Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 marca 2018 roku

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 marca 2018 roku w Warszawie

sprawy G. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

o podleganie ubezpieczeniom społecznym z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej

na skutek odwołania G. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

z dnia 5 sierpnia 2014 r. znak (...) oraz

z dnia 1 kwietnia 2015 r. znak (...)

1. umarza postępowanie w zakresie, w jakim decyzja z dnia 5 sierpnia 2014 roku znak (...) została zmieniona decyzją z dnia 1 kwietnia 2015 roku znak: (...);

2. zmienia zaskarżoną decyzję z dnia 1 kwietnia 2015 roku znak (...) w ten sposób, że G. S. jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą mająca ustalone prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu w okresie od dnia 1 stycznia 2008 roku do dnia 11 sierpnia 2009 roku.

UZASADNIENIE

G. S. w dniu 27 sierpnia 2014 r. wniósł odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 5 sierpnia 2014 r., znak (...). Odwołujący wskazał, że informacje o zawieszeniu działalności gospodarczej dostępne są w Ewidencji Działalności Gospodarczej. W ocenie odwołującego organ rentowy dysponował dokumentami świadczącymi o braku wykonywania działalności gospodarczej z uwagi na ciężką chorobę odwołującego się ( k. 2-3 a. s.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. w odpowiedzi
na odwołanie wniósł o jego oddalenie. Organ rentowy wskazał, że odwołujący dokonał zgłoszenia do ZUS z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej: do ubezpieczenia zdrowotnego od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 31 grudnia 2007 r., od dnia
14 sierpnia 2008 r. do dnia 13 lutego 2009 r., od dnia 28 lipca 2009 r. do dnia 31 lipca 2009 r., od dnia 13 sierpnia 2011 r. do dnia 29 listopada 2011 r. oraz od dnia 15 października 2013 r., a także do ubezpieczeń społecznych i do ubezpieczenia zdrowotnego od dnia 1 stycznia 2008 do dnia 13 sierpnia 2008 r., od dnia 14 lutego 2009 r. do dnia 27 lipca 2009 r. oraz od dnia 1 sierpnia 2009 r. do dnia 12 sierpnia 2009 r. Oddział uznał, że odwołujący był również zgłoszony do ubezpieczeń z tytułu wykonywania umowy o pracę, lecz podstawa wymiaru składek w okresie od dnia 28 lipca 2009 r. do dnia 31 lipca 2009 r. oraz od dnia 1 stycznia 2010 r. była niższa od minimalnego wynagrodzenia. W związku z tym organ rentowy uznał, że odwołujący podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu jako osoba prowadząca działalność gospodarczą w okresach: od dnia 28 stycznia 2008 r. do dnia 12 sierpnia 2009 r., od dnia 13 sierpnia 2011 r. do dnia 31 sierpnia 2011 r., od dnia 12 października 2011 r. do dnia 31 października 2011 r., od dnia 2 listopada 2011 r. do dnia 10 listopada 2011 r. oraz od dnia 21 listopada 2011 . do dnia 29 listopada 2011 ( k. 4-5 a. s.).

Odwołujący na rozprawie w dniu 2 kwietnia 2015 r. rozszerzył swoje odwołanie również na decyzję z dnia 1 kwietnia 2015 r., która zmieniła decyzję z dnia 15 sierpnia
2014 r. ( k. 43 a. s.).

Sąd Okręgowy wyrokiem z dnia 14 kwietnia 2015 r. umorzył postępowanie, w jakim decyzja z dnia 5 sierpnia 2014 r., nr: (...) została zmieniona decyzją z dnia
1 kwietnia 2015 r,, nr: (...) w pozostałym zakresie oddalając odwołanie
od decyzji z dnia 5 sierpnia 2014 r. oraz oddalił odwołanie od decyzji z dnia
1 kwietnia 2015 r. Uzasadniając wyrok Sąd uznał, że odwołujący w toku całego postępowania nie dostarczył wystarczających dowodów mogących potwierdzić brak rzeczywistego wykonywania czynności związanych z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą
w okresie od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 11 sierpnia 2009 r. Sąd na podstawie przeprowadzonego postępowania zważył, że odwołujący w spornym okresie czasu spełniał wszystkie przesłanki wynikające z art. 8 ust. 6 ustawy systemowej pozwalające na uznanie jego osoby za prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą i objęcie z tego tytułu obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym ( k. 46-47 i 51-58 a. s.).

Odwołujący w dniu 19 maja 2015 r. zaskarżył wyrok zarzucając naruszenie art. 233 § 1 k.p.c. poprzez brak wszechstronnego rozważenia zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, a w szczególności braku uwzględnienia udowodnionej ciężkiej choroby i długotrwałego zwolnienia lekarskiego uniemożliwiającego prowadzenie działalności gospodarczej. Odwołujący wniósł o uznanie, że w okresie od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 12 sierpnia 2009 r. nie podlegał ubezpieczeniom społecznym i ubezpieczeniu zdrowotnym oraz, że po wznowieniu działalności od dnia 12 stycznia 2001 r. do jej ponownego zawieszenia w dniu 29 listopada podlegał wyłącznie ubezpieczeniu zdrowotnemu z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej ( k. 52-54 a. s.).

Sąd Apelacyjny w Warszawie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z dnia 7 grudnia 2016 r. uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę
do ponownego rozpoznania tutejszemu Sądowi Okręgowemu Warszawa-Praga, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach procesu za instancję odwoławczą. Sąd Apelacyjny zobowiązał Sąd I instancji w ramach ponownego rozpoznania sprawy do zażądania z Ewidencji Działalności Gospodarczej historii wpisów pozarolniczej działalności gospodarczej przez odwołującego oraz zbadania, czego dotyczyła działalność gospodarczej. Sąd I instancji został również zobowiązany do zażądania od ubezpieczonego dokumentów potwierdzających wyprzedaż majątku firmy (...), a nadto do zbadania, w jakich okresach przebywał on na zwolnieniach lekarskich w związku z chorobą i operacją oczu
( k. 79-96 a. s.).

Podczas ponownego rozpoznania sprawy Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny: Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. w dniu 6 czerwca 2014 r. zawiadomił odwołującego o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie ustalenia okresu podlegania przez niego ubezpieczeniom społecznym z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej ( akta ZUS).

Zgodnie z zaświadczeniem o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej, odwołujący rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej pod nazwą (...) z siedzibą przy ulicy (...) w W. od dnia 1 października 1996 r. ( k. 136 a. s.).Odwołujący w dniu 12 sierpnia 2009 r. złożył wniosek o zawieszenie działalności gospodarczej. Następnie wniosek o wznowienie działalności został złożony przez ubezpieczonego w dniu 13 sierpnia 2011 r. ( akta ZUS).Odwołujący za okres od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 11 sierpnia 2009 r. opłacał należne składki do organu rentowego ( akta ZUS). Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. na podstawie własnych ustaleń wydał zaskarżoną decyzję z dnia 5 sierpnia 2014 r., nr: (...) stwierdzając, że odwołujący jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą mająca ustalone prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy, dla której podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne stanowi zadeklarowana kwota nie niższa niż 60% kwoty przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu w okresach: od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia
12 sierpnia 2009 r., od dnia 13 sierpnia 2011 r. do dnia 31 sierpnia 2011 r., od dnia
12 października 2011 r. do dnia 31 października 2011 r., od dnia 2 listopada 2011 r. do dnia 10 listopada 2011 r. oraz od dnia 21 listopada 2011 r. do dnia 29 listopada 2011 r. Organ rentowy uznał, że w okresie od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 27 lipca 2009 r. oraz od dnia
1 sierpnia 2009 r. do dnia 12 sierpnia 2009 r. prowadzenie działalności gospodarczej przez odwołującego było jedynym tytułem do objęcia ubezpieczeniami społecznymi.

Organ rentowy wskazał, że odwołujący był zgłoszony do ubezpieczeń społecznych z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę przez płatnika składek (...) Sp. z o.o. w okresach od dnia 28 lipca 2009 r. do dnia 31 lipca 2009 r. i od dnia 1 października 2010 r., jednakże podstawa wymiary składek na te ubezpieczenia w przeliczeniu na okres miesiąca za lipiec 2009 r. była niższa od kwoty obowiązującego minimalnego wynagrodzenia za pracę ( akta ZUS).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych wydał również drugą zaskarżoną decyzję z dnia
1 kwietnia 2015 r., nr: (...), którą zmienił decyzję z dnia 5 sierpnia 2014 r., nr: (...) w ten sposób, że zamiast słów ,,do 12 sierpnia 2009’’, postanowił wpisać ,,do 11 sierpnia 2009 r.’’ ( akta ZUS).

Zgodnie ze świadectwami pracy, (...) rozwiązała stosunki pracy ze swoimi pracownikami w dniach 30 listopada 2003 r., 31 sierpnia 2004 r., 8 października 2004 r., 30 kwietnia 2006 r., 16 czerwca 2006 r., 30 września 2006 r. i 31 sierpnia 2007 r. ( k. 166-172 a. s.).

Zgodnie z dokumentami o nazwie (...), odwołujący w okresie od dnia
1 stycznia 2008 r. do dnia 31 lipca 2008 r. wykonał obroty w spółce na kwotę 11522,54 zł,
na którą złożył się: audyt termomodernizacyjny w kwocie 3050,00 zł brutto 16 kwietnia
2008 r., uruchomienie zgrzewarki firmy (...) w kwocie 3664,88 zł 10 kwietnia 2008 r., biza w kwocie 5,37 zł w dniu 5 marca 2008 r. oraz uruchomienie zgrzewarki firmy (...) wraz z dojazdem w kwocie 6615,82 zł 8 stycznia 2008 r. ( k. 115-123 a. s.).

W dniu 22 lipca 2008 r. spółka odwołującego złożyła wniosek do Wytwórni (...) o zmniejszenie powierzchni wynajmowanej do 15 m ² ( k. 132 a. s.).

Sąd Okręgowy ustalił ponadto, że zgodnie z aneksem Nr (...) do Umowy Nr (...) z dnia
1 sierpnia 2008 r. pomiędzy Wytwórnią (...) a (...), odwołujący przyjął w najem od dnia 1 sierpnia 2008 r. lokal o powierzchni 15 m ² przy ulicy (...) ( k. 130 a. s.).

Odwołujący w okresie od dnia 1 września 2008 r. do dnia 30 listopada 2008 r.
nie dokonywał żadnych sprzedaży i nie osiągnął dochodu z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej. Odwołujący w okresie od dnia 1 grudnia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. sprzedał część maszyn na kwotę 600,00 zł oraz stronę internetową z działalności gospodarczej do Spółki z o.o. (...) na kwotę 1500,00 zł ( k. 107 a. s.).

Jak wynika z dokumentów o nazwie (...), odwołujący w okresach od dnia
1 stycznia 2009 r. do dnia 31 stycznia 2009 r., od dnia 1 marca 2009 r. do dnia 31 marca
2009 r., od dnia 1 kwietnia 2009 r. do dnia 30 kwietnia 2009 r., od dnia 1 maja 2009 r. do dnia 31 maja 2009 r., od dnia 1 lipca 2009 r. do dnia 31 lipca 2009 r. oraz od dnia 1 sierpnia
2009 r. do dnia 31 sierpnia 2009 r. nie dokonywał żadnych sprzedaży i nie osiągnął dochodu
z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej ( k. 109-114 a. s.).

Sąd Okręgowy ustalił ponadto, że odwołujący był niezdolny do pracy w okresach od dnia 7 sierpnia 2008 r. do dnia 5 września 2008 r., od dnia 6 września 2008 r. do dnia 5 października 2008 r., od dnia 6 października 2008 r. do dnia 2 listopada 2008 r., od dnia 5 listopada 2008 r. do dnia 4 grudnia 2008 r. oraz od dnia 9 grudnia 2008 r. do dnia 7 stycznia 2009 r. ( k. 142-146 a. s.).

Odwołujący w spornym okresie czasu dokonał sprzedaży maszyn i nie zawiesił działalności gospodarczej, ponieważ nie miał wiedzy o obowiązujących przepisach prawa umożliwiających wykonanie tej czynności. Odwołujący się mimo że nie prowadził działalności opłacał jednak składki. przez odwołującego. Przed dniem 1 stycznia 2008 r. zostały zwolnione, które odwołujący zatrudniał w ramach prowadzenia swojej działalności gospodarczej ( zeznania odwołującego - k. 238-239 a. s.).

Tutejszy Sąd wyrokiem z dnia 2 czerwca 2010 r. w sprawie o sygn. akt VII U 195/09 oddalił odwołanie od decyzji z dnia 12 grudnia 2008 r., znak: (...).
W zaskarżonej decyzji przez odwołującego stwierdzono, że G. S. od dnia
14 sierpnia 2008 r. nie podlega ubezpieczeniom społecznym z tytułu zgłoszenia przez płatnika składek (...) Sp. z o.o. ( k. 80 i 84-94 a. s. VII U 195/09).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów zawartych w aktach sprawy i aktach rentowych, a także w oparciu o zeznania odwołującego. Zdaniem Sądu powołane dokumenty, w zakresie w jakim Sąd oparł na nich swoje ustalenia
są wiarygodne i wzajemnie się uzupełniają. Nie były one przez strony kwestionowane
w zakresie ich autentyczności, a zatem okoliczności wynikające z treści tych dokumentów należało uznać za bezsporne i mające wysoki walor dowodowy. Sąd uznał również
za wiarygodne zeznania odwołującego się, gdyż ich treść korelowała z zebranymi w sprawie dokumentami i tworzyła spójny stan faktycznym. Sąd nie ustalił stanu faktycznego w oparciu o faktury VAT i umowy, jak również protokół kontroli podatkowej, gdyż dokumenty te zostały wytworzone w datach poprzedzających sporny okres.

W związku z tym Sąd uznał materiał dowodowy za wystarczający do rozstrzygnięcia w sprawie.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie G. S. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
(...) Oddział w W. z dnia 5 sierpnia 2014 r., nr: (...) podlegało umorzeniu w zakresie, w jakim została ona zmieniona decyzją z dnia 1 kwietnia 2015 r.,
nr: (...).

Zgodnie z art. 477 ¹³ § 1 i § 2 k.p.c. zmiana przez organ rentowy zaskarżonej decyzji lub wojewódzki zespół do spraw orzekania o niepełnosprawności zaskarżonego orzeczenia przed rozstrzygnięciem sprawy przez sąd - przez wydanie decyzji lub orzeczenia uwzględniającego w całości lub w części żądanie strony - powoduje umorzenie postępowania w całości lub w części. Poza tym zmiana lub wykonanie decyzji lub orzeczenia nie ma wpływu na bieg sprawy. Postanowienie sądu o umorzeniu postępowania może zapaść
na posiedzeniu niejawnym. Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 477 ¹³ § 1 k.p.c. w zw. z 477 ¹³ § 2 k.p.c. orzekł, jak w punkcie 1 wyroku.

Odwołanie G. S. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
(...) Oddział w W. z dnia 1 kwietnia 2015 r., nr: (...) jako zasadne podlegało uwzględnieniu.

W niniejszej sprawie spór sprowadzał się do kwestii, czy odwołujący prowadził działalność gospodarczą w okresie od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 11 sierpnia 2009 r. oraz, czy z tego tytułu podlegał obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym. Pozostałe okresy ujęte w decyzji nie były przedmiotem zaskarżenia.

Zgodnie z przepisem art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych ( Dz. U. z 2017 r. poz. 1778) zwanej dalej ,,ustawą’’, obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność. Na podstawie przepisu art. 8 ust. 6 pkt 1 ustawy, za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność uważa się osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarczej.

W myśl przepisu art. 11 ust. 2 ustawy, dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu podlegają na swój wniosek osoby objęte obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym
i rentowymi, wymienione w art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy. Jak stanowi przepis art. 12 ust. 1 ustawy, obowiązkowo ubezpieczeniu wypadkowemu podlegają osoby podlegające ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym. W świetle przepisu art. 13 pkt 4 ustawy, obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu podlegają osoby fizyczne w następujących okresach: osoby prowadzące pozarolniczą działalność - od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania wykonywania tej działalności, z wyłączeniem okresu, na który wykonywanie działalności zostało zawieszone na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Definicję działalności gospodarczej zawiera art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r.
o swobodzie działalności gospodarczej ( Dz. U. z 2017 r., poz. 2168), który stanowi, że jest to zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Podkreślić należy, że obowiązek ubezpieczenia powstaje z mocy prawa m.in.
w sytuacji prowadzenia działalności gospodarczej. Z perspektywy przepisów prawa ubezpieczeń nie jest istotne, w jakim celu została zarejestrowana działalność gospodarcza, tylko, czy była ona faktycznie realizowana. Sąd Najwyższy niejednokrotnie podkreślał,
że obowiązkowi ubezpieczeń społecznych podlega osoba faktycznie prowadząca działalność gospodarczą, a nie osoba jedynie figurująca w ewidencji działalności gospodarczej
na podstawie uzyskanego wpisu, która działalności tej nie prowadzi ( wyroki Sądu Najwyższego z dnia 13 listopada 2008 r., sygn. akt II UK 94/08, z dnia 21 czerwca 2001 r., sygn. akt II UKN 428/00, z dnia 11 stycznia 2005 r., sygn. akt I UK 105/04, z dnia
25 listopada 2005 r., sygn. akt I UK 80/05 z dnia 30 listopada 2005 r., sygn. akt I UK 95/05,
z dnia 19 marca 2007 r., sygn. akt III UK 133/06).

W orzecznictwie utrwalone jest stanowisko, iż niewątpliwe stwierdzenie, że w danym wypadku mamy do czynienia z działalnością gospodarczą, wymaga ustalenia kumulatywnego spełnienia kilku przesłanek, gdyż działalność taka charakteryzuje się specyficznymi właściwościami. Chodzi o takie elementy, jak jej profesjonalny charakter, podporządkowanie regułom opłacalności i zysku lub zasadzie racjonalnego gospodarowania, działanie na własny rachunek, powtarzalność działań oraz uczestnictwo w obrocie gospodarczym ( uchwała Sądu Najwyższego z dnia 11 maja 2005 r., sygn. akt III CZP 11/05). Co prawda nie jest konieczne faktyczne osiąganie dochodów z danej działalności, gdyż przynoszenie strat zarówno przejściowo, jak i w dłuższych okresach jest okolicznością wpisaną w ryzyko prowadzenia działalności gospodarczej, niemniej jednak o zarobkowym charakterze działalności gospodarczej decyduje zamiar osiągnięcia zysku i podejmowanie w tym kierunku określonych czynności.

Odnośnie prowadzenia działalności gospodarczej przez odwołującego w okresie od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 11 sierpnia 2009 r., Sąd dysponuje wpisem,
z którego wynika, że odwołujący nie dokonał wyrejestrowania ani zawieszenia działalności gospodarczej. Odwołujący stwierdził, że w spornym okresie objętym decyzją jedynie dokonał sprzedaży maszyn stanowiących ruchomy majątek działalności gospodarczej. Odwołujący udowodnił swoje stanowisko dostarczoną dokumentacją z której wynika, że m.in. przeprowadził audyt termomodernizacyjny i dwukrotnie uruchomił zgrzewarkę firmy (...). Jednocześnie odwołujący dokonał sprzedaży części maszyn oraz strony internetowej z działalności gospodarczej do (...) Sp. z o.o. W aktach sprawy poza wspomnianymi dokumentami nie ma żadnego dowodu, aby w spornym okresie odwołujący podejmował jakiekolwiek rodzaju czynności związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Odwołujący nie podpisywał żadnych umów, zmniejszył zajmowaną powierzchnię wynajętą uprzednio na potrzeby działalności gospodarczej: od dnia 1 sierpnia 2008 r. przyjął w najem lokal o powierzchni 15 m ^{( 2)} przy ulicy (...). Tym samym siedziba spółki zmniejszyła się trzykrotnie, co też uniemożliwiało realne wykonywanie działalności gospodarczej. Odwołujący się nie zatrudniał żadnego pracownika na podstawie umowy o pracy ani umowy cywilno-prawnej. Co istotne w sprawie, odwołujący nie osiągał żadnych przychodów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego, ,,domniemanie faktyczne, wynikające z faktu zarejestrowania działalności gospodarczej, może być obalone wszelkimi środkami dowodowymi, toteż możliwe jest ustalenie zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej, mimo nie wykreślenia jej z ewidencji działalności gospodarczej
i w konsekwencji uchylenie obowiązku ubezpieczenia.’’ ( wyrok Sądu Najwyższego z dnia
7 stycznia 2014 r., sygn. akt I UK 252/13). Jak wykazało przeprowadzone stosownie do wytycznych Sądu Apelacyjnego ponownie postępowanie dowodowe, odwołujący był niezdolny do pracy w okresach od dnia 7 sierpnia 2008 r. do dnia 5 września 2008 r., od dnia 6 września 2008 r. do dnia 5 października 2008 r., od dnia 6 października 2008 r. do dnia
2 listopada 2008 r., od dnia 5 listopada 2008 r. do dnia 4 grudnia 2008 r. oraz od dnia
9 grudnia 2008 r. do dnia 7 stycznia 2009 r. Niezdolność do pracy orzekana była w okresie obowiązywania umowy o pracę z płatnikiem składek (...) Spółka z o.o. W ocenie Sądu odwołujący nie mógł realnie prowadzić działalności gospodarczej korzystając ze wskazanych wyżej zwolnień lekarskich. Trudno bowiem przyjąć, że mimo niezdolności do pracy w Spółce (...) prowadził działalność w ramach (...), bez narażenia na ryzyko utraty prawa do świadczeń.

Sąd dodatkowo zważył, że organ rentowy nie przedstawił dowodów, które w sposób niebudzący wątpliwości świadczyłyby o prowadzeniu działalności gospodarczej przez odwołującego. Zgodnie bowiem z wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie, to organ rentowy w myśl art. 6 k. c. jest obowiązany do przedstawienia dowodów, które będą potwierdzać lub zaprzeczać prowadzeniu działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę. ,,Obowiązek udowodnienia okoliczności, zgodnie z ogólnymi regułami wynikającymi z art. 6 k.c., spoczywa na organie rentowym, który jest uprawniony i jednocześnie zobowiązany do wykazania fikcyjności tytułu ubezpieczenia.’’ ( wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 26 sierpnia 2015 r., sygn. akt III AUa 1073/14)

Sąd Okręgowy zważył, że działalność gospodarcza odwołującego w spornym okresie czasu była pozbawiona cech, na które składa się jej faktyczne prowadzenie. W ocenie Sądu Okręgowego nie zostały spełnione przesłanki wskazane w art. 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Odwołujący poza wspomnianymi fakturami ze sprzedaży maszyn nie uzyskał żadnego dochodu, a jego działalność nie była wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. Na marginesie rozważań prawnych należy wskazać, że wyrok tutejszego Sądu w sprawie o sygn. akt VII U 195/09 nie wpływa na zakres rozstrzygnięcia, ponieważ sprawa ta dotyczyła zatrudnienia odwołującego w (...) Spółka z o.o.

Przeprowadzone ponownie postępowanie dowodowe wykazało, że odwołujący się mający ustalone prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy nie prowadził w okresie od 1 stycznia 2008 roku do 11 sierpnia 2009 roku pozarolniczej działalności gospodarczej, a w konsekwencji nie podlegał obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu w myśl przepisu art. 13 pkt. 4 w Ustawy systemowej.

Mając na uwadze powyższe, Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. orzekł, jak
w punkcie 2 wyroku.

SSO Włodzimierz Czechowicz

ZARZĄDZENIE

(...)

(...)