Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 202/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

3

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Opocznie w sprawie II K 113/18

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☒ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

G. B. (1)

Sposób zakończenia postępowania przeciwko W. W. (1) w sprawie II W 466/17 Sądu Rejonowego w Opocznie do której jako dowody rzeczowe zatrzymano sporne psy.

kopia wyroku

256-257

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Kopia wyroku

Prawomocny wyrok Sądu Rejonowego w Opocznie korzystał z domniemania prawidłowości, które nie zostało obalone żadnym innym dowodem zgormadzonym w sprawie. Przesądzał w sposób wiążący o tym, iż oskarżyciel posiłkowy nie dopuścił się zarzucanych mu wykroczeń.

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Naruszenia art. 6 kpk poprzez rozpoznanie sprawy pod nieobecność oskarżonego, którego obecność na rozprawie została usprawiedliwiona koniecznością stawiennictwa przed Sądem Rejonowym w Otwocku w sprawie II K 572/17, w wyniku czego oskarżony nie mógł realizować swojego prawa do obrony, zadawać pytań świadkom, złożyć wniosku o dowód z opinii biegłego kynologa oraz złożyć wniosku o wyłączenie sędziego referenta od rozpoznania sprawy. W dalszej części apelacji oskarżony zakwalifikował to uchybienie, jako odpowiadające treści art. 439 § 1 pkt 11 kpk.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzutowi temu nie można odmówić racji. Niestety jego uwzględnienie obligowało sąd odwoławczy do uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy do ponownemu rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Opocznie na podstawie art. 439 § 1 pkt 11 kpk. Zgodnie z nim: niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów oraz wpływu uchybienia na treść orzeczenia sąd odwoławczy na posiedzeniu uchyla zaskarżone orzeczenie, jeżeli sprawę rozpoznano pod nieobecność oskarżonego, którego obecność była obowiązkowa. Sąd Rejonowy w Opocznie procedując na rozprawie 19 września 2019 r. wezwał oskarżonego G. B. (1) do stawiennictwa na kolejny termin wyznaczony 14 stycznia 2020 r. decydując, że jego obecność jest obligatoryjna (k. 162, 171) Dzień przed rozprawą to jest 13 stycznia 2020 oskarżony nadesłał wniosek o odroczenie rozprawy z uwagi na konieczność stawiennictwa przed Sądem Rejonowym w Otwocku w sprawie II K 572/17 w dniu 14 stycznia 2020 r. o godzinie 12:30. Sąd Rejonowy w Opocznie wniosku nie uwzględnił. Uznał nieobecność oskarżonego za nieusprawiedliwioną i na podstawie art. 377 § 3 kpk przeprowadził rozprawę po nieobecność G. B. (1), na której doszło do wydania wyroku skazującego. Postanowienie to nie zostało wyczerpująco uzasadnione, jednak z wcześniejszego fragmentu protokołu należy wywnioskować, że sąd I instancji stanął na stanowisku, że oskarżony nie usprawiedliwił swojego niestawiennictwa, bo o terminie rozprawy wyznaczonej na 14 stycznia 2020 r. został powiadomiony (wezwany) 29 listopada 2019 r. w związku z czym miał wystarczająco dużo czasu, aby poinformować sąd o kolizji terminów, a uczynił to dopiero dzień przed rozprawą. Ponadto oskarżony do wniosku o odroczenie nie załączył stosowanego wezwania do Sądu Rejonowego w Otwocku. Sąd rejonowy zarzucił również oskarżonemu, że w taki sam sposób - składając wniosek o odroczenie "na ostatnią chwilę" - postąpił już wcześniej, co doprowadziło do odroczenia terminu rozprawy. Z informacji uzyskanej z Sądu Rejonowego w Otwocku ze sprawy II K 572/17 wynikało, że oskarżony G. B. (1) stawił się na rozprawę wyznaczoną na 14 stycznia 2020 r. w charakterze oskarżonego (k. 190); niestety tą informację sąd I instancji, uzyskał już po podjęciu decyzji o prowadzeniu rozprawy pod nieobecność oskarżonego. Zasadność uruchomienia dyspozycji art. 439 § 1 pkt 11 kpk wymagała ustalenia następujących kwestii: czy stawiennictwo oskarżonego było obowiązkowe oraz czy sąd I instancji, mimo obowiązkowości stawiennictwa zgodnie z prawem mógł wyjątkowo prowadzić rozprawę bez udziału oskarżonego (na podstawie art. 377 § 3 kpk). Odpowiedź na pierwsze pytanie jest twierdząca. Obowiązkowość stawiennictwa wynikać może z zapisu ustawy (art. 374 § 1a kpk), bądź też z decyzji Sądu lub Przewodniczącego (art. 374 § 1a i 2 kpk). W realiach sprawy skład sędziowski sądu I instancji podjął suwerenną decyzję, iż wymaga obowiązkowego stawiennictwa oskarżonego, czemu dał wyraz w postanowieniu o odroczeniu rozprawy. Co do drugiego pytania, zdaniem sądu odwoławczego sąd rejonowy popełnił błąd oceniając, że oskarżony nie usprawiedliwił w sposób należyty i konkretny swojego niestawiennictwa na rozprawie i tym samym w sposób nieuzasadniony prowadził rozprawę pod nieobecność oskarżonego G. B. (2) na podstawie art. 377 § 3 kpk. Ustalono wszak, że w dniu 14 stycznia 2020 r. o godzinie 12:30 oskarżony G. B. (1) miał wyznaczoną jednocześnie sprawę przed Sądem Rejonowym w Otwocku, przed którym występował w takiej samej roli, jak przed Sądem Rejonowym w Opocznie, to jest oskarżonego. Z uwagi na znaczną odległość dzielącą oba sądy, stawiennictwo oskarżonego w obu sprawach było wykluczone. Rzeczywista chęć uczestniczenia w innym postępowaniu (oskarżony na rozprawie w O. stawił się), w którym wnioskujący o odroczenie zamierza podjąć obronę przed odpowiedzialnością karną, zatem zrealizować przyznane kodeksowo i konstytucyjnie "święte" prawo do obrony (art. 6 kpk, art. 42 ust 2 Konstytucji) nie może być uznana za nieostateczne usprawiedliwienie nieobecności na rozprawie w innej sprawie karnej ( w tym przypadku " (...)"). Rozumowanie przeciwne, jakie zaprezentował sąd I instancji, powodowałoby, że oskarżony przy kolizji terminów musiałby wybrać w której ze spraw się bronić, kosztem drugiej z nich, co jest nieakceptowalne, ponieważ ma ustawowo zagwarantowane prawo bronić się niezależnie w każdej ze spraw, w której postawiono mu zarzuty, a sąd nie może mu tego prawa limitować; w tym przypadku realność obrony byłaby uzależniona od tego, kiedy różne sądy wyznaczyły terminy rozpraw, na co oskarżony nie miał wpływu. Oskarżony miał prawo wyboru, w której sprawie podjąć obronę, rozumiane w ten sposób, że samodzielnie zdecyduje, że w danym dniu będzie uczestniczył w jednym w dwóch postępowań w innym nie, jednak nie pozbawiając się możliwości udział w drugim (kolidującym) postępowaniu, a to poprzez przełożenie terminu rozprawy przed sąd. Nie ma tutaj żadnego znaczenia, że G. B. (1) jest "trudnym oskarżonym", ponieważ uczestniczy w wielu postępowaniach, co powoduje nakładanie się terminów na siebie, dodatkowo w sposób ewidentnie instrumentalny składa wnioski o odroczenie dzień przed rozprawą, dezorganizując pracę sądu, powodując konieczność odroczenia rozprawy, odwołania stawiennictwa świadków. Okoliczności te nie zmieniały tego, że jego niestawiennictwo było usprawiedliwione prawem do udziału w innej sprawie karnej, a narzędziem właściwym do uniknięcia konsekwencji specyficznej sytuacji oskarżonego (wielość spraw, składanie wniosków na krótki czas przed terminem) było zobowiązanie go do zbiorczej informacji, w jakich sprawach występuje i kiedy wyznaczono ich terminy i wyznaczenie terminu nie nakładającego się na inny. Podsumowując: sąd I instancji prowadził rozprawę pod nieobecność oskarżonego, którego obecność była obowiązkowa, błędnie ustalając istnienie przesłanek z art. 377 § 3 kpk, dających do tego prawo. W takim układzie procesowym zaistniała sytuacja z art. 439 § 1 pkt 11 kpk w której jedynym możliwym rozstrzygnięciem było uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Wniosek

O uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Opocznie.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Przeprowadzenie rozprawy przy obowiązkowej obecności oskarżonego, bez jego udziału uzasadniało uchylenie wyroku sądu I instancji.

3.2.

Naruszenia art. 424 § 1 kpk poprzez brak odniesienia się w uzasadnieniu wyroku do okoliczności, iż oskarżony stawał się zobowiązany do zwrotu powierzonych mu zwierząt dopiero po uprawomocnieniu się postanowienia prokuratora odmawiającego zatwierdzania ich zatrzymania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Uchylenie wyroku sądu rejonowego, które jest najdalej idącym rozstrzygnięciem odwoławczym, w wyniku uwzględnienia zarzutu naruszenia prawa procesowego, do którego sąd odwoławczy odniósł się wyżej, usuwa, zgodnie z art. 436 kpk konieczność ustosunkowania się do powyższego zarzutu.

Wniosek

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

3.3.

Naruszenia art. 17 § 1 pkt 1 i 2 kpk polegające na zaniechaniu umorzenia postępowania karnego, ponieważ oskarżony nie popełnił zarzucanego mu czynu, a samo przyjęcie psów "na protokół zatrzymania rzeczy" nie zawierało znamion czynu zabronionego , ponieważ miał taki obowiązek. Nadto w dniach, kiedy zarzucany czyn miał zostać dokonany, postanowienie prokuratury nie było prawomocne.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Uchylenie wyroku sądu rejonowego, które jest najdalej idącym rozstrzygnięciem odwoławczym, w wyniku uwzględnienia zarzutu naruszenia prawa procesowego, do którego sąd odwoławczy odniósł się wyżej, usuwa, zgodnie z art. 436 kpk konieczność ustosunkowania się do powyższego zarzutu.

Wniosek

O zmianę wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu czynu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

3.4.

Rażącej łagodności kary grzywny w stosunku do znacznego stopnia społecznej szkodliwości czynu oskarżonego oraz jego uprzedniej karalności za identyczne czyny.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Uchylenie wyroku sądu rejonowego, które jest najdalej idącym rozstrzygnięciem odwoławczym, w wyniku uwzględnienia zarzutu naruszenia prawa procesowego, do którego sąd odwoławczy odniósł się wyżej, usuwa, zgodnie z art. 436 kpk konieczność ustosunkowania się do powyższego zarzutu.

Wniosek

O zmianę wyroku poprzez wymierzenie oskarżonemu kary 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania na 2 lata, oraz grzywny 50 stawek dziennych po 20 złotych, nałożenie obowiązku informowania sądu o przebiegu okresu próby raz na kwartał.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

3.5.

Naruszenia art. 46 § 1 kk poprzez nieorzeczenie obowiązku naprawienia szkody wobec oskarżyciela posiłkowego W. W. (1) poprzez zasądzenie na jego rzecz od oskarżonego kwoty 8000 złotych, jako równowartości przywłaszczonych psów, bądź też zobowiązania oskarżonego do ich zwrotu oskarżycielowi posiłkowemu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Uchylenie wyroku sądu rejonowego, które jest najdalej idącym rozstrzygnięciem odwoławczym, w wyniku uwzględnienia zarzutu naruszenia prawa procesowego, do którego sąd odwoławczy odniósł się wyżej, usuwa, zgodnie z art. 436 kpk konieczność ustosunkowania się do powyższego zarzutu.

Wniosek

O zmianę wyroku i orzeczenie obowiązku naprawienia szkody sformułowanego, jak wyżej.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

3.6.

Nie orzeczenia przez sąd rejonowy na rzecz oskarżyciela posiłkowego W. W. (1) i świadka B. W. wydatków związanych z udziałem w sprawie.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Uchylenie wyroku sądu rejonowego, które jest najdalej idącym rozstrzygnięciem odwoławczym, w wyniku uwzględnienia zarzutu naruszenia prawa procesowego, do którego sąd odwoławczy odniósł się wyżej, usuwa, zgodnie z art. 436 kpk konieczność ustosunkowania się do powyższego zarzutu.

Wniosek

O zmianę wyroku i zasądzenie od oskarżonego na rzecz posiłkowego W. W. (1) i świadka B. W. wydatków w łącznej kwocie 5230 złotych, zgodnie z zestawieniem z k.211.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.15.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Wyrok uchylono z uwagi na przeprowadzenie rozprawy pod nieobecność oskarżonego, którego obecność była obowiązkowa. Spełnione zostały przesłanki z art. 439 § 1 pkt 11 kpk.

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.4.2.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Ponownie rozpoznając sprawę Sąd Rejonowy w Opocznie:

- rozważy skorzystanie z art. 374 § 1 kpk dającego możliwość prowadzenia rozprawy z nieobowiązkowym stawiennictwem oskarżonego i pozwalającego uniknąć narażenia się na zarzut z art. 439 § 1 pkt 11 kpk; oskarżony złożył już wyjaśnienia, przedstawił linię obrony (rozwinął ją w apelacji) tak w przedmiocie sprawstwa (argument braku wykonalności postanowienia prokuratora odmawiającego zatwierdzenie zatrzymania psów, wadliwego -jego zdaniem- oszacowania wartości spornych psów). Oczywiście jeśli sąd rejonowy widzi konieczność przeprowadzenia czynności z udziałem oskarżonego, odebrania od niego uzupełniających wyjaśnień, ma "święte prawo" do tego, aby zobowiązać go do stawiennictwa wzywając na rozprawę;

- załączy akta II W 466/17 Sądu Rejonowego w Opocznie, a także akta Prokuratury Rejonowej w Opocznie w sprawie PR Di 41.2017, akta (...) Sądu Rejonowego w Opocznie dotyczące rozpoznania zażalenia G. B. (1) na postanowienie Prokuratury Rejonowej w Opocznie w sprawie PR Di 41.2017 i ustali kiedy doręczono oskarżonemu odpis postanowienia Prokuratury Rejonowej w Opocznie o odmowie zatwierdzenia zatrzymania psów; w dniu otrzymania odpisu postanowienia oskarżony został poinformowany o konieczności zwrotu zwierząt oddanych mu na przechowanie, co jest jednym z najistotniejszych ustaleń w sprawie;

- weryfikując stanowisko prawne oskarżonego dotyczące rzekomej niewykonalności i nieobowiązywania go postanowienia prokuratora odmawiającego zatwierdzenia zatrzymania psów będących przedmiotem sprzeniewierzenia, ponieważ nie było prawomocne, uwzględni treść art 462 § 1 kpk dającego wskazówkę od kiedy postanowienia w postępowaniu karnym stają się wykonalne i wiążą osoby, którym je doręczono lub ogłoszono;

- w związku z wnioskami o naprawienie szkody poprzez odszkodowanie oraz stanowiskiem G. B. (1) kwestionującym wartość spornych psów przyjętą przez prokuratora (co może mieć wpływ na kwalifikację prawną {art. 284 § 1 i 2 kk, a art. 119 § 1 kw}, rozmiar społecznej szkodliwości czynu zabronionego), a jednocześnie zmiennymi w czasie szacowaniami cen psów rasy Y. (...) przez oskarżyciela posiłkowego (szczenięta zostały najpierw wystawione za 700 złotych i za taką cenę jedno z nich sprzedano, tymczasem oskarżyciel na etapie sądowym zmienił zdanie i wycenił je na 2000 złotych, a ich "ojca" na 4000 złotych) rozważy przeprowadzenie opinii biegłego kynologa na okoliczność ich rzeczywistej wartości;

- w razie wydania wyroku skazującego (sąd okręgowy w żadnym wypadku nie przesądza o odpowiedzialności karnej oskarżonego) rozważy argumentację podniesioną przez prokuratora w zakresie okoliczności wpływających na rodzaj i rozmiar kary grożącej oskarżonemu dotyczących stopnia społecznej szkodliwości oraz uprzedniej karalności oskarżonego (za identyczne czyny) oraz rozstrzygnie wniosek oskarżyciela posiłkowego o zwrot wydatków poniesionych w postępowaniu przygotowawczym i sądowym. Zaznaczyć należy, że oskarżyciel posiłkowy nie był osobą uprawnioną do składania wniosku o zwrot kosztów stawiennictwa w związku z postępowaniem za świadka B. W., który znalazł się apelacji, a wniosek taki mógł złożyć tylko i wyłącznie sam świadek we własnym imieniu w terminie z art. 618k § 2 kpk. Tak sformułowane żądanie, jako pochodzące od osoby nieuprawnionej nie podlega rozpoznaniu.

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

7.  PODPIS

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

oskarżony G. B. (1)

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

skazanie

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

Prokuratura Rejonowa w Opocznie

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

kara, brak orzeczenia środka kompensacyjnego

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

3

Podmiot wnoszący apelację

oskarżyciel posiłkowy W. W. (2)

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

brak orzeczenia o wydatkach procesu i o środku kompensacyjnym

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

uchylenie

zmiana