Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 83/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 listopada 2015roku

Sąd Okręgowy w Siedlcach w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSO Agata Kowalska

Protokolant: st. sekr. sąd. Beata Defut - Kołodziejak

w obecności Prokuratora Leszka Wójcika

po rozpoznaniu w dniach 16.05.2014r., 30.06.2014r., 03.07.2014r., 19.09.2014r., 14.11.2014r., 09.01.2015r., 13.01.2015r., 03.03.2015r., 17.09.2015r., 03.11.2015r.

sprawy:

T. B. (1) s. T. i S. zd. W., ur. (...) w O.,

oskarżonego o to, że:

w okresie od co najmniej marca 2001 roku do 19 września 2002 roku w K. i innych miejscowościach woj. (...), (...), (...) i (...) kierował zorganizowana grupą przestępczą w skład której wchodzili: A. Ż., J. K. (1), K. B. (1), E. P. (1) i inne ustalone osoby, co do których skierowano odrębny akt oskarżenia sygn. akt VI Ds. 5/05/S, mająca na celu popełnianie przestępstw w tym przestępstw skarbowych polegających m.in. na wystawianiu dokumentów poświadczających nieprawdę co do prowadzonych transakcji kupna- sprzedaży towarów i usług w istocie nie mających miejsca, oraz na wyłudzeniu, poprzez wprowadzenie w błąd pracowników Urzędu Skarbowego w G., nienależnego podatku VAT, a także na przyjmowaniu środków płatniczych pochodzących z korzyści, związanych z popełnienia czynów zabronionych w obrocie produktami ropopochodnymi i podejmowaniu czynności mogących udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenia ich przestępnego pochodzenia lub ich miejsca umieszczenia, wykrycie, zajęcie lub orzeczenie przepadku,

tj. o czyn z art. 258 §3 kk

w okresie od 14 marca 2001 roku do 19 września 2002 roku w K. działając w ramach w/w grupy przestępczej, jako właściciel stacji paliw (...) z siedzibą w K. działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, jako osoba uprawniona do wystawiania faktur VAT wystawiał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej niżej opisane, a poświadczające nieprawdę w zakresie okoliczności mających znaczenie prawne co do faktu istnienia transakcji sprzedaży nabytych komponentów paliw z firmami: (...) sp. z o.o. z W. oraz (...) spółka z o.o. z siedzibą w T., faktury VAT podczas gdy transakcje te w rzeczywistości nie miały miejsca i w oparciu o nie, przedkładając je w Urzędzie Skarbowym w G. i wprowadzając w błąd pracowników tego Urzędu wyłudził łącznie tytułem zwrotu gotówkowego podatku VAT kwotę co najmniej 1.100.508,39 zł stanowiącą mienie znacznej wartości to:
Dla podmiotu gospodarczego (...) spółka z o.o.:
- w dniu 30.06.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol SWW- A1) benzyna komponent w ilości 27 620 kg za kwotę netto 47 782,60 zł za kwotę brutto 58 294,77 zł- w tym VAT 10 512,17 zł czyniąc sobie z tego stałe źródło dochodu;

- w dniu 30.06.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na usługę- transport komponentu paliwowego A-1 w miesiącu czerwcu za kwotę netto 15 000 zł za kwotę brutto 18 300 zł- w tym VAT 3 300 zł;

- w dniu 02.07.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) benzyna komponent w ilości 29 080 kg za kwotę netto 46818,80 zł za kwotę brutto 57 118,94 zł- w tym VAT 10 300,14 zł;

- w dniu 02.07.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) półproduktu paliwowego w ilości 28 780 kg za kwotę netto 38 853,00 zł za kwotę brutto 47 400,66 zł- w tym VAT 8 547,66 zł;

- w dniu 03.07.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 720 kg za kwotę netto 38 772,00 zł za kwotę brutto 47 301,84 zł- w tym VAT 8 529,84 zł;

- w dniu 04.07.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) benzyna komponent w ilości 24 124 kg za kwotę netto 44 146,92 zł za kwotę brutto 53 859,24 zł- w tym VAT 9 712,32 zł;

- w dniu 04.07.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) olej (...) w ilości 34 270 kg za kwotę netto 54 832,00 zł za kwotę brutto 66 895,04 zł- w tym VAT 12 063,04 zł;

- w dniu 05.07.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) olej maszynowy w ilości 30 500 kg za kwotę netto 47 275,00 zł za kwotę brutto 57 675,50 zł- w tym VAT 10 400,50 zł;

- w nieustalonym dniu 2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) olej maszynowy w ilości 30 488 kg za kwotę netto 47 256,40 zł za kwotę brutto 57 652,81 zł- w tym VAT 10 396,41 zł;

- w dniu 06.07.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 671 kg za kwotę netto 38 705,85 zł za kwotę brutto 47 221,14- w tym VAT 8 515,29 zł;
- w dniu 07.07.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 780 kg za kwotę netto 38 853,00 zł za kwotę brutto 47 400,66 zł- w tym VAT 8 543,66 zł;

- w dniu 10.07.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 620 kg za kwotę netto 38 637,00 zł za kwotę brutto 47 137,14 zł- w tym VAT 8 500,14 zł;

- w dniu 10.07.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) brak opisu w rubryce) olej AN 7 w ilości 31 380 kg za kwotę netto 48 639,00 zł za kwotę brutto 59 339,58 zł- w tym VAT 10 700,58 zł;

- w dniu 12.07.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 27 840 kg za kwotę netto 37 584,00 zł za kwotę brutto 45 852,48 zł- w tym VAT 8 268,48 zł;

- w dniu 12.07.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) benzyna komponent w ilości 26 710 kg za kwotę netto 48 879,30 zł za kwotę brutto 59 632,75 zł- w tym VAT 10 753,45 zł;

- w dniu 16.07.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 610 kg za kwotę netto 38 623,50 zł za kwotę brutto 47 120,67 zł- w tym VAT 8 497,17 zł;

- w dniu 03.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 730 kg za kwotę netto 38 785,50 zł za kwotę brutto 47 318,31 zł- w tym VAT 8 532,81 zł;

- w dniu 04.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 240 kg za kwotę netto 38 124,00 zł za kwotę brutto 46 511,28 zł- w tym VAT 8 387,28 zł;

- w dniu 04.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) brak opisu w rubryce) benzyna do pirolizy w ilości 28 870 kg za kwotę netto 40 995,40 zł za kwotę brutto 50 014,39 zł- w tym VAT 9 018,99 zł;

- w dniu 06.08.2011 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 27 680 kg za kwotę netto 37 368 zł za kwotę brutto 45 588,96 zł- w tym VAT 8 220,96 zł;

- w dniu 07.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) A-0) benzyna komponent w ilości 23 610 kg za kwotę netto 45 331,20 zł za kwotę brutto 55 304,06 zł- w tym VAT 9 972,86 zł;

- w dniu 13.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) brak wpisu) olej AN 7 dest. w ilości 30 960 kg za kwotę netto 38 700,00 zł za kwotę brutto 47 214,00 zł- w tym VAT 8 514,00 zł;

- w dniu 14.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) brak wpisu) benzyna do pirolizy w ilości 29 010 kg za kwotę netto 44 095,20 zł za kwotę brutto 53 796,14 zł- w tym VAT 9 700,94 zł;

- w dniu 16.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 540 kg za kwotę netto 36 925,00 zł za kwotę brutto 45 048,50 zł- w tym VAT 8 123,50 zł;

- w dniu 16.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) benzyna komponent w ilości 25 360 kg za kwotę netto 46 408,80 zł za kwotę brutto 56 618,74 zł- w tym VAT 10 209,94 zł;

- w dniu 17.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 560 kg za kwotę netto 41 412,00 zł za kwotę brutto 50 522,64 zł- w tym VAT 9 110,64 zł;

- w dniu 18.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 490 kg za kwotę netto 41 310,50 zł za kwotę brutto 50398,81 zł- w tym VAT 9 088,31 zł;

- w dniu 18.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 690 kg za kwotę netto 41 600 zł za kwotę brutto 50 752,61 zł- w tym VAT 9 152,11 zł;

- w dniu 20.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) brak wpisu) olej AN 7 dest. w ilości 28 250 kg za kwotę netto 35 312,50 zł za kwotę brutto 43 081,25 zł- w tym VAT 7 768,75 zł;
- w dniu 21.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 360 kg za kwotę netto 41 122,00 zł za kwotę brutto 50 168,84 zł- w tym VAT 9 046,84 zł;

- w dniu 22.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) brak wpisu w rubryce) olej AN 7 dest. w ilości 28 745 kg za kwotę netto 35 931,25 zł za kwotę brutto 43 836,13 zł- w tym VAT 7 904,88 zł;

- w dniu 23.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 760 kg za kwotę netto 41 702,00 zł za kwotę brutto 50 876,44 zł- w tym VAT 9 174,44 zł;

- w dniu 24.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 720 kg za kwotę netto 41 644,00 zł za kwotę brutto 50 805,68 zł- w tym VAT 90161,68 zł;

- w dniu 25.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol, (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 710 kg za kwotę netto 41 629,50 zł za kwotę brutto 50 787,99 zł- w tym VAT 9 158,49 zł;

- w dniu 03.09.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 540 kg za kwotę netto 41 383,00 zł za kwotę brutto 50 487,26 zł- w tym VAT 9 104,26 zł;

- w dniu 04.09.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 640 kg za kwotę netto 41 528,00 zł za kwotę brutto 50 664,16 zł- w tym VAT 9 136,16 zł;

- w dniu 04.09.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) brak wpisu w rubryce) olej AN 7 dest. w ilości 29 520 kg za kwotę netto 36 900,00 zł za kwotę brutto 45 018,00- w tym VAT 8 118,00 zł;

- w dniu 06.09.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) brak wpisu w rubryce) olej AN 7 dest. w ilości 28 840 kg za kwotę netto 36 050,00 zł za kwotę brutto 43 981,00 zł- w tym VAT 7 931,00 zł;

- w dniu 06.09.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 490 kg za kwotę netto 41 310,50 zł za kwotę brutto 50 398,81 zł- w tym VAT 9 088,31 zł;

- w dniu 07.09.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 380 kg za kwotę netto 41 151,00 zł za kwotę brutto 50 204,22 zł- w tym VAT 9 053,22 zł;

- w dniu 08.09.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) brak wpisu w rubryce) benzyna do pirolizy w ilości 28 970 kg za kwotę netto 44 034,40 zł za kwotę brutto 53 721,97 zł- w tym VAT 9 687,57 zł;

- w dniu 10.09.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 610 kg za kwotę netto 41 484,50 zł za kwotę brutto 50 611,09 zł- w tym VAT 9 126,69 zł;

- w dniu 11.09.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) A-1) benzyna komponent w ilości 24 590 kg za kwotę netto 44 999,70 zł za kwotę brutto 54 899,63 zł- w tym VAT 9 899,93 zł;

- w dniu 14.09.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) brak wpisu w rubryce) w ilości 30 680 kg za kwotę netto 38 350,00 zł za kwotę brutto 46 787,00 zł- w tym VAT 8 437,00 zł;

- w dniu 20.09.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 760 kg za kwotę netto 41 702,00 zł za kwotę brutto 50 876,44 zł- w tym VAT 9 174,44 zł;

- w dniu 21.09.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28690 kg za kwotę netto 41 600,540 zł za kwotę brutto 50 752,61 zł- w tym VAT 9 152,11 zł;

- w dniu 21.09.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 140 kg za kwotę netto 42 253,00 zł za kwotę brutto 51 548,66 zł- w tym VAT 9 295,66 zł;

- w dniu 02.10.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) brak opisu w rubryce) olej AN 7 dest. w ilości 29 120 kg za kwotę netto 36 400,00 zł za kwotę brutto 44 408,00 zł- w tym VAT 8 008,00 zł;

- w dniu 03.10.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 710 kg za kwotę netto 41 629,50 zł za kwotę brutto 50 787,99 zł- w tym VAT 9 158,49 zł;

- w dniu 05.10.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 360 kg za kwotę netto 41 122,00 zł za kwotę brutto 50 168,84 zł- w tym VAT 9 046,84 zł;

- w dniu 06.10.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 730 kg za kwotę netto 41 658,50 zł za kwotę brutto 50 823,37 zł- w tym VAT 9 164,87 zł;

- w dniu 08.10.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 990 kg za kwotę netto 42 035,50 zł za kwotę brutto 51 283,31 zł- w tym VAT 9 247,81 zł;

- w dniu 09.10.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 060 kg za kwotę netto 42 137,00 zł za kwotę brutto 51 407,14 zł- w tym VAT 9 270,14 zł;

- w dniu 12.10.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) brak wpisu w rubryce) oleju AN 7 dest. w ilości 30 450 kg za kwotę netto 38 062,50 zł za kwotę brutto 46 436,25 zł- w tym VAT 8 373,75 zł;

- w dniu 12.10.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 010 kg za kwotę netto 42 064,50 zł za kwotę brutto 51 318,69 zł- w tym VAT 9 254,19 zł;

- w dniu 13.10.2001 r. wystawił fakrurę (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 310 kg za kwotę netto 42 499,00 zł za kwotę brutto 51 849,39 zł- w tym VAT 9 349,89 zł;

- w dniu 15.10.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 330 kg za kwotę netto 42 528,50 zł za kwotę brutto 51 884,77 zł- w tym VAT 9 356,27 zł;

- w dniu 16.10.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) brak wpisu w rubryce) olej AN 7 dest. w ilości 30 980 kg za kwotę netto 38 725,00 zł na kwotę brutto 47 244,50 zł- w tym VAT 8 519,50 zł;

- w dniu 19.10.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 470 kg za kwotę netto 42 731,50 zł za kwotę brutto 52 132,43 zł- w tym VAT 9 400,93 zł;

- w dniu 22.10.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 490 kg za kwotę netto 42 760,50 zł za kwotę brutto 52 167,81 zł- w tym VAT 9 407,31 zł;

- w dniu 24.10.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 390 kg za kwotę netto 42 615,50 zł za kwotę brutto 51 990,91 zł- w tym VAT 9 375,41 zł;

- w dniu 03.11.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 890 kg za kwotę netto 43 340,50 zł za kwotę brutto 52 875,41 zł- w tym VAT 9 534,91 zł;

- w dniu 05.11.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 30 080 kg za kwotę netto 43 616,00 zł za kwotę brutto 53 211,52 zł- w tym VAT 9 595,52 zł;

- w dniu 07.11.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 30 020 kg za kwotę 43 529,00 zł netto za kwotę brutto 53 105,38 zł- w tym VAT 9 576,38 zł;

- w dniu 19.11.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 30 010 kg za kwotę netto 43 514,50 zł za kwotę brutto 53 087,69 zł- w tym VAT 9 573,19 zł;

- w dniu 21.11.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 850 kg za kwotę netto 43 282,50 zł za kwotę brutto 52 804,65 zł- w tym VAT 9 522,15 zł;

- w dniu 23.11.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) A-0) benzyna komponent w ilości 25 680 kg za kwotę netto 49 305,60 zł za kwotę brutto 60152,83 zł- w tym VAT 10 847,23 zł;

- w dniu 27.11.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 20 540 kg za kwotę netto 29 783,00 zł za kwotę brutto 36 335,26 zł- w tym VAT 6 552,26 zł;

- w dniu 28.11.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) brak wpisu w rubryce) benzyna komponent AO w ilości 26 270 kg za kwotę netto 50 438,40 zł za kwotę brutto 61 534,85 zł- w tym VAT 11 096,45 zł;

- w dniu 29.11.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) w rubryce brak wpisu) olej AN 7 destylat w ilości 22 640 kg za kwotę netto 23 998,40 zł za kwotę brutto 29 278,05 zł- w tym VAT 5 279,65 zł;

- w dniu 08.12.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 820 kg za kwotę netto 43 239,00 zł za kwotę brutto 52 751,58 zł- w tym VAT 9 512,58 zł;

- w dniu 10.12.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) brak wpisu w rubryce) oleju AN 7 destylat w ilości 19 560 kg za kwotę netto 24 450,00 zł za kwotę brutto 29 829,00 zł- w tym VAT 5 379,00 zł;

- w dniu 11.12.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 460 kg za kwotę netto 42 717,00 zł za kwotę brutto 52 114,74 zł- w tym VAT 9 397,74 zł;

- w dniu 13.12.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 690 kg za kwotę netto 43 050,50 zł za kwotę brutto 52 521,61 zł- w tym VAT 9 471,11 zł;

- w dniu 17.12.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 790 kg za kwotę netto 43 195,50 zł za kwotę brutto 52 698,51 zł- w tym VAT 9 503,01 zł;

- w dniu 14.12.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 30 090 kg za kwotę netto 43 630,50 zł za kwotę brutto 53 229,21 zł- w tym VAT 9 598,71 zł;

- w dniu 20.12.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 860 kg za kwotę netto 43 297,00 zł za kwotę brutto 52 822,34 zł- w tym VAT 9 525,34 zł;

- w dniu 21.12.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) półproduktu paliwowego w ilości 29 640 kg za kwotę netto 42 978,00 zł za kwotę brutto 52 433,16 zł- w tym VAT 9 455,16 zł;

- w dniu 22.12.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 830 kg za kwotę netto 43 253,50 zł za kwotę brutto 52 769,27 zł- w tym VAT 9 515,77 zł;

- w dniu 27.12.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) półproduktu paliwowego w ilości 29 260 kg za kwotę netto 42 427,00 zł za kwotę brutto 51 760,94 zł- w tym VAT 9 333,94 zł;

- w dniu 29.12.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 180 kg za kwotę netto 42 311,00 zł za kwotę brutto 51 619,42 zł- w tym VAT 9 308,42 zł;

- w dniu 04.01.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) półproduktu paliwowego w ilości 30 090 kg za kwotę netto 43 630,50 zł za kwotę brutto 53 229,21 zł- w tym VAT 9 598,71 zł;

- w dniu 07.01.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) półproduktu paliwowego w ilości 30 220 kg za kwotę netto 43 819,00 zł za kwotę brutto 53 459,18 zł- w tym VAT 9 640,18 zł;

- w dniu 11.01.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 30 260 kg za kwotę netto 43 877,00 zł za kwotę brutto 53 529,94 zł- w tym VAT 9 652,94 zł;

- w dniu 14.01.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 30 340 kg za kwotę netto 45 510,00 zł za kwotę brutto 55 522,20 zł- w tym VAT 10 012,20 zł;

- w dniu 16.01.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości w ilości 29 830 kg za kwotę netto 44 745,00 zł za kwotę brutto 54 588,90 zł- w tym VAT 9 843,90 zł;

- w dniu 24.01.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 790 kg za kwotę netto 44 685,00 zł za kwotę brutto 54 515,70 zł- w tym VAT 9 830,70 zł;

- w dniu 25.01.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedażą (symbol (...) półproduktu paliwowego w ilości 29 990 kg za kwotę netto 44 985,00 zł za kwotę brutto 54 881,70 zł- w tym VAT 9 896,70 zł;

- w dniu 28.01.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) półproduktu paliwowego w ilości 29 820 kg za kwotę netto 44 730,00 zł za kwotę brutto 54 570,60 zł- w tym VAT 9 840,60 zł;

- w dniu 30.01.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) półproduktu paliwowego w ilości 29 910 kg za kwotę netto 44 865,00 zł za kwotę brutto 54 735,30 zł- w tym VAT 9 870,30 zł;

- w dniu 04.02.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 320 kg za kwotę netto 41 048,00 zł za kwotę brutto 50 078,56 zł- w tym VAT 9 030,56 zł;

- w dniu 07.02.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 370 kg za kwotę netto 41 118,00 zł za kwotę brutto 50 163,96 zł- w tym VAT 9 045,96 zł;

- w dniu 15.02.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) półproduktu paliwowego w ilości 29 130 kg za kwotę netto 40 782,00 zł za kwotę brutto 49 754,04 zł- w tym VAT 8 972,04 zł;

- w dniu 16.02.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 470 kg za kwotę netto 41 258,00 zł za kwotę brutto 50 334,76 zł- w tym VAT 9 076,76 zł;

- w dniu 18.02.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 990 kg za kwotę netto 40 586,00 zł za kwotę brutto 49 514,92 zł- w tym VAT 8 928,92 zł;

- w dniu 20.02.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 350 kg za kwotę netto 41 090,00 zł za kwotę brutto 50 129,80 zł- w tym VAT 9 039,80 zł;

- w dniu 21.02.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 230 kg za kwotę netto 40 922,00 zł za kwotę brutto 49 924,84 zł- w tym VAT 9 002,84 zł;

- w dniu 23.02.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) półproduktu paliwowego w ilości 29 410 kg za kwotę netto 41 174,00 zł za kwotę brutto 50 232,28 zł- w tym VAT 9 058,28 zł;

- w dniu 25.02.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 30 160 kg za kwotę netto 42 224,00 zł za kwotę brutto 51 513,28 zł- w tym VAT 9 289,28 zł;

- w dniu 28.02.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) półproduktu paliwowego w ilości 30 090 kg za kwotę netto 42 126,00 zł za kwotę brutto 51 393,72 zł- w tym VAT 9 267,72 zł;

- w dniu 06.03.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 16 130 kg za kwotę netto 22 582 zł za kwotę brutto 27 550,04 zł- w tym VAT 4 968,04 zł;
Dla podmiotu gospodarczego (...) spółka z o.o.

- w dniu 25.05.2001 r. wystawił fakturę nr (...) na zakup oleju SEA w ilości 80,5 t za kwotę netto 128 800 zł, brutto 157 136 zł, VAT 28 336 zł;

- w dniu 28.04.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) brak wpisu) olej SAE- 10 w ilości 150 ton na kwotę netto 219 000 zł, brutto 267 180 zł, VAT 48 180 zł;

- w dniu 15.05.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) bark wpisu) olej SAE-10 w ilości 95 ton na kwotę netto 152 000 zł, brutto 185 440 zł, VAT 33 440 zł;

- w dniu 26.03.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) brak wpisu) olej SAE- 10 w ilości 76 403 kg za kwotę netto 106 964 zł, brutto 130 496,08 zł, VAT 23 532,08 zł;

tj. o czyn z art. 271 §1 i 3 kk w zw. z art. 273 kk w zw. z art. 286 §1 kk w zw. z art. 294 §1 kk w zw. z art. 11 §2 kk i w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 §1 kk

w okresie od 7 marca 2001 roku do 04 lutego 2002 roku w R. woj. (...) działając w ramach opisanej w pkt I grupy przestępczej będąc właścicielem rachunku bankowego o nr (...) założonego w Banku (...) w R. dla firmy (...) z siedzibą w K., działając w realizacji z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu w ramach czynu ciągłego, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wypełniał osobiście bankowe dowody wpłat w imieniu własnym i poniżej wskazanych spółek w rzeczywistości nie prowadzących działalności gospodarczej, a następnie używając je jako autentyczne dokonywał wpłat na w/w konto bankowe środków pieniężnych w łącznej kwocie co najmniej 352 647,00 zł;

w tym za dowodami wpłat, wystawionymi w imieniu firmy (...):

1) w dniu 07.03.2001 r. kwotę 23 647 zł,
2) w dniu 19.07.2001 r. kwotę 30 000 zł,
3) w dniu 21.08.2001 r. kwotę 30 000 zł,
4) w dniu 28.08.2001 r. kwotę 30 000 zł,
5) w dniu 06.09.2001 r. kwotę 30 000 zł,
6) w dniu 17.09.2001 r. kwotę 30 000 zł,
7) w dniu 12.11.2001 r. kwotę 30 000 zł,
8) w dniu 19.11.2001 r. kwotę 30 000 zł,
9) w dniu 19.11.2001 r. kwotę 30 000 zł,
10) w dniu 10.12.2001 r. kwotę 27 000 zł,
11) w dniu 24.12.2001 r. kwotę 35 000 zł.

jak również polecał A. Ż., J. K. (1) i K. B. (1) ich wypełnianie oraz dokonywanie wpłat na ww. konto bankowe firmy (...) środków pieniężnych w łącznej kwocie 1.839.500,00 zł i tak:

1. A. Ż.

- w okresie od 25.05.2001 roku do 04.12.2001 roku w imieniu własnym poniżej wyszczególnione kwoty, a to:

1) w dniu 25.05.2001 r. na kwotę 32 500 zł,
2) w dniu 17.08.2001 r. na kwotę 30 000 zł,
3) w dniu 03.09.2001 r. na kwotę 30 000 zł,
4) w dniu 04.09.2001 r. na kwotę 30 000 zł,
5) w dniu 04.10.2001 r. na kwotę 30 000 zł,
6) w dniu 04.12.2001 r. na kwotę 32 000 zł.

- w okresie od 11.07.2001 roku do 06.08.2001 roku w imieniu firmy (...) poniżej wyszczególnione kwoty, a to:

7) W dniu 11.07.2001 r. kwoty 30 000 zł,

8) W dniu 06.08.2001 r. kwoty 30 000 zł.

2. K. B. (1)

- w okresie od 06.06.2001 r. do 04.02.2002 roku w imieniu firmy (...) poniżej wyszczególnione kwoty, a to:

1) w dniu 06.06.2001 r. kwotę 30 000 zł,

2) w dniu 22.06.2001 r. kwotę 30 000 zł,

3) w dniu 27.06.2001 r. kwotę 30 000 zł,

4) w dniu 11.07.2001 r. kwotę 30 000 zł,

5) w dniu 19.07.2001 r. kwotę 30 000 zł,

6) w dniu 25.07.2001 r. kwotę 30 000 zł,

7) w dniu 09.08.2001 r. kwotę 30 000 zł,

8) w dniu 10.08.2001 r. kwotę 30 000 zł,

9) w dniu 19.07.2001 r. kwotę 30 000 zł,

10) w dniu 29.08.2001 r. kwotę 30 000 zł,

11) w dniu 31.08.2001 r. kwotę 30 000 zł,

12) w dniu 14.09.2001 r. kwotę 30 000 zł,

13) w dniu 18.09.2001 r. kwotę 30 000 zł,

14) w dniu 19.09.2001 r. kwotę 30 000 zł,

15) w dniu 20.09.2001 r. kwotę 30 000 zł,

16) w dniu 26.09.2001 r. kwotę 30 000 zł,

17) w dniu 27.09.2001 r. kwotę 30 000 zł,

18) w dniu 01.10.2001 r. kwotę 20 000 zł,

19) w dniu 25.10.2001 r. kwotę 30 000 zł,

20) w dniu 31.10.2001 r. kwotę 30 000 zł,

21) w dniu 08.11.2001 r. kwotę 30 000 zł,

22) w dniu 20.11.2001 r. kwotę 30 000 zł,

23) w dniu 29.11.2001 r. kwotę 30 000 zł,

24) w dniu 30.11.2001 r. kwotę 23 000 zł,

25) w dniu 11.12.2001 r. kwotę 30 000 zł,

26) w dniu 17.12.2001 r. kwotę 35 000 zł,

27) w dniu 29.12.2001 r. kwotę 35 000 zł,

28) w dniu 12.01.2002 r. kwotę 35 000 zł,

29) w dniu 14.01.2002 r. kwotę 30 000 zł,

30) w dniu 16.01.2002 r. kwotę 35 000 zł,

31) w dniu 24.01.2002 r. kwotę 35 000 zł,

32) w dniu 29.01.2002 r. kwotę 35 000 zł,

33) w dniu 30.01.2002 r. kwotę 35 000 zł,

34) w dniu 04.02.2002 r. kwotę 35 000 zł.

- w okresie od 27.03.2001 r. do 15.06.2001 r. w imieniu firmy (...) poniżej wyszczególnione kwoty, a to:

1) w dniu 27.03.2001 r. kwotę 35 000 zł,

2) w dniu 31.03.2001 r. kwotę 30 000 zł,

3) w dniu 05.04.2001 r. kwotę 35 000 zł,

4) w dniu 09.04.2001 r. kwotę 35 000 zł,

5) w dniu 25.04.2001 r. kwotę 35 000 zł,

6) w dniu 11.06.2001 r. kwotę 34 000 zł,

7) w dniu 15.06.2001 r. kwotę 33 000 zł.

- a nadto w dniu 16.03.2001 r. w imieniu własnym jednej wpłaty gotówkowej w kwocie 35 000 zł

3. J. K. (1):

- w dniach 9 i 10 sierpnia 2001 r. w imieniu firmy (...) sp. z o.o. we W. dwóch wpłat gotówkowych w kwotach po 30 000 zł;
- w okresie od 30 lipca 2001 r. do 31 stycznia 2002 r. w imieniu własnym poniżej wyszczególnione kwoty, a to:

1) w dniu 30.07.2001 r. kwotę 30 000 zł,

2) w dniu 18.08.2001 r. kwotę 30 000 zł,

3) w dniu 08.09.2001 r. kwotę 30 000 zł,

4) w dniu 13.10.2001 r. kwotę 30 000 zł,

5) w dniu 29.10.2001 r. kwotę 30 000 zł,

6) w dniu 10.11.2001 r. kwotę 30 000 zł,

7) w dniu 21.12.2001 r. kwotę 35 000 zł,

8) w dniu 31.01.2002 r. kwotę 5 000 zł.

a pochodzących z fikcyjnych transakcji handlowych w okolicznościach wzbudzających uzasadnione podejrzenie pochodzenia tych środków z popełnienia przestępstw opisanych w pkt II w łącznej kwocie 2 192 147,00 zł poprzez dużą liczbę transferów w krótkich odstępach czasu, w oparciu o fikcyjne dokumenty w postaci faktur VAT oraz dowodów wpłat pochodzących od faktycznie nie prowadzących działalności gospodarczej podmiotów oraz w kwotach podprogowych czym udaremnił lub w znacznym stopniu utrudnił stwierdzenia ich przestępnego pochodzenia osiągając z tego tytułu znaczną korzyść majątkową.

tj. o czyn z art. 18 §1 kk w zw. z art. 299 §1, 5 i 6 kk w zw. z art. 12 kk i w zw. z art. 65 §1 kk

K. B. (1) s. J. i I. zd. B., ur. (...) w S.,

oskarżonego o to, że:

w okresie od 27 marca 2001 roku do 30 stycznia 2002 roku w R. woj. (...) działając w ramach opisanej w pkt I zorganizowanej grupy przestępczej, w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru będąc pracownikiem firmy (...) własności T. B. (1) na jego polecenie i pod jego kierownictwem, nie posiadając jakiegokolwiek tytułu prawnego wypełniał celem użycia za autentyczne dokumenty w postaci bankowych dowodów wpłaty na konto prowadzone w Banku (...) w R. firmy (...) o numerze (...) w imieniu firmy (...) sp. z o.o. z siedzibą we (...) sp. z o.o. z siedzibą w T. jako należności za dokonywane transakcje handlowe, które w rzeczywistości nie miały miejsca, a następnie w oparciu o wskazanej poniżej wypełnione przez siebie bankowe dowody wpłacił na konto firmy (...):
- w okresie od 06.06.2001 r do 04.02.2002 r. w imieniu firmy (...) poniżej wyszczególnione kwoty, a to:

35) w dniu 06.06.2001 r. kwotę 30 000 zł,

36) w dniu 22.06.2001 r. kwotę 30 000 zł,

37) w dniu 27.06.2001 r. kwotę 30 000 zł,

38) w dniu 11.07.2001 r. kwotę 30 000 zł,

39) w dniu 19.07.2001 r. kwotę 30 000 zł,

40) w dniu 25.07.2001 r. kwotę 30 000 zł,

41) w dniu 09.08.2001 r. kwotę 30 000 zł,

42) w dniu 10.08.2001 r. kwotę 30 000 zł,

43) w dniu 25.08.2001 r. kwotę 30 000 zł,

44) w dniu 29.08.2001 r. kwotę 30 000 zł,

45) w dniu 31.08.2001 r. kwotę 30 000 zł,

46) w dniu 14.09.2001 r. kwotę 30 000 zł,

47) w dniu 18.09.2001 r. kwotę 30 000 zł,

48) w dniu 19.09.2001 r. kwotę 30 000 zł,

49) w dniu 20.09.2001 r. kwotę 30 000 zł,

50) w dniu 26.09.2001 r. kwotę 30 000 zł,

51) w dniu 27.09.2001 r. kwotę 30 000 zł,

52) w dniu 01.10.2001 r. kwotę 20 000 zł,

53) w dniu 25.10.2001 r. kwotę 30 000 zł,

54) w dniu 31.10.2001 r. kwotę 30 000 zł,

55) w dniu 08.11.2001 r. kwotę 30 000 zł,

56) w dniu 20.11.2001 r. kwotę 30 000 zł,

57) w dniu 29.11.2001 r. kwotę 30 000 zł,

58) w dniu 30.11.2001 r. kwotę 23 000 zł,

59) w dniu 11.12.2001 r. kwotę 30 000 zł,

60) w dniu 17.12.2001 r. kwotę 35 000 zł,

61) w dniu 29.12.2001 r. kwotę 35 000 zł,

62) w dniu 12.01.2002 r. kwotę 35 000 zł,

63) w dniu 14.01.2002 r. kwotę 30 000 zł,

64) w dniu 16.01.2002 r. kwotę 35 000 zł,

65) w dniu 24.01.2002 r. kwotę 35 000 zł,

66) w dniu 29.01.2002 r. kwotę 35 000 zł,

67) w dniu 30.01.2002 r. kwotę 35 000 zł,

68) w dniu 04.02.2002 r. kwotę 35 000 zł.

- w okresie od 27.03.2001 r. do 15.06.2001 r. w imieniu firmy (...) poniżej wyszczególnione kwoty, a to:

69) w dniu 27.03.2001 r. kwotę 35 000 zł,

70) w dniu 31.03.2001 r. kwotę 30 000 zł,

71) w dniu 05.04.2001 r. kwotę 35 000 zł,

72) w dniu 09.04.2001 r. kwotę 35 000 zł,

73) w dniu 25.04.2001 r. kwotę 35 000 zł,

74) w dniu 11.06.2001 r. kwotę 34 000 zł,

75) w dniu 15.06.2001 r. kwotę 33 000 zł.

Podczas, gdy nie był on przedstawicielem tych firm jak też nie był upoważniony do działania w imieniu tych spółek, a nadto dokonał w imieniu własnym jednej wpłaty gotówkowej na konto firmy (...) w tym:
- w dniu 16.03.2001 r. w kwocie 35 000 zł

Przez co swoim zachowaniem ułatwił i umożliwił T. B. (1) wprowadzenie w/w środków pieniężnych pochodzących z popełnienia przestępstw opisanych w pkt I w łącznej kwocie 1.315.000,00 zł do nielegalnego obrotu pieniężnego i osiągnięcia znacznej korzyści majątkowej w okolicznościach mogących udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie ich przestępczego pochodzenia, ich wykrycia, zajęcia lub orzeczenia przepadku.

tj. o czyn z art. 270 §1 kk i art. 18 §3 kk w zw. z art. 299 §1 i 6 kk w zw. z art. 11 §2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 §1kk.

A. Ż. s. S. i W. zd. P., ur. (...) w G.

oskarżonego o to, że:

w okresie od 25 maja 2001 r. do 04 grudnia 2001 r. w R. woj. (...) działając w ramach opisanej w pkt I zorganizowanej grupy przestępczej, w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru będąc pracownikiem firmy (...) własności T. B. (1) na jego polecenie i pod jego kierownictwem, nie posiadając jakiegokolwiek tytułu prawnego wypełniał celem użycia za autentyczne dokumenty w postaci bankowych dowodów wpłaty na konto prowadzone Banku (...) w R. firmy (...) o numerze (...) jako należności za dokonane transakcje handlowe, które w rzeczywistości nie miały miejsca i tak:

w okresie od 25.05.2001 r. do 04.12.2001 r. poniżej wyszczególnionych kwot, a to:

- w dniu 25.05.2001 r. na kwotę 32 500 zł,

- w dniu 17.08.2001 r. na kwotę 30 000 zł,

- w dniu 03.09.2001 r. na kwotę 30 000 zł,

- w dniu 04.09.2001 r. na kwotę 30 000 zł,

- w dniu 04.10.2001 r. na kwotę 30 000 zł,

- w dniu 04.12.2001 r.

w okresie od 11.07.2001 roku do 06.08.2001 roku w imieniu firmy (...) poniżej wyszczególnionych kwot, a to:

- w dniu 11.07.2001 r. kwoty 30 000 zł,

- w dniu 06.08.2001 r. kwoty 30 000 zł.

przez co swoim zachowaniem ułatwił i umożliwił T. B. (1) wprowadzenie w/w środków pieniężnych pochodzących z popełnienia przestępstw opisanych w pkt I w łącznej kwocie 244 500,00 zł do nielegalnego obrotu pieniężnego i osiągnięcia znacznej korzyści majątkowej w okolicznościach mogących udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie ich przestępczego pochodzenia, ich wykrycia, zajęcia lub orzeczenia przepadku.

tj. o czyn z art. 270 §1 kk i art. 18 §3 kk w zw. z art. 299 §1 i 5 kk w zw. z art. 11 §2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 §1 kk

- orzeka-

I. w zakresie czynu zarzuconego oskarżonemu T. B. (1) w pkt I aktu oskarżenia ustala, że w okresie od co najmniej marca 2001 roku do 19 września 2002 roku w K. i innych miejscowościach woj. (...), (...), (...) i (...) wspólnie z innymi ustalonymi osobami brał on udział w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw polegających m.in. na wystawianiu dokumentów poświadczających nieprawdę co do prowadzonych transakcji sprzedaży towarów w istocie nie mających miejsca, a także na przyjmowaniu środków płatniczych pochodzących z korzyści związanych z popełnieniem czynów zabronionych w obrocie produktami ropopochodnymi i podejmowaniu czynności mogących udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia, co wyczerpuje dyspozycję art. 258 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia 1.05.2004 r. w zw. z art. 4 § 1 kk i na podstawie art. 17 § 1 pkt 6 kpk w zw. z art. 101 § 1 pkt 4 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia 3.08.2005 r. w zw. z art. 102 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia 3.08.2005 r. w zw. z art. 4 §1 kk postępowanie umarza z uwagi na przedawnienie karalności czynu;

II. oskarżonego T. B. (1) w ramach czynu zarzuconego mu w pkt II aktu oskarżenia uznaje za winnego tego, że w okresie od 26 marca 2001 roku do 6 marca 2002 roku w K., jako właściciel stacji paliw (...) z siedzibą w K., działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu, jako osoba uprawniona do wystawiania faktur VAT, wystawiał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej niżej opisane, a poświadczające nieprawdę faktury VAT w zakresie okoliczności mających znaczenie prawne co do faktu istnienia transakcji sprzedaży nabytych komponentów paliw firmom: (...) sp. z o.o. z W. oraz (...) spółka z o.o. z siedzibą w T., podczas gdy transakcje te w rzeczywistości nie miały miejsca: i tak dla podmiotu gospodarczego (...) spółka z o.o.:

- w dniu 30.06.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) benzyna komponent w ilości 27 620 kg za kwotę netto 47 782,60 zł za kwotę brutto 58 294,77 zł- w tym VAT 10 512,17 zł;

- w dniu 02.07.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 780 kg za kwotę netto 38 853,00 zł za kwotę brutto 47 400,66 zł- w tym VAT 8 547,66 zł;

- w dniu 04.07.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) olej SAE 10 w ilości 34 270 kg za kwotę netto 54 832,00 zł za kwotę brutto 66 895,04 zł- w tym VAT 12 063,04 zł;

- w dniu 06.07.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) półproduktu paliwowego w ilości 28 671 kg za kwotę netto 38 705,85 zł za kwotę brutto 47 221,14 zł- w tym VAT 8 515,29 zł;
- w dniu 07.07.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) półproduktu paliwowego w ilości 28 780 kg za kwotę netto 38 853,00 zł za kwotę brutto 47 400,66 zł- w tym VAT 8 543,66 zł;

- w dniu 12.07.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) A-1) benzyna komponent w ilości 26 710 kg za kwotę netto 48 879,30 zł za kwotę brutto 59 632,75 zł- w tym VAT 10 753,45 zł;

- w dniu 06.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) półproduktu paliwowego w ilości 27 680 kg za kwotę netto 37 368 zł za kwotę brutto 45 588,96 zł- w tym VAT 8 220,96 zł;

- w dniu 16.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 540 kg za kwotę netto 36 925,00 zł za kwotę brutto 45 048,50 zł- w tym VAT 8 123,50 zł;

- w dniu 17.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 560 kg za kwotę netto 41 412,00 zł za kwotę brutto 50 522,64 zł- w tym VAT 9 110,64 zł;

- w dniu 18.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 490 kg za kwotę netto 41 310,50 zł za kwotę brutto 50398,81 zł- w tym VAT 9 088,31 zł;

- w dniu 18.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) półproduktu paliwowego w ilości 28 690 kg za kwotę netto 41 600 zł za kwotę brutto 50 752,61 zł- w tym VAT 9 152,11 zł;

- w dniu 20.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) brak wpisu) olej (...)dest. w ilości 28 250 kg za kwotę netto 35 312,50 zł za kwotę brutto 43 081,25 zł- w tym VAT 7 768,75 zł;
- w dniu 21.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 360 kg za kwotę netto 41 122,00 zł za kwotę brutto 50 168,84 zł- w tym VAT 9 046,84 zł;

- w dniu 23.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 760 kg za kwotę netto 41 702,00 zł za kwotę brutto 50 876,44 zł- w tym VAT 9 174,44 zł;

- w dniu 24.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 720 kg za kwotę netto 41 644,00 zł za kwotę brutto 50 805,68 zł- w tym VAT 9 161,68 zł;

- w dniu 25.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol, (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 710 kg za kwotę netto 41 629,50 zł za kwotę brutto 50 787,99 zł- w tym VAT 9 158,49 zł;

- w dniu 03.09.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 540 kg za kwotę netto 41 383,00 zł za kwotę brutto 50 487,26 zł- w tym VAT 9 104,26 zł;

- w dniu 04.09.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 640 kg za kwotę netto 41 528,00 zł za kwotę brutto 50 664,16 zł- w tym VAT 9 136,16 zł;

- w dniu 06.09.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 490 kg za kwotę netto 41 310,50 zł za kwotę brutto 50 398,81 zł- w tym VAT 9 088,31 zł;

- w dniu 07.09.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 380 kg za kwotę netto 41 151,00 zł za kwotę brutto 50 204,22 zł- w tym VAT 9 053,22 zł;

- w dniu 10.09.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 610 kg za kwotę netto 41 484,50 zł za kwotę brutto 50 611,09 zł- w tym VAT 9 126,69 zł;

- w dniu 20.09.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 760 kg za kwotę netto 41 702,00 zł za kwotę brutto 50 876,44 zł- w tym VAT 9 174,44 zł;

- w dniu 21.09.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28690 kg za kwotę netto 41 600,540 zł za kwotę brutto 50 752,61 zł- w tym VAT 9 152,11 zł;

- w dniu 21.09.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 140 kg za kwotę netto 42 253,00 zł za kwotę brutto 51 548,66 zł- w tym VAT 9 295,66 zł;

- w dniu 03.10.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 710 kg za kwotę netto 41 629,50 zł za kwotę brutto 50 787,99 zł- w tym VAT 9 158,49 zł;

- w dniu 05.10.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 360 kg za kwotę netto 41 122,00 zł za kwotę brutto 50 168,84 zł- w tym VAT 9 046,84 zł;

- w dniu 08.10.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 990 kg za kwotę netto 42 035,50 zł za kwotę brutto 51 283,31 zł- w tym VAT 9 247,81 zł;

- w dniu 09.10.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 060 kg za kwotę netto 42 137,00 zł za kwotę brutto 51 407,14 zł- w tym VAT 9 270,14 zł;

- w dniu 12.10.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 010 kg za kwotę netto 42 064,50 zł za kwotę brutto 51 318,69 zł- w tym VAT 9 254,19 zł;

- w dniu 13.10.2001 r. wystawił fakrurę VAT nr 179/01 na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 310 kg za kwotę netto 42 499,00 zł za kwotę brutto 51 849,39 zł- w tym VAT 9 349,89 zł;

- w dniu 15.10.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 330 kg za kwotę netto 42 528,50 zł za kwotę brutto 51 884,77 zł- w tym VAT 9 356,27 zł;

- w dniu 19.10.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 470 kg za kwotę netto 42 731,50 zł za kwotę brutto 52 132,43 zł- w tym VAT 9 400,93 zł;

- w dniu 22.10.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 490 kg za kwotę netto 42 760,50 zł za kwotę brutto 52 167,81 zł- w tym VAT 9 407,31 zł;

- w dniu 24.10.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 390 kg za kwotę netto 42 615,50 zł za kwotę brutto 51 990,91 zł- w tym VAT 9 375,41 zł;

- w dniu 03.11.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 890 kg za kwotę netto 43 340,50 zł za kwotę brutto 52 875,41 zł- w tym VAT 9 534,91 zł;

- w dniu 05.11.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 30 080 kg za kwotę netto 43 616,00 zł za kwotę brutto 53 211,52 zł- w tym VAT 9 595,52 zł;

- w dniu 07.11.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 30 020 kg za kwotę 43 529,00 zł netto za kwotę brutto 53 105,38 zł- w tym VAT 9 576,38 zł;

- w dniu 21.11.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 850 kg za kwotę netto 43 282,50 zł za kwotę brutto 52 804,65 zł- w tym VAT 9 522,15 zł;

- w dniu 27.11.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 20 540 kg za kwotę netto 29 783,00 zł za kwotę brutto 36 335,26 zł- w tym VAT 6 552,26 zł;

- w dniu 08.12.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 820 kg za kwotę netto 43 239,00 zł za kwotę brutto 52 751,58 zł- w tym VAT 9 512,58 zł;

- w dniu 11.12.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 460 kg za kwotę netto 42 717,00 zł za kwotę brutto 52 114,74 zł- w tym VAT 9 397,74 zł;

- w dniu 13.12.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 690 kg za kwotę netto 43 050,50 zł za kwotę brutto 52 521,61 zł- w tym VAT 9 471,11 zł;

- w dniu 17.12.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 790 kg za kwotę netto 43 195,50 zł za kwotę brutto 52 698,51 zł- w tym VAT 9 503,01 zł;

- w dniu 14.12.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 30 090 kg za kwotę netto 43 630,50 zł za kwotę brutto 53 229,21 zł- w tym VAT 9 598,71 zł;

- w dniu 20.12.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 860 kg za kwotę netto 43 297,00 zł za kwotę brutto 52 822,34 zł- w tym VAT 9 525,34 zł;

- w dniu 21.12.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 640 kg za kwotę netto 42 978,00 zł za kwotę brutto 52 433,16 zł- w tym VAT 9 455,16 zł;

- w dniu 22.12.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 830 kg za kwotę netto 43 253,50 zł za kwotę brutto 52 769,27 zł- w tym VAT 9 515,77 zł;

- w dniu 27.12.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 260 kg za kwotę netto 42 427,00 zł za kwotę brutto 51 760,94 zł- w tym VAT 9 333,94 zł;

- w dniu 29.12.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 180 kg za kwotę netto 42 311,00 zł za kwotę brutto 51 619,42 zł- w tym VAT 9 308,42 zł;

- w dniu 04.01.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 30 090 kg za kwotę netto 43 630,50 zł za kwotę brutto 53 229,21 zł- w tym VAT 9 598,71 zł;

- w dniu 07.01.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 30 220 kg za kwotę netto 43 819,00 zł za kwotę brutto 53 459,18 zł- w tym VAT 9 640,18 zł;

- w dniu 11.01.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 30 260 kg za kwotę netto 43 877,00 zł za kwotę brutto 53 529,94 zł- w tym VAT 9 652,94 zł;

- w dniu 14.01.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 30 340 kg za kwotę netto 45 510,00 zł za kwotę brutto 55 522,20 zł- w tym VAT 10 012,20 zł;

- w dniu 16.01.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości w ilości 29 830 kg za kwotę netto 44 745,00 zł za kwotę brutto 54 588,90 zł- w tym VAT 9 843,90 zł;

- w dniu 24.01.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 790 kg za kwotę netto 44 685,00 zł za kwotę brutto 54 515,70 zł- w tym VAT 9 830,70 zł;

- w dniu 25.01.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 990 kg za kwotę netto 44 985,00 zł za kwotę brutto 54 881,70 zł- w tym VAT 9 896,70 zł;

- w dniu 28.01.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 820 kg za kwotę netto 44 730,00 zł za kwotę brutto 54 570,60 zł- w tym VAT 9 840,60 zł;

- w dniu 30.01.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 910 kg za kwotę netto 44 865,00 zł za kwotę brutto 54 735,30 zł- w tym VAT 9 870,30 zł;

- w dniu 04.02.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 320 kg za kwotę netto 41 048,00 zł za kwotę brutto 50 078,56 zł- w tym VAT 9 030,56 zł;

- w dniu 07.02.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 370 kg za kwotę netto 41 118,00 zł za kwotę brutto 50 163,96 zł- w tym VAT 9 045,96 zł;

- w dniu 15.02.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 130 kg za kwotę netto 40 782,00 zł za kwotę brutto 49 754,04 zł- w tym VAT 8 972,04 zł;

- w dniu 16.02.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 470 kg za kwotę netto 41 258,00 zł za kwotę brutto 50 334,76 zł- w tym VAT 9 076,76 zł;

- w dniu 18.02.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 990 kg za kwotę netto 40 586,00 zł za kwotę brutto 49 514,92 zł- w tym VAT 8 928,92 zł;

- w dniu 20.02.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 350 kg za kwotę netto 41 090,00 zł za kwotę brutto 50 129,80 zł- w tym VAT 9 039,80 zł;

- w dniu 21.02.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 230 kg za kwotę netto 40 922,00 zł za kwotę brutto 49 924,84 zł- w tym VAT 9 002,84 zł;

- w dniu 23.02.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 410 kg za kwotę netto 41 174,00 zł za kwotę brutto 50 232,28 zł- w tym VAT 9 058,28 zł;

- w dniu 25.02.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 30 160 kg za kwotę netto 42 224,00 zł za kwotę brutto 51 513,28 zł- w tym VAT 9 289,28 zł;

- w dniu 28.02.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 30 090 kg za kwotę netto 42 126,00 zł za kwotę brutto 51 393,72 zł- w tym VAT 9 267,72 zł;

- w dniu 06.03.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 16 130 kg za kwotę netto 22 582 zł za kwotę brutto 27 550,04 zł- w tym VAT 4 968,04 zł;
Dla podmiotu gospodarczego (...) spółka z o.o.

- w dniu 25.05.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na zakup oleju SEA w ilości 80,5 t za kwotę netto 128 800 zł, brutto 157 136 zł, VAT 28 336 zł;

- w dniu 28.04.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) brak wpisu) olej SAE- 10 w ilości 150 ton na kwotę netto 219 000 zł, brutto 267 180 zł, VAT 48 180 zł;

- w dniu 15.05.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) bark wpisu) olej SAE-10 w ilości 95 ton na kwotę netto 152 000 zł, brutto 185 440 zł, VAT 33 440 zł;

- w dniu 26.03.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) brak wpisu) olej SAE- 10 w ilości 76 403 kg za kwotę netto 106 964 zł, brutto 130 496,08 zł, VAT 23 532,08 zł;

- w dniu 26.03.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż oleju SAE- 10 w ilości 126 286 kg na kwotę netto 176 800 zł, brutto 215 696 zł, VAT 38 896 zł, czyniąc sobie z tego stałe źródło dochodu, tj. popełnienia czynu wyczerpującego dyspozycję art. 271 § 3 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z w zw. z art. 65 § 1 kk i za ten czyn skazuje go na podstawie art. 271 § 3 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 § 1 kk i wymierza mu z mocy art. 271 § 3 kk karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności; na podstawie art. 33 § 2 kk wymierza oskarżonemu grzywnę w wysokości 200 (dwustu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej w kwocie 200 (dwieście) złotych;

III. oskarżonego T. B. (1) w ramach czynu zarzuconego mu w pkt III aktu oskarżenia uznaje za winnego tego, że w okresie od 7 marca 2001 roku do 04 lutego 2002 roku w R. woj. (...) działając w porozumieniu z innymi osobami, będąc właścicielem rachunku bankowego o nr (...) założonego w Banku (...) w R. dla firmy (...) z siedzibą w K., działając w realizacji z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu w ramach czynu ciągłego, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wypełniał osobiście bankowe dowody wpłat w imieniu własnym i poniżej wskazanych spółek w rzeczywistości nie prowadzących działalności gospodarczej, a następnie dokonywał wpłat na w/w konto bankowe środków pieniężnych w łącznej kwocie co najmniej 352 647,00 zł, jako pochodzących z rzekomych transakcji sprzedaży komponentów paliwowych niżej wskazanym spółkom, w tym za dowodami wpłat, wystawionymi w imieniu firmy (...):

jak również polecał A. Ż., K. B. (1) i nieustalonej osobie ich wypełnianie oraz dokonywanie wpłat na ww. konto bankowe firmy (...) środków pieniężnych w łącznej kwocie 1.839.500,00 zł i tak:

A. Ż. - w okresie od 25.05.2001 roku do 04.12.2001 roku w imieniu własnym poniżej wyszczególnione kwoty, a to:

- w okresie od 11.07.2001 roku do 06.08.2001 roku w imieniu firmy (...) poniżej wyszczególnione kwoty, a to:

7) W dniu 11.07.2001 r. kwoty 30 000 zł,

8) W dniu 06.08.2001 r. kwoty 30 000 zł.

K. B. (1) - w okresie od 06.06.2001 r. do 04.02.2002 roku w imieniu firmy (...) poniżej wyszczególnione kwoty, a to:

1) w dniu 06.06.2001 r. kwotę 30 000 zł,

2) w dniu 22.06.2001 r. kwotę 30 000 zł,

3) w dniu 27.06.2001 r. kwotę 30 000 zł,

4) w dniu 11.07.2001 r. kwotę 30 000 zł,

5) w dniu 19.07.2001 r. kwotę 30 000 zł,

6) w dniu 25.07.2001 r. kwotę 30 000 zł,

7) w dniu 09.08.2001 r. kwotę 30 000 zł,

8) w dniu 10.08.2001 r. kwotę 30 000 zł,

9) w dniu 25.08.2001 r. kwotę 30 000 zł,

10) w dniu 29.08.2001 r. kwotę 30 000 zł,

11) w dniu 31.08.2001 r. kwotę 30 000 zł,

12) w dniu 14.09.2001 r. kwotę 30 000 zł,

13) w dniu 18.09.2001 r. kwotę 30 000 zł,

14) w dniu 19.09.2001 r. kwotę 30 000 zł,

15) w dniu 20.09.2001 r. kwotę 30 000 zł,

16) w dniu 26.09.2001 r. kwotę 30 000 zł,

17) w dniu 27.09.2001 r. kwotę 30 000 zł,

18) w dniu 01.10.2001 r. kwotę 20 000 zł,

19) w dniu 25.10.2001 r. kwotę 30 000 zł,

20) w dniu 31.10.2001 r. kwotę 30 000 zł,

21) w dniu 08.11.2001 r. kwotę 30 000 zł,

22) w dniu 20.11.2001 r. kwotę 30 000 zł,

23) w dniu 29.11.2001 r. kwotę 30 000 zł,

24) w dniu 30.11.2001 r. kwotę 23 000 zł,

25) w dniu 11.12.2001 r. kwotę 30 000 zł,

26) w dniu 17.12.2001 r. kwotę 35 000 zł,

27) w dniu 29.12.2001 r. kwotę 35 000 zł,

28) w dniu 12.01.2002 r. kwotę 35 000 zł,

29) w dniu 14.01.2002 r. kwotę 30 000 zł,

30) w dniu 16.01.2002 r. kwotę 35 000 zł,

31) w dniu 24.01.2002 r. kwotę 35 000 zł,

32) w dniu 29.01.2002 r. kwotę 35 000 zł,

33) w dniu 30.01.2002 r. kwotę 35 000 zł,

34) w dniu 04.02.2002 r. kwotę 35 000 zł.

- w okresie od 27.03.2001 r. do 15.06.2001 r. w imieniu firmy (...) poniżej wyszczególnione kwoty, a to:

1) w dniu 27.03.2001 r. kwotę 35 000 zł,

2) w dniu 31.03.2001 r. kwotę 30 000 zł,

3) w dniu 05.04.2001 r. kwotę 35 000 zł,

4) w dniu 09.04.2001 r. kwotę 35 000 zł,

5) w dniu 25.04.2001 r. kwotę 35 000 zł,

6) w dniu 11.06.2001 r. kwotę 34 000 zł,

7) w dniu 15.06.2001 r. kwotę 33 000 zł.

- a nadto w dniu 16.03.2001 r. w imieniu własnym jednej wpłaty gotówkowej w kwocie 35 000 zł

nieustalonej osobie - w dniach 9 i 10 sierpnia 2001 r. w imieniu firmy (...) sp. z o.o. we W. dwóch wpłat gotówkowych w kwotach po 30 000zł;
- w okresie od 30 lipca 2001 r. do 31 stycznia 2002 r. w imieniu J. K. (1) poniżej wyszczególnione kwoty, a to:

1) w dniu 30.07.2001 r. kwotę 30 000 zł,

2) w dniu 18.08.2001 r. kwotę 30 000 zł,

3) w dniu 08.09.2001 r. kwotę 30 000 zł,

4) w dniu 13.10.2001 r. kwotę 30 000 zł,

5) w dniu 29.10.2001 r. kwotę 30 000 zł,

6) w dniu 10.11.2001 r. kwotę 30 000 zł,

7) w dniu 21.12.2001 r. kwotę 35 000 zł,

8) w dniu 31.01.2002 r. kwotę 5 000 zł.

a pochodzących z korzyści związanych z popełnieniem przestępstwa opisanego w pkt II oraz przestępstwa skarbowego opisanego w art. 54 § 1 kks, w łącznej kwocie 2.192 147,00 zł, co mogło udaremnić lub w znacznym stopniu utrudnić stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia, osiągając z tego tytułu znaczną korzyść majątkową, tj. popełnienia czynu wyczerpującego dyspozycję art. 18 § 1kk w zw. z art. 299 § 1,5 i 6 kk w zw. z art. 12 kk i za ten czyn skazuje go na podstawie art. 18 § 1kk w zw. z art. 299 § 1,5 i 6 kk w zw. z art. 12 kk i wymierza mu z mocy art. 299 § 5 kk karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności; na podstawie art. 33 § 2 kk wymierza oskarżonemu grzywnę w wysokości 200 (dwustu) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej w kwocie 200 (dwieście) złotych; na podstawie art. 299 § 7 kk orzeka wobec oskarżonego przepadek korzyści z przestępstwa w kwocie 2.192 147,00 (dwa miliony sto dziewięćdziesiąt dwa tysiące sto czterdzieści siedem) złotych;

IV. na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk łączy wymierzone oskarżonemu T. B. (1) kary pozbawienia wolności i kary grzywny i wymierza mu łączną karę 2 (dwóch) lat i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności oraz łączną karę grzywny w wysokości 300 (trzysta) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej w kwocie 200 (dwieście) złotych;

V. na podstawie art. 41 § 2 kk orzeka wobec oskarżonego T. B. (1) zakaz prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie obrotu paliwami i produktami paliwowymi na okres 5 (pięciu) lat;

VI. na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej wobec oskarżonego T. B. (1) kary pozbawienia wolności zalicza mu okres tymczasowego aresztowania w sprawie od dnia 19 września 2005 r. do dnia 23 grudnia 2005 r.;

VII. oskarżonych A. Ż. i K. B. (1) uniewinnia od popełnienia zarzuconych im czynów;

VIII. zasądza od oskarżonego T. B. (1) na rzecz Skarbu Państwa 12.400 (dwanaście tysięcy czterysta) złotych tytułem opłaty oraz obciąża go poniesionymi w sprawie wydatkami w przypadającej mu części w kwocie 27.038,33 (dwadzieścia siedem tysięcy trzydzieści osiem 33/100) złotych; koszty procesu w części uniewinniającej przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt II K 83/13

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego ujawnionego w toku rozprawy, Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

T. B. (1), rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej pod nazwą: B. T. I. zam. (...)-(...) T., (...) w dniu 1 października 1993 roku, na podstawie wpisu dokonanego pod numerem (...) w ewidencji prowadzonej przez Prezydenta Miasta O.. Początkowo przedmiotem powyższej działalności był transport, handel i przerób drzewa oraz handel artykułami budowlanymi. Prowadząc firmę w tym zakresie, T. B. (1) w 1994 roku poznał A. J. (1), którego zatrudnił jako kierowcę zajmującego się transportowaniem drewna zakupionego na południu Polski do składu drzewnego firmy (...) mieszczącego się w siedzibie firmy w O..

/ dowód: wyjaśnienia oskarżonego T. B. (1) – k. 5185v-5187/XXVI, zeznania świadka A. J. (1) - k. 642v/IV, protokół przeszukania domu T. B. (1) wraz z dokumentacją dotyczącą firmy (...) zabezpieczoną w jego toku, uznaną za dowód rzeczowy, w tym zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej z dnia 30.09.1993 r . – k. 2324-2327, 2332A-2332B/XII, decyzja w sprawie nadania numeru identyfikacji podatkowej T. B. (1) przez US
w G. z dnia 14.02.1996r. - k. 2374/XII, zaświadczenie z dnia 6.10.1999r. o nadaniu numeru identyfikacyjnego REGON firmie (...) – k. 2376/XII/

W 2001 roku T. B. (1) zmienił profil prowadzonej działalności gospodarczej, czyniąc głównym jej przedmiotem obrót produktami ropopochodnymi. Na powyższą zmianę zdecydował się pod wpływem znajomości nawiązanej z obywatelami węgierskimi, tj. P. S. i G. K. (1).

P. S. w drugiej połowie lat 90 XX wieku założył na terenie Polski kilka spółek, które wykorzystywał do prowadzenia nielegalnego obrotu paliwami. Do 18 sierpnia 1998 roku był udziałowcem oraz Prezesem Zarządu (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S. przy ulicy (...), wpisanej do rejestru handlowego na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w Krośnie z dnia 29 kwietnia 1997 roku. Zarządzając tym podmiotem gospodarczym, P. S. poznał A. J. (1), który już wówczas nie był pracownikiem T. B. (1), a ubiegał się o pracę w firmie (...) Sp. z o.o. Choć P. S. nie zatrudnił go wtedy, to nawiązał z nim znajomość i utrzymywali ze sobą kontakty. P. S. był również jedynym wspólnikiem i prezesem zarządu (...) Sp. z o.o. z siedzibą w R. przy ulicy (...), wpisanej do rejestru handlowego postanowieniem Sądu Rejonowego w Rzeszowie z dnia 27 października 1998 roku. Zgodnie z aktem założycielskim tej spółki, przedmiotem jej działalności była działalność produkcyjna, usługowa i handlowa. Działając w ramach firmy (...) Sp. z o.o., P. S. w grudniu 1998 roku sprowadził z Węgier do Polski swojego znajomego G. K. (1), który od tej pory pracował dla niego, wykonując wszystkie jego polecenia. P. S. w dniu 2 lipca 1999 roku założył ponadto firmę P.H.U. (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S. przy ul. (...), wpisaną do rejestru handlowego w dniu 5 lipca 1999 r. przez Sąd Rejonowy w Krośnie. Głównym przedmiotem działalności spółki był handel paliwami. Do 6 czerwca 2001 roku P. S. był jedynym udziałowcem i prezesem zarządu. Wtedy to sprzedał wszystkie swoje udziały w spółce na rzecz M. K. (1)i przestał pełnić w niej funkcję prezesa.

/ dowód: częściowo zeznania świadków: G. K. (1) – k. 5310-5313/XXVII, 6468-6469v/XXXIII, A. J. (1) – k.640-644/IV, 6516v-6518/XXXIII, zeznania świadków: W. S. (1) - k. 2546-2547, 2551-2552/XIV i T. A. - k. 2548-2549/XIV, p ismo Straży Granicznej w B. dot. przekroczeń granicy obywateli Węgier i Polski w tym G. K. (1) - k. 2069/X, opinia biegłego z zakresu rachunkowości. – k. 2647-2661, 2684-2697/XIV-XV,

Żadna z wyżej wymienionych firm nie prowadziła działalności gospodarczej w siedzibach wpisanych w rejestrze. Firmy te nie były również zgłaszane jako płatnicy składek w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych. P. S. wykorzystując zarejestrowane przez siebie podmioty gospodarcze, prowadził działalność polegającą na nielegalnym obrocie paliwami. Będąc jeszcze prezesem zarządu (...) Sp. z o.o., wydzierżawił od A. T., prowadzącego wraz ze swoją żoną firmę (...) w S., zbiorniki na paliwo i tam stworzył bazę paliwową, do której transportowane były kupowane przez niego formalnie na zarejestrowane przez niego firmy produkty ropopochodne. Tam też G. K. (1), na polecenie P. S., mieszał bezakcyzowe półprodukty paliwowe, po czym powstałą mieszankę P. S. sprzedawał jako pełnowartościowe paliwo. P. S. i G. K. (1) zamieszkiwali wówczas w S. przy ulicy (...) w lokalu wynajętym w dniu 1 listopada 1997 roku od (...) Spółdzielni (...) na firmę (...) Sp. z o.o., a od 31 grudnia 1998 r. na firmę (...) Sp. z o.o.

/ dowód: częściowo zeznania świadka G. K. (1) – k. 5310-5313/XXVII,6468-6469v/XXXIII, zeznania świadków: A. T. – k. 647-651653-657, 658-661/IV, 1780-1782/IX , Z. G. - k. 2127-2129/XI, D. B. - k. 2139-2142/XI, A. J. (2) - k. 600-601/III, 2084-2085/XI, M. K. (1) - k. 1605-1606/IX,R. K. (1) - k. 2086-2087/XI, M. P. - k. 2088-2089/XI,A. P. - k. 2095-2096/XI/

Dążąc do rozszerzenia wyżej opisanej działalności, P. S. postanowił założyć kolejną firmę, na którą będzie mógł dokonywać zakupów komponentów paliwowych, służących do tworzenia mieszanki sprzedawanej jako pełnowartościowy produkt rafineryjny. Aby jednak utrudnić ujawnienie procederu, którym się zajmował, polecił założenie takiej firmy podległemu mu G. K. (1). Wszystkie czynności prawne związane z zarejestrowaniem nowego podmiotu gospodarczego były inicjowane i nadzorowane przez P. S., a także przez jego znajomego i współpracownika – G. M., obywatela Rumunii. G. K. (1) miał jedynie firmować te czynności swoim nazwiskiem. W dniu 2 marca 1999 roku w Kancelarii Notarialnej w T. spisana została umowa spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (...). Zgodnie z wolą P. S., formalnym założycielem spółki i jej jedynym udziałowcem był G. K. (1). W umowie spółki wskazano, że prowadzi ona działalność gospodarczą: wytwórczą, handlową i usługową w zakresie: handlu hurtowego i detalicznego artykułami przemysłowymi i spożywczymi, w tym również sprzedaży olejów i produktów naftowych oraz paliw, usług pośrednictwa, importu-eksportu towarów i usług. Postanowieniem z dnia 9 kwietnia 1999 roku, w sprawie Ns rej HB 114/99 Sąd Rejonowy w Tarnowie Wydział V Gospodarczy, z wniosku (...) Spółki z o.o. o wpis do rejestru handlowego, zarządził wpis do rejestru w dziale B za numerem wpisu (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (...) z siedzibą w T. przy ulicy (...). W dniu 14 kwietnia 1999 roku Urząd Statystyczny w K. nadał spółce (...) Sp. z o.o. numer identyfikacyjny REGON: (...). W dniu 5 maja 1999 roku Drugi Urząd Skarbowy w T. wydał decyzję o nadaniu spółce (...) Sp. z o.o. Numeru Identyfikacji Podatkowej: (...)oraz potwierdził zgłoszenie rejestracyjne podatnika dla potrzeb podatku VAT. W dniu 24 lutego 2000 roku G. K. (1), działając jako prezes zarządu (...) Sp. z o.o., zawarł z Bankiem (...) S.A. I Oddział w S. umowę nr (...) o prowadzenie rachunku bankowego numer (...). Do dysponowania rachunkiem uprawniony został tylko G. K. (1)

/ dowód: częściowo zeznania świadka G. K. (1) – k. 5310-5313/XXVII, 6468-6469v/XXXIII, umowa spółki - akt notarialny z 2.03.1999 r., Rep. A. nr 365/99 – k.1118-1122/VI, wniosek o wpis (...) Sp. z o.o. do rejestru handlowego podpisany przez G. K. (1) – k. 1116/VI, postanowienie Sądu Rejonowego w Tarnowie z dnia 9.04.1999r., Ns rej. HB 114/99 – k. 1115/VI, odpis aktualny z rejestru handlowego Dział B Nr (...) – k. 407-408/III, 1117/VI, pismo Kancelarii Notarialnej w T. z dn. 12.04.2005r.–k.2624/XIV, zaświadczenie o numerze identyfikacyjnym REGON z dnia 14.04.1999r. – k. 2288/XII, decyzja w sprawie nadania numeru identyfikacji podatkowej – 2288v/XII, pisma Urzędu Kontroli Skarbowej w R. z 19.02.2002 r. i 8.05.2002r. – k. 11/I, 424-427/III, pismo (...) S.A. w S. dot. rachunku bankowego (...) Sp. z o.o. - k. 516/III, Umowa rachunku bankowego firmy (...) Sp. z o.o. – k. 532-533/III/

Na początku 2000 roku doszło do spotkania P. S. i G. K. (1)
z A. J. (1), podczas którego P. S. zwrócił się do A. J. (1) z prośbą o pomoc w uzyskaniu zezwoleń na przewóz paliw samochodami firmy (...) Sp. z o.o. Po tym jak A. J. (1) pomógł P. S. w uzyskaniu takiego zezwolenia, ten zaproponował mu współpracę, w ramach której miał on zajmować się sprawami dotyczącymi spółek (...) i (...). A. J. (1) przyjął tę propozycję i w ten sposób, nie będąc pracownikiem żadnej z powyższych firm, rozpoczął nieformalną współpracę z obywatelami Węgier. Do czynności zlecanych mu przez P. S. należało zamawianie produktów w rafineriach, dokonywanie płatności za towar w formie wpłat bankowych, odbieranie w urzędzie pocztowym w S. korespondencji adresowanej do powyższych firm. Pełnił on również funkcję kierowcy, transportując komponenty paliwowe z rafinerii do bazy paliwowej w S..

/ dowód : częściowo zeznania A. J. (1) – k. 640-644, 1785, 3672-3674, 5188v-5189, 6023v-6024, 6516v-6518), zeznania świadka R. K. (2) - k. 455v-456/III/

W latach 1999-2000 P. S., polecając G. K. (1), jako osobie uprawnionej do reprezentowania spółki (...) podpisywanie dokumentów koniecznych do dokonywania zakupów produktów ropopochodnych, nabywał formalnie na firmę (...) Sp. z o.o. produkty i półprodukty paliwowe w Petrochemii B. w K., Rafinerii (...) S.A., Rafinerii (...) S.A. oraz w P.P.H. (...) Sp. z o.o.

/ dowód: częściowo zeznania świadka G. K. (1) - k. 5310-5313/XXVII,6468-6469v/XXXIII, protokół przeszukania pomieszczeń firmowych Petrochemii B. w K. – k. 430-433/III, zestawienia sprzedaży w latach 2000-2002 roku dla firmy (...) Sp. z o.o. – k. 436-439/III, polecenia przelewu, dowody wpłat gotówkowych oraz bankowe dowody wpłat przez spółkę (...) na rzecz Rafinerii (...) - k. 687-710, 737-767/IV, zestawienie dokumentów sprzedaży zafakturowanej półproduktu paliwowego P-119 N i oleju maszynowego L-AN 32 i AN-10 destylat, na rzecz (...) Sp z o.o. - od 30.03.2000 do 22.12.2000 - k. 1011-1113/VI, faktury VAT wystawione przez Rafinerię (...) w 2000 roku na rzecz (...) Sp. z o.o. wraz z dokumentami wydania wyrobu - k. 987-989/V, 1014-1067/VI, 1069-1104/VI, zamówienia towaru na okres maj-grudzień 2000 składane przez G. K. (1) wraz z potwierdzeniami ich przyjęcia - k. 993 – 1000/V, 1001-1006/VI, zamówienia towaru z 9 maja i 22 maja 2000 roku podpisane przez A. J. (1), wraz z potwierdzeniami ich przyjęcia - k. 1007-1109/VI, rejestr sprzedaży w Rafinerii (...) S.A. i zestawienie ilości i wartości sprzedaży na rzecz (...) Sp. z o.o. w okresie 01.01.2000-12.07.2002 - k. 1128-1129/VI, dowody wpłat, polecenia przelewu, bankowe dowody wpłat, faktury VAT, raporty wagowe, dokumenty WZ z Rafinerii (...) S.A. - k. 1133-1160, 1162-1185/VI, dokumentacja wydana przez (...) Sp. z o.o. dotycząca sprzedaży paliw na rzecz firmy (...) Sp. z o. o. w 2000 roku - k. 1610-1630, 1653-1678/IX/

Do odbioru produktów nabywanych przez P. S., formalnie na spółkę (...) w powyższych przedsiębiorstwach w 2000 roku upoważnieni byli kierowcy: W. S. (2), S. S. (2), B. S. (1), A. C. (1) oraz A. J. (1). Odbioru towaru dokonywał również sam P. S.. Korzystali oni najczęściej z samochodów zarejestrowanych na firmę (...) Sp. z o.o. Ponadto P. S. zamawiał także usługi transportowe realizowane na rzecz firmy (...) Sp. z o.o. na trasie J. – S. w prywatnych przedsiębiorstwach, jak również w Rafinerii (...). Nabywane formalnie przez firmę (...) Sp. z o.o. produkty ropopochodne przewożone były do bazy paliwowej P. S. w S.. Nie były one jednak sprzedawane z zyskiem ewentualnym kontrahentom spółki lecz były tam mieszane przez G. K. (1), celem uzyskania mieszanki paliwowej przeznaczonej do nieewidencjonowanej sprzedaży jako pełnowartościowy produkt.

/ dowód : częściowo zeznania świadka G. K. (1) – k. 5310-5313/XXVII,6468-6469v/XXXIIIzeznania świadka: A. T. –k. 647-651653-657, 658-661/IV, 1780-1782/IX , A. B. (1) - k. 1777-1779/IX,K. D. - k. 3668-3670/XIX, A. N. (1) - k. 1249-1250/VII, 3652-3653/XIX, R. B. - k. 1251-1252/VII, 3658-3659/XIX, M. T. - k. 1253-1254/VII, S. G. (1) - k. 3654-3655/XIX, A. S. (1) - k. 3656-3657/XIX, upoważnienia dla kierowców do odbioru zamówionego przez (...) Sp. z o.o., tj. W. S. (2) - k. 1161/VI, 1612, 1614, 1616, 1620, 1628, 1630, 1653, 1667/IX, S. S. (2) - k. 1618, 1622, 1624, 1632, 1666/IX, B. S. (1) - k. 1626, 1660, A. J. (1) - k. 990, P. S. - k. 1626, 1630, 1653, A. C. (1) – k. 1068, karta drogowa nr (...) samochodu marki M., karta drogowa numer (...) samochodu S. i faktura VAT nr (...) z dn. 19.05.2000r., faktura VAT z 31.05.2000 r. nr (...) faktura VAT nr (...)
z 15.06.2000 r. - k. 686/IV/

Na początku 2000 roku doszło do spotkania T. B. (1) z P. S. za pośrednictwem A. J. (1). T. B. (1) zainteresował się wówczas prowadzonym przez niego obrotem paliwami i postanowił nawiązać współpracę z obywatelami węgierskimi, z tym, że początkowo przebiegała ona na bliżej nieustalonych zasadach. W ramach tej współpracy T. B. (1), nie będąc w żaden sposób formalnie do tego upoważniony, od marca 2000 roku, regularnie wypełniał bankowe dowody wpłat pieniędzy na rachunki przedsiębiorstw, w których P. S. i G. K. (1) dokonywali zakupu produktów i półproduktów paliwowych formalnie na firmę (...) Sp. z o.o. Z tytułu zamówień realizowanych na powyższą spółkę (...): w okresie od 28 marca 2000 roku do 11 grudnia 2000 roku sporządził 30 bankowych dowodów wpłat różnych kwot, na rachunek (...) S.A., tj. w dniach: 28.03.2000r., 11.07.2000r., 28.07.2000r., 9.08.2000r. x 2, 18.08.2000r., 22.08.2000r., 30.08.2000r., 4.09.2000r., 11.09.2000r., 18.09.2000r., 22.09.2000r., 25.09.2000r., 12.10.2000r. x2, 15.10.2000r. x2, 19.10.2000r. x2, 30.10.2000r. x2, 2.11.2000r. x3, 6.11.2000r. x 2, 15.11.2000r., 4.12.2000r. x2, 11.12.2000r.; w okresie od 4 lipca 2000 roku do 14 grudnia 2000 roku sporządził 6 bankowych dowodów wpłat różnych kwot na rachunek Rafinerii (...); tj. w dniach: 4.07.2000r., 2.09.2000r., 19.09.2000r., 20.09.2000r., 29.11.2000r., 14.12.2000r.; w okresie od 31 października 2000 roku do 19 grudnia 2000 roku sporządził 8 bankowych dowodów wpłat różnych kwot na rachunek Petrochemii K., tj. w dniach 31 października 2000r., 6, 7 i 11 grudnia 2000 r., 19 grudnia 2000r. x 3; nadto 8 grudnia 2000r. sporządził bankowy dowód wpłaty kwoty 35.000 zł na rachunek Firmy Handlowej (...) Sp. z o.o., w dniach 17 i 23 sierpnia 2000 roku sporządził dwa bankowe dowody wpłat kwot odpowiednio 10.000 zł i 40.000 zł na rachunek Rafinerii (...), a w roku 2000 sporządził
3 bankowe dowody wpłat kwot od 21000 do 29720 zł, na rachunek firmy (...). Ponadto T. B. (1) w dniu 16 października 2000 roku w O., podrobił bankowy dowód wpłaty kwoty 38.000 zł przez firmę (...) z siedzibą w T. na rachunek (...) S.A. w celu użycia za autentyczny w ten sposób, że podpisał go nazwiskiem właściciela firmy (...) - G. K. (1). Za czyn ten skazany został z art. 270 § 1 kk prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Garwolinie z dnia 2 czerwca 2010 roku, wydanym w sprawie II K 131/07.

/ dowód: częściowo zeznania A. J. (1) – k. 640-644/IV, 6516v-6518/XXXIII, częściowo wyjaśnienia T. B. (1) – k. 3611/XXIX, 5185v-5187/XXVI, opinia biegłego z zakresu ekspertyzy dokumentów z 3.01.2005r. – k. 2486-2525/XIV, protokół pobrania materiału porównawczego od T. B. (1) – k. 2482-2484/XIV, bankowe dowody wpłat realizowanych przez (...) Sp. z o.o. - k. 568/III, 1139/VI, 1835, 1841, 1861-1862, 1864, 1866, 1871, 1873-1874, 1876, 1879, 1881, 1883, 1888, 1890, 1892, 1893a, 1895-1896, 1904a, 1909, 1918/X, 3193/XVII, protokół przeszukania pomieszczeń firmowych Petrochemii B. K. z dnia 27.05.2002 roku – k. 430-433/III, protokół zatrzymania rzeczy w Rafinerii (...) S.A. z 30.08.2002r. - k. 1350-1355/VII, protokół zatrzymania rzeczy w T. (...)z dn. 21.05.2004r. - k. 3190-3192/XVII, pismo z Banku Spółdzielczego w O. - k. 1877-1878/X, pismo z (...) S.A. w R. - k. 1887/X, protokół przekazania oryginałów dowodów księgowych (...) S.A. w R. - k. 1888-1890/X, pisma banków dot. dowodów bankowych - k. 1891-1896/X, wyrok Sądu Rejonowego w Garwolinie z dnia 2 czerwca 2010 roku, w sprawie II K 131/07 - k. 5771-5778/XXIX/

Jesienią 2000 roku P. S. zaproponował T. B. (1), aby ten sprowadził zza granicy na potrzeby jego działalności samochód ciężarowy wraz z naczepą typu cysterna. T. B. (1) wyraził na powyższe zgodę. Zakupu pojazdu dokonał w listopadzie 2000 roku we Francji. Był to samochód ciężarowy marki D. (...) wraz z naczepą. Po sprowadzeniu go do Polski przekazał go P. S.. Samochód ten zarejestrowany został na firmę (...) Sp .z o.o. w dniu 19 lutego 2001 roku i otrzymał numer rejestracyjny (...).

/ dowód : częściowo wyjaśnienia oskarżonego T. B. (1) – k. 3611/XXIX, 5185v-5187/XXVI , częściowo zeznania świadków A. J. (1) – k. 640-644/IV, 6516v-6518/XXXIII. częściowo zeznania świadka G. K. (1) – k. 5310-5313/XXVII, 6468-6469v/XXXIII/

Po udanej transakcji zakupu samochodu ciężarowego, w listopadzie lub grudniu 2000 roku, P. S. zaproponował T. B. (1) wspólne prowadzenie procederu nielegalnego handlu komponentami paliwowymi z wykorzystaniem nazwy spółki (...). Jednak ich pierwszym wspólnym działaniem zainicjowanym przez P. S., miało być sprowadzenie z Rosji dużej ilość oleju bazowego SEA-10, a następnie jego sprzedaż, ale już jako pełnowartościowego paliwa silnikowego. Propozycja wspólnego działania miała związek z tym, że P. S. poszukiwał nowej bazy paliwowej, do której mógłby transportować nabyte na spółkę (...) komponenty paliwowe. A. T. zamierzał bowiem w najbliższym czasie wypowiedzieć mu umowę dzierżawy zbiorników paliwowych w S., co ostatecznie zrobił na początku 2001 roku. Do realizacji planów P. S. konieczna była jednak zmiana przez T. B. (1) przedmiotu prowadzonej działalności gospodarczej z handlu drzewem na handel produktami ropopochodnymi oraz stworzenie bazy paliwowej przystosowanej do nowego profilu działalności i zatrudnienie w firmie (...) pracowników. T. B. (1), licząc na duże zyski przystał na propozycję P. S. i przeprowadził powyższe zmiany. W pierwszej kolejności znalazł
w Ż. bazę paliwową, którą postanowił wydzierżawić.

W dniu 2 stycznia 2001 roku T. B. (1) zawarł z Gminną Spółdzielnią (...) T. z siedzibą w Ż. umowę dzierżawy, na podstawie której przejął w dzierżawę budynki i urządzenia wchodzące w skład (...) w Ż., zobowiązując się do prowadzenia w wydzierżawionym obiekcie działalności zgodnej z jego przeznaczeniem, tzn. do magazynowania i sprzedaży paliw płynnych. T. B. (1) przejął przedmiot dzierżawy w dniu 11 stycznia 2001 roku na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego. Wśród wydzierżawionych urządzeń umożliwiających prowadzenie działalności gospodarczej w powyższym zakresie znajdowało się 9 metalowych zbiorników podziemnych o pojemności 50 tys. litrów każdy oraz przepompownia do napełniania cystern. Dzierżawca zobowiązał się do uiszczania czynszu dzierżawnego w kwocie 6500 zł. Uiszczał go regularnie, zgodnie
z wystawionymi przez właściciela fakturami.

W dniu 12 stycznia 2001 roku T. B. (1) zgłosił zmianę wpisu do ewidencji działalności gospodarczej w zakresie miejsca jej wykonywania, poprzez dodanie miejscowości Ż., a także w zakresie przedmiotu działalności gospodarczej, poprzez dopisanie handlu detalicznego paliwami.

/ dowód : zeznania świadka A. T. – k. 647-651 653-657, 658-661/IV, 1780-1782/IX zeznania świadka E. M. (1) – k. 2357/XII, częściowo wyjaśnienia oskarżonego T. B. (1) – k. 5185v-5187/XXVI , protokół zdawczo-odbiorczy z dnia 11.01.2001r. – k. 2359-2360/XII, arkusz spisu z natury uniwersalny – k. 2361-2362/XII, umowa dzierżawy z dnia 2.01.2001r. wraz z aneksem z 2.01.2001 r. – k. 2363-2366/XII, faktury VAT płatności czynszu dzierżawnego – k. 2367-2372/XII, zaświadczenie o zmianie we wpisie do ewidencji działalności gospodarczej z dnia 24.01.2001 r. – k. 1123/VI, protokół przeszukania pomieszczeń Gminnej Spółdzielni (...) w T. z/s w Ż. z 15.07.2005r. wraz z załącznikami – k. 2927-2982/XVI/

W dniu 2 marca 2001 roku T. B. (1), na mocy umowy zawartej z (...) S.A. Oddział w R. założył rachunek bieżący dla firmy (...) o numerze (...) Do rachunku nikomu nie udzielił pełnomocnictwa. W dniu 3 marca 2005 roku nastąpiła zmiana numeru powyższego rachunku bankowego, na podstawie zawartej pomiędzy (...) S.A. Oddział w R., a T. B. (1) (...) umowy rachunku bieżącego numer: (...).

/ dowód: zeznania świadka E. B. (1) - k. 2990-2991/XVI, pismo (...) w P. dotyczące rachunku (...) wraz z wydrukami operacji bankowych - k. 540-564/III, pismo (...) S.A. z dn. 6.02.2003r. - k. 1795-1796/IX, umowa rachunku bieżącego z dnia 2.03.2001r. wraz z wnioskiem o otwarcie i prowadzenie rachunku bankowego - k. 2273-2274/XII, umowa rachunku bieżącego z dnia 03.03.2005 r. wraz z załącznikami - k. 2995/t. XVI/

Przed wydzierżawieniem przez T. B. (1) od Gminnej Spółdzielni (...) w Ż. bazy paliwowej, była ona wykorzystywana do prowadzenia działalności pod nazwą Stacja Paliw (...) spółka cywilna przez K. B. (1) i A. Ż.. Przedmiotem tej działalności była sprzedaż detaliczna paliw. Po przejęciu tego terenu przez T. B. (1), zmuszeni byli zrezygnować z prowadzonej działalności gospodarczej. Przyjęli wówczas propozycję T. B. (1) i zostali przez niego zatrudnieni w firmie (...) na stanowiskach sprzedawców paliw. Od 2 kwietnia 2001 roku do dnia 30 kwietnia 2002 roku pracowali w Ż. w pełnym wymiarze czasu pracy, a do ich podstawowych obowiązków należała sprzedaż detaliczna paliw.

/ dowód: wyjaśnienia A. Ż. – k. 3264-3265, 3319-3321, 3383-3384, 3651, 5187v, 5928v-5929, 6385v-6386 , wyjaśnienia K. B. (1) – k. 4470-4475, 4498-4499, 4532, 5187-5187v, 5928v, 6385-6385v, częściowo wyjaśnienia T. B. (1) – k. 5185v-5187/XXVI , zeznania świadka A. B. (2) - k. 6428, protokół przeszukania domu A. Ż. - k. 3257-3259/XVII, świadectwo pracy A. Ż. w firmie (...) - k. 3260, protokół przeszukania pomieszczeń mieszkalnych i gospodarczych K. B.
z 12.10.2005 r. – k. 3594-3596/XIX, świadectwo pracy K. B. – k. 3596A/XIX, Umowa o pracę K. B. z 02.04.2001r. – k. 3597/XIX/

W 2001 roku T. B. (1) zatrudnił w firmie (...) jeszcze sześciu pracowników, tj. B. S. (2), W. S. (2), T. S., K. K. (1), J. W. (1) i L. B.. B. S. (2) i W. S. (2), którzy we wcześniejszym okresie transportowali produkty ropopochodne na zlecenie P. S., zatrudnieni byli w firmie (...) w okresie od 2 kwietnia 2001 roku do 28 lutego 2002 roku na stanowiskach kierowców w pełnym wymiarze czasu pracy. K. K. (1) był zatrudniony w okresie od 1 września 2001 roku do 28 lutego 2002 roku jako kierowca w pełnym wymiarze czasu pracy. T. S. pracowała w firmie (...) w okresie od 8 sierpnia 2001 roku do 31 stycznia 2002 roku jako sprzątaczka. J. W. (1) zatrudniona była w okresie od 1 października 2001 roku do 30 kwietnia 2002 roku jako pracownik księgowości i biurowy, a L. B. pracował w okresie od 1 października 2001 roku do 30 kwietnia 2002 roku na ¼ etatu na stanowisku księgowego.

/ dowód: protokół przeszukania domu T. B. (1) wraz z dokumentacją dotyczącą firmy (...) zabezpieczoną w jego toku, uznaną za dowód rzeczowy w tym karty wynagrodzeń pracowników (...) – k. 2324-2327, 2332A-2332B/XII/, opinia biegłego z zakresu księgowości– k. 2677-2678/XV/

W styczniu oraz w lutym 2001 roku T. B. (1) nie prowadził w firmie (...) obrotu paliwami płynnymi i półproduktami paliwowymi. W tym okresie kontynuował jednak współpracę nawiązaną z P. S. i G. K. (1), którzy nadal kupowali na spółkę (...) komponenty paliwowe
w (...) Sp. z o.o., Rafinerii (...) S.A. Współpraca wyżej wymienionych zacieśniła się w tym czasie, ponieważ zgodnie
z przewidywaniami P. S., na początku 2001 roku A. T. wypowiedział mu umowę dzierżawy zbiorników paliwowych w S.. Wówczas P. S. przeniósł się wraz z G. K. (1) do bazy paliwowej w G.. Zamieszkali oni wspólnie z synem P. S., tj. P. S. – juniorem w domu T. B. (1) w K.. T. B. (1) organizował w tym czasie umówiony z P. S. import z Rosji oleju bazowego, modernizował stację paliw w Ż., a także transportował do bazy paliwowej w G. komponenty paliwowe nabywane na spółkę (...). Nadal sporządzał też bankowe dowody wpłat, potwierdzające dokonanie przez firmę (...) Sp. z o.o. przedpłat na rzecz dostawców, u których na tę firmę (...) oraz G. K. (1) zamawiali półprodukty paliwowe.

T. B. (1) wypełnił dwa blankiety bankowych dowodów wpłat kwot po 35.000 zł na rachunek Petrochemii K., które przyjęte zostały w dniu 29 stycznia 2001 roku w Banku Spółdzielczym w O. oraz w (...) Banku S.A. VIII Oddział w W. i stały się podstawą nabycia formalnie przez (...) Sp. z o.o. w dniach 30 i 31 stycznia 2001 roku benzyny ekstrakcyjnej III niskokalorycznej, odebranej przez kierowcę S. S. (2) poruszającego się samochodem o numerze rejestracyjnym (...). W okresie od 3 stycznia 2001 roku do 27 lutego 2001 roku T. B. (1) wypełnił 7 blankietów bankowych dowodów wpłat kwot od 15.000 zł do 38.000 zł na rachunek Rafinerii (...), które przyjęte zostały w takich placówkach bankowych jak: (...) S.A. I Oddział w R., B. (...) w O., (...) Bank S.A. VIII Oddział w W. i stały się podstawą nabycia przez (...) Sp. z o.o. hurtowej ilości półproduktu paliwowego P -119 N, odbieranego za każdym razem przez kierowcę W. S. (2), korzystającego m.in. w dniach 20 i 27 lutego 2001r. z samochodu o numerze rejestracyjnym (...). W okresie od 2 stycznia 2001 roku do 25 lutego 2001 roku T. B. (1) wypełnił 10 blankietów bankowych dowodów wpłat kwot od 30.000 zł do 38.000 zł na rachunek (...) S.A., które przyjęte zostały do realizacji w takich placówkach bankowych jak: (...), (...), (...), (...) Bank S.A. VIII Oddział w W. i stały się podstawą nabycia przez (...) Sp z o.o. dużej ilości półproduktów paliwowych, odbieranych m.in. przez kierowcę B. S. (2), poruszającego się samochodem rejestracyjnym (...), należącym do (...) Sp. z o.o.

/ dowód: częściowo zeznania świadka G. K. (1) – k. 5310-5313/XXVII, 6468-6469v/XXXIII , zeznania świadka: A. T. – k. 647-651 653-657, 658-661/IV, 1780-1782/IX, zeznania świadka B. R. (1) – k. 6411v/XXXIII, bankowe dowody wpłat – k. 599/III, 1879, 1890, 1893a, 1909/X, faktury VAT wystawione przez Petrochemię K. wraz z upoważnieniami do odbioru towaru – k. 1631-1634/IX/, faktury VAT wystawione przez Rafinerię (...) wraz z dokumentami wydania towaru – k.940-941, 944-945, 948-949, 950-951, 952-953, 956-957, 958-959/V, protokół przeszukania pomieszczeń firmowych Petrochemii B. w K. wraz z zabezpieczoną dokumentacją uznaną za dowód rzeczowy – k. 430-433/III, 1972/X, zestawienia sprzedaży w latach 2000-2002 dla firmy (...) Sp. z o.o. – k. 436-439/III, opinia biegłego z zakresu ekspertyzy dokumentów mgr H. K. z 3 stycznia 2005 roku – k.2486-2525/XIV/

Po krótkim czasie korzystania z bazy paliwowej w G., gdy baza
w Ż. była już zmodernizowana przez T. B. (1) i przygotowana była już realizacja importu oleju bazowego z Rosji, P. S. w porozumieniu z T. B. (1) przeniósł całą swoją działalność do bazy paliwowej w Ż.. Formalnie nie wydzierżawił od niego pojemników na paliwo, na co nie pozwalałaby umowa dzierżawy jaką związany był T. B. (1). Wtedy to, tj. co najmniej od marca 2001 roku T. B. (1) przystąpił do nielegalnego hurtowego obrotu paliwami, którym od dawna zajmowali się P. S. i G. K. (1)z wykorzystaniem fikcyjnych firm, w tym zwłaszcza spółki (...). W ten sposób powstała grupa przestępcza, której celem było popełnianie przestępstw związanych z nielegalnym obrotem produktami ropopochodnymi, polegających m.in. na wystawianiu dokumentów poświadczających nieprawdę co do prowadzonych transakcji sprzedaży towarów w istocie nie mających miejsca, a także na przyjmowaniu środków płatniczych pochodzących z korzyści związanych
z popełnieniem czynów zabronionych w obrocie produktami ropopochodnymi
i podejmowaniu czynności mogących udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia. Udział każdego z nich w grupie wiązał się z określoną rolą, niezbędną do realizowania celów grupy. T. B. (1) zapewnił obywatelom węgierskim miejsce zamieszkania oraz bazę paliwową wyposażoną w infrastrukturę spełniającą wszystkie wymogi do realizowania tego procederu. Jednocześnie była tam prowadzona w sposób legalny detaliczna sprzedaż paliw płynnych, którą zajmowali się zatrudnieni tam K. B. (1) i A. Ż.. Nie byli oni wtajemniczani w działalność T. B. (1) polegającą na hurtowym obrocie paliwami, mieli jednak świadomość, że ich przełożony taką działalność prowadzi. Nie należeli do powstałej grupy przestępczej, choć zostali przez T. B. (1) wykorzystani do realizacji jej celów. Do dyspozycji grupy pozostawali również kierowcy, którzy początkowo formalnie byli związani jedynie
z P. S., a od 2 kwietnia 2001 r. zostali zatrudnieni przez T. B. (1) w firmie (...). P. S. jako faktycznie decydujący o wykorzystaniu nazwy firmy (...) Sp. z o. o. udostępnił dane tej firmy do prowadzeniu działalności przestępczej wspólnie z T. B. (1). Ponadto zapewnił dyspozycyjność podległego mu G. K. (1), który na polecenie P. S. podpisywał dokumenty niezbędne do dokonywania zakupów paliw, a przede wszystkim był odpowiedzialny za proces mieszania produktów i półproduktów paliwowych celem uzyskania mieszanki zbliżonej do pełnowartościowego produktu rafineryjnego. P. S. zapewnił również możliwość wykorzystania dla celów grupy samochodów stanowiących jego własność, a formalnie zarejestrowanych na spółkę (...) Sp. z o.o. Nie było ścisłego hierarchicznego podporzadkowania jednej osobie pozostałych członków grupy. Inicjatorem jej powstania był P. S., który już od dłuższego czasu prowadził nielegalną działalność w zakresie obrotu paliwami, miał w tym zakresie doświadczenie, wiedział jaki jest mechanizm tego procederu. T. B. (1) zdecydował się na przystąpienie do tej działalności licząc na osiąganie dużego zysku. Poza zaoferowaniem z jego strony na potrzeby grupy wyżej wskazanych elementów, nie miał on w niej dominującej, ani kierowniczej roli. P. S. nie był w żaden sposób od niego zależny, a G. K. (1) polecenia wydawał P. S. i to jemu czuł się podległy. Z kolei T. B. (1) miał władczą pozycję jedynie wobec pracowników, których zatrudniał w firmie (...), którzy do tej grupy przestępczej nie należeli. Jak wskazano wyżej, K. B. (1)
i A. Ż., jako jego podwładni wykonywali jego polecenia służbowe związane z ich obowiązkami obejmującymi sprzedaż detaliczną paliw, która rozpoczęła się na stacji paliw w Ż. w dniu 10 marca 2001 roku po tym, jak w dniu 9 marca 2001 roku T. B. (1) dokonał pierwszego zakupu benzyny PB-95 i oleju napędowego w łącznej ilości 10.000 litrów. Z kolei kierowcy, których zatrudniał T. B. (1), również jako jego podwładni wykonywali na jego polecenie transport komponentów paliwowych, nie mając świadomości, że ich praca jest jednym z elementów przestępczego procederu realizowanego przez grupę przestępczą, w której udział bierze ich pracodawca.

/dowód : częściowo zeznania świadka G. K. (1) – k. 5310-5313/XXVII, 6468-6469v/XXXIII , zeznania świadka: A. T. – k. 647-651 653-657, 658-661/IV, 1780-1782/IX, wyjaśnienia A. Ż. – k. 3264-3265, 3319-3321, 3383-3384, 3651, 5187v, 5928v-5929, 6385v-6386 , wyjaśnienia K. B. (1) – k. 4470-4475, 4498-4499, 4532, 5187-5187v, 5928v, 6385-6385v , zestawienie ilości zakupionej i sprzedanej benzyny bezołowiowej przez firmę (...)’ w 2001 roku – k. 2262-2264/XII, zestawienie ilości kupionego i sprzedanego oleju napędowego przez firmę (...) w 2001 roku – k. 2265-2267/XII, opinia biegłego sądowego z zakresu księgowości – k. 6593-6616/XXXIV/

Choć przedmiot działalności firmy (...) nie obejmował hurtowej sprzedaży paliw stałych, ciekłych i gazowych, a zezwolenie na taką sprzedaż T. B. (1) uzyskał dopiero 13 kwietnia 2004r., to hurtowy obrót paliwami w ramach firmy (...), a jednocześnie wspólnego działania z P. S. i G. K. (1), T. B. (1) rozpoczął od tego, że w dniu 6 marca 2001 roku nabył z inicjatywy P. S. sprowadzony z Rosji olej bazowy S. (...) w ilości 632.957 kg. Transakcja ta zrealizowana została w trzech dostawach. I tak na podstawie faktury SAD z dnia 13.03.2001r. T. B. (1) odebrał 371.929 kg oleju bazowego o wartości 476.472 zł netto, na podstawie faktury SAD z 16.03.2001r, odebrał 208.734 kg oleju bazowego o wartości 275.864,34 zł netto, na podstawie faktury SAD z 03.04.2001r. odebrał 52.294 kg oleju bazowego o wartości 70.016,53 zł netto. P. S. był nie tylko inicjatorem tej transakcji, ale również uczestniczył w jej realizacji. T. B. (1) pismami z 12 kwietnia 2001r. oraz 27 i 28 kwietnia 2001r. upoważnił do odbioru powyższego oleju bazowego nie tylko B. S. (3), W. S. (2), S. S. (2) i G. P., ale także P. S.. Ponadto towar ten odebrany został w większości samochodami ciężarowymi należącymi do P. S., a zarejestrowanymi na (...) Sp. z o.o., tj. o numerach rejestracyjnych: (...), a także samochodem o numerze rejestracyjnym (...), którym to wielokrotnie już w 2000 roku P. S., W. S. (2) i G. K. odbierali z P.P.H. (...), Rafinerii (...), Rafinerii (...) S.A. i (...) S.A. komponenty paliwowe formalnie zakupione na spółkę (...). Nabyty przez T. B. (1) formalnie na firmę (...) olej bazowy, po przebadaniu jego próbek przez Instytut (...) w K., zakwalifikowany został jako „oleje ciężkie – oleje smarowe, pozostałe oleje,
z wyłączeniem olejów silnikowych”.

/ dowód: protokół przeszukania domu T. B. (1) wraz z dokumentacją dotyczącą firmy (...) zabezpieczoną w jego toku, uznaną za dowód rzeczowy, w tym księga przychodów i rozchodów firmy (...) od 7.03.2001r. do 30.06.2001r. oraz upoważnienia wystawione przez T. B. do odbioru oleju bazowego – k. 2324-2327, 2332A-2332B/XII/, zestawienie ilości zakupionego oleju bazowego SAE-10 przez firmę (...) – k. 2271/XII, sprawozdanie Instytutu (...) w K.
z 15.03.2001r. – k. 2285-2286v/XII, raport kontrolny z 21.03.2001r. – 3240-3242/XVII/

Zgodnie z ustalonym przez P. S., a zaakceptowanym przez T. B. (1) i G. K. (1) planem, sprowadzony z Rosji olej bazowy nie obciążony podatkiem akcyzowym miał być użyty do zmieszania go z kupowanymi w tym czasie formalnie na spółkę (...) Sp. z o.o. komponentami paliw, celem uzyskania produktu podobnego do oleju napędowego, który zostanie przeznaczony do nieewidencjonowanej sprzedaży z zyskiem jako pełnowartościowy produkt. Stąd też jedynie niewielką część importowanego z Rosji oleju bazowego, tj. w ilości 65.000 kg T. B. (1) sprzedał w okresie od 27 marca 2001 roku do 29 czerwca 2001 roku takim podmiotom gospodarczym jak: PHU (...) z/s w N. (26.000 kg), Firmie (...).R. S. z/s w L. (12.000 kg) oraz A. Hurtowni (...) z/s w Z. (27.000 kg). Pozostałą część oleju bazowego T. B. (1), zgodnie z planem przygotowanym przez P. S., działając wspólnie z nim oraz G. K. (1) wykorzystując komponenty paliwowe formalnie nabyte na rzecz spółki (...), użyli do stworzenia mieszanki paliwowej, sprzedanej następnie nieustalonym osobom jako pełnowartościowy olej napędowy. Formalnie jednak, aby ukryć ten nielegalny proceder, T. B. (1) wspólnie
z obywatelami węgierskimi upozorowali transakcje sprzedaży importowanego oleju na rzecz (...) Sp. z o.o. w ten sposób, że T. B. (1) jako właściciel firmy (...) Sp. z o.o. wystawił faktury VAT poświadczające istnienie, nie mających w rzeczywistości miejsca transakcji sprzedaży na rzecz firmy (...) Sp. z o.o., tj.:

- w dniu 26.03.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) brak wpisu) olej SAE - 10 w ilości 76 403 kg, za kwotę netto 106 964 zł, brutto 130 496,08 zł, VAT 23 532,08 zł;

- w dniu 26.03.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż oleju SAE - 10 w ilości 126 286 kg, na kwotę netto 176 800 zł, brutto 215 696 zł, VAT 38 896 zł,

- w dniu 28.04.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) brak wpisu) olej SAE - 10 w ilości 150 ton, na kwotę netto 219 000 zł, brutto 267 180 zł, VAT 48 180 zł;

- w dniu 15.05.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) bark wpisu) olej SAE-10 w ilości 95 ton, na kwotę netto 152 000 zł, brutto 185 440 zł, VAT 33 440 zł;

- w dniu 25.05.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na zakup oleju SEA w ilości 80,5 ton, za kwotę netto 128 800 zł, brutto 157 136 zł, VAT 28 336 zł.

/ dowód: częściowo zeznania świadka G. K. (1) – k. 5310-5313/XXVII, 6468-6469v/XXXIII , protokół przeszukania domu T. B. (1) wraz z dokumentacją dotyczącą firmy (...) zabezpieczoną w jego toku, uznaną za dowód rzeczowy, w tym księga przychodów i rozchodów firmy (...) od 7.03.2001r. do 30.06.2001r. – k. 2324-2327, 2332A-2332B/XII/, zestawienie ilości sprzedanego oleju bazowego SAE-10 przez (...) w 2001r. – k. 2271/XII, zestawienie faktur VAT sprzedaży oleju SAE-10 przez (...), na rzecz firmy (...) – k. 2227/XII/

Stwierdzone w opisanych wyżej fakturach VAT transakcje sprzedaży nie miały w rzeczywistości miejsca, ponieważ firma (...) Sp. z o.o. nigdy nie prowadziła działalności gospodarczej, a G. K. (1) będący formalnie jedyną osobą uprawnioną do reprezentowania spółki, nie zawierał z T. B. (1) umowy zakupu oleju bazowego i nigdy też nie płacił na rzecz T. B. (1) kwot pieniężnych wskazanych w tych fakturach. Wystawienie opisanych wyżej faktur służyć miało wykazaniu przez T. B. (1) legalnej sprzedaży oleju bazowego nabytego na firmę (...) oraz ukryciu rzeczywistego jego przeznaczenia dla celów sprzecznych z prawem, gwarantujących osiągnięcie korzyści majątkowej grupie przestępczej, do której należał.

O tym, że firma (...) Sp. z o.o. nie prowadziła rzeczywistej działalności gospodarczej, a była zarejestrowana jedynie w celu nabywania na nią produktów ropopochodnych przez osoby biorące udział w nielegalnym procederze mieszania komponentów paliwowych celem uzyskania mieszanki sprzedawanej jako pełnowartościowy produkt, świadczą okoliczności w jakich spółka ta została założona, jak również dalsze jej funkcjonowanie mające odzwierciedlenie jedynie w dokumentach transakcji handlowych, których spółka ta miała być stroną.

Opisany wyżej tryb zarejestrowania spółki (...) wskazuje jednoznacznie na fakt, iż G. K. (1) jako wykonawca poleceń P. S. zgodził się na założenie na własne nazwisko powyższej firmy tylko po to, aby realizować przestępczy proceder przysparzający mu regularne dochody, a nie w celu prowadzenia legalnej działalności gospodarczej. G. K. (1) mimo, że był formalnie założycielem, jedynym udziałowcem oraz prezesem tej spółki, nigdy nie podejmował żadnych decyzji jej dotyczących. Dokumenty spółki, takie jak zamówienia na półprodukty paliwowe czy też upoważnienia dla kierowców do odbioru towarów od dostawców, G. K. (1) podpisywał zawsze na polecenie P. S., który mimo że formalnie nie był związany z tą spółką, decydował o tym w jaki sposób wykorzystana będzie nazwa tej spółki.

/ dowód: częściowo zeznania świadka G. K. (1) – k. 5310-5313/XXVII, 6468-6469/XXXIII/.

Poza formalnym założeniem i zarejestrowaniem spółki (...), G. K. (1)jako osoba uprawniona do jej reprezentowania nie wykonywał żadnych czynności prawnych, do których był zobowiązany prowadząc podmiot gospodarczy w tej formie prawnej. W okresie od 1999 roku do 2001 roku (...) Sp. z o.o. nie prowadziła ksiąg rachunkowych, do których była zobowiązana Ustawą o rachunkowości. Brak jest także jakichkolwiek dokumentów potwierdzających sprzedaż przez tę spółkę produktów ropopochodnych, nabywanych formalnie w hurtowych ilościach. Zgodnie z informacją uzyskaną z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. z dnia 3 kwietnia 2002 roku, firma (...) Sp. z o.o. z siedzibą w T. nie figurowała w Kompleksowym Systemie Informatycznym. (...) Sp. z o. o. nie składała również żadnych deklaracji podatkowych, pomimo kierowanych przez organ podatkowy wezwań w tym przedmiocie. W związku z powyższym już 31 grudnia 1999 roku Drugi Urząd Skarbowy w T. wykreślił z urzędu przedmiotową spółkę z rejestru podatników. Ponadto powyższy Urząd Skarbowy, w toku podjętych czynności ustalił, że spółka ta pod adresem wskazanym w rejestrze handlowym jako siedziba tej spółki, tj. przy ulicy (...) w T., nie prowadzi działalności gospodarczej. Lokal mieszczący się pod powyższym adresem należał do Kościoła (...) w W., od którego nigdy firma (...) Sp. z o.o. nie wynajmowała pomieszczeń biurowych do prowadzenia działalności gospodarczej. Firma ta nie posiadała także żadnej infrastruktury umożliwiającej jej prowadzenie obrotu paliwami.

/ dowód: zeznania świadka P. G. – k. 374v/II, pisma Urzędu Kontroli Skarbowej w R. z 19.02.2002 r. i 8.05.2002r. – k. 11/I, 424-427/III, pismo Drugiego Urzędu Skarbowego z 8.04.2002r. – k. 2287/XII, pismo Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. z dnia 03.04.2002 r. – k. 372/II/

O tym, że nazwa spółki (...) była wykorzystywana do nielegalnego obrotu paliwami, świadczy również sposób w jaki dokonywane były, formalnie na tę spółkę, transakcje zakupów produktów ropopochodnych. Nie tylko T. B. (1) sporządzał bankowe dowody wpłat w imieniu firmy (...) Sp. z o.o., czyniły to również inne osoby niebędące do tego formalnie uprawnione. W okresie od 13 kwietnia 2000 roku do 9 sierpnia 2001 roku, 36 bankowych dowodów wpłat z tytułu realizacji zamówień firmy (...) Sp. z o.o., na rachunek: Rafinerii (...), Firmy Handlowej (...) Sp. z o.o., (...) Sp. z o.o., TANK-POL, Petrochemii B., Rafinerii (...). P.H. (...), sporządzili: A. J. (1) (27 sztuk – w okresie od 13.04.2000r. do 21.05.2001) oraz E. P. (2) (4 sztuki, w dniach: 21.08.2000r., 04.07.2000r., 29.01.2001r., 02.02.2001r.) i S. D. (5 sztuk, w dniach: 20.11.2000r. x2, 26.03.2001r., 8.05.2001r., 9.08.2001r.), będące pracownikami firmy (...).

/ dowód: opinia biegłego z zakresu ekspertyzy dokumentów z 3.01.2005r. – k.2486-2525/XIV, pismo Sądu Okręgowego w Krośnie z dnia 30.09.2004r. – k. 2799/XV, protokół przeszukania pomieszczeń firmowych Petrochemii B. K. z dnia 27.05.2002r. – k. 430-433/III, bankowe dowody wpłat realizowanych przez (...) Sp. z o.o.- k. 599/III, 1835, 1841, 1861-1862, 1864, 1866, 1871, 1873-1874, 1876, 1879, 1881, 1883, 1888, 1893a, 1895-1896, 1904a, 1909, 1918/X, 3193/XVII, protokół zatrzymania rzeczy w T. (...) z dn. 21.05.2004r. - k. 3190-3192/XVII, p ismo z Banku Spółdzielczego w O. - k. 1877-1878, p ismo z (...) S.A. w R. - k. 1887, p rotokół przekazania oryginałów dowodów księgowych (...) S.A. w R. - k. 1888-1890, pisma banków dot. dowodów bankowych - k. 1891-1896/X/

O tym, że to T. B. (1) wspólnie i w porozumieniu z P. S. i G. K. (1), w ramach utworzonej przez nich grupy przestępczej nabywali w okresie od marca do czerwca 2001 roku na firmę (...) Sp. z o.o. komponenty paliwowe, transportowane następnie do bazy paliwowej w Ż., świadczą okoliczności w jakich dochodziło do tych transakcji, w tym w szczególności dane dotyczące płatności za zamówione produkty. Były one bowiem dokonywane w znacznej części za pomocą bankowych dowodów wpłat wypełnionych przez T. B. (1). Dane osób, które odbierały je z rafinerii, a którymi najczęściej byli pracownicy firmy (...) lub też osoby świadczące usługi transportowe na rzecz T. B. (1) oraz dane samochodów, którymi odbierano te produkty, wskazują na to, że były to w większości samochody należące do (...) Sp. z o.o.

Grupa przestępcza, do której należał T. B. (1) w okresie od
5 marca 2001 roku do 4 czerwca 2001 roku dokonała w Rafinerii (...) S.A.
14 transakcji zakupu na spółkę (...) półproduktu paliwowego (...)
i rozcieńczalnika do lakierów w łącznej ilości ponad 395 ton. W dniu 26 marca 2001 roku produkt ten odebrał w imieniu firmy (...) B. S. (2) samochodem marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...), stanowiącym własność (...) Sp. z o.o. zarządzanej przez P. S.. Wszystkie pozostałe dostawy towaru zrealizował W. S. (2), w tym także w dniach, w których był już pracownikiem firmy (...) T. B. (1), tj. w dniach: 9 i 24 kwietnia 2001r., 21, 24 i 28 maja 2001r. oraz 2 czerwca 2001 r. W. S. (2) korzystał przy tym z samochodów należących do firmy (...) Sp. z o.o., tj. pojazdu marki (...) o nr rej (...) oraz pojazdu marki V. (...) o nr rej. (...) (później: (...)). Jednocześnie W. S. (2) w dniach 6, 21, 22, 25 i 30 czerwca 2001 roku, 4, 9, 11, 13, 17, 21 23 i 26 lipca 2001 r.,
17 sierpnia 2001r., 26 i 28 września 2001r., 19 i 26 października 2001r., poruszając się w/w samochodem o numerze rejestracyjnym (...), odbierał z Rafinerii (...) produkty nabyte przez (...) T. B. (1).

/ dowód: zeznania świadka R. K. (3) – k. 428-429/III, protokół przeszukania w Rafinerii (...) z dnia 12.07.2002 r. – k. 683-685/IV, polecenia przelewu, dowody wpłat gotówkowych dokonywanych przez spółkę (...) na rzecz Rafinerii (...) - k. 737-767, zestawienie dokumentów sprzedaży zafakturowanej półproduktu paliwowego P-119 N, na rzecz (...) Sp. z o.o. od 3.01.2001r. do 2.06.2001r. - k. 934-935/V, zamówienie na sprzedaż półproduktu paliwowego P-119 N na 2001 rok w ilości 2400 ton - k. 936-937/V, faktury VAT wystawione przez Rafinerię (...) w 2001 roku na rzecz (...) Sp. z o.o. wraz z dokumentami wydania wyrobu - k. 940-987/V, upoważnienie stałe dla W. S. (2) z dnia 3.01.2001 roku do odbioru z Rafinerii (...) zamówionych produktów - k. 938/V, upoważnienie stałe dla B. S. (1) do odbioru z Rafinerii (...) zamówionych produktów - k. 939/V, faktury VAT wystawione przez Rafinerię (...) na rzecz (...) wraz z dokumentami wydania towaru – k. 778-781, 784-791, 796-797/IV, 801, 804-805, 808-809, 812-815, 818-823, 832-833, 848-849, 852-853, 862-865/V/

Warunkiem nabycia w Rafinerii (...) półproduktów paliwowych formalnie na spółkę (...), było dokonanie przedpłaty za zamówiony towar. Przedpłaty te były realizowane poprzez bankowe wpłaty gotówki na konto powyższej rafinerii, przy czym część przedpłat dokonano z wykorzystaniem wypełnionych przez T. B. (1) blankietów bankowych dowodów wpłat. I tak były to wpłaty:

- z dnia 5.03.2001r. na kwotę 36.000 zł zrealizowana w Banku Spółdzielczym
w O. tytułem przedpłaty za komponent paliwowy P-119N, na podstawie której w dniu 5.03.2001r. W. S. (2) odebrał w imieniu (...) Sp. z o.o. komponent P-119N w ilości 29.360 kg;

/ dowód: bankowy dowód wpłaty - k. 1879, faktura VAT wraz z dokumentem wydania towaru – k. 960-961/

- z dnia 8.03.2001r. na kwotę 35.000 zł zrealizowana w Banku (...) S.A
w T. tytułem przedpłaty za komponent paliwowy P-119N, na podstawie której w dniu 8.03.2001r. W. S. (2) odebrał w imieniu (...) Sp. z o.o. komponent P-119N w ilości 29.560 kg;

/ dowód: bankowy dowód wpłaty - k. 1871, faktura VAT wraz z dokumentem wydania towaru – k. 962-963/

- z dnia 12.03.2001r. na kwotę 35.000 zł zrealizowana w Banku Spółdzielczym
w O. tytułem przedpłaty za komponent paliwowy P-119N, na podstawie której w dniu 12.03.2001 r. W. S. (2) odebrał w imieniu (...) Sp. z o.o., komponent P-119N w ilości 29.120 kg;

/ dowód: bankowy dowód wpłaty - k. 1879, faktura VAT wraz z dokumentem wydania towaru – k. 964-965/

- z 19.03.2001r. dokonane dwukrotnie w kwotach 35.000 zł w Banku Spółdzielczym w O. i 10.000 zł w Banku Spółdzielczym w K. tytułem przedpłaty za komponent paliwowy P-119N, na podstawie których w dniu 19.03.2001 r. W. S. (2) odebrał w imieniu (...) Sp. z o.o. komponent P-119N w ilości 29.260 kg;

/ dowód: bankowe dowody wpłat - k. 1862, 1879, faktura VAT wraz z dokumentem wydania towaru – k. 966-967/

- z dnia 28.03.2001r. na kwotę 21.000 zł zrealizowana w Banku Spółdzielczym
w O. tytułem przedpłaty za komponent paliwowy P-119N, na podstawie której w dniu 28.03.2001 r. W. S. (2) odebrał w imieniu (...) Sp. z o.o., komponent P-119N w ilości 26.520 kg;

/ dowód: bankowy dowód wpłaty - k. 1879, faktura VAT wraz z dokumentem wydania towaru – k. 972-973/

- z dnia 9.04.2001r. na kwotę 35.000 zł zrealizowana w Banku (...) SA I Oddział w R. tytułem przedpłaty za komponent paliwowy, na podstawie której w dniu 9.04.2001r. W. S. (2) odebrał w imieniu (...) Sp. z o.o., 27.040 kg rozcieńczalnika do lakierów;

/ dowód: bankowy dowód wpłaty - k. 1890, faktura VAT wraz z dokumentem wydania towaru – k. 976-977/

- z dnia 24.05.2001r. na kwotę 35.000 zł zrealizowana w (...) Banku (...) w W. tytułem przedpłaty za komponent paliwowy P-119N, na podstawie której w dniu 24.05.2001 r. W. S. (2) odebrał w imieniu (...) Sp. z o.o. komponent P-119N w ilości 28.460 kg.

/ dowód: bankowy dowód wpłaty - k. 1896, faktura VAT wraz z dokumentem wydania towaru – k. 982-983, opinia biegłego z zakresu badania dokumentów z 3.01.2005r. – k. 2486-2525/XIV/

Grupa przestępcza, w której brał udział T. B. (1), w okresie od marca do czerwca 2001 roku, z wykorzystaniem nazwy spółki (...) zrealizowała jedną transakcję zakupu w (...) Sp. z o.o. w K., nabywając w dniu 12 kwietnia 2001 roku 24.680 kg benzyny ekstrakcyjnej III niskoaromatycznej. Przedpłata za powyższe zamówienie zrealizowana została w dniu 11 kwietnia 2001 roku w Banku (...) w dwóch transzach, w kwotach 20.000 zł i 22.000 zł. Produkt ten odebrał w dniu 12 kwietnia 2001 roku S. S. (2), wykonujący ten transport jako pracownik firmy (...) świadczącej usługi transportowe na rzecz T. B. (1). Poruszał się wówczas samochodem o numerze rejestracyjnym (...), którym to 11 stycznia 2002 roku K. K. (1), będąc pracownikiem (...) odbierał z Petrochemii K. produkty w imieniu firmy (...) Sp. z o.o., a S. S. (2), poruszając się tym samochodem, wielokrotnie odbierał w Rafinerii (...) produkty nabyte przez T. B. (1) na firmę (...), tj. w okresie od 28 czerwca 2001 roku do 7 listopada 2001 roku.

/ dowód: protokół przeszukania (...) Sp. z o. o. – k. 1607-1609/IX, zestawienie zakupów dokonywanych w (...) Sp. z o.o. przez firmę (...) Sp. z o.o. w 2001 roku - k. 1610/IX, faktura VAT wystawiona przez (...) na rzecz (...) Sp. z o.o. wraz z upoważnieniem do odbioru towaru – k.1635-1636, bankowe dowody wpłat – k. 1650/IX/, faktury VAT wystawione przez Rafinerię (...) na rzecz (...) wraz z dokumentami wydania towaru – k. 794-795, 798-799/IV, 802-803, 806-807, 810-811, 824-829, 834-847, 850-851, 854-861, 866-869/V/

Grupa przestępcza, do której należał T. B. (1) w 2001 roku zrealizowała na spółkę (...) jedną transakcję zakupu w Rafinerii (...) S.A. W dniu 4 kwietnia 2001 roku grupa ta nabyła benzynę do ekstrakcji w ilości 30.340 kg za kwotę 59.223,68 zł, którą odebrał w imieniu powyższej spółki, będący już wówczas pracownikiem firmy (...) W. S. (2), poruszający się należącym do (...) Sp. z o.o. samochodem marki (...) o nr rej (...). Przedpłata na powyższy zakup zrealizowana została w dniu 4 kwietnia 2001 roku w trzech transzach. Pierwsza wpłata dokonana została w (...) S.A. I Oddział w N. w kwocie 20.000 zł, a dwie kolejne w Banku (...) Oddział w P. w kwotach po 20.000 zł i 25.000 zł. Zwrot nadpłaty wynikającej z powyższych wpłat w kwocie 5.776,32 zł dokonany został w dniu 30 października 2001 roku.

/ dowód: zeznania świadka R. t. (1)– 3941-3942/XX, rejestr sprzedaży i zestawienie ilości i wartości sprzedaży na rzecz (...) Sp. z o.o. w okresie 01.01.2000-12.07.2002 - k. 1130/VI, polecenie przelewu i dowody wpłaty- k. 1133-1134,1176/VI,1866/X, faktura VAT z dnia 4.04.2001r. wystawiona przez Rafinerię (...) S.A. wraz z dokumentem wydania towaru i raportem wagowym - k. 1173-1175, 1185/VI/

T. B. (1), P. S. i G. K. (1), wykorzystując nazwę firmy (...) Sp. z o.o., w okresie od 7 marca 2001 roku do 27 kwietnia 2001 roku dokonali w Petrochemii B. w K. (...) transakcji zakupu komponentów paliwowych 0-100 odmiana 115 w łącznej ilości ponad 463 tony. Dziewięć z tych dostaw zrealizował B. S. (2), w tym także w okresie, w którym był już pracownikiem firmy (...) T. B. (1), tj. 7 dostaw w okresie od 3 do 27 kwietnia 2001 roku. B. S. (2) korzystał przy tym za każdym razem z samochodu marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...) stanowiącym własność (...) Sp. z o.o. Pozostałe dostawy zrealizowali nieustaleni kierowcy, którzy również poruszali się powyższym samochodem ciężarowym, a także samochodem o numerze (...), będącym także własnością (...) Sp. z o.o. W dniach 6 marca 2001 roku i 23 kwietnia 2001 roku T. B. (1) wypełnił przyjęte w Banku (...) blankiety bankowych dowodów wpłaty na rachunek (...) S.A. kwot odpowiednio 36.000 zł i 34.000 zł tytułem przedpłaty za komponent paliwowy „(...)” nabyty na spółkę (...).

/ dowód: protokół przeszukania pomieszczeń firmowych Petrochemii B. w K. wraz z zabezpieczoną dokumentacją uznaną za dowód rzeczowy – k. 430-433/III, 1972/X, zestawienia sprzedaży w latach 2000-2002 roku dla firmy (...) – k. 436-439/III, bankowe dowody wpłaty – k. 599/III, opinia biegłego z zakresu ekspertyzy dokumentów z 3.01.2005r. – k.2486-2525/XIV/

W okresie od marca do czerwca 2001 roku poza importem oleju bazowego z Rosji T. B. (1) w ramach prowadzonej przez siebie firmy (...) nie dokonywał zakupów półproduktów paliwowych. W tym czasie półprodukty paliwowe przywożone na bazę paliw w Ż. nabywane były formalnie jedynie na spółkę (...) w wyżej opisany sposób, a od 14 maja 2001 r. także na firmę (...) Sp. z o.o. - o czym będzie mowa w dalszej części uzasadnienia. Ostatnią transakcją zakupu z wykorzystaniem spółki (...) zrealizowaną przez grupę przestępczą, w której brał udział T. B. (1) był zakup w dniu 4 czerwca 2001 roku półproduktu P-119N w Rafinerii (...). Zaprzestanie przez P. S., G. K. (1) i T. B. (1) zakupów na firmę (...) zbiegło się z formalnym przejęciem tej spółki przez G. M. W dniu 19 czerwca 2001 roku pomiędzy G. K. (1), a G. M.zawarta została umowa sprzedaży – z podpisami notarialnie poświadczonymi w Kancelarii Notarialnej w R. przy ulicy (...), na mocy której K. G.sprzedał G. M. wszystkie swoje udziały, tj. 40 udziałów w spółce pod firmą (...) Spółka z o.o. za łączną kwotę 4.000 zł. Tego samego dnia, w tej samej Kancelarii Notarialnej w R., G. M., jako jedyny wspólnik w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością pod firmą (...) odbył Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników i powziął uchwały o zmianie umowy spółki w zakresie przedmiotu działalności spółki oraz o odwołaniu członka zarządu - G. K. (1). Do dalszych zmian w tej spółce doszło w dniu 20 grudnia 2001 roku, kiedy to w powyższej Kancelarii Notarialnej stawił się Z. P., obywatel Węgier i jako pełnomocnik jedynego wspólnika G. M. odbył Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników i powziął uchwały o zmianie przedmiotu działalności spółki, zgodnie z którą spółka nie miała już zajmować się sprzedażą olejów, produktów naftowych i paliw oraz o zmianie siedziby spółki przyjmując, że będzie nią R.. Mimo, że w dniu 20 grudnia 2001 roku Z. (...) jako przedstawiciel (...) Sp. z o.o. zawarł z (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w R. umowę najmu, na podstawie której spółka przejęła w najem jedno pomieszczenie biurowe o powierzchni użytkowej 6,46 m^{(

2)}, mieszczące się w budynku przy ulicy płk. L. L.- (...) w R., to spółka (...) nigdy nie prowadziła działalności gospodarczej pod tym adresem, zwłaszcza, że od końca 2001 roku (...) Zakłady (...) zaczęły wypowiadać umowy wszystkim najemcom w związku ze sprzedażą budynku innemu właścicielowi. Spółka (...) wynajęła powyższe pomieszczenie jedynie w celu uzyskania adresu siedziby dla swojej firmy, a przez to uzyskania możliwości założenia i zarejestrowania spółki w Krajowym Rejestrze Sądowym. Nastąpiło na wniosek złożony przez G. M. w dniu 28 grudnia 2001 roku, na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w Rzeszowie XII Wydział Gospodarczy z dnia 22 marca 2002 roku.

/ dowód: częściowo zeznania świadka G. K. (1) – k.5308-5314/XXVII, 6468-6469v/XXXIII , zeznania świadków: K. T. - k. 2122/XI, M. E. – k. 2159-2161/XI, J. S. – k. 2559-2560/XIV, protokół przeszukania domu T. B. (1) wraz z dokumentacją dotyczącą firmy (...) zabezpieczoną w jego toku, uznaną za dowód rzeczowy, w tym księgi przychodów i rozchodów firmy (...) za okres od 1.01.2001r. do 30.06.2001r. – k. 2324-2327, 2332A-2332B/XII/, wniosek o wpis w KRS wraz z załącznikami w postaci: umowy sprzedaży udziałów z dnia 19.06.2001 r., protokołu Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników (...) Sp. z o.o. z 19.06.2001 r., aktu notarialnego z dnia 19.06.2001 roku, Rep. A nr 1203/2001, aktu notarialnego z dnia 20.12.2001r., Rep A nr 2553/2001, tekstu jednolitego umowy spółki (...) Sp. z o.o.
– k. 386-401/II, umowa najmu z dnia 20.12.2001 r. wraz z oświadczeniem M. G. – k. 402-406/III, protokół niezgodności oraz postanowienie Sądu Rejonowego w Rzeszowie XII Wydział Gospodarczy KRS z dnia 22 marca 2002 roku – k. 409-412/III, zaświadczenie z dnia 25.03.2002 roku o dokonaniu wpisu w KRS – k. 413/III/

Po tym jak P. S. i T. B. (1), działający wspólnie
z G. K. (1) zaprzestali w czerwcu 2001 roku dokonywania zakupów produktów ropopochodnych na spółkę (...), T. B. (1) zaczął nabywać hurtowe ilości półproduktów paliwowych na firmę (...). W okresie od czerwca do listopada 2001 roku regularnie kupował w Rafinerii (...) S.A., Rafinerii (...) S.A. oraz w PPHU (...) z/s w B. półprodukty paliwowe w postaci: oleju maszynowego, benzyny do pirolizy, komponentu AN-7, komponentu A1 i A0 oraz półproduktu P-119-N. Z kolei w okresie od grudnia 2001 do lutego 2002 nabywał jedynie półprodukt paliwowy P-119N w PPHU (...). Łącznie w powyższym okresie T. B. (1) nabył na firmę (...), półprodukty paliwowe w ilości: 3.498.680 kg.

/ dowód: protokół przeszukania domu T. B. (1) wraz z dokumentacją dotyczącą firmy (...) zabezpieczoną w jego toku, uznaną za dowód rzeczowy, w tym rejestry i ewidencje zakupów oraz księgi przychodów i rozchodów firmy (...) za okres od 7.03.2001r. do 31.12.2001r. – k. 2324-2327, 2332A-2332B/XII/, zestawienie ilości zakupionej benzyny komponent A-0 przez firmę (...) w 2001 roku – k. 2270/XII, zestawienie ilości zakupionego półproduktu paliwowego P-119N przez firmę (...) w 2001 roku – k. 2272/XII, zestawienie ilości zakupionej benzyny do pirolizy przez (...) w 2001 roku – k. 2276/XII, protokół przeszukania domu T. B. z dn. 13.08.2004r. – k. 2324-2328/XII/

Jednocześnie w wystawionych przez siebie fakturach VAT T. B. (1) wykazał, że w okresie od 16 czerwca 2001 roku do 6 marca 2002 roku sprzedał łącznie na rzecz swoich kontrahentów 3.592.241 kg półproduktów paliwowych. Wśród odbiorców tych komponentów były takie podmioty gospodarcze jak: R. J. K. (2) z/s w T., PHU (...) z/s w N., Firma (...).R. S. z/s w L., A. Hurtownia (...) z/s w Z., G. (...) P. D. Stacja Paliw w M., P.H.U. (...) z/s w O., Ceramika K., A., H. Z. z/s w R. S., (...) S.C. I. i G. K. (1) z/s w L. oraz M. (...). Zgodnie jednak z dokumentami księgowymi firmy (...) największym odbiorcą komponentów paliwowych miało być Przedsiębiorstwo (...) Sp. z o.o. z/s we W., które w okresie od
7 grudnia 2001 roku do 6 marca 2002 roku było jedynym nabywcą komponentu paliwowego P-119 N.

Wszystkie transakcje sprzedaży na rzecz (...) Sp. z o.o. potwierdzone wystawionymi przez T. B. (1) fakturami VAT były jednak fikcyjne i służyły jedynie ukryciu nielegalnego procederu jaki nadal prowadził T. B. (1) wspólnie z P. S. oraz osobami związanymi z firmą (...) Sp. z o.o. na stacji paliw w Życzenie polegającego na mieszaniu komponentów paliwowych nie obciążonych podatkiem akcyzowym, nabytych legalnie przez (...) i formalnie na firmy (...) Sp. z o.o.–do 4 czerwca 2001 roku i (...) Sp. z o.o. – od 14 maja 2001 roku oraz sprzedaży nieustalonym osobom powstałej mieszanki jako pełnowartościowego produktu rafineryjnego. Transakcje sprzedaży zostały zatem upozorowane w ten sposób, że T. B. (1) jako właściciel firmy (...) Sp. z o.o., działając wspólnie i w porozumieniu z pozostałymi członkami grupy przestępczej, wystawił faktury VAT poświadczające istnienie, nie mających w rzeczywistości miejsca transakcji sprzedaży, tj.:

- w dniu 30.06.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol SWW- A1) benzyna komponent w ilości 27 620 kg, za kwotę netto 47 782,60 zł, za kwotę brutto 58 294,77 zł- w tym VAT 10 512,17 zł;

- w dniu 02.07.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) benzyna komponent w ilości 29 080 kg, za kwotę netto 46818,80 zł, za kwotę brutto 57 118,94 zł- w tym VAT 10 300,14 zł;

- w dniu 02.07.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 780 kg, za kwotę netto 38 853,00 zł, za kwotę brutto 47 400,66 zł- w tym VAT 8 547,66 zł;

- w dniu 03.07.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) półproduktu paliwowego w ilości 28 720 kg, za kwotę netto 38 772,00 zł, za kwotę brutto 47 301,84 zł- w tym VAT 8 529,84 zł;

- w dniu 04.07.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) benzyna komponent w ilości 24 124 kg, za kwotę netto 44 146,92 zł, za kwotę brutto 53 859,24 zł- w tym VAT 9 712,32 zł;

- w dniu 04.07.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) olej SAE 10 w ilości 34 270 kg, za kwotę netto 54 832,00 zł, za kwotę brutto 66 895,04 zł- w tym VAT 12 063,04 zł;

- w dniu 05.07.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) olej maszynowy w ilości 30 500 kg, za kwotę netto 47 275,00 zł, za kwotę brutto 57 675,50 zł - w tym VAT 10 400,50 zł;

- w nieustalonym dniu 2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol(...)) olej maszynowy w ilości 30 488 kg, za kwotę netto 47 256,40 zł, za kwotę brutto 57 652,81 zł- w tym VAT 10 396,41 zł;

- w dniu 06.07.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 671 kg, za kwotę netto 38 705,85 zł, za kwotę brutto 47 221,14 zł- w tym VAT 8 515,29 zł;
- w dniu 07.07.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 780 kg, za kwotę netto 38 853,00 zł, za kwotę brutto 47 400,66 zł- w tym VAT 8 543,66 zł;

- w dniu 10.07.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 620 kg, za kwotę netto 38 637,00 zł, za kwotę brutto 47 137,14 zł- w tym VAT 8 500,14 zł;

- w dniu 10.07.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)brak opisu w rubryce) olej AN 7 w ilości 31 380 kg, za kwotę netto 48 639,00 zł, za kwotę brutto 59 339,58 zł- w tym VAT 10 700,58 zł;

- w dniu 12.07.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 27 840 kg, za kwotę netto 37 584,00 zł, za kwotę brutto 45 852,48 zł- w tym VAT 8 268,48 zł;

- w dniu 12.07.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) benzyna komponent w ilości 26 710 kg, za kwotę netto 48 879,30 zł, za kwotę brutto 59 632,75 zł- w tym VAT 10 753,45 zł;

- w dniu 16.07.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 610 kg, za kwotę netto 38 623,50 zł, za kwotę brutto 47 120,67 zł- w tym VAT 8 497,17 zł;

- w dniu 03.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 730 kg, za kwotę netto 38 785,50 zł, za kwotę brutto 47 318,31 zł- w tym VAT 8 532,81 zł;

- w dniu 04.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 240 kg, za kwotę netto 38 124,00 zł, za kwotę brutto 46 511,28 zł- w tym VAT 8 387,28 zł;

- w dniu 04.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) brak opisu w rubryce) benzyna do pirolizy w ilości 28 870 kg, za kwotę netto 40 995,40 zł, za kwotę brutto 50 014,39 zł- w tym VAT 9 018,99 zł;

- w dniu 06.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 27 680 kg, za kwotę netto 37 368 zł, za kwotę brutto 45 588,96 zł- w tym VAT 8 220,96 zł;

- w dniu 07.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol SWW A-0) benzyna komponent w ilości 23 610 kg, za kwotę netto 45 331,20 zł, za kwotę brutto 55 304,06 zł- w tym VAT 9 972,86 zł;

- w dniu 13.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) brak wpisu) olej AN 7 dest. w ilości 30 960 kg, za kwotę netto 38 700,00 zł, za kwotę brutto 47 214,00 zł- w tym VAT 8 514,00 zł;

- w dniu 14.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) brak wpisu) benzyna do pirolizy w ilości 29 010 kg, za kwotę netto 44 095,20 zł, za kwotę brutto 53 796,14 zł- w tym VAT 9 700,94 zł;

- w dniu 16.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 540 kg, za kwotę netto 36 925,00 zł, za kwotę brutto 45 048,50 zł- w tym VAT 8 123,50 zł;

- w dniu 16.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) benzyna komponent w ilości 25 360 kg, za kwotę netto 46 408,80 zł, za kwotę brutto 56 618,74 zł- w tym VAT 10 209,94 zł;

- w dniu 17.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 560 kg, za kwotę netto 41 412,00 zł, za kwotę brutto 50 522,64 zł- w tym VAT 9 110,64 zł;

- w dniu 18.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol SWW P-119N) półproduktu paliwowego w ilości 28 490 kg, za kwotę netto 41 310,50 zł, za kwotę brutto 50398,81 zł- w tym VAT 9 088,31 zł;

- w dniu 18.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol SWW P-119 N) półproduktu paliwowego w ilości 28 690 kg, za kwotę netto 41 600 zł, za kwotę brutto 50 752,61 zł- w tym VAT 9 152,11 zł;

- w dniu 20.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) brak wpisu) olej AN 7 dest. w ilości 28 250 kg, za kwotę netto 35 312,50 zł, za kwotę brutto 43 081,25 zł- w tym VAT 7 768,75 zł;
- w dniu 21.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 360 kg, za kwotę netto 41 122,00 zł, za kwotę brutto 50 168,84 zł- w tym VAT 9 046,84 zł;

- w dniu 22.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) brak wpisu w rubryce) olej AN 7 dest. w ilości 28 745 kg, za kwotę netto 35 931,25 zł, za kwotę brutto 43 836,13 zł- w tym VAT 7 904,88 zł;

- w dniu 23.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 760 kg, za kwotę netto 41 702,00 zł, za kwotę brutto 50 876,44 zł- w tym VAT 9 174,44 zł;

- w dniu 24.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) półproduktu paliwowego w ilości 28 720 kg, za kwotę netto 41 644,00 zł, za kwotę brutto 50 805,68 zł- w tym VAT 9 161,68 zł;

- w dniu 25.08.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol, (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 710 kg, za kwotę netto 41 629,50 zł, za kwotę brutto 50 787,99 zł- w tym VAT 9 158,49 zł;

- w dniu 03.09.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 540 kg, za kwotę netto 41 383,00 zł, za kwotę brutto 50 487,26 zł- w tym VAT 9 104,26 zł;

- w dniu 04.09.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 640 kg, za kwotę netto 41 528,00 zł, za kwotę brutto 50 664,16 zł- w tym VAT 9 136,16 zł;

- w dniu 04.09.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) brak wpisu w rubryce) olej AN 7 dest. w ilości 29 520 kg, za kwotę netto 36 900,00 zł, za kwotę brutto 45 018,00- w tym VAT 8 118,00 zł;

- w dniu 06.09.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)brak wpisu w rubryce) olej AN 7 dest. w ilości 28 840 kg, za kwotę netto 36 050,00 zł, za kwotę brutto 43 981,00 zł- w tym VAT 7 931,00 zł;

- w dniu 06.09.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 490 kg, za kwotę netto 41 310,50 zł, za kwotę brutto 50 398,81 zł- w tym VAT 9 088,31 zł;

- w dniu 07.09.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 380 kg, za kwotę netto 41 151,00 zł, za kwotę brutto 50 204,22 zł- w tym VAT 9 053,22 zł;

- w dniu 08.09.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) brak wpisu w rubryce) benzyna do pirolizy w ilości 28 970 kg, za kwotę netto 44 034,40 zł, za kwotę brutto 53 721,97 zł- w tym VAT 9 687,57 zł;

- w dniu 10.09.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 610 kg, za kwotę netto 41 484,50 zł, za kwotę brutto 50 611,09 zł- w tym VAT 9 126,69 zł;

- w dniu 11.09.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) benzyna komponent w ilości 24 590 kg za kwotę netto 44 999,70 zł za kwotę brutto 54 899,63 zł- w tym VAT 9 899,93 zł;

- w dniu 20.09.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 760 kg, za kwotę netto 41 702,00 zł, za kwotę brutto 50 876,44 zł- w tym VAT 9 174,44 zł;

- w dniu 21.09.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28690 kg, za kwotę netto 41 600,540 zł, za kwotę brutto 50 752,61 zł- w tym VAT 9 152,11 zł;

- w dniu 21.09.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 140 kg, za kwotę netto 42 253,00 zł, za kwotę brutto 51 548,66 zł- w tym VAT 9 295,66 zł;

- w dniu 02.10.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) brak opisu w rubryce) olej AN 7 dest. w ilości 29 120 kg, za kwotę netto 36 400,00 zł, za kwotę brutto 44 408,00 zł- w tym VAT 8 008,00 zł;

- w dniu 03.10.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 710 kg, za kwotę netto 41 629,50 zł, za kwotę brutto 50 787,99 zł- w tym VAT 9 158,49 zł;

- w dniu 05.10.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 360 kg, za kwotę netto 41 122,00 zł, za kwotę brutto 50 168,84 zł- w tym VAT 9 046,84 zł;

- w dniu 06.10.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 730 kg, za kwotę netto 41 658,50 zł, za kwotę brutto 50 823,37 zł- w tym VAT 9 164,87 zł;

- w dniu 08.10.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 990 kg, za kwotę netto 42 035,50 zł, za kwotę brutto 51 283,31 zł- w tym VAT 9 247,81 zł;

- w dniu 09.10.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 060 kg, za kwotę netto 42 137,00 zł, za kwotę brutto 51 407,14 zł- w tym VAT 9 270,14 zł;

- w dniu 12.10.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) brak wpisu w rubryce) oleju AN 7 dest. w ilości 30 450 kg, za kwotę netto 38 062,50 zł, za kwotę brutto 46 436,25 zł- w tym VAT 8 373,75 zł;

- w dniu 12.10.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 010 kg, za kwotę netto 42 064,50 zł, za kwotę brutto 51 318,69 zł- w tym VAT 9 254,19 zł;

- w dniu 13.10.2001 r. wystawił fakrurę (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 310 kg, za kwotę netto 42 499,00 zł, za kwotę brutto 51 849,39 zł- w tym VAT 9 349,89 zł;

- w dniu 15.10.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 330 kg, za kwotę netto 42 528,50 zł, za kwotę brutto 51 884,77 zł- w tym VAT 9 356,27 zł;

- w dniu 16.10.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) brak wpisu w rubryce) olej AN 7 dest. w ilości 30 980 kg, za kwotę netto 38 725,00 zł, na kwotę brutto 47 244,50 zł- w tym VAT 8 519,50 zł;

- w dniu 19.10.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 470 kg, za kwotę netto 42 731,50 zł, za kwotę brutto 52 132,43 zł- w tym VAT 9 400,93 zł;

- w dniu 22.10.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 490 kg, za kwotę netto 42 760,50 zł, za kwotę brutto 52 167,81 zł- w tym VAT 9 407,31 zł;

- w dniu 24.10.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 390 kg, za kwotę netto 42 615,50 zł, za kwotę brutto 51 990,91 zł- w tym VAT 9 375,41 zł;

- w dniu 03.11.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 890 kg, za kwotę netto 43 340,50 zł, za kwotę brutto 52 875,41 zł- w tym VAT 9 534,91 zł;

- w dniu 05.11.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 30 080 kg, za kwotę netto 43 616,00 zł, za kwotę brutto 53 211,52 zł- w tym VAT 9 595,52 zł;

- w dniu 07.11.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 30 020 kg, za kwotę 43 529,00 zł netto, za kwotę brutto 53 105,38 zł- w tym VAT 9 576,38 zł;

- w dniu 19.11.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 30 010 kg, za kwotę netto 43 514,50 zł, za kwotę brutto 53 087,69 zł- w tym VAT 9 573,19 zł;

- w dniu 21.11.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 850 kg, za kwotę netto 43 282,50 zł, za kwotę brutto 52 804,65 zł- w tym VAT 9 522,15 zł;

- w dniu 23.11.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol SWW A-0) benzyna komponent w ilości 25 680 kg, za kwotę netto 49 305,60 zł, za kwotę brutto 60152,83 zł- w tym VAT 10 847,23 zł;

- w dniu 27.11.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...)) półproduktu paliwowego w ilości 20 540 kg, za kwotę netto 29 783,00 zł, za kwotę brutto 36 335,26 zł- w tym VAT 6 552,26 zł;

- w dniu 28.11.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) brak wpisu w rubryce) benzyna komponent AO w ilości 26 270 kg, za kwotę netto 50 438,40 zł, za kwotę brutto 61 534,85 zł- w tym VAT 11 096,45 zł;

- w dniu 29.11.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) w rubryce brak wpisu) olej AN 7 destylat w ilości 22 640 kg, za kwotę netto 23 998,40 zł, za kwotę brutto 29 278,05 zł- w tym VAT 5 279,65 zł;

- w dniu 08.12.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 820 kg, za kwotę netto 43 239,00 zł, za kwotę brutto 52 751,58 zł- w tym VAT 9 512,58 zł;

- w dniu 10.12.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) brak wpisu w rubryce) oleju AN 7 destylat w ilości 19 560 kg, za kwotę netto 24 450,00 zł, za kwotę brutto 29 829,00 zł- w tym VAT 5 379,00 zł;

- w dniu 11.12.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 460 kg, za kwotę netto 42 717,00 zł, za kwotę brutto 52 114,74 zł- w tym VAT 9 397,74 zł;

- w dniu 13.12.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 690 kg, za kwotę netto 43 050,50 zł, za kwotę brutto 52 521,61 zł- w tym VAT 9 471,11 zł;

- w dniu 17.12.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 790 kg, za kwotę netto 43 195,50 zł, za kwotę brutto 52 698,51 zł- w tym VAT 9 503,01 zł;

- w dniu 14.12.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 30 090 kg, za kwotę netto 43 630,50 zł, za kwotę brutto 53 229,21 zł- w tym VAT 9 598,71 zł;

- w dniu 20.12.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 860 kg, za kwotę netto 43 297,00 zł, za kwotę brutto 52 822,34 zł- w tym VAT 9 525,34 zł;

- w dniu 21.12.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 640 kg, za kwotę netto 42 978,00 zł, za kwotę brutto 52 433,16 zł- w tym VAT 9 455,16 zł;

- w dniu 22.12.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 830 kg, za kwotę netto 43 253,50 zł, za kwotę brutto 52 769,27 zł- w tym VAT 9 515,77 zł;

- w dniu 27.12.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 260 kg, za kwotę netto 42 427,00 zł, za kwotę brutto 51 760,94 zł- w tym VAT 9 333,94 zł;

- w dniu 29.12.2001 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 180 kg, za kwotę netto 42 311,00 zł, za kwotę brutto 51 619,42 zł- w tym VAT 9 308,42 zł;

- w dniu 04.01.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 30 090 kg, za kwotę netto 43 630,50 zł, za kwotę brutto 53 229,21 zł- w tym VAT 9 598,71 zł;

- w dniu 07.01.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 30 220 kg, za kwotę netto 43 819,00 zł, za kwotę brutto 53 459,18 zł- w tym VAT 9 640,18 zł;

- w dniu 11.01.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 30 260 kg, za kwotę netto 43 877,00 zł, za kwotę brutto 53 529,94 zł- w tym VAT 9 652,94 zł;

- w dniu 14.01.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 30 340 kg, za kwotę netto 45 510,00 zł, za kwotę brutto 55 522,20 zł- w tym VAT 10 012,20 zł;

- w dniu 16.01.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości w ilości 29 830 kg, za kwotę netto 44 745,00 zł, za kwotę brutto 54 588,90 zł- w tym VAT 9 843,90 zł;

- w dniu 24.01.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 790 kg, za kwotę netto 44 685,00 zł, za kwotę brutto 54 515,70 zł- w tym VAT 9 830,70 zł;

- w dniu 25.01.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 990 kg, za kwotę netto 44 985,00 zł, za kwotę brutto 54 881,70 zł- w tym VAT 9 896,70 zł;

- w dniu 28.01.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 820 kg, za kwotę netto 44 730,00 zł, za kwotę brutto 54 570,60 zł- w tym VAT 9 840,60 zł;

- w dniu 30.01.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 910 kg, za kwotę netto 44 865,00 zł, za kwotę brutto 54 735,30 zł- w tym VAT 9 870,30 zł;

- w dniu 04.02.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 320 kg, za kwotę netto 41 048,00 zł, za kwotę brutto 50 078,56 zł- w tym VAT 9 030,56 zł;

- w dniu 07.02.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 370 kg, za kwotę netto 41 118,00 zł, za kwotę brutto 50 163,96 zł- w tym VAT 9 045,96 zł;

- w dniu 15.02.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 130 kg, za kwotę netto 40 782,00 zł, za kwotę brutto 49 754,04 zł- w tym VAT 8 972,04 zł;

- w dniu 16.02.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 470 kg, za kwotę netto 41 258,00 zł, za kwotę brutto 50 334,76 zł- w tym VAT 9 076,76 zł;

- w dniu 18.02.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 28 990 kg, za kwotę netto 40 586,00 zł, za kwotę brutto 49 514,92 zł- w tym VAT 8 928,92 zł;

- w dniu 20.02.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 350 kg, za kwotę netto 41 090,00 zł, za kwotę brutto 50 129,80 zł- w tym VAT 9 039,80 zł;

- w dniu 21.02.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 230 kg, za kwotę netto 40 922,00 zł, za kwotę brutto 49 924,84 zł- w tym VAT 9 002,84 zł;

- w dniu 23.02.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 29 410 kg, za kwotę netto 41 174,00 zł, za kwotę brutto 50 232,28 zł- w tym VAT 9 058,28 zł;

- w dniu 25.02.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 30 160 kg, za kwotę netto 42 224,00 zł, za kwotę brutto 51 513,28 zł- w tym VAT 9 289,28 zł;

- w dniu 28.02.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 30 090 kg, za kwotę netto 42 126,00 zł, za kwotę brutto 51 393,72 zł- w tym VAT 9 267,72 zł;

- w dniu 06.03.2002 r. wystawił fakturę VAT nr (...) na sprzedaż (symbol (...) P- (...)) półproduktu paliwowego w ilości 16 130 kg, za kwotę netto 22 582 zł, za kwotę brutto 27 550,04 zł- w tym VAT 4 968,04 zł.

Ponadto T. B. (1) w dniu 30.06.2001 r. wystawił na rzecz (...) fakturę VAT nr (...) na usługę - transport komponentu paliwowego A-1 w czerwcu za kwotę netto 15 000 zł za kwotę brutto 18 300 zł - w tym VAT 3 300 zł.

/ dowód: częściowo wyjaśnienia T. B. (1) - k. 3356-3359, 5185v-5187/XXVI, protokół przeszukania domu T. B. (1) wraz z dokumentacją dotyczącą firmy (...) zabezpieczoną w jego toku, uznaną za dowód rzeczowy – k. 2324-2327, 2332A-2332B/XII, zestawienie faktur VAT wystawionych przez (...) z tytułu sprzedaży półproduktów paliwowych, oleju i usługi transportowej na rzecz (...) w 2001 roku – 2249-2250v/XII/, zestawienie ilości sprzedanej benzyny komponent A-1 przez (...) w 2001 roku – k. 2268/XII, zestawienie ilości sprzedanej benzyny komponent A-0 przez (...) w 2001r. – k. 2270/XII, zestawienie ilości sprzedanego półproduktu paliwowego P-119N przez (...) w 2001 roku – k. 2275/XII, zestawienie ilości sprzedanej benzyny do pirolizy przez (...) w 2001 roku – k. 2276, rozliczenie zakupu i sprzedaży komponentów paliwa w firmie (...) w latach 2001-2002 – k. 6601-6608/XXXIV/

Wszystkie transakcje uwidocznione w opisanych wyżej fakturach VAT nie miały w rzeczywistości miejsca, ponieważ firma (...) Sp. z o.o. nie była podmiotem gospodarczym prowadzącym faktyczną działalność gospodarczą,
a W. K. (1) będący jedyną osobą formalnie uprawnioną do reprezentowania tej firmy nigdy nie zawierał z T. B. (1) umowy zakupu produktów ropopochodnych, nigdy też za niego nie płacił kwot uwidocznionych w powyższych fakturach. Faktury te nie obrazowały zatem rzeczywistych zdarzeń gospodarczych.

O fikcyjności firmy działającej pod nazwą (...) Sp. z o. o. świadczą okoliczności w jakich została utworzona oraz dalsze jej istnienie mające swoje odzwierciedlenie jedynie w dokumentach, w których spółka ta występuje jako strona transakcji handlowych.

Powyższa spółka powstała z przekształcenia firmy (...) Sp. z o.o.
z siedzibą w Z. należącej do Z. J. (1). Wiosną 2001 roku, za pośrednictwem L. O. (1) doszło do spotkania Z. J. (2) z W. K. (1) w prowadzonym przez niego lokalu studenckim we W. przy ulicy (...). Z. J. (2) złożył wtedy W. K. (1) propozycję zakupu należącej do niego firmy (...) Sp. z o.o. Wyjaśnił mu jednak, że celem tej transakcji ma być jedynie formalna zmiana jej właściciela, zmiana nazwy, siedziby i przedmiotu działalności, a nie faktyczna sprzedaż spółki. Dlatego też nie ponosił on w związku z tym żadnych kosztów. Zgodnie z propozycją Z. J. (2) firma miała przyjąć nazwę (...) Sp z o.o., jej siedziba miała mieścić się we W., a przedmiotem działalności miał być obrót hurtowy paliwami. W. K. (1) został również poinformowany, że na tę firmę będą kupowane w rafineriach komponenty paliwowe, które następnie będą przewożone do miejsc, w których będzie odbywać się ich mieszanie. Następnie inna firma będzie sprzedawać ten produkt jako pełnowartościowe paliwo. W zamian za przeprowadzenie tej transakcji W. K. (1) miał otrzymywać 2 grosze od wytworzonego w ten sposób i sprzedanego jednego litra paliwa. Choć W. K. (1) wiedział o tym, że spółka której formalnie stanie się właścicielem będzie służyć nielegalnemu obrotowi komponentami paliwowymi, licząc na osiągnięcie zysku, przyjął propozycję Z. J. (2). W celu zrealizowania transakcji mężczyźni spotkali się w Z. w dniu 14 maja 2001 roku. W drodze do kancelarii notarialnej Z. J. (2) pojechał na ulicę (...) w Z. i wskazał W. K. (1) jedną z posesji informując, że tam mieści się siedziba firmy, którą ma kupić. Następnie pojechali na stację paliw na obrzeżach miasta, gdzie zgodnie z twierdzeniem Z. J. (2) miały być mieszane zakupione komponenty paliwowe. Poinformował go też, że następnie gotowy produkt sprzedawany jest stacjom paliw i po odliczeniu kosztów, osiągają z tego procederu zysk w wysokości 80 groszy od każdego sprzedanego litra zmieszanego paliwa. Wspomniał wówczas o E. P. (1) jako jednej z osób uczestniczących w tym procederze.

/ dowód: zeznania świadka W. K. (1) - k. 1820v-1824,3329-3330, 3345-3349, 3607,4457, 4510-4511 5244v, 6411v-6412, protokół z wizji lokalnej z dnia 20.02.2003r. – k. 1830-1831/X/

Formalności związane z przejęciem spółki (...) Sp. z o. o. przez W. K. (1) i jej przekształceniem w firmę zajmującą się obrotem paliwami zrealizowane zostały w dniu 14 maja 2001 roku w Kancelarii Notarialnej w Z.. W obecności notariusza J. W. (2) odbyło się nadzwyczajne zgromadzenie wspólników Spółki Przedsiębiorstwo Produkcyjno – Usługowo -Handlowe (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z. przy ulicy (...), w toku którego Z. J. (2), jako jedyny wspólnik wykonując uprawnienia zgromadzenia wspólników podjął trzy uchwały: 1) w sprawie zmiany umowy spółki z dnia 21.10.1991r. w zakresie jej nazwy, siedziby oraz przedmiotu działalności poprzez: zmianę nazwy spółki na: Przedsiębiorstwo (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, przeniesienie siedziby spółki do W. oraz przyjęcie, że przedmiotem działalności spółki jest: sprzedaż hurtowa paliw stałych, ciekłych, gazowych oraz produktów pochodnych i towarowy transport drogowy; 2/ w sprawie odwołania dotychczasowego jednoosobowego zarządu spółki w osobie Z. J. (2) – Prezesa Zarządu, oraz 3/ w sprawie powołania nowego jednoosobowego Zarządu spółki w osobie W. K. (1) – Prezesa Zarządu. Jednocześnie Z. J. (2) jako jedyny (...) spółki Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Usługowo-Handlowe (...) Sp.zo.o. z siedzibą w Z., sprzedał W. K. (1) wszystkie swoje 12 udziałów w wymienionej spółce za łączną kwotę 4800 zł. Podpisy złożone na umowie poświadczone zostały przez notariusza J. W. (2).

/ dowód: Akt Notarialny z 14 maja 2001 roku, Rep. A numer 4436/2001 - k. 2197-2198/XI/, Umowa zbycia udziałów w spółce z dnia 14 maja 2001 roku - k. 2168-2169/XI/

Koszty sporządzenia powyższego aktu notarialnego w całości pokrył Z. J. (2). W. K. (1) nigdy nie zapłacił Z. J. (2) wskazanej w umowie zbycia udziałów kwoty pieniężnej, gdyż wiedział o tym, że jest to jedynie pozorna transakcja. W. K. (1) był tylko formalnie właścicielem i Prezesem Zarządu spółki (...). Egzemplarze sporządzonego aktu notarialnego zabrał ze sobą Z. J. (2) i on w dalszym czasie decydował o wykorzystaniu nazwy spółki do prowadzenia fikcyjnego obrotu komponentami paliwowymi. W. K. (1) nie wykonywał żadnych uprawnień właścicielskich wobec powstałej spółki. Jego rola w dalszym jej funkcjonowaniu ograniczała się do podpisywania niektórych dokumentów spółki i odbioru faktur przesyłanych na adres jego lokalu, który był jednocześnie adresem siedziby firmy (...), a następnie przekazywanie ich Z. J. (2). Mimo powyższych zmian i transakcji sprzedaży udziałów PPUH (...) Sp. z o.o., Z. J. (2) nie dokonał wyrejestrowania firmy z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Z., a ostatni dokument rozliczeniowy złożony został w tej placówce za miesiąc październik 2000 roku. Także ostatnie deklaracje podatkowe firma PPHU (...) Sp. z o.o. złożyła w Urzędzie Skarbowym w Z. w 2000 roku. Spółka ta pismem z dnia 30 stycznia 2002 roku poinformowała jedynie powyższy Urząd Skarbowy o zaprzestaniu działalności do czasu wyjaśnienia i uregulowania zobowiązań spółki.

/ dowód: zeznania świadka W. K. (1)- k. 1820v-1824,3329-3330, 3345-3349, 3607,4457, 4510-4511 5244v, 6411v-6412 , pisma (...) Oddział w Z. z dn.16 i 18.03.2004r. – k. 2118-2119/XI, pismo Urzędu Skarbowego w Z. z 5.04.2004r. – k. 2165/XI, protokół przeszukania pomieszczeń mieszkalnych W. K. (1) z 15.01.2003r. - k. 1815-1817/X, faktura VAT nr (...) z dnia 23 czerwca 2001 roku wraz z dokumentem (...) nr (...)- k. 1818-1819/X/

Firma (...) Sp. z o.o. nie posiadała żadnej infrastruktury umożliwiającej jej prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie obrotu paliwami. Jako siedziba spółki wybrany został adres, pod którym miesił się dom studencki, a w którym W. K. (1) prowadził lokal. Firma ta nie dokonywała żadnych rozliczeń z budżetem państwa, nie prowadziła ksiąg handlowych, do których była zobowiązana z mocy ustawy o rachunkowości. Z informacji uzyskanej z Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej VI Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego z dnia 10 kwietnia 2002 roku wynika, że firma (...) Sp. z o.o. nie figurowała w rejestrze handlowym.

/ dowód : pismo Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej VI Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego z dnia 10 kwietnia 2002 – k. 376/II/

Zgodnie z informacją uzyskaną z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. z dnia 10 kwietnia 2002 roku firma (...) Sp. z o.o. o numerze NIP (...) nie figurowała w Kompleksowym Systemie Informatycznym. Ponadto spółka ta nie została zgłoszona do Urzędu Skarbowego W., właściwego terytorialnie dla siedziby spółki.

/ dowód: pismo Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział we W. z dnia 10.04.2002 r. – k. 377/II/, pismo Urzędu Skarbowego W. z 2.04.2004r. – k. 2164/XI/

Istniejąca jedynie formalnie od 14 maja 2015 roku firma (...) Sp. z o.o. od razu wykorzystywana była do nielegalnego obrotu paliwami przez grupę przestępczą w skład której poza T. B. (1), P. S. i G. K. (1) (do czerwca 2001r.) weszli: Z. J. (2), dysponujący dokumentami i pieczęciami wystawionymi na firmę (...), W. K. (1) będący formalnym właścicielem (...) Sp. z o.o. oraz E. P. (1), prowadzący własną firmę (...) Hurtownia (...) z siedzibą w Z. i będący jednocześnie pełnomocnikiem i osobą faktycznie zarządzającą zarejestrowaną na jego żonę firmą (...) Hurtownia (...) z siedzibą w Z.. Nie wszyscy członkowie grupy znali się osobiście, ponieważ z uwagi na rolę jaką w niej pełnili, nie było potrzeby nawiązywania osobistych kontaktów przez wszystkich jej członków. Niewątpliwie jednak każdy z nich wiedział o istnieniu tej grupy osób i utożsamiał się z ich działaniami. Pomiędzy w/w członkami grupy nie było hierarchicznego podporządkowania, każdy z nich realizował przydzielone mu zadania, umożliwiające realizowanie przestępnego procederu, dającego zyski każdemu z nich i grupie jako całości. E. P. (1) dysponował bazą paliwową w Z., wykorzystywaną na potrzeby grupy oraz kierowcami transportującymi produkty z rafinerii, podobnie jak T. B. (1), który wykorzystywał na potrzeby grupy bazę paliwową w Ż. i zatrudnianych przez siebie kierowców. E. P. (1) w czasie funkcjonowania tej grupy miał bezpośrednią styczność nie tylko z T. B. (1), ale także ze Z. J. (2), który udostępniał nazwę firmy (...) i dokumenty jej dotyczące, niezbędne do realizacji zakupów półproduktów paliwowych. Z kolei W. K. (1) firmował swoim nazwiskiem fikcyjny podmiot gospodarczy i jako osoba go reprezentująca podpisywał dokumenty firmowe mając bezpośredni kontakt ze Z. J. (2).

Już w dniu powstania spółki (...) zrealizowana została transakcja wskazująca na w pełni skoordynowane, wspólne działanie wyżej wskazanej grupy osób w nielegalnym obrocie paliwami, z wykorzystaniem nazwy spółki formalnie należącej do W. K. (1). W dniu 14 maja 2015 roku do Rafinerii (...) S.A. wpłynęło, przesłane faksem zamówienie firmy (...) na komponent paliwowy A1, opatrzone pieczęcią firmową oraz pieczęcią o treści: (...) Handlowy (...), na której widniał czytelny podpis o treści (...). Zaznaczyć należy przy tym, że spółka (...) nigdy nie zatrudniała żadnych pracowników. Warunkiem realizacji tego zamówienia było dokonanie przedpłaty za zamówiony towar. W związku z tym, w dniu 14 maja 2001 roku T. B. (1) wpłacił w (...) II Oddział w W. za pomocą sporządzonego przez siebie bankowego dowodu wpłaty kwotę 27.000 zł na rachunek Rafinerii (...) S.A. tytułem przedpłaty za zamówiony komponent „A-1”, wpisując jako zleceniodawcę (...) sp. z o.o. (...)Tego samego dnia, w ten sam sposób, T. B. (1) w (...) S.A. II Oddział w W. wpłacił na konto powyższej rafinerii kwotę 28.000 zł tytułem przedpłaty za komponent A-1. Żaden z powyższych dowodów wpłaty nie został oznaczony pieczęcią firmy (...), bowiem pozostawała ona w posiadaniu Z. J. (1). Na podstawie powyższych przedpłat, W. S. (2), będący pracownikiem firmy (...), działając na polecenie służbowe T. B. (1) już w dniu 14 maja 2001 roku odebrał w Rafinerii (...) S.A. zamówiony i opłacony formalnie przez (...) towar w postaci benzyny komponent A1 w ilości 28.900 kg o wartości 55.040,54 zł. Poruszał się on wówczas samochodem marki (...) o numerze rejestracyjnym (...) stanowiącym własność firmy (...) Sp. z o.o., prowadzonej przez P. S.. Formalne upoważnienie dla W. S. (2) do odbioru komponentu A1 przesłane zostało do Rafinerii (...) w dniu 14 maja 2001 roku o godz. 13:06 z urządzenia mieszczącego się w (...) i opatrzone zostało pieczęcią firmową oraz pieczęcią rzekomego Dyrektora Handlowego A. S. (2) z jego czytelnym podpisem.

/dowód : zamówienie komponentu A1 w Rafinerii (...) – k. 1581/VIII, bankowe dowody wpłaty z dnia 14.05.2001r. – k. 1361, 1362/VII, faktura VAT z dnia 14.05.2001r. wystawiona przez Rafinerię (...) S.A. na rzecz (...) Sp. z o. wraz z dokumentem odbioru towaru, raportem wagowym i upoważnieniem do odbioru zamówionego towaru – k. 1357-1360/VII, opinia biegłego sądowego z zakresu ekspertyzy dokumentów - k.2486-2525/XIV/

W okresie od 14 maja 2001 roku do 2 października 2001 roku na firmę (...) Sp. z o.o. w Rafinerii (...) S.A. grupa przestępcza, w której brał udział T. B. (1) dokonała 13 transakcji zakupu komponentu A0 i komponentu A1, w łącznej ilości 291.400 kg.

/ dowód : pismo Rafinerii (...) S.A. z 30.08.2002r. - k. 1338-1340/VII, protokół zatrzymania rzeczy w Rafinerii (...) S.A. z 30.08.2002r. - k. 1350-1355/VII, wykaz całościowej sprzedaży dla firmy (...) Sp. z o.o. - k. 1363/VII, zamówienia produktów z. (...).05.2001r.,16.05.2001r. i 6.08.2001r. – k. 1581-1583/VIII/

Warunkiem realizacji przez Rafinerię (...) S.A. zamówienia złożonego przez (...) było uiszczenie przedpłaty za zamówiony produkt.

/dowód : zeznania świadka K. K. (2) - k.1599-1600/

Większość przedpłat na komponenty nabywane pod szyldem (...) w Rafinerii (...) S.A. realizowane były w placówce (...) Banku (...) Oddział w Z., w którym to mieście zamieszkiwał Z. J. (2), a mieszkał i prowadził działalność gospodarczą E. P. (1). Przedpłat dokonywano za pomocą blankietów wpłat oznaczonych pieczęcią firmy, którą dysponował Z. J. (2). Były to wpłaty:

- z dnia 23.05.2001r. na kwotę 33.000 zł tytułem przedpłaty za komponent A1, na podstawie której w dniu 24 maja 2001 r. Z. M. (1) będący pracownikiem firmy (...) odebrał w imieniu (...) komponent A1 w ilości 18.780 kg, poruszając się samochodem o numerze rejestracyjnym (...);

/ dowód: bankowy dowód wpłaty – k. 1392/VII, 1892/X, faktura VAT, dokument odbioru towaru, raport wagowy i upoważnienie do odbioru towaru - 1387-1390/VII/

- z dnia 24.05.2001 na kwotę 30.000 zł tytułem przedpłaty na komponent A1, na podstawie której w dniu 25 maja 2001 r. Z. M. (1) odebrał w imieniu (...) komponent A1 w ilości 18.900 kg;

/ dowód: bankowy dowód wpłaty – k. 1400/VIII, 1892/X, faktura VAT, dokument odbioru towaru, raport wagowy i upoważnienie do odbioru towaru - 1394-1397/VII/

- z dnia 07.06.2001 na kwotę 29.800 zł tytułem przedpłaty na komponent A1, którą uzupełniła wpłata dokonana tego samego dnia w Banku (...) na kwotę 25.000 zł - na ich podstawie 8 czerwca 2001 roku W. S. (2) odebrał z Rafinerii (...) S.A. w imieniu (...) komponent A1 w ilości 29.220 o wartości 55.611,50 zł poruszając się samochodem o nr rej (...), stanowiącym własność (...) Sp. z o.o.;

/dowód: bankowe dowody wpłaty – 1415-1416/VIII, 1892/X , faktura VAT, dokument odbioru towaru, raport wagowy i upoważnienie dla kierowcy - k. 1410-1414/VIII/

- z dnia 18.06.2001r. na kwotę 29.200 zł tytułem przedpłaty na komponent A1 - na podstawie której w dniu 19 czerwca 2001 roku Z. M. (1) odebrał w imieniu (...) komponent A1 w ilości 26.120, poruszając się samochodem o numerach rejestracyjnych (...);

/ dowód: bankowy dowód wpłaty – k. 1430, 1892/X, faktura VAT, dokument odbioru towaru, raport wagowy i upoważnienie do odbioru towaru - 1425-1428/VIII/

- z dnia 20 czerwca 2001 roku na kwotę 31.300 zł tytułem przedpłaty za komponent A1 i z dnia 25.06.2001r. na kwotę 10.700 zł tytułem końcowej zapłaty – na podstawie których w dniu 22 czerwca 2001 roku Z. M. (1) odebrał w imieniu (...) komponent A1, w ilości 26.440 kg, poruszając się samochodem o numerach rejestracyjnych (...);

/ dowód : bankowe dowody wpłaty – k. 1438, 1892/X, - faktura VAT, dokument odbioru towaru, raport wagowy i upoważnienie do odbioru towaru - k. 1433-1436/

Przedpłaty na komponenty nabywane w Rafinerii (...) S.A. realizowane były także w placówce (...) Banku (...) Oddział w R. za pomocą blankietów wpłat opatrzonych pieczęcią firmową, były to:

- wpłata z dnia 17 maja 2001 r. na kwotę 35.000 zł tytułem przedpłaty za komponent A1, na podstawie której w dniu 17 maja 2001 r. Z. M. (1) odebrał w imieniu (...) komponent A1 w ilości 18.880 zł;

/ dowód: bankowe dowody wpłat – k. 1377/VII, 1891/X, faktura VAT, dokument odbioru towaru, raport wagowy i upoważnienie do odbioru towaru - k. 1372-1373/VII/

- dwie wpłaty z dnia 18 maja 2001 roku na kwoty 24.200 zł i 35.000 zł, na podstawie których w dniu 18 maja 2001 roku W. S. (2) odebrał w imieniu (...) komponent A1 w ilości 28.680 kg o wartości 54.583,78 zł, poruszając się samochodem marki (...) o numerze rejestracyjnym (...);

/ dowód: duplikaty dowodów wpłaty - k. 1385,– faktura VAT, dokument odbioru towaru, raport wagowy i upoważnienie do odbioru towaru– k. 1379- 1382/VII/

Ponadto na podstawie dwóch wpłat z 6.08.2001r. na kwotę 26.000 zł i 33.000 zł zrealizowanych w (...) SA O/Ś., za pomocą blankietu wpłaty opatrzonego pieczęcią firmową P. M. (1), będący pracownikiem firmy (...) w dniu 9 sierpnia 2001 roku odebrał z Rafinerii (...) S.A. w imieniu (...) komponent A0 w ilości 24.760 kg, poruszając się samochodem o numerze rejestracyjnym (...); upoważnienie dla P. M. (1) do odbioru towaru opatrzone zostało pieczątką Prezesa Zarządu (...) i czytelnym podpisem o treści (...).

/ dowód: bankowe dowody wpłaty – k. 1446-1447, 1868-1869, faktura VAT, dokument odbioru towaru, raport wagowy, upoważnienie do odbioru towaru - k. 1441-1444/

Wpłaty dokonywane były również w placówkach bankowych oddalonych od formalnej siedziby spółki (...), a znajdujących się w niedalekiej odległości od miejsca prowadzenia działalności przez T. B. (1). Przy czym wpłaty te były realizowane za pomocą blankietów wpłat nie opatrzonych pieczęcią firmową (...). W banku (...) S.A. I Oddział w L. w dniu 7 czerwca 2001 roku dokonano wpłaty na kwotę 30000 zł tytułem przedpłaty za komponent A1, na podstawie której Z. M. (1) w dniu 8 czerwca 2001 r. odebrał z Rafinerii (...) S.A. w imieniu (...) Sp. z o.o. komponent A1, poruszając się samochodem o numerze rejestracyjnym (...). Na podstawie wpłaty z 29 maja 2001 r. na kwotę 30.000 zł, zrealizowanej w Banku (...) Oddział w P., uzupełnionej drugą wpłatą z tego samego dnia na kwotę 25.000 zł, W. S. (2) w dniu 30.05.2001r. odebrał w imieniu (...) komponent A1 w ilości 28.980 kg, poruszając się samochodem marki (...) o numerze rejestracyjnym (...). Na podstawie dwóch wpłat z 16 maja 2001 roku na kwoty 30.000 zł
i 25.000 zł, zrealizowanych w Banku (...) Oddział w P., W. S. (2) w dniu 16 maja 2001 roku odebrał w imieniu (...) komponent A1 w ilości 28.920 kg.

/ dowód: bankowe dowody wpłaty - k. 1407-1408, 1423/VIII, duplikaty bankowych dowodów wpłat – k. 1369-1370, faktury VAT wraz z dokumentami odbioru towaru, raportami wagowymi i upoważnieniami do odbioru towaru - k. 1365-1366/VII, 1402-1405, 1418-1422/VIII/

Jednocześnie W. S. (2), Z. M. (1) i P. M. (1) odbierali z Rafinerii (...) S.A. komponenty paliwowe w imieniu firmy (...) T. B. (1). W. S. (2) w dniach 12, 13 i 18 czerwca 2001 roku, 7 września 2001 roku, 14 i 16 listopada 2001 r., poruszając się wyżej wskazanym samochodem o numerze rejestracyjnym (...) odbierał z Rafinerii (...) S.A. komponenty paliwowe A0 i A1. P. M. (1) odbierał, z upoważnienia T. B. (1), w imieniu firmy (...) komponenty A1 i A0 w dniu 2 lipca 2001r., poruszając się samochodem o numerze rejestracyjnym (...) oraz w dniach 19 i 21 września 2001r., poruszając się samochodem o numerze rejestracyjnym (...). Z kolei Z. M. (1) odbierał w dniu 6 lipca 2001r. z upoważnienia T. B. (1) w imieniu firmy (...) komponent paliwowy A1.

/dowód : faktury VAT wystawione przez Rafinerię (...) S.A. na rzecz (...) wraz z dokumentami wydania towaru – k. 1456-1457, 1460-1461, 1466-1467, 1472-1473, 1479-1480, 1506-1507, 1512-1513, 1519-1520, 1525-1526, zestawienie zakupów w Rafinerii (...) S.A. – k. 1586/VIII, upoważnienia dla W. S. (2) do odbioru towarów – k. 1576, 1578/VIII, upoważnienia dla P. M. (1) do odbioru towarów – k. 1475, 1515, upoważnienie dla Z. M. (1) do odbioru towaru – k. 1475/

Grupa przestępcza, do której należał T. B. (1) od maja 2001 do lutego 2002 roku nabywała na firmę (...) Sp. z o.o. produkty ropopochodne także w P.P.H. (...) Sp. z o.o. i w Petrochemii B. w K.. W P.P.H. (...) w okresie od 22 listopada 2001r. do 18 lutego 2002 roku na (...) Sp. z o.o. nabytych zostało łącznie ponad 260 ton produktów w postaci eteru (...) (7 transakcji), komponentu benzynowego A0 (1 transakcja) oraz oleju bazowego SAE-10 i SAE-20 (2 transakcje).

/ dowód : zestawienie zakupów dokonywanych w (...) przez (...) Sp. z o.o. w 2001 i 2002 roku - k. 1610/IX/

Wpłaty pieniężne za komponenty nabywane formalnie przez firmę (...) w Petrochemii K. realizowane były w większości w Banku Spółdzielczym w G. Oddział w T., położonym kilka kilometrów od Ż.. Były to wpłaty tytułem „przedpłaty na (...): z dnia 28 listopada 2001 r. – na kwotę 30.000 zł, z dnia 21 listopada 2001 r. – na kwotę 25.000 zł, z dnia 15 stycznia 2002 r. – na kwotę 35000 zł, z dnia 16 stycznia 2002 r. – na kwotę 35.000 zł. Blankiety, które użyte zostały do zrealizowania powyższych wpłat nie zostały oznaczone pieczęcią firmową (...). Jednocześnie w 2001 roku w placówce bankowej w T. T. B. (1) regularnie dokonywał wpłat gotówkowych z tytułu transakcji dotyczących firmy (...).

/dowód : bankowe dowody wpłat na rachunek Petrochemii K. – k. 1853-1854, 1856-1857, protokół przeszukania domu T. B. (1) wraz z dokumentacją dotyczącą firmy (...) zabezpieczoną w jego toku, uznaną za dowód rzeczowy – k. 2324-2327, 2332A-2332B/XII/

Osobami uprawnionymi do odbioru z Petrochemii K. zamówionych na firmę (...) komponentów byli pracownicy firmy (...), tj. W. S. (2) i K. K. (1), a także S. S. (2), który realizował transport na zamówienie T. B. (1) jako pracownik firmy (...). Formalnie jednak każdy z nich dysponował pisemnym upoważnieniem firmy (...). W. S. (2), będąc pracownikiem firmy (...) i działając na polecenie służbowe T. B. (1) w imieniu (...) Sp. z o.o. odbierał produkty nabyte w Petrochemii K. w dniach 22 i 27 listopada 2001 roku, poruszając się samochodem o numerze rejestracyjnym (...). K. K. (1) w imieniu (...) odbierał produkty paliwowe w dniach
29 i 30 listopada 2001 roku, 14 grudnia 2001 roku i 11 stycznia 2002 roku. Trzy pierwsze transakcje zrealizował samochodem o numerze rejestracyjnym (...), który już wówczas stanowił własność T. B. (1), ponieważ nabył go on od (...) Sp. z o.o. w dniu 10 listopada 2001 roku, a ostatni odbiór realizował samochodem o numerze rejestracyjnym (...), tj. tym samym, którym S. S. (2) odbierał produkty z Petrochemii K. również w imieniu firmy (...) w dniach 5 i 28 grudnia 2001 roku, 17 stycznia 2002 roku i 18 lutego 2002 roku, ale także w imieniu firmy (...) Sp. z o. o, w okresie od 2.11.2000r. do 12.04.2001roku.

/ dowód: protokół przeszukania pomieszczeń (...) Sp. z o.o. – k. 1607-1609, notatka z analizy dokumentacji zabezpieczonej w (...) sp. z o.o. w K. – k. 1697-1698/IX, dokumentacja (...) sp z o.o. dotycząca firmy (...) Sp z o. o. – k. 1617-1618, 1621- 1624, 1631-1636/IX, faktura VAT nr (...) z dnia 10.11.2001r., wystawiona przez P.Sp z o.o. na rzecz (...) T. B. (1) – (...)- (...)/

W Petrochemii B. w K. grupa przestępcza, do której należał T. B. (1) w okresie od maja 2001 roku do 24 października 2001 roku dokonała nabycia na firmę (...) Sp. z o.o. komponentu 0 odmiana 100S oraz komponentu 0-100 odmiana 115, w łącznej ilości ponad 2.476 ton.

/ dowód: protokół przeszukania pomieszczeń firmowych Petrochemii B. w K. wraz z zabezpieczoną dokumentacją uznaną za dowód rzeczowy – k. 430-433/III, 1972/X

Podobnie jak w innych przedsiębiorstwach, w Petrochemii B., warunkiem zrealizowania zamówienia złożonego przez (...) było dokonanie przedpłaty za zamówiony towar.

/ dowód: zeznania świadka H. G. (1) - k. 442v-443, 5188, 6467v /

Duża liczba wpłat za komponenty nabywane w Petrochemii B. przez grupę przestępczą na firmę (...) realizowana była w placówce banku (...) (...). w Z., w której to miejscowości mieszkał Z. J. (2) i działalność prowadził E. P. (1). Były to wpłaty z tytułu przedpłaty za komponenty oraz końcowej zapłaty:

- z dnia 15.05.2001r. na kwotę 35.000 zł,

- z dnia 21.05.2001r. na kwotę 34.500 zł,

- z dnia 22.05.2001r. na kwotę 34.000 zł,

- z dnia 01.06.2005r. na kwotę 12.000 zł,

- z dnia 05.06.2001r. na kwotę 33.000 zł,

- z dnia 13.06.2001r. na kwotę 20.300 zł

- z dnia 25.06.2001r. na kwotę 20.000 zł,

- z dnia 28.06.2001r. na kwotę 33.000 zł,

- z dnia 28.06.2001r. na kwotę 1.875 zł,

- z dnia 22.08.2001r. na kwotę 10.000 zł,

- z dnia 22.08.2001r. na kwotę 30.000 zł,

- z dnia 29.08.2001r. na kwotę 33.000 zł,

- z dnia 13.09.2001 na kwotę 11.253 zł,

- z dnia 21.09.2001r. na kwotę 20.000 zł,

- z dnia 21.09.2001r. na kwotę 30.000 zł.

Każdy blankiet stanowiący dowód powyższych wpłat sporządzony został przez osobę dysponującą pieczęcią firmową (...), bowiem wszystkie one zostały taką pieczęcią oznaczone, podobnie jak blankiet dowodu wpłaty dokonanej w dniu 28.06.2001 na kwotę 33.000 zł w Banku (...) S.A. w R. na rachunek Petrochemii B., tytułem przedpłaty za komponent paliwowy.

/dowód: bankowe dowody wpłat na rachunek Petrochemii B. – k. 1850, 1910/X/

Wpłaty za komponenty nabywane formalnie przez firmę (...)
w Petrochemii B. realizowane były w dużej ilości także w placówkach bankowych znajdujących się w pobliżu miejsca zamieszkania i prowadzenia działalności gospodarczej przez T. B. (1), tj. w (...) S.A.
w R., (...) S.A. w D., Banku Spółdzielczym w G. Oddział w T.. Przy czym wpłat tych nie realizował W. K. (1), jak również nie upoważniał on nikogo do dokonywania wpłat w tych placówkach bankowych w imieniu (...). Były to przedpłaty na komponent 0-100 odmiana 115:

- z dnia 05.06.2001r. – na kwotę 33.256,49 zł;

- z dnia 05.06.2001r. – na kwotę 20.994,44 zł;

- z dnia 26.06.2001r. – na kwotę 32.000 zł;

- z dnia 02.07.2001r. – na kwotę 32.000 zł;

- z dnia 09.07.2001r. – na kwotę 30.000 zł;

- z dnia 12.07.2001r. – na kwotę 30.000 zł;

- z dnia 16.07.2001r. – na kwotę 30.000 zł;

- z dnia 14.07.2001r. – na kwotę 30.000 zł;

- z dnia 16.07.2001r. – na kwotę 30.000 zł;

- z dnia 26.07.2001r. – na kwotę 20.000 zł;

- z dnia 27.07.2001r. – na kwotę 30.000 zł;

- z dnia 27.08.2001r. – na kwotę 30.000 zł;

- z dnia 28.07.2001r. – na kwotę 30.000 zł;

- z dnia 26.09.2001r. – na kwotę 30.000 zł;

- z dnia 27.09.2001r. – na kwotę 30.000 zł;

- z dnia 04.08.2001r. – na kwotę 30.000 zł;

- z dnia 11.08.2001r. – na kwotę 30.000 zł;

- z dnia 16.10.2001r. – na kwotę 30.000 zł.

/dowód: zeznania świadka W. K. (1) – k. 1820v-1824,3329-3330, 3345-3349, 3607,4457, 4510-4511 5244v, 6411v-6412 , bankowe dowody wpłat na rachunek Petrochemii B. – k. 599/III, 1853-1858, 1890, 1909/X/

Ponadto w placówce (...) Banku S.A. VIII Oddział w W., przy użyciu blankietu dowodu wpłaty bez pieczęci firmowej dokonano w imieniu (...) wpłaty pieniędzy na rachunek Petrochemii B. tytułem przedpłaty za komponent 0-100 odmiana 115, w dniu 20.06.2001 r. na kwotę 32.500 zł oraz w dniu 19.06.2001 r. na kwotę 30.000 zł.

/dowód: bankowe dowody wpłat na rachunek Petrochemii B. – k.1909/X/

Osobami odbierającymi zakupione w Petrochemii B. na firmę (...) półprodukty paliwowe byli: Z. M. (1), P. M. (1), B. S. (2), S. S. (2) oraz inni kierowcy.

Z. M. (1) dysponując formalnym upoważnieniem (...) odbierał dwunastokrotnie w okresie od 15.05.2001 r. do 3.10.2001 roku komponent paliwowy, poruszając się samochodem o numerze rejestracyjnym (...). P. M. (1) w imieniu (...) odbierał komponent paliwowy pięciokrotnie, w okresie od 05.07.2001r. do 15.10.2001r. poruszając się samochodami o numerach rejestracyjnych: (...). S. S. (2) odbierał komponent w dniu 19 września 2001 roku samochodem o numerze rejestracyjnym (...). B. S. (2), będąc pracownikiem firmy (...), w imieniu (...) odbierał produkty nabyte w Petrochemii B. w dniach
13 i 23 lipca 2001 roku oraz 31 sierpnia 2001 roku samochodem marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...), stanowiącym własność firmy (...) Sp. z o.o., przy czym samochodem tym, w okresie od 18 maja 2001 roku do 24 października 2001 roku regularnie również inni kierowcy odbierali komponenty paliwowe nabyte w Petrochemii B. na firmę (...) Sp. z o.o. Gdy w dniu 1 września 2001 roku B. S. (2) wiózł komponent 0 odmiana 0-100 S nabyty formalnie przez (...), został zatrzymany do kontroli drogowej przez funkcjonariusza Policji z K. w C. i podczas jego rozpytania na okoliczności transportu, stwierdził, że ciągnik V. jest własnością firmy (...) Sp. z o.o., a naczepa stanowi własność T. B. (1). Towar miał być dowieziony do firmy jego pracodawcy, tj. T. B. (1) i tam składowany.

/ dowód : zeznania świadka T. K. – k. 379/II, protokół przeszukania pomieszczeń firmowych Petrochemii B. w K. wraz z zabezpieczoną dokumentacją uznaną za dowód rzeczowy – k. 430-433/III, 1972/X , ewidencja środków trwałych firmy „BOKART” – 2244/XII/

Pracownicy T. B. (1), tj. B. S. (2), W. S. (2) i K. K. (1), a także S. S. (2), działający na zlecenie T. B. (1) transportowali odebrane komponenty do bazy paliwowej w Ż.. Z kolei Z. M. (1) oraz P. M. (1) realizując odbiór komponentów paliwowych nabywanych formalnie na firmę (...), byli pracownikami E. P. (1) i za każdym razem odebrane półprodukty zawozili do bazy paliwowej swego pracodawcy w Z..

/ dowód: zeznania świadków: Z. M. (1) - k. 3747-3748, 5244, 6428, S. G. (2) - k. 2896-2896v, 5243, 6518 i S. S. (2) - k. 3738-3741, 5189v, 6413-6413v/

E. P. (1) chcąc wykazać, że firma (...) realizowała usługi transportowe na rzecz firmy (...) i dlatego w/w kierowcy dokonywali odbioru produktów w imieniu tej firmy, w okresie od 15 maja 2001 roku do 12 grudnia 2001 roku wystawił 27 faktur na rzecz (...) Sp. z o.o. z tytułu wykonania usługi transportowych o łącznej wartości 22.767,79 zł. Zgodnie z fakturami płatność nastąpiła gotówką. Jedna faktura podpisana została (...), pozostałe były bez podpisu osoby uprawnionej do odbioru faktury. Transakcje stwierdzone w tych fakturach nie miały jednak miejsca, bowiem nigdy opisanych w niej usług firma (...) nie świadczyła na rzecz fikcyjnej firmy (...).

O tym, że E. P. (1) wykorzystywał nazwę firmy (...), działając wspólnie i w porozumieniu z innymi członkami grupy przestępczej świadczy nie tylko to, że faktycznie to on, za pośrednictwem zatrudnionych przez niego kierowców odbierał półprodukty paliwowe zamówione formalnie przez (...), ale także dane dotyczące transakcji jakie przeprowadzał prowadząc działalność gospodarczą w firmie (...) oraz zarządzając firmą (...) świadczące o analogicznym procederze jaki stosował T. B. (1) wykorzystując swoją legalnie działającą firmę (...) i infrastrukturę na bazie paliwowej w Ż..

Według dokumentów księgowych spółki (...), firma ta zakupiła od firmy (...) produkty ropopochodne (olej napędowy, benzyna PB95) w ilości 95.450 kg za kwotę 215.941,83 zł. Z kolei od firmy (...) T. B. (1) zakupiła produkty ropopochodne (benzyna komponent A0, olej AN7 destylant, olej SAE 10, benzyna komponent A1) w ilości 170.590 kg za kwotę 349.980,67 zł. Wszelkie produkty zakupione w 2001 roku sprzedane zostały formalnie w okresie od 2 lipca 2001 roku do 4 marca 2002 roku na rzecz nieistniejącej firmy (...) Sp. z o.o. – w ilości łącznej 495.260 kg, za kwotę 1.079.117,13 zł. Faktury sprzedaży nie obrazowały zatem rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, a miały jedynie wykazać legalną sprzedaż komponentów zakupionych na faktycznie działającą firmę (...), podczas gdy w rzeczywistości zostały one użyte do stworzenia mieszanki, sprzedanej następnie jako pełnowartościowe paliwo.

Zgodnie z dokumentami księgowymi firmy (...), która od 10 marca 2000 roku miała przyznaną koncesję na obrót paliwami ciekłymi, w 2001 roku firma ta dokonała zakupu jedynie oleju napędowego w ilości 117.635 litrów za kwotę 380.122,84 zł od firmy PW (...) Sp. z o.o. w G.. Mimo to
z dokumentów księgowych tej firmy wynika, że w 2001 roku w okresie od 31 lipca 2001r. do 12 grudnia 2001 roku dokonała ona sprzedaży produktów, których nie zakupiła, tj.: oleju bazowego I-20A w ilości 32.500 kg, oleju bazowego w ilości 96.222 kg, oleju bazowego SAE 20 w ilości 95.680 kg, oleju smarowego ciężkiego w ilości 36.270 kg, oleju bazowego SAE 10 w ilości 109.559. Nabywcą wszystkich w/w produktów ropopochodnych, w łącznej ilości 370.231 kg miała być nieistniejąca firma (...) Sp. z o.o.

E. P. (1) skazany został prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Garwolinie z 15 kwietnia 2008 roku w sprawie II K 131/07, m.in. za czyn z art. 271 § 1 i 3 kk w zw. z art. 273 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk w zw. z art. 65 § 1 kk polegający na tym, że jako właściciel firmy (...) i pełnomocnik firmy (...), działając w zorganizowanej grupie przestępczej wystawiał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej faktury VAT poświadczające nieprawdę co do faktu istnienia transakcji z firmami: (...) oraz (...) i w oparciu o nie, przedkładając je w Urzędzie Skarbowym w Z. wprowadził w błąd pracowników tego Urzędu, czym wyłudził podatek VAT na kwotę co najmniej 236.504,15 zł.

/dowód: częściowo zeznania Z. J. (2) – k. 3939, pisemna oraz ustna opinia biegłego z zakresu rachunkowości dotycząca działalności firm (...) i (...)– k. 4845-4888, 4889-4893/XXII, zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej (...) Hurtownia (...) – k. 2261/XII, zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej (...) H. (...)– k. 2882/XVI , pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z. z 27.09.2005r. dot. Firm (...) i (...)4211-4212/XXII , p ismo Urzędu Regulacji Energetyki z załącznikami dot. P. - k. 4213-4224/XXII, wyrok Sądu Rejonowego w Garwolinie z 15 kwietnia 2008 roku w sprawie II K 131/07 - k. 5131-5134/XXVI/

T. B. (1) działając w zorganizowanej grupie przestępczej,
w skład której wchodzili P. S. i G. K. (1), a od 14 maja 2001 roku także Z. J. (2), W. K. (1) i E. P. (1), z popełniania przestępstw osiągał korzyści majątkowe, czyniąc sobie z nich stały dochód, podobnie jak pozostali w/w członkowie grupy. Korzyści te wynikały z całokształtu przemyślanego mechanizmu działań przestępnych, opartego o szereg czynności podejmowanych przez wszystkich członków grupy. W ramach tego procederu istotną rolę odgrywało wystawianie przez osoby uprawnione działające w ramach legalnie działających firm, tj. T. B. (1) i E. P. (1) faktur VAT na rzecz nieistniejących firm (...) Sp. z o.o. oraz (...) Sp. z o. o., które miały na celu zalegalizowanie nielegalnego, faktycznie nieewidencjonowanego obrotu komponentami paliwowymi po zmianie ich przeznaczenia. T. B. (1) uczestnicząc w nabywaniu i mieszaniu bezakcyzowych półproduktów paliwowych na stacji paliw w Ż. był w istocie producentem produktów akcyzowych, ale nie ujawnił tego faktu, a w związku z tym nie odprowadził podatku akcyzowego. W ten sposób dochodziło do przestępnego przejęcia przez grupę przestępczą kwot należnych Skarbowi Państwa z tytułu podatku akcyzowego.

T. B. (1), aby utrudnić lub w znacznym stopniu udaremnić stwierdzenie przestępnego pochodzenia kwoty 2.192.147 zł, tj. pieniędzy pochodzących z korzyści związanych z popełnieniem przestępstwa z art. 271 § 3 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z w zw. z art. 65 § 1 kk, polegającego na wystawianiu faktur VAT poświadczających nieprawdę oraz przestępstwa skarbowego opisanego w art. 54 § 1 kks, polegającego na uchylaniu się od opodatkowania, poprzez nie ujawnienie właściwemu organowi przedmiotu lub podstawy opodatkowania, postanowił, w porozumieniu z pozostałymi członkami grupy przestępczej, sam wpłacać regularnie uzyskiwane korzyści na rachunek bankowy firmy (...) oraz polecał dokonywanie takich wpłat swoim pracownikom K. B. (1) oraz A. Ż., a także innej nieustalonej osobie jako pochodzących z rzekomych transakcji sprzedaży komponentów paliwowych na rzecz spółek (...) oraz (...), które nigdy w rzeczywistości nie miały miejsca. Wydając powyższe polecenia wpłat K. B. (1) i A. Ż., dążył on do utrudnienia ustalenia, że to on jest faktycznie osobą wpłacającą na własne konto pieniądze. Wykorzystywał przy tym ich podległość służbową, traktując dokonywanie tych wpłat jako ich obowiązek pracowniczy. Tak też traktowali wykonanie tego polecenia K. B. (1) i A. Ż.. Nie otrzymywali oni za to dodatkowego wynagrodzenia, a jedynie rekompensatę w postaci możliwości zatankowania paliwa do prywatnych samochodów, którymi jeździli do banku w R..

/ dowód : częściowo wyjaśnienia T. B. (1) – k. 3611, 5185v-5187, 5728-5729, 6384v-6385 , wyjaśnienia A. Ż. – k. 3264-3265, 3319-3321, 3383-3384, 3651, 5187v, 5928v-5929, 6385v-6386, wyjaśnienia K. B. (1) – k. 4470-4475, 4498-4499, 4532, 5187-5187v, 5928v, 6385-6385v, zeznania świadków: J. G. (1) - k. 3893v-3894, 5294-5294v, 6411-6411v, L. K. - k. 1256v-1257, 5188v, 6413) , B. K. - k. 3600v, 5295, 5999, 6427v-6428) oraz E. B. (2) - k. 2990v-2991, 5294v-5295, 5999, 6427v/

T. B. (1) wypełniał osobiście bankowe dowody wpłat w imieniu własnym i poniżej wskazanych spółek w rzeczywistości nie prowadzących działalności gospodarczej, a następnie dokonywał wpłat na konto bankowe firmy (...) o nr (...) założone w Banku (...) w R. środków pieniężnych w łącznej kwocie co najmniej 352 647,00 zł, jako pochodzących z rzekomych transakcji sprzedaży komponentów paliwowych spółkom (...), w tym za dowodami wpłat, wystawionymi w imieniu firmy (...): 1) w dniu 07.03.2001 r. kwotę 23 647 zł, 2) w dniu 19.07.2001 r. kwotę 30 000 zł, 3) w dniu 21.08.2001 r. kwotę 30 000 zł, 4) w dniu 28.08.2001 r. kwotę 30 000 zł,5) w dniu 06.09.2001 r. kwotę 30 000 zł, 6) w dniu 17.09.2001 r. kwotę 30 000 zł, 7) w dniu 12.11.2001 r. kwotę 30 000 zł, 8) w dniu 19.11.2001 r. kwotę 30 000 zł, 9) w dniu 19.11.2001 r. kwotę 30 000 zł, 10) w dniu 10.12.2001 r. kwotę 27 000 zł, 11) w dniu 24.12.2001 r. kwotę 35 000 zł.

/ dowód: częściowo wyjaśnienia oskarżonego T. B. (1) – k. 3611, 5185v-5187, 5728-5729, 6384v-6385 , protokół zatrzymania rzeczy w Banku (...) – k. 2192-2194/XVI, umowa rachunku bieżącego z dnia 2.03.2001r.wraz z wnioskiem o otwarcie i prowadzenie rachunku bankowego - k. 2273-2274/XII, umowa rachunku bieżącego z dnia 03.03.2005 r. wraz z załącznikami - k. 2995/t. XVI, pisma (...) BANK (...) z 17.06.2002r. i 6.02.2003r. – k. 540/III, 1795-1796/IX, wydruki operacji bankowych na rachunku firmy (...) – k. 544-554/III, 1797-1810/IX-X, 2995/XVI, pokwitowanie odbioru bankowych dowodów wpłat – k. 2997/XVI, bankowe dowody wpłaty – k.2999a/XVI, opiniabiegłego z zakresu ekspertyzy dokumentów z 14.09.2005r. - k. 3480-3492/XVIII/

K. B. (1) działając na polecenie T. B. (1) i pod jego kierunkiem, używając wypełnionych przez siebie blankietów bankowych dowodów wpłat, zgodnie z którymi wpłacającymi miały być firmy (...) Sp. z o.o. i (...) Sp. z o.o., wpłacił w Banku (...) S.A. Oddział w R. na rachunek bankowy firmy (...): w okresie od 6 czerwca 2001r. do 4 lutego 2002 roku, w imieniu (...) Sp. z o.o.: w dniu 06.06.2001 r. kwotę 30 000 zł, w dniu 22.06.2001 r. kwotę 30 000 zł, w dniu 27.06.2001 r. kwotę 30 000 zł, w dniu 11.07.2001 r. kwotę 30 000 zł, w dniu 19.07.2001 r. kwotę 30 000 zł, w dniu 25.07.2001 r. kwotę 30 000 zł, w dniu 09.08.2001 r. kwotę 30 000 zł, w dniu 10.08.2001 r. kwotę 30 000 zł, w dniu 25.08.2001 r. kwotę 30 000 zł, w dniu 29.08.2001 r. kwotę 30 000 zł, w dniu 31.08.2001 r. kwotę 30 000 zł, w dniu 14.09.2001 r. kwotę 30 000 zł, w dniu 18.09.2001 r. kwotę 30 000 zł, w dniu 19.09.2001 r. kwotę 30 000 zł, w dniu 20.09.2001 r. kwotę 30 000 zł, w dniu 26.09.2001 r. kwotę 30 000 zł, w dniu 27.09.2001 r. kwotę 30 000 zł, w dniu 01.10.2001 r. kwotę 20 000 zł, w dniu 25.10.2001 r. kwotę 30 000 zł, w dniu 31.10.2001 r. kwotę 30 000 zł, w dniu 08.11.2001 r. kwotę 30 000 zł, w dniu 20.11.2001 r. kwotę 30 000 zł, w dniu 29.11.2001 r. kwotę 30 000 zł, w dniu 30.11.2001 r. kwotę 23 000 zł, w dniu 11.12.2001 r. kwotę 30 000 zł, w dniu 17.12.2001 r. kwotę 35 000 zł, w dniu 29.12.2001 r. kwotę 35 000 zł, w dniu 12.01.2002 r. kwotę 35 000 zł, w dniu 14.01.2002 r. kwotę 30 000 zł, w dniu 16.01.2002 r. kwotę 35 000 zł, w dniu 24.01.2002 r. kwotę 35 000 zł, w dniu 29.01.2002 r. kwotę 35 000 zł, w dniu 30.01.2002 r. kwotę 35 000 zł, w dniu 04.02.2002 r. kwotę 35 000 zł.; a w okresie od 27.03.2001 r. do 15.06.2001 r. w imieniu firmy (...) Sp. z o. o. w dniu 27.03.2001 r. kwotę 35 000 zł, w dniu 31.03.2001 r. kwotę 30 000 zł, w dniu 05.04.2001 r. kwotę 35 000 zł, w dniu 09.04.2001 r. kwotę 35 000 zł, w dniu 25.04.2001 r. kwotę 35 000 zł, w dniu 11.06.2001 r. kwotę 34 000 zł, w dniu 15.06.2001 r. kwotę 33 000 zł.

Ponadto K. B. (1) w dniu 16.03.2001 r. w imieniu własnym dokonał wpłaty pieniędzy w kwocie 35 000 zł przekazanych mu przez T. B. (1), na rachunek bankowy firmy (...).

Na wypełnianych przez K. B. (1) bankowych dowodach wpłaty wymieniony wpisywał jedynie nazwy firm (...) Sp. z o.o. oraz (...) Sp. z o.o. jako podmiotów rzekomo wpłacających powyższe kwoty na rzecz firmy (...), nie mając jednak świadomości fikcyjności tych „podmiotów gospodarczych”. Na przedmiotowych dowodach wpłat nie używał pieczęci tych firm, ani nie nakreślał na nich podpisów, ani własnego, ani osób uprawnionych do reprezentowania powyższych firm.

/ dowód: wyjaśnienia K. B. (1) – k. 4470-4475, 4498-4499, 4532, 5187-5187v, 5928v, 6385-6385v, częściowo wyjaśnienia T. B. (1) – k. 3611, 5185v-5187, 5728-5729, 6384v-6385 , pokwitowanie odbioru bankowych dowodów wpłat – k. 2997/XVI, bankowe dowody wpłaty – k. 2999a/XVI, wydruki operacji bankowych na rachunku firmy (...) – k. 544-554/III, 1797-1810/IX-X, 2995/XVI, opinia biegłego sądowego z zakresu ekspertyzy dokumentów z 14.11.2006 roku – k. 4740-4754/XXIV/

A. Ż. działając na polecenie T. B. (1) oraz pod jego kierunkiem, w okresie od 25.05.2001 roku do 04.12.2001 roku w imieniu własnym wpłacił na konto firmy (...), przekazane mu przez T. B. (1) pieniądze: w kwocie 32 500 zł w dniu 25.05.2001 r., w kwocie 30 000 zł w dniu 17.08.2001r., w kwocie 30 000 zł w dniu 03.09.2001r., w kwocie 30 000 zł w dniu 04.09.2001r., w kwocie 30 000 zł w dniu 04.10.2001r., w kwocie 32 000 zł w dniu 04.12.2001 r. oraz w imieniu (...) Sp. z o.o., wpłacił w dniu 11.07.2001 r. kwotę 30 000 zł i w dniu 06.08.2001 r., kwotę 30 000 zł.

/ dowód : wyjaśnienia A. Ż. – k. 3264-3265, 3319-3321, 3383-3384, 3651, 5187v, 5928v-5929, 6385v-6386 , częściowo wyjaśnienia T. B. (1) – k 3611, 5185v-5187, 5728-5729, 6384v-6385, wydruki operacji bankowych na rachunku firmy (...) – k. 544-554/III, 1797-1810/IX-X, 2995/XVI,

Ponadto T. B. (1) polecił nieustalonej osobie dokonanie
w dniach 9 i 10 sierpnia 2001 r. w imieniu firmy (...) Sp. z o.o. we W. dwóch wpłat gotówkowych na rachunek bankowy firmy (...) w kwotach po 30 000zł; oraz w okresie od 30 lipca 2001 r. do 31 stycznia 2002r., w imieniu J. K. (1), poniżej wyszczególnione kwoty, a to: 1) w dniu 30.07.2001 r. kwotę 30 000 zł, 2) w dniu 18.08.2001 r. kwotę 30 000 zł, 3) w dniu 08.09.2001 r. kwotę 30 000 zł, 4) w dniu 13.10.2001 r. kwotę 30 000 zł, 5) w dniu 29.10.2001 r. kwotę 30 000 zł, 6) w dniu 10.11.2001 r. kwotę 30 000zł, 7) w dniu 21.12.2001 r. kwotę 35 000 zł, 8) w dniu 31.01.2002 r. kwotę 5 000 zł.

/ dowód : zeznania świadka J. K. (1) – k. 3563-3566, 3570, 4425-4526, 5187v, 5963v , 6429) , historia rachunku bankowego firmy (...) za okres od 1.12.1999r. do 6.01.2003r. - k. 1797-1810/IX-X , h istoria rachunku bankowego firmy (...) od 6.03.2001r. do 31.12.2003r.– k. 2995 , opinia biegłego sądowego z zakresu ekspertyzy dokumentów z 14.11.2006 roku – k. 4740-4754/XXIV/

W okresie od 16 stycznia 2002 roku do 21 marca 2003 roku w firmie (...) T. B. (1) Urząd Skarbowy w G., poprzez komisarzy skarbowych S. B. (1) i J. P. (1) przeprowadził kontrolę podatkową rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania w roku 2000 oraz 2001. W zakresie rozliczenia podatku od towarów i usług kontrolujący przyjmując, że wszystkie przedstawione w toku kontroli dokumenty, w tym faktury sprzedaży wystawione na rzecz firm (...) i (...) odzwierciedlają rzeczywiste zdarzenia gospodarcze, nie stwierdzili nieprawidłowości. W toku postępowania kontrolnego ustalono zaniżenie należnego podatku dochodowego z tytułu otrzymania nieodpłatnych świadczeń na kwotę 20.300 zł. Wniosek ten wiązał się ze stwierdzeniem, że w okresie od 6 czerwca 2001 roku do 8 października 2001 roku samochodem ciężarowym marki (...) o numerze rejestracyjnym (...) transportowane były 45 razy z Rafinerii (...) oraz z Rafinerii (...) S.A. do firmy (...) towary handlowe, przy czym samochód ten nabyty został przez T. B. (1) od firmy (...) Sp. z o.o. dopiero w dniu 11 października 2001 roku. Do chwili zakupu ciągnika siodłowego marki (...) T. B. (1) nie dokonywał zakupu oleju napędowego do tankowania tego ciągnika siodłowego, a w dokumentacji księgowo-podatkowej firmy (...) dotyczącej 2001 roku brak faktur VAT wystawionych przez firmę (...).
z o.o. za świadczenie usług transportowych w zakresie przewozu półproduktów paliwowych samochodem marki (...) wraz z naczepą. W toku kontroli ustalono także naruszenie przez T. B. (1) przepisów zobowiązujących do rozliczeń bezgotówkowych między przedsiębiorcami. Kontrolujący stwierdzili, że zgodnie z dokumentacją firmy (...), jej kontrahenci, tj. firmy (...) Sp. z o.o. i (...) Sp. z o.o., dokonywały zapłaty za towar kupiony od T. B. (1) w ten sposób, że pieniądze wpłacane były bezpośrednio do banku w R. na konto firmy (...), a nie przelewem z konta firmowego kupującego na rachunek bankowy sprzedającego. Wyjaśniając tę kwestię w toku kontroli T. B. (1) oświadczył, że towary odbierane były z bazy w Ż., następnie po wyliczeniu wartości sprzedanego towaru przedstawiciel firmy (...) Sp. z o.o. udawał się do Banku (...) w R. i wpłacał należność za zakupiony towar, aby uniknąć opłat prowizyjnych na rzecz banku. W przypadku firmy (...) Sp. z o.o. najprawdopodobniej firma ta dokonywała przedpłat na kupowany olej S. (...) w (...) Oddział w R.. T. B. (1) oświadczył ponadto, że ze strony firmy (...) Sp. z o.o. występował K. G. (1), a z przedstawicielami firmy (...) Sp. z o.o. rozmawiał jedynie telefonicznie. Nie potrafił jednak powiedzieć z kim te rozmowy prowadził. W toku kontroli T. B. (1) udostępnił kontrolującym posiadane przez siebie dokumenty dotyczące firmy (...) Sp. z o.o., z których wynikało, że jedyną osobą uprawnioną do działania w imieniu tej spółki był Prezes Zarządu W. K. (1).

/ dowód: zeznania świadków S. B. (1) – k. 2279v-2280v, 5963, 5189v, 6413v i J. P. (1) – k. 414v-419, 2283v-2284, 5962v-5963, 6412v-6413, dokumentacja Urzędu Skarbowego w G. z kontroli podatkowej w firmie (...) - k. 2227-2276/XII/

W związku z przynależnością do opisanej wyżej grupy przestępczej, za czyn z art. 258 § 1 kk skazani zostali: Z. J. (2) i W. K. (1) - prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia we Wrocławiu z dnia 22.02.2007 r. w sprawie V K 169/07, E. P. (1) - prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Garwolinie z dnia15.04.2008r. w sprawie II K 131/07 oraz G. K. (1) – prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Krośnie z dnia 20.10.2008 r. w sprawie II K 33/08.

/ dowód : odpis wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Śródmieścia we Wrocławiu z 22.02.2007 r., w sprawie V K 169/07 – k. 4787-4792/XXIV, odpis wyroku Sądu Rejonowego w Garwolinie z 15.04.2008 r., w sprawie II K 131/07 – k. 5131-5134/XXVI, odpis wyroku Sądu Okręgowego w Krośnie z 20.10.2008 r., w sprawie II K 33/08 – k. 5580-5583/XXVIII/

Oskarżony T. B. (1) urodził się (...), ma wykształcenie zawodowe, z zawodu jest mechanikiem samochodowym. Prowadzi działalność gospodarczą, z czego osiąga dochody w wysokości około 4-5 tys. zł miesięcznie. Nie posiada majątku, jest rozwiedziony, na swoim utrzymaniu ma dwoje dzieci w wieku 15 lat i 6 lat oraz konkubinę. T. B. (1) nie był leczony psychiatrycznie ani neurologicznie. Nie był dotychczas karany.

/ dowód: wyjaśnienia oskarżonego – k. 6384v/XXXII, dane o karalności – k. 6684/XXXIV /

Oskarżony T. B. (1) przesłuchany po raz pierwszy w dniu
19 września 2005 r. (k.3314-3316) nie przyznał się do popełnienia zarzuconych mu czynów i wyjaśnił, że nigdy nie kierował żadną zorganizowaną grupą przestępczą, nie wyłudził nigdy żadnego podatku VAT i nie brał udziału w praniu brudnych pieniędzy. Stwierdził, że pieniądze za sprzedawany przez firmę (...) firmie (...) towar odbierał od kierowców tej ostatniej firmy, wydając im następnie towar. Firmę (...) reprezentował obywatel Węgier, którego oskarżony poznał za pośrednictwem innych Węgrów, z którymi wcześniej przeprowadzał transakcje handlowe. Byli to przedstawiciele firm (...) i (...), których z kolei poznał przez A. J. (1). Wyjaśnił ponadto, że pieniądze uzyskane od firmy (...) wpłacane były na jego konto firmowe w banku w R.. Robił to on osobiście, albo wpłat dokonywali sami Węgrzy lub też kierowcy firmy (...). Innym osobom nie polecał dokonywać wpłat w imieniu tej firmy. Polecenia przelewów wypełniał najczęściej on sam osobiście. Dodał, że nazwisko W. K. (1) nic mu nie mówi.

Wyjaśnienia powyższe oskarżony podtrzymał podczas przesłuchania w dniu 20 września 2005 r. (k. 3325-3327).

Na posiedzeniu w przedmiocie tymczasowego aresztowania przed Sądem Rejonowym w Rzeszowie w dniu 21 września 2005 r. (k. 3356-3359) oskarżony T. B. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów
i potwierdził uprzednio złożone wyjaśnienia. Wyjaśnił, że nigdy nie wyłudził podatku VAT, nigdy nawet nie występował o zwrot takiego podatku. Wszystkie produkty zostały zakupione przez jego firmę bądź to w rafineriach, bądź to w Rosji i podatek VAT od ich zakupu, czy też sprowadzenia do Polski został uiszczony. Sprzedając powyższe towary z zyskiem odprowadził jedynie podatek od wartości dodanej. W 2002 roku w jego firmie przeprowadzona została kontrola przez Urząd Skarbowy w G., która nie wykazała wyłudzenia VAT-u. Oskarżony podkreślił nadto, że nigdy nie ukrywał swych dochodów, a każda transakcja była odzwierciedlana w dokumentacji księgowej. Oskarżony nie kwestionował faktu dokonywania wpłat gotówkowych przez niego i jego pracowników do Banku (...) w R.. Wyjaśnił, że pieniądze wpłacane przez pracowników pochodziły z utargów dziennych. Jako przyczynę obrotu gotówkowego wskazał zastrzeżenia jakie miał do przelewów bankowych, bowiem zdarzało się wcześniej, że mimo potwierdzenia przez bank przyjęcia przelewu gotówki, faktycznie nie przelano tych środków na jego konto.

W dniu 24 października 2005 r. oskarżony T. B. (1) złożył kolejne wyjaśnienia (k. 3611), w których stwierdził, że A. K. (1), a także A. J. (1) to jego znajomi, zaś sam A. J. (1), którego zna od 1993 roku poznał go z obywatelami Węgier, którzy prowadzili firmy (...) i (...). Wyjaśnił, że według niego firmę (...) prowadził obywatel Węgier, tj. P. S.. Wyjaśnił nadto, iż nie znał osób o nazwiskach W. K. (1), Z. J. (2) i J. K. (1). Potwierdził, że pieniądze na konto firmy (...), na jego polecenie wpłacali A. Ż. i K. B. (1). Polecenia przelewu wypełniał on sam, ewentualnie ci dwaj jego pracownicy.

Podczas przesłuchań w dniach 21 listopada 2005 r., 20 lutego 2006r.,
13 kwietnia 2006r., 16 listopada 2006r. i 16 marca 2007 r., oskarżony T. B. (1), nie przyznając się do popełnienia zarzucanych mu czynów, odmówił składania wyjaśnień (k. 3661-3662, 3909-3910, 4080-4082, 4452-4454, 4739-4739a).

W toku rozprawy przed Sądem Rejonowym w Garwolinie w dniu 28 sierpnia 2008 r. T. B. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i złożył obszerne wyjaśnienia (k. 5185v-5187). Wyjaśnił, że firmę (...) założył w 1994 r. i początkowo zajmowała się ona handlem drewnem. Z uwagi na wypadek jakiemu uległ w 1996 roku nie mógł już prowadzić działalności o tym profilu. W 1999 r. A. J. (1) poznał go z grupą Węgrów, którzy poprosili go o sprowadzenie dla nich samochodu ciężarowego i cysterny. Oskarżony nabył taki zestaw we Francji, zakupił go na swoją firmę, a następnie sprzedał Węgrom. W 2000 roku Węgrzy poprosili go o pomoc w zakupie oleju bazowego dla ich potrzeb. Oskarżony nabył dla nich olej w Rosji i tak zaczęła się jego działalność w zakresie handlu produktami ropopochodnymi. Olej ten kupił na swoją firmę (...)
i został on dostarczony na bazę w Ż., którą wydzierżawił na okres 2 lat. Znajdowało się tam 8 lub 9 zbiorników na paliwo o pojemności 50.000 litrów. Stamtąd Węgrzy sukcesywnie odkupowali od niego paliwo. Z uwagi na to, że nie miał zaufania do swoich węgierskich kontrahentów, za każdą partię paliwa płacili mu oni gotówką. Wpłaty gotówkowe rozliczał jako utarg firmy, ale zazwyczaj każda wpłata odzwierciedlała jakąś transakcję, stąd wpłaty rzędu 30-40 tys. zł. Po odliczeniu VAT-u i zaokrągleniu tej wpłaty, pieniądze były wpłacane ze wskazaniem tej firmy, która dokonywała transakcji. Węgrzy nie odkupili od niego całego oleju bazowego sprowadzonego z Rosji, dlatego szukał innych kontrahentów, którym sprzedawał olej. Cała transakcja z Węgrami opiewała na 530-540 ton oleju. Węgrzy przestali odbierać od niego olej w sierpniu 2000 roku. Zaproponowali mu też poszukanie kolejnych komponentów paliwowych w Rosji. Nie udało mu się dokonać takiej transakcji w Rosji, ale znalazł takie produkty w Polsce, między innymi w Rafinerii (...). Znalazł nabywców na takie produkty jak P119, czy komponenty A0, A1, A2. W tym czasie poznał firmę (...) z Z., która kupowała od niego olej bazowy, jak również komponent z C.. Komponent P119 z Rafinerii w J. kupowała od niego również firma (...). Produkty z rafinerii w J. odbierał własnym transportem, który odkupił od Węgrów, a który dla nich wcześniej sprowadził. Przewoził je na bazę w Ż.. Następnie firma (...) odbierała od niego te produkty własnym transportem. Jechały one gdzieś na północ. Wszystkie faktury kupna i sprzedaży były księgowane w jego firmie. Wyjaśnił, że niezrozumiałe jest zarzucanie mu, że wyłudził podatek VAT, gdyż płacił podatek VAT w miejscach gdzie dokonywał zakupu, a więc w rafineriach i na granicy. Rozliczając różnicę tego VAT-u wpłacał go do Urzędu Skarbowego. Nigdy do Urzędu Skarbowego nie wystąpił o zwrot podatku VAT. Po odczytaniu oskarżonemu wyjaśnień z k. 3316, stwierdził on, że potwierdza je za wyjątkiem tego, że towar odbierał od kierowców (...). Odbierał od nich pieniądze. Dodatkowo oskarżony stwierdził, że wydaje mu się, iż zarządzeniem z 1997 roku wprowadzono obowiązek, że od osoby dokonującej transakcji trzeba było uzyskać KRS, NIP i REGON jeżeli była to spółka prawa handlowego, lub wpis do rejestru działalności gospodarczej. Jeżeli osoby te nie wykonywały działalności osobiście tylko przez pełnomocników, tak jak tu kierowców, to wymagane było oświadczenie zawierające zgodę na wystawienie faktur bez ich podpisów. Na pewno dokumenty takie zostały dostarczone mu faksem przez firmę (...) i (...). Zazwyczaj ktoś dzwonił z firmy i anonsował się, że będzie o określonej godzinie. Kierowcy przyjeżdżali o różnych godzinach. W większości sam tankował tym kierowcom cysterny i dokonywał pomiaru sprzedanego towaru. Pieniądze od kierowców, jeżeli było to w godzinach pracy B. i Ż., przyjmowali oni w kasie firmy. W innych przypadkach odbierał je sam. Towar sprzedawał z marżą. W przeciągu 2 lat od 2000 do 2002 roku uzyskał z tytułu marży zysk 600-700 tys. zł. Wyjaśnił nadto, że pytał Węgrów, właścicieli firmy (...), co robią z nabytymi u niego produktami, ale nie uzyskał odpowiedzi. Wyjaśnił też, że od połowy 2001 r. do połowy 2002 r. zatrudniał oskarżonych K. B. (1) i A. Ż., którzy zajmowali się detalicznym handlem paliwem, tj. olejem napędowym i benzyną Euro 95. Przed ich zatrudnieniem nie znał ich. Mężczyźni ci wcześniej pracowali na bazie, którą wynajął od GS. Oskarżeni nie mieli świadomości co do jego działalności w zakresie handlu hurtowego. Wyjaśnił, że poza podległością służbową jego pracownicy nie byli w żaden sposób zależni od niego i nie mógł im wydawać żadnych poleceń, jednocześnie stwierdził, że wydawał im polecenia aby wypełniali dowody wpłaty i wpłacali pieniądze w banku, określając tę czynność jako ich obowiązek pracowniczy. Stwierdził, że jeżeli w kasie było trochę więcej pieniędzy to mieli obowiązek zawieść je do banku. Niekiedy wiedzieli, że pieniądze, które im wręcza ma od kierowcy, któremu wydawał towar. Sam też wpłacał pieniądze w banku, ale jeżeli nie miał czasu, to wysyłał albo Ż. albo B.. Nigdy nie otrzymywał faktur od firmy (...), więc nigdy nie odliczał VAT-u.

W toku rozprawy przed Sądem Rejonowym w Garwolinie w dniu 25 marca 2010 r. (k. 5728-5729) T. B. (1) wyjaśnił, że K. G. (1) przez kilka miesięcy przebywał w należącym do niego domu, który w tym czasie był remontowany. K. G. (1) nie był pracownikiem jego firmy. Dzierżawił jakąś bazę paliwową w okolicach G. i poprosił go o znalezienie jakiegoś mieszkania. Wyjaśnił, że K. G. (1) bywał na terenie jego bazy, ale nigdy tam nie pracował. Nie było takiej potrzeby aby K. G. (1), P. S.-junior, P. S.-senior wykonywali jakieś czynności związane z przepompowaniem paliwa, oleju na jego bazie w Ż.. Z chwilą nabycia bazy zmodernizował ją, dlatego roztankowanie i zatankowanie samochodu polegało na tym, że podjeżdżał pojazd, kierowca podpinał wąż i odpinał zawór. Wyjaśnił, że miał dostęp do dokumentów firmy (...), tj. REGON, NIP, KRS. Faktury spółka (...) zawsze od niego otrzymywała. Wyjaśnił, że nie wyklucza, że mogło dojść do spotkania G. M.z reprezentantem z (...) - P. lub nawet kierowcą P. na jego bazie i mógł on wtedy zdobyć kontakt do firm (...). Możliwe, że za jego plecami mogli się dogadywać i dokonywać transakcji w celu ominięcia jego prowizji. Firma (...) zaczęła się tym zajmować, ażeby było widać, że przez tą firmę dokonywane są transakcje, a nie jak sugerowała prokuratura, że stworzył on firmę (...) i (...) w celu zamaskowania tych transakcji. Nie miał żadnego wpływu na firmę (...). Dla niego firmy (...) i (...) to jest to samo, bo firmę (...) założył K. G., a następnie sprzedał ją G. M., który był właścicielem firmy (...). Wyjaśnił, że nie wie co firma (...) robiła z zakupionym u niego towarem i dlaczego nie został u niej znaleziony. W jego firmie zbiornik był podzielony na pół, każda z tych połówek miała swój dystrybutor. W jednej części znajdowała się benzyna 95, a w drugiej olej napędowy z Rafinerii (...). Gdyby komponował w tych zbiornikach różne produkty i sprzedawał je jako produkty finalne, to rynek na tym terenie nie byłby w stanie tego wchłonąć. Wyjaśnił, że jeżeli kierowca np. z firmy (...) czy (...) przywiózł pieniądze, a przywieźć musiał, to on musiał je sam wpłacić na konto swojej firmy. Nie pamięta czy na fakturach było zapisywane, że zapłata ma być w formie przelewu, ale on wolał zapłatę gotówką. P. S. i K. G. nie wtajemniczali go w prowadzone przez siebie interesy. Chronili swoich odbiorców. Paliwo odbierali z jego bazy, nigdy nie chcieli doprowadzić do sytuacji aby on im zawiózł paliwo. Wyjaśnił, że L. O. (1), Z. J. (2) i W. K. (1) zna tylko z aktu oskarżenia, nie zna też K.. Zna A. J. (1) i uważa, że to właśnie przez niego jest wiązany z firmą (...).

W toku rozprawy przed Sądem Okręgowym w Siedlcach w dniu 16 maja 2011 roku oskarżony oświadczył, iż przyznaje się do popełnienia zarzucanych mu czynów i wyraził wolę dobrowolnego poddania się karze. Jednocześnie potwierdził odczytane mu wyjaśnienia złożone uprzednio w niniejszej sprawie (k. 5928v-5928v).

W toku rozprawy w dniu 16 maja 2014 roku oskarżony T. B. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i odmówił składania wyjaśnień, jak również odpowiedzi na pytania. Potwierdził wszystkie swoje wyjaśnienia złożone w toku niniejszego postępowania dodając, że wcześniej przyznał się i chciał poddać się karze, ponieważ był już zmęczony tą sprawą (k.6384v-6385).

Na rozprawie w dniu 3 listopada 2015 r. oskarżony T. B. (1) złożył dodatkowe wyjaśnienia odpowiadając na pytania swojego obrońcy (k. 6673v). Wyjaśnił, że wiedzia, gdzie mają siedzibę spółki (...) i (...). Wiedział też gdzie mają swoje bazy. Znał środki transportu, które posiadali, gdyż nimi przyjeżdżali. Firma (...) poza bazą w S., posiadała m.in. bardzo dużą bazę w D., tj. przy drodze (...) ok. 10 km od C.. Była tam baza o pojemności około miliona litrów. Na tej bazie w D., G. K. (1)był aresztowany i były prowadzone czynności w prokuraturze w C.. Tam złapano ich na gorącym uczynku, gdy mieszali komponenty paliwowe, które być może pochodziły też od niego. Firma (...) również sama bezpośrednio kupowała w Petrochemii towar. Wyjaśnił, że jeżeli były przez niego wystawione upoważnienia w J. czy C., to te firmy miały prawo do odbierania produktów, które kupiły od niego. W takiej sytuacji on w ogóle nie miał styczności
z towarem. Towar, który zakupił w Rosji był w całości zmagazynowany w bazie, a spółki te swoimi środkami transportu odbierały i przewoziły je do swojej bazy. Zdaniem oskarżonego firmy te były w 100 procentach autentyczne.

Oskarżony K. B. (1) przesłuchany po raz pierwszy w dniu
27 listopada 2006 r. (k. 4470-4475) przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i wyjaśnił, że od marca lub kwietnia 2001 r. do wiosny 2002 r. pracował
w firmie (...) T. B. (1) jako sprzedawca na stacji paliw
w Ż.. Znajdowało się tam 9 zbiorników na paliwa, każdy o pojemności 50.000 litrów. Jeden z tych zbiorników podzielony był na pół, na dwa zbiorniki po 25.000 litrów i do niego podłączone były dwa dystrybutory, jeden z benzyną, a drugi z olejem napędowym. Pozostałe pojemniki służyły do obsługi hurtowni paliw. Stacja położona była na uboczu, ok. 300 metrów od drogi gminnej, blisko stacji kolejowej, a jej głównymi klientami byli okoliczni rolnicy i pracownicy GS w Ż.. Jej obrót dzienny był rzędu 700 złotych. Wyjaśnił, że do jego obowiązków należała obsługa indywidualnego klienta, który przyjeżdżał na stację zatankować swój samochód. Z obrotów firmy rozliczał się z B. na koniec dnia roboczego na podstawie raportu fiskalnego. Wyjaśnił, że w marcu 2001 r. jego pracodawca T. B. (1) wezwał go i dał mu pieniądze w worku foliowym w kwocie około 35.000 złotych oraz wypełniony dokument bankowego polecenia przelewu i polecił mu dokonanie wpłaty w banku w R.. Do wskazanego banku pojechał swoim samochodem marki O. (...). Na parkingu przed bankiem zauważył samochód T. B. (1) marki B. w kolorze bordowym, zaś na sali operacyjnej widział swojego pracodawcę. Nie podchodził do niego, tylko dokonał wpłaty. Został wówczas wylegitymowany przez kasjerkę, okazał jej swój dowód osobisty. Kasjerka spisała coś z jego dokumentu, przyjęła pieniądze i wydała mu blankiet dowodu wpłaty. Po powrocie z Ryk, na stacji w Ż. pojawił się T. B. (1), który odebrał od niego blankiet dowodu wpłaty i pozwolił mu nieodpłatnie zatankować paliwo w ilości 10-15 litrów. Oskarżony potraktował to jako rekompensatę za swój wyjazd. Wyjaśnił, że był przekonany, iż dokonuje w banku w R. transakcji związanej z wpłatą pieniędzy przez B. do firmy (...). Wykonywał tylko polecenie swojego pracodawcy, na podstawie wypełnionego przez niego polecenia bankowego przelewu. Oskarżony K. B. (1) wyjaśnił nadto, że firma (...) posiadała samochody cysterny i zatrudniała kilku kierowców, którzy wozili produkty paliwowe. Wiedział, że jego pracodawca sprowadzał zza granicy jakieś produkty naftowe oraz półprodukty z Rafinerii w J., ale szczegółów tej działalności T. B. (1) nie znał. Wyjaśnił, że nie znał nazw firm, które handlowały hurtowo z (...). Znał jedynie nazwę firmy (...) reprezentowanej przez dwóch Węgrów, z których jeden nazywał się G., a drugi P.. Kojarzył też nazwę firmy (...), która także związana była z obywatelami Węgier, bliższych informacji odnośnie tych firm nie posiadał. Handlem hurtowym w (...) zajmował się wyłącznie T. B. (1). Wyjaśnił, że towar do odbioru hurtowego z bazy w Ż. był odbierany w godzinach wieczornych i w takich godzinach też przywożony, tak że nie miał on kontaktu z klientami hurtowymi, gdyż pracę kończył o godzinie 17, a w porze letniej o godzinie 18. Wyjaśnił, że nie znał osób o nazwiskach W. K. (1), Z. J. (2), L. O. (1), J. K. (1) czy E. P. (1). Przyznał się nadto do wypełnienia 41 dowodów wpłaty dokonywanych w imieniu firm (...) i (...) na konto firmy (...).

Tego samego dnia przesłuchany przez prokuratora, oskarżony K. B. (1) odmówił składania wyjaśnień i podtrzymał wyżej przytoczone wyjaśnienia (k. 4498-4499).

W toku przesłuchania w dniu 11 grudnia 2006 r. (k. 4532) K. B. (1) ponownie przyznał się do wypełnienia 41 bankowych dowodów wpłat na konto firmy (...) w imieniu firm (...) Sp. z o.o. i (...) Sp. z o.o. na polecenie T. B. (1) i podtrzymał swoje wcześniejsze wyjaśnienia podkreślając, że poza jedną wpłatą o jakiej wyjaśniał wcześniej, nie było innych sytuacji aby wpłacał pieniądze na konto firmy (...).

W dniu 16 marca 2007 r. (k. 4714) K. B. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, odmówił złożenia wyjaśnień podtrzymując te złożone wcześniej.

Analogiczne stanowisko procesowe oskarżony K. B. (1) zajął na rozprawie przed Sądem Rejonowym w Garwolinie w dniu 28 sierpnia 2008 r., stwierdzając jedynie, że był pracownikiem T. B. (1) i wykonywał jego polecenia. Po odczytaniu składanych przez niego wyjaśnień potwierdził je i dodatkowo stwierdził, że nie wie ile wpłat dokonał, może 10, 12, 15, ale wydaje mu się, że nie tyle ile jest w zarzucie. Wpłaty te traktował jako wykonywanie obowiązku pracowniczego. Dopiero podczas przesłuchań dowiedział się, że było to bezprawne. Nie wie czy gdyby odmówił dokonywania tych wpłat pracowałby dalej czy nie. Nie przypomina sobie czy dostał wypełnione druki z nazwiskiem J. K. (1) (k. 5187-5187v).

W toku rozprawy przed Sądem Okręgowym w Siedlcach w dniu 16 maja 2011 roku oskarżony K. B. (1) przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i odmówił składania wyjaśnień, jednocześnie potwierdził odczytane wyjaśnienia złożone uprzednio w toku postępowania (k.5928v).

Na rozprawie w dniu 16 maja 2014 roku oskarżony K. B. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu i odmówił składania wyjaśnień. Potwierdził wszystkie składane dotychczas, a odczytane mu wyjaśnienia (k. 6385-6385v).

Oskarżony A. Ż. , przesłuchany po raz pierwszy w dniu 19 września 2005 r. po przedstawieniu mu zarzutów z art. 258 § 1 kk i z art. 299 § 5 kk w zw. z art. 12 kk (k.3264-3265) przyznał się do zarzucanych mu czynów i wyjaśnił, że od kwietnia 1999 r. do kwietnia 2001 r. wspólnie z K. B. (1) prowadzili w Ż. działalność gospodarczą po nazwą Stacja Paliw (...) spółka cywilna. Przedmiotem tej działalności była sprzedaż detaliczna paliw na terenie stacji dzierżawionej od Gminnej Spółdzielni (...) w Ż.. W kwietniu 2001 r. G. (...) (...) w Ż. wydzierżawiła cały swój teren wraz ze stacją paliw T. B. (1). W tej sytuacji zmuszeni byli zrezygnować z prowadzonej działalności gospodarczej i przyjęli propozycję pracy w charakterze sprzedawców paliw w firmie (...) należącej do nowego dzierżawcy gruntu. Pracował tam od kwietnia 2001 roku do kwietnia 2002 roku, a do jego obowiązków należała sprzedaż detaliczna paliw. Utargi dzienne wynoszące od 2 do 5 tys. zł odbierał co dwa trzy dni T. B. (1). W dniach 11 lipca 2001 r. i 6 sierpnia 2001 r. pracodawca wydał mu polecenie wyjazdu do banku (...) w R. celem dokonania wpłaty pieniędzy. Za każdym razem przekazywał mu pieniądze w kwotach po 30.000 złotych i wypełnione druki wpłat. Wpłaty miały być dokonane na konto firmy (...), a jako wpłacający w dokumentach wpisana była firma (...) z Z.. A. Ż. nazwa tej firmy nic nie mówiła i nigdy nikogo z tej firmy nie widział. Wyjaśnił ponadto, że oprócz wpłat w powyższych datach, jeszcze około sześciokrotnie wpłacał na polecenie T. B. (1) pieniądze na rachunek firmy (...), przeważnie około 30 tys. zł, przy czym wówczas na przekazanych mu przez pracodawcę drukach wpłat sam widniał jako wpłacający. Za wykonywanie tych poleceń nie otrzymał od pracodawcy żadnych dodatkowych pieniędzy poza wynagrodzeniem za pracę. Z uwagi na to, że do banku jeździł swoim samochodem B. pozwalał mu tankować samochód z dystrybutora. Wyjaśnił, że nie wie dlaczego kazał mu w ten sposób wpłacać pieniądze do banku i skąd miał te pieniądze. Traktował to jako polecenie przełożonego w pracy. Wyjaśnił ponadto, że z osób wymienionych w zarzucie znał jedynie T. B. (1) oraz J. K. (1), który jest jego kolegą i mieszka w S.. Od zakończenia pracy w firmie (...) , tj. od kwietnia 2002 r. nie miał kontaktu z T. B. (1).

Przesłuchany w dniu 20 września 2005 r. (k. 3319-3321) oskarżony A. Ż. częściowo przyznał się do stawianych mu zarzutów. Stwierdził, że przyznaje się, iż dokonywał przelewów na polecenie swego przełożonego T. B. (1). Podtrzymał swoje wcześniejsze wyjaśnienia dodając, że po roku pracy w firmie (...) został wraz z K. B. (1) zwolniony w związku z zakończeniem działalności przez T. B. (1) w miejscowości Ż.. Wyjaśnił, że był jedynie zwykłym pracownikiem stacji paliw i poza obowiązkami sprzedawcy nie pełnił innych prac w firmie (...), w szczególności jako kierowca. Gdy był tam zatrudniony, T. B. (1) zajmował się sprawami firmy i poza wyjazdami służbowymi przebywał na terenie firmy. Wyjaśnił nadto, że dokonując wpłat w Banku w R. zawsze dostawał od pracodawcy wypełnione druki wpłat. Potwierdzenia dokonanych wpłat odbierał od niego osobiście T. B. (1). Potwierdził, że na przelewach widniała jako wpłacająca firma (...).

Na posiedzeniu w przedmiocie tymczasowego aresztowania przed Sądem Rejonowym w Rzeszowie w dniu 21 września 2005 r. (k.3383-3384) oskarżony A. Ż. podtrzymał odczytane mu wyjaśnienia, ponownie stwierdzając, że gdy był zatrudniony w firmie (...) dokonał w Banku (...) około 6 wpłat po 30.000 zł na podstawie wypełnionych już wcześniej dokumentów, a pieniądze zawsze dawał mu T. B. (1).

Przesłuchany w dniu 28 listopada 2005 roku oskarżony A. Ż. wyjaśnił, że pracując w firmie (...) nie przyjmował żadnych dostaw produktów naftowych od kierowców autocystern, nie przyjmował także żadnych dokumentów związanych z tymi dostawami, nie rozliczał ilościowo tych dostaw. Czynności te wykonywał zawsze T. B. (1) (k. 3651).

Podczas przesłuchań w dniach 20 lutego 2006 roku, 14 listopada 2006 roku i 12 grudnia 2006 roku, 16 marca 2007 roku oskarżony A. Ż., nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i odmówił składania wyjaśnień (k.3912, 4445, 4538, 4710).

Analogiczne stanowisko oskarżony ten zajął na rozprawie w dniu 28 sierpnia 2008 r. przed Sądem Rejonowym w Garwolinie (k. 5187v) gdzie potwierdził wszystkie swoje wyjaśnienia składane w toku postępowania przygotowawczego. Dodał, że zdarzały się sytuacje, że na prośbę czy polecenie T. B. (1) tankował przyjeżdżające cysterny, a kierowcy zostawiali pieniądze w kasie. Nazwa (...) i (...) nic mu teraz nie mówią, ale mogły być takie wpłaty - pieniądze mogły być zostawiane u niego w kasie przez tych kierowców. Poza podległością służbową nie był w żaden sposób związany z T. B. (1). Nie wydawał mu on poleceń nie związanych z obowiązkami pracowniczymi. Na dowodach wpłat nie widniało nazwisko J. K. (1). Jeśli polecenie było wydawane przez pracodawcę i odnosiło się do wpłaty, traktował to jako obowiązek służbowy.

W toku rozprawy przed Sądem Okręgowym w Siedlcach w dniu 16 maja 2011 roku oskarżony A. Ż. przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i odmówił składania wyjaśnień. Jednocześnie potwierdził odczytane wyjaśnienia złożone uprzednio w toku postępowania (k.5928v-5929).

Na rozprawie w dniu 16 maja 2014 roku oskarżony A. Ż., pozostając już jedynie pod zarzutem popełnienia czynu z art. 270 §1 kk i art. 18 § 3 kk w zw. z art. 299 § 1 i 5 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 § 1 kk nie przyznał się do jego popełnienia i odmówił składania wyjaśnień. Potwierdził wszystkie składane dotychczas, a odczytane mu wyjaśnienia (k. 6385v-6386).

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Wyjaśnienia oskarżonego T. B. (1) są wiarygodne jedynie częściowo i jako podstawa ustaleń faktycznych mogą one służyć tylko w odniesieniu do okoliczności niespornych, wynikających z innych wiarygodnych dowodów. Dotyczy to w szczególności opisywanych przez oskarżonego okoliczności w jakich rozpoczął on prowadzenie działalności gospodarczej pod nazwą (...), w jakich poznał, prowadząc tę firmę, A. J. (1), faktu wydzierżawienia w styczniu 2001 roku bazy paliwowej w Ż., na której po jej zmodernizowaniu prowadził detaliczną sprzedaż oleju napędowego i benzyny, faktu zatrudnienia tam K. B. (1) oraz A. Ż. jako sprzedawców paliw oraz zatrudnienia w firmie (...) jako kierowców W. S. (2), B. S. (1) oraz K. K. (1). Podawane przez oskarżonego w tym zakresie okoliczności znajdują potwierdzenie w niekwestionowanych przez strony dowodach
z dokumentów oraz w zeznaniach świadka A. J. (1) w części uznanej za wiarygodne, oraz w wyjaśnieniach współoskarżonych. Nie budzi również wątpliwości przyznany przez oskarżonego fakt znajomości z takimi osobami jak P. S., G. K. (1) czy E. P. (1). Spośród okoliczności, które dotyczą jego współpracy z obywatelami węgierskimi, wiarygodne są jedynie twierdzenia oskarżonego, że poznał ich za pośrednictwem A. J. (1), że dokonał na ich prośbę sprowadzenia z Francji samochodu ciężarowego wraz z cysterną, oraz że G. K. (1) przez kilka miesięcy mieszkał w jego domu w K.. Zasługuje też na wiarę twierdzenie oskarżonego, że miał dostęp do dokumentów firmy (...). W tej części wyjaśnienia T. B. (1) są zgodne z zeznaniami A. J. (1) i G. K. (1)w części uznanej za wiarygodną, poza tym nie były kwestionowane w toku postępowania. Sąd uwzględnił również twierdzenie oskarżonego odnoszące się do czynu zarzucanego mu w pkt II aktu oskarżenia, że nie wyłudził on podatku VAT i nie zwracał się o zwrot tego podatku w związku ze sporządzeniem faktur sprzedaży na rzecz firm (...) i (...). Nie ma w sprawie żadnych dowodów na to, że oskarżony składał do Urzędu Skarbowego wniosek o zwrot podatku VAT i że taki zwrot otrzymał. Wyjaśnienia oskarżonego w tym zakresie znajdują ponadto potwierdzenie w zeznaniach komisarza skarbowego z Urzędu Skarbowego w G. – S. B. (1), jak również w protokole z kontroli podatkowej, a wydane w sprawie opinie biegłych z zakresu księgowości nie mogły zmienić tej oceny – o czym będzie mowa w dalszej części niniejszego uzasadnienia.

Wiarygodne są również wyjaśnienia oskarżonego T. B. (1) odnoszące się do czynu z pkt III aktu oskarżenia w części, w której nie kwestionował samego faktu dokonywania w Banku (...) w R. wpłat gotówkowych na konto firmy (...) przez niego i jego pracowników za pośrednictwem dowodów wpłat, które wypełniał on sam lub jego pracownicy, z których w większości wynikało, że wpłacającymi są firmy (...) i (...). Są to w zasadzie okoliczności bezsporne, bowiem mają one potwierdzenie w dokumentacji zabezpieczonej w powyższej placówce bankowej, wynikają również z wyjaśnień K. B. (1) i A. Ż.. Znajdują także potwierdzenie w opinii biegłego z zakresu badania dokumentów.

Jako w większości wiarygodne Sąd ocenił wyjaśnienia T. B. (1) opisujące charakter jego współpracy z K. B. (1) i A. Ż., brak jest bowiem dowodów świadczących o nieprawdziwości jego wyjaśnień w tym zakresie. Wyjaśnienia K. B. (1) i A. Ż. są w znacznej części zgodne z twierdzeniami T. B. (1). W ocenie Sądu, wiarygodnie oskarżony stwierdził, że zatrudnieni przez niego K. B. (1) i A. Ż. zajmowali się na stacji paliw w Ż. jedynie detaliczną sprzedażą oleju napędowego i benzyny. Przed ich zatrudnieniem nie znał ich. Zdaniem Sądu, zgodnie z prawdą oskarżony wyjaśnił, że K. B. (1) i A. Ż. nie mieli świadomości co do szczegółów jego działalności w zakresie handlu hurtowego paliwami. Wiarygodnym jest, że wydawał im polecenia aby wypełniali dowody wpłaty i wpłacali pieniądze w banku w R., traktując tę czynność jako ich obowiązek pracowniczy. Sąd podzielił również twierdzenie oskarżonego, że pracownicy wiedzieli, że pieniądze, które im wręcza pochodzą od kierowcy, któremu wydawał towar. Oskarżony A. Ż. potwierdził sytuacje, że na prośbę czy polecenie T. B. (1) tankował przyjeżdżające cysterny, a kierowcy zostawili pieniądze w kasie. W ocenie Sądu, nie były to jednak pieniądze od firm (...), czy też (...) z tytułu transakcji sprzedaży opisanych w akcie oskarżenia, lecz płatności za nabycie mieszanki paliwowej, powstałej ze zmieszania komponentów paliwowych.

Nie było podstaw do odrzucenia wyjaśnień oskarżonego w zakresie jego zaprzeczenia kierowania grupą przestępczą. Choć materiał dowodowy zgromadzony w sprawie dawał pełne podstawy do przyjęcia, że T. B. (1) brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej, to brak jest dowodów na to, że to oskarżony kierował jej działaniami. Żaden z przesłuchanych w sprawie członków tej grupy w swych relacjach procesowych nie podawał okoliczności wskazujących na to, że czuł się podporządkowany T. B. (1) i zobowiązany do wykonywania jego poleceń. Z kolei ustalony w sprawie mechanizm i przebieg procederu przestępczego, w którym brał udział T. B. (1), nie pozwala na stwierdzenie, że stał on na czele tych działań i odgrywał główną rolę w określaniu kierunków prowadzonej działalności. Mechanizm ten oparty był o wykorzystywanie fikcyjnych podmiotów gospodarczych, które zostały utworzone bez jego udziału i to nie on decydował o wykorzystaniu ich nazw w prowadzonym procederze. Był więc uzależniony od woli osób, które decydowały o wykorzystaniu tych „podmiotów gospodarczych”.

Sąd odrzucił natomiast jako niewiarygodne wyjaśnienia oskarżonego T. B. (1) w zakresie, w którym zaprzecza on generalnie swojemu sprawstwu odnośnie czynu zarzucanego mu w punkcie II aktu oskarżenia stwierdzając, że transakcje sprzedaży, potwierdzone wystawionymi na rzecz firm (...) Sp. z o.o oraz (...) Sp. z o.o. rzeczywiście miały miejsce i opisując okoliczności ich rzekomego zawarcia, jak również w zakresie w jakim neguje swoje sprawstwo odnośnie czynu zarzucanego mu w punkcie III aktu oskarżenia przez stwierdzenie, że nie brał udziału w praniu brudnych pieniędzy, a pieniądze, które on sam jak też jego pracownicy wpłacali do banku pochodziły z rzeczywistych transakcji zawartych
z firmami (...) i (...), które były rozliczane w gotówce, jaką otrzymywał od kierowców tych firm. Ponadto Sąd nie uwzględnił wyjaśnień oskarżonego w części, w której wskazywał na okoliczności mające świadczyć o tym, że nie ma nic wspólnego z grupą przestępczą zajmującą się nielegalnym obrotem komponentami paliwowymi, w tym jego twierdzeń dotyczących przebiegu kontaktów z obywatelami węgierskimi.

Zdaniem Sądu, wyjaśnienia oskarżonego w powyższym zakresie są jedynie linią obrony obliczoną na uniknięcie odpowiedzialności karnej za zarzucane mu przestępstwa. Nie zasługują one na wiarę, albowiem są sprzeczne
z doświadczeniem życiowym i zasadami logicznego rozumowania oraz z innymi wiarygodnymi i korespondującymi ze sobą dowodami. W szczególności są one sprzeczne z dowodami z dokumentów, które obrazują transakcje zakupów półproduktów paliwowych dokonywanych na firmy (...) oraz (...), a z których wynika, że nabyte towary odbierane były wielokrotnie przez pracowników firmy (...), jak też w dokumentach w postaci bankowych dowodów wpłat, za pomocą których płacono za te produkty, które, jak ustalono, sporządzane były w dużej ilości przez oskarżonego T. B. (1). Znamiennym jest, że mimo, iż oskarżony składał obszerne wyjaśnienia, nie odniósł się do powyższych okoliczności. Ponadto wyjaśnienia oskarżonego nie zasługują na uwzględnienie w świetle zeznań świadków, w tym w szczególności: G. K. (1) – w części uznanej za wiarygodne, a także S. G. (2) i S. S. (2), jak również T. K.. Dowody te zostaną szczegółowo omówione kolejno w dalszej części uzasadnienia.

Wyjaśnienia T. B. (1) dotyczące współpracy z P. S. i G. K. (1) są w ocenie Sądu w przeważającej części niewiarygodne, począwszy od wskazywanej przez niego przyczyny nawiązania z nimi kontaktu, poprzez przebieg opisywanej przez niego transakcji nabycia oleju bazowego w Rosji i rzekomą sprzedaż tego oleju na rzecz firmy (...). W ocenie Sądu, niezgodnie z prawdą oskarżony ograniczył swą współpracę z Węgrami do sprowadzenia samochodu ciężarowego z Francji i powyższej transakcji zakupu oleju bazowego w Rosji, podczas gdy z całokształtu materiału dowodowego wynika, że prowadził on z nimi stałą współpracę już od marca 2000 roku, kiedy to zaczął wypełniać bankowe dowody wpłat w imieniu spółki (...). Od początku 2001 roku zamieszkali u niego nie tylko G. K. (1), ale także P. S. i jego syn, a co najmniej od marca 2001 roku prowadzili w Ż. wspólną działalność przestępczą z wykorzystaniem nazwy firmy (...), nabywając pod szyldem tej firmy komponenty paliwowe, które były następnie mieszane i sprzedawane jako pełnowartościowe paliwo.

W ocenie Sądu, transakcja zakupu oleju bazowego sprowadzonego z Rosji była wspólnym przedsięwzięciem P. S., G. K. (1) i T. B. (1), mimo że jej inicjatorem był niewątpliwie P. S.. Do wniosku powyższego prowadzi analiza kolejno następujących po sobie zdarzeń, poprzedzających realizacje tego zakupu oraz samego przebiegu tej transakcji. Nielogiczne byłoby, jak utrzymuje T. B. (1), że P. S. zaproponował mu sprowadzenie oleju bazowego z Rosji w hurtowej ilości, w sytuacji gdy miał niewątpliwie świadomość, że do realizacji takiego zakupu konieczne jest posiadanie bazy paliwowej, w której można zmagazynować nabyte paliwo. Takiej bazy T. B. (1) nie posiadał, prowadził bowiem wówczas zupełnie inny rodzaj działalności. Z zeznań G. K. (1) wynika, że w 2001 roku P. S. nie korzystał już z bazy paliwowej w S., co było zapewne spowodowane tym, że A. T. na początku 2001 roku wypowiedział P. S. dzierżawę zbiorników paliwowych w S.. Z uwagi na to, że P. S. dzierżawił te zbiorniki już kilka lat i współpraca z A. T. układała się dobrze, zapewne został uprzedzony o tej decyzji. Miał zatem wcześniej świadomość, że to nastąpi. Chcąc w takiej sytuacji kontynuować działalność polegającą na handlu komponentami paliwowymi musiał znaleźć inną bazę paliwową, na której mógłby prowadzić proceder ich mieszania. Regularna współpraca pomiędzy P. S., a T. B. (1) zaowocowała tym, że po zakupie we Francji ciężarówki (listopad 2000r.) P. S. zaproponował T. B. (1) wspólny interes, który wymagał jednak odpowiedniej infrastruktury. T. B. (1) przyjął tę propozycję i w niedługim czasie znalazł bazę paliwową w Ż.. Umowę dzierżawy zawarł 2 stycznia 2001 roku, aczkolwiek oczywistym jest, że rozmowy w sprawie tej umowy musiały być prowadzone już wcześniej. A zatem kiedy było już jasne, że T. B. (1) będzie dysponował bazą paliwową, co faktycznie nastąpiło w dniu 11 stycznia 2001 roku, P. S. i G. K. (1) celem realizacji planu wspólnego działania z T. B. (1) wyprowadzili się z S., zamieszkali w domu T. B. (1), a komponenty zamawiane cały czas na spółkę (...) transportowali do nowej bazy paliwowej P. S. w G., która miała służyć mu tylko do czasu przygotowania bazy paliwowej w Ż.. Sam T. B. (1) zeznał, że modernizował wydzierżawioną stację paliw. Zdaniem Sądu, decyzja P. S., że po opuszczeniu bazy paliwowej w S. przeniesie swą działalność do bazy paliwowej w G. była podyktowana tym, że miał już zaplanowaną wspólną działalność przestępczą z T. B. (1) w Ż.. Zdaniem Sądu, nie miałoby żadnego innego logicznego uzasadnienia przeniesienie tej działalności do miasta odległego o kilkaset kilometrów od rafinerii położonych na południu Polski i od południowej granicy, którą bardzo często przekraczał w B., zapewne udając się na Węgry. Poza tym nieprzypadkowym jest, że wybrał bazę paliwową znajdującą się w pobliżu miejsca zamieszkania T. B. (1), jak również, że użytkował ją jedynie przez krótki czas, po czym przeniósł się do Ż., co wynika wprost z zeznań G. K. (1) P. S. dochodząc do porozumienia z T. B. (1) wiedział o tym, że będzie miał do dyspozycji bazę paliwową, zapewnione mieszkanie oraz zaufanego człowieka, z którym od kilku miesięcy współpracował. Mając możliwość zamieszkania w domu T. B. (1) bazę tę znalazł w położonym w niedalekiej odległości G.. Kiedy baza w Ż. była już gotowa, a jednocześnie zorganizowany został zakup oleju bazowego z Rosji (6.03.2001r.) cała działalność związana z wykorzystaniem spółki (...) przeniosła się do Ż.. Okoliczność ta jednoznacznie wynika z zeznań świadka G. K. (1). Istotny jest również fakt, że olej bazowy importowany z Rosji przywieziony został do Ż. w większości samochodami firmy (...) Sp. z o.o., przy czym jednym z kierowców transportujących olej był sam P. S.. Okoliczność ta obala wiarygodność twierdzeń T. B. (1), że kierowcy firmy (...) odbierali ten olej od niego z Ż.. Nie ulega wątpliwości, że P. S. aktywnie uczestniczył w transporcie oleju. Poza tym, gdyby rzeczywiście zakupiony olej miał być przeznaczony do sprzedaży na rzecz firmy (...), to biorąc pod uwagę, że był odbierany samochodami P. S., logicznym jest, że powinien być przetransportowany od razu do bazy paliwowej tej firmy, a nie na stację paliw T. B. (1).

Zdaniem Sądu, prowadzenie przez T. B. (1) stacji paliw
w Ż., choć było w pełni legalne, miało stanowić jedynie „przykrywkę” dla jego rzeczywistej działalności przynoszącej mu znaczne dochody. Wskazują na to ustalone w sprawie okoliczności oceniane w świetle zasad logiki i doświadczenia życiowego. T. B. (1) wydzierżawił przedmiotową stację zobowiązując się do uiszczania miesięcznie czynszu dzierżawnego w kwocie 6500 zł. Na stacji tej było zdecydowanie więcej pojemników na paliwo niż byłoby mu potrzebne do prowadzenia sprzedaży detalicznej paliw z dwóch dystrybutorów, a wielkość dostępnej tam infrastruktury miała niewątpliwie wpływ na wysokość czynszu dzierżawnego. Decydując się na dzierżawę tak dużego obiektu, jak też na jego modernizację, zakładał znacznie szerszą działalność niż sprzedaż detaliczna paliw i dłuższą niż jedynie jednorazowy import oleju bazowego z Rosji. Świadczy o tym również gromadzenie w 2001 roku dużych zasobów ludzkich na potrzeby prowadzonej działalności. Na samej stacji zatrudnił dwóch pracowników na pełny etat, a ponadto jeszcze sześciu, w tym aż trzech kierowców cystern. Zdaniem Sądu, przygotowanie powyższej infrastruktury oraz tak dużej liczby pracowników, miało na celu zapewnienie sprawnego realizowania zaplanowanego z P. S. procederu nielegalnego obrotu paliwami na szeroką skalę. Nie byłoby to konieczne, gdyby T. B. (1) miał ograniczyć się jedynie do prowadzenia małej stacji paliw, przynoszącej niewielkie dochody, czy nawet zakupu komponentów paliwowych tylko na firmę (...), co czynił od czerwca 2001 roku. Zdaniem Sądu, prowadzona przez T. B. (1) mała stacja paliw miała oddalać podejrzenia, że na wydzierżawionym terenie prowadzony jest nielegalny obrót paliwami. Funkcjonowanie tam stacji paliw powodowało, że nie budziło niczyjego zainteresowania i zdziwienia, że pojawiają się tam regularnie cysterny z produktami ropopochodnymi. O słuszności tego wniosku przekonują również okoliczności w jakich nastąpiło rozpoczęcie sprzedaży detalicznej na stacji paliw w Ż., jak również jej zakończenie. Sprzedaż detaliczna na stacji paliw T. B. (1) nie była prowadzona w styczniu ani w lutym 2001 roku, lecz jej rozpoczęcie (9-10.03.2001r.) zbiegło się z realizacją transakcji nabycia oleju bazowego z Rosji (6.03.2001r.) i przeniesieniem do Ż. z G. procederu nabywania komponentów paliwowych na spółkę (...). Z kolei zakończenie jej działalności w 2002 roku (ostatni zakup etyliny-21.02.2002r.) zbiegło się z zaprzestaniem nabywania komponentów paliwowych na spółkę (...) (18.02.2002r.) oraz na firmę (...) (20.02.2002r.), na co zdaniem Sądu, wpływ miał fakt prowadzenia od 16 stycznia 2002 roku przez Urząd Skarbowy
w G. kontroli podatkowej w firmie (...). W związku z zaprzestaniem powyższej działalności T. B. (1) z końcem lutego 2002 roku zwolnił w zasadzie wszystkich pracowników firmy (...), a z dniem 30 kwietnia 2002 roku Z. (...) w T., na wniosek T. B. (1), rozwiązał umowę dzierżawy nieruchomości w Ż..

Za niewiarygodne Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego opisujące jego „współpracę” z firmą (...). Oskarżony twierdząc, że sprzedawał tej firmie komponenty paliwowe utrzymywał, że był przekonany, iż firma ta rzeczywiście istnieje i miał jedynie telefoniczny kontakt z jej przedstawicielami, których nie znał. Niewątpliwie biorąc pod uwagę odległość jaka dzieli miejsce zamieszkania oskarżonego i prowadzenia przez niego działalności gospodarczej i Z., na terenie którego działali Z. J. (2) i E. P. (1), w większości przypadków wspólnego realizowania zakupów na firmę (...), pozostawali oni jedynie w kontakcie telefonicznym i tylko w takim znaczeniu można mówić, że prawdziwe jest twierdzenie oskarżonego, że z przedstawicielami tej firmy kontaktował się telefonicznie. Przebieg poszczególnych transakcji dokonywanych na spółkę (...) wskazuje jednak na ich wspólne i skoordynowane działania, w tym w szczególności realizacja pierwszej transakcji przeprowadzonej już w dniu formalnego utworzenia spółki (...). Zupełnie niewiarygodne jest twierdzenie oskarżonego T. B. (1), że w jego przekonaniu firma (...) należała do Węgrów, a zarządzał nią G. M. oraz jednocześnie, że nic mu nie mówi nazwisko W. K. (1), w sytuacji gdy oskarżony wyjaśnił, że miał dostęp do dokumentów firmy (...) takich jak wyciąg z KRS, czy decyzje o nadaniu numeru REGON czy NIP. Z dokumentów tych wynika bowiem wprost, że formalnie spółka ta należy do W. K. (1) i on jest jedyną osobą uprawnioną do jej reprezentowania. Oskarżony dodatkowo przedstawił te dokumenty komisarzom skarbowym w toku kontroli podatkowej, ujawniono je także w domu oskarżonego, w toku jego przeszukania. Znajdują się one aktualnie w aktach sprawy (k.2251/XII) i są to: postanowienie Sądu Rejonowego we Wrocławiu, IX Wydział Gospodarczy KRS z dnia 14.05.2001 roku o wpisie do rejestru przedsiębiorców pod numerem KRS (...): Przedsiębiorstwa (...) Sp. z o.o. (k.2252-2253), kserokopia zaświadczenia Urzędu Statystycznego we W. z datą 21 stycznia 1998 zaświadczające, że (...) otrzymał numer identyfikacyjny REGON (k. 2254) oraz kserokopia potwierdzenia zgłoszenia rejestracyjnego podatnika podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego
z datą: 22.03.95r. i kserokopia decyzji w sprawie nadania numeru identyfikacyjnego NIP (k. 2255). Dokumenty te poprzedzone są pismem przewodnim opatrzonym datą 18 maja 2001 roku, skierowanym do firmy (...), opatrzonym czytelnym podpisem o treści (...). W tej sytuacji nie sposób przyjąć za wiarygodne twierdzenie oskarżonego T. B. (1), że nic nie mówi mu nazwisko W. K. (1). Powyższej oceny nie może zmienić okoliczność, że zdaniem Sądu, autentyczność wyżej wskazanych dokumentów dotyczących firmy (...) budzi wątpliwości z uwagi na widniejące na nich daty ich sporządzenia, a także z uwagi na treść pisma Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej VI Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego z dnia 10 kwietnia 2002, z którego wynika, że firma (...) Sp. z o.o., nie figurowała w rejestrze handlowym (k. 376/II).

W ocenie Sądu nie zasługiwały na wiarę wyjaśnienia oskarżonego T. B. (1) również w tej części, w której opisywał okoliczności mające świadczyć o tym, że nie brał udziału w praniu brudnych pieniędzy. W pierwszej kolejności oskarżony utrzymując, że transakcje sprzedaży określone w fakturach opisanych w akcie oskarżenia były rzeczywiste twierdził, że pieniądze za sprzedawany firmom (...) i (...) towar przyjmował gotówką
od kierowców tych firm. W tym zakresie wyjaśnienia oskarżonego sprzeczne były z całokształtem materiału dowodowego. Zarówno w świetle dowodów
z dokumentów, jak i zeznań świadków bezsporne w sprawie było, że transport produktów ropopochodnych zarówno z rafinerii do bazy w Ż., jak i z tejże bazy do dalszych odbiorców, dokonywany był przede wszystkim przez kierowców zatrudnionych przez samego oskarżonego (W. S. (2), B. S. (2), K. K. (1)) bądź też świadczących dla niego usługi, takich jak S. S. (2), który jednoznacznie zeznał, że żadnych pieniędzy ze sobą nie przywoził, dostarczając towar do Ż.. Oskarżony zupełnie niewiarygodnie twierdził również, że przyjmował od obywateli węgierskich pieniądze gotówką, gdyż nie miał do nich zaufania. Tej części wyjaśnieniom oskarżonego przeczą wiarygodne zeznania świadka G. K. (1) z których wynika, że T. B. (1) był uczestnikiem nielegalnego procederu wspólnie z obywatelami węgierskimi dlatego żadnych pieniędzy od nich nie otrzymywał. Niezależnie od tego, prawdziwości powyższego twierdzenia przeczy wynikający z zeznań G. K. (1)fakt, że relacje między T. B. (1), a P. S. były stosunkowo bliskie, o czym świadczy chociażby to, że świadek, jak i jego przełożony, zamieszkiwali w domu T. B. (1). Okoliczność tę potwierdziła przesłuchana w sprawie konkubina oskarżonego. Z tego samego powodu, wobec treści wiarygodnych zeznań G. K. (1) nie mogły zostać uwzględnione twierdzenia oskarżonego, że pytał Węgrów co robią z zakupionym, czy to od firmy (...), czy to bezpośrednio z rafinerii towarem, ale nie uzyskał żadnej odpowiedzi. Skoro, jak wynikało z zeznań G. K. (1), T. B. (1) był uczestnikiem procederu mieszania komponentów paliwowych, który odbywał się także przez jakiś okres na terenie bazy w Ż., takich pytań nie zadawał, ponieważ sam uczestniczył w tym procederze zmierzającym do tego, aby komponenty te sprzedać z zyskiem jako pełnowartościowe paliwo. Zdaniem Sądu, twierdzenie oskarżonego w tym zakresie miało jedynie uwiarygodnić przedstawianą przez niego w toku postępowania wersję wydarzeń.

Nie zasługiwały na uwzględnienie także wyjaśnienia oskarżonego, w których twierdził, że powodem wydawania pracownikom K. B. (1) oraz A. Ż. poleceń dokonywania wpłat bankowych było to, że sam nie miał na to czasu. Prawdziwości tego twierdzenia przeczy w pierwszej kolejności częstotliwość wydawania takich poleceń. Już treść zarzutów postawionych wszystkim oskarżonym wskazuje, że T. B. (1) dokonał samodzielnie tylko kilku wpłat gotówki na swoje konto, a jego pracownicy – ponad 50. Świadczy to o zaplanowanym działaniu oskarżonego, mającym na celu ukrycie, że osobą faktycznie wpłacającą pieniądze na konto firmy (...) jest on sam. Pośrednio o poprawności powyższego wnioskowania świadczy opisywany przez oskarżonego K. B. (1) przebieg pierwszej wpłaty jakiej dokonał na polecenie swojego pracodawcy. Z jego relacji wynika, że po otrzymaniu polecenia udał się swoim samochodem do banku w R. i tam na parkingu zauważył samochód T. B. (1). Następnie, gdy już dokonywał wpłaty, widział T. B. (1) na sali operacyjnej banku. Po powrocie do Ż., pojawił się T. B. (1) i odebrał od niego dowód wpłaty. Niewątpliwie opisane zdarzenie przeczy temu, że T. B. (1) polecał swoim pracownikom dokonywanie przedmiotowych wpłat tylko dlatego, że on nie miał na to czasu. Ta konkretna transakcja wskazuje, że oskarżony udał się do banku, aby sprawdzić jej przebieg i upewnić się, czy nie wzbudzi zainteresowania pracownika banku. Wobec tego, że wpłata odbyła się bez komplikacji, w dalszym okresie wielokrotnie w ten sposób, tj. wykorzystując swoich pracowników, wpłacał pieniądze pochodzące z korzyści związanych z popełnianymi przez niego przestępstwami na konto swojej firmy. Zdaniem Sądu, gdyby rzeczywiście pieniądze te pochodziły z legalnego źródła, tj. jak twierdził T. B. (1) z utargu dziennego, w tym z transakcji z firmami (...) i (...), nie miałby on powodów aby angażować do wpłat tak dużych kwot pieniężnych swoich pracowników i jednocześnie ukrywać, że to on w istocie jest osobą wpłacającą te pieniądze.

Sąd nie znalazł podstaw do odrzucenia wiarygodności wyjaśnień oskarżonych A. Ż. (k. 3264-3265, 3319-3321, 3383-3384, 3651, 5187v, 5928v-5929, 6385v-6386) i K. B. (1) (k. 4470-4475, 4498-4499, 4532, 5187-5187v, 5928v, 6385-6385v) dotyczących ich zatrudnienia w firmie (...), prowadzonej przez nich wcześniej działalności gospodarczej w Ż. oraz charakteru ich pracy jako pracowników stacji paliw, jak też poziomu ich wiedzy na temat interesów jakie prowadził T. B. (1) poza sprzedażą detaliczną paliw. W tym zakresie ich wyjaśnienia były w pełni zgodne, logiczne, konsekwentne i znalazły potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym zgromadzonym w sprawie, a w szczególności w dowodach z dokumentów i zeznań świadków. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie dał podstaw do zakwestionowania wiarygodności wyjaśnień tych oskarżonych co do tego, że nie mieli oni pełnej świadomości charakteru prowadzonego przez T. B. (1) hurtowego handlu komponentami paliwowymi, jak też dokładnej wiedzy o tym, jakie interesy prowadził z obywatelami W., czy też z firmą (...). Nie zaprzeczali oni przy tym, że wiedzieli, iż oskarżony handluje hurtowo paliwami i że znane są im nazwy firm (...) i (...). Skupiali się jednak tylko na tej części działalności T. B. (1), która dotyczyła sprzedaży detalicznej paliw, gdyż to należało do ich obowiązków. W tym zakresie także mieli oni doświadczenie wynikające
z prowadzonej wcześniej działalności gospodarczej. Wyjaśnienia oskarżonych w tej części znalazły potwierdzenie w zeznaniach G. K. (1), który opisał ich jako pracowników fizycznych stacji paliw, wydających paliwo i koszących trawę. Nie wskazał, aby byli uczestnikami procederu mieszania komponentów paliwowych. Ponadto, większość osób przesłuchanych w sprawie nie znała nawet K. B. (1) i A. Ż., co również wskazuje na ich rolę w interesach T. B. (1). Pośrednio o prawdziwości twierdzeń oskarżonych świadczy okoliczność, że T. B. (1) robił wszystko aby nadać swojej działalności pozory pełnej legalności. Zdaniem Sądu, takie pozory chciał zachować również względem K. B. (1) i A. Ż., których zatrudnienie w Ż. miało w istocie uwiarygadniać jego działalność. Osoby te nie miały bowiem nic do zaoferowania jako ewentualni członkowie procederu hurtowego nielegalnego handlu paliwami, a stawaliby się tylko kolejnym ogniwem tego mechanizmu, zwiększającym prawdopodobieństwo jego ujawnienia. Zdaniem Sądu, sama częstotliwość dokonywanych przez nich wpłat na polecenie T. B. (1), czy też wysokie kwoty tych wpłat, nie mogą podważyć tej oceny. Nawet jeżeli okoliczności te mogły budzić u nich pewne wątpliwości to, z wyżej opisanych względów, nie sposób przyjąć, że mieli świadomość, że wpłacane przez nich pieniądze pochodzą z korzyści uzyskanych z przestępstwa. Wobec braku dowodów przeciwnych oraz uwzględniając zasady logiki i doświadczenia życiowego, Sąd dał wiarę twierdzeniom oskarżonych, że nie otrzymywali od T. B. (1) żadnego dodatkowego wynagrodzenia za realizowanie wpłat, a uzyskiwali jedynie możliwość zatankowania za darmo paliwa na stacji w Ż. do swoich prywatnych samochodów, którymi jeździli do banku w R..

Co do zasady brak też jest podstaw do negowania wyjaśnień oskarżonych K. B. (1) i A. Ż. w zakresie odnoszącym się do samego sposobu w jaki dokonywali wpłat pieniędzy w banku w R. na polecenie T. B. (1).

Przyznanie się oskarżonego K. B. (1) do sporządzenia 41 bankowych dowodów wpłat, za pomocą których wpłacał on pieniądze w imieniu firm (...) i (...) oraz do dokonania jednej wpłaty we własnej imieniu nie budzi żadnych wątpliwości w świetle opinii biegłego z zakresu badania dokumentów, a także wyjaśnień oskarżonego T. B. (1), jak też historii rachunku bankowego firmy (...). Z kolei oskarżony A. Ż. potwierdzając dokonanie opisanych w zarzucanym mu czynie wpłat wyjaśnił, że w dniach 11 lipca 2001 roku i 6 sierpnia 2001 roku dokonał na polecenie przełożonego wpłaty kwot po 30.000 zł na konto firmy (...), a jako wpłacający w dokumentach wpisana była firma (...). Oprócz tego jeszcze około sześciokrotnie wpłacał w ten sam sposób pieniądze, przeważnie około 30.000 zł, przy czym wówczas to on widniał jako osoba wpłacająca. W tej części wyjaśnienia oskarżonego znajdują pełne potwierdzenie w materiale dowodowym, w tym w wyjaśnieniach T. B. (1), ale przede wszystkim w wydruku z operacji bankowych przeprowadzanych na rachunku firmy (...), z których wynika, że wpłaty z 11 lipca i 6 sierpnia, opisane zostały jako: „wpłata własna (...) A. Ż.”, a przy sześciu pozostałych jako: „wpłata własna Ż. A.” (k.2995/XVI). W kontekście przedstawienia oskarżonemu A. Ż. zarzutu popełnienia czynu z art. 270 § 1 kk poprzez podrobienie bankowych dowodów wpłat istotne jest, że oskarżony konsekwentnie wyjaśniał, iż wszystkie powyższe wpłaty realizował za pomocą przekazywanych mu przez T. B. (1), wypełnionych już drukach wpłat, a on sam ich nie sporządzał. Zweryfikowanie prawdziwości tego twierdzenia wymagałoby dysponowania tymi dowodami wpłat i poddania ich opiniowaniu przez biegłego grafologa. Wbrew jednak twierdzeniom aktu oskarżenia, w materiale dowodowym nie ma dokumentów w postaci bankowych dowodów wpłat obrazujących wpłaty, o których mowa w zarzucie przedstawionym A. Ż., a w rezultacie opinii biegłego, z której wynikałoby, że blankiety te sporządził A. Ż.. W niniejszej sprawie zabezpieczono 67 bankowych dowodów wpłat, wydanych przez pracownika Banku (...) S.A. Oddział w R. i stały się one przedmiotem dwóch opinii biegłego grafologa badającego materiał porównawczy uzyskany od K. B. (1), J. K. (1) i T. B. (1) (k. 2999a/XVI, 4740-4754/XXIV, 3480- 3492/XVIII, 3020/XVI). Badanie wzorów pisma A. Ż. było jedynie przedmiotem opinii z dnia 3 stycznia 2005 roku, która to nie obejmowała bankowych dowodów wpłat wskazanych w zarzucie przedstawionym A. Ż., a biegły nie przypisał mu autorstwa żadnego badanego dokumentu (k. 2486-2525/XIV). Jedynym dowodem z dokumentów jaki potwierdza, że przedmiotowe wpłaty były dokonane przez oskarżonego A. Ż., jest wydruk operacji bankowych na rachunku firmy (...). Dowód ten w powiazaniu z wyjaśnieniami oskarżonych A. Ż. i T. B. (1) jest wystarczający do stwierdzenia, że to właśnie A. Ż. realizował te wpłaty, ale nie jest możliwe na jego podstawie ustalenie, że oskarżony sporządził którykolwiek z tych dokumentów. Stąd też nie sposób podważyć twierdzenia oskarżonego A. Ż., że nie wypełniał bankowych dowodów wpłat.

Z uwagi na to, że kluczowym dowodem w sprawie w zakresie ustaleń dotyczących okoliczności w jakich utworzono spółkę (...), świadczących o jej fikcyjnym charakterze oraz ustaleń dotyczących wspólnej działalności przestępczej T. B. (1) z obywatelami węgierskimi, były zeznania świadka G. K. (1), od analizy i oceny zeznań tego świadka Sąd rozpocznie omawianie pozostałych dowodów zgromadzonych w sprawie.

Niewątpliwie zeznania świadka G. K. (1)nie mają charakteru zeznań jednolitych, a poszczególne jego relacje procesowe znacząco różnią się od siebie (k. 5310-5313, 5308-5314, 5605, 5691-5692, 6096v-6097, 6468-6469v). Przede wszystkim wynika to z faktu, że G. K. (1)opisując istotne dla niniejszej sprawy zdarzenia, występował w dwóch rolach procesowych, początkowo składał wyjaśnienia jako podejrzany o udział w zorganizowanej grupie przestępczej w skład której wchodzili m.in. P. S. i T. B. (1) oraz o przestępstwo popełnione w ramach tej grupy, a następnie, już po wydaniu wobec niego prawomocnego wyroku skazującego za powyższe czyny, składał zeznania w charakterze świadka w niniejszej sprawie. W ocenie Sądu, najistotniejszą część jego relacji stanowią wyjaśnienia jakie składał będąc podejrzanym. W toku toczącego się przeciwko niemu postępowania, przyznał się on do popełnienia zarzucanych mu czynów i złożył obszerne wyjaśnienia, w których opisał szczegółowo przestępczy proceder realizowany wspólnie z P. S. i T. B. (1). Z kolei podczas składania zeznań w niniejszej sprawie, G. K. (1) wyraźnie dążył do wycofania się z wersji zdarzeń przedstawionej w swych wyjaśnieniach, posługując się jednak argumentacją, która nie jest przekonująca.

Przystępując do szczegółowej analizy i oceny zeznań świadka G. K. (1)
w pierwszej kolejności stwierdzić należy, iż Sąd obdarzył wiarą zeznania świadka w części, w której wskazał, że do Polski przyjechał na prośbę P. S., w celu podjęcia u niego pracy w S., gdzie ten wynajmował dwa zbiorniki na paliwo. Nie odpowiada jednak prawdzie twierdzenie G. K. (1) że do Polski przyjechał w 1999 roku, gdyż z informacji uzyskanej od Straży Granicznej, dotyczącej przekroczeń granicy przez P. S. i G. K. (1) na polsko - słowackim przejściu granicznym w B. wynika, że przyjechał on do Polski razem z P. S. 2 grudnia 1998 roku (k.2077-2078). Sąd uznał za wiarygodne zeznania G. K. (1)w części, w której opisał okoliczności w jakich doszło do zarejestrowania spółki (...). W tym zakresie jego zeznania były względnie jednolite. Świadek konsekwentnie utrzymywał, że spółka ta została założona na prośbę P. S., z udziałem G. M. i pod ich kierunkiem. On tylko złożył podpisy u notariusza w T.,
a nawet nie był w siedzibie tej spółki. Nie jest jednak prawdą, że rachunek bankowy dla firmy (...) założył z jego upoważnienia G. M.. Z treści umowy rachunku bankowego wynika bowiem, że zawarł ją on sam umieszczając na niej swój czytelny podpis. Okoliczność ta nie ma jednak większego znaczenia w sprawie. Sąd uznał również za wiarygodne twierdzenia świadka, że był on jedynie teoretycznie prezesem tej spółki, a faktycznie nie wykonywał w niej żadnych czynności. Oceniając pozytywnie zeznania świadka w powyższym zakresie Sąd miał na uwadze, że G. K. (1) był jedynie pracownikiem fizycznym, wykonującym polecenia P. S., a w żaden sposób nie był przygotowany do faktycznego założenia spółki i kierowania nią. Nie posiadał środków finansowych na prowadzenie działalności handlowej, jak też nie miał żadnego przygotowania do działalności związanej z obrotem paliwami. Nie było żadnych podstaw do odrzucenia wiarygodności zeznań G. K. (1), wskazujących na to, że to P. S. był jego szefem od początku jego działalności w Polsce oraz gdy pracował na bazach paliwowych w G. i w Ż.. Wiarygodnym jest, że wykonywał tylko jego polecenia, a nie T. B. (1). Sąd uznał również za wiarygodne twierdzenia G. K. (1) odnoszące się do oskarżonych A. Ż. i K. B. (1). Świadek potwierdził, że zna ich ze stacji paliw w Ż., a opisując czym się tam zajmowali wskazał, że byli pracownikami fizycznymi, wydawali paliwo i kosili trawę na stacji benzynowej. W toku żadnego z przesłuchań G. K. (1) nie wskazał, że uczestniczyli oni w procesie mieszania komponentów paliwowych i że współpracowali z nim oraz P. S.. Nawet podczas przesłuchań we własnej sprawie, w toku których G. K. (1) szczegółowo opisywał przestępczy proceder mieszania paliw prowadzony w Ż. obciążając siebie, P. S. i T. B. (1), nie wiązał oskarżonych A. Ż. i K. B. (1) z tym procederem. Nielogiczne byłoby założenie, że składając niekorzystne dla siebie i powyższych osób wyjaśnienia, zataił z bliżej nieokreślonego powodu udział w tym procederze A. Ż. i K. B. (1). Istotny jest również fakt, że zeznania G. K. (1) w tym zakresie zbieżne są z wyjaśnieniami wszystkich oskarżonych w niniejszej sprawie.

Sąd odrzucił natomiast w całości wyjaśnienia G. K. (1), które składał jako podejrzany w dniu 17 października 2003 roku, a w których zaprzeczył jakiemukolwiek związkowi z prowadzoną na terenie Polski działalnością związaną z handlem paliwami i mieszaniem komponentów paliwowych jak też stwierdził, że w roku 2000 był w Polsce jedynie w charakterze turysty. Twierdzenia te są zupełnie odosobnione i zdaniem Sądu stanowią jedynie przyjętą początkowo linię obrony w toczącym się przeciwko niemu postępowaniu. G. K. (1) potwierdził to będąc przesłuchiwanym w niniejszej sprawie, bowiem po odczytaniu mu tych wyjaśnień stwierdził, że nie są one prawdziwe, a ich złożenie poradził mu adwokat.

Jako podstawę ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie Sąd wziął pod uwagę przede wszystkim twierdzenia G. K. (1) zawarte w wyjaśnieniach jakie złożył we własnej sprawie w dniu 28 marca 2008 roku, w których przyznał się do popełnienia zarzucanych mu przestępstw i szczegółowo opisał na czym polegał przestępczy proceder, w którym uczestniczyli wspólnie z P. S. i T. B. (1).

Z wyjaśnień G. K. (1)wynika, że po przywiezieniu zakupionych na spółkę (...) komponentów na bazę paliwową, na której pracował, mieszał je w stosunku 1:1 nie dodając żadnych innych substancji. Następnie po upływie kilku godzin zmieszane paliwo przelewał do cystern. Zdarzało się, że ta sama cysterna przywoziła komponenty, a następnie odbierała zmieszane paliwo. Nigdy żaden z kierowców nie przekazywał mu żadnych dokumentów związanych z przywożonymi komponentami i on także nigdy nie wystawiał żadnych dokumentów na wydane paliwo. Kierowcom mówił tylko ile paliwa nalał im do cysterny. Wśród kierowców przywożących komponenty paliwowe byli A. J. (1), W. S. (2), B. S. (1), K. K. (1). Z omawianych wyjaśnień wynika, że proceder ten, G. K. (1) prowadził najpierw na bazie paliwowej w S., później w G.,
a następnie w Ż.. Wyjaśnił, że w S. pracował od 1999 roku do 2000 roku. Po zakończeniu pracy w S., przeniósł się na polecenie P. S. do G., który zawiózł go tam i powiedział mu, że będzie robił to samo co w S., czyli mieszał komponenty paliwowe. Z twierdzenia powyższego wynika, że w 2001 roku G. K. (1)nie pracował już w S., a zatem najpóźniej z końcem 2000 roku opuścił tę bazę paliwową. Z kolei o tym, że jeszcze w grudniu 2000 roku przebywał on wraz z P. S. w S. świadczyć może okoliczność, że faksem z dnia 2 grudnia 2000 roku przesłane zostało do P.P.H. (...) pismo (...) Sp. z o.o. opatrzone nieczytelnym podpisem G. K. (1) z prośbą o przesyłanie korespondencji na adres: ul. (...), (...)-(...) S. (k. 1665/IX). Wskazany przez świadka moment zakończenia pracy na bazie w S. koresponduje także z zeznaniami świadka A. T., który stwierdził, że na początku 2001 roku wypowiedział umowę dzierżawy P. S., ponieważ sam chciał otworzyć stację paliw. Wtedy P. S. przestał przywozić do jego zbiorników komponenty. Ta okoliczność spowodowała, że P. S. zmuszony był zmienić bazę paliwową. G. K. (1)wyjaśnił, że na terenie bazy w G. były trzy zbiorniki podziemne o pojemności po ok. 10-15 tys litrów, a później z S. przywieziono jeszcze dwa nadziemne zbiorniki o pojemności 36 tys. litrów każdy. Do jego obowiązków należało tylko mieszanie produktów paliwowych. W ciągu dnia przyjmował jedną cysternę z komponentami paliwowymi i wydawał jedną cysternę z mieszanką paliwową. P. S.-senior wydawał mu polecenia, tzn. ile i jakiego komponentu ma odebrać, a po zmieszaniu, ile i komu ma wydać zmieszanego paliwa. Polecenia wydawał mu też G. M. Wyjaśnił, że w G. pracował „parę miesięcy”. Od samego początku pracy w G. zamieszkał w domu T. B. (1) w K.. Wtedy właśnie poznał go za pośrednictwem P. S.. W domu tym mieszkali też P. S. i jego syn. G. K. (1)wyjaśnił, że T. B. (1) nie wydawał mu żadnych poleceń, natomiast – co bardzo istotne - T. B. (1) jeździł cysterną i przywoził komponenty, a następnie odbierał zmieszane paliwo. Twierdzenie to pośrednio koresponduje z informacjami wynikającymi z dowodu z opinii biegłego z zakresu badania dokumentów, z którego wynika, że w tym czasie, tj. styczeń-luty 2001 roku, T. B. (1), współpracował z P. S. regularnie wypełniając bankowe dowody wpłat na rachunki rafinerii w imieniu spółki (...). Przy czym bezsporne jest, że w pierwszych miesiącach 2001 roku T. B. (1) nie nabywał żadnych komponentów paliwowych na firmę (...). Uprawniony zatem jest wniosek, że przywożone przez niego na bazę w G. komponenty paliwowe były tymi, które zakupione zostały na spółkę (...). Zawoził je natomiast na tę bazę, ponieważ jego baza paliw w Ż. nie była jeszcze do tego przygotowana. Jak wyjaśnił sam T. B. (1), po jej przejęciu (11.01.2001r.), przystąpił do jej modernizacji. G. K. (1) wyjaśnił, że „po paru miesiącach” bazę paliw zlikwidowano i przeniesiono do stacji paliw pod G. do miejscowości Ż.. Tam wykonywał tę samą pracę, tzn. przyjmował komponenty, mieszał paliwo, a następnie wydawał zmieszane paliwo z tym, że na tej stacji dziennie przyjmował i wydawał około dwóch cystern. Tam ponownie pracował przez „parę miesięcy”, a następnie P. s. nawiązał kontakty z inną firmą
i przeniósł go na P.. G. K. (1)wyjaśnił, że na stację paliw w G. oraz bazę paliw w Ż. komponenty przewożone były tymi samymi samochodami co do S. - marki V., (...), M., co koresponduje z dowodami z dokumentów.

W ocenie Sądu, powyższa wersja zdarzeń przedstawiona przez G. K. (1) jest wiarygodna. Świadek szczegółowo przedstawił poszczególne etapy swojej działalności prowadzonej wspólnie z P. S., a następnie także z T. B. (1) polegającej na nabywaniu komponentów paliwowych, ich mieszaniu i sprzedawaniu jako pełnowartościowe paliwo. Istotnym kryterium pozytywnej oceny zeznań G. K. (1) w tym zakresie jest fakt, że składając takiej treści wyjaśnienia we własnej sprawie, sam narażał się na odpowiedzialność karną, opisując jak istotną rolę odgrywał w tej działalności przestępczej. Ponadto, jak wskazano wyżej, poszczególne podawane przez niego okoliczności znajdują wsparcie w innych wiarygodnych dowodach. Ta część zeznań G. K. (1), w powiązaniu z dowodami z dokumentów w postaci dowodów wpłat wypełnianych przez T. B. (1), a także okoliczności odbioru przez jego pracowników komponentów paliwowych nabywanych formalnie na spółkę (...) stanowi jednoznaczny dowód tego, że T. B. (1) wspólnie z nim i P. S. wykorzystywali nazwę spółki (...) do procederu nabywania komponentów paliwowych, ich mieszania i sprzedaży jako paliwo silnikowe. Choć G. K. (1) nie opisał szczegółowo jak wyglądała jego praca na bazie w Ż., to jednak stwierdził, że mieszał tam komponenty na jeszcze większą skalę niż w G.. Skoro T. B. (1) woził komponenty do G. celem ich mieszania, to również logiczny jest wniosek, że postępował on w ten sam sposób na własnej bazie w Ż..

Sąd odrzucił natomiast odmienne zeznania świadka G. K. (1) złożone na rozprawie, w których stwierdził, że nie wie nic na temat mieszania komponentów paliwowych i nigdy tego nie robił, a zajmował się tylko przewozem, dystrybucją i handlem paliwami, zaś spółka (...) prowadziła działalność gospodarczą polegającą na kupowaniu i sprzedaży paliw.

W ocenie Sądu, treść zeznań świadka G. K. (1)złożonych na rozprawie wskazuje na chęć wycofania się ze wcześniejszych twierdzeń obciążających T. B. (1). G. K. (1) nie podał jednak logicznych argumentów uzasadniających tę zmianę. Takiego uzasadnienia, w ocenie Sądu nie mogą stanowić niczym nie poparte stwierdzenia, że podczas składania wyjaśnień wywierano na niego naciski, aby nie obciążał strony węgierskiej, tzn. szefów P. S., których osobiście nie znał, a którzy sponsorowali kupowanie paliwa przez stronę węgierską. Jak również, aby przesłuchujący go funkcjonariusz groził mu karą 20 lat więzienia w przypadku, gdy nie będzie składał zeznań obciążających jego i T. B. (1), a które zwolniłyby Węgrów od odpowiedzialności.

Poszczególne wypowiedzi świadka na rozprawie wskazują, że dążąc do wycofania się z wcześniejszych twierdzeń obciążających T. B. (1) popadał przy tym w sprzeczności, które musiały skutkować negatywną oceną tej jego relacji. Świadek twierdził początkowo, że nie był w siedzibie spółki (...), na rozprawie podał, że spółka miała biuro i księgowego w „tej małej miejscowości koło R.”, podczas gdy spółka ta nie wynajmowała pod adresem jej formalnej siedziby żadnego lokalu, jak też nie prowadziła żadnej dokumentacji księgowej. Początkowo świadek zeznawał kategorycznie, że w domu T. B. (1) mieszkał razem z nim P. S. i jego syn, na rozprawie natomiast stwierdził, że nie przypomina sobie, aby mieszkał tam P. S.. W początkowych relacjach jednoznacznie mówił o pracy na bazach paliw w G., a następnie w Ż., na rozprawie zaś nie powiedział wprost o bazie w Ż.. Zeznał co prawda, że pracował na „obu bazach koło G.” zaznaczając jednak, że nie wie czyją były własnością. Następnie stwierdził, że firma (...) miała bazy paliwowe jedynie w S., G. i K..

Istotne w niniejszej sprawie były zeznania świadka W. K. (1) (k. 1820v-1824,3329-3330, 3345-3349, 3607,4457, 4510-4511 5244v, 6411v-6412) przede wszystkim w zakresie ustaleń dotyczących fikcyjności firmy (...), a w rezultacie także fikcyjności faktur sprzedaży wystawionych na rzecz tej firmy przez T. B. (1), jak również w zakresie uczestniczenia w grupie przestępczej E. P. (1). Sąd ocenił jako wiarygodne zeznania świadka w części, w której opisał szczegółowo okoliczności w jakich formalnie stał się właścicielem firmy (...) Sp. z o.o. Choć w toku rozprawy świadek stwierdził, że nie pamięta obecnie jakie były okoliczności tej transakcji to wskazał najistotniejsze jej elementy. Potwierdził też swoje poprzednio składane wyjaśnienia oraz zeznania, w których szczegółowo te okoliczności przedstawił. Świadek W. K. (1) konsekwentnie i logicznie w toku kilkukrotnego przesłuchania opisał, że to Z. J. (2), poznany przez niego za pośrednictwem L. O. (1) zaproponował mu nabycie należącej do niego spółki (...) z siedzibą w Z. i przekształcenie jej w spółkę (...) z siedzibą we W., której celem w istocie nie byłoby prowadzenie działalności gospodarczej, a jedynie kupowanie komponentów paliwowych, które następnie będą mieszane, a tak powstała mieszanka paliwowa sprzedawana jako pełnowartościowe paliwo. Zyski z tego procederu miały wynosić 80 groszy za litr tak sprzedanego paliwa. Wiedząc, że transakcja nabycia spółki ma być pozorna, a utworzona przez niego firma służyć ma nielegalnemu procederowi handlu produktami ropopochodnymi, zgodził się na propozycję, gdyż w zamian za przejęcie na siebie tej firmy miał regularnie osiągać zysk w wysokości 2 groszy za litr sprzedanej mieszanki paliwowej. Konsekwentnie świadek twierdził, że po podpisaniu aktu notarialnego przekształcającego firmę (...) w (...), dokumenty spółki przejął Z. J. (1), zaś on faktycznie tej działalności nie prowadził poza tym, że odbierał faktury, które przesyłane były na adres jego lokalu, będący jednocześnie siedzibą spółki (...). Wiarygodność zeznań świadka potwierdza fakt, że podczas przeszukania pomieszczeń mieszkalnych W. K. (1) przeprowadzonego w dniu 15.01.2003 roku (k.1815-1817) nie odnaleziono żadnych dokumentów dotyczących spółki (...), ujawniono natomiast jedną fakturę VAT z dnia 22.06.2001 r. dokumentującą transakcję zakupu przez (...) w Rafinerii (...) S.A. komponentu paliwowego. Za prawdziwością twierdzeń świadka, przemawia ponadto, że we W., gdzie mieściła się formalnie siedziba spółki (...) i gdzie legalną działalność gospodarczą prowadził W. K. (1), nie były realizowane żadne czynności związane z dokonywaniem zakupów komponentów paliwowych na (...). Z kolei dokumenty przesyłane do rafinerii w formie faksu z pieczęciami firmy (...) nadawane były z Z.. Podobnie duża liczba wpłat tytułem przedpłat za zamawiane na (...) komponenty paliwowe dokonywana była w placówkach bankowych w Z., gdzie działalność cały czas prowadził E. P. (1) i mieszkał Z. J. (2).

Jako wiarygodne Sąd uznał również twierdzenia świadka, że przed podpisaniem aktu notarialnego, Z. J. (2) zawiózł go w miejsce gdzie miała mieścić się siedziba firmy (...), a następnie na stację paliw w Z. twierdząc, że tam mają być mieszane komponenty paliwowe przeznaczone następnie do sprzedaży jako pełnowartościowe paliwo. Wymienił wówczas nazwisko E. P. (1), jako właściciela obiektu (k. 3345-3349, 4510-4511). Zeznania świadka w tym zakresie są konsekwentne i nie są nacechowane tendencją do obciążania E. P. (1)
o udział w przedmiotowym procederze. Świadek podał jedynie, że kojarzy jego nazwisko z firmą (...) właśnie z tej jednej wyżej opisanej sytuacji.
O prawdziwości twierdzeń świadka w tym zakresie świadczy przebieg wizji lokalnej z udziałem W. K. (1) i L. O. (1) w dniu 20 lutego 2003 roku, w toku której wymienieni wskazali miejsce zamieszkania Z. J. (2) w Z., jak również posesję przy ulicy (...) w Z. gdzie znajdowała się siedziba firmy (...) (k. 1830-1831/X). Zaznaczyć przy tym należy, że E. P. (1) rzeczywiście prowadził w Z. działalność gospodarczą, a – jak ustalono – zatrudniony przez niego kierowca Z. M. (1), odbierając komponenty paliwowe nabyte formalnie na (...) zawsze transportował je do bazy paliwowej E. P. (1) w Z..

Zeznania W. K. (1) jednoznacznie wskazują, że decydując się na formalne przejęcie spółki należącej do Z. J. (2) i przekształcenie jej w (...), miał pełną świadomość, że firma ta ma być jedynie tzw. „słupem”, na który będą nabywane komponenty paliwowe przez Z. J. (2) i inne osoby, w tym E. P. (1), a następnie mieszane celem otrzymania mieszanki paliwowej i jej sprzedaży z dużym zyskiem. Zdawał sobie sprawę, że w procederze tym musi brać udział co najmniej kilka osób, którzy będą realizować nielegalne transakcje dla osiągnięcia zysku. Zgodził się na uczestniczenie w tym procederze poprzez firmowanie spółki (...) własnym nazwiskiem, udostępnienie jej danych i dokumentów Z. J. (2), odbiór faktur skierowanych do tej spółki na adres prowadzonego przez niego lokalu. Zdaniem Sądu, wbrew temu co twierdzi świadek W. K. (1), podpisywał on również niektóre dokumenty spółki. Dokumenty opatrzone jego podpisem znajdują się bowiem w aktach sprawy. Jak ustalono, kilkukrotnie spotykał się on ze Z. J. (2), miał on zatem możliwość złożenia podpisów na dokumentach. Poza tym na ostatniej rozprawie świadek zeznał, że nie pamięta czy wystawiał pełnomocnictwo do wystawiania faktur oskarżonemu B., a zatem nie wykluczył takiej możliwości. Taki dokument z podpisem zawierającym jego nazwisko znajduje się w aktach sprawy. Zgoda W. K. (1) na opisaną wyżej rolę w przestępnym procederze podyktowana była niewątpliwie chęcią zysku, o czym świadczy chociażby, przyznany przez niego fakt, że kilkukrotnie domagał się od Z. J. (2) obiecanego dochodu.

Świadek W. K. (1) wiarygodnie zeznał również, że nie upoważniał nikogo do dokonywania w imieniu firmy (...) wpłat bankowych w bankach w P. czy w R.. W aktach sprawy nie ma dokumentu wskazującego na takie upoważnienie, a dowody wpłaty realizowane w powyższych placówkach bankowych wskazują na to, że były one sporządzane przez osobę, która takiego upoważnienia nie posiadała. Nie zostały bowiem opatrzone podpisem osoby wpłacającej, jak również pieczęcią firmową. Jako wiarygodne Sąd ocenił twierdzenia świadka W. K. (1), że nie zna osobiście oskarżonych T. B. (1), K. B. (1) i A. Ż., jak również obywateli Węgier P. S. i G. K. (1). Jego rola w procederze przestępczym nie polegała na realizowaniu czynności wymagających bezpośredniego z nimi kontaktu, poza tym nie ma żadnych dowodów na to, że taki kontakt mogli ze sobą mieć.

Logicznym następstwem pozytywnej oceny zeznań W. K. (1) było odrzucenie przez Sąd, w przeważającej części, wiarygodności zeznań świadka Z. J. (2) , na które składały się jego wyjaśnienia złożone w charakterze podejrzanego oraz zeznania jakie składał w charakterze świadka w niniejszym procesie (k. 3281, 3324, 3394-3395, 3646, 3939, 4460, 4520, 5381v-5382, 5999-6000, 6410v-6411). Zeznania te w przeważającej części są nie tylko sprzeczne z zeznaniami wiarygodnego świadka W. K. (1), ale także w niektórych fragmentach są wewnętrznie niespójne i nielogiczne. W ocenie Sądu, niewiarygodne są zeznania Z. J. (2) w miejscu, gdzie nie przyznawał się do fikcyjnego charakteru umowy zawartej z W. K. (1) oraz do faktycznego porozumienia pomiędzy nimi, o którym szczegółowo zeznawał W. K. (1). W tym zakresie jego relacja podyktowana była przyjętą przez niego linią obrony w postępowaniu, w którym został oskarżony o dokonanie przestępstw związanych z nielegalnym obrotem paliwami. Konsekwentnie przedstawiał on taką wersję zdarzeń także
w niniejszym procesie. Zdaniem Sądu, rzeczywistym celem Z. J. (2) towarzyszącym przeprowadzeniu formalnego przekształcenia spółki (...) w (...), wyprowadzenia jej siedziby z Z., gdzie mieszkał, jak też zmiany przedmiotu jej działalności, było to aby był formalnie wiązany z tą spółką, w momencie ewentualnego ujawnienia procederu nielegalnego obrotu paliwami, jaki zamierzał realizować wspólnie z innymi osobami, przy wykorzystaniu tej spółki. W zeznaniach Z. J. (2) dotyczących sprzedaży udziałów w spółce (...) wskazać można sprzeczności, które powodują, że nie mogą one być uznane za wiarygodne. Składając zeznania na rozprawie świadek zeznał, że W. K. (1) pierwszy raz zobaczył przy podpisywaniu aktu notarialnego (k. 6410v-6411) i widział go ok. 45 minut, nie miał z nim żadnego innego kontakt (k. 5381v-5382). Z kolei podczas wcześniejszego przesłuchania zeznał, że z tego co pamięta, to O. przyjechał do niego z W. K. (1) i zaproponowali mu przejecie jego spółki, ponadto spotkał się z K. co najwyżej trzy razy (k.3324). Brak również logiki w zeznaniach Z. J. (2) w miejscu gdy utrzymuje, że faktycznie sprzedał W. K. (1) należącą do niego spółkę, a jednocześnie potwierdza, że to on zapłacił za akt notarialny i nie dostał od K. żadnych pieniędzy z tytułu tej transakcji. Zauważyć również należy, że w prowadzonym przeciwko niemu postępowaniu, Z. J. (2) ostatecznie przyznał się do popełnienia zarzuconych mu czynów, w tym do tego, że polecił on W. K. (1) założenie firmy (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W. wiedząc, że nie będzie ona w rzeczywistości prowadziła żadnej działalności gospodarczej, a jej działanie skierowane będzie tylko i wyłącznie na legalizację fikcyjnych transakcji handlowych dokonywanych przez członków grupy przestępczej, do której należał.

Sąd odrzucił zeznania świadka Z. J. (2) złożone po odczytaniu mu wyjaśnień, w których przyznał się do popełnienia zarzuconych mu czynów, a w których tłumaczył, że złożył takiej treści wyjaśnienia tylko dlatego, że chciał wyjść z aresztu. Trudno przyjąć za wiarygodne, że osoba niewinna, niemająca nic wspólnego z zarzuconymi jej poważnymi przestępstwami, przyznaje się do ich popełnienia wiedząc, że złożone przez nią wyjaśnienia mogą stać się podstawą wydania wobec niej wyroku skazującego. Wersji przedstawionej przez świadka, jakoby przyznanie było podyktowane jedynie chęcią opuszczenia aresztu, przeczy również okoliczność, że zaakceptował on wydany wobec niego wyrok skazujący i nie kwestionował go w drodze przysługującego mu środka odwoławczego.

Jako niewiarygodne Sąd uznał również zeznania Z. J. (2) w części, w której twierdził, że nie zna T. B. (1) mimo, że T. B. (1) także zaprzeczył tej znajomości. W ocenie Sądu, ustalone w sprawie okoliczności dotyczące transakcji prowadzonych z wykorzystaniem nazwy firmy (...) wskazują na znajomość wyżej wymienionych i realizowanie przez nich tych transakcji wspólnie i w porozumieniu. Przede wszystkim Sąd miał na uwadze, że już w dniu 14 maja 2001 roku, kiedy doszło do formalnego powstania spółki (...) i wszystkie dokumenty jej dotyczące przejął Z. J. (2), T. B. (1) wziął udział w transakcji zakupu komponentów paliwowych na spółkę (...), dysponując danymi tej spółki i wpisując je do bankowego dowodu wpłaty, a następnie jego kierowca odebrał komponent z rafinerii. Przebieg tej transakcji jednoznacznie wskazuje, że T. B. (1) miał wiedzę, że taki fikcyjny podmiot zostanie formalnie tego dnia założony. Już w tym, dniu był bowiem przygotowany do realizacji transakcji zakupu komponentów paliwowych na ten podmiot. Gdyby nie miał żadnej wiedzy na ten temat, niewątpliwie nie miałby możliwości wzięcia udziału w przedmiotowej transakcji. Zakup ten dowodzi, że dysponujący danymi spółki (...) i korzystający z tych danych T. B. (1) pozostawali w kontakcie i działali przy realizowaniu tej transakcji wspólnie i w porozumieniu.

Nie było natomiast podstaw do odrzucenia twierdzeń świadka Z. J. (2), że nie zna A. Ż., K. B. (1) czy J. K. (1), jak również opisywanych przez niego okoliczności w jakich skontaktował E. P. (1) poszukującego osoby, na którą mógłby fikcyjnie fakturować paliwa z L. O. (2), który zgodził się na to, by na zarejestrowany na niego podmiot gospodarczy fakturować fikcyjne transakcje handlowe (k.3939).

W niniejszej sprawie przesłuchany został również w charakterze świadka E. P. (1) (k. 4377, 4681-4684, 5362v-5364, 6000v, 6545v), który skazany został w trybie dobrowolnego poddania się karze za udział w zorganizowanej grupie przestępczej, do której należał m.in. oskarżony T. B. (1) oraz za przestępstwo popełnione w ramach przynależności do tej grupy, prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Garwolinie. Materiał dowodowy zgromadzony w niniejszej sprawie potwierdza prawidłowość oceny dowodów, która legła u podstaw wydania powyższego wyroku. Świadek na rozprawie nie złożył szczegółowych zeznań, potwierdził jedynie znajomość z T. B. (1) i stwierdził, że nie pamięta czy prowadził z nim współpracę. Jego zeznania stanowiły zatem głównie potwierdzone przez niego na rozprawie zeznania wcześniej składane i wyjaśnienia jakie składał we własnej sprawie, w których ostatecznie przyznał się do brania udziału w zorganizowanej grupie przestępczej m.in. wspólnie z T. B. (1). Zeznania tego świadka Sąd uwzględnił jedynie w niewielkiej części. Brak było podstaw do kwestionowania twierdzeń E. P. (1), że T. B. (1) poznał ok. 2000-2001 roku, jak też że kupował od niego produkty paliwowe. Fakt ich znajomości jest w niniejszej sprawie okolicznością bezsporną, a powyższe transakcje mają potwierdzenie w dokumentach. Brak również powodów do odrzucenia jego zeznań w części, w której twierdzi, że nie zna K. B. (1), A. Ż. i J. K. (1) i nie współpracował z firmą o nazwie (...). W pozostałym zakresie, co do istotnych dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy okoliczności, zeznania świadka nie zasługiwały na wiarygodność. Nie podzielił Sąd twierdzeń E. P. (1), że kupował olej od firmy (...) na telefoniczne zamówienie przedstawiciela firmy (...) i był tylko
i wyłącznie pośrednikiem pomiędzy firmą (...) a (...). Świadek nie był w tym zakresie konsekwentny. W toku innego przesłuchania, chcąc odciąć się niewątpliwie od firmy (...) stwierdził, że nie wie jakie T. B. (1) miał związki z tą firmą. Sąd odrzucił zeznania E. P. (1), w których opisywał okoliczności współpracy z firmą (...) jako nielogiczne, wewnętrznie sprzeczne oraz sprzeczne z innymi ocenionymi pozytywnie dowodami. E. P. (1) twierdził, że współpraca dotyczyła tylko dostaw towarów z rafinerii, którą on realizował na zlecenie firmy (...). Zupełnie pominął przy tym, że w ramach prowadzenia firm (...) i (...), wystawił szereg faktur sprzedaży dużej ilości półproduktów paliwowych na rzecz (...). Co do kontaktów z rzekomymi przedstawicielami tej firmy raz twierdził, że w 2000 roku przyjechali do niego dwaj mężczyźni reprezentujący tę firmę, a innym razem, że nie miał nigdy osobistego kontaktu z osobami z firmy (...), a jedynie kontakt telefoniczny. Odnośnie dostaw jakie miał realizować na rzecz (...) zeznał, że zlecenie wyjazdu otrzymywał telefonicznie od nieznanego mu mężczyzny, który informował, że w rafinerii jest towar do odbioru. Upoważnienie do odbioru towaru było mu przesyłane również przez nieznanego mu mężczyznę. Towar pobierali jego pracownicy Z. M. (1) i P. M. (2) samochodem firmy (...), a po przywiezieniu go na jego bazę w G., przedstawiciele firmy (...) przyjeżdżali swoimi środkami transportu, przepompowywano paliwo do ich cystern, a oni przekazywali mu gotówkę. W pierwszej kolejności stwierdzić należy, iż przeciwko wiarygodności tej wersji wydarzeń przemawiają zasady logiki i doświadczenia życiowego. Jeżeli rzeczywiście E. P. (1) realizowałby jedynie usługę transportową na rzecz firmy (...), nie wiedząc o tym, że jest to fikcyjna firma, zapewne nie przewoziłby transportowanych produktów do własnej bazy paliwowej, lecz do bazy powyższej firmy. Ponadto, trudna do pogodzenia z doświadczeniem życiowym byłaby okoliczność, że E. P. (1) mający doświadczenie w prowadzeniu działalności gospodarczej, realizowałby tak poważne transakcje jedynie na podstawie telefonicznych zleceń nieznajomych mężczyzn. Przede wszystkim jednak, wiarygodność zeznań E. P. (1) wątpliwa jest w świetle zeznań świadka Z. M. (1) (k. 3747-3748, 5244, 6428), które Sąd ocenił pozytywnie w całości. Są one bowiem logiczne, wewnętrznie spójne i korespondują z innymi dowodami, w tym z dokumentów. Świadek potwierdził, że w 2001 roku był zatrudniony na stanowisku kierowcy w firmie (...) E. P. (1). Zeznał, że zdarzały się sytuacje, że choć zlecenie wyjazdu do danej rafinerii otrzymywał od E. P. (1), to faktury na towar jakie otrzymywał w rafinerii nie były wystawiane na jego firmę, lecz na inne podmioty gospodarcze, wśród których była firma o nazwie M. (...). Zeznał też, że nie wnikał dlaczego faktury nie są wystawiane na firmę (...) tylko na (...), ponieważ nie raz słyszał od swego szefa, żeby nie interesował się tym, ponieważ na jego miejsce jest wielu chętnych. W ocenie Sądu, gdyby wersja podawana przez E. P. (1) była prawdziwa, Z. M. (1) zostałby poinformowany o tym, że realizuje usługę transportową formalnie zamówioną przez (...). W takiej sytuacji niemiałby żadnych powodów aby ukrywać tę okoliczność. Z kolei groźby utraty pracy, jeżeli będzie interesował się tą sprawą jednoznacznie wskazują, że były to transakcje, które E. P. (1) chciał ukryć, a nie, jak twierdzi, zwyczajne świadczenie usług transportowych.

Sąd uznał za wiarygodne twierdzenie Z. M. (1), że będąc pracownikiem firmy (...) komponenty paliwowe woził tylko do bazy
w Z., natomiast nie wie nawet gdzie jest baza w Ż. i nie pamięta czy odbierał z rafinerii towar z formalnego upoważnienia T. B. (1), którego nie zna, podobnie jak A. Ż., W. K. (1)
i Z. J. (2). Na podstawie tej części zeznań świadka Sąd ustalił, że zakupione na firmę (...) komponenty paliwowe, odbierane przez Z. M. (1), zawożone były na bazę paliwową E. P. (1)
w Z.. Okoliczność ta znajduje pośrednie wsparcie w zeznaniach W. K. (1), który stwierdził, że gdy Z. J. (2) zawiózł go na stację paliw w Z., gdzie miały być mieszane komponenty nabyte na (...), wymienił jako właściciela tej stacji, E. P. (1).

Zeznania świadka A. J. (1) (k.640-644, 1785, 3672-3674, 5188v-5189, 6023v-6024, 6516v-6518) Sąd ocenił jako wiarygodne jedynie w części. Zasługujące na wiarę są twierdzenia świadka dotyczące okoliczności w jakich poznał T. B. (1), a kilka lat później P. S., gdy był on prezesem firmy (...). Nie było również podstaw do kwestionowania tego, że od wiosny 2000 roku zaczął współpracować z P. S. i G. K. (1), a w ramach tej współpracy zamawiał towar w rafineriach, dokonywał przedpłat za zamówione produkty, odbierał w urzędzie pocztowym w S. korespondencję skierowaną do firm (...) i (...), jeździł również jako kierowca po odbiór komponentów paliwowych do różnych rafinerii. Okoliczności te znajdują potwierdzenie w dowodach z dokumentów, nie były również kwestionowane w toku postępowania. Na podstawie zeznań świadka A. J. (3) Sąd ustalił, że to za jego pośrednictwem na początku 2000 roku doszło do spotkania P. S. z T. B. (1). Jednak w ocenie Sądu, powód zainicjowania tego kontaktu podany został przez świadka w sposób nie odpowiadający prawdzie. W pierwszych swoich relacjach świadek podawał, że skontaktował wymienionych dlatego, że P. S. chciał sprowadzić samochód zza granicy, zaś on wiedział, że T. B. (1) ma odpowiednie kontakty i może to zrobić. Z kolei na rozprawie zeznał, że powodem ich skontaktowania było zainteresowanie Węgrów zakupem oleju z terenu dawnego ZSSR. Wiadomym mu było natomiast, że T. B. (1) ma odpowiednie kontakty. Zdaniem Sądu, w rzeczywistości żadna z tych okoliczności nie była prawdziwym powodem doprowadzenia do spotkania P. S. z T. B. (1). Przede wszystkim, jak ustalono, spotkali się oni na początku 2000 roku, o czym świadczy fakt, że już od marca 2000 roku T. B. (1) wypełniał bankowe dowody wpłat w imieniu firmy (...). W tym czasie nie doszło ani do sprowadzenia samochodu zza granicy, która to transakcja mogła być zrealizowana w dość krótkim czasie, ani do zakupu oleju w Rosji. Samochód ciężarowy zakupiony został bowiem przez B. w listopadzie 2000 roku, a olej bazowy dopiero w marcu 2001 roku. Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Sądu, spotkanie P. S. i T. B. (1) miało na celu nawiązanie współpracy handlowej w obrocie paliwami i taka współpraca rzeczywiście została między nimi nawiązana, a następnie przekształcona w grupę przestępczą zajmująca się nielegalnym obrotem komponentami paliwowymi. W ocenie Sądu, zeznania A. J. (1) w powyższej kwestii, jak również w zakresie pozostałych okoliczności odnoszących się do współpracy P. S. i T. B. (1), opisywane są przez niego w sposób bardzo ostrożny i wybiórczy, co niewątpliwe podyktowane jest bliską znajomością z T. B. (1). Znali się bowiem osobiście od kilu lat, przez pewien czas A. J. (1) u niego pracował, a jak zeznał na rozprawie, ich relacje są na tyle bliskie, że jest on ojcem chrzestnym dziecka T. B. (1). To niewątpliwie spowodowało, że nie chciał składać zeznań obciążających T. B. (1). Świadczy o tym sposób w jaki wypowiadał się o kontaktach T. B. (1) z P. S.. Twierdził, że nie był świadkiem ich rozmów biznesowych i nie wie co ich łączyło. Podnosił, że tylko wydaje mu się, że nawiązała się między nimi współpraca i przypuszcza, że T. B. (1) handluje z P. S. paliwami. Może również przypuszczać, że P. S. składował na bazie paliwowej w Ż. kupowane na spółkę (...) paliwa. Zupełny brak wiedzy A. J. (1) o współpracy T. B. (1) z P. S. budzi wątpliwości Sądu w sytuacji, gdy jak wynika z jego zeznań i dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, był on bardzo zaangażowany w działalność P. S. wykorzystującą nazwę firmy (...). Mając na uwadze relacje jakie łączyły T. B. (1) i A. J. (1), jak również zaufanie P. S. do A. J. (1) wyrażające się w powierzaniu mu dość szerokiego zakresu czynności, trudno przyjąć za wiarygodne, że A. J. (1) nic nie wiedział chociażby o tym, że od marca 2000 roku T. B. (1) regularnie, łącznie kilkadziesiąt razy, wypełniał blankiety wpłat gotówki w imieniu firmy (...), za pomocą których realizowane były przedpłaty za komponenty paliwowe zamawiane w rafineriach. O tym, że w 2000 roku A. J. (1) utrzymywał kontakty z T. B. (1) w związku ze współpracą z P. S., świadczy chociażby okoliczność wynikająca z dokumentów nadesłanych przez (...) Oddział Straży Granicznej, dotyczących przekroczenia granicy na przejściu granicznym w B., z których wynika, że A. J. (1) i T. B. (1) w dniu 6 grudnia 2001 roku wspólnie przekraczali tam granicę. Tego samego dnia, na tym przejściu granicznym, zaledwie 40 minut wcześniej, opuszczał Polskę również P. S. (k. 2069-2080/XI.

Zeznania świadka A. J. (1) okazały się nieprzydatne w zakresie ustaleń dotyczących realizacji przez T. B. (1) transakcji zakupu oleju bazowego w Rosji. Jak już wyżej wskazano, zdaniem Sądu, planowanie tego zakupu nie mogło być przyczyną skontaktowania oskarżonego z P. S., a co do samego przebiegu tej transakcji A. J. (1) wypowiedział się w sposób bardzo ostrożny, podając jedynie, że wie o tym, że oskarżony kupił dla Węgrów 600 ton oleju, nie wie zaś co dalej z nim zrobili. Świadek nie podał źródła wiedzy na temat tej transakcji, ani żadnych dotyczących jej szczegółów.

W ocenie Sądu, bez znaczenia dla odpowiedzialności oskarżonych w niniejszej sprawie jest ocena świadka A. J. (1), że jego zdaniem spółka (...), prowadziła faktyczną, legalną działalność gospodarczą, a on sam nic nie wie na temat mieszania produktów i komponentów paliwowych, które nabywał w rafineriach na rzecz firmy (...). Tym bardziej, że jak zeznał, nie był on na bazie paliwowej w Ż., w związku z tym nie mógł wypowiedzieć się na temat tego co tam się działo. Na marginesie jedynie przypomnieć warto, że A. J. (1) prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Krośnie z dnia 5 sierpnia 2005 roku,
w sprawie II K 1/04 został uniewinniony od zarzutu udziału, w okresie od stycznia 2000 roku do kwietnia 2002 roku, w zorganizowanej grupie przestępczej, do której należeli m.in. P. S. i G. K. (1) (k. 4755-4786/XXIV).

Istotne w niniejszej sprawie okazały się wiarygodne zeznania świadków S. G. (2) (k. 2896-2896v, 5243, 6518) i S. S. (2)
(k. 3738-3741, 5189v, 6413-6413v). S. G. (2) w latach 2000-2001 prowadził stację paliw w Z. w ramach firmy (...), w której zatrudniał jako kierowcę zajmującego się transportowaniem paliwa S. S. (2). W toku rozprawy S. G. (2), z uwagi na upływ czasu od zdarzeń będących przedmiotem sprawy zeznał jedynie, że miał kiedyś kontakty handlowe z firmą (...). Potwierdził jednak zeznania jakie złożył w toku postępowania przygotowawczego, w których wyraził się, że w latach 2000-2004 T. B. (1) „dzierżawił od jego firmy autocysternę wraz z kierowcą S. S. (2)”. Posiadał wówczas autocysterny o numerach rejestracyjnych (...). Współpraca ich polegała na tym, że po uzgodnieniu z nim, T. B. (1) zlecał kierowcy trasę wyjazdu i załatwiał dokumenty. Rozliczał się z nim na zasadzie ryczałtu miesięcznego. Świadek nie przypominał sobie natomiast żadnych kontaktów handlowych z firmami (...) czy PET-POL oraz P. S. i G. K. (1). Prawdziwość powyższych zeznań znajduje potwierdzenie w złożonych przez świadka do akt sprawy fakturach VAT wystawionych na rzecz firmy (...)z tytułu sprzedaży tej firmie usług w postaci transport paliwa, tj. fakturach nr (...) z 31.10.2001r, nr (...)z 26.07.2001r., nr (...)z 30.09.2001r., nr (...)z 4.02.2002r. (k. 2900-2902/XVI). W aktach sprawy jest co prawda jedna faktura VAT wystawiona przez (...) na rzecz firmy (...) z tytułu usługi transportu paliwa, ale widnieje na niej data 1 grudnia 2000 roku i nie może dowodzić stałej współpracy z tą firmą i jej kontynuacji w roku 2001. Z zeznań S. G. (2) wynika, że jego firma w okresie objętym aktem oskarżenia nie miała kontaktów handlowych z firmami o nazwach (...) i (...), w tym nie świadczyła wówczas usług transportowych na rzecz powyższych firm. Zeznania S. G. (2) korespondują z zeznaniami świadka S. S. (2). Świadek zeznał, że pracując w firmie (...) w Z., wykonywał usługi transportowe dla T. B. (1) przez okres około 3-4 miesięcy przewożąc półprodukty paliwowe z Rafinerii (...) do Ż.. Po przedstawieniu świadkowi zestawienia kursów z podaniem daty, rodzaju i ilości przewiezionych produktów i numerów rejestracyjnych pojazdów przewożących towary z Petrochemii Sp z o.o. K., z Petrochemii B. pod szyldem firm (...) Sp. z o.o. i (...) Sp. z o. o. stwierdził, że jeździł wskazanymi zestawami, ciągnikami siodłowymi i cysternami, w tym samochodem o numerze rejestracyjnym (...). Podał, że we wskazanych okresach pracował w (...) i wykonywał wszystkie transporty z polecenia właścicieli firmy (...) jak też polecenia właściciela (...) T. B. (1). Stwierdził, że nie zna nazw firm (...). Paliwo transportowane na zlecenie T. B. (1) zawsze zlewał w bazie paliwowej w Ż.. Gdy przywoził tam komponenty, przelewał je do innych zbiorników niż ten, który był przy dystrybutorze. Zeznał, że jako kierowca nie przywoził żadnych pieniędzy.

Zeznania świadków S. G. (2) i S. S. (2) ocenione we wzajemnym powiązaniu dowodzą tego, że wszystkie kursy, które S. S. (2) zrealizował w 2001 roku oraz w 2002 roku odbierając w rafineriach komponenty formalnie zamówione przez firmy (...), (...) i (...) były zlecane i opłacane przez T. B. (1), a zakupiony towar za każdym razem transportowany był do bazy paliwowej w Ż..

Jako wiarygodne Sąd ocenił zeznania świadka T. K. (k. 378v-379, 6569v) funkcjonariusza Komendy Miejskiej Policji w C., który w toku postępowania przygotowawczego opisał okoliczności w jakich w dniu 31 sierpnia 2001 roku zatrzymał do kontroli drogowej samochód ciężarowy marki V. o nr rej (...) z cysterną o numerze (...), kierowany przez B. S. (2). Świadek zeznał, że według przedstawionej mu przez kierującego dokumentacji, właścicielem pojazdu była firma (...) Sp. z o.o. w R., a właścicielem cysterny T. B. (1). Z dokumentów przewozowych wystawionych przez Petrochemię Blachownia w K. wynikało, że w cysternie przewożony jest komponent do produkcji paliwa w ilości 30000 litrów o symbolu 0-100S (faktura (...)), którego odbiorcą była firma (...) z W.. Kierowca w toku rozmowy oświadczył, że jego pracodawcą jest T. B. (1), a ładunek wiezie do jakiejś miejscowości koło D., gdzie miała się znajdować firma (...). B. S. (2) powiedział też, że z uwagi na opłacalność interesu B. zakupił kilka takich autocystern z ciągnikami. Stwierdził też, że wieziony przez niego komponent jest lepszy i tańszy niż dostępna na rynku benzyna. W trakcie tej kontroli okazało się, że kierujący znajduje się w stanie nietrzeźwości – 0,33 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. Świadek T. K. przesłuchiwany w toku rozprawy w dniu 3 marca 2015 roku, z powodu znacznego upływu czasu, nie był w stanie złożyć szczegółowych zeznań, jednakże potwierdził w całości przytoczone wyżej zeznania złożone przez niego w śledztwie. W ocenie Sądu, nie ma żadnych podstaw do negatywnej oceny zeznań tego świadka. Są one bowiem logiczne, szczere, przedstawiają jedynie opis wykonywanej przez niego czynności służbowej, a świadek nie ma żadnego interesu w składaniu nieprawdziwych zeznań. Poza tym zeznania te znajdują oparcie w dowodach zgromadzonych w sprawie. Niewątpliwie bowiem w dniu realizowanej kontroli drogowej B. S. (2) był pracownikiem T. B. (1), realizującym transport komponentów paliwowych do Ż. m.in. z Rafinerii w K.. Zeznania te potwierdzają, że B. S. (2) będąc kierowcą T. B. (1) odbierał z rafinerii produkty naftowe, które formalnie, zgodnie z posiadaną dokumentacją były zamówione przez (...) Sp. z o.o. Przewoził je bezpośrednio do Ż., a nie do W., gdzie formalnie miała mieścić się siedziba spółki, ani też do innego miejsca, w którym firma ta mogła mieć bazę paliwową. Bezspornym jest również, że spółka ta nie dzierżawiła od T. B. (1) pojemników paliwowych w Ż..

Świadkowie S. B. (1) (k. 2279v-2280v, 5963, 5189v, 6413v) i J. P. (1) (k. 414v-419, 2283v-2284, 5962v-5963, 6412v-6413) komisarze skarbowi w Urzędzie Skarbowym w G., którzy w okresie od 16 stycznia 2002 roku do 21 marca 2003 roku przeprowadzili w firmie (...) kontrolę podatkową rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania w latach 2000-2001, przedstawili w swych zeznaniach zakres kontroli, jej przebieg i wyniki. Świadkowie składając zeznania na rozprawie głównej w dniu 30 czerwca 2014 roku, z uwagi na niepamięć odległej w czasie kontroli w firmie (...), nie byli w stanie złożyć szczegółowych zeznań, potwierdzili jednak uprzednio składane zeznania, w których obszernie opisali wyżej wskazane zagadnienia. Przypomnieć należy, iż J. P. (1) pierwsze zeznania w niniejszej sprawie złożył w dniu 23 kwietnia 2002 roku, a więc w okresie trwania kontroli, mógł zatem szczegółowo odnieść się do okoliczności stwierdzonych do tego czasu w toku kontroli. Świadek S. B. (1) zeznał ponadto, że T. B. (1) nie starał się o zwrot VAT-u i nie został mu on wypłacony. Zeznania świadków S. B. (2) i J. P. (1) Sąd ocenił jako wiarygodne w całości. Świadkowie złożyli zeznania ze sobą zbieżne, pozbawione wewnętrznych sprzeczności, a ponadto zgodne z informacjami zawartymi w protokole pokontrolnym (k. 2232-2272). Korespondują one także z dokumentacją dotyczącą firmy (...). Świadkowie jako osoby w żaden sposób nie zainteresowane wynikiem sprawy, nie mieli powodów do złożenia nieprawdziwych zeznań. Opisali jedynie czynności służbowe realizowane w firmie (...), w tym wskazali w jaki sposób, zgodnie z dokumentacją firmy (...), jej rzekomi kontrahenci, tj. firmy (...) Sp. z o.o. i (...) Sp. z o.o. dokonywali zapłaty za towar kupiony od T. B. (1). Z ich analizy wynikało, że pieniądze wpłacane były bezpośrednio do banku w R. na konto firmy (...), a nie przelewem z konta firmowego kupującego na rachunek bankowy sprzedającego. Świadkowie zeznali, że poza niewielkimi nieprawidłowościami opisanymi w protokole pokontrolnym, kontrola nie wykazała poważniejszych błędów w zakresie objętym jej przedmiotem. Przy czym podkreślić należy, iż komisarze skarbowi formułując wnioski pokontrolne przyjmowali, że wszystkie przedstawione im dokumenty odzwierciedlają zdarzenia gospodarcze, które rzeczywiście miały miejsce, zatem nie uwzględniali okoliczności, że transakcje z firmami (...) Sp. z o.o. oraz (...) Sp. z o.o.,poświadczone w wystawionych przez T. B. (1) fakturach VAT, były fikcyjne.

Podobnie pozytywnie Sąd ocenił zeznania świadka M. C. (k. 6146, 6428v), pracownika Urzędu Skarbowego w G.. Nie brał on udziału w przeprowadzeniu kontroli w przedsiębiorstwie oskarżonego, ale wydał na jego wniosek dokumenty dotyczące składanych przez niego zeznań podatkowych, zaświadczenie o niezaleganiu z podatkami, w tym z podatkiem VAT znajdujące się w aktach sprawy na k. 61118-61120.

Jako wiarygodne Sąd ocenił zeznania świadka H. G. (1) (k. 442v-443, 5188, 6467v), która była pracownikiem Petrochemii Blachownia w K., zajmującym się obsługą sprzedaży produktów tej firmy. Świadek, z uwagi na upływ czasu, podczas rozprawy nie złożyła szczegółowych zeznań, a jedynie potwierdziła te składane uprzednio, w których szczegółowo przedstawiła procedurę zakupu produktów w powyższym przedsiębiorstwie, podkreślając konieczność przesłania do rafinerii faksem dokumentów zamawiającego, upoważnienia do odbioru produktu oraz dokonania przedpłaty za towar. Ponadto świadek zeznała, że nie pamięta kiedy i kto nawiązał z jej firmą kontakt w imieniu firm (...) Sp. z o.o., (...) Sp. z o.o. i (...) Sp. z o.o. Nie pamiętała nazwisk tych osób, ani też kierowców odbierających produkty dla tych firm. Zeznania świadka są w całości wiarygodne, są one jasne i logiczne, a brak jest podstaw do twierdzenia, że świadek miała powód zeznawania nieprawdy o okolicznościach dotyczących jej pracy zawodowej. Zeznania te stały się podstawą ustaleń procedury, według której w Petrochemii Blachownia grupa przestępcza nabywała komponenty paliwowe na spółki (...) oraz (...). Taką samą wartość dowodowa, z tożsamych powodów, miały zeznania świadka K. K. (2) (k.1599-1600/VIII), które zostały odczytane na rozprawie z uwagi na jego śmierć, jak również uznane za ujawnione bez odczytywania zeznania świadka R. T. (k. 3941-3942/XX). K. K. (2), od 2001 roku był kierownikiem działu sprzedaży w Rafinerii (...) S.A. i opisał procedurę obowiązującą w tym przedsiębiorstwie od złożenia zamówienia na produkt do jego wydania podkreślając, że spółki (...) i (...) dokonywały zakupów na zasadzie przedpłaty za zamówiony towar. Świadek R. T. to specjalista do spraw sprzedaży w Rafinerii (...). Przedstawił on szczegółowo procedurę nabycia towaru w tym przedsiębiorstwie zwracając uwagę na to, że w przypadku nowych odbiorców konieczne jest dokonanie przedpłaty za produkt i przesłanie faksem potwierdzenia dokonanej wpłaty.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków J. G. (1) (k. 3893v-3894, 5294-5294v, 6411-6411v), L. K. (k.1256v-1257, 5188v, 6413), B. K. (k. 3600v, 5295, 5999, 6427v-6428) oraz E. B. (2) (k. 2990v-2991, 5294v-5295, 5999, 6427v) będących pracownikami Banku (...) w R.. Świadkowie opisywali głównie procedury obowiązujące w tym banku i stosowane tam praktyki przy przyjmowaniu wpłat gotówkowych na rachunki firmowe w latach 2000-2001, przy czym zeznając na okoliczności dotyczące firmy (...) opierali się w głównej mierze na dokumentach bankowych. Świadek J. G. (1) zeznała m.in., że jeżeli klient wpłaca pieniądze i przedkłada wypełniony dowód wpłaty, to wówczas nic nie podpisuje, ponieważ nie ma takiego wymogu prawnego ani przyjętej praktyki. Podała ponadto, że przy wpłacaniu pieniędzy są kwoty progowe, których przekroczenie wymaga rejestracji transakcji. Legitymuje się wówczas osobę wpłacającą i wpisuje jej dane z dowodu osobistego. Z kolei przy wpłatach do tej kwoty, spisywane są tylko dane z dowodu wpłaty. Świadek B. K. kojarzyła, że T. B. (3) i jego pracownicy przychodzili do banku i dokonywali wpłat. Świadek potwierdziła, że jeśli klient przychodził z wypełnionym dowodem wpłaty, to nie było potrzeby legitymowania go. Z kolei przy wpłacie na podstawie dyspozycji ustnych, bez wypełniania dokumentów, zawsze prosi o wskazanie numeru konta, na które ma zostać dokonana wpłata oraz o dokument tożsamości wpłacającej osoby. Dlatego też zawsze na wyciągu z konta wyszczególnione jest kto dokonywał wpłaty na dane konto. Świadek E. B. (2) podał przyczyny zmiany numeracji rachunku bankowego firmy (...), do jakiej doszło 3 marca 2005 roku i w zasadzie potwierdził krótko procedury obowiązujące w banku opisane przez w/w świadków. Podobnie świadek L. K., w sposób zbieżny z wyżej wskazanymi świadkami opisała tryb przyjmowania wpłat bankowych. Zeznała ponadto, że pamięta, iż przyjmowała wpłaty na firmę (...), ale nie pamięta kto dokonywał tych wpłat. Nie miała natomiast obowiązku kontrolowania kto dokonuje wpłaty w imieniu danej firmy. Nie przypomina sobie natomiast nazwy firmy (...) i wpłat dokonywanych w jej imieniu. W ocenie Sądu, nie było żadnych podstaw do kwestionowania wiarygodności zeznań omówionych wyżej świadków, gdyż są one ze sobą zbieżne, rzeczowe, logiczne i mają potwierdzenie w dowodach z dokumentów.

Jako wiarygodne Sąd ocenił zeznania świadka I. T. (k. 3897v-3899, 6428v-6429) księgowej zatrudnionej w Banku (...) S.A. w O. z tym, że ich treść nie odnosiła się do okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy. Świadek na rozprawie stwierdziła, że nic nie wie na temat wpłat na konto firmy (...), po czym potwierdziła wcześniej składane zeznania, w których przedstawiła jedynie dane dotyczące przepływów pieniężnych pomiędzy rachunkami posiadanymi w tym banku przez J. K. (3) oraz T. B. (1). Dotyczyły one rachunku, który T. B. (1) założył dopiero 27 kwietnia 2004 roku.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie dawał podstaw do odmówienia wiary zeznaniom świadka M. W. (1) (k. 2910v, 5243, 5998, 6414-6414v), będącego właścicielem firmy (...) .. (...) Świadek ostatecznie potwierdził fakt nabywania od oskarżonego T. B. (1) oleju napędowego i oleju opałowego w znacznej ilości, która to okoliczność ma potwierdzenie w dowodach z dokumentów. Zeznania powyższe nie wniosły do sprawy istotnych okoliczności, które mogłyby przemawiać za winą oskarżonych w niniejszej sprawie lub za ich niewinnością.

Zeznania świadka D. P. (k. 2890, 5293v, 6414) choć należało ocenić jako wiarygodne, bowiem nie ma dowodów świadczących o ich nieszczerości, to okazały się mało przydatne w niniejszej sprawie, gdyż świadek zeznał jedynie, że jest współwłaścicielem firmy (...) i że firma (...) dostarczała do jego stacji paliw w M. olej maszynowy AN7 około 7-8 razy przez około 6 miesięcy. Produkt ten sprzedawał w sprzedaży detalicznej i nie interesowało go do czego nabywcy używali zakupiony towar. Zeznania te mają potwierdzenie w dowodach z dokumentów. Świadek zeznał ponadto, że nie zna firm (...), (...) i P. (...), jak również P. S. i G. K. (1) co wobec braku dowodów świadczących o kontaktach świadka z w/w firmami i osobami, należało uznać za odpowiadające prawdzie. W taki sam sposób Sąd ocenił wiarygodność i znaczenie dowodowe zeznań świadka G. K. (1) (k. 5293v-5294, 6050v (...)), dotyczące zakupów w firmie (...) oleju AN7. Choć świadek zaprzeczył, że zna T. B. (1), to po okazaniu mu faktur zakupu od firmy (...) wypowiedział się, że być może takie transakcje miały miejsce. Bez znaczenia jest jego twierdzenie, że kupował ten produkt z przeświadczeniem, że jest to paliwo do samochodów i okazało się ono złej jakości, w sytuacji gdy na fakturach zakupu towar został oznaczony jako olej AN7, a zatem jako produkt ropopochodny, a nie olej napędowy.

Jako wiarygodne Sąd ocenił zeznania świadka B. R. (2)
(k. 6411v), która od wielu lat jest konkubiną T. B. (1). Świadek w swych zeznaniach potwierdziła jedynie bezsporne w sprawie okoliczności takie jak fakt prowadzenia przez T. B. (1) firmy (...), posiadania przez niego, przed kilkunastoma laty, bazy paliwowej w Ż., zatrudnienia tam K. B. (1) i A. Ż., jak też zamieszkiwania w domu T. B. (1) obywateli węgierskich P. S. oraz G. K. (1) Nie przedstawiła żadnych szczegółowych informacji dotyczących prowadzonej przez T. B. (1) działalności.

Na wiarę zasługiwały zeznania świadka A. B. (2) (k.6428) żony oskarżonego K. B. (1), choć okazały się one mało przydatne w niniejszej sprawie. Świadek potwierdziła jedynie, że jej mąż pracował na stacji paliw w Ż. u T. B. (1). Nie wiedziała natomiast nic na temat handlu komponentami ropopochodnymi, jakim miał zajmować się T. B. (1), ponieważ mąż nic jej na ten temat nie mówił. Nie miał tez wiedzy na temat obecności w Ż. obywateli Węgierskich.

W odniesieniu do czynu zarzuconego oskarżonemu T. B. (1) w pkt III aktu oskarżenia, Sąd dysponował również wiarygodnymi zeznaniami świadka J. K. (1) (k. 3563-3566, 3570, 4425-4526, 5187v, 5963v, 6429), który został prawomocnie uniewinniony od zarzutu dokonywania na polecenie T. B. (4) wpłat gotówkowych na konto firmy (...) w imieniu (...) i w imieniu własnym, przez co ułatwił i umożliwił T. B. (1) pranie brudnych pieniędzy. Materiał dowodowy zgromadzony w niniejszym postępowaniu, w tym w szczególności wyjaśnienia oskarżonych i opinia biegłego grafologa potwierdził, że J. K. (1) nie dokonywał wpłat na konto (...), a jego dane zostały jedynie wykorzystane przez nieustaloną osobę do ich dokonywania.

Sąd dysponował również dowodami z zeznań świadków, które uznano za ujawnione bez odczytania (k.6677-6677v).

Jako wiarygodne w całości Sąd ocenił zeznania świadka E. M. (1) (k. 2357/XII). Świadek od 1 sierpnia 2004 roku pełnił funkcję prezesa Gminnej Spółdzielni (...) T. z siedzibą w Ż., dlatego jedynie na podstawie posiadanych dokumentów przedstawił okoliczności dotyczące podpisania przez Spółdzielnię z T. B. (1), umowy dzierżawy bazy paliwowej, przejęcia dzierżawionych obiektów, a także rozwiązania przedmiotowej umowy. Zeznania świadka dotyczą okoliczność bezspornych w niniejszej sprawie, znajdują potwierdzenie w przedstawionych przez świadka dokumentach, a także w wyjaśnieniach oskarżonego T. B. (1). Świadek nie miał żadnej wiedzy na temat prowadzonej przez T. B. (1) działalności gospodarczej.

Na wiarę zasługiwały zeznania złożone przez świadków B. J. (k. 1836-1837/X), P. M. (3) (k. 1911-1915/X), J. H. (k. 3012-3013/XVI) i K. G. (k. 3895-3896/XX), będących pracownikami placówek bankowych, w których założone zostały rachunki bankowe, za pośrednictwem których dokonywano wpłat pieniężnych w imieniu firmy (...). Świadek B. J. od maja 1999 roku była zatrudniona jako kasjer w (...) Banku (...) w S.. Po okazaniu jej dowodów wpłat dokonanych w 2001r. w tej placówce bankowej, przez m.in. firmy (...) i (...) potwierdziła, że przyjęła te dowody opłaty, ponieważ widnieje na nich stempel, którego ona używa oraz jej podpis. Dodała, że z osób dokonujących te wpłaty pamięta tylko A. T., którego powiązała z firmami (...) - (...). Świadek P. M. (3), który od 2001 roku zatrudniony jest jako ekspert w Wydziale Obsługi Klienta Banku (...) S.A. I Oddział w S. potwierdził, że od 24 lutego 2000 r. placówka ta prowadzi rachunek bankowy dla firmy (...) Sp z o.o., który do momentu jego przesłuchania, tj. 3.04.2003r. nie został zamknięty. Świadek przedstawił przebieg operacji dokonywanych na tym rachunku bankowym w postaci przelewów bezgotówkowych, z którego wynika, że ostatnie zasilenie konta w formie przelewu bezgotówkowego miało miejsce w dniu 4 czerwca 2001 roku tytułem wpłaty kwoty 970,25 zł z (...) Sp. z o.o., a ostatnie obciążenie konta w tej formie miało miejsce w dniu 8 maja 2001 roku i był to przelew kwoty 50621,70 zł na rachunek firmy (...). Świadek J. H., jako pracownik banku (...) S.A. w O. wykonywała postanowienie o żądaniu wydania rzeczy i potwierdziła jedynie, że T. B. (1) ma w tym banku rachunek bankowy. Udostępniła historię rachunku za okres od 1.07.2005 r. do 7.09.2005r., a więc za okres który nie dotyczy ustaleń istotnych w niniejszej sprawie. Podobnie świadek K. G., pracownik banku (...) SA w O., nie wskazała żadnych istotnych dla sprawy okoliczności zeznając jedynie, że jeżeli dochodzi do przelewów pieniężnych między osobami fizycznymi będącymi klientami banku (...) S.A, bank nie pobiera żadnej opłaty bez względu na wysokość przelewu.

Zeznania świadka S. K. (k.370-371/II) Sąd ocenił jako wiarygodne, choć nie dostarczające informacji mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy. Świadek będący funkcjonariuszem policji w KPP w J., opisał okoliczności zatrzymania w J. w dniu 8 lutego 2002 roku do kontroli drogowej (...) o próbnym numerze rejestracyjnym (...), którym W. S. (2) transportował etylinę do (...). Zeznania te mają potwierdzenie w innych dowodach zgromadzonych w sprawie. Bez wątpienia w dniu opisywanej przez świadka kontroli, W. S. (2) był zatrudniony w firmie (...) jako kierowca realizujący transport paliw do bazy paliwowej swego pracodawcy w Ż., a jego pracodawca był wówczas w posiadaniu samochodu marki (...) z naczepą do przewozu paliw.

Podobną wartość dowodową mają zeznania świadka R. K. (2)
(k. 455v-456/III), który od lutego 2002 roku był Naczelnikiem Urzędu Pocztowego
Nr 1 w S.. Świadek przesłuchany został po zabezpieczeniu w tej placówce pocztowej dowodów odbioru korespondencji kierowanej do firm (...) Sp. z o.o., (...) i (...) Sp. z o.o. Świadek przedstawił procedurę doręczania przesyłek awizowanych jaka obowiązywała w kierowanym przez niego Urzędzie Pocztowym. Ponadto podał, że właściciele powyższych firm nie składali w tej placówce, pełnomocnictw do odbioru przesyłek. Zauważył, że na zatrzymanych dowodach wydania przesyłek, widnieją zapisy wskazujące na to, że odebrał je pracownik firmy. Stwierdził, że taka praktyka w zasadzie jest niedopuszczalna, ale w tym przypadku osoba odbierająca musiała być znana pracownikowi urzędu pocztowego, przynajmniej z częstego odbierania przesyłek dla tej samej firmy. Zeznania świadka R. K. (2) znajdują potwierdzenie w dokumentacji zabezpieczonej w ww. placówce pocztowej, jak również w zeznaniach A. J. (1), który potwierdził, że w Urzędzie Pocztowym w S. regularnie odbierał korespondencję skierowaną m.in. do firmy (...), nie mając do tego formalnego umocowania.

W przekonaniu Sądu brak jest podstaw do kwestionowania prawdziwości zeznań P. G. (k. 374v/II), duchownego Kościoła (...) w W., będącego administratorem nieruchomości w T. przy ulicy (...), należących do tego Kościoła. Zeznania te posłużyły do ustalenia, że firma (...) Sp. z o.o. nie miała swojej faktycznej siedziby w ww. nieruchomości, mimo takich zapisów w rejestrze handlowym. Świadek P. G. pełnił funkcję administratora nieruchomości od 8 sierpnia 1997 roku i na podstawie posiadanej przez niego dokumentacji umów najmu lokali użytkowych stwierdził, że firma (...) Sp. z o.o. nigdy nie wynajmowała u nich, tj. w T. przy ulicy (...) pomieszczeń biurowych do prowadzenia działalności.

Świadek R. K. (3) (k. 428-429/III) z upoważnienia Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w R. przeprowadziła w dniu 21 marca 2002 roku w Rafinerii (...) kontrolę podatkową prawidłowości rozliczeń z budżetem państwa z tytułu podatków za 2000 rok i trzy kwartały 2001 roku. Złożyła zeznania, w których opisała, że badając kierunki sprzedaży wyrobów naftowych produkowanych przez rafinerię, nieopodatkowanych podatkiem akcyzowym ustaliła, że jednym z takich podmiotów była firma (...) Sp. z o.o., która w 2000 roku dokonywała zakupu komponentów paliwowych, nabywając w Rafinerii (...) produkty naftowe w łącznej ilości 786300 kg. Należności wobec rafinerii firma powyższa uregulowała. Zeznania świadka są w całości wiarygodne, znajdują potwierdzenie w dokumentach znajdujących się w aktach sprawy, potwierdzających zakup w Rafinerii (...), formalnie na spółkę (...), dużych ilości bezakcyzowych komponentów paliwowych.

Wiarygodne są zeznania A. J. (2) , (k. 600-601/III, 2084-2085/XI) głównego księgowego w (...) Spółdzielni (...) w S., który na podstawie posiadanej dokumentacji opisał umowy najmu lokalu przy ulicy (...) jakie Spółdzielnia zawarła z firmą (...), a następnie z firmą (...), reprezentowaną przez P. S.. W związku z powyższym, nie budzi wątpliwości Sądu szczerość zeznań świadków M. K. (1) (k. 1605-1606/IX), R. K. (1) (k. 2086-2087/XI), M. P. (k. 2088-2089/XI) i A. P. (k. 2095-2096/XI), zeznających na okoliczności zamieszkiwania przez dwóch obywateli węgierskich, tj. P. S. i G. K. (1) w pomieszczeniach Spółdzielni (...) w S. przy ul. (...).

Pozytywnie Sąd ocenił zeznania świadków K. T. (k. 2124-2126) oraz M. E. (k. 2159-2161/XI). Złożone przez nich zeznania mają potwierdzenie w dowodach z dokumentów, są to ponadto osoby w żaden sposób nie związane ze sprawą, nie mające powodów do zeznawania nieprawdy. Świadek K. T., który od 1.11.2001r. do 31.01.2002r., pełnił funkcję Prezesa Zarządu (...) Zakładów (...) w R. potwierdził, że podpisał w dniu 20.12.2001r. umowę najmu lokalu przy ulicy (...) w R. z firmą (...) reprezentowaną przez Z. P. Z kolei M. E., będący pracownikiem powyższej instytucji prowadził rozmowy z dwoma Węgrami, których wynikiem było podpisanie powyższej umowy. Istotne jest, że świadek stwierdził, iż nikt z przedstawicieli firmy (...) nie przebywał w wynajętym pokoju, nie było tam żadnych rzeczy należących do tej firmy i widać było, że nikt nie prowadzi tam działalności gospodarczej. Świadek nie pamiętał czy komuś z przedstawicieli firmy została przesłana faktura i czy została ona zapłacona, ponieważ od końca 2001 roku (...) Zakłady (...) zaczęły wypowiadać umowy wszystkim najemcom w związku ze sprzedażą budynku innemu właścicielowi.

Zeznania wiarygodnych świadków Z. G. (k. 2127-2129/XI) i D. B. (k. 2139-2142/XI) posłużyły ustaleniu, że firma (...) nie prowadziła działalności gospodarczej w wynajętym przez tę firmę lokalu w R. przy ulicy (...). Zeznania tych świadków są ze sobą zbieżne i logicznie opisują powyższe zagadnienie. Świadek Z. G. zeznał, że choć płatności za ten lokal były regulowane na bieżąco do marca 2002 roku, to lokal ten nigdy nie był wykorzystywany przez najemców, którzy odbierali tylko korespondencję kierowaną na ten adres. Z kolei D. B. zeznała, że reprezentant firmy (...) nawet nie odebrał kluczy od tego pomieszczenia, a kierowana na tę firmę korespondencja trafiała do sekretariatu firmy (...), którą jeden raz w miesiącu, przy okazji regulowania płatności za dzierżawę pomieszczenia, odbierał zawsze ten sam mężczyzna.

W oparciu o zeznania świadka A. T. (k. 647-651, 653-657, 658-661/IV, 1780-1782/IX) Sąd ustalił, że w 1998 rok wydzierżawił on P. S., działającemu wówczas w imieniu firmy (...) zbiorniki na paliwo mieszczące się na terenie jego firmy (...) w S.. A. T. opisał jak P. S., dysponując wówczas trzema ciągnikami wraz z cysternami, przywoził na teren bazy półprodukty paliwowe. Zakupione komponenty przepompowywali do zbiorników lub do cystern samochodowych, w ten sposób mieszając je, a po wymieszaniu cysternami były gdzieś wywożone. Wyjaśnił, że w tym czasie pojawiła się też firma (...), której prezesem był G. K. (1), a skrzynkę do korespondencji miała w tym samym budynku co firma (...) przy ulicy (...). Firma ta również przywoziła komponenty paliwowe do wynajętych przez niego zbiorników.
W oparciu o zeznania świadka A. T., w powiązaniu z zeznaniami świadka G. K. (1) Sąd ustalił, że na początku 2001 roku A. T. wypowiedział umowę dzierżawy P. S., ponieważ sam chciał otworzyć stację paliw. Wtedy to P. S. przestał przywozić do jego zbiorników komponenty. Odnośnie T. B. (1), świadek stwierdził, że poznał go przez W. S. (2), który przeniósł się do firmy (...). Kiedy T. B. (1) był na południu Polski poprosił go o umożliwienie parkowania na bazie firmy (...) cysterny, którą jeździł W. S. (2), a on wyraził na to zgodę. Wyjaśnił, że nie prowadził z nim żadnych interesów. W ocenie Sądu, zeznania A. T.
w zakresie jakim mają one znaczenie w niniejszej sprawie, są wiarygodne. Są one logiczne i korespondują z informacjami wynikającymi z innych dowodów.

Świadek S. D. (k. 1210-1224/VII) od 15 grudnia 1998 roku zatrudniona była jako sprzedawca w firmie (...). W toku jej przesłuchania w charakterze podejrzanej złożyła obszerne wyjaśnienia, w których opisała przestępczy proceder mieszania komponentów paliwowych na terenie powyższej firmy. Potwierdziła ponadto, że dwaj Węgrzy wynajmowali na terenie firmy zbiorniki na paliwo, do których wlewali z autocystern paliwo, a umowa dzierżawy podpisana była na firmę (...). Z Węgrami przyjeżdżał też A. J. (1). Stwierdziła, że wraz z E. B. (3), na prośbę A. T. wysyłały do rafinerii zamówienia podbijane przez J. pieczątką firmy (...). Upoważnionym do odbioru tych produktów z rafinerii był kierowca W. S. (2). Autocysterna, którą kierował S. wielokrotnie stała na terenie A.. Po wysłaniu z ich firmowego faxu zamówień i upoważnień sygnowanych na firmę (...), nie powracały do nich faktury obciążające firmę (...). W ocenie Sądu, twierdzenie świadka S. D., w zakresie w jakim odnoszą się do okoliczności dotyczących firmy (...), są wiarygodne i zgodne z innymi zgromadzonymi w sprawie dowodami.

Świadek Z. M. (2) (k. 629-630, 631-636/IV, 1202-1204/VII, 1901-1903, 1988-1990/X) był od 5 grudnia 2000 roku kierowcą w firmie (...) w S. należącej do A. T.. Świadek opisał jak na polecenie A. T. od grudnia 2000 roku do czerwca 2002 roku przywoził do (...) produkty paliwowe kupowane w różnych rafineriach, w tym w J., K., C., jak również w jaki sposób dochodziło do mieszania komponentów paliwowych na wyznaczonych parkingach, gdzie przepompowywano transportowane przez niego półprodukty paliwowe do innych ciężarówek. Świadek nie podał jednak żadnych szczegółów odnoszących się do oskarżonych w niniejszej sprawie T. B. (1), K. B. (1) i A. Ż.. Wskazał jedynie, iż przypomina sobie, że woził produkty naftowe dla firmy z T.. Nie wiedział jednak jak ta firma się nazywa. Robił to na polecenie A. T. wożąc półprodukty benzynowe z K. i T. do bazy, do której jeździł przez T.. Stwierdził też, że do A. T. przyjeżdżali dwaj Węgrzy, nie podał jednak żadnych dotyczących ich szczegółów. W związku
z powyższym, w ocenie Sądu, choć twierdzenia Z. M. (2) odpowiadają prawdzie, to w niniejszej sprawie nie mogły służyć za podstawę czynienia ustaleń faktycznych.

Pomimo tego, że zeznania świadków M. D. (k. 662-665, 666-667/IV), H. G. (2) (k. 670-677, 679-682/IV, 1258-1259/VII) i W. K. (2) (k. 1225-1226, 1227-1239/VII, 1898-1900/X) nie zawierają żadnych informacji istotnych z punktu widzenia ustaleń dotyczących osób oskarżonych w niniejszej sprawie, a opisują jedynie przestępczy proceder mieszania komponentów paliw podejmowany wspólnie z A. T., należało uznać ich relacje za wiarygodne. Nie były one przydatne do czynienia ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie.

Świadek J. G. (2) (k. 1197-1198/VI), który od lutego 2000 roku był zatrudniony jako kierowca półciężarówki w firmie (...) w S. potwierdził jedynie okoliczności bezsporne w niniejszej sprawie, tzn. że na terenie powyższej firmy przebywali Węgrzy, tzn. P. S. i G. K. (1) którzy wydzierżawiali tam zbiornik na paliwo, stąd też nie było podstaw do odrzucenia jego zeznań.

Brak było również powodów do kwestionowania wiarygodności zeznań świadków W. S. (1) (k. 2546-2547, 2551-2552/XIV), T. A. (k. 2548-2549/XIV) i J. S. (k. 2548-2549/XIV) będących tłumaczami języka węgierskiego, którzy na zlecenie P. S. dokonywali tłumaczeń umów notarialnych dotyczących prowadzonych przez niego spółek, tj. F. (...), P.i S.. Fakt ich udziału w tłumaczeniu tych umów wynika z dokumentów zgromadzonych w sprawie. Brak jest też jakichkolwiek dowodów wskazujących na to, że poza czynnościami związanymi z ich zawodem, utrzymywali jakiekolwiek kontakty z obywatelami węgierskimi P. S. czy G. K. (1) które mogłyby skłonić ich do potwierdzania zdarzeń nie mających miejsca w rzeczywistości.

Jako wiarygodne Sąd ocenił zeznania I. S. (k. 1991-1994/X), pracownika Instytutu (...) w K., która po okazaniu jej analizy oleju napędowego wykonanej w Laboratorium (...) z dnia 23.02.2001r. wykonanej dla firmy (...) S.C. stwierdziła, że paliwa o właściwościach wymienionych w analizach laboratorium nie zostały wyprodukowane w rafinerii i najprawdopodobniej powstały przez domieszanie do produktów handlowych – rafineryjnych, niewielkiej ilości innych frakcji.

Świadkowie S. G. (3) (k. 1937-1940/X), J. P. (2) (k. 1941-1943/X), G. K. (2) (k. 1978-1981/X) i E. M. (2) (k. 1984-1988/X) przesłuchani zostali po tym jak ustalono, że z rachunków należących do ich firm dokonywane były w 2000 roku przelewy na rachunek bankowy firmy (...). Świadkowie potwierdzili, że w tym czasie kupowali paliwo formalnie od spółki (...) nie przypuszczając, że firma ta może być wykorzystywana w działalności przestępczej. Świadek J. P. (2) zeznał, że przedstawicielami tej firmy byli Węgrzy, a zakończył z nimi współpracę, ponieważ paliwo jakie dostarczali było złej jakości. Może to wskazywać, że kupował on jedynie mieszankę paliwową powstałą z nabywanych na spółkę (...) komponentów paliwowych. Z uwagi na to, że zeznania powyższych świadków dotyczą działalności podmiotu o nazwie (...) w 2000 roku, a nie mają oni wiedzy na temat oskarżonych w niniejszej sprawie, ich zeznania choć wiarygodne i mające potwierdzenie w dowodach z dokumentów, miały niewielkie znaczenie w sprawie. Podobnie Sąd ocenił, z tożsamych powodów, wiarygodność i wartość dowodową zeznań świadków: Z. P. (k. 3158-3164/XVII), przedstawiciela firmy (...) oraz A. B. (1) (k. 1777-1779/IX), zatrudnionego w firmie (...) Sp. z o.o. w K..

Świadkowie: H. S. (k. 2611-2612/XIV), B. S. (4) (k. 2613-2614/XIV), J. M. (k. 3137-3138/XVII), J. W. (3) (k. 3171-3172/XVII), J. D. (k. 3974-3979, 3985-3986/XXI), M. K. (2) (k. 4046-4047/XXI, 4226-4227/XXII), E. P. (3) (k. 4048-4050/XXI), F. B. (k. 4051-4052/XXI), M. S. (k. 4053-4055/XXI), M. M. (2) (k. 4056-4057/XXI), L. J. (k. 4059-4061/XXI) i S. M. (k. 4250-4251/XXII), będący właścicielami lub pracownikami niewielkich stacji paliw, przesłuchani zostali na okoliczność ewentualnej współpracy w handlu paliwami z takimi firmami jak: (...) Sp. z o.o., (...) Sp. z o.o. i (...). Wszyscy zeznali, że nigdy nie mieli kontaktów handlowych z powyższymi firmami, jak również, że nie znają takich osób jak: T. B. (1), P. S., G. K. (1), W. K. (1), J. Z., L. O. (1), E. P. (1), K. B. (1), K. Ż., J. K. (1). Zeznania te są wiarygodne, jednak nie miały w sprawie większego znaczenia.

Pozytywnie Sąd ocenił wiarygodność zeznań świadków: K. D. (k. 3668-3670/XIX), A. C. (1) (k. 3733-3735/XIX), A. S. (1) (k. 3656-3657/XIX), A. N. (1) (k. 1249-1250/VII, 3652-3653/XIX), R. B. (k. 1251-1252/VII, 3658-3659/XIX), M. T. (k. 1253-1254/VII), S. G. (1) (k. 3654-3655/XIX), którzy byli kierowcami Rafinerii (...), jak też prywatnych przedsiębiorstw, w których w 2000 roku P. S. zamawiał usługi transportowe na przewóz do S. komponentów paliwowych nabytych na spółkę (...) w rafineriach. Świadkowie potwierdzili, że takie kursy wykonali, co ma oparcie w dokumentach zgromadzonych w sprawie, jednak nie przedstawili szczegółów dotyczących tych kursów. Choć nie ma podstaw do kwestionowania szczerości zeznań powyższych świadków, to nie miały one znaczenia dla odpowiedzialności oskarżonych.

Zeznania świadków: Z. M. (3) (k.2144-2145/XI), Z. B. (k. 1208-1209/VII), A. W. (k. 1240-1246/VII, k. 1603-1604/IX), A. N. (2) (k. 2170-2171/XI, 2590-2593, 2603-2609/XIV), G. N. (k. 2172-2173/XI, 2584-2586/XIV), T. F. (k. 2615-2618/XIV), J. K. (3) (k. 2801-2802/XV, 3825-3832/XX), J. J. (3) (k. 3178-3179/XVII), E. Ł. (k. 3183-3184/XVII), K. S. (k. 3268-3269/XVII), A. C. (2) (k. 3438-3439/XVIII), G. Z. (k. 3788-3790/XX), R. K. (4) (k. 3857-3858/XX), M. W. (2) (k. 3859-3862/XX), A. F. (k. 3934-3936/XX), J. O. (k. 4024-4028/XXI), B. S. (5) (k. 4404-4408/XXII), uznane przez Sąd za ujawnione bez odczytania, są wiarygodne, ale nie miały w sprawie żadnego znaczenia.

Zeznania świadków: R. K. (5) (k. 3337-3338/XVIII) - ojca W. K. (1); W. O. (k. 3436-3437/XVIII) - ojca L. O. (1) , a także E. J. (k. 3983-3984/XXI) – żony Z. J. (2), choć należało ocenić jako wiarygodne, to nic istotnego do sprawy nie wniosły. Z kolei P. J. – syn Z. J. (2), skorzystał z prawa do odmowy złożenia zeznań. Sąd nie przeprowadził dowodu z przesłuchania w charakterze świadka G. M. z uwagi na brak możliwości wezwania świadka na rozprawę.

Istotną częścią materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszej sprawie były dowody z dokumentów, jak również sporządzone w oparciu o nie opinie biegłych z zakresu księgowości i badania pisma ręcznego.

Spośród dokumentów o kluczowym znaczeniu dla odpowiedzialności oskarżonego T. B. (1) były uzyskane z Rafinerii (...) S.A., (...) S.A. w K., Rafinerii (...) S.A., Rafinerii (...) S.A. i (...) Sp. z o.o., dokumenty dotyczące transakcji zakupów komponentów paliwowych realizowanych w powyższych przedsiębiorstwach przez firmę (...) oraz formalnie przez (...) Sp. z o. o i (...) Sp. z o.o. Dokumenty te stały się podstawą ustalenia konkretnych transakcji przeprowadzonych przez powyższe firmy, ich przedmiotu, wartości, sposobu płatności za towar, osób odbierających produkt oraz samochodów, którymi odbierano zamówiony towar. Sąd w pełni uwzględnił informacje wynikające z powyższych dokumentów, gdyż ich autentyczność i rzetelność nie budziła żadnych wątpliwości, nie były też one kwestionowane w toku postępowania. Ponadto wynikające z nich informacje mają częściowe potwierdzenie w osobowych źródłach dowodowych.

Zasadnicze znaczenie dla czynienia ustaleń faktycznych w sprawie miały również dokumenty dotyczące firmy (...) zabezpieczone w toku przeszukania domu T. B. (1), jak również dokumenty uzyskane z wielu placówek bankowych, w których były prowadzone rachunki bankowe firm (...) i (...), jak też w których realizowane były przedpłaty za komponenty paliwowe nabywane na spółki (...) i (...). Wśród tych dokumentów szczególne znaczenie miały bankowe dowody wpłat, w oparciu o które, po uwzględnieniu wniosków opinii biegłego grafologa Sąd ustalił, że T. B. (1) brał udział w realizowaniu płatności za towary nabywane na spółki (...) i (...), jak również, że T. B. (1) i K. B. (1) dokonywali wpłat gotówkowych na konto firmy (...), o których mowa w opisie czynu z pkt III aktu oskarżenia.

W odniesieniu do czynów zarzucanych oskarżonemu T. B. (1) w pkt I i II aktu oskarżenia, Sąd dysponował wywołanymi w toku postępowania opiniami biegłych z zakresu księgowości.

Biegła A. K. (2), w pierwszej wydanej w sprawie pisemnej opinii, sporządzonej w styczniu 2005 roku (k. 2627-2790/XIV-XV), na podstawie analizy zakupów firmy (...) w 2001 roku stwierdziła uszczuplenie podatku akcyzowego w kwocie 4.261.766,54 zł, a w oparciu o analizę sprzedaży produktów naftowych oraz półproduktów w roku obrotowym 2001, wyliczyła wartość uszczuplonego podatku należnego VAT na kwotę 1.170.950,43 zł. W toku postępowania przygotowawczego biegła A. K. (2) złożyła dwie opinie ustne, tj. w dniach 3.06.2005 r. i 14.03.2006 r. (k. 2850-2851/XV, 3952-3957/XXI). W opiniach tych potwierdziła jedynie wywody i wnioski zawarte w opinii pisemnej, ograniczając się do ich powtórzenia, nie formułując żadnych dodatkowych wyjaśnień wskazujących na mechanizm jaki doprowadził do stwierdzonego przez nią uszczuplenia w zakresie podatku VAT.

Z powodu śmierci biegłej A. K. (2) i w związku z tym brakiem możliwości wyjaśnienia na rozprawie wniosków zawartych w opinii pisemnej, w toku pierwszego rozpoznania sprawy Sąd wywołał opinię biegłego sądowego z zakresu księgowości W. D., który zgodnie z postanowieniem Sądu miał dokonać obliczenia uszczupleń podatkowych jakie miał ponieść Skarb Państwa w wyniku działalności firmy (...), ustosunkowując się przy tym do wniosków opinii biegłej A. K. (2).

W opinii pisemnej sporządzonej w dniu 26.08.2009 roku (k. 5620-5626/XXIX) oraz w opinii ustnej z dnia 5.10.2009 r. (k. 5639/XXIX) biegły W. D. w zasadzie potwierdził wnioski biegłej A. K. (2) co do uszczupleń podatkowych spowodowanych przez T. B. (1), dokonując jedynie niewielkiej arytmetycznej korekty wyliczeń biegłej. Podczas składania kolejnej opinii ustnej w dniu 3.04.2012r. potwierdził wydane wcześniej opinie, dodał jednak, że jego opinia w zasadzie sprowadzała się do sprawdzenia wyliczeń dokonanych przez biegłą A. K. (2). Nie badał faktur firmy (...). Mimo, że biegły wywiódł, iż jego zdaniem wyliczony w fakturach podatek VAT został odprowadzony przez T. B. (1), to jednocześnie stwierdził, że według jego wyliczeń nastąpiło uszczuplenie podatku VAT na kwotę 1.107.000 zł. Biegły nie potrafił jednak udzielić odpowiedzi na pytanie jaki był mechanizm stwierdzonego uszczuplenia podatku VAT, odsyłając w tym zakresie do swojej pisemnej opinii, która odpowiedzi na to pytanie nie zawiera.

W ocenie Sądu, omówione wyżej opinie biegłych nie mogły stać się podstawą dowodową ustaleń faktycznych w zakresie ich głównego przedmiotu z powodu wad jakimi są dotknięte. Opinia biegłej A. K. (2) nie wyjaśniła w sposób pełny i jasny jaki był mechanizm stwierdzonych uszczupleń podatkowych, a z powodów losowych, wnioski które wyprowadziła biegła opiniując w postępowaniu przygotowawczym, nie mogły zostać wyjaśnione przed Sądem. Z kolei opinia biegłego W. D. nie była poprzedzona badaniem materiału dowodowego i ograniczyła się jedynie do potwierdzenia słuszności opinii biegłej A. K. (2), z niewielką korektą obliczeń i nie zawiera jakiegokolwiek wyjaśnienia zajętego przez biegłego stanowiska.

W związku z powyższym, w toku drugiego rozpoznania niniejszej sprawy Sąd zasadnie dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu księgowości celem stwierdzenia czy istnieją podstawy faktyczne do przyjęcia, iż oskarżony T. B. (1) dokonał uszczuplenia podatku VAT, a jeśli tak, to w jakiej wysokości. Biegła J. P. (3) w pisemnej opinii z dnia 30 stycznia 2013 roku (k. 6164-6199/XXXI) nie zgodziła się z wnioskami zawartymi w opinii biegłej A. K. (2), uzasadniając obszernie swoje stanowisko w tym zakresie. Stwierdziła, że T. B. (1) za okres od marca 2001 do marca 2002, nie dokonał uszczuplenia podatku VAT, ponieważ kwota podatku VAT wynikająca z przedmiotowych faktur, wynosząca 1.107.032,47zł, została w całości rozliczonaz Urzędem Skarbowym, a ponadto rozliczenie wskazuje nadpłatę do Urzędu Skarbowego w kwocie 23.571,40 zł. Zdaniem biegłej, uszczuplenie podatku VAT wystąpiłoby, gdyby T. B. (1) dokonał sprzedaży i nie ujawnił tego w rozliczeniach z budżetem lub dokonał rozliczenia niezgodnie z obowiązującymi w tym zakresie aktami prawnymi. Biegła wywiodła, że skoro podatek należny VAT objęty aktem oskarżenia w kwocie 1.107.032,47 zł nie został zatajony, lecz został rozliczony z budżetem, to nie wystąpiło żadne wyłudzenie czy też uszczuplenie należności budżetowych. Gdyby firma (...) nie przedłożyła przedmiotowych faktur do rozliczenia, to wówczas wystąpiłoby uszczuplenie kwoty 1.107.032,47 zł.

Biegła J. P. (3) złożyła w niniejszym postępowaniu również trzykrotnie opinię ustną (k. 6221v-6222/XXXII, 6549v-6550/XXXIII, 6673-6673v/XXXIV). W każdej z opinii składanych na rozprawie potwierdziła wnioski wyprowadzone w opinii pisemnej. Z opinii biegłej, w tym zwłaszcza
z ostatniej opinii ustnej złożonej na rozprawie w dniu 3.11.2015r. wynika, że
u podstaw jej wniosków legło założenie, że transakcje stwierdzone fakturami VAT opisanymi w akcie oskarżenia miały w rzeczywistości miejsce. Biegła stwierdziła, że w przypadku przyjęcia, że wystawione faktury nie dokumentowały rzeczywistej sprzedaży, do sytuacji nie miałby zastosowania art. 33 ustawy o VAT z 1993 roku. Gdyby podatnik dokonywał fikcyjnych transakcji, a byłyby dokumenty potwierdzające te transakcje, to wystąpiłaby taka sytuacja, że należałoby zwrócić podatnikowi ten podatek, gdyż został odprowadzony niepotrzebnie. Skoro bowiem nie było sprzedaży, to nie było podatku. Uzupełniając opinię pisemną biegła stwierdziła, że oskarżony mógłby uzyskać korzyść materialną, tj. uszczuplić należny podatek VAT tylko wówczas, gdyby fikcyjna była umowa zakupu przedmiotowych paliw w rafinerii, a paliwa te nie zostały następnie zbyte, ponieważ wtedy oskarżony mógłby odliczyć VAT, którego w istocie nie zapłacił, ale takiej sytuacji w niniejszej sprawie nie było. Zdaniem biegłej, skoro podatek został odprowadzony, to nie można przyjąć, że nastąpiło uszczuplenie.

W związku z tym, że biegła J. P. (3) wydała opinię opierając się na założeniu, że transakcje potwierdzone fakturami VAT opisanymi w akcie oskarżenia, miały w rzeczywistości miejsce, Sąd postanowił dopuścić dowód z kolejnej opinii biegłego z zakresu księgowości, tj. A. D., celem wypowiedzenia się, czy nastąpiło uszczuplenie w zakresie podatku VAT w wyniku działalności firmy (...) w okresie od 14 marca 2001 roku do 19 września 2002 roku w wyniku zawierania przez firmę (...) fikcyjnych transakcji sprzedaży Spółkom (...) Sp. z o.o. i (...) Sp. z o.o. nabytych wcześniej w rafineriach komponentów paliwowych, a jeśli tak, w jakiej wysokości.

W opinii pisemnej (k. 6593-6616/XXXIV) biegła A. D. stwierdziła, że przyjmując, iż transakcje sprzedaży na rzecz firm (...) i (...), półproduktów w ilości 3.455.137 kg są fikcyjne, gdyż do faktycznej sprzedaży nigdy nie doszło, na podstawie art. 33 ustawy o VAT z 1993 roku, T. B. (1) miał obowiązek zapłaty podatku VAT, gdyż choć samo wystawienie faktury z wykazanym na niej podatkiem VAT nie jest czynnością opodatkowaną, to zgodnie z art. 33 (obecnie art. 108) ustawy o podatku VAT, istnieje obowiązek zapłaty wykazanego na fakturze podatku VAT. Ponadto, zdaniem biegłej, pozostaje problem rozliczenia ilości towarów zakupionych i niesprzedanych. Ilość komponentów zużytych na inne cele, czyli wykazane jako sprzedaż na fikcyjnych „pustych” fakturach pozostaje w wielkości 3.441.277 kg. Biegła powołując się na art. 6a ustawy o VAT z 1993 roku przyjęła, że zakupione przez (...) towary w celu dalszej odsprzedaży w postaci komponentów, zmieniły przeznaczenie i pomijając puste faktury sprzedaży, zostały zużyte do produkcji (wytwarzania „nowego” wyrobu), powstającego z mieszaniny tych składników w proporcji 1:1. Wytworzony nowy produkt był sprzedawany jako pełnowartościowy olej napędowy oraz etylina do napędu pojazdów, czyli po cenach wyższych od cen zakupu komponentów. Fakt mieszania i sprzedaży takiego produktu (poza zeznaniami świadków) nie jest potwierdzony odpowiednią ewidencją księgową, na podstawie której można by określić wartość przeprowadzonych transakcji i dokonać rozliczenia należnego podatku VAT. Biegła biorąc jednak pod uwagę wartość zakupionych półproduktów i ich ilość wyliczyła, że średnia cena zakupu 1 kg półproduktów wynosiła 1,32 zł. W związku z tym, stosując równanie: 3.441.277 kg x 1,32 zł = 4.542.485,64 zł x 22%, obliczyła wysokość podatku VAT należnego na: 999.346,84 zł i stwierdziła, że w takiej wysokości nastąpiło uszczuplenie w zakresie podatku VAT przy założeniu, że dla komponentów paliwowych zakupionych w celu dalszej odsprzedaży w ilości 3.441.277 kg zmieniono przeznaczenie (nie zużyto ich na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej). Odnosząc się do opinii sporządzonej przez biegłą J. P. (3), biegła A. D. stwierdziła, że przy założeniu, że faktury wystawione na sprzedaż komponentów paliwowych spółkom (...) Sp. z o.o. i (...) Sp. z o.o. w rozliczeniu podatku VAT dokumentują czynności rzeczywiste, potwierdzone wydaniem towaru – wnioski biegłej J. P. (3) zawarte w opinii są poprawne.

Składając opinię ustną na rozprawie w dniu 3 listopada 2015 roku (k.6671v-6673/XXXIV) biegła A. D. podtrzymała opinię pisemną i uzupełniając ją stwierdziła, że inwentaryzacje sporządzone na koniec roku w firmie (...) wykazujące stany zerowe nabytych komponentów, przy uwzględnieniu fikcyjności przedmiotowych transakcji sprzedaży potwierdzają, że towar ten pozostał w firmie i został zużyty na własne potrzeby, w inny sposób niż wykazano w fakturach. Biegła stwierdziła, że z przepisu art. 6a ustawy o VAT z 1993 roku wyraźnie wynika, że towary nie sprzedane należy zinwentaryzować i opodatkować, dlatego T. B. (1) powinien skorygować podatek naliczony, czyli ten, który został odliczony przy zakupie towaru. Zatem, zgodnie z art. 6a starej ustawy o VAT, podatnik powinien te 999346,84 zł wykazać jako podatek należy i odprowadzić do Urzędu Skarbowego.

W ocenie Sądu, opinie powyższe, tj. zarówno biegłej J. P. (3), jak i biegłej A. D. są jasne, wewnętrznie spójne, oparte na niewątpliwie gruntownej wiedzy specjalistycznej, wydane po przeanalizowaniu całości materiału dowodowego, niezbędnego do ich wydania. Nie było zatem żadnych podstaw do kwestionowania ostatecznych wniosków biegłych dotyczących rozliczeń podatku VAT dokonanych przez T. B. (1) w okresie objętym aktem oskarżenia. Przeszkody dla pozytywnej oceny opinii obu biegłych nie mogła stanowić okoliczność, że zawarte w nich wnioski nie są ze sobą zbieżne. Podkreślić należy, iż różne wnioski wyprowadzone przez obie biegłe, były wynikiem przyjęcia odmiennych założeń, które stały się podstawą opiniowania. Biegła J. P. (3) założyła, że przedmiotowe transakcje sprzedaży w rzeczywistości zaistniały, a biegła H. D. przyjęła, że transakcje te były fikcyjne. Przy tak przyjętych założeniach, wnioski obu biegłych, w ocenie Sądu, są poprawne. Biegła A. D. potwierdziła wnioskowanie biegłej J. P. (3) stwierdzając, że jeżeli transakcje opisane w fakturach VAT z aktu oskarżenia miały miejsce w rzeczywistości, to T. B. (1) prawidłowo rozliczył się z Urzędem Skarbowym z podatku VAT wynikającego z tych faktur. W związku z tym nie było podstaw do odrzucenia opinii biegłej J. P. (3). W niniejszej sprawie dowiedziono jednak, że transakcje te były fikcyjne, w związku z tym, opinia biegłej J. P. (3) nie mogła być brana przez Sąd pod uwagę w tej części, w której wnioski oparła na założeniu prawdziwości tych transakcji. Zasadne jest jednak stanowisko biegłej J. P. (3), że w przypadku przyjęcia założenia, że wystawione faktury nie dokumentowały rzeczywistej sprzedaży, do sytuacji nie miałby zastosowania art. 33 ustawy o VAT z 1993 roku. Sąd nie podzielił przeciwnego stanowiska biegłej A. D., a okoliczność ta w niniejszej sprawie ma bardzo istotne znaczenie.

Wyjaśnić należy, iż w niniejszej sprawie, z uwagi na datę czynu z pkt II aktu oskarżenia, zastosowanie ma ustawa z dnia 8 stycznia 1993 roku o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. Zgodnie z art. 33 powyższej ustawy, w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty także wówczas, gdy dana sprzedaż nie była objęta obowiązkiem podatkowym albo została zwolniona od podatku. Przepis ten, rozszerzał obowiązek zapłaty podatku także na sprzedaż niepodlegającą na mocy wcześniejszych przepisów ustawy opodatkowaniu i budził istotne wątpliwości interpretacyjne, znajdujące potwierdzenie w rozbieżnym orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, w którym według jednego stanowiska przepis art. 33 ust. 1 powyższej ustawy przewiduje szczególny przypadek obowiązku zapłaty podatku w efekcie samego wystawienia (wprowadzenia do obrotu prawnego) faktury VAT
z wykazaną kwotą podatku, niezależnie od tego, czy nastąpił rzeczywisty obrót stanowiący podstawę opodatkowania, a według drugiego stanowiska, wystawienie faktury niedokumentującej rzeczywistej sprzedaży nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług na podstawie art. 33 ust. 1 ustawy, ponieważ ustawodawca wyraźnie rozróżnia zdarzenia gospodarcze (sprzedaż) będące czynnościami opodatkowanymi od czynności będącej jedynie udokumentowaniem tego zdarzenia (wystawienie faktury). Powyższy problem interpretacyjny rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w uchwale siedmiu sędziów z dnia 22 kwietnia 2002 r., FPS 2/02 (ONSA 2002/4/136). Sąd ten opowiedział się za stanowiskiem, że przepis art. 33 ust.1ustawy o podatku od towarów i usługo oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) nie ma zastosowania w sytuacji, gdy wystawiona faktura z wykazanym w niej podatkiem nie odzwierciedla rzeczywistej sprzedaży. Stanowisko to w pełni podziela Sąd Okręgowy w Siedlcach, w składzie orzekającym w niniejszej sprawie.

W realiach tej sprawy oznacza to, że skoro T. B. (1) sporządzał faktury, które nie dokumentowały żadnej sprzedaży, to sam fakt ich wystawiania nie powodował po jego stronie obowiązku podatkowego przewidzianego w art. 33 ust. 1 ustawy z 1993 r. o VAT. Mimo to, T. B. (1) rozliczył VAT wynikający z wystawionych faktur. Jednocześnie słusznie biegła A. D. zwróciła uwagę na obciążający T. B. (1) obowiązek w zakresie podatku VAT, spowodowany zmianą przeznaczenia zakupionych komponentów paliwowych i zużycia ich w inny sposób niż wykazano to w fakturach. Sąd podziela opinię biegłej A. D., uzasadnioną w tym zakresie w sposób wyczerpujący i zasługujący na aprobatę, że T. B. (1) w związku ze zmianą przeznaczenia zakupionych komponentów paliwowych, zobowiązany był do odprowadzenia do Urzędu Skarbowego podatku VAT w kwocie 999.346,84 zł. Tej należności publicznoprawnej T. B. (1) nie odprowadził do Urzędu Skarbowego. Nie wykonanie tego obowiązku nie skutkowało jednak, w realiach niniejszej sprawy, rzeczywistym uszczupleniem tej należności. Stało się tak dlatego, że, jak wykazano wyżej, T. B. (1) rozliczył z Urzędem Skarbowym podatek VAT wynikający z fikcyjnych faktur sprzedaży w kwocie 1.107.032,47 zł, nie mając takiego obowiązku. W tej sytuacji, nie odprowadzenie przez niego podatku VAT w kwocie 999.346,84 zł, nie spowodowało faktycznego uszczuplenia w zakresie tej należności publicznoprawnej, gdyż w istocie odprowadził podatek VAT w kwocie większej niż był do tego zobowiązany.

Niezależnie jednak od wniosków zawartych w omówionych wyżej opiniach biegłych, wskazać należy, iż biorąc pod uwagę treść zarzutu z pkt II aktu oskarżenia, w którym oskarżyciel publiczny zarzucił T. B. (1), że przedkładając fikcyjne faktury VAT w Urzędzie Skarbowym w G., wprowadził w błąd pracowników tego Urzędu i wyłudził łącznie tytułem zwrotu gotówkowego podatku VAT kwotę co najmniej 1.100.508,39 zł, najistotniejsze jest, że T. B. (1) nigdy nie wnosił o zwrot podatku VAT wynikającego z przedmiotowych faktur VAT i nigdy takiego zwrotu nie otrzymał.

W ocenie Sądu, za pełnowartościowy dowód w sprawie należało uznać opinie sporządzone w toku postępowania przez biegłego z zakresu badania dokumentów - H. K., po ekspertyzie porównawczej prób pisma m.in. oskarżonych T. B. (1) i K. B. (1), a także J. K. (1) (k. 2486-2525/XIV, 3020-3032/XVI, 3480-3492/XVIII, 4740-4754/XXIV). Opinie te zostały sporządzone przez podmiot fachowy, we właściwej formie, a rzetelnie i jasno wyprowadzone przez biegłego wnioski są jasne, kategoryczne i odpowiadają prawidłowości logicznego rozumowania. Ponadto ustalenia biegłego, przypisujące autorstwo określonych dokumentów, w tym w szczególności bankowych dowodów wpłaty oskarżonym T. B. (1) i K. B. (1), nie były przez nich kwestionowane.

Sąd dysponował również Ekspertyzą Instytutu (...) w K. (k. 1186-1196/VI), sporządzoną po zbadaniu próbek benzyn silnikowych zabezpieczonych w stacji paliw PPHU (...) H. G. (2) – wskazującą na niezgodność badanego paliwa z normami, na to, że nie jest to typowy produkt rafineryjny lecz mieszanina produktów paliwowych takich jak benzyny bezołowiowej, eteru EMTB, komponentu podobnego do P-119N oraz komponentu 0-115. Sąd podzielił tę ekspertyzę w całości, bowiem wydana ona została przez biegłych dysponujących właściwymi kwalifikacjami i nie została zakwestionowana przez żadną ze stron. Choć opinia ta nie dotyczy bezpośrednio przedmiotu rozpoznania w niniejszej sprawie, to jej wnioski wskazują, że komponenty paliwowe jakie nabywał T. B. (1) i jakie grupa przestępcza kupowała na spółki (...) i (...), mogły służyć do tworzenia mieszanki paliwowej sprzedawanej jako pełnowartościowe paliwo. Ekspertyza ta w pełni koresponduje, z informacjami zawartymi w niekwestionowanym w sprawie piśmie Instytutu (...) w K. z 6 maja 2002 roku (k. 420-423/III).

Sąd nie znalazł też powodów, by wątpić w rzetelność i moc dowodową pozostałych, nie omówionych wyżej, a ujawnionych na rozprawie głównej dokumentów. Dowody te zostały sporządzone przez osoby do tego upoważnione i we właściwej formie i nie były przez strony kwestionowane. Znajdują również potwierdzenie w innych, osobowych źródłach dowodów.

W oparciu o tak zgromadzony i oceniony materiał dowodowy Sąd uznał,
iż oskarżony T. B. (1) dopuścił się popełnienia wszystkich zarzucanych mu czynów, choć w istotny sposób zmodyfikowanej postaci. Zgromadzone dowody nie dostarczyły natomiast podstaw do uznania, że oskarżeni K. B. (1) i A. Ż. popełnili zarzucone im przestępstwa.

W ocenie Sądu, materiał dowodowy zgromadzony w zakresie czynu zarzuconego oskarżonemu T. B. (1) w pkt I aktu oskarżenia, dawał pełne podstawy do ustalenia, że oskarżony w okresie od co najmniej marca 2001roku do 6 marca 2002 roku w K. i innych miejscowościach woj. (...), (...), (...) i (...) wspólnie z innymi ustalonymi osobami brał udział w zorganizowanej grupie mającej na celu popełnianie przestępstw polegających m.in. na wystawianiu dokumentów poświadczających nieprawdę co do prowadzonych transakcji sprzedaży towarów w istocie nie mających miejsca, a także na przyjmowaniu środków płatniczych pochodzących z korzyści związanych z popełnieniem czynów zabronionych w obrocie produktami ropopochodnymi
i podejmowaniu czynności mogących udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia, co wyczerpuje dyspozycję art. 258 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia 1.05.2004 r.

Wyjaśnić należy, iż kolizja przepisów karnych dotyczących oskarżonego, obowiązujących w czasie popełnienia czynu i w czasie orzekania, zgodnie z art. 4 § 1 kk rozstrzygana powinna być na korzyść T. B. (1). Względniejsze dla niego, z uwagi na ustawowe zagrożenie karą jest brzmienie art. 258 § 1 kk obowiązujące do 1 maja 2004 roku, dlatego przepis w tym brzmieniu przyjęty został przez Sąd, jako podstawa rozstrzygnięcia zawartego w pkt I wyroku.

Sąd Okręgowy, z przyczyn niżej opisanych, nie podzielił zapatrywania oskarżyciela publicznego uznającego, że oskarżony T. B. (1) swoim zachowaniem zrealizował znamiona czynu z art. 258 § 3 kk w ten sposób, że kierował zorganizowaną grupą przestępczą, a nie tylko był jej członkiem.

Przestępstwo z art. 258 § 1 kk, popełnia m.in. ten kto bierze udział
w zorganizowanej grupie przestępczej, mającej na celu popełnianie przestępstw. Odpowiedzialność za to przestępstwo opiera się na świadomej przynależności do takiej grupy.

„Zorganizowana grupa” przestępcza powinna składać się z co najmniej trzech osób połączonych wspólnym celem, jakim jest okazjonalne lub stałe popełnianie przestępstw. Mimo, że ustawa mówi o „zorganizowanej grupie”, nie oznacza to wcale, by wymagała ona specjalnej wewnętrznej struktury organizacyjnej. Cel, jakim jest popełnianie przestępstw może mieć charakter stały lub zależny od nadarzającej się okazji. Nie jest wymagany stały skład grupy. Jej członkowie mogą popełniać przestępstwa w rożnych układach personalnych. Łączyć ich musi jedynie wspólna chęć popełniania przestępstw, jak i gotowość do takich działań na rzecz grupy, które mogą to ułatwić. Należy mieć na uwadze wybór miejsc popełnienia przestępstwa, opracowywanie planów działania, przygotowywanie niezbędnych środków do popełnienia przestępstwa (Z. Ćwiąkalski – Wybrane problemy wymiaru kary za przestępczość zorganizowaną, Prok. i Pr. 2001r. nr 12, str.7 i nast.). Nadto jak stwierdził Sąd Apelacyjny w Katowicach (wyrok z dnia 8 grudnia 2010r. sygn. II AKa 181/10, KZS 2011/5/79), zorganizowana grupa mająca na celu dokonywanie przestępstw tym różni się od innej grupy (szajki) przestępców, że posiada trwałą strukturę, czy to pionową - z przywódcą kierującym działalnością, czy to poziomą - z reguły ze stałym gronem uczestników koordynujących działalność według ustalonych reguł i tym, że jej grono nie nawiązuje kontaktu dla dokonania pojedynczych przestępstw, lecz z góry zakłada systematyczne popełnienie możliwie wielu przestępstw (wyrok Sądu Apelacyjnego Katowicach z dnia 8 grudnia 2010 r., II AKa 181/2010, KZS 2011/5/79).

Do przypisania przynależności do grupy wystarczające jest stwierdzenie, że sprawca przystąpił do niej ze świadomością jej celu i form działania, gotowy poddać się panującej w grupie dyscyplinie i brać udział w prowadzonej w grupie działalności. Wystarczy pozostawać w strukturze grupy, nawet nie pełniąc funkcji i nie wykonując żadnych zadań, a tylko jakieś czynności pomocnicze. Strona podmiotowa tego przestępstwa obejmuje obie formy umyślności. Wystarczające jest, że sprawca ma świadomość istnienia grupy, akceptuje jej cele i co najmniej godzi się na ich przestępczą realizację. Nie musi znać szczegółów organizacji, wszystkich osób ją tworzących, mechanizmów funkcjonowania (wyrok Sądu Apelacyjnego wK rakowie z dnia 26 listopada 2008 r. II AKa 168/2008, KZS 2008/12/35).

Przenosząc powyższe teoretyczne uwagi na grunt niniejszej sprawy, stwierdzić należy, że całokształt zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego jednoznacznie wskazuje, że oskarżony T. B. (1) w celu popełniania przestępstw gwarantujących mu osiągnięcie korzyści majątkowej, brał udział w grupie osób o strukturze odpowiadającej opisanym powyżej warunkom zorganizowanej grupy przestępczej.

Grupę tę wspólnie z oskarżonym T. B. (1) tworzyli: G. K. (1) – do czerwca 2001 roku, P. S., a od 14 maja 2001 roku również: Z. J. (2), E. P. (1) oraz W. K. (1).

Sam fakt istnienia zorganizowanej grupy przestępczej i realizacja przez oskarżonego T. B. (1) przedmiotowych znamion przestępstwa brania w niej udziału, w realiach niniejszej sprawy wydaje się wręcz oczywistym. G. K. (1) oraz Z. J. (2) i E. P. (1) skazani już zostali za udział w tej grupie prawomocnym wyrokiem sądu. Nie ulega jakiejkolwiek wątpliwości, że prowadzona przez oskarżonego T. B. (1) i pozostałych członków grupy działalność przestępcza wymagała wysokiego stopnia zorganizowania. Realizacja celów będących sensem istnienia tej grupy wymagała koordynacji działań wielu osób, tak jej członków, jak i osób spoza grupy, podejmowania wielu różnorodnych działań mających charakter czynności prawnych – jak organizowanie fikcyjnych podmiotów gospodarczych, wystawianie poświadczających nieprawdę dokumentów, poszukiwania odpowiednich osób pełniących rolę tzw. "firm słupów", a także działań logistycznych pozwalających zakupiony na południu polski produkty paliwowe przewozić do miejsc gdzie były składowane i mieszane, a następnie dostarczać go do odbiorców.

Nie można w takiej sytuacji mówić wyłącznie o współsprawstwie, tym bardziej, że zamiarem członków grupy, w tym oskarżonego nie było popełnienie pojedynczych przestępstw. Celem łączącym oskarżonego i pozostałych członków grupy było prowadzenie stałej działalności przestępczej związanej z nielegalnym obrotem paliwem, zapewniającej im stałe źródło dochodu. Jak stwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 25 września 2015 r., nie jest negatywną przesłanką istnienia zorganizowanej grupy przestępczej, realizacja partykularnych interesów. Przecież oczywiste jest to, że najczęściej celem powstania grupy jest chęć czerpania zysków z określonego rodzaju przestępczego procederu i zawsze każdy jej członek będzie starał się uzyskać dla siebie jak najwięcej. Ważne jest natomiast, że dopiero regularna współpraca, implikująca powstanie struktury grupy i podziału ról, pozwala na realizację określonej działalności (III KK 109/15, Legalis nr 1350352).

Członkowie grupy znali swoje role w prowadzonej przestępczej działalności, a z uwagi na jej specyfikę, sprawne i efektywne funkcjonowanie grupy przestępczej zapewniające członkom grupy dochody odpowiadające ich pozycji, nie wymagało ani żadnego scentralizowanego funduszu, ani tworzenia szczególnych zasad wymuszania posłuszeństwa, zwłaszcza, że grupa ta nie cechowała się ścisłym hierarchicznym podporządkowaniem ich członków przywódcy grupy, ponieważ takiego przywódcy, z uprawnieniami władczymi grupa ta nie posiadała. W jej strukturze istniały przede wszystkim powiązania poziome, organizacyjne między jej członkami, pozwalające im na skoordynowane działania i wykonywanie zadań według ustalonych zasad. Najsilniejszą i znaczącą pozycję miał P. S., który to zainicjował współpracę z T. B. (1) zajmując się już od dłuższego czasu procederem nielegalnego obrotu produktami ropopochodnymi. On namówił T. B. (1) do zakupu dużej ilości oleju bazowego, od którego to rozpoczęło się w zasadzie ich współdziałanie w handlu paliwami, on też udostępnił T. B. (1) fikcyjną firmę (...), za pośrednictwem której mógł on legalizować swoje bezprawne działania. To P. S. miał władczą pozycję wobec jednego z członków grupy jakim był G. K. (1). P. S. nie był z kolei w żaden sposób uzależniony od T. B. (1), podobnie G. K. (1), który jako swojego szefa zawsze uznawał P. S.. T. B. (1) nie miał pozycji władczej również wobec Z. J. (2), E. P. (1) oraz W. K. (1), gdyż nie mógł im wydawać żadnych wiążących poleceń. O podporządkowaniu T. B. (1) można mówić jedynie
w przypadku osób, które co prawda były wykorzystywane w różnych fazach przestępczego procederu, ale do omawianej grupy przestępczej nie należeli. Byli to pracownicy firmy (...), tj. sprzedawcy paliw K. B. (1) i A. Ż. oraz kierowcy w osobach W. S. (2), B. S. (1) czy K. K. (1). Podporządkowanie powyższych osób T. B. (1) wynikało jedynie z podległości służbowej. Wbrew zapatrywaniu prokuratora, również mechanizm przestępczy nie wskazuje na to, że T. B. (1) kierował tą grupą w rozumieniu art. 258 § 3 kk. Choć to jego legalnie działająca firma była istotnym punktem tego procederu, to jednak nie określał on kierunków tej działalności, ponieważ istotniejszą rolę pełniły osoby, które decydowały o wykorzystaniu fikcyjnych podmiotów gospodarczych, o których istnienie w głównej mierze oparty był cały proceder. W tym zakresie działania T. B. (1) były uzależnione od woli tych osób.

Reasumując, prokurator zarzucając T. B. (1), że kierował grupą przestępczą, zobowiązany był do wykazania nie tylko tego, że grupa taka istniała, w jakim czasie i kto do niej należał, ale także tego, że oskarżony sprawował kontrolę nad jej działalnością, wydawał konkretnym osobom wiążące polecenia i podejmował zasadnicze dla jej funkcjonowania decyzje, ponieważ kierowanie to nie tylko, pełnienie istotnej roli w tej grupie, ale i koordynowanie konkretnymi działaniami tej grupy. W ocenie Sądu, oskarżyciel publiczny nie zdołał wykazać w toku niniejszego postępowania powyższych okoliczności. Sąd nie dostrzegł zatem podstawy dowodowej do czynienia ustaleń, zgodnych z zapatrywaniem prokuratora w tym zakresie.

Struktura przedmiotowej grupy była trwała, jej skład uległ rozszerzeniu od 14 maja 2001 roku i poszczególne przestępstwa popełniane przez tę grupę były realizowane w różnych konfiguracjach osobowych. Niektórzy członkowie grupy mogli pozostawać dla oskarżonego osobami anonimowymi, jednakże ich udział i zaangażowanie było, jak wyżej wskazano, konieczne w tej przestępczej działalności i w pełni utożsamiał się z nimi oskarżony.

Grupa korzystała ze sprawdzonej metody działania. Komponenty paliwowe, które nie były obciążone podatkiem akcyzowym, kupowane były na firmy nie prowadzące rzeczywistej działalności gospodarczej, jak również celem poszerzenia tej działalności na firmy działające legalnie, tj. (...) oraz (...). Przedpłaty za nabywane towary zawsze realizowane były w różnych bankach, w tym mieszczących się w S., Z., O. czy R. poprzez wpłaty gotówkowe na rachunek rafinerii, w kwotach, które nie wymagały rejestracji transakcji przez pracownika banku, celem uniknięcia ujawnienia tożsamości osoby wpłacającej. Z tego powodu niejednokrotnie przedpłaty te realizowane były w dwóch, a nawet trzech transzach tego samego dnia, nawet w różnych placówkach bankowych. Wpłaty tytułem przedpłat za zamówiony towar nie były dokonywane przez osoby formalnie uprawnione do reprezentowania tych fikcyjnych firm, tj. W. K. (1)
i G. K. (1). Zakupione komponenty transportowane były do dwóch baz paliwowych, tj. w Ż., z której korzystali T. B. (1), G. K. (1) i P. S. oraz w Z., z której korzystali E. P. (1), Z. J. (2) i o której wiedział W. K. (1). Transport komponentów realizowany był przez kierowców zatrudnionych w powyższych legalnie działających firmach lub wynajętych do tego celu. Do transportu komponentów paliwowych wykorzystywane były pozostające w dyspozycji grupy samochody, w tym w większości przypadków należące formalnie do firmy (...) Sp. z o.o. będącej własnością P. S., z których część następnie nabył T. B. (1), jak też samochody, którymi dysponował E. P. (1) zarządzając firmami (...) i (...). Te same samochody służyły do transportu komponentów paliwowych nabywanych zarówno przez (...), jak i przez nieistniejące firmy (...) i (...). Podobnie ci sami kierowcy realizowali odbiór i transport komponentów nabywanych na wszystkie wskazane firmy. Na powyższych bazach paliwowych komponenty były mieszane przez określonych członków grupy, przy czym na bazie w Ż. odpowiedzialny był za to G. K. (1). Celem tego procesu było uzyskanie mieszanki paliwowej zbliżonej swymi właściwościami do pełnowartościowego paliwa, tj. oleju napędowego lub benzyny. Tak powstałą mieszankę, członkowie grupy wprowadzali do obrotu, sprzedając jako paliwo silnikowe, uzyskując zysk będący przede wszystkim efektem tego, że cena sprzedaży była na poziomie wskazującym na ujęcie w niej podatku akcyzowego, jaki od pełnowartościowego paliwa powinien zostać odprowadzony, a którym nie były obciążone komponenty paliwowe tworzące tę mieszankę. Jednocześnie celem wykazania, że komponenty paliwowe zakupione na firmy faktycznie prowadzące działalność gospodarczą zostały legalnie sprzedane, jak również celem możliwości zalegalizowania korzyści osiąganych z wyżej opisanej sprzedaży, osoby zarządzające faktycznie działającymi firmami, tj. T. B. (1) i E. P. (1), wystawiali faktury VAT mające poświadczać sprzedaż tych półproduktów na rzecz nieistniejących firm (...) Sp. z o.o. i (...) Sp. z o.o. Ostatnim etapem procederu, w którym uczestniczył oskarżony T. B. (1) było zalegalizowanie środków pochodzących z korzyści związanych z powyższymi działaniami, poprzez wpłatę gotówki na rachunek bankowy firmy (...), przy czym wpłatom tym nadawano pozory pochodzenia od rzekomych kontrahentów, poprzez wskazywanie ich danych w bankowych dowodach wpłat, wykorzystując do ich realizowania osoby nie będące członkami grupy przestępczej.

W grupie tej T. B. (1) uczestniczył co najmniej od marca 2001 roku do 6 marca 2002 roku. W tym okresie oskarżony T. B. (1) działając wspólnie z członkami tej grupy dopuścił się wielu zachowań przestępczych, których liczba wskazuje jednoznacznie, że nie było to okazjonalne współdziałanie z grupą przestępczą, ale członkostwo w niej.

Okres przynależności oskarżonego T. B. (1) do omawianej grupy przestępczej ustalony został przy uwzględnieniu czasu popełnienia przestępstw będących przedmiotem osądu w niniejszej sprawie (pkt II i III wyroku). Z tym zastrzeżeniem, że Sąd dokonując modyfikacji w zakresie czasookresu popełnienia czynu z pkt II aktu oskarżenia, omyłkowo nie dokonał takiej zmiany w zakresie czasookresu popełnienia czynu z pkt I aktu oskarżenia i przyjął jako datę końcową przynależności T. B. (1) do zorganizowanej grupy przestępczej – 19 września 2002 roku, zamiast – 6 marca 2002 roku. Powyższa uwaga nie ma jednak wpływu na rozstrzygnięcie wydane w zakresie tego czynu, spowodowane zaistnieniem negatywnej przesłanki procesowej. Sąd Okręgowy zobligowany był do umorzenia postępowania przeciwko T. B. (1) w zakresie czynu z pkt I aktu oskarżenia, na podstawie art. 17 § 1 pkt 6 kpk w zw. z art. 101 § 1 pkt 4 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia 3.08.2005 r. w zw. z art. 102 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia 3.08.2005 r. w zw. z art. 4 §1 kk, wobec przedawnienia karalności przestępstwa.

Przestępstwo z art. 258 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym do 1 maja 2004 roku, zagrożone było karą pozbawienia wolności do lat 3. Wobec powyższego przedawnienie karalności przestępstwa następuje zgodnie z treścią normy z art. 101 § 1 pkt 4 kk w zw. z art. 4 § 1 kk - w brzmieniu obowiązującym do dnia 3.08.2005r., w ciągu 5 lat od jego popełnienia, zaś okres ten ulega przedłużeniu dodatkowo o okres 5 lat w przypadku gdy w pierwszym pięcioletnim okresie, wszczęto postępowanie przeciwko osobie – art. 102 kk w zw. z art. 4 § 1 kk. - w brzmieniu obowiązującym do dnia 3.08.2005 r.

Biorąc pod uwagę powyższe, w realiach niniejszej sprawy, z uwagi na to, że postanowienie o przedstawieniu zarzutów obejmujące czyn opisany w pkt I wyroku, ogłoszono oskarżonemu w dniu 19.09.2005 roku (k.3297-3312/XVII), do przedawnienia karalności tego przestępstwa doszło po upływie okresu 10 lat od jego popełnienia, tj. najpóźniej w dniu 6 marca 2012 roku (mając na uwadze, wskazaną wyżej modyfikację w zakresie daty końcowej popełnienia tego przestępstwa).

Przechodząc do dalszej części rozważań wskazać należy, że Sąd nie miał wątpliwości co do tego, że oskarżony T. B. (1) dopuścił się czynów zarzuconych mu w pkt II i III aktu oskarżenia, z tym, że przypisując oskarżonemu winę i sprawstwo w tym zakresie, nie podzielił w pełni przyjętych przez oskarżyciela opisów czynów oraz kwalifikacji prawnej czynu z pkt II aktu oskarżenia. Dlatego też dokonano w tym zakresie stosownych, niżej opisanych, modyfikacji.

W zakresie czynu zarzuconego oskarżonemu T. B. (5) w pkt II aktu oskarżenia w pierwszej kolejności wyjaśnić należy, iż przestępstwo z art. 271 § 3 kk polega na poświadczeniu nieprawdy co do okoliczności mającej znaczenie prawne w autentycznym dokumencie wystawionym przez osobę składającą takie poświadczenie, uprawnioną do wystawienia dokumentu, przy czym osoba ta czyni tak w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej.

Mając na uwadze ustalony w sprawie stan faktyczny zasadne jest stwierdzenie, że faktura VAT nie jest jedynie dokumentem ewidencyjnym, potwierdzającym wyłącznie czynność prawną, nie mającym mocy wiążącej dla obrotu prawnego, a wywierającym skutki jedynie w ramach wewnętrznej działalności podmiotu ją wystawiającego. Faktura VAT, na gruncie kodeksu karnego stanowi dokument w rozumieniu art. 115 § 14 kk jako dokument księgowy, mający szczególne znaczenie w zakresie realizacji celów podatkowych oraz celów gospodarczych. Istotne jest, że dokument ten, aby odpowiadał cechom dokumentu, o którym mowa w art. 115 § 14 kk musi być wystawiony przez funkcjonariusza publicznego lub inną osobę upoważnioną,
a ponadto w swojej treści zawierać poświadczenie, któremu przysługuje cecha zaufania publicznego, a w związku z tym domniemanie prawdziwości (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 października 1996 r., V KKN 63/96, Wok. 1997, z.5, s. 15). W przedmiotowej sprawie niewątpliwie oskarżony T. B. (1) jako właściciel stacji paliw (...) z siedzibą w K. był osobą uprawnioną do wystawiania faktur VAT, a upoważnienie to wynikało wprost z dyspozycji art. 32 ust. 1, mającej zastosowanie w niniejszej sprawie, ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U.
z 1993, Nr 11, poz. 50 ze zm.). Sąd Najwyższy w uchwale składu 7 sędziów z dnia 30 września 2003 roku jednoznacznie rozstrzygnął, że osoba, która stosownie do przepisów ustawy z 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym jest upoważniona do wystawienia faktury VAT, należy do kategorii innych osób uprawnionych do wystawienia dokumentu w rozumieniu art. 271 § 1 kk (I KZP 22/03, OSNKW 2003/9-10/75). Z kolei zgodnie z postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 3 października 2001 roku, wystawienie przez uprawnioną osobę faktury VAT, która nie dokumentuje rzeczywistego zdarzenia gospodarczego, wyczerpuje dyspozycję art. 271 kk (VKKN 249/01, OSNKW 2002/1-2/7).

W tym kontekście stwierdzić należy, iż zebrany w przedmiotowej sprawie materiał dowodowy nie pozwala mieć wątpliwości, iż firmy (...) Sp. z o.o. oraz (...) Sp. z o.o. nie były podmiotami gospodarczymi prowadzącymi faktyczną działalność gospodarczą, a w rezultacie nie prowadziły one rzeczywistej współpracy gospodarczej z firmą (...) T. B. (1), w tym w/w podmioty nie zawierały jakichkolwiek umów gospodarczych. Jak wynika z akt zgromadzonych w niniejszej sprawie, faktury VAT wystawione w okresie od 26 marca 2001 roku do 6 marca 2002 roku przez T. B. (1) jako właściciela firmy (...) na rzecz firm (...) Sp. z o.o. i (...) Sp. z o.o., szczegółowo opisane w pkt II miało zasadnicze znaczenie dla powodzenia procederu przestępczego realizowanego przez grupę przestępczą, przynoszącego korzyści majątkowe, ponieważ miały one uwiarygodnić historię rzekomego obrotu komponentami paliwowymi. Dlatego cel działania T. B. (1) jakim było osiągnięcie korzyści majątkowej jest w tej sytuacji niewątpliwy. Bez wystawienia przedmiotowych faktur, nie byłoby możliwe legalne wprowadzenie do obiegu, za pośrednictwem rachunku bankowego firmy (...), korzyści uzyskanych z nieewidencjonowanej sprzedaży mieszanki paliwowej powstałej z komponentów.

W świetle zgromadzonego materiału dowodowego Sąd nie miał wątpliwości, że oskarżony T. B. (1) w popełnieniu przestępstwa przypisanego mu w pkt II wyroku, działał wspólnie i w porozumieniu z innymi ustalonymi osobami, opisanymi w ustalonym stanie faktycznym, a zatem dokonał tych czynów w ramach formy zjawiskowej jaką jest współsprawstwo, które oznacza oparte na porozumieniu, wspólne działanie co najmniej dwóch osób, z których każda obejmuje swym zamiarem urzeczywistnienie wszystkich określonych przedmiotowych znamion czynu przestępnego. Dla przyjęcia współsprawstwa (art. 18 § 1 kk) nie jest konieczne, aby każda z osób działających w porozumieniu realizowała własnoręcznie znamiona czynu zabronionego, czy nawet część tych znamion. Wystarczy natomiast, że osoba taka działa w ramach uzgodnionego podziału ról, ułatwiając bezpośredniemu sprawcy realizację wspólnie zamierzonego celu. W rezultacie, o wspólnym działaniu możemy mówić nie tylko wtedy, gdy każdy ze współsprawców realizuje część znamion czynu zabronionego, ale także wtedy, gdy współdziałający nie realizuje żadnego znamienia czasownikowego uzgodnionego czynu zabronionego, ale wykonane wcześniej przez niego czynności stanowią istotny wkład we wspólne przedsięwzięcie. Z istoty konstrukcji współsprawstwa wynika więc, że każdy ze współsprawców ponosi odpowiedzialność za całość popełnionego (wspólnie i w porozumieniu) przestępstwa, a więc także i w tej części, w jakiej znamiona czynu zabronionego zostały wypełnione zachowaniem innego ze współsprawców (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 czerwca 2006 r., V KK 391/05, OSNwSK 2006 nr 1, poz. 1289).

Odnosząc powyższe do realiów niniejszej sprawy stwierdzić należy, iż w ocenie Sądu Okręgowego nie ulega wątpliwości, że oskarżony T. B. (1) oraz pozostali współsprawcy, szczegółowo wskazani w stanie faktycznym, mieli wspólny cel jakim było osiągnięcie korzyści majątkowej z nielegalnej sprzedaży komponentów paliwowych, a środkiem koniecznym do osiągnięcia tego celu było wystawianie przez osobę do tego uprawnioną fikcyjnych faktur VAT mających uwiarygodnić rzekomy obrót półproduktami paliwowymi. Wszyscy uczestnicy tego procederu działali w ramach uzgodnionego planu i podziału ról, każdy z nich realizował czynności istotne dla powodzenia przestępstwa, przy czym istotną rolą T. B. (1), z uwagi na to, że prowadził legalną działalność gospodarczą, było wystawianie przedmiotowych fikcyjnych faktur VAT.

Wina oskarżonego w zakresie czynu z pkt II wyroku, polega na umyślności
w formie zamiaru bezpośredniego, gdyż za każdym razem działał on w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Tym samym więc chciał w taki sposób postępować i zamiar swój realizował.

Wskazać w tym miejscu należy, iż Sąd nie podzielił zasadności stanowiska prokuratora w odniesieniu do czynu zarzuconego T. B. (1) w pkt II aktu oskarżenia wyrażającego się przyjęciem, że przedkładając w Urzędzie Skarbowym w G. poświadczające nieprawdę faktury VAT, wprowadził w błąd pracowników tego Urzędu i wyłudził łącznie tytułem zwrotu gotówkowego podatku VAT kwotę co najmniej 1.100.508,39 zł stanowiącą mienie znacznej wartości. W oparciu o dokonaną ocenę dowodów, wyżej szczegółowo przedstawioną, Sąd ustalił, że nie było podstaw do przyjęcia, że T. B. (1) poprzez wprowadzenie w błąd, wyłudził zwrot podatku VAT w powyższej wysokości. W sytuacji, gdy oskarżony nie występował o zwrot naliczonego podatku VAT, a jedynie w drodze procedury tzw. samoobliczania deklarował i uiszczał podatek w kwotach wynikających z faktur, przy czym organ podatkowy nie ingerował w proces rozliczania podatku, nie można było dopatrzyć się rozporządzenia mieniem po stronie osoby wprowadzanej w błąd. Istotny element przestępstwa oszustwa z art. 286 § 1 k.k. nie został więc zrealizowany. Ponadto zauważyć należy, iż prokurator błędnie zawarł w opisie czynu stwierdzenie, że oskarżony przedłożył w Urzędzie Skarbowym fikcyjne faktury VAT, przyjmując w kwalifikacji prawnej czynu przepis art. 273 kk, podczas gdy oskarżony nie składał tych faktur w organie podatkowym, a jedynie deklaracje VAT-7, w których się na nie powoływał. Choć złożenie takich deklaracji podatkowych, również wypełnia znamiona art. 273 kk, to w realiach niniejszej sprawy, stwierdzić należy, iż czyn ten oceniany samodzielnie uległby już przedawnieniu.

Z tych wszystkich względów, Sąd przypisując oskarżonemu w pkt II wyroku przestępstwo w ramach czynu zarzuconego mu w pkt II aktu oskarżenia, pominął zawarte w opisie tego czynu, stwierdzenia wskazujące na wprowadzenie w błąd pracowników Urzędu Skarbowego w G. poprzez przedłożenie faktur VAT poświadczających nieprawdę i wyłudzenie tytułem zwrotu podatku VAT kwoty co najmniej 1.100.508,39 zł i w rezultacie wyeliminował z kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu, przepisy art. 273 kk w zb. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk, uznając, że czyn ten realizuje znamiona przestępstwa z art. 271 § 3 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z w zw. z art. 65 § 1 kk. Przy czym, Sąd mając na uwadze daty wystawienia faktur VAT poświadczających nieprawdę, przyjął że zostało ono popełnione w okresie od 26 marca 2001 roku do 6 marca 2002 roku, a nie do
19 września 2002 roku, jak to prokurator wskazał w opisie czynu zarzucanego. Ponadto z uwagi na umorzenie postępowania przeciwko T. B. (1) o czyn z art. 258 § 1 kk, Sąd wyeliminował z opisu czynu z pkt II aktu oskarżenia, że oskarżony dopuścił się tego przestępstwa działając w zorganizowanej grupie przestępczej, dlatego przyjęcie w kwalifikacji prawnej czynu przypisanego przepisu art. 65 § 1 kk wynika z faktu, iż niewątpliwie T. B. (1) z przestępstwa uczynił sobie stałe źródło dochodu, o czym świadczy długotrwałość bezprawnego pozyskiwania korzyści majątkowych, przynoszących mu wysokie dochody, zbliżone swą stałością do dochodów uzyskiwanych z pracy zarobkowej (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 sierpnia 1981 r., I KR 103/81 OSNKW 1981/11/68). Ponadto zasadnym było przypisanie T. B. (1) popełnienia tego czynu w warunkach przestępstwa ciągłego opisanego w art. 12 kk, ponieważ oskarżony wspólnie z osobami z nim współdziałającymi, działając ze z góry powziętym zamiarem osiągnięcia korzyści majątkowej, w krótkich odstępach czasu, w ciągu niespełna jednego roku, wystawił 105 faktur VAT poświadczających nieprawdę w zakresie okoliczności mających znaczenie prawne.

W zakresie czynu zarzucanego T. B. (1) w pkt III aktu oskarżenia materiał dowodowy pozwolił na ustalenie, że T. B. (1) w okresie od 7 marca 2001 roku do 04 lutego 2002 roku w R. woj. (...), działając w porozumieniu z innymi osobami, będąc właścicielem rachunku bankowego o nr (...) założonego w Banku (...) w R. dla firmy (...) z siedzibą w K., działając w realizacji z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu w ramach czynu ciągłego, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wypełniał osobiście bankowe dowody wpłat w imieniu własnym i spółek (...), w rzeczywistości nie prowadzących działalności gospodarczej, a następnie dokonywał wpłat na w/w konto bankowe środków pieniężnych w łącznej kwocie co najmniej 352 647,00 zł, jako pochodzących z rzekomych transakcji sprzedaży komponentów paliwowych wyżej wskazanym spółkom, w tym za dowodami wpłat, wystawionymi w imieniu firmy (...), jak również polecał A. Ż., K. B. (1) i nieustalonej osobie ich wypełnianie oraz dokonywanie wpłat na ww. konto bankowe firmy (...) środków pieniężnych w łącznej kwocie 1.839.500,00 zł, a pochodzących
z korzyści związanych z popełnieniem przestępstwa opisanego w pkt II wyroku oraz przestępstwa skarbowego opisanego w art. 54 § 1 kks, w łącznej kwocie 2.192 147,00 zł, co mogło udaremnić lub w znacznym stopniu utrudnić stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia, osiągając z tego tytułu znaczną korzyść majątkową, czym wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 18 § 1 kk w zw. z art. 299 § 1, 5 i 6 kk w zw. z art. 12 kk.

Wskazać należy, iż przestępstwo prania brudnych pieniędzy stypizowane
w przepisie art. 299 § 1 kk popełnia m.in. ten, kto wobec środków płatniczych, pochodzących z korzyści związanych z popełnieniem czynu zabronionego, podejmuje czynności, które mogą udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia. Związek wartości majątkowych z czynem zabronionym pierwotnym może być albo bezpośredni (gdy wartości majątkowe zostały uzyskane za pomocą czynu zabronionego, np. skierowanego przeciwko obowiązkom podatkowym), albo też pośredni (gdy ujęcie więzi korzyści z jej źródłem jest luźniejsze) (zob. postanowienie Sądu Najwyższego z 15 kwietnia 2010 r., II KK 226/09, OSNwSK 2010 nr 1, poz. 768). Ponadto czynem zabronionym, o którym mowa w art. 299 § 1 k.k. (przestępstwem pierwotnym), może być czyn określony w kodeksie karnym skarbowym, a bezpodstawnym zabiegiem byłoby ograniczenie stosowania art. 299 § 1 k.k. tylko do tych czynów bazowych, które są stypizowane w kodeksie karnym (zob. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 stycznia 2015 r., III KK 247/14 KZS 2015/4/34/. W zakresie ustalenia przestępstwa pierwotnego stanowiącego źródło wartości majątkowych objętych czynnościami wykonawczymi związanymi z praniem brudnych pieniędzy sąd zachowuje samodzielność jurysdykcyjną (art. 8 § 1 k.p.k.). Przestępstwo zwane inaczej źródłowym nie musi być stwierdzone odrębnym wyrokiem sądu (wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 16 października 2012 r., II AKa 148/12, KZS 2012/12/51). Ponadto, jeżeli sprawca działa przy tym w porozumieniu z innymi osobami, realizuje jednocześnie znamiona czynu z art. 299 § 5 kk, a jeżeli osiąga z tego znaczną korzyść majątkową, tj. której wielkość przekracza 200 tysięcy złotych (art. 115 § 4 i 5 kk), dodatkowo znamiona czynu z art. 299 § 6 kk.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Sądu, w niniejszej sprawie istniały pełne podstawy do przyjęcia, że cała kwota 2.192.147 zł wpłacona na konto firmy (...) przez T. B. (1) i na jego polecenie przez A. Ż., K. B. (1) i inną nieustaloną osobę, pochodziła z korzyści związanych z popełnieniem przestępstwa opisanego w pkt II wyroku oraz przestępstwa skarbowego opisanego w art. 54 § 1 kks.

Do wniosku takiego prowadzi dokonanie całościowej oceny czynów oskarżonego w ramach całego procederu zmierzającego do uzyskania i zalegalizowania tych środków pieniężnych. Złożony i wieloetapowy mechanizm przestępny zakładał jako jeden z warunków jego powodzenia sporządzenie fikcyjnych faktur VAT w celu uwiarygodnienia dokonania określonych zakupów towarów i usług w firmie (...), a jak ustalono, w tym czasie T. B. (1) nie sprzedał żadnych komponentów, czy też usług firmom (...) i (...). Cała struktura sporządzania fikcyjnych faktur, na podstawie których dokonywano rzekomego przepływu środków finansowych pomiędzy firmą (...), a firmami (...) i (...) miała na celu nadanie pozorów legalności fikcyjnym transakcjom, przede wszystkim, aby ukryć przestępcze pochodzenie środków finansowych, które w ten sposób miały zostać „zalegalizowane”. W tej sytuacji cała kwota będąca przedmiotem tych wpłat, była zarazem przedmiotem przestępstwa z art. 299 § 1, 5 i 6 kk przypisanego oskarżonemu T. B. (1),
a jednocześnie stanowiła znaczną korzyść osiągniętą z tego przestępstwa, czego nie można utożsamiać tylko z dochodem (zyskiem).

Wystawianie fikcyjnych faktur służyło również zatajaniu rzeczywistego rodzaju prowadzonej działalności polegającej na zmianie przeznaczenia nabywanych komponentów paliwowych na skutek ich mieszania i sprzedaży jako produktu pełnowartościowego w postaci benzyny lub oleju napędowego. W ocenie Sądu, brak zabezpieczenia na stacji paliw w Ż. dowodów potwierdzających handel takimi produktami, nie może przekreślać dowodów osobowych, w tym przede wszystkim w postaci zeznań świadka G. K. (1).

Nie ma wątpliwości, że oskarżony zmieniając przeznaczenie nie obciążonych podatkiem akcyzowym komponentów paliwowych, tworząc z nich mieszankę sprzedawaną jako benzyna lub olej napędowy, stawał się producentem wyrobu akcyzowego, wykonującym czynność obciążoną podatkiem akcyzowym, a w związku z tym miał obowiązek odprowadzić podatek akcyzowy do organu podatkowego – niezależnie od tego, że czynności te zostały wykonane bez zachowania warunków oraz form określonych przepisami prawa (art. 2 ust 1 i 4, art. 34 ust 1, art. 35 ust 1 ustawy
z dnia 8 stycznia 1993 roku o podatku od towarów I usług oraz o podatku akcyzowym). Oskarżony jednak tego nie uczynił, wypełniając w ten sposób znamiona czynu z art. 54 § 1 kks, zgodnie z którym odpowiedzialności karnej podlega podatnik, który uchylając się od opodatkowania, nie ujawnia właściwemu organowi przedmiotu lub podstawy opodatkowania lub nie składa deklaracji, przez co naraża podatek na uszczuplenie.

W rezultacie tego zaniechania, oskarżony wraz z pozostałymi członkami grupy przestępczej przejął kwoty podatku akcyzowego należnego Skarbowi Państwa. Sprawcy sprzedawali bowiem towar po cenie uwzględniającej wkalkulowanie podatku akcyzowego, który w rzeczywistości nigdy do Skarbu Państwa nie wpłynął.

W realiach niniejszej sprawy niewątpliwym jest, że działania oskarżonego opisane w pkt II wyroku zmierzały do udaremnienia lub znacznego utrudnienia wykrycia przestępczego pochodzenia środków płatniczych.

Oskarżony T. B. (1), wpłaty tych pieniędzy organizował w taki sposób, aby wynikało z nich, że są realizowane przez inne podmioty gospodarcze, jako należności za kupione komponenty paliwowe, tj. za półprodukty, których nigdy nie sprzedał tym firmom. Przede wszystkim w bankowych dowodach wpłaty wypełnianych przez siebie i na jego polecenie przez K. B. (1), w większości przypadków jako wpłacający widniały nieprowadzące faktycznie działalności gospodarczej firmy. Wpłaty te zbiegały się w czasie z wystawianiem fikcyjnych faktur VAT. Za każdym razem wpłaty były dokonywane w wysokości zbliżonej do tej, która powodowałaby obowiązek pracownika banku, rejestracji transakcji i tym samym ujawnienia osoby faktycznie dokonującej wpłaty. Ponadto zrealizowanie zdecydowanej większości tych wpłat, oskarżony polecał swoim pracownikom, przekonując ich o legalności tych transakcji, unikając w ten sposób ujawnienia, że to on jest faktycznie osobą dokonującą wpłaty.

W ocenie Sądu, zachowanie powyższe mieści się w pojęciu udaremniania lub znacznego utrudniania stwierdzenia przestępczego pochodzenia środków. Był to główny cel działania T. B. (1) przy dokonywaniu przedmiotowych wpłat osobiście i za pośrednictwem swoich pracowników i innej nieustalonej osoby. Przy czym, należy mieć na uwadze, że przestępstwo prania brudnych pieniędzy (art. 299 § 1 kk) jest przestępstwem formalnym z narażenia. Do zrealizowania tego występku wystarczy, że odnośne działania mogą udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie przestępnego pochodzenia wartości majątkowych pochodzących z czynu zabronionego. Istotnym jest, że działania te nie były nakierowane jedynie na zatuszowanie przestępstw generujących korzyści majątkowe, lecz wiązały się one z zamiarem ich zasymilowania z tymi, które legalnie funkcjonują w obrocie.

W świetle dowodów uznanych w sprawie za wiarygodne, Sąd nie miał wątpliwości, że oskarżony T. B. (1) popełniając czyn z art. 299 § 1 kk działał w porozumieniu z pozostałymi członkami grupy przestępczej, do której należał. Nie ulega wątpliwości, że oskarżony i pozostali współdziałający, mieli taki sam cel jakim było uzyskanie korzyści majątkowej. Działali w ramach uzgodnionego w trakcie realizacji przestępstwa podziału ról oraz wzajemnie akceptowali i godzili się na taki mechanizm działania, a rolą oskarżonego T. B. (1) było dokonywanie wpłat na konto swojej firmy po to, aby następnie podjąć te pieniądze już jako pochodzące z legalnego źródła.

Z uwagi na to, że przedmiotem działania oskarżonego T. B. (1) było zachowanie jego pracowników, tj. K. B. (1) i A. Ż. oraz innej nieustalonej osoby, którzy stali się bezpośrednimi wykonawcami czynu zabronionego, Sąd uznał, że oskarżony dopuścił się omawianego przestępstwa także w formie sprawstwa kierowniczego (art. 18 § 1 kk). Wyjaśnić należy, iż istotą sprawstwa kierowniczego jest to, że osoba kierująca realizacją przez inną osobę czynu zabronionego znajduje się w takiej sytuacji, w której ma rzeczywistą możliwość faktycznego panowania nad rozwojem i przebiegiem bezprawnej akcji. Istotnym elementem tego panowania jest to, że od decyzji osoby kierującej popełnieniem przez inną osobę czynu zabronionego zależy rozpoczęcie i prowadzenie, a ewentualnie także zmiana lub nawet przerwanie całej bezprawnej akcji (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 30 maja 1975 r., Rw 204/75, OSNKW 1975/8/115).

Wszystkie powyższe warunki wypełnił swoim zachowaniem oskarżony T. B. (1), gdyż to on od strony intelektualnej i logistycznej organizował całe przestępcze przedsięwzięcie, a następnie nadzorował realizację poszczególnych jego etapów. Bez jego działania w ogóle nie mogłoby dojść do popełnienia czynu zabronionego. To oskarżony T. B. (1) polecał swoim pracownikom i innej nieustalonej osobie dokonywanie wpłat gotówkowych na rachunek bankowy firmy (...) powierzonych im przez niego pieniędzy. On udzielał im dokładnych instrukcji co do formy wpłaty, jej kwoty, wskazania podmiotu wpłacającego i miejsca jej realizacji. Dokonanie każdej z tych wpłat zależało jedynie od woli oskarżonego T. B. (1), który polecenia te wydawał A. Ż. i K. B. (1), traktując ich realizację jako ich obowiązek pracowniczy, za który nie otrzymywali oni dodatkowego wynagrodzenia.

W realiach niniejszej sprawy istotne jest, że pozycja sprawcy kierowniczego
w żadnym stopniu nie musi się wiązać z zachowaniami negatywnymi wobec bezpośrednich wykonawców, takimi jak: zastraszenie, grożenie, czy też wywieranie bezpośredniego przymusu. W równym stopniu związek i stosunek podległości istniejący między sprawcą kierowniczym oraz osobami realizującymi przedmiotowe znamiona przestępstwa mogą kształtować relacje pozytywne, w tym także emocjonalne (zob. ostanowienie Sądu Najwyższego z dnia 27 lutego 2014 r., V KK 7/14, KZS 2014/6/18).

Wina umyślna oskarżonego i bezpośredni zamiar popełnienia przestępstwa opisanego w pkt III wyroku nie budzą wątpliwości. T. B. (1) z racji wieku, doświadczenia życiowego oraz doświadczeń związanych z wieloletnim prowadzeniem działalności gospodarczej miał pełną świadomość bezprawności podejmowanych działań.

Mając powyższe na uwadze, jak również uwzględniając wartość osiągniętej przez oskarżonego korzyści majątkowej w odniesieniu do czynu przypisanego oskarżonemu z pkt III wyroku, przekraczającą kwotę określoną w treści art. 115 § 5 kk jako mienie znacznej wartości, jak też fakt, że poszczególne działania oskarżonego podjęte zostały w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w zakresie tego czynu właściwa jest kwalifikacja prawna z art. 18 § 1 kk w zw. z art. 299 § 1, 5 i 6 kk w zw. z art. 12 kk. W odniesieniu do przepisu art. 115 § 5 kk określającego mienie znacznej wartości, w obecnej treści obowiązuje on wprawdzie od 8 czerwca 2010 r., nie ulega jednak wątpliwości, że zgodnie z brzmieniem tego przepisu w chwili popełnienia przypisanego oskarżonemu czynu, wartość osiągniętej przez niego korzyści majątkowej przekroczyła ustaloną wówczas granice mienia znacznej wartości. Zgodnie z treścią art. 115 § 5 kk obowiązującą w chwili popełnienia przypisanego oskarżonemu czynu, mieniem znacznej wartości było mienie, którego wartość przekraczała dwustukrotną wysokość najniższego miesięcznego wynagrodzenia. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 22 grudnia 2000 r. (Dz. U. z 2000, nr 121, poz. 1308), obowiązującego od 1 stycznia 2001 r., najniższe miesięczne wynagrodzenie pracowników ustalono na 760 złotych. Obowiązywało ono w czasie popełnienia przez T. B. (1) przypisanego mu czynu. W takiej sytuacji granicę mienia znacznej wartości wyznaczała kwota 152.000 zł (200x760zł), która była znacznie niższa od osiągniętej przez oskarżonego korzyści majątkowej.

Z powodu umorzenia postępowania w zakresie czynu z art. 258 § 1 kk, Sąd wyeliminował z opisu czynu stwierdzenie, że oskarżony popełnił to przestępstwo działając w zorganizowanej grupie przestępczej, a w rezultacie z kwalifikacji prawnej - przepis art. 65 § 1 kk.

Z kolei w świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie sposób jednoznacznie przyjąć, że oskarżeni A. Ż. i K. B. (1) dopuścili się zarzuconych im czynów wyczerpujących dyspozycję art. 270 § 1 kk i art. 18 § 3 kk w zw. z art. 299 § 1 i 6 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 § 1kk.

W niniejszym postępowaniu wykazane zostało w sposób bezsporny dokonanie przez A. Ż. i K. B. (1) zarzuconych im czynności wykonawczych polegających na tym, że kiedy byli pracownikami firmy (...) wpłacali środki pieniężne, przekazane im przez T. B. (1), na jego polecenie i pod jego kierunkiem na rachunek bankowy firmy (...), w tym w odniesieniu do K. B. (1), przy użyciu wypełnionych przez siebie bankowych dowodów wpłat, z których wynikało, że wpłacającym są firmy (...) i (...).

W niniejszym postępowaniu nie zdołano natomiast wykazać świadomości oskarżonych posługiwania się wartościami majątkowymi o przestępnym pochodzeniu oraz woli udzielenia pomocy T. B. (1) w znacznym utrudnieniu lub udaremnieniu stwierdzenia ich przestępnego pochodzenia.

W ocenie Sądu, brak jest rzeczywistych, przekonujących dowodów przemawiających za tym, że oskarżeni K. B. (1) i A. Ż. wiedzieli o przestępczej działalność T. B. (1) prowadzonej z wykorzystaniem jego firmy (...). Okoliczności przywołane przez oskarżyciela publicznego stanowią jedynie niekorzystne dla oskarżonych hipotezy, nie poparte wyraźnymi dowodami. T. B. (1) nadawał swojej działalności pełne pozory legalności, a A. Ż. i K. B. (1) zajmując się jedynie detaliczną sprzedażą paliw, nie byli wtajemniczani w hurtowy handel paliwem prowadzony przez ich pracodawcę, który to służył jego przestępczej działalności. Żaden dowód nie potwierdził wystarczająco wyraziście, że A. Ż. i K. B. (1) wiedzieli o fikcyjności firm (...) i (...), o nielegalnym źródle pochodzenia pieniędzy, które wpłacali na polecenie T. B. (1), jak również
o przedmiocie i mechanizmie całej działalności w jaką zaangażował się T. B. (1). Mogli oni pozostawać w przekonaniu, że wszystko odbywa się zgodnie z porządkiem prawnym, a wykonując polecenia swojego pracodawcy, realizują swoje obowiązki służbowe.

Biorąc pod uwagę powyższe nie sposób stwierdzić, że oskarżyciel publiczny zdołał wykazać, że oskarżeni A. Ż. i K. B. (1) mieli pełną orientację co do pochodzenia i charakteru wpłacanych środków, a celem ich działania było udzielenie pomocy T. B. (1) w udaremnieniu lub utrudnieniu stwierdzenia ich przestępnego pochodzenia, co było konieczne do przyjęcia, że ww. swoim zachowaniem wyczerpali dyspozycję art. 18 § 3 kk w zw. z art. 299 § 1 i 6 kk w zw. z art. 12 kk. Podkreślić należy, iż istota pomocnictwa polega na umyślnym ułatwianiu innej osobie popełnienia czynu zabronionego z zamiarem wsparcia realizacji tego czynu. Pomocnik musi mieć co najmniej najpóźniej w chwili podejmowania zachowań ułatwiających dokonanie czynu zabronionego wyobrażenie konkretnego zabronionego czynu, który ma być popełniony lub jest popełniany przez inną osobę (zob. wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 2 lipca 2014 r., II AKa 174/14, LEX nr 1499080).

Wskazać również należy, że K. B. (1) oraz A. Ż. nie wyczerpali swoim zachowaniem znamion czynu z art. 270 § 1 kk. Zgodnie z opisami czynów zarzuconych im aktem oskarżenia, przestępstwa tego mieli oni dopuścić się poprzez wypełnienie blankietów bankowych dowodów wpłat, za pomocą których dokonali wpłat gotówki na rachunek firmy (...).

Na wstępie zauważyć należy, iż ocena prawna wyrażona przez prokuratora odnośnie zachowania polegającego na sporządzeniu bankowego dowodu wpłaty, w kontekście czynu z art. 270 § 1 kk była niekonsekwentna, ponieważ mimo zarzucenia w pkt III aktu oskarżenia T. B. (1) tego, że wypełniał osobiście bankowe dowody wpłat w imieniu własnym i fikcyjnych spółek, a następnie używając ich jako autentyczne wpłacał na swoje konto pieniądze, jak również, że polecał A. Ż. i K. B. (1) ich wypełnianie oraz dokonywanie wpłat na konto firmy (...), w kwalifikacji prawnej tego czynu, oskarżyciel publiczny nie ujął przepisu art. 270 § 1 kk lub też art. 18 § 1 kk w zw. z art. 270 § 1 kk.

Niezależnie od powyższego, odnośnie oskarżonego A. Ż. stwierdzić należy, iż w materiale dowodowym brak jakichkolwiek dowodów na popełnienie tego czynu zabronionego, bowiem w aktach sprawy nie ma bankowych dowodów wpłat, które zgodnie z tezą aktu oskarżenia podrobił ten oskarżony. W związku z tym brak również opinii biegłego z zakresu badania pisma ręcznego, z której wynikałoby, że on konkretne dowody wpłat sporządzał. Dodatkowo oskarżony zaprzeczył aby kiedykolwiek takie dowody wpłaty wypełniał. O ile sam fakt dokonania przez niego przedmiotowych wpłat nie budzi wątpliwości, ponieważ przyznał się do tego, a ponadto wynika to z wydruków historii rachunku bankowego firmy (...), to fakt sporządzenia przez niego bankowych dowodów wpłat nie został w sprawie wykazany.

Z kolei w odniesieniu do oskarżonego K. B. (1), okolicznością bezsporną jest, że na polecenie T. B. (1), wypełnił on 41 blankietów wpłat, za pomocą których dokonał gotówkowych wpłat na rachunek bankowy firmy (...), wpisując przy tym jako wpłacających firmy (...) i (...). Wypełniając te blankiety, za każdym razem wpisywał w nich dane odbiorcy, kwotę wpłaty, dane wpłacającego i tytuł wpłaty. Na żadnym z blankietów nie nakreślili on podpisu osoby rzekomo wpłacającej pieniądze jako osoba reprezentująca wpłacającego, ani własnego. Blankiety te nie były opatrzone przez niego także pieczęcią firmową wpłacającego. Na każdym z blankietów, poza w/w danymi wpisanymi przez K. B. (1), widnieje tylko podpis pracownika banku przyjmującego wpłatę oraz stempel banku.

W ocenie Sądu, w tej sytuacji oskarżony nie wypełnił zarówno przedmiotowych, jak i podmiotowych znamion czynu zabronionego z art. 270 § 1 kk.

Zdaniem Sądu, aby mówić o podrobieniu, a więc nadaniu dokumentowi cech autentyczności, sprawca powinien sporządzić cały tekst pisemny dokumentu wraz z podpisem, albo podrobić sam podpis. Jako dowód autentyczności należy traktować bowiem własnoręczny podpis wystawcy dokumentu, ponieważ to on powoduje, że dany dokument może stanowić dowód pochodzenia od określonej osoby. W niniejszej sprawie tego elementu brakuje, bowiem jak wskazano wyżej, oskarżony K. B. (1) nie nakreślał podpisu na sporządzanych dowodach wpłaty. Blankiet ten po opatrzeniu go podpisem pracownika i stemplem banku, stawał się dokumentem potwierdzającym jedynie fakt, że kwota wskazana w tym blankiecie wpłacona została na wskazany rachunek bankowy odbiorcy wpłaty.

Ponadto podkreślić należy, iż z punktu widzenia realizacji przez oskarżonego K. B. (1) znamion czynu z art. 270 § 1 kk bez znaczenia pozostaje fakt, że wskazywane przez niego w przedmiotowych blankietach firmy w rzeczywistości nie istniały, poza tym że były legalnie zarejestrowane i że w istocie nie było żadnego tytułu prawnego do dokonania tej wpłaty, ponieważ oskarżony nie miał świadomości tych okoliczności. Otrzymywał od T. B. (1), jako swojego pracodawcy polecenie wpłaty powierzonych mu pieniędzy i był przekonany, że są to pieniądze ze sprzedaży produktów paliwowych na rzecz firm, które wpisywał do bankowych dowodów wpłat. Skoro nie miał żadnej świadomości, że podmioty te są fikcyjnymi firmami, a pieniądze te pochodzą z korzyści uzyskanych z przestępstwa, nie można mówić o tym, że wypełniając blankiety wpłat, działał z zamiarem podrobienia dokumentu, tzn. sporządzenia dokumentu, który nie odpowiada rzeczywistości ze względu na fikcyjność podmiotów wpłacających. Brak jest zatem także po stronie oskarżonego K. B. (1) realizacji znamion strony podmiotowej czynu z art. 270 § 1 kk.

Z tych wszystkich względów oskarżonych A. Ż. i K. B. (1), Sąd uniewinnił od popełnienia zarzuconych im czynów.

Przystępując do uzasadnienia wymiaru kar, jakie Sąd orzekł wobec oskarżonego T. B. (1) uznając go za winnego czynów opisanych w pkt II i III wyroku stwierdzić należy, iż Sąd kierował się w pełni dyrektywami wymiaru kary przewidzianymi w art. 53 § 1 k.k.

W pierwszej kolejności Sąd uwzględnił dyrektywę współmierności kary do stopnia winy, co wynika z fundamentalnej zasady prawa karnego - odpowiedzialności na zasadzie winy i w granicach zawinienia. W świetle tej zasady nie można wymierzyć kary ponad winę oskarżonego, chociażby przemawiały za tym potrzeby prewencji ogólnej lub szczególnej. Przy ustaleniu stopnia winy Sąd brał pod uwagę zarówno przesłanki zarzucalności - zdolność do zawinienia (możność rozpoznania bezprawności czynu i sytuacja motywacyjna) oraz treść stosunku oskarżonego do popełnienia czynu zabronionego (forma zamiaru, motywy). Znaczenie ma również stan zdrowia psychicznego sprawcy, zdolność rozumienia znaczenia czynu lub pokierowania postępowaniem. Analiza powyższych przesłanek nakazuje uznać, iż stopień winy oskarżonego T. B. (1) w zakresie obu zarzuconych mu czynów jest bardzo wysoki i stanowi okoliczność w znacznym stopniu obciążającą. Sąd nie doszukał się żadnych elementów łagodzących stopień winy oskarżonego. Oskarżony czyny mu przypisane popełnił umyślnie, w pełni świadomie, w zamiarze bezpośrednim, chcąc odnieść korzyść majątkową. Ponadto T. B. (1) będąc osobą dorosłą, doświadczoną życiowo, doskonale zdawał sobie sprawę z możliwych konsekwencji popełnienia poważnych przestępstw, a mimo to zdecydował się na ich dokonanie.

Kolejną z dyrektyw "sprawiedliwościowych", którą kierował się Sąd jest współmierność kary do stopnia szkodliwości społecznej popełnionych czynów. Oceny tego stopnia dokonano kompleksowo, co oznacza, że szkodliwość tą współokreślają nie tylko waga naruszonych dóbr, rozmiar wyrządzonej lub grożącej szkody, ale również przesłanki, którymi kierował się oskarżony, jak i sposób popełnienia czynów. Wyeksponować należy przy omawianiu tego aspektu fakt, iż czyny przestępne uderzały w tak istotne dobra prawne jak wiarygodność dokumentów, a przede wszystkim obrót gospodarczy. Omawiając przesłanki, którymi kierował się sprawca stwierdzić należy, że działał on w obu przypadkach jedynie z chęci zysku. Należy też podkreślić i ocenić nagannie fakt, iż oskarżony przestępstw tych dopuścił się wykorzystując do tego legalnie prowadzoną działalność gospodarczą, tworząc pozory w pełni zgodnego z prawem działania, nie tylko wobec faktycznych kontrahentów jego firmy, ale również wobec organów państwowych.

W odniesieniu do czynu objętego zarzutem z pkt II, należało wziąć pod uwagę dużą ilość wystawionych faktur VAT poświadczających nieprawdę – łącznie 105 faktur oraz uczynienie sobie z tego procederu stałego źródła dochodu. Z kolei w odniesieniu do czynu z pkt III, koniecznym było uwzględnienie liczby transakcji wpłat jakie przeprowadził sam oskarżony i polecił ich wykonanie – łącznie 71 wpłat, jak również znaczną kwotę korzyści osiągniętą z tego przestępstwa, tj. 2.192 147,00 zł. Ponadto oskarżony w obu przypadkach działał w sposób zaplanowany, realizując szczegółowo przemyślany i cechujący się wysokim stopniem skomplikowania długotrwały proceder, wspólnie i w porozumieniu z innymi członkami grupy przestępczej, prowadzący do nielegalnego osiągania znacznych zysków. Przy czym znacznie bardziej złożone i wyszukane było jego zachowanie w przypadku czynu z pkt III wyroku, bowiem w tym przypadku, dodatkowo wykorzystał swoich pracowników, tworząc u nich przeświadczenie zgodnego z prawem wypełniania obowiązków służbowych.

Uwzględniając powyższe, a także poziom ustawowego zagrożenia za omawiane czyny Sąd uznał, że stopień społecznej szkodliwości czynów zarzuconych oskarżonemu jest zróżnicowany i ocenił go jako bardzo wysoki co do czynu z art. 18 § 1 kk w zw. z art. 299 § 1 kk zw. z art. 12 kk oraz wysoki w przypadku czynu z art. 271 § 3 kk w zw. z art. 12 kk. w zw. z art. 65 § 1 kk.

Następne uwzględnione przez Sąd dyrektywy, to dostosowanie wymierzonej kary do zapobiegawczego i wychowawczego oddziaływania na sprawcę. Biorąc pod uwagę motywy i sposób popełnienia przez oskarżonego przestępstw, jego osobowość, stopień jego zagrożenia jaki przedstawia dla porządku prawnego, a przede wszystkim obrotu gospodarczego, wskazują zdaniem Sądu na to, że wobec oskarżonego konieczne jest izolowanie w warunkach pozbawienia wolności i to na znaczny czas.

Ostatnią z dyrektyw ogólnych, nazywaną pozytywną prewencją ogólną, Sąd wziął pod uwagę eksponując dążenie do osiągnięcia efektu ogólnoprewencyjnego w środowisku w ten sposób, że wymierzona kara winna być odebrana jako nieuchronna, sprawiedliwa reakcja na popełnione przestępstwa.

Sąd przy wymiarze kary wziął też pod uwagę całokształt okoliczności osobistych, dotyczących oskarżonego, w szczególności jego sytuację majątkową oraz rodzinną, to, że jest on rozwodnikiem i ma na swoim utrzymaniu dwoje dzieci oraz konkubinę, prowadzi działalność gospodarczą. Sąd brał pod uwagę także sposób jego życia przed popełnieniem przestępstwa oraz zachowanie się po jego popełnieniu. Mając powyższe na względzie należało przyjąć jako okoliczność łagodzącą odpowiedzialność oskarżonego fakt, iż nie był dotychczas karany za przestępstwo.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, wymierzając kary w granicach zakreślonych przez przewidzianą w art. 271 § 3 kk w odniesieniu do czynu z pkt II wyroku oraz w art. 299 § 5 kk w odniesieniu do czynu z pkt III wyroku, możliwość kształtowania tzw. sądowego wymiary kary, Sąd uznał, że w stosunku do oskarżonego T. B. (1) konieczne i zarazem wystarczające dla osiągnięcia celów kary jest wymierzenie mu za czyn z art. 271 § 3 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 65 § 1 kk, na podstawie art. 271 § 3 kk - kary 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 kk kary grzywny w rozmiarze 200 stawek dziennych, wysokość jednej stawki ustalając na kwotę 200 złotych, zaś za czyn z art. 18 § 1 w zw. z art. 299 § 1, 5 i 6 kk w zw. z art. 12 kk – kary 2 lat pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 kk, kary grzywny w rozmiarze 200 stawek dziennych, wysokość jednej stawki ustalając na kwotę 200 złotych.

Orzeczenie, na podstawie art. 33 § 2 kk, kar grzywny wynika z faktu,
iż oskarżony popełnił zarzucone mu czyny zabronione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, a w przypadku czynu z pkt III wyroku, taką korzyść osiągnął. Sąd baczył zatem, aby poza karami pozbawienia wolności także kary grzywny, jako kary o charakterze ekonomicznym, w dotkliwy sposób uzmysłowiły nieopłacalność przestępczego procederu zarówno w wymiarze prewencji indywidualnej, jak i prewencji generalnej.

Ponadto zgodnie z art. 299 § 7 kk, wobec skazania oskarżonego za czyn z art. 18 § 1 kk w zw. z art. 299 § 1, 5 i 6 kk w zw. z art. 12 kk, Sąd zobligowany był do orzeczenia wobec oskarżonego przepadku korzyści osiągniętej z tego przestępstwa w kwocie 2.192 147,00 (dwa miliony sto dziewięćdziesiąt dwa tysiące sto czterdzieści siedem) złotych.

Mając na uwadze poziom związku podmiotowo-przedmiotowego pomiędzy czynami przypisanymi T. B. (1) wyrażającego się w tożsamości czasowej tych przestępstw, ukierunkowaniu w obu przypadkach na osiągnięcie korzyści majątkowej, podobieństwie rodzajów winy i zamiarów, a także uwzględniając fakt, iż czyn przypisany w pkt III wyroku cechuje się wyższym stopniem społecznej szkodliwości od czynu z pkt II wyroku jak też godzenia obu czynów w różne dobra prawne, Sąd, na podstawie art. 85 i art. 86 § 1 kk kary jednostkowe orzeczone za poszczególne przestępstwa połączył i wymierzył T. B. (1) karę łączną 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w rozmiarze 300 stawek dziennych, wysokość jednej stawki ustalając na kwotę 200 złotych.

W ocenie Sądu, tak ukształtowane kary jednostkowe oraz kary łączne są współmierne do stopnia społecznej szkodliwości czynów, proporcjonalne do stopnia zawinienia i skutków przestępstw oraz adekwatne do właściwości podmiotowych sprawcy. Spełnią one zatem wszystkie zadania kary zarówno w zakresie wychowawczym, prewencyjnym, jak i w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Zdaniem Sądu, orzeczona z uwzględnieniem art. 33 § 3 kk kara grzywny, leży w możliwościach finansowych oskarżonego. Ma on możliwość jej spłaty nawet jeżeli nie jednorazowo, to w ratach miesięcznych. Jest on osobą młodą, prowadzącą działalność gospodarczą, z której, jak zadeklarował, uzyskuje comiesięczne dochody w kwocie 4-5 tys. zł. Ma na utrzymaniu dwoje dzieci w wieku 15 lat i 6 lat oraz konkubinę. Sytuacja majątkowa oraz osobista oskarżonego, pozwala mu zatem na zgromadzenie środków finansowych niezbędnych na spłatę orzeczonej wobec niego kary pieniężnej.

Sąd uznał także za zasadne orzeczenie wobec oskarżonego T. B. (1) na podstawie art. 41 § 2 kk zakazu prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie obrotu paliwami i produktami paliwowymi na okres
5 (pięciu) lat. Określając zakres przedmiotowy zakazu, Sąd kierował się faktem,
że oskarżony dopuścił się przestępstw przypisanych mu w pkt II i III sentencji wyroku, w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej w powyższym zakresie, tj. prowadząc jako osoba fizyczna, we własnym imieniu działalność gospodarczą w postaci stacji paliw (...) z siedzibą w K.. Popełniając te przestępstwa wykazał, że prowadzenie przez niego działalności w tej formie zagraża istotnym dobrom innych podmiotów. Wynika to z niestosowania się oskarżonego do zasad uczciwego obrotu. Swoim zachowaniem dowiódł, że tego typu działalność może być przez niego wykorzystana ponownie do popełnienia przestępstwa. Z uwagi na szkodliwość społeczną i stopień winy oskarżonego oraz stopień w jakim naruszył on zasady uczciwego obrotu, Sąd orzekł ten środek karny na okres 5 lat (art. 43 § 1 kk).

Wobec oskarżonego zastosowano w przedmiotowej sprawie środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania, wobec czego Sąd w punkcie VI sentencji wyroku, na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności, zaliczył oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności, tj. okres tymczasowego aresztowania w sprawie od dnia 19 września 2005 r. do dnia 23 grudnia 2005 r.

Na podstawie art. 627 kpk w zw. z art. w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 5 i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (tekst jedn. Dz.U. z 1983 r. Nr 409, poz. 223 ze zm.), Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, na które składają się opłata od kary w wysokości 12.400 (dwanaście tysięcy czterysta) złotych oraz poniesione w sprawie wydatki, w przypadającej oskarżonemu części w kwocie 27.038,33 (dwadzieścia siedem tysięcy trzydzieści osiem 33/100) złotych. Na podstawie art. 630 kpk, koszty procesu w części uniewinniającej, Sąd przejął na rachunek Skarbu Państwa.

Wobec powyższego, Sąd Okręgowy orzekł jak w wyroku.

II K 83/13

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE