Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 listopada 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Łodzi, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSA Dorota Rzeźniowiecka (spr.)

Sędziowie: SSA Beata Michalska

SSO del. Jacek Chrostek

Protokolant: st. sekr. sądowy Joanna Sztuka

po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 2014 r. w Łodzi

sprawy H. M.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego - Oddział (...) w Ł. P. Terenowa w T.

o podleganie ubezpieczeniu społecznemu rolników i przywrócenie terminu,

na skutek apelacji H. M.

od wyroku Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim

z dnia 19 grudnia 2013 r., sygn. akt: V U 176/13,

1.  zmienia zaskarżony wyrok i poprzedzające go decyzje organu rentowego i ustala, że H. M. podlega ubezpieczeniu społecznemu rolników od 1 kwietnia 2005 roku do 13 listopada 2012 roku;

2.  zasądza od Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego - Oddział (...) w Ł. P. Terenowa w T. na rzecz H. M. kwotę 150 (sto pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu za drugą instancję.

Sygn. akt III AUa 210/14

UZASADNIENIE

Decyzjami z dnia 31 grudnia 2012 roku Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.:

- odmówił przywrócenia wnioskodawczyni H. M. terminu do złożenia zaświadczenia właściwego urzędu skarbowego oraz oświadczenia o nie przekroczeniu kwoty należnego podatku dochodowego od przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej za lata 2004 – 2011;

- stwierdził ustanie ubezpieczenia społecznego rolników wnioskodawczyni H. M. od dnia 1 kwietnia 2005 roku do dnia 13 listopada 2012 roku.

Od decyzji tych wnioskodawczyni H. M. odwołała się w dniu 25 stycznia 2013 roku, co sprecyzowała na rozprawie w dniu 3 czerwca 2013 roku. Wskazała, że na obu ww. decyzjach był ten sam numer (...) i wprawdzie w części wstępnej odwołania wymieniła jedynie decyzję o ustaniu ubezpieczenia społecznego rolników, jednakże uważała, że jest to jedna sprawa. W treści odwołania wnioskodawczyni wskazywała bowiem na przyczyny nie złożenia zaświadczeń właściwego urzędu skarbowego. Podnosiła, że nastąpiło to wskutek niewiedzy, niedoinformowania oraz trudnej sytuacji życiowej.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Zaskarżonym wyrokiem z 19 grudnia 2013 r. Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim oddalił odwołanie.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni prowadzi gospodarstwo rolne i od dnia 1 stycznia 1991 roku podlegała nieprzerwanie ubezpieczeniu społecznemu rolników.

W okresie prowadzenia gospodarstwa rolnego od dnia 4 stycznia 2000 roku wnioskodawczyni podjęła jednocześnie pozarolniczą działalność gospodarczą. W związku z rozpoczęciem prowadzenia tej działalności w informacji skierowanej do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oświadczyła, że jest objęta ubezpieczeniem rolników indywidualnych. Działalność gospodarczą wnioskodawczyni prowadziła do dnia 13 grudnia 2012 roku. Należny podatek dochodowy z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej ubezpieczonej wynosił: za rok 2004 – 61 zł, za rok 2005 – 497 zł, za rok 2006 – 400 zł, za rok 2007 – 394 zł, za rok 2008 – 249 zł, za rok 2009 – 515 zł, za rok 2010 – 568 zł, za rok 2011 – 603 zł.

Ubezpieczona nie poinformowała KRUS o prowadzeniu działalności gospodarczej oraz nie składała zaświadczeń właściwego urzędu skarbowego o wysokości należnego podatku za lata 2004 -2011. Nie została poinformowana przez organ rentowy o takim obowiązku. Nie otrzymała też z KRUS żadnej decyzji, która zawierałaby stosowne pouczenie.

O prowadzeniu przez H. M. pozarolniczej działalności gospodarczej organ rentowy powziął informację w dniu 12 listopada 2012 roku, kiedy to wpłynęło zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej.

W dniu 13 listopada 2012 roku wnioskodawczyni złożyła wniosek o przywrócenie terminu do złożenia zaświadczeń Urzędu Skarbowego o wysokości należnego podatku za lata 2004-2011. Do wniosku H. M. załączyła zaświadczenia Urzędu Skarbowego, a także dokumentację lekarską męża oraz orzeczenie o niepełnosprawności matki, by wykazać fakt choroby męża i swą trudną sytuację rodzinną.

Mąż wnioskodawczyni zaczął chorować w roku 1999. Doznał udaru mózgu z prawostronnym niedowładem. W roku 2004 nastąpiło pogorszenie jego stanu zdrowia i w krótkim okresie czasu przebywał on trzykrotnie w szpitalu. Wymagał w tym czasie wzmożonej opieki.

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd pierwszej instancji uznał odwołanie za niezasadne.

Przywołał art. 6 ust. 1 pkt 5 i art. 12 oraz 13 ust. 4 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2009 roku, nr 205, poz. 1585, ze zm.) wskazując na podleganie z mocy prawa obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym oraz wypadkowemu przez osoby prowadzące działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarcze od dnia rozpoczęcia działalności do dnia jej zaprzestania, z wyłączeniem okresu, na który prowadzenie działalności zostało zawieszone na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Następnie powołując art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 roku o ubezpieczeniu społecznym rolników (tekst jedn. Dz. U. z 2008r., Nr 50 poz. 291 ze zm.) wskazał na pierwszeństwo powszechnego systemu ubezpieczeń społecznych w stosunku do ubezpieczeń społecznych rolników oraz uregulowany w art. 5a cyt. wyżej ustawy wyjątek, zgodnie z którym rolnik podejmujący działalność gospodarczą, w warunkach tam określonych, może wybrać tytuł ubezpieczenia. W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 1997 roku do dnia 2 maja 2004 roku, a więc wówczas, gdy wnioskodawczyni podejmowała prowadzenie działalności pozarolniczej, przepis art. 5a ustawy o u.s.r. stanowił, że rolnik lub domownik, który – podlegając ubezpieczeniu w pełnym zakresie z mocy ustawy, nieprzerwanie co najmniej 1 rok – podejmował pozarolniczą działalność gospodarczą, pozostawał w tym ubezpieczeniu, chyba że złożył Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych lub Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego oświadczenie, że chce podlegać ubezpieczeniu z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej. Zatem w stanie prawnym obowiązującym do 2 maja 2004 roku rolnik podejmujący pozarolniczą działalność gospodarczą mógł nadal podlegać ubezpieczeniom społecznym rolników bez składania jakichkolwiek oświadczeń woli.

Sytuacja zmieniła się po nowelizacji art. 5a ustawy przez art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 2 kwietnia 2004 roku o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 91, poz. 873). Od dnia 2 maja 2004 roku znowelizowany art. 5a ustawy o u.s.r. uzależnił możliwość wyboru rolniczego ubezpieczenia, w razie zbiegu z obowiązkiem ubezpieczenia społecznego z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, od spełnienia innych warunków. Wykluczył on możliwość pozostania w rolniczym ubezpieczeniu społecznym rolników, którzy prowadzili pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych. Natomiast rolnicy, którzy prowadzili pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem ryczałtowym nie wyższym niż 2.528 zł, zamierzający nadal podlegać rolniczemu ubezpieczeniu społecznemu, powinni byli – stosownie do przejściowego przepisu art. 5 ustawy zmieniającej – wykazać spełnianie nowych warunków. Mianowicie do dnia 30 września 2004 roku powinni przedstawić Kasie zaświadczenie właściwego urzędu skarbowego o opodatkowaniu prowadzonej działalności gospodarczej w 2003 roku podatkiem ryczałtowym. Niedostarczenie dokumentów określonych w art. 5 ust. 1 ustawy zmieniającej powodowało wyłączenie ex lege z ubezpieczenia rolniczego z końcem trzeciego kwartału 2004 roku, a to zgodnie z art. 5 ust. 3 powołanej wyżej ustawy zmieniającej z dnia 2 kwietnia 2004 roku.

Sad Okręgowy wskazał, że termin przewidziany w art. 5 ustawy zmieniającej, upływający w dniu 30 września 2004 roku, jest terminem prawa materialnego o charakterze zawitym, wyznaczonym do realizacji konkretnego uprawnienia, po upływie którego uprawnienie to nie może być skutecznie zrealizowane powołując orzecznictwo Sądu Najwyższego prezentujące taki pogląd (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 lutego 2007 roku w sprawie I UK 246/06, OSNP 2008/5-6/76 oraz z 18 lipca 2006 r., I UK 7/06, niepublikowany).

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd Okręgowy na podstawie na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 kpc, orzekł, jak w sentencji.

Apelację od wyroku złożyła ubezpieczona reprezentowana przez pełnomocnika zaskarżając wyrok w całości i stawiając zarzut :

- naruszenia prawa materialnego, tj. art. 5a ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników ( dz. U 1991r. nr 7 poz. 24) ustawa w brzmieniu nadanym nowelizacją z dnia 2.04.2004r.( Dz. U. nr 91 poz. 873) przez błędną wykładnię i zastosowanie wskutek pominięcia celu regulacji prawnej, podczas gdy prawidłowa ocena celu przedmiotowej regulacji winna zastosować reguły interpretacji celowościowo-systemowej , a tym samym uznania iż faktycznie nie powinno dojść do ustania ubezpieczenia rolniczego strony skarżącej

- naruszenie prawa materialnego tj. art. 62 ust.1pkt4 w związku z art. 5a ustawy w brzmieniu nadanym nowelizacją z dnia 2.04.2004r. poprzez błędną wykładnie i zastosowanie, wskutek przyjęcia, iż zaniechanie obowiązków ciążących na organie rentowym wynikające z art. 62 ust. 1 pkt 4 ustawy w zakresie informowania ubezpieczonych o prawach i obowiązkach z niej wynikających jest nieistotne, podczas gdy prawidłowa ocena przepisu winna skutkować twierdzeniem przeciwnym i uznaniem, iż termin do złożenia oświadczenia w ogóle nie zaczął biegu

- z ostrożności procesowej, w razie niepodzieleni stanowiska strony skarżącej w zakresie w/w zarzutów, zarzucono naruszenia prawa materialnego tj. art. 5 k.c. w zw. z art. 5a ustawy w brzmi nadanym nowelizacją z dnia 2.04.2004r. przez błędną jego wykładnię w postaci uznania, że pozwany wydając decyzje w zakresie wyłączenia strony skarżącej z ubezpieczenia rolniczego z końcem III kwartału 2004r., nadużył swojego prawa i naruszył zasady współżycia społecznego.

Ostatecznie apelująca wnosiła o zmianę zaskarżonego wyroku i uwzględnienie odwołania oraz zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego za i I II instancje.

Organ rentowy wnosił o oddalenie apelacji.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja jest zasadna i prowadzi do zmiany zaskarżonego wyroku.

Przedmiotem sporu jest podleganie H. M. rolniczemu ubezpieczeniu społecznemu w okresie od 1 kwietnia 2005 r. do 13 listopada 2012r.

Zgodnie z art. 6 pkt 5 , at. 12 w zw. z art. 8 ust.6 pkt 1 ustawy z dnia 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (jedn. tekst Dz.U. z 2009 r., nr 205, poz. 1585, ze zm.) osoby prowadzące działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarczej podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym oraz wypadkowemu. Według treści art. 13 tej ustawy obowiązek ubezpieczenia istnieje od dnia rozpoczęcia działalności do dnia jej zaprzestania, z wyłączeniem okresu, na który prowadzenie działalności zostało zawieszone na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej. Obowiązek ubezpieczenia według powszechnego systemu ubezpieczeń określony powołaną ustawą istnieje niezależnie od wysokości osiąganych przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Co do zasady obowiązek ubezpieczeń społecznych wynikający z powszechnego systemu ubezpieczeń społecznych, uregulowanego powyższą ustawą, wyłącza obowiązek ubezpieczenia uregulowany w ustawie z dnia 20.12.1990r. o ubezpieczeniu spolecznym rolników ( jedn. tekst Dz.U. z 2008 r., nr 50 poz. 291, ze zm. ). Wynika to z art. 16 ust. 3 powołanej wyzej ustawy. Przepis ten reguluje pierwszeństwo powszechnego systemu ubezpieczeń społecznych w stosunku do ubezpieczeń społecznych rolników. Wyjątek od tej zasady został uregulowany war. 5a ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolnikow. Zgodnie z tym przepisem rolnik podejmujący działalność gospodarczą, w warunkach tam określonych, może wybrać tytuł ubezpieczenia. Przepisart. 5a był wielokrotnie nowelizowany. W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 1997 r. do dnia 2 maja 2004 r., stosownie do art. 5a rolnik lub domownik, który - podlegając ubezpieczeniu w pełnym zakresie z mocy ustawy, nieprzerwanie co najmniej 1 rok - podejmował pozarolniczą działalność gospodarczą, pozostawał w tym ubezpieczeniu, chyba że złożył Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych lub Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego oświadczenie, że chce podlegać ubezpieczeniu z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej. Zatem w stanie prawnym obowiązującym do 2 maja 2004 roku rolnik podejmujący pozarolniczą działalność gospodarczą mógł nadal podlegać ubezpieczeniom społecznym rolników bez składania jakichkolwiek oświadczeń woli. O. uregulowano tę kwestie po nowelizacji art. 5a ustawy przez art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 2.04.2004r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolnków oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 91, poz. 873). Od dnia 2 maja 2004 roku znowelizowanyart. 5a uzależnił możliwość wyboru rolniczego ubezpieczenia, w razie zbiegu z obowiązkiem ubezpieczenia społecznego z tytlu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, od spełnienia innych warunków. Przepis ten wykluczył możliwość pozostania w rolniczym ubezpieczeniu społecznym rolników, którzy prowadzili pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych. Natomiast rolnicy, którzy prowadzili pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem ryczałtowym nie wyższym niż 2.528 zł, zamierzający nadal podlegać rolniczemu ubezpieczeniu społecznemu, powinni byli - stosownie do przejściowego przepisu art. 5 ustawy zmieniającej - wykazać spełnianie nowych warunków. Mianowicie do dnia 30 września 2004 roku powinni przedstawić Kasie zaświadczenie właściwego urzędu skarbowego o opodatkowaniu prowadzonej działalności gospodarczej w 2003 roku podatkiem ryczałtowym. Niedostarczenie tego dokumentu powodowało wyłączenie z ubezpieczenia rolniczego z końcem trzeciego kwartału 2004 roku, a to zgodnie z art. 5 ust. 3 powołanej wyżej ustawy zmieniającej z dnia 2 kwietnia 2004 roku.

Zgodnie ze stanem faktycznym ustalonym przez Sąd Okręgowy a który był niesporny między stronami, H. M., prowadząc gospodarstwo rolne od 1 stycznia 1991r., rozpoczęła prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej od 4 stycznia 2000r. Według ówczesnego brzmienia. art. 5a, jako osoba podlegająca z mocy ustawy ubezpieczeniu rolniczemu ponad rok aby nadal podlegać temu ubezpieczeniu nie musiała składać w Kasie żadnego oświadczenia. Konieczność wykazywania określonych warunków wskazanych powyżej pojawiła się wraz ze zmianą przepisów od 2 maja 2004r. Niesporną okolicznością jest, iż ubezpieczona po zmianie regulacji prawnej dotyczącej zasad podlegania ubezpieczeniu rolniczemu przy jednoczesnym prowadzeniu pozarolniczej działalności gospodarczej, nie informowała KRUS o prowadzeniu działalności gospodarczej jak i nie składała zaświadczeń właściwego urzędu skarbowego o wysokości należnego podatku za lata 2004 – 2011. Jednocześnie niespornym było, jak ustalił to Sąd Okręgowy, iż nie była ona informowana przez KRUS o takim obowiązku ani też nie otrzymała żadnej decyzji zawierającej stosowne pouczenie.

H. M. dowiedziała się o ciążących na niej obowiązkach co do składania wskazanych wyżej informacji 12 listopada 2012r. w związku z zaprzestaniem prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej i otrzymaniu powyższej informacji przez KRUS z (...). Niezwłocznie tj. 13 listopada 2012r. ubezpieczona wystąpiła z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia zaświadczeń Urzędu Skarbowego o wysokości należnego podatku za lata 2004-2011 załączając do wniosku złożonego 13 listopada 2012r. konieczne zaświadczenia o wysokości podatku w latach 2004-2011 jak też informacje dotyczące swojej trudnej sytuacji życiowej tj. dokumentacje lekarską męża, który w 1999r. doznał udaru mózgu co spowodowało całkowitą niezdolność do pracy, od 2004r. stan zdrowia męża ubezpieczonej znacznie się pogorszył w związku z powtórnym udarem (co skutkowało kilkakrotnymi pobytami w szpitalu w 2004r.) oraz orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności matki, również wymagającej opieki ubezpieczonej.

W odwołaniu od skarżonej decyzji wnioskodawczyni podkreślała, że podjęta od stycznia 2000r. z uwagi na kłopoty finansowe związane z choroba męża działalność gospodarcza stanowiła uboczne źródło dochodu, podczas gdy podstawową działalnością dla niej jest prowadzenie gospodarstwa rolnego.

Sąd Apelacyjny podziela zaprezentowany w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 22 stycznia 2008r. I UK 238/07 (OSNP 2009 nr 5-6, poz. 76), pogląd, że brak wyraźnego pouczenia o skutkach prawnych wynikających z art. 5a ustawy nie może prowadzić do pozbawienia rolniczego tytułu ubezpieczenia społecznego. Rolnicy, którzy przy prowadzeniu pozarolniczej działalności gospodarczej nie przekraczają ustawowego kryterium podatkowego, zachowują prawo pozostania w systemie rolniczych ubezpieczeń społecznych, ponieważ graniczne kryterium podatkowe, a nie zachowanie ustawowo wyznaczonego terminu na jego udokumentowanie, powinno decydować ostatecznie o legalności wyłączenia z rolniczego ubezpieczenia społecznego w decyzjach wydawanych dość często po wielu latach od tego zdarzenia.

Ma to szczególne znaczenie w przypadku rolnika w sytuacji takiej jak ubezpieczona tj. takiej gdy w dniu 2 maja 2004r. prowadził on pozarolniczą działalność gospodarczą i który nie był informowany przez organ rentowy o nowych warunkach koniecznych do spełnienia aby nadal podlegać rolniczemu ubezpieczeniu społecznemu w związku z nową treścią art. 5a ustawy cyt. wyżej.

W ocenie Sądu Apelacyjnego zgodzić należy się ze stanowiskiem wyrażonym przez Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 27 listopada 2012 r., I UK 269/12 (niepublikowany), że niezłożenie przez rolnika prowadzącego działalność pozarolniczą w dniu 2 maja 2004 r. oświadczenia wyrażającego wolę pozostania w ubezpieczeniu rolniczym nie stało się podstawą ustania obowiązkowego ubezpieczenia rolniczego, jeżeli Kasa nie skierowała do niego informacji o znaczeniu prawnym terminu wyznaczonego na dzień 30 września 2004 r. i o koniecznych czynnościach wymaganych w związku z pozostaniem w ubezpieczeniu rolniczym po dniu 1 października 2004 r. Termin ten jest dla rolników otwarty i złożenie stosownego oświadczenia może nastąpić w każdym czasie. Nie ma przeszkód do jego wyrażenia również po uzyskaniu takiej wiedzy po znacznym upływie czasu (por. art. 3a ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników) przez wniesienie odwołania od decyzji o ustaniu rolniczego ubezpieczenia społecznego, skoro wobec niepoinformowanego rolnika nie upłynął również wyznaczony w ustawie termin na dostarczenie dokumentów, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników. Obowiązek informacyjny wprowadzony do stosunku rolniczego ubezpieczenia społecznego powinien spełniać konstytucyjny standard traktowania pozostających w ubezpieczeniu rolników zgodnie z zasadą zaufania obywateli do Państwa i stanowionego przez nie prawa (art. 2 Konstytucji; por. orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 grudnia 1992 r., K 3/92, OTK 1992 Nr 2, poz. 26). Wyłączenie z obowiązkowego ubezpieczenia społecznego rolników nie może wynikać z zaniechania działań nieobjętych prawidłowym pouczeniem organu ubezpieczeń społecznych.

Odejście od ścisłe gramatycznej wykładni art. 5a cyt. ustawy na rzecz wykładni celowościowej znalazło również odzwierciedlenie w orzeczeniu Sądu Najwyższego z dnia 20 marca 2013r. I UK 556/12 ( publ. LEX nr 1438701) gdzie wskazano ,iż regulacje zawarte w art. 5a ustawy z 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników dotykają konstytucyjnie chronionego prawa podmiotowego do podlegania rolnika, dla którego działalność rolnicza stanowi podstawowe źródło utrzymania, tytułowi rolniczego ubezpieczenia społecznego. Tytuł ten nie powinien być pochopnie wygaszany w razie oczywiście niezawinionego, tj. losowego opóźnienia w złożeniu przez rolnika oświadczenia o kontynuowaniu ubezpieczenia rolniczego albo zaświadczenia właściwego urzędu skarbowego o kwocie należnego podatku dochodowego za poprzedni rok kalendarzowy od przychodów z pozarolniczej działalności. Takie losowo niezawinione opóźnienie nie niweczy podstaw, celu ani uzasadnienia kontynuowania rolniczego ubezpieczenia społecznego przez rolnika, który uzyskuje niewielkie przychody z działalności pozarolniczej. W każdym razie usunięcie rolnika z ubezpieczenia rolniczego nie powinno odbywać się przez użycie środków nieproporcjonalnych, które niekonstytucyjnie ingerują w rolniczy tytuł ubezpieczenia społecznego i prowadzą jedynie do "zaciśnięcia pętli zadłużeniowej' w postaci zaległości składkowych z innego (zbiegającego się) tytułu ubezpieczeń społecznych, która doprowadza rolnika do stanu upadłości finansowej.

Podzielając w całości zaprezentowane przez Sąd Najwyższy w cytowanym powyżej orzeczenia poglądy oraz fakt, iż ubezpieczona spełniała warunki do podlegania ubezpieczeniu rolniczemu po dniu 1 kwietnia 2005r. do 13 listopada 2012 r. bowiem prowadzona przez nią działalność gospodarcza podlegała opodatkowaniu podatkiem ryczałtowym nie przekraczającym kwoty powodującej wyłączenie z ubezpieczenia rolniczego jak też okoliczność, iż ubezpieczona złożyła stosownego oświadczenia jak też zaświadczeń z Urzędu Skarbowego o wysokości podatku w spornym okresie niezwłocznie po otrzymaniu informacji o konieczności złożenia tych dokumentów uznać należy, że decyzja organu rentowego wyłączająca H. M. z ubezpieczenia rolniczego od 1 kwietnia 2004r. do 13 listopada 2012r. była nieprawidłowa.

W tym stanie rzeczy, Sąd Apelacyjny na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. orzekł, jak w punkcie 1 sentencji swojego wyroku. O kosztach postępowania w drugiej instancji - stosownie do jego wyników - orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. i art. 36 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jedn.- Dz. U. z 2010r. Nr 90, poz. 594 z późn. zm.) oraz § 12 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. (tekst jedn. - Dz. U. z 2013r., poz. 490) w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.

Przewodniczący: Sędziowie: