Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt

Sygn. akt

III K 132/22

(1001-101.Ds.5.2022)

1.  USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

R. B. (1)

I. w okresie od początku 2009 roku do 30 czerwca 2009 roku we W. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej uczestniczył w obrocie znacznych ilości środków odurzających w postaci heroiny w ilości nie mniejszej niż 700,00 gramów stanowiących nie mniej niż 7.000 tzw. porcji handlowych o łącznej wartości nie mniejszej niż 126.000 złotych, w ten sposób, że nabywał od objętego odrębnym postępowaniem L. W. ps. (...) ww. środki odurzające, jednorazowo w ilości od 10 do 50 gramów, a w tym nie mniej niż 50 gramów heroiny otrzymał od A. A. (1) ps. (...), a następnie sprzedawał innym osobom,

tj. czyn z art. 56 ust.3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii

II. w okresie od końca 2011 roku do 24 stycznia 2013 roku we W. brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej kierowanej przez objętego odrębnym postępowaniem karnym A. N., w skład której wchodzili S. Ś., J. P., E. B., R. B. (2), D. D. (1), D. D. (2), A. K. (1) i inne osoby zajmującej się nielegalnym wewnątrzwspólnotowym obrotem środkami odurzającymi oraz substancjami psychotropowymi, a następnie ich obrotem na terytorium P. oraz uprawą konopi innych niż włókniste i wytwarzaniem z nich środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste,

tj. czyn z art.258§1 k.k.

III. w okresie od końca 2011 roku do 24 stycznia 2013 roku we W. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej kierowanej przez objętego odrębnym postępowaniem karnym A. N., uczestniczył w obrocie znacznych ilości środków odurzających w postaci heroiny w ilości nie mniejszej niż 225,00 gramów stanowiących nie mniej niż 2.250 tzw. porcji handlowych o łącznej wartości nie mniejszej niż 40.500 złotych, w ten sposób, że wspólnie z A. K. (1) nabył od A. N. ww. środki odurzające w ten sposób, że nie mniej niż 15-sto krotnie nabył od niego jednorazowo po 15 gramów heroiny a następnie sprzedał ww. środki odurzające innym osobom,

tj. czyn z art. 56 ust.3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art.65§1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.

W okresie od grudnia 2008 r. do stycznia 2014 r. na terenie województwa (...) oraz na terenie krajów U. funkcjonowała zorganizowana grupa przestępcza kierowana przez L. W. ps. (...). Grupa ta zajmowała się nielegalnym wewnątrzwspólnotowym obrotem środkami odurzającymi oraz substancjami psychotropowymi, obrotem znacznych ilości środków odurzających na terenie kraju, a nadto uprawą konopi innych niż włókniste i wytwarzaniem z nich środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste.

W lipcu 2008 roku we W. L. W. ps. (...) nawiązał współpracę z P. D. ps. (...), u którego zaopatrywał się w znaczne ilości środków odurzających w postaci heroiny.

Od sierpnia 2008 roku za pośrednictwem P. D. ps. (...), L. W. nawiązał współpracę z T. M. ps. (...), który również zaopatrywał się w narkotyki u P. D.. L. W. oraz T. M. wspólnie rozwinęli interes narkotykowy nabywając od P. D. coraz większe ilości heroiny.

W dniu 19 grudnia 2008 r. został zatrzymany przez policję B. W. ps. (...) w związku z koniecznością odbycia kary jednego roku pozbawienia wolności.

Po jego zatrzymaniu do L. W. i T. M. dołączył P. S. (1) ps. (...). Od tego czasu doszło do wyłonienia struktury grupy, która nabrała zorganizowanego charakteru. Jej trzon tworzyli L. W., P. S. (1) oraz T. M.. W jej skład wchodzili ponadto P. D. ps. (...), A. W. ps. (...), A. N. ps. (...), P. P. (1) ps. (...) lub M., D. K. ps. (...), P. D. ps. (...), P. S. (2) ps. (...), A. A. (1) ps. (...), R. R. ps. (...), T. N. ps. (...), P. K. (1) ps. (...), P. T., S. Z. ps. (...), B. K. ps. (...), R. P. ps. (...) i inne osoby.

Grupa ta, w różnych konfiguracjach osobowych, pod stałym przewodnictwem L. W. funkcjonowała do dnia 29 stycznia 2014 r., kiedy to jej lider, został zatrzymany przez funkcjonariuszy ówczesnego (...) Biura (...) Komendy Głównej Policji Zarządu we W.. Miało to miejsce na plantacji marihuany, która mieściła się w budynku jednorodzinnym położonym w S. gmina Z. powiat (...).

W związku z zawiązaniem grupy, w okresie od grudnia 2008 roku do grudnia 2009 roku wzrosła ilość nabywanych stale od P. D. środków odurzających w postaci heroiny do 500 gramów tygodniowo.

Narkotyki następnie były dystrybuowane przez członków utworzonej grupy, zyski przeznaczano głównie na kolejne zakupy lub L. W., T. M. oraz P. S. (1) dzielili się nimi po równo. Pozostali członkowie grupy zyski czerpali z nakładanej marży przy kolejnej odsprzedaży narkotyków.

Łącznie w okresie od grudnia 2008 r. do grudnia 2009 r. L. W., P. S. (1) oraz T. M. nabyli od P. D. nie mniej niż 20 kilogramów heroiny, którą wprowadzili za pośrednictwem pozostałych członków grupy do dalszego obrotu.

W dniu 29 marca 2009 roku zakład karny opuścił A. A. (1) ps. (...). W tym czasie grupa zajmować zaczęła się dodatkowo przywozem znacznych ilości środków odurzających w postaci marihuany z H..

W dniu 19 grudnia 2009 roku zakład karny opuścił, po odbyciu kary, ww. B. W. ps. (...). Opuszczenie zakładu karnego przez B. W. zapoczątkowało rozłam w grupie. Od L. W. odłączyli się bowiem P. S. (1), T. M., A. W., R. R. oraz inne osoby.

Po rozłamie przy L. W. pozostał nadal m.in. A. N., P. P. (1), D. K. oraz szereg innych osób. Jak ujawniono w toku postępowania w okresie od października 2009 r. do grudnia 2010 r. ww. zorganizowanej grupie przestępczej działali także T. N., P. K. (1) oraz P. T..

Kierowana przez L. W. grupa miała złożoną strukturę i często w jej ramach tworzyły się mniejsze grupy podległe liderowi. Grupy te zaopatrywały się w narkotyki u L. W., bądź korzystając z jego kontaktów poza granicami kraju samodzielnie sprowadzały narkotyki z H., a następnie dystrybuowały je na terenie kraju. W takim wypadku L. W. otrzymywał wówczas procent od ilości i rodzaju sprowadzonych narkotyków.

Niektórzy członkowie grupy, jak na przykład A. N., za zgodą L. W., tworzyli własne, niezależne struktury przestępcze. W tym zakresie ustalono, że w II połowie 2010 r., za zgodą L. W., wyodrębnił on własną działalność i założył wspólnie z T. S. odrębną grupę przestępczą, która prócz własnej działalności ukierunkowanej na popełnianie przestępstw związanych z obrotem narkotykami nadal współpracowała z grupą P.. W skład utworzonej w ten sposób grupy weszli m.in. dilerzy narkotyków, z którymi już wcześniej współpracował A. N. w ramach tzw. grupy P.. Był to m.in. R. B. (1) ps. (...).

Wspólna działalność A. N. i T. S. trwała do połowy 2011 r. Od tego czasu A. N. przejął część ze współpracujących z nim dilerów narkotykowych. Wśród stałych dilerów A. N. byli m.in. ww. A. K. (1) oraz R. B. (1).

Prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego we W. z dnia 22 października 2019r, sygn. akt III K 16/18 m.in. S. Ś. i J. P., prawomocnym wyrokiem z dnia 22 marca 2018r. w sprawie III K 18/18 m.in. E. B. i R. B. (2) oraz prawomocnym wyrokiem z dnia 6 maja 2016 r. w sprawie III K 84/15 D. D. (1) i D. D. (2) zostali prawomocnie skazani m.in. za przestępstwo z art. 258 § 1 k.k. polegające na uczestniczeniu w zorganizowanej grupie przestępczej kierowanej przez A. N. zajmującej się wewnątrzwspólnotowym obrotem środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi, a następnie ich obrotem na terytorium P..

Prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego we W. z dnia 17 marca 2017., sygn. akt III K 179/15 członkowie grupy przestępczej kierowanej przez L. W. ps. (...), w tym A. A. (1) zostali prawomocnie skazani m.in. za przestępstwo z art. 258 § 1 k.k. polegające na uczestniczeniu w tej zorganizowane grupie przestępczej, która zajmowała się nielegalny wewnątrzwspólnotowym obrotem znacznych ilości środków odurzających oraz substancji psychotropowych, obrotem znacznych ilości środków odurzających na terenie kraju a nadto uprawa konopi innych niż włókniste i wytwarzaniem z nich środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste.

Zeznania i wyjaśnienia świadka L. W.

k. 937v.-940, k.534-535, k.439-541, k.547v.,

Zeznania i wyjaśnienia świadka A. A. (1)

k.935-937 i k. 955-992 tom VI, k.822-823, k. 825 tom V

oraz k.955-992 tom VI

Zeznania i wyjaśnienia świadka A. N.

k.1017v.-1019v.,

k.226

k.234

k.242v-243

k.273-275

k.318

k.325-326

k.331

k.435-436

okoliczności dotyczące postępowań III K 16/18, III K 18/18, III K 84/15, III K 179/15 znane z urzędu

2.

Od początku 2009 r. do 30 czerwca 2009 r. we W. R. B. (1) odbierał heroinę od L. W. ps. (...). Początkowo odbierał od 10 do 20 gramów jednorazowo, a następnie po 50 gramów. Łącznie przez okres 6 miesięcznej współpracy R. B. (1) odebrał od L. W. nie mniej niż 700 gramów heroiny.

R. B. (1) początkowo odbierał heroinę w tzw. komis, to jest rozliczał się dopiero po sprzedaniu otrzymanej wcześniej partii narkotyków. W późniejszym czasie odbierał narkotyki płacąc za nie z góry. Za 1 gram płacił 110, a nawet 100 złotych. Do transakcji dochodziło we W. w okolicach tzw. (...).

Jak przy tym wynika z ustaleń śledztwa co najmniej jednokrotnie 50 gramów heroiny R. B. (1) przekazał A. A. (1).

W późniejszym okresie czasu R. B. (1) przejął A. N., który jak wyżej podano uzyskał zgodę na prowadzenie własnej działalności narkotykowej na terenie W..

R. B. (1) pozostawał wówczas w związku z A. K. (1).

R. B. (1) wraz z A. K. (1) weszli w struktury grupy przestępczej kierowanej przez A. N. od końca 2011 r. Zaopatrywali się u A. N. w heroinę, a następnie po poporcjowaniu na tzw. ćwiartki sprzedawali narkotyki kolejnym osobom.

W okresie od końca 2011 r. do 24 stycznia 2013 r. R. B. (1) działając wspólnie z A. K. (1) nabyli od A. N. celem odsprzedaży w ramach co najmniej 15 transakcji, łącznie nie mniej niż 225 gramów heroiny.

Narkotyki nabywali w cenie 100 złotych za 1 gram, a sprzedawali w cenie 160 złotych za 1 gram.

Prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego we W. z dnia 19 lipca 2017r. w sprawie III K 143/17 A. K. (1) została skazana za czyny polegające na tym, że:

I.w okresie od końca 2011 roku do 18 czerwca 2013 roku we W., uczestniczyła w zorganizowanej grupie przestępczej kierowanej przez objętego odrębnym postępowaniem karnym A. N., w skład której wchodzili S. K. oraz objęci odrębnymi postępowaniami karnymi S. Ś., (...) P., A. K. (2), A. K. (3), J. L., Ł. W., K. W., E. B., R. B. (2), D. D. (1), D. D. (2), a także inne osoby zajmujące się nielegalnym wewnątrzwspólnotowym obrotem środkami odurzającymi oraz substancjami psychotropowymi, a następnie ich obrotem na terytorium P. oraz uprawą konopi innych niż włókniste i wytwarzaniem z nich środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste, co stanowi przestępstwo z art. 258 § 1 k.k.,

II. w okresie od końca 2011 roku do 18 czerwca 2013 roku we W. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej kierowanej przez A. N., działając sama lub wspólnie i w porozumieniu z inną osobą udzieliła innym osobom znacznych ilości środków odurzających w postaci heroiny w ilości nie mniejszej niż 525,00 gramów stanowiących nie mniej niż 5,250 tzw. porcji handlowych o łącznej wartości nie mniejszej niż 94.500 złotych, w ten sposób, że:

- w okresie od końca 2011 roku do 24 stycznia 2013 roku wspólnie z objętym odrębnym postępowaniem karnym R. B. (1) ps. (...) nabyła od A. N. łącznie nie mniej niż 225 gramów heroiny, w ten sposób że nie mniej niż 15-sto krotnie nabyła od niego jednorazowo po 15 gramów heroiny,

- w okresie od 25 stycznia 2013r. do 18 czerwca 2013r. nabyła od A. N. nie mniej niż łącznie 300 gramów heroiny, w ten sposób, że nie mniej niż 6-cio krotnie nabyła od niego jednorazowo po 50 gramów heroiny, a następnie ww. środki odurzające udzieliła odpłatnie innym osobom, co stanowi przestępstwo z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k.

Zeznania i wyjaśnienia świadka L. W.

k. 937v.-940, k.534-535, k.439-541, k.547v.,

Zeznania i wyjaśnienia świadka A. A. (1)

k.935-937 i k. 955-992 tom VI, k.822-823, k. 825 tom V oraz k.955-992 tom VI

Zeznania i wyjaśnienia świadka A. K. (1)

k.996v.-999 tom VI

k.435-436 tom III, k.810-813 tom V

Zeznania i wyjaśnienia świadka A. N.

k.1017v.-1019v.,

k.226

k.234

k.242v-243

k.273-275

k.318

k.325-326

k.331

k.435-436

Zeznania i wyjaśnienia świadka A. A. (2)

k.1045— (...) tom VI, k.826-828 tom V

Informacja (...)

k.99-100 tom I

Protokół oględzin telefonu komórkowego N. zabezpieczonego od A. N.

k.150-155 tom I

Protokół przeszukania pomieszczeń przy ul. (...) zajmowanych przez A. N.

k.156-158

Opinia z badań z zakresu chemii

k.163-170 tom I

Protokół wizji lokalnej z udziałem A. N.

k.163-170 tom I

Tablice poglądowe

k.277-292, k.327-329 tom II , k.542-545 tom III

Odpis wyroku Sądu Okręgowego we W. III K 143/17

k.1049-1051

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego R. B. (1)

k.903v.-906v., k.55--57

3.

Następnie od dnia 24 stycznia 2013r. do 13 lutego 2014r. R. B. (1) przebywał w Zakładzie Karnym w K., odbywając kary pozbawienia wolności.

Poprzedni pobyt w zakładzie karnym miał miejsce od 03.10.2008r. do 01.12.2008r.

Kolejny pobyt R. B. (1) w Zakładzie karnym datowany jest pomiędzy 01.10.2020 r. a 16.04.2023r. , gdy odbywał karę m.in. zastępczą karę pozbawienia wolności orzeczoną przez Sąd Rejonowy dla (...) w sprawie II K 447/20.

Dane z bazy noe-sad

k.891 (tom VI)

Zawiadomienie o zwolnieniu ze sprawy

k.1030 tom VI

4.

R. B. (1) został zatrzymany w dniu 13 marca 2020r. godz. 10:00 a następnie zwolniony w dniu 13 marca 2020r. godz. 12:15.

Protokół zatrzymania osoby R. B. (1)

k.41 tom I

Pismo (...) z 30.05.2022r.

k.880 tom VI

5.

R. B. (1) nie jest chory psychicznie obecnie i nie był chory psychicznie w krytycznym czasie. Nie jest również upośledzony umysłowo. Wykluczono inne zakłócenia czynności psychicznych mogące mieć wpływ na ocenę poczytalności.

W wywiadzie opiniowany opisał swój nałogowy (czyli z cechami uzależnienia sposób spożywania alkoholu. Uzależnienie alkoholowe opiniowanego nie ma żadnego znaczenia orzeczniczego w niniejszej sprawie.

Opisane zarzutami zachowania nie były wynikiem zaburzeń chorobowych, chorobowej (psychotycznej) motywacji.

T. criminis R. B. (1) nie miał zniesionej ani ograniczonej w stopniu znacznym zdolności rozpoznania znaczenia zarzucanych czynów i pokierowania swoim postępowaniem – nie zachodzą warunki art.31§1 lub 2 k.k.

Aktualny stan zdrowia pozwala R. B. (1) na udział toczącym się postępowaniu karnym, występowanie przed sądem i prowadzenie obrony w sposób samodzielny i rozsądny.

Opinia sądowo – psychiatryczna

k.839-842 tom V

6.

R. B. (1) urodził się (...) , jest żonaty, nie ma nikogo na utrzymaniu, przed osadzeniem utrzymywał się z prac dorywczych.

W czasie odbywania kary pozbawienia wolności nie był zatrudniony z uwagi na względy medyczne.

Dane o osobie oskarżonego

k.903v. tom VI,

k.55 tom I

Informacja w trybie art.213§1 k.p.k.

k.1 i k.82-83 tom I

Kwestionariusz z ZK nr 2 we W.

k.829-830 tom V

7.

R. B. (1) był uprzednio wielokrotnie karany za różnego rodzaju przestępstwa, po raz ostatni wyrokiem Sądu Rejonowego dla W. z dnia 16 września 2020r. w sprawie II K 447/20, przy czym orzeczona tym wyrokiem kara pozbawienia wolności została objęta wyrkiem łącznym Sądu Rejonowego dla (...) z dnia 23 marca 2021r. w sprawie II K 680/20.

Wyrokiem tym R. B. (1) został uznany za winnego popełnienia czynu polegającego na tym, że w okresie od lipca 2013 roku do lipca 2014 roku we W. z góry powziętym zamiarem, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w krótkich odstępach czasu, działając wspólnie i w porozumieniu z R. H. pseudonim (...), J. K. pseudonim "K., R. P. pseudonim (...), nieustalonym mężczyzną o pseudonimie (...) i innymi osobami, uczestniczył w obrocie znaczną ilością środków odurzających w postaci heroiny o łącznej wadze 100 gram, stanowiących 400 porcji handlowych o wartości 21.000 złotych w ten sposób, że nabył od R. H. opisaną heroinę celem dalszej jej odsprzedaży z zyskiem osobom trzecim zainteresowanym ich zakupem, stanowiący przestępstwo z art. 56 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2015r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 § 1 k.k. i orzeczono karę 2 lat pozbawienia wolności oraz 100 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość stawki na 100 złotych, z zaliczeniem na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okresu zatrzymania od godziny 7.15 dnia 12 marca 2020 r. do godziny 10.00 dnia 13 marca 2020 r. oraz przepadkiem na rzecz Skarbu Państwa równowartości korzyści osiągniętej z popełnienia przestępstwa w kwocie 21.000 złotych.

Dane z Krajowego Rejestru Karnego

k.67-69 tom I, k. 883-885 tom VI

Odpis wyroku SW we W. III K 38/91

k.14-16 tom I

Odpis wyroku SW we W. III K 11/92

k.17-18 tom I

Odpis wyroku SR dla (...) II K 1152/96

k.18 tom I

Odpis wyroku SR dla (...) II K 1041/97

k.20-21 tom I

Odpis wyroku SR dla Wrocławia – Krzyki II K 1053/00

k.22-23 tom I

Odpis wyroku SO we W. IV Ka 704/01

k.24-25 tom I

Odpis wyroku SR dla (...) II K 606/06

k.26-27 tom I

Odpis wyroku SR dla W. II K 263/10

k.28

Odpis wyroku SR dla (...) II K 466/12

k.29-30

Odpis wyroku SR dla (...) II K 50/19

k.72 tom I

Odpis wyroku SR dla (...) II K 307/19

k.74 tom I

Odpis wyroku SR dla (...) II K 447/20

k.77 tom I

Odpis wyroku SR dla (...) II K 680/20

k.78-79 tom I

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

--

--

--

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

--

--

--

2.  Ocena Dowodów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1 i 2.

Zeznania i wyjaśnienia świadka L. W.

W toku postepowania sądowego oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. W odniesieniu do pierwszego z zarzutów wyjaśnił, że wprawdzie L. W. za pośrednictwem innego mężczyzny, który przyjechał na motorze (którym w późniejszym czasie z relacji przekazanemu mu przez A. A. (2) okazał się jej brat) i przekazał mu narkotyki, jednak była to 5 gramowa próbka umieszczona w paczce papierosów. Zadaniem oskarżonego miało być jak wyjaśnił pośredniczenie pomiędzy W. a A. „żeby puścić na rynek”, bowiem W. nie robił tego osobiście, wolał pośrednictwo. Jednocześnie R. B. (1) wyjaśnił, że nie miał z tego nic, ponieważ ostatecznie te osoby dogadały się między sobą, a on został pominięty, natomiast jeżeli transakcja doszłaby do skutku mieli rozmawiać o tym, że ma coś dostać za pośredniczenie.

Odnośnie zarzutu II R. B. (1) wskazał, że osoby nim opisane poza A. K. (1) nie są mu znane, natomiast w zakresie zarzutu III wskazał że już został skazany za ten czyn przez Sąd Rejonowy dla Wrocławia - Śródmieścia, ponadto w okresie objętym zarzutami odbywał karę pozbawienia wolności.

W odniesieniu do zarzutu III należało zauważyć, że w toku postępowania przygotowawczego oskarżony R. B. (1) przyznał się do jego popełnienia, choć wskazał, że to A. K. (1) handlowała narkotykami a on zaprzecza aby brał z nią w tym udział. Wyjaśnił również, że nie wie dlaczego przyznał się do popełnienia tego przestępstwa, innych wymienionych w zarzucie osób nie zna. Na rozprawie po odczytaniu tych wyjaśnień, sprecyzował że jedynie przekazywał A. K. (1) heroinę od A. N., zazwyczaj był to pięciogramowy woreczek mieszczący się w dłoni, dwa razy z miesiącu, nie wie na przestrzeni jakiego czasu, a za przekazanie otrzymywał od A. K. (1) kwotę 100 zł, jednak nie pamięta ile razy taką pazę przekazywał i nie umiał odnieść się do tego czy mogło to być ponad 20 razy.

Odnosząc się krytycznie do tak sformułowanych wyjaśnień należało przede wszystkim zauważyć, że oskarżony jak ustalono w oparciu o dane z bazy N.-sad odbywał kary pozbawienia wolności w okresach od 03.10.2008r. do 01.12.2008r., następnie od 24.01.2013r. d 13.02.2014r. oraz od 30.12.2020r. do 17.04.2023r. Tym samym w okresach objętych zarzutami kary nie odbywał. Ponadto jak wskazywała treść wyroku Sądu Rejonowego dla W. z dnia 16 września 2020r. w sprawie II K 447/20 oskarżony został skazany za czyn z art.56 ust1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2015r. polegający na tym, że w okresie od lipca 2013 roku do lipca 2014 roku we W. z góry powziętym zamiarem, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w krótkich odstępach czasu, działając wspólnie i w porozumieniu z R. H. pseudonim (...), J. K. pseudonim "K., R. P. pseudonim (...), nieustalonym mężczyzną o pseudonimie (...) i innymi osobami, uczestniczył w obrocie znaczną ilością środków odurzających w postaci heroiny o łącznej wadze 100 gram, stanowiących 400 porcji handlowych o wartości 21.000 złotych w ten sposób, że nabył od R. H. opisaną heroinę celem dalszej jej odsprzedaży z zyskiem osobom trzecim zainteresowanym ich zakupem, a zatem popełniony w innym okresie oraz z innymi osobami niż objęte zarzutami w niniejszej sprawie.

Ponadto wyjaśnienia oskarżonego pozostawały w sprzeczności z relacjami przesłuchanych w toku postępowania osób, a które były spójne i tworzyły logiczną całość.

Jak wskazywały odczytane i podtrzymane na rozprawie wyjaśnienia świadka, a ówcześnie podejrzanego A. A. (1) (k.822) świadek nie zajmował się praktycznie heroiną, pamiętał jedynie dwie transakcje z tym narkotykiem w ramach tej grupy. Świadek wyjaśnił wówczas, że na pewno raz zawiózł nie mniej niż 50 gam do cygana o pseudonimie (...) (czyli R. B. (1)), który był chyba kontaktem P. (czyli M. W.) i to na jego prośbę A. A. (1) zawiózł te narkotyki pod adres wskazany mu przez Pikola tj. pod szkołą przy Pl. (...), gdzie pojechał swoim motorem.

Jak podał narkotyki które były już odważone, w pakunku owiniętym szarą taśmą izolacyjną zostały przez niego zabrane z magazynu w mieszkaniu przy ul. (...) we W. i przekazane C.. Umiejscawiając zdarzenie w czasie wskazał ze było to w okresie od kwietnia do czerwca 2009r. Świadek wskazał również, że pieniędzy nie odbierał, tym później zajmował się głownie K.. Co istotne świadek rozpoznał na okazanych mu wizerunkach R. B. (1) ps. (...), wskazując że jest to dealer heroiny, któremu zawoził heroinę od Pikola (por. k.825 tom V). Wprawdzie na rozprawie świadek A. stwierdził, że oskarżonego nie rozpoznaje, jednakże argumentacja przedstawiona przez świadka na poparcie takiego twierdzenia nie była przekonująca.

Również relacje świadka M. W. wskazywała na to, że jego znajomość z oskarżonym z czasem przerodziła się w handel heroiną co miało miejsce pomiędzy 2008 a 2013-2014 rokiem. Świadek W. przyznał, że współpracował prawdopodobnie z Suchym (czyli P. S. (1)), a rola oskarżonego polegała na sprzedaży na sztuki, podczas gdy oni zajmowali się sprzedażą hurtową, świadek przekazywał oskarżonemu heroinę i brał pieniądze, nie pamiętał czy były osoby pośredniczące.

Ponadto świadek W. przyznał, że oskarżony mógł od niego nabyć kilkaset gram heroiny, na pewno nie była to jednorazowa sytuacja. Wskazał, że A. A. (1) (G.) był jego wspólnikiem i handlował heroiną, jednak nie umiał podać, czy A. sprzedawał heroinę oskarżonemu, jak również czy sprzedawał mu A. N., który również zajmował się handlem heroiną.

W wyjaśnieniach składanych w postępowaniu przygotowawczym L. W. w sposób szczegółowy opisał zarówno osobę oskarżonego jak i okoliczności nabywania przez niego heroiny w okresie od początku 2009 roku przez okres około pół roku, gdy R. B. (1) nabywał od niego początkowo 10-20 gram, później 50 gram jednorazowo, łącznie nie mniej 700 gram heroiny (ilości świadek doprecyzował w dalszym przesłuchaniu k.547v.). Świadek W. wskazywał, że oskarżony początkowo brał heroinę po 10-20 gram w komis, a po rozliczeniu się dostawał następny towar, po czym jak dostawał po 50 gram płacił z góry. Przytoczył również że początkowo oskarżony płacił po 110 zł za gram, a gdy dostawał 50 gram płacił 100 zł za gram. Transakcje miały miejsce w okolicach G. Słowiańskiej we W.. Podawał również, że gdy oskarżony zniknął i nie odbierał od niego heroiny, przez około pół roku w ilościach po ok. 10 gram tygodniowo odbierała ją kobieta o imieniu P., z którą wcześniej przychodził oskarżony.

Podobnie świadek A. A. (2) w złożonych zeznaniach potwierdziła, że oskarżony sprzedawał jej narkotyki tj. heroinę, a kontaktowała się z nim telefonicznie. W postępowaniu przygotowawczym sprecyzowała nadto, że od oskarżonego, którego poznała przez nieżyjącą już koleżankę P. K. (2) kupowała po 0,25 gram heroiny którą R. B. (1) sprzedawał po 40 zł.

W ocenie sądu brak było podstaw do kwestionowania powyższych relacji, zwłaszcza że przesłuchiwane osoby nie miały żadnych powodów do pomawiania oskarżonego.

W odniesieniu do czynu II i III poza relacją oskarżonego składaną w postępowaniu przygotowawczym należało zwrócić uwagę na treść spójnych i przekonujących zeznań i wyjaśnień składanych przez A. K. (1) oraz A. N..

A. K. (1), była partnerka oskarżonego przyznała, że zajmował się on handlem narkotykami (świadek podała, że nie zażywała narkotyków, a opisując tą substancję wskazała, że był to jasnobrązowy proszek), a dostarczał je A. N., co szczegółowo opisała w uprzednio składanych wyjaśnieniach (por. k.810 i następne). Podała wówczas, że otrzymane od A. N. narkotyki razem z oskarżonym dzielili na porcje i sprzedawali po 40 zł za 0,25 grama (co było zgodne w zakresie ceny z relacją A. A. (2)).

A. K. (1) przyznała również, że przeciwko niej toczyło się postępowanie karne dotyczące handlu narkotykami, a Sądowi wiadomym że zakończyło się prawomocnym wyrokiem z dnia 19.07.2017r. w sprawie III K 143/17 i obejmowało czyn z art.258§1 k.k. tożsamy z zarzutem stawianym oskarżonemu oraz czyn z art.56 ust.3 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art.64§1 k.k. w zw. z art.65§1 k.k.

A. N. przyznał, że sprzedawał oskarżonemu heroinę, co mogło mieć miejsce od 2011 lub 2012r. jak i sprzedawał ją jego konkubinie A. K. (1). Przyznał również, że jego wspólnikiem był L. W. (P.), od którego kupował narkotyki. A. N. w sposób szczegółowy opisywał przebieg procederu z udziałem oskarżonego w wyjaśnieniach składanych w postępowaniu przygotowawczym. Podał mianowicie, że poznał go za pośrednictwem P. (L. W.), a oskarżony około 15-20 razy brał od niego heroinę w ilości po 15 gram, płacąc po 600-650 zł z 5 gram, a spotykali się na rogu (...) we W.. Wyjaśnił również, że po zatrzymaniu oskarżonego heroinę odbierała od niego jego konkubina A. (czyli A. K. (1)), której przekazał 3 razy po 50 gram heroiny za kwotę 90 zł za gram. Szczegółowe miejsca transakcji A. N. podał w czasie wizji lokalnej z jego udziałem (k.242-243) a osoby uczestniczące w procederze związanym z obrotem narkotykami rozpoznał na okazanych mu zdjęciach (k.273-275v., k.325-326) opisując szczegółowo ich rolę (k.331) a na ilość i rodzaj zabezpieczonych w toku przeszukania zajmowanego przez niego lokalu (w tym heroiny) wskazywała nie kwestionowana przez strony treść opinii z zakresu chemii (k.163-170). Relacje świadka potwierdziły również oględziny użytkowanego przez niego telefonu wskazujące na kontakty z opisywanymi przez niego osobami.

W odniesieniu do działalności L. W. i A. N. związanej z obrotem narkotykami w tym heroiną należało podkreślić, że wobec osób z nimi związanych zapadły już prawomocne wyroki skazujące.

Mianowicie prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego we W. z dnia 22 października 2019r, sygn. akt III K 16/18 m.in. S. Ś. i J. P., prawomocnym wyrokiem z dnia 22 marca 2018r. w sprawie III K 18/18 m.in. E. B. i R. B. (2) oraz prawomocnym wyrokiem z dnia 6 maja 2016 r. w sprawie III K 84/15 D. D. (1) i D. D. (2) zostali prawomocnie skazani m.in. za przestępstwo z art. 258 § 1 k.k. polegające na uczestniczeniu w zorganizowanej grupie przestępczej kierowanej przez A. N. zajmującej się wewnątrzwspólnotowym obrotem środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi, a następnie ich obrotem na terytorium P..

Natomiast prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego we W. z dnia 17 marca 2017., sygn. akt III K 179/15 członkowie grupy przestępczej kierowanej przez L. W. ps. (...), w tym A. A. (1) zostali prawomocnie skazani m.in. za przestępstwo z art. 258 § 1 k.k. polegające na uczestniczeniu w tej zorganizowane grupie przestępczej, która zajmowała się nielegalny wewnątrzwspólnotowym obrotem znacznych ilości środków odurzających oraz substancji psychotropowych, obrotem znacznych ilości środków odurzających na terenie kraju a nadto uprawa konopi innych niż włókniste i wytwarzaniem z nich środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste.

Zeznania i wyjaśnienia świadka A. A. (1)

Zeznania i wyjaśnienia świadka A. K. (1)

Zeznania i wyjaśnienia świadka A. N.

Zeznania i wyjaśnienia świadka A. A. (2)

Informacja (...)

Protokół oględzin telefonu komórkowego N. zabezpieczonego od A. N.

Protokół przeszukania pomieszczeń przy ul. (...) zajmowanych przez A. N.

Opinia z badań z zakresu chemii

Protokół wizji lokalnej z udziałem A. N.

Tablice poglądowe

Odpis wyroku Sądu Okręgowego we W. III K 143/17

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego R. B. (1)

3.

Dane z bazy noe-sad

Dokumenty nie kwestionowane przez strony wskazujące na okresy w jakim oskarżony odbywał kary pozbawienia wolności, a tym samym pozwoliły na ustalenie dat granicznych zarzutów stawianych oskarżonemu.

Zawiadomienie o zwolnieniu ze sprawy

4.

Protokół zatrzymania osoby R. B. (1)

Dokumenty nie kwestionowane przez strony wskazujące na okres w jakim oskarżony pozostawał zatrzymany w rozpoznawanej sprawie.

Pismo (...) z 30.05.2022r.

5.

Opinia sądowo – psychiatryczna

Opinia pisemna biegłych nie budziła wątpliwości Sądu. Biegli sporządzający opinie dysponują zarówno rozległą wiedza specjalistyczną z zakresu psychiatrii jak i wieloletnim doświadczeniem w opiniowaniu w sprawach o podobnym charakterze do rozpoznawanej. W oparciu o twierdzenia biegłych, Sąd ustalił przede wszystkim że analiza zachowania oskarżonego oraz dane z akt pozwoliły wykluczyć aby działanie oskarżonego objęte zarzutem miało motywację psychotyczną, czy też było wynikiem uzależnienia.

6.

Dane o osobie oskarżonego

Dane podawane przez oskarżonego w zakresie sytuacji rodzinnej i majątkowej nie były kwestionowane w toku postępowania i zostały zweryfikowane dokumentami.

Informacja w trybie art.213§1 k.p.k.

Kwestionariusz z ZK nr 2 we W.

7.

Dane z Krajowego Rejestru Karnego

Dokumenty nie kwestionowane przez strony, pochodzące od uprawnionych organów, pozwalające na ustalenie uprzedniej karalności oskarżonego oraz zweryfikowanie twierdzeń R. B. (1). Treść wyroku Sądu Rejonowego dla (...) z dnia 16 września 2020r. w sprawie II K 447/20 wskazywała na to, że czyn nim objęty kwalifikowany z art.56 ust.1 i 3 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii był odrębnym zachowaniem bowiem został popełniony w okresie od lipca 2013r. do lipca 2014r. (zatem po okresie objętym zarzutami w niniejszej sprawie) wspólnie i w porozumieniu z innymi niż objęte niniejszym postępowaniem osobami.

Odpis wyroku SW we W. III K 38/91

Odpis wyroku SW we W. III K 11/92

Odpis wyroku SR dla (...) II K 1152/96

Odpis wyroku SR dla (...) II K 1041/97

Odpis wyroku SR dla Wrocławia – Krzyki II K 1053/00

Odpis wyroku SO we W. IV Ka 704/01

Odpis wyroku SR dla (...) II K 606/06

Odpis wyroku SR dla W. II K 263/10

Odpis wyroku SR dla (...) II K 466/12

Odpis wyroku SR dla (...) II K 50/19

Odpis wyroku SR dla (...) II K 307/19

Odpis wyroku SR dla (...) II K 447/20

Odpis wyroku SR dla (...) II K 680/20

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Wyjaśnienia oskarżonego R. B. (1)

Wyjaśnienia oskarżonego w których nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów jak stojące w sprzeczności w pozostałymi wiarygodnymi dowodami Sąd ocenił wyłącznie jako realizację służącego oskarżonemu prawa do obrony.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐x

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Punkt I, IV i V

R. B. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W ocenie Sądu oskarżony R. B. (1) swoim zachowaniem zrealizował znamiona czynu z art.56 ust.3 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii, w tym;

- w okresie od początku 2009 roku do 30 czerwca 2009 roku we W. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej uczestniczył w obrocie znacznych ilości środków odurzających w postaci heroiny w ilości nie mniejszej niż 700,00 gramów stanowiących nie mniej niż 7.000 tzw. porcji handlowych o łącznej wartości nie mniejszej niż 126.000 złotych, w ten sposób, że nabywał od objętego odrębnym postępowaniem L. W. ps. (...) ww. środki odurzające, jednorazowo w ilości od 10 do 50 gramów, a w tym nie mniej niż 50 gramów heroiny otrzymał od A. A. (1) ps. (...), a następnie sprzedawał innym osobom,

- w okresie od końca 2011 roku do 24 stycznia 2013 roku we W. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w ramach zorganizowanej grupy przestępczej kierowanej przez objętego odrębnym postępowaniem karnym A. N., uczestniczył w obrocie znacznych ilości środków odurzających w postaci heroiny w ilości nie mniejszej niż 225,00 gramów stanowiących nie mniej niż 2.250 tzw. porcji handlowych o łącznej wartości nie mniejszej niż 40.500 złotych, w ten sposób, że wspólnie z A. K. (1) nabył od A. N. ww. środki odurzające w ten sposób, że nie mniej niż 15-sto krotnie nabył od niego jednorazowo po 15 gramów heroiny a następnie sprzedał ww. środki odurzające innym osobom,

Przepis art.56 ust.1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii do dnia 01 lipca 2015r. penalizował zachowanie sprawcy, który wbrew przepisom art. 33-35 i 37, wprowadza do obrotu środki odurzające, substancje psychotropowe lub słomę makową albo uczestniczy w takim obrocie, do 21 sierpnia 2018r. penalizował zachowanie sprawcy, który wbrew przepisom art. 33-35, 37 i 40, wprowadza do obrotu środki odurzające, substancje psychotropowe lub słomę makową albo uczestniczy w takim obrocie, zaś od tej daty – zachowanie sprawcy, który wbrew przepisom art. 33-35, art. 37, art. 40 i art. 40a, wprowadza do obrotu środki odurzające, substancje psychotropowe, słomę makową lub nowe substancje psychoaktywne albo uczestniczy w takim obrocie.

Przepis art. 56 ustawy penalizuje zatem aktualnie zachowanie polegające na niezgodnym z przepisami ustawy art. 33, 34, 35, 37, 40 i 40a :

1) wprowadzaniu do obrotu środków odurzających, substancji psychotropowych, nowych substancji psychoaktywnych lub słomy makowej;

2) uczestniczeniu w obrocie środków odurzających, substancji psychotropowych, nowych substancji psychoaktywnych lub słomy makowej.

Przepis art.56 ust. 3 ustawy penalizuje natomiast typ kwalifikowany tego przestępstwa, a zatem sytuacje w których przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość środków odurzających, substancji psychotropowych, nowych substancji psychoaktywnych lub słomy makowej.

Uczestniczenie w obrocie w rozumieniu art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii polega na odpłatnym lub nieodpłatnym przyjęciu środków odurzających lub substancji psychotropowych w celu późniejszego ich przekazania innej osobie, która nie jest ich konsumentem. Sprawcą tego przestępstwa jest zatem każda osoba, która aktywnie lub choćby biernie uczestniczy w ich zbywaniu, nabywaniu, wywozie, przywozie czy dostawie, a więc ma do odegrania choćby niewielką rolę w procesie wprowadzania do obrotu takich środków czy substancji (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 29 września 2022r. II AKa 88/22

Wykonując delegację ustawową zawartą w art. 44f ustawy, w dniu 17.08.2018 r. Minister Zdrowia wydał rozporządzenie w sprawie wykazu substancji psychotropowych, środków odurzających oraz nowych substancji psychoaktywnych, które obowiązuje od 21.08.2018 r. i było już kilkukrotnie zmieniane.

Wcześniej do dnia 21 sierpnia 2018r. ustawa z dnia 29 lipca 2005r. zawierała załączniki obejmujące środki odurzające i substancje psychotropowe, wśród których heroina była wymieniona jako środek odurzający z grupy I-N, a obecnie jako środek odurzający z grupy I-N objęta jest cytowanym rozporządzeniem Ministra Zdrowia.

Oskarżony R. B. (1) w dacie czynów (od początku 2009 roku do 30 czerwca 2009 roku oraz od końca 2011r. do 24.01.2013r.) z cała pewnością nie należał do kręgu podmiotów określonych przepisami art.33-35 oraz 37 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii.

Jego działania w przypadku pierwszego z czynów polegały na tym, że w okresie wskazanym zarzutem, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej uczestniczył w obrocie znacznych ilości środków odurzających w postaci heroiny w ilości nie mniejszej niż 700,00 gramów stanowiących nie mniej niż 7.000 tzw. porcji handlowych o łącznej wartości nie mniejszej niż 126.000 złotych, w ten sposób nabywał od objętego odrębnym postępowaniem L. W. ps. (...) ww. środki odurzające, jednorazowo w ilości od 10 do 50 gramów, a w tym nie mniej niż 50 gramów heroiny otrzymał od A. A. (1) ps. (...), a następnie sprzedawał innym osobom. W odniesieniu do trzeciego czynu polegała na tym że w okresie wskazanym zarzutem w ramach zorganizowanej grupy przestępczej kierowanej przez objętego odrębnym postępowaniem karnym A. N., uczestniczył w obrocie znacznych ilości środków odurzających w postaci heroiny w ilości nie mniejszej niż 225,00 gramów stanowiących nie mniej niż 2.250 tzw. porcji handlowych o łącznej wartości nie mniejszej niż 40.500 złotych, w ten sposób, że wspólnie z A. K. (1) nabył od A. N. ww. środki odurzające w ten sposób, że nie mniej niż 15-sto krotnie nabył od niego jednorazowo po 15 gramów heroiny a następnie sprzedał ww. środki odurzające innym osobom.

Ponadto oskarżony zrealizował znamiona czynu z art.258§1 k.k. który polegał na tym, że w okresie od końca 2011 roku do 24 stycznia 2013 roku we W. brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej kierowanej przez objętego odrębnym postępowaniem karnym A. N., w skład której wchodzili S. Ś., J. P., E. B., R. B. (2), D. D. (1), D. D. (2), A. K. (1) i inne osoby zajmującej się nielegalnym wewnątrzwspólnotowym obrotem środkami odurzającymi oraz substancjami psychotropowymi, a następnie ich obrotem na terytorium P. oraz uprawą konopi innych niż włókniste i wytwarzaniem z nich środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste,

Zgodnie z treścią art. 258 § 1 k.k. opisane w nim przestępstwo popełnia sprawca, który bierze udział w zorganizowanej grupie albo związku mających na celu popełnienie przestępstwa lub przestępstwa skarbowego. W orzecznictwie i doktrynie zgodnie wskazuje się na pewne cechy, charakteryzujące ten specyficzny związek przestępczy. Przede wszystkim podkreśla się, że tworzy ją grupa przynajmniej trzech osób. Ponadto cechować ją musi pewna struktura organizacyjna, która przejawia się w podziale ról i koordynowaniu działań członków grupy (wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 25.03.1999 r., II AKa 45/99, OSA 2000/2, poz. 15, wyrok Sądu Apelacyjnego we W. z dnia 20.01.2016 r., II AKa 328/15, LEX nr 2008333). Pomimo wskazanego elementu organizacyjnego nie jest jednak konieczne, aby wszyscy członkowie grupy wspólnie uzgadniali sposób popełnienia wszystkich przestępstw i wszyscy wzajemnie się znali. Muszą jednak mieć świadomość działania właśnie w ramach takiej grupy. Ważne jest przy tym, aby owo zorganizowanie występowało łącznie z porozumieniem sprawców, tworzących grupę. Kolejnym elementem wyróżniającym ten typ przestępczego współdziałania jest istnienie kierownictwa i pewnej dyscypliny. Przywódca grupy nie musi być przy tym ciągle ten sam i nie musi być także założycielem grupy. Możliwe są zatem różne konfiguracje w zakresie przywództwa, w tym swoisty podział tej funkcji między kilka osób, istnienie różnych stopni przywództwa na różnych poziomach grupy. Grupa winna cechować się pewnym stopniem zorganizowania, przy czym nie musi on być szczególnie wysoki. Kolejna cecha wyróżniająca tę grupę, to moment jej zorganizowania. Winno to nastąpić przed dokonaniem planowanych przestępstw. Jest to cecha, która odróżnia taką formę współdziałania od zwykłego współsprawstwa, czyli działania wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, które może zaistnieć nawet w chwili dokonywania przestępstwa, a nawet realizowania jego kolejnych znamion. I na koniec należy odwołać się do elementu trwałości, który cechować ma grupę, a oznacza popełnianie przestępstw w ciągły sposób, zapewniający stały dochód przez określony czas (wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 14.06.2017 r., II AKa 52/17, LEX nr 2344211).

Inna zaproponowana w piśmiennictwie definicja zorganizowanej grupy przestępczej wskazuje, że „zorganizowana grupa przestępcza to ugrupowanie składające się z co najmniej 3 osób, posiadające trwałą strukturę pionową (z wyodrębnionym ośrodkiem decyzyjnym) albo poziomą (bez wyodrębnionego ośrodka decyzyjnego), wykazujące odrębności od zasad przyjętych w danym społeczeństwie i nie identyfikujące się z nimi, o więziach psychologicznych łączących poszczególne jednostki, świadomie zmierzające do realizacji zamierzonego celu jakim jest popełnienie czynu zabronionego” (M. M. „Zorganizowana grupa i związek przestępczy w świetle orzecznictwa sądowego oraz poglądów doktryny – wybrane zagadnienia”, Wojskowy Przegląd Prawniczy nr 4, 2017r.).

Zgodzić należy się ze stanowiskiem, że dla przypisania sprawcy odpowiedzialności za działanie w ramach zorganizowanej grupy przestępczej nie jest konieczna szczegółowa znajomość nie tylko członków grupy, ale i podziału ról (Wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 17 czerwca 2020 r. II AKa 4/20, LEX nr 3146597). Dla bytu przestępstwa z art. 258 § 1 k.k. nie jest konieczna jednak wiedza poszczególnych sprawców o szczegółach organizacji grupy, znajomość wszystkich osób ją tworzących, potwierdzenia udziału w grupie, czy też wyboru kierownictwa. Wystarczające jest zatem, że sprawca ma świadomość istnienia grupy, akceptuje jej cele przestępcze i godzi się, by je realizowano. Co więcej, wystarczające jest, gdy sprawca przystępując do grupy nie jest pewien jej przestępczego charakteru, godząc się jednak z możliwością posiadania przez nią takich cech (Wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 19 czerwca 2019 roku, sygnatura akt II AKa 47/19, LEX nr 3021576). Podkreślić należy, że przestępstwo z art. 258 § 1 k.k. może być popełnione także z zamiarem ewentualnym.

Analiza tak przedstawionych znamion przestępstwa z art. 258 § 1 k.k. w zestawieniu z ustalonym w oparciu o zebrane dowody stanem faktycznym prowadzi do wniosku, że oskarżony R. B. (1) zrealizował wszystkie znamiona tego przestępstwa.

Oskarżony miał świadomość działania grupy przestępczej i swoim zachowaniem wypełnił znamiona przestępstwa z art. 258 § 1 k.k., o czym świadczy chociażby treść relacji A. N. czy A. K. (1). Nie ulegało wątpliwości, że to A. N. kierował grupą przestępczą, planował działania grupy, jak również wydawał polecenia dotyczące ich wykonania oraz kontrolował realizację planów przestępczych

Oskarżony natomiast wiedział, że działał w zorganizowanej grupie przestępczej , kierowanej przez A. N., jak również znał zasady funkcjonowania grupy i swoja rolę w niej.

Oskarżony miał świadomość działania grupy, jej zadań, zgodził się na ich warunki, decydując się na współpracę. Działanie grupy wymagało odpowiedniego poziomu zorganizowania. Wieloosobowy skład grupy, potwierdzony został relacjami innych członków grupy, był zatem objęty świadomością oskarżonego podobnie zresztą, jak samo istnienie takiej grupy. Oskarżony z całą pewnością miał świadomość tego, że należy do grupy, mającej na celu popełnianie przestępstw. Wskazać także należy, że strona podmiotowa tego formalnego przestępstwa obejmuje obie odmiany umyślności, zatem wystarczające jest, że sprawca ma świadomość istnienia grupy, akceptuje jej cele przestępcze i godzi się, by je realizowano. Oskarżonego łączyła pełna gotowość do popełniania przestępstw w ramach grupy i na jej rzecz.

Należy mieć również na uwadze, że prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego we W. z dnia 22 października 2019r, sygn. akt III K 16/18 m.in. S. Ś. i J. P., prawomocnym wyrokiem z dnia 22 marca 2018r. w sprawie III K 18/18 m.in. E. B. i R. B. (2) oraz prawomocnym wyrokiem z dnia 6 maja 2016 r. w sprawie III K 84/15 D. D. (1) i D. D. (2) zostali prawomocnie skazani m.in. za przestępstwo z art. 258 § 1 k.k. polegające na uczestniczeniu w zorganizowanej grupie przestępczej kierowanej przez A. N. zajmującej się wewnątrzwspólnotowym obrotem środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi, a następnie ich obrotem na terytorium P..

Należy również zauważyć, że prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego we W. z dnia 17 marca 2017., sygn. akt III K 179/15 członkowie grupy przestępczej kierowanej przez L. W. ps. (...), w tym A. A. (1) zostali prawomocnie skazani m.in. za przestępstwo z art. 258 § 1 k.k. polegające na uczestniczeniu w tej zorganizowane grupie przestępczej, która zajmowała się nielegalny wewnątrzwspólnotowym obrotem znacznych ilości środków odurzających oraz substancji psychotropowych, obrotem znacznych ilości środków odurzających na terenie kraju a nadto uprawa konopi innych niż włókniste i wytwarzaniem z nich środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

--

--

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

--

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

--

--

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

--

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

--

--

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

--

☐

3.5.  Uniewinnienie

--

--

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

--

4.  KARY, Środki Karne, Przepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

R. B. (1)

Punkt I części dyspozytywnej

Punkt I części wstępnej wyroku

Wymierzając oskarżonemu kary jednostkowe Sąd brał pod uwagę z jednej strony, aby kary efektywnie spełniły związane z nimi cele społeczne, z drugiej zaś strony, aby były one karami zindywidualizowanymi, to jest takimi, które w odniesieniu konkretnego sprawcy popełniającego czyn przestępny, będą zgodne z zasadami zapisanymi przez ustawodawcę w treści przepisu art. 53 k.k.

Znaczenie tych dyrektyw jest tym większe im cięższe skutki powoduje przestępstwo, im bardziej drastyczne lub zuchwałe jest działanie sprawcy oraz w im większym stopniu podłożem przestępstwa jest nieakceptowany społecznie styl życia.

Kara winna jednak również stanowić sprawiedliwościową odpłatę, która spełniać będzie (gdy jest to niezbędne) funkcję zabezpieczającą, która będzie nadto spełniać funkcję właściwego kształtowania prawnej świadomości społeczeństwa, funkcję wychowawczą i funkcje prewencyjne, a zarazem jej rodzaj i stopień surowości będzie uwzględniał rozmiary winy sprawcy czynu zabronionego i stopień społecznej szkodliwości czynu jemu przypisanego (ocenianej przez pryzmat wskazań zawartych w art. 115 § 2 k.k.).

Obciążająco na wymiar kary wpłynął bardzo wysoki stopień społecznej szkodliwości czynów zagrożonych karą w ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii opisanych w art. 56 ust 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii, stanowiących znaczące zagrożenie dla zdrowia społecznego.

Jako istotną okoliczność przemawiającą za wymierzeniem oskarżonemu surowych kar przemawiała przede wszystkim ilość środków odurzających będących przedmiotem przestępstwa, czas działania sprawcy, ilość objętych zarzutem narkotyków jak i działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, która to okoliczność powodowała zastosowanie art.64§2 k.k. Wymierzając karę Sąd miał również w polu widzenia względy natury prewencyjnej, w znaczeniu prewencji ogólnej i szczególnej. Kara ma bowiem po pierwsze wpłynąć na oskarżonego w sposób, który doprowadzi do tego, iż nie popełni on ponownie przestępstwa, po drugie uzasadni w społeczeństwie przekonanie o nieopłacalności jego popełnienia. W zakresie przypisanego mu czynu oskarżony działał umyślnie. W chwili popełnienia czynu nie miał zniesionej ani ograniczonej poczytalności. W pełni zdawał sobie sprawę z bezprawności przedsiębranych działań, zatem jego wina nie budziła żadnych wątpliwości.

Cel jego działania, a to chęć zdobycia dla siebie środków finansowych z obrotu heroiną w żaden sposób nie usprawiedliwiała jego postępowania.

Okolicznością wpływającą obciążająco na wymiar kar była również uprzednia karalność R. B. (1) w tym za czyny o podobnym charakterze.

Wymierzając kary za przypisany czyn z art.56 ust.3 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii Sąd na podstawie art.4§1 k.k. stosował przepisy obowiązujące w dacie czynu.

Przepis art.56 ust.3 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. do dnia 09 grudnia 2011r. przewidywał karę grzywny i pozbawienia wolności do lat 10.

Od tej daty czyn zagrożony jest karą grzywny i karą pozbawienia wolności od 2 do 12 lat.

Jednocześnie przepis art.33§1 Kodeksu karnego do dnia 06 czerwca 2010r. przewidywał, że Grzywnę wymierza się w stawkach dziennych, określając liczbę stawek oraz wysokość jednej stawki; jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, najniższa liczba stawek wynosi 10, zaś najwyższa 360 (o tej daty do dnia orzekania 540)

Z tych powodów Sąd wymierzył oskarżonemu karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności oraz karę grzywny w ilości 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesięciu) złotych;

Mając powyższe na względzie Sąd uznał, iż kary w orzeczonych wymiarach będą karami sprawiedliwymi, wypełniającymi cele wskazane w art. 53 k.k.

R. B. (1)

Punkt II części dyspozytywnej

Punkt I części wstępnej wyroku

Wobec ustalenia, że oskarżony działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej Sąd na podstawie art.45§1 k.k. orzekł od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa przepadek równowartości korzyści majątkowej uzyskanej z przestępstwa w kwocie 126000 zł.

Ustalając wysokość owej korzyści Sąd miał na uwadze orzecznictwo w tym przedmiocie w tym stanowisko zaprezentowane przez Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 22 maja 2022r. w sprawie V KK 505/21 zgodnie z którym „w skład korzyści majątkowej w rozumieniu art. 45 § 1 k.k., podlegającej przepadkowi, wchodzą również wszelkie wydatki poczynione przez sprawcę na uzyskanie przedmiotu pochodzącego z przestępstwa. Całkowicie pozbawione podstaw byłoby uznanie, że od "zysków" należy potrącić koszty poniesione przez sprawcę na zakup środków odurzających, czy też potrzebnych do ich produkcji sprzętów.”

R. B. (1)

Punkt III części dyspozytywnej

Punkt I części wstępnej wyroku

Oskarżony - jak wskazywała treść opinii sadowo – psychiatrycznej nie jest osobą uzależnioną od środków odurzających i substancji psychotropowych. W tej sytuacji Sąd na podstawie art. 70 ust.4 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzekł od oskarżonego R. B. (1) na rzecz Stowarzyszenia (...) w W. - a zatem podmiotu, którego działalność ma na celu zapobieganie i zwalczania narkomanii -nawiązkę w kwocie 2000 złotych.

Sąd nie orzekał natomiast świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej na podstawie art.70 ust 4a ustawy , bowiem przepis ten został wprowadzony z dniem 1 stycznia 2023 r. zatem nie obowiązywał w dacie czynu.

R. B. (1)

Punkt IV części dyspozytywnej

Punkt II części wstępnej wyroku

Przy wymiarze kary za przypisane oskarżonemu przestępstwo Sąd dążył do tego, aby była ona adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu, współmierna do winy oskarżonego, a nadto, aby mogła wywołać względem niego skutek zapobiegawczy i wychowawczy i wreszcie, aby mogła odnieść także skutek względem wszystkich potencjalnych sprawców, którzy dowiedzą się o treści wydanego wyroku, a tym samym konsekwencjach przypisanego oskarżonemu zachowania. Cele takie wynikają wprost z dyspozycji art. 53 § 1 k.k. Przepis ten wskazując dyrektywy wymiaru kary, które stanowią ramy, wewnątrz których Sąd w ramach swojej swobody kształtuje wymiar konkretnej kary. Swoboda uznania Sądu obejmuje przy tym wybór rodzaju kary i jej wymiar, wybór środka karnego, ewentualnego środka związanego z poddaniem sprawcy próbie, a także możliwość skorzystania z fakultatywnych instytucji sądowego wymiaru kary takich, jak nadzwyczajne złagodzenie i obostrzenie kary oraz odstąpienia od wymiaru kary. W tym zakresie należy dodatkowo podkreślić, że owa swoboda oznacza także, że „Sąd pierwszej instancji samodzielnie rozstrzyga kwestię wymiaru kary i nie jest w jakimkolwiek stopniu związany rozstrzygnięciami zawartymi w poprzednich uchylonych wyrokach, z wyjątkiem tych, co do których zachodzi zakaz reformationis in peius (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 listopada 1982 r., I KR 271/82, OSNKW 1983, nr 10-11, poz. 84).

Sąd podkreśla jednocześnie, że przy wymiarze kary baczył, by zachodził ścisły związek pomiędzy rodzajem i intensywnością kary, a wagą przestępstwa, którą wyznacza przedmiotowa i podmiotowa strona czynu. To właśnie przestępstwo bowiem stanowi podstawę do orzeczenia kary, której miara jest społeczna szkodliwość czynu. Kara jako sprawiedliwa opłata nie może stanowić swoistego odwetu, czy tzw. społecznej zemsty na sprawcy. Wynikająca z art. 53 § 1 k.k. konieczność współmierności kary do stopnia społecznej szkodliwości czynu sprawcy powoduje zatem , że właśnie stopień społecznej szkodliwości czynu ma przede wszystkim wpływać na orzeczenie o karze. Z przepisu art. 115 § 2 k.k. wynikają natomiast okoliczności uwzględniane przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości czynu (rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiar wyrządzonej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu, wagę naruszonych obowiązków a także postać zamiaru, motywację sprawcy, rodzaj naruszonych reguł ostrożności i stopień ich naruszenia).

Przy uwzględnieniu tych zasad Sąd wymierzył oskarżonemu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, uznając, że kara w takim wymiarze jest karą adekwatną do stopnia winy oskarżonego. Kara orzeczona w wyższym wymiarze byłyby karą nazbyt surową. W ocenie Sądu wymierzona kara czyni zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także spełnia swoje zadania w zakresie prewencji generalnej, polegające na kształtowaniu w społeczeństwie postawy poszanowania prawa. Wymierzona oskarżonemu kara nie przekracza stopnia winy i społecznej szkodliwości zarzucanego przestępstwa. Z jednej strony jako okoliczności obciążające Sąd wziął pod uwagę samą wysoką społeczną szkodliwość działania grupy przestępczej, (rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiar wyrządzonej szkody), rodzaj i rozmiar ujemnych następstw czynu, cel działania grupy, którym było osiągnięcie korzyści majątkowej, kosztem naruszenia dobra chronionego prawem, którym jest zdrowie i życie ludzkie.

R. B. (1)

Punkt V części dyspozytywnej

Punkt III części wstępnej wyroku

Wymierzając oskarżonemu kary Sąd brał pod uwagę z jednej strony, aby kary efektywnie spełniły związane z nimi cele społeczne, z drugiej zaś strony, aby były one karami zindywidualizowanymi, to jest takimi, które w odniesieniu konkretnego sprawcy popełniającego czyn przestępny, będą zgodne z zasadami zapisanymi przez ustawodawcę w treści przepisu art. 53 k.k.

Znaczenie tych dyrektyw jest tym większe im cięższe skutki powoduje przestępstwo, im bardziej drastyczne lub zuchwałe jest działanie sprawcy oraz w im większym stopniu podłożem przestępstwa jest nieakceptowany społecznie styl życia.

Kara winna jednak również stanowić sprawiedliwościową odpłatę, która spełniać będzie (gdy jest to niezbędne) funkcję zabezpieczającą, która będzie nadto spełniać funkcję właściwego kształtowania prawnej świadomości społeczeństwa, funkcję wychowawczą i funkcje prewencyjne, a zarazem jej rodzaj i stopień surowości będzie uwzględniał rozmiary winy sprawcy czynu zabronionego i stopień społecznej szkodliwości czynu jemu przypisanego (ocenianej przez pryzmat wskazań zawartych w art. 115 § 2 k.k.).

Obciążająco na wymiar kary wpłynął bardzo wysoki stopień społecznej szkodliwości czynów zagrożonych karą w ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii opisanych w art. 56 ust 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii, stanowiących znaczące zagrożenie dla zdrowia społecznego.

Jako istotną okoliczność przemawiającą za wymierzeniem oskarżonemu surowych kar przemawiała przede wszystkim ilość środków odurzających będących przedmiotem przestępstwa, czas działania sprawcy, charakter objętych zarzutem narkotyków (heroina) jak i działanie w ramach zorganizowanej grupy przestępczej. Wymierzając karę Sąd miał również w polu widzenia względy natury prewencyjnej, w znaczeniu prewencji ogólnej i szczególnej. Kara ma bowiem po pierwsze wpłynąć na oskarżonego w sposób, który doprowadzi do tego, iż nie popełni on ponownie przestępstwa, po drugie uzasadni w społeczeństwie przekonanie o nieopłacalności jego popełnienia. W zakresie przypisanego mu czynu oskarżony działał umyślnie. W chwili popełnienia czynu nie miał zniesionej ani ograniczonej poczytalności. W pełni zdawał sobie sprawę z bezprawności przedsiębranych działań, zatem jego wina nie budziła żadnych wątpliwości.

Cel jego działania, a to chęć zdobycia dla siebie środków finansowych z obrotu heroiną w żaden sposób nie usprawiedliwiała jego postępowania.

Okolicznością wpływającą obciążająco na wymiar kar była również uprzednia karalność R. B. (1) w tym za czyny o podobnym charakterze.

Kierując się powyższymi wskazaniami Sąd wymierzył oskarżonemu karę 3 (trzech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w ilości 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesięciu) złotych

R. B. (1)

Punkt VI części dyspozytywnej

Punkt III części wstępnej wyroku

Wobec ustalenia, że oskarżony działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej Sąd na podstawie art.45§1 k.k. orzekł od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa przepadek równowartości korzyści majątkowej uzyskanej z przestępstwa w kwocie 20225 zł, przy jej ustalaniu mając na uwadze że czyn został popełniony z inną osobą.

Ustalając wysokość owej korzyści Sąd miał również na uwadze orzecznictwo w tym przedmiocie, w tym stanowisko zaprezentowane przez Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 22 maja 2022r. w sprawie V KK 505/21 zgodnie z którym „w skład korzyści majątkowej w rozumieniu art. 45 § 1 k.k., podlegającej przepadkowi, wchodzą również wszelkie wydatki poczynione przez sprawcę na uzyskanie przedmiotu pochodzącego z przestępstwa. Całkowicie pozbawione podstaw byłoby uznanie, że od "zysków" należy potrącić koszty poniesione przez sprawcę na zakup środków odurzających, czy też potrzebnych do ich produkcji sprzętów.”

R. B. (1)

Punkt VII części dyspozytywnej

Punkt III części wstępnej wyroku

Oskarżony - jak wskazywała treść opinii sadowo – psychiatrycznej -nie jest osobą uzależnioną od środków odurzających i substancji psychotropowych. W tej sytuacji Sąd na podstawie art. 70 ust.4 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzekł od oskarżonego R. B. (1) na rzecz Stowarzyszenia (...) w W. - a zatem podmiotu, którego działalność ma na celu zapobieganie i zwalczania narkomanii -nawiązkę w kwocie 2000 złotych.

Sąd nie orzekał natomiast świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej na podstawie art.70 ust 4a ustawy , bowiem przepis ten został wprowadzony z dniem 1 stycznia 2023 r. zatem nie obowiązywał w dacie czynu.

R. B. (1)

Punkt VIII części dyspozytywnej

Punkt I, II i III części wstępnej wyroku

Wymierzając karę łączną Sąd zastosował w stosunku do oskarżonego zasadę asperacji i wymierzył kary pozbawienia wolności oraz grzywien (stosując przepisy względniejsze dla niego a zatem obowiązujące w czasie popełnienia czynów) w wysokości wprawdzie wyższej od najwyższej z orzeczonych kar jednostkowych, ale niższej niż ich suma.

Sąd miał na względzie, iż dyrektywa asperacji z jednej strony pozwala unikać nieuzasadnionego premiowania sprawcy popełniającego kilka przestępstw, z drugiej pozwala uniknąć konsekwencji w postaci kumulacji dolegliwości wynikającej z orzeczonych kar jednostkowych, a tym samym naruszenia zasady racjonalności wymiaru kary i zasady humanitaryzmu stosowania kar i środków karnych oraz poszanowania godności człowieka, do czego prowadzi oparcie wymiaru kary łącznej na dyrektywie kumulacji (P. Kardas [w:] G. Bogdan, Z. Ćwiąkalski, P. Kardas, J. Majewski, J. Raglewski, M. Szewczyk, W. Wróbel, A. Zoll, Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz Tom I, Zakamycze 2004). Za takim ukształtowaniem orzeczonej kary łącznej przemawia również zbieżność czasowa i podmiotowa oraz wzgląd na prewencyjne oddziaływanie kara, w znaczeniu prewencji indywidualnej i ogólnej. W ocenie Sądu wystarczająca w tym względzie będzie kary łączne w orzeczonym wymiarze. Kara ta będzie oddziaływała wychowawczo na oskarżonego, jak również kształtowała będzie w społeczeństwie przeświadczenie o nieopłacalności przestępstwa.

Mając na uwadze bliskość czasową czynów oraz ich łączność przedmiotową Sąd na podstawie art. 85§1 k.k. i art. 86 § 1 i 2 k.k. w zw. z art.4§1 k.k. połączył kary pozbawienia wolności oraz kary grzywien wymierzone oskarżonemu i orzekł wobec niego karę łączną w wymiarze 3 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w ilości 80 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 50 złotych.

5.  INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

R. B. (1)

Punkt IX części dyspozytywnej

Punkt I, II i III części wstępnej wyroku

Na podstawie art. 63 § 1 k.k., na poczet orzeczonej łącznej kary grzywny Sąd zaliczył oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności tj. okres zatrzymania w dniach od 13.03.2020r. godz. 10:00 do 13.03.2020r. godz.12:15 (mając na uwadze treść pisma Prokuratora wskazującego na prawidłową godzinę zwolnienia), przyjmując iż jeden dzień zatrzymania jest równoważny dwóm dziennym stawkom grzywny

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

--

7.  KOSZTY PROCESU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Punkt X części dyspozytywnej

Z uwagi na to, że oskarżony w toku postępowania sądowego korzystał z pomocy obrońcy z urzędu, Sąd na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. K. kwotę 3000 zł z tytułu kosztów nie opłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu, w tym 690 zł podatku od towarów i usług, przyjmując za podstawę stawki określone rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie.

Punkt XI części dyspozytywnej

Nie znajdując podstaw do zwolnienia oskarżonego od kosztów, Sąd na podstawie art. 626 § 1 k.p.k. i art. 627 k.p.k. zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty procesu w kwocie 757,76 zł, zaś na podstawie art. 1 i art. 2 ust. 1 pkt 5 i art. 3 ust. 2 ustawy z 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych wymierzył mu opłatę w kwocie 480 złotych, tj. sumę opłat od łącznej kary pozbawienia wolności oraz łącznej kary grzywny.

6.  PODPIS

Sędzia Agnieszka Marchwicka