Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 12 kwietnia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów

w następującym składzie:

Przewodniczący SSO Bogdan Gierzyński

po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2017 r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z odwołania (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w R.

przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki

o udzielenie koncesji

od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 9 sierpnia 2016 r., Nr (...)

w przedmiocie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania

postanawia:

1.  odrzucić odwołanie;

2.  zwrócić ze Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Warszawie na rzecz strony powodowej (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w R. kwotę 100 (sto) złotych uiszczoną tytułem opłaty od odwołania.

SSO Bogdan Gierzyński

Sygn. akt XVII AmE 174/16

UZASADNIENIE

Prezes Urzędu Regulacji Energetyki decyzją z dnia 9 sierpnia 2016 r., Nr (...), na podstawie art. 41 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. z 2012 r., poz. 1059 ze zm.) w zw. z art. 58 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. z 2015 r., poz. 584 ze zm.) oraz na podstawie art. 104 k.p.a. w zw. z art. 30 ust. 1 ustawy - Prawo energetyczne, cofnął z urzędu koncesję na obrót paliwami ciekłymi, udzieloną decyzją Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 8 października 2014 r., Nr (...) (...) (z późn. zm.) przedsiębiorcy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w R..

W uzasadnieniu decyzji Prezes Urzędu wskazał, że powodem cofnięcia koncesji był brak wykonania ciążącego na Koncesjonariuszu obowiązku uiszczenia opłaty koncesyjnej za lata 2015-2016. Wobec stwierdzenia, że Koncesjonariusz w dalszym ciągu prowadzi działalność gospodarczą, uznano iż zachodzą przesłanki do stwierdzenia rażącego naruszenia warunku 2.1.1. posiadanej przez siebie koncesji na obrót paliwami ciekłymi. Prezes Urzędu wskazał ponadto, że zawiadomiono Koncesjonariusza w wszczęciu postępowania w sprawie cofnięcia koncesji, zobowiązując go jednocześnie do zaprzestania naruszania warunków koncesji na obrót paliwami ciekłymi oraz przepisów regulujących działalność gospodarcza objętą koncesją poprzez wniesienia opłaty wraz z odsetkami za lata 2015-2016. Przesyłki do Koncesjonariusza były awizowane, zaś należne opłatnie zostały wniesione. Ustalono również, że Koncesjonariusz w wyznaczonym terminie nie usunął stanu faktycznego niezgodnego z warunkami koncesji oraz przepisami regulującymi działalność gospodarczą objętą koncesją.

Od powyższej decyzji spółka (...) Sp. z o.o. z siedzibą w R. złożyła odwołanie wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania oraz wnioskiem o wstrzymania w/w decyzji.

Odwołująca zaskarżyła decyzję w całości, zarzucając:

I.  naruszenia przepisów postępowania mających wpływ na treść wydanej decyzji, tj.:

1.  art. 7 k.p.a., poprzez nie podjęcie wszelkich czynności niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienie sprawy uwzględniając interes strony -nie zwrócenie się do Krajowego Rejestru Sądowego o aktualny status Spółki oraz aktualnie zmienianych istotnych informacji dotyczących Spółki;

2.  art. 77 § 1 k.p.a., poprzez nie zebranie w sposób wyczerpujący całości materiału dowodowego i jego niewszechstronne rozpatrzenie - nie zwrócenie się do stosownych instytucji Państwowych o informacje dotyczące prowadzonej przez Spółkę działalności jej zakresu oraz faktycznego prowadzenia działalności, w tym czy dokonywane są innych istotne zmiany faktyczne w Spółce;

3.  art. 10 § 1 k.p.a., poprzez nie zapewnienie Spółce czynnego udziału w każdym stadium postępowania;

4.  art. 8 k.p.a., poprzez brak prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie do władzy publicznej, dodatkowo naruszając istotny ekonomiczny interes odwołującej się Spółki;

5.  art. 80 k.p.a., poprzez brak swobodnej oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego i uznanie, że Spółka rażąco naruszyła warunki przyznanej koncesji;

6.  art. 39 k.p.a., poprzez nie doręczenie pism za pokwitowaniem odbioru przez Organ administracji publicznej, a wyłącznie przez doręczenie zastępcze w trybie art. 43 k.p.a. oraz brak stosownego wyjaśnienia zachodzących w sprawie okoliczności z utrudnieniem doręczenia pism Spółce.

II.  błędne ustalenie stanu faktycznego, tj.:

1.  błędnego uznania, że zachodzą podstawy do cofnięcia z urzędu udzielonej Spółce koncesji;

2.  błędnego uznania, że Spółka rażąco narusza warunki określone w koncesji;

3.  błędnego uznania, że zachodzą przesłanki do stwierdzenia, że Spółka dopuściła się rażącego naruszenia warunku 2.1.1. posiadanej przez siebie koncesji na obrót paliwami ciekłymi;

4.  błędnego uznania, że pisma kierowane do Spółki zostały prawidłowo doręczone w drodze awiza;

Powyższe naruszenia przepisów, już w tak ustalonym stanie faktycznym doprowadziły do naruszenia prawa materialnego, tj.:

1.  art. 41 ust. 3 prawa energetycznego, poprzez jego błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, tym samym cofnięcie koncesji Spółce bez ustalenia w sposób precyzyjny i jednoznaczny - czy i w jaki sposób oraz w jakim zakresie Spółka naruszyła wykonywanie koncesjonowanej działalności, bez ustalenia stopnia winy i innych okoliczności faktycznych mających wpływ na rozstrzygnięcie sprawy;

2.  art. 58 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, poprzez jego błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, poprzez zastosowanie tego przepisu mimo braku podstaw faktycznych do uznania, że Spółka rażąco naruszała warunki określone w koncesji.

3.  Mając na uwadze powyższe odwołujący wniósł o uchylenie w całości Decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 9 sierpnia 2016 r., Nr (...).

4.  Ewentualnie wniósł o uchylenie zaskarżonej Decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

5.  Nadto wniósł o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodów wymienionych w uzasadnieniu pisma na okoliczności tam wskazane, tj.:

- akt notarialny z 22 lipca 2016 r, Repertorium (...);

- formularza KRS-Z3 z 10 sierpnia 2016 r.;

- aktualny odpis z KRS;

- pismo z dnia 12 października 2016 r.;

-

bilety lotnicze;

-

formularz opłaty z tytułu udzielonej koncesji na rok 2016 (rozliczenie przychodu osiągniętego w roku 2015);

-

dowód uiszczenia opłaty z tytułu koncesji.

W uzasadnieniu odwołująca wskazała, że z dniem 22 lipca 2016 r., aktem notarialnym Repertorium (...), została uchwałą zgromadzenia wspólników zmieniona siedziba Spółki - na miasto W., zaś fakt ten został zgłoszony do Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie, XIV Wydział Gospodarczy KRS - w dniu 10 sierpnia 2016 r. Sprawa ta została zarejestrowana pod numerem WA XIV Ns-Rej. KRS (...), natomiast do chwili obecnej Sąd Rejonowy nie dokonał zmiany - faktu zaistniałego w dniu 22 lipca 2016 r. Pismem z dnia 12 października 2016 r. Zarząd Spółki zwrócił się do Sądu rejestrowego o przyspieszenie rozpoznania wniosku z dnia 10 sierpnia 2016 r. Prośba ta, jak wskazał odwołujący, do chwili obecnej nie została rozpoznana. W związku ze zmianą siedziby i adresu Spółki oraz innymi występującymi w tym okresie okolicznościami, Spółka miała utrudnioną możliwość odbioru korespondencji, co bezpośrednio wpłynęło na zaistniałą sytuację.

Odwołująca podniosła również, że w datach podejmowanych przez Urząd Regulacji Energetycznej czynnościach w sprawie, w okresie marca, maja, czerwca 2016 r., Prezes Zarządu miała utrudnioną możliwość odbioru korespondencji ze względu na wyjazdy zagraniczne oraz leczenie. Od dnia 23 marca do 1 kwietnia 2016 r. przebywała poza granicami kraju. Natomiast po powrocie z tego wyjazdu leczyła się do dnia 25 czerwca 2016 r. Okres ten, jak wskazano, wiązał się ze zmniejszeniem aktywności zawodowej, jak również brakiem pełnej koncentracji w tych sprawach. W okresie toczącego się postępowania Spółka w istocie swoją działalność skupiała na terenie nowej siedziby. Fakt ten dodatkowo utrudniał sprawny odbiór korespondencji w przedmiotowej sprawie. Spółka dokonała dodatkowo stosownej wpłaty opłaty z tytułu udzielonej koncesji na rok 2016. Powyższa argumentacja uprawdopodobnia wniosek o przywrócenie terminu do złożenia niniejszego odwołania. Powyższe okoliczności w ocenie odwołującej wskazują, że Spółka nie dopuściła się i nie dopuszcza się naruszenia warunku określonego w koncesji pkt 2.1.1. Nadto Spółka dopełniła stosowny wymóg opłaty koncesyjnej. Organ wydający decyzję, nie podjął, zdaniem odwołującej wszelkich czynności niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy oraz załatwienia sprawy uwzględniając interes strony. Koncesjodawca nie zebrał w sposób wyczerpujący całości materiału dowodowego. Zabrakło ze strony Urzędu podjęcia czynności i zwrócenia się do stosownych instytucji Państwowych o informacje dotyczące prowadzonej przez Spółkę działalność i jej zakresu. Nie podjęto również próby wyjaśnienia okoliczności braku skutecznego odbioru pism przez Spółkę. Powyższe zachowania doprowadziły do braku zapewnienia Spółce czynnego udziału w każdym stadium postępowania. Wskazywane w niniejszym odwołaniu naruszenia przepisów postępowania doprowadziły Organ do błędnych ustaleń faktycznych. Urząd przede wszystkim błędnie ustalił, że zachodzą podstawy do cofnięcia z urzędu udzielonej Spółce koncesji z powodu rażącego naruszania przez nią warunków określonych w koncesji. Z daleko posuniętej ostrożności procesowej wskazano również na naruszenia prawa materialnego, którego dokonano już w tak ustalonym stanie faktycznym błędnej wykładni i niewłaściwego zastosowania - tj. art. 41 ust. 3 prawa energetycznego w zw. z art. 58 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił następujący stan faktyczny:

Spółka (...) Sp. z o.o. z siedzibą w R. jest przedsiębiorcą wpisanym w dniu 20 lutego 2013 r. do Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS (...). /k. 1-3v akt adm./

W dniach 3-8 maja 2016 r. Prezes Zarządu spółki przebywała za granicami kraju i złożyła potwierdzenie pobytu za granicą w tych dniach. /k. 26 akt sąd./

W dniu 10 maja 2016 r. Urząd Regulacji Energetyki wydał zawiadomienie o wszczęciu z urzędu postępowania w sprawie cofnięcia koncesji na obrót paliwami ciekłymi udzielonej decyzją Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 8 października 2014 r., Nr (...) (z późn. zm.) przedsiębiorcy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w R., w związku z naruszeniem przez Koncesjonariusza warunku 2.1.1. koncesji na obrót paliwami ciekłymi. Postępowanie wszczęto w związku z brakiem wykonania ciążącego na Koncesjonariuszu obowiązku uiszczenia opłaty koncesyjnej za lata 2015-2016 r. w myśl § 4 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 maja 1998 r. w sprawie wysokości i sposobu pobierania przez Peresa Urzędu Regulacji Energetyki corocznych opłat wnoszonych przez przedsiębiorstwa energetyczne, którym została udzielona koncesja (Dz.U. Nr 60, poz. 387 ze zm.). /k.4-4v akt adm./

Przesyłka z w/w zawiadomieniem została wysłana na adres spółki, który widniał w aktualnym na dzień wydania zawiadomienie wydruku z KRS spółki. Przesyłka awizowana była w dniu 16 maja 2016 r., zwrot do nadawcy, z adnotacją Poczty „zwrot nie podjęto w terminie”, nastąpił w dniu 31 maja 2016 r. /k. 5-5v akt adm./

W dniu 10 czerwca 2016 r. Urząd Regulacji Energetyki wydał zawiadomienie o zebraniu materiału dowodowego w sprawie cofnięcia koncesji na obrót paliwami ciekłymi oraz możliwości zapoznania się przez stronę z materiałem zebranym w ramach przedmiotowego postępowania – w terminie 7 dni od otrzymania niniejszego zawiadomienia oraz ze prawo to przysługuje również po zakończeniu postępowania. /k. 8 akt adm./

W dniu 15 czerwca 2016 r. Prezes Zarządu spółki odbyła lot do P., przy czym udokumentowała jedynie dzień wylotu. /k. 27 akt sąd./

Przesyłka z w/w zawiadomieniem została wysłana na adres spółki, który widniał w aktualnym na dzień wydania zawiadomienie wydruku z KRS spółki. Zwrot do nadawcy, z adnotacją Poczty „zwrot nie podjęto w terminie”, nastąpił w dniu 4 lipca 2016 r. /k. 9-9v akt adm./

W dniu 22 lipca 2016 r. sporządzony został akt notarialny, w którym Uchwałą nr 1 Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników dokonano zmiany siedziby spółki – (...). /k. 16-17v akt sąd./

Spółka (...) Sp. z o.o. z siedzibą w R. na dzień 3 sierpnia 2016 r. nie uiściła opłaty z tytułu udzielonej koncesji na obrót paliwami ciekłymi za lata 2015-2016. /k. 10-11 akt adm./

9 sierpnia 2016 r. Prezes Urzędu Regulacji energetyki wydał zaskarżoną decyzję, która został wysłana na adres spółki widniejący w aktualnym na dzień wydania decyzji odpisem KRS spółki. /k. 12-14v, k. 15-16v, k. 17-17v akt adm./

W dniu 10 sierpnia 2016 r. do KRS wpłynął wniosek o zmianę wpisu poprzez zmianę siedziby spółki i jej adresu. /k. 18-23 akt sąd./

Przesyłkę awizowana w dniu 16 sierpnia 2016 r., zaś zwrot do nadawcy, z adnotacją Poczty „zwrot nie podjęto w terminie” nastąpił w dniu 31 sierpnia 2016 r. /k.17-17v akt adm./

12 października 2016 r. wpłynął do KRS wniosek spółki o przyspieszenie dokonania zmiany wpisu w KRS. /k. 24 akt sąd./

W dniu 14 października 2016 r. w urzędzie regulacyjnym stawiła się Prezes Zarządu (...) Sp. z o.o. z siedzibą w R., celem zapoznania się z aktami postępowania w sprawie cofnięcia spółce koncesji na obrót paliwami ciekłymi. /k. 18-21v akt adm./

18 października 2016 r. spółka dokonała opłaty z tytułu opłaty koncesyjnej za 2015 r. /k. 28-29, k. 30 akt sąd./

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o dowody z dokumentów zgromadzonych w postępowaniu administracyjnym oraz sądowym, które nie były przez żadną ze stron niniejszego postępowania kwestionowane.

Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zważył co następuje.

Odwołanie podlega odrzuceniu.

Zgodnie z treścią art. 479 ⁴⁷ § 1 k.p.c. odwołanie od decyzji Prezesa Urzędu wnosi się za jego pośrednictwem do sądu ochrony konkurencji i konsumentów w terminie dwutygodniowym od dnia doręczenia decyzji. W myśl § 2 Sąd ochrony konkurencji i konsumentów odrzuca odwołanie wniesione po upływie terminu do jego wniesienia, niedopuszczalne z innych przyczyn, a także wtedy, gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie braków odwołania.

W przedmiotowej sprawie spółka (...) Sp. z o.o. z siedzibą w R. złożyła wniosek (do reprezentowania spółki upoważniona była Prezes Zarządu spółki) o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania, którego rozpoznanie przez Sąd determinowało uznanie zasadności, bądź też braku zasadności wniesienia przez spółkę odwołania.

W związku z powyższym oddalenie wniosku o przywrócenie terminu do złożenia odwołania implikowało odrzucenie odwołania. Zasadnym zatem jest wskazanie przyczyn oddalenia przez Sąd wniosku o przywrócenie terminu do złożenia odwołania od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki o cofnięciu koncesji spółce (...) Sp. z o.o.

Warunkiem zasadności wniosku o przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej jest, stosownie do art. 168 § 1 i 169 § 2 k.p.c., uprawdopodobnienie przez stronę, że mimo zachowania staranności, nie mogła dopełnić tej czynności z przyczyny od niej niezależnej. Chodzi zatem o wskazanie przyczyny obiektywnej, która wyklucza zachowanie terminu procesowego, a ocena jej zaistnienia wymaga uwzględnienia obiektywnego miernika staranności.

Sąd Najwyższy przyjmował w swoich orzeczeniach, że przeszkoda, uzasadniająca przyjęcie uprawdopodobnienia braku winy, zachodzi wówczas, gdy dokonanie czynności w ogóle (w obiektywnym sensie) nie było możliwe, albo nie można było oczekiwać od strony, że w danych okolicznościach zachowa wyznaczony termin procesowy (postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia 11 sierpnia 2004 r., II CZ 86/04, z dnia 26 stycznia 2011 r., I UZ 165/10; z dnia 28 września 2011 r., I CZ 81/11; z dnia 18 grudnia 2013 r.). Brak winy strony w uchybieniu terminowi podlega ocenie z uwzględnieniem wszystkich okoliczności sprawy i braniem pod uwagę obiektywnego miernika staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o swoje interesy, w szczególności do spółki będącej spółką kapitałową, a zatem podmiotu który co do zasady działa na rynku w sposób profesjonalny.

Do sądu rozpoznającego wniosek o przywrócenie terminu należy zatem ustalenie na podstawie całokształtu okoliczności występujących w danej sprawie, czy w realiach tej sprawy zachodzi wypadek, który można uznać za wyjątkowy. Wykluczenie możliwości przywrócenia terminu na podstawie art. 169 § 4 prowadzi do oddalenia wniosku o przywrócenie terminu, bez potrzeby badania go na podstawie art. 168 § 1. W tej sytuacji jest bowiem jasne, że wina strony lub jej brak w uchybieniu terminowi nie ma żadnego znaczenia merytorycznego (postanowienie SN z dnia 12 maja 2006 r., V CZ 28/06, LEX nr 200915).

Spełnienie wymogu uprawdopodobnienia okoliczności uzasadniających wniosek o przywrócenie terminu na podstawie art. 169 § 2 k.p.c. nastąpi, jeżeli zostaną przytoczone okoliczności uzasadniające ten wniosek, zarówno merytoryczne, tj. wskazujące na brak winy strony w uchybieniu terminu, jak i formalne – w szczególności okoliczności uzasadniające dopuszczalność tego wniosku ze względu na zachowanie terminu. Chociaż uprawdopodobnienie jest wyjątkiem od reguły formalnego przeprowadzenia dowodu, działającym na korzyść strony powołującej się na określony fakt, nie oznacza to jednak, że może ono w każdej sytuacji opierać się tylko na samych twierdzeniach strony. Warunek uprawdopodobnienia jest spełniony wtedy, gdy zostaną podane okoliczności, które mają uzasadniać przywrócenie terminu, jak również środki takiego uprawdopodobnienia.

Przechodząc na grunt przedmiotowej sprawy należy stwierdzić, że spółka nie sprostała wymogom stawianym przez wskazany wyżej przepis.

Reprezentująca spółkę Prezes Zarządu podała zasadniczo trzy przyczyny mające w jej ocenie wpływ na niemożność dokonania czynności w związku z toczącym się postępowaniem administracyjnym w sprawie cofnięcia koncesji na obrót paliwami ciekłymi. Przyczynami tymi miałyby być: zmiana siedziby spółki, wyjazdy zagraniczne Prezes spółki, a także leczenie tejże do dnia 25 czerwca 2016 r., co wiązało się dodatkowo ze zmniejszeniem aktywności zawodowej i brakiem pełnej koncentracji w sprawach spółki.

Sąd po dokonaniu analizy podanych okoliczności w świetle dokumentów uprawdopodabniających wniosek o przywrócenie terminu nie mógł odpowiedzieć twierdząco, że w realiach sprawy zaszedł wyjątkowy wypadek.

W pierwszym rzędzie prezes Zarządu spółki z ograniczoną o odpowiedzialnością stwierdziła, że po dokonaniu zmiany siedziby spółki aktem notarialnym z dnia 22 lipca 2016 r., fakt ten został zgłoszony do Krajowego rejestru Sądowego przedsiębiorców w dniu 10 sierpnia 2016 r., zaś sąd rejestrowy do dnia złożenia wniosku o przywrócenie terminu wraz z niesionych odwołaniem, nie dokonał zmiany wpisu siedziby spółki. Wobec faktycznej zmiany siedziby i adresu spółka miała utrudnioną, zdaniem Prezes Zarządu, możliwość odbioru korespondencji, co bezpośrednio wpłynęło na zaistniałą sytuację.

Analizując okoliczności sprawy należy wskazać, że wszczęcie postępowania przez Prezesa URE w sprawie cofnięcia koncesji miało miejsce w dniu 10 maja 2016 r., zwrot awizowanej przesyłki dla spółki powrócił do nadawcy w dniu 31 maja 2016 r. Z pewnością w tej dacie do zmiany siedziby spółki jeszcze nie doszło. Prezes spółki podniosła zatem, że przyczyna braku możliwości odbioru korespondencji we wcześniejszym okresie były wyjazdy zagraniczne, a także leczenia trwające od 1 kwietnia 2016 r. do dnia 25 czerwca 2016 r. Na uprawdopodobnienie podanych okoliczności złożyła jedynie dane pasażera lotów w dniach 3-8 maja 2016 r., wylot w dniu 15 czerwca 2016 r. do P. bez wskazania czasu powrotu oraz uprawdopodobnienie pobytu zagranicznego w dniach 24 marca – 1 kwietnia 2016 r. Jak wynika z powyższego nie zostało uprawdopodobnione, by od dnia 10 maja do daty zwroty wysłanej do spółki korespondencji (zwrot 31 maja 2016 r.) wystąpiły szczególne okoliczności uniemożliwiające w sposób obiektywny odebranie korespondencji. Twierdzenia Prezes spółki o rzekomo trwającym w tym czasie leczeniu nie mają odzwierciedlenia w przedstawionych dokumentach, faktu leczenia Prezes Zarządu w ogóle nie przedstawiła, a na podstawie jedynie twierdzeń sąd nie ma obowiązku uznania ich za prawdziwe. Dodatkowo należy wskazać, że w okresie leczenia (kwiecień – 25 czerwca 2016) Prezes Zarządu odbyła przelot do P. w dniu 15 czerwca 2016 r. (k. 27). W związku z tym należy wnioskować, że leczenie o którym mówiła Prezes Zarządu reprezentując a spółkę, nie uniemożliwiało możliwości funkcjonowania i poruszania się. Dodać w tym miejscu należy, że w dniu 10 czerwca 2016 r. Prezes URE wydał zawiadomienie o zebraniu materiału dowodowego i możliwości zapoznania się z nim przez stronę, zwrot awizowanej przesyłki nastąpił do nadawcy w dniu 4 lipca 2016 r. (k. 5 akt adm.). Z podanego wyżej przedziału czasowego uprawdopodobniono jedynie dzień 15 czerwca 2016 r., w którym nastąpił wylot do P., zaś fakt ewentualnego leczenia wnioskującej nie został w żaden sposób przez nią wykazany. W związku z tym brak jest możliwości uznania i braku przypisania braku winy ze strony organu reprezentującego spółkę w odbiorze korespondencji jeszcze przed zmianą siedziby spółki. Także jeśli chodzi o kolejną przesyłkę zawierającą decyzję o cofnięciu koncesji z dnia 9 sierpnia 2016 r. nie jest możliwy brak przypisania winy organu reprezentującego spółkę w odbiorze korespondencji. Twierdzenia bowiem, że spółka skupiła swoja działalność w nowej siedzibie, zaś sąd rejestrowy od dnia złożenia wniosku o zmianę wpisu (10 sierpnia 2016 r.) do dnia wniesienia odwołania nie dokonał zmiany, nie są zasadne i usprawiedliwiające zachowanie spółki. Podkreślenia wymaga bowiem, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z podmiotem profesjonalnym, spółką kapitałową posiadającą reglamentowane uprawnienia koncesyjne w zakresie obrotu paliwami ciekłymi. Przedmiotowa spółka jest podmiotem profesjonalnym, od którego wymagany jest w obrocie gospodarczym wyższy miernik należytej staranności.

Zgodnie z treścią art. 14 ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym podmiot obowiązany do złożenia wniosku o wpis do Rejestru nie może powoływać się wobec osób trzecich działających w dobrej wierze na dane, które nie zostały wpisane do Rejestru lub uległy wykreśleniu z Rejestru.

Treść wskazanego wyżej przepisu jest związana z zasadą jawności Rejestru i pozwala pokładać ufność w uzyskanych z niego danych. W ten sposób przepis ten służy pewności obrotu, albowiem zapewnia osobom trzecim gwarancję, że podmiot nie mógł powoływać się na zatajone dane. „Z brzmienia przepisu art. 14 ustawy z 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym wynika, że dla podmiotu podlegającego obowiązkowi rejestracji, wiążący jest stan prawny wynikający z danych ujawnionych w KRS. Brak możliwości powołania się na dane nieujawnione w KRS oznacza, że w stosunkach między podmiotem, na którym ciążył obowiązek złożenia wniosku o wpis lub o wykreślenie wpisu, a osobami trzecimi, takie dane uważane są za nieistniejące. Ograniczenie wskazane w przepisie art. 14 ustawy, o której mowa, z założenia działa przy tym wyłącznie przeciwko podmiotowi podlegającemu obowiązkowi rejestracji. Wyrażona w cytowanym przepisie zasada jawności w aspekcie negatywnym ma bowiem na celu ochronę osób trzecich, które osłania ze względu na to, że mogły one działać w zaufaniu do stanu prawnego ujawnionego w KRS, a będącego sprzecznym z rzeczywistym stanem prawnym” (wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 12 marca 2012 r., sygn. akt I ACa 102/12, Lex nr 1136087).

Poza tym organ reprezentujący spółkę wskazywał, że sąd rejestrowy nie rozpoznał wniosku o zmianę siedziby. Zdaniem Sądu powyższa okoliczność nie ma wpływu na działania spółki, albowiem wiążący jest dla niej wpis aktualny siedziby spółki, brak rozpoznania wniosku o zmianę wpisu siedziby spółki mógł natomiast mieć przyczynę chociażby w istniejących brakach wniosku, stąd jego rozpoznanie nie nastąpiło odpowiednio wcześnie. Zmiana siedziby i przeniesienie działalności do innej siedziby nie usprawiedliwia zachowania spółki.

W myśl bowiem art. 17 ust. 1 ustawy o KRS domniemywa się, że dane wpisane do Rejestru są prawdziwe. Z kolei zgodnie z ust. 2 tego przepisu jeżeli dane wpisano do Rejestru niezgodnie ze zgłoszeniem podmiotu lub bez tego zgłoszenia, podmiot ten nie może zasłaniać się wobec osoby trzeciej działającej w dobrej wierze z zarzutem, że dane te nie są prawdziwe, jeżeli zaniedbał wystąpić niezwłocznie z wnioskiem o sprostowanie, uzupełnienie lub wykreślenie wpisu.

Do momentu uwidocznienia w rejestrze danych poprzedniej siedziby ((...)) podmiot profesjonalny powinien tak zorganizować swoją działalność, aby zachowana została pewność obrotu gospodarczego pomiędzy spółką a podmiotami trzecimi. Do czasu zmiany adresu i siedziby spółka powinna zatem zapewnić sobie możliwość otrzymywania korespondencji kierowanej do niej na adres ujawniony w rejestrze, wymaga tego bowiem profesjonalizm prowadzonej przez przedsiębiorcę działalności w formie spółki kapitałowej. Spółka w wypadku zmiany siedziby i adresu winna zapewnić takie warunki, aby ta zmiana nie nastąpiła z pokrzywdzeniem innych podmiotów powiązanych ze spółką. Powoływania okoliczność braku możliwości odbioru korespondencji nie miała w związku z tym żadnego wpływu, zdaniem Sądu, na zaistniałą sytuację.

W związku z powyższym, Prezes Zarządu uprawniona do reprezentacji spółki (...) Sp. z o.o. nie uprawdopodobniła okoliczności wskazywanych we wniosku o przywrócenie terminu do złożenia odwołania od decyzji.

Ugruntowany jest bowiem pogląd, że uwzględnienie wniosku o przywrócenie terminu może nastąpić tylko wówczas, gdy zachowaniu strony nie można przypisać znamion winy. Przy ocenie braku winy bierze się pod uwagę miernik należytej staranności, jakiej można wymagać i oczekiwać od osoby przejawiającej dbałość o własne, życiowo ważne sprawy, przy czym oceny tej dokonuje się w kontekście całokształtu okoliczności danej sprawy (postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 10 stycznia 2007 r., I CZ 108/06, LEX nr 258547, z dnia 28 maja 2008 r., I UZ 3/08, LEX nr 818830). Przeszkody uniemożliwiające stronie zachowanie terminu do dokonania czynności procesowej nie muszą mieć charakteru czynności nadzwyczajnych (Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 2 sierpnia 2006 r., I UZ 13/06, Lex nr 287631). Zdarzenie losowe, na zaistnienie którego strona nie miała wpływu, uzasadnia uwzględnienie wniosku o przywrócenie terminu z uwagi na brak winy, o ile strona co najmniej uprawdopodobni okoliczności takiego zdarzenia. Uprawdopodobnienie definiuje się natomiast, jako przytoczenie twierdzeń i wskazanie okoliczności, z których wynika przekonanie o prawdziwości stawianych twierdzeń.

Należy dodać, że istota uprawdopodobnienia sprowadza się do przekonania sądu o przynajmniej prawdopodobieństwie tych faktów, na które powołała się strona wnosząca o przywrócenie terminu, a przekonanie winno opierać się na obiektywnych przesłankach wynikających z zawartych we wniosku twierdzeń. Uprawdopodobnienie jest wyjątkiem od reguły formalnego przeprowadzenia dowodu, działającym na korzyść strony powołującej się na określony fakt, jednakże nie oznacza to, że przekonanie sądu opierać się może wyłącznie na twierdzeniach strony (LEX nr 1163337). W przedmiotowej sprawie Sąd takiego przekonania o wskazanych przez spółkę faktach nie posiada.

Zgodnie z treścią art. 479 ⁴⁷§ 2 k.p.c. sąd ochrony konkurencji i konsumentów odrzuca odwołanie wniesione po upływie terminu do jego wniesienia, niedopuszczalne z innych przyczyn, a także wtedy, gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie braków odwołania. Z uwagi zatem na fakt, że Sąd oddalił wniosek spółki (...) Sp. z o.o. o przywrócenie terminu do złożenia odwołania, odwołanie podlegało odrzuceniu.

Na podstawie art. 79 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 623) Sąd z urzędu zwraca stronie całą uiszczoną opłatę od pisma odrzuconego lub cofniętego, jeżeli odrzucenie lub cofnięcie nastąpiło przed wysłaniem odpisu pisma innym stronom, a w braku takich stron - przed wysłaniem zawiadomienia o terminie posiedzenia.

SSO Bogdan Gierzyński