Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 grudnia 2016 roku

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Piotrkowie Trybunalskim,

Wydział V w składzie:

Przewodniczący: SSO Beata Łapińska

Sędziowie: SSO Magdalena Marczyńska (spr.)

SSO Agnieszka Leżańska

Protokolant: st.sekr.sądowy Marcelina Machera

po rozpoznaniu w dniu 6 grudnia 2016 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie

sprawy z powództwa J. J.

przeciwko Miejskiemu Zakładowi (...) w T.

Spółce z o.o. z siedzibą w T.

o odszkodowanie z tytułu wypowiedzenia umowy o pracę

na skutek apelacji powoda J. J. od wyroku Sądu Rejonowego

Tomaszowie Maz. IV Wydziału Pracy z dnia 16 marca 2016r. sygn. IV P 152/15

1.  oddala apelację,

2.  zasądza od powoda J. J. na rzecz pozwanego Miejskiego Zakładu (...) w T. Spółki z o.o. w T. kwotę 180,00 ( sto osiemdziesiąt) złotych z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego za drugą instancję.

Sygn. akt V Pa 56/16

UZASADNIENIE

W dniu 13 sierpnia 2015 roku powód J. J., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł pozew przeciwko Miejskiemu Zakładowi (...) spółce z o.o. w T., w którym domagał się uznania wręczonego w dniu 6 sierpnia 2015 roku wypowiedzenia umowy o pracę za bezskuteczne, a w przypadku rozwiązania umowy o pracę o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty 27.000 zł tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu podniesiono, że powód był zatrudniony u pozwanego od dnia 1 sierpnia 1992 roku, pierwotnie na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony na stanowisku dyrektora, a następnie w wyniku dokonanego przekształcenia samorządowego zakładu budżetowego w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, z dniem 2 stycznia 2014 roku została z nim zawarta umowa o pracę na czas nieokreślony, w której powierzono mu stanowisko Prezesa Zarządu - Dyrektora Naczelnego. Dodatkowo pełnomocnik powoda wskazał, że w dniu 12 maja 2015 roku został zawarty aneks do umowy o pracę z dnia 2 stycznia 2014 roku, w którym ustalono w szczególności, iż powodowi powierza się stanowisko pełniącego obowiązki Prezesa Zarządu - Dyrektora Naczelnego, a w dniu 6 sierpnia 2015 roku Rada Nadzorcza Spółki odwołała powoda z funkcji pełniącego obowiązki Prezesa Zarządu i w tym samym dniu wręczyła powodowi wypowiedzenie umowy o pracę z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia ze skutkiem na dzień 30 listopada 2015 roku.

W odpowiedzi na pozew z dnia 22 września 2015 roku, pozwany Miejski Zakład (...) Spółka z o.o. z siedzibą w T., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pełnomocnik pozwanego wskazał, że Rada Nadzorcza jest organem uprawnionym do rozwiązania umowy o pracę, a taka wykładnia przepisu jest podyktowana zasadami logiki. W przedmiotowej sprawie między odwołaniem członka zarządu – powoda, a wręczeniem mu wypowiedzenia umowy o pracę nie upłynął nawet jeden dzień. Uchwała Rady Nadzorczej podjęta w dniu 6 sierpnia 2015 roku zawiera jednocześnie dwa punkty, to jest odwołanie z funkcji oraz wypowiedzenie umowy, a tożsamą wykładnię przepisu przedstawił Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 17 lutego 2004 roku w sprawie I PK 305/03.

Na rozprawie w dniu 30 grudnia 2015 roku, pełnomocnik powoda wnosił o zasądzenie na rzecz powoda kwoty 27.000 zł tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę.

Wyrokiem z dnia 16 marca 2016 roku Sąd Rejonowy w Tomaszowie Maz. IV Wydział Pracy oddalił powództwo (w punkcie 1), zasądził od powoda J. J. na rzecz pozwanego Miejskiego Zakładu (...) w T. Spółki z o.o. z siedzibą w T. kwotę 180 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Podstawę powyższego rozstrzygnięcia stanowiły następujące ustalenia faktyczne i rozważania prawne Sądu Rejonowego:

Powód J. J. został zatrudniony w Miejskim Zakładzie (...) w T. od dnia 1 sierpnia 1992 roku na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony na stanowisku dyrektora. Na podstawie aktu przekształcenia samorządowego zakładu budżetowego w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z dnia 20 listopada 2013 roku, zarządzany przez powoda J. J. Miejski Zakład (...) w T. jako zakład budżetowy Gminy M. T. został przekształcony w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (...). Zgodnie z § 3 aktu notarialnego z dnia 20 listopada 2013 roku, spółka powstała w wyniku dokonanego przekształcenia wstąpiła we wszelkie prawa i obowiązki przekształconego zakładu budżetowego. W wyniku dokonanego przekształcenia powód został powołany na funkcję Prezesa Spółki (...) w T., a w dniu 2 stycznia 2014 roku została z nim zawarta umowa o pracę na czas nieokreślony, w której powierzono mu stanowisko Prezesa Zarządu - Dyrektora Naczelnego. Aneksem z dnia 12 maja 2015 roku, zawartym do umowy o pracę zawartej w dniu 2 stycznia 2014 roku ustalono rodzaj i stanowisko pracy powoda jako pełniący obowiązki Prezesa Zarządu Spółki – Dyrektor Naczelny, z wynagrodzeniem miesięcznym w wysokości 2,1-krotności przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku w IV kwartale roku poprzedniego ogłoszonego przez Prezesa (...) oraz premią do wysokości do 20 % zasadniczego wynagrodzenia miesięcznego. Uchwałą z dnia 6 sierpnia 2015 roku Rada Nadzorcza Spółki Miejski Zakład (...) w T. odwołała powoda J. J. pełniącego obowiązki Prezesa Zarządu Spółki ze składu Zarządu Spółki oraz rozwiązała z powodem J. J. za wypowiedzeniem umowę o pracę z zachowaniem 3- miesięcznego okresu wypowiedzenia, który upłynął w dniu 30 listopada 2015 roku, zgodnie z treścią wypowiedzenia, które stanowiło załącznik do uchwały. W tym samym dniu tj. 6 sierpnia 2015 roku Rada Nadzorcza wręczyła powodowi wypowiedzenie umowy o pracę z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia ze skutkiem na dzień 30 listopada 2015 roku. Jako przyczynę wypowiedzenia umowy o pracę wskazano odwołanie ze stanowiska członka Zarządu Spółki Miejski Zakład (...) Spółka z o. o. z siedzibą w T. przy ul. (...). Wynagrodzenie powoda J. J. na dzień odwołania z funkcji Prezesa Zarządu oraz wręczenia wypowiedzenia umowy o pracę wynosiło 10.429,22 zł brutto.

Po tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Rejonowy uznał, iż powództwo jest nieuzasadnione.

Na wstępie Sąd I instancji podkreślił, że podstawę prawną dochodzonego przez powoda J. J. roszczenia stanowi przepis art. 45 § 1 k.p., zgodnie z którym w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony było nieuzasadnione lub naruszało przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy - stosownie do żądania pracownika - orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu - o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu.

Sąd Rejonowy stwierdził, że przeprowadzone w niniejszej sprawie postępowanie zmierzało do jednoznacznego ustalenia, czy strona pozwana dokonując wypowiedzenia umowy o pracę uczyniła to w sposób prawidłowy, a więc czy wypowiedzenie spełniało wymogi formalne, a podana przyczyna wypowiedzenia była rzeczywista i prawdziwa. W szczególności Sąd wskazał, że rozważyć należy, czy w świetle podniesionych przez pełnomocnika powoda zarzutów Rada Nadzorcza Spółki (...) w T. była organem uprawnionym do wypowiedzenia powodowi umowy o pracę oraz czy odwołanie powoda jako Prezesa Zarządu – Dyrektora Naczelnego ze stanowiska członka zarządu może stanowić przyczynę dokonanego wypowiedzenia umowy o pracę.

Sąd I instancji podkreślił, że odwołanie danej osoby z zajmowanej funkcji członka zarządu nie oznacza automatycznego rozwiązania z nią stosunku pracy. Dlatego, jeśli po odwołaniu danej osoby z zarządu spółka zdecyduje się na rozwiązanie z nią stosunku pracy, konieczne jest zastosowanie przewidzianych w kodeksie pracy zasad rozwiązania umów o pracę.

Kontynuując swój wywód Sąd I instancji wskazał na podstawie art. 210 § 1 i art. 379 § 1 kodeksu spółek handlowych, że w czasie pełnienia przez członka zarządu jego funkcji w umowach zawieranych pomiędzy spółką a członkiem zarządu oraz w sporach z nim spółkę reprezentuje rada nadzorcza lub pełnomocnik powołany uchwałą zgromadzenia wspólników. Zasada ta zdaniem Sądu przestaje obowiązywać z chwilą odwołania danej osoby z pełnionej funkcji w zarządzie. W razie odwołania członka zarządu z pełnionej dotąd funkcji, organem właściwym do rozwiązania z nim umowy o pracę jest zarząd spółki.

Sąd Rejonowy wskazał, że od zasady, iż spółka rozwiązując umowę o pracę z byłym członkiem zarządu, powinna być reprezentowana przez jej zarząd, orzecznictwo sądowe dopuszcza wyjątek na rzecz Rady Nadzorczej, przewidując możliwość złożenia przez nią wypowiedzenia umowy o pracę lub oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia. Dotyczy to jednak tylko tych sytuacji, gdy Rada Nadzorcza dokonuje jednocześnie odwołania członka zarządu z pełnionej funkcji i rozwiązania z nim umowy o pracę. Odnosząc się do tej kwestii Sąd I instancji oparł się na wyroku Sądu Najwyższego z dnia 18 grudnia 2002 roku, sygn. akt I PK 296/02 (Pr. Pracy 2003/7-8/49),w którym stwierdzono, że rada nadzorcza jest uprawniona do rozwiązania umowy o pracę tylko w razie jednoczesnego odwołania z funkcji członka zarządu i rozwiązania umowy o pracę. Sąd Rejonowy powołał się także na wyroki Sądu Najwyższego z dnia 26 września 2006 roku, sygn. akt II PK 47/06 (M.Prawn. 2006/20/1073) oraz z dnia 4 października 2007 roku, sygn. akt I PK 127/07 (M.P.Pr. 2008/4/193).

Sąd I instancji wskazał, że równoczesność czynności rady nadzorczej trzeba rozumieć dosłownie. Ma ona miejsce tylko wówczas, gdy obie czynności - odwołanie członka zarządu i rozwiązanie z nim umowy o pracę - podjęte są w jednej uchwale. Zdaniem Sądu oznacza to, że rada nadzorcza może wypowiedzieć lub rozwiązać bez wypowiedzenia umowę o pracę z członkiem zarządu tylko w ten sposób, że na mocy jednej uchwały, podjętej w wyniku jednego głosowania, nastąpi zarówno odwołanie członka zarządu z funkcji, jak i rozwiązanie z nim umowy o pracę. W takim bowiem wypadku uchwała w obu kwestiach dotyczy aktualnego członka zarządu.

W świetle powyższych rozważań Sąd Rejonowy stwierdził, że wbrew temu co podnosił pełnomocnik powoda, Rada Nadzorcza Spółki (...) w T. była organem uprawnionym do wypowiedzenia powodowi umowy o pracę, gdyż zarówno odwołanie powoda J. J. jako pełniącego obowiązki Prezesa Zarządu Spółki ze składu Zarządu Spółki, jak i rozwiązanie za wypowiedzeniem umowy o pracę z zachowaniem 3- miesięcznego wypowiedzenia nastąpiło w jednej uchwale Rady Nadzorczej Spółki Miejski Zakład (...) Spółka z o.o. z dnia 6 sierpnia 2015 roku tj. uchwale Nr (...)

Następnie Sąd I instancji stwierdził, że rozważyć należy, czy odwołanie z pełnionej funkcji członka zarządu może stanowić przyczynę uzasadniającą rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem.

Odnosząc się do powyższej kwestii Sąd Rejonowy przytoczył wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 stycznia 2000 roku w sprawie o sygnaturze akt I PKN 479/99 (OSNP 2001/11/377). Wskazał, że z wyroku tego wynika, iż odwołanie ze stanowiska członka zarządu spółki, które nie zostało skutecznie podważone w trybie przepisów prawa handlowego, z reguły stanowi przyczynę uzasadniającą wypowiedzenie umowy o pracę (art. 45 § 1 k.p.) pracownikowi zatrudnionemu w charakterze członka tego zarządu.

W uzasadnieniu wydanego wyroku Sąd Najwyższy przyjął, że w przypadku gdy z członkiem zarządu nawiązuje się umowę o pracę i to w tym celu, by jego powinności jako członka zarządu były jednocześnie jego obowiązkami pracowniczymi (obowiązek pracy polega na wykonywaniu funkcji zarządu do czego członek zarządu jest zobowiązany także równocześnie na podstawie przepisów prawa handlowego) dochodzi do powstania szczególnej sytuacji prawnej. Ze stosunkiem członkostwa w zarządzie spółki (stosunkiem prawnym z zakresu prawa handlowego) sprzężony zostaje stosunek pracy (umowa o pracę). Ponieważ pozbawienie członkostwa w zarządzie spółki jest równoznaczne z odebraniem danej osobie prawa do dokonywania czynności z zakresu zarządzania spółką a celem nawiązania z nią stosunku pracy w danym przypadku jest zasadniczo umożliwienie jej uzyskiwania wynagrodzenia pracowniczego z tytułu pełnienia tego typu czynności (pracy) i uznanie że ich wykonywanie stanowi jednocześnie zasadniczy element stosunku pracy, to oznacza to, że pracownik zatrudniony w charakterze członka zarządu spółki, z chwilą jego odwołania z tego zarządu traci możliwość wykonywania swojej podstawowej powinności pracowniczej (świadczenia pracy).

Mając powyższe na uwadze Sąd Rejonowy stwierdził, że dokonane powodowi wypowiedzenie umowy o pracę nie narusza przepisów prawa, albowiem uchwała o rozwiązaniu z powodem umowy o pracę za wypowiedzeniem została podjęta przez uprawniony organ tj. Radę Nadzorczą Spółki, jak i też samo wypowiedzenie umowy o pracę nie jest dotknięte wadliwością, podpisane zostało również przez osoby uprawnione tj. członków rady Nadzorczej, a przyczyna wskazana w treści wypowiedzenia umowy o pracę jako odwołanie ze stanowiska członka Zarządu Spółki Miejski Zakład (...) jest przyczyną uzasadnioną.

Z tych wszystkich względów, Sąd Rejonowy orzekł jak w punkcie 1 wyroku.

Podstawę prawną rozstrzygnięcia punktu 2 wyroku stanowił przepis art. 98 w związku z § 2 ust. 1 i 2 w zw. z § 11 ust. 1 pkt. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U z 2002 r., nr 163, poz. 1349 z późniejszymi zmianami). Przy ustalaniu minimalnej stawki wynagrodzenia, Sąd I instancji miał na uwadze uchwałę Sądu Najwyższego (7 sędziów – zasada prawna) z dnia 24 lutego 2011 roku, I PZP 6/10, OSNP 2011/21-22/268, zgodnie z którą podstawę zasądzenia przez sąd opłaty za czynności adwokata, z tytułu zastępstwa prawnego w sprawie ze stosunku pracy o odszkodowanie, o którym mowa w art. 56 § 1 w związku z art. 58 k.p., stanowi stawka minimalna określona w § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. Sąd Najwyższy wyjaśnił, że stawka minimalna opłat za czynności adwokata lub radcy prawnego powinna być taka sama zarówno w sprawie o uznanie wypowiedzenia za bezskuteczne (o przywrócenie do pracy), jak i w sprawie o odszkodowanie z tytułu nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę przez pracodawcę albo z tytułu niezgodnego z prawem rozwiązania przez pracodawcę umowy o pracę bez wypowiedzenia. W każdej z tych spraw rodzaj i stopień zawiłości sprawy oraz wymagany i niezbędny nakład pracy pełnomocnika jest taki sam, niezależnie od wybranego przez pracownika lub uwzględnionego przez sąd pracy z urzędu alternatywnego roszczenia (podobnie postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Pracy, (...) i Spraw P. dnia 26 kwietnia 2012 r. III PZ 3/12).

Apelację od powyższego wyroku wniosła strona powodowa zaskarżając wyrok w całości i zarzucając mu:

- naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 233 k.p.c. poprzez dokonanie błędnej oceny materiału dowodowego w postaci dokumentów dotyczących stosunku pracy powoda w zw. z art. 23 ust. 3 ustawy o gospodarce komunalnej z dnia 20 grudnia 1996 roku (Dz.U. z 2016 r. poz. 573) i w konsekwencji błędne przyjęcie, ze wypowiedzenie powodowi umowy o pracę zostało dokonane w sposób prawidłowy, podczas gdy faktycznie w wypowiedzeniu niewłaściwie został powołany dokument stanowiący zmianę warunków umowy o pracę zamiast faktycznie obowiązującej umowy o pracę zawartej miedzy powodem a przedstawicielem pozwanego w dniu 1 sierpnia 1992 roku,

- naruszenie art. 210 § 1 k.s.h. w zw. z art. 203 § 1 k.s.h. w zw. z art. 45 § 1 i 2 k.p., poprzez ich błędną wykładnię i uznanie, że wypowiedzenie o pracę zostało podpisane i złożone powodowi przez właściwy organ tj. radę nadzorczą, podczas gdy winno być ono złożone i podpisane przez zarząd pozwanej spółki, a w konsekwencji błędne przyjęcie, ze nie zachodzą podstawy do uznania, że w niniejszej sprawie nie zostały naruszone przepisy o wypowiadaniu umów o pracę.

Na podstawie wyżej wymienionych zarzutów profesjonalny pełnomocnik wniósł w imieniu powoda o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uwzględnienie powództwa w całości oraz zasądzenie kosztów postępowania apelacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych od pozwanego na rzecz powoda.

W odpowiedzi na apelację pełnomocnik pozwanego wniósł o jej oddalenie w całości i zasądzenie od powoda na rzecz strony pozwanej zwrotu kosztów postępowania z tytułu kosztów zastępstwa procesowego za II instancję według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył co następuję:

Apelacja jest niezasadna.

Sąd Okręgowy akceptuje ustalony przez Sąd I instancji stan faktyczny i przyjmuje go za własny na potrzeby rozpoznania skargi apelacyjnej.

Zgodnie z treścią art. 378 § 1 k.p.c. sąd drugiej instancji rozpoznaje sprawę w granicach apelacji. Powyższe oznacza zakaz wykraczania przez sąd drugiej instancji poza te granice oraz nakaz rozważenia wszystkich podniesionych w apelacji zarzutów i wniosków.

W pierwszej kolejności odnieść się należy do zarzutów naruszenia prawa procesowego. Nie ma racji skarżący, że Sąd I instancji naruszył przepis art. 233 k.p.c. poprzez dokonanie błędnej oceny materiału dowodowego, to jest dowodów z dokumentów dotyczących stosunku pracy powoda. Zarzut ten strona powodowa łączy z naruszeniem art. 23 ust. 3 ustawy o gospodarce komunalnej z dnia 20 grudnia 1996 roku i wskazuje, że w wypowiedzeniu umowy o pracę powołany został nieprawidłowo dokument stanowiący jedynie zmianę warunków umowy o pracę, a nie obowiązująca strony umowa.

Z zarzutem tym nie sposób się zgodzić. Skarżący abstrahuje bowiem od treści umowy, jaka została zawarta przez strony w dniu 2 stycznia 2014 roku w związku z powstaniem pozwanej Spółki na podstawie uchwały z dnia 28 sierpnia 2013 roku nr (...) Rady Miejskiej T.. Uchwałą tą przekształcono samorządowy zakład budżetowy Miejski Zakład (...) w T. poprzez jego likwidację i utworzono Miejski Zakład (...) w T. Spółkę z o.o. (...) dokonane zostało na podstawie art. 22 ustawy o gospodarce komunalnej z dnia 20 grudnia 1996 roku (Dz.U. z 2016 r. poz. 573). W przepisie art. 23 ust. 2 ww. ustawy postanowiono, że spółka powstała w wyniku przekształcenia wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki związane z działalnością samorządowego zakładu budżetowego. Powyższe znalazło odzwierciedlenie w akcie notarialnym przekształcenia samorządowego zakładu budżetowego w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z dnia 20 listopada 2013 roku, w którym dodatkowo postanowiono, że pracownicy przekształconego zakładu budżetowego stają się z mocy prawa pracownikami spółki. Ma zatem o tyle rację skarżący, o ile z wywodu apelacji wynika, że spółka z ograniczoną odpowiedzialnością powstała w wyniku przekształcenia samorządowego zakładu budżetowego wstępuje w trybie art. 23 ustawy o gospodarce komunalnej we wszystkie prawa i obowiązki swego poprzednika, wynikające z m.in. indywidualnego prawa pracy. Potwierdził to Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 19 października 2010 roku w sprawie I PK 91/10 (opubl. Legalis).

Należy jednak zwrócić uwagę na to, że strony w dniu 2 stycznia 2014 roku, a więc po powstaniu pozwanej Spółki, zawarły umowę o pracę, w której postanowiły, że powód zostaje zatrudniony od dnia 1 stycznia 2014 roku jako Prezes Zarządu – Dyrektor Naczelny na czas nie określony, ustalając jednocześnie pozostałe warunki tego zatrudnienia, a więc miejsce pracy, wysokość wynagrodzenia, wymiar czasu pracy, uprawnienie do dodatkowej odprawy. Co więcej, w umowie tej strony ustaliły, że „umowa zastępuje dotychczasowa umowę o pracę, wynikającą z powołania na podstawie uchwały nr 36/92 Zarządu Miasta T. z dnia 22 lipca 1992 r. w sprawie powołania dyrektora Miejskiego Zakładu (...) w T. oraz pisma Prezydenta Miasta T. z dnia 21 grudnia 1992 r. , potwierdzającego, iż stosunek pracy nawiązany w dniu 1 sierpnia 1992 r. w Miejskim Zakładzie (...) w T. jest stosunkiem pracy na podstawie umowy o pracę, do którego mają zastosowanie przepisy prawa pracy o umownym stosunku pracy (wraz z aneksami do umowy o pracę na czas nieokreślony)”. W związku z takim postanowieniem umownym należy zgodzić się z twierdzeniem strony pozwanej, prezentowanym w toku procesu, że stanowisko powoda, jakoby strona pozwana powołała w treści wypowiedzenia nieprawidłowy dokument jest dowolne. Strony, poczynając od dnia 1 stycznia 2014 roku, łączyła omówiona umowa o pracę (następnie aneksowana) i na jej podstawie powód świadczył pracę. Na marginesie należy podnieść, że to, jakie elementy zawierać ma oświadczenie pracodawcy o wypowiedzeniu pracownikowi umowy o pracę zawartej na czas nie określony wynika z treści art. 30 § 3 – § 5 k.p. i te elementy pismo o wypowiedzeniu z dnia 6 sierpnia 2015 roku zawiera.

Nie ma także racji skarżący, że Sąd Rejonowy naruszył art. 45 k.p. w związku z art. 210 § 1 k.s.h. i art. 203 k.s.h. Apelujący twierdzi, że wypowiedzenie umowy o pracę zostało złożone powodowi przez niewłaściwy organ tj. radę nadzorczą, podczas gdy powinno ono zostać złożone przez zarząd pozwanej spółki.

Należy podkreślić, że powoda i pozwaną spółkę wiązał stosunek organizacyjno-prawny i jednocześnie stosunek pracy. Pierwszy z nich podlegał regulacji Kodeksu spółek handlowych, a drugi - przepisom Kodeksu pracy. Przepis art. 203 § 1 k.s.h. stanowi, że członek zarządu może być w każdym czasie odwołany uchwałą wspólników. Nie pozbawia go to roszczeń ze stosunku pracy lub innego stosunku prawnego dotyczącego pełnienia funkcji członka zarządu. A zatem w przypadku odwołania stosunek organizacyjno-prawny pracownika będącego członkiem zarządu ustaje ze skutkiem natychmiastowym, pozostaje zaś stosunek pracy, który trwa do chwili jego rozwiązania.

Zgodnie z treścią art. 210 § 1 k.s.h. w umowie między spółką a członkiem zarządu oraz w sporze z nim spółkę reprezentuje rada nadzorcza lub pełnomocnik powołany uchwałą zgromadzenia wspólników. W wyroku z dnia 16 czerwca 1999 roku w sprawie I PKN 117/99 (OSNAPiUS 2000, nr 17, poz. 646), Sąd Najwyższy stwierdził, że z chwilą odwołania z zarządu pracownik staje się byłym członkiem zarządu, z którym rozwiązanie umowy o pracę należy już do uprawnień zarządu. Podobne stanowisko Sąd Najwyższy zajął w wyroku z dnia 21 marca 2001 roku, I PKN 322/00 (OSNAPiUS 2002, nr 24, poz. 600), oraz w wyroku z dnia 24 stycznia 2002 roku, I PKN 838/00 (PiZS 2003, nr 4, s. 38), w którym wskazał, że konieczność reprezentowania spółki, co stanowi wyjątek, przez radę nadzorczą a nie przez zarząd, dotyczy tylko umów pomiędzy spółką a członkami zarządu, nie zaś byłymi członkami zarządu.

Jak jednak słusznie podniósł Sąd I instancji, sytuacja jest odmienna, gdy oświadczenie o rozwiązaniu z pracownikiem umowy o pracę zostaje złożone razem z odwołaniem go ze stanowiska członka zarządu. W świetle utrwalonego orzecznictwa Sądu Najwyższego, nie ulega bowiem wątpliwości, że rada nadzorcza spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jest uprawniona do rozwiązania umowy o pracę z członkiem zarządu spółki w razie jednoczesnego odwołania z funkcji członka zarządu i rozwiązania umowy o pracę. Powyższe potwierdził Sąd Najwyższy między innymi w wyrokach z dnia 26 września 2006 roku w sprawie II PK 47/06 (OSNAPiUS 2007 nr 19-20, poz. 271) oraz z dnia 4 października 2007 roku w sprawie I PK 127/07 (MoPr 2008 nr 4, str. 193). Z kolei w wyroku z dnia 21 maja 2008 roku w sprawie I PK 273/07 (OSNAPiUS 2009 nr 19-20, poz. 254) Sąd Najwyższy stwierdził, że wymaganie równoczesności odwołania przez radę nadzorczą spółki prezesa zarządu ze stanowiska i rozwiązania z nim umowy o pracę jest zachowane, jeżeli uchwała o odwołaniu bezpośrednio poprzedza, wchodzącą w życie w tym samym dniu, uchwałę o upoważnieniu przewodniczącego rady do rozwiązania umowy o pracę za wypowiedzeniem.

Z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy wynika, że powód odwołany został z członkostwa w zarządzie pozwanej Spółki uchwałą z dnia 6 sierpnia 2015 roku nr (...). Taka jest treść punktu 1 uchwały, natomiast w punkcie 2 (...) rozwiązała z powodem umowę o pracę za wypowiedzeniem, wskazując jednocześnie, że uchwała nr (...) wchodzi w życie od chwili podjęcia. Oświadczenie o wypowiedzeniu powodowi umowy o pracę stanowiło załącznik do uchwały. Mając na uwadze treść tejże uchwały nie można więc przyjąć, jak chce tego apelujący, że „w pierwszej kolejności" Rada Nadzorcza odwołała powoda ze składu zarządu. Rada Nadzorcza tą samą uchwałą odwołała powoda z członkostwa w Zarządzie spółki oraz rozwiązała z nim umowę o pracę za wypowiedzeniem zgodnie z treścią oświadczenia o wypowiedzeniu. Tym samym oświadczenie o wypowiedzeniu, stanowiące załącznik do uchwały, podpisane zostało przez wszystkich członków Rady Nadzorczej. Powyższe ustalenia pozwalają na jednoznaczną konstatację, że odwołanie i oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o pracę z powodu odwołania nastąpiły równocześnie, objęte były jednym aktem woli.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy, na podstawie art. 385 k.p.c. orzekł, jak w wyroku.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. i art. 108 § 1 k.p.c