Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 4 listopada 2021 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi Widzewa w Łodzi, Wydział VIII Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Bartek Męcina

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Ewa Ławniczak

po rozpoznaniu w dniu 28 października 2021 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z wniosku T. W. (1)

z udziałem A. K.

o podział majątku wspólnego

p o s t a n a w i a :

1. ustalić, że w skład majątku wspólnego byłych małżonków T. W. (1) i A. K. wchodzi:

a) komplet mebli składający się z szafki pod telewizor, witryny, regału na książki, półki i ławy o wartości 1.150 zł (jeden tysiąc sto pięćdziesiąt złotych),

b) komplet mebli składający się z szafki pod telewizor, witryny, regału na książki, półki i ławy o wartości 1.300 zł (jeden tysiąc trzysta złotych),

c) łóżko tapczan o wartości 200 zł (dwieście złotych),

d) euro kuchnia składającą się z 5 szafek wiszących, 6 stojących i zabudowy lodówki o wartości 2.000 zł (dwa tysiące złotych),

e) komplet sypialniany składający się z podwójnego łóżka, 2 szafek nocnych, komody, szafy, taboretu i toaletki o wartości 4.000 zł (cztery tysiące złotych),

f) szafka i komoda w garderobie o wartości 400 zł (czterysta złotych),

g) lodówka marki W. o wartości 700 zł (siedemset złotych),

h) piecyk elektryczny o wartości 600 zł (sześćset złotych),

i) mikrofala o wartości 500 zł (pięćset złotych),

j) zmywarka o wartości 600 zł (sześćset złotych),

k) płyta gazowa o wartości 400 zł (czterysta złotych),

l) okap o wartości 400 zł (czterysta złotych),

m) zlewozmywak o wartości 140 zł (sto czterdzieści złotych),

n) zamrażarka marki Z. o wartości 200 zł (dwieście złotych),

o) pralka marki W. o wartości 500 zł (pięćset złotych),

p) 4 dywany i 3 dywaniki o wartości 350 zł (trzysta pięćdziesiąt złotych),

q) krajalnica, frytkownica i czajnik o łącznej o wartości 120 zł (sto dwadzieścia złotych),

r) robot kuchenny marki Z. o wartości 300 zł (trzysta złotych),

s) serwis obiadowy o wartości 450 zł (czterysta pięćdziesiąt złotych),

t) serwis do kawy o wartości 90 zł (dziewięćdziesiąt złotych),

u) sztućce o wartości 400 zł (czterysta złotych),

v) garnki o wartości 120 zł (sto dwadzieścia złotych),

w) żyrandol 6 świecowy, żyrandol 3 świecowy, żyrandol 2 świecowy i żyrandol 1 świecowy łącznej o wartości 610 zł (sześćset dziesięć złotych),

x) notebook A. o wartości 900 zł (dziewięćset złotych),

y) telewizor 48’’ o wartości 1.200 zł (jeden tysiąc dwieście złotych),

z) wyposażenie przedpokoju o wartości 200 zł (dwieście złotych),

aa) 2 stołki barowe typu hoker o wartości 200 zł (dwieście złotych),

bb) odkurzacz o wartości 85 zł (osiemdziesiąt pięć złotych),

cc) żelazko o wartości 50 zł (pięćdziesiąt złotych),

dd) robot kuchenny mniejszy o wartości 100 zł (sto złotych),

ee) laptop nieznanej marki o wartości 200 zł (dwieście złotych),

ff) zestaw kina domowego Y. (...) o wartości 1.500 zł (jeden tysiąc pięćset złotych),

gg) odkurzacz o wartości 85 zł (osiemdziesiąt pięć złotych)

hh) żelazko o wartości 50 zł (pięćdziesiąt złotych),

ii) elektronarzędzia i drobne narzędzia o wartości 250 zł (dwieście pięćdziesiąt złotych),

jj) szafka narzędziowa (...) T. o wartości 250 zł (dwieście pięćdziesiąt złotych),

kk) wierzytelność z tytułu sprzedaży samochodu V. (...) w kwocie 15.000 zł (piętnaście tysięcy złotych)

ll) wierzytelność z tytułu sprzedaży motoroweru A. R. w kwocie 1.700 zł (jeden tysiąc siedemset złotych),

mm) środki zgromadzone na rachunku bankowym uczestniczki prowadzonym przez (...) S.A. w W. w wysokości 683,86 zł (sześćset osiemdziesiąt trzy złote osiemdziesiąt sześć groszy),

nn) nakłady z majątku wspólnego stron na majątek osobisty uczestniczki w wysokości 48.920,96 zł (czterdzieści osiem tysięcy dziewięćset dwadzieścia złotych dziewięćdziesiąt sześć groszy),

2. dokonać podziału majątku wspólnego byłych małżonków T. W. (1) i A. K. w ten sposób, iż:

a) ruchomości opisane w punkcie 1 dd)- 1 jj) przyznać na wyłączną własność wnioskodawcy T. W. (1),

b) ruchomości opisane w punkcie 1 a)- 1 cc) przyznać na wyłączną własność uczestniczki A. K.,

c) wierzytelności opisane w pkt. 1 kk) i 1 ll) przyznać na wyłączną własność wnioskodawcy T. W. (1),

d) środki zgromadzone na rachunku bankowym opisanym w pkt. 1 mm) przyznać na wyłączną własność uczestniczki A. K.,

z obowiązkiem spłaty na rzecz wnioskodawcy T. W. (1) przez uczestniczkę A. K. kwoty 24.277,41 zł (dwadzieścia cztery tysiące dwieście siedemdziesiąt siedem złotych czterdzieści jeden groszy) w terminie 6 (sześciu) miesięcy od dnia uprawomocnienia się postanowienia z ustawowymi odsetkami za opóźnienie na wypadek uchybienia terminowi płatności,

3. zasądzić od uczestniczki A. K. na rzecz wnioskodawcy T. W. (1) kwotę 14.500 zł (czternaście tysięcy pięćset złotych) tytułem zwrotu nakładów z majątku osobistego wnioskodawcy na majątek osobisty uczestniczki, płatną w terminie 6 (sześciu) miesięcy od dnia uprawomocnienia się postanowienia z ustawowymi odsetkami za opóźnienie na wypadek uchybienia terminowi płatności,

4. stwierdzić, że strony ponoszą koszty związane ze swoim udziałem w sprawie,

5. nakazać pobrać na rzecz Skarbu Państwa- Sądu Rejonowego dla Łodzi Widzewa w Łodzi od:

a) wnioskodawcy T. W. (1) kwotę 2.410,57 zł (dwa tysiące czterysta dziesięć złotych pięćdziesiąt siedem groszy),

b) uczestniczki A. K. kwotę 487,96 zł (czterysta osiemdziesiąt siedem złotych dziewięćdziesiąt sześć groszy),

tytułem zwrotu kosztów sądowych poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa, a w pozostałej części nie obciążać stron tymi kosztami.

Sygn. akt VIII Ns 437/13

UZASADNIENIE

W dniu 19 grudnia 2013 roku T. W. (1), reprezentowany przez pełnomocnika będącego adwokatem, złożył wniosek o podział majątku wspólnego jego i A. K. i ustalenie, że w skład majątku wchodzą nakłady i wydatki w postaci przebudowy i rozbudowy budynku letniskowego na budynek mieszkalny jednorodzinny o powierzchni po rozbudowie 153,79 m2, w tym instalacja wewnętrzna elektryczna i wodno- kanalizacyjna, centralnego oczyszczania i urządzenia terenu, ogółem na kwotę 737.000 zł z majątku wspólnego na majątek osobisty uczestniczki- działki gruntu nr (...) o powierzchni 0,0629 ha, położonej w B., gm. B. przy ul. (...), dla której Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi prowadzi księgę wieczystą o numerze (...). Ponadto wnioskodawca wniósł o ustalenie, że w skład majątku wspólnego stron wchodzą następujące ruchomości:

a) samochód osobowy V. (...) o nr rej. (...) o wartości 15.000 zł,

b) samochód osobowy C. (...) o nr rej. (...) o wartości 15.000 zł,

c) komplet wypoczynkowy marki B. o wartości 8.000 zł,

d) komplet mebli składający się z szafki pod telewizor, witryny, regału na książki, półki i ławy o wartości 1.800 zł,

e) stół i 6 krzeseł o wartości 1.000 zł,

f) komplet mebli składający się z szafki pod telewizor, regału na książki i komody o wartości 1.800 zł,

g) łóżko dwuosobowe o wartości 500 zł,

h) euro kuchnia składająca się z 6 szafek wiszących, 10 szafek stojących, blatu kuchennego i barku o wartości 2.500 zł,

i) komplet sypialniany składający się z podwójnego łóżka, 2 szafek nocnych, komody, szafy i toaletki o wartości 5.500 zł,

j) szafka i komoda w garderobie o wartości 1.500 zł,

k) sprzęt AGD w postaci lodówki, piecyka elektrycznego, mikrofali, zmywarki, płyty gazowej, okapu i zamrażarki o łącznej wartości 4.500 zł,

l) pralka o wartości 1.500 zł,

m) 3 dywany o wartości 150 zł,

n) 2 dywany o wartości 100 zł,

o) zestaw dywanów 3 sztuki o wartości 100 zł,

p) krajalnia, frytkownica i czajnik o łącznej o wartości 120 zł,

q) robot kuchenny marki Z. o wartości 300 zł,

r) wyposażenie kuchni w postaci serwisów, sztućców, zestawów kieliszków i zestawów garnków o łącznej wartości 2.000 zł,

s) 6 lamp wiszących o wartości 700 zł,

t) 10 zestawów halogenów o wartości 800 zł,

u) notebook A. o wartości 1.000 zł,

Dalej T. W. (1) wniósł o przyznanie na wyłączną własność wnioskodawczyni nakładów i wydatków oraz ruchomości wymienionych od b) do u) o łącznej wartości 785.870 zł, a na swoją rzecz samochodu V. (...) o wartości 15.000 zł. W związku z tym w ocenie wnioskodawcy należy mu się spłata od uczestniczki w kwocie 392.935 zł. płatna w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się postanowienia. W uzasadnieniu T. W. (1) wskazał, że wyrokiem z dnia 17 października 2013 r. Sąd Okręgowy w Łodzi rozwiązał przez rozwód związek małżeński stron zawarty w dniu 27 kwietnia 2007 r. Nieruchomość położona w B. przy ul. (...) należy do majątku osobistego uczestniczki. Decyzją z dnia 19 czerwca 2008 r. Starosta (...) Wschodni wydał pozwolenie na przebudowę i rozbudowę budynku letniskowego na budynek mieszkalny jednorodzinny. Budynek jednorodzinny mieszkalny został wybudowany metodą gospodarczą ze środków zgromadzonych przez byłych małżonków oraz przy pomocy finansowej rodziców zarówno wnioskodawcy, jak i uczestniczki. Rodzice T. W. (1) pokryli koszty projektów w kwocie 6.000 zł oraz kupowali materiały budowlane. Również rodzice uczestniczki partycypowali w zakupie materiałów budowlanych. Według wnioskodawcy koszt materiałów budowlanych wyniósł około 140.000 zł, w tym koszt materiałów udokumentowanych fakturami załączonymi do wniosku wyniósł 87.820 zł. Strony wynajęły ekipy budowlane, na co wydały kwotę 18.000 zł. Przy budowie domu pracował również wnioskodawca, jego ojciec i brat oraz ojciec uczestniczki. Wartość nieruchomości T. W. (1) określił na kwotę 800.000 zł, a wartość działki na kwotę 63.000 zł, stąd wartość nakładów z majątku wspólnego wnioskodawca określił na kwotę 737.000 zł

(wniosek k. 2- 7)

W odpowiedzi na powyższe A. K., reprezentowana przez pełnomocnika będącego adwokatem, przyłączyła się do wniosku o podział majątku wspólnego co do zasady, ale zakwestionowała zarówno składniki majątku dorobkowego oraz ich wartość, jak również wartość nakładów wnioskodawcy na majątek odrębny uczestniczki. Uczestniczka wniosła o ustalenie, że w skład majątku wspólnego stron wchodzą nakłady z majątku wspólnego stron na majątek odrębny uczestniczki w kwocie 12.789,24 zł. Poza ruchomościami wymienionymi we wniosku A. K. wskazała, że w skład majątku wspólnego stron wchodzą również laptop o wartości 1.000 zł, motor o wartości 2.000 zł i kino domowe o wartości 4.000 zł. Uczestniczka wniosła o przyznanie na wyłączną własność wnioskodawcy ruchomości opisanych w pkt. 2 a, m- p i v-x o łącznej wartości 22.350 zł, a na swoją rzecz ruchomości opisanych w pkt. 2 d, f-i, q- u o łącznej wartości 7.850 zł. W konsekwencji A. K. wniosła o zasądzenie od wnioskodawcy na swoją rzecz kwoty 7.250 zł, a na rzecz wnioskodawcy kwoty 6.394,62 zł. W uzasadnieniu uczestniczka zaprzeczyła, aby samochód C. (...), komplet wypoczynkowy B. oraz stół i 6 krzeseł stanowiły składniki majątku wspólnego stron, gdyż zostały nabyte przez ojca uczestniczki, a następnie darowane wyłącznie jej. W 2006 r. A. K. kupiła działkę budowlaną z rozpoczętą budową domku letniskowego za pieniądze pochodzące od W. K.. W 2007 r. dom letniskowy został rozebrany do fundamentów. Dom jednorodzinny został w całości wybudowany za pieniądze ojca uczestniczki z wyjątkiem projektu, w przeważającej części przez firmy budowlane wynajęte i opłacone przez W. K.. Prace murarskie wykonywał T. J., prace ciesielskie wykonywał P. C., pokrycie dachu blachą oraz jego ocieplenie wykonywał P. Z., prace tynkarskie K. K. (1), instalację branżową CO S. R., schody M. T., ogrodzenie i balustrady W. B.. Natomiast wnioskodawca położył panele, pomalował pokoje, ułożył terakotę, zamontował drzwi wewnętrzne i zewnętrzne z materiałów kupionych za środki pochodzące z majątku wspólnego stron o łącznej wartości 7.789,24 zł. Wartość robocizny T. W. (1) uczestniczka określiła na kwotę 5.000 zł, co łącznie przyniosło kwotę 12.789,24 zł.

(odpowiedź na wniosek k. 91- 94)

Na rozprawie w dniu 14 września 2015 roku strony zgodnie ustaliły wartość samochodu V. (...) na kwotę 15.000 zł oraz wartość motoroweru A. R. na kwotę 1.700 zł.

(protokół rozprawy k. 201- 204)

Na rozprawie w dniu 6 listopada 2014 roku pełnomocnik wnioskodawcy potwierdził, że całą instalację elektryczną wykonał K. K. (1), za co w całości zapłacił W. K., który sfinansował również zakup materiałów. Pełnomocnik wnioskodawcy przyznał również, że ogrodzenie zewnętrzne, w tym metalowe przęsła, bramę, furtkę i balustrady wykonał W. B., a więźbę dachową zrobił P. C.. Także za prace związane z ogrodzeniem zewnętrznym i więźbą dachową, jak również za materiały na nie, w całości zapłacił ojciec uczestniczki. Ponadto strony zgodnie oświadczyły, że M. K. wykonał tynki w dwóch pomieszczeniach na parterze oraz sufit na całej powierzchni parteru budynku.

(protokół rozprawy k. 174)

W piśmie przygotowawczym z dnia 7 października 2016 roku T. W. (1) wniósł o ustalenie, że w skład majątku wspólnego stron weszły również środki pieniężne zgromadzone na dwóch rachunkach bankowych uczestniczki prowadzonych w (...) S.A. w W..

(pismo przygotowawcze pełn. wnioskodawcy k. 417)

W odpowiedzi, w piśmie procesowym z dnia 7 grudnia 2016 r. pełnomocnik uczestniczki wyjaśnił skąd pochodziły środki pieniężne wpływające na rachunki bankowe prowadzone w (...) S.A. w W., w związku z czym wskazał, że w skład majątku wspólnego stron wchodzi wyłącznie kwota 683,86 zł.

(pismo przygotowawcze pełn. uczestniczki k. 429)

W piśmie procesowym z dnia 21 czerwca 2017 roku pełnomocnik T. W. (1) wymienił przedmioty, które znajdowały się w posiadaniu wnioskodawcy i uczestniczki w dniu ustania wspólności majątkowej małżeńskiej. Łączna wartość rzeczy ruchomych będących w posiadaniu T. W. (1) wyniosła 2.515 zł, a w posiadaniu A. K. 26.265 zł, w związku z czym pełnomocnik wnioskodawcy wniósł o zasądzenie na jego rzecz od uczestniczki kwoty 11.875 zł tytułem spłaty.

(pismo przygotowawcze pełn. wnioskodawcy k. 507- 508)

W piśmie procesowym złożonym na rozprawie w dniu 10 listopada 2017 r. pełnomocnik uczestniczki w związku z wynikiem przeprowadzonego postępowania dowodowego, zmodyfikował swoje stanowisko w sprawie wnosząc o zasądzenie od T. W. (1) na rzecz A. K. kwoty 1.903,07 zł, a od uczestniczki na rzecz wnioskodawcy kwoty 7.500 zł tytułem rozliczeń związanych z majątkiem wspólnym.

(pismo przygotowawcze pełn. wnioskodawcy k. 525- 527)

Na rozprawie w dniu 10 kwietnia 2019 roku strony podtrzymały swoje stanowiska co do zgodnego ustalenia wartości samochodu V. (...) na kwotę 15.000 zł, przy czym pełnomocnik wnioskodawcy wskazał, że pojazd został sprzedany. Ponadto strony zgodnie wniosły, aby ruchomości wskazane w piśmie pełnomocnika wnioskodawcy z dnia 21 czerwca 2017 r. przyznać na wyłączną własność stronie, która jest ich aktualnym posiadaczem z obowiązkiem stosownej spłaty. Dodatkowo pełnomocnik wnioskodawcy przyjął twierdzenie drugiej strony o tym, że w skład majątku wspólnego stron wchodzi kwota 683,86 zł zgromadzona na rachunku bankowym.

(protokół rozprawy k. 661- 664)

W piśmie przygotowawczym z dnia 21 lipca 2020 r. pełnomocnik uczestniczki wskazał, że roszczenie T. W. (1) o rozliczenie jego osobistej pracy przy budowie domu w B., jest roszczeniem o rozliczenie nakładu z majątku wspólnego stron na majątek osobisty uczestniczki. W związku z tym wnioskodawca może żądać zwrotu wyłącznie połowy wartości takiego nakładu. Co do żądania T. W. (1) rozliczenia nakładów w postaci osobistej pracy jego ojca i brata, pełnomocnik uczestniczki wskazał, że tego typu nakłady na cudzą rzecz zostały uregulowane w art. 226- 227 kc, art. 231 kc, art. 753 par 2 kc i art. 405 kc, w związku z czym nie mogą być przedmiotem rozstrzygnięcia w sprawie o podział małżeńskiego majątku dorobkowego. Dokonanie przelewu wierzytelności nic w tym zakresie nie zmieniło, gdyż przedmiotem przelewu były nakłady z majątku osób trzecich.

(pismo przygotowawcze pełn. uczestniczki k. 834- 836)

W piśmie przygotowawczym z dnia 1 lipca 2020 r. pełnomocnik wnioskodawcy wskazał, że nakładów T. W. (1) na nieruchomość uczestniczki nie można traktować wyłącznie jako pracy pomocnika budowlanego, gdyż wnioskodawca organizował, budował i finansował budowę domu. W związku z tym w ocenie pełnomocnika wnioskodawcy należy ustalić wartość nieruchomości według stanu przed poczynieniem nakładów i po ich dokonaniu. Poza tym pełnomocnik wnioskodawcy przedstawił, które fragmenty informacyjnych wyjaśnień stron i zeznań świadków świadczą o tym, że budowa domu i jego wykończenie były finansowane z majątku dorobkowego małżonków, w tym ze wspólnych środków pochodzących ze wspólnie otrzymanych darowizn, a także o tym, iż praca własna wnioskodawcy miała znaczący udział w budowie domu i jego wykończeniu.

(pismo przygotowawcze pełn. wnioskodawcy k. 838- 841)

Do zamknięcia rozprawy stanowisko stron nie uległo już zmianie.

(protokół rozprawy k. 957)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W 2006 r. A. K. kupiła działkę gruntu nr (...) o powierzchni 0,0629 ha, położoną w B., gm. B. przy ul. (...), dla której Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi prowadzi księgę wieczystą o numerze (...). Pieniądze na zakup powyższej nieruchomości pochodziły w całości od rodziców uczestniczki.

(zeznania uczestniczki k. 663 w zw. z informacyjnymi wyjaśnieniami z k. 114, odpis zupełny księgi wieczystej k. 12- 14, wypis z rejestru gruntów k. 15)

W 2007 r., jeszcze przed zawarciem związku małżeńskiego, T. W. (1) wraz ze swym ojcem, W. W. (1) i bratem, M. W. wycięli i usunęli drzewa i krzaki. Korzenie wykopała koparka wynajęta przez W. K..

(zeznania wnioskodawcy k. 662 w zw. z informacyjnymi wyjaśnieniami z k. 112, zeznania uczestniczki k. 663 w zw. z informacyjnymi wyjaśnieniami z k. 114, zeznania W. W. (1) k. 136, zeznania M. W. k. 154)

W dniu 21 kwietnia 2007 r. A. K. i T. W. (1) zawarli związek małżeński.

(bezsporne)

Z prezentów ślubnych strony odłożyły kwotę 20.000 zł.

(zeznania wnioskodawcy k. 662 w zw. z informacyjnymi wyjaśnieniami z k. 113, zeznania uczestniczki k. 663 w zw. z informacyjnymi wyjaśnieniami z k. 115)

Po ślubie strony założyły lokatę na kwotę 35.000 zł.

(zeznania wnioskodawcy k. 662 w zw. z informacyjnymi wyjaśnieniami z k. 113, książeczka oszczędnościowa k. 680)

W dniu 29 czerwca 2007 r. T. W. (1) sprzedał samochód F. (...) za kwotę 14.500 zł. Wnioskodawca został właścicielem pojazdu jeszcze przed zawarciem związku małżeńskiego.

(zeznania wnioskodawcy k. 662 w zw. z informacyjnymi wyjaśnieniami z k. 113, zeznania uczestniczki k. 663 w zw. z informacyjnymi wyjaśnieniami z k. 115, umowa sprzedaży k. 152)

Rodzice wnioskodawcy zapłacili za projekt budowlany 1.500 zł.

(faktura k. 33)

Umówiono się, że W. K. będzie finansował budowę domu do stanu zamkniętego, a za roboty w środku budynku zapłacą już same strony.

(zeznania wnioskodawcy k. 662 w zw. z informacyjnymi wyjaśnieniami z k. 113, zeznania W. K. k. 175)

Decyzją z dnia 19 czerwca 2008 r. Starosta (...) Wschodni zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia A. i T. W. (1) na przebudowę i rozbudowę budynku letniskowego na budynek mieszkalny jednorodzinny.

(decyzja k. 20- 21)

T. W. (1) wraz ze swym ojcem rozebrali stary budynek letniskowy stojący na działce. Następnie W. W. (1), W. K., T. W. (1) i M. W. poszerzyli fundamenty, uzbroili ławy fundamentowe, uzbroili teren w instalację elektryczną. W. W. (1) i W. K. uzbroili działkę w wodę. W. W. (1) podłączył zbiornik szamba. Po poszerzeniu fundamentów T. J. wymurował ściany budynku. W. W. (1), W. K., T. W. (1) i W. pod nadzorem T. J. podstemplowali szalunek i ułożyli zbrojenie stropu. T. W. (1), W. W. (1), W. K. i M. W. oraz około 5 członków rodziny zalało strop. T. W. (1) pomagał we wciąganiu pustaków do budowy murów stanowiących piętro budynku. Następnie P. C. wykonał więźbę dachową. T. W. (1) pomagał przy podawaniu belek. W. W. (1), W. K., T. W. (1) i M. W. położyli deski na więźbie dachowej, które przykryli membraną, ponabijali łaty konstrukcyjne pod blachodachówkę. Blachę na dachu ułożyła jedna osoba. Wykucie otworów pod instalację wodno- kanalizacyjną wykonali W. W. (1), T. W. (1) i M. W..

(zeznania wnioskodawcy k. 662 w zw. z informacyjnymi wyjaśnieniami z k. 112, zeznania uczestniczki k. 663 w zw. z informacyjnymi wyjaśnieniami z k. 114, zeznania W. W. (1) k. 136, zeznania M. W. k. 154, zeznania świadka W. K. k. 173- 174, zeznania świadka T. J. k. 190 v.)

Okna i drzwi zostały kupione za pieniądze stron. Cena za okna obejmowała również ich montaż. Okna zostały zamontowane przez pracowników przedsiębiorstwa, w którym strony dokonały ich zakupu. Panele podłogowe zostały położone przez T. W. (1). Wnioskodawca pomalował również dom wewnątrz, położył płytki w łazience, na klatce schodowej, w kuchni, przy wejściu, w kotłowni, a w korytarzu kamień dekoracyjny. Drzwi wewnętrzne zostały zamontowane przez T. W. (1). Za wspólne środki strony kupiły także płytki do dwóch łazienek oraz do przedpokoju i kuchni, a także osprzęt do łazienki. Również panele podłogowe zostały kupione za środki pochodzące ze wspólnego majątku dorobkowego, jednak nie były to już pieniądze pochodzące z prezentów weselnych.

(zeznania wnioskodawcy k. 662 w zw. z informacyjnymi wyjaśnieniami z k. 114, zeznania wnioskodawcy k. 672, zeznania uczestniczki k. 663 w zw. z informacyjnymi wyjaśnieniami z k. 115, zeznania W. W. (1) k. 137, zeznania M. W. k. 154)

W. W. (1) pomagał przy wykonaniu instalacji hydraulicznych, w tym instalacji centralnego ogrzewania, budował garaż, pracował przy pracach wykończeniowych w kotłowni. W. W. (1) położył klej i pomalował zewnętrzne ściany budynku, a tynk akrylowy wykonały osoby, którym za pracę zapłacił W. K..

(zeznania wnioskodawcy k. 662 w zw. z informacyjnymi wyjaśnieniami z k. 113, zeznania W. W. (1) k. 136- 138)

We wrześniu 2009 r. M. T. wykonał schody drewniane za co wynagrodzenie otrzymał od W. K.. Pod koniec 2009 r. P. C. założył więźbę dachową. W 2009 r. W. B. wykonał ogrodzenie oraz balustrady zewnętrzne i wewnętrzne. W 2009 r. M. K. wykonał gładzie gipsowe w kuchni i salonie oraz na suficie. Instalację elektryczną wykonał K. K. (1).

(oświadczenia k. 95- 98, zeznania uczestniczki k. 663 w zw. z informacyjnymi wyjaśnieniami z k. 115, zeznania wnioskodawcy k. 662 w zw. z informacyjnymi wyjaśnieniami z k. 114, zeznania świadka W. K. k. 173, zeznania świadka M. K. k. 190 v., zeznania M. T. k. 191 v.)

S. R. wykonał w domu w B. instalację centralnego ogrzewania, w tym ogrzewanie podłogowe i montaż grzejników, z wyjątkiem montażu pieca. S. R. dostarczył również materiały do wykonania instalacji centralnego ogrzewania. Zarówno za wykonaną pracę, jak i dostarczone materiały, S. R. otrzymał zapłatę od W. K..

(zeznania świadka S. R. k. 203, zeznania świadka E. K. k. 203, zeznania W. K. k. 173)

Ocieplenie połaci dachowej wykonali T. W. (1), M. W., W. W. (1) i W. K.. Pracami kierował P. Z..

(zeznania wnioskodawcy k. 662 w zw. z informacyjnymi wyjaśnieniami z k. 114, zeznania uczestniczki k. 663 w zw. z informacyjnymi wyjaśnieniami z k. 115, zeznania W. K. k. 174)

Gładzie gipsowe na ścianach poddasza wykonał T. W. (1) i W. K..

(zeznania wnioskodawcy k. 662 w zw. z informacyjnymi wyjaśnieniami z k. 114, zeznania uczestniczki k. 663 w zw. z informacyjnymi wyjaśnieniami z k. 115)

A. G. (1) pracował przy uzupełnieniu i wylewaniu ław fundamentowych, przy wylewaniu stropu oraz przy pokrywaniu dachu blacho- dachówką.

(zeznania świadka A. G. (1) k. 191)

P. K. przewiózł zbiornik do szamba, ponadto uczestniczył w wylewaniu stropu oraz pokrywaniu dachu blacho- dachówką.

(zeznania świadka P. K. k. 191)

K. brukowa została położona przez pracowników przedsiębiorstwa z K.. Zarówno za kostkę brukową, jak i jej położenie zapłacił W. K..

(zeznania świadka W. K. k. 173)

Piec został kupiony przez W. K. na giełdzie samochodowej w Ł.

(zeznania świadka W. K. k. 173)

Po zamieszkaniu przez strony w domu w B., T. W. (1) wykonał prace wykończeniowe w pomieszczeniu kotłowni, w garażu, na balkonie, w ogrodzie oraz zalał zsyp na miał.

(zeznania wnioskodawcy k. 662 w zw. z informacyjnymi wyjaśnieniami z k. 113)

Po zakończeniu pracy w dniu 8 listopada 2008 r. T. W. (1) z W. K. pojechali do sklepu, gdzie wnioskodawca kupił za wynagrodzenie z pracy wkład kominkowy. Za pieniądze stron wnioskodawca kupił również marmur do obłożenia kominka za kwotę około 2.000 zł. Osoby, którym za wykonanie pracy zapłacił W. K., wykonały stelaż oraz zamontowały wkład kominkowy. Natomiast T. W. (1) położył farbę strukturalną na obudowie kominka.

(zeznania wnioskodawcy k. 662 w zw. z informacyjnymi wyjaśnieniami z k. 114, zeznania wnioskodawcy k. 672- 673, faktura VAT k. 618)

W (...) urodziło się dziecko stron.

(zeznania uczestniczki k. 663 w zw. z informacyjnymi wyjaśnieniami z k. 115)

W 2011 r. W. K. kupił dla swojej córki samochód C. (...). Jako współwłaściciele auta w dowodzie rejestracyjnym pojazdu byli wpisani W. K. i A. K..

(zeznania uczestniczki k. 663 w zw. z informacyjnymi wyjaśnieniami z k. 115, zeznania świadka W. K. k. 174)

Komplet wypoczynkowy B. W. K. kupił dla swojej córki. Jako nabywca na fakturze VAT widnieje A. K..

(zeznania uczestniczki k. 663 w zw. z informacyjnymi wyjaśnieniami z k. 115, zeznania świadka W. K. k. 174)

W dniu 1 lipca 2012 r. T. W. (2) zawarł umowę o pracę na czas nieokreślony na stanowisku kierowca- serwisant z wynagrodzeniem 2.000 zł brutto miesięcznie.

(umowa o prace k. 143)

We wrześniu 2013 r. T. W. (1) wyprowadził się z domu w B..

(zeznania wnioskodawcy k. 662 w zw. z informacyjnymi wyjaśnieniami z k. 113)

Wyrokiem z dnia 17 października 2013 r. wydanym w sprawie XII C 327/13 Sąd Okręgowy w Łodzi rozwiązał przez rozwód związek małżeński stron, zawarty w dniu 21 kwietnia 2007 r. Wyrok uprawomocnił się w dniu 27 listopada 2013 r.

(wyrok k. 10- 11)

W dniu 2 października 2016 r. M. W. i W. W. (1) zawarli z T. W. (1) umowy przelewu wierzytelności w kwocie po 50.000 zł przysługujące im wobec uczestniczki z tytułu nakładów w postaci osobistej pracy na nieruchomość położoną w B..

(umowa przelewu wierzytelności k. 449- 450)

Szacunkowa wartość nakładów na nieruchomość w postaci osobistej pracy wnioskodawcy polegającej na pomocy kierownikowi budowy w organizacji procesu budowy w systemie gospodarczym wynosi 3.500 zł. Szacunkowa wartość odtworzeniowa nakładów na nieruchomość w postaci osobistej pracy wnioskodawcy, W. W. (1) i M. W. polegającej na wykonaniu części prac wykonanych na nieruchomości, wymienionych w uzasadnieniu wniosku, wynosi 45.000 zł.

(opinia pisemna biegłego J. K. k. 215- 229)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił bądź jako bezsporny, bądź na podstawie znajdujących się w aktach sprawy dowodów z dokumentów, które nie budziły wątpliwości, co do prawidłowości i rzetelności ich sporządzenia. Wskazane dokumenty nie były także kwestionowane przez żadną ze stron procesu. Za podstawę ustaleń faktycznych Sąd przyjął ponadto dowód z zeznań stron i świadków, z tym zastrzeżeniem, że zeznania w pewnych fragmentach wzbudziły wątpliwości Sądu.

Jako niewiarygodne Sąd ocenił zeznania T. W. (1) we fragmencie o znaczącym dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy znaczeniu, bo dotyczącym tego, do czyjego majątku weszły darowizny czynione przez W. i E. K., związane z budową domu w B.. Zgodnie z twierdzeniami T. W. (1) wszelkie wydatki poniesione przez rodziców uczestniczki na budowę domu, zostały darowane obojgu małżonkom, a w konsekwencji weszły do majątku wspólnego stron. Z takim stanowiskiem nie sposób się zgodzić. Zeznaniom T. W. (1) w tym zakresie przeczą przede wszystkim zeznania uczestniczki i jej rodziców, z których jasno wynika, że wszelkie wydatki na poczet budowy domu w B. były dokonywanie wyłącznie z myślą o powiększeniu majątku osobistego uczestniczki. W. K. wprost wskazał, że skoro działka była własnością jego córki, to dla niego było jasne, że wszystkie dokonywane przez niego wydatki, „trafią” wyłącznie do majątku uczestniczki. Można przywołać jeszcze zeznania E. K., która podała: „Wszystko było robione tylko i wyłącznie dla córki”.

Za niewiarygodne Sąd ocenił relację T. W. (1), w części w której wskazał, że samochód C. (...) i komplet wypoczynkowy B. zostały darowane przez W. K. na rzecz obojga małżonków, wchodząc w ten sposób w skład majątku wspólnego stron. Przeczą temu wprost zeznania A. K. i jej ojca, W. K., z których jasno wynika, że zarówno samochód C. (...), jak i komplet wypoczynkowy B. W. K. kupił wyłącznie dla swojej córki. Również E. K. zeznała, że samochód C. (...) kupiła z mężem dla córki. W ocenie Sądu o wiarygodności zeznań uczestniczki i jej ojca świadczy duża wartość obu ruchomości, dlatego ojciec uczestniczki dokonując darowizny, działał z zamiarem, aby oba składniki nie znalazły się w majątku wspólnym stron, a wyłącznie stały się częścią majątku osobistego uczestniczki. Poza tym na fakturze VAT dokumentującej zakup kompletu wypoczynkowego B., jako nabywcę wskazano A. K.. Natomiast w dowodzie rejestracyjnym samochodu C. (...) jako współwłaściciele pojazdu widnieją W. K. i A. K., co w ocenie Sądu świadczy o niewiarygodności zeznań T. W. (1). Wnioskodawca wyjaśnił, że taki zapis w dowodzie rejestracyjnym był związany z zamiarem uzyskania zniżek przy ubezpieczeniu auta. Jednak przecież T. W. (1) również mógł korzystać ze zniżek przy zawarciu umowy ubezpieczenia pojazdu, wobec tego nie było przeszkód, aby w sytuacji, gdy samochód C. (...) był darowany obu stronom, a w konsekwencji wchodził w skład ich majątku wspólnego, to imię i nazwisko wnioskodawcy, a nie dane ojca uczestniczki, były wpisane w dowodzie rejestracyjnym samochodu C. (...). Podobne argumenty stały za przyjęciem, że również stół i 6 krzeseł nie stanowią majątku wspólnego stron, gdyż jak wynika z zeznań E. K., zostały kupione w prezencie dla uczestniczki przez jej rodziców. Dlatego także w tym zakresie Sąd nie dał wiary zeznaniom T. W. (1).

Za niewiarygodne Sąd ocenił zeznania T. W. (1), w których podał, że po zmianie pracy po ślubie na lepiej płatną, mógł przeznaczać około 3.000 zł miesięcznie na budowę domu. Relacja wnioskodawcy w tym zakresie jest sprzeczna nie tylko z zeznaniami A. K., ale także z zeznaniami samego wnioskodawcy składanymi w trakcie sprawy rozwodowej prowadzonej przed Sądem Okręgowym w Łodzi. Na rozprawie w przedmiocie rozwiązania małżeństwa przez rozwód stwierdził, że możliwe, iż zarabiał 2.000- 3.000 zł, gdy dorabiał, a swoje aktualne na tamten czas zarobki wnioskodawca określił na kwotę 1.400 zł. Co prawda uczestniczka potwierdziła fakt podjęcia przez wnioskodawcę dodatkowego zatrudnienia, co w ocenie Sądu w świetle zeznań J. Z., nie podlegało dyskusji. Jednak z zeznań A. K. jasno wynika, że pomimo podjęcia dodatkowego zatrudnienia, strony nie dysponowały wystarczającymi środkami na finansowanie w znacznym stopniu tak wymagającego przedsięwzięcia jak budowa domu. Również A. G. (2) zeznała, że „zarobki stron były raczej niższe”, mając na myśli najniższe krajowe wynagrodzenie. A. G. (2) potwierdziła, że T. W. (1) „dorabiał do pensji”, jednak nie przekraczało to 2.000 zł miesięcznie. Z zawartej w lipca 2012 r. umowy o pracę wynika, że wynagrodzenie wnioskodawcy wynosiło 2.000 zł brutto. Przecież jasnym jest, że samo wyposażenie domu w meble, sprzęt AGD, czy inne konieczne do zwykłego użytkowania przedmioty, wymagało od stron wyłożenia poważnych środków finansowych. Poza tym nie ulega wątpliwości, że po narodzinach wspólnego dziecka stron, co nastąpiło w 2009 r., potrzeby rodziny stały się jeszcze większe. Zeznania T. W. (1) w analizowanym fragmencie są również pośrednio sprzeczne z relacją W. K. o tym, że ojciec uczestniczki finansował budowę domu do stanu zamkniętego, a za roboty w środku budynku płaciły już same strony. Należy zwrócić uwagę, że taki sposób finansowania budowy potwierdził w swoich informacyjnych wyjaśnieniach sam wnioskodawca. Wobec tego do pewnego momentu budowa domu w B. nie wymagała zaangażowania finansowego ze strony wnioskodawcy i uczestniczki.

Identycznie Sąd ocenił zeznania T. W. (1), w których twierdził, że jego rodzice zapłacili za wykonanie projektu budowlanego budynku kwotę 6.000 zł. Powyższe stwierdzenie jest sprzeczne, na co zwrócił uwagę biegły sądowy J. K., z treścią faktury VAT, z której jasno wynika, że koszt wykonania projektu budowlanego budynku był niższy i wyniósł 1.500 zł.

Jako niewiarygodne Sąd ocenił zeznania A. K., w których podała, że z tytułu sprzedaży samochodu F. (...), uczestnik otrzymał kwotę 4.500 zł, a nie 14.500 zł. W tym zakresie relacja uczestniczki jest nie tylko sprzeczna z zeznaniami T. W. (1), ale także z informacyjnymi wyjaśnieniami samej uczestniczki, w których potwierdziła, że strony dysponowały kwotą 15.000 zł pochodzącą ze sprzedaży samochodu. Za brakiem wiarygodności zeznań A. K. w omawianym zakresie przemawia również to, że po ślubie strony założyły lokatę na kwotę 35.000 zł, przy czym 20.000 zł pochodziło z prezentów ślubnych. Zatem pozostała kwota zdeponowana na lokacie w Banku Spółdzielczym w A. niemal całkowicie zgadza się z kwotą, jaką T. W. (1) otrzymał ze sprzedaży F. (...). Powyższej oceny zeznań obu stron nie zmienia okoliczność załączenia do wniosku przerobionej umowy kupna- sprzedaży wymienionego auta. Należy przypomnieć, że T. W. (1) przyznał się do przerobienia umowy kupna- sprzedaży, wyjaśniając, że obniżył cenę sprzedaży auta, dlatego aby nabywca mógł uiścić niższy podatek od czynności cywilno- prawnych. Jednak biorąc pod uwagę zeznania wnioskodawcy oraz początkową relację uczestniczki, a także okoliczność zdeponowania na lokacie bankowej kwoty 35.000 zł, Sąd przyjął, że faktyczna kwota, za jaką wnioskodawca sprzedał samochód F. (...) i którą przeznaczył na budowę domu na działce w B., to kwota 14.500 zł.

Za niewiarygodne Sąd uznał zeznania W. K., we fragmencie, w którym świadek podał, że dokonał zapłaty za zakup i montaż okien. We wskazanej części zeznania świadka są sprzeczne z relacjami stron. Identycznie Sąd ocenił zeznania ojca uczestniczki, w których podał, że za wkład kominkowy zapłaciła jego córka. Stwierdzenie świadka stoi w sprzeczności z kategorycznymi w tym zakresie zeznaniami T. W. (1), który dodatkowo wskazał okoliczności zakupu. Jednak powyższe rozbieżności nie mogą podważać wiarygodności zeznań ojca uczestniczki w pozostałym zakresie, gdyż znajdują one potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym zebranym w sprawie. Należy zauważyć, że W. K. finansował większą część prac budowlanych i zakupów materiałów do budowy domu w B.. Stąd mogło się pojawić u świadka błędne przekonanie, że wyłożył swoje środki na kupno i montaż okien oraz wkładu budowlanego.

Za podstawę rozstrzygnięcia Sąd przyjął natomiast opinię biegłego sądowego z zakresu budownictwa J. K.. Jak już była o tym mowa powyżej biegły sądowy określił szacunkową wartość nakładów na nieruchomość w postaci osobistej pracy wnioskodawcy polegającej na pomocy kierownikowi budowy w organizacji procesu budowy w systemie gospodarczym na kwotę 3.500 zł. Z kolei na kwotę 45.000 zł biegły ocenił szacunkową wartość odtworzeniową nakładów na nieruchomość w postaci osobistej pracy wnioskodawcy, W. W. (1) i M. W. polegającej na wykonaniu części prac wykonanych na nieruchomości, wymienionych w uzasadnieniu wniosku. Opinię biegłego sądowego J. K. zakwestionował w całości wnioskodawca podnosząc, że ani on, ani jego pełnomocnik nie zostali prawidłowo zawiadomieni o oględzinach nieruchomości, oparcie się przez biegłego na informacjach uzyskanych podczas oględzin od W. K., przyjęcie błędnych założeń co do wymiaru pracy świadczonej przez wnioskodawcę, pominięcie zgromadzonego materiału dowodowego z wyjątkiem dziennika budowy, co do którego biegły powinien być krytyczny, przyjęcie błędnego założenia co do pracy świadczonej przez uczestniczkę, a w końcu brak wskazania przez biegłego przyjętych wartości służącym do hipotetycznego wyliczenia nakładu pracy. Oceniając opinię biegłego sądowego z zakresu budownictwa J. K., Sąd nie znalazł podstaw do kwestionowania zawartych w jej treści wniosków, opinia ta była bowiem rzetelna, jasna, logiczna oraz w sposób wyczerpujący objaśniała budzące wątpliwości kwestie. Wydając opinię biegły sądowy oparł się na zgromadzonym w aktach sprawy materiale dowodowym oraz przeprowadzonych przez siebie oględzinach nieruchomości. Biegły sądowy J. K. wprost wskazał, że brak jest możliwości ustalenia w sposób jednoznaczny i rzetelny aktualnej wartości rynkowej nakładów na nieruchomość w postaci osobistej pracy inwestorów, w tym wnioskodawcy, polegających na wykonaniu prac wymienionych w uzasadnieniu wniosku. W ocenie biegłego sądowego wynika to z różnego stanowiska przedstawionego przez strony postępowania i świadków, jak również z tego, że wnioskodawca oraz jego ojciec i brat nie opracowali żadnych szczegółowych obmiarów i kosztorysów dotyczących wykonywanych elementów wraz z podziałem na poszczególne osoby, zakresy i rodzaje robót.

Dokonując ustalenia wartości ruchomości wchodzących w skład majątku wspólnego stron, Sąd oparł się na drugiej pisemnej opinii biegłego sądowego P. G., która uwzględniła zarzuty zgłoszone przez uczestniczkę. Należy również zauważyć, że uzupełniająca pisemna opinia biegłego sądowego P. G. nie była już przez strony kwestionowana.

Natomiast Sąd nie oparł swoich ustaleń faktycznych na opinii biegłej sądowej E. D., ponieważ opinia zawierała błędy. Dla przykładu na rozprawie w dniu 22 czerwca 2020 r. biegła sądowa przyznała konieczność skorygowania swojej pisemnej opinii, gdyż przy jej sporządzaniu przyjęła, iż wnioskodawca wykonał w całości ogrodzenie. Tymczasem pomiędzy stronami niesporne jest, co zresztą biegła sądowa odnotowała w protokole, że ogrodzenie zewnętrzne zostało wykonane w całości przez podmiot zawodowo zajmujący się takimi pracami. Poza tym biegła sądowa stwierdziła, że w zakres schodów i tarasu wchodzą prace wykonane z kostki brukowej, a uczestniczka wskazała, że kostkę na tarasie układał wnioskodawca, a schody były wykonane przez ekipę budowlaną. Biegła sądowa nie uwzględniła również tego, że montaż drzwi wewnętrznych wykonał T. W. (1). Na rozprawie w dniu 22 czerwca 2020 r. biegła sądowa nie była również w stanie wskazać w zakresie jakich prac ujęła wykonanie przez wnioskodawcę obudowy kominka. Pomimo dopuszczenia i wydania uzupełniającej pisemnej opinii, biegłej sądowej E. D. nie udało się odpowiedzieć przekonująco na pytania i zastrzeżenia postawione przez pełnomocników stron. Co więcej biegła pomimo, że przyznała się otwarcie do popełnienia błędów przy sporządzeniu opinii, nie skorygowała w żaden sposób postawionych w niej wniosków. Poza tym biegła sądowa E. D. nie dokonała rozdzielenia wartości pracy przy budowie domu na trzy osoby, czyli na wnioskodawcę, jego ojca i brata wskazując na ograniczenia przedstawionego przez strony materiału dowodowego.

Na rozprawie w dniu 28 października 2021 r. Sąd pominął wniosek pełnomocnika wnioskodawcy o zobowiązanie biegłej rzeczoznawcy majątkowego R. S. do aktualizacji opinii. Co prawda nie ulega wątpliwości, że z uwagi na datę wydania opinii przez biegłą, określona przez nią wartość nieruchomości położonej w B., wymagała aktualizacji. Jednak powyższa okoliczność z uwagi na niepodzielenie stanowiska wnioskodawcy w zakresie wartości nakładów z majątku wspólnego stron na majątek odrębny uczestniczki, nie miała w ocenie Sądu znaczenia dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy.

Poza tym na tej samej rozprawie Sąd pominął wniosek pełnomocnika wnioskodawcy o dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego z zakresu budownictwa. Należy zwrócić uwagę, że w sprawie opinie wydawali już dwaj biegli z zakresu budownictwa, a mianowicie J. K. i E. D.. W ocenie Sądu opinia pierwszego biegłego sądowego jest spójna, jasna i logiczna, wobec czego mogła być podstawą do podjęcia ustaleń faktycznych w sprawie. Jak już była o tym mowa powyżej biegły sądowy J. K. wprost wskazał, że z uwagi na brak szczegółowych obmiarów i kosztorysów dotyczących wykonywanych elementów wraz z podziałem na poszczególne osoby, a także zakresu i rodzaju robót, nie ma podstaw do dokładnego ustalenia aktualnej wartości rynkowej nakładów na nieruchomość w postaci osobistej pracy wnioskodawcy. Można zauważyć, że podobne twierdzenie przedstawiła biegła sądowa E. D. wydając pierwszą ustną opinię, w której wyjaśniła, że nie dokonała rozbicia wartości pracy na trzy osoby, ponieważ strona powinna dokładnie i precyzyjnie określić zakres prac, a dodatkowo również po wykonaniu kosztorysu szczegółowego osiągnęłoby się podobny wynik. Biegła sądowa E. D. wyjaśniła, że wykonanie kosztorysu szczegółowego w celu dokładnego określenia wartości pracy T. W. (1), jego ojca i brata, jest bezcelowe z uwagi na zbyt wysokie koszty, przy osiągnięciu podobnego rezultatu.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Przedmiotem rozpoznawanej sprawy był podział majątku wspólnego byłych małżonków A. K. i T. W. (1). Z chwilą uprawomocnienia się wyroku Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 17 października 2013 r. rozwiązującego przez rozwód związek małżeński stron, co nastąpiło w dniu 27 listopada 2013 r., ustała ich wspólność majątkowa małżeńska

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków (art. 31 k.r.o.).

Przepisy art. 46 k.r.o. oraz art. 567 § 3 k.p.c. stanowią, że do podziału majątku objętego wspólnością ustawową w kwestiach nie unormowanych stosuje się przepisy o wspólności majątku spadkowego i dziale spadku (art. 680 - 689 k.p.c.). Te ostatnie zaś (art. 688 k.p.c.) odsyłają do odpowiedniego stosowania przepisów o zniesieniu współwłasności. W świetle art. 210 k.c., każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Jak wynika z powołanych powyżej przepisów normujących postępowanie o podział majątku wspólnego, w postępowaniu tym Sąd w pierwszej kolejności ustala skład i wartość majątku wspólnego.

Zgodnie z ogólnie przyjętą zasadą, Sąd ustalił skład i stan majątku wspólnego na dzień ustania wspólności ustawowej małżeńskiej, zaś według cen obowiązujących w chwili orzekania (tak m.in. Sąd Najwyższy w uchwale pełnego składu Izby Cywilnej z dnia 15 grudnia 1969 roku, III CZP 12/69, OSNCP 1970, poz.39). Strony wskazały wszystkie składniki majątku wspólnego. Wartość składników majątku wspólnego została natomiast ustalona w oparciu o zgodne stanowiska stron i opinie biegłych sądowych J. K. i P. G..

Jak stanowi przepis art. 43 § 1 i 2 k.r.o. oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym; jednakże z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać, ażeby ustalenie udziałów w majątku wspólnym nastąpiło z uwzględnieniem stopnia, w którym każdy z nich przyczynił się do powstania tego majątku.

Zgodnie z art. 211 k.c., każdy ze współwłaścicieli może żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości. Powołany przepis reguluje podstawowy sposób zniesienia współwłasności poprzez tak zwany podział rzeczy w naturze. Gdyby jednak rzecz nie dała się podzielić, może być przyznana jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych albo sprzedana (art. 212 k.c.).

W zakresie ruchomości stanowiących składniki wspólności majątkowej małżeńskiej strony w większości przypadków były ze sobą zgodne. Spór istniał przede wszystkim co do tego, czy samochód C. (...), komplet wypoczynkowy B. oraz stół i 6 krzeseł wchodziły w skład majątku wspólnego. W tym zakresie strony zajęły przeciwne stanowiska. Oceniając zebrany w sprawie materiał dowody, Sąd stanął na stanowisku, że zarówno samochód C. (...), komplet wypoczynkowy B., jak i stół i 6 krzeseł, W. K. kupił wyłącznie dla swojej córki. Świadczą o tym zeznania A. K. i jej ojca, W. K.. Za taką wersją przemawia znaczna wartość samochodu C. (...) i kompletu wypoczynkowego B., w związku z czym ojciec uczestniczki dokonując darowizny, mógł mieć wolę, aby oba składniki weszły do majątku osobistego jego córki, a nie majątku wspólnego stron. Dodatkowym argumentem w przypadku kompletu wypoczynkowego B., jest również to, że jako nabywca na fakturze VAT widnieje właśnie A. K.. Z kolei za przyjęciem, że samochód C. (...) również został darowany wyłącznie uczestniczce przemawia to, że jako współwłaściciele auta w dowodzie rejestracyjnym pojazdu byli wpisani W. K. i A. K.. W tym zakresie jako niewiarygodne Sąd ocenił wyjaśnienia T. W. (1), który wskazywał, że taki zapis w dowodzie rejestracyjnym był podyktowany chęcią zapewnienia zniżek przy ubezpieczeniu auta. Z uwagi na to, że wnioskodawca również mógł korzystać ze zniżek przy zawarciu umowy ubezpieczenia, nic nie stało na przeszkodzie, aby to jego imię i nazwisko, a nie dane ojca uczestniczki, widniały w dowodzie rejestracyjnym samochodu C. (...). Z podobnych powodów Sąd przyjął, że również stół i 6 krzeseł nie stanowiły składników majątku wspólnego stron. Z zeznań E. K. wynika jasno, że zostały kupione w prezencie dla uczestniczki przez jej rodziców.

Wartość ruchomości Sąd ustalił na podstawie drugiej pisemnej opinii biegłego sądowego P. G.. Dlatego też Sąd ustalił, że w skład majątku wspólnego byłych małżonków T. W. (1) i A. K. wchodzą: komplet mebli składający się z szafki pod telewizor, witryny, regału na książki, półki i ławy o wartości 1.150 zł, komplet mebli składający się z szafki pod telewizor, witryny, regału na książki, półki i ławy o wartości 1.300 zł, łóżko tapczan o wartości 200 zł, euro kuchnia składającą się z 5 szafek wiszących, 6 stojących i zabudowy lodówki o wartości 2.000 zł, komplet sypialniany składający się z podwójnego łóżka, 2 szafek nocnych, komody, szafy, taboretu i toaletki o wartości 4.000 zł, szafka i komoda w garderobie o wartości 400 zł, lodówka marki W. o wartości 700 zł, piecyk elektryczny o wartości 600 zł, mikrofala o wartości 500 zł, zmywarka o wartości 600 zł, płyta gazowa o wartości 400 zł, okap o wartości 400 zł, zlewozmywak o wartości 140 zł, zamrażarka marki Z. o wartości 200 zł, pralka marki W. o wartości 500 zł, 4 dywany i 3 dywaniki o wartości 350 zł, krajalnica, frytkownica i czajnik o łącznej o wartości 120 zł, robot kuchenny marki Z. o wartości 300 zł, serwis obiadowy o wartości 450 zł, serwis do kawy o wartości 90 zł, sztućce o wartości 400 zł, garnki o wartości 120 zł, żyrandol 6 świecowy, żyrandol 3 świecowy, żyrandol 2 świecowy i żyrandol 1 świecowy o łącznej wartości 610 zł, notebook A. o wartości 900 zł, telewizor 48’’ o wartości 1.200 zł, wyposażenie przedpokoju o wartości 200 zł, 2 stołki barowe typu hoker o wartości 200 zł, odkurzacz o wartości 85 zł, żelazko o wartości 50 zł, robot kuchenny mniejszy o wartości 100 zł, laptop nieznanej marki o wartości 200 zł, zestaw kina domowego Y. (...) o wartości 1.500 zł, odkurzacz o wartości 85 zł, żelazko o wartości 50 zł, elektronarzędzia i drobne narzędzia o wartości 250 zł oraz szafka narzędziowa (...) T. o wartości 250 zł.

Strony były również zgodne co do tego, że w skład ich majątku wspólnego wchodziły ruchomości w postaci samochodu V. (...) i motoroweru A. R.. Jednak z uwagi na sprzedaż obu składników majątku wspólnego, już po ustaniu wspólności ustawowej małżeńskiej, Sąd ustalił, że w skład majątku wspólnego stron weszły wierzytelności z tytułu sprzedaży, w przypadku samochodu V. (...) w kwocie 15.000 zł, a w przypadku motoroweru A. R. w kwocie 1.700 zł. Wartość wierzytelności z tytułu sprzedaży obu składników majątkowych, został zgodnie ustalony przez strony.

Również zgodnie strony ustaliły, że w skład ich majątku wspólnego wchodziły środki zgromadzone na rachunku bankowym uczestniczki prowadzonym przez (...) S.A. w W. w wysokości 683,86 zł. Nie było też sporu pomiędzy wnioskodawcą, a uczestniczką co do ilości środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku bankowym. Dodatkowo na powyższą okoliczność uczestniczka przedstawiła wyciąg z przedmiotowego rachunku bankowego.

Natomiast istniał spór co do tego, jaki był zakres nakładów z majątku wspólnego stron na majątek osobisty uczestniczki, a w konsekwencji jaka była ich wartość. Należy przypomnieć, że we wniosku T. W. (1) zgłosił nakłady i wydatki z majątku wspólnego na majątek osobisty uczestniczki w postaci przebudowy i rozbudowy budynku letniskowego na budynek mieszkalny jednorodzinny na kwotę 737.000 zł. Z kolei A. K. w odpowiedzi na wniosek wniosła o ustalenie, że w skład majątku wspólnego stron wchodzą nakłady z majątku wspólnego stron na majątek odrębny uczestniczki w dużo mniejszej kwocie, bo 12.789,24 zł. Na powyższą kwotę składało się 7.789,24 zł tytułem materiałów związanych z ułożeniem przez wnioskodawcę paneli, pomalowaniem pokojów, ułożeniem terakoty oraz zamontowaniem drzwi wewnętrznych i zewnętrznych. Do tego należało doliczyć wartość robocizny T. W. (1), którą uczestniczka określiła na kwotę 5.000 zł, co łącznie przyniosło kwotę 12.789,24 zł.

W piśmie przygotowawczym z dnia 1 lipca 2020 r. pełnomocnik wnioskodawcy wskazał, które fragmenty informacyjnych wyjaśnień stron i zeznań świadków świadczą o tym, że budowa domu i jego wykończenie były finansowane ze wspólnych środków pochodzących ze wspólnie otrzymanych darowizn. W ocenie pełnomocnika wnioskodawcy miał za tym przemawiać m.in. ten fragment informacyjnych wyjaśnień, w którym wnioskodawca stwierdził: „Nigdy nie padło sformułowanie, że to jest tylko dla uczestniczki. Zawsze była mowa, że to jest dla nas, teść mówił, że komu ma to dać”. W świetle zeznań uczestniczki oraz jej rodziców, z taką interpretacją nie sposób się zgodzić. Zarówno W. K., jak i E. K. zgodnie zeznali, że wszystkie pieniądze były przeznaczone dla uczestniczki. Nie można również wykluczyć, że wypowiadając powyższe słowa W. K. miał na myśli oddanie domu wnioskodawcy wyłącznie do użytkowania, przecież taki był cel budowy, aby strony mogły w nim zamieszkać. Również wypowiedzianego na rozprawie w dniu 14 kwietnia 2014 r. przez uczestniczkę zdania: „Tata jak kupował to mówił różnie, raz mówił, że kupuje dla mnie, a raz mówił, że dla nas” nie można interpretować w sposób zaprezentowany przez wnioskodawcę. Zacytowana wypowiedź A. K. wcale nie świadczy o tym, tak jak chciałby wnioskodawca, że kwoty pieniędzy przeznaczone przez W. K. na zakup materiałów budowlanych, czy też zapłatę poszczególnym wykonawcom robót budowlanych, stanowiły darowizny do majątku wspólnego stron, gdyż dotyczy wyłącznie ruchomości takich jak m.in. samochód C. (...), czy komplet wypoczynkowy B..

Za taką wersją nie przemawiają także przytoczone w piśmie pełnomocnika wnioskodawcy z dnia 1 lipca 2020 r. fragmenty wypowiedzi W. W. (1). W ocenie Sądu zeznania ojca wnioskodawcy we fragmencie, w którym podał „My robiliśmy to dla naszych dzieci. Pan K., ani ja nie mówiliśmy, że to jest dla mojego syna, a on że to dla jego córki. Budowaliśmy dla naszych dzieci”, a także „Pan K. nigdy nie rozgraniczał, że coś jest robione tylko dla córki”, nie przesądzają o tym, że pieniądze przeznaczone przez W. K. na zakup materiałów budowlanych, czy też zapłatę poszczególnym wykonawcom robót budowlanych, stanowiły darowiznę na rzecz obojga małżonków. Zacytowane fragmenty zeznań W. W. (1) mogą świadczyć o tym, że dom był budowany, aby zaspokoić potrzeby mieszkaniowe nowo założonej przez strony rodziny.

Należy w końcu pamiętać, że dom był budowany na gruncie stanowiącym własność A. K.. A zatem wszystko to co zostało na nieruchomości wybudowane, stawało się zgodnie z zasadą superficies solo cedit, własnością uczestniczki. Wobec tego W. K. nie musiał w ogóle mówić, że kupując materiały budowlane oraz dokonując zapłaty na rzecz poszczególnych wykonawców robót budowlanych, robi to wyłącznie na rzecz swojej córki. Poza tym doświadczenie życiowe wskazuje, że przy tak znacznych nakładach finansowych ze strony rodziców uczestniczki, biorąc pod uwagę młody wiek stron i krótki okres trwania ich małżeństwa, trudno przypuszczać, aby W. K. i E. K. nie brali pod uwagę możliwości rozpadu małżeństwa ich córki.

Wobec tego nie można się zgodzić z twierdzeniem T. W. (1), że budowa domu w B. była finansowana w głównej mierze z pieniędzy wspólnych stron oraz z darowizn czynionych wspólnie byłym małżonkom. Dlatego też należy przyznać rację pełnomocnikowi uczestniczki, że w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania sposób ustalenia wartości nakładów z majątku wspólnego małżonków na majątek odrębny jednego z nich, wskazany w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1980 r. III CZP 46/80. W myśl wymienionej uchwały w sytuacji, gdy małżonkowie w czasie trwania wspólności ustawowej wspólnie zbudowali dom na gruncie wchodzącym w skład majątku odrębnego jednego z nich, wartość nakładów określa się w ten sposób, że najpierw ustala się ułamkowy udział nakładów małżonków w wartości domu według cen rynkowych z czasu jego budowy, a następnie oblicza się ten sam ułamkowy udział w wartości domu według cen rynkowych z chwili podziału majątku wspólnego. Powołana uchwała została podjęta w zupełnie innym stanie faktycznym, a mianowicie w takim, w którym nakłady na dom znajdujący się na gruncie stanowiącym majątek odrębny jednego z małżonków, zostały w całości poniesione z majątku wspólnego stron. Tymczasem w przedmiotowej sprawie nakłady z majątku wspólnego stron stanowią tylko niewielką część nakładów poniesionych na budowę domu w ogóle.

Zarówno wnioskodawca, jak i uczestniczka zeznali, że z prezentów ślubnych strony odłożyły kwotę 20.000 zł. Potwierdza to okoliczność założenia przez strony po ślubie lokaty w Banku Spółdzielczym w A. na kwotę 35.000 zł. W związku z tym Sąd przyjął, że w skład majątku wspólnego stron weszła kwota 20.000 zł, pochodząca z prezentów ślubnych, która została następnie wydana na wykonanie prac wewnątrz budynku. Przy czym z kwoty 20.000 zł uzyskanej z prezentów ślubnych strony zakupiły okna i drzwi, cena za okna obejmowała również ich montaż, płytki do dwóch łazienek oraz do przedpokoju i kuchni, a także osprzęt do łazienki. Zaznaczyć przy tym należy, że kwota 20.000 zł z pewnością nie była wystarczająca na dokonanie w całości wymienionych nakładów, dlatego też zostały one pokryte również z kwoty 14.500 zł uzyskanej przez wnioskodawcę z pieniędzy ze sprzedaży samochodu F. (...). Jednak powyższe ustalenie dokonane przez Sąd wynika z tego, że wydatki były dokonywane z pieniędzy zdeponowanych na lokacie bankowej w Banku Spółdzielczym w A., gdzie zostały wpłacone środki pochodzące zarówno z prezentów ślubnych, jak i ze sprzedaży auta. Natomiast panele podłogowe zostały kupione za środki pochodzące ze wspólnego majątku dorobkowego za kwotę 2.920,96 zł, jednak nie były to już pieniądze pochodzące z prezentów weselnych. Powyższa okoliczność wynika z zeznań T. W. (1), a kwota wydana na zakup paneli podłogowych wprost z faktury VAT.

Z zeznań W. K. wynika sposób w jaki ustalono finansowanie budowy domu, a mianowicie ojciec uczestniczki miał sfinansować budowę domu do stanu zamkniętego, natomiast wnioskodawca i uczestniczka mieli opłacić prace w środku budynku. W związku z tym chybione jest również powoływanie się przez wnioskodawcę na treść zeznań uczestniczki z postępowania w przedmiocie rozwiązania małżeństwa stron przez rozwód. W trakcie sprawy prowadzonej przed Sądem Okręgowym w Łodzi A. K. określiła osiągane przez wnioskodawcę wynagrodzenie na kwotę 3.000- 4.000 zł. Jednak pamiętać należy, że w trakcie sprawy rozwodowej uczestniczka miała interes w wykazaniu jak największych dochodów i możliwości zarobkowych T. W. (1). Z kolei wnioskodawca, zupełnie odwrotnie niż w przedmiotowym postępowaniu, starał się wykazać, że nie zarabiał zbyt wiele. Dlatego też Sąd nie dał wiary zeznaniom T. W. (1), w których podał, że po zmianie pracy po ślubie na lepiej płatną, mógł przeznaczać około 3.000 zł miesięcznie na budowę domu. Jest to również sprzeczne z zeznaniami W. K., z których wynika, że ojciec uczestniczki miał opłacać budowę domu do stanu zamkniętego, natomiast strony miały sfinansować prace w środku budynku. Zatem do pewnego momentu strony w ogóle nie angażowały swoich środków w budowę domu w B.. Za wiarygodnością relacji T. W. (1) nie mogą również przemawiać zeznania J. Z., gdyż okoliczność podjęcia przez wnioskodawcę dodatkowego zatrudnienia została przez uczestniczkę potwierdzona. Należy również zwrócić uwagę, że po urodzeniu się wspólnego dziecka stron, co nastąpiło w 2009 r., potrzeby rodziny znacznie wzrosły. Poza tym oczywiste jest, że samo wyposażenie domu w meble, sprzęt AGD, czy inne potrzebne do codziennego użytkowania przedmioty, wymagało od stron znacznych nakładów finansowych.

Poza tym T. W. (1) kupił wkład do kominka, co potwierdza wystawienie faktury VAT właśnie na nazwisko wnioskodawcy. T. W. (1) zeznał, że wkład kominkowy kupił za wynagrodzenie za pracę, zatem nie ulega wątpliwości, że kwota 4.000 zł stanowi nakład z majątku wspólnego stron na majątek odrębny uczestniczki. Do tego doszła kwota 2.000 zł poniesiona na zakup marmuru do obłożenia kominka.

Dodatkowo w skład majątku wspólnego stron weszły nakłady z niego dokonane na majątek osobisty uczestniczki w postaci osobistej pracy wnioskodawcy przy budowie domu w B.. Szacunkowa wartość nakładów na nieruchomość w postaci osobistej pracy wnioskodawcy polegającej na pomocy kierownikowi budowy w organizacji procesu budowy w systemie gospodarczym wynosi 3.500 zł. Szacunkowa wartość odtworzeniowa nakładów na nieruchomość w postaci osobistej pracy wnioskodawcy na nieruchomości, wynosi 15.000 zł.

Mając powyższe rozważania na uwadze Sąd ustalił, że w skład majątku wspólnego stron weszły nakłady z majątku wspólnego stron na majątek osobisty uczestniczki w wysokości 48.920,96 zł, na co złożyło się 20.000 zł tytułem kwoty uzyskanej z prezentów ślubnych przeznaczonej następnie na wykonanie prac wykończeniowych w domu w B., 4.000 zł tytułem kwoty przeznaczonej na zakup kominka, 2.000 zł tytułem kwoty przeznaczonej na zakup marmuru do obudowy kominka, 3.500 zł tytułem osobistej pracy wnioskodawcy polegającej na pomocy kierownikowi budowy w organizacji procesu budowy w systemie gospodarczym, 15.000 zł tytułem szacunkowej wartości osobistej pracy wnioskodawcy przy budowie domu w B., 2.920,96 zł tytułem kwoty na zakup paneli podłogowych i 1.500 zł tytułem wynagrodzenia za sporządzenie projektu budowlanego.

W razie przyznania rzeczy bądź prawa podlegającemu postępowaniu podziałowemu jednemu ze współwłaścicieli, przepisy prawa materialnego zawierają uregulowania zawierające pewne wytyczne dla sądu, którymi powinien kierować się przy wyborze osoby, któremu dana rzecz bądź prawo jest przydzielane. Takie szczególne przepisy zawarte są w art. 213 oraz art. 214 § 1 i 2 k.c. dotyczących gospodarstwa rolnego. W stosunku do innych rzeczy (bądź praw), jak stanowi art. 212 § 2 k.c. w zw. z art. 1035 k.c. i art. 46 k.r.o. (w odniesieniu do byłego majątku wspólnego małżonków), może być ono przyznane jednemu ze współwłaścicieli "stosownie do okoliczności". W istocie więc decyzja w tym przedmiocie należy do sądu, który przyznając rzecz (prawo) jednemu ze współwłaścicieli, powinien uwzględnić wszelkie okoliczności sprawy. Swoboda sądu w dokonaniu wspomnianego wyboru nie jest nieograniczona, gdyż sąd orzeka w tym zakresie stosownie do wszelkich okoliczności sprawy. Przy określeniu sposobu zniesienia współwłasności należy uwzględniać całokształt okoliczności mających dla niego znaczenie, jednakże we właściwym wymiarze, uwzględniając konkretne okoliczności specyficzne dla poszczególnych spraw (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 30 maja 2008 r., III CSK 10/08, L.). O wyborze konkretnego współwłaściciela, który ma uzyskać własność rzeczy, decydować musi szereg okoliczności faktycznych każdej, konkretnej sprawy, takich jak w szczególności: rodzaj i przeznaczenie rzeczy, stan rodzinny poszczególnych współwłaścicieli, przygotowanie zawodowe, rodzaj działalności zawodowej, stan majątkowy, i możliwość dokonania spłaty przez tego współwłaściciela, któremu rzecz ma być przyznana. Przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli nie może nastąpić wbrew jego woli. Ponadto, należy uwzględnić również warunki przedstawione przez tego współwłaściciela przejęcia tej rzeczy, w szczególności odnoszące się do jej wartości, decydujące zarazem o wysokości spłat (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 26 kwietnia 2013 r., II CSK 459/12, L.). Natomiast bez znaczenia jest ewentualny sprzeciw pozostałych współwłaścicieli. Sąd związany byłby jedynie wolą współwłaścicieli, gdyby wszyscy oni zgodnie wskazali konkretną osobę, z grona współwłaścicieli, której ma być przyznana własność rzeczy przez sąd.

Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy Sąd uznał, że zasadnym jest przyznanie ruchomości opisanych w punkcie 1 dd)- 1 jj) orzeczenia w postaci robota kuchennego mniejszego o wartości 100 zł, laptopa nieznanej marki o wartości 200 zł, zestawu kina domowego Y. (...) o wartości 1.500 zł, odkurzacza o wartości 85 zł, żelazka o wartości 50 zł, elektronarzędzi i drobnych narzędzi o wartości 250 zł oraz szafki narzędziowej (...) T. o wartości 250 zł, na wyłączną własność T. W. (1). Za powyższą decyzją przemawia to, że wymienione ruchomości znajdowały się w posiadaniu wnioskodawcy, co znalazło potwierdzenie m.in. w piśmie jego pełnomocnika z 15 września 2016 r. (k. 332- 334). Wobec tego wnioskodawcy przypadły ruchomości i wierzytelności o łącznej wartości 19.215 zł.

Z kolei ruchomości opisane w punkcie 1 a)- 1 cc) postanowienia, a mianowicie komplet mebli składający się z szafki pod telewizor, witryny, regału na książki, półki i ławy o wartości 1.150 zł, komplet mebli składający się z szafki pod telewizor, witryny, regału na książki, półki i ławy o wartości 1.300 zł, łóżko tapczan o wartości 200 zł, euro kuchnia składającą się z 5 szafek wiszących, 6 stojących i zabudowy lodówki o wartości 2.000 zł, komplet sypialniany składający się z podwójnego łóżka, 2 szafek nocnych, komody, szafy, taboretu i toaletki o wartości 4.000 zł, szafka i komoda w garderobie o wartości 400 zł, lodówka marki W. o wartości 700 zł, piecyk elektryczny o wartości 600 zł, mikrofala o wartości 500 zł, zmywarka o wartości 600 zł, płyta gazowa o wartości 400 zł, okap o wartości 400 zł, zlewozmywak o wartości 140 zł, zamrażarka marki Z. o wartości 200 zł, pralka marki W. o wartości 500 zł, 4 dywany i 3 dywaniki o wartości 350 zł, krajalnica, frytkownica i czajnik o łącznej o wartości 120 zł, robot kuchenny marki Z. o wartości 300 zł, serwis obiadowy o wartości 450 zł, serwis do kawy o wartości 90 zł, sztućce o wartości 400 zł, garnki o wartości 120 zł, żyrandol 6 świecowy, żyrandol 3 świecowy, żyrandol 2 świecowy i żyrandol 1 świecowy łącznej o wartości 610 zł, notebook A. o wartości 900 zł, telewizor 48’’ o wartości 1.200 zł, wyposażenie przedpokoju o wartości 200 zł, 2 stołki barowe typu hoker o wartości 200 zł, odkurzacz o wartości 85 zł, żelazko o wartości 50 zł, Sąd przyznał na wyłączną własność uczestniczki A. K.. Decyzja Sądu wynika z okoliczności posiadania wymienionych ruchomości przez uczestniczkę. Poza tym w większości powyższe ruchomości stanowią wyposażenie domu w B., stanowiącego własność A. K.. Łączna wartość rzeczy ruchomych przyznanych na własność uczestniczki wyniosła 18.165 zł.

Wobec tego, że uczestniczce przypadły ruchomości o łącznej wartości 18.185 zł, środki zgromadzone na rachunku bankowym w wysokości 683,86 zł oraz nakłady z majątku wspólnego w wysokości 48.920,96 zł, a wnioskodawcy przyznano ruchomości i wierzytelności o łącznej wartości 19.215 zł, od uczestniczki na rzecz wnioskodawcy należała się spłata w wysokości 24.277,41 zł.

Ponadto T. W. (1) wskazywał, co uczestniczka do pewnego momentu potwierdzała, że uzyskał kwotę 14.500 zł ze sprzedaży samochodu F. (...), który stanowił jego majątek odrębny. Za wiarygodnością zeznań wnioskodawcy przemawia również to, że po ślubie strony założyły lokatę na kwotę 35.000 zł. Obie strony były w tym zakresie zgodne w swoich relacjach. Dodatkowo okoliczność założenia lokaty w banku oraz wysokość zgromadzonych na niej środków pieniężnych, potwierdzają dokumenty wystawione przez Bank Spółdzielczy w A.. Kwota uzyskana z prezentów ślubnych (20.000 zł) oraz kwota pochodząca ze sprzedaży samochodu F. (...) (14.500 zł), daje niemal w całości kwotę ulokowaną w Banku Spółdzielczym w A.. Wobec tego wiarygodności zeznań T. W. (1) w zakresie w jakim wskazał, że ze sprzedaży samochodu F. (...) uzyskał kwotę 14.500 zł, nie podważa fakt przedstawienia w niniejszym postępowaniu przerobionej umowy kupna- sprzedaży wymienionego auta. Nie ulega wątpliwości, że takie zachowanie zasługuje na szczególną krytykę, ale dla ustalenia wartości nakładu z majątku wspólnego stron na majątek odrębny uczestniczki istotne jest to, że T. W. (1) przyznał się do przerobienia umowy kupna- sprzedaży, za co poniósł odpowiedzialność karną oraz wyjaśnił, że zaniżył cenę sprzedaży auta, aby kupujący mógł zapłacić niższy podatek od czynności cywilno- prawnych. T. W. (1) wskazał, że faktyczna kwota, za jaką sprzedał samochód F. (...) i którą przeznaczył na budowę domu na działce w B., to kwota 14.500 zł. W związku z tym Sąd przyjął, że wnioskodawcy przysługuje nakład z jego majątku odrębnego w kwocie 14.500 zł na majątek odrębny uczestniczki, który podlegał rozliczeniu w przedmiotowym postępowaniu. Można w tym miejscu po raz kolejny przywołać uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 1980 r. III CZP 46/80 zgodnie, z którą w postępowaniu o podział majątku wspólnego rozliczeniu podlegają również nakłady z majątku odrębnego małżonków na majątek odrębny jednego z nich.

Dlatego też w punkcie 3 orzeczenia Sąd zasądził od A. K. na rzecz wnioskodawcy kwotę 14.500 zł tytułem zwrotu nakładów z majątku osobistego wnioskodawcy na majątek osobisty uczestniczki, płatną w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się postanowienia z ustawowymi odsetkami za opóźnienie na wypadek uchybienia terminowi płatności.

T. W. (1) zgłosił również do rozliczenia nakład w postaci osobistej pracy jego ojca, W. W. (1) i brata, M. W. przy budowie domu w B.. Nie ulega wątpliwości, że zarówno W. W. (1), jak i M. W. wykonywali szereg prac przy budowie domu uczestniczki. Pomimo tego w ocenie Sądu nie sposób rozliczyć nakładu w postaci pracy W. W. (1) i M. W. w przedmiotowym postępowaniu o podział majątku wspólnego byłych małżonków. Wierzytelność z tytułu pracy przy budowie domu w B. przysługuje osobom trzecim, a nie byłym małżonkom. Zatem nie podlega uwzględnieniu w sprawie o podział majątku wspólnego byłych małżonków. Zapłaty z tytułu pracy przy budowie domu w B., ojciec i brat wnioskodawcy mogliby dochodzić w odrębnym postepowaniu o zapłatę. Problem ten z pewnością dostrzegł również pełnomocnik T. W. (1), skoro w trakcie trwania postępowania sądowego, przedstawił umowy cesji wierzytelności przysługujących wobec uczestniczki z tytułu pracy przy budowie domu w B., zawarte pomiędzy wnioskodawcą, a jego ojcem i bratem. Jednak przeniesienie obu wierzytelności przez W. W. (1) i M. W. do majątku odrębnego wnioskodawcy, nie może zmienić oceny o braku możliwości dochodzenia roszczeń z tego tytułu w postępowaniu o podział majątku wspólnego byłych małżonków. W tym zakresie Sąd podziela argumentację przedstawioną w piśmie pełnomocnika uczestniczki z 1 lipca 2020 r. W uchwale z dnia 16 grudnia 1980 r. III CZP 46/80 Sąd Najwyższy dopuścił możliwość rozliczenia w postępowaniu o podział majątku wspólnego byłych małżonków, nakładów i wydatków z jednego majątku osobistego na drugi majątek osobisty, ale tylko w szczególnych sytuacjach np. gdy na nieruchomości stanowiącej majątek odrębny jednego z małżonków, powstał budynek finansowany zarówno z majątku wspólnego, jak i z majątków odrębnych obojga małżonków. Tymczasem T. W. (1) wniósł o rozliczenie nakładu z majątku osobistego osób trzecich, co nie podlega uwzględnieniu w postępowaniu o podział majątku wspólnego byłych małżonków.

Mając na uwadze wysokość spłaty z tytułu podziału majątku wspólnego powiększonej o kwotę 14.500 zł z tytułu rozliczenia nakładów pomiędzy majątkami osobistymi stron, nie ulega wątpliwości, że A. K. zapewne będzie potrzebowała czasu na zgromadzenie środków finansowych potrzebnych na spłatę wnioskodawcy. W związku z tym Sąd postanowił, że zasądzone od uczestniczki na rzecz T. W. (1) kwota 24.277,41 zł, jak i kwota 14.500 zł, będą płatne w terminie 6 miesięcy od daty uprawomocnienia się postanowienia, co było zgodne z przepisem art. 212 § 3 k.c.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 520 § 1 k.p.c., ustalając, że każdy z uczestników postępowania ponosi koszty związane ze swoim udziałem w sprawie, co stanowi zasadę w postępowaniu nieprocesowym.

W ostatnim, piątym, punkcie orzeczenia Sąd nakazał pobrać na rzecz Skarbu Państwa- Sądu Rejonowego dla Łodzi- Widzewa w Łodzi od wnioskodawcy T. W. (1) kwotę 2.410,57 zł, a od uczestniczki A. K. kwotę 487,96 zł, tytułem zwrotu kosztów sądowych poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa. Na koszty sądowe poniesione tymczasowo przez Skarb Państwa, składało się m.in. wynagrodzenie rzeczoznawcy majątkowego R. S.. Sąd zdecydował, że obciąży T. W. (1) tymi kosztami w większym zakresie, ponieważ to właśnie na wniosek pełnomocnika wnioskodawcy został dopuszczony i przeprowadzony dowód z opinii biegłego rzeczoznawcy majątkowego, który okazał się nieprzydatny do rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy.

W pozostałej części Sąd postanowił nie obciążać stron tymczasowo uiszczonymi kosztami sądowymi w postaci wynagrodzenia biegłej E. D., gdyż z uwagi na błędy popełnione przez biegłą, jej opinia nie była podstawą do przyjęcia ustaleń faktycznych w sprawie.