Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII U 5124/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 19 lipca 2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. stwierdził, że K. Z. w okresie od dnia 1 lipca 2011 r. do 30 czerwca 2013 r. nie podlega ubezpieczeniom społecznym: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu z tytułu zatrudnienia u płatnika składek S. W. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą PPHU (...) z siedzibą w O..

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że K. Z. została zatrudniona w oparciu o umowę o pracę na czas nieokreślony do dnia 31 grudnia 2014 r. na stanowisku pracownika gospodarczego w wymiarze czasu pracy ½ etatu z wynagrodzeniem w kwocie 1.600 zł miesięcznie. W ocenie organu rentowego brak jest w niniejszej sprawie dowodów potwierdzających rzeczywiste wykonywanie pracy przez K. Z.. W krótkim okresie od zatrudnienia od 9 sierpnia 2011 roku K. Z. stała się niezdolna do pracy z powodu choroby przypadającej w okresie ciąży. K. Z. wypłacono zasiłek chorobowy za okres od 11 września 2011 r. do 4 marca 2012 r., a za okres od 5 marca 2012 r. do 19 sierpnia 2012 r. wypłacono zasiłek macierzyński. Ponadto K. Z. nie świadczyła pracy w następujących okresach: od 3 września 2012 r. do 1 października 2012 r. z powodu sprawowania opieki nad dzieckiem, od 10 października 2012 r. do 6 listopada 2012 r. z powodu sprawowania opieki nad dzieckiem, od 14 listopada 2012 r. do 10 maja 2013 r. z powodu choroby, od 15 maja 2013 r. do 21 maja 2013 r. z powodu sprawowania opieki nad dzieckiem.

Zdaniem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych działania polegające na zgłoszeniu do ubezpieczeń K. Z. w charakterze pracownika były podyktowane uzyskaniem przez nią, po krótkim okresie zatrudnienia na podstawie umowy o pracę, świadczeń z ubezpieczeń społecznych w razie choroby i macierzyństwa.

W odwołaniu od powyższej decyzji pełnomocnik K. Z. wniósł o stwierdzenie, że ubezpieczona podlega ubezpieczeniom społecznym: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu w okresie od dnia 1 lipca 2011 r. do dnia 30 czerwca 2013 r.

Na uzasadnienie swojego stanowiska podał, iż K. Z. w chwili podejmowania zatrudnienia u płatnika nie wiedziała, że jest w ciąży, a nadto, że pracodawca miał potrzebę zatrudnienia pracownika w związku z otwarciem hotelu robotniczego. K. Z. była jedynym pracownikiem hotelu, a jej obowiązki polegające na utrzymywaniu porządku w hotelu były wykonywane bez obecności świadków. Co również istotne hotel pomimo okresowej działalności wymagał stałego utrzymywania w nim porządku (w hotelu powstawał bowiem nieporządek z uwagi na toczące się prace remontowe przy ulicy (...)). Biorąc zaś pod uwagę nieznaczny wymiar czasu pracy K. Z. oraz fakt zawieszenia działalności gospodarczej w okresach zimowych płatnik składek nie miał potrzeby zatrudniania nowego pracownika. Zdaniem pełnomocnika K. Z. krótkotrwałe wykonywanie przez nią obowiązków pracowniczych było spowodowane ciążą oraz chorobą dzieci i wobec takich okoliczności korzystała ona z należnej jej ochrony prawnej. W ocenie pełnomocnika nie można mówić o pozorności zawartej przez ubezpieczoną z płatnikiem składek umowy o pracę.

W odpowiedzi na odwołanie pełnomocnik organu rentowego wniósł o jego oddalenie.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył również płatnik S. W.. Płatnik składek wskazał, że hotel do którego obsługi zatrudnił K. Z. został oddany do użytku w połowie 2011 r., a on potrzebował osoby, która zajęłaby się dozorem na gośćmi, dozorem oraz pomocą administracyjną. Od dnia 9 sierpnia 2011 r. K. Z. stała się niezdolna do pracy, a płatnik nie poszukiwał osoby na jej zastępstwo, gdyż prace budowlane jakie nadzorował skończyły się i mógł zająć się sprawami hotelu. Zdaniem S. W. K. Z. była faktycznie i rzeczywiście zatrudniona i wywiązywała się z powierzonych jej obowiązków.

W odpowiedzi na odwołanie pełnomocnik organu rentowego wniósł o jego oddalenie.

Postanowieniem z dnia 25 marca 2014 roku Sąd zarządził połączenie sprawy o sygnaturze akt VIII U 5823/13 ze sprawą o sygnaturze akt VIII U 5124/13 w celu ich łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia oraz prowadzenie pod sygnaturą VIII U5124/13. (postanowienie k.18 akt o sygn. VIII U 5823/13)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Płatnik składek S. W. prowadzi działalność gospodarczą pod firmą ,,PPHU (...) z siedzibą w O.. W ramach prowadzonej działalności płatnik świadczy usługi budowlane, hotelarskie, noclegowe oraz zajmuje się prowadzeniem sklepu ogrodniczo- przemysłowego. (okoliczności bezsporne)

K. Z. legitymuje się wykształceniem wyższym w zakresie ekonomii. Od dnia 1 września 2009 r. K. Z. jest zatrudniona w firmie P.H.U. (...) J. S. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku referenta do spraw finansowych i księgowych. (okoliczności bezsporne)

K. Z. jest osobą obcą dla S. W.. (zeznania S. W. min. min.00:31:37 – 00:33:35 protokołu rozprawy z dnia 26 września 2014 r. w zw. z min. 00:09:19 – 00:23:37 protokołu rozprawy z dnia 25 marca 2014 r.)

S. W. w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą korzysta z usług księgowych oferowanych przez firmę P.H.U. (...) J. S.. (zeznania świadka J. S. min.01:00:10 – 01:15:49 protokołu rozprawy z dnia 25 marca 2014 r.)

Podczas wizyty w biurze firmy P.H.U. (...) S. W. poinformował, że poszukuje osoby do prowadzenia hotelu, a J. S. zaproponowała mu kandydaturę K. Z.. (zeznania świadka J. S. min.01:00:10 – 01:15:49 protokołu rozprawy z dnia 25 marca 2014 r. oraz zeznania wnioskodawczyni min. 00:29:50 – 00:31:37 protokołu rozprawy z dnia 26 września 2014 r. w zw. z min.00:23:43 – 00:47:45 protokołu rozprawy z dnia 25 marca 2014 r.)

K. Z. zdecydowała się podjąć dodatkowe zatrudnienie z uwagi na ciężką chorobę ojca i ponoszone w związku z tym faktem znaczne koszty leczenia. (zeznania S. W. min.00:31:37 – 00:33:35 protokołu rozprawy z dnia 26 września 2014 r. w zw. z min. 00:09:19 – 00:23:37 protokołu rozprawy z dnia 25 marca 2014 r., zeznania wnioskodawczyni min.00:01:59 – 00:13:53 protokołu rozprawy z dnia 30 marca 2016 r., dokumentacja dotycząca M. K. k.26-38)

W dniu 1 lipca 2011 r. pomiędzy firmą ,,PPHU (...), a K. Z. zawarto umowę o pracę na czas nieokreślony. W treści umowy wskazano, że K. Z. będzie świadczyć pracę na stanowisku pracownika gospodarczego w wymiarze ½ etatu z wynagrodzeniem w wysokości 1.600 zł brutto. (umowa o pracę k.35 akt ZU)

Zaświadczenie lekarskie z dnia 1 lipca 2011 r. wskazuje na brak przeciwwskazań do wykonywania przez K. Z. pracy na stanowisku pracownika gospodarczego. (zaświadczenie lekarskie k.45 akt ZUS)

W dniu 1 lipca 2011 roku K. Z. została przeszkolona w zakresie przepisów i zasad BHP, zasad udzielania pierwszej pomocy, a także w zakresie zagrożeń występujących na powierzonym jej stanowisku pracy. (oświadczenie pracownika k.38 akt ZUS)

K. Z. została poinformowana iż obowiązuje ją 8-godzinna norma dobowa czasu pracy i 40-godzinna norma tygodniowa w przeciętnie 5-dniowym tygodniu pracy. (informacja – k.42 akt ZUS)

W dniu 11 lipca 2011 r. płatnik składek zgłosił K. Z. do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych od dnia 1 lipca 2011 r. w charakterze pracownika. (okoliczność bezsporna)

Stanowisko pracy na którym została zatrudniona wnioskodawczyni było stanowiskiem nowoutworzonym. Do zadań powierzonych K. Z. należało posprzątanie toalet, kabin prysznicowych, pozamiatanie korytarzy, klatek schodowych oraz kontrola stanu pokoi. Ponadto wnioskodawczyni zajmowała się wypisywaniem faktur, których nie podpisywała. Wnioskodawczyni wydawała klucze robotnikom. Właściciel hotelu nie prowadzi listy gości. (zeznania S. W. min.00:31:37-00:33:35 w zw. z min.00:17:43-00:20:18 protokołu rozprawy z dnia 26 września 2014 r. w zw. min. 00:09:19 – 00:23:37 protokołu rozprawy z dnia 25 marca 2014 r.)

W dniach: 5, 10 oraz 12 sierpnia 2011 r. firma (...) wystawiła łącznie 3 faktury w związku ze świadczonymi usługami. Na fakturach widnieje podpis oraz pieczątka S. W.. (faktury k.54-55 akt ZUS)

Odwołująca miała świadczyć pracę na rzecz firmy (...) w godzinach od 5:50 do 7:50, po czym jechała do pracy do firmy (...). Po zakończeniu pracy w biurze J. S. odwołująca udawała się ponownie do hotelu należącego do S. W. przy czym po południu nie obowiązywały jej sztywne godziny świadczenia pracy, a jej zadaniem było wykonanie wszystkich powierzonych jej zadań. (zeznania świadka J. S. min.01:00:10 – 01:15:49 protokołu rozprawy z dnia 25 marca 2014 r., zeznania wnioskodawczyni min.00:01:59 – 00:13:53 protokołu rozprawy z dnia 30 marca 2016 r.)

Wnioskodawczyni wykonując obowiązki pracownicze w hotelu miała zajmować się głównie sprzątaniem, obsługą recepcji oraz wystawianiem faktur. (zeznania świadka J. S. min.01:00:10 – 01:15:49 protokołu rozprawy z dnia 25 marca 2014 r.)

W godzinach porannych K. Z. miała sprzątać toalety (w ilości 3-4), prysznice (w ilości 4-5) oraz kuchnię. Ponadto odwołująca miała sprzątać i kontrolować stan pokoi zajmowanych przez robotników realizujących w pobliżu hotelu budowle (odwołująca przybywała do hotelu już po ich wyjściu). Po zakończeniu pracy (w godzinach porannych) wnioskodawczyni zamykała pokoje (drugi komplet kluczy posiadał S. W.). Do zadań wykonywanych przez wnioskodawczynię w godzinach popołudniowych (od godziny 16 do 18 bądź po 19) należało sprzątanie (w hotelu realizowany był remont prawego skrzydła). Odwołująca zajmowała się także myciem okien, wymianą ręczników, a także wystawianiem faktur (K. Z. nie posiadała uprawnień do ich podpisywania). (zeznania wnioskodawczyni min.00:01:59 – 00:13:53 protokołu rozprawy z dnia 30 marca 2016 r. w zw. z min. 00:29:50 – 00:31:37 protokołu rozprawy z dnia 26 września 2014 r., min.00:23:43 – 00:47:45 protokołu rozprawy z dnia 25 marca 2014 r.)

W lipcu 2011 r. A. G. realizował usługi na rzecz S. W. w należącym do niego hotelu. A. G. nie korzystał z usług hotelowych oferowanych przez płatnika. K. Z. przebywała w hotelu w godzinach porannych i popołudniowych. Czynności pracownicze realizowała w lipcu 2011 r. (zeznania świadka A. G. min.00:52:55 – 01:00:10 protokołu rozprawy z dnia 25 marca 2014 r.)

R. S. był zatrudniony w firmie (...) , a powierzone mu obowiązki pracownicze (prace remontowe) realizował w hali znajdującej się pod budynkiem przeznaczonym na hotel. (zeznania świadka R. S. min.00:07:48 – 00:17:04 protokołu rozprawy z dnia 26 września 2014 r.)

Hotel należący do S. W. funkcjonował w okresie wiosenno – letnim, a wnioskodawczyni pracowała w nim (myła okna, zakładała zasłonki) w czerwcu oraz lipcu 2011 r. Odwołująca pracowała od godziny 6 rano, a obowiązki realizowała w różnych porach (R. S. widywał samochód odwołującej w różnych godzinach). (zeznania świadka R. S. min. min.00:07:48 – 00:17:04 protokołu rozprawy z dnia 26 września 2014 r.)

K. Z. podpisywała listę obecności w pracy. (listy obecności k.50-51 akt ZUS)

K. Z. potwierdzała otrzymanie wynagrodzenia składając podpis na liście płac. (listy płac – k.48-49 akt ZUS)

K. Z. stała się niezdolna do pracy od dnia 9 sierpnia 2011 r. (zwolnienie lekarskie wystawione przez lekarza ginekologa w dokumentacji osobowej odwołującej)

Podczas nieobecności K. Z. w pracy wykonywanie jej obowiązków pracowniczych przejęli rodzice płatnika. (zeznania zainteresowanego S. W. min.00:31:37 – 00:33:35 protokołu rozprawy z dnia 26 września 2014 r. w zw. z min. 00:09:19 – 00:23:37 protokołu rozprawy z dnia 25 marca 2014 r.)

Umowa o pracę łącząca płatnika składek S. W. z K. Z. uległa rozwiązaniu w dniu 30 czerwca 2013 r. (okoliczność bezsporna)

W 2011 r. S. W. z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej osiągnął przychód w wysokości 1.230.023,12 zł, koszty uzyskania przychodów wyniosły 1.209.460,82 zł , a dochód 20.562,30 zł. (zeznanie podatkowe k.33 akt ZUS)

Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie dowodów z dokumentów w postaci umowy o pracę z odwołująca, zaświadczenia lekarskiego, informacji o warunkach zatrudnienia, karty szkolenia bhp. Żadna ze stron postępowanie nie kwestionowała powyższych dokumentów pod względem autentyczności ,ani treści merytorycznej.

Sąd nie dał natomiast wiary zeznaniom świadków, zainteresowanego oraz odwołującej, w których wskazywali na realność zawartej między firmą ,,PPHU (...), a K. Z. umowy o pracę z dnia 1 lipca 2011 r.

Zeznania świadka R. S. pozostają bowiem w oczywistej sprzeczności do zeznań pozostałych zeznających w sprawie osób. Co istotne świadek wskazał, że wnioskodawczyni miała świadczyć pracę w czerwcu 2011 r. (a więc przed zawarciem umowy o pracę) podczas gdy pozostali wskazywali na lipiec 2011 r. Ponadto R. S. wskazał, że hotel funkcjonował od miesięcy wiosennych, a nie od miesięcy letnich i nie jest zrozumiałym dlaczego płatnik zaczął poszukiwać pracownika do obsługi hotelu dopiero od lipca.

W odniesieniu do zeznań J. S. co do wykonywania przez wnioskodawczynię obowiązków pracowniczych w firmie (...) wskazać należy, że świadek nie wskazała czy kiedykolwiek przebywała w hotelu i zatem nie może ona mieć pewności co do czynności realizowanych przez wnioskodawczynię poza godzinami pracy w jej firmie.

Ponadto z treści przedstawionych przez S. W. faktur nie wynika, że na jakimkolwiek etapie ich sporządzania brała udział wnioskodawczyni, a nadto jedna z nich została wystawiona podczas trwającej nieobecności K. Z. w pracy.

Z treści zaś złożonych list obecności nie wynika w jakich konkretnie godzinach wnioskodawczyni miała świadczyć pracę, a nadto sama wnioskodawczyni zeznała, że w godzinach popołudniowych nie obowiązywały jej sztywne godziny pracy, a jej obowiązkiem było wykonanie wszystkich powierzonych zadań.

S ąd zważył, co następuje:

Odwołanie jako niezasadne podlegało oddaleniu.

Na wstępie wskazać należy, że przedmiotem osądu w sprawie z zakresu ubezpieczeń społecznych są okoliczności istotne do ustalenia konkretnych i indywidualnych praw lub obowiązków ubezpieczeniowych ujawnionych i dochodzonych w postępowaniu sądowym.

Zgodnie z art. 6 ust 1 pkt.1 i art. 13 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity: Dz.U. z 2015 roku, poz. 121, z późn. zm.) obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnym, rentowym, chorobowym i wypadkowym - podlegają osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są pracownikami w okresie od nawiązania stosunku pracy do dnia jego ustania.

Stosownie do treści art. 1 ust 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jednolity: Dz.U. z 2014 roku, poz. 159, z późn. zm.) osobom tym, w razie choroby lub macierzyństwa, przysługują świadczenia pieniężne na warunkach i w wysokości określonych ustawą. W myśl art. 4 w ust. 1 pkt 1 ubezpieczony podlegający obowiązkowo ubezpieczeniu nabywa prawo do zasiłku chorobowego po upływie 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego.

Z kolei zgodnie z treścią art. 29 ust. 1 pkt 1 wskazanej wyżej ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku zasiłek macierzyński przysługuje ubezpieczonej, która w okresie ubezpieczenia chorobowego albo w okresie urlopu wychowawczego urodziła dziecko.

W niniejszej sprawie płatnik składek S. W. zawarł z w dniu 1 lipca 2011 r. z K. Z. z umowę o pracę na czas nieokreślony, która z formalnego punktu widzenia stanowiła stosowną podstawę do zastosowania ww. regulacji ustawy zasiłkowej. Ważność tej umowy została jednak – słusznie – zakwestionowana przez organ rentowy. W ocenie organu rentowego przedmiotowa umowa była czynnością pozorną, mającą na celu obejście przepisów prawa i uzyskanie świadczeń z ubezpieczenia społecznego.

Należy podkreślić, iż Sąd podziela stanowisko ZUS, że zawarta umowa miała głównie na celu ominięcie przepisów prawa i uzyskanie świadczeń z ubezpieczenia społecznego. Zdaniem Sądu wnioskodawca nie wykazał, że K. Z. faktycznie wykonywała czynności w ramach nawiązanego stosunku pracy.

W ocenie Sądu poczynione w sprawie ustalenia uzasadniają twierdzenie, iż zakwestionowana przez ZUS umowa o pracę pomiędzy wnioskodawcą, a K. Z. została zawarta dla pozoru, to jest bez zamiaru realizacji obowiązków z niej wynikających na czas określony, a jedynie w celu uzyskania świadczeń z ubezpieczenia społecznego.

Zgodnie z treścią art.83 k.c. w związku z art.300 k.p. nieważne jest oświadczenie woli złożone drugiej stronie za jej zgodą dla pozoru. Złożenie oświadczenia woli dla pozoru oznacza, że osoba oświadczająca wolę nie chce, aby powstały skutki prawne, jakie zwykle prawo łączy ze składanym przez nią oświadczeniem. Inaczej mówiąc strony niejako udają, że dokonują jakiejś czynności prawnej np. zawierają umowę o pracę.

Podleganie pracowniczym ubezpieczeniom społecznym jest uwarunkowane nie tyle opłacaniem składek ubezpieczeniowych, ale legitymowaniem się statusem pracownika rzeczywiście świadczącego pracę w ramach ważnego stosunku pracy. Podkreślenia w tym miejscu wymaga, na co Sąd Najwyższy wielokrotnie zwracał uwagę, iż nie skutkuje w sferze prawa do świadczeń z ubezpieczenia społecznego taka umowa o pracę, która nie wiąże się z wykonywaniem tej umowy, a zgłoszenie do ubezpieczenia następuje tylko pod pozorem istnienia tytułu ubezpieczenia w postaci zatrudnienia. Chodzi tu, zatem o „fikcyjne” zawarcie umowy, gdzie następuje zgłoszenie do ubezpieczenia społecznego, jako pracownika osoby, która w rzeczywistości pracy nie świadczyła (wyrok Sądu Najwyższego z 16 marca 1999 r. II UKN 512/98, opubl: OSNAPiUS rok 2000, nr 9, poz. 36; wyrok Sądu Najwyższego z 28 lutego 2001 r. II UKN 244/00, opubl: OSNAPiUS rok 2002, nr 20, poz. 496; wyrok Sądu Najwyższego z 17 grudnia 1996 r. II UKN 32/96, opubl: OSNAPiUS rok 1997, nr 15, poz. 275; wyrok Sądu Najwyższego z 4 sierpnia 2005 r. II UK 320/04, opubl: OSNAPiUS rok 2006, nr 7-8, poz. 122; wyrok Sądu Najwyższego z 4 sierpnia 2005 r. II UK 320/04, opubl: OSNAPiUS rok 2006, nr 7-8, poz. 122; wyrok Sądu Najwyższego z 25 stycznia 2005 r. II UK 141/04, opubl: OSNAPiUS rok 2005, nr 15, poz. 235, str. 712).

Tytułem do ubezpieczenia, z którym przepisy prawa ubezpieczeń społecznych łączą podleganie ubezpieczeniu i prawo do świadczeń, miało być w przedmiotowej sprawie zatrudnienie, jako wykonywanie pracy w ramach stosunku pracy. Nie jest istotne przy tym, czy strony miały realny zamiar zobowiązania się – przez pracownika do wykonywania pracy a przez pracodawcę do przyjmowania tego świadczenia i wypłacania wynagrodzenia, lecz to czy zamiar taki został w rzeczywistości zrealizowany.

Pozorność wyraża się w braku zamiaru wywołania skutków prawnych i jednoczesnym zamiarze stworzenia okoliczności mających na celu zmylenie osób trzecich. Istotne znaczenie ma niezgodność między aktem woli a, jego uzewnętrznieniem. Założeniem unormowania jest zgoda drugiej osoby na złożenie oświadczenia woli dla pozoru.

W świetle poczynionych ustaleń faktycznych należy stwierdzić, że mamy do czynienia z pozornością oświadczeń woli w zawarciu umowy o pracę przez firmę ,,PPHU (...) ,a K. Z.. Celem działania stron nie było, bowiem świadczenie pracy w ramach stosunku pracy i uzyskiwanie z tego tytułu wynagrodzenia, a jedynie osiągnięcie innych korzyści, które prawo wiąże z istnieniem stosunku pracy.

Głównym celem zawarcia umowy o pracę winno być nawiązanie stosunku pracy, a jedynie rezultatem i pośrednim celem zatrudnienia jest uzyskanie wskazanych korzyści. Podkreślić przy tym należy, że zarówno przepisy prawa pracy, prawa ubezpieczeń społecznych, jak i przepisy ustrojowe pozwalają kształtować elementy stosunku pracy zgodnie z wolą stron.

Zdaniem Sądu, nie ulega wątpliwości, że umowa o pracę sporządzona przez strony miała charakter fikcyjny.

Wskazać należy, że zebrany w sprawie materiał dowodowy wskazuje, że
zainteresowany nie miał realnej potrzeby zatrudniania pracownika do obsługi
prowadzonego przez siebie hotelu. Świadczy o tym nie tylko fakt braku zatrudnienia pracownika podczas niezdolności do pracy wnioskodawczyni, ale również fakt, że wnioskodawca prowadził hotel od miesięcy wiosennych i dziwić może, że dopiero w lipcu podjął decyzję o zatrudnieniu pracownika, a w sytuacji powstania niezdolności do pracy u wnioskodawczyni zainteresowany wolał skorzystać z pomocy swoich rodziców.
Co również istotne wnioskodawczyni posiada wykształcenie wyższe i do momentu
podpisania umowy o pracę ze S. W. była aktywna zawodowo.
Wnioskodawczyni podjęła decyzję o podjęcia zatrudnienia na stanowisku pracownika gospodarczego, którego praca miała sprowadzać się do wykonywania czynności sprowadzających się właściwie do sprzątania hotelu dla robotników. Wnioskodawczyni wskazała ,że u podstaw decyzji o podjęciu zatrudnienia w firmie legł fakt, że znajdowała się ona w trudnej sytuacji życiowej i potrzebowała pieniędzy na leczenie ojca. Niemniej jednak niezrozumiałym dla Sądu jest fakt, że wnioskodawczyni nie podjęła żadnych prób znalezienia dodatkowej pracy w swoim bądź zbliżonym zawodzie, a podjęła decyzję niezwłocznie po otrzymaniu informacji od S. W..

Zatrudnienie w ramach stosunku pracy pomiędzy wnioskodawcą a zainteresowaną, winno być traktowane jako fikcyjne także wobec oczywistego braku konstytutywnej cechy świadczącej o zobowiązaniu pracowniczym, jakim jest podporządkowanie pracodawcy (art.22§1 k.p.). Wnioskodawczyni ani płatnik nie przedstawili żadnego dowodu, z którego wynikałoby, że pracodawca kontrolował pracę wnioskodawczyni, a nadto co do obowiązków wykonywanych przez wnioskodawczynię w godzinach popołudniowych to miał ją obowiązywać elastyczny czas pracy.

W ocenie Sądu Okręgowego przedstawione okoliczności przemawiają za uznaniem, że K. Z. była zainteresowana objęciem jej tytułem ubezpieczeń społecznych. Strony umowy musiały mieć świadomość tego, że umowa nie będzie ich obowiązywać, a ich ewentualne zobowiązania z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne będą krótkotrwałe. W uznaniu Sądu nawiązanie stosunku pracy, którego elementami są zobowiązanie się pracownika do wykonywania pracy i zobowiązanie pracodawcy do wypłacania wynagrodzenia, nie było rzeczywistym celem stron. Stronom chodziło o uzyskanie świadczeń z ubezpieczenia społecznego z tytułu ciąży i porodu i temu celowi podporządkowały skonstruowanie określonej sytuacji prawnej, a umowa o pracę stanowić miała przede wszystkim narzędzie do realizacji tego celu. Fikcyjne, czyli tylko pozorne zawarcie umowy o pracę nie mogło stanowić podstawy do objęcia obowiązkowymi ubezpieczeniami pracowników.

W ocenie Sądu Okręgowego, w świetle poczynionych ustaleń faktycznych, wątpliwości organu rentowego, co do rzeczywistego celu i zamiaru stron nawiązujących ten stosunek prawny były uzasadnione, a zatem zaskarżona decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych odpowiada prawu. W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c. oddalił odwołania.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi wnioskodawczyni.

19.04.2016 r.