Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

W., dnia 28 sierpnia 2017 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Grażyna Szlufik

Ławnicy:Krystyna Kruzel, Elżbieta Ziółkowska

Protokolant:Paulina Zgłobicka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 sierpnia 2017 r. we W.

sprawy z powództwa T. K.

przeciwko (...) Spółka z o.o. w O.

o odszkodowanie

I.  oddala powództwo;

II.  nie obciąża powoda kosztami zastępstwa procesowego na rzecz strony pozwanej;

III.  odstępuje od obciążania powoda kosztami sądowymi zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Powód T. K. pozwem wniesionym w dniu 03 czerwca 2016 r . (data prezentaty Biura Podawczego Sądu) domagał się orzeczenia, że zaskarżone wypowiedzenie warunków pracy i płacy, jako dokonane z naruszeniem przepisów o wypowiadaniu umów o pracę, jest bezskuteczne i zasądzenia od pozwanego na jego rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych wraz z kwotą 17zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

W uzasadnieniu powód wskazał, że był zatrudniony u strony pozwanej od dnia 06 lipca 2009r. na podstawie umowy o pracę, ostatnio na stanowisku szefa zmiany. Do jego obowiązków należało: organizacja pracy magazynku położonego w (...), nadzór nad pracownikami magazynu oraz inne czynności wskazane w zakresie obowiązków.

Powód podał, że w dniu 24 maja 2016r., na nocnej zmianie, otrzymał oświadczenie pracodawcy zawierające wypowiedzenie warunków umowy o pracę, dokonujące zmiany w zakresie stanowiska pracy oraz wysokości wynagrodzenia. Jako przyczynę dokonania wypowiedzenia wskazano brak oczekiwanej staranności w wykonywaniu obowiązków szefa zmiany oraz utratę zaufania pracodawcy do pracownika, spowodowane zdarzeniami wskazanymi w oświadczeniu z dnia 18 maja 2016r.

Powód podniósł, że nie zgadza się z przyczynami wskazanymi w uzasadnieniu oświadczenia z dnia 18 maja 2016r. i wskazał, że są one pozorne i nieodpowiadające rzeczywistości, co stanowi naruszenie art. 30 § 4 k.p. w zw. z art. 42 § 1 k.p.

Kolejno powód wskazał, że przez cały okres jego zatrudnienia u strony pozwanej nigdy nie został mu postawiony zarzut dokonania kradzieży. Przeciwnie – każdorazowo zauważone przez niego naruszenia opakowań w towarach przechowywanych w magazynach pozwanego były odnotowywane w protokołach przekazywanych kierowcom odbierających towar. Tzw. braki i uszkodzenia na paletach były częste i – zarówno powód jaki jego podwładni – zawsze zgłaszali to kierowcom w formie protokołów.

Podniósł, że kradzieże, o których wspomina pozwany w uzasadnieniu wypowiedzenia, zostały zgłoszone właśnie przez powoda przełożonemu, gdyż dowiedział się o tym fakcie od kierowcy wożącego towary do firmy (...) Spółka z o.o. Na marginesie wskazał, że z kierowcą tym została rozwiązana umowa i to właśnie jemu przypisane zostały wskazane wyżej kradzieże.

Powód zaprzeczył, jakoby był odpowiedzialny za incydenty wskazane w zaskarżonym wypowiedzeniu. Jego zachowanie stwierdzone rzekomo na monitoringu związane jest z codziennym wykonywaniem obowiązków służbowych, zwłaszcza w porach nocnych, gdy ilość napływającego towaru jest tak duża, że uniemożliwia inne – niż wskazane w piśmie pozwanego – ułożenie palet. Ponadto podniósł, że pozwany w piśmie z dnia 18 maja 2016r. nie wskazał okresu w jakim rzekomo niezgodnie z zasadami dokonywał on rozładunku towaru, a jednocześnie nie było to wcześniej jemu zgłaszane, zatem nie ma on wiedzy z innych źródeł jakiego czasu (dnia, godziny) dotyczy zarzucane mu naruszenie (odchylenie) zasad obsługi przesyłki drobnicowej.

Powód zaprzeczył, aby kiedykolwiek nienależycie zwracał się do współpracowników, przełożonych lub przewoźników. Nie jest nawet w stanie odnieść się do incydentu, na który powołuje się strona pozwana, bowiem takiej sytuacji nie było. Podał, że miał rzeczywiście jedno nieporozumienie ze współpracownikiem, panem A. G. (1), jednak zdarzenie to miało miejsce w 2014r.

Dalej zaprzeczył, aby kwestionował kiedykolwiek nowe projekty oraz zmiany w funkcjonowaniu magazyny, wprowadzane przez pozwanego. Wskazał, że to on wielokrotnie występował w obronie swoich podwładnych i w sytuacjach, gdy nowe rozwiązania narzucały nowe obowiązki wskazywał przełożonym na konieczność podwyższenia płac. Nigdy jednak nie miało to wpływu na jakość pracy wykonywanej przez powoda lub innych pracowników.

Powód wskazał, że w ostatnim okresie (luty/marzec 2016r.) dokonywano u strony pozwanej oceny pracowników. Bezpośredni jego przełożeni ocenili jego pracę bardzo wysoko, podkreślając jako ponadprzeciętne m.in. umiejętności kierowania zespole. W tym świetle zarzuty dotyczące nienależytego zachowania wobec współpracowników wydają się chybione oraz nieprawdziwe.

Powód podniósł, że wskazana w piśmie wypowiadającym „utrata zaufania” może stanowić przyczynę wypowiedzenia umowy jedynie w kontekście znanych pracownikowi zarzutów, postawionych mu wcześniej przez pracodawcę lub znanych wyników kontroli.

Strona pozwana (...) Spółka z o.o. z siedzibą w O. w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda na jej rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazała, że strony łączył stosunek pracy na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony z dnia 06 lipca 2009 r., początkowo na stanowisku magazyniera, a następnie na stanowisku szefa zmiany. Do obowiązków powoda jako szefa zmiany należała organizacja pracy w podległym obszarze i efektywne zarządzanie powierzonymi zasobami ludzkimi i technicznymi dla realizacji zadań związanych z obsługa towarów w zakresie załadunków i rozładunków samochodów, przygotowywania wysyłek i transportu wewnętrznego.

Strona pozwana podała, że w ostatnim kwartale 2015r. oraz w I kwartale 2016r. (dokładnie w dniach 09 listopada 201r., 05 lutego 2016r., 16 marca 2016r. 18 marca 2016r. oraz 06 kwietnia 2016r.) odnotowała 5 niezależnych przypadków braków towarów w przesyłkach klienta (...) Spółka z o.o. Wskazała, że wszystkie z nich miały miejsce w (...) tj. w miejscu pracy powoda. Wbrew twierdzeniom powoda braki te nie były zgłaszane przez niego, ale bezpośrednio przez odbiorców przesyłek za pośrednictwem kierowców dowożących towar lub (...) Spółka z o.o. w formie reklamacji. Z uwagi na fakt, iż incydenty te powtórzyły się kilkakrotnie, pracodawca postanowił przeanalizować sposób obsługi przedmiotowych przesyłek.

Strona pozwana podniosła, że z przeprowadzonej analizy wynikało, iż wszystkie przesyłki, w których odnotowano braki były obsługiwane na zmianie powoda i przez niego. Zapisy z monitoringu w 3 ostatnich datach potwierdziły ponadto, że w każdym z tych przypadków powód działał w sposób niezgodny z obowiązującymi w Spółce procedurami oraz w sposób sprzeczny z zasadami logiki. Wskazała, że powód bezcelowo przemieszczał się z towarem ze strefy crossdock magazynu (strefy przeładunkowej – monitorowanej) w strefę regałową (strefę niemonitorowaną). Następnie gasił światło, aby za chwilę towar ten z powrotem przesunąć w strefę crossdock, która jest stale monitorowana. Co więcej powód poruszał się w owym czasie po magazynie w sposób sprzeczny z zasadami logiki bez żadnego racjonalnego uzasadnienia – przykładowo chcąc pobrać odpady drewniane, składowane w wyznaczonej strefie po drugiej stronie magazynu, powód wybierał kompletnie nielogiczną drogę tzn. udawał się trasą okrężną przez zaciemnioną strefę regałową, kiedy mógł w linii prostej (najkrótszą trasą) udać się przez strefę crossdock – oświetloną. Później również zupełnie bez logiki wyjeżdżał wózkiem z odpadami drewnianymi z zaciemnionych regałów, gdzie jak wcześniej wspomniano odpady były składowane w zupełnie innej części magazynu, a najkrótsza droga znowu prowadziła przez oświetlony crossdock.

Podała, że w ostatnich 3 przypadkach stwierdzono, iż braki miały miejsce w paletach obsługiwanych w wyżej wymieniony sposób przez powoda.

Strona pozwana wskazała, że wbrew twierdzeniom powoda powyższy sposób postępowania był niezgodny z obowiązującymi w magazynie procedurami dotyczącymi obsługi przesyłki drobnicowej. Nieprawdą jest również i to, że magazyn w owym czasie był przepełniony i nie było innej możliwości obsługi przedmiotowych przesyłek. Podała, że od wielu miesięcy magazyn ten bowiem obsługiwał jedynie 40% swoich możliwości przeładunkowych, a tym samym nie było żadnych powodów, dla których napływające przesyłki miały być przesuwane do części niemonitorowanej. O powyższym świadczy także fakt, iż przesyłki te były umieszczane jedynie na dość krótki okres w niemonitorowanej strefie regałowej, a następnie wracały na swoje prawidłowe miejsce.

Strona pozwana dodała, że towary (...) Spółka z o.o. to środki ochrony roślin, czyli artykuły chemiczne – niebezpieczne ( (...)). W strefie regałowej, do której zostały przesunięte przez powoda składowane są zaś artykuły spożywcze. Dość oczywistym jest zatem, iż z uwagi na bezpieczeństwo żywności, bez względu na zaistniałe przyczyny, do strefy tej nie powinny być przesuwane artykuły niebezpieczne.

W ocenie strony pozwanej, uzasadnionym jest twierdzenie, iż jedyną przyczyną, dla której powód wykonywał wyżej opisane działania była chęć przemieszczenia towaru poza sferę monitorowania, co było niezgodne z obowiązującymi w Spółce procedurami. Ponadto wskazuje to jednoznacznie, iż powód nie sprawował należytej kontroli nad powierzonym mu mieniem, uniemożliwiając pracodawcy bieżące monitorowanie obsługi towarów. w opinii pracodawcy nie można również wykluczyć tego, iż działania podejmowane przez powoda były umyślnie, a ich celem było co najmniej umożliwienie kradzieży towarów klienta (...) Spółka z o.o. Działania te bowiem nie były uzasadnione żadnymi obiektywnymi przesłankami.

Strona pozwana podała, że drugą przyczyną, dla której pracodawca podjął decyzję o wypowiedzeniu powodowi warunków pracy i płacy był jego nienależyty stosunek do współpracowników, administratorów, kierowców oraz spedytorów. W relacjach z powyżej przywołanymi osobami powód był niejednokrotnie agresywny, co przejawiało się tym, że mówił podniesionym tonem, używając jednocześnie słów niecenzuralnych. Zdarzały się sytuacje, że powód gwizdał na innych współpracowników chcąc ich „przywołać do siebie”. Podała ,iż niektórzy z magazynierów np. A. G. (2), P. H., P. W. oraz G. K. odmawiali pracy na jednej zmianie z powodem, a jako przyczynę wskazywali niestosowne zachowanie powoda w stosunku do współpracowników.

Strona pozwana podała, że w związku z powyższym pracodawca podjął decyzję o zmianie warunków pracy i płacy powodowi, uniemożliwiając jemu tym samym pełnienie nadzoru nad przesyłkami obsługiwanymi przez magazyn w (...). Wydarzenia, które miały miejsce doprowadziły bowiem do utraty zaufania do powoda.

Strona pozwana podniosła, że nieprawdą jest, jakoby rozwiązała jakąkolwiek umowę z kierowcą lub przewoźnikiem w związku z zanotowaniem ww. braków w towarach. Każdą z ww. przesyłek obsługiwał bowiem inny odbiorca i kierowca, i wszystkie te osoby nadal współpracują z pozwanym.

Podkreśliła, że dla oceny powyższego nie ma znaczenia przytoczona przez powoda ocena jego pracy. W momencie jej wykonywania pracodawca nie dysponował bowiem analizą braków w towarach klienta (...) Spółka z o.o., a zatem nie dysponował wiedzą, która stanowiła jeden z najważniejszych powodów wypowiedzenia zmieniającego.

Podała, że trzecią przesłanką, która zadecydowała o wypowiedzeniu powodowi warunków pracy i płacy był jego stosunek do nowych projektów oraz wprowadzanych zmian w funkcjonowaniu magazynu. Strona pozwana wskazała, że celem pracodawcy jest ciągłe udoskonalanie wszelkich procesów wewnętrznych zachodzących w magazynie, tak aby zwiększyć wydajność samego magazynu. Zmiany te mają wpływ na jakość świadczonych usług, renomę i wizerunek Spółki oraz możliwość pozyskania nowych klientów. Zmiany te są konieczne również z uwagi na zmieniające się oczekiwania klientów oraz dynamiczny rozwój rynku usług świadczonych przez Spółkę. Podniosła, że co niezwykle istotne, proponowane zmiany zawsze pozostawały w związku z powierzonymi powodowi obowiązkami opisanymi w stanowiskowej Karcie Pracy. A zatem nie nakładały one na powoda nowych obowiązków tj. obowiązków niezwiązanych z powierzonymi powodowi zadaniami. Pomimo to powód w obecności innych pracowników wyrażał dezaprobatę dla wprowadzonych zmian. Zachowanie takie w sposób niewątpliwy miało wpływ na motywację pozostałych podległych mu pracowników, a w rezultacie także na efektywne wykonywanie pracy. tytułem przykładu należy przywołać negatywny stosunek powoda do takich zmian jak: wprowadzenie realizacji dodatkowych zleceń oraz obsługa nowych klientów, w efekcie czego magazyn w (...) zwiększyłby swoją dotychczasową wydajność, a tym samym rentowność.

Powód w piśmie procesowym z dnia 03 kwietnia 2017r. (k.89) zmodyfikował żądanie pozwu w ten sposób, że w miejsce przywrócenia do pracy wniósł o zasądzenie od strony pozwanej na jego rzecz odszkodowania w wysokości 12.215,55zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny :

Powód T. K. był zatrudniony w (...) Spółka z o.o. z siedzibą w W. od dnia 01 kwietnia 2007r. na stanowisku magazyniera w wymiarze pełnego etatu.

W dniu 06 lipca 2009r. zostało zawarte Trójstronne Porozumienie pomiędzy (...) Spółka z o.o. z siedzibą w W., (...) Spółka z o.o. z siedzibą w O. i powodem, na mocy którego poprzedni pracodawca powoda rozwiązuje z nim umowę o pracę z dniem 31 października 2009r. na mocy porozumienia stron, a (...) Spółka z o.o. z siedzibą w O. (strona pozwana) zawiera z powodem umowę o pracę na czas nieokreślony od dnia 01 listopada 2009r., stanowiąca załącznik do Porozumienia. Jednocześnie nowy pracodawca powoda oświadczył, że okres pracy u poprzedniego pracodawcy ( (...) Spółka z o.o. z siedzibą w W.) będzie traktowany w zakresie wszelkich uprawnień pracowniczych jak okres pracy u nowego pracodawcy.

Strona pozwana prowadzi działalność m.in. w zakresie usług transportowych, magazynowania i przechowywania towarów. Posiada Certyfikat systemu (...) , który obejmuje: świadczenie międzynarodowych i krajowych usług transportowych i logistycznych dla towarów w opakowaniach własnych producenta żywności z wyłączeniem mięsa, przetworów mięsnych i towarów głęboko mrożonych.

Na mocy umowy o pracę z dnia 06 lipca 2009r.powód zatrudniony u strony pozwanej na czas nieokreślony od dnia 01 listopada 2009r. na stanowisku magazyniera w wymiarze pełnego etatu. Miejscem wykonywania pracy są B..

Od dnia 01 listopada 2012r. miejscem wykonywania pracy powoda była (...) i za zgodną wolą stron zostało mu powierzone stanowisko Szefa zmiany.

Na zajmowanym stanowisku powód podlegał służbowo Kierownikowi magazyny i (...) magazynu, a jemu podlegali Magazynierzy i pracownicy magazynowi.

Jako cel stanowiska podano: organizację pracy w podległym obszarze i efektywne zarządzanie powierzonymi zasobami ludzkimi i technicznymi dla realizacji zadań związanych z obsługą towarów w zakresie:

1.  załadunków i rozładunków samochodów,

2.  przygotowywanie wysyłek,

3.  transportu wewnętrznego.

Ponadto zapewnienie bezpieczeństwa pracowników i towarów poprzez nadzór nad przestrzeganiem przepisów bhp i p.poż.

Dowód: - akta osobowe powoda, a w nich: odpis świadectwa pracy z dnia 31 października 2009r., odpis Trójstronnego P orozumienia z dnia 06 lipca 2009r., odpis umowy o pracę z dnia 06 lipca 2009 r. , odpis porozumień zmieniających warunki umowy o pracę z 06.07.2009 r ., odpis Stanowiskowej Karty Pracy ,

- KRS strony pozwanej k.31 do39,

- odpis Certyfikatu Systemu (...) k. 40

- zeznania świadka M. R. k. 88 ,89 (płyta CD z przebiegu rozprawy z dnia 10 października 2016 r. k. 91) ,

- przesłuchanie powoda k. 114 (płyta CD z przebiegu rozprawy z dnia 19 maja 2017r. k. 116),

- przesłuchanie w charakterze strony pozwanej W. S. k. 114 (płyta CD z prz ebiegu rozprawy z dnia 19 maja 2017r. k. 116).

Orzeczeniem z dnia 10 lipca 2006 r. (...) ds. Orzekania o Niepełnosprawności w T. zaliczył powoda do lekkiego stopnia niepełnosprawności z symbolem przyczyny 05-R na okres do 31 lipca 2009 r., ze wskazaniem pracy lekkiej, a następnie orzeczeniem z dnia 4 lipca 2011 r. zaliczył powoda do lekkiego stopnia niepełnosprawności z symbolem przyczyny 10-N, na okres do 31 lipca 2016 r., również ze wskazaniem pracy lekkiej.

Powód posiadał ważne orzeczenie lekarskie o zdolności do pracy na stanowisku lidera magazynu, operatora wózka jezdniowego, z ograniczeniem dźwigania powyżej 5 kg.

Dowód: - orzeczenia z 10.07.2006 r . , 4.07.2011 r. w aktach osobowych powoda ,

- zaśw iadczenie lekarskie nr (...) w aktach osobowych powoda,

- zeznania świadka M. W. k. 89 (pł yta CD z przebiegu rozprawy z dnia 10 października 2016 r. k. 91),

- przesłuchanie powoda k. 114 (płyta CD z prz ebiegu rozprawy z dnia 19 maja 2017r. k. 116).

Praca w D. Magazyn odbywała się w systemie trzyzmianowym. Powód pracował w systemie jednozmianowym, przez co nie miał możliwości nadzorowania pracy pracowników zatrudnionych na drugiej i trzeciej zmianie.

Oprócz powoda w D. Magazyn było zatrudnionych 39 pracowników.

Równorzędne stanowisko Lidera w D. Montażu zajmował M. B..

Dowód: - zeznania świadka A. C. k. 87 ,88 (płyta CD z przebiegu rozprawy z dnia 10 października 2016 r. k. 91) ,

- zeznania świadka M. B. k. 107 (płyta CD z przebiegu rozprawy z dnia 23 stycznia 2017 r. k. 109 ),

- przesłuchanie w charakterze strony pozwanej W. lda S. k. 114 (płyta CD z przebiegu rozprawy z dnia 19 maja 2017r. k. 116).

Powód był członkiem Organizacji (...). Organizacja nie utrzymywała kontaktu z pracodawcą powoda, konsultacje odbywały się zazwyczaj przez pełnomocnika (...) Spółka z o.o.

Dowód: - oświadczenie o potrącaniu składek, w aktach osobowych powoda,

- zeznania świadka M. B. k. 107 (płyta CD z przebiegu rozprawy z dnia 23 stycznia 2017 r. k. 109),

- przesłuchanie powoda k. 114 (płyta CD z prz ebiegu rozprawy z dnia 19 maja 2017r. k. 116).

Pismem z dnia 10 lutego 2016 r. Zarząd (...) Spółka z o.o. w S., w oparciu o treści art. 26 ¹ ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych zawiadomił Organizację (...)-053 (...) w (...) Spółka z o.o., o planowanym dokonaniu podziału Spółki, poprzez przeniesienie części majątku Spółki, stanowiącej zorganizowaną część przedsiębiorstwa – pion automotive na Spółkę nową zawiązaną (...) Spółka z o.o.

W treści pisma wskazano, że planowany podział spowoduje również przejęcie przez spółkę (...) Spółka z o.o. części pracowników świadczących aktualnie pracę na rzecz dotychczasowego pracodawcy, tj. przejście zakładu pracy na innego pracodawcę w rozumieniu art. 23 ¹ kodeksu pracy. Jako przewidywany termin przejścia zakładu pracy, wskazano dzień wpisu do Rejestru Przedsiębiorców KRS wydzielenia spółki (...) Spółka z o.o. (pomiędzy 1 a 15.04.2016 r.).

Informację o przedmiotowej treści otrzymała również Rada Pracownicza na spotkaniu w dniu 19 lutego 2016 r.

Dowód: - pismo z 10.02.2016 r . k. 34, 35 ,

- protokół ze spotkania z Radą k. 36 – 37 ,

- zeznania świadka M. K. k. 106 ,107 (płyta CD z przebiegu rozprawy z dnia 23 stycznia 2017 r. k. 109 ) ,

- przesłuchanie powoda k. 114 (płyta CD z przebiegu rozprawy z dnia 19 maja 2017r. k. 116).

W dniu 01 kwietnia 2016 r. doszło do wydzielenia zorganizowanej części przedsiębiorstwa (...) Spółka z o.o. z siedzibą w S.. Jako przedmiot działalności Spółki określono m.in. produkcję elektronicznego sprzętu powszechnego użytku, produkcję sprzętu telekomunikacyjnego oraz naprawę i konserwację urządzeń elektronicznych i optycznych.

Dowód: odpis KRS k. 31 – 33 .

W oparciu o treść zarządzenia z dnia 01 kwietnia 2016 r., nr (...) pracodawca podjął decyzję o rozwiązaniu stosunku pracy z powodem. Z dniem 1 kwietnia 2016 r. doszło do likwidacji stanowiska Lidera, a w jego miejsce utworzono stanowiska Starszego Magazyniera w D. Magazyn oraz Kierownika zmiany w Pionie Montaż Powierzchniowy, Montaż Przewlekany i Testy oraz w Pionie Montaż Końcowy.

W wyniku reorganizacji doszło do przesunięć personelu w Spółce. Pracodawca podjął decyzję o konieczności wyznaczenia osoby odpowiedzialnej za zarządzanie, organizację pracy oraz współpracę z innymi działami na każdej zmianie.

Dowód: - zarządzenie nr 4/2016 r. k. 42,

- schemat organizacyjny k. 43 – 46 ,

- zeznania świadka A. C. k. 87 ,88 (płyta CD z przebiegu rozprawy z dnia 10 października 2016 r. k. 91) ,

- zeznania świadka M. R. k. 88 ,89 (płyta CD z przebiegu rozprawy z dnia 10 października 2016 r. k. 91) ,

- przesłuchanie w charakterze strony pozwanej W. lda S. k. 114 (płyta CD z przebiegu rozprawy z dnia 19 maja 2017r. k. 116).

Dzień 1 kwietnia 2016 r. w pozwanej Spółce był dniem pracującym.

Dowód: kalendarz dni pracujących i wolnych wraz ze zrzutem z ekranu systemu rejestrującego czas pracy pracowników k. 111 – 112 .

W dniu 04 kwietnia 2016 r. około godz. 8.00, przełożony powoda M. W. w obecności A. C. odczytał powodowi oświadczenie o rozwiązaniu stosunku pracy z zachowaniem okresu wypowiedzenia, którego termin upływał w dniu 31 lipca 2016 r.

Jako przyczynę wskazano likwidację stanowiska pracy powoda, wynikającą z reorganizacji struktury organizacyjnej Zakładu.

W treści pisma zostało zawarte pouczenie o prawie i trybie wniesienia odwołania do Sądu Pracy.

W okresie od dnia 04 kwietnia 2016 r. do dnia 02 maja 2016 r. pracodawca udzielił powodowi urlopu wypoczynkowego, natomiast w okresie od dnia 03 maja 2016 r. do dnia 31 lipca 2016 r. powód został zwolniony z obowiązku świadczenia pracy.

Dowód: - oświadczenie o rozwiązaniu stosunku pracy, w aktach osobowych powoda ,

- zeznania świadka A. C. k. 87 ,88 (płyta CD z przebiegu rozprawy z dnia 10 października 2016 r. k. 91) ,

- zeznania świadka M. R. k. 88 ,89 (płyta CD z przebiegu rozprawy z dnia 10 października 2016 r. k. 91) ,

- zeznania świadka M. W. k. 89 (płyta CD z przebiegu rozprawy z dnia 10 października 2016 r. k. 91),

- przesłuchanie powoda k. 114 (płyta CD z przebiegu rozprawy z dnia 19 maja 2017r. k. 116) .

Tego samego dnia do recepcji Spółek (...) (sekretariat na hali B, obecnie siedziba (...) Spółka z o.o.) wpłynęło pismo (...) z dnia 29 marca 2016 r. informujące, iż z dniem 01 kwietnia 2016 r. Organizacja (...)-053 (...) w (...) Spółka z o.o. została na mocy uchwały Prezydium Krajowego Związku przekształcona w Organizację (...) – 053 (...) – obejmującą terenem działania (...) Spółka z o.o. oraz (...) Spółka z o.o.

Do pisma dołączono uchwałę nr 5/2016 z dnia 24 marca 2016 r., zawierającą listę 9 pracowników chronionych, wśród których znajdowało się imię i nazwisko powoda, w okresie od 24 marca 2016 r. do 24 marca 2020 r. oraz rok po upływie 25 marca 2020 r.

Pismo odebrała Przewodnicza (...) M. K. (obecnie Przewodniczą (...) Organizacji (...)). Na prośbę M. K., A. M. umieściła w książce korespondencyjnej informację, że pismo wpłynęło o godz. 12.27.

Dowód: - pismo dot. przekształcenia organizacji k. 38 ,

- uchwała nr 5/2016 z 24 .03.2016 r . k. 39 ,

- wyc iąg z książki korespondencyjnej k. 40 – 41,

- zeznania świadka A. M. k.86 ,87 (płyta CD z przebiegu rozprawy z dnia 10 października 2016 r. k. 91 ) ,

- przesłuchanie powoda k. 114 (płyta CD z prz ebiegu rozprawy z dnia 19 maja 2017r. k. 116) .

W dniu 04 kwietnia 2016 r. wypowiedzenie umowy o prace otrzymał również M. B. (zatrudniony na stanowisku Lidera w D. Montażu).

Dowód: zeznania świadka M. B. k. 107 (płyta CD z przebiegu rozprawy z dnia 23 stycznia 2017r. k. 109) .

Uchwałą nr 2 z dnia 29 kwietnia 2016 r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki powołało w skład Zarządu (...) de M. M. D. oraz W. S..

Dowód: protokół Nadzwyczajnego Z. omadzenia Wspólników k. 29, 30 .

W wyniku reorganizacji stanowisko Lidera zostało ostatecznie zlikwidowane i nie występuje w strukturach pozwanej Spółki.

Obowiązki Lidera Magazynu zostały podzielone pomiędzy stanowiska Kierownika D. Magazyn, Referenta ds. Magazynu i (...).

Kierownik D. Magazyn przejął obowiązki Lidera związane z zarządzaniem i organizacją pracy D. Magazyn, a dotyczące m.in. planowania czasu podległych pracowników, zatwierdzanie nadgodzin czy nadzoru nad pracownikami.

Kierownika D. Magazyn ponosi odpowiedzialność za:

1.  zarządzanie podległym zespołem,

2.  planowanie, organizowanie, wykonanie oraz rozliczanie pracy w podległym dziale w celu realizacji celów strategicznych firmy,

3.  nadzór nad stanem technicznym zakładu (wyposażenie magazynu, maszyny),

4.  tworzenie nadzorowanie i aktualizacja niezbędnej dokumentacji, również dokumentacji ISO związanej z podległym działem.

Referent ds. magazynu przejął czynności polegające na zapewnieniu niezbędnych materiałów eksploatacyjnych i ochrony BHP, natomiast kompletowanie i ewidencje dokumentów powierzono Referentowi ds. Magazynu.

Ze względu na przeciwwskazanie dźwigania powyżej 5 kg, powód nie może zajmować stanowiska Starszego Magazyniera. Praca na tym stanowisku odbywa się w systemie trzyzmianowym.

U strony pozwanej w dalszym ciągu trwają zmiany organizacyjne. Po rozwiązaniu stosunku pracy z powodem, 4 pracowników zostało przeniesionych do innych działów, natomiast 5 podjęło samodzielną decyzję o zakończeniu współpracy z dotychczasowym pracodawcą.

Obecnie na D. Magazyn jest zatrudnionych 28 pracowników.

Dowód: - zakres obowiązków, uprawnień i odpowiedzialności k. 47 – 56v,

- zeznania świadka A. C. k. 87 ,88 (płyta CD z przebiegu rozprawy z dnia 10 października 2016 r. k. 91) ,

- zeznania świadka M. R. k. 88 ,89 (p łyta CD z przebiegu rozprawy z dnia 10 października 2016 r. k. 91) ,

- zeznania świadka M. W. go k. 89 (płyta CD z przebiegu rozprawy z dnia 10 października 2016 r. k. 91),

- przesłuchanie w charakterze strony pozwanej W. lda S. k. 114 (płyta CD z przebiegu rozprawy z dnia 19 maja 2017r. k. 116).

Informacje o liczebności (...) Organizacji (...)-053 (...) Przewodnicząca M. K., przedstawiła za pośrednictwem wiadomości e-mail z dnia 10 maja 2016 r.

Dowód: korespondencja e-mail z 10 maja 2016 r. or az z 1 lipca 2016 r. k. 102- 105 .

Średnie miesięczne wynagrodzenie powoda z ostatnich 3 miesięcy zatrudnienia liczone jak ekwiwalent za urlop wypoczynkowy wynosiło 4.589, 27 zł brutto.

Dowód: zaświadczenie o zarobkach k. 58 .

Spółka (...) Spółka z o.o. nosi obecnie nazwę (...) Sp. z o.o. z siedzibą w S..

Dowód: odpis KRS k. 66 – 68 .

Sąd zważył , co następuje :

Powództwo jako niezasadne podlegało oddaleniu w całości.

Po ostatecznym sprecyzowaniu powództwa A. B. domagał się zasądzenia od strony pozwanej na jego rzecz odszkodowania w wysokości 3 miesięcznego wynagrodzenia za pracę.

Tytułem wstępu wskazać należy, że w niniejszej sprawie, powód dwukrotnie zmieniał żądanie pozwu. Na rozprawie w dniu 10 października 2016 r. (k.86) powód w miejsce roszczenia o przywrócenie do pracy, wniósł o zasądzenie od strony pozwanej na jego rzecz odszkodowania w wysokości 3 miesięcznego wynagrodzenia, w związku z nieuzasadnionym rozwiązaniem stosunku pracy. Następnie na rozprawie w dniu 19 maja 2017 r. (k. 113) powód powrócił do roszczenia pierwotnego i domagał się przywrócenia do pracy u strony pozwanej na poprzednich warunkach pracy i płacy. Nie mniej jednak, Sąd stanął na stanowisku, że po zmianie roszczenia na odszkodowanie, niemożliwy jest powrót do roszczenia pierwotnego o przywrócenie do pracy, bez zgody pracodawcy. Tak orzekł Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 8 grudnia 2015 r., w sprawie o sygn. akt II PK 264/15, natomiast w uzasadnieniu wyjaśnił, że roszczenia z art. 45 § 1 k.p. mają charakter alternatywny w rozumieniu art. 477 ¹ k.p.c., a zarazem przemienny w rozumieniu art. 365 § 1 k.c., przy czym z mocy ustawy (Kodeksu pracy) uprawnionym przemiennie jest wierzyciel, czyli pracownik. W art. 365 § 2 k.p.c. przewidziano, że wyboru dokonuje się przez złożenie drugiej stronie oświadczenia. Powszechnie przyjmuje się, że deklaracja ta jest oświadczeniem woli, ma charakter prawnokształtujący, a jej zmiana wymaga zgody drugiej strony. Dalej Sąd Najwyższy wskazał, że o niemożliwości zmiany żądania o odszkodowanie na przywrócenie do pracy nie świadczy termin z art. 264 § 1 k.p., ale kompozycja normatywna zawarta w art. 365 § 2 k.c. w związku z art. 61 § 1 zdanie drugie k.c., stosowana z upoważnienia art. 300 k.p. (opubl. LEX nr 2188629).

Zdaniem Sądu, z uwagi na fakt, że strona pozwana wnosiła o oddalenie powództwa w całości, modyfikacja roszczenia powoda na przywrócenie do pracy pozostaje bezskuteczna.

Stan faktyczny w niniejszej sprawie, Sąd ustalił w oparciu o dowody z dokumentów, w tym dokumentację znajdującą się w aktach osobowych powoda, odpis uchwały nr 5/2016, odpis protokołu Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników Spółki z 29.04.2016r., odpis pisma z dnia 10.02.2016 r., odpis protokołu ze spotkania z Radą, odpis pisma dot. przekształcenia strony pozwanej, wyciąg z książki korespondencyjnej, odpis zarządzenia nr (...), schemat organizacyjny strony pozwanej, korespondencję e-mail z 10.05.2016 r., 1.07.2016 r. oraz kalendarz dni pracujących i wolnych u strony pozwanej wraz ze zrzutem ekranu systemu rejestrującego czas pracy pracowników, których autentyczności i wiarygodności nie kwestionowała żadna ze stron postępowania.

Nadto, Sąd przeprowadził dowód z zeznań świadków M. R., M. W., A. C., A. M. na okoliczność przyczyn i zakresu dokonanych zmian organizacyjnych w D. magazynu, podziału zakresu obowiązków lidera działu magazynu, objęcia stanowiska starszego magazyniera przez dotychczasowych magazynierów, zakresu obowiązków na stanowisku starszego magazyniera, zakresu obowiązków uprawnień i odpowiedzialności na stanowisku lidera w pionach produkcyjnych, wręczenia powodowi wypowiedzenia, daty i godziny wpływu pisma (...) z dnia 29.03.2016 r. oraz uchwały nr 5/2016 z 24.03.2016 r., oraz z zeznań świadków M. K. i M. B. na okoliczność współpracy pracodawcy z organizacją związkową, zmiany organizacyjnej dokonanej u strony pozwanej oraz faktu objęcia zwolnieniem pracowników, którzy podlegali szczególnej ochronie.

Sąd przeprowadził również dowód z przesłuchania stron.

Niewątpliwie świadkowie M. R., M. W., A. C. oraz A. M. potwierdzili okoliczności, na które zostali zawnioskowani, w szczególności fakt, że w kwietniu 2016 r. u strony pozwanej miała miejsce zmiana struktury organizacyjnej, w wyniku której doszło do przesunięć personalnych i likwidacji stanowiska, które zajmował powód. Ww. osoby jasno, spójnie i logicznie wskazały, że dotychczasowe obowiązka lidera zostały podzielone pomiędzy nowo utworzone stanowiska pracy. Ponieważ zeznania wymienionych osób pozostawały kompatybilne z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w toku postępowania, Sąd nie znalazł podstaw, aby odmówić im wiarygodności. Także zeznań świadka A. M. złożonych na okoliczność daty i godziny wpływu pisma (...) z dnia 29.03.2016r. oraz uchwały nr 5/2016 z 24.03.2016 r., nie zdołały podważyć zeznania świadków M. K. i M. B.. Wprawdzie M. K. przyznała, że odebrała pismo z dnia 29.03.2016 r. dopiero w dniu 04 kwietnia 2016 r., nie mniej jednak argumentowała, że dzień 01 kwietnia 2016 r. był dniem wolnym od pracy. Tak twierdził również świadek M. B.. Ponieważ zeznania ww. osób pozostawały w sprzeczności z dowodami z dokumentów, w tym w szczególności z kalendarzem dni pracujących i wolnych strony pozwanej, Sąd obdarzył je walorem wiarygodności w zakresie w jakim odpowiadały stanowi faktycznemu sprawy. Natomiast Sąd uwzględnił zeznania świadka M. B. w tej części, w której wskazywał, że Organizacja (...), nie utrzymywała kontaktu z pracodawcą powoda, konsultacje odbywały się zazwyczaj przez pełnomocnika (...) Spółka z o.o.

Zeznaniom powoda jak i przesłuchiwanemu w charakterze strony pozwanej W. S., Sąd dał wiarę w zakresie, w jakim ich relacje były zbieżne ze sobą lub znajdowały potwierdzenie w innym materialne dowodowym. Sąd nie uwzględnił zeznań powoda w części, w której wskazywał, że ograniczenia zdrowotne nie uniemożliwiają jemu wykonywania pracy na stanowisku Starszego Magazyniera.

Powód poszukiwał ochrony prawnej w treści art. 45 § 1 k.p. zgodnie, z którym w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy - stosownie do żądania pracownika - orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu - o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu.

W judykaturze przyjmuje się, że sprostanie przez pracodawcę wymaganiom określonym w art. 30 § 4 k.p. polega na wskazaniu przyczyny wypowiedzenia w sposób jasny, zrozumiały i dostatecznie konkretny. Powołany przepis dopuszcza różne sposoby określenia tej przyczyny, jednakże z oświadczenia pracodawcy powinno wynikać w sposób niebudzący wątpliwości, co jest istotą zarzutu stawianego pracownikowi, gdyż to on ma wiedzieć i rozumieć, z jakiego powodu pracodawca dokonuje wypowiedzenia. Naruszenie art. 30 § 4 k.p. zachodzi zatem wówczas, gdy pracodawca w ogóle nie wskazuje przyczyny wypowiedzenia lub gdy jest ona niedostatecznie konkretna, a przez to niezrozumiała dla pracownika i nieweryfikowalna. Pozorność takowej przyczyny powoduje z kolei bezzasadność dokonanego wypowiedzenia i powstanie roszczeń z art. 45 § 1 k.p. (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 kwietnia 1999 r., sygn. akt I PKN 645/98, opubl. L.). Nie sposób stracić przy tym z pola widzenia utrwalonego już w orzecznictwie i doktrynie poglądu zgodnie, z którym rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem jest podstawowym sposobem zakończenia stosunku pracy, a przyczyna wypowiedzenia nie musi mieć nadzwyczajnej doniosłości ani wagi (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 kwietnia 1979 r., sygn. akt I PRN 32/79, opubl. LEX nr 14491; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 2 października 1996 r., sygn. akt I PRN 69/96, opubl. OSNAPiUS 1997, nr 10, poz. 163). Należy wskazać, że pracodawca, jako strona stosunku pracy ma bowiem prawo do swobodnego doboru kadry pracowniczej i jeśli uzna, że dana osoba nie spełnia jego oczekiwań, a oczekiwania te może spełnić inny bądź nowy pracownik – wówczas wypowiedzenie umowy o pracę będzie uzasadnione.

Powód argumentował, że do wypowiedzenia stosunku pracy doszło z naruszeniem art. 30 § 4 k.p., bowiem wskazana w wypowiedzeniu przyczyna jest nierzeczywista, a uzasadnienie wypowiedzenia ogólnikowe. Powód podnosił również, że doszło do naruszenia art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych.

Istotne jest, że ciężar udowodnienia zasadności przyczyny stanowiącej podstawę wypowiedzenia obciąża pracodawcę, a pracownika natomiast obciąża dowód istnienia okoliczności przytoczonych przez niego w celu wykazania, że wypowiedzenie jest nieuzasadnione (por. wyrok Sądu Najwyższego z 8 września 1997 r., sygn. akt I PRN 17/7, opubl. L.).

Wskazać należy, że rozpoznając powództwo z art. 45 § 1 k.p., Sąd w pierwszej kolejności powinien ustalić, czy wypowiedzenie jest zgodne z prawem, a zatem czy spełnia wymogi formalne.

Oceniając złożone powodowi oświadczenie o rozwiązaniu stosunku pracy za wypowiedzeniem z dnia 4 kwietnia 2016 r., Sąd doszedł do przekonania, że wszystkie przesłanki formalne zostały spełnione. Oświadczenie zostało bowiem złożone pracownikowi na piśmie, zawierało przyczynę wypowiedzenia a nadto, pouczenie o przysługującym prawie i trybie odwołania pracownika do sądu pracy. Wbrew argumentacji powoda, nie doszło do naruszenia art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych, do czego Sąd odniesie się w pierwszej kolejności.

Na gruncie niniejszej sprawy, bezspornym pozostawał fakt, że na podstawie art. 529 § 1 pkt k.s.h., doszło do podziału Spółki (...) Spółka z o.o., poprzez przeniesienie części majątku tej spółki (pionu automotive), na spółkę nową zawiązaną (...) Spółka z o.o. (obecnie (...) Spółka z o.o.). Bezpośrednim skutkiem podziału, było przejście części zakładu na innego pracodawcę w rozumieniu art. 23 ¹ k.p. O przewidywanym terminie przejścia części zakładu pracy, przyczynach, prawnym, ekonomicznych i socjalnych skutkach przejścia zakładu, pracodawca poinformował zarówno Organizację (...) – 053 (...) jak i Radę Pracowniczą. Ponieważ u dotychczasowego pracodawcy powoda działały związki zawodowe, nie był zobowiązany do indywidualnego informowania pracowników w trybie art. 23 ¹ § 3 k.p. Stosowną informację w tym zakresie winna była przekazać Organizacja (...), której powód był członkiem.

Skutek w postaci przejścia zakładu pracy był niezależny od woli powoda, który nie mógł się temu sprzeciwić. Z ustaleń Sądu poczynionych w niniejszej sprawie wynika, że począwszy od dnia 01 kwietnia 2016 r. powód został pracownikiem (...) Spółka z o.o. (obecnie (...) Spółka z o.o.).

Kontynuując, zgodnie z art. 32 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych, pracodawca bez zgody zarządu zakładowej organizacji związkowej nie może: wypowiedzieć ani rozwiązać stosunku pracy z imiennie wskazanym uchwałą zarządu jego członkiem lub z innym pracownikiem będącym członkiem danej organizacji związkowej, upoważnionym do reprezentowania tej organizacji wobec pracodawcy albo organu lub osoby dokonującej za pracodawcę czynności w sprawach z zakresu prawa pracy (art. 32 ust. 1 pkt 1). Ochrona, o której mowa w ust. 1, przysługuje przez okres określony uchwałą zarządu, a po jego upływie - dodatkowo przez czas opowiadający połowie okresu określonego uchwałą, nie dłużej jednak niż rok po jego upływie (ust. 2). Zgodnie zaś z art. 34 powoływanej wyżej ustawy przepisy art. 25 ¹-33 ¹ stosuje się do międzyzakładowej organizacji związkowej obejmującej swoim działaniem pracodawcę.

Zgodnie z art. 25 ¹ ww. ustawy, uprawnienia zakładowej organizacji związkowej przysługują organizacji zrzeszającej co najmniej 10 członków będących:

1) pracownikami lub osobami wykonującymi pracę na podstawie umowy o pracę nakładczą u pracodawcy objętego działaniem tej organizacji albo

2) funkcjonariuszami, o których mowa w art. 2 ust. 6, pełniącymi służbę w jednostce objętej działaniem tej organizacji.

Organizacja, o której mowa w ust. 1, przedstawia, co kwartał - według stanu na ostatni dzień kwartału - w terminie do 10 dnia miesiąca następującego po tym kwartale, pracodawcy albo dowódcy jednostki, o której mowa w ust. 1 pkt 2, informację o łącznej liczbie członków tej organizacji, w tym o liczbie członków, o których mowa w ust. 1 (§ 2).

Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 20 grudnia 2012 r. wskazał, że nieprzedstawienie przez zakładową organizację związkową informacji, o której mowa w art. 25 ¹ ust. 2 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych powoduje, że nie są wadliwe czynności podjęte przez pracodawcę bez wymaganego współdziałania z tą organizacją, aż do dnia przedstawienia tej informacji (sygn. akt II PZP 7/12).

W analizowanym stanie faktycznym, powód był członkiem zakładowej organizacji związkowej (...) Spółka z o.o. Nie mniej jednak, jak wynika z zeznań świadka M. B., organizacja nie utrzymywała kontaktu z pracodawcą powoda, konsultacje odbywały się zazwyczaj przez pełnomocnika (...) Spółka z o.o. Przesłuchiwany w charakterze strony pozwanej W. S. wyjaśnił przy tym, że organizacja nie wypełniała obowiązku informacyjnego, o którym mowa w art. 25 ¹ u.z.z., tym samym pracodawca nie miał wiedzy o osobach objętych ochroną.

W wyniku przejścia zakładu pracy w dniu 01 kwietnia 2016 r., doszło do zmiany podmiotowej po stronie pracodawcy. Trzeba zgodzić się ze stroną pozwaną, że powyższe nie spowodowało automatycznego ukonstytuowania się zakładowej organizacji związkowej u nowego pracodawcy (...) Spółka z o.o. (obecnie (...) Spółka z o.o.).

Mając na uwadze powyższe rozważania, nie ulega wątpliwości, że w chwili rozwiązania stosunku pracy, powód nie podlegał szczególnej ochronie. Jak wynika z zebranego w sprawie materiału dowodowego, w momencie wręczania powodowi oświadczenia o rozwiązaniu stosunku pracy, pracodawca nie miał w szczególności wiedzy, że powód należy do Organizacji (...)-053 (...). Pismo z dnia 29 marca 2019 r. w sprawie przekształcenia organizacji zakładowej w międzyzakładową, wpłynęło bowiem do sekretariatu Spółki o godz. 12.27, tymczasem wręczenie powodowi oświadczenia o rozwiązaniu stosunku pracy nastąpiło około godz. 8.00.

Ochrona trwałości stosunku pracy przewidziana w art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych przysługuje od chwili zawiadomienia pracodawcy o uchwale zarządu zakładowej organizacji związkowej wskazującej osoby podlegające ochronie.

Zgodnie z orzeczeniem Sądu Najwyższego Izba Pracy, (...) i Spraw Publicznych z dnia 12 stycznia 2011 r. (sygn. akt II PK 184/10, opubl. L.) na podstawie art. 32 ust. 3 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych, pracodawca powinien uzyskać dokładną i pewną (imienną i na piśmie) informację, który z pracowników podlega ochronie. (...) takiej nie zastępuje przekazana pracodawcy wiadomość o osobach upoważnionych do reprezentowania organizacji związkowej wobec pracodawcy. Sama informacja o upoważnieniu pracownika do reprezentowania związku w sprawach z zakresu prawa pracy nie wystarcza do objęcia go ochroną z art. 32 ustawy o związkach zawodowych. Zarząd zakładowej organizacji związkowej musi wyraźnie poinformować szefa na piśmie, że to właśnie ten działacz, podany z imienia i nazwiska, podlega wskazanej ochronie (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 stycznia 2011 r., sygn. akt II PK 184/10; opubl. OSNP 2012/5-6/64). Imienne wskazanie przez zarząd zakładowej organizacji związkowej jej członków podlegających szczególnej ochronie przed zwolnieniem z pracy w liczbie większej niż przewidziana w art. 32 ust. 6 ustawy o związkach zawodowych z dnia 23 maja 1991 r. oznacza niedokonanie takiego wskazania w rozumieniu art. 32 ust. 8 tej ustawy (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 2 czerwca 2010 r., sygn. akt II PK 367/09; opubl. OSNP 2011/21-22/274).

Z ustaleń Sądu poczynionych w niniejszej sprawie wynika, że uchwałą nr 5/2016 z 24 marca 2016 r. Zarząd Organizacji (...)-053 (...) związku Zawodowego (...) wskazał 9 członków objętych ochroną, w tym powoda. Tymczasem, jak wynika z art. 32 ust. 3 ustawy o związkach zawodowych, jedynie organizacja reprezentatywna może wskazać pracodawcy pracowników podlegających szczególnej ochronie w zakresach liczbowych określonych w tym przepisie lub w liczbie nie większej niż liczba kadry kierowniczej w zakładzie pracy. Organizacja, która nie jest reprezentatywna może natomiast, zgodnie z art. 32 ust. 6 wskazać jedynie 1 pracownika, któremu będzie przysługiwała szczególna ochrona.

Tym samym, uznać należało, że powód nie podlegał szczególnej ochronie, a zatem strona pozwana mogła skutecznie rozwiązać z nim umowę o pracę.

Na gruncie przedmiotowej sprawy, istota sporu sprowadzała się również do oceny, czy przyczyna wypowiedzenia, a mianowicie likwidacja stanowiska lidera Magazynu była przyczyną konkretną, rzeczywistą i zasadną.

Zgodnie z ustalonymi poglądami orzecznictwa, kwestia, czy występuje potrzeba dokonania przez pracodawcę zmian organizacyjnych, w tym likwidacji stanowiska należy do autonomii zarządczej pracodawcy i nie podlega ocenie sądu. W szczególności zaś zmniejszenie stanu zatrudnienia w zakładzie pracy stanowi uzasadnioną przyczynę wypowiedzenia, a organ rozpatrujący spory pracownicze nie jest powołany do badania zasadności i celowości zmniejszenia stanu zatrudnienia. Sąd może jedynie badać czy zmiana ta została faktycznie dokonana (wyrok Sądu Najwyższego z 3 listopada 2010 r., sygn. akt I PK 93/2010, opubl. L.). Jak wynika z wyroku Sądu Najwyższego z dnia 5 maja 2009 r. Sąd nie może oceniać, czy decyzje lub działania pracodawcy dotyczące zarządzania zakładem pracy, wskazane jako przyczyna wypowiedzenia, są racjonalne i czy wynikają logicznie z innych działań tego podmiotu (por. wyroku Sądu Najwyższego z dnia 5 maja 2009 r., sygn. akt I PK 11/09, opubl. OSNP 2011, nr 1-2, poz. 3).

Zebrany w sprawie materiał dowodowy potwierdził zasadność przyczyny wskazanej w oświadczeniu pracodawcy z dnia 04 kwietnia 2016 r., tj. okoliczność, że u strony pozwanej miało miejsce wdrożenie nowej struktury organizacyjnej. W wyniku tych działań doszło do likwidacji stanowiska pracy lidera, którego obowiązki zostały podzielone pomiędzy stanowiska Kierownika D. Magazyn, Referenta ds. Magazynu i (...). Powyższe wynika bezpośrednio z przedstawionego przez stronę pozwaną zarządzenia nr (...) z dnia 01 kwietnia 2016 r. wraz ze schematem organizacyjnym, a także z zakresu obowiązków Kierownika D. Magazyn, Referenta ds. Magazynu i (...). Faktyczną likwidację stanowiska pracy potwierdzili również przesłuchani w sprawie świadkowie (pracownicy strony pozwanej), o czym była już mowa na wstępnie niniejszych rozważań.

Nie uszło uwadze Sądu, że ze względu na ograniczenia zdrowotne, strona pozwana nie miała możliwości powierzenia powodowi stanowiska Starszego Magazyniera. Jak wynika bowiem z orzeczenia lekarskiego nr (...), w stosunku do powoda orzeczono zakaz dźwigania powyżej 5 kg. Tymczasem S. Starszego jest ściśle związane z pracą na magazynie, w tym z przyjmowaniem i wydawaniem towarów, które niejednokrotnie przekraczają wagę 5 kg. Nadto, praca na stanowisku starszego magazyniera jest pracą trzyzmianową. Z uwagi na ograniczenia zdrowotne powoda, taki sposób świadczenia pracy mógłby być dla niego szczególnie uciążliwy. W pozwanej Spółce nie funkcjonowały również stanowiska podobne do stanowiska, które wcześniej zajmował powód.

Z tych względów Sąd orzekł jak w punkcie I sentencji wyroku i oddalił powództwo.

W punkcie II sentencji wyroku, Sąd w oparciu o treść art. 102 k.p.c., odstąpił od obciążania powoda kosztami zastępstwa procesowego należnymi stronie pozwanej. Zgodnie z art. 102 k.p.c., w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami. Komentowany przepis reguluje rozliczenie kosztów procesu według zasady słuszności. Stosowanie art. 102 k.p.c., opiera się na dyskrecjonalnej władzy sędziego i zasadniczo uwzględnia poczucie sprawiedliwości i zasady słuszności (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 15 marca 2013 r., sygn. akt V CZ 89/12, opubl. LEX 1331384).

Mając na uwadze sytuację majątkową powoda, a także okoliczność, że wytaczając powództwo mógł być subiektywnie przekonany o słuszności dochodzonego roszczenia, Sąd odstąpił od obciążania jego kosztami zastępstwa procesowego należnymi stronie pozwanej.

W punkcie III sentencji wyroku nieuiszczonymi kosztami sądowymi w sprawie, Sąd na podstawie art. 96 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2016r. poz. 623) obciążył Skarb Państwa, mając na uwadze, że zgodnie z dyspozycją art. 98 k.p.c. nie było podstaw do obciążenia tymi kosztami strony pozwanej, jako wygrywającej proces, natomiast powód był zwolniony z obowiązku ich uiszczenia z mocy ustawy.

Dla tych motywów orzeczono jak w sentencji wyroku.