wypowiedzenie jest nieuzasadnione lub gdy narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę. Podkreślenia wymaga, iż prawo do odszkodowania nie jest uwarunkowane poniesieniem przez pracownika jakiejkolwiek szkody. Wysokość odszkodowania określa natomiast art. 47 1 KP, wskazując, że przysługuje on w wysokości wynagrodzenia za okres od 2 tygodni do 3 miesięcy, nie niższej jednak od wynagrodzenia za okres wypowiedzenia.

Przenosząc całokształt powyższych rozważań prawnych na grunt przedmiotowej sprawy i poczynionych w jej toku ustaleń faktycznych, wskazać należy, iż w dacie złożenia powódce przez pozwanego pracodawcę oświadczenia o wypowiedzeniu umowy o pracę, wskazana w treści oświadczenia przyczyna: „likwidacja stanowiska pracy w związku z nieotrzymaniem od dnia 01.07.2018 r. kontraktu z Narodowym Funduszem Zdrowia w zakresie ambulatoryjnych świadczeń psychiatrycznych dla dorosłych”, mogła stanowić podstawę rozwiązania stosunku pracy za wypowiedzeniem. Pracodawca jednocześnie wskazał, że brak środków finansowych na prowadzenie działalności w tym zakresie powoduje konieczność zamknięcia (...) w (...) Przychodni (...). Sąd miał na uwadze ,że w dniu 6 czerwca 2018 r. na podstawie aneksu nr (...) okres obowiązywania Umowy (...), łączącej (...) w T. i Narodowy Fundusz Zdrowia, został przedłużony do dnia 31 grudnia 2018 r. z zaznaczeniem, jednak że kwotę zobowiązania i warunki finansowe na II półrocze 2018 r. strony ustalą w odrębnym aneksie.

Pomimo zawarcia aneksu, Narodowy Fundusz Zdrowia prowadził daleko idące i zaawansowane przygotowania do wprowadzenia nowego programu pilotażowego, który miał objąć wszystkie jednostki lecznicze świadczące usługi psychiatryczne. Zakładano, że od 1 lipca 2018 r. dotychczasowy sposób finansowania usług psychiatrycznych opierający się na umowach zawieranych pomiędzy konkretną placówką leczniczą, a (...) oddziałem (...) zostanie zastąpiony przez ustanowienie (...) Centrum (...), które będzie pośredniczyło pomiędzy Narodowym Funduszem Zdrowia a ośrodkami medycznymi w zawieraniu i wykonywaniu umów.

W. (...) w T. w przeciągu kilku następnych dni po złożeniu przez NFZ aneksu nr (...) o przedłużeniu obowiązywania dotychczasowej umowy na finansowanie poradni psychiatrycznej, uzyskał informację od przedstawicieli powstającego Centrum (...) oraz (...) oddziału (...), że od chwili rozpoczęcia programu pilotażowego, dotychczas obowiązujące umowy na świadczenie usług psychiatrycznych nie będą prolongowane. Dyrektor (...) w T. - D. W. (2) została również poinformowana, że ośrodkom świadczącym usługi psychiatryczne dla osób dorosłych zostaną przedstawione nowe oferty współpracy z powstającym Centrum (...).

W. (...) w T. podjął wówczas decyzję o likwidacji poradni psychiatrycznej i tym samym likwidacji stanowiska pracy powódki. Decyzja ta była podyktowana przede wszystkim informacjami, że dotychczasowa umowa (...) zawarta z Narodowym Funduszem Zdrowia w przedmiocie finansowania usług psychiatrycznych będzie obowiązywać jedynie do 30 czerwca 2018 roku. Na taki okres przysłano pierwotny projekt aneksu nr (...). Ponadto, (...) w T. uznał jednocześnie, że nie będzie uczestniczył w programie pilotażu poradnictwa psychiatrycznego.

Podsumowując powyższe rozważania należy uznać, że całokształt okoliczności faktycznych związanych z organizacją świadczenia usług pomocy psychiatrycznej, w okresie bezpośrednio poprzedzającym złożenie powódce przez pracodawcę oświadczenia o wypowiedzeniu umowy o pracę – tj. przed dniem 20 czerwca 2018 r., uzasadniał wypowiedzenie umowy o pracę w sposób wskazany przez pracodawcę.

Trzeba wskazać ,że likwidacja stanowiska pracy ujmowana od strony proceduralnej może być rozpatrywana w dwóch aspektach: merytorycznym i formalnym. Pierwszy odnosi się do przesłanek, które legły u podstaw decyzji pracodawcy o wyeliminowaniu określonego stanowiska z jego struktury organizacyjnej. Z kolei aspekt formalny wskazuje i charakteryzuje elementy procesu decyzyjnego i wykonawczego prowadzące finalnie do zniesienia stanowiska pracy. Zgodnie z utrwalonymi poglądami orzecznictwa pierwsza płaszczyzna nie jest przedmiotem badania sądu w razie wniesienia przez pracownika odwołania od wypowiedzenia umowy o pracę. Sąd Najwyższy konsekwentnie przyjmuje, że kwestia, czy występuje potrzeba dokonania przez pracodawcę zmian organizacyjnych, w tym likwidacji stanowiska pracy, należy do jego autonomii zarządczej i nie podlega ocenie sądu. Inaczej mówiąc, organ rozpatrujący sprawy pracownicze nie jest powołany do badania zasadności i celowości zmniejszenia stanu zatrudnienia. Nie może ingerować nawet wtedy, gdy decyzja pracodawcy jest oczywiście nieracjonalna. Dopuszczalne jest jedynie badanie, czy zmiana ta została faktycznie dokonana, a więc czy nie ma ona charakteru pozornego (Zob. np. wyrok SN z 15.12.1982 r, I PRN 130/82, OSNCP Nr 8/1983, poz. 121; tezę IX uchwały z 27.6.1985 r; wyrok z 23.5.1997 r, I PKN 176/97, OSNAPiUS Nr 9/1998, poz. 263; wyrok z 27.11.1997 r, I PKN 401/97, OSNAPiUS Nr 18/1998, poz. 542; z 29.11 1998 r., I PKN 338/98, OSNP Nr 3/2000, poz. 98 i wyrok z 12.1.2012 r., II PK 83/11, MoPr Nr 5/2012, s. 226)Taki stan rzeczy występuje zaś wtedy, gdy stanowisko pracy jest wprawdzie likwidowane, ale na jego miejsce tworzone jest inne, które w istotnych elementach nie różni się od likwidowanego. Tryb podejmowania i wykonywania decyzji o likwidacji stanowiska pracy, co do zasady, nie jest objęty procedurą wypowiadania umów o pracę.. .(…) Odmienna sytuacji może wystąpić wówczas, gdy postanowienia aktów regulujących elementy procesu likwidacyjnego mają status źródeł prawa pracy w rozumieniu art. 9 § 1 KP. (artykuł SSR Andrzeja Kurzych Likwidacja stanowiska pracy jako przyczyna wypowiedzenia umowy o pracę - ujęcie proceduralne-Monitor Pracy z 2014r. nr 2) Taka okoliczność nie była podnoszona w sprawie.

Sąd miał na uwadze ,że powódka oraz świadek wskazywały ,że była możliwość podpisania umowy ze Szpitalem (...) w zakresie obsługi psychiatrycznej. Nie byłaby to jednak taka sama umowa , gdyż to nie NFZ a inny podmiot byłby stroną umowy z pozwanym. Decyzja w tym zakresie należała do sfery zarządczej pozwanego.

W niniejszej sprawie, likwidacja stanowiska pracy w ramach rzeczywistych zmian organizacyjnych w W. (...)w T., polegająca na zmniejszeniu zatrudnienia, uzasadniała wypowiedzenie powódce umowy o pracę (por. wyrok SN z 23.05.1997 r., I PKN 176/97, OSNAPiUS 1998/9, poz. 263). Ograniczenie zatrudnienia w następstwie reorganizacji polegającej na definitywnym usunięciu ze struktury zakłady pracy danej komórki organizacyjnej nie wymaga od pracodawcy przed wypowiedzeniem umów o pracę oceny pracownika z punktu widzenia jego przydatności do wykonywania pracy na innym stanowisku (por. wyrok SN z 22.09.1999 r., I PKN 268/99, OSNAPiUS 2001/2, poz. 39). Nadto, tutejszy Sąd wyraża zapatrywanie, iż wypowiedzenie pracownikowi umowy o pracę spowodowane zmianami organizacyjnymi, ograniczeniem zatrudnienia, likwidacją stanowiska pracy itp. nie musi zbiegać się w czasie z chwilą faktycznego ich przeprowadzenia. Dlatego istnienie stanowiska pracy powódki w dniu wypowiedzenia umowy o pracę nie powinno być uznane za równoznaczne z brakiem rzeczywistej przyczyny wypowiedzenia, jeżeli w późniejszym, nieodległym czasie stanowisko to zostaje faktycznie zlikwidowane w związku z tymi zmianami (tak m.in. wyrok SN z 13.10.1999 r., I PKN 290/99, OSNAPiUS 2001/4, poz. 110).

W orzeczeniu SN z dnia 19.05.2011r. III PK 75/10 -LEX nr 901632 wskazano także ,że rozważając zasadność wypowiedzenia umowy o pracę trzeba brać pod uwagę nie tylko interes pracownika, ale także zasługujący na ochronę interes pracodawcy. Złożenie pracownikowi wypowiedzenia umowy o pracę z powodu likwidacji stanowiska pracy przed dniem tej likwidacji jest dopuszczalne.

Sąd zwrócił uwagę ,że trudności ze wprowadzeniem pilotażu usług psychiatrycznych doprowadziły do przedłużenia umowy (...) łączącej (...) w T. z (...) oddziałem (...) na kolejne miesiące, początkowo wskazywano ze umowa zostanie przedłużona do 31.12.2018r.. Pracodawca wystąpił wobec powódki z propozycją zawarcia porozumienia co do dalszego trwania stosunku pracy do dnia 31.12.2018r.

Ostatecznie zgodnie z aneksem nr. 41 umowa pozwanego z NFZ w zakresie usług psychiatrycznych została przedłużono do 30 września 2018r. i zakończyła z końcem okresu wypowiedzenia powódce umowy o pracę. Powyższy okres umowy co do świadczeń psychiatrycznych nie został podyktowany uprzednim wypowiedzeniem powódce umowy o prace, lecz rozpoczęciem pracy przez Centra Psychiatryczne od 1.10.2018r. Zatem przyczyna wypowiedzenia w zakresie likwidacji stanowiska i braku środków finansowych na prowadzenie działalności w tym zakresie faktycznie spowodowała konieczność zamknięcia (...) z datą rozwiązania z powódką umowy o pracę.

Obecnie, w W. (...)w T. nie funkcjonuje poradnia psychiatryczna i placówka nie zatrudnia lekarza psychiatry w oparciu o umowę o pracę. Należy wziąć pod uwagę ,że powierzenie przez pracodawcę dotychczasowych obowiązków pracownika osobie wykonującej te zadania na podstawie umowy cywilnoprawnej, stanowi likwidację stanowiska pracy. Jest to uzasadniona przyczyna wypowiedzenia dotycząca zakładu pracy (art. 45 § 1 KP i art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw, Dz. U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19 ze zm.).( por . wyrok SN 12.07.2001 I PKN 541/00OSNP 2003/11/268

Mając na uwadze powyższe, Sąd w oparciu o treść art. 45 § 1 k.p i 47 k.p. a contrario oddalił żądanie powódki o przywrócenie jej do pracy i zapłatę wynagrodzenia. Nie było także podstaw do zasądzenia odszkodowania jako roszczenia ewentualnego.

Sąd oddalił również żądanie w zakresie zapłaty nagrody jubileuszowej za 40-letni okres pracy. Powódka w dacie rozwiązania umowy o pracę nie legitymowała się 40 letnim stażem pracy. Przy czym Sąd zwrócił uwagę ,że do okresu stażu za 35 lat pracy przyjęto także okres od 16.11.1979-31.12.1984- w Wojewódzkim Szpitalu (...) w T.. Brak dokumentów w aktach osobowych dotyczących tego okresu. Przy takim założeniu 40 lat pracy upłynęłoby 16.11.2019r. czyli 1,5 miesiąca po rozwiązaniu z powódka umowy o pracę. Zatrudnienie w (...) od 2.01.1985r. skutkuje natomiast upływem 40 lat pracy w styczniu 2020r a nie 2019r. jak wskazał pozwany.

Powódka powoływała się w sprawie na naruszenie art. 8 kp . Zgodnie z tym przepisem nie można czynić ze swego prawa użytku, który byłby sprzeczny ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem tego prawa lub zasadami współżycia społecznego. Takie działanie lub zaniechanie uprawnionego nie jest uważane za wykonywanie prawa i nie korzysta z ochrony.

Treść klauzuli generalnej zawarta w art. 8 k.p. ujęta jest przedmiotowo, a nie podmiotowo. Nie kształtuje ona praw podmiotowych, nie zmienia i nie modyfikuje praw, jakie wynikają z innych przepisów prawa. Przepis ten upoważnia sąd do oceny, w jakim zakresie, w konkretnym stanie faktycznym, działanie lub zaniechanie uprawnionego nie jest uważane za wykonywanie jego prawa i nie korzysta z ochrony prawnej. Stosowanie art. 8 k.p. (podobnie jak art. 5 k.c.) pozostaje zatem w nierozłącznym związku z całokształtem okoliczności konkretnej sprawy (wyrok SN z 20.12.2013 r., II PK 91/13, LEX nr 1448329).

Zdaniem Sądu w sprawie nie przedstawiono materiału dowodowego z którego wynikałoby ,że zostały naruszone zasady współżycia społecznego , że zwolnienie powódki miało charakter dyskryminujący lub było pozorne.

O kosztach procesu za zakresie pierwotnie zgłoszonych roszczeń Sąd orzekł na podstawie art. 102 k.p.c. W ocenie Sądu sprawa z uwagi na zmiany , które dokonywały się w zakresie zasad funkcjonowania opieki psychiatrycznej cechowała się pewnym stopniem złożoności. Powódka nie miała pełnej wiedzy, które z racji funkcji należała do dyrektora pozwanego. Okoliczności te przemawiają za odstąpieniem od obciążenia powódki w tym zakresie kosztami zastępstwa procesowego pozwanego. Powódka składając pozew nie była reprezentowana przez fachowego pełnomocnika. Trzeba zważyć ,że instytucja nieobciążania kosztami ma charakter wyjątkowy co oznacza ,że każda sprawa winna być oceniona indywidualnie.

Sąd nie ocenia kosztów zastępstwa procesowego od rozszerzonego powództwa. Sąd miał na uwadze zasadę wynikającą z par. 19 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych-w razie zmiany w toku postępowania wartości stanowiącej podstawę obliczenia opłat bierze się pod uwagę wartość zmienioną poczynając od następnej instancji.

O opłacie od rozszerzonego powództwa Sąd orzekł na mocy art. 130 (3) par. 2 kpc. Strona rozszerzyła powództwo , bez zapoznania się uprzedniego z dokumentami i wnioskowała o złożenie dokumentu ( regulamin) już po rozszerzeniu powództwa.