Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 03 lutego 2017 r.

Sąd Rejonowy w Olsztynie w VII Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Katarzyna Kruszewska-Sobczyk

Protokolant: sekretarz sąd. Simona Marcjanek

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej Krzysztofa Górskiego

po rozpoznaniu w dniu 20.01. 2017r.

sprawy T. K.

urodz. (...) w G., syna L. i G. z d. T.

skazanego prawomocnymi i podlegającymi wykonaniu wyrokami:

1)  Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 25 marca 2016 r. (sygn. akt II K 439/15) za czyny z art. 91§1 kk w zw. z art. 279§1 kk i in. na karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, na podstawie art. 46§1 kk obowiązek naprawienia szkody, którą to karę pozbawienia wolności wymieniony odbywa od dnia 08.04. 2016r.,

2)  Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 07 lipca 2016 r. (sygn. akt VII K 1096/15) za czyn z art. 13§1 kk w zw. z art. 279§1 kk i in. na karę 1 roku pozbawienia wolności, na podstawie art. 46§1 kk obowiązek naprawienia szkody,

3)  łącznym Sądu Rejonowego w Biskupcu z dnia 3 czerwca 2016r. (sygn. akt II K 30/16), którym połączono kary pozbawienia wolności orzeczone w sprawach II K 26/15, II K 85/15, II K189/15, II K 252/15, II K 564/15, VII K 1035/15, II K 175/15 wymierzając karę łączną 3 lat pozbawienia wolności oraz połączono kary grzywny orzeczone w sprawach II K 85/15 i VII K 1035/15 orzekając karę łączną 60 stawek dziennych grzywny, po 10 zł każda stawka,

4)  Sądu Rejonowego w Kętrzynie z dnia 07 stycznia 2016 r. (sygn. akt II K 358/15) za czyny z art. 279§1 kk i in. na karę łączną 8 miesięcy pozbawienia wolności, który to wyrok został zmieniony wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 29 czerwca 2016r. sygn. VII Ka 236/16 w ten sposób, iż na podstawie art. 46§1 kk w zw. z art. 4§1 kk orzeczono obowiązek naprawienia szkody, uzupełniono podstawę prawną orzeczenia z pkt II o art. 86§1 kk w zw. z art. 4§1 kk, wyeliminowano z podstawy prawnej orzeczenia z pkt III zapis godzinowy oraz uzupełniono podstawę prawną rozstrzygnięć z pkt I-IV o art. 4§1 kk

orzeka

I.  na podstawie art. 85§1 i 2 kk, art. 86 § 1 kk oraz art. 569 § 1 kpk łączy skazanemu T. K. kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami w sprawach II K 439/15, VII K 1096/15, II K 30/16 i II K 358/15, opisanymi w pkt 1-4 , w ten sposób, że wymierza mu karę łączną 4 (czterech) lat i 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności,

II. na podstawie art. 576§1 kpk pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w połączonych wyrokach, a nie objęte wyrokiem łącznym pozostawia do odrębnego wykonania,

III. na podstawie art. 577 kpk zalicza skazanemu na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okresy rzeczywistego pozbawienia wolności i kary dotychczas odbytej w sprawach podlegających połączeniu tj. okresy od dnia 03.04.2014r. do 04.04. 2014r., od 09.05. 2014r. do 10.05. 2014r., od 21.01. 2015r. do 21.01. 2015r., od 11.02.2015r. do 11.02. 2015r., od 11.05. 2015r. do 11.05. 2015r., od 26.10. 2015r. do 08.04. 2016r. w sprawie II K 30/16, od 26.06. 2015r. do 28.06. 2015r. w sprawie II K 358/15 i okres kary odbytej od dnia 08.04. 2016r. w sprawie II K 439/15,

IV. na podstawie art.624§1 kpk zwalnia skazanego od kosztów sądowych za postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego,

V. na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy Prawo o adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. D. M. kwotę 120 zł tytułem wynagrodzenia za obronę skazanego wykonywaną z urzędu w sprawie o wydanie wyroku łącznego oraz kwotę 27,60 zł tytułem 23% podatku VAT od tego wynagrodzenia.

Sygn. akt VII K 832/16

UZASADNIENIE

Sąd ustalił, co następuje:

Wobec skazanego T. K. zostały wydane prawomocne i podlegające wykonaniu wyroki:

5)  Sądu Rejonowego w Giżycku z dnia 25 marca 2016 r. (sygn. akt II K 439/15) za czyny z art. 91§1 kk w zw. z art. 279§1 kk i in. na karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, na podstawie art. 46§1 kk obowiązek naprawienia szkody, którą to karę pozbawienia wolności wymieniony odbywa od dnia 08.04. 2016r.,

6)  Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 07 lipca 2016 r. (sygn. akt VII K 1096/15) za czyn z art. 13§1 kk w zw. z art. 279§1 kk i in. na karę 1 roku pozbawienia wolności, na podstawie art. 46§1 kk obowiązek naprawienia szkody,

7)  łącznym Sądu Rejonowego w Biskupcu z dnia 3 czerwca 2016r. (sygn. akt II K 30/16), którym połączono kary pozbawienia wolności orzeczone w sprawach II K 26/15, II K 85/15, II K189/15, II K 252/15, II K 564/15, VII K 1035/15, II K 175/15 wymierzając karę łączną 3 lat pozbawienia wolności oraz połączono kary grzywny orzeczone w sprawach II K 85/15 i VII K 1035/15 orzekając karę łączną 60 stawek dziennych grzywny, po 10 zł każda stawka,

8)  Sądu Rejonowego w Kętrzynie z dnia 07 stycznia 2016 r. (sygn. akt II K 358/15) za czyny z art. 279§1 kk i in. na karę łączną 8 miesięcy pozbawienia wolności, który to wyrok został zmieniony wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 29 czerwca 2016r. sygn. VII Ka 236/16 w ten sposób, iż na podstawie art. 46§1 kk w zw. z art. 4§1 kk orzeczono obowiązek naprawienia szkody, uzupełniono podstawę prawną orzeczenia z pkt II o art. 86§1 kk w zw. z art. 4§1 kk, wyeliminowano z podstawy prawnej orzeczenia z pkt III zapis godzinowy oraz uzupełniono podstawę prawną rozstrzygnięć z pkt I-IV o art. 4§1 kk.

Sąd zważył, co następuje:

W pierwszej kolejności Sąd rozważał czy w stosunku do kar orzeczonych prawomocnymi wyrokami wydanymi wobec skazanego istnieją warunki do orzeczenia kary łącznej określone w art.85 kk, który w §1 stanowi, iż jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną, przy czym zgodnie z §2 podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89 kk, w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w §1.

Sąd musiał zatem zbadać, które z orzeczonych wobec skazanego kar nie zostały jeszcze wykonane w całości bądź części i czy stanowią one kary tego samego rodzaju, które nadają się do połączenia i orzeczenia kary łącznej.

Nadmienić przy tym należy, iż z dniem 1 lipca 2015r. doszło do zmiany przepisu art. 85 kk i zgodnie z art. 19 Ustawy z dnia 20 lutego 2015r. o zmianie ustawy- Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, która zmieniła treść ww przepisu – przepisów rozdziału IX Kodeksu karnego (a zatem art. 85 kk i następne) w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. po dniu 1 lipca 2015r.).

Analiza wydanych wobec skazanego wyroków wskazuje, iż w jego wypadku doszło do prawomocnych skazań po dniu 1 lipca 2015r., a zatem zastosowanie znajdują tu przepisy Kodeksu karnego w obecnie obowiązującym brzmieniu.

Analizując ich treść Sąd ustalił, że istnieją warunki orzeczenia kary łącznej w stosunku do kar pozbawienia wolności orzeczonych w sprawach II K 439/15, VII K 1096/15, II K 30/16, II K 358/15, albowiem we wszystkich tych sprawach orzeczono kary pozbawienia wolności, ponadto wskazane kary nie zostały jeszcze odbyte przez skazanego.

W ocenie Sądu brak również podstaw do stosowania wobec skazanego art. 4§1 kk albowiem jakkolwiek wobec wymienionego zapadły jeszcze inne wyroki, jednakże poprzednie skazania były już przedmiotem analizy Sądu w sprawie o wydanie wyroku łącznego o sygn. II K 30/16, gdzie orzeczono karę łączną 3 lat pozbawienia wolności, która to kara została objęta niniejszym wyrokiem łącznym, biorąc bowiem pod uwagę, iż skazany nie odbył jeszcze powyższej kary, w ocenie Sądu korzystniejsze dla niego w tym wypadku było zastosowanie przepisów Kodeksu karnego w ich obecnie obwiązującym brzmieniu.

Sąd orzekł karę łączną 4 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności na skutek połączenia kar pozbawienia wolności orzeczonych wyrokami II K 439/15, VII K 1096/15, II K 30/16 i II K 358/15.

Sąd wymierzył karę łączną w granicach określonych w art. 86 § 1 kk przy zastosowaniu zasady asperacji.

Sąd podzielił tu wyrażony zarówno w orzecznictwie Sądu Najwyższego (por. wyrok SN z 02.12.1975 r., Rw 628/75, OSNKW 1976/2/33) jak i w doktrynie pogląd, iż zasada absorpcji czy kumulacji przy wymiarze kary łącznej jako rozwiązania skrajne, powinny być rozstrzygnięciami o charakterze wyjątkowym.

Kara łączna nie może pogarszać sytuacji skazanego, ale nie może też stanowić zbyt znacznej premii płynącej z faktu popełnienia wielu przestępstw. Stałoby to bowiem w sprzeczności z wymogami prewencji szczególnej i ogólnej, prowadząc do premiowania sprawcy popełniającego więcej niż jedno przestępstwo i w praktyce – do bezkarności pewnych działań takiego sprawcy oraz uprzywilejowałoby sprawcę wielokrotnego w porównaniu z osobą, która popełnia jedno przestępstwo.

W tym stanie rzeczy Sąd nie widząc wystarczających przesłanek dla wykorzystania skrajnych rozwiązań przy orzekaniu kary łącznej zastosował zasadę asperacji mając na względzie stopień bliskości przedmiotowej łączącej czyny skazanego, ich łączność czasową oraz przebieg jego procesu resocjalizacji.

Jak wynika z opinii o skazanym jego aktualne zachowanie podczas pobytu w izolacji więziennej należy uznać za poprawne. Był czterokrotnie nagradzany, nie był karany dyscyplinarnie. W gronie współosadzonych funkcjonuje właściwie, w stosunku do przełożonych przyjmuje postawę zgodą z wymogami formalnymi. Nie jest zatrudniony, nie deklaruje przynależności do podkultury przestępczej. Nie korzysta z systemu przepustkowego, nie stosowano wobec niego środków przymusu bezpośredniego. Karę pozbawienia wolności odbywa w systemie zwykłym. Wobec popełnionych czynów jest deklaratywnie krytyczny.

Poza oceną Sądu przy wymiarze kary łącznej był natomiast stopień społecznej szkodliwości popełnionych przez skazanego czynów, zawinienie oraz inne okoliczności, które zostały wcześniej przyjęte jako przesłanki wymiaru kar jednostkowych.

Sąd na podstawie art. 576§1 kpk pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w połączonych wyrokach, a nie objęte wyrokiem łącznym pozostawił do odrębnego wykonania.

Zgodnie z art. 577 kpk Sąd zaliczył skazanemu na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności okresy rzeczywistego pozbawienia wolności i kary dotychczas odbytej w sprawach podlegających połączeniu tj. okresy od dnia 03.04.2014r. do 04.04. 2014r., od 09.05. 2014r. do 10.05. 2014r., od 21.01. 2015r. do 21.01. 2015r., od 11.02.2015r. do 11.02. 2015r., od 11.05. 2015r. do 11.05. 2015r., od 26.10. 2015r. do 08.04. 2016r. w sprawie II K 30/16, od 26.06. 2015r. do 28.06. 2015r. w sprawie II K 358/15 i okres kary odbytej od dnia 08.04. 2016r. w sprawie II K 439/15.

Zgodnie z art. 624§1 kpk Sąd zwolnił też skazanego od kosztów sądowych za postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego, mając na uwadze jego trudną sytuację materialną.

O kosztach wynagrodzenia za obronę skazanego wykonywaną z urzędu w sprawie o wydanie wyroku łącznego orzeczono na podstawie obowiązujących przepisów jak w pkt V wyroku.