Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III K 144/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 listopada 2021r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu w Wydziale III Karnym w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Mariusz Wiązek

Protokolant: Patrycja Świtoń

przy udziale Prokuratora Artura Rogowskiego

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach: 06.10.2020r., 20.10.2020r., 08.12.2020r., 12.01.2021r., 26.01.2021r., 02.03.2021r., 16.03.2021r., 13.04.2021r., 18.05.2021r., 22.06.2021r., 21.07.2021r., 18.08.2021r., 08.09.2021r., 13.10.2021r., 16.11.2021r.

sprawy:

1. (...) z domu L.

córki A. i M. z domu C.,

urodzonej (...) w L.

oskarżonej o to, że:

I. w okresie od nieustalonego bliżej czasu, nie później niż od drugiej połowy 2013 roku do nieustalonego bliżej dnia trzeciego kwartału 2015 roku we W. woj. (...), czerpała dla siebie korzyści majątkowe z uprawiania prostytucji przez A. M. (1), A. G., K. W. (1), O. D., P. K., B. C., S. Ś. (1), M. F., M. K. (1), E. K. (1), P. Z., I. S., K. K. (1) i S. T. oraz inne dotychczas nieustalone osoby, pobierając od w/w kobiet pieniądze w jednorazowej kwocie nie mniejszej niż 75 złotych i nie większej niż 250 złotych, stanowiącej połowę należności uzyskanej od jednego klienta, w zamian za świadczenie usługi seksualnej, czyniąc sobie z tego przestępstwa stałe źródło dochodu oraz osiągając w ten sposób korzyść majątkową w kwocie nie mniejszej niż 589.800 złotych;

tj. o czyn z art. 204 § 2 k.k.

II. w okresie od nieustalonego bliżej dnia, nie później niż od miesiąca stycznia 2016 roku do dnia 26 stycznia 2019 roku we W. woj. (...), w R. woj. (...), B. woj. (...), w L. woj. (...) oraz innych miejscowościach na terenie kraju kierowała zorganizowaną grupą przestępczą, w której udział brały K. K. (2), A. M. (2), E. R., S. Ś. (1), K. M. (1), A. S. (1), K. O., E. K. (2), E. K. (3), A. K. (1), W. K., A. P. (1) i E. K. (4) oraz inne ustalone i nieustalone osoby, mającą na celu popełniania przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności, a polegających na odpłatnym świadczeniu usług seksualnych oraz czerpaniu z tego procederu korzyści maj ątkowych w ten sposób, że organizowała, nadzorowała i prowadziła tzw. stacj oname i objazdowe agencje towarzyskie, do pracy w których, między innymi za pośrednictwem internetowego portalu erotycznego R..pl werbowała kobiety oraz pozyskiwała potencjalnych klientów, umieszczała na tymże portalu ogłoszenia o oferowanych usługach seksualnych, wyszukiwała do wynajęcia lokale mieszkalne, w których świadczone były usługi seksualne przez zatrudniane przez nią kobiety, wyznaczała zatrudnione przez siebie osoby do nadzorowania działalności poszczególnych lokali tzw. domówek, w których świadczone były odpłatne usługi seksualne, utrzymując zarówno bezpośredni, jak i telefoniczny kontakt z członkami grupy, udzielając im rad oraz instrukcji, ustalając z innymi członkami grupy ceny poszczególnych usług seksualnych, finansując wynajmowanie lokali mieszkalnych, w których usługi te były świadczone oraz ogłoszeń na portalach internetowych, ustalając sposób i warunki wzajemnych rozliczeń finansowych, jak również gratyfikując członków grupy współrealizujących przekazane im do wykonania zadania,

tj. o czyn z art. 258 § 3 k.k.

III. w okresie od nieustalonego bliżej dnia, nie później niż od miesiąca stycznia 2016 roku do dnia 26 stycznia 2019 roku we W. woj. (...), w R. woj. (...), B. woj. (...), w L. woj. (...) oraz innych miejscowościach na terenie kraju, działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w pkt. I, a mającej na celu popełnianie przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności czerpała dla siebie i innych członków grupy korzyści majątkowe z uprawiania prostytucji przez K. W. (1), A. M. (1), B. C., W. B., E. B. (1), A. T., J. K., K. L. (1), K. T., E. K. (1), S. T., A. G., A. D. (1), B. P., M. L., M. F., B. K. (1), K. M. (2), P. S., S. Ś. (1), K. O., E. K. (2), S. O., P. J. (1), A. K. (1), E. K. (4), K. M. (1), O. D., K. F., A. S. (2), J. M., K. B., W. K., W. G., E. K. (5), A. Ż., E. Ż., J. H. oraz inne dotychczas nieustalone osoby, pobierając od w/w kobiet pieniądze w jednorazowej kwocie nie mniejszej niż 75 złotych i nie większej niż 250 złotych, stanowiącej połowę należności uzyskanej od jednego klienta, w zamian za świadczenie usługi seksualnej, czyniąc sobie z tego przestępstwa stałe źródło dochodu oraz osiągając w ten sposób korzyść majątkową w kwocie nie niniejszej niż 1.696.500 złotych;

tj. o czyn z art. 204 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

2. S. Ś. (2)

córki L. i A. z domu M.

urodzonej w dniu (...) w G.

oskarżonej o to, że:

IV. w okresie od nieustalonego bliżej dnia 2016 roku do dnia 26 stycznia 2019 roku we W. woj. (...), w R. woj. (...), B. woj. (...), w L. woj. (...) oraz innych miejscowościach na terenie kraju, wspólnie i w porozumieniu z K. K. (2), A. M. (2), E. R., K. M. (1), A. S. (1), K. O., E. K. (2), E. K. (4), E. K. (3), A. K. (1), W. K., I. H. (1), A. K. (2) i innymi nieustalonymi osobami brała udział w zorganizowanej grupie przestępczej, kierowanej przez R. W., mającej na celu popełniania przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności, a polegających na odpłatnym świadczeniu usług seksualnych i czerpaniu z tego procederu korzyści majątkowych w ten sposób, że pełniąc funkcję tzw. liderki przebywając wraz z innymi kobietami w lokalach, w których świadczone były usługi seksualne, prowadziła w formie papierowej grafik świadczonych usług seksualnych oraz rozliczeń finansowych, nadzorowała pracę kobiet świadczących usługi seksualne, a nadto przekazywała część uzyskanych z uprawiania prostytucji pieniędzy kierującej grupą przestępcza R. W. oraz utrzymywała bieżącą łączność telefoniczną z pozostałymi członkami grupy, uzgadniając z nimi poszczególne etapy przestępczego procederu i pozostając w ciągłej gotowości do popełniania przestępstw;

tj. o czyn z art. 258 § 1 k.k.

V. w okresie od nieustalonego bliżej dnia 2016 roku do dnia 11 stycznia 2019 roku we W. woj. (...), w R. woj. (...), B. woj. (...), w L. woj. (...) oraz innych miejscowościach na terenie kraju, działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w pkt. I, a mającej na celu popełnianie przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności czerpała korzyści majątkowe z uprawiania prostytucji przez K. W. (1), A. M. (1), B. C., W. B., E. B. (1), A. T., J. K., K. L. (1), K. T., E. K. (1), S. T., A. G., A. D. (1), B. P., M. L., M. F., B. K. (1), P. S., K. O., E. K. (2), S. O., P. J. (1), A. K. (1), E. K. (4), K. M. (1), O. D., K. F., A. S. (2), J. M., K. B., W. K., W. G., E. K. (5), A. Ż., E. Ż. oraz inne dotychczas nieustalone osoby, pobierając od w/w kobiet pieniądze w jednorazowej kwocie nie niniejszej niż 60 złotych i nie większej niż 250 złotych, stanowiącej połowę należności uzyskanej od jednego klienta, w zamian za świadczenie przez nie usług seksualnych, które przekazywała następnie kierującej zorganizowaną grupą przestępczą R. W.;

tj. o czyn z art. 204 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

3. A. M. (3)

córki W. i L. z domu S.

urodzonej (...) w P.

oskarżonej o to, że:

VI. (pkt X a/o) w okresie od nieustalonego bliżej dnia miesiąca lipca 2018 roku do bliżej nieustalonego dnia miesiąca grudnia 2018 roku we W. woj. (...), w R. woj. (...), B. woj. (...), w L. woj. (...) oraz innych miejscowościach na terenie kraju, wspólnie i w porozumieniu z K. K. (2), E. R., E. K. (4), S. Ś. (1), K. M. (1), A. S. (1), E. K. (2), E. K. (3), A. K. (1), W. K., A. K. (2) oraz nieustalonymi osobami brała udział w zorganizowanej grupie przestępczej, kierowanej przez R. W., mającej na celu popełniania przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności, a polegających na odpłatnym świadczeniu usług seksualnych i czerpaniu z tego procederu korzyści majątkowych w ten sposób, że pełniąc funkcję tzw. telefonistki przebywała wraz z innymi kobietami w lokalach, w których świadczone były usługi seksualne, w celu odbierania telefonów komórkowych przypisanych do poszczególnych anonsów erotycznych umieszczonych na portalu R..pl i umawiania na spotkanie klientów z poszczególnymi kobietami, świadczącymi odpłatne usługi seksualne, wskazania lokalu, w którym usługa zostanie wyświadczona oraz podania ceny usługi, prowadzenia w formie papierowej grafika świadczonych usług seksualnych oraz rozliczeń finansowych, nadzorowania pracy kobiet świadczących usługi seksualne, a nadto przekazywania część uzyskanych z uprawiania prostytucji pieniędzy kierującej grupą przestępcza R. W., utrzymując bieżącą łączność telefoniczną z pozostałymi członkami grupy, uzgadniając z nimi poszczególne etapy przestępczego procederu, a nadto pozostawała w ciągłej gotowości do popełniania przestępstw;

tj. o czyn z art. 258 § 1 k.k.

VII. (pkt XI a/o) w okresie od nieustalonego bliżej dnia miesiąca lipca 2018 roku do bliżej nieustalonego dnia miesiąca grudnia 2018 roku, działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w pkt. I, a mającej na celu popełnianie przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności czerpała dla siebie oraz R. W. korzyści majątkowe z uprawiania prostytucji przez K. W. (1), A. M. (1), B. C., W. B., E. B. (1), A. T., J. K., K. L. (1), K. T., E. K. (1), S. T., A. G., A. D. (1), B. P., M. L., M. F., B. K. (1), P. S., S. Ś. (1), K. O., E. K. (2), S. O., P. J. (1), A. K. (1), E. K. (4), K. M. (1), O. D., K. F., A. S. (2), J. M., K. B., W. K., W. G., E. K. (6), A. Ż., E. Ż. oraz inne dotychczas nieustalone osoby, pobierając od w/w kobiet pieniądze w jednorazowej kwocie nie niniejszej niż 120 złotych i nie większej niż 250 złotych, stanowiącej połowę należności uzyskanej od jednego klienta, w zamian za świadczenie usługi seksualnej, które przekazywała następnie kierującej zorganizowaną grupą przestępczą R. W. oraz pobierając z pieniędzy uzyskanych od kobiet, świadczących odpłatne usługi seksualne, pieniądze w jednorazowej kwocie nie mniejszej niż 180 złotych, stanowiącej wynagrodzenie za jeden dzień pracy w agencji towarzyskiej w charakterze tzw. telefonistki, czyniąc sobie z tego przestępstwa stałe źródło dochodu i uzyskując korzyść majątkową w łącznej kwocie łącznej nie mniejszej niż 13.500 złotych;

tj. o czyn z art. 204 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

4. A. K. (1)

córki S. i G. z domu M.

urodzonej (...) w Z.

oskarżonej o to, że:

VIII. (pkt XXIV a/o) w okresie od nieustalonego bliżej dnia miesiąca grudnia 2017 roku do dnia 26 stycznia 2019 roku we W. woj. (...), w R. woj. (...), B. woj. (...), w L. woj. (...) oraz innych miejscowościach na terenie kraju, wspólnie i w porozumieniu z K. K. (2), A. M. (2), E. K. (4), S. S. (2), K. M. (1), A. S. (1), K. O., E. K. (2), E. R., E. K. (3), W. K., A. P. (1), I. H. (1), A. K. (2) oraz innymi nieustalonymi osobami brała udział w zorganizowanej grupie przestępczej, kierowanej przez R. W., mającej na celu popełniania przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności, a polegających na odpłatnym świadczeniu usług seksualnych i czerpaniu z tego procederu korzyści majątkowych w ten sposób, że pełniąc funkcję tzw. liderki przebywała wraz z innymi kobietami w lokalach, w których świadczone były usługi seksualne, w celu prowadzenia w formie papierowej grafika świadczonych usług seksualnych oraz rozliczeń finansowych, nadzorowania pracy kobiet świadczących usługi seksualne, a nadto przekazywała część uzyskanych z uprawiania prostytucji pieniędzy kierującej grupą przestępcza R. W. oraz utrzymywała bieżącą łączność telefoniczną z pozostałymi członkami grupy, uzgadniając z nimi poszczególne etapy przestępczego procederu oraz pozostawała w ciągłej gotowości do popełniania przestępstw;

tj. o czyn z art. 258 § 1 k.k.

IX. (pkt XXV a/o) w okresie od nieustalonego bliżej dnia miesiąca grudnia 2017 roku do dnia 26 stycznia 2019 roku we W. woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w pkt. I, a mającej na celu popełnianie przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności czerpała dla R. W. korzyści majątkowe z uprawiania prostytucji przez K. W. (1), A. M. (1), B. C., W. B., E. B. (1), A. T., J. K., K. L. (2), K. T., E. K. (1), S. T., A. G., A. D. (1), B. P., M. L., M. F., B. K. (1), P. S., K. O., E. K. (2), S. O., P. J. (1), E. K. (4), K. M. (1), O. D., K. F., A. S. (2), J. M., K. B., W. K., W. G., E. K. (5), A. Ż., E. Ż. oraz inne dotychczas nieustalone osoby, pobierając co najmniej kilkakrotnie od w/w kobiet pieniądze w jednorazowej kwocie nie mniejszej niż 120 złotych i nie większej niż 250 złotych, stanowiącej połowę należności uzyskanej od jednego klienta, w zamian za świadczenie usługi seksualnej, które przekazywała następnie kierującej zorganizowaną grupą przestępczą R. W.;

tj. o czyn z art. 204 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

5. K. O.

córki Z. i R. z domu S.

urodzonej (...)

oskarżonej o to, że:

X. (pkt XXVIII a/o) w okresie od nieustalonego bliżej dnia miesiąca października 2016 roku do bliżej nieustalonego dnia miesiąca czerwca 2018 roku we W. woj. (...), w R. woj. (...), B. woj. (...), w L. woj. (...) oraz innych miejscowościach na terenie kraju, wspólnie i w porozumieniu z K. K. (2), A. M. (2), E. R., S. S. (2), K. M. (1), A. S. (1), E. K. (2), E. K. (4), E. K. (3), A. K. (1), I. H. (1) oraz nieustalonymi osobami brała udział w zorganizowanej grupie przestępczej, kierowanej przez R. W., mającej na celu popełniania przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności, a polegających na odpłatnym świadczeniu usług seksualnych i czerpaniu z tego procederu korzyści majątkowych w ten sposób, że pełniąc funkcję tzw. liderki przebywała wraz z innymi kobietami w lokalach, w których świadczone były usługi seksualne, w celu prowadzenia w formie papierowej grafika świadczonych usług seksualnych oraz rozliczeń finansowych, nadzorowania pracy kobiet świadczących usługi seksualne, a nadto przekazywała część uzyskanych z uprawiania prostytucji pieniędzy kierującej grupą przestępcza R. W. oraz utrzymywała bieżącą łączność telefoniczną z pozostałymi członkami grupy, uzgadniając z nimi poszczególne etapy przestępczego procederu oraz pozostawała w ciągłej gotowości do popełniania przestępstw

tj. o czyn z art. 258 § 1 k.k.

XI. (pkt XXIX a/o) w okresie od nieustalonego bliżej dnia miesiąca października 2016 roku do bliżej nieustalonego dnia miesiąca czerwca 2018 roku we W. woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w pkt. I, a mającej na celu popełnianie przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności czerpała dla R. W. korzyści majątkowe z uprawiania prostytucji przez K. W. (1), A. M. (1), B. C., W. B., E. B. (1), A. T., J. K., K. L. (1), K. T., E. K. (1), S. T., A. G., A. D. (1), B. P., M. L., M. F., B. K. (1), P. S., S. Ś. (1), E. K. (2), S. O., P. J. (1), A. K. (1), E. K. (4), K. M. (1), O. D., K. F., A. S. (2), J. M., K. B., W. K., W. G., E. K. (5), A. Ż., E. Ż. oraz inne dotychczas nieustalone osoby, pobierając co najmniej kilkakrotnie od w/w kobiet pieniądze w jednorazowej kwocie nie mniejszej niż 120 złotych i nie większej niż 250 złotych, stanowiącej połowę należności uzyskanej od jednego klienta, w zamian za świadczenie usługi seksualnej, które przekazywała następnie kierującej zorganizowaną grupą przestępczą R. W.;

tj. o czyn z art. 204 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

6. W. K.

córki W. i G. z domu K.

urodzonej (...). we W.

oskarżonej o to, że:

XII. (pkt XXX a/o) w okresie od nieustalonego bliżej dnia miesiąca sierpnia 2018 roku do dnia 26 stycznia 2019 roku we W. woj. (...), w R. woj. (...), B. woj. (...), w L. woj. (...) oraz innych miejscowościach na terenie kraju, wspólnie i w porozumieniu z K. K. (2), A. M. (2), E. R., S. Ś. (1), K. M. (1), A. S. (1), E. K. (2), E. K. (3), A. K. (1), E. K. (4), A. P. (1), I. H. (1), A. K. (2) i innymi ustalonymi oraz nieustalonymi osobami brała udział w zorganizowanej grupie przestępczej, kierowanej przez R. W., mającej na celu popełniania przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności, a polegających na odpłatnym świadczeniu usług seksualnych i czerpaniu z tego procederu korzyści majątkowych w ten sposób, że pełniąc funkcję tzw. liderki przebywała wraz z innymi kobietami w lokalach, w których świadczone były usługi seksualne, w celu prowadzenia w formie papierowej grafika świadczonych usług seksualnych oraz rozliczeń finansowych, nadzorowania pracy kobiet świadczących usługi seksualne, a nadto przekazywała część uzyskanych z uprawiania prostytucji pieniędzy kierującej grupą przestępcza R. W. oraz utrzymywała bieżącą łączność telefoniczną z pozostałymi członkami grupy, uzgadniając z nimi poszczególne etapy przestępczego procederu oraz pozostawała w ciągłej gotowości do popełniania przestępstw;

tj. o czyn z art. 258 § 1 k.k.

XIII. (pkt XXXI a/o) w okresie od nieustalonego bliżej dnia miesiąca sierpnia 2018 roku do dnia 26 stycznia 2019 roku we W. woj. (...), działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej opisanej w pkt. I, a mającej na celu popełnianie przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności czerpała dla R. W. korzyści majątkowe z uprawiania prostytucji przez K. W. (1), A. M. (1), B. C., W. B., E. B. (1), A. T., J. K., K. L. (1), K. T., E. K. (1), S. T., A. G., A. D. (1), B. P., M. L., M. F., B. K. (1), P. S., K. O., E. K. (2), S. O., P. J. (1), A. K. (1), E. K. (4), K. M. (1), O. D., K. F., A. S. (2), J. M., K. B., W. G., E. K. (5), A. Ż., E. Ż. oraz inne dotychczas nieustalone osoby, pobierając co najmniej kilkakrotnie od w/w kobiet pieniądze w jednorazowej kwocie nie mniejszej niż 120 złotych i nie większej niż 250 złotych, stanowiącej połowę należności uzyskanej od jednego klienta, w zamian za świadczenie usługi seksualnej, które przekazywała następnie kierującej zorganizowaną grupą przestępczą R. W..

tj. o czyn z art. 204 § 2 k.k. w zw. z art. 65 § 1 k.k.

***

I. uznaje oskarżoną R. W. za winną popełnienia czynu opisanego w pkt I części wstępnej wyroku stanowiącego przestępstwo z art. 204§2 k.k., z tym, że z opisu czynu eliminuje to, że oskarżona „osiągnęła korzyść majątkową w kwocie nie mniejszej niż 589.800 złotych”, a ustala, że osiągnęła korzyść majątkową znacznej wartości i za to na podstawie art. 204§2 k.k. oraz na podstawie art. 33§1 i 2 k.k. wymierza jej kary 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności i 300 (trzystu) stawek dziennych grzywny ustalając wymiar jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 150 (stu pięćdziesięciu) zł;

II. na podstawie art. 45§1 k.k. za czyn opisany w pkt I części dyspozytywnej wyroku orzeka od oskarżonej R. W. na rzecz Skarbu Państwa przepadek części korzyści majątkowej osiągniętej z przestępstwa w kwocie 200.000 (dwustu tysięcy) zł;

III. uznaje oskarżoną R. W. za winną popełnienia czynu opisanego w pkt II części wstępnej wyroku stanowiącego przestępstwo z art. 258§3 k.k., z tym, że z opisu tego czynu eliminuje to, że oskarżona brała udział w zorganizowanej grupie przestępczej wraz z „S. Ś. (1), K. O., A. K. (1) i W. K.”, i za to na podstawie art. 258§3 k.k. wymierza jej karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności;

IV. uznaje oskarżoną R. W. za winną popełnienia czynu opisanego w pkt III części wstępnej wyroku stanowiącego przestępstwo z art. 204§2 k.k. w zw. z art. 65§1 k.k., z tym, że z opisu czynu eliminuje, że oskarżona „osiągnęła korzyść majątkową w kwocie nie mniejszej niż 1.696.500 zł”, a ustala, że oskarżona osiągnęła korzyść majątkową wielkiej wartości i za to na podstawie art. 204§2 k.k. w zw. z art. 65§1 k.k. oraz na podstawie art. 33§1 i 2 k.k. wymierza jej kary 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności i 500 (pięciuset) stawek dziennych grzywny ustalając wymiar jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 150 (stu pięćdziesięciu) zł;

V. na podstawie art. 45§1 k.k. za czyn opisany w pkt IV części dyspozytywnej wyroku orzeka od oskarżonej R. W. na rzecz Skarbu Państwa przepadek części korzyści majątkowej osiągniętej z przestępstwa w kwocie 1.000.000 (jednego miliona) zł;

VI. uznaje oskarżoną A. M. (2) za winną popełnienia czynu opisanego w pkt VI części wstępnej wyroku stanowiącego przestępstwo z art. 258§1 k.k., z tym, że z opisu tego czynu eliminuje, że oskarżona działała wspólnie i w porozumieniu z „S. Ś. (1), A. K. (1) i W. K.” i za to na podstawie art. 258§1 k.k. wymierza jej karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

VII. uznaje oskarżoną A. M. (2) za winną popełnienia czynu opisanego w pkt VII części wstępnej wyroku stanowiącego przestępstwo z art. 204§2 k.k. w zw. z art. 65§1 k.k., z tym, że z opisu tego czynu eliminuje to, że oskarżona „osiągnęła korzyść majątkową w łącznej kwocie nie mniejszej niż 13.500 złotych” i za to na podstawie art. 204§2 k.k. w zw. z art. 65§1 k.k. wymierza jej karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

VIII. na podstawie art. 45§1 k.k. za czyn opisany w pkt VII części dyspozytywnej wyroku orzeka od oskarżonej A. M. (2) na rzecz Skarbu Państwa przepadek części korzyści majątkowej osiągniętej z przestępstwa w kwocie 8.640 (ośmiu tysięcy sześciuset czterdziestu) zł;

IX. uniewinnia oskarżone S. Ś. (1), K. O., A. K. (1) i W. K. od popełnienia czynów zarzuconych tym oskarżonym,

X. na podstawie art. 85§1 k.k. i art. 86§1 k.k. łączy orzeczone w pkt I, III i IV części dyspozytywnej wyroku kary jednostkowe pozbawienia wolności oraz orzeczone w pkt I i IV części dyspozytywnej wyroku kary jednostkowe grzywny i wymierza oskarżonej R. W. kary łączne: 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności i 600 (sześciuset) stawek dziennych grzywny ustalając wymiar jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 150 (stu pięćdziesięciu) zł,

XI. na podstawie art. 85§1 k.k. i art. 86§1 k.k. łączy orzeczone w pkt VI i VII części dyspozytywnej wyroku kary jednostkowe pozbawienia wolności i wymierza oskarżonej A. M. (2) karę łączną 9 (dziewięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

XII. na podstawie art. 69§1 k.k. i art. 70§1 k.k. wykonanie orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonej A. M. (2) na okres próby lat 2 (dwóch);

XIII. na podstawie art. 73§2 k.k. oddaje oskarżoną A. M. (2) w okresie próby pod dozór kuratora sądowego;

XIV. na podstawie art. 72§1 pkt 1 i 4 k.k. zobowiązuje oskarżoną A. M. (2) w okresie próby do podjęcia starań o uzyskanie stałej pracy zarobkowej oraz do informowania kuratora o przebiegu okresu próby;

XV. na podstawie art. 63§1 k.k. zalicza oskarżonym na poczet orzeczonych kar łącznych pozbawienia wolności okresy ich zatrzymań i tymczasowych aresztowań:

- R. W. od dnia 26.01.2019r. godz. 23.25 do dnia 15.07.2020r. godz. 13.00,

- A. M. (2) od dnia 27.01.2019r. do dnia 28.01.2019r.;

XVI. na podstawie art. 44§2 k.k. orzeka przepadek dokumentów prywatnych służących do popełnienia przestępstw na rzecz Skarbu Państwa przez pozostawienie ich w aktach sprawy, a opisanych w wykazach dowód rzeczowych:

- I/70/19/P pod pozycją 19,

- II/71/19/P pod pozycjami 58-59,

- III/73/19/P pod pozycjami 60-69,

- IV/74/19/P pod pozycjami 72-76,

- VII/79/19/P pod pozycją 81,

- XII/84/19/P pod pozycją 89,

- XIV/87/19/P pod pozycjami 92-127, 139-144 i 146-150

oraz opisanych pod pozycjami Drz od 686/19 do 690/19 poprzez złożenie ich do akt sprawy;

XVII. na podstawie art. 44§2 k.k. orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa telefonów służących do popełnienia przestępstw złożonych w składnicy dowodów rzeczowych (...) w R. przez ich zniszczenie, a opisanych w wykazach dowód rzeczowych pod pozycjami Drz od 524/19 do 541/19, od 599/19 do 636/19, od 675/19 do 680/19, od 713/19 do 714/19;

XVIII. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. R. B. wynagrodzenie za nieopłaconą obronę z urzędu oskarżonej K. O. w kwocie 2804,40 zł brutto, na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. J. B. wynagrodzenie za nieopłaconą obronę z urzędu oskarżonej A. K. (1) w kwocie 2509,20 zł brutto oraz na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. P. C. wynagrodzenie za nieopłaconą obronę z urzędu oskarżonej A. M. (2) w kwocie 2509,20 zł brutto oraz 581,71 zł tytułem zwrotu uzasadnionych wydatków;

XIX. zasądza od oskarżonej R. W. na rzecz Skarbu Państwa koszty postępowania określając, że ponosi ona je w części 3/4 ogółu kosztów, w tym wymierza jej opłatę w kwocie 18.400 zł, natomiast zwalnia oskarżoną A. M. (2) od ponoszenia kosztów postępowania zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa, koszty postępowania przypadające na oskarżone S. Ś. (1), K. O., A. K. (1) i W. K. zalicza na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 144/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

R. W.

S. Ś. (1)

A. M. (2)

A. K. (1)

K. O.

W. K.

Czyny zarzucone w punktach I-XIII cz. wstępnej wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

R. W. około 2007 r., znalazła się w trudnej sytuacji osobistej i materialnej. Była matką dwuletniego dziecka i sama musiała zapewnić mu utrzymanie. Z uwagi na swoje trudne położenie, R. W. zaczęła uzyskiwać dochody jako prostytutka.

- częściowo wyjaśnienia oskarżonej R. W. – tom 12-12b k. 40-47, 145-146, 160-174, 281-285, 321-324, 345-349, 459-462, tom XXII k. 4152-4153, 4303

W drugiej połowie 2013 r. R. W. uruchomiła pierwszą agencję towarzyską, tzw. „domówkę – mieszkaniówkę”. Na początku w mieszkaniu tym R. W. sama świadczyła odpłatne usługi seksualne. Następnie udostępniała wynajęte mieszkania innym kobietom, w celu świadczenia odpłatnych usług seksualnych. Zmieniała wynajmowane lokale, co było spowodowane różnymi czynnikami, np. skargami sąsiadów, czy zbyt małą liczbą klientów.

Od 2013 r. R. W. na potrzeby prowadzenia agencji towarzyskiej wynajmowała lokale położone na terenie W., między innymi przy ul. (...), przy ul. (...), przy ul. (...), przy ul. (...), przy ul. (...), przy ul. (...), a także przy ul. (...).

W wymienionych lokalach odpłatne usługi seksualne były świadczone przez - A. M. (1), A. G., K. W. (1), O. D., P. K., B. C., S. Ś. (1), M. F., M. K. (1), E. K. (1), P. Z., I. S., K. K. (1) i S. T.. Wymienione kobiety w zamian za możliwość świadczenia odpłatnych usług seksualnych we wskazanych wyżej mieszkaniach, oddawały R. W. połowę zarobionych w ten sposób pieniędzy. W tamtym czasie stawka za usługę seksualną wynosiła 120 zł.

- częściowo wyjaśnienia oskarżonej R. W. – tom 12-12b k. 40-47, 145-146, 160-174, 281-285, 321-324, 345-349, 459-462, tom XXII k. 4152-4153, 4303

- protokół eksperymentu procesowego – k. 1331-1334

- zeznania świadków: A. M. (1) k. 820-826, A. G. k. 834-839, 2753-2755, 4312-4313, K. W. (1) – k. 828-832, 2981-2985, 4311-4312, O. D. – k. 1303-1308, 4314, P. K. – k. 2790-2822, 4368-4369, B. C. – k. 816 – 818, 2744-2747, M. F. – k. 1742-1746, E. K. (1) – k. 809- 814, 4309-4310, P. Z. – k. 2891-2892, I. S. – k. 2264-2267, K. K. (1) – k. 2926-2928, S. T. – k. 841-843, 2785-2787, 4313-4314.

- częściowo wyjaśnienia S. Ś. (1) – tom 10 k. 31-35, 83-84, 93-105, 129-133, 158-166, 179-181, tom XXI k. 4133-4134, 4135

Na przełomie lat 2015 i 2016 działalność prowadzona przez R. W. rozwijała się, przybrała bardziej zorganizowaną formę. R. W., w celu prowadzenia agencji towarzyskiej, wynajmowała mieszkanie przy ul. (...) we W., a następnie równolegle dwa lokale – przy ul. (...) we W.. Lokale położone przy ul. (...) we W. funkcjonowały w ciągu dnia, tj. w godzinach od 9.00 do 22.00. Z kolei lokal przy ul. (...) był dostępny przez całą dobę. W mieszkaniach tych odpłatne usługi seksualne były świadczone przez wiele kobiet, część z nich było zatrudnionych na stałe, inne świadczyły usługi w krótszych okresach czasu, nawet tylko przez kilka dni. W agencjach towarzyskich przy ul. (...) we W., stawka za usługę seksualną wynosiła 120 zł, z czego połowa tej stawki od każdego klienta była przeznaczana dla R. W.. Z kolei w agencji towarzyskiej przy ul. (...) stawka za usługę seksualną wynosiła od 150 do 500 zł. Połowa tych kwot była przekazywana R. W.. Grafik świadczeń odpłatnych usług seksualnych w poszczególnych mieszkaniach był ustalany przez R. W. wspólnie z zatrudnionymi u niej kobietami.

- zeznania świadków: K. K. (2) – tom 5 k. 36-42, 70-74, 81-84, tom XXIII k. 4349-4350; E. K. (3) – tom 3 k. 22-31, 62-67, 72-75, tom XXIII k. 4350-4351; E. R. – tom 8 k. 22-25, 62-66, tom XXIII k. 4367; A. P. (1) – tom 13 k. 23-29, 47-48, 76-78, tom XXIII k. 4351-4352; A. K. (2) – tom 16 k. 9-17, tom XXIII k. 4367; I. H. (2) – tom 15 k. 22-28, 50 -52, tom XXIII k. 4367; E. K. (4)- tom 2 k. 29-32, 104-108, 127, tom XXIII k. 4352-4353; K. M. (1) – tom 7 k. 20-26, 89-94, tom XXIII k. 4368; E. K. (2) – tom 4 k. 28-36, 68-79, 121-122, tom XXIII k. 4352; zeznania świadków: S. O. k 528-534, 4298-4300; J. K. k. 555-561, 4300-4301; P. S. k. 575-578, 4301; B. K. (1) k. 779-781, 4302-4303; E. K. (1) k. 809-814, 4309-4310; A. D. (1) k. 845-849, 2863-2865, 4310-4311; K. W. (1) k. 828- 832, 2981-2985, 4311-4312; A. G. k. 834-839, 2753-2755, 4312-4313; S. T. k. 841-843, 2785-2787, 4313-4314; A. S. (2) k. 1290-1293, 4314; O. D. k. 1303-1308, 4314; K. L. (1) k. 1311-1313a, (...)- (...), (...); E. B. (2) k. 2058-2061, 4330; E. Ż. k. 2780-2783, 4340; J. H. k. 2969-2972, 4340-4341; P. K. k. 2790-2822, 4368-4369; A. Ż. (...)- (...), (...)-4370; A. K. (3) k. 2919-2920, 4384; W. B. k. 788-790; B. C. k. 816-818, 2744-2747; M. F. k. 1742-1746; P. J. (1) k. 792-797; K. K. (1) k. 2926-2928; K. T. k. 1323-1327; E. K. (6) k. 2228-2229; M. L. k. 566-570; A. M. (1) k. 820-826; J. M. k. 2749-2751; A. T. k. 1315-1317; P. Z. k. 2891-2892; K. B. k. 2731-2734; B. P. k. 774-777; I. S. k. 2264-2267

- wyjaśnienia oskarżonych: A. M. (2) – tom 6 k. 28-32, 112-115, tom XXII k. 4287-4288; A. K. (1) – tom 1 k. 19-24, 106-110, 129-131, tom XXII k. 4154-4155; K. O. – tom 11 k. 32-35, 90-93, tom XXI k. 4125-4126; W. K. – tom 14 k. 41-46, 108-109, 118-119, tom XXI . (...)- (...); częściowo wyjaśnienia oskarżonej S. Ś. (1) – tom 10 k. 31-35, 83-84, 93-105, 129-133, 158-166, 179-181, tom XXI k. 4133-4134, 4135

- częściowo wyjaśnienia oskarżonej R. W. – tom 12-12b k. 40-47, 145-146, 160-174, 281-285, 321-324, 345-349, 459-462, tom XXII k. 4152-4153, 4303

- sprawozdanie z analizy kryminalnej – k. 1647-1667

R. W. w celach reklamowych na portalu R..pl umieszczała anonse erotyczne, do których były przypisane fotografie kobiet oraz numery telefonów. Do anonsów tych były przypisane zdjęcia R. W. lub zatrudnianych przez nią kobiet. Kobietom tym na polecenie R. W. wykonywane były erotyczne zdjęcia.

Liczba ogłoszeń umieszczanych na portalu R..pl mogła sięgać nawet około 700. Koszt jednego ogłoszenia wynosił 50 zł. Miesięcznie koszt ogłoszeń mógł wynosić kilkadziesiąt tysięcy złotych. Koszty ogłoszeń, jak też najmu mieszkań ponosiła R. W..

- zeznania świadków wymienionych powyżej

- wyjaśnienia oskarżonych wymienionych wyżej

- protokoły oględzin portali internetowych k. 16- 159a

- analiza ogłoszeń na portalach erotycznych k. 390-429

- informacje od firmy (...) – k. 1514-1518

W lokalach przy ul. (...) znajdowały się aparaty telefoniczne, na których naklejane były kartki z kwotami, jakie należało pobrać od klienta, dzwoniącego pod dany numer telefonu, który z kolei był przypisany do konkretnego ogłoszenia na portalu R..pl. (...) na wymienionym portalu służyły nadto do pozyskiwania kobiet, które miały zajmować się prostytucją, a także osób, których zadaniem była obsługa agencji.

- zeznania świadków wymienionych powyżej

- wyjaśnienia oskarżonych wymienionych wyżej

Kobiety, które chciały zatrudnić się u R. W., często nie miały z nią osobistego kontaktu. Po przeprowadzeniu rozmowy telefonicznej, R. W. podawała adres agencji, pod który dana kobieta miała się udać. Następnie w mieszkaniu kobieta była informowana o warunkach pracy – jeśli nie przez R. W., to albo przez tzw. „telefonistkę” lub przez inne kobiety, które już świadczyły odpłatne usługi seksualne pod szyldem R. W.. Kobiety zajmujące się prostytucją często nie używały swoich prawdziwych imion i nazwisk, lecz w celu ukrycia swojej tożsamości posługiwały się nieprawdziwymi imionami lub pseudonimami, sama R. W. w kontaktach z innymi osobami w ramach prowadzonej działalności, przedstawiała się imieniem (...).

- zeznania świadków wymienionych powyżej

- wyjaśnienia oskarżonych wymienionych wyżej

W agencji towarzyskiej mieszczącej się przy ulicy (...) we W. były zatrudniane tzw. „telefonistki”. W zakresie obowiązków telefonistki było odbieranie telefonów od klientów, udzielanie im informacji o miejscu, w którym świadczona będzie usługa seksualna, o cenie takiej usługi, a także rozliczanie utargu z danego dnia. Wynagrodzenie telefonistki wynosiło 120 zł za dzień, a z czasem 140, 150, 160, 200 zł za dzień.

- zeznania świadków wymienionych powyżej

- wyjaśnienia oskarżonych wymienionych wyżej

W przypadku nieobecności telefonistki, telefony od klientów były odbierane przez kobiety zajmujące się prostytucją, które były obecne w mieszkaniu. Niejednokrotnie też pomimo tego, że była obecna telefonistka, także same kobiety świadczące odpłatne usługi seksualne, odbierały telefony, których liczba była nieraz bardzo duża, a telefonistka nie była w stanie ich wszystkich odebrać.

- zeznania świadków wymienionych powyżej

- wyjaśnienia oskarżonych wymienionych wyżej

Kobiety, które świadczyły odpłatne usługi seksualne, miały obowiązek zapisywać na kartce lub w zeszycie przyjęcie danego klienta oraz pobranej od niego kwoty pieniędzy. R. W., w celu stałego nadzorowania pracy zatrudnianych przez siebie prostytutek oraz kontrolowania liczby przyjmowanych przez nie klientów, wprowadziła obowiązek, by każda kobieta przed i po świadczonej usłudze seksualnej, wysyłała jej wiadomość SMS. Nadto, w celu sprawowania kontroli w lokalu przy ul. (...), funkcjonował stały monitoring, dzięki czumu R. W. miała wgląd do tego, co działo się w tym mieszkaniu.

- zeznania świadków wymienionych powyżej

- wyjaśnienia oskarżonych wymienionych wyżej

Wszystkie zarobione pieniądze były odkładane razem w jednym miejscu. Na koniec pracy telefonistka dokonywała rozliczenia utargu. Każda z kobiet otrzymywała połowę zarobionych przez nią pieniędzy, tj. połowę ustalonej stawki. To, co kobieta otrzymała od klienta ponad stawkę, stanowiło tylko jej dochód. Kwota odpowiadająca drugiej połowie stawki, była przeznaczana dla R. W.. Jeżeli nie było telefonistki, to kobiety świadczące odpłatne usługi seksualne dokonywały rozliczenia zysków między sobą samodzielnie. Pieniądze odkładane dla R. W. przechowywane były do chwili ich odbioru w różnych wyznaczonych do tego miejscach w lokalu, np. w piekarniku kuchennym, w skrytce przy kaloryferze, w kuchennej szufladzie, zmywarce, itp.

- zeznania świadków wymienionych powyżej

- wyjaśnienia oskarżonych wymienionych wyżej

R. W. początkowo sama przychodziła do wynajmowanych mieszkań i odbierała pieniądze odłożone dla niej przez kobiety zajmujące się prostytucją. Przychodziła zazwyczaj co kilka dni. Niejednokrotnie jednak prosiła by znieść jej pieniądze pod budynek lub na klatkę schodową. Było tak, gdy R. W. miała trudności z zaparkowaniem auta, więc łatwiej było jej odebrać pieniądze od osoby, która wyszła do niej z mieszkania. W ten sposób R. W. nie traciła czasu na szukanie miejsca do parkowania oraz na wchodzenie do lokalu. Osobami, które przynosiły jej pieniądze były telefonistki. Jeśli w danym mieszkaniu nie było telefonistki, R. W., dzwoniła do jednej z kobiet, która była w lokalu, aby przyniosła jej pieniądze. Telefon wykonywała do kobiety, którą zatrudniała dłuższy czas i do której miała zaufanie.

- zeznania świadków wymienionych powyżej

- wyjaśnienia oskarżonych wymienionych wyżej

Część kobiet była proszona przez R. W. o podpisanie umowy podnajmu mieszkania, w którym mieściła się agencja towarzyska. Chodziło o to, by w razie interwencji Policji lub podejrzeń prowadzenia agencji towarzyskiej, to nie R. W. jako najemca byłaby odpowiedzialna za to, co działo się w tych lokalach, tylko inne osoby. R. W. groziła wyrzuceniem z pracy S. T. jeśli nie podpisze umowy najmu lokalu. Mimo gróźb S. T. nie wykonała tego polecenia. Umowę podnajmu na polecenie R. W. podpisała K. L. (1), J. H.. Nie zgodziła się natomiast na to P. J. (1). Umowa najmu mieszkania była przedstawiona do podpisu także K. M. (1), E. K. (2), E. K. (4), A. K. (1).

- zeznania świadków: S. T. – k. 841-843, 2785-2787, 4313-4314; K. L. (1) – k. 13111-1313a, (...)- (...), (...); J. H. – k. 2969-2972, 4340-4341; P. J. (1) – k. 792-797; K. M. (1) – tom 7 k. 20-26, 89-94, tom XXIII k. 4368; E. K. (2) – tom 4 k. 28-36, 68-79, 121-122, tom XXIII k. 4352; E. K. (4) – tom 2 k. 29-32, 104-108, 127, XXIII k. 4352- (...)

- wyjaśnienia oskarżonej A. K. (1) – tom 1 k. 19-24, 106-110, 129-131, tom XXII k. 4154-4155

- częściowo wyjaśnienia oskarżonej R. W. – tom 12-12b k. 40-47, 145-146, 160-174, 281-285, 321-324, 345-349, 459-462, tom XXII k. 4152-4153, 4303

Z początkiem 2017 roku R. W. zaczęła organizować wyjazdy do różnych miast P., w celu odpłatnego świadczenia usług seksualnych. Usługi seksualne świadczone były przez zatrudnione u R. W. kobiety między innymi w R. przy ul. (...), w R. przy ul. (...), w R. przy ul. (...), w R. przy ul. (...), w T. przy ul. (...), w T. przy ul. (...), w B. przy ul. (...), w L. przy ul. (...), w K. przy ul. (...) oraz przy ul. (...), w B. przy ul. (...) II 59/20, w B. przy ul. (...) oraz w B. ul. (...), w Z. przy ul. (...), w B. przy ul. (...). Mieszkania wynajmowane były zazwyczaj przez R. W. za pośrednictwem portalu booking.com oraz poprzez wyszukiwanie ofert w prasie. Czasami lokale wyszukiwały też kobiety, które były zatrudnione u R. W. w celu świadczenia odpłatnych usług seksualnych. Początkowo R. W. w całości ponosiła koszty najmu mieszkań poza terenem W., później częściowo, zazwyczaj w połowie, koszty te ponosiły kobiety, które zajmowały się prostytucją w tych lokalach.

- zeznania świadków: B. K. (1) – k. 779-781, 4302-4303, E. K. (1) – k. 809-814, 4309-4310, A. D. (1) – k 845-849, 2863-2865, 4310-4311, K. W. (1) – k. 828-832, 2981-2985, 4311-4312; A. G. – k. 834-839, 2753-2754, 4312-4313; S. T. – k. 841-843, 2785-2787, 4313-4314; A. S. (2) – k. 1290-1293, 4314; O. D. – k. 1303-1308, 4314; A. Ż. – k. 2774-2778, 4369-4370; B. C. – k. 816-818, 2744-2747; K. T. – k. 1323-1327; A. M. (1) – k. 820-826; J. M. – k. 2749-2751; K. B. – k. 2731-2734; E. K. (2) – tom 4 k. 28-36, 68-79, 121-122, tom XXIII k. 4352

- zeznania świadków: Ł. K. k. 242-243; K. K. (3) k. 1520-1521; M. E. k. 1550-1551; B. K. (2) k. 1562-1563; P. J. (2) k. 1604-1606; M. J. k. 1623-1626; A. D. (2) k. 1628-1629; J. D. k. 1631-1632; świadka L. S. k. 1752-1753; J. C. k. 1775-1776

- częściowo wyjaśnienia oskarżonej S. Ś. (1) – tom 10 k. 31-35, 83-84, 93-105, 129-133, 158-166, 179-181, tom XXI k. 4133 – 4134, 4135; wyjaśnienia oskarżonej W. K. – tom 14 k. 41-46, 108-109, 118-119, tom XXI k. 4134-4135

- częściowo wyjaśnienia oskarżonej R. W. – tom 12-12b k. 40-47, 145-146, 160-174, 281-285, 321-324, 345-349, 459-462, tom XXII k. 4152-4153, 4303

- informacja z dnia 12.07.2018 r. k. 184, informacja z dnia 10.08.2018 r. k. 240

Wyjazdowe agencje towarzyskie funkcjonowały w danym mieście zazwyczaj kilka dni, wyjątkowo kilka tygodni. Podczas działania wyjazdowej agencji towarzyskiej klient dzwonił pod numer telefonu, znajdujący się w lokalu przy ul. (...) we W.. Telefonistka, która odbierała telefon informowała klienta o miejscu oraz koszcie świadczenia usługi seksualnej. Telefonistka odbierała też codziennie raporty o tym ilu klientów zostało przyjętych w danym lokalu.

Podział zysków pomiędzy kobietami zajmującymi się prostytucją a R. W. był taki sam jak w agencjach prowadzonych na terenie W.. Połowa uzyskanych pieniędzy była przeznaczona dla kobiet świadczących odpłatne usługi seksualne, a druga połowa dla R. W..

Pieniądze, które były przeznaczone dla R. W., a pochodzące ze świadczenia odpłatnych usług seksualnych przez zatrudnione przez nią kobiety na tzw. „wyjazdówkach”, były przywożone do W. lub też przelewane na konta telefonistek. Z pieniędzy tych były nadto opłacane ogłoszenia erotyczne na portalu R.. pl. (...) były dokonywane przekazami pocztowymi, a także za pośrednictwem Western U.. Między innymi opłatę za ogłoszenia na prośbę R. W. wykonała S. O. – wpłaty kwoty około 3000 zł dokonała na fikcyjne dane. A. D. (1) robiła przelewy na dane telefonistki A. P. (2). K. W. (1) przelewała pieniądze pochodzące z tzw. „wyjazdówek” za pośrednictwem poczty oraz Western U. na dane (...). A. S. (2) kilkukrotnie przebywając poza W. na polecenie R. W. wpłacała pieniądze na konto R..pl. (...) około dziesięciu razy robiła przelewy w kwotach od 800 do 1500 zł tytułem opłat za ogłoszenia na R.. pl. (...) na kwoty kilku tysięcy złotych za pośrednictwem Western U. na dane telefonistek dokonywała K. T.. Dokonała ona też około 20 razy opłat za ogłoszenia na portalu R.. pl, były to kwoty po 2000, 2500, 4000 zł. Dane do przelewu otrzymywała od R. W.. Przelewy na konto portalu R.. pl robiła też A. M. (1), E. K. (2), W. K.. Ta ostatnia wpłacała kwoty 1400-1500 zł oraz 2200 zł.

- zeznania świadków: S. O. k. 528-434, 4298-4300, A. D. (1) – k. 845-849, 2863-2865, 4310-4311; K. W. (1) – k. 828-832, 2981-2985, 4311-4312; A. S. (2) – k 1290-1293, 4314; O. D. – k. 1303-1308, 4314; K. T. – k. 1323-1327; A. M. (1) – k. 820-826; E. K. (2) – tom 4 k. 28-36, 68-79, 121-122, tom XXIII k. 4352

wyjaśnienia oskarżonej W. K. – tom 14 k. 41-46, 108-109, 118-119, tom XXI k. 4134-4135

- częściowo wyjaśnienia oskarżonej R. W. – tom 12-12b k. 40-47, 145-146, 160-174, 281-285, 321-324, 345-349, 459-462, tom XXII k. 4152-4153, 4303

- informacja z Poczty Polskiej S.A. – k. 1497-1499

- informacja z Western U. – k. 1512-1513a

W wyjazdach do miast na terenie Polski, w celu świadczenia odpłatnych usług seksualnych, uczestniczyły – B. K. (1), E. K. (1), A. D. (1), K. W. (1), A. G., S. T., A. S. (2), O. D., A. Ż., B. C., K. T., A. M. (1), J. M., K. B., E. K. (2), S. Ś. (1), W. K..

W okresie od stycznia 2016 roku do 26 stycznia 2019 r. w agencjach towarzyskich przy ul. (...) we W. oraz w tzw. agencjach wyjazdowych zatrudnione były następujące kobiety: K. W. (1), A. M. (1), B. C., W. B., E. B. (2), A. T., J. K., K. L. (1), K. T., E. K. (1), S. T., A. G., A. D. (1), B. P., M. L., M. F., B. K. (1), K. M. (2), P. S., S. Ś. (1), K. O., E. K. (2), S. O., P. J. (1), A. K. (1), E. K. (4), K. M. (1), O. D., K. F., A. S. (2) ps. (...), J. M., K. B., W. K., W. G., E. K. (6), A. Ż., E. Ż., J. H..

- częściowo wyjaśnienia oskarżonej R. W. – tom 12-12b k. 40-47, 145-146, 160-174, 281-285, 321-324, 345-349, 459-462, tom XXII k. 4152-4153, 4303

W okresie od stycznia 2016 r. do stycznia 2019 r. w różnych okresach czasu w agencjach towarzyskich przy ul. (...) w charakterze tzw. telefonistek zatrudnione były: K. K. (2), E. K. (3), A. M. (2), E. R., A. P. (1), A. K. (2), I. H. (1).

- zeznania świadków: K. K. (2) - tom 5 k. 36-42, 70-74, 81-84, tom XXIII k. 4349-4350, E. K. (3) - tom 3 k. 22-31, 62-67, 72-75, tom XXIII k. 4350-4351, E. R. – tom 8 k. 22-25, 62-66, tom XXIII k. 4367, A. P. (1) – tom 13 k. 23-29, 47-48, 76-78, tom XXIII k. 4351-4352, A. K. (2) – tom 16 k. 9-17, tom XXIII k. 4367, I. H. (2) – tom 15 k. 22-28, 50 -52, tom XXIII k. 4367

- wyjaśnienia oskarżonej A. M. (2) – tom 6 k. 28-32, 112-115, tom XXII k. 4287-4288

- częściowo wyjaśnienia oskarżonej R. W. – tom 12-12b k. 40-47, 145-146, 160-174, 281-285, 321-324, 345-349, 459-462, tom XXII k. 4152-4153, 4303

R. W. była postrzegana przez zatrudniane przez nią kobiety w różny sposób. Część nie miała do niej zastrzeżeń, inne skarżyły się na jej zachowanie. Przykładowo K. W. (1) kłóciła się z R. W., gdyż nie chciała wykonywać jej poleceń dotyczących robienia różnych opłat, świadczenia pracy przez dłuższy czas. Część kobiet zarzucała R. W., że interesowały ją tylko pieniądze, obojętne jej było to, że kobiety były narażone na nieprzyjemne i nieraz niebezpieczne zachowania ze strony klientów. R. W. rygorystycznie podchodziła do przestrzeganiu czasu pracy. Natychmiast reagowała na wcześniejsze kilkuminutowe opuszczenie lokali, grożąc zwolnieniem z pracy. Stosowała kary finansowe np. za rozmawianie w agencji przez prywatny telefon, za wychodzenie na papierosa. Karą był też nakładany obowiązek zakupu za określoną kwotę karmy dla zwierząt ze schroniska. R. W. odmawiała dopuszczenia do pracy z powodu spóźnienia, czy niestawienia się w danym dniu w agencji. Nie przyjmowała do wiadomości, że w danym dniu określona kobieta z ważnych powodów nie może przyjść do pracy. Zdarzało się, że wobec zatrudnionych kobiet była obcesowa i wulgarna.

- zeznania świadków: K. W. (1) – k. 828-832, 2981-2985, 4311-4312; S. T. – k. 841-843, 2785-2787, 4313-4314; A. Ż. – k. 2774-2778, 4369-4370; P. J. (1) – k. 792-797; K. M. (1) – tom 7 k. 20-26, 89-94, tom XXIII k. 4368; E. K. (2) – tom 4 k. 28-36, 68-79, 121-122, tom XXIII k. 4352; A. K. (2) – tom 16 k. 9-17, tom XXIII k. 4367; E. K. (3) - tom 3 k. 22-31, 62-67, 72-75, tom XXIII k. 4350-4351; E. R. – tom 8 k. 22-25, 62-66, tom XXIII k. 4367

- wyjaśnienia oskarżonej A. M. (2) – tom 6 k. 28-32, 112-115, tom XXII k. 4287-4288; A. K. (1) – tom 1 k. 19-24, 106-110, 129-131, tom XXII k. 4154-4155

Wysokość zarobków kobiet zatrudnionych u R. W. była mocno zróżnicowana. Kobiety nie potrafiły dokładnie oszacować, ile zarobiły wykonując pracę prostytutki. Wysokość dochodów była uzależniona od tego, ile czasu dana kobieta pracowała, ilu w tym czasie przyjęła klientów, jakie pobrała stawki za usługę, czy uczestniczyła w wyjazdach do innych niż W. miast P..

Przykładowo P. S. miesięcznie uzyskiwała dochód w wysokości 7000 zł i taką samą kwotę przeznaczała dla R. W.. E. K. (1) w ciągu czterech miesięcy zarobiła i oddała R. W. kwotę około 24 000 zł, a w wyniku wyjazdów do różnych miast P. oddała R. W. około 50-60 tysięcy zł. A. D. (1) w czasie jednego wyjazdu poza W. uzyskiwała dochód co najmniej w wysokości 5000 zł i taką samą kwotę przekazywała R. W.. K. W. (1) w ciągu trzech miesięcy zarobiła i przekazała R. W. około 30 000 zł, a za cały czas gdy usługi świadczyła w mieszkaniu przy ul. (...) – kwotę około 160 000 zł. A. G. oddawała R. W. nie mniej niż 500 zł dziennie. S. T. zarabiała w ciągu jednej nocy 200 zł, ale nie raz 5000 zł. A. S. (2) zarabiała dla siebie i oddawała dla R. W. kwotę od 4000-5000 zł miesięcznie. W ciągu jednego tygodniowego wyjazdu zarobiła łącznie około 14 000 zł. E. B. (2) miesięcznie uzyskiwała dochód od 3000-4000 zł i taką samą kwotę oddawała R. W.. Z kolei E. Ż. i M. L. kwotę około 5000 zł miesięcznie. Za okres dziesięciu miesięcy pracy u R. W. P. J. (1) przekazała R. W. kwotę około 150 000 zł. W czasie pobytu w R. na „wyjazdowej agencji towarzyskiej” K. T. zarabiała około 25 000 zł miesięcznie i taką samą kwotę oddawała R. W.. Za jeden wyjazd w czasie weekendu J. M. oddawała R. W. kwotę 1500 zł. Kwotę około 5000 zł oddawała R. W. B. P.. K. M. (1) mogła uzyskać kwotę 12000 zł miesięcznie, ale były też takie miesiące, że jej zarobek wynosił dużo mniej. Dochód miesięczny E. K. (2) wynosił nie mniej niż 4500 zł, E. K. (4) około 12 000 zł.

- zeznania świadków: P. S. – k. 575-578, 4301, E. K. (1) – k. 809-814, 4309-4310, A. D. (1) – k. 845-849, 2863-2865, 4310-4311; K. W. (1) – k. 828-832, 2981-2985, 4311-4312; A. G. – k. 834-839, 2753-2755, 4312-4313 S. T. – k. 841-843, 2785-2787, 4313-4314; A. S. (2) – k. 1290-1293, 4314; E. B. (2) – k. 2058-2061, 4330; E. Ż. – k. 2780-2783, 4340; P. J. (1) – k. 792-797; K. T. – k. 1323-1327; M. L. - . 566-570; J. M. – k. 2749-2751; E. P. – k. 774-777; K. M. (1) – tom 7 k. 20-26, 89-94, tom XXIII k. 4368; E. K. (2) – tom 4 k 28-36, 68-79 121-122, tom XXIII k. 4352; E. K. (4) – tom 2 k. 29-32, 104-108, 127, XXIII k. 4352- (...)

R. W. pieniądze uzyskane od kobiet zatrudnionych w charakterze prostytutek inwestowała w drogie ubrania, biżuterię, operacje plastyczne, wyloty do D., a także w prowadzony salon kosmetyczny. W 2017 roku wynajmowała apartamenty w budynku (...) we W.. Posiadała kilka nieruchomości oraz wysokiej klasy samochód. Mogła sobie pozwolić na prowadzenie wystawnego trybu życia.

- zeznania świadków: A. G. – k. 834-839, 2753-2755, 4312-4313; E. Ż. – k. 2780-2783, 4340; A. Ż. – k. 2774-2778, 4369-4370; B. C. – k. 816-818, 2744-2747; P. J. (1) – k. 792-797; K. M. (1) – tom 7 k. 20-26, 89-94, tom XXIII k. 4368; E. K. (4) – tom 2 k. 29-32, 104-108, 127, XXIII k. 4352- (...)

- wyjaśnienia oskarżonej A. K. (1) – tom 1 k. 19-24, 106-110, 129-131, tom XXII k. 4154-4155

- informacje z Urzędu Skarbowego w L. k. 318-340

- informacje o nieruchomościach – k. 341-389

- akty notarialne – k. 450-459e

- wypisy z ksiąg wieczystych – k. 636-770, tom 12 b – k. 424-430

- informacja (...) sp. z o.o. we W. z dnia 16.08.2019 r. – k. 2302-2304

- informacja uzyskana ze Starostwa Powiatowego w T. – k. 2827-2831

Na konta należące do R. W. i jej męża J. W. wpłacane były pieniądze przez K. W. (1), B. K. (1), M. K. (2), M. S. (1), K. T. oraz I. H. (1).

W okresie od 5 stycznia 2017 r. do 26 września 2018 r. w bankomacie przy ul. (...) we W. oraz w bankomacie przy ul. (...) we W., dokonano wpłat gotówkowych na konto R. W., prowadzone w Banku (...) S.A. gotówki w łącznej kwocie 79 700 zł. Łącznie na konta R. W. wpłacono kwotę 146 761 zł.

- informacje bankowe – k. 252, 301, 302, 313, 431-433, 895-896

- analiza historii kont bankowych – k. 314-317,

- analiza kont bankowych – k. 1367-1369, 1518a-118c

S. Ś. (1) od stycznia 2017 roku do stycznia 2019 roku była zatrudniona u R. W. w charakterze prostytutki. Odpłatne usługi seksualne świadczyła w mieszkaniu przy ul. (...) we W. i czasami w mieszkaniu przy ul. (...) we W.. Opłata za usługę przy ul. (...) wynosiła 150 zł, a przy ul. (...) 200 zł. Połowę zarobionych pieniędzy S. Ś. (1) oddawała R. W.. Gdy S. Ś. (1) przebywała w tych lokalach wraz z innymi kobietami, odbierała telefony od klientów. S. Ś. (1) była osobą, która często na prośbę R. W. zanosiła przygotowane dla niej pieniądze z mieszkania przy ul. (...) we W.. Zdarzało się, że na polecenie R. W. S. Ś. (1) opłacała z pieniędzy dla niej przeznaczonych przekazem pieniężnym ogłoszenia na portalu R..pl.

Raz, w listopadzie 2017 roku uczestniczyła w wyjeździe do R., gdzie świadczyła odpłatne usługi seksualne. Z zarobionych wówczas pieniędzy połowę oddała R. W..

Miesięcznie S. Ś. (1) z prostytucji uzyskiwała dochód około 6000 - 12 000 zł i taką samą kwotę przekazywała R. W..

We wcześniejszym okresie czasu S. Ś. (1), będąc zatrudnioną u R. W., świadczyła odpłatne usługi seksualne w mieszkaniach przy ul. (...), przy ul. (...), przy ul. (...), a także przy ul. (...) we W..

- częściowo wyjaśnienia oskarżonej S. Ś. (1) – tom 10 k. 31-35, 83-84, 93-105, 129-133, 158-166, 179-181, tom XXI k. 4133-4134, 4135

- zeznania świadków: K. K. (2) – tom 5 k. 36-42, 70-74, 81-84, tom XXIII k. 4349-4350; E. K. (3) – tom 3 k. 22-31, 62-67, 72-75, tom XXIII K. 4350-4351; E. R. – tom 8 k. 22-25, 62-66, tom XXIII k. 4367; A. K. (2) – tom 16 k. 9-17, tom XXIII k. 4367; I. H. (2) – tom 15 k. 22-28, 50-52, tom XXIII k. 4367; E. K. (4) – tom 2 k. 29-32, 104-108, 127, tom XXIII k. 4352-4353; K. M. (1) – tom 7 k. 20-26, 89-94, tom XXIII k. 4368; E. K. (2) – tom 4 k. 28-36, 68-79, 121-122, tom XXIII k. 4352; S. O. – k. 528-534, 4298-4300; J. K. – k. 555-561, 4300-4301; P. S. – k. 575-578, 4301; B. K. (1) – k. 779-781, 4302-4303; E. K. (1) – 809 -814, (...)-4310; K. W. (2) – k. 828-832, 2981-2985, 4311-4312; A. G. – k. 834-839, 2753-2755, 4312-4313; S. T. – k. 841-843, 2785-2787, 4313-4314; A. S. (2) – k. 1290-1293, 4314; O. D. – k. 1303-1308, 4314; E. Ż. – k. 2780-2783, 4340; P. K. – k. 2790-2822, 4368-4369; B. C. – k. 816-818, 2744-2747; M. F. – k. 1742-1746; P. J. (1) – k. 792-797; K. K. (1) – k. 2926-2928; K. T. – k. 1323-1327; M. L. – k. 566-570; A. M. (1) – k. 820-826; P. Z. – k. 2891-2892; B. P. – k. 774-777; I. S. – k. 2264-2267;

- częściowo wyjaśnienia oskarżonej R. W. – tom 12-12b k. 40-47, 145-146, 160-174, 281-285, 321-324, 345-349, 459-462, tom XXII k. 4152-4153, 4303

- wyjaśnienia oskarżonej A. M. (2) – tom 6 k. 28-32, 112-115, tom XXII k. 4287-4288

- wyjaśnienia oskarżonej A. K. (1) – tom 1 k. 19-24, 106-110, 129-131, tom XXII k. 4154-4155

A. M. (2) w okresie od lipca 2018 roku do grudnia 2018 r. była zatrudniona u R. W. w charakterze prostytutki oraz telefonistki. Odpłatne usługi seksualne świadczyła w mieszkaniu przy ul. (...) we W.. W lokalu tym pełniła też funkcję telefonistki. Opłata za usługę seksualną wynosiła 200 zł, z czego połowę A. M. (2) przeznaczała dla R. W.. Z kolei wynagrodzenie za pracę telefonistki wynosiło 180 zł za noc. A. M. (2) odliczała z pieniędzy odłożonych dla R. W. dla siebie kwotę 180 zł wówczas, gdy z uwagi na to, że w lokalu przebywało dużo kobiet świadczących odpłatne usługi seksualne, sama rezygnowała ze świadczenia takich usług i zajmowała się tylko obsługą telefoniczną agencji. Jako telefonistka pracowała trzy razy w tygodniu. Kilka razy A. M. (2) w ramach zatrudnienia u R. W., zajmowała się prostytucją przy ul. (...) we W.. W lokalu tym nie pracowała jako telefonistka. Miesięcznie A. M. (2) łącznie jako prostytutka i telefonistka zarabiała około 3 000 zł.

- wyjaśnienia oskarżonej A. M. (2) – tom 6 k. 28-32, 112-115, tom XXII k. 4287-4288

- częściowo wyjaśnienia oskarżonej R. W. – tom 12-12b k. 40-47, 145-146, 160-174, 281-285, 321-324, 345-349, 459-462, tom XXII k. 4152-4153, 4303

- częściowo wyjaśnienia oskarżonej S. Ś. (1) – tom 10 k. 31-35, 83-84, 93-105, 129-133, 158-166, 179-181, tom XXI k. 4133-4134, 4135

A. K. (1) w okresie od grudnia 2017 roku do 26 stycznia 2018 roku była zatrudniona u R. W. w charakterze prostytutki. Odpłatne usługi seksualne świadczyła w mieszkaniu przy ul. (...) we W.. Jedynie kilka razy przebywała w mieszkaniu przy ul. (...). Połowę ustalonej stawki za usługę seksualną A. K. (1) przeznaczała dla R. W.. Czasami za uwagi na dużą liczbę dzwoniących klientów odbierała telefony, a z reguły robiła to telefonistka. Było kilka sytuacji, w których R. W. poprosiła A. K. (1) o przyniesienie jej z mieszkania przeznaczonych dla niej pieniędzy pochodzących z prostytucji przebywających w tym lokalu kobiet. Na polecenie R. W. A. K. (1) podpisała umowę najmu lokalu przy ul. (...). Miesięcznie uzyskiwała dochód od 4- 7 tysięcy złotych.

- wyjaśnienia oskarżonej A. K. (1) – tom 1 k. 19-24, 106-110, 129-131, tom XXII k. 4154-4155

- zeznania świadków: K. K. (2)- tom 5 k. 36-42, 70-74, 81-84, tom XXIII k. 4349-4350; E. K. (3) - tom 3 k. 22-31, 62-67, 72-75, tom XXIII K. 4350-4351; E. R. - tom 8 k. 22-25, 62-66, tom XXIII k. 4367; A. P. (1) – tom 13 k. 23-29, 47-48, 76-78, tom XXIII k. 4351-4352; A. K. (2) – tom 16 k. 9-17, tom XXIII k. 4367; E. K. (4) – k. tom 2 k. 29-32, 104-108, 127, tom XXIII k. 4352-4353; K. M. (1) - tom 7 k. 20-26, 89-94, tom XXIII k. 4368; E. K. (2) – k. tom 4 k. 28-36, 68-79, 121-122; S. O. - k. 528-534, 4298-4300; J. K. - k. 555-561, 4300-4301; B. K. (1) – k. 779-781, 4302-4303; K. W. (1) – k. 828-832, 2981-2985, 4311-4312; A. G. - k. 834-839, 2753-2755, 4312-4313; S. T. - k. 841-843, 2785-2787, 4313-4314; K. L. (1) – k. 13111-1313a, (...)- (...), (...); J. H. – k. 2969-2972, 4340-4341; B. C. – k. 816-818, 2744-2747; M. F. – k. 1742-1746; M. L. – k. 566-570; A. M. (1) – k. 820-826

- częściowo wyjaśnienia oskarżonej R. W. – tom 12-12b k. 40-47, 145-146, 160-174, 281-285, 321-324, 345-349, 459-462, tom XXII k. 4152-4153, 4303

- częściowo wyjaśnienia oskarżonej S. Ś. (1) – tom 10 k. 31-35, 83-84, 93-105, 129-133, 158-166, 179-181, tom XXI k. 4133-4134, 4135

- wyjaśnienia oskarżonej A. M. (2) – tom 6 k. 28-32, 112-115, tom XXII k. 4287-4288

K. O. w okresie od października 2016 r. do czerwca 2018 r. była zatrudniona u R. W. w charakterze prostytutki. Odpłatne usługi seksualne świadczyła w lokalach przy ul. (...), przy ul. (...), przy ul. (...), a następnie przy ul. (...) we W.. Najczęściej K. O. od jednego klienta pobierała kwotę 150 zł, z czego połowę przeznaczała dla R. W.. Pieniądze pozostawiała w mieszkaniu, w umówionym miejscu. Zdarzało się, że K. O. na prośbę R. W. zanosiła dla niej pieniądze pochodzące z prostytucji innych kobiet.

- wyjaśnienia oskarżonej K. O. – tom 11 k. 32-35, 90-93, tom XXI k. 4125-4126

- zeznania świadków: E. R. - tom 8 k. 22-25, 62-66, tom XXIII k. 4367; A. K. (2) - tom 16 k. 9-17, tom XXIII k. 4367; I. H. (2) – tom 15 k. 22-28, 50-52, tom XXIII k. 4367; E. K. (4) - k. tom 2 k. 29-32, 104-108, 127, tom XXIII k. 4352-4353; K. M. (1) - tom 7 k. 20-26, 89-94, tom XXIII k. 4368; E. K. (2) - tom 4 k. 28-36, 68-79, 121-122; S. O. - k. 528-534, 4298-4300; E. K. (1) – k. 809-814, 4309-4310; A. G. - k. 834-839, 2753-2755, 4312-4313; S. T. - k. 841-843, 2785-2787, 4313-4314; O. D. – k. 1303-1308, 4314 ; K. L. (1) – k. 1311-1313a, (...)- (...), (...); B. C. – k. 816-818, 2744-2747; M. F. – k. 1742-1746; P. J. (1) – k. 792-797

- wyjaśnienia oskarżonej A. M. (2) – tom 6 k. 28-32, 112-115, tom XXII k. 4287-4288

- wyjaśnienia oskarżonej A. K. (1) – tom 1 k. 19-24, 106-110, 129-131, tom XXII k. 4154-4155

W. K. w okresie od sierpnia 2018 roku do 26 stycznia 2019 r. była zatrudniona u R. W. w charakterze prostytutki. Odpłatne usługi seksualne świadczyła w mieszkaniu położonym we W. przy ul. (...). Stawka za usługę wynosiła 200 zł. Ponadto korzystała z możliwości wyjazdów do klienta do jego miejsca zamieszkania lub do hotelu. Połowę zarobionych pieniędzy W. K. oddawała R. W.. Podobnie, jak inne kobiety, W. K. przebywając w mieszkaniu odbierała telefony od klientów.

W styczniu 2019 roku uczestniczyła w wyjeździe do B., w trakcie którego były świadczone odpłatne usługi seksualne. Stawka za usługę wynosiła 150 zł. Mieszkanie przy ul. (...) w B. było wynajęte przez R. W. na fikcyjne dane. Koszt najmu był dzielony po połowie pomiędzy kobiety zajmujące się prostytucją a R. W.. Zgodnie z wyznaczonym przez R. W. zadaniem, W. K. na koniec dnia zliczała pieniądze zarobione przez wszystkie dziewczyny obecne w wynajętym mieszkaniu i je rozdzielała. Połowę otrzymywały kobiety zajmujące się prostytucją, a drugą połowę W. K. wpłacała na poczcie w B. na rachunek bankowy, podany przez R. W.. Na koniec dnia zdawała też telefoniczny raport osobie, która dzwoniła do niej z W.. Była też w stałym kontakcie telefonicznym z R. W.. W. K. dokonała rozliczenia finansowego za najem wymienionego mieszkania.

Przed rozpoczęciem pracy w mieszkaniu przy ul. (...) w B., W. K. wraz z drugą kobietą, na jedną noc wynajęły inne mieszkanie, gdzie świadczyły odpłatne usługi seksualne. Za najem tego mieszkania R. W. zapłaciła przekazem pocztowym, a W. K. wraz z drugą kobietą oddały jej połowę ceny.

Wcześniej, w październiku 2018 roku, W. K. uczestniczyła w wyjeździe do K., który był zorganizowany na takich samych zasadach. Przez tydzień czasu świadczyła odpłatne usługi seksualne razem z koleżanką o imieniu (...). Podpisała umowę najmu mieszkania położonego przy ul. (...) w K. i uiściła stosowne opłaty. Następnie R. W. zwróciła jej połowę tych kosztów. W. K. wpłacała pieniądze dla R. W. przekazem pocztowym. Z każdego dnia zdawała też raport kobietom przebywającym w mieszkaniu przy ul. (...) we W..

Ponadto pod koniec września 2018 r. W. K. wraz z koleżanką o imieniu (...) przez okres 4-5 dni świadczyła odpłatne usługi seksualne w T. w wynajętym mieszkaniu przy ul. (...) oraz przy ul. (...). Lokale te były wynajmowane przez R. W.. Rozliczenia finansowe pomiędzy kobietami trudniącymi się prostytucją a R. W., wyglądały tak samo jak przy innych opisanych wyżej wyjazdach.

W. K. średnio w okresie od sierpnia 2018 roku do dnia zatrzymania uzyskiwała dochód miesięczny w wysokości około 10 000 zł, taką samą też kwotę przeznaczała dla R. W..

- wyjaśnienia oskarżonej W. K. – tom 14 k. 41-46, 108-109, 118-119, tom XXI k. 4134-4135

- zeznania świadków: E. K. (3) - tom 3 k. 22-31, 62-67, 72-75, tom XXIII K. 4350-4351; E. R. - tom 8 k. 22-25, 62-66, tom XXIII k. 4367; A. P. (1) - tom 13 k. 23-29, 47-48, 76-78, tom XXIII k. 4351-4352; E. K. (2) -. tom 4 k. 28-36, 68-79, 121-122; S. O. - k. 528-534, 4298-4300; A. G. - k. 834-839, 2753-2755, 4312-4313; P. J. (1) - k. 792-797; A. M. (1) – k. 820-826; J. M. – k. 2749-2751

- wyjaśnienia oskarżonej A. K. (1) – tom 1 k. 19-24, 106-110, 129-131, tom XXII k. 4154-4155

W dniu 26 stycznia 2019 roku funkcjonariusze Policji dokonali przeszukania mieszkania położonego we W. przy ul. (...). Ujawniono w nim 18 telefonów komórkowych, pieniądze w kwocie 1350 zł oraz kartę z odręcznymi zapisami. Zatrzymano S. O. i dokonano z nią niezbędnych czynności. Następnie dokonano oględzin rzeczy ujawnionych w wymienionym mieszkaniu.

- protokół przeszukania mieszkania przy ul. (...) we W. – k. 510-515

- protokół zatrzymania S. O. – k. 522-525

- protokół przeszukania S. O. – k. 526-527

- protokół przeszukania samochodu – k. 522-525,

- protokół oględzin rzeczy – k. 982-1000

W dniu 26 stycznia 2019 roku funkcjonariusze Policji przeprowadzili interwencję w mieszkaniu położonym we W. przy ul. (...). Zatrzymali przebywające w tym mieszkaniu kobiety – P. S., M. L., A. K. (1), E. K. (3) i E. R.. Zatrzymana została również P. S.. W wyniku przeszukania pomieszczeń mieszkalnych ujawniono i zabezpieczono 38 telefonów komórkowych, zeszyty z zapiskami liczby klientów. Przeprowadzono oględziny lokalu. Następnie przeprowadzono oględziny ujawnionych przedmiotów.

- protokół oględzin lokalu przy ul. (...) we W. – k. 540-541,

- protokół przeszukania lokalu przy ul. (...) we W. – k. 540-541 – k. 542-550,

- protokoły zatrzymania osób – k. 552-554, 562-565, 572-574

- protokół oględzin rzeczy – k. 1001-1051

W toku prowadzonego postępowania dokonano niezbędnych przeszukań i oględzin. Zatrzymano osoby, które podejrzewano o popełnienie przestępstwa. Zabezpieczono szereg dowodów i danych, w tym informatycznych i telekomunikacyjnych, które potwierdzały prowadzenie przez R. W. agencji towarzyskich.

- informacje z (...) – k. 259-260

- protokół oględzin poczty internetowej o adresie (...) – k. 261-299

- sprawozdanie z analizy kryminalnej – k. 481- 505

- uzupełnienie sprawozdania analizy kryminalnej k. 610-625

- protokół oględzin rzeczy – k. 1052- 1066

- protokół oględzin rzeczy – k. 1067-1151

- protokół oględzin rzeczy – k. 1183 - 1189

- protokół oględzin rzeczy – k. 1152-1182

- protokoły przeszukania zawartości pamięci telefonów - k. 1668-1674, 1675-1681, 1682-1689, 1690-1706, 1707-1721, 1755-1761, 1762-1771, 1979-1988, 1990-2005, 2124-2137, 2158-2163, 2840-2847

- informacje uzyskane od operatorów telefonicznych – k. 2011 – 2012, 2013-2013a, 2014 – 2015a, 2016- 2020, 2021 – 2022, 2023-2024, 2178-2180, 2269-2271, 2272-2273, 2860-2862

- opinia z zakresu badań komputerowych z załącznikami – k. 2309-2730

- protokoły zatrzymania osób – tom 1 k. 17-18, tom 2 k. 16-18, tom 3 k. 11-12, tom 4 k. 18-19, tom 5 k. 19-20, tom 6 k. 15-17, tom 7 k. 11-13, tom 8 k. 11-13, tom 10 k. 10-11, tom 11 k. 14-15, tom 12 k. 16-17, tom 13 k. 12-13, tom 14 k. 10, tom 14 k. 21, tom 14 k. 27, tom 15 k. 10-12, tom 16 k. 34-35

- protokoły przeszukania osób – tom 1 k. 9-11, tom 2 k. 20-22, tom 3 k. 17-18, tom 5 k. 25-28, 32-33, tom 6 k. 21-22, tom 7 k. 15-17, tom 8 k. 14-16, tom 10 k. 15-20, tom 11 k. 23-25, tom 12 k. 19-20, tom 13 k. 16-18, tom 14 k. 18-19, tom 14 k. 23-25, tom 14 k. 28-29, to m16 k. 38-39

- protokoły przeszukania pomieszczeń mieszkalnych – tom 1 k. 14-15, tom 2 k. 26-28, tom 3 k. 14-16, tom 4 k. 21-22, tom 5 k. 29-31, tom 6 k. 23-25, tom 7 k. 23-25, tom 8 k. 17-19, tom 10 k. 13-14, tom 11 k. 19-20, tom 12 k. 25-30, tom 13 k. 19-20, tom 14 k. 5-8, tom 15 k. 15-16, tom 16 k. 36-37

- protokół przeszukania samochodu – tom 10 k. 21-22, tom 12 k. 21-23

7.Oskarżona R. W., urodzona (...), ma wykształcenie średnie. Jest mężatką, ma dziecko w wieku(...). Pracuje jako (...) i uzyskuje dochód w wysokości około 7000 zł miesięcznie.

8. Oskarżona nie była karana sądownie.

7.- oświadczenie oskarżonej k. 4152

8.- karta karna k. 4399

Oskarżona S. Ś. (1) , urodzona (...), ma wykształcenie średnie. Jest panną, nie ma nikogo na utrzymaniu. Z zawodu jest technologiem żywienia. Pracuje w charakterze sprzątającej w hostelu we W. i uzyskuje dochód w wysokości 1800 zł miesięcznie.

Oskarżona nie była karana sądownie.

7.- oświadczenie oskarżonej k 4133

8.- karta karna k. 4401

7.Oskarżona A. M. (2), urodzona (...), ma wykształcenie średnie. Jest panną, ma na utrzymaniu dziecko w wieku (...) Nie ma wyuczonego zawodu, otrzymuje świadczenie 500 plus, korzysta z pomocy finansowej matki.

8. Sąd Rejonowy w Brzegu w dniu 30 października 2018 r. w sprawie sygn. akt II K 66/18 warunkowo umorzył postępowanie karne przeciwko A. M. (2) o czyn z art. 178a § 1 k.k. na okres próby 2 lat. Wyrok uprawomocnił się w dniu 16 lipca 2019 r.

9. W opinii sądowo – psychiatrycznej z dnia 11 stycznia 2020 r. biegli psychiatrzy A. K. (4) i T. G. nie rozpoznali u oskarżonej choroby psychicznej w rozumieniu psychozy ani upośledzenia umysłowego. Wskazali, że oskarżona ujawnia cechy nieprawidłowej osobowości oraz sytuacyjnie obniżonego nastroju. Oskarżona w czasie zarzucanych jej czynów nie miała zniesionej ani w stopniu znacznym ograniczonej zdolności do rozpoznania ich znaczenia, jak i pokierowania swoimi postępowaniem, nie zachodziły warunki z art. 31 § 1 ani 31 § 2 k.k.

7.- oświadczenie oskarżonej k. 4287

8.- karta karna k. 4410

9.- opinia sądowo – psychiatryczna z dnia 11.01.2020 r. – k. 4282-4285

7.Oskarżona A. K. (1), urodzona (...), ma wykształcenie zawodowe. Jest niezamężna, z nieformalnego związku ma troje dzieci w wieku (...). Z zawodu jest kaletnikiem. Obecnie jest bezrobotna, utrzymuje się z zasiłków społecznych, otrzymuje świadczenie 500 plus, zasiłek rodzinny, otrzymuje pomoc w rodzinie.

8. Oskarżona była karana sądownie. Wyrokiem Sądu Rejonowego dla Łodzi – Śródmieścia z dnia 18 marca 2011 roku, sygn. akt IV K 1387/10 za popełnienie czynu z art. 297 § 1 k.k. i inne została skazana na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby oraz karę grzywny. Kara pozbawienia wolności została zarządzona do wykonania. Postanowieniem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 12 stycznia 2015 roku A. K. (1) została warunkowo przedterminowo zwolniona z odbycia reszty kary pozbawienia wolności z okresem próby do dnia 12 stycznia 2017 roku.

7.- oświadczenie oskarżonej k. 4153

8.- karta karna – k. 4432

7.Oskarżona K. O., urodzona (...) posiada wykształcenie średnie techniczne, z zawodu jest technikiem stomatologicznym. Jest panną, ma jedno dziecko. Obecnie nie pracuje, pozostaje na utrzymaniu partnera.

8. Oskarżona nie była karana sądownie.

7.- oświadczenie oskarżonej k. 4124

8.- karta karna k. 4400

7.Oskarżona W. K., urodzona (...), ma wykształcenie zawodowe. Jest w separacji, ma dziecko w wieku (...). Z zawodu jest ciastkarzem, pracuje dorywczo jako tłumacz i uzyskuje przeciętny dochód w wysokości 2500-3000 zł miesięcznie.

8. Oskarżona nie była karana sądownie.

7.- oświadczenie oskarżonej k. 4134

8.- karta karna k. 4402

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2. OCena DOWOdów

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Zeznania świadków: S. O. k 528-534, 4298-4300; J. K. k. 555-561, 4300-4301; P. S. k. 575-578, 4301; B. K. (1) k. 779-781, 4302-4303; E. K. (1) k. 809-814, 4309-4310; A. D. (1) k. 845-849, 2863-2865, 4310-4311; K. W. (1) k. 828- 832, 2981-2985, 4311-4312; A. G. k. 834-839, 2753-2755, 4312-4313; S. T. k. 841-843, 2785-2787, 4313-4314; A. S. (2) k. 1290-1293, 4314; O. D. k. 1303-1308, 4314; K. L. (1) k. 1311-1313a, (...)- (...), (...); E. B. (2) k. 2058-2061, 4330; E. Ż. k. 2780-2783, 4340; J. H. k. 2969-2972, 4340-4341; P. K. k. 2790-2822, 4368-4369; A. Ż. (...)- (...), (...)-4370; A. K. (3) k. 2919-2920, 4384; W. B. k. 788-790; B. C. k. 816-818, 2744-2747; M. F. k. 1742-1746; P. J. (1) k. 792-797; K. K. (1) k. 2926-2928; K. T. k. 1323-1327; E. K. (6) k. 2228-2229; M. L. k. 566-570; A. M. (1) k. 820-826; J. M. k. 2749-2751; A. T. k. 1315-1317; P. Z. k. 2891-2892; K. B. k. 2731-2734; B. P. k. 774-777; I. S. k. 2264-2267

- Sąd w pełni dał wiarę zeznaniom wymienionych świadków – kobiet, które świadczyły odpłatne usługi seksualne, będąc zatrudnionymi w różnych okresach czasu u oskarżonej R. W.. Kobiety zrelacjonowały to, w jakich okolicznościach nawiązały współpracę z oskarżoną R. W., jakie były warunki pracy dotyczące czasu i miejsca jej wykonywania, wynagrodzenia, rozliczania się, ustalania grafiku. Kobiety opisywały też wzajemne relacje panujące wśród osób pracujących dla oskarżonej R. W., jakie role osoby te pełniły. Zeznania wymienionych świadków korespondowały ze sobą, wzajemnie się uzupełniały, w ocenie Sądu były zgodne z prawdą.

Zeznania świadków: K. K. (2), E. K. (3), E. R., A. P. (1), A. K. (2), I. H. (2), E. K. (4), K. M. (1), E. K. (2)

- Sąd przesłuchał w charakterze świadków kobiety, które były zatrudnione w agencjach towarzyskich, prowadzonych przez R. W., a które zostały już prawomocnie skazane wyrokami tut. Sądu (K. K. (2), E. R., A. P. (1), A. K. (2), I. H. (1), E. K. (4), K. M. (1), E. K. (2) prawomocnym wyrokiem z dnia 28 sierpnia 2020 r., sygn. akt III K 16720, a E. K. (3) prawomocnym wyrokiem z dnia 7 października 2020 r., sygn. akt III K 240/20). Wymienione kobiety w większości nie chciały ustosunkowywać się do swoich wyjaśnień, jakie składały będąc podejrzanymi, ale wyjaśnień tych też nie odwołały. Wobec tego Sąd uznał, że wyjaśnienia te (w niniejszej sprawie zeznania) wymienionych świadków stanowiły źródło informacji na temat funkcjonowania agencji towarzyskich, zarządzanych przez oskarżoną R. W.. Zeznania te były wiarygodne, korespondowały z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, zwłaszcza w postaci zeznań licznych świadków. Okoliczności przedstawiane przez wymienione kobiety znajdowały też potwierdzenie w wyjaśnieniach kobiet oskarżonych w niniejszej sprawie. W konsekwencji Sąd zeznania świadków K. K. (2), E. K. (3), E. R., A. P. (1), A. K. (2), I. H. (2), E. K. (4), K. M. (1), E. K. (2) uznał za wiarygodne. Niejednokrotnie wymienione kobiety w swoich zeznaniach nawiązywały do roli, jakie pełniły oskarżone, pracując dla R. W..

Świadek K. K. (2) (tom 5 k. 36-42, 70-74, 81-84, tom XXIII k. 4349-4350), która od styczna 2018 roku do stycznia 2019 r. była zatrudniona u R. W. jako telefonistka w lokalu przy ul. (...), wskazywała, iż oskarżona A. K. (1) oraz oskarżona S. Ś. (1) pracowały jako prostytutki przy ul. (...) we W., zaś oskarżona A. M. (2) była w tym lokalu telefonistką.

Świadek E. K. (3) (tom 3 k. 22-31, 62-67, 72-75, tom XXIII k. 4350-4351) w okresach od stycznia 2016 roku do sierpnia 2016 roku, przez okres trzech miesięcy 2017 roku oraz od września 2018 roku do stycznia 2019 roku była zatrudniona u R. W. jako telefonistka. Pracowała w agencjach przy ul. (...), przy ul. (...). Świadek wskazywała, że oskarżona S. Ś. (1) pracowała jako prostytutka przy (...) oraz (...). Ponadto z zeznań świadka wynikało, że S. Ś. (1) dokonywała rozliczeń między dziewczynami przy ul. (...). Generalnie należało to do obowiązków telefonistki, a gdy jej nie było rozliczenia robiła jedna z dziewczyn, np. S. Ś. (1). Wspominała o oskarżonej A. K. (1) podając, że pracowała ona jako prostytutka w lokalu przy ul. (...) we W.. Podała, że pieniądze dla R. W. były zostawiane w mieszkaniu lub znoszone przed blok przez telefonistkę, albo przez jedną z dziewczyn obecną w mieszkaniu. Były to dziewczyny „wybrane”, do których R. W. miała zaufanie np. A. K. (1). Zdaniem świadka jednak, kobiety nie otrzymywały za to żadnych dodatkowych gratyfikacji. Ponadto świadek rozpoznała oskarżoną A. M. (2), jako tą, która pełniła funkcję telefonistki w lokalu przy ul. (...) we W..

Świadek E. R. (tom 8 k. 22-25, 62-66, tom XXIII k. 4367) od maja 2017 roku do maja 2018 roku była zatrudniona u R. W. najpierw w charakterze prostytutki, a następnie telefonistki. Jako telefonistka pracowała w mieszkaniach przy ul. (...) we W.. Świadek wskazywała, że telefony od klientów były odbierane nie tylko przez nią, ale także przez inne dziewczyny, które miały taką możliwość. Ponadto zeznała, że R. W. odbierała przeznaczone dla niej pieniądze osobiście lub za pośrednictwem innych dziewczyn, które były tzw. „liderkami”. Jedną z takich dziewczyn według świadka była S. Ś. (1). Drugą zaufaną osobą R. W. była oskarżona A. K. (1), która często odbierała telefony, często zostawiało się u niej pieniądze na przechowanie. Świadek zaprzeczyła jednak temu, by oskarżona A. K. (1) była tzw. „liderką”. Oprócz tego świadek podała, że oskarżone W. K. i K. O. były zatrudnione jako prostytutki, a oskarżona A. M. (2) jako telefonistka.

Świadek A. P. (1) (tom 13 k. 23-29, 47-48, 76-78, tom XXIII k. 4351-4352), która w styczniu 2019 roku była zatrudniona u R. W. w charakterze telefonistki przy ul. (...), wskazywała, że rozliczenia pieniędzy dokonywane były wspólnie przez dziewczyny obecne danego dnia w mieszkaniu. O oskarżonych W. K. i A. K. (1) wypowiadała się jako o osobach wykonujących pracę prostytutek.

Świadek A. K. (2) (tom 16 k. 9-17, tom XXIII k. 4367) od stycznia 2018 roku do czerwca 2018 roku była zatrudniona u R. W. w charakterze telefonistki. Pracowała w lokalach przy ul. (...), a potem przy ul. (...) we W.. Świadek wskazywała, że oskarżona S. Ś. (1) pracowała jako prostytutka przy (...) we W.. Oskarżona ta przedstawiła świadkowi zasady pracy. Oskarżoną S. Ś. (1) świadek określiła jako „prawą rękę” R. W.. Oskarżona S. Ś. (1) znosiła R. W. pieniądze przed blok. Podobnie robiła to oskarżona A. K. (1). Zdaniem świadka oskarżona R. W. miała zaufanie do S. Ś. (1) i A. K. (1), wiedziała, że one jej nie okradną. Ponadto świadek wskazywała, że oskarżona K. O. pracowała jako prostytutka w lokalach przy (...) i (...) we W.. Czasami zanosiła pieniądze R. W. przed blok.

Świadek I. H. (1) (tom 15 k. 22-28, 50-52, tom XXIII k. 4367) w okresie od sierpnia 2016 roku do maja 2018 roku była zatrudniona u R. W. w charakterze telefonistki. Pracowała we W. przy ul. (...), czasami przy ul. (...). Świadek wskazywała jedynie, że oskarżone S. Ś. (1) i K. O. świadczyły odpłatne usługi seksualne.

Świadek E. K. (4) (tom 2 k. 29-32, 104-108, 127, tom XXIII k. 4352-4353) w okresie od 2016 roku do grudnia 2018 roku była zatrudniona u R. W. jako prostytutka. Usługi świadczyła w mieszkaniu przy ul. (...). Świadek wskazała, że kilka razy, nie więcej niż cztery, na prośbę R. W. rozliczyła dziewczyny po zakończonej zmianie pracy, bo R. W. nie miała zaufania do nowo zatrudnionej telefonistki. Nie otrzymała za to dodatkowych pieniędzy. Zaznaczyła, że nie była żadną „liderką”. Takie określenie nie funkcjonowało wśród kobiet zatrudnionych u R. W.. Świadek poddała się dobrowolnie karze, gdyż uznała, że będzie to dla niej korzystniejsze. Ponadto świadek wskazała, że oskarżona A. M. (2) była zatrudniona jako telefonistka, a oskarżone S. Ś. (1), K. O. i A. K. (1) jako prostytutki.

Świadek K. M. (1) (tom 7 k. 20-26, 89-94, tom XXIII k. 4368) w okresie od listopada 2017 roku do stycznia 2019 r. była zatrudniona u R. W. jako telefonistka i prostytutka. Pracowała przy ul. (...), a tylko kilka razy przy ul. (...). Świadek podkreślała, że zajmowała się prostytucją, ale nie była „liderką”. Świadczyła usługi seksualne na równi z innymi dziewczynami. Ponadto zeznała, że R. W. nieraz osobiście odbierała przeznaczone dla niej pieniądze i dzwoniła do przypadkowej dziewczyny, aby zniosła je dla niej przed blok. Ponadto świadek odnosząc się do oskarżonych S. Ś. (1), K. O., A. K. (1) wskazywała, że świadczyły one odpłatne usługi seksualne, a oskarżona A. M. (2) była „telefonistką”.

Świadek E. K. (2) (tom 4 k. 28-36, 68-79, 121-122, tom XXIII k. 4352) w okresach od 2016 roku do marca 2017 roku, od czerwca 2017 r. do sierpnia 2017 r., od lutego 2018 roku do sierpnia 2018 roku, od października 2018 r. do 26 stycznia 2019 roku była zatrudniona u R. W. jako prostytutka. Usługi świadczyła w mieszkaniu przy ul. (...), a następnie przy ul. (...), a także przy ul. (...). Świadek potwierdziła, że na polecenie R. W. wynosiła dla niej pieniądze, ale robiły to też inne dziewczyny. Ponadto zeznała, że oskarżone S. Ś. (1), A. K. (1) i K. O. zajmowały się prostytucją, a oskarżona A. M. (2) była „telefonistką”.

Wymienione wyżej kobiety, które były świadkami w niniejszej sprawie - K. K. (2), E. K. (3), E. R., A. P. (1), A. K. (2), I. H. (1), E. K. (4), K. M. (1), E. K. (2) – w sposób szczery i spontaniczny opisały to, czym zajmowały się oskarżone, z którymi miały okazję się zetknąć w ramach podjętej współpracy z oskarżoną R. W.. Każda z kobiet pracowała w różnych okresach czasu i w różnych konfiguracjach osobowych, stąd też ich spostrzeżenia nieraz różniły się od siebie. Generalnie jednak zeznania tych kobiet były ze sobą spójne.

-Zeznania świadków: Ł. K. k. 242-243; K. K. (3) k. 1520-1521; M. E. k. 1550-1551; B. K. (2) k. 1562-1563; P. J. (2) k. 1604-1606; M. J. k. 1623-1626; A. D. (2) k. 1628-1629; J. D. k. 1631-1632; L. S. k. 1752-1753; J. C. k. 1775-1776

- wymienieni świadkowie potwierdzili, że wynajmowali mieszkania położone na terenie różnych miast P., w których jak się później okazało, kobiety zatrudnione u oskarżonej R. W., zajmowały się prostytucją.

Dowody z dokumentów wymienionych w stanie faktycznym

- wiarygodność tych dowodów nie budziła wątpliwości, nie była kwestionowana przez żadną ze stron.

Oskarżona R. W. w toku postepowania przygotowawczego w dniu 27 stycznia 2019 r. (k. 40-47 tomu 12) nie przyznała się do popełnienia zarzucanych jej czynów. Wyjaśniła, że kiedy miała 20 lat, zaczęła pracować jako prostytutka w G. i we W.. W tym celu wynajmowała mieszkania na terenie W. – przy ul. (...). Później ze względu na dużą liczbę klientów, zaczęła udostępniać mieszkania na dobę. Dziewczyny, które świadczyły w nich usługi seksualne, dzieliły się z oskarżoną zarobionymi pieniędzmi. Kiedy nie było ruchu we W., to dziewczyny, wyjeżdżały do innych miast – R., B., L., B.. Z tych wyjazdów oskarżona nie otrzymywała pieniędzy, tylko ze dwa razy otrzymała kwotę 500 zł za ogłoszenia. Oskarżona wskazała, że liczba dziewczyn, które „miała pod sobą”, była zmienna. Oskarżonej trudno było wymienić imiona i nazwiska dziewczyn, gdyż często nie podawały prawdziwych danych.

Oskarżona wyjaśniła też, że miała zaufane osoby, z którymi kontaktowała się i ustalała, czy wszystko jest w porządku (czy dziewczyny nie kradną, nie nadużywają alkoholu). Oskarżona nie chciała ujawniać danych tych osób oraz czy dostawały za to dodatkowe pieniądze.

Wyjaśniła, że przyjeżdżała do mieszkania mniej więcej raz w tygodniu i odbierała pieniądze, które były ukryte w piekarniku. Nie ingerowała w stawki za usługi seksualne.

Wyjaśniła, że poza mieszkaniami przy ul. (...) i w (...), podnajmowała inne lokale, ale tylko na prowadzenie działalności przez siebie.

W dniu 29 stycznia 2019 r. (k. 145-146 tomu 12) oskarżona wyjaśniła, że postawione jej zarzuty są przesadzone. Zaprzeczyła, by miała prowadzić grupę przestępczą. Przyznała, że czerpała korzyści z uprawiania prostytucji przez inne dziewczyny. Podkreśliła jednak, że nie miała żadnych pomocników. Nie wydawała dziewczynom rozkazów, same sobie ze wszystkim doskonale radziły – wybierały miasta, do których jeździły, dzwoniły, wynajmowały mieszkania.

W dniu 13 marca 2019 r. (k. 160-174) oskarżona R. W. przyznała się do popełnienia zarzucanych jej czynów i złożyła szczegółowe wyjaśnienia. Wskazała, że od 20 roku życia zajmowała się prostytucją, tj. świadczyła odpłatne usługi seksualne. Zmusiła ją do tego sytuacja życiowa – miała trudną sytuację materialną, a na utrzymaniu miała dziecko, które urodziła w wieku 18 lat.

Na przełomie roku 2013 i 2014 pozwoliła na to, by w mieszkaniu, które wynajmowała, również inne kobiety świadczyły usługi seksualne. Lokali, w których mieściły się agencje towarzyskie od przełomu 2013/2014 r. do dnia zatrzymania oskarżonej, było wiele. Były to między innymi mieszkania położone we W. przy ul. (...). Mieszkania te były wynajmowane na nazwisko oskarżonej, która też ponosiła koszty z tym związane. Oskarżona ponosiła też koszty ogłoszeń erotycznych umieszczanych na portalach internetowych. Z kolei, gdy zaczęły działać tzw. „wyjazdówki”, to dziewczyny nie oddawały oskarżonej umówionej części pieniędzy, lecz opłacały ogłoszenia erotyczne na jej portalu.

Oskarżona wyjaśniła, że na początku działania „mieszkaniówek” rozliczenia pomiędzy nią a innymi kobietami wyglądały w ten sposób, że dziewczyny oddawały oskarżonej połowę stawki, ustalonej za usługę seksualną. To co dziewczyna dostawała od klienta gratis, pozostawało dla niej. Stawka wynosiła od 120 lub 150 zł i była ustalana przez dziewczyny. Stawki mogły być też wyższe – 200, 300, 500 zł i inne.

Oskarżona wskazała, że w latach 2013 – 2014 w wynajmowanych mieszkaniach, jak również w hotelach, ona sama również świadczyła usługi seksualne, przy czym robiła to w tajemnicy przed innymi dziewczynami, które przychodziły do tych lokali. Jej dochód z tego tytułu wynosił od 5 do 20 tysięcy zł miesięcznie i zależał od wielu czynników, w tym od ilości klientów.

Oskarżona na okazywanych jej tablicach poglądowych rozpoznawała kobiety, z którymi zetknęła się w czasie swojej działalności. Wskazała między innymi, że w charakterze tzw. telefonistki pracowała A. M. (2). Do zadań telefonistki należało odbieranie telefonów od klientów, umawianie ich z dziewczynami, pilnowanie porządku w lokalu oraz rozliczanie dziewczyn. Była też odpowiedzialna za przekazywanie oskarżonej pieniędzy. Jeżeli telefonistka pracowała w nocy od 21 do 6 rano, otrzymywała kwotę 200, 180 lub 160 zł za dzień pracy, a jeśli pracowała w dzień, to otrzymywała kwotę od 160 do 170 zł za dzień pracy.

Podała, że S. Ś. (1) (J.) świadczyła usługi seksualne i nie miała żadnej dodatkowej funkcji. Czasami znosiła oskarżonej pieniądze. Podobnie A. K. (1).

Oskarżona wskazała, że wszystkie dziewczyny, które pracowały u niej dłużej, znosiły dla niej z lokalu odłożone pieniądze, które pochodziły ze świadczenia usług seksualnych. Oskarżona miała do tych kobiet zaufanie. Za przynoszenie pieniędzy kobiety te nie otrzymywały dodatkowego wynagrodzenia.

Oskarżona wyjaśniła, że w ramach prowadzonej działalności dbała o to, aby były wykonane wszelkie opłaty i by w mieszkaniach zawsze przebywało kilka kobiet. Nie zatrudniała dodatkowych osób – ochroniarzy, taksówkarzy, itp.

Oskarżona przyznała, że prostytutki i telefonistki podpisywały z nią umowy na podnajem mieszkań przy ul. (...). Na początku bowiem dziewczyny miały płacić oskarżonej za wynajem pokoju kwotę 150 -200 zł dziennie. Było to nieopłacalne i zostało ustalone, że będą płacić połowę od każdego klienta. Umowy podnajmu miały też na celu uświadomienie dziewczynom znacznych kosztów prowadzonej działalności.

Od 2017 roku dziewczyny z własnej inicjatywy organizowały tzw. „wyjazdówki”, tj. świadczyły odpłatnie usługi seksualne na terenie różnych miast P.. Oskarżona wynajmowała i opłacała te lokale na swój koszt. W okresie późniejszym mieszkania były wynajmowane przez same dziewczyny i one też ponosiły połowę kosztów najmu. Z pieniędzy, które dziewczyny zarobiły na wyjeździe, opłacały czynsz oraz przekazem pocztowym lub przelewem bankowym należność za ogłoszenia na portalu internetowym R..pl.

Oskarżona podkreśliła, że wszystkie dziewczyny pracowały u niej dobrowolnie, żadna nie była do niczego zmuszana, nie było żadnych gróźb.

W dniu 4 kwietnia 2019 r. (k. 281-285 tomu 12a) oskarżona R. W. podtrzymała złożone wcześniej wyjaśnienia. Odniosła się do wpłat dokonanych na jej konta bankowe.

W dniu 12 lipca 2019 r. (k. 321-324 tomu 12a) oskarżona przyznała się do popełnienia zarzucanych jej czynów i podtrzymała wszystkie wcześniej złożone wyjaśnienia. Zaznaczyła też, że kwoty korzyści zawarte w zarzucie są zbyt wysokie, gdyż nie uwzględniają kosztów ogłoszeń na portalu R..pl.

W dniu 13 września 2019 r. (k. 345-349 tomu 12a) oskarżona przyznała się do popełnienia zarzucanych jej czynów i podtrzymała swoje wcześniejsze wyjaśnienia. Podobnie dnia 10 grudnia 2019 r. (k. 459-462 tomu 12b).

Na rozprawie (k. 4152-4153) oskarżona R. W. nie przyznała się do popełnienia czynu polegającego na kierowaniu grupą przestępczą. Przyznała się natomiast do tego, że czerpała korzyści z nierządu, ale w bardzo niewielkim stopniu, nie w takim, jaki został wskazany w akcie oskarżenia. Ponadto oskarżona odmówiła składania wyjaśnień. Podtrzymała wyjaśnienia złożone w toku postępowania przygotowawczego.

Wyjaśniła też, że przynoszenie jej pieniędzy polegało na tym, że gdy jechała do pracy, to dzwoniła do dziewczyn, które przebywały w mieszkaniu. Wówczas ta, która miała taką możliwość, przynosiła przygotowane dla niej pieniądze. Pieniądze przynosiła przed budynek albo do bramy. Oskarżona wskazała, że po pieniądze przyjeżdżała raz na jakiś czas – raz na tydzień, raz na 10 dni. Zaznaczyła też, że żadna z dziewczyn, która przynosiła jej pieniądze, nie otrzymywała z tego tytułu żadnej gratyfikacji.

Oskarżona podkreśliła, że kwoty, które są wskazane w stawianych jej zarzutach, są wyolbrzymione i nie mają nic wspólnego z prawdą.

Ponadto wyjaśniła, że w latach 2013 – 2019 świadczyła usługi seksualne. Całe życie pracowała jako prostytutka i nie wiedziała dlaczego w zarzutach zostały wskazane tak wysokie kwoty. Jeżeli coś zarobiła, to w wyniku swojej pracy.

Przyznała, że odbierała od dziewczyn połowę utargu, ale z pieniędzy tych opłacała ogłoszenia na Internecie, które dotyczyły jej osoby oraz innych dziewczyn. Jeżeli ogłoszeń było dużo, kwota mogła wynosić 41 000 zł.

Oskarżona wyjaśniła, że nie wie jaka była kwota obrotu, ile wynosiła za okres 12 miesięcy. Nie umiała powiedzieć, jaka była kwota zysku lub obrotu miesięcznie osiągana z prostytucji.

Ocena

Sąd częściowo dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonej R. W.. Wyjaśnienia oskarżonej w dużej mierze polegały na prawdzie, w znacznym stopniu korespondowały z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, w tym z zeznaniami licznych świadków, a także wyjaśnieniami oskarżonych. Oskarżona nie zaprzeczała temu, że zajmowała się prowadzeniem agencji towarzyskich i że z tego tytułu czerpała korzyści majątkowe. Okoliczności dotyczące organizacji działalności prowadzonej przez oskarżoną R. W., wynikające z jej wyjaśnień, zasadniczo znajdowały potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym. Jednakże Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonej w takim zakresie, w jakim próbowała ona umniejszyć swoją rolę w przestępczym procederze. Oskarżona zaprzeczała temu, by miała kierować zorganizowaną grupą przestępczą. Jednak ustalenia poczynione w niniejszej sprawie jednoznacznie wskazywały na to, że oskarżona stworzyła i kierowała taką grupą. Zatrudniała kobiety, które zajmowały się prostytucją, wynajmowała i opłacała lokale, w których mieściły się agencje towarzyskie, opłacała ogłoszenia erotyczne w Internecie, ustalała grafiki pracy, prowadziła nadzór nad zatrudnionymi kobietami, czerpała korzyści ze świadczonych przez nie usług seksualnych. Wbrew temu co twierdziła, to ona ustalała stawki za wymienione usługi. Ponadto zatrudniała tzw. „telefonistki”, których zadaniem była obsługa agencji, odbieranie telefonów od klientów, rozliczanie utargu z danego dnia, pilnowanie porządku w lokalu. Telefonistki również czerpały korzyści z prostytucji innych kobiet. Wszystkie te okoliczności potwierdzały, że oskarżona stworzyła zorganizowaną strukturę na potrzeby prowadzenia przestępczego procederu. Wszystkie przesłuchanie w niniejszej sprawie kobiety, czy to w charakterze świadków, czy oskarżonych, jednoznacznie wskazywały, że oskarżona R. W., była „szefową”, która dyktowała warunki na jakich świadczone były odpłatne usługi seksualne. Sąd nie dał też wiary wyjaśnieniom oskarżonej R. W., która podkreślała, że w rzeczywistości zysk, jaki otrzymywała w wyniku prostytucji był niewielki, gdyż ponosiła duże koszty prowadzenia działalności. W tym miejscu wskazać należy, że oskarżona wprawdzie ponosiła koszty najmu lokali oraz ogłoszeń na portalu internetowym, co nie zmieniało faktu, iż pieniądze na ten cel pochodziły z prostytucji innych osób i pieniądze te trafiały do oskarżonej. To ona zarządzała tymi pieniędzmi. Nadto z materiału dowodowego wynikało, że oskarżona miała pokaźne dochody z prowadzonej działalności, których wysokość trudno było dokładnie oszacować, ale które jednak pozwalały jej na prowadzenie życia na wysokim poziomie.

Oskarżona S. Ś. (1) w toku postępowania przygotowawczego w dniu 27 stycznia 2019 r. (k. 31-35 tomu 10) nie przyznała się do popełnienia zarzucanych jej czynów. Wyjaśniła, że prostytucją zajmowała się od stycznia 2017 roku z uwagi na trudną sytuację materialną. Nie pamiętała w jakich okolicznościach poznała R. W. (M.). Odpłatne usługi seksualne świadczyła w mieszkaniu przy ul. (...) we W. oraz czasami przy ul. (...) we W.. Umowa najmu mieszkania przy ul. (...) była zawarta na dane R. W.. Wskazała, że zarówno ona, jak i inne dziewczyny, odbierała telefony od klientów i podawała im adres, pod który mieli się udać. Rozliczała się w zakresie kosztów wynajmu mieszkania, składała się też z innymi kobietami na środki sanitarne. Na portalu R..pl znajdowały się jej zdjęcia z ogłoszeniem usług seksualnych. Koszt usługi seksualnej wynosił 150 zł lub więcej. Oskarżona zaznaczyła, że to, co otrzymywała od klienta stanowiło jej zysk, którym się z nikim nie dzieliła. Dokładała się jedynie do kosztów najmu mieszkania oraz zakupu środków sanitarnych. Raz uczestniczyła w tzw. „wyjazdówce” do R.. Wyjaśniła, że zarabiała około 6 tysięcy zł miesięcznie. Zaznaczyła, że nie była zależna od R. W., sama decydowała o tym, kiedy świadczyła usługi seksualne, a kiedy odpoczywała. Nie czuła się też „liderką” w grupie.

Na okazanej tablicy poglądowej rozpoznała A. K. (1), która świadczyła usługi seksualne głównie w mieszkaniu przy ul. (...) we W..

W dniu 29 stycznia 2019 r. (k. 83-84 tomu 10) oskarżona S. Ś. (1) przyznała się do popełnienia zarzucanych jej czynów i zmieniła swoje wyjaśnienia. Wskazała, że dzieliła się po połowie z R. W. pieniędzmi, które otrzymywała od klienta w zamian za świadczone usługi seksualne. R. W. była tak jakby jej szefową. Każda z dziewczyn rozliczała się w ten sam sposób. Pieniądze były zostawiane w umówionym miejscu w mieszkaniu, np. w piekarniku, na półce. Był prowadzony zeszyt z rozliczeniami. Oskarżona podkreśliła, że nie była „liderką”, funkcjonowała na takich samych zasadach, jak inne dziewczyny.

W dniu 27 lutego 2019 r. (k. 93-105 tomu 10) oskarżona wyjaśniła, że od około 2,5 – 3 lat zajmowała się prostytucją na terenie W., a wcześniej poza granicami kraju. Gdy była we W., za pośrednictwem portalu R..pl, zatrudniła się w charakterze prostytutki i przez okres kilku miesięcy świadczyła usługi seksualne w mieszkaniu przy ul. (...). Warunkiem pracy było oddawanie kobiecie o imieniu M. połowy z każdej kwoty uzyskanej od klienta. W lokalu przy ul. (...) usługi seksualne w zamian za pieniądze świadczyły też inne kobiety – niektóre pracowały tam dorywczo, inne dłużej, z przerwami, niektóre nie wracały. Oskarżona wskazała, że ona sama w mieszkaniu tym świadczyła odpłatnie usługi seksualne też w pewnych okresach czasu, wyjeżdżała za granicę oraz do S.. Kobieta o imieniu M. przyjeżdżała do mieszkania przy ul. (...) i rozliczała dziewczyny według zapisów prowadzonych w zeszycie. Stawka za usługę wynosiła 150 zł. Lokal funkcjonował od godziny 9.00 do 21.00-22.00. Były w nim telefony, których numery były umieszczone na ogłoszeniach na portalu R..pl., a pod które dzwonili klienci. Ta dziewczyna, która w danym momencie miała taką możliwość, odbierała telefon i umawiała klienta.

Oskarżona wyjaśniła, że kolejnym lokalem, który funkcjonował w podobny sposób, był lokal przy ul. (...). Pracowały w nim głównie dziewczyny, które świadczyły usługi seksualne dorywczo. Stawka za usługę wynosiła 150 zł. (...) rozliczeń z M. wyglądał tak samo jak w przypadku lokalu przy ul. (...). W mieszkaniu przy ul. (...) prawdopodobnie była zatrudniona tzw. telefonistka, która zajmowała się odbieraniem telefonów i umawianiem klientów.

Następnie krótko funkcjonowała agencja towarzyska przy ul. (...) we W..

Kilka razy oskarżona świadczyła usługi seksualne w mieszkaniu przy ul. (...) we W..

Oskarżona nie wiedziała kto podpisywał umowy najmu mieszkań.

Wskazała, że w ostatnim okresie czasu pracowała dla M. w mieszkaniu przy ul. (...) we W., które zostało otworzone w lecie 2017 r. W tym samym czasie funkcjonowała też agencja towarzyska przy ul. (...) we W.. Stawka za usługę wynosiła 150 zł, ale była też stawka 300 zł, w pewnym okresie czasu obowiązywała też stawka 200 zł, ale okazała się zbyt wysoka. Stawki były określane przez kobietę o imieniu M.. W lokalu przy ul. (...) były zatrudnione telefonistki. Grafik pracy był ustalany przez M.. Wysyłała ona wiadomości SMS z informacją do którego lokalu, tj. czy na (...) czy na (...), należało przyjść do pracy. (...) rozliczeń z M. był taki sam jak wcześniej, czyli „pół na pół”. Pieniądze, które dziewczyna otrzymała dodatkowo od klienta, nie podlegały podziałowi. Pieniądze wkładało się do puszki, a na kartce była zapisywana godzina przyjęcia klienta oraz pobrana od niego kwota. W mieszkaniu były zamontowane kamery. Oskarżona wyjaśniła, że M. na koniec dnia, czasami w ciągu dnia dzwoniła i polecała, by jedna z dziewczyn przyniosła jej z mieszkania pod blok pieniądze oraz kartkę z rozliczeniem. Często to oskarżona była tą osobą, która zanosiła pieniądze M., w sytuacji gdy nie była obecna telefonistka. Robiły to też inne dziewczyny, które pracowały dla M. dłużej. Oskarżona zaznaczyła, że za znoszenie pieniędzy nie otrzymywała żadnych korzyści finansowych, czy osobistych.

Oskarżona wyjaśniła, że w mieszkaniu przy ul. (...), dziewczyny które tam świadczyły usługi seksualne, często zmieniały się. W mieszkaniu tym były zatrudnione telefonistki. Tam obowiązywała stawka 200 zł za usługę.

Oskarżona wskazała, że w ten sposób miesięcznie zarabiała od 6 do 12 tysięcy zł miesięcznie.

Podała, że ogłoszenia na portalu R..pl były opłacane przez M.. Czasami oskarżona na prośbę M. opłacała przekazem pieniężnym takie ogłoszenia. Oskarżona nie wiedziała jakie koszty ponosiła M. w związku z wynajmem mieszkań.

Oskarżona podała, że były też organizowane tzw. „wyjazdówki”. Ona sama była na takim wyjeździe w R.. Z pieniędzy przeznaczonych dla M., a zarobionych na tym wyjeździe, były opłacane ogłoszenia na portalu R..pl. (...) nie wiedziała na jakich zasadach były wynajmowane mieszkania w różnych miastach P..

Oskarżona wskazała, że pracowała u M. do dnia swojego zatrzymania, tj. do końca stycznia 2019 r.

Oskarżona na okazanych jej tablicach poglądowych rozpoznawała kobiety, z którymi zetknęła się, świadcząc odpłatne usługi seksualne dla M.. Wskazała między innymi, że A. M. (2) pracowała jako telefonistka w mieszkaniu przy ul. (...) we W..

W dniu 28 marca 2019 r. (k. 129-133 tomu 10) oskarżona S. Ś. (1) przyznała się do popełnienia zarzucanych jej czynów. Uzupełniła swoje wcześniejsze wyjaśnienia, wskazując, że agencje towarzyskie były prowadzone przez R. W. na terenie W. także przy ul. (...), ul. (...), ul. (...), ul. (...).

W dniu 26 września 2019 r. (k. 158-166 tomu 10) oskarżona S. Ś. (1) nie przyznała się do popełnienia zarzucanych jej czynów. Podtrzymała wszystkie złożone wcześniej wyjaśnienia. Rozpoznawała na tablicach poglądowych wizerunki kobiet, z którymi spotkała się w czasie wykonywania usług seksualnych w ramach współpracy z R. W..

Oskarżona w dniu 17 grudnia 2019 r. (k. 179-181 tomu 10) oskarżona nie przyznała się do popełnienia zarzucanych jej czynów i odmówiła składania wyjaśnień i udzielenia odpowiedzi na pytania. Podtrzymała wszystkie wcześniej złożone przez siebie wyjaśnienia.

Na rozprawie (k. 4133-4134) oskarżona S. Ś. (1) nie przyznała się do popełnienia zarzucanych jej czynów i odmówiła składania wyjaśnień. Podtrzymała swoje wcześniejszej wyjaśnienia, z wyjątkiem pierwszych z dnia 27 stycznia 2019 r. (k. 31-35 tomu 10).

Ponadto oskarżona odpowiadając na pytania, wyjaśniła że nie było żadnej zorganizowanej grupy przestępczej ani hierarchii wśród dziewczyn. Każda z kobiet działała na własny rachunek i rozliczała się z R. W., ale nie była to zorganizowana grupa przestępcza. Oskarżona wskazała, że nie było też takiej sytuacji, by przedstawiała nowym dziewczynom zasady panujące w agencji towarzyskiej. Nie prowadziła zapisków dotyczących dochodów innych dziewczyn.

Wyjaśniła, że z pieniędzy przekazywanych R. W. były opłacane ogłoszenia na portalu R..pl. (...) sama przekazem pocztowym na prośbę R. W. robiła opłaty za takie ogłoszenia. Opłaty wykonywały też inne dziewczyny. Nie pamiętała, jaki był koszt tych ogłoszeń, ale w dalszej części wyjaśnień podała, że koszt jednego ogłoszenia to 50 zł miesięcznie. Oskarżona wskazała, że nie wykonywała natomiast opłat za wynajem mieszkań. Nie miała wiedzy, czy zanim pieniądze były przekazane R. W., były z nich robione opłaty za wynajem mieszkania. Oskarżona wskazała, że grafik świadczenia usług seksualnych był ustalany wspólnie, R. W. nie nakazywała pracy w określonych godzinach, nie wydawała w tym zakresie poleceń. Oskarżona sama zdecydowała o wyjeździe do R..

Ocena

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonej S. Ś. (1) z wyjątkiem tych, które złożyła na samym początku postępowania, kiedy to próbowała ukryć okoliczność oddawania części pieniędzy pochodzących z prostytucji na rzecz oskarżonej R. W.. Wyjaśnienia oskarżonej korespondowały z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym. Wiele kobiet w swoich zeznaniach podało, że oskarżona S. Ś. (1) była po prostu zatrudniona w charakterze prostytutki bez wskazania pełnienia przez nią szczególnej roli. Tak zeznały między innymi - K. K. (2) (k. 38 tomu 5), - I. H. (1) (tom 15 k. 26), E. K. (4) (tom 2 k. 31), K. M. (1) (k. 25 tom 7), E. K. (2) (tom 4 k 33, 74), J. K. (tom III k. 557), P. S. (tom III k. 577), K. W. (1) (tom V k. 830), S. T. (tom V k. 842), A. S. (2) (tom VII k. 1292), O. D. (tom VII k. 1307), E. Ż. (tom XIV k. 2782), P. K. (tom XIV k. 2793), P. J. (1) (tom IV k. 794,795), K. K. (1) (tom XV k. 2927), K. T. (tom VII k. 1326), M. L. (tom III k. 569), P. Z. (tom XV k. 2892), I. S. (tom IX k. 2266), oskarżona A. M. (2).

Z kolei świadkowie - E. K. (3) (k. 25 tomu 3, k. 28 tomu 3, k. 30 tomu 3, k. 4350 tomu XXIII), E. R. (k. 23 tomu 8, k. 24 tomu 8, k. 25 tomu 8), A. K. (2) (tom 16 k. 12, 14, tom 16 k. 13), S. O. (tom III k. 530,532), B. K. (1) (tom IV k. 781), E. K. (1) (tom V k. 811, 813), A. G. (tom V k. 836, 837), B. C. (tom V k. 817, 818), M. F. (tom XI k. 1744, 1745), A. M. (1) (tom V k. 824), B. P. (tom IV k. 776), oskarżona A. K. (1) – wskazywały na szczególną pozycję oskarżonej S. Ś. (1), która z racji dłuższego zatrudnienia u oskarżonej R. W., cieszyła się jej zaufaniem. Według świadków oskarżona zanosiła jej pieniądze pochodzące z prostytucji, robiła opłaty za ogłoszenia na portalu R.. pl, gdy nie było telefonistki dokonywała rozliczeń, czasami odbierała telefony od klientów, pilnowała porządku w lokalu. Sama oskarżona R. W. przyznała, że darzyła oskarżoną S. Ś. (1) zaufaniem. Znamienne było to, że żadna z przesłuchanych osób nie potwierdziła jednak tego, by oskarżona S. Ś. (1) z racji pełnionej funkcji otrzymywała dodatkowe wynagrodzenie. Ponadto z materiału dowodowego wynikało, że wymienione wyżej czynności były wykonywane nie tylko przez oskarżoną S. Ś. (1), ale także przez inne kobiety. W konsekwencji należało uznać i przyznać tu rację oskarżonej S. Ś. (1), że nie pełniła ona szczególnie ważnej funkcji wśród kobiet zatrudnianych przez oskarżoną R. W.. Warto w tym miejscu podkreślić, że na rozprawie świadek S. O. podkreśliła, że wśród kobiet nie było tzw. „liderek”, lecz wszystkie pracowały tak samo, nie było dziewczyn wyznaczających zasady pracy, kierowniczek.

Oskarżona A. M. (2) w toku postępowania przygotowawczego w dniu 27 stycznia 2019 r. (k. 28-32 tomu 6) nie przyznała się do popełnienia zarzucanych jej czynów. Oskarżona wyjaśniła, że w lipcu 2018 roku znalazła ogłoszenie na portalu R..pl, oferujące pracę w charakterze prostytutki. W ten sposób nawiązała kontakt z M. (R. W.), z którą spotkała się w mieszkaniu przy ul. (...) we W.. R. W. zajmowała się umieszczaniem ogłoszeń w Internecie, za co zatrudniane przez nią dziewczyny nie musiały płacić. Zasada był taka, że kobieta świadcząca usługi seksualne, oddawała R. W. połowę uzyskanej kwoty. Stawka była ustalona na 200 zł od usługi. Oskarżona była też zainteresowana pracą telefonistki. R. W. wyjaśniła, że taka osoba nie mogła jednocześnie świadczyć usług jako prostytutka. Otrzymywała wynagrodzenie w kwocie 180 zł za noc. Telefonistka odbierała telefony i umawiała klientów. Oskarżona została poinformowana przez R. W., że może pracować jako prostytutka i jako telefonistka.

Oskarżona wyjaśniła, że po tej rozmowie, mniej więcej po dwóch dniach, zgłosiła się do mieszkania przy ul. (...) we W., gdzie była bardzo duża rotacja dziewczyn. W kuchni na stole było 60 telefonów, które były odbierane przez tą z dziewczyn, która miała taką możliwość. Było zapisywane ilu klientów dana dziewczyna przyjęła, potem na koniec dnia następowało rozliczenie. Pieniądze dla R. W. były przechowywane w piekarniku. Oskarżona nie wiedziała, w jaki sposób R. W. je odbierała. Oskarżona wyjaśniła, że z pieniędzy dla R. W. odliczała dla siebie kwotę 180 zł, wtedy gdy z uwagi na dużą liczbę dziewczyn w mieszkaniu, rezygnowała ze świadczenia usług i zajmowała się tylko odbieraniem telefonów. W mieszkaniu były zamontowane kamery w celach kontrolnych – R. W. miała wgląd do tego, co się działo w lokalu.

Oskarżona wskazała, że dwukrotnie zdarzyło jej się być w mieszkaniu przy ul. (...) we W.. Tam również była zamontowana kamera. Telefony dziewczyny odbierały same. Stawka w tym mieszkaniu za usługę seksualną była niższa i wynosiła 150 zł.

Dalej oskarżona wyjaśniła, że pracowała dla R. W. do dnia 7 grudnia 2018 r. Wskazywała też na to, że R. W. nie szanowała dziewczyn, była wobec nich wulgarna, kazała im zostawać w pracy do określonych godzin. Oskarżona podała, że pokłóciła się z R. W., po tym jak kazała jej przyjąć klienta, którego oskarżona nie chciała obsłużyć.

R. W. wynajmowała mieszkania i ponosiła koszty z tym związane, do niej też należały telefony.

Organizowane były też wyjazdy w celu świadczenia usług seksualnych w innych miastach w Polsce – do R., T., K..

Podała, że mogła zarobić około 3000 zł miesięcznie.

Oskarżona rozpoznawała na okazanych jej tablicach poglądowych wizerunki kobiet, z którymi zetknęła się współpracując z R. W.. Rozpoznała między innymi S. Ś. (1), która świadczyła usługi seksualne w mieszkaniu przy ul. (...) we W., K. O. i A. K. (1), które świadczyły usługi seksualne w mieszkaniu przy ul. (...) we W..

Oskarżona w dniu 2 grudnia 2019 r. (k. 112-115 tomu 6) zaprzeczyła temu, aby miała przynależeć do zorganizowanej grupy przestępczej. Przyznała się do tego, że w agencji towarzyskiej była telefonistką. Wskazała, że prawdą jest, że otrzymywała wynagrodzenie za swoją pracę z pieniędzy, które pochodziły z prostytucji innych kobiet. Ponadto podtrzymała wcześniej złożone wyjaśnienia.

Na rozprawie (k. 4287-4288) oskarżona A. M. (2) nie przyznała się do popełnienia zarzucanych jej czynów i odmówiła składania wyjaśnień. Podtrzymała wyjaśnienia złożone w toku postępowania przygotowawczego. Sprecyzowała, że uzyskiwana przez nią kwota 3000 zł stanowiła łączne wynagrodzenie za usługi seksualne oraz za obsługę telefonów. Gdy pracowała jako telefonistka, to nie świadczyła usług seksualnych. W mieszkaniach pracowała przez okres około czterech miesięcy, jako telefonistka trzy razy w tygodniu. Zaznaczyła, że nie miała świadomości, że pracując jako telefonistka, popełniła przestępstwo. Wcześniej pracowała w takich charakterze w Niemczech i tam było to legalne. Zaprzeczyła, by miała brać udział w grupie przestępczej.

Ocena

Sąd uznał, że w dużej części wyjaśnienia oskarżonej A. M. (2) polegały na prawdzie, korespondowały z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym. Oskarżona potwierdzała to, że była zatrudniona u oskarżonej R. W. w charakterze telefonistki i z tego tytułu otrzymywała wynagrodzenie, które było finansowane ze środków pochodzących z prostytucji innych kobiet. Wiele kobiet potwierdzało to, że oskarżona pracowała jako telefonistka - K. K. (2) (k. 38 tomu 5), E. K. (3) (k. 65 tomu 3), E. R. (k. 64 tomu 8), E. K. (4) (tom 2 k. 31), K. M. (1) (k. 25 tom 7), E. K. (2) (tom 4 k. 73), J. K. (tom III k. 557), O. D. (tom VII k. 1307), W. B. (tom IV k. 789), A. M. (1) (tom V k. 822,823), B. P. (tom IV k. 776). Wskazywały na to również wyjaśnienia oskarżonej R. W., oskarżonej S. Ś. (1). To, że nieraz oskarżona A. M. (2) świadczyła odpłatne usługi seksualne potwierdziły S. O. (tom XXII k. 429) oraz A. T. (tom VII k. 1317). Sąd nie dał jednak wiary wyjaśnieniom oskarżonej A. M. (2) w takim zakresie, w jakim zaprzeczała swojemu uczestnictwu w zorganizowanej grupie przestępczej. Oskarżona miała świadomość istnienia zorganizowanej struktury, w ramach której oskarżona R. W. prowadziła agencje towarzyskie i czerpała korzyści z prostytucji innych kobiet. Oskarżona A. M. (2) wpisywała się w tę strukturę, wykonując pracę tzw. „telefonistki” i czerpiąc korzyści z cudzego nierządu.

Oskarżona A. K. (1) w toku postępowania przygotowawczego w dniu 27 stycznia 2019 r. (k. 19-24 tomu 1) nie przyznała się do popełnienia zarzucanych jej czynów. Wyjaśniła, że za pośrednictwem portalu R..pl, zaczęła współpracować z R. W., którą znała jako (...). W mieszkaniu przy ul. (...) we W., do którego przyjechała, była obecna R. W., trzy dziewczyny oraz telefonistka. Telefonistka wytłumaczyła panujące zasady, zgodnie z którymi była zapisywana liczba klientów oraz pobrane od nich kwoty. Rozliczenia były dokonywane „pół na pół”. Telefonistka po skończonej pracy wypłacała należne wynagrodzenie. Stawki za usługi były zróżnicowane i wynosiły od 120 do 500 zł. Znajdujące się w mieszkaniu telefony były ponumerowane i do każdego z nich była przypisana odpowiednia stawka. Podobnie było w mieszkaniu przy ul. (...) we W.. Potem stawki zostały ujednolicone, tj. w mieszkaniu przy ul. (...) 200 zł, a przy (...) 150 zł. Oskarżona wyjaśniła, że pracowała w różne dni tygodnia, wszystko było ustalane z R. W..

Wyjaśniła, że gdy pracowała przy ul. (...), sporadycznie odebrała telefon od klienta, kiedy było tych telefonów bardzo dużo. Generalnie był to obowiązek telefonistki, która dokonywała też rozliczeń i przekazywała pieniądze R. W.. Wynagrodzenie telefonistki wynosiło 180 lub 160 zł za dzień. Przy ul. (...) telefonistka była sporadycznie i telefony były odbierane przez kobiety znajdujące się w tym mieszkaniu.

Pieniądze R. W. poza telefonistką zanosiła też nieraz dziewczyna, do której M. zadzwoniła i poprosiła o to.

Oskarżona zaznaczyła, że nie była „liderką” wśród dziewczyn współpracujących z R. W.. Nie było grupy osób określanych mianem „liderek”.

Potwierdziła, że część dziewczyn wyjeżdżała do innych miast w Polsce w celu świadczenia odpłatnych usług seksualnych. Sama nie uczestniczyła w takich wyjazdach.

Oskarżona rozpoznawała na okazanych jej tablicach poglądowych wizerunki kobiet, z którymi zetknęła się współpracując z R. W.. Rozpoznała między innymi S. Ś. (1), która świadczyła usługi seksualne w mieszkaniach przy ul. (...), a także odbierała tam telefony. Rozpoznała także K. O. i W. K., które świadczyły odpłatnie usługi seksualne.

Oskarżona podkreślała, że R. W. była szefową wszystkich zatrudnianych kobiet, wszystko od niej zależało. Liczyły się dla niej tylko pieniądze.

Zaznaczyła, że nigdy nie rozliczała żadnej dziewczyny, nie była liderką ani telefonistką.

Oskarżona wskazała ponadto, że najbardziej zaufaną osobą dla R. W. była S. Ś. (1). Jako jedyna miała klucze do mieszkań przy ul. (...). Przekazywała R. W. pieniądze.

Oskarżona w dniu 8 sierpnia 2019 r. (k. 106-110 tomu 1) nie przyznała się do popełnienia zarzucanych jej czynów. Wyjaśniła, że nie pobierała żadnych pieniędzy za odbieranie telefonów. Były ze dwie takie sytuacje, że oskarżona na polecenie R. W. zaniosła jej pieniądze odłożone z tego, co zarobiły kobiety świadcząc usługi seksualne. Zazwyczaj pieniądze zanosiły kobiety, które współpracowały z R. W. przez dłuższy czas, najczęściej S. Ś. (1). Regułą było natomiast to, że pieniądze były przekazywane przez telefonistki.

Oskarżona wskazywała też na to, że R. W. źle traktowała zatrudnianie przez siebie dziewczyny. Wymagała od nich ciągłej dyspozycji, nie przyjmowała do wiadomości, że któraś z nich nie stawi się do pracy, bez względu na to, jaki był tego powód. Często była nerwowa i wulgarna. Czasem dochodziło do kłótni.

Oskarżona na polecenie R. W. podpisała umowę najmu lokalu przy ul. (...) we W.. Chodziło o to, by w razie interwencji Policji lokal był formalnie wynajmowany na inną osobę niż R. W..

W dniu 17 grudnia 2019 r. (k.129-131 tomu 1) oskarżona A. K. (1) nie przyznała się do popełnienia zarzucanych jej czynów. Odmówiła składania wyjaśnień i udzielenia odpowiedzi na pytania. Podtrzymała wcześniej złożone wyjaśnienia.

Na rozprawie (k. 4154-4155) oskarżona A. K. (1) nie przyznała się do popełnienia zarzucanych jej czynów. Przyznała, że pracowała w agencji towarzyskiej, ale zaprzeczyła temu, by miała brać udział w zorganizowanej grupie przestępczej. Zaznaczyła, że w zarzutach zostały wpisane wygórowane kwoty. Wyjaśniła, że żartowała na temat kwot, a zostały one zaprotokołowane jako prawdziwe.

Oskarżona podtrzymała co do zasady wyjaśnienia złożone w toku postępowania przygotowawczego, zaznaczając jednak, że kwota którą podała w czasie pierwszego przesłuchania, była wygórowana. Sprostowała też, że R. W. do niczego nie zmuszała pracujących dla niej kobiet. Dziewczyny same ustalały grafik. Nie wiedziała, że zanoszenie pieniędzy było karalne. Zaprzeczyła też by pozyskiwała dochody w wysokości 3000 zł. Podała, że nie wykonywała w agencjach innych czynności niż świadczenie usług seksualnych i tylko za to otrzymywała pieniądze. Nie było takiej zasady, że klucz od mieszkania, gdzie były świadczone usługi seksualne, posiadała tylko tzw. liderka. Nigdy nie opłacała ogłoszeń na portalu R..pl. (...) uważała, by S. Ś. (1) była tzw. „liderką”.

Ocena

Sąd w pełni dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonej A. K. (1), które korespondowały z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym. Oskarżona podkreślała, że generalnie była zatrudniona u oskarżonej R. W. jako prostytutka. Czasami odbierała telefony od klientów i kilka razy zaniosła R. W. przeznaczone dla niej pieniądze. Podkreślała, że nie czuła się „liderką” i w ogóle osoby, które można byłoby określić takim mianem, nie funkcjonowały wśród kobiet zatrudnionych u oskarżonej R. W.. Wyjaśnienia oskarżonej znajdowały potwierdzenie w zeznaniach świadków - K. K. (2) (k. 37,38 tomu 5), A. P. (1) (tom 13 k. 26), E. K. (4) (tom 2 k. 31), K. M. (1), E. K. (2) (tom 4 k. 34, 74) S. O. ( tom III k. 531), J. K. (tom III k. 558), B. K. (1) (tom IV k. 781), K. W. (1) (tom V k. 831), S. T. (tom V k. 842), K. L. (1) (tom XIV k. 2767), J. H. (tom XV k. 2972) , M. F. (tom XI k. 1544,1545, oskarżona A. M. (2)). Wymienione kobiety wskazywały, że oskarżona A. K. (1) świadczyła odpłatne usługi seksualne i nie wiązały osoby oskarżonej ze szczególną pozycją. Część kobiet zeznało, że oskarżona A. K. (1) należała do grona osób zaufanych oskarżonej R. W. i zanosiła jej pieniądze przed blok (E. K. (3) k. 65 tomu 3, A. K. (2) tom 16 k. 13,15, A. G. – tom V k. 837, 838, B. C. – tom V k. 817, 818, a także oskarżona R. W.) Świadek E. R. zeznała też, że oskarżona A. K. (1) często odbierała telefony, często zostawiało się u niej pieniądze na przechowanie, ale według świadka nie była tzw. „liderką” (k. 24 tomu 8). Świadek M. L. zeznała, że oskarżona A. K. (1) przedstawiła jej zasady agencji (tom III k. 568), a świadek A. M. (1), że oskarżona robiła bieżące rozliczenia (tom V k . 824) Z materiału dowodowego wynikało zatem, że oskarżona A. K. (1) oprócz świadczenia odpłatnych usług seksualnych, wykonywała nieraz dodatkowe czynności. Jednak nie było żadnego dowodu na to, by za te czynności otrzymywała dodatkowe wynagrodzenie. Ponadto czynności te były wykonywane także przez inne osoby, nie miały też one bardzo istotnego, doniosłego charakteru. Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonej A. K. (1), że wśród osób zatrudnionych u oskarżonej R. W. nie pełniła szczególnej roli, takiej która świadczyłaby o tym, że znajdowała się w strukturach zorganizowanej grupy przestępczej, kierowanej przez oskarżoną R. W..

Oskarżona K. O. w toku postępowania przygotowawczego w dniu 27 stycznia 2019 r. (k. 32-35 tomu 11) nie przyznała się do popełnienia zarzucanych jej czynów. Wyjaśniła, że w październiku 2016 roku za pośrednictwem ogłoszenia internetowego zaczęła współpracować z R. W., świadcząc odpłatne usługi seksualne. Kwoty za usługę były ustalone od 120 do 300 zł. Połowa tej kwoty stanowiła zysk oskarżonej, a drugą połowę odbierała R. W.. Oskarżona wskazała, że usługi seksualne świadczyła przez okres 18 miesięcy w mieszkaniach na terenie W. – przy ul. (...), przy ul. (...), przy ul. (...), przy ul. (...).

Oskarżona wyjaśniła, że nigdy nie przekazywała pieniędzy bezpośrednio R. W. ani żadnej innej osobie, nie widziała też by robiła to inna dziewczyna. Nie była też świadkiem takich sytuacji, żeby pieniądze zbierała od kobiet inna dziewczyna zatrudniona u R. W.. Oskarżona zaznaczyła, że nigdy nie wykonywała żadnych dodatkowych zadań, nie umawiała klientów dla innych dziewczyn, nie wyjeżdżała z nimi na usługi poza W., nie pobierała od innych pieniędzy, nie rozliczała się z dziewczynami w imieniu R. W..

Oskarżona wiedziała, że były zatrudniane tzw. „telefonistki”, ale nie zetknęła się z nimi osobiście i nie znała szczegółów ich działalności.

Oskarżona rozpoznawała na okazanych jej tablicach poglądowych wizerunki kobiet, z którymi zetknęła się współpracując z R. W..

Ponadto oskarżona wyjaśniła, że z tego, co jest jej wiadome, żadna z dziewczyn pracujących u R. W. nie była do niczego zmuszana, nie było żadnej przemocy ani gróźb. Wszystko odbywało się na zasadzie dobrowolności.

W dniu 2 grudnia 2019 r. (k. 90-93 tomu 11) oskarżona K. O. nie przyznała się do popełnienia zarzucanych jej czynów. Przyznała, że na wyraźne polecenie R. W. zaniosła jej pieniądze. Nie mogła odmówić żądaniu R. W., gdyż groziłyby jej konsekwencje, mogłaby stracić pracę. Z tego tytułu oskarżona nie otrzymała żadnych dodatkowych pieniędzy.

Na rozprawie (k. 4125-4126) oskarżona K. O. nie przyznała się do popełnienia zarzucanych jej czynów. Nie przyznała się do uczestniczenia w zorganizowanej grupie przestępczej ani do sutenerstwa. Wyjaśniła, że pracowała u R. W. w okresie od przełomu września/października 2016 r. do czerwca 2018 r. tylko i wyłącznie w charakterze prostytutki. Podkreśliła, że R. W. nigdy nie prosiła jej o to co zostało wymienione w zarzutach, tj. o nadzorowanie porządku, prowadzenie grafiku, czy o chowanie pieniędzy. Grafik był prowadzony, ale dziewczyny same się do niego wpisywały, nie było tak, by jedna pilnowała drugiej. Nigdy nie zrobiła nic za dodatkowe pieniądze. Nie wzięła też nigdy pieniędzy, które zarobiła inna dziewczyna.

Oskarżona nadto zaznaczyła, że wśród kobiet pracujących dla R. W., nie było takich, które można byłoby określić jako „liderki”. Była R. W., telefonistki (których było więcej niż 5), a potem reszta dziewczyn, które świadczyły odpłatnie usługi seksualne. Nie było wśród dziewczyn liderek ani podziału na zaufane prostytutki i zwykłe prostytutki.

Z wyjaśnień oskarżonej wynikało też, że nie było tak, że w przypadku nieobecności telefonistki, jej obowiązki przejmowała jedna z kobiet obecnych w mieszkaniu. Telefonistka zajmowała się odbieraniem telefonów, ale też każda z dziewczyn odbierała swoje telefony. Telefonistka pomagała innym dziewczynom przy obsłudze telefonów. Telefonistka rozliczała pieniądze, a gdy jej nie było, kobiety same się rozliczały między sobą.

Oskarżona zaznaczyła oprócz tego, że świadcząc odpłatne usługi seksualne, nigdy nie wyjechała poza W. i nie organizowała nikomu wyjazdów w tym celu. Nie podpisywała umowy najmu mieszkania, nie dokonywała przelewów.

Oskarżona podtrzymała wyjaśnienia złożone w toku postępowania przygotowawczego. Sprostowała jednak, że nie było tak, że telefonistkę widziała tylko raz. Telefonistki spotykała o wiele częściej, były one w mieszkaniach, gdzie świadczono odpłatne usługi seksualne.

Wyjaśniła, że R. W. na początku sama przychodziła do mieszkania, by odebrać pieniądze. Często jednak dzwoniła do jednej z dziewczyn, która była w lokalu, by zaniosła jej pieniądze przed budynek. Mieszkanie mieściło się na trzecim piętrze w centrum (...). R. W. często nie miała gdzie zaparkować, więc dzwoniła do jednej z dziewczyn, by przyniosła jej pieniądze do samochodu. Nie miała wybranych dziewczyn do tej funkcji.

Oskarżona podała ponadto, jej ogłoszenia były na portalu R..pl. (...) wiedziała kto dokładnie płacił za ogłoszenia, za wynajem mieszkań.

Ocena

Sąd w całości dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonej K. O.. Okoliczności podawane przez oskarżoną wynikały także z zeznań licznych świadków, a także innych zebranych dowodów. Większość przesłuchanych kobiet wskazywała na to, że oskarżona K. O. zajmowała się jedynie odpłatnym świadczeniem usług seksualnych (E. R. k. 24 tomu 8, I. H. (1) tom 15 k. 27, E. K. (4) - tom 2 k. 31, K. M. (1) - k. 25 tom 7, E. K. (2) - tom 4 k. 74- E. K. (1) tom V k. 813, A. G. tom V k. 838, S. T. tom V k. 842, K. L. (1) tom VII k. 1313, B. C. tom V k. 818, M. F. tom XI k. 1745, P. J. (1) tom IV k. 794, a także oskarżone A. K. (1) i A. M. (2)). Fakt zanoszenia pieniędzy przez oskarżoną R. W. przed blok potwierdziła świadek A. K. (2) (tom 16 k. 12, 14), a świadek O. D., że oskarżona czasem odbierała telefony od klientów (tom VII k. 1308) Z powyższego wynikało, że oskarżona K. O. poza przekazywaniem pieniędzy oskarżonej R. W. i odbieraniem telefonów od klientów nie wykonywała żadnych innych czynności istotnych dla prowadzenia przez oskarżoną R. W. przestępczego procederu. Podkreślić też należało, że za wymienione wyżej czynności oskarżona K. O. nie pobierała żadnego dodatkowego wynagrodzenia, a czynności te były czysto techniczne i były wykonywane nie tylko przez oskarżoną ale i przez inne osoby. Sąd dał zatem wiarę wyjaśnieniom oskarżonej, iż nie czerpała ona korzyści majątkowych z prostytucji innych kobiet i nie uczestniczyła w zorganizowanej grupie przestępczej, kierowanej przez oskarżoną R. W..

Oskarżona W. K. w toku postępowania przygotowawczego w dniu 27 stycznia 2019 r. (k. 41-46 tomu 14) nie przyznała się do popełnienia zarzucanych jej czynów.

Wyjaśniła, że znalazła ogłoszenie w Internecie o pracy prostytutki i zaczęła świadczyć odpłatne usługi seksualne w mieszkaniu przy ul. (...) we W.. Przez inne dziewczyny została poinstruowana o panujących zasadach. Usługa kosztowała 200 zł. Była prowadzona lista, na którą trzeba było wpisać kwotę i godzinę rozpoczęcia pracy. Pod koniec pracy było dokonywane rozliczenie. Połowa zarobionej kwoty była przeznaczona dla oskarżonej a druga połowa pozostawała w mieszkaniu dla R. W.. Oskarżona nie wiedziała, w jaki sposób R. W. odbierała te pieniądze, były one pozostawiane w piekarniku. Grafik pracy był ustalany przez R. W.. Klienci dzwonili pod numery telefonów umieszczonych na ogłoszeniach w Internecie. Telefony leżały w kuchni na stole i były odbierane przez wszystkie dziewczyny.

Oskarżona wyjaśniła, że razem z innymi dziewczynami była na wyjeździe do B., gdzie świadczyła odpłatne usługi seksualne. Usługa kosztowała 150 zł. Oskarżona na polecenie R. W., na koniec dniówki rozliczała wszystkie pieniądze. Połowa była przeznaczona dla kobiet, a drugą połowę oskarżona wpłacała na poczcie w B. na rachunek bankowy podany przez R. W.. Mieszkanie w B. było wynajęte przez R. W. na fikcyjne dane. Koszty najmu w połowie pokrywała R. W., a w pozostałej części kobiety, które świadczyły w nim usługi seksualne. Oskarżona pozostawała w stałym kontakcie telefonicznym z R. W.. Codziennie zdawała telefonicznie raport ekonomiczny osobie, która dzwoniła do niej z W.. Wcześniej zajmowała się rozliczeniami na podobnym wyjeździe w K.. Oskarżona uczestniczyła też w wyjeździe do T.. Słyszała o wyjeździe do R..

Oskarżona wyjaśniła, że świadczyła nadto odpłatne usługi seksualne, jeżdżąc do klientów do domu lub do hotelu. Stawka wynosiła wówczas 300 zł plus opłata za taksówkę. Z tak zarobionych pieniędzy również połowę oddawała R. W..

Oskarżona wiedziała ze słyszenia, że funkcjonowało nadto mieszkanie przy ul. (...) we W., w którym funkcjonowała agencja towarzyska podległa R. W..

Oskarżona zaznaczyła, że nigdy nie słyszała takiego określenia jak „liderka”. Nigdy nie czerpała korzyści majątkowych z prostytucji innych osób. Za przekazywanie pieniędzy przelewem nigdy nie otrzymywała żadnego wynagrodzenia.

W dniu 19 sierpnia 2019 r. (k. 109-109 tomu 14) oskarżona nie przyznała się do popełnienia zarzucanych jej czynów. Odmówiła składania wyjaśnień i udzielenia odpowiedzi na pytania. Podtrzymała wcześniej złożone wyjaśnienia.

W dniu 10 grudnia 2019 r. (k. 118-119 tomu 14) oskarżona nie przyznała się do popełnienia zarzucanych jej czynów. Odmówiła składania wyjaśnień i udzielenia odpowiedzi na pytania. Podtrzymała wcześniej złożone wyjaśnienia.

Na rozprawie (k. 4134-4135) oskarżona W. K. nie przyznała się do popełnienia zarzucanych jej czynów. Wyjaśniła, że nie była liderką w zorganizowanej grupie przestępczej i nie odnosiła korzyści materialnych z prostytucji innych osób. Ponadto oskarżona podtrzymała wyjaśnienia złożone w toku postępowania przygotowawczego. Wskazała też, że na portalu R..pl miała dużo ogłoszeń, było tam 30, może 50 zdjęć. Koszt jednego zdjęcia to 50 zł na miesiąc. Inne dziewczyny też miały dużo zdjęć na tym portalu.

Ocena

Sąd w całości dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonej W. K.. Oskarżona w sposób szczery i spontaniczny zrelacjonowała swój sposób funkcjonowania w czasie zatrudnienia u oskarżonej R. W.. Przyznała, że dokonywała przelewów pieniężnych na konta wskazane przez R. W., a nadto odbierała telefony od klientów. Wyjaśnienia oskarżonej korespondowały z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym. Kobiety przesłuchane w niniejszej sprawie wskazywały, że oskarżona W. K. trudniła się prostytucją i w tym celu uczestniczyła w wyjazdach poza W. (E. K. (3) -k. 4350 tomu XXIII, E. R. - k. 24 tomu 8, A. P. (1) - tom 13 k. 26, 28, E. K. (2) - tom 4 k. 72,75, S. O. –tom XXIII k. 4300, A. G. tom V k. 838, P. J. (1) tom IV k. 795, A. M. (1) tom V k. 825, J. M. tom XIV k. 2751). Zgromadzony materiał dowodowy nie wykazał by oskarżona W. K. wśród kobiet zatrudnionych u oskarżonej R. W. pełniła szczególnie ważną rolę. Wykonywane przez nią czynności w postaci odbierania telefonów, czy dokonywania przelewów pieniędzy, były czynnościami czysto technicznymi, za które oskarżona nie pobierała wynagrodzenia. Czynności te były wykonywane też przez inne osoby. Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonej, iż nie czerpała korzyści majątkowych z prostytucji innych kobiet, nie była też członkiem zorganizowanej grupy przestępczej, kierowanej przez oskarżoną R. W..

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Zeznania świadków: B. R. k. 2833, 4384, k. 1738-1740; V. D. k. 516-518; U. T. k. 784-786; Inny Mazurek k. 800-801; O. I. 803-804; M. D. k. 806-807; P. B. (1) k. 1295-1297; P. L. k. 1319-1321; H. P. k. 1533-1535; A. Z. k.1546-1548; K. K. (4) k. 1559-1560; A. O. k. 1748-1750; D. J. k. 1795-1797; A. W. k. 2063-2065; M. S. (2) k. 2067-2069; M. T. k. 2071-2073; P. B. (2) k. 2139-2140; P. B. (2) k. 2164; J. S. (1) k. 2195-2196; L. L. (3) k. 2218; P. P. k. 2220; M. P. (1) k. 2222-2223; A. K. (5) k. 2225-2226; G. W. k. 2231-2232; A. O. k. 2238-2239; M. P. (2) k. 2241; J. S. (1) k. 2244; D. S. k. 2289-2290; M. K. (3) k. 2757-2759; G. P. k. 2761-2763; A. Ł. k. 2770-2772; K. M. (2) (...)- (...); J. S. (2) k. 2885-2886; M. Z. k. 2888-2889; M. W. k. 2895-2898; K. M. (3) k. 2908-2909; A. S. (3) k. 2913-2914; M. K. (2) k. 1541-1544, 4329-4330

- Sąd pominął przy ustalaniu stanu faktycznego zeznania wymienionych świadków, gdyż nie mieli oni wiedzy na temat okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Punkt I cz. dyspozytywnej

R. W.

Punkt IV cz. dyspozytywnej

R. W.

Punkt VII cz. dyspozytywnej

A. M. (2)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

- Dyspozycję art. 204 § 2 k.k. wypełnia ten, kto czerpie korzyści majątkowe z uprawiania prostytucji przez inną osobę (tzw. sutenerstwo)

Przepisy art. 204 k.k. chronią obyczajność w sferze seksualnej, która się sprzeciwia wszelkim formom eksploatacji prostytucji przez inne osoby w drodze czerpania korzyści majątkowych z jej uprawiania. Sutenerstwo może polegać na „czystym” pasożytowaniu na pracy określonej prostytutki lub określonych prostytutek w postaci życia na ich koszt lub odbierania im części zarobionych pieniędzy albo na świadczeniu pewnych usług na ich rzecz w zamian za otrzymywane korzyści majątkowe, co do zasady niewspółmiernie wysokie do wartości świadczonych usług z własnej strony (np. w postaci ochrony). Przestępstwo sutenerstwa należy do przestępstw materialnych. Jego skutkiem jest czerpanie korzyści majątkowych, co oznacza, że przestępstwo to jest dokonane dopiero wówczas, gdy sprawca uzyskał takie korzyści (dla siebie lub kogo innego – zob. art. 115 § 4 k.k. i wyrok SA we Wrocławiu z 16.02.2012 r., II AKa 15/12, LEX nr 1120035). Użyte w art. 204 § 2 k.k. znamię czynnościowo – skutkowe w postaci „czerpania” korzyści majątkowych (znamię korzyści jest w § 2 też użyte w liczbie mnogiej, a nie pojedynczej) wskazuje, że przestępstwo sutenerstwa ma charakter wieloczynowy i nie stanowi wyczerpania jego znamion jednokrotne uzyskanie korzyści majątkowej z cudzego procederu prostytucyjnego (por. w tej kwestii wyrok SN z 5.02.2009 r., II KK 251/08 oraz wyrok SA w Rzeszowie z 14.02.2013 r., II AKa 115/12, LEX nr 1289560). Sutenerstwo jest występkiem umyślnym, ale nie kierunkowym. Osiąganie korzyści przez sutenera nie musi być celem jego działalności, a korzyści mogą mu być udzielane mniej lub bardziej dobrowolnie. Może być ono popełnione z zamiarem zarówno bezpośrednim, jak i ewentualnym. Wszystkie typy przestępstw i ich odmiany ujęte w art. 204 k.k. są przestępstwami powszechnymi (ogólnosprawczymi), których sprawcą może być każdy człowiek. (por. Konarska – Wrzosek Violetta, red. Kodeks karny. Komentarz – wyd. III – LEX)

W niniejszej sprawie nie ulegało wątpliwości, że oskarżona R. W. swoim zachowaniem, podejmowanym w okresie nie później niż od drugiej połowy 2013 r. do trzeciego kwartału 2015 r., wyczerpała znamiona czynu zabronionego z art. 204 § 2 k.k. (czyn przypisany w punkcie I cz. dyspozytywnej wyroku). Oskarżona w wymienionym czasie czerpała dla siebie korzyści majątkowe z uprawiania prostytucji przez inne kobiety (między innymi wymienione w zarzucie). Pobierała od tych kobiet pieniądze w jednorazowej kwocie nie mniejszej niż 75 zł i nie większej niż 250 zł, stanowiącej połowę należności uzyskanej od jednego klienta, w zamian za świadczenie usług seksualnej. Sąd wyeliminował z opisu czynu przypisanego oskarżonej R. W. to, że oskarżona „osiągnęła korzyść majątkową w kwocie nie mniejszej niż 589 800 zł”. Sąd ustalił natomiast, że oskarżona osiągnęła korzyść majątkową znacznej wartości (200 000 zł) Dokładne określenie wysokości korzyści majątkowej osiągniętej w wyniku przestępstwa, było w ocenie Sądu niemożliwe. Nie można było bowiem szczegółowo, precyzyjnie ustalić ile kobiet w wymienionym wyżej okresie czasu było zatrudnionych przez oskarżoną w charakterze prostytutek, ilu dokładnie klientów obsłużyły i jaką opłatę od nich pobrały. W tej sytuacji zdaniem Sądu, mając na uwadze zeznania świadków i wyjaśnienia oskarżonych, należało przyjąć, że oskarżona na pewno uzyskała kwotę 200 000 zł.

Dyspozycję art. 204 § 2 k.k. oskarżona R. W. wypełniła także swoim postępowaniem podejmowanym w okresie od nie później niż od miesiąca stycznia 2016 roku do dnia 26 stycznia 2019 r. (czyn przypisany w punkcie IV cz. dyspozytywnej wyroku) Oskarżona w okresie tym czerpała, zarówno dla siebie, jak i dla innych członków grupy przestępczej, korzyści majątkowe z uprawiania prostytucji przez inne kobiety (w tym wymienione w zarzucie), które świadczyły odpłatne usługi seksualne na terenie W., a także innych miast P.. Oskarżona pobierała od wymienionych kobiet pieniądze w jednorazowej kwocie nie mniejszej niż 75 zł i nie większej niż 250 zł, stanowiącej połowę należności uzyskanej od jednego klienta w zamian za świadczenie usługi seksualnej. Oskarżona z popełnienia przestępstwa uczyniła sobie stałe źródło dochodu, a nadto działała tu w ramach kierowanej przez siebie zorganizowanej grupy przestępczej, dlatego też jej postępowanie należało nadto kwalifikować z art. 65 § 1 k.k. Sąd wyeliminował z opisu czynu to, że oskarżona „osiągnęła korzyść majątkową w kwocie nie mniejszej niż 1 696 500 zł”. Ustalił natomiast, że osiągnęła korzyść majątkową wielkiej wartości (1000 000 zł) Dokładne określenie wysokości korzyści majątkowej osiągniętej w wyniku przestępstwa, było w ocenie Sądu niemożliwe. Nie można było bowiem szczegółowo, precyzyjnie ustalić ile kobiet w wymienionym wyżej okresie czasu było zatrudnionych przez oskarżoną w charakterze prostytutek, ilu dokładnie klientów obsłużyły i jaką opłatę od nich pobrały. W tej sytuacji zdaniem Sądu, mając na uwadze zeznania świadków i wyjaśnienia oskarżonych, należało przyjąć, że oskarżona na pewno dziennie uzyskała kwotę 1000 zł. Zatem w okresie trzech lat z pewnością z popełnionego przestępstwa uzyskała kwotę 1000 000 zł.

Zachowanie Oskarżonej A. M. (2), które podejmowała w okresie od nieustalonego bliżej dnia lipca 2018 roku do bliżej nieustalonego dnia miesiąca grudnia 2018 r. również wyczerpało znamiona czynu zabronionego z art. 204 § 2 k.k. Oskarżona w wymienionym czasie była zatrudniona u oskarżonej R. W. w charakterze tzw. telefonistki. Wykonując to zajęcie otrzymywała wynagrodzenie, które było finansowane ze środków pochodzących z prostytucji innych kobiet, w tym wymienionych w zarzucie (punkt VII cz. wstępnej wyroku). Oskarżona czerpała zatem dla siebie korzyści majątkowe z uprawiania prostytucji przez inne osoby. Ponadto pobierała pieniądze od wymienionych kobiet, które miały stanowić udział oskarżonej R. W. od każdej wykonanej usługi seksualnej. Następnie oskarżona A. M. (2) pieniądze te przekazywała oskarżonej R. W.. Oskarżona z popełnienia przestępstwa uczyniła sobie stałe źródło dochodu, a nadto działała tu w ramach kierowanej przez oskarżoną R. W. zorganizowanej grupy przestępczej, dlatego też jej postępowanie należało nadto kwalifikować z art. 65 § 1 k.k. Sąd wyeliminował z opisu czynu to, że oskarżona „osiągnęła korzyść majątkową w kwocie nie mniejszej niż 13 500 zł”. Z wyjaśnień oskarżonej wynikało, że w charakterze telefonistki pracowała przez trzy dni w tygodniu i za dzień pracy otrzymywała wynagrodzenie w kwocie 180 zł. Oskarżona była zatrudniona u R. W. w okresie od nieustalonego bliżej dnia miesiąca lipca 2018 roku do bliżej nieustalonego dnia miesiąca grudnia 2018 roku. Na korzyść oskarżonej należało przyjąć, że pracowała jako telefonistka przez okres pełnych czterech miesięcy. Oskarżona zatem przepracowała łącznie 48 dni (4 miesiące razy 4 tygodnie razy 3 dni). Łącznie przez okres 48 dni uzyskała zatem kwotę 8 640 zł (48 razy 180 zł).

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.4. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Punkt III cz. dyspozytywnej

R. W.

Punkt VI cz. dyspozytywnej

A. M. (2)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

- Dyspozycję art. 258 § 1 k.k. wypełnia ten, kto bierze udział w zorganizowanej grupie albo związku mających na celu popełnienie przestępstwa lub przestępstwa skarbowego. Z kolei czynu zabronionego z art. 258 § 3 k.k. dopuszcza się ten, kto grupę albo związek określone w § 1 w tym mające charakter zbrojny zakłada lub taką grupą albo związkiem kieruje.

Przedmiotem ochrony są tu porządek publiczny, bezpieczeństwo państwa i obywateli, ponieważ tworzenie zorganizowanych grup i związków przestępnych stanowi dla tych dóbr poważne zagrożenie. Zorganizowaną grupę przestępczą tworzą co najmniej trzy osoby, których celem jest popełnienie określonych przestępstw lub też ogólnie popełnianie przestępstw o luźnym związku, m. in. bez stałych ról, w każdym razie określenie ról poszczególnych członków musi charakteryzować się wyższym stopniem konkretyzacji niż przy zwykłym współsprawstwie (por. wyrok SA w Poznaniu z 25.03.1999 r., II AKa 45/99, OSA 2000/2, poz. 15). Zorganizowana grupa przestępcza to ugrupowanie składające się z co najmniej trzech osób, posiadające trwałą strukturę pionową (z wyodrębnionym ośrodkiem decyzyjnym) albo poziomą (bez wyodrębnienia ośrodka decyzyjnego), wykazujące odrębności od zasad przyjętych w danym społeczeństwie i nie identyfikujące się z nimi, o więziach psychologicznych łączących poszczególne jednostki, świadomie zmierzające do realizacji zamierzonego celu jakim jest popełnienie czynu zabronionego (Marciniak, „Zorganizowana” s. 112) Do przypisania przestępstwa z art. 258 § 1 k.k. nie jest konieczna wiedza o szczegółach organizacji grupy, znajomość wszystkich osób ją tworzących, mechanizmów funkcjonowania. Wystarczy tylko gotowość sprawcy do spełnienia zadań służących tej grupie (wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku 23.11.2017 r., II AKa 173/17, LEX nr 2437818) Zorganizowana grupa przestępcza może funkcjonować bez wewnętrznej struktury organizacyjnej i nie jest wymagany jej niezmienny skład. Może funkcjonować na zasadzie dobrowolnego udziału w niej członków, musi przy tym łączyć ich chęć popełnienia przestępstw jak i gotowość do takich działań na rzecz grupy (por wyrok SA w Poznaniu z 12.11.2020 r., II AKa 217/18, LEX nr 3104650) Udział w zorganizowanej grupie przestępczej, mającej na celu popełnienie przestępstwa, jest przestępstwem formalnym. Do wypełnienia znamion tego typu przestępstwa wystarcza sama bierna przynależność bez popełnienia innych czynów zabronionych (por. postanowienie SN z dnia 24.11.2015 r., IV KK 364/15, LEX nr 1955514) Czynność sprawcza typu kwalifikowanego, określonego w art. 258 § 3 k.k., polega między innymi na kierowaniu zorganizowaną grupą przestępczą. „Kierowanie” to pełnienie funkcji władczych w związku lub grupie, wydawanie wiążących poleceń ich członkom. Wszystkie przestępstwa określone w art. 258 § 1 – 4 k.k. mają charakter powszechny. Przestępstwa te mogą być popełnione jedynie umyślnie, przy czym w przypadku art. 258 § 3 k.k. w grę wchodzi jedynie zamiar bezpośredni. (por. Mozgawa Marek red. Kodeks karny. Komentarz aktualizowany – LEX).

W świetle całokształtu okoliczności ujawnionych w niniejszej sprawie nie ulegało wątpliwości, że oskarżona R. W. w okresie od nieustalonego bliżej dnia, nie później niż od miesiąca stycznia 2016 roku do dnia 26 stycznia 2019 roku, kierowała zorganizowaną grupą przestępczą. Grupa ta miała na celu popełnianie przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności. Chodziło o czerpanie korzyści majątkowych z uprawiania prostytucji przez inne kobiety. Oskarżona w wymienionym okresie organizowała, nadzorowała i prowadziła agencje towarzyskie na terenie W. oraz innych miast P., w tym w R., B., L.. Oskarżona za pośrednictwem internetowego portalu erotycznego R..pl werbowała kobiety do pracy w charakterze prostytutek, a także telefonistek. Portal ten służył również do pozyskiwania klientów. Na tym portalu oskarżona umieszczała ogłoszenia o oferowanych usługach seksualnych i ogłoszenia te opłacała. To oskarżona wyszukiwała do wynajęcia lokale mieszkalne, w których świadczone były usługi seksualne przez zatrudnione przez nią kobiety i lokale te opłacała. Sprawowała nadzór nad prowadzonymi agencjami poprzez monitoring, ciągły kontakt telefoniczny, a także poprzez zatrudnianie w tym celu tzw. telefonistek. To oskarżona dyktowała warunki rozliczeń z kobietami trudniącymi się nierządem oraz ustalała stawki za świadczone usługi seksualne. Oskarżona ustalała też grafiki pracy prostytutek, by zapewnić stałą obsługę klientów. Wreszcie oskarżona R. W. była też osobą, która w największym stopniu korzystała z przestępczego procederu, uzyskując z tej działalności bardzo wysokie dochody. Materiał dowodowy wskazywał na to, że oskarżona była osobą, która decydowała o wszystkich sprawach grupy i z całą konsekwencją egzekwowała ustalone przez siebie zasady. Oskarżona stała na szczycie stworzonej przez nią organizacji, drugi natomiast jej szczebel stanowiły tzw. telefonistki, które sprawowały techniczną obsługę agencji i również czerpały korzyści majątkowe z prostytucji innych kobiet.

Do wymienionych telefonistek należała oskarżona A. M. (2). Oskarżona ta w okresie od nieustalonego bliżej dnia miesiąca lipca 2018 r. do bliżej nieustalonego dnia grudnia 2018 roku, będąc zatrudniona jako tzw. telefonistka, brała udział w zorganizowanej grupie przestępczej, kierowanej przez oskarżoną R. W.. Oskarżona pełniąc funkcję telefonistki, przebywała wraz z innymi kobietami w lokalach, w których świadczone były usługi seksualne, odbierała telefony komórkowe, przypisane do poszczególnych anonsów erotycznych umieszczonych na portalu R..pl, umawiała na spotkanie klientów z poszczególnymi kobietami, świadczącymi odpłatne usługi seksualne, wskazywała lokal, w którym usługa miała być wyświadczona, podawała również cenę takiej usługi. Ponadto oskarżona A. M. (2) pilnowała grafiku świadczonych usług seksualnych oraz tzw. porządku w lokalu. Prowadziła rozliczenia finansowe i część pieniędzy uzyskanych z uprawiania prostytucji przez inne kobiety, przekazywała oskarżone R. W.. W ramach przestępczego procederu, pozostawała w łączności telefonicznej z oskarżoną R. W. oraz z innymi osobami. Oskarżona A. M. (2) w zamian za wykonywanie wyżej wymienionych czynności, otrzymywała wynagrodzenie, które pochodziło ze środków uzyskiwanych przez kobiety zajmujące się prostytucją.

Powyższe wskazywało jednoznacznie na to, że oskarżona R. W. wypełniła znamiona przestępstwa z art. 258 § 3 k.k., a oskarżona A. M. (2) – z art. 258 § 1 k.k. Wskazać w tym miejscu też należało, że z opisu czynów przypisanych oskarżonym R. W. i A. M. (2) Sąd wyeliminował sformułowania, z których wynikało, że w zorganizowanej grupie przestępczej miały uczestniczyć także oskarżone S. Ś. (1), K. O., A. K. (1) i W. K.. W ocenie Sądu wymienionych oskarżonych nie można było uznać za członków wymienionej wyżej zorganizowanej grupy przestępczej.

☐

3.6. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.7. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.8. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.9. Uniewinnienie

Punkt IX cz. dyspozytywnej

S. Ś. (1), K. O., A. K. (1), W. K.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Oskarżonym zarzucono, że w różnych okresach czasu, wraz z innymi osobami, brały udział w zorganizowanej grupie przestępczej, kierowanej przez oskarżoną R. W., mającej na celu popełnianie przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności, a polegających na odpłatnym świadczeniu usług seksualnych i czerpaniu z tego procederu korzyści majątkowych, w ten sposób, że pełniąc funkcję tzw. „liderek”, przebywając wraz z innymi kobietami w lokalach, w których świadczone były usługi seksualne, prowadziły w formie papierowej grafik świadczonych usług seksualnych oraz rozliczeń finansowych, nadzorowały pracę kobiet świadczących usługi seksualne, a nadto przekazywały część uzyskanych z uprawiania prostytucji pieniędzy oskarżonej R. W. oraz utrzymywały bieżącą łączność telefoniczną z pozostałymi członkami grupy, uzgadniając z nimi poszczególne etapy przestępczego procederu i pozostając w ciągłej gotowości do popełniania przestępstw.

W ocenie Sądu, zgromadzony materiał dowodowy nie potwierdzał jednak tego, by oskarżone S. Ś. (1), K. O., A. K. (1) i W. K., faktycznie były członkami zorganizowanej grupy przestępczej, kierowanej przez oskarżoną R. W.. Wymienione oskarżone rzeczywiście z racji tego, że były zatrudnione w charakterze prostytutek u oskarżonej R. W. przez dłuższy czas, były przez nią darzone wyższym zaufaniem niż inne kobiety. Jednak ani pozycja ani rola każdej ze wskazanych oskarżonych, nie powodowała tego, by kobietom tym można było przypisać uczestnictwo w wymienionej grupie przestępczej.

W pierwszej kolejności wskazać należało, że w strukturach grupy kierowanej przez oskarżoną R. W. nie było grupy, którą można byłoby określić mianem „liderek”. Charakterystyczne było to, że zdecydowana większość przesłuchanych w niniejszej sprawie kobiet, czy to w charakterze świadków, czy też oskarżonych, zaprzeczyła temu, by w agencjach towarzyskich, w których przyszło im świadczyć odpłatne usługi seksualne, były osoby, pełniące funkcję liderek. Kobiety podkreślały, że na szczycie organizacji była oskarżona R. W., dalej były tzw. telefonistki, a na końcu znajdowały się kobiety zatrudnione jako prostytutki. Kobiety, które w toku postępowania przygotowawczego posłużyły się określeniem „liderka”, na rozprawie wycofywały się z takiego nazewnictwa, lub też zaznaczały, że w rzeczywistości status wszystkich pracujących dla R. W. kobiet był taki sam, przy czym niektóre z racji stażu wykonywały niektóre techniczne czynności dla wymienionej oskarżonej. Czynności te sprowadzały się do przekazywania oskarżonej R. W. przeznaczonej dla niej części pieniędzy, w razie możliwości odbierania telefonów od klientów, niektóre oskarżone dokonały też płatności na wskazane przez oskarżoną R. W. konta bankowe, robiły przekazy pocztowe.

Zgromadzony materiał dowodowy nie potwierdził natomiast tego, by wymienione oskarżone prowadziły w formie papierowej grafik świadczonych usług seksualnych. To kiedy dana kobieta wykonywała odpłatne usługi seksualne, wynikało z jej uzgodnień dokonanych z oskarżoną R. W., która czuwała nad tym, by prowadzone przez nią agencje towarzyskie, były należycie obsadzone. Wymienione oskarżone nie dokonywały też z nadania R. W. rozliczeń finansowych. Na koniec dnia w lokalach, w których nie było telefonistki, wszystkie kobiety wspólnie rozliczały zebraną pulę pieniędzy i rozdzielały je według zasad ustalonych przez R. W., tj. połowę stawki od każdego klienta przeznaczały dla niej, a druga połowa była wypłacana kobiecie, która obsłużyła daną liczbę klientów. Zdarzało się tak, że to jedna z oskarżonych fizycznie wydawała pieniądze, ale nie była to jej wyznaczona rola i robiły to też inne kobiety. Żadna z oskarżonych nie nadzorowała też pracy innych kobiet, które razem z nią przebywały w lokalu. Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego trudno było też dopatrzyć się tego, by – jak to wskazano w zarzutach - oskarżone S. Ś. (1), K. O., A. K. (1), W. K. uzgadniały z innymi członkami grupy poszczególne etapy przestępczego procederu oraz pozostawały w ciągłej gotowości do popełniania przestępstw.

W tym miejscu podkreślić należało, że wymienione wyżej czynności, których faktycznie oskarżone dokonywały, tj. przekazywanie oskarżonej R. W. pieniędzy, odbieranie telefonów, wpłata środków na rachunki wskazane przez oskarżoną, nie miały szczególnego charakteru, nie wiązały się ze specjalną rolą oskarżonych. Były to czynności czysto techniczne. Oskarżone zanosiły R. W. przeznaczone dla niej pieniądze pod blok. Robiły to na jej prośbę, przy czym R. W. polecała przynieść pieniądze tej kobiecie, która akurat była w mieszkaniu i mogła to zrobić. Podobnie czynnością czysto techniczną było dokonywanie przelewów i przekazów pocztowych. Odbieranie telefonów od klientów nie było natomiast w ogóle żadnym szczególnym zajęciem. Telefonów było nieraz bardzo dużo i były one odbierane praktycznie przez wszystkie kobiety, które były zatrudniane przez oskarżoną R. W.. Generalnie była to funkcja telefonistki, ale gdy jej nie było, lub gdy telefonów było zbyt dużo, były one odbierane przez tę kobietę, która miała w danym momencie taką możliwość.

To co było bardzo istotne dla rozstrzygnięcia o odpowiedzialności karnej oskarżonych, to fakt, iż za wykonywanie wyżej wymienionych czynności technicznych, nie pobierały one od oskarżonej R. W., żadnego wynagrodzenia. Nie można było zatem przypisać oskarżonym tego, iż czerpały korzyści majątkowe z prostytucji innych kobiet. Wymienione wyżej oskarżone otrzymywały w rzeczywistości tylko połowę stawki, którą uzyskały za wyświadczenie odpłatnej usługi seksualnej. Uzyskiwały zatem korzyści finansowe jedynie z uprawiania prostytucji przez siebie. Nie miały żadnych dochodów z nierządu innych kobiet. Okoliczność ta świadczyła o tym, że oskarżonym nie można było przypisać wypełnienia znamion przestępstwa z art. 204 § 2 k.k.

Reasumując, w ocenie Sądu, oskarżone S. Ś. (1), K. O., A. K. (1) i W. K., nie były członkami zorganizowanej grupy przestępczej, kierowanej przez oskarżoną R. W.. Nie wypełniły zatem dyspozycji art. 258 § 1 k.k. Były one – jak wiele innych kobiet – zatrudnione przez R. W. jako prostytutki, dostarczające jej źródło dochodów. Oskarżone nie czerpały żadnych korzyści majątkowych z uprawiania prostytucji przez inne kobiety, nie popełniły zatem przestępstwa z art. 204 § 2 k.k.

4. KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

R. W.

Punkt I, III, IV, X cz. dyspozyty-wnej wyroku

- Wymierzając oskarżonej R. W. kary pozbawienia wolności za przypisane jej przestępstwa, Sąd baczył, aby ich dolegliwość nie przekraczała stopnia winy oraz społecznej szkodliwości popełnionych przez nią czynów. Sąd uznał, że wymierzone w punkcie I, III i IV części dyspozytywnej wyroku kary pozbawienia wolności będą adekwatne do stopnia zawinienia oraz społecznej szkodliwości czynów oraz uczynią zadość wymaganiom art. 53 § 1 i § 2 k.k. W przekonaniu Sądu kary pozbawienia wolności w orzeczonych wymiarach spełnią stawiane im cele zapobiegawcze i wychowawcze w odniesieniu do oskarżonej. Winny one unaocznić oskarżonej naganność jej zachowania, oraz zapobiec powrotowi do naruszania przez nią porządku prawnego. Natomiast w ramach prewencji ogólnej wymierzone oskarżonej kary z jednej strony powinny odstraszać potencjalnych sprawców tego rodzaju przestępstw, a z drugiej ukazując naganność tego rodzaju zachowań oraz nieuchronność kary, winny pozytywnie kształtować świadomość prawną społeczeństwa.

Sąd kierował się tym by kary odzwierciedlały stopień winy. Oskarżona miała pełną swobodę wyboru i realizacji zachowania zgodnego z prawem. Rozwój intelektualny, emocjonalny i społeczny oskarżonej dawał jej możliwość podjęcia decyzji o zachowaniu zgodnym w prawem. Posiadała możliwość sterowania swoim postępowaniem, dokonywania wyborów pomiędzy zachowaniem pożądanym z ogólnospołecznego punktu widzenia i sprzecznym z modelem poprawnych społecznie relacji międzyludzkich. Mimo tego oskarżona zdecydowała się na podjęcie działań sprzecznych z prawem, karygodnych i społecznie szkodliwych.

Okolicznością obciążającą przy wymiarze kar była duża społeczna szkodliwość czynów popełnionych przez oskarżoną. Czyny te godziły w bardzo istotne dobra prawne, jakimi są porządek publiczny oraz obyczajność w sferze seksualnej, która sprzeciwia się wszelkim formom eksploatacji prostytucji przez inne osoby w drodze czerpania korzyści majątkowych z jej uprawiania. Oskarżona czerpała korzyści majątkowe z uprawiania prostytucji przez inne osoby przez długi okres czasu, tj. od nie później niż od drugiej połowy 2013 roku do nieustalonego bliżej dnia trzeciego kwartału 2015 roku oraz od stycznia 2016 roku do dnia 26 stycznia 2019 roku. Przez drugi z wymienionych okresów, tzn. od stycznia 2016 roku do dnia 26 stycznia 2019 roku korzyści te czerpała w ramach założonej i kierowanej przez siebie zorganizowanej grupy przestępczej. We wskazanym czasie oskarżona w charakterze prostytutek zatrudniała wiele kobiet i uzyskała ze świadczenia przez nie odpłatnych usług seksualnych korzyści majątkowe o znacznej, jak i wielkiej wartości. Proceder, którym zajmowała się oskarżona R. W., był bardzo dobrze zorganizowany. Oskarżona w celu prowadzenia agencji towarzyskich, wynajmowała wiele mieszkań na terenie W.. Ponadto organizowała też wyjazdy zatrudnionych przez nią kobiet do innych miast P., w celach świadczenia przez nie odpłatnych usług seksualnych. Ustalała ceny świadczonych usług, ustalała grafiki pracy. Na późniejszym etapie zatrudniała też telefonistki, które sprawowały nadzór nad funkcjonowaniem lokali. Jej działalność była propagowana w Internecie za pośrednictwem portalu R..pl. Oskarżona sprawowała też ścisłą kontrolę nad zatrudnianymi kobietami. Musiały one zapisywać ilość obsłużonych klientów, wysyłać też w tej kwestii oskarżonej wiadomość SMS. Oskarżona korzystała nadto z monitoringu zainstalowanego w lokalach. Przy wymiarze kar, Sąd miał na uwadze, że w rzeczywistości oskarżona wykorzystywała trudną sytuację życiową zatrudnianych kobiet. Kobiety te wprawdzie dobrowolnie decydowały się na pracę w charakterze prostytutki, ale niejednokrotnie robiły to z uwagi na narastające problemy finansowe, brak możliwości utrzymania rodziny, konieczność spłaty długów. Kobiety nie miały w oskarżonej R. W. wsparcia w przypadku trudnych i nieraz niebezpiecznych sytuacji jakie zdarzały się przy obsłudze klientów. Oskarżona starała się też odsuwać od siebie odpowiedzialność za to, co działo się w lokalach, podsuwając zatrudnianym kobietom umowy podnajmu mieszkań, w których mieściły się agencje towarzyskie. Z przestępczego procederu uczyniła sobie źródło pokaźnych dochodów, które pozwalały jej na prowadzenie wystawnego trybu życia.

Okolicznością łagodzącą było natomiast to, że oskarżona w istocie nie negowała swojego sprawstwa w zakresie zarzucanych jej czynów, nie była też dotychczas karana sądownie. Ważne było też to, że generalnie oskarżona nie wywierała na zatrudniane przez nią kobiety żadnej presji, mogły one w każdej chwili zrezygnować ze świadczenia odpłatnych usług seksualnych pod jej szyldem. Napięcia i nieporozumienia we wzajemnej współpracy zdarzały się incydentalnie. Co do zasady jednak kobiety nie miały zastrzeżeń co do funkcjonowania systemu stworzonego przez oskarżoną R. W.. Godziły się na stawiane przez oskarżoną warunki zatrudnienia.

Z uwagi na to, że oskarżona przypisanych jej przestępstw dopuściła się w celu uzyskania korzyści majątkowej i takie korzyści osiągnęła, Sąd obok kar pozbawienia wolności, wymierzył także oskarżonej kary grzywny. Przy wymiarze kar grzywien, Sąd ustalając wysokość stawki dziennej, wziął pod uwagę dochody oskarżonej, jej warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe.

Na wymiar kar łącznych pozbawienia wolności i grzywny wpłynął charakter związków przedmiotowo podmiotowych oraz związki czasowe pomiędzy przestępstwami, jak również ogólne dyrektywy wymiaru kary, poza okolicznościami, które legły u podstaw wymiaru kar składowych. Dwa z trzech czynów przypisanych oskarżonej R. W. zostały popełnione w tym samych przedziałach czasowych, a trzeci w okresie bezpośrednio wcześniejszym niż wymienione. Wszystkie czyny były związane z łamaniem porządku prawnego w związku z czerpaniem korzyści majątkowych z uprawiania prostytucji przez inne osoby. Jeden z czynów, dotyczący kierowania zorganizowaną grupą przestępczą, nadto godził w dobro prawne, jakim jest porządek publiczny. W związku z tym Sąd wymierzył oskarżonej R. W. karę łączną pozbawienia wolności oraz grzywny na zasadzie asperacji, przy czym bliżej dolnej granicy możliwego ich wymiaru.

A. M. (2)

Punkt VI, VII, XI, XII, XIII, XIV cz. dyspozyty-wnej wyroku

- Wymierzając oskarżonej A. M. (2) kary pozbawienia wolności za przypisane jej przestępstwa, Sąd baczył, aby ich dolegliwość nie przekraczała stopnia winy oraz społecznej szkodliwości popełnionych przez nią czynów. Sąd uznał, że wymierzone w punkcie VI i VII części dyspozytywnej wyroku kary pozbawienia wolności będą adekwatne do stopnia zawinienia oraz społecznej szkodliwości czynów oraz uczynią zadość wymaganiom art. 53 § 1 i § 2 k.k. W przekonaniu Sądu kary pozbawienia wolności w orzeczonych wymiarach spełnią stawiane im cele zapobiegawcze i wychowawcze w odniesieniu do oskarżonej. Winny one unaocznić oskarżonej naganność jej zachowania, oraz zapobiec powrotowi do naruszania przez nią porządku prawnego. Natomiast w ramach prewencji ogólnej wymierzone oskarżonej kary z jednej strony powinny odstraszać potencjalnych sprawców tego rodzaju przestępstw, a z drugiej ukazując naganność tego rodzaju zachowań oraz nieuchronność kary, winny pozytywnie kształtować świadomość prawną społeczeństwa.

Sąd kierował się tym by kary odzwierciedlały stopień winy. Oskarżona miała pełną swobodę wyboru i realizacji zachowania zgodnego z prawem. Jak wynikało z opinii sądowo – psychiatrycznej, rozwój intelektualny, emocjonalny i społeczny oskarżonej dawał jej możliwość podjęcia decyzji o zachowaniu zgodnym w prawem. Posiadała możliwość sterowania swoim postępowaniem, dokonywania wyborów pomiędzy zachowaniem pożądanym z ogólnospołecznego punktu widzenia i sprzecznym z modelem poprawnych społecznie relacji międzyludzkich. Mimo tego oskarżona zdecydowała się na podjęcie działań sprzecznych z prawem, karygodnych i społecznie szkodliwych.

Okolicznością łagodzącą było natomiast to, że oskarżona nie była dotychczas karana sądownie. W rzeczywistości nie negowała swojego sprawstwa w zakresie zarzucanych jej czynów. W strukturach stworzonych przez oskarżoną R. W. uczestniczyła przez stosunkowo krótki, kilkumiesięczny okres czasu, w którym nie uzyskała też bardzo wysokich korzyści majątkowych pochodzących z przestępstwa.

Na wymiar kary łącznej pozbawienia wolności wpłynął charakter związków przedmiotowo podmiotowych oraz związki czasowe pomiędzy przestępstwami, jak również ogólne dyrektywy wymiaru kary, poza okolicznościami, które legły u podstaw wymiaru kar składowych. Obydwa czyny przypisane oskarżonej A. M. (2) zostały popełnione w tym samych przedziałach czasowych. Wszystkie czyny były związane z łamaniem porządku prawnego w związku z czerpaniem korzyści majątkowych z uprawiania prostytucji przez inne osoby. Jeden z czynów, dotyczący uczestniczenia w zorganizowanej grupie przestępczej, godził nadto w dobro prawne, jakim jest porządek publiczny. W związku z tym Sąd wymierzył oskarżonej A. M. (2) karę łączną pozbawienia wolności na zasadzie asperacji, przy czym bliżej dolnej granicy możliwego jej wymiaru.

Sąd mając na uwadze całokształt okoliczności niniejszej sprawy uznał, że oskarżona A. M. (2) zasługiwała na to, by wykonanie orzeczonej wobec niej kary pozbawienia wolności, zostało warunkowo zawieszone. Sąd przyjął bowiem, że prognoza kryminologiczna oskarżonej, która dotychczas nigdy nie była karana sądownie, jest pozytywna. Sąd zawiesił oskarżonej wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres 2 lat próby. W ocenie Sądu jest to okres wystarczający na zapewnienie prewencyjnego oddziaływania na oskarżoną, jak i dla weryfikacji postawionej prognozy kryminologicznej.

Z uwagi na to, że oskarżona popełniła przestępstwa związane z udziałem w zorganizowanej grupie przestępczej oraz z popełnionego przestępstwa uczyniła sobie stałe źródło dochodu, Sąd w oparciu o art. 73 § 2 k.k. zobligowany był oddać oskarżoną w okresie próby pod dozór kuratora sądowego. Ponadto Sąd zobowiązał oskarżoną do podjęcia starań o uzyskanie stałej pracy zarobkowej oraz do informowania kuratora o przebiegu okresu próby.

R. W.

Punkt II, IV cz. dyspozyty-wnej wyroku

- Zgodnie z art. 45 § 1 k.k., jeżeli sprawca osiągnął z popełnienia przestępstwa, chociażby pośrednio, korzyść majątkową niepodlegającą przepadkowi przedmiotów wymienionych w art. 44 § 1 lub 6, sąd orzeka przepadek takiej korzyści albo jej równowartości. Przepadku nie orzeka się w całości lub w części, jeżeli korzyść lub jej równowartość podlega zwrotowi pokrzywdzonemu lub innemu podmiotowi.

Przepis art. 45 § 1 k.k. wyraźnie stanowi, że jeżeli sprawca osiągnął z popełnienia przestępstwa, chociażby pośrednio, korzyść majątkową – co oczywiście musi zostać mu udowodnione albo wynikać z obowiązującego domniemania prawnego, które nie zostało obalone – to sąd ma obowiązek orzec przepadek takiej korzyści lub równowartości (Konarska – Wrzosek Violetta red. Kodeks karny. Komentarz, wyd. III – LEX).

W niniejszej sprawie nie ulegało wątpliwości, że oskarżona R. W. z prowadzonego przez siebie przestępczego procederu, czerpała korzyści majątkowe. W okresach od nieustalonego bliżej czasu, nie później niż od drugiej połowy 2013 r. do nieustalonego bliżej dnia trzeciego kwartału 2015 roku oraz od nieustalonego bliżej dnia, nie później niż od miesiąca stycznia 2016 roku do dnia 26 stycznia 2019 roku, otrzymywała środki pieniężne w wysokości połowy stawki jaka była pobierana przez zatrudniane przez nią kobiety od klienta, któremu świadczona była usługa seksualna. Oczywiste było, że oskarżona w ten sposób uzyskiwała wysokie dochody, ale łączna wysokość tych korzyści była niezwykle trudna do oszacowania. W toku postępowania nie zostały ujawnione dowody w postaci rzetelnych zapisów dotyczących tego, jakie kwoty zostały przekazane oskarżonej R. W.. W materiale dowodowym znajdowały się jedynie szczątkowe notatki na ten temat. Dokładnych ustaleń w tym przedmiocie nie można było też dokonać w oparciu o zeznania świadków, czy wyjaśnienia oskarżonych. Kobiety, które były zatrudnione u oskarżonej R. W. w charakterze prostytutek podawały przybliżone kwoty uzyskanych przez nie dochodów, jak i kwoty pieniędzy przekazanych oskarżonej R. W.. Zaznaczały też, że ruch klientów w agencjach był zróżnicowany – jednego dnia klientów było więcej, innego dnia mniej. Ważne było też to, że zmienna była nadto liczba kobiet, która danego dnia w danym lokalu świadczyła odpłatne usługi seksualne. Nie sposób było zatem dokonać dokładnego wyliczenia kwoty, jaką oskarżona R. W. uzyskała w wyniku przestępczego procederu. W tej sytuacji, zdaniem Sądu, należało orzec o przepadku korzyści majątkowej w kwocie minimalnej, jaką oskarżona z pewnością uzyskała z popełnionych przestępstw. Sąd w oparciu o zeznania świadków i wyjaśnienia oskarżonych przyjął, że oskarżona R. W. w związku z popełnieniem czynu przypisanego w punkcie I części dyspozytywnej wyroku, na pewno osiągnęła korzyść majątkową znacznej wartości, tj. 200 000 zł, a w związku z popełnieniem czynu przypisanego w punkcie IV części dyspozytywnej wyroku, korzyść majątkową wielkiej wartości, tj. 1000 000 zł. Wobec tego Sąd orzekł wobec oskarżonej R. W. o przepadku na rzecz Skarbu Państwa korzyści majątkowych we wskazanych kwotach.

Przy ustalaniu wysokości korzyści majątkowych, podlegających przepadkowi, Sąd nie uwzględnił okoliczności, iż oskarżona R. W. ponosiła koszty prowadzonej przestępczej działalności w postaci zwłaszcza opłat za wynajem lokali, w których mieściły się agencje towarzyskie oraz opłat za ogłoszenia erotyczne na portalu internetowym. W toku postępowania obrona podkreślała, że koszty te były wysokie i zmniejszały faktyczne dochody oskarżonej z popełnianego przestępstwa. W doktrynie i orzecznictwie wskazuje się, że nie należy utożsamiać korzyści pochodzącej z przestępstwa jedynie z zyskiem „netto”, dochodem osiągniętym przez sprawcę. Nieuprawnione są zatem próby umniejszenia korzyści poprzez potrącenie wydatków jako kosztów, które poniósł sprawca, aby osiągnąć przychód z przestępstwa (por. Giezek Jacek, red. Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz – LEX). Korzyść to przychód pieniężny lub cała wartość mienia uzyskanego z przestępstwa. Nie uwzględnia się tu wydatków związanych z uzyskaniem tego rodzaju korzyści. Innymi słowy, korzyść nie może być rozumiana tyko jako osiągnięty zysk, czyli nadwyżka wpływów nad wydatkami. Nie stosuje się tu bowiem kryteriów analogicznych do działalności gospodarczej, gdyż mamy tu do czynienia z działalnością bezprawną, do której tego rodzaju kryteria nie mogą mieć zastosowania (wyrok SA we Wrocławiu z 14.03.2013 r., II AKa 58/13, LEX nr 1313472).

Sąd na podstawie art. 45 § 1 k.k., za czyn opisany w punkcie VII części dyspozytywnej wyroku orzekł od oskarżonej A. M. (2) na rzecz Skarbu Państwa przepadek korzyści majątkowej osiągniętej z przestępstwa w kwocie 8 640 zł. Z wyjaśnień oskarżonej wynikało, że w charakterze telefonistki pracowała przez trzy dni w tygodniu i za dzień pracy otrzymywała wynagrodzenie w kwocie 180 zł. Oskarżona była zatrudniona u R. W. w okresie od nieustalonego bliżej dnia miesiąca lipca 2018 roku do bliżej nieustalonego dnia miesiąca grudnia 2018 roku. Na korzyść oskarżonej należało przyjąć, że pracowała jako telefonistka przez okres pełnych czterech miesięcy. Oskarżona zatem przepracowała łącznie 48 dni (4 miesiące razy 4 tygodnie razy 3 dni). Łącznie przez okres 48 dni uzyskała zatem kwotę 8 640 zł (48 razy 180 zł).

A. M. (2)

Punkt VIII cz. dyspozyty-wnej wyroku

5. 1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

punkt XV

Sąd na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczył oskarżonym na poczet orzeczonych kar łącznych pozbawienia wolności okresy ich zatrzymań i tymczasowych aresztowań: R. W. od dnia 26 stycznia 2019 r. godzina 23.25 do dnia 15 lipca 2020 r. godzina 13.00, a A. M. (2) od dnia 27 stycznia 2019 r. do dnia 28 stycznia 2019 r.

punkt XVI

Sąd na podstawie art. 44 § 2 k.k. orzekł o przepadku dokumentów prywatnych służących do popełnienia przestępstw na rzecz Skarbu Państwa przez pozostawienie ich w aktach sprawy, a opisanych w wykazach dowodów rzeczowych: I/70/19/P pod pozycją 19; II/71/19/P pod pozycjami 58-59; III/73/19/P pod pozycjami 60-69; IV/74/19/P pod pozycjami 72-76; VII/79/19/P pod pozycją 81; XII/84/19/P pod pozycją 89; XIV/87/19/P pod pozycjami 92-127, 139-144 i 146-150 oraz opisanych pod pozycjami Drz od 686/19 do 690/19 poprzez złożenie ich do akt sprawy.

Punkt XVII

Sąd na podstawie art. 44 § 2 k.k. orzekł o przepadku na rzecz Skarbu Państwa telefonów służących do popełnienia przestępstw, złożonych w składnicy dowodów rzeczowych (...) w R. przez ich zniszczenie, a opisanych w wykazach dowodów rzeczowych pod pozycjami Drz od 524/19 do 541/19, od 599/19 do 636/19, od 675/19 do 680/19, od 713/19 do 714/19.

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7. KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Punkt XVIII

Sąd na podstawie art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze oraz § 4 ust. 3, § 17 i § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu, zasądził od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. R. B. wynagrodzenie za nieopłaconą obronę z urzędu oskarżonej K. O. w kwocie 2804,40 zł brutto, na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. J. B. wynagrodzenie za nieopłaconą obronę z urzędu oskarżonej A. K. (1) w kwocie 2509,20 zł oraz na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. P. C. wynagrodzenie za nieopłaconą obronę z urzędu oskarżonej A. M. (2) w kwocie 2509,20 zł brutto oraz 581,71 zł tytułem zwrotu uzasadnionych wydatków.

Punkt XIX

Sąd na podstawie ar. 627 k.p.k. oraz art. 2 ust. 1 pkt 5 art. 3 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych zasądził od oskarżonej R. W. na rzecz Skarbu Państwa koszty postępowania określając, że ponosi ona je w części ¾ ogółu kosztów i wymierzył jej opłatę w kwocie 18 400 zł.

W oparciu o art. 624 § 1 k.p.k. Sąd zwolnił oskarżoną A. M. (2) od poniesienia kosztów postępowania, zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa. Sąd uznał, że uiszczenie kosztów przez oskarżoną byłoby dla niej zbyt uciążliwe ze względu na sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów.

W oparciu o art. 632 pkt 2 k.p.k., z uwagi na uniewinnienie oskarżonych S. Ś. (1), K. O., A. K. (1) i W. K., Sąd koszty postępowania przypadające na wymienione oskarżone, zaliczył na rachunek Skarbu Państwa.

6. 1Podpis

Sędzia Mariusz Wiązek

III K 144/20

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE