Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 18 listopada 2015 roku - Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział
w Ł., po rozpatrzeniu wniosku z dnia 6 maja 2015 roku odmówił S. W. prawa do emerytury. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że wnioskodawca na dzień 1 stycznia 1999 roku nie udowodnił wymaganych 25 lat okresów składkowych
i nieskładkowych, ani wymaganego 15 - letniego okresu pracy w warunkach szczególnych. Organ rentowy na podstawie dowodów załączonych do wniosku przyjął za udowodnione okresy składkowe w wymiarze 23 lat, 6 miesięcy i 14 dni oraz nieskładkowe w wymiarze
1 miesiąca i 15 dni - łącznie 23 lata, 7 miesięcy i 29 dni. W tym organ rentowy uwzględnił
14 lat, 4 miesiące i 8 dni stażu pracy w warunkach szczególnych. ZUS wskazał, że nie uwzględnił okresu pracy w gospodarstwie rolnym rodziców od 2 maja 1971 roku do
30 kwietnia 1973 roku oraz od 1 lutego 1978 roku do 10 czerwca 1979 roku, ponieważ ocenił zeznania świadków jako niewiarygodne. Uznał, że adresy zameldowania wnioskodawcy oraz okoliczność uczęszczania do Szkoły Przysposobienia Rolniczego w S. wykluczają pracę w gospodarstwie rolnym rodziców w pełnym wymiarze czasu pracy. Ponadto w okresie od 15 do 30 kwietnia 1973 roku wnioskodawca miał posiadać inne źródło dochodu z tytułu pracy w Kółku Rolniczym w S. jako pracownik fizyczny. Organ rentowy nie uwzględnił również zatrudnienia w (...) sp. z o.o. od 30 grudnia 1994 roku do
31 grudnia 1998 roku jako okresu pracy w szczególnych warunkach, ponieważ w wystawionym w dniu 30 maja 2000 roku świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach pracodawca nie powołał się na przepisy resortowe, a ponadto potwierdził, że w całym okresie zatrudnienia stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wnioskodawca wykonywał prace kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony. W świadectwie wystawionym w dniu 15 kwietnia 1999 roku pracodawca potwierdził natomiast zatrudnienie na stanowiskach mechanik - kierowca i kierowca. Wnioskodawca nie przedłożył również angaży i umów o pracę oraz innych dokumentów potwierdzających wykonywanie prac w szczególnych warunkach w tym okresie.

/decyzja - k. 149 - 149 verte plik II akt ZUS/

Odwołanie w imieniu ubezpieczonego w dniu 11 grudnia 2015 roku złożył jego pełnomocnik, wnosząc o zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie emerytury
z uwzględnieniem pracy w gospodarstwie rolnym rodziców w okresach od 2 maja 1971 roku do 30 kwietnia 1973 roku oraz od 1 lutego 1978 roku do 10 czerwca 1979 roku oraz zatrudnienia w szczególnych warunkach w (...) sp. z o.o. od 30 grudnia 1994 roku do 31 grudnia 1998 roku na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony. Pełnomocnik ubezpieczonego wniósł ponadto
o zasądzenie od organu rentowego na rzecz ubezpieczonego zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu odwołania podniesiono, że wnioskodawca wykonywał w gospodarstwie rolnym wszelkie prace i mieszkał w nim w okresach spornych (wraz ze swoją żoną od 1976 roku do 25 czerwca 1984 roku). Zameldowanie wnioskodawcy w B. w okresie od 3 października 1977 roku do
16 września 1978 roku miało jedynie na celu ułatwienie zdobycia kredytu na budowę domu. Również uczęszczanie na kurs przysposobienia rolniczego w S. nie miało wpływu na wymiar pracy w gospodarstwie, ponieważ zajęcia odbywały się zimą, co dwa tygodnie w godzinach wieczornych. Ubezpieczony zaprzeczył ponadto, aby w kwietniu 1973 roku pracował w Kółku Rolniczym w S..

/odwołanie - k. 2 - 8/

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 31 grudnia 2015 roku organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania, argumentując jak w treści zaskarżonej decyzji.

/odpowiedź na odwołanie - k. 16 - 16 verte/

Strony w toku postępowania podtrzymały swoje stanowiska w sprawie. Pełnomocnik wnioskodawcy poparł odwołanie. Pełnomocnik ZUS wniósł o jego oddalenie.

/stanowiska stron - e-protokół z dnia 15 lutego 2017 roku - 00:01:17 - 00:01:23; 00:14:48 - 00:15:24- płyta - k. 77/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca S. W. urodził się w dniu (...).

/okoliczność bezsporna, a nadto: wniosek - k. 1 plik I akt ZUS/

Wnioskodawca nie jest członkiem Otwartego Funduszu Emerytalnego.

/okoliczność bezsporna, a nadto: wniosek - k. 2 plik I akt ZUS/

Wniosek o emeryturę S. W. złożył w dniu 6 maja 2015 roku.

/okoliczność bezsporna, a nadto: wniosek - k. 1 plik I akt ZUS/

Ojciec wnioskodawcy M. W. miał gospodarstwo rolne. Od 1964 roku figurował pod pozycją rejestrową 214 jako posiadacz gospodarstwa rolnego o powierzchni 9,16 ha w S.. W 1974 roku na podstawie aktu własności ziemi nr: ON (...) M. W. ujawniono jako właściciela ww. gospodarstwa.

/pismo - k. 59 plik I akt ZUS; zeznania wnioskodawcy - e-protokół z dnia 10 października 2016 roku - 00:43:55 - 00:46:35 - płyta - k. 66 w zw. z e-protokół z dnia 6 czerwca 2016 roku - 00:02:09 - 00:19:27 - płyta - k.32; zeznania świadka M. A. - e-protokół z dnia
6 czerwca 2016 roku - 00:45:54 - 00:57:33 - płyta - k.32/

Rodzice wnioskodawcy prowadzili gospodarstwo rolne, w którym zajmowali się hodowlą drobiu i trzody chlewnej, krów, indyków oraz uprawą warzyw i nasion. Ojciec wnioskodawcy pracował w (...) po 12 godzin dziennie, dojeżdżał do pracy do Ł., więc praktycznie nie wykonywał pracy w gospodarstwie. Matka skarżącego nie pracowała zawodowo. Pracowała w gospodarstwie rolnym razem z wnioskodawcą.

/zeznania wnioskodawcy - e-protokół z dnia 10 października 2016 roku - 00:43:55 - 00:46:35 - płyta - k. 66 w zw. z e-protokół z dnia 6 czerwca 2016 roku - 00:02:09 - 00:19:27 - płyta - k.32; zeznania świadka M. A. - e-protokół z dnia 6 czerwca 2016 roku - 00:45:54 - 00:57:33 - płyta - k.32; zeznania świadka M. B. - e-protokół z dnia 6 czerwca 2016 roku - 00:57:33 - 01:06:29 - płyta - k.32; zeznania świadka J. K. - e-protokół z dnia 10 października 2016 roku - 00:06:10 - 00:13:57 - płyta - k. 66/

S. W. ukończył szkołę podstawową w roku szkolnym 1970/1971. Potem nie kontynuował nauki. Zaczął pracować w gospodarstwie rodziców.

/zaświadczenie - k. 79; świadectwo - k.81 plik I akt ZUS; zeznania wnioskodawcy - e-protokół z dnia 10 października 2016 roku - 00:43:55 - 00:46:35 - płyta - k. 66 w zw. z e-protokół z dnia 6 czerwca 2016 roku - 00:02:09 - 00:19:27 - płyta - k.32; zeznania świadka M. A. - e-protokół z dnia 6 czerwca 2016 roku - 00:45:54 - 00:57:33 - płyta - k.32/

Wnioskodawca mieszkał z rodzicami do 1984 roku. W 1976 roku ożenił się
i od tej pory mieszkał w gospodarstwie z żoną i rodzicami. Żona nie pracowała zawodowo.
W 1984 roku razem z żoną wyprowadził się do domu zbudowanego w innej miejscowości w tej samej gminie - w K..

/zeznania wnioskodawcy - e-protokół z dnia 10 października 2016 roku - 00:43:55 - 00:46:35 - płyta - k. 66 w zw. z e-protokół z dnia 6 czerwca 2016 roku - 00:02:09 - 00:19:27; 00:22:25 - 00:24:28 - płyta - k.32; zeznania świadka M. A. - e-protokół z dnia 6 czerwca 2016 roku - 00:45:54 - 00:57:33 - płyta - k.32; zeznania świadka M. B. - e-protokół z dnia 6 czerwca 2016 roku - 00:57:33 - 01:06:06 - płyta - k.32; zeznania świadka W. W. - e-protokół z dnia 6 czerwca 2016 roku - 01:11:42 - 01:23:21 - płyta - k.32/

W gospodarstwie rolnym wnioskodawca wykonywał prace polowe: orkę, bronowanie, koszenie i suszenie siana. Matka wnioskodawcy jeździła raz albo dwa razy w tygodniu na targ do Ł., gdzie handlowała jajkami i twarogiem. Wnioskodawca odwoził mamę na stację kolejową. Razem z mamą oporządzał krowy. Krów było ok. 5. Były również 2 maciory, więc w gospodarstwie ciągle były małe świniaki.

/zeznania wnioskodawcy - e-protokół z dnia 10 października 2016 roku - 00:43:55 - 00:46:35 - płyta - k. 66 w zw. z e-protokół z dnia 6 czerwca 2016 roku - 00:02:09 - 00:19:27 - płyta - k.32; zeznania świadka M. A. - e-protokół z dnia 6 czerwca 2016 roku - 00:45:54 - 00:57:33 - płyta - k.32; zeznania świadka M. B. - e-protokół z dnia 6 czerwca 2016 roku - 00:57:33 - 01:06:06 - płyta - k.32; zeznania świadka W. W. - e-protokół z dnia 6 czerwca 2016 roku - 01:11:42 - 01:23:21 - płyta - k.32; zeznania świadka J. K. - e-protokół z dnia 10 października 2016 roku - 00:06:10 - 00:13:27 - płyta - k. 66/

Brat wnioskodawcy nie pomagał w gospodarstwie. Był o dwa lata młodszy. Po ukończeniu szkoły podstawowej kontynuował naukę w technikum w Ł.. Przyjeżdżał do domu tylko na weekendy.

/zeznania wnioskodawcy - e-protokół z dnia 10 października 2016 roku - 00:43:55 - 00:46:35 - płyta - k. 66 w zw. z e-protokół z dnia 6 czerwca 2016 roku - 00:02:09 - 00:19:27 - płyta - k.32; zeznania świadka M. A. - e-protokół z dnia 6 czerwca 2016 roku - 00:45:54 - 00:57:33 - płyta - k.32/ zeznania świadka M. B. - e-protokół z dnia 6 czerwca 2016 roku - 00:57:33 - 01:06:06 - płyta - k.32 zeznania świadka W. W. - e-protokół z dnia 6 czerwca 2016 roku - 01:11:42 - 01:23:21 - płyta - k.32/

W gospodarstwie rolnym był także koń do prac polowych. Gospodarstwo nie było zmechanizowane. Ciągnik został zakupiony przez ojca wnioskodawcy w 1980 roku. Wnioskodawca z mamą uprawiali: żyto, ogórki, pomidory, truskawki na sprzedaż. Produkty te były oddawane do punktu skupu w S.. W kolejce do skupu wnioskodawca stał około od 4 - 5 godzin. Wnioskodawca zawoził też mleko do mleczarni.

/zeznania wnioskodawcy - e-protokół z dnia 10 października 2016 roku - 00:43:55 - 00:46:35 - płyta - k. 66 w zw. z e-protokół z dnia 6 czerwca 2016 roku - 00:02:09 - 00:19:27 - płyta - k.32; zeznania świadka M. A. - e-protokół z dnia 6 czerwca 2016 roku - 00:45:54 - 00:57:33 - płyta - k.32; zeznania świadka M. B. - e-protokół z dnia 6 czerwca 2016 roku - 00:57:33 - 01:06:06; 01:06:29 - 01:11:42 - płyta - k.32; zeznania świadka W. W. - e-protokół z dnia 6 czerwca 2016 roku - 01:11:42 - 01:23:21 - płyta - k.32; zeznania świadka J. K. - e-protokół z dnia 10 października 2016 roku - 00:06:10 - 00:13:27 - płyta - k. 66/

Latem wnioskodawca pracował z mamą w gospodarstwie od świtu do nocy. Zimą trzeba było oporządzić zwierzęta, wymłócić zbiory i przygotować do zasiewu. Pracy było zimą mniej, ale nie trwała krócej niż 4 godziny dziennie.

/zeznania wnioskodawcy - e-protokół z dnia 10 października 2016 roku - 00:43:55 - 00:46:35 - płyta - k. 66 w zw. z e-protokół z dnia 6 czerwca 2016 roku - 00:02:09 - 00:19:27 - płyta - k.32; zeznania świadka M. B. - e-protokół z dnia 6 czerwca 2016 roku - 00:57:33 - 01:06:06 - płyta - k.32; zeznania świadka W. W. - e-protokół z dnia 6 czerwca 2016 roku - 01:11:42 - 01:23:21 - płyta - k.32/

Wnioskodawca uczęszczał na kurs przysposobienia rolniczego organizowany
w okresie zimowym, od października do marca, w latach 1972 - 1974. Kurs organizowany był w S. przez Wydział (...) i Leśnictwa. Odbywał się w prywatnym domu, 2 - 3 razy w tygodniu, od godziny 18 - 20 - z przerwą na dziennik telewizyjny. Kursantów było siedmiu. Ukończenie kursu było warunkiem koniecznym, aby potem móc przejąć gospodarstwo rolne rodziców.

/zeznania wnioskodawcy - e-protokół z dnia 10 października 2016 roku - 00:43:55 - 00:46:35 - płyta - k. 66 w zw. z e-protokół z dnia 6 czerwca 2016 roku - 00:19:27 - 00:22:25 - płyta - k.32; zeznania świadka M. B. - e-protokół z dnia 6 czerwca 2016 roku - 01:06:29 - 01:11:42 - płyta - k.32; zeznania świadka J. K. - e-protokół z dnia
10 października 2016 roku - 00:06:10 - 00:13:27 - płyta - k. 66/

Wnioskodawca w dniu 1 maja 1973 roku podjął pracę w Spółdzielni Kółek Rolniczych, wówczas pracę w gospodarstwie wykonywała jego mama. Wnioskodawca pomagał mamie poza godzinami pracy w Spółdzielni Kółek Rolniczych. Wstawał o 4 rano i wykonywał różne prace w gospodarstwie. Do pracy jechał na 7 rano
i wracał o 15. Po powrocie z pracy, do wieczora pracował w gospodarstwie.

/zeznania wnioskodawcy - e-protokół z dnia 10 października 2016 roku - 00:43:55 - 00:46:35 - płyta - k. 66 w zw. z e-protokół z dnia 6 czerwca 2016 roku - 00:02:09 - 00:19:27 - płyta - k.32; zeznania świadka W. W. - e-protokół z dnia 6 czerwca 2016 roku - 01:11:42 - 01:24:03 - płyta - k.32/

W okresie od 1 maja 1973 roku do 31 stycznia 1978 roku wnioskodawca był zatrudniony w Spółdzielni Kółek Rolniczych w D. na stanowisku kierowcy ciągnika. Za ten okres Spółdzielnia wystawiła wnioskodawcy świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach, wskazując że wykonywał prace wymienione w wykazie A dział VIII, poz. 3, pkt 1.

/świadectwa - k. 37, 85 i 91 plik I akt ZUS; legitymacja ubezpieczeniowa - k. 10/

W okresie od 11 czerwca 1979 roku do 31 grudnia 1985 roku wnioskodawca był zatrudniony w Spółdzielni Kółek Rolniczych w B. na stanowisku kierowcy ciągnika. Za ten okres Spółdzielnia wystawiła wnioskodawcy świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach, wskazując że wykonywał prace wymienione w wykazie A dział VIII, poz. 3.

/świadectwo - k. 33 plik I akt ZUS/

W dniu 3 października 1977 wnioskodawca zameldował się pod adresem W.
3 w B., ponieważ był to wymóg Banku Spółdzielczego w D., gdzie wraz z żoną złożył wniosek o kredyt. Wnioskodawca kupił działkę i rozpoczął budowę domu, ale nadal mieszkał w S.. Spod tego adresu wymeldował się w dniu
16 września 1978 roku i od dnia 18 września 1978 roku do 25 czerwca 1984 roku znów był zameldowany w S..

/zeznania wnioskodawcy - e-protokół z dnia 10 października 2016 roku - 00:43:55 - 00:46:35 - płyta - k. 66 w zw. z e-protokół z dnia 6 czerwca 2016 roku - 00:02:09 - 00:19:27 - płyta - k.32; zeznania świadka W. W. - e-protokół z dnia 6 czerwca 2016 roku - 01:11:42 - 01:23:21 - płyta - k.32; poświadczenie o zameldowaniu - k. 53 plik I akt ZUS/

Wnioskodawca w okresie od 30 grudnia 1994 roku do 15 kwietnia 1999 roku pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w (...) sp. z o.o.
w G. na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony.

/świadectwa pracy - k. 19 i 35 plik I akt ZUS; zeznania wnioskodawcy - e-protokół z dnia
10 października 2016 roku - 00:43:55 - 00:46:35 - płyta - k. 66 w zw. z e-protokół z dnia
6 czerwca 2016 roku - 00:41:05 - 00:42:10 - płyta - k.32; akta osobowe -k. 44; zeznania świadka W. B. - e-protokół z dnia 10 października 2016 roku - 00:13:57 - 00:21:36 - płyta - k.66/

Za ten okres zatrudnienia zakład pracy wystawił wnioskodawcy w dniu 30 maja 2000 roku świadectwo pracy w szczególnych warunkach na stanowisku wymienionym w dziale VIII, poz. 2, wykaz A Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku ( Dz. U.
z 1983 roku, nr 8, poz. 43).

/świadectwo pracy - k. 35 plik I akt ZUS/

W ogólnym świadectwie pracy z dnia 15 kwietnia 1999 roku (...)
sp. z o.o. w G. wskazała jako stanowisko zajmowane przez wnioskodawcę: „mechanik - kierowca, kierowca”.

/świadectwo pracy - k. 19 plik I akt ZUS/

(...) sp. z o.o. w G. zajmowała się naprawą sprzętu wojskowego oraz sprzętu taboru (...) oraz montażem nowych podzespołów. Wnioskodawca wykonywał wyłącznie pracę kierowcy samochodów ciężarowych o masie całkowitej powyżej 3,5 tony. Jeździł samochodami marki jelcz, s., m.. Nie wykonywał pracy mechanika.

/zeznania wnioskodawcy - e-protokół z dnia 10 października 2016 roku - 00:43:55 - 00:46:35 - płyta - k. 66 w zw. z e-protokół z dnia 6 czerwca 2016 roku - 00:19:27 - 00:22:25 - płyta - k.32; zeznania świadka W. B. - e-protokół z dnia 10 października 2016 roku - 00:13:57 - 00:21:36 - płyta - k.66; zeznania świadka H. O. - e-protokół z dnia 10 października 2016 roku - 00:28:28 - 00:33:35 - płyta - k.66; zeznania świadka C. Ż. - e-protokół z dnia 10 października 2016 roku - 00:34:21 - 00:38:52 - płyta - k.66/

Wnioskodawca z hali montażowej jeździł na stację diagnostyczną. Jechał z diagnostą najpierw 5 kilometrów po terenie zakładu. Potem w 50 - kilometrową trasę. Trasa przejazdu była ustalona. Diagnosta stwierdzał, czy pojazd jest sprawny. Trzeba było również w ten sam sposób sprawdzać sprawność samochodów po naprawie. Jeśli samochód nie był sprawny, wnioskodawca odstawiał go na halę montażową. Jeśli coś stało się w trasie, diagnosta dzwonił po serwis, który przyjeżdżał naprawić samochód. Były to samochody ciężarowe i autobusy.

/zeznania wnioskodawcy - e-protokół z dnia 10 października 2016 roku - 00:43:55 - 00:46:35 - płyta - k. 66 w zw. z e-protokół z dnia 6 czerwca 2016 roku - 00:27:57 - 00:34:22 - płyta - k.32; zeznania świadka W. B. - e-protokół z dnia 10 października 2016 roku - 00:13:57 - 00:24:43 - płyta - k.66/ zeznania świadka H. O. - e-protokół z dnia 10 października 2016 roku - 00:28:28 - 00:33:35 - płyta - k.66; zeznania świadka C. Ż. - e-protokół z dnia 10 października 2016 roku - 00:34:21 - 00:38:52 - płyta - k.66/

Do zakładu trafiały samochody z jednostek wojskowych, które były naprawiane
i remontowane. Trasy przejazdów na zewnątrz zakładu odbywały się na linii Ł.-G. i Ł. - S..

/zeznania świadka W. B. - e-protokół z dnia 10 października 2016 roku - 00:24:43 - 00:28:28 - płyta - k.66; zeznania świadka C. Ż. - e-protokół z dnia
10 października 2016 roku - 00:34:21 - 00:38:52 - płyta - k.66/

Wnioskodawca nie jeździł z załadunkiem. Praca odbywała się w systemie zmianowym - od 6 - 14 oraz od 14 - 22. Wnioskodawca nie pracował w godzinach nadliczbowych. Codziennie testował kilka samochodów.

/zeznania wnioskodawcy - e-protokół z dnia 10 października 2016 roku - 00:43:55 - 00:46:35 - płyta - k. 66 w zw. z e-protokół z dnia 6 czerwca 2016 roku - 00:27:57 - 00:34:22 - płyta - k.32; zeznania świadka W. B. - e-protokół z dnia 10 października 2016 roku - 00:13:57 - 00:21:36 - płyta - k. 66/

(...) w zakładzie było ok. 30, część z nich pracowała w tzw. transporcie wewnętrznym, część w zewnętrznym. Kierowcy wracali i jechali w kolejne trasy. Nie było przestojów w pracy. Głównie wnioskodawca jeździł samochodami ciężarowymi o masie powyżej 3,5 tony, ponieważ miał do tego uprawnienia. Diagnosta jeździł w trasy poza zakładem. Bez diagnosty kierowcy jeździli tylko wokół zakładu. Ani wnioskodawca, ani diagnosta nie zajmowali się naprawą aut, robił to przeznaczony do tego serwis.

/zeznania wnioskodawcy - e-protokół z dnia 10 października 2016 roku - 00:43:55 - 00:46:35 - płyta - k. 66 w zw. z e-protokół z dnia 6 czerwca 2016 roku - 00:34:22 - 00:38:49 - płyta - k.32; zeznania świadka C. Ż. - e-protokół z dnia 10 października 2016 roku - 00:34:21 - 00:38:52 - płyta - k.66; zeznania świadka W. B. - e-protokół z dnia 15 lutego 2017 roku - 00:03:12 - 00:08:07 - płyta - k.77; zeznania świadka H. O. - e-protokół z dnia 15 lutego 2017 roku - 00:08:07 - 00:11:35 - płyta - k.77; zeznania świadka C. Ż. - e-protokół z dnia 15 lutego 2017 roku - 00:11:35 - 00:14:35 - płyta - k.77/

Wnioskodawca jeździł również autobusami, które miały od 40 - 60 miejsc, o masie całkowitej powyżej 3,5 tony.

/zeznania wnioskodawcy - e-protokół z dnia 10 października 2016 roku - 00:43:55 - 00:46:35 - płyta - k. 66 w zw. z e-protokół z dnia 6 czerwca 2016 roku - 00:34:22 - 00:38:49 - płyta - k.32; zeznania świadka H. O. - e-protokół z dnia 10 października 2016 roku - 00:33:35 - 00:34:21 - płyta - k.66

Wnioskodawca uzyskał prawo jazdy kat. A, B i T w dniu 26 stycznia 1972 roku,
kat. C w dniu 13 grudnia 1988 roku, kat. D, BE, CE, DE w dniu 14 października 1991 roku.

/zeznania wnioskodawcy - e-protokół z dnia 10 października 2016 roku - 00:43:55 - 00:46:35 - płyta - k. 66 w zw. z e-protokół z dnia 6 czerwca 2016 roku - 00:38:49 - 00:41:05- płyta - k.32/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych dowodów w postaci dokumentów znajdujących się w aktach niniejszej sprawy oraz w aktach ZUS,
w szczególności na podstawie dokumentacji osobowej obejmującej kolejne okresy zatrudnienia wnioskodawcy, a także na podstawie zeznań wnioskodawcy oraz zeznań dwóch grup świadków. Po pierwsze Sąd wziął pod uwagę zeznania świadków, którzy potwierdzili, że wnioskodawca w okresach od 2 maja 1971 roku do 30 kwietnia 1973 roku oraz od 1 lutego 1978 roku do 10 czerwca 1979 roku pracował stale w gospodarstwie rolnym rodziców. Po drugie Sąd oparł się na zeznaniach świadków, którzy pracowali razem z wnioskodawcą w (...) sp. z o.o. w G. i mają z tego powodu pełną wiedzę na temat charakteru pracy wykonywanej przez wnioskodawcę na stanowisku kierowcy samochodów ciężarowych o masie całkowitej powyżej 3,5 tony.

Wszystkie złożone w niniejszej sprawie zeznania były wiarygodne i spójne
Ich wartość dowodowa nie była kwestionowana przez organ rentowy. Stanowiły one tym samym wiarygodne źródło dowodowe. Twierdzenia wnioskodawcy zasadniczo znalazły też swoje potwierdzenie w złożonej dokumentacji osobowej wnioskodawcy. Sąd na podstawie uzupełniających się wzajemnie zeznań świadków mógł bez wątpliwości ustalić, że wnioskodawca pracował w gospodarstwie rolnym rodziców w okresach: od 2 maja 1971 roku do 30 kwietnia 1973 roku oraz od 1 lutego 1978 roku do 10 czerwca 1979 roku. Wbrew twierdzeniom organu rentowego wnioskodawca w tym czasie nie miał innego źródła dochodu i nie pracował zawodowo. To na nim spoczywał wówczas największy ciężar prowadzenia gospodarstwa. Jego ojciec ze względu na pracę zawodową w (...) nie miał na to czasu, a młodszy brat uczył się. Wnioskodawca nawet gdy podjął już pracę, nadal pomagał swojej mamie w gospodarstwie.

Świadkowie potwierdzili, że wnioskodawca wykonywał liczne obowiązki
w gospodarstwie. Pracował przy zwierzętach, zajmował się pracami polowymi. Zawoził też zbiory i mleko do skupu. Gospodarstwo nie było zmechanizowane. Praca trwała przez cały rok.

W świetle tych okoliczności wiarygodne okazały się również twierdzenia wnioskodawcy, że zameldowanie w 1977 roku w innej miejscowości na rok było jedynie formalnością zmierzającą do uzyskania kredytu w okolicznym banku, ale nie wiązało się
z przeprowadzką. Wnioskodawca musiał zatem mieszkać w S., skoro jak zeznali świadkowie, stale pracował w gospodarstwie rodziców.

Oceny tej nie zmienia również uczestnictwo wnioskodawcy w kursie przysposobienia rolniczego w latach 1972 do 1974. Zajęcia odbywały się bowiem w okresie zimowym, gdy pracy w gospodarstwie rolnym było mniej i odbywała się w godzinach wieczornych. Zrozumiałym jest, że terminy tych zajęć musiały być dostosowane do charakteru pracy rolników, tak by mogli w kursie uczestniczyć. Kurs ten był wymagany, jeśli ktoś chciał przejąć gospodarstwo rolne rodziców. Niesłusznie zatem organ rentowy przyjął, że wnioskodawca kontynuował naukę po zakończeniu szkoły podstawowej, ponieważ kurs ten nie miał charakteru pełnowymiarowej edukacji szkolnej, a jedynie służył przygotowaniu do zawodu i prowadzony był w sposób niekolidujący z obowiązkami w gospodarstwie.

Nie ma też żadnych wątpliwości, że wnioskodawca dopiero w dniu 1 maja 1973 roku podjął zatrudnienie w Spółdzielni Kółek Rolniczych w D.. Niezrozumiałym jest zatem stanowisko organu rentowego, że już w kwietniu 1973 roku wnioskodawca miał inne źródło utrzymania i pracował zawodowo w (...). Nie znajduje to żadnego potwierdzenia
w zgromadzonym materiale dowodowym.

Odnosząc się natomiast do zatrudnienia wnioskodawcy w (...)
sp. z o.o. w G., ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika, że wnioskodawca stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał tam w spornym okresie prace kierowcy samochodów ciężarowych o ciężarze pow. 3,5 tony. Świadkowie i wnioskodawca w sposób wyczerpujący przedstawili zakres obowiązków w zakładzie pracy. Okoliczność, że zapisy w ogólnym świadectwie pracy nie są takie same jak w świadectwie pracy w warunkach szczególnych, nie ma znaczenia wobec poczynionych ustaleń faktycznych, ponieważ, o czym będzie jeszcze mowa w rozważaniach, istotnym jest rodzaj powierzonej pracownikowi pracy, a nie nazwa zajmowanego przez niego stanowiska.

Zgromadzony materiał dowodowy pozwala zatem na dokonanie jednoznacznych
i stanowczych ustaleń w zakresie ogólnego stażu pracy wnioskodawcy oraz wymiaru stażu pracy w warunkach szczególnych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie i jako takie skutkuje zmianą zaskarżonej decyzji.

Zgodnie z art. 184 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2016 roku, poz. 887 ze zm.), ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 roku przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy tj. w dniu 1 stycznia 1999 roku ( vide art. 196 ustawy) osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat – dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz,

2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 (wynoszący 20 lat dla kobiet
i 25 lat dla mężczyzn).

Jak dalej stanowi ust. 2 powołanego przepisu, emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Zgodnie z § 3 i 4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku
w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze ( Dz. U. z 1983 roku, nr 8, poz. 43 ze zm.) za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury, zwany dalej „wymaganym okresem zatrudniania” uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, liczony łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczalnymi do okresów zatrudnienia. Pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1)  osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn;

2)  ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Powołany wykaz wskazuje wszystkie te prace w szczególnych warunkach, których wykonywanie uprawnia do niższego wieku emerytalnego.

W świetle § 2 ust. 1 wskazanego rozporządzenia oraz zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy, przy czym powyższe okoliczności pracownik jest obowiązany udowodnić ( por. wyrok Sądu Najwyższego z 15 grudnia 1997 r. II UKN 417/97 – (...)
i US (...) i wyrok Sądu Najwyższego z 15 listopada 2000 r. II UKN 39/00 Prok.
i Prawo (...) ).

Stosownie do § 2 ust. 2 rozporządzenia okresy takiej pracy stwierdza zakład pracy, na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach, wystawionym według określonego wzoru, lub świadectwie pracy.

W rozpoznawanej sprawie ZUS zakwestionował dwie przesłanki uprawniające do emerytury. Podniósł, że wnioskodawca nie ma wymaganych na dzień 1 stycznia 1999 roku okresów składkowych i nieskładkowych wynoszących 25 lat ani 15 - letniego okresu pracy w szczególnych warunkach. Bezspornym jest, że wnioskodawca spełnił ustawowe przesłanki co do wieku oraz że nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego. Jak jednak ustalił Sąd wnioskodawca spełnił wszystkie wymagane przesłanki.

Ustaleniu w pierwszej kolejności podlegało, czy wnioskodawca w okresach od 2 maja 1971 roku do 30 kwietnia 1973 roku oraz od 1 lutego 1978 roku do 10 czerwca 1979 roku pracował w gospodarstwie rolnym rodziców. Organ rentowy odmówił uwzględnienia tego okresu do stażu pracy, podnosząc, że wnioskodawca kontynuował w tym czasie naukę,
a ponadto był zameldowany w innej miejscowości i miał inne źródło utrzymania. W ocenie ZUS nie można wobec tego stwierdzić, że praca w gospodarstwie rolnym była wykonywana w pełnym wymiarze czasu pracy.

Jak już wykazano, stanowisko organu rentowego nie jest słuszne w świetle okoliczności faktycznych sprawy. Wnioskodawca niezależnie od adresu zameldowania
w spornych okresach mieszkał i pracował w gospodarstwie rolnym rodziców w S., biorąc na siebie główny ciężar prowadzenia gospodarstwa. W tym czasie było to jego jedyne źródło utrzymania, ponieważ pracę w (...) wykonywał w okresach od 1 maja 1973 roku do 31 stycznia 1978 roku (D.) i od 11 czerwca 1979 roku do 31 grudnia 1985 roku (B.), co wprost wynika ze znajdujących się w aktach ZUS świadectw pracy. Ponadto zakończył edukację na poziomie szkoły podstawowej i uczestniczył jedynie w kursie dla rolników, który w żaden sposób nie zakłócał pracy w gospodarstwie i był prowadzony
w takim czasie, by rolnicy mogli wykonywać swoje obowiązki związane z pracą w gospodarstwie rolnym.

Stanowisko organu rentowego nie jest zatem słuszne w świetle okoliczności faktycznych sprawy oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach
i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( tekst jednolity: Dz. U. z 2016 roku, poz. 887 ze zm.) przy ustalaniu prawa do emerytury oraz przy obliczaniu jej wysokości uwzględnia się również następujące okresy, traktując je, z zastrzeżeniem art. 56, jak okresy składkowe:

1) okresy ubezpieczenia społecznego rolników, za które opłacono przewidziane w odrębnych przepisach składki,

2) przypadające przed dniem 1 lipca 1977 r. okresy prowadzenia gospodarstwa rolnego po ukończeniu 16 roku życia,

3) przypadające przed dniem 1 stycznia 1983 r. okresy pracy w gospodarstwie rolnym po ukończeniu 16 roku życia, jeżeli okresy składkowe i nieskładkowe, ustalone na zasadach określonych w art. 5–7, są krótsze od okresu wymaganego do przyznania emerytury, w zakresie niezbędnym do uzupełnienia tego okresu.

Powołany przepis wymienia 3 okresy podlegające uwzględnieniu przy ustalaniu prawa do emerytury oraz obliczania wysokości emerytury, które z zastrzeżeniem art. 56 traktować można jako okresy składkowe.

W tym miejscu wskazać należy, że przed dniem 1 stycznia 1983 roku nie istniał obowiązek opłacania składek na ubezpieczenie społeczne rolników za domownika. Ubezpieczenie to zostało wprowadzone dopiero od dnia 1 stycznia 1983 roku ustawą z dnia 14 grudnia 1982 roku o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin ( t.j. Dz.U. 1989 nr 24 poz. 133) i dotyczyło m. in. domowników, czyli osób bliskich rolnikowi, pracujących w jego gospodarstwie, dla których praca ta stanowiła główne źródło utrzymania. Przed dniem 1 stycznia 1983 roku, domownicy - w rozumieniu art. 6 pkt 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych - nie byli ubezpieczeni i nie mieli obowiązku odprowadzania składek.

Jak stanowi art. 6 pkt 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach
i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, ilekroć w ustawie jest mowa o domowniku
– rozumie się osobę bliską rolnikowi, która:

a) ukończyła 16 lat,

b) pozostaje z rolnikiem we wspólnym gospodarstwie domowym lub zamieszkuje na terenie jego gospodarstwa rolnego albo w bliskim sąsiedztwie,

c) stale pracuje w tym gospodarstwie rolnym i nie jest związana z rolnikiem stosunkiem pracy.

Wnioskodawca pracował w spornym okresie w gospodarstwie rolnym rodziców po ukończeniu 16 lat do czasu podjęcia pracy zawodowej. Jego praca w tym gospodarstwie nie była jedynie pomocą w gospodarstwie. Wziął on na siebie większość obowiązków wiążących się z prowadzeniem tego gospodarstwa. Było to wówczas jego jedyne źródło utrzymania. W gospodarstwie rolnym wnioskodawca wykonywał prace polowe: orkę, bronowanie, koszenie i suszenie siana. Matka wnioskodawcy jeździła raz albo dwa razy w tygodniu na targ do Ł., gdzie handlowała jajkami i twarogiem. Ponadto razem z mamą oporządzał krowy i świnie. W gospodarstwie uprawiali: żyto, ogórki, pomidory, truskawki na sprzedaż. Produkty te były oddawane do punktu skupu w S.. W kolejce do skupu wnioskodawca stał około od 4 - 5 godzin. Wnioskodawca zawoził też mleko do mleczarni. Latem wnioskodawca pracował z mamą w gospodarstwie od świtu do nocy. Zimą trzeba było oporządzić zwierzęta, wymłócić zbiory i przygotować do zasiewu. Pracy było zimą mniej, ale nie trwała krócej niż 4 godziny dziennie. Praca wnioskodawcy miała zatem istotne znaczenie dla prowadzonej działalności rolniczej (por. wyrok SN z dnia 25 marca 2014 roku, sygn. akt I UK 340/13, Lex nr 1477426).

W tym miejscu wskazać także należy, że regulacja wskazana w art. 10 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wprost nie stawia innych wymagań, jakie należy spełniać w zakresie warunków pracy w gospodarstwie rolnym. Przede wszystkim przepis ten nie wyznacza rozmiaru świadczonej pracy, podczas gdy art. 6 ust. 2 pkt. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych do uwzględnienia okresów pracy przed dniem 15 listopada 1991 roku wymaga, aby praca wykonywana była w wymiarze, co najmniej połowy pełnego wymiaru czasu pracy.

Wątpliwości odnośnie interpretacji przepisu art. 10 ust. 1 zostały usunięte licznymi orzeczeniami Sądu Najwyższego, w których jako przesłankę zaliczenia okresu pracy
w gospodarstwie rolnym po ukończeniu 16-go roku życia przyjmowano wymiar pracy przekraczający 4 godziny dziennie (por. wyrok Sądu Najwyższego z 28 lutego 1997 r., II UKN 96/96, opubl: Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych rok 1997, Nr 23, poz. 473; wyrok Sądu Najwyższego z 19 grudnia 2000 r., II UKN 155/00, opubl: Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych rok 2002, Nr 16, poz. 394).

Kwestia pracy w gospodarstwie rolnym była wielokrotnie przedmiotem rozważań
w orzecznictwie sądowym. W judykaturze wykształcił się pogląd, iż o uwzględnieniu przy ustalaniu prawa do świadczeń emerytalno-rentowych okresów pracy w gospodarstwie rolnym sprzed objęcia rolników obowiązkiem opłacania składki na rolnicze ubezpieczenie społeczne domowników (tj. przed dniem 1 stycznia 1983 r.) przesądza wystąpienie dwóch okoliczności:

1) wykonywanie czynności rolniczych powinno odbywać się zgodnie z warunkami określonymi w definicji legalnej "domownika" z art. 6 pkt 2 ustawy o u.s.r. oraz

2) czynności te muszą być wykonywane w wymiarze nie niższym niż połowa ustawowego czasu pracy, tj. minimum 4 godziny dziennie.

W orzecznictwie wskazywano również, iż za stałą pracę w gospodarstwie rolnym nie można uznać jedynie doraźnej pomocy w wykonywaniu typowych obowiązków domowych, zwyczajowo wymaganych od dzieci, jako członków rodziny rolnika (por. wyrok Sądu Najwyższego z 10 maja 2000 r., II UKN 535/99, opubl: Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych rok 2001, Nr 21, poz. 650).

Mając wszystkie powyższe okoliczności na uwadze należy zatem uwzględnić do stażu pracy cały wnioskowany przez odwołującego okres pracy w gospodarstwie rolnym rodziców.

Zastosowanie w rozpoznawanej sprawie znajduje art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia
17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Wnioskodawca pracował niewątpliwie przed dniem 1 stycznia 1983 roku w gospodarstwie rolnym po ukończeniu 16 roku życia.

Uwzględnienie okresów pracy wnioskodawcy w gospodarstwie rolnym rodziców oznacza, że na dzień 1 stycznia 1999 roku legitymuje się on wymaganym 25 - letnim okresem składkowym i nieskładkowym.

Kolejną mającą znaczenia dla rozstrzygnięcia kwestią było ustalenie, czy zatrudnienie wnioskodawcy w (...) sp. z o.o. w G. było zatrudnieniem w warunkach szczególnych.

Regulacja § 2 Rozporządzenia, statuująca ograniczenia dowodowe i obowiązująca
w postępowaniu przed organem rentowym, nie ma zastosowania w postępowaniu odwoławczym przed Sądem. W konsekwencji okoliczność i okresy zatrudnienia
w szczególnych warunkach Sąd uprawniony jest ustalać także innymi środkami dowodowymi niż dowód z zaświadczenia zakładu pracy, w tym zeznaniami świadków ( por. uchwała Sądu Najwyższego z 27 maja 1985 r. sygn. III UZP 5/85 – LEX 14635, uchwała Sądu Najwyższego z 10 marca 1984 r. III UZP 6/84 – LEX 14625).

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na okoliczność pracy wykonywanej
przez wnioskodawcę w szczególnych warunkach dopuścił dowód z zeznań świadków, zeznań wnioskodawcy oraz przeprowadził dowód z zachowanej dokumentacji zatrudnienia wnioskodawcy w (...) sp. z o.o. w G..

Organ rentowy nie kwestionował, że S. W. pracował w okresie od
30 grudnia 1994 roku do 15 kwietnia 1999 roku w (...) sp. z o.o. w G.. Podważył jednak, że było to zatrudnienie w warunkach szczególnych.

Przyczyną nieuwzględnienia przez organ rentowy tego okresu zatrudnienia do stażu pracy w warunkach szczególnych była niezgodność zapisów w ogólnym świadectwie pracy i w świadectwie pracy w warunkach szczególnych, wystawionych przez zakład pracy.

Zeznania świadków oraz samego wnioskodawcy potwierdziły jednak, że S. W. od 30 grudnia 1994 roku do 31 grudnia 1998 roku pracował nieprzerwanie na stanowisku kierowcy samochodów ciężarowych o całkowitym ciężarze powyżej 3,5 tony. Nie ma przy tym wątpliwości, że pracę tę wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku. Wnioskodawca pracował 8 godzin dziennie w systemie dwuzmianowym. W pracy nie było przestojów. (...) posiadających uprawnienie takie jak wnioskodawca nie było wielu, a codziennie trzeba było wykonać przejazd testowy kilku aut. Wnioskodawca nie zajmował się nigdy naprawą pojazdów.

Ponadto pamiętać należy, że dla oceny, czy pracownik pracował w szczególnych warunkach, nie ma istotnego znaczenia nazwa zajmowanego przez niego stanowiska, tylko rodzaj powierzonej mu pracy. Praca w szczególnych warunkach to praca wykonywana stale (codziennie) i w pełnym wymiarze czasu pracy (przez 8 godzin dziennie, jeżeli pracownika obowiązuje taki wymiar czasu pracy) w warunkach pozwalających na uznanie jej za jeden z rodzajów pracy wymienionych w wykazie stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego oraz wzrostu emerytur i rent dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze
( zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 czerwca 2011 r. I UK 393/10).

Oznacza to, że S. W. od dnia 30 grudnia 1994 roku do 31 grudnia 1998 roku wykonywał prace wymienione w wykazie A dział VIII pkt 2, stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze ( Dz. U. z 1983 roku, nr 8, poz. 43 ze zm.), czyli „prace kierowców samochodów ciężarowych
o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony, specjalizowanych, specjalistycznych (specjalnych), pojazdów członowych i ciągników samochodowych balastowych, autobusów
o liczbie miejsc powyżej 15, samochodów uprzywilejowanych w ruchu w rozumieniu przepisów o ruchu na drogach publicznych, trolejbusów i motorniczych tramwajów”.

Zdaniem Sądu w rozpoznawanej sprawie wnioskodawca wykazał, że pracując
w okresie od 30 grudnia 1994 roku do 31 grudnia 1998 roku stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę kierowcy samochodów ciężarowych o ciężarze pow. 3,5 tony, czyli pracę w szczególnych warunkach, przyczyniających się do szybszego obniżenia wydolności jego organizmu.

Stałe wykonywanie pracy w warunkach szczególnych jest rozumiane w orzecznictwie Sądu Najwyższego jako wypełnianie pełnego wymiaru czasu pracy na zajmowanym stanowisku, gdyż nie jest dopuszczalne uwzględnianie do okresów pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze innych równocześnie wykonywanych prac
w ramach dobowej miary czasu pracy, które nie oddziaływały szkodliwie na organizm pracownika ( vide wyrok z dnia 4 czerwca 2008 r., II UK 306/07, OSNP 2009 nr 21-22, poz. 290).

Nadto Sąd Okręgowy podziela pogląd Sądu Apelacyjnego w Gdańsku wyrażony
w wyroku z dnia 25 września 2013 roku, sygn. akt III AUa 106/13 ( LEX nr 1381334), zgodnie z którym warunek wykonywania pracy w szczególnych warunkach stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy jest spełniony tylko wówczas, gdy pracownik w ramach obowiązującego go pełnego wymiaru czasu pracy na określonym stanowisku, stale tj. ciągle wykonuje pracę w szczególnych warunkach i nie wykonuje w tym czasie żadnych innych czynności nie związanych z zajmowanym stanowiskiem.

W rozpoznanej sprawie nie ma jak już wcześniej wskazano wątpliwości,
że wnioskodawca jeździł tylko pojazdami ciężarowymi o masie powyżej 3,5 tony, co najmniej przez 8 godzin dziennie. Wątpliwości nie budzi również fakt, że wnioskodawca nie był oddelegowany do innych prac. Praca na stanowisku kierowcy została potwierdzona świadectwami pracy. Nie było również wątpliwości, że wnioskodawca uzyskał uprawnienia do kierowania takimi pojazdami ciężarowymi jeszcze przed rozpoczęciem zatrudnienia
w (...) sp. z o.o. w G..

Wskazany okres zatrudnienia w warunkach szczególnych na dzień 1 stycznia 1999 roku bez wątpienia łącznie przekracza wymaganą sumę 15 lat.

Wnioskodawca posiada zatem staż pracy w warunkach szczególnych w wymiarze przekraczającym 15 lat oraz spełnia pozostałe przesłanki do nabycia prawa do emerytury
w obniżonym wieku.

Na mocy art. 129 ust. 1 ustawy świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu.

Wnioskodawca złożył wniosek o emeryturę w dniu 6 maja 2015 roku, jednak wiek 60 lat ukończył w dniu 2 maja 2015 roku - prawo do emerytury należało zatem przyznać wnioskodawcy od tej daty.

Wobec powyższego, Sąd Okręgowy w Łodzi, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c., orzekł jak punkcie 1 sentencji wyroku.

Mając na uwadze wynik postępowania oraz datę wniesienia odwołania od zaskarżonej decyzji, Sąd o kosztach procesu orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. w zw. z § 11
ust. 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu ( t. j. Dz. U. 2013,
poz. 490) w brzmieniu nadanym przez § 1 pkt 3b Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 29 lipca 2015 roku ( Dz. U. 2015, poz. 1078) i zasądził od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddziału w Ł. na rzecz S. W. kwotę 180,00 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Z uwagi na datę wniesienia odwołania od zaskarżonej decyzji zastosowania nie miało również obecnie obowiązujące Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia
października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych ( Dz. U. z 2015 roku, poz. 1804) zmienione Rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku ( Dz.U. 2016, poz. 1667), którego nie stosuje się do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem jego wejścia w życie - tj. przed 1 stycznia 2016 roku. Do czasu zakończenia takich postępowań w danej instancji stosuje się przepisy dotychczasowe.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi organu rentowego, wypożyczając akta ZUS oraz doręczyć odpisy protokołów zgodnie z wnioskiem.

28 lutego 2017 roku

M.U.