Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 21 maja 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. odmówił wnioskodawczyni J. S. (1) prawa do emerytury. W uzasadnieniu decyzji wskazano ,iż wnioskodawczyni nie spełnia przesłanki ogólnego stażu ubezpieczeniowego na dzień 1 stycznia 1999 roku w wymiarze 20 lat okresów składkowych i nieskładkowych. Ogólny staż sumaryczny uwzględniony przez organ rentowy wynosi 19 lat 9 miesięcy i 15 dni. Organ rentowy nie uwzględnił :

- stażu pracy wnioskodawczyni w gospodarstwie rolnym w okresie od dnia 1 marca 1976 roku do 27 marca 1976 roku gdyż wnioskodawczyni nie ukończyła wówczas 16 roku życia;

- od 28 marca 1976 roku do dnia 31 grudnia 1976 roku w powyższym gospodarstwie rolnym gdyż wnioskodawczyni niezbyt przekonywująco to wykazała, iż zamieszkiwała w tym gospodarstwie;

- okresów urlopów bezpłatnych od dnia 1 czerwca 1992 roku do 31 października 1992 roku oraz od dnia 10 maja 1993 roku do 31 sierpnia 1993 roku ./ decyzja w aktach ZUS/.

Odwołanie od powyższej decyzji wniosła w dniu 10 czerwca 2015 roku wnioskodawczyni. W uzasadnieniu wskazała ,iż w okresie od dnia 28 marca 1976 roku do 31 grudnia 1976 roku wykonywała pracę w gospodarstwie (...). Pracę tą wykonywała przez 7 dni w tygodniu, nieodpłatnie i zamieszkiwała na stałe w gospodarstwie będąc narzeczoną właściciela J. S. (2). Obecnie z J. S. (2) pozostaje w związku małżeńskim. W związku z zamieszkiwaniem w gospodarstwie przerwała naukę w szkole. Z J. S. (2) łączyły ją bliskie relacje, wspólnie prowadzili gospodarstwo domowe. W rozumieniu przepisów wnioskodawczyni była domownikiem co powoduje ,iż powyższy okres powinien być zaliczony do jej stażu ubezpieczeniowego./ odwołanie k- 3-4/.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu podniesiono argumenty zawarte w zaskarżonej decyzji / odpowiedź na odwołanie k- 5-5odw/.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

J. S. (1) urodziła się w dniu (...) , nie jest członkiem OFE / niesporne/.

W dniu 9 marca 2015 roku wnioskodawczyni złożyła wniosek o przyznanie jej prawa do emerytury. / wniosek w aktach ZUS/.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyjął ,iż na dzień 1 stycznia 1999 roku wnioskodawczyni wykazała sumaryczny staż pracy w wymiarze 19 lat 9 miesięcy i 15 dni , w tym 17 lat 7 miesięcy i 12 dni okresów składkowych oraz 2 lata 2 miesiące i 3 dni okresów nieskładkowych. Organ rentowy przyjął ponadto ,iż wnioskodawczyni przez okres 17 lat 2 miesięcy i 10 dni świadczyła pracę w warunkach szczególnych / niesporne/.

J. S. (2) jest mężem wnioskodawczyni od dnia 16 lutego 1980 roku / akt małżeństwa koperta k- 17/.

J. S. (2) w 1976 roku zamieszkiwał w miejscowości (...) w gminie D.. Rodzice wnioskodawcy J. S. (3) i J. S. (4) posiadali gospodarstwo rolne o powierzchni 2,9 ha. Ojciec wnioskodawcy zmarł w 1963 roku. Do sierpnia 1974 roku gospodarstwo to prowadziła samodzielnie J. S. (3) wraz z synem J. S. (2) . Po jej śmierci w sierpniu 1974 roku J. S. (2) prowadził gospodarstwo samodzielnie , w 1976 roku został wykazany w rejestrze ewidencji gruntów jako właściciel / zaświadczenie w aktach ZUS , zeznania świadka J. S. (2) 00:38:27 płyta CD k-23/.

Wnioskodawczyni od dzieciństwa przyjeżdżała z matką podczas letnich wakacji do miejscowości L.. Tam poznała J. S. (2). W marcu 1976 roku wnioskodawczyni przerwała naukę w szkole w P. , gdzie zamieszkiwała z rodziną i zamieszkała u J. S. (2) w miejscowości L., w jego domu.

Wnioskodawczyni i J. S. (2) zamieszkali wspólnie i zaczęli prowadzać razem gospodarstwo domowe. (...) pomagała im matka wnioskodawczyni . Ponadto J. S. (2) najmował się do prac dorywczych na wsi np. przy murowaniu. Ponadto wspólnie prowadzili gospodarstwo rolne i z niego głównie utrzymywali się. Do lutego 1980 roku wnioskodawczyni i J. S. (2) żyli w konkubinacie. W dniu 16 lutego 1980 roku zawarli związek małżeński.

W gospodarstwie (...) w 1976 roku były hodowane dwie krowy oraz kury. Uprawiano niewielkie ilości zboża - żyta , buraków i ziemniaków oraz była łąka , z której zbierano siano, drzewa owocowe i warzywniak. Uprawy zaspokajały potrzeby gospodarstwa. Wnioskodawczyni po zamieszkaniu razem z J. S. (2) pomagała mu we wszystkich pracach w gospodarstwie. Zajmowała się karmieniem zwierząt, pojeniem wyprowadzaniem krów na pastwisko. Pomagała przy żniwach i sianokosach, sadzeniu ziemniaków, zbieraniu warzyw i owoców z przydomowego ogrodu.

W 1976 roku wnioskodawczyni i J. S. (2) zaręczyli się. W sierpniu 1976 roku J. S. (2) rozpoczął odbywanie zasadniczej służby wojskowej. W gospodarstwie pozostała wnioskodawczyni, która zajęła się jego doglądaniem i likwidację. J. S. (2) przed rozpoczęciem służby wojskowej sprzedał krowy. Wnioskodawczyni jesienią przystąpiła do zbierania ziemniaków. Zebrać je pomógł sąsiad wnioskodawcy. Wnioskodawczyni jesienią zebrała owoce oraz warzywa uprawiane w gospodarstwie. W listopadzie 1976 roku wnioskodawczyni zakończyła prace polowe. W gospodarstwie przebywała na stałe do końca grudnia 1976 roku a następnie przeniosła się z powrotem do P. i do gospodarstwa dojeżdżała aby je doglądać. Po zakończeniu odbywania zasadniczej służby wojskowej J. S. (2) zamieszkał ponownie z wnioskodawczynią , w P..

W spornym okresie czasu wnioskodawczyni nie podjęła nigdzie zatrudnienia na podstawie umowy o pracę ani nie kontynuowała nauki. Jedynym jej źródłem utrzymania było gospodarstwo rolne (...).

Obecnie wnioskodawczyni i J. S. (2) nadal posiadają dom w miejscowości L. pod nr 5 ale większość areału ziemi uprawnej została sprzedana. Pozostała oprócz zabudowań niewielka działka stanowiąca ugór o powierzchni 1 ha i 20 arów.

/zeznania wnioskodawczyni 00:02:24 w zw z 00:49:11 CD k- 23, zeznania świadków J. S. (2) 00:38:27 , M. D. 00:17:28 , T. D. 00:27:57 CD k-23 , wyciąg z aktu małżeństwa k- 17/.

Powyższy stan faktyczny Sad ustalił na podstawie materiału dowodowego zebranego w sprawie opierając się na dokumentach załączonych do akt sprawy, w tym aktach ubezpieczeniowych oraz zeznaniach wnioskodawczyni oraz świadków J. S. (2) , T. D. i M. D.. W ocenie Sądu zeznania wnioskodawczyni i świadków są spójne i konsekwentne, Sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności aby odmówić im wiarygodności. Podnieść należy ,iż J. S. (2) jest obecnie mężem wnioskodawczyni i nadal właścicielem gospodarstwa położonego w miejscowości (...), natomiast M. D. i T. D. mieszkały w spornym okresie czasu w tej miejscowości w bezpośrednim sąsiedztwie nieruchomości J. S. (2). Mają one rozeznanie w stosunkach jakie łączyły wnioskodawczynię z J. S. (2) w spornym okresie czasu a ponadto osobiście miały kontakt z wnioskodawczynią i jej mężem .

Wszyscy świadkowie potwierdzili ,iż J. S. (2) i wnioskodawczynię w spornym okresie czasu łączyły bliskie stosunki osobiste. Wnioskodawczyni z przyszłym mężem pozostawali w konkubinacie przez kilka lat – do chwili zawarcia związku małżeńskiego w dniu 16 lutego 1980 roku. W ocenie Sądu zeznania świadków są wiarygodne. Niewątpliwie, jak wskazał świadek T. D. okoliczność ,iż wnioskodawczyni będąc niespełna 16 letnią dziewczyną zamieszkała z kilka lat od siebie starszym mężczyzną stanowiła we wsi swoistą sensację i pozostała w pamięci świadków. Okoliczność ,iż po zakończeniu odbywania służby wojskowej J. S. (2) zamieszkał w domu rodzinnym wnioskodawczyni w P. świadczy w ocenie Sądu o bardzo bliskich relacjach jakie musiały ich łączyć jeszcze przed sierpniem 1976 roku. Podnieść należy ,iż z racji na bardzo młody wiek wnioskodawczyni mogła ona nie przywiązywać żadnej wagi do kwestii zameldowania w miejscowości L. natomiast J. S. (2) wprost wskazał ,iż nie podejrzewał ,iż powinien to uczynić w spornym okresie czasu. Brak jest również jakichkolwiek dowodów ,iż w spornym okresie czasu wnioskodawczyni podjęła pracę zawodową albo kontynuowała naukę , co czyni zeznania w tym zakresie wnioskodawczyni wiarygodnymi. Podnieść należy ,iż doświadczenie życiowe przemawia za przyjęciem ,iż w spornym okresie czasu wnioskodawczyni pracowała w gospodarstwie (...) bowiem gospodarstwo to zapewniało obojgu możliwość utrzymania się. J. S. (2) gospodarował na nim samodzielnie od 1974 roku, kiedy zmarła jego matka. Wielkość gospodarstwa, prowadzona w nim hodowla i uprawy wskazują w ocenie Sądu na potrzebę pomocy przy jego prowadzeniu. Wnioskodawczyni jak wynika z materiału dowodowego , prowadząc wspólne gospodarstwo domowe z J. S. (2) i faktycznie tworząc rodzinę wykonywała prace w gospodarstwie . Jak wynika z zeznań świadków i wnioskodawczyni były to zarówno prace polegające na pomocy przy pracach polowych jak i typowe czynności wynikające z charakteru prowadzonego gospodarstwa takie jak obrządzanie bydła, drobiu, zbieranie owoców i warzyw z przydomowego ogródka. W stosunkach wiejskich są to zajęcia typowe jakie wykonują kobiety na wsi. Dlatego też Sąd nie znalazł żadnych podstaw aby podważyć rzetelność zeznań świadków i wnioskodawczyni w tym zakresie.

W sprawie poza sporem pozostaje okoliczność ,iż w spornym okresie czasu J. S. (2) był właścicielem gospodarstwa rolnego w miejscowości L.. Okoliczności tej nie kwestionuje organ rentowy, co oświadczył pełnomocnik ZUS podczas rozprawy. Poza sporem pozostaje również pozostały okres składkowy i nieskładkowy wykazany przed organem rentowym oraz długość okresu wykonywania przez wnioskodawczynię zatrudnienia w warunkach szczególnych.

Sąd zważył , co następuje :

Odwołanie wnioskodawczyni jest zasadne i podlega uwzględnieniu.

Zgodnie z treścią przepisu art. 184 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 z późn. zm.), ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy tj. w dniu 1 stycznia 1999 r. osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat – dla kobiet oraz,

2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

Zaś ust. 2 w/w przepisu stanowi, że emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Według treści § 3 i 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r. Nr 8, poz. 43 z późn. zm.) za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury, zwany dalej „wymaganym okresem zatrudniania” uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, liczony łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczalnymi do okresów zatrudnienia. Pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1. osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn;

2. ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

W ocenie organu rentowego wnioskodawczyni spełnia wszystkie przesłanki do nabycia prawa do emerytury za wyjątkiem wymogu posiadania ogólnego okresu zatrudnienia wynoszącym 20 lat . Organ rentowy stoi bowiem na stanowisku ,iż ogólny staż sumaryczny wnioskodawczyni wykazała w wymiarze 19 lat 9 miesięcy i 15 dni. Organ rentowy nie uwzględnił do ogólnego stażu :

- stażu pracy wnioskodawczyni w gospodarstwie rolnym w okresie od dnia 1 marca 1976 roku do 27 marca 1976 roku gdyż wnioskodawczyni nie ukończyła wówczas 16 roku życia;

- od 28 marca 1976 roku do dnia 31 grudnia 1976 roku w powyższym gospodarstwie rolnym gdyż wnioskodawczyni niezbyt przekonywująco to wykazała, iż zamieszkiwała w tym gospodarstwie;

- okresów urlopów bezpłatnych od dnia 1 czerwca 1992 roku do 31 października 1992 roku oraz od dnia 10 maja 1993 roku do 31 sierpnia 1993 roku ./ decyzja w aktach ZUS/.

Wnioskodawczyni zakwestionowała nieuwzględnienie okresu od dnia 28 marca 1976 roku do dnia 31 grudnia 1976 roku w gospodarstwie rolnym (...) jako osoby bliskiej rolnikowi, która zamieszkiwała tam na stałe, we wspólnym gospodarstwie domowym i wykonywała pracę w gospodarstwie nie będąc związana z rolnikiem stosunkiem pracy.

W ocenie Sadu stanowisko wnioskodawczyni jest trafne . Zgodnie z treścią przepisu art.10 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( tekst jedn. Dz. U z 2013 r poz. 1044 z późn .zm. ) przy ustalaniu prawa do emerytury oraz przy obliczaniu jej wysokości uwzględnia się również następujące okresy, traktując je, z zastrzeżeniem art. 56, jak okresy składkowe:

1) okresy ubezpieczenia społecznego rolników, za które opłacono przewidziane w odrębnych przepisach składki,

2) przypadające przed dniem 1 lipca 1977 r. okresy prowadzenia gospodarstwa rolnego po ukończeniu 16 roku życia,

3) przypadające przed dniem 1 stycznia 1983 r. okresy pracy w gospodarstwie rolnym po ukończeniu 16 roku życia,

jeżeli okresy składkowe i nieskładkowe, ustalone na zasadach określonych w art. 5-7, są krótsze od okresu wymaganego do przyznania emerytury, w zakresie niezbędnym do uzupełnienia tego okresu.

Okresy wymienione w ust. 1 pkt 1 uwzględnia się także przy ustalaniu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, jeżeli okresy składkowe i nieskładkowe ustalone na zasadach określonych w art. 5-7 są krótsze od okresu wymaganego do przyznania renty, w zakresie niezbędnym do uzupełnienia tego okresu. (art.10.2 ustawy). Okresów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie uwzględnia się, jeżeli zostały one zaliczone do okresów, od których zależy prawo do emerytury lub renty, na podstawie przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników.( art. 10.3 ustawy).

Przepis art. 6.2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 roku o ubezpieczeniu społecznym rolników (tj. Dz. U z 2016 poz. 277 ) stanowi ,iż pod pojęciem domownika rolnika rozumie się osobę bliską rolnikowi, która ukończyła 16 lat, pozostaje z rolnikiem we wspólnym gospodarstwie domowym lub zamieszkuje na terenie jego gospodarstwa rolnego albo w bliskim sąsiedztwie i stale pracuje w tym gospodarstwie rolnym i nie jest związana z rolnikiem stosunkiem pracy.

Na tle interpretacji powyższego przepisu ukształtowało się bardzo obszerne orzecznictwo sądowe. Nie ulega wątpliwości ,iż za domownika rolnika może być uznana wyłącznie osoba która ukończyła 16 rok życia. A zatem z kręgu osób uznanych za domownika w rozumieniu powyższego przepisu zostały wyłączone osoby , które nie osiągnęły tego wieku. Dlatego też organ rentowy odmówił zaliczenia do stażu ubezpieczeniowego od dnia 1 marca 1976 roku do dnia 27 marca 1976 roku bowiem wnioskodawczyni nie ukończyła jeszcze 16 roku życia. Wnioskodawczyni w odwołaniu okresu powyższego nie kwestionowała ale wniosła o zaliczenie do stażu ubezpieczeniowego okresu od dnia 28 marca 1976 roku do dnia 31 grudnia 1976 roku, kiedy miała wymagany treścią przepisu wiek.

Do uznania za domownika rolnika niezbędne jest również aby była to osoba bliska czyli taka, którą wiążą z rolnikiem bliskie stosunki osobiste. Nie jest bowiem domownikiem rolnika w rozumieniu powyższego przepisu osoba która nie jest mu osobą bliską, nie łączą ich żadne więzy pokrewieństwa ani stosunki uczuciowe ( vide: wyrok SA w Szczecinie z dnia 5 czerwca 2012 roku w sprawie III AUa 164/12 OSASz 2013/2/130-141). W toku procesu wnioskodawczyni wykazała ,iż z J. S. (2) łączyły ją bliskie relacje osobiste, pozostawali w stałym związku do lutego 1980 roku , kiedy zawarli związek małżeński.

Ponadto w orzecznictwie sądowym przyjęty jest pogląd ,iż jako przesłankę zaliczenia okresu pracy w gospodarstwie rolnym po ukończeniu 16-go roku życia należy przyjmować wymiar pracy przekraczający 4 godziny dziennie a praca w gospodarstwie nie może mieć charakteru doraźnego / vide: wyrok SN z 28 lutego1997r., II UKN 96/96, Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych rok 1997, Nr 23, poz. 473; wyrok SN z 19 grudnia 2000r., II UKN 155/00, Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych rok 2002, Nr 16, poz. 394 , wyrok SA w Poznaniu z dnia 24 września 2015 roku III AUa 1681/15 LEX nr 1927662 , wyrok SA w Łodzi z dnia 25 maja 2015 roku III AUa 1004/14 LEX 1747272). W orzecznictwie wskazywano również, że za stałą pracę w gospodarstwie rolnym nie można uznać jedynie doraźnej pomocy w wykonywaniu typowych obowiązków domowych, zwyczajowo wymaganych od dzieci, jako członków rodziny rolnika /vide: wyrok SN z 10 maja 2000r., II UKN 535/99, Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych rok 2001, Nr 21, poz. 650/.

W wyroku z dnia 1 kwietnia 2015 roku sygn. akt I UK 292/14 (LEX 1710349) Sąd Najwyższy wskazał ,iż w stażu emerytalnym uwzględnia się - jako okresy składkowe - nie okresy jakiejkolwiek pracy w gospodarstwie rolnym, lecz tylko stałą pracę o istotnym znaczeniu dla prowadzonej działalności rolniczej. O stałości pracy w gospodarstwie rolnym decyduje zatem gotowość do świadczenia jej na rzecz osoby bliskiej w wymiarze czasu stosownym do zakładanego przez rolnika prawidłowego funkcjonowania tego gospodarstwa zgodnie z jego strukturą, przy uwzględnieniu jego obszaru, liczby pracujących w nim osób oraz sprzętu rolniczego. W ocenie Sądu w spornym okresie czasu wnioskodawczyni była domownikiem rolnika w rozumieniu przepisów powyżej cytowanej ustawy. W dniu 28 marca 1976 roku wnioskodawczyni ukończyła 16 rok życia a ponadto na stałe zamieszkiwała w gospodarstwie (...). Łączyły ich bliskie relacje osobiste bowiem pozostawali w konkubinacie, prowadzili wspólne gospodarstwo domowe, zamieszkiwali razem oraz razem pracowali przy prowadzeniu gospodarstwa rolnego. Wnioskodawczynię i J. S. (2) nie łączył żaden stosunek pracy. Wnioskodawczyni nie uczyła się w spornym okresie czasu ani nie podjęła nigdzie zatrudnienia. W tym czasie wyłącznie zajmowała się pomocą w pracach przy prowadzeniu gospodarstwa rolnego swojemu przyszłemu mężowi. Prace wykonywane przez wnioskodawczynię zajmowały jej więcej niż 4 godziny dziennie i nie miały charakteru incydentalnej pomocy. Były wykonywane stale – zarówno w obejściu jak i w polu i ogrodzie przydomowym. Potrzeba ich wykonywania wynikała z posiadania upraw i hodowli inwentarza. Była świadczona w wymiarze nie mniejszym niż połowa etatu. Pomoc ta miała istotne znaczenie dla J. S. (2) ponieważ gospodarstwo to po śmierci matki dwa lata wcześniej , prowadził sam , nie zatrudniając w nim żadnych osób do pomocy przy pracach rolnych.

W wyroku z dnia 25 maja 2015 roku jaki zapadł w sprawie o sygn. akt III AUa 1004/14 ( LEX nr 1747272) Sąd Apelacyjny w Łodzi wskazał ,iż dla uznania pracy w gospodarstwie rolnym, jako okresu uzupełniającego w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, znaczenie ma stałość wykonywania pracy w gospodarstwie, przy czym nie musi to oznaczać codziennego wykonywania czynności rolniczych, lecz gotowość (dyspozycyjność) do podjęcia pracy rolniczej, z czym wiąże się też wymóg zamieszkiwania osoby bliskiej rolnikowi co najmniej w pobliżu gospodarstwa rolnego. Tym kryteriom zazwyczaj odpowiada praca domownika rolnika, który świadczy określone prace stale (codziennie) w wymiarze nie mniejszym niż połowa etatu. Pogląd ten w pełni podziela Sąd orzekający.

W tym miejscu należy odnieść się do zarzutu organu rentowego ,iż w spornym okresie czasu wnioskodawczyni nie była zameldowana w gospodarstwie (...), co uniemożliwia przyjęcie spornego okresu jako okresu pracy w gospodarstwie rolnym. Niewątpliwie w spornym okresie czasu istniał obowiązek meldunkowy w miejscach stałego zamieszkiwania na pobyt stały. Jest również okolicznością niesporną ,iż J. S. (2) obowiązku tego nie dopełnił zamieszkując w gospodarstwie na stałe z wnioskodawczynią. Nie mniej wskazać należy ,iż przepisy ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników z 1990 roku przy definicji legalnej domownika rolnika posługują się pojęciem zamieszkiwania na terenie gospodarstwa a nie pojęciem administracyjnym jakim jest „zameldowanie” czy też pozostawania we wspólnym gospodarstwie domowym. W ocenie Sądu wnioskodawczyni w procesie wykazała ,iż w spornym okresie czasu zarówno zamieszkiwała z wnioskodawcą jak i prowadziła z nim wspólne gospodarstwo domowe a ponadto łączyły ich bliskie relacje osobiste. Tak więc pomimo braku formalnego zameldowania wnioskodawczyni wykazała w procesie ,iż zamieszkiwała z J. S. (2) i była dla niego osobą bliską w rozumieniu przepisów. Mając powyższe na uwadze Sąd przyjął ,iż wnioskodawczyni udowodniła okoliczność wykonywania przez siebie pracy w gospodarstwie rolnym w spornym okresie czasu, zgodnie z wymogiem art. 10.1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, a tym samym wykazała 20 lat łącznego stażu ubezpieczeniowego.

Na podstawie art. 477 ¹⁴§2 K.p.c. Sąd zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał wnioskodawczyni prawo do emerytury od dnia 28 marca 2015 roku tj. od ukończenia wieku uprawniającego do nabycia emerytury. Zgodnie z treścią przepisu art. 129.1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 z późn. zm.). świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu. Wiek 55 lat wnioskodawczyni ukończył w dniu 28 marca 2015 roku a wniosek o świadczenie został złożony w dniu 10 marca 2015 roku.

ZARZĄDZENIE

Wyrok z uzasadnieniem doręczyć pełn. ZUS z pouczeniem i aktami rentowymi

23.03.2016