Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 24 lutego 2016 roku - Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł., po rozpatrzeniu wniosku z dnia 6 lutego 2017 roku, odmówił J. L. prawa do świadczenia przedemerytalnego, podnosząc
w uzasadnieniu, że nie został złożony wniosek o ogłoszenie upadłości prowadzonej działalności gospodarczej.

/decyzja - k. nienum. akt ZUS/

W dniu 3 marca 2017 roku wnioskodawca wniósł o odwołanie od powyższej decyzji, podnosząc, że dla niego – jako osoby współpracującej przepis jest krzywdzący, nie ma żadnych oszczędności, nie ma środków do życia, a wniosek o upadłość nie może być złożony.

/odwołanie - k. k. 2 /

W złożonej w dniu 6 kwietnia 2017 roku odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. wniósł o jego oddalenie, podtrzymując argumentację przedstawioną w zaskarżonej decyzji.

/ odpowiedź na odwołanie - k. 3/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca J. L. urodził się w dniu (...).

/okoliczność bezsporna, a nadto: wniosek o świadczenie przedemerytalne – k. nienum. akt ZUS/

W dniu 6 lutego 2017 roku wnioskodawca złożył wniosek o świadczenie przedemerytalne.

/okoliczność bezsporna, a nadto: wniosek o świadczenie przedemerytalne – k. nienum. akt ZUS/

Wnioskodawca udokumentował okres składkowy wynoszący 31 lat, 3 miesiące
i 8 dni oraz 10 lat, 9 miesięcy , 26 dni okresów nieskładkowych.

/ wyliczenie – k. nienum. akt ZUS/

Wnioskodawca od dnia 1 października 1994 r był osobą współpracującą w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez żonę wnioskodawcy H. L.. W okresie od 10 sierpnia 2015 r roku do 3 sierpnia 2016 roku pobierał świadczenie rehabilitacyjne. Został wyrejestrowany jako osoba współpracująca przez płatnika składek od dnia 1 lipca 2016 r.

/okoliczność bezsporna/

Wnioskodawca jest zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Pracy w Ł. od dnia 4 sierpnia 2016 roku jako bezrobotny. Nie odmówił bez uzasadnionej przyczyny propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej bądź zatrudnienia
w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych w rozumieniu ustawy z dnia
30 kwietnia 2004 roku o świadczeniach przedemerytalnych. Okres 180 dni pobierania zasiłku upłynął z dniem 31 stycznia 2017 roku.

/okoliczność bezsporna, a nadto: zaświadczenia – k. nienum. akt ZUS/

H. L. nadal prowadzi działalność gospodarczą. Nie był zgłaszany wniosek o ogłoszenie upadłości. W 2016 r działalność gospodarcza przyniosła zysk w kwocie 7702,11 zł.

/okoliczność bezsporna – zeznania wnioskodawcy – e – prot. z dnia9.06.2017 r 00:06:49 w zw. z 00:00:47, rozliczenie – k. 13/

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie jest niezasadne.

W rozpoznawanej sprawie przedmiotem sporu było, czy ubezpieczony spełnił przesłanki do nabycia prawa do świadczenia przedemerytalnego określone w ustawie z dnia 30 kwietnia 2004 roku o świadczeniach przedemerytalnych ( tekst jednolity Dz. U. z 2013 r., poz. 170 ze zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 powołanej ustawy prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobie, która:

1) do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z powodu likwidacji pracodawcy lub niewypłacalności pracodawcy, w rozumieniu przepisów o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, u którego była zatrudniona lub pozostawała w stosunku służbowym przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła co najmniej 56 lat - kobieta oraz 61 lat - mężczyzna i posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, lub

2) do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r.
o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o promocji zatrudnienia", w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła co najmniej 55 lat - kobieta oraz 60 lat - mężczyzna oraz posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 30 lat dla kobiet i 35 lat dla mężczyzn, lub

3) do dnia ogłoszenia upadłości prowadziła nieprzerwanie i przez okres nie krótszy niż 24 miesiące pozarolniczą działalność, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o systemie ubezpieczeń społecznych", i za ten okres opłaciła składki na ubezpieczenia społeczne oraz do dnia ogłoszenia upadłości ukończyła co najmniej 56 lat - kobieta i 61 lat - mężczyzna i posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, lub

4) zarejestrowała się we właściwym powiatowym urzędzie pracy w ciągu 30 dni od dnia ustania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, pobieranej nieprzerwanie przez okres co najmniej 5 lat, i do dnia, w którym ustało prawo do renty, ukończyła co najmniej 55 lat - kobieta oraz 60 lat - mężczyzna i osiągnęła okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, lub

5) do dnia rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy,
w rozumieniu przepisów ustawy o promocji zatrudnienia, w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 35 lat dla kobiet i 40 lat dla mężczyzn , lub

6) do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego, z powodu likwidacji pracodawcy lub niewypłacalności pracodawcy, w rozumieniu przepisów o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, u którego była zatrudniona lub pozostawała w stosunku służbowym przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, posiadała okres uprawniający do emerytury wynoszący co najmniej 34 lata dla kobiet i 39 lat dla mężczyzn.

Natomiast art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 roku o świadczeniach przedemerytalnych stanowi, że za okres uprawniający do emerytury, o którym mowa w ust. 1, uważa się okres ustalony zgodnie z przepisami art. 5-9, art. 10 ust. 1 oraz art. 11 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Stosownie do treści art. 2 ust. 3 wyżej wymienionej ustawy świadczenie przedemerytalne przysługuje osobie określonej w ust. 1 po upływie co najmniej 180 dni pobierania zasiłku dla bezrobotnych, o którym mowa w ustawie o promocji zatrudnienia, jeżeli osoba ta spełnia łącznie następujące warunki:

1)  nadal jest zarejestrowana jako bezrobotna;

2)  w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia
w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych;

3)  złoży wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego 180 - dniowy okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych.

Osoba ubiegająca się o świadczenie przedemerytalne musi spełniać łącznie przesłanki wymienione w art. 2 ust. 1 i ust. 3 powołanej ustawy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy ( tekst jednolity Dz. U. z 2016 roku, poz. 645 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o przyczynach dotyczących zakładu pracy - oznacza to:

a)  rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn niedotyczących pracowników, zgodnie z przepisami o szczególnych zasadach rozwiązywania
z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników lub zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy ( Dz. U.
z 2014 r., poz. 1502, z późn. zm.), w przypadku rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z tych przyczyn u pracodawcy zatrudniającego mniej niż 20 pracowników,

b)  rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego z powodu ogłoszenia upadłości pracodawcy, jego likwidacji lub likwidacji stanowiska pracy z przyczyn ekonomicznych, organizacyjnych, produkcyjnych albo technologicznych,

c)  wygaśnięcie stosunku pracy lub stosunku służbowego w przypadku śmierci pracodawcy lub gdy odrębne przepisy przewidują wygaśnięcie stosunku pracy lub stosunku służbowego w wyniku przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę i niezaproponowania przez tego pracodawcę nowych warunków pracy i płacy,

d)  rozwiązanie stosunku pracy przez pracownika na podstawie art. 55 § 1 ze zn.1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy z uwagi na ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków wobec pracownika.

Ogłoszenie upadłości prowadzonej działalności stanowi jedną z niezbędnych przesłanek do nabycia świadczenia przedemerytalnego. Za niewystarczające do spełnienia tego warunku uznać należy samo zaprzestanie prowadzenia działalności i wyrejestrowanie jej z ewidencji działalności gospodarczej. Ustawodawca przewidział bowiem inny warunek wiążący się z niewypłacalnością dłużnika. Ocena, czy taki stan rzeczywiście zachodzi, może nastąpić dopiero po złożeniu wniosku o ogłoszenie upadłości./ tak wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 13 września 2016 r. ,III AUa 984/15 LEX nr 2123015/

Za osobę współpracującą z osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność oraz zleceniobiorcami, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4 i 5, uważa się małżonka, dzieci własne, dzieci drugiego małżonka i dzieci przysposobione, rodziców, macochę i ojczyma oraz osoby przysposabiające, jeżeli pozostają z nimi we wspólnym gospodarstwie domowym i współpracują przy prowadzeniu tej działalności lub wykonywaniu umowy agencyjnej lub umowy zlecenia; nie dotyczy to osób, z którymi została zawarta umowa o pracę w celu przygotowania zawodowego.(art. 8 ust. 11 ustawy z dnia 13.10.1998 r o systemie ubezpieczeń społecznych/ Dz.U.2016.963 t.j./)

Ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych posługuje się pojęciem "osoby współpracującej z osobą prowadzącą działalność gospodarczą". Osoba taka, pod względem obowiązku opłacania składek ZUS, traktowana jest tak, jakby sama była przedsiębiorcą. Takimi osobami współpracującymi są, wg ustawy, jest m.in. małżonek, jeżeli pozostaje z przedsiębiorcą we wspólnym gospodarstwie domowym i współpracuje z nim przy prowadzeniu działalności.

Z ustaleń poczynionych w sprawie (a były one bezsporne między stronami) wynika, że wnioskodawca od dnia 1 października 1994 r był osobą współpracującą w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez żonę wnioskodawcy H. L.. W okresie od 10 sierpnia 2015 r roku do 3 sierpnia 2016 roku pobierał świadczenie rehabilitacyjne. Został wyrejestrowany jako osoba współpracująca przez płatnika składek od dnia 1 lipca 2016 r. Następnie wnioskodawca został zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Pracy w Ł. od dnia 4 sierpnia 2016 roku jako bezrobotny. Nie odmówił bez uzasadnionej przyczyny propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej bądź zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 roku o świadczeniach przedemerytalnych. Okres 180 dni pobierania zasiłku upłynął z dniem 31 stycznia 2017 roku.

Jednocześnie H. L. nadal prowadzi nadal działalność gospodarczą. Nie był zgłaszany wniosek o ogłoszenie upadłości. W 2016 r działalność gospodarcza przyniosła zysk w kwocie 7702,11 zł.

Zatem nie została spełniona przesłanka wynikająca z art. 2 ust. 1 pkt. 3 ustawy – nie został zgłoszony wniosek o ogłoszenie upadłości, a wyrejestrowanie przez płatnika z ubezpieczeń społecznych nie jest równoznaczne z rozwiązaniem stosunku pracy, jak tego chciałby wnioskodawca, bowiem brak podstaw do takiej kwalifikacji z uwagi na treść cytowanych przepisów.

Mając powyższe na względzie Sąd Okręgowy w Łodzi na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć wnioskodawcy