Pełny tekst orzeczenia

Formularz UWŁ

Sygnatura akt

II K 12/20

R. H.

Jeżeli został złożony wniosek o uzasadnienie wyroku jedynie co do rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych, wypełnić część 3–8 formularza

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Wyroki wydane wobec skazanego

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny

Data wyroku albo wyroku łącznego

Sygnatura akt sprawy

1.1.1.

Sąd Rejonowy w Brzegu

14.05.2013 r.

II K 294/13

1.1.2.

Sąd Rejonowy w Oławie

20.11.2014 r.

II K 760/14

1.1.3.

Sąd Rejonowy w Brzegu

25.06.2014 r.

II K 882/13

1.1.4.

Sąd Rejonowy w Brzegu

21.04.2015 r.

II K 700/14

1.1.5.

Sąd Rejonowy w Brzegu

10.11.2015 r.

II K 552/14

1.1.6.

Sąd Rejonowy w Brzegu

07.03.2019 r.

II K 568/18

1.1.7.

Sąd Rejonowy w Brzegu

10.07.2018 r.

II K 71/18

1.1.8.

Sąd Rejonowy w Brzegu

18.07.2019 r.

II K 401/19

1.1.9.

Sąd Rejonowy w Brzegu

13.02.2019 r.

II K 189/17

1.1.10

Sąd Rejonowy w Brzegu

14.10.2019 r.

II K 270/19

1.1.11

Sąd Rejonowy w Brzegu

16.01.2020 r.

II K 748/19

0.1.1.2. Inne fakty

1.2.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.2.1.1.

Skazanie wyrokiem Sądu Rejonowego w Brzegu z dnia 14.05.2013 roku w sprawie sygn. akt II K 294/13 na karę 7 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem nieodpłatnej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie, którą wykonał.

Wyrok II K 294/13

karta karna

k. 50

k.,24-26

1.2.1.2.

Skazanie wyrokiem Sądu Rejonowego w Oławie z dnia 20.11.2014 r. w sprawie sygn. akt II K 760/14 na karę grzywny 50 stawek po 10 złotych każda, którą wykonał

Karta karna

k.16,24-26

1.2.1.3.

Skazanie wyrokiem Sądu Rejonowego w Brzegu z dnia 25.06/2014 r. w sprawie sygn.. akt II K 882/13 na karę łączną 1 roku i 2 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem nieodpłatnej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin, którą wykonał, a obejmującą kary jednostkowe:

a.)  za czyn z art. 190§1kk, 216§1kk w zw. z art. 11§2 kk karę 8 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem nieodpłatnej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie

b.)  za czyn z art. 157§2kk na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem nieodpłatnej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin

Wyrok II K 882/13

k. 51-52

karta karna

k.17,24-26

1.2.1.4.

Skazanie wyrokiem Sądu Rejonowego w Brzegu z dnia 21.04.2015 r. w sprawie sygn. akt II K 700/14 prawomocnym z dniem 28.04.2015 wydany w trybie 335 kpk na karę łączną 1 roku pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zwieszono na okres próby lat 4, a której wykonanie postanowieniem Sądu Rejonowego w Brzegu z dnia 26.06.2019 zarządzono i którą odbywa do nadal, a obejmująca kary jednostkowe

a)  za ciąg przestępstw z art. 59 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 91§1 kk karę 1 roku pozbawienia wolności,

b)  za ciąg przestępstw z art. 58 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. art. 91§1 kk karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Wyrok II K 700/14

Inf z NOE SAD i ZK o pobytach w ZK

k.53-55

k. 2-3, 32

karta karna

k.17,24-26

1.2.1.5.

Skazanie wyrokiem Sądu Rejonowego w Brzegu z dnia 10.11.2015 r. w sprawie sygn.. akt II K 552/14 na karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby lat 5, a obejmującą kary jednostkowe:

a)  za czyn z art. 279§1 kk w zw. z art. 91§1 kk karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności,

b)  za czyn z art. 275kk i art. 270§1 kk w zw. z art. 11§2 kk karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

c)  za czyn z art. 279§1kk i art. 278§1 kk w zw. z art. 11kk w zw. z art. 12 kk karę 1 roku pozbawienia wolności

Postanowieniem z dnia 22.01.2019 roku zarządzono wykonanie kary. Skazany karę odbywał od dnia 02.07.2019 r. do 14.10.2019 r. Kara została objęta wyrokiem łącznym II K 270/19.

Wyrok II K 552/14

k. 56-59

karta karna

k.17,24-26

1.2.1.6.

Skazanie wyrokiem Sądu Rejonowego w Brzegu z dnia 07.03.2019 r. w sprawie sygn. akt II K 568/18 na karę łączną 10 miesięcy pozbawienia wolności, z zaliczeniem okresu zatrzymania w sprawie od dnia 24.07.2018r. godz. 19:25 do dnia 25.07.2018r. godz. 13:45, a obejmującą kary jednostkowe:

a)  za czyn z art. 190§1 kk w zw. z art. 91§1 kk karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

b)  za czyn z art. 288§1 kk karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

c)  za czyn z art. 190§1 kk w zw. z art. 11§3 kk kare 3 miesięcy pozbawienia wolności

Kary nie zaczął odbywać wobec objęcia wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Brzegu z dnia 14.10.2019 r. w sprawie II K 270/19

Wyrok IIK 568/18

k. 60

karta karna

k.17,24-26

1.2.1.7.

Skazanie wyrokiem Sądu Rejonowego w Brzegu z dnia 10.07.2018 roku w sprawie sygn. akt II K 71/18 za czyn z art. 190§1 kk w zw. z art. 91§1 kk na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, której nie zaczął odbywać wobec objęta wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Brzegu z dnia14.10.2019 r. w sprawie II K 270/19

Wyrok II K71/18

k. 61

karta karna

k.17,24-26

1.2.1.8.

Skazanie wyrokiem Sądu Rejonowego w Brzegu z dnia 18.07.2019 r. w sprawie sygn. akt II K 401/19 na karę 8 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem nieodpłatnej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie, której nie wykonał w żadnym wymiarze ( postępowanie wykonawcze zawieszono )

Wyrok II K 401/19

Inf o wykonaniu kary KKow

k. 34, 63

karta karna

k.18,24-26

1.2.1.9.

Skazanie wyrokiem Sądu Rejonowego w Brzegu z dnia 13.02.2019 roku w sprawie sygn. akt II K 189/17 na karę łączną 1 roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności, z zaliczeniem okresu zatrzymania od dnia 02.09.2015r. godz. 08:30 do dnia 03.09.2015r. godz. 19:05, a obejmującą kary jednostkowe:

a)  za ciąg przestępstw z art. 279§1 kk w zw. z art. 91§1 kk karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

b)  za ciąg przestępstw z art. 279§1 kk w zw. z art. 11§3 kk przy zast. art. 91§1 kk karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności,

c)  za ciąg przestępstw z art. 278§1 kk w zw. z art. 91§1 kk karę 8 miesięcy pozbawienia wolności

Kary nie zaczął odbywać wobec objęcia wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Brzegu z dnia 14.10.2019r. w sprawie II K 270/19

II K 189/17

Karta karna

k.35-37

k. 18,24-26

1.2.1.10.

Skazanie wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Brzegu z dnia 14.10.2019 r. w sprawie sygn. akt II K 270/19 (obejmującym kary z wyroków II K 552/14, II K 568/18 , II K 189/17 i II K 71/18) , na karę łączną 3 lat i 6 m-cy pozbawienia wolności, której nie zaczął odbywać

II K 270/19

Karta karna

Inf z NOE SAD

I ZK o pobytach w ZK

k. 38,46

k. ,24-26

k. 2-3 , 33

1.2.1.11

Skazanie wyrokiem Sądu Rejonowego w Brzegu z dnia 16.01.2020 r. w sprawie II K 748/19 karę 1 roku ograniczenia wolności za przestępstwo z art. 190 § 1 k.k. zobowiązując oskarżonego do wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cel społeczny w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym, której nie wykonał w żadnym wymiarze ( postępowanie wykonawcze zawieszono

Wyrok II K 748/19

Karta Karna

inf o wykonaniu kary Kkow

k-39

k- 63

1.2.1.12

Od dnia 03.07.2019 r. odbywa karę pozbawiania wolności, obecnie w Zakładzie Karnym w N.

Do popełnionych przestępstw jest ustosunkowany krytycznie

Przeciętne zachowanie w warunkach więziennych, w trakcie odbywania kary 1 raz karany dyscyplinarnie za niewłaściwe zachowanie i zakłócenie ustalonego w jednostce porządku wewnętrznego, 7 razy nagradzany za właściwe wywiązywanie się z obowiązków wynikających z zatrudniania nieodpłatnego

nie sprawia problemów wychowawczych ,

nie jest konfliktowy,

nie ukończył żadnego programu resocjalizacyjnego

nie jest zatrudniony

Przed osadzeniem mieszkał z rodzicami w miejscowości B.

żonaty, 2 dzieci w wieku 12 lat i 5 lat – nie ma z nimi kontaktu, gdyż żona z dziećmi mieszka z innym parterem.

Ukończył szkołę podstawową , nie kontynuował nauki.

Opinia z ZK

informacja o osadzeniu z NOE SAD

k. 48-49

k.2,6

1.2.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.Ocena Dowodów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.2.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.2.1.1-

1.2.1.12

Odpisy wyroków,

Informacja o karalności skazanego i jego pobytach w jednostkach penitencjarnych

Info wykonywaniu kar

Opinia z Zakładu Karnego

Akta spraw wykonawczych kary ograniczenia wolności

dowód niekwestionowany, dokumenty sporządzone przez powołany do tego organ

0.1.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów

0.2.(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.2.1 albo 1.2.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.PODSTAWA KARY ŁĄCZNEJ

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny, data wydania wyroku albo wyroku łącznego i sygnatura akt sprawy

Kary lub środki karne podlegające łączeniu

3.1.1.

Sąd Rejonowy w Brzegu z dnia 21.04.2015 r. w sprawie sygn. akt II K 700/14

Kara łączna 1 roku pozbawienia wolności -obejmująca kary jednostkowe

a)  za ciąg przestępstw z art. 59 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 91§1 kk karę 1 roku pozbawienia wolności,

b)  za ciąg przestępstw z art. 58 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. art. 91§1 kk karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

3.1.2.

Sąd Rejonowy w Brzegu z dnia 14.10.2019 r. sprawie sygn. akt II K 270/19

Kara łączna 3 lata i 6 m-cy pozbawienia wolności,

3.1.3.

Sąd Rejonowy w Brzegu z dnia 18.07.2019 r. w sprawie sygn. akt II K 401/19

8 miesięcy ograniczenia wolności po 30 godzin miesięcznie

3.1.4.

Sąd Rejonowy w Brzegu z dnia 16.01.2020 r. w sprawie sygn. akt II K 748/19

1 rok ograniczenia wolności po 30 godzin miesięcznie

Zwięźle o powodach połączenia kar lub środków karnych z wyjaśnieniem podstawy prawnej

grzywny 100 stawek dziennych po 10 zł każda

W przypadku niniejszej sprawy Sąd stosował przepisy obowiązujące po zmianie dokonanej ustawą z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z dnia 20 marca 2015 r.) . Zgodnie bowiem z art. 19 ust.1 tejże ustawy nowych przepisów rozdziału IX dot . zbiegu przestępstw oraz łączenia kar i środków karnych określonych w kodeksie karnym w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z dnia 20 marca 2015 r.) , nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie tejże ustawy, tj. przed dniem 01.07.2015 , chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy.

W myśl postanowień art.569§1 kpk - jeżeli zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej w stosunku do osoby, którą prawomocnie skazano lub wobec której orzeczono karę łączną wyrokami różnych sądów, właściwy do wydania wyroku łącznego jest sąd, który wydał ostatni wyrok skazujący lub łączny w pierwszej instancji, orzekający kary podlegające łączeniu.

Warunki orzekania kary łącznej, o których mowa w art. 569 § 1 kpk , to przede wszystkim przesłanki wynikające z art.85§1 k.k., tj. jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu , sąd orzeka karę łączną . Jak wynika zaś z § 2 tegoż artykułu podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu , z zastrzeżeniem art.89 w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1. Sąd zastosował w/w zasady łączenia kar zgodnie z przepisem art. 91§2 kk, że jeżeli sprawca w warunkach określonych w art. 85 popełnia […] ciąg przestępstw oraz inne przestępstwo, sąd orzeka karę łączną, stosując odpowiednio przepisy tego rozdziału.

Zastosowano przepis art. 86§4 kk, zgodnie z którym zasady wymiaru kary łącznej określone w § 1-3 stosuje się odpowiednio, jeżeli przynajmniej jedną z kar podlegających łączeniu jest już orzeczona kara łączna.

Zastosowano art. 86§1 k.k., zgodnie z którym Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności

Art. 86§3 kk, zgodnie z którym wymierzając karę łączną ograniczenia wolności, sąd określa na nowo obowiązki lub wymiar potrącenia, o których mowa w art. 34 § 1a, a także może nałożyć na sprawcę obowiązki wymienione w art. 72 § 1 pkt 2-7a, jak również orzec świadczenie pieniężne wymienione w art. 39 pkt 7.

Stosując przepis art. 86§4 kk objęto węzłem kary łącznej karę łączną orzeczoną wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Brzegu z dnia 14.10.2019 r. sprawie sygn. akt II K 270/19 i karę łączną orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Brzegu z dnia 21.04.2015 w sprawie II K 700/14 mimo, że z dniem 09.05.2019 przepis art. 86§4 k.k. zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 18.04.2019 r. (Dz.U. z 2019 r. poz. 858) został uznany za niezgodny z art. 32 ust. 1 Konstytucji RP. Przepis ten stracił jednak moc tylko w zakresie, w jakim różnicuje sytuacje osób, wobec których zastosowanie miała już wcześniej instytucja kary łącznej, od osób, co do których ta instytucja zastosowania nie miała, w ten sposób, że umożliwia w stosunku do tej pierwszej kategorii osób podwyższenie dolnej granicy kary łącznej, a także orzeczenie kary rodzajowo surowszej, tj. kary 25 lat pozbawienia wolności. W dacie wyrokowania w przedmiotowej sprawie nie stał on na przeszkodzie łączenia niewykonanych do tego momentu kar łącznych .

W niniejszej sprawie przedmiotem rozpoznania pod kątem objęcia wyrokiem łącznym były więc prawomocne kary

pozbawienia wolności orzeczone :

-

wyrokiem Sądu Rejonowego w Brzegu z dnia 21.04.2015 r. sprawie sygn. akt II K 700/14,

-

wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Brzegu z dnia 14.10.2019 r. sprawie sygn. akt II K 270/19

oraz ograniczenia wolności, orzeczone

-

wyrokiem Sądu Rejonowego w Brzegu z dnia 18.07.2019 r. r. sprawie sygn. akt II K 401/19,

-

wyrokiem Sądu Rejonowego w Brzegu z dnia 16.01.2020 r. sprawie sygn. akt II K 748/19

Orzeczenia te wydane były przez Sąd Rejonowy w Brzegu ,w także ostatni z niniejszych wyroków, co rzutowało na właściwość tut. Sądu do orzekania w sprawie

Kary wymierzone w tych sprawach są karami jednorodzajowymi, dotychczas niewykonanymi, spełniają zatem warunki ich połączenia wskazane w art. 85 § 1 i 2 kk i art. 91§2 kk.

1.WYMIAR KARY

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy wymiarze kary łącznej

Sąd wymierzając w niniejszym postępowaniu wyrokiem łącznym karę łączną pozbawienia w jej górnych granicach, tj. w wysokości 4 lat pozbawienia wolności kierował się regułami określonymi w art. 86§1 i 4 k.k. Uwzględniając argumenty zawarte w w/w wyroku TK z dnia 18.04.2019 r. (Dz.U. z 2019 r. poz. 858) co to kar łącznych Sąd musiał określić granice kary łącznej .

Określając dolną granicę wymiaru nowej kary łącznej pozbawienia wolności brał pod uwagę nie wymiar kary łącznej z wyroku II K 700/14 ( 1 roku pozbawienia wolności ) , czy też z wyroku II K 270/19 ( 3 lata i 6 m-cy pozbawienia wolności ), ale wymiary jednostkowych kar orzeczonych za poszczególne przestępstwa , które połączono tymi wyrokami, tj. kary orzeczone

- wyrokiem II K 700/14 :

- 1 roku pozbawienia wolności (365 dni) za ciąg przestępstw z art. 59 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. art. 91§1 kk

- 6 miesięcy pozbawienia wolności. ( tj. 6 x 30=180 dni ) za ciąg przestępstw z art. 58 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. art. 91§1 kk

oraz kary jednostkowe objęte wyrokiem łącznym II K 270/19 , a orzeczone :

- wyrokiem II K 552/14 :

- 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności [tj. (365+2x30)= 425 dni] za ciąg przestępstw z art. 279§1 kk w zw. z art. 91§1 kk

- 6 miesięcy pozbawienia wolności ( tj.6x30=180 dni ) za przestępstwo z art. 275kk i art. 270§1 kk w zw. z art. 11§2 kk

- 1 roku pozbawienia wolności (tj. 365 dni ) za przestępstwo z art. 279§1kk i art. 278§1 kk w zw. z art. 11kk w zw. z art. 12 kk

- wyrokiem II K 568/18 :

- 6 miesięcy pozbawienia wolności ( tj. 6x30=180 dni ) za przestępstwo z art. 190§1 kk w zw. z art. 91§1 kk

- 6 miesięcy pozbawienia wolności ( tj. 6x30=180 dni ) za przestępstwo z art. 288§1 kk

- 3 miesięcy pozbawienia wolności ( tj. 3x30= 90 dni ) za przestępstwo z art. 190§1 kk w zw. z art. 11§3 kk

- wyrokiem II K 71/18 :

- 8 miesięcy pozbawienia wolności ( tj.8x30 = 240 dni )za przestępstwo z art. 190§1 kk w zw. z art. 91§1 kk

- wyrokiem II K 189/17 :

- 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, [tj. (365+6x30)= 545 dni] za ciąg przestępstw z art. 279§1 kk w zw. z art. 91§1 kk

- 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności [tj. (365+2x30)= 425 dni] za ciąg przestępstw z art. 279§1 kk w zw. z art. 11§3 kk przy zast. art. 91§1 kk

- 8 miesięcy pozbawienia wolności ( tj. 8x30=240 dni )za ciąg przestępstw z art. 278§1 kk w zw. z art. 91§1 kk

W przypadku kar pozbawienia wolności podlegających łączeniu wydanych wobec skazanego dolną granicę kary łącznej stanowił więc najsurowszy z wyżej wymienionych wyroków jednostkowych podlegających łączeniu, czyli kara 1 roku i 6 m-cy pozbawienia wolności .

Określając natomiast górną granicę , do której Sąd mógłby wymierzyć skazanemu nową karę łączną pozbawienia wolności , to Sąd wyliczył ją na 4 lata i 6 m-cy pozbawienia tj. 1640 dni [( 365x4 )+180 = 1460 +180= 1640] . Sąd przy tym brał pod uwagę – jako korzystniejszą dla skazanego – nie sumę jednostkowych kar orzeczonych w/w wyrokami za popełnione przestępstwa, ale z uwagi na orzeczone kary łączne sumę kar podlegających wykonaniu i łączeniu, tj.

- karę łączną z wyroku II K 270/19 - 3 lat i 6 m-cy pozbawienia wolności i

- karę łączną z wyroku II K 700/14 – 1 roku pozbawienia wolności , a więc w sumie 4 lata i 6 m-cy pozbawienia wolności .

Gdyby bowiem Sąd brał pod uwagę sumę kar jednostkowych orzeczonych za popełnione przestępstwa, za które R. H. został skazany w/w wyrokami podlegającymi łączeniu , to łączna suma kar jednostkowych podlegających łączeniu byłaby znacznie wyższa ,gdyż wyniosłaby 3415 dni (9 lat 4 m-cy i 10 dni).

Sąd uwzględnił przy tym przepis art. 12c kodeksu karnego wykonawczego dotyczący zasad obliczania czasu trwania kar, iż jeżeli kara lub inny środek podlegający wykonaniu według przepisów niniejszego kodeksu są określone w tygodniach, miesiącach lub latach, przyjmuje się w postępowaniu wykonawczym, że tydzień liczy się za dni 7, miesiąc za dni 30, a rok za dni 365.

Sąd wobec powyższego miał więc możliwość wyboru i zastosowania przy wymiarze kary łącznej pozbawienia wolności skazanemu R. H. zasady pełnej absorpcji kar orzeczonych za poszczególne przestępstwa przez najwyższą karę pozbawienia wolności orzeczoną jednym z wyroków ( czyli 1 roku i 6 miesięcy ) , z drugiej zaś strony miał możliwość uwzględnienia sumy (kumulacji) kar ( 4 lata i 6 miesięcy ) , jak też mógł wymierzyć karę z zastosowaniem częściowej absorpcji.

Orzekając w tym zakresie Sąd miał na uwadze, że w orzecznictwie sądowym podnosi się, że zastosowanie zasady absorpcji, asperacji czy kumulacji przy orzekaniu tak kary łącznej, jak i przy wydawaniu wyroku łącznego uwarunkowane jest przede wszystkim relacjami zachodzącymi pomiędzy prawomocnie osądzonymi czynami, objętymi tymże skazaniem. Relacje te sprowadzają się do określenia, jak bliski jest związek przedmiotowo - podmiotowy łączący te czyny oraz w jakich odstępach czasu zostały one popełnione (wyrok SA w Łodzi z 9 maja 2001 r. II Aka 63/01, Prok. i Pr. 2002 , z. 7-8, poz.20). Normy prawa karnego materialnego nie zawierają nakazu kierowania się wyłącznie dyrektywą pełnej absorpcji w odniesieniu do każdego skazanego. Orzeczenie kary łącznej nie musi przynosić skazanemu korzyści, to jest orzeczenia kary łącznej w wymiarze niższym od arytmetycznej sumy poszczególnych kar, czy też poprzez zastosowanie zasady pełnej absorpcji.

Zastosowanie wobec skazanego zasady pełnej absorpcji i orzeczenie w ramach wydawanego wyroku łącznego kary łącznej tylko 1 roku i 6 m-cy bezwzględnego pozbawienia wolności nie byłoby zdaniem tut. Sądu właściwą reakcją i sankcją. Kara w tym najniższym wymiarze nie byłaby wystarczającym okresem dla resocjalizacji skazanego. Izolacja skazanego musi być dłuższa i powinna dać skazanemu czas na przemyślenia dotychczasowego sposobu życia i zachowań, a jednocześnie da sygnał dla społeczeństwa o konsekwencjach popełniania przestępstw i nieuchronności kary.

Orzeczenie kary łącznej nie musi przynosić skazanemu korzyści, to jest orzeczenia kary łącznej w wymiarze znacznie niższym od obecnej do wykonania sumy kar. Instytucja wyroku łącznego (zawierającego ze swej istoty konstrukcję kary łącznej) nie może zatem stać się synonimem pewnego automatycznego „zbijania” kar jednostkowych do poziomu maksymalnej kary jednostkowej, traktowanej przez skazanych jako opacznie rozumiane należne im dobrodziejstwo. Wymiar kary łącznej zależy od relacji zachodzących pomiędzy prawomocnie osądzonymi czynami, objętymi skazaniem, co sprowadza się do stwierdzenia stopnia związku przedmiotowego i podmiotowego zbiegających się przestępstw oraz, w jakich odstępach czasu zostały popełnione. Decydujące znaczenie przy wymiarze kary łącznej ma także wzgląd na prewencyjne oddziaływanie kary, w znaczeniu prewencji indywidualnej i ogólnej. Popełnienie kilku przestępstw jest istotnym czynnikiem prognostycznym przemawiającym za orzekaniem kary łącznej surowszej od wynikającej z dyrektywy absorpcji. Podzielając pogląd, iż popełnienie więcej niż jednego przestępstwa jest samo przez się jest okolicznością obciążającą, to stosowanie w takiej sytuacji jako podstawowej zasady pełnej absorpcji kłóciłoby się również ze względami prewencji ogólnej i szczególnej, gdyż prowadziłoby w istocie do premiowania sprawcy popełniającego więcej niż jedno przestępstwo, prowadząc do praktycznej bezkarności części czynów.

Przy orzekaniu kary łącznej w niniejszej sprawie Sąd nie uwzględnił okoliczności stanowiących podstawę kar orzekanych za poszczególne czyny, czyli stopnia winy, społecznej szkodliwości czynu i innych uwzględnianych przy wymiarze kar jednostkowych , podzielając zgodny w orzecznictwie pogląd, iż „nieprawidłowe jest ponowne rozważanie i uwzględnianie przy oznaczaniu kary łącznej tych samych okoliczności, które miały wpływ na wymiar kary w sprawach o zbiegające się przestępstwa. Takie motywowanie kary łącznej prowadziłoby do dwukrotnego orzekania z tej samej przyczyny - najpierw przy skazaniu, a następnie przy oznaczaniu kary łącznej. Byłoby to naruszenie zakazu orzekania o sprawie osądzonej” (por. wyrok Sądu Apel. w Krakowie z 28.09.1995r. II AKr 247/95 Prok. i Pr. 1996/4/18 ).

Sąd natomiast wziął pod uwagę okoliczności zaistniałe po popełnieniu czynów objętych wyrokami podlegającymi łączeniu , a w szczególności po wydaniu wyroków, to jest zachowanie się skazanego w jego obecnym środowisku ,tj. od zakładzie karnym i przebieg procesu resocjalizacji. Sąd nie będący formalnie do tego zobligowanym przez przepisy kodeksu postępowania karnego (art. 571 § 1 k.p.k.), uznał za potrzebne i uzasadnione zwrócenie się do jednostki penitencjarnej, w której skazany odbywa karę, o opinię o jego obecnym zachowaniu. W tym kontekście należy mieć na uwadze okoliczności podniesione w opinii, iż R. H. zachowuje się w sposób nie budzący większych zastrzeżeń natury dyscyplinarnej i wychowawczej., nie jest uczestnikiem struktur nieformalnych, akceptuje i przestrzega postanowienia regulaminu i porządku wewnętrznego. Jest w zasadzie bezkonfliktowy poza jednym incydentem ,gdy wdał się w konflikt ze współosadzonym i został za to ukarany dyscyplinarnie w marcu 2020 roku.

Jednakże w ocenie Sądu ogólna poprawność zachowania skazanego jest wynikiem osadzenia i być może też procesu resocjalizacyjnego podjętego wobec niego w zakładzie karnym. Nie jest wiadomym Sądowi, jak zachowywałby się skazany przebywając na wolności , czy rzeczywiście nie popełniałby kolejnych przestępstw . W związku z tym Sąd nie może nagradzać skazanego za dobre zachowanie w zakładzie karnym –obniżeniem kary w wyroku łącznym do zupełnego minimum.

Należy ponadto zwrócić uwagę, iż skazania podlegające łączeniu obejmują jednostkowe czyny , które nie zostały popełnione w bliskim odstępie czasowym.

Nie bez znaczenia jest i ma wpływ ma orzeczenie kary w wyższym wymiarze 4 lat ( zbliżonym do maksymalnego ) i ta okoliczność, że skazany swoją postawą wykazał lekceważący stosunek do wydanego wyroku II K 700/14 i na skutek swoich świadomych działań musi ponieść teraz konsekwencje uprzednich skazań. Skazany R. H. nie skorzystał bowiem z dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia uprzednio orzeczonej wobec niego dnia 21.04.2015 r kary łącznej 1 roku pozbawienia wolności wyrokiem Sądu Rejonowego w Brzegu w sprawie sygn. akt II K 700/14 prawomocnym z dniem 28.04.2015, który wydany został w trybie 335§1 kpk , tj. po uzgodnieniach codo wymiaru kary z Prokuraturą, na którą to karę z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 4, sam się zgodził . Skazany wiedział, że jest pod dozorem kuratora i ma orzeczoną karę izolacyjną tylko tymczasowo zawieszoną, winien więc był szczególnie w tym czasie powstrzymywać się od wszelkich zachowań, które można byłoby ocenić jako naruszenie warunków zawieszenia kary. Skazany jednak w okresie próby dopuścił się kolejnych przestępstw , a to w okresie : VII –IX 2015 przeciwko mieniu za co został skazany wyrokiem II K 189/17 , 12 do 14 grudnia 2017 przeciwko życiu i zdrowiu ludzkiemu ( groźby karalne ) za co został skazany wyrokiem II K 71/18 , 11.03.2018 i 24.04.2018 przeciwko mieniu i życiu i zdrowiu ludzkiemu( groźby karalne) za co został skazany wyrokiem II K 568/18 , VI 2019 przeciwko życiu i zdrowiu ludzkiemu ( groźby karalne ) za co został skazany wyrokiem II K 748/19 , 02.07.2019 przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji za co został skazany wyrokiem II K 401/19 . Skutkowało to zarządzeniem wykonania tejże kary i osadzeniem w ZK do jej odbycia .

Nie może być więc teraz skazany premiowany zmniejszaniem wymiaru łączonych kar , skoro wykazywał jawnie taką lekceważącą postawę wobec prawa .Nie wyciągając wniosków z pierwszych skazań biorąc po do uwagę charakter przestępstw, których dotyczą kary z w/w wyroków Sąd uznał za właściwe orzeczenie kary we wskazanym 4 -letnim wymiarze .

W zakresie kar wymienionych w pkt 8 i 11 przedmiotowego wyroku , a to w sprawach II K 401/19 i II K 748/19 Sąd orzekł karę łączną 1 roku i 8 miesięcy ograniczenia wolności –uwzględniając, że z dniem 18.06.2019 zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 11.06.2019 r. (Dz.U. z 2019 r. poz. 1135) art. 87 § 1 kk, w zakresie, w jakim nakłada na sąd obowiązek połączenia kar pozbawienia wolności i ograniczenia wolności oraz wymierzenia kary łącznej pozbawienia wolności po dokonaniu zamiany kary ograniczenia wolności na karę pozbawienia wolności, został uznany za niezgodny z art. 45 ust. 1 i art. 175 ust. 1 Konstytucji RP i utracił moc. A contrario oznacza to, że orzeczonych wyrokami II K 401/19 i II K 748/19 kar ograniczenia wolności nie trzeba było obligatoryjnie łączyć z łączonymi karami pozbawienia wolności, a Sąd w okolicznościach sprawy uznał , że w sprawie nie zachodzi okoliczność uzasadniająca fakultatywne objęcie tych kar ograniczenia wolności węzłem kary łącznej z karami pozbawienia wolności .

Sąd uznał, że skazany nie uchylał się od wykonywania tych kar , brak ich wykonania do chwili wydania wyroku łącznego w głównej mierze wynikał z przeszkód faktycznych – tj. z osadzenia skazanego w ZK do odbycia kar pozbawienia wolności . W postępowaniu wykonawczym dotyczącym wykonania tychże kar ograniczenia wolności na chwilę wydawania niniejszego wyroku łącznego nie doszło do zamiany kar na zastępcze pozbawienia wolności , a czas na ich wykonanie jeszcze nie upłynął. Jedna z nich orzeczona została w trakcie odbywania przez skazanego kary pozbawienia wolności .Dlatego też Sąd uznaje ,że nie ma potrzeby na chwilą obecną, aby te kary połączyć węzłem kary łącznej z karami pozbawienia wolności .

Pozostawienie tych kar do wykonania obok kar łącznej pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem spełni wobec skazanego bardziej swój represyjny cel niż ich połączenie i odbycie w warunkach izolacji łącznej i dłużej terminowo kary pozbawienia wolności . Po wykonaniu kary łącznej pozbawienia wolności skazany będzie musiał przystąpić do fizycznych prac na cel społeczny w ramach połączonych również tym wyrokiem kar ograniczenia wolności do jednej łącznej kary ograniczenia wolności . Nie łącząc tych kar z karami pozbawienia wolności z uwagi na brak wykonania tych dwóch kar ograniczenia wolności Sąd połączył je bowiem do nowej kary łącznej ograniczenia wolności .

Łącząc te kary Sąd stosował reguły łączenia kar tego rodzaju i określił, że dolną granicę kary łącznej stanowi najsurowszy z wyżej wymienionych wyroków jednostkowych podlegających łączeniu, czyli kara 1 roku ograniczenia wolności . Określając natomiast górną granicę, do której Sąd mógłby wymierzyć skazanemu nową karę łączną ograniczenia wolności , to Sąd wyliczył ją na 1 rok i 8 m-cy. Tutaj również Sąd nie widział podstaw, aby czas trwania kary łącznej zmniejszać poniżej tego, co winien on wykonać zgodnie z wydanymi wyrokami ,a liczbę godzin do wykonania miesięcznie Sąd pozostawił na takim samym poziomie , tj. 30 godzin. Zastosowanie zasady kumulacji kar zdaniem tut. Sądu właściwą reakcją wobec łączenia kar.

1.Wymiar Środka karnego

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy łącznym wymiarze środka karnego

1.Inne rozstrzygnięcia zawarte w WYROKU ŁĄCZNYM

Zwięźle o powodach uzasadniających inne rozstrzygnięcia z wyroku łącznego, w tym umorzenie postępowania, zaliczenie okresów na poczet kary łącznej

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Ad. III

zgodnie z art. 576 § 1 kpk, z chwilą uprawomocnienia się wyroku łącznego, wyroki podlegające połączeniu nie ulegają wykonaniu w zakresie objętym wyrokiem łącznym. Dlatego w pozostałym zakresie, w tym co do orzeczonych obowiązków naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonych, nie podlegających łączeniu w myśl dyspozycji art.90§2 kk, połączone wyroki pozostawiono do odrębnego wykonania.

Ad. IV

na podstawie art. 572 kpk umorzono postępowanie co do wydania wyroku łącznego w pozostałym zakresie, a to w zakresie kar wymiennych w pkt.1,2,3 5,6,7,9 , gdyż brak było ustawowych warunków do ich połączenia i wydania wyroku łącznego, gdyż kary zostały już albo odbyte lub wykonane albo nie podlegają wykonaniu z uwagi na połączenie do kary łącznej i nie podlegają w związku z tym łączeniu .

Ad. V

W myśl art. 577 kpk, zgodnie z którym w wyroku łącznym należy, w miarę potrzeby, wymienić okresy zaliczone na poczet kary łącznej, Sąd na poczet orzeczonej w pkt I wyroku kary łącznej pozbawienia wolności zaliczył skazanemu okresy:

- zatrzymania w sprawie II K 568/18 od 24.07.2018 godz.19.25 do dnia 25.07.2018 godz. 13.45

- zatrzymania w sprawie II K 189/17 od 02.09.2015 godz. 08.30 do dnia 03.09.2015 godz. 19.05

- odbytej dotychczas kary pozbawienia wolności w sprawie II K 552/14 od dnia 02.07.2019 do 14.10.2019 r.

- odbytej dotychczas kary pozbawienia wolności w sprawie II K 700/14 od dnia 14.10.2019 do prawomocności niniejszego wyroku

1.Koszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Ad. VI

na podstawie art. 29 ust.1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze i § 17 ust.5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości dnia 3 października 2016 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ((Dz.U. z 2019 r. poz. 18)) Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokata kwotę 144 zł ( sto czterdzieści cztery złote) powiększoną o należny podatek VAT, tytułem kosztów nieopłaconej obrony udzielonej oskarżonemu z urzędu albowiem dla skazanego ustanowiono w sprawie obrońcę ,który reprezentował go z urzędu

Ad. VII

O kosztach rozstrzygnięto na zasadzie art. 624§1 kpk i art. 17 ust. 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych -z uwagi na odbywanie kary pozbawienia wolności skazany ma ograniczone możliwości zarobkowe. Nie jest zatrudniony w jednostce penitencjarnej, nie posiada żadnego stałego źródła dochodu, z tych względów został zwolniony od ponoszenia kosztów sądowych

1.PODPIS