Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 października 2015 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 29 września 2015 r. w Olsztynie

na rozprawie

sprawy Centrum Kultury "(...)" M. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

przy udziale zainteresowanych: Z. D. (1), I. K. (1), P. R. (1), I. S. (1)

o ustalenie należnych składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, o ustalenie należnych składek Na Fundusz Pracy, o podleganie obowiązkowym ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu z tytułu umowy zlecenia oraz ustalenie podstawy wymiaru składek

na skutek odwołania Centrum Kultury "(...)" M. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.

z dnia 26 maja 2014 r. (...) decyzja Nr (...)

z dnia 26 maja 2014 r. (...) decyzja Nr (...)

z dnia 26 maja 2014 r. (...) decyzja Nr (...)

z dnia 26 maja 2014 r. (...) decyzja Nr (...)

z dnia 26 maja 2014 r. (...) decyzja Nr (...)

z dnia 26 maja 2014 r. (...) decyzja Nr (...)

I. Zmienia zaskarżoną decyzję nr (...) w ten sposób, iż ubezpieczony P. R. (1) nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowemu oraz wypadkowemu w okresie od 13.10.2010 roku do 25.06.2011 roku,

II. Zmienia zaskarżoną decyzję nr (...) w ten sposób, iż ubezpieczony I. K. (1) nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowemu oraz wypadkowemu w okresie od 1 października 2010 roku 31.01.2011 roku,

III. Zmienia zaskarżoną decyzję nr (...) w ten sposób, iż kwoty należnych składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych dla płatnika składek – odwołującego pomniejszana o należne składki od zainteresowanego I. K. (1) za okres od 01.10.2010 roku do 31.01.2011 roku oraz zainteresowanego P. R. (1) za okres od 13.10.2010 roku do dnia 25.06.2011 roku,

IV. Zmienia zaskarżoną decyzję numer (...) w ten sposób, iż kwota należnych składek na Fundusz Pracy dla płatnika-odwołującego pomniejszana o kwotę należnych składek zainteresowanego I. K. (1) za okres od 01.10.2010 roku do 31.01.2011 roku oraz od zainteresowanego P. R. (1) za okres od 13.10.2010 roku do 25.06.2011 roku,

V. W pozostałym zakresie odwołania oddala

/-/SSO T. Madej

Sygn. akt IV U 6745/14

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. decyzją nr (...) z dnia 26 maja 2014 roku ustalił wysokość należnych składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych dla płatnika składek M. M. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Centrum Kultury „(...)” w O. za okres od stycznia 2010 r. do grudnia 2011 r. oraz za miesiąc grudzień 2012 r.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. decyzją nr (...) z dnia 26 maja 2014 r. stwierdził, że I. K. (1) jako osoba wykonująca pracę na podstawie umowy zlecenia u płatnika składek M. M. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Centrum Kultury „(...)” w O. podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu i rentowym oraz wypadkowemu od 28 września 2010 r. do 31 stycznia 2011 r. Organ określił również podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia za ww. okres:

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. decyzją nr (...) z dnia 26 maja 2014 r. stwierdził, że P. R. (1) jako osoba wykonująca pracę na podstawie umowy zlecenia u płatnika składek M. M. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Centrum Kultury „(...)” w O. podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu i rentowym oraz wypadkowemu od 13 października 2010 r. do 25 czerwca 2011 r. Organ określił również podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia za ww. okres:

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. decyzją nr (...) z dnia 26 maja 2014 r. stwierdził, że I. S. (1) jako osoba wykonująca pracę na podstawie umowy zlecenia u płatnika składek M. M. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Centrum Kultury „(...)” w O. podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu i rentowym oraz wypadkowemu od 28 września 2010 r. 25 czerwca 2011r. Organ określił również podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia za ww. okres:

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. decyzją nr (...) z dnia 26 maja 2014 r. stwierdził, że Z. D. (1) jako osoba wykonująca pracę na podstawie umowy zlecenia u płatnika składek M. M. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Centrum Kultury „(...)” w O. podlega obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu i rentowym oraz wypadkowemu od 28 września 2010 r. 30czerwca 2011r. Organ określił również podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia za ww. okres:

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. decyzją nr (...) z dnia 26 maja 2014 roku ustalił wysokość należnych składek na Fundusz Pracy dla płatnika składek M. M. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Centrum Kultury „(...)” w O. za okres od stycznia 2010 r. do listopada 2012 r.

Uzasadniając ww. decyzje organ rentowy podniósł, że w toku prowadzonej
kontroli ustalono, że między płatnikiem składek a ubezpieczonymi doszło do zawarcia umowy, których przedmiotem było nauczanie gry na instrumentach uczniów szkół muzycznych prowadzonych przez płatnika, a czynności wykonywane przez ubezpieczonych były usługami, świadczonymi na zasadzie starannego działania, nie zaś zindywidualizowanym dziełem.

W odwołaniu od ww. decyzji płatnik składek - M. M. - zarzucił organowi rentowemu nierozpoznanie istoty sprawy oraz błąd w ustaleniach faktycznych skutkujący obrazą prawa materialnego, to jest art. 734 § 1 w zw. z art. 627 k.c. poprzez jego błędną wykładnię przyjmującą, iż zawarte z wykonawcami umowy nie stanowiły umowy o dzieło, lecz umowę zlecenie.

W uzasadnieniu stanowiska skarżący podał, że twierdzenia organu rentowego zawarte w uzasadnieniu skarżonych decyzji są ogólnikowe i świadczą o nierozpoznaniu przez organ istoty sprawy. W ocenie odwołującego organ rentowy nie podjął się dokonania ustaleń dotyczących konkretnych prac wykonywanych przez wykonawców, nie uwzględnił także wyjaśnień płatnika składek co do zakresu tych prac, ich efektu oraz formy wykonywania. Skarżący argumentował, że wszystkie wykonane czynności przez określonych w decyzji wykonawców miały charakter umów o dzieło, każda z dokonanych przez nich czynności zmierzała do konkretnego, indywidualnie oznaczonego rezultatu. Wnioskodawca wskazywał, że było nim dzieło w postaci opracowania autorskiego programu nauczania gry na konkretnym instrumencie (w zależności od wykonawcy) i przygotowanie na podstawie tego programu ucznia do występu i konkursu. Nie była to zwykła nauka gry na instrumencie, a miała na celu przygotowanie danego ucznia w ramach indywidualnej i autorskiej pracy z nim do występu. O okolicznościach, iż zawarte z ww. osobami mają charakter umów o dzieło - w ocenie skarżącego - świadczy również dokonany w umowach zapis o odpowiedzialności za ewentualne wady w wykonanym dziele. Wnioskodawca wskazywał, że zakwalifikowanie zakwestionowanych przez organ rentowy umów jako umów o dzieło nie może budzić wątpliwości. Spełniają one kryteria odróżniające je od umów zlecenia i umów określonych w art. 750 k.c. Od umów zlecenia odróżnia ją to, iż wykonawcy nie podjęli się dokonania na rzecz dającego zlecenie określonych czynności prawnych, o których stanowi art. 734 k.c. Sporne umowy nie są też umowami o świadczenie usług, o których mowa w art. 750 k.c. Bowiem istotą tych umów było zobowiązanie się wykonawcy do osiągnięcia weryfikowalnego rezultatu w zamian za zobowiązanie do zapłaty wynagrodzenia. Nie sprzeciwia się także potraktowaniu tych umów jako umów o dzieło to, iż wykonywane były przez kilku wykonawców. Wykonawcy w umowach zobowiązali się uzyskać rezultat w postaci wykonania określonego dzieła za wynagrodzeniem, a nie zobowiązywali się do starannego działania, a ich starania jako wykonawców miały doprowadzić w przyszłości do umówionego skutku (art. 628 § 1, art. 629, art. 632 k.c.).

W odpowiedzi na odwołania organ rentowy wniósł o ich oddalenie. Organ podtrzymał argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Na posiedzeniu w dniu 5 grudnia 2014 r. Sąd na podstawie art. 219 k.p.c. połączył sprawy o sygnaturze IV U 5645/14, IV U 6746/14, IV U 6747/14, IV U 6748/14, IV U 6749/14, IV U 6750/14 do łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia i prowadził je pod sygnaturą IV U 6745/14.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Płatnik składek - M. M. - prowadzi od 1 września 2005 r. działalność gospodarczą pod firmą Centrum Kultury „(...)” M. M.. Zgodnie w danymi ujawnionymi w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej wnioskodawca prowadzi działalność polegającą na prowadzeniu szkół podstawowych (PKD 85.20.Z). Płatnik posługuje się numer REGON (...) oraz NIP (...). Płatnik prowadzi sieć niepublicznych szkół artystycznych.

(informacje ujawnione w (...) płatnika zeznania płatnika – k. 179v-180)

I. S. (1) rozpoczęła współprace z płatnikiem w 2007 r. Współpraca ta trwałą cztery lata. Płatnik zawierał z zainteresowaną zarówno umowy zlecenia, której przedmiotem była nauka gry na fortepianie oraz umowy nazwane umowami o dzieło. Zainteresowana I. S. (1) pracowała według programu przewidzianego dla szkoły muzycznej. Zadaniem zainteresowanej było nauczyć dzieci gry na fortepianie. W tym celu stosowała różne metody. Średnio raz w miesiącu organizowała koncert przebiegający według stworzonego przez nią scenariusza.

(dowód: umowa zlecenia z dn. 23.09.2009 r. – k. 103, zeznania zainteresowanej I. S. (1) – k. 104v-105,

Płatnik składek w dniu 28.09.2010 r. zawarł z ww. zainteresowaną umowę o dzieło na okres od 28.09.2010 r. do 25.06.2011 r.

W treści umowy określono, że w ramach umowy „zleceniobiorca zobowiązuje się do wykonania dzieła polegającego na przekazaniu własnej koncepcji nauczania w Szkole Muzycznej”. Z tytułu wykonywanej pracy na podstawie umowy nazwanej o dzieło, płatnik składek nie dokonał zgłoszenia zainteresowanej do ubezpieczenia emerytalnego, rentowego i wypadkowego. Na podstawie danych zaewidencjonowanych w Kompleksowym Systemie Informatycznym Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wynika, że I. S. (1) w okresie wykonywania umowy, tj. od 28.09.2010 r. do 25.06.2011 r. nie posiadał innego tytułu do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych. Płatnik składek zgłosił I. S. (1) do ubezpieczenia emerytalnego i rentowego z tytułu wykonywania umowy zlecenia w okresie od 23.09.2009 r. do 30.06.2010 r. (tj. w okresie poprzedzającym). Zainteresowana posiada prawo do świadczenia rentowego od 11.04.2009 r. Z tytułu wykonywania umowy, I. S. (1) otrzymała wynagrodzenie w wysokości w miesiącu: 09/2010 r. – 706,74 zł, 10-2010 r. – 706,74 zł, 11/2010 r. – 706,74 zł, 12/2010 r. – 706,74 zł, 01/2011 r. – 706,74 zł, 02/2011 r. - 706,74 zł, 03/2011 r. - 706,74 zł, 04/2011 r. - 706,74 zł, 05/2011 r. - 706,74 zł, 06/2011 r. - 706,74 zł. Płatnik składek od osiągniętego przychodu przez I. S. (1) nie naliczył składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe.

(dowód: umowa o dzieło z dn. 28.09.2010 r. – k. 147 akt kontroli, dowody zapłaty wynagrodzenia – k. 149-167 akt kontroli)

I. S. (1) wchodziła w skład komisji programowej, która opracowała „Autorski program nauczania dla szkoły muzycznej I stopnia. Sześcioletni cykl nauczania. Czteroletni cykl nauczania. Przedmiot: Instrument główny fortepian”.

(dowód: program – k. 241-289 akt kontroli)

Z. D. (1) jest nauczycielem w klasie gitary klasycznej. Zawierał z odwołującym zarówno umowy zlecenia, jak i umowy o dzieło. Umowy podpisywane były co roku. Zainteresowany pracował na podstawie narzucanego mu programu oraz opracowywał własny. Wykonywanie powierzonych zadań przez Z. D. (1) polegało na proponowaniu uczniowi utworu, który będzie przedmiotem nauki, jego prezentacji, rozczytaniu z uczniem, a następnie przegrywaniu przez uczenia w wolnym tempie utworu, poprawianiu też błędów. Dla uczniów o mniejszych predyspozycjach zainteresowany tworzył łatwiejsze ćwiczenia techniczne. Płatnik kontrolował zainteresowanego przychodząc na zajęcia.

(dowód: zeznania zainteresowanego Z. D. (1) – k. 147v)

Płatnik składek w dniu 28.09.2010 r. zawarł z ww. zainteresowanym umowę o dzieło na okres od 28.09.2010 r. do 30.06.2011 r.

W treści umowy określono, że w ramach umowy „zleceniodawca powierza, a zleceniobiorca zobowiązuje się do wykonania dzieła polegającego na przekazaniu własnej koncepcji nauczania w Szkole Muzycznej”. Z tytułu wykonywanej pracy na podstawie umowy nazwanej o dzieło, płatnik składek nie dokonał zgłoszenia zainteresowanego do ubezpieczenia emerytalnego, rentowego i wypadkowego. Na podstawie danych zaewidencjonowanych w Kompleksowym Systemie Informatycznym Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wynika, że zainteresowany w okresie wykonywania umowy, tj. od 28.09.2010 r. do 30.06.2011 r. posiadał prawo do świadczenia rentowego (od 1.09.2006 r.). Z tytułu wykonywania umowy, Z. D. (1) otrzymał wynagrodzenie w wysokości w miesiącu: 09/2010 r. – 50,00 zł, 10-2010 r. – 50,00 zł, 11/2010 r. – 50,00 zł, 12/2010 r. – 50,00 zł, 01/2011 r. – 50,00 zł, 02/2011 r. - 50,00 zł, 03/2011 r. - 50,00 zł, 04/2011 r. - 50,00 zł, 05/2011 r. - 50,00 zł, 06/2011 r. - 50,00 zł. Płatnik składek od osiągniętego przychodu przez Z. D. (1) nie naliczył składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe.

(dowód: umowa o dzieło z dn. 28.09.2010 r. – k. 51 akt kontroli, dowody zapłaty wynagrodzenia – k. 53-71 akt kontroli)

Z. D. (1) wchodził w skład komisji programowej, która opracowała „Autorski program nauczania dla szkoły muzycznej I stopnia. Sześcioletni cykl nauczania. Czteroletni cykl nauczania. Przedmiot: Instrument główny gitara”.

(dowód: program – k. 209-240 akt kontroli)

I. K. (1) urodził się (...) Od 1 października 2006 r. do 4 listopada 2009 r. studiował na Wydziale (...)w B., w dniu 4 listopada 2009 r. obronił pracę licencjacką, od 1 października 2010 r. do 3 grudnia 2012 r. studiował na Wydziale (...) w B., 3 grudnia zastał skreślony z listy studentów, w dniu 27 stycznia 2015 r. obronił tytuł magistra.

(dowód: pismo Akademii Muzycznej w B. z dn. 22.09.2015 r. – k. 189)

Zainteresowany I. K. (1) był w szkole płatnika nauczycielem teorii muzyki. Pierwszą z zawartych umów była umowa zlecenia, druga była nazwana umowę o dzieło, kolejna była umową zlecenia. Zainteresowany pisał własny program nauczania, jednakże był on zawsze oparty na podstawie nauczania Ministerstwa Kultury.

Płatnik składek w dniu 28.09.2010 r. zawarł z I. K. (1) umowę o dzieło na okres od 28.09.2010 r. do 31.08.2011 r. Umowa trwała do dnia 31.01.2011 r.

W treści umowy określono, że w ramach umowy „zleceniodawca powierza, a zleceniobiorca zobowiązuje się do wykonania dzieła polegającego na przekazaniu własnej koncepcji nauczania w Szkole Muzycznej”. Z tytułu wykonywanej pracy na podstawie umowy nazwanej o dzieło, płatnik składek nie dokonał zgłoszenia zainteresowanego do ubezpieczenia emerytalnego, rentowego i wypadkowego. Na podstawie danych zaewidencjonowanych w Kompleksowym Systemie Informatycznym Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wynika, że I. K. (1) w okresie wykonywania umowy, tj. od 28.09.2010 r. do 31.01.2011 r. nie posiadał innego tytułu do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych. Płatnik składek zgłosił I. K. (1) do ubezpieczenia emerytalnego i rentowego z tytułu wykonywania umowy zlecenia w okresie od 02.02.2010 r. do 30.06.2010 r. (tj. w okresie poprzedzającym) i od 17.01.2011 r. do 24.01.2011 r. w ramach, której wykonywał następujące czynności: „nauczanie zajęć teoretycznych w Szkole Muzycznej I stopnia”. Z tytułu wykonywania umowy, I. K. (1) otrzymał wynagrodzenie w wysokości w miesiącu: 09/2010 r. - 3189,33 zł, 10/2010 r. - 3189,33 zł, 11/2010 r. - 3189,33 zł, 12/2010r. - 3189,33 zł oraz w miesiącu 01/2011 r. - 625,00 zł . Płatnik składek od osiągniętego przychodu przez I. K. (1) nie naliczył składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe. W miesiącu styczniu 2011 r. I. K. (1) otrzymał również wynagrodzenie w kwocie 506,00 zł z tytułu wykonywanej umowy w okresie 17- 24.01.2011 r.

(dowód: zeznanie zainteresowanego I. I. K. (1) – k. 147v-148, umowa o dzieło z dn. 28.09.2010 r. – k. 79 akt kontroli, umowa zlecenia z dn. 17.01.2011 r. – k. 81 akt kontroli, dowody zapłaty wynagrodzenia – k. 83-91 akt kontroli)

I. K. (1) wchodził w skład komisji programowej, która opracowała „Autorski program nauczania dla szkoły muzycznej I stopnia. Sześcioletni cykl nauczania. Czteroletni cykl nauczania. Przedmiot: Chór”.

(dowód: program – k. 291-327 akt kontroli)

P. R. (1) urodził się (...) Od 1 października 2007 r. do 5 czerwca 2010 r. studiował na Wydziale (...) w B., w dniu 5 czerwca obronił pracę licencjacką, od 1 października 2010 r. do 22 czerwca 2012 r. studiował na Wydziale (...) w B., w dniu 22 czerwca 2012 r. obronił tytuł magistra.

(dowód: pismo Akademii Muzycznej w B. z dn. 22.09.2015 r. – k. 189)

Zainteresowany P. R. (1) był zatrudniony u płatnika składek jako nauczyciel. Do zainteresowanego należały obowiązki polegające na nauce gry na fortepianie, przygotowywanie do konkursów i do koncertów.

(dowód: zeznania zainteresowanego P. R. (1) – k. 175)

Płatnik składek w dniu 13 października 2010 r. zawarł z P. R. (1) umowę o dzieło na okres od 13.10.2010 r. do 25.06.2011 r.

W treści umowy określono, że w ramach umowy wykonawca przyjmuje zamówienie wykonania następujących czynności: „przekazanie własnej koncepcji w nauczaniu na poziomie Szkoły Muzycznej I stopnia”. Z tytułu wykonywanej pracy na podstawie umowy nazwanej o dzieło, płatnik składek nie dokonał zgłoszenia zainteresowanego do ubezpieczenia emerytalnego, rentowego i wypadkowego. Na podstawie danych zaewidencjonowanych w Kompleksowym Systemie Informatycznym Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wynika, że P. R. (1) w okresie wykonywania umowy, tj. od 13.10.2010 r. do 25.06.2011 r. nie posiadał innego tytułu do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych. Z tytułu wykonywania umowy, P. R. (1) otrzymał wynagrodzenie w wysokości w miesiącu: 10/2010 r. – 2500,00 zł, 11/2010 r. – 2500,00 zł, 12/2010r. – 2500,00 zł, 01/2011 r. – 2500,00 zł, (...)- 2500,00 zł, (...) – 2500,00 zł, (...) – 2500,00 zł, (...) – 2500,00 zł, 06/2011 r. – 2500,00 zł. Płatnik składek od osiągniętego przychodu przez P. R. (1) nie naliczył składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe.

(dowód: umowa o dzieło z dn. 18.10.2010 r. – k. 115 akt kontroli, dowody zapłaty wynagrodzenia – k. 117-133 akt kontroli)

P. R. (1) wchodził w skład komisji programowej, która opracowała „Autorski program nauczania dla szkoły muzycznej I stopnia. Sześcioletni cykl nauczania. Czteroletni cykl nauczania. Przedmiot: Instrument główny fortepian”.

(dowód: program – k. 241-289 akt kontroli)

Płatnik składek według tych samych zasad, tj. na okres roku szkolnego, zawierał umowy cywilnoprawne, tj. umowy zlecenia i umowy o dzieło, na wykonanie analogicznych czynności. W umowach zlecenia płatnik określał przedmiot umowy jako „prowadzenie nauki gry na instrumencie dla wskazanych uczniów”, czy też „nauczanie muzyki uczniów szkoły muzycznej wskazanych przez dyrektora”, „wykonanie zadań zleconych przez dyrektora”, „nauka muzyki”, „nauka muzyki raz w tygodniu”, „nauczanie gry na fortepianie wskazanych przez zleceniodawcę uczniów”, „prowadzenie nauki muzyki-rytmiki dla wskazanych uczniów”, „prowadzenie zajęć teoretycznych”, „ nauczania zajęć teoretycznych w Szkole Muzycznej I stopnia”, natomiast w umowach o dzieło przedmiot umowy określony był jako: „przekazanie własnej koncepcji nauczania w Szkole Muzycznej”, „przekazaniu własnej koncepcji w nauczaniu na poziomie szkoły muzycznej I stopnia”, ale także „prowadzenie nauki muzyki dla wskazanych uczniów”.

(dowód: kopie umów o dzieło i zlecenia – k. 109)

Nauka dzieci w szkołach prowadzonych przez płatnika opierała się na tworzonych przez nauczycieli i płatnika programach. Rezultatem zrealizowania programu miało był przygotowanie ucznia do koncertów, a przede wszystkim do egzaminu końcowego. Celem miała być satysfakcja rodziców i dzieci z nauczania. Kwoty wynagrodzeń były płatne miesięcznie mając na względzie możliwość rezygnacji uczniów z nauki.

(dowód: zeznanie wnioskodawcy – k. 179v-180)

Zakład Ubezpieczeń Społecznych przeprowadził kontrolę u płatnika składek Centrum Kultury „(...)" M. M. w O.. Kontrolą objęto okres od 01.01.2010 r. do 31.12.2012 r. Wskutek przeprowadzonej kontroli organ wydał zaskarżone decyzje.

Sąd Okręgowy ustalając stan faktyczny w niniejszej sprawie oparł się na dokumentacji zawartej w aktach organu rentowego oraz częściowo na zeznaniach w charakterze strony zainteresowanych oraz płatnika składek., tj. w tym zakresie, w jakim wykazywały okoliczności istotne dla sprawy, korespondowały z dokumentami zebranymi w przedmiotowej sprawie i nie były sprzeczne z zasadami logiki.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

W oparciu o poczynione ustalenia faktyczne Sąd uznał, że odwołania nie zasługiwały na uwzględnienie.

Wskazując na treść przepisów art. 6 ust. 1 pkt 4, art. 12 ust. 1 i art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2013 roku, poz. 1442, ze zm.; zwaną dalej ustawą systemową) należy podnieść, że w niniejszym postępowaniu istotą sporu była ocena, czy praca wykonywana przez zainteresowanych w ramach umów łączących ich z odwołującym (płatnikiem) rodziła obowiązek objęcia obowiązkowymi ubezpieczeniami społecznymi (ubezpieczeniem emerytalnym, rentowymi i wypadkowym).

Zgodnie z art. 627 k.c. przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia. Przedmiotem takiej umowy jest zobowiązanie do wykonania określonego dzieła, które może mieć charakter materialny jak i niematerialny. Niezbędne jest przy tym, aby starania przyjmującego zamówienie doprowadziły w przyszłości do konkretnego, indywidualnie oznaczonego rezultatu jako koniecznego do osiągnięcia, gdyż cechą konstytutywną dzieła jest samoistność rezultatu, która wyraża się przez niezależność powstałego rezultatu od dalszego działania twórcy oraz od osoby twórcy. Metodologia wykonania dzieła należy do uznania przyjmującego zamówienie, dzieło powinno jednakże posiadać cechy określone w umowie lub wynikające z charakteru danego dzieła. Jednocześnie, w wypadku umowy o dzieło bez znaczenia pozostaje rodzaj i intensywność świadczonej w tym celu pracy i staranności, przy czym wykonanie dzieła zwykle wymaga określonych kwalifikacji, umiejętności i środków. Ustawodawca położył szczególny nacisk na ocenę wykonania dzieła zgodnie z pierwotnymi parametrami. Dzieło powinno być oznaczone jako wykonane na zamówienie, a zatem odpowiadające osobistym potrzebom, upodobaniom czy wymaganiom zamawiającego. W przypadku natomiast umowy o świadczenie usług (art. 750 k.c.) do której stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące zlecenia, chodzi o staranne działanie, a jej celem jest wykonywanie określonych czynności, które nie muszą zmierzać do osiągnięcia rezultatu. Spełnieniem świadczenia jest samo działanie w kierunku osiągnięcia danego rezultatu. Charakteryzuje się tym, że jej przedmiotem jest świadczenie usług, przy czym może dotyczyć wykonania jednej usługi, większej liczby, bądź dotyczyć stałego świadczenia usług określonego rodzaju.

Sąd Apelacyjny w Lublinie w wyroku z 26 stycznia 2006 r., III AUa 1700/05 stwierdził, że jednym z kryteriów pozwalających na odróżnienie umowy o dzieło od umowy o świadczenie usług jest możliwość poddania umówionego rezultatu (dzieła) sprawdzianowi na istnienie wad fizycznych (podobnie SN w wyroku z 3 listopada 2000 r., IV CKN 152/00 oraz Sąd Apelacyjny w Poznaniu w wyroku z 30 września 2010 r., I ACa 572/10). Należy jednak pamiętać, że – na zasadach wynikających z kodeksu cywilnego (art. 471 k.c.) – wykonujący usługę również odpowiada za należyte wykonanie zobowiązania. Sam więc fakt, że zleceniodawca przeprowadza kontrolę jakości wykonania usługi (innymi słowy, bada zachowanie przez usługodawcę należytej staranności) nie stanowi o tym, że czynność taka stanowi sprawdzian umówionego rezultatu na istnienie wad fizycznych i przemawia za zakwalifikowaniem umowy jako umowa o dzieło. W orzecznictwie podkreśla się przy tym, że umowę której przedmiotem są usługi w szerokim tego słowa znaczeniu nie można uznać za umowę o dzieło, lecz umowę o świadczenie usług, do której stosuje się odpowiednio przepisy o umowie zlecenia (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 lipca 2008 r., I PK 315/07). W wyroku z dnia 19 marca 2008 roku (sygn. akt I ACa 83/08) Sąd Apelacyjny w Poznaniu wyjaśnił natomiast, że wykonywanie powtarzalnych czynności - usług w pewnym przedziale czasowym, nie może zostać zakwalifikowane jako umowa o dzieło z uwagi na ciągłość czynności. Sąd Okręgowy podniósł, że jakkolwiek w polskim prawie obowiązuje zasada swobody zawierania umów, to jednak w postępowaniu przed sądem dopuszczalne jest badanie rzeczywistego charakteru prawnego łączącej strony umowy. W szczególności sąd ma obowiązek badać, czy dane postanowienia zawarte w umowie, czy też okoliczności związane z jej wykonywaniem nie wskazują, że strony zawierając danego rodzaju umowę nie wykroczyły poza granice swobody kontraktowej wyznaczonej zgodnie z art. 353 ¹ k.c. m.in. przez kryteria właściwości – natury stosunku prawnego wynikającego z zawartej umowy. W cenie Sądu dla potrzeb niniejszych ustaleń bez znaczenia pozostawało to, jak strony nazwały zawarte umowy. Oceniając charakter umów, należy bowiem wziąć pod uwagę nie tylko postanowienia przyjęte przez strony (mogące celowo stwarzać pozory zawarcia innej umowy), lecz także faktyczne warunki ich wykonywania. Nazwa umowy nie może automatycznie przesądzać o jej charakterze. Należy również podnieść, że w tym celu zasadnym było zbadanie zarówno postanowień umownych, jak i praktycznych aspektów wykonywania zawartych umów. Przedmiot umów nazwanych przez strony „umowami o dzieło” nie został ustalony w sposób obiektywnie weryfikowalny. Brak indywidualizacji przedmiotu analizowanych umów wynika poniekąd z charakteru prac powierzonych zainteresowanym, ponieważ trudno wymagać by płatnik indywidualizował pracę w postaci „przekazanie własnej koncepcji w nauczaniu na poziomie Szkoły Muzycznej I stopnia”. Z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie wynika, że w spornych umowach strony, pomimo nazwania ich umowami „o dzieło”, ujęły ich przedmiot zbyt ogólnie, nienależycie zindywidualizowały i jedynie czynnościowo określiły prace powierzone zainteresowanym. W sprawie brak jest w ogóle mowy o szczegółowych parametrach wykonanej pracy (płatnik wskazał jedynie w okresie zainteresowany prowadzić ma zajęcia), wykraczającym poza zwyczajowe przyjęcie powierzonej pracy. Co istotne w przypadku umowy o dzieło niezbędne jest, by starania przyjmującego zamówienie doprowadziły do konkretnego, w przyszłości indywidualnie oznaczonego rezultatu. Cechą konstytutywną dzieła jest samoistność rezultatu, która wyraża się przez niezależność powstałego rezultatu od dalszego działania twórcy oraz od osoby twórcy. Z chwilą ukończenia dzieła staje się ono niezależną od twórcy, autonomiczną wartością w obrocie (zob. W. Czachórski, Zobowiązania, 2007, s. 463; A. Brzozowski, Odpowiedzialność przyjmującego zamówienie za wady dzieła, Warszawa 1986, s. 15). Nadto, dzieło powinno być oznaczone jako wykonane na zamówienie, a zatem odpowiadające osobistym potrzebom, upodobaniom czy wymaganiom zamawiającego. Przedmiotem umowy o dzieło są rezultaty materialne i niematerialne (zob. S. Buczkowski (w:) System prawa cywilnego, t. III, cz. 2, s. 418; K. Zagrobelny (w:) E. Gniewek, Komentarz, 2006, s. 1039; K. Kołakowski (w:) G. Bieniek, Komentarz, t. II, 2006, s. 170; A. Zimny, Umowa o dzieło, Łódź 1996, s. 9, 15). W wyroku z dnia 18 kwietnia 2012 roku Sąd Najwyższy przyjął, że rezultat, o którym mowa wyżej musi być z góry określony, mieć samoistny byt oraz być obiektywnie osiągalny i pewny (sygn. akt II UK 187/11, Lex nr 1169838). Podobnie wypowiedział się Sąd Apelacyjny w Poznaniu w wyroku z 28 grudnia 2011 roku, III AUa 1173/12 (Lex nr 1254458).

Należy zaakcentować, że dzieło nie musi mieć cech indywidualności w takiej mierze jak utwór, nie zawsze też musi być tworem niepowtarzalnym, chronionym prawem autorskim i wymagającym od jego autora posiadania specjalnych umiejętności, ale zawsze musi być jednorazowym efektem, zindywidualizowanym już na etapie zawierania umowy i możliwym do jednoznacznego zweryfikowania po wykonaniu. Z taką definicją nie koresponduje wykonywanie powtarzalnych czynności polegających na organizowaniu raz, bądź dwa razy w tygodniu zajęć z wykorzystaniem gitary i fortepianu do nauki techniki gry na tych instrumentach, i zajęcia z teorii muzyki. Szereg powtarzalnych czynności, nawet gdy prowadzi do pewnego wymiernego efektu, nie może być rozumiany jako jednorazowy rezultat i kwalifikowany jako realizacja umowy o dzieło. Tego rodzaju czynności są charakterystyczne dla umowy o świadczenie usług, którą definiuje obowiązek starannego działania - starannego i cyklicznego wykonywania umówionych czynności. Umowa o dzieło nie polega na wykonywaniu powtarzalnych czynności (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 marca 2013 r. II UK 201/12, LEX 1341964), ale na osiągnięciu określonego rezultatu, a tego w niniejszej sprawie nie zaprezentowano, poprzestając na dość enigmatycznym sformułowaniu o autorskim programie stworzonym na potrzeby przeprowadzania zindywidualizowanych zajęć o charakterze muzycznym. Należało zatem w sprawie uwzględnić okoliczności, jak faktycznie umowy były realizowane, a w sprawie nie ulegało przecież wątpliwości, że stronom umowy nie chodziło o osiągnięcie przez uczniów określonego kunsztu w grze na instrumencie, czy przygotowanie autorskiego programu nauki gry na instrumencie muzycznym, mającego materialny wyraz, choć w tym ostatnim przypadku należałoby również udowodnić powstanie rezultatu. Czym innym jest bowiem przygotowanie programu nauczania, z natury autorskiego, a czym innym nauczanie, nawet gdy jakiś program nauczania istnieje. Zainteresowani świadczyli zlecone im przez odwołującego usługi nauki, nawet gdy zostały one nazwane jako „przekazaniem własnej koncepcji nauczania”, nie mające przy tym ani wyznacznika w treści umowy w postaci skonkretyzowanego przez strony umowy rezultatu, obiektywnie weryfikowalnego, ani też chronologicznie później mogącego powstać, odzwierciedlenia w materialnym rezultacie pracy zainteresowanych, poddającego się sprawdzianowi pod względem wad. Nie ulega zatem wątpliwości, że w sprawie chodziło o usługi z ewentualnym elementem dydaktycznym, jako, że zajęcia były prowadzone w szkole i dla jej uczniów. I co jest istotne w sprawie, przedmiot umowy nie został ustalony w sposób obiektywnie weryfikowalny, ani w trakcie zawierania umów, ani podczas ich realizacji. Ustawodawca natomiast regulując instytucję umowy o dzieło, tj. umowy rezultatu, położył szczególny nacisk na ocenę wykonania dzieła zgodnie z pierwotnymi parametrami zakreślonymi przez zamawiającego. Skoro skarżący zawierając umowy nie wyznaczył zainteresowanym dokładnych parametrów wykonania pracy, ani określonego rezultatu tej pracy, to tym bardziej nie sposób uznać, aby badane umowy były umowami o dzieło, abstrahując od tego, czy przekazywanie wiedzy i określonych umiejętności (na przykład gry na gitarze i fortepianie) zawsze doprowadzi do osiągnięcia określonego rezultatu w postaci przyswojenia wiadomości przez ucznia i uzyskania zakreślonego w umowie poziomu wiedzy nabytej przez tego ucznia. Innymi słowy, czy poddaje się weryfikowalności. Niemniej, w każdym z analizowanych przypadków strony nie ustalały kryteriów, czy wymogów dla dzieła,
a przez to określenia dzieła. Tym samym nie dochodziło do jego zindywidualizowania na tyle, aby można je było następnie poddać sprawdzianowi pod względem wystąpienia ewentualnych wad fizycznych.

W ocenie Sądu w toku niniejszego postępowania płatnik nie zdołał wykazać w sposób czytelny, jaki w istocie miałby być rezultat „przekazania własnej koncepcji w nauczaniu na poziomie Szkoły Muzycznej I stopnia”, czyli w rzeczywistości zajęć prowadzonych przez zainteresowanych. W ocenie Sądu celem czynności wykonywanych przez nauczycieli była nauka gry na instrumencie, natomiast przy takim ujęciu rezultatu, efekt działania zainteresowanych w znacznej mierze i tak od nich nie zależał, ponieważ nie miał on wpływu na zdolności intelektualne, pamięciowe, percepcyjne etc. uczestników zajęć, nawet przy założeniu, że zainteresowani działali w oparciu o stworzone przez siebie programy nauczania. Należy mieć bowiem na uwadze, że przedmiotem zakwestionowanych umów o dzieło nie było napisaniu autorskiego programu, a zespół czynności wykonywanych w pewnym okresie czasu sprowadzający się do nauczania gry na instrumencie, bądź przybliżenie teorii muzyki. Zatem osiągnięcie dydaktycznego i ogólnorozwojowego rezultatu uzależnione było od wielu czynników zewnętrznych, leżących poza oddziaływaniem zainteresowanych. Nauczyciele mogli zatem czynić wyłącznie starania w celu osiągnięcia pewnych wyników, które możliwe byłyby do zaprezentowania np. podczas koncertu. W ocenie Sądu prowadząc zajęcia nauki gry na instrumentach zainteresowani wykonywali jedynie czynności starannego działania, w ramach których, stosownie do przygotowanego programu, mieli przekazać określone informacje, zasób wiedzy. Poziom przyswojenia wiadomości przez uczestników zajęć w żadnym razie nie stanowi rezultatu w rozumieniu art. 627 k.c. Tym bardziej rezultatem nie mogą być oczekiwania rodziców. Sąd podziela pogląd wyrażony w wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 28.02.2013 r. w sprawie o sygn. akt III AUa 1785/12, że „obowiązków polegających na przygotowaniu i przeprowadzeniu zajęć - choćby w oparciu o samodzielnie wybrane i przystosowane materiały dydaktyczne, a nie narzucony z góry program - nie można uznać za dzieło, ponieważ nie przynoszą one konkretnego, samoistnego, oznaczonego rezultatu. Określony rezultat umowy o dzieło, powinien mieć indywidualny charakter i niezależny od działania wykonawcy byt, wiążący się z możliwością uzyskania samodzielnej wartości w obrocie. Dzieło musi przy tym istnieć w postaci postrzegalnej, pozwalającej nie tylko odróżnić je od innych przedmiotów, ale i uchwycić istotę osiągniętego rezultatu. Także w przypadku przeprowadzenia zajęć szkoleniowych z języka obcego, nawet w oparciu o samodzielnie przygotowany program i pomoce naukowe, nie występuje rezultat ucieleśniony w jakiejkolwiek postaci. Jest to wyłącznie staranne działanie wykonawcy umowy, który stosownie do posiadanej wiedzy, ma ją przekazać kursantom”. Nawet jeżeli zainteresowani musieli posiadać swoje indywidualne sposoby wykonania powierzonych zadań, w tym wiedzę oraz indywidualne możliwości i predyspozycje, nie są to jednak cechy, które charakteryzują daną pracę jako dzieło. Właściwie pewne umiejętności i cechy osobiste, pewna indywidualna specyfika jest wymagana w każdym zawodzie i wcale nie świadczy to, że dana praca stanowi wykonanie dzieła. Trudno też przyjąć aby istniała obiektywna możliwość poddania umówionego rezultatu sprawdzianowi na istnienie wad. Abstrahując przy tym od samej możliwości poddania sprawdzianowi, czy dzieło zostało należycie wykonane, należy zaznaczyć, że zgromadzony materiał dowodowy nie dostarczał konkretnych informacji w jaki sposób miało dojść do weryfikacji w tym zakresie, w szczególności brak jest informacji, czy na czym polegały organizowane koncerty, czy nabyte umiejętności uczestników zajęć była wówczas sprawdzana, jakiego rodzaju egzaminy były przez uczniów składane.

Z powyższego wynika, że charakter pracy wskazany w umowach w połączeniu z informacjami dotyczącymi praktycznych aspektów wykonywanej pracy oraz brakiem kategoryczności w określaniu charakteru pracy zainteresowanych w wywodach płatnika nie pozwalał na uznanie, iż były to prace na tyle zindywidualizowane, by móc je uznać za zmierzającą do wytworzenia dzieła. W ocenie Sądu zamiarem płatnika składek i celem umów było uniknięcie dopełnienia obowiązków płatnika składek i w celu osiągnięcia takiego rezultatu nie może być abstrakcyjnie interpretowana zasada swobody umów, prezentowana przez płatnika w odwołaniach. Skoro dana umowa wiążąca się z obowiązkami publicznoprawnymi, w tym wypadku obowiązkiem opłacenia składek na ubezpieczenia społeczne, to obowiązkiem organu rentowego, a następnie zakres kognicji sądu ubezpieczeń społecznych sięga badania rzeczywistej treści umowy stron. Odmiennie bowiem ustawodawca traktuje osoby związane umowami zlecenia czy też umowami o świadczenie usług, do których należy stosować przepisy o zleceniu, niż osoby wykonujące dzieło. Zatem zgodnym celem stron tych stosunków zobowiązaniowych było obejście prawa w razie całkowicie dowolnego zawierania umów nazwanych tylko umowami o dzieło w celu uniknięcia obowiązku opłacenia składek na ubezpieczenie społeczne. Z tych motywów podniesione w odwołaniach zarzuty naruszenia prawa materialnego są całkowicie chybione, jako uwarunkowane jedynie interesem procesowym strony. Przy tym z całą stanowczością podkreślić należy, że przepis art. 83 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych daje organowi rentowemu podstawy do prowadzenia postępowania administracyjnego w przedmiocie prawidłowości zgłaszania i przebiegu ubezpieczeń społecznym, co jednoznacznie sprowadza się do badania rzeczywistej treści tytułu podlegania tym ubezpieczeniom (tak: wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 19 stycznia 2012 r., sygn. akt III AUa 1539/11, Lex nr 1127086).

Wyżej wskazane okoliczności dają podstawę do przyjęcia, że łączące zainteresowanych z odwołującym sporne umowy są umowami o świadczenie usług.

Zgodnie z art. 6 ust. l pkt 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, osoby wykonujące pracę na podstawie umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do których zgodnie z kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym. Jak stanowi art. 12 ust. l cyt. ustawy, obowiązkowo ubezpieczeniu wypadkowemu podlegają osoby podlegające ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym. W myśl art. 13 pkt 2 powołanej ustawy obowiązek ubezpieczenia powstaje od dnia oznaczonego w umowie jako dzień rozpoczęcia jej wykonywania i trwa do dnia rozwiązania lub wygaśnięcia tej umowy.

W myśl art. 18 ust. 3 oraz art. 20 ust. l ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, wypadkowe osób wykonujących umowę zlecenia stanowi przychód osiągnięty z tytułu zawartej umowy zlecenia jeżeli w umowie zlecenia określono odpłatność za jej wykonanie kwotowo, w kwotowej stawce godzinowej lub akordowej albo prowizyjnie. Zgodnie z art. 36 ust. 1, 2, 4 i 11 tej ustawy każda osoba objęta obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnymi i rentowymi podlega zgłoszeniu do ubezpieczeń społecznych w terminie 7 dni od daty powstania obowiązku ubezpieczenia. Obowiązek ten należy do płatnika składek. Każda osoba, w stosunku do której wygasł tytuł do ubezpieczeń społecznych, podlega wyrejestrowaniu z tych ubezpieczeń. Zgłoszenie wyrejestrowania płatnik składek jest zobowiązany złożyć w terminie 7 dni od zaistnienia tego faktu.

Jak zostało wskazane umowa zlecenia, umowa agencyjna lub inna umowa o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia stanowi tytuł do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych (emerytalnego, rentowych, wypadkowego) oraz ubezpieczenia zdrowotnego. Wykonywanie ww. umów nie jest jednak tytułem do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego dla uczniów gimnazjów, szkół ponadgimnazjalnych, szkół ponadpodstawowych lub studentów, do ukończenia 26 lat (art. 6 ust. 4 ustawy systemowej).

Studentem jest osoba kształcąca się na studiach wyższych, tj. studiach pierwszego lub drugiego stopnia albo na jednolitych studiach magisterskich (art. 2 ust. 1 pkt 18k ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym - Dz. U. z 2012 r. poz. 572 z późn. zm.). Zgodnie z przepisami ww. ustawy: studia pierwszego stopnia, to forma kształcenia, na którą są przyjmowani kandydaci posiadający świadectwo dojrzałości, kończąca się uzyskaniem kwalifikacji pierwszego stopnia, studia drugiego stopnia, to forma kształcenia, na którą są przyjmowani kandydaci posiadający co najmniej kwalifikacje pierwszego stopnia, kończąca się uzyskaniem kwalifikacji drugiego stopnia, jednolite studia magisterskie, to forma kształcenia, na którą są przyjmowani kandydaci posiadający świadectwo dojrzałości, kończąca się uzyskaniem kwalifikacji drugiego stopnia. Osoba kształcąca się na studiach wyższych jest studentem od daty immatrykulacji, tj. aktu przyjęcia w poczet studentów uczelni i złożenia ślubowania do daty ukończenia studiów lub daty skreślenia z listy studentów. Datą ukończenia studiów jest data złożenia egzaminu dyplomowego. Przy czym w przypadku kierunków lekarskiego, lekarsko-dentystycznego i weterynarii jest to data złożenia ostatniego wymaganego planem studiów egzaminu, a w przypadku kierunku farmacja - data zaliczenia ostatniej, przewidzianej w planie studiów praktyki. Tak wynika z art. 167 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym. Przy ustalaniu obowiązku ubezpieczeń należy mieć na uwadze, że dla celów składkowych, za studenta nie uważa się osoby, która ukończyła studia pierwszego stopnia i od 1 października rozpoczyna studia drugiego stopnia.

Mając na względzie powyższe oraz ustalony stan faktyczny z którego wynika, że zainteresowany I. K. (1) od 1 października 2010 r. do 3 grudnia 2012 r. był studentem Wydziału (...)w B. oraz w okresie wykonywania umowy zawartej z płatnikiem nie miał ukończonych 26 lat a także zainteresowany P. R. (1) od 1 października 2010 r. do 22 czerwca 2012 r. był studentem Wydział (...) w B. oraz w okresie wykonywania umowy zawartej z płatnikiem nie miał ukończonych 26 lat, Sąd stosownie do regulacji art. 477 ^{( ( 14))} § 2 k.p.c. zmienił decyzję nr (...) i ustalił, że P. R. (1) nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym oraz wypadkowemu w okresie od 13 października 2010 r. do 25 czerwca 2011 r., (pkt I wyroku) oraz zmienił decyzję nr (...) i ustalił, że I. K. (1) nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym oraz wypadkowemu w okresie od 1 października 2010 r. do 31 stycznia 2011 r. (pkt II wyroku).

Ustalenie niepodlegania P. R. (1) i I. K. (1) ubezpieczeniom społecznym ww. okresach spowodowało, że należało zmienić decyzję nr (...) w ten sposób, że kwoty należnych składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych dla płatnika składek pomniejsza się o należne składki od zainteresowanego I. K. (1) za okres od 1 października 2010 r. do 31 stycznia 2011 r. oraz zainteresowanego P. R. (1) za okres od 13 października 2010 r. do 25 czerwca 2011 r. (pkt III wyroku), a decyzję nr (...) w ten sposób, że kwoty należnych składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych dla płatnika składek pomniejsza się o należne składki od zainteresowanego I. K. (1) za okres od 1 października 2010 r. do 31 stycznia 2011 r. oraz zainteresowanego P. R. (1) za okres od 13 października 2010 r. do 25 czerwca 2011 r. (pkt IV wyroku).

W pozostałym zakresie, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., Sąd oddalił odwołania.