Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 listopada 2017 r.

Sąd Okręgowy w Koszalinie V Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Renata Rzepecka-Gawrysiak

Protokolant: Milena Kulczyk

przy udziale Prokuratora Prok. Rejonowej w Białogardzie Jarosława Zająca

po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2017 r. sprawy

D. S.

oskarżonego z art. 178a§1 kk w zw. z art. 178a§4 kk

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Wałczu

z dnia 18 lipca 2017 roku sygn. akt II K 105/17

1.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok,

2.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe za postępowanie odwoławcze, w tym wymierza mu opłatę w kwocie 120 zł (sto dwadzieścia złotych).

Sygn. akt: V Ka 635/17

UZASADNIENIE

D. S. został oskarżony o to, że:

w dniu 21 lutego 2017 r. o godzinie 16:15 w miejscowości M. na ulicy (...) kierował w ruchu lądowym guadem nr VIN- (...)- (...) będąc w stanie nietrzeźwości, tj. mając 1,03 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, przy czym czynu tego dopuścił się będąc już wcześniej prawomocnie skazanym za przestępstwo z art. 177 § 2 k.k. popełnione w stanie nietrzeźwości wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałczu z dnia 4 stycznia 2006 r. w sprawie sygn. akt II K 435/05,

tj. o przestępstwo z art. 178 a § 4 k.k. w zw. z art. 178 a § 1 k.k.

Sąd Rejonowy w Wałczu wyrokiem z dnia 18 lipca 2017r. w sprawie sygn. akt II K 105/17:

1.  Oskarżonego D. S. uznał za winnego popełnienia czynu w czasie, miejscu i sposób wyżej opisany, tj. przestępstwa z art. 178 a § 1 i 4 k.k. i za przestępstwo to na podstawie art. 178 a § 4 k.k. wymierzył mu karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności.

2.  Na podstawie art. 42 § 3 k.k. orzekł wobec oskarżonego D. S. zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio.

3.  Na podstawie art. 43 a § 2 k.k. orzekł wobec oskarżonego D. S. na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w wysokości 10.000,- zł (dziesięć tysięcy złotych).

4.  Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. oraz art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (tekst jednolity Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 z późniejszymi zmianami) zwolnił oskarżonego D. S. w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów procesu, w tym nie wymierzył mu opłaty.

Od powyższego wyroku apelację wniósł obrońca oskarżonego.

Obrońca oskarżonego na podstawie przepisu art. 444 kpk oraz art. 425 § 1 i § 2 kpk, niniejszym zaskarżył w całości na korzyść oskarżonego wyrok Sądu Rejonowego w Wałczu, II Wydział Karny, z dnia 18 lipca 2017 roku, wydany w przedmiotowej sprawie.

Na podstawie art. 427 § 2 kpk w związku z art. 438 pkt 1 kpk zarzucił obrazę przepisów prawa materialnego, to jest:

1.  art. 178a § 4 kk poprzez błędne przyjęcie, że oskarżony D. S. był uprzednio prawomocnie skazany za czyn z art. 177 § 2 kk w zw. z art. 178 § 1 kk wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałczu z dnia 4 stycznia 2006 roku, a w konsekwencji, że swoim działaniem wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 178a § 4 kk, podczas gdy prawidłowa subsumpcja winna prowadzić do przekonania, że oskarżony ten w dacie popełnienia przypisanego jemu czynu nie był osobą prawomocnie skazaną za prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości (w tym przypadku z art. 177 kk), a czynu określonego w art. 178a § 1 kk nie dopuścił się w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych,

2.  art. 108 kk poprzez nieprawidłowe uznanie, że z uwagi na kolejne skazania oskarżonego D. S., nie nastąpiło jeszcze zatarcie skazania wyrokiem z dnia 4 stycznia 2006 roku za czyn z art. 177 kk w zw. z art. 178a § 1 kk.

Mając na uwadze powyżej wskazane zarzuty, niniejszym wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku Sądu Rejonowego w Wałczu, II Wydział Karny, wydanego w przedmiotowej sprawie i uniewinnienie oskarżonego D. S. od popełnienia zarzucanego jemu czynu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja obrońcy oskarżonego nie jest zasadna .

Na wstępie zauważyć wypada, że choć apelujący zarzucił rozstrzygnięciu sądu dwa uchybienia tj. obrazy przepisu art. 178a § 4 kk i art. 108 kk, to z żaden sposób zarzutów tych nie uzasadnił i nie wykazał ewentualnego błędnego rozumowania sądu, poza stwierdzeniem , że nastąpiło zatarcie skazania w sprawie sygn. II K 435/05, czego również nie uzasadnił.

Tak skonstruowany środek odwoławczy w istocie uniemożliwia ustosunkowanie się merytorycznie do zarzutów w nim podniesionych.

Skoro jednak apelujący wskazał na obrazę dwóch przepisów prawa materialnego , to nie zgadzając się z tym podglądem wyłożyć należy co następuje.

W pierwszej kolejności odnieść się należy do zarzutu obrazy przepisu art. 108 kk , gdyż to implikuje dalsze rozważania w odniesieniu do kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu z art. 178a § 4 kk .

Zgodnie z przepisem art. 108 kk : jeżeli sprawcę skazano za dwa lub więcej nie pozostających w zbiegu przestępstw, jak również jeżeli skazany po rozpoczęciu , lecz przed upływem, okresu wymaganego do zatarcia skazania ponownie popełnił przestępstwo, dopuszczalne jest tylko jednoczesne zatarcie wszystkich skazań.

Jak wynika z aktualnych danych Krajowego Rejestru Karnego (k. 13, 91) oraz odpisów wyroków w aktach sprawy (k. 16-21) oskarżony D. S. był prawomocnie karany pięciokrotnie tj.:

1.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałczu z dnia 04 stycznia 2006r. w sprawie sygn. akt II K 435/05 za przestępstwo z art. 177 § 2 kk w zw. z art. 178 § 1 kk na karę roku pozbawienia wolności ( karę odbył w okresie od dnia 22 marca 2006r. do dnia 06 listopada 2006r. , kiedy został warunkowo przedterminowo zwolniony. Karę uważa się za odbytą z dniem 06.11.2006r. gdyż nie odwołano warunkowego zwolnienia ( arg. z art. 82 § 1 kk) . Środek karny zakazu prowadzenia pojazdów wykonał w dniu 20.08.2010r.

Zgodnie z przepisem art. 107 § 1 kk : zatarcie skazania następuje z mocy prawa z upływem 10 lat od wykonania kary pozbawienia wolności . Zatarcie to nastąpiłoby zatem z dniem 06.11.2016r. jednak w okresie wymaganym do zatarcia tego skazania oskarżony popełnił kolejny czyn za który został prawomocnie skazany:

2.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałczu z dnia 23 grudnia 2008r. w sprawie sygn. akt VI K 606/08 za przestępstwo z art. 244 kk na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres 4 lat oraz karę grzywny w wysokości 30 stawek dziennych po 10 złotych stawka. Wyrok ten uprawomocnił się w dniu 06.01.2009r. Okres próby trwał do 06.01.2013r. zatarcie skazania nastąpiłoby po upływie 6 miesięcy od zakończenia okresu próby tj. z dniem 06. 07.2013r. Z danych K. nie wynika , aby kara grzywny została wykonana w okresie wymaganym do zatarcia tego skazania. Jednak z informacji Sądu Rejonowego w Wałczu wynika, że kara grzywny została wykonana z dniem 06.03.2009r. Zgodnie z przepisem art. 76 § 1 kk (w brzmieniu do dnia 30.06.2015r. ) w tej sprawie doszło do zatarcia skazania.

Oskarżony D. S. przed upływem okresu wymaganego do zatarcia skazania w sprawie II K 435/05 (pierwszy wyrok) popełnił kolejne przestępstwo za które został skazany:

3.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałczu z dnia 22 października 2013r. w sprawie sygn. akt II K 550/13 za przestępstwo z art. 160 § 2 kk na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby. Wyrok uprawomocnił się w dniu 30.10.2013r. Okres próby trwał do dnia 30. 10. 2016r. Zatarcie skazania zgodnie z przepisem art. 76 § 1 kk (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. ) nastąpiło z dniem 30.04.2017r.

Oskarżony D. S. przed upływem okresu wymaganego do zatarcia skazania w sprawie II K 435/05 ( pierwszy wyrok) popełnił kolejne przestępstwo za które został skazany:

4.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałczu z dnia 19 stycznia 2016r. w sprawie sygn. akt II K 521/15 za przestępstwo z art. 193 kk na karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych po 20 złotych stawka. Wyrok uprawomocnił się w dniu 29.01.2016r. Karę grzywny wykonano w dniu 25.05.2017r. Zatem zatarcie skazania ma nastąpić zgodnie z przepisem art. 107 § 4 kk po upływie roku od jej wykonania- tj. 25.05.2018r.

Oskarżony D. S. popełnił kolejne przestępstwo za które został skazany:

5.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałczu z dnia 27 grudnia 2016r. w sprawie sygn. akt II K 483/16 za przestępstwo z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 4 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne wymiarze po 20 godzin w stosunku miesięcznym . Wyrok uprawomocnił się w dniu 04.01.2017r. Kary nie zostały jeszcze wykonane.

Sytuacja prawna oskarżonego jest zatem w świetle przytoczonych orzeczeń tego rodzaju, iż skazanie w sprawie sygn. akt II K 435/05 za czyn z art. 177 § 2 kk w zw. z art. 178 § 1 kk, będące podstawą przyjęcia kwalifikacji z art. 178a § 4 kk wobec zachowania oskarżonego w dniu 21 lutego 2017r. ( zarzut aktu oskarżenia) nie uległo zatarciu z mocy prawa ponieważ przed upływem okresu wymaganego do zatarcia skazania (10 lat od odbycia kary) tj. do dnia 06.11.2016r. oskarżony popełnił kolejne przestępstwo za które został prawomocnie skazany wyrokiem z dnia 19.01.2016r. sygn. akt II K 521/15 – skazanie to nie uległo zatarciu również w dacie orzekania przez sąd odwoławczy. W związku z tym , zgodnie z treścią przepisu art. 108 kk , wobec tego, że dopuszczalne jest tylko jednoczesne zatarcie skazań, a do zatarcia wyroków w wymienionych sprawach ( II K 435/05 i II K 521/15) nie doszło – czyn oskarżonego prawidłowo zakwalifikowano z art. 178a § 4 kk gdyż, jak ustalono, w dniu 21 lutego 2017r. prowadził w stanie nietrzeźwości pojazd mechaniczny, będąc uprzednio skazany za przestępstwo z art. 177 § 2 kk popełnione w stanie nietrzeźwości wyrokiem Sądu Rejonowego w Wałczu z dnia 04.01.2006r. sygn. akt II K 435 /05.

Reasumując w świetle powyższych uwag nie sposób podzielić zarzuty podniesione w apelacji obrońcy oskarżonego , gdyż są one bezzasadne. Poglądu tego nie zmienia stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone w przytoczonych przez apelującego orzeczeniach : sygn. IV KK 59/12, IV KK 162/15, III K 427/15 i IV KK 221/17, gdyż w orzeczeniach tych Sąd Najwyższy wskazuje na konieczność badania w przypadku zarzutu z art. 178a § 4 kk kwestii zatarcia uprzedniego skazania za przestępstwa wymienione w tym przepisie i stosowania przepisu art. 108 kk.

Zauważyć również wypada, na marginesie, że nawet teoretycznie akceptując pogląd apelującego o zatarciu skazania w sprawie II K 435 /05 sąd nie mógłby podzielić wniosku apelacji o uniewinnienie oskarżonego, gdyż przy takim poglądzie oskarżony ponosiłby odpowiedzialność z art. 178a § 1 kk, ponieważ ustalenia faktyczne w sprawie nie zostały zakwestionowane.

Sąd Okręgowy, nie podzielając zarzutów apelacji obrońcy na podstawie art. 437 § 1 kpk orzekł o utrzymaniu w mocy zaskarżonego wyroku.

O kosztach sądowych za postępowanie odwoławcze postanowiono na podstawie art. 627 § 1 kpk, art. 634 kpk w zw. art. 636 § 1 kpk oraz art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych.