Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 26 września 2013 (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. wniosła o zasądzenie od pozwanego G. W. tytułem odszkodowania kwoty 88.929,87 złotych wraz z ustawowymi odsetkami i kosztami postępowania. Dochodzona kwota obejmuje należność główną 57.403,87 zł tytułem kosztów dodatkowych prac związanych z utrzymaniem terenów zielonych, skapitalizowane odsetki od wyżej wskazanej należności za okres od dnia 3 stycznia 2011 roku do dnia 25 września 2013 roku w kwocie 20.284,00 zł oraz poniesione przez powoda w postępowaniu przed Sądem Rejonowym w dla Ł. w Ł. w sprawie o sygnaturze akt koszty postępowania w wysokości 11.142,00 zł /pozew k. 2-5/.

W uzasadnieniu pozwu powódka podniosła, iż zawarła z Miastem Ł., w trybie ustawy Prawo zamówień publicznych, umowę na wykonywanie określonych prac ogrodniczych, porządkowych i remontowo-naprawczych. Prace te zostały wykonane i rozliczone w całości przez strony. Niezależnie od powyższego, powódka wykonała, na podstawie ustnych ustaleń pomiędzy B. O. (1) (pracownikiem Urzędu Miasta Ł.) oraz E. J. (1) (pracownikiem (...) Sp. z o.o.), dodatkowe prace ogrodnicze w okresie od czerwca do listopada 2010 roku. Z powodu braku umowy Urząd Miasta Ł. odmówił podpisania protokołu odbioru wykonanych prac, który ostatecznie został podpisany jednostronnie przez przedstawiciela powódki. Wobec braku zapłaty za powyższe prace (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, mocą decyzji pozwanego działającego jako Prezes Zarządu, złożyła pozew przeciwko Gminie M. Ł. o zapłatę kwoty 57.403,87 złotych, stanowiącej wartość wykonanych dodatkowych prac ogrodniczych. Powyższe powództwo zostało oddalone przez Sąd Rejonowy dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi wyrokiem z dnia 16 października 2012 roku wydanym w sprawie o sygnaturze akt I C 175/11, zaś Spółka poniosła koszty procesu. Również apelacja Spółki (...) od powyższego wyroku została oddalona wyrokiem Sądu Okręgowego w Łodzi III Wydziału Cywilnego Odwoławczego z dnia 22 maja 2013 roku wydanym w sprawie o sygnaturze akt IIICa 51/13, a powodowa Spółka poniosła koszty postępowania apelacyjnego. Głównym powodem nieuwzględnienia żądań Spółki (...) był fakt, iż dodatkowe prace ogrodnicze, których wartości dochodziła powódka, zostały wykonane na podstawie ustnych uzgodnień między pracownikami stron postępowania. Umowa tego rodzaju nie mogła być ważna, gdyż zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy Prawo zamówień publicznych, postępowanie o udzielenie zamówienia publicznego prowadzi się w formie pisemnej, zaś zaistniała sytuacja faktyczna nie stanowiła żądnego z wyjątków od tej reguły. Ponadto, B. O. (1) nie była pracownikiem upoważnionym do negocjacji i uzgadniania wykonania dodatkowych prac i wysokości wynagrodzenia za ich wykonanie w imieniu Miasta Ł.. Powództwo nie zostało również uwzględnione na podstawie przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu. Powódka nie była w stanie udowodnić wartości wykonanych prac dowodem z opinii biegłego z uwagi na fakt, że prace te miały charakter przemijający. W dacie wniesienia pozwu efekt wykonanych prac nie był już widoczny, Spółka nie zabezpieczyła zaś w żaden sposób materiałów dokumentujących ten efekt w sposób przydatny dla postępowania sądowego. Zachowany w dokumentach powodowej Spółki opis wykonanych prac był nieprecyzyjny i nie pozwalał na ustalenie ich wartości. Pozwany G. W. był prezesem zarządu (...) w czasie uzgadniania i wykonywania dodatkowych prac ogrodniczych na rzecz Urzędu Miasta Ł., a także w czasie wniesienia powództwa o zapłatę przeciwko Gminie M. Ł.. Co więcej, wystawił w imieniu Spółki fakturę za wykonane usługi dodatkowe. Pozwany z wykształcenia jest prawnikiem. Mimo tego nie dopilnował zawarcia umowy na wykonanie prac dodatkowych w zgodnej z prawem formie i dopuścił do wykonywania tych prac, bez uzyskania należnego wynagrodzenia. Tym samym - w ocenie powoda - naraził Spółkę (...) na stratę w wysokości wartości wykonanych prac i jest odpowiedzialny na podstawie art. 293 KSH w zw. z art. 201 § 1 KSH za szkodę powstałą w majątku Spółki, która była wynikiem dopuszczenia przez niego do wykonania przez powódkę prac na podstawie nieważnych z mocy prawa ustaleń ustnych, dokonanych z nieupoważnioną do tego osobą. Pozwany, jako prezes zarządu powodowej Spółki, miał obowiązek należytego prowadzenia jej spraw, w tym chronienia Spółki przed niepotrzebnymi stratami. Obowiązku swojego nie dopełnił. W przedmiotowej sprawie, należytego prowadzenie spraw Spółki wymagało dopilnowania podpisania pisemnej umowy na wykonanie prac dodatkowych, zgodnie z obowiązującym prawem i zapisami umowy zasadniczej. Zaniechanie pozwanego uznać należy za naruszenie art. 201 § 1 KSH. Powódka podkreśliła w pozwie, że zaniechania pozwanego winny być oceniane według podwyższonego miernika staranności postępowania, zgodnie z art. 293 § 2 KSH Wynika to z zawodowego charakteru działań podejmowanych przez członków organów Spółki które obejmują między innymi znajomość procesów organizacyjnych, finansowych, ale także kierowanie zasobami ludzkimi oraz znajomość obowiązującego prawa i następstw z niego wynikających w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej. Pozwany miał obowiązek kontrolować działania pracownika Spółki. Ponadto, z ostrożności procesowej powódka podniosła, że zachowanie pozwanego, stanowi zawinione wyrządzenie szkody w majątku powódki i może być podstawą do orzeczenia odpowiedzialności pozwanego również na podstawie art. 415 KC.

W odpowiedzi na pozew pozwany G. W. wniósł o oddalenie powództwa /odpowiedź na pozew k. 162-164/. W uzasadnieniu powyższego pisma procesowego wskazane zostało, iż roszczenia powódki pozbawione są podstaw zarówno co do zasady, jak i kwoty. Powódka nie udowodniła bowiem wysokości szkody, ani też faktu jej poniesienia w wyniku zaniedbań pozwanego. Wskazał, że wspomniane przez powódkę oddalenie powództwa w sprawie o sygnaturze akt IIC 175/11 nie nastąpiło z powodu braku umowy na piśmie, ale ze względu na nieudokumentowanie zakresu i wartości robót dodatkowych, które miał być wykonane, a także i z tego względu, że pozwana Gmina kwestionowała, iż prace dodatkowe w ogóle były zlecane, a jeżeli tak, to komu. Wobec tego, że wykonane prace jako prace dodatkowe nie zostały wykazane, powstaje uzasadniona wątpliwość, czy w ogóle zostały wykonane, jako prace dodatkowe. Jednostronny protokół załączony do pozwu powołuje się na umowę zawartą na piśmie i na ofertę z dnia 23 września 2010 roku, która nie została przez powódkę przedłożona przy pozwie. W powyższych okolicznościach, powódka opiera swoje roszczenia tylko na tym, że pozwany podpisał fakturę VAT na kwotę 54.420,97 złotych, w której jako tytuł należności wpisano, że jest to należność za usługę ogrodniczą w rejonie 4 i 5 oraz prace remontowe w rejonie 4. Treść tej faktury nie wskazuje na to, że jest to faktura za roboty dodatkowe nie przewidziane umową o wykonywanie całorocznej usługi utrzymania terenów zieleni. Poza tym, kwota netto z faktury VAT, nawet jeśli dotyczy wykonania robót dodatkowych, to nie przekracza równowartości 14.000 Euro, co oznacza, że wobec treści art. 4 ust. 8 ustawy Prawo zamówień publicznych, do zamówienia tego nie stosowało się wymogów tej ustawy i co za tym idzie – wymogu zawarcia umowy na piśmie pod rygorem nieważności. Brak jest zatem podstaw do przypisania pozwanemu odpowiedzialności na podstawie art. 293 KSH w zw. z art. 201 § 1 KSH.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. zostało wpisane do rejestru przedsiębiorców prowadzonego w ramach Krajowego Rejestru Sądowego w dniu 8 marca 2002 roku pod numerem (...), a jej głównym udziałowcem była Gmina Ł., zaś Spółka miała prowadzić działalność gospodarczą związaną z zagospodarowaniem terenów zieleni /odpis pełny z KRS k. 217-225/.

W czerwcu 2010 roku na Prezesa Zarządu powodowej Spółki został powołany G. W., który miał doprowadzić do prywatyzacji tego podmiotu gospodarczego i w wyniku ogłoszonego przetargu Gmina Ł. zbyła wszystkie posiadane udziały na rzecz zwycięscy przetargu R. B., co nastąpiło we wrześniu 2011 roku, a zostało ujawnione w Krajowym Rejestrze Sądowym w dniu 14 listopada 2011 roku /pełny odpis z KRS k. 217-225; przesłuchanie w charakterze strony członka zarządu powoda M. B. k. 229; przesłuchanie w charakterze strony pozwanego k. 232/.

W związku ze zmianą właściciela większości udziałów powodowej Spółki, w sierpniu 2011 roku G. W. złożył Radzie Nadzorczej rezygnację z pełnionej funkcji Prezesa Zarządu, co było uzgodnione z nabywcą udziałów Gminy - R. B., a jako nowy zarząd powoda zostali powołani: R. B. - Prezes Zarządu i M. B. - Członek Zarządu /pełny odpis z KRS k. 217-221; przesłuchanie w charakterze strony członka zarządu powoda M. B. k. 229; przesłuchanie w charakterze strony pozwanego k. 232/.

Po dokonaniu sprzedaży udziałów przez Gminę Ł. na rzecz R. B. powodowa Spółka zaprzestała prowadzenia działalności ogrodniczej, zwolniła pracowników i obecnie uzyskuje przychody jedynie z wynajmu nieruchomości zatrudniając jedną osobę to jest członka zarządu M. B. i planowała złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości /zeznania świadka E. J. (1) k. 194-195; oświadczenie członka zarządu powoda M. B. podczas rozprawy w dniu 9 maja 2014 roku k. 195/.

W dniu 2 stycznia 2009 roku pomiędzy Miastem Ł., (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością siedzibą w Ł., na podstawie art. 39 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 roku – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2007 roku Nr 223, poz. 1655 ze zm.), zawarta została umowa nr I.RK.342/1/09, mocą której Miasto Ł. powierzyło, a powódka przyjęła do wykonania w okresie od dnia 2 stycznia 2009 roku do dnia 31 grudnia 2010 roku całoroczną usługę utrzymania terenów zieleni miejskiej pozostających we władaniu Delegatury Urzędu Miasta Ł. Ł. w zakresie rejonu numer 4 o łącznej powierzchni 17,56 ha oraz rejonu numer 5 o łącznej powierzchni 19,55 ha, obejmującą prace ogrodnicze, porządkowe i remontowo-naprawcze. Usługi miały być realizowane zgodnie z zakresem i harmonogramem prac, określonym w kosztorysie ofertowym, stanowiącym załącznik nr 1 do umowy, zaś integralną część umowy stanowiła oferta powódki, stanowiąca załącznik nr 2 do umowy /umowa nr I.RK.342/1/09 k. 11-13, załącznik nr 5 do umowy k. 14-16/.

Powyższa umowa była dwukrotnie aneksowana: aneksem nr (...) z dnia 5 lutego 2010 roku zawartym pomiędzy Miastem Ł., a powódką oraz aneksem nr (...) z dnia 19 października 2010 roku zawartym pomiędzy tymi samymi stronami, które to zmiany dotyczyły generalnie oznaczenia podmiotu ujętego w fakturach jako nabywca usług, a Gmina Ł. zapłaciła za objęte umową prace /aneks nr (...) wraz z załącznikiem k. 17-19v., aneks nr (...) k. 20; pismo (...) z dnia 10 grudnia 2010 roku k. 21v./.

Dyrektor Delegatury Urzędu Miasta Ł. Ł. za pośrednictwem pracownika B. O. (1) w okresie od czerwca do listopada 2010 roku zlecił (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. dodatkowe, nie objęte umową z dnia 2 stycznia 2009 roku prace ogrodnicze, które w szczególności obejmowały pielęgnacje i obsadzanie kwietników, koszenie traw w P. Ocalałych i jego sąsiedztwie /zeznania świadka E. J. k. 195-199; zeznania świadka B. O. k. 200-202/.

Powódka złożyła oferty na dodatkowe prace ogrodnicze w rejonie nr 5 oraz na dodatkowe prace ogrodnicze i remontowo-naprawcze w rejonie nr 4 terenów zieleni miejskiej Delegatury (...) Ł. w ramach umowy uzupełniającej do umowy podstawowej nr I.RK.342/1/09 z dnia 2 stycznia 2009 roku oraz aneksu nr (...) z dnia 5 lutego 2010 roku. Oferty te zawierały kalkulację wartości tych robót, szacunkowe ustalenia ich wartości w oparciu o normy czasowe. Oferty te zostały skierowane przez pozwanego do E. J. (1) i K. K. /oferta na rejon nr 5 k. 214, oferta na rejon nr 4 k. 215-261, zeznania świadka E. J. (1) k. 198-199, zeznania świadka B. O. (1) k. 201, zeznania pozwanego G. W. k. 233/.

Zarówno pozwany, jak i Dyrektor Delegatury Urzędu Miasta Ł. Ł. wiedzieli o wykonaniu tych dodatkowych prac /zeznania świadka E. J. (1) k. 195-197, zeznania świadka B. O. (1) k. 201, przesłuchanie w charakterze strony pozwanego G. W. k. 232/.

W dniu 31 listopada 2010 roku powódka, reprezentowana przez kierownika robót E. J. (1), dokonała jednostronnego odbioru robót. Wskazała, że Urząd Miasta Ł. nie przystąpił do sporządzenia protokołu odbioru robót zgodnie z obowiązkiem ciążącym na nim z mocy § 3 pkt 6 umowy nr I.RK.342/1/09 z dnia 2 stycznia 2009 roku. Przedmiotem odbioru były prace ogrodnicze i remontowo-naprawcze w rejonie 4 terenów zieleni miejskiej Delegatury Ł. w ramach umowy uzupełniającej do umowy podstawowej nr I.RK.342/1/09 oraz aneksu nr (...) z dnia 5 lutego 2010 roku, określone w załączniku nr 1 i 2 do protokołu. Z protokołu wynikało, że roboty zostały wykonane na dzień 30 września 2010 roku. Miasto Ł. pomimo wielokrotnych wezwań telefonicznych nie przystąpiło do sporządzenia protokołu odbioru /protokół odbioru robót k. 211, załącznik nr 1 do protokołu k. 212, załącznik nr 2 do protokołu k. 213, zeznania świadka E. J. (1) k. 197/.

W dniu 3 grudnia 2010 roku powódka reprezentowana przez Prezesa Zarządu G. W. wystawiła na rzecz Urzędu Miasta Ł. Delegatury Ł. fakturę VAT nr (...), za wykonane usługi ogrodnicze w rejonie 4 i 5, na kwotę w łącznej wysokości 57.403,87 złotych brutto, z terminem płatności do dnia 2 stycznia 2011 roku, które to prace nie były objęte umową stron z dnia 2 stycznia 2009 roku /faktura k. 21, zeznania świadka E. J. (1) k. 198, przesłuchania pozwanego G. W. w charakterze strony k. 233/.

W dniu 7 grudnia 2010 roku powódka wezwała Urząd Miasta Ł. Delegaturę Ł. do zapłaty kwoty 57.403,87 złotych należności za prace ogrodnicze w rejonie nr 4 i 5 terenów zieleni miejskiej Delegatury (...) Ł. w okresie od czerwca do października 2010 roku. Wskazała, że zakres prac określają oferty na dodatkowe prace ogrodnicze przesłane przez Delegaturę (...) Ł. (tekst ofert został przedłożony w załączeniu). Wskazane też zostało, że prace określone w ofertach nie zostały ujęte w umowie nr I.RK.342/1/09 z dnia 2 stycznia 2009 roku oraz w aneksie nr (...) z dnia 5 lutego 2010 roku do tej umowy. Ostatecznie wskazała, że brak zapłaty w terminie 14 dni od daty otrzymania pisma spowoduje skierowanie sprawy na drogę postępowania sądowego. przedmiotowe wezwanie podpisał Prezes Zarządu powoda G. W. /wezwanie do zapłaty k. 39/.

W piśmie z dnia 10 grudnia 2010 roku Urząd Miasta Ł. Delegatura Ł. poinformowała powódkę, że z uwagi na brak podstaw do zaspokojenia roszczeń powódki, odsyła pismo z dnia 7 grudnia 2010 roku wraz z załączonymi dokumentami /pismo k. 21v., zeznania świadka B. O. (1) k. 200, zeznania pozwanego G. W. k. 233/.

W chwili objęcia funkcji Prezesa przez G. W. stałą obsługę prawną (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. sprawował adwokat L. G., który dalej świadczył usługi, gdy zarząd przejął pozwany /przesłuchanie w charakterze strony członka zarządu powoda M. B. k. 231; przesłuchanie w charakterze strony pozwanego k. 232/.

Wobec odmowy zapłaty przez Gminę Ł. faktury VAT nr (...) G. W. zlecił adwokatowi L. G. by ten wystąpił na drogę sądową, przy czym pozwany w tym zakresie nie miał bezpośredniego kontaktu z pełnomocnikiem, ani nie jakiej treści ma być pozew /przesłuchanie w charakterze strony pozwanego k. 232/.

W pozwie z dnia 23 lutego 2011 roku, skierowanym przeciwko Gminie M. Ł. – Prezydentowi Miasta Ł. do Sądu Rejonowego dla Łodzi - Śródmieścia w Łodzi, powódka, reprezentowana przez adwokata L. G., wniosła o zasądzenie na swoją rzecz kwoty 57.403,87 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 3 stycznia 2011 roku do dnia zapłaty oraz kosztami postępowania /pozew k. 2-3 w aktach sprawy IIC 175/11 załączonych do akt niniejszego postępowania/.

Adwokat L. G. działał na podstawie ogólnego pełnomocnictwa udzielonego w dniu 23 września 2010 przez G. W. jako Prezesa Zarządu (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. /pełnomocnictwo k. 4 w aktach sprawy IIC 175/11 załączonych do akt niniejszego postępowania/.

W piśmie procesowym z dnia 6 maja 2011 roku złożonym w sprawie IIC 175/11 adwokat L. G. wnioskował o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego na okoliczność ustalenia wartości prac jakie bez umowy wykonał powód, a które zostały objęte fakturą VAT nr (...) /pismo adw. L. G. k. 52 w aktach sprawy IIC 175/11 załączonych do akt niniejszego postępowania/.

W toku postępowania przed Sądem Rejonowym dla Łodzi Śródmieście w Łodzi w sprawie o sygnaturze akt IIC 175/11, przed wydaniem wyroku przez ten Sąd pełnomocnictwo udzielone adwokatowi L. G. zostało wypowiedziane i w dniu 16 listopada 2011 roku powódka udzieliła pełnomocnictwa do reprezentowania jej we wszystkich instancjach sądowych adwokatowi A. B. - żonie Członka Zarządu powodowej Spółki i córce Prezesa Zarządu R. B. /przesłuchanie w charakterze strony członka zarządu powoda M. B. k. 230; pismo adw. L. G. z dnia 2 września 2011 roku o wypowiedzeniu mu pełnomocnictwa k. 60; pełnomocnictwo z dnia 16 listopada 2011 roku dla adw. A. B. k. 69 w aktach sprawy IIC 175/11 załączonych do akt niniejszego postępowania /.

W toku postępowania w sprawie IIC 175/11 pełnomocnik powoda adw. A. B. uczestniczyła w rozprawach przed Sądem Rejonowym dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi w dniach 2 marca 2012 roku, 22 maja 2012 roku, 11 czerwca 2012 roku, 2 października 2012 roku podczas której to rozprawy cofnęła wniosek o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu ogrodnictwa na okoliczność wartości prac wykonanych przez Spółkę (...) poza umową z dnia 2 stycznia 2009 roku /protokoły rozpraw 94-97, 98-99, 101-106; 114-119 wszystkie w aktach sprawy IIC 175/11 załączonych do akt niniejszego postępowania; cofnięcie wniosku o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu ogrodnictwa k. 118 w aktach sprawy IIC 175/11 załączonych do akt niniejszego postępowania/.

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi II Wydział Cywilny wyrokiem z dnia 16 października 2012 roku, w sprawie o sygnaturze akt IIC 175/11 oddalił powództwo (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. reprezentowanej przez adwokat A. B. oraz zasądził od tej Spółki na rzecz Gminy M. Ł. – Prezydenta Miasta Ł. kwotę 3.600,00 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu /wyrok z dnia 16 października 2012 roku k. 123 w aktach sprawy IIC 175/11 załączonych do akt niniejszego postępowania/.

W uzasadnieniu wyroku z dnia 16 października 2012 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi II Wydział Cywilny wskazał w szczególności, iż uprawdopodobnione zostały prace wykonane przez Spółkę (...), i ewentualną podstawę roszczeń mogło stanowić bezpodstawne wzbogacenie (art. 405 i nast. KC) jednakże " Na okoliczność faktycznej wartości wykonanych przez powoda na rzecz pozwanego ogrodniczych prac dodatkowych, pierwotnie pełnomocnik powoda zgłosił wniosek o dopuszczenie dowodu z pisemnej opinii biegłego ds. ogrodnictwa, jednakże wniosek ten został cofnięty przez profesjonalnego pełnomocnika na ostatniej rozprawie. W ocenie sądu, gdyby nawet przyjąć, iż powód wykonał wszystkie prace objęte zestawieniem (k. 74-75), to w niniejszym procesie nie została wykazana ich wartość, kwestionowana konsekwentnie przez stronę pozwaną. W tym miejscu podnieść należy, iż ustalenie wartości tychże prac i jednocześnie wysokości bezpodstawnego wzbogacenia pozwanej Gminy wymagało skorzystania z wiadomości specjalnych, którymi nie dysponuje Sąd ani strony procesu. W konsekwencji cofnięcie przez pełnomocnika powoda pierwotnie zgłoszonego wniosku o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego ds. ogrodnictwa w istocie uniemożliwiło poczynienie jakichkolwiek ustaleń w tym względzie, prowadząc do niewykazania wysokości dochodzonego roszczenia przez powoda. Oczywistym przy tym jest, iż w kontradyktoryjnym procesie, Sąd nie może z urzędu dopuszczać dowodów na korzyść którejkolwiek ze stron reprezentowanych przez profesjonalnego pełnomocnika, tym bardziej w sytuacji, gdy wniosek ten został wprost przez zainteresowaną stronę cofnięty." /uzasadnienie wyroku z dnia 16 października 2012 roku k. 131-132 w aktach sprawy IIC 175/11 załączonych do akt niniejszego postępowania/.

Od wyroku Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi II Wydziału Cywilnego z dnia 16 października 2012 roku, apelację wniosło (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. dniu reprezentowana przez adwokata A. B. /apelacja k. 139-144 w aktach sprawy IIC 175/11 załączonych do akt niniejszego postępowania/.

Sąd Okręgowy w Łodzi III Wydział Cywilny Odwoławczy wyrokiem z dnia 22 maja 2013 roku wydanym w sprawie o sygnaturze akt III Ca 51/13 oddalił apelację Spółki (...) oraz zasądził od niej na rzecz Miasta Ł. kwotę 1.800,00 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym /wyrok Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 22 maja 2013 roku k. 162 w aktach sprawy IIC 175/11 załączonych do akt niniejszego postępowania/.

W uzasadnieniu wyroku z dnia 22 maja 2013 roku Sąd Okręgowy w Łodzi III Wydział Cywilny Odwoławczy potwierdził stanowisko Sądu I instancji, iż wobec cofnięcia wniosku o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu ogrodnictwa nie było możliwe ustalenie wartości dodatkowo wykonanych prac, a ustalenie w tym zakresie nie może zostać oparte na zeznaniach świadków, gdyż wymaga wiadomości specjalnych i wskazał, że: " W sytuacji, gdy podstawą zasądzenia należności jest bezpodstawne wzbogacenie pozwanego kosztem powoda, powód zgodnie z art. 6 k.c. w zw. z art. 405 k.c. powinien wykazać między innymi, iż pozwany osiągnął korzyść mającą określoną wartość majątkową.(...) stonie powodowej nie udało się wykazać wysokości wzbogacenia pozwanego, a tym samym nie wykazała ona przesłanek uzasadniających zasądzenie na swoją rzecz żądanej kwoty." /uzasadnienie /uzasadnienie wyroku z dnia 22 maja 2013 roku k. 172-173 w aktach sprawy IIC 175/11 załączonych do akt niniejszego postępowania/.

Pismem z dnia 1 lipca 2013 roku powódka wezwała pozwanego do naprawienia wyrządzonej jej szkody w wysokości 81.171,87 złotych, w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania. W uzasadnieniu pisma wskazała, że w okresie od czerwca do października 2010 roku wykonała szereg prac ogrodniczych w P. Ocalałych w Ł.. Prace te wykonywane były na ustne zlecenie przedstawiciela Delegatur Urzędu Miasta Ł. Ł.. Nie bez znaczenia pozostaje fakt, że w w/w okresie Gminę Ł. łączyła z powódką umowa o świadczenie usług ogrodniczych, nie obejmująca jednak spornych prac. Za wykonane usługi osobiście pozwany wystawił w imieniu Spółki fakturę VAT z dnia 3 grudnia 2010 roku na kwotę 57.403,87 złotych. Termin jej płatności upłynął w dniu 2 stycznia 2011 roku. (...) odmówił jej zapłaty powołując się na fakt, że prace te nie były objęte umową zasadniczą łączącą strony, a ewentualna umowa na wykonanie prac dodatkowych mogła być zawarta wyłącznie w formie pisemnej, z zachowaniem procedury przetargowej. Powódka pozwała Gminę M. Ł. o zapłatę, lecz powództwo zostało oddalone zarówno przez Sąd I i II instancji. Powódka poniosła koszty procesu w wysokości 11.142,00 złotych. Pozwany, jako prezes zarządu powódki, był zobowiązany do należytego prowadzenia spraw Spółki i dbania o jej interesy. Dopuszczenie do sytuacji, w której Spółka wykonuje prace ogrodnicze o istotnej wartości bez umowy zawartej w przewidzianej prawem formie stanowi uzasadnioną przesłankę do żądania od pozwanego naprawienia szkody. Na łączną kwotę szkody składają się: 57.403,87 złotych – należność główna za wykonane prace, 18.626,00 złotych – skapitalizowane odsetki ustawowe do dnia 1 lipca 2013 roku i 11.142,00 złotych – poniesione koszty procesu. Brak zapłaty w terminie spowoduje skierowanie sprawy na drogę postępowania sądowego /wezwanie pozwanego do zapłaty k. 40-40v. potwierdzenie nadania k. 41/.

Uchwałą nr 6/2013 Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. z dnia 10 września 2013 roku powodowa Spółka podjęła decyzję o dochodzeniu roszczeń o naprawienie szkody wyrządzonej przez nienależyte sprawowanie zarządu wobec byłego Prezesa Zarządu G. W. /uchwała k. 10, przesłuchanie w charakterze strony członka zarządu powodowej Spółki (...) k. 229/.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wyżej wskazanych dowodów w postaci dokumentów, zeznań świadków: E. J. (1) i B. O. (1) oraz przesłuchania stron. Wiarygodność powyższych dowodów nie budzi wątpliwości, a ich treść jednoznacznie koresponduje ze sobą.

W tym miejscu należy jednak wskazać, na okoliczności które faktycznie były podstawą wykonania przez Spółkę (...) dodatkowych prac w okresie od czerwca do listopada 2010 roku. W pierwszej kolejności należy podnieść, iż w okresie sprawowania funkcji Prezesa Zarządu pozwanej, Spółka ta realizowała na zlecenie Gminy Ł. wszelkie prace związane z utrzymaniem miejskich terenów zielonych na obszarze Delegatury Urzędu Miasta Ł. Ł. rejon numer 4 i rejon numer 5. Konieczność wykonania określonych dodatkowych prac ogrodniczych nie wynikała jednak z treści umowy z dnia 2 stycznia 2009 roku, ale także z obiektywnych zdarzeń wywołanych zjawiskami przyrody (ulewne deszcze, wichury itp.). Jak wskazał w swych zeznaniach świadek E. J. (1) (pracownik powodowej Spółki) " wystarczyła także porządna wichura i wówczas (...) Przedsiębiorstwo (...) musiało usuwać jej skutki. Taka sytuacja miała miejsce nie tylko gdy prezesem był G. W., ale również za poprzedniego prezesa. Również wcześniejsi prezesi wiedzieli, że takie prace pozaumowne były wykonywane. W umowie nie można ująć zjawisk przyrodniczych, które mogą wystąpić i doprowadzić do konieczności podjęcia prac przez (...) Przedsiębiorstwo (...)." /k. 195-196/.

Prace dodatkowe jakie zostały objęte fakturą VAT nr (...) na kwotę 57.403,87 zł dotyczyły P. Ocalałych, a tym zatem obiektu ściśle związanego z corocznymi obchodami zagłady L. G., które przypadają corocznie pod koniec sierpnia. Z zeznań świadków E. J. (1) (pracownika powoda) i B. O. (1) (pracownika Urzędu Miasta Ł.) wynika jednoznacznie, iż prace te były zlecane ustnie powodowi przez Dyrektora Delegatury Urzędu Miasta Ł. Ł.. Świadek B. O. (1) w swych zeznaniach wskazuje jednoznacznie, iż: " Potwierdzam, iż w okresie od czerwca do listopada 2010 r. w P. Ocalałych powód wykonywał prace nie objęte tymi pisemnymi umowami. Ja na polecenie dyrektora Delegatury zlecałam wykonanie tych prac pozaumownych Przedsiębiorstwu (...). Ja dawałam zlecenie na te prace pozaumowne w P. Ocalałych. (...) W 2010 r. ja zleciłam poza pisemnymi umowami wykonanie w P. Ocalałych przez (...) Przedsiębiorstwo (...) prace związane z pielęgnacją i obsadzaniem kwietników, koszenie traw na terenie który wcześniej nie był parkiem, a który sąsiadował z P. Ocalałych, aby spełniał dobre wrażenie estetyczne, było także zlecane koszenie traw na terenach sąsiadujących z P. Ocalałych bo wówczas do Ł. przyjeżdżają goście zagraniczni i idą na cmentarz R. i nie mogą widzieć zapuszczonych terenów. Mogę potwierdzić, że to wszystko było zrobione, ale nie było pisemnego potwierdzenia, bo do tego była potrzebna umowa, a takiej umowy nie było." (k. 200). Także świadek E. J. (1) zeznała, iż: "Potwierdzam, że w tym okresie były wykonywane na rzecz miasta Ł. inne prace poza tą papierową umową. Przedstawiciel Delegatury Urzędu Miasta Ł. wyrażał zgodę abyśmy te prace wykonywali, wręcz wyrażał nacisk by te prace były wykonywane. My wtedy działaliśmy na zasadzie pogotowia ratunkowego, gdyż jak przyjeżdżały delegacje, były uroczystości konieczne było szczególne zadbanie o zieleń." (k. 195) i dalej: " W tym P. miały się odbyć jak co roku uroczystości i miasto Ł. żądał od powódki aby wykonać te prace bo wówczas do P. Ocalałych przyjeżdżała telewizja, delegacje. My musieliśmy także wymieniać drzewka przypisane poszczególnym nazwiskom w tym P. Ocalałych, bo niektóre uschły. Na części tego P. w ogóle nie powinny być sadzone drzewka bo ni było tam drenażu i woda podchodziła pod powierzchnię gruntu." (k. 196)

Powyższe okoliczności wskazują jednoznacznie, iż działalność gospodarcza (...) Przedsiębiorstwa (...) jako spółki gminnej w roku 2010 koncentrowała się na utrzymaniu określonego rejonu zieleni miejskiej co stanowiło zadanie własne gminy. To ustalenie, pozwala na przyjęcie, iż Gmina Ł. poprzez swe agendy wywierała nacisk na powoda, celem zapewnienia właściwego utrzymania zieleni w określonym miejscu i czasie (Park O.). W chwili zlecania dodatkowych prac zarówno dla Gminy Ł., jak i powodowej Spółki pierwszorzędną rzędną rolę miało terminowe wykonanie zlecenia, nie zaś zasady rozliczenia za te dodatkowe roboty. Strony, jak się wydaje, były przekonane, iż takie rozliczenie nastąpi później. Fakt braku zapłaty za wykonane przez powoda dodatkowe usługi utrzymania zieleni miejskiej w P. Ocalałych był z pewnością dla (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. zaskoczeniem. Pamiętać jednak należy, iż G. W. jako Prezes Zarządu powoda nakazał sporządzenie protokołu odbioru robót, w dniu 3 grudnia 2010 roku podpisał fakturę za wykonane dodatkowo prace (k. 21), pismem z dnia 7 grudnia 2010 roku wezwał Urząd Miasta Ł. do zapłaty (k. 39), a następnie wobec odmowy zapłaty zlecił profesjonalnemu pełnomocnikowi adwokatowi L. G. wystąpienie z pozwem o zapłatę wynagrodzenia za wykonane prace dodatkowe, co nastąpiło w sprawie IIC 175/11 przed Sądem Rejonowym dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi.

W kontekście powyższych rozważań należy odnieść się do podniesionego w pozwie zarzutu nieważności umowy o wykonanie dodatkowych prac z uwagi na niezachowanie formy pisemnej tej umowy. Zgodnie z brzmieniem art. 139 ust. 2 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 roku - Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 113, poz. 759) w brzmieniu obowiązującym w roku 2010 dla umów zawieranych w oparciu o przedmiotową ustawę pod rygorem nieważności zastrzeżona została forma pisemna. Zgodnie jednak art. 4 ust. 8 Prawa zamówień publicznych w brzmieniu obowiązującym w roku 2010 ustawa nie ma zastosowania do zamówień i konkursów, których wartość nie przekracza wyrażonej w złotych równowartości kwoty 14.000 euro (14.000 euro * 4,15 zł = 58.100,00 zł). Tym samym zlecone powodowi przez Gminę Ł. dodatkowe prace o wartości 57.403,87 zł nie wymagały zachowania formy pisemnej pod rygorem nieważności i brak zachowania tej formy nie sam w sobie nie stanowi - wbrew twierdzeniom powoda - podstawy dla uznania zawartej umowy za nieważną. Konsekwencją powyższego ustalenia jest uznanie, iż dopuszczenie przez pozwanego G. W. do realizacji zlecenia bez pisemnej umowy nie może stanowić okoliczności obciążającej byłego Prezesa powodowej Spółki.

W tym miejscu należy dodatkowo wskazać, iż w wyroku z dnia 7 lutego 2013 roku /II CSK 248/12, LEX nr 1293945/, Sąd Najwyższy, odnosząc się do możliwości stosowania przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu do umowy zawartej w trybie zamówienia publicznego, stwierdził, że: "Ustawa o zamówieniach publicznych nie reguluje cywilno-prawnych skutków zawarcia przez strony umowy z naruszeniem art. 139 ust. 2 Prawo zamówień publicznych, a art. 139 ust. 1 PZP potwierdza cywilistyczny charakter umów zawieranych w ramach zamówień publicznych, nakazując stosować do nich wprost przepisy kodeksu cywilnego. Brak jest zatem podstaw do kwestionowania możliwości stosowania przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu do umowy zawartej w trybie zamówienia publicznego, która z braku właściwej formy okazała się nieważna i nie może być podstawą dochodzenia wynagrodzenia. Podstawę taką stanowi art. 410 § 1 KC w związku z art. 405 KC, albowiem świadczenie zrealizowane w wykonaniu nieważnej umowy należy kwalifikować jako świadczenie nienależne. Założeniem tego rozwiązania jest przyjęcie, iż stronie która skorzystała z efektów prac wykonanych na podstawie nieważnej umowy jest bezpodstawnie wzbogacona. W orzecznictwie Sądu Najwyższego utrwalił się przy tym pogląd, który należy podzielić, iż przepisy o zamówieniach publicznych nie uchybiają przepisom o bezpodstawnym wzbogaceniu, a roszczenie o zwrot wartości materiałów budowlanych wbudowanych w budynek zamawiającego w wykonaniu umowy nieważnej z uwagi na naruszenie przepisów Prawa zamówień publicznych jest roszczeniem o zwrot wartości nienależnego świadczenia znajdującym swe podstawy w przepisach art. 410 § 1 KC w związku z art. 405 KC /patrz: wyroki Sądu Najwyższego: z dnia 29 kwietnia 2005 r., V CK 537/04, Lex nr 519298; z dnia 5 grudnia 2006 r., II CSK 327/06, Lex nr 238947; z dnia 7 listopada 2007 r., II CSK 344/07, Lex nr 388844/. Tym samym nawet nieważność umowy zawartej w trybie Prawa zamówień publicznych nie ogranicza wykonawcy w zakresie żądania zwrotu spełnionego świadczenia, choć zmienia się podstawa prawna jego roszczeń.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powództwo jest bezzasadne i jako takie, podlegało oddaleniu.

Pozwany G. W. pełnił funkcję Prezesa Zarządu (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. w okresie od czerwca 2010 roku do sierpnia 2011 roku. Zgodnie z art. 201 § 1 KSH zarząd spółki prowadzi sprawy spółki i ją reprezentuje. Przyjąć należy, że prowadzenie spraw jest pewnym procesem, polegającym na podejmowaniu uchwał, wydawaniu decyzji i opinii, organizowaniu działalności spółki w ten sposób, aby było to zgodne z jej przedmiotem działalności, w celu realizacji jej zadań. Uprawnienie do prowadzenia spraw jest poddane oddziaływaniu zgromadzenia wspólników, które może w określony sposób wpływać na te czynności. W okresie sprawowania funkcji przez pozwanego (...) Przedsiębiorstwo (...) było spółką (...), a zatem ten podmiot był zasadniczym wspólnikiem, zaś z drugiej strony powodowa Spółka realizowała zadania własne Gminy w zakresie utrzymania terenów zieleni miejskiej. Tym samym pozwany był nie jako obowiązany do realizowania zapotrzebowania Gminy na konkretne przedsięwzięcia. Jak wynika z zebranego w sprawie materiału dowodowego umowa zawarta w dniu 2 stycznia 2009 roku pomiędzy powodem, a Miastem Ł. nie obejmowała pełnego zakresu prac, które winna wykonać Gmina w zakresie utrzymania terenów zielonych. Z tych względów, doraźnie, na zlecenie komórek organizacyjnych Miasta Ł. powód realizował dodatkowe prace nie objęte umową z dnia 2 stycznia 2009 roku, a przedstawiciele tych nie tylko akceptowali ten stan rzeczy, ale wręcz "wymuszali" wykonanie określonych prac. Trudno w tym stanie rzeczy czynić zarzut pozwanemu, iż kierowane przez niego przedsiębiorstwo realizowało powyższe ustne zlecenia bez ich pisemnego potwierdzenia. Oczywistym jest bowiem, iż powodowa Spółka była zależna od głównego wspólnika - Gminy Ł. tak w zakresie wykonywanych zadań, jak i w zakresie wyniku finansowego.

Podstawy odpowiedzialności pozwanego w niniejszym postępowaniu Spółka (...) upatruje przede wszystkim w dyspozycji art. 293 KSH zgodnie z którym członek zarządu odpowiada wobec spółki za szkodę wyrządzoną działaniem lub zaniechaniem sprzecznym z prawem lub postanowieniami umowy spółki chyba że nie ponosi winy. Przez pojęcie działań lub zaniechań sprzecznych z prawem należy rozumieć uchybienia względem przepisów powszechnie obowiązującego prawa. W wyroku Sądu Najwyższego z dnia 9 lutego 2006 r. /V CSk 128/05, MoP 2006, Nr 5, s. 226/ podkreślono, że "ustalenie bezprawności w rozumieniu art. 293 KSH nie może ograniczać się jedynie do ogólnikowego stwierdzenia, że działanie lub zaniechanie było sprzeczne z prawem lub umową spółki, lecz powinno wskazywać - z przytoczeniem konkretnych przepisów prawa lub postanowień umowy - na czym polegała sprzeczność zachowania członka organu spółki z oznaczonym przepisem prawa lub postanowieniem umowy". W treści pozwu wskazano, iż pozwany dopuścił do " wykonania przez powódkę prac na podstawie nieważnych z mocy prawa ustaleń ustnych, dokonanych z nieupoważniona do tego osobą." Powód jednak poza odwołaniem się do Prawa zamówień publicznych nie wskazuje dlaczego uznaje za nieważne z mocy prawa ustne ustalenia dotyczące wykonania dodatkowych usług w zakresie utrzymania zieleni miejskiej. Jak już wskazano wyżej na mocy art. 4 ust. 8 Prawa zamówień publicznych nie stosuje się do zamówień i konkursów, których wartość nie przekracza wyrażonej w złotych równowartości kwoty 14.000 euro, a tym samym niezachowanie formy pisemnej uznać należy za indyferentne. Powodowa Spółka nie wskazuje jakie inne przepisy prawa ewentualnie naruszył G. W., co miałoby skutkować nieważnością z mocy prawa zawartych ustnych umów. W istocie jednak (...) Przedsiębiorstwo (...) powstania szkody i zaniechań pozwanego upatruje w ostatecznym negatywnym wyniku postępowania toczącego się przed Sądem Rejonowy dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi w sprawie o sygnaturze akt IIC 175/11. Gdyby bowiem Spółka (...) wygrała powyższy proces, wystąpienie z pozwem w niniejszej sprawie byłoby bezprzedmiotowe.

Wykonywanie obowiązków przez członków organów spółki oraz likwidatorów powinno się odbyć z zachowaniem staranności wynikającej z zawodowego charakteru ich działalności (art. 293 § 2 KSH). Obejmuje to w szczególności znajomość procesów organizacyjnych, finansowych, ale także kierowania zasobami ludzkimi oraz znajomości obowiązującego prawa i następstw z niego wynikających w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej /patrz: orzeczenie SN z dnia 17 sierpnia 1993 r., III CRN 77/93, OSN 1994, nr 3, poz. 69/. W stanie faktycznym niniejszej sprawy G. W. jako Prezes Zarządu powoda nakazał sporządzeniem jednostronnego protokołu odbioru robót, w dniu 3 grudnia 2010 roku podpisał fakturę za wykonane dodatkowo prace, pismem z dnia 7 grudnia 2010 roku wezwał Urząd Miasta Ł. do zapłaty, a następnie wobec odmowy zapłaty zlecił profesjonalnemu pełnomocnikowi adwokatowi L. G. wystąpienie z pozwem przeciwko Gminie Ł. o zapłatę wynagrodzenia za wykonane prace dodatkowe. Wskazana wyżej szczególna staranności nie oznacza, iż członek zarządu wykonując swą funkcję nie może korzystać z usług profesjonalistów w zakresie realizacji swych zadań, a wręcz przeciwnie wskazuje na szczególną dbałość o interesy prowadzonego przedsiębiorstwa. Profesjonalistą jest podmiot prowadzący zawodowo taką działalność, która swoim zakresem obejmuje czynność powierzoną do wykonania sprawcy szkody.

Zgodnie z art. 429 KC powierzający wykonanie czynności drugiemu, jest odpowiedzialny za szkodę wyrządzoną przez sprawcę przy wykonywaniu powierzonej mu czynności, chyba że nie ponosi winy w wyborze albo że wykonanie czynności powierzył osobie, przedsiębiorstwu lub zakładowi, które w zakresie swej działalności zawodowej trudnią się wykonywaniem takich czynności. Wskazany przepis przejmuje odpowiedzialność za czyn cudzy (culpa in eligendo), wyrządzony przez osobę, której powierzono wykonanie określonej czynności, przy czym przesłanką tej odpowiedzialności jest istnienie związku przyczynowego pomiędzy powierzeniem tej czynności, a szkodą. Powierzenie czynności profesjonaliście, który w zakresie swej działalności zawodowej trudni się wykonywaniem takich czynności, stanowi o właściwie dokonanym wyborze, co prowadzi do wyłączenia odpowiedzialności powierzającego i nie wymaga się tu od niego dowodu braku winy w tym zakresie /tak m.in. W. Czachórski, [w:] System prawa cywilnego, t. 3, cz. 1, s. 570; M. Safjan, [w:] K. Pietrzykowski, KC. Komentarz, t. 1, s. 1213/.

G. W. wniesienie pozwu zlecił adwokatowi, który przed objęciem przez pozwanego funkcji Prezesa sprawował stałą obsługę prawną. Pozwany w jakikolwiek sposób nie ingerował w treść pozwu oraz czynności podejmowane przez adwokata L. G. w sprawie przed Sądem Rejonowym dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi o sygnaturze akt IIC 175/11, której wytoczenie zmierzało do uzyskania od Gminy Ł. kosztów wykonanych dodatkowo prac związanych z utrzymaniem zieleni miejskiej określonych fakturą z dnia 3 grudnia 2010 roku na kwotę 57.403,87 zł. Bezspornym jest także, iż w toku postępowania wskazany wyżej pełnomocnik złożył wniosek o dopuszczenie dowodu z pisemnej opinii biegłego z zakresu ogrodnictwa na okoliczność wartości prac wykonanych dodatkowo przez powoda w okresie od czerwca do listopada 2010 roku. Z treści uzasadnienia wyroku Sądu I instancji z dnia 16 października 2012 roku, jak i uzasadnienia wyroku Sądu II instancji z dnia 22 maja 2013 roku wynika jednoznacznie, iż przedmiotowa opinia biegłego z zakresu ogrodnictwa była konieczną dla uwzględnienia powództwa (...) Przedsiębiorstwa (...) przeciwko Gminie Ł. jeśli nie jako wynagrodzenia za wykonane prace, to jako zwrotu bezpodstawnie uzyskanych korzyści.

Zebrany materiał dowodowy wskazuje jednoznacznie, iż w trakcie postępowania wszczętego w dniu 23 lutego 2011 roku przed Sądem Rejonowym dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi w sprawie IIC 175/11 w powodowej Spółce nastąpiły zmiany własnościowe (prywatyzacja), albowiem udziały Gminy zostały nabyte przez R. B., a następnie w miejsce pozwanego został powołany nowy zarząd w osobach R. B. i M. B.. Ten to właśnie zarząd cofnął pełnomocnictwo adwokatowi L. G. i w sprawie IIC 175/11 ustanowił nowego pełnomocnika adwokata A. B. ściśle powiązanej rodzinnie z większościowym udziałowcem i nowymi członkami zarządu (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł.. To właśnie ten pełnomocnik, adwokat A. B. podczas rozprawy w dniu 2 października 2012 roku cofnęła w imieniu powoda wniosek poprzedniego pełnomocnika procesowego adwokata L. G. o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu ogrodnictwa na okoliczność wartości prac wykonanych dodatkowo przez powoda w okresie od czerwca do listopada 2010 roku. Przedmiotowa czynność procesowa została dokonana przed wydaniem przez Sąd I instancji wyroku, co nastąpiło w dniu 16 października 2012 roku, zaś adwokat A. B. powoda w przedmiotowej sprawie w dniu 16 listopada 2011 roku. W świetle powyższych okoliczności wskazać można, iż Spółka (...) może stawiać zarzut "niewłaściwego prowadzenia procesu" jedynie wobec adwokat A. B., albowiem to dokonane przez nią cofnięcie wniosku dowodowego dotyczącego opinii biegłego w istocie skutkowało oddaleniem powództwa przez Sąd I instancji i oddaleniem apelacji przez Sąd II instancji. Oczywistym jest, iż pozwany po złożeniu rezygnacji z funkcji Prezesa Zarządu powoda w sierpniu 2011 roku nie miał żadnego wpływu na powołanie nowego pełnomocnika procesowego w sprawie IIC 175/11, a tym bardziej na czynności procesowe tego pełnomocnika. W ocenie Sądu Okręgowego w Łodzi rozpoznającego niniejszą sprawę, zaprzestanie po zmianach właścicielskich prowadzenia działalności ogrodniczej przez (...) Przedsiębiorstwo (...), uzyskiwanie przychodów jedynie z wynajmu, zatrudnianie jednego pracownika i rozważanie ewentualności złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości wskazują, iż powód poszukuje dodatkowych dochodów w stanach faktycznych istniejących przed prywatyzacją powodowej Spółki, gdy ta prowadziła działalność ogrodniczą. Przegranie procesu w sprawie IIC 175/11 nie nastąpiło jednak wskutek jakiegokolwiek zawinienia ze strony pozwanego G. W., który podjął wszelkie czynności zmierzające do odzyskania należnych kosztów wykonywanych prac dodatkowych, a w szczególności zlecił dochodzenie przedmiotowych roszczeń profesjonalnemu pełnomocnikowi. Tym samym na mocy art. 429 KC zwolnił się z odpowiedzialności. To bowiem ustanowienie pełnomocnika przez nowy zarząd (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. i niewłaściwe decyzje procesowe tego pełnomocnika doprowadziły do przegrania procesu i nie odzyskania od Gminy Ł. wartości wykonanych w okresie od czerwca do listopada 2010 roku robót dodatkowych, a tym samym powstania potencjalnej szkody.

W treści pozwu (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. obok art. 293 KSH upatrywała podstaw odpowiedzialności pozwanego także w art. 415 KC (odpowiedzialność deliktowa) wskazując, iż: " zachowanie pozwanego polegające na niepodjęciu działań mających zapobiec szkodzie w majątku spółki, w której pozwany był prezesem zarządu stanowi zawinione wyrządzenie szkody w majątku powoda." (k. 5). Czyn sprawcy, który rodzi odpowiedzialność cywilną, musi posiadać pewne właściwości, cechy, zwane znamionami, odnoszące się do jego strony przedmiotowej i podmiotowej. Znamiona niewłaściwości postępowania od strony przedmiotowej określa się pojęciem bezprawności czynu, natomiast od strony podmiotowej określa się jako winę w znaczeniu subiektywnym. Bezprawność stanowi przedmiotową cechę czynu sprawcy. Judykatura wskazuje, że bezprawność zachowania polega na przekroczeniu mierników i wzorców wynikających zarówno z wyraźnych przepisów, zwyczajów, utartej praktyki, jak i zasad współżycia społecznego /patrz: wyrok SN z dnia 22 września 1986 r., IV CR 279/86, LEX nr 530539/. W treści pozwu w istocie nie wskazano na czym miało polegać bezprawne działanie powoda, które potencjalnie spowodowało szkodę i nie określa w jaki sposób i jakie mierniki (wzorce) miał naruszyć pozwany powodując szkodę. Z pewnością zawierając ustne umowy nie naruszył przepisów Prawa zamówień publicznych na co jednoznacznie wskazywano w poprzedniej części niniejszego uzasadnienia. Pamiętać należy, iż wynikający z art. 293 § 2 KSH próg zawodowej staranności członka zarządu stanowi surowszą regulację niż pojęcie bezprawności ujęte dyspozycją art. 415 KC. Tym samym skoro powód nie wskazuje w ramach odpowiedzialności deliktowej naruszenia odmiennych reguł, norm, przepisów niż te uzasadniające odpowiedzialność pozwanego z art. 293 KSH to tym samym przeprowadzona analiza potencjalnie bezprawnych zachowań pozwanego w ramach jego odpowiedzialności opartej o dyspozycję art. 293 KSH jest aktualna także w ramach odpowiedzialności deliktowej. Tym samym powód także w oparciu o dyspozycję art. 415 KC nie wykazał jakiekolwiek działania powoda były bezprawne. Z kolei w odniesieniu do procesu w sprawie IIC 175/11 prowadzonego przez profesjonalnego pełnomocnika także w odniesieniu do odpowiedzialności ex delicto pełną aktualność zachowują wyżej przedstawione rozważania dotyczące zwolnienia powoda od odpowiedzialności w oparciu o dyspozycję art. 429 KC.

Tym samym (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. w toku niniejszego postępowania nie wykazała istnienia koniecznych przesłanek odpowiedzialności G. W. - tak w oparciu o art. 293 KSH, jak i w oparciu o art. 415 KC - co skutkowało oddaleniem powództwa.

O kosztach procesu, w ramach rozliczenia między stroną powodową a pozwanymi, Sąd – na podstawie art. 98 § 1 KPC – rozstrzygnął z zastosowaniem zasady odpowiedzialności za wynik procesu.

Powyższe znajduje uzasadnienie w fakcie, że powództwo, zgodnie z wnioskiem pozwanego, zostało oddalone w całości. To więc strona powodowa uległa w zakresie całości swoich żądań i to ją winny ostatecznie obciążać koszty procesu, w tym koszty pozwanego.

Na koszty procesu G. W., które winna mu zapłacić powodowa Spółka, składały się koszty sądowe w postaci: kosztów zastępstwa procesowego w postaci wynagrodzenia pełnomocnika w wysokości 3.600,00 zł (por. § 6 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu ( t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 490) oraz opłata skarbowa od złożenia odpisu, wypisu lub kopii dokumentów stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa w postępowaniu sądowym w wysokości 17,00 złotych (k. 227).

Mając na uwadze powyższe – na podstawie art. 108 § 1 zd. I KPC oraz art. 109 § 2 KPC w związku z przywołanymi przepisami – Sąd, w punkcie 2 sentencji wyroku z 19 września 2014 roku, postanowił zasądzić od (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. na rzecz pozwanego sumę powyższych pozycji, a więc kwotę 3.617,00 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda.

.