Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 13 kwietnia 2018 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił D. K. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 11 kwietnia 2018 r. ubezpieczona nie została uznana za niezdolną do pracy.

/decyzja – k. 25 akt ZUS/

Odwołanie od w/w decyzji w dniu 21 maja 2018 r. złożyła wnioskodawczyni D. K.. W uzasadnieniu wskazała, że decyzja została wydana niezgodnie z przepisami w oparciu o błędne ustalenia Komisji Lekarskiej niezgodne ze stanem faktycznym. Podała, że przebywała 182 dni na zwolnieniu lekarskim, a następnie 12 miesięcy na świadczeniu rehabilitacyjnym, po czym wystąpiła do ZUS o świadczenie rentowe. Skarżąca zarzuca komisji nieuwzględnienie dokumentacji znajdującej się w aktach sprawy tj. karty informacyjnej z leczenia szpitalnego w 2017 r. Skarżąca zarzuca przeprowadzonym badaniom lekarskim pobieżność i niemiarodajność.

/odwołanie – k. 3 – 5/

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując argumenty tożsame, co w zaskarżonej decyzji.

/odpowiedź na odwołanie – k. 9/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni D. K. urodziła się (...) Ukończyła studia wyższe. Z zawodu jest ekonomistą, bibliotekarzem, ostatnio zatrudnionym jako nauczyciel -bibliotekarz.

/okoliczności bezsporne/

Ubezpieczona posiada wymagane okresy składkowe i nieskładkowe.

/okoliczności bezsporne/

W okresie od 28 lutego 2017 r. do 22 lutego 2018 r. wnioskodawczyni pobierała świadczenie rehabilitacyjne.

/okoliczności bezsporne/

W dniu 9 lutego 2018 r. ubezpieczona złożyła wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy.

/wniosek – k. 1 – 3 akt ZUS/

Orzeczeniem Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 12 marca 2018 r. stwierdzono, że stan sprawności organizmu ubezpieczonej będącej po kilkukrotnym leczeniu operacyjnym z powodu nawrotowej niedrożności jelit, przepukliną rozworu przełykowego i chorobą refluksową, z astmą oskrzelową łagodną, bez objawów korzeniowych i istotnego ograniczenia ruchomości kręgosłupa z powodu zmian zwyrodnieniowych, z bólami kolana prawego, po przebytej artroskopii i wstępną kwalifikacją do ponownego leczenia z powodu uszkodzenia struktur wewnątrzstawowych, bez upośledzenia sprawności chodu, nie uzasadniają orzeczenia długotrwałej niezdolności do pracy. Lekarz orzecznik uznał wnioskodawczynię za zdolną do pracy.

/orzeczenie Lekarza Orzecznika – k. 15 akt ZUS, k. 58 – 59 dokumentacji medycznej/

Ubezpieczona złożyła sprzeciw od orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS.

/sprzeciw – k. 60 dokumentacji medycznej/

Komisja lekarska rozpoznała u ubezpieczonej zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa bez istotnej niesprawności ruchowej i bez objawów korzeniowych, przebyty uraz kolana prawego w 2012 r. z uszkodzeniem łąkotki, leczony artroskopowo, bez upośledzenia sprawności chodu, biodro strzelające prawe, przebyte wielokrotne leczenie operacyjne niedrożności zrostowej jelit, bez upośledzenia odżywiania, astmę oskrzelową w wywiadzie. Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 11 kwietnia 2018 r. nie uznała wnioskodawczyni za osobę niezdolną do pracy.

/orzeczenie Komisji Lekarskiej – k. 16 akt ZUS, opinia lekarska – k. 64-66 dokumentacji medycznej/

W konsekwencji powyższego orzeczenia organ rentowy decyzją z dnia 13 kwietnia 2018 r. odmówił D. K. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 11 kwietnia 2017 r. ubezpieczona nie została uznana za niezdolną do pracy.

/decyzja – k. 25 akt ZUS/

U D. K. rozpoznano astmę oskrzelową bez istotnego upośledzenia sprawności wentylacyjnej płuc, nawracające infekcje dróg oddechowych i migdałów podniebiennych, przebyty incydent zapalenia otrzewnej z ewentracją, nawracające incydenty niedrożności i podniedrożności zrostowej jelit leczone 4 krotnie laparotomią ostatnio 2007 r., przewlekłe zapalenie żołądka i dwunastnicy. Po badaniu lekarskim i analizie dokumentacji medycznej brak internistycznych przyczyn uzasadniających orzeczenie długotrwałej niezdolności do pracy dotychczas wykonywanej. Wnioskodawczyni jest w pełni wydolna krążeniowo, a ciśnienie tętnicze krwi jest prawidłowe. Astma oskrzelowa ma łagodny przebieg i nie powoduje upośledzenia sprawności wentylacyjnej płuc. Mimo licznych operacji brzusznych i dolegliwości ze strony układu pokarmowego nie stwierdza się upośledzenia stanu odżywienia i zaburzeń wodnoelektrolitowych.

/opinia lekarza biegłego sądowego specjalisty chorób wewnętrznych – k. 15 –18/

U wnioskodawczyni rozpoznano zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa bez istotnych deficytów neurologicznych oraz bóle głowy o charakterze naczyniowym. Wnioskodawczyni skarży się na bóle kręgosłupa i drętwienie rąk. Przebyła operację wrodzonego naczyniaka okolicy szyi i ucha lewego. Skarży się na bóle kolana po przebytym urazie. Była kilka razy operowana z powodu niedrożności jelit. W badaniu neurologicznym nie stwierdza się objawów uszkodzenia układu nerwowego, które powodowałyby długotrwałą niezdolność do wykonywania pracy zarobkowej zgodnie z posiadanym poziomem kwalifikacji.

/opinia lekarza biegłego sądowego neurologa – k. 22 – 24/

U wnioskodawczyni stwierdzono miernie nasilone zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa bez upośledzenia funkcji z zespołem bólowym, stan po częściowym usunięciu łąkotki bocznej kolana prawego bez upośledzenia funkcji, z subiektywnym zespołem bólowym, biodro „szczelające” prawe. W badaniu stwierdzono kręgosłup o zachowanych krzywiznach fizjologicznych i prawidłowej ruchomości, nie stwierdza się wzmożonego napięcia mięśni przykręgosłupowych, bez zaników mięśniowych w kończynach górnych, ruchy w stawach i chwytność rąk zachowane, bez zaników mięśniowych w kończynach dolnych, stawy kolanowe suche, zwarte, bez cech niestabilności o pełnym zakresie ruchomości, objawy łąkotkowe ujemne, miernego stopnia ograniczenie zgięcia w stawie biodrowym prawym, ruchy w pozostałych stawach kończyn dolnych zachowane w pełnym zakresie. Z punktu widzenia ortopedy wnioskodawczyni jest zdolna do pracy.

/opinia lekarza biegłego sądowego specjalisty chirurgii urazowo-ortopedycznej – k. 26 – 29/

Z punktu widzenia gastrologa u D. K. stwierdzono przebyte operacje brzuszne w okresie wczesanego dzieciństwa z powodu zapalenia otrzewnej, zrosty otrzewnowe powodujące zaburzenia pasażu jelitowego, przebyte operacje z powodu niedrożności mechanicznej przewodu pokarmowego, pooperacyjne zaburzenia przewodu pokarmowego z komponentą psychosomatyczną, przepuklinę rozworu przełykowego przepony. Po przeprowadzonym badaniu i zapoznaniu się z dokumentacją medyczną nie stwierdzono niezdolności do pracy zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami z powodu schorzeń przewodu pokarmowego. Stan ogólny wnioskodawczyni jest dobry, budowa ciała prawidłowa, stan odżywienia dobry. W trakcie ostatnich pobytów w szpitalu we wrześniu 2018 r nie stwierdzono istotnych odchyleń w badaniach obrazowych i biochemicznych. Bóle brzucha mogą powodować pogorszenie jakości życia z tego powodu, ale nie upośledzają w istotny sposób funkcji przewodu pokarmowego i ogólnego stanu zdrowia. Od 11 lat bez wskazań do leczenia chirurgicznego i bez istotnych odchyleń w przeprowadzonych badaniach diagnostycznych.

/ opinia lekarza biegłego sądowego specjalisty chorób wewnętrznych i diabetologii – k. 53/

Sąd Okręgowy dokonał następującej oceny dowodów:

Sąd Okręgowy dokonał powyższych ustaleń w oparciu o załączone akta organu rentowego, dokumenty oraz opinie biegłych sądowych tj. specjalisty chorób wewnętrznych, neurologa , specjalisty chirurgii urazowo-ortopedycznej a także gastrologa.

W ocenie Sądu pisemne opinie biegłych są w pełni wiarygodne. Zostały, bowiem sporządzone przez biegłych o specjalności właściwych z punktu widzenia schorzeń wnioskodawczyni w oparciu o analizę przedłożonej dokumentacji lekarskiej oraz wyniki przeprowadzonych badań własnych wnioskodawczyni.

W ocenie Sądu brak jest podstaw by kwestionować opinie biegłych, gdyż są one rzetelne, a wynikające z nich wnioski logiczne i prawidłowo uzasadnione. Opinie nie zawierają braków i wyjaśniają wszystkie okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia sprawy.

W ocenie Sądu Okręgowego, opinie biegłych w sposób wystarczający obrazują stan zdrowia wnioskodawczyni. Opinie są jasne, a wnioski końcowe wynikają w sposób logiczny z ich treści, dlatego też Sąd nie odmówił tym opiniom wiarygodności i mocy dowodowej.

W ocenie Sądu brak jest podstaw do powoływania kolejnych biegłych sądowych, bowiem przedstawione opinie (...) specjalistów różnej dziedziny w sposób pełny i jasny obrazują stan zdrowia wnioskodawczyni. W przypadku pogorszenia stanu zdrowia i podjęcia leczenia w związku z nowymi dolegliwościami i dysponowania dalszą dokumentacją medyczną wnioskodawczyni może złożyć nowy wniosek o rentę. Trzeba bowiem przypomnieć, że o prawidłowości rozstrzygnięcia organu rentowego decyduje ocena według stanu na dzień wydania decyzji. Zaakcentować trzeba, że z istoty spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych wynika, że nowe okoliczności ujawnione lub powstałe po wydaniu decyzji organu rentowego, uzasadniają wystąpienie z nowym wnioskiem o rozpoznanie sprawy, co skutkować winno kolejną decyzją organu rentowego, która następnie wskutek odwołania będzie poddana weryfikacji sądu pod względem zgodności z prawem. /tak SA w wyroku z dnia 19 grudnia 2013 r , III AUa 542/13, Lex nr 1438188/.

Wnioskodawczyni nie zgłaszała żadnych zastrzeżeń do opinii biegłych, nie zgłaszała też innych wniosków dowodowych. Wnioskodawczyni została pouczona o obowiązku zgłaszania wniosków dowodowych oraz o możliwości zgłaszania zastrzeżeń do opinii biegłych./zarządzenie – k. 11 w zw. z k. 13, zarządzenie – k. 55, dowód doręczenia – k. 90

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie nie jest zasadne i podlega oddaleniu.

Zgodnie z art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.2017.1383 t.j.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

1.  jest niezdolny do pracy;

2.  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

3.  niezdolność do pracy powstała w wymienionych okresach składkowych lub nieskładkowych albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

W myśl art. 57 ust. 2 warunku, o którym mowa w przepisie ust. 1 pkt 3 art. 57, nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

W myśl art. 12 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, natomiast częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Przy ocenie stopnia i przewidywanego okresu niezdolności do pracy uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji, możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne /art. 13 ust. 1/.

Warunki wskazane w art. 57 w/w ustawy muszą być spełnione łącznie by istniały podstawy do przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

W odniesieniu do odwołującej się nie został spełniony warunek niezdolności do pracy. Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego, a w szczególności opinii biegłych Sąd ustalił, iż występujące u wnioskodawczyni schorzenia powodują, że nie jest ona niezdolna do pracy.

U D. K. rozpoznano astmę oskrzelową bez istotnego upośledzenia sprawności wentylacyjnej płuc, nawracające infekcje dróg oddechowych i migdałów podniebiennych, przebyty incydent zapalenia otrzewnej z ewentracją, z tego powodu brak internistycznych przyczyn uzasadniających orzeczenie długotrwałej niezdolności do pracy dotychczas wykonywanej. Wnioskodawczyni jest w pełni wydolna krążeniowo, a ciśnienie tętnicze krwi jest prawidłowe. Astma oskrzelowa ma łagodny przebieg i nie powoduje upośledzenia sprawności wentylacyjnej płuc.

U wnioskodawczyni rozpoznano zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa bez istotnych deficytów neurologicznych oraz bóle głowy o charakterze naczyniowym. W badaniu neurologicznym nie stwierdza się objawów uszkodzenia układu nerwowego, które powodowałyby długotrwałą niezdolność do wykonywania pracy zarobkowej zgodnie z posiadanym poziomem kwalifikacji.

U wnioskodawczyni stwierdzono miernie nasilone zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa bez upośledzenia funkcji z zespołem bólowym, stan po częściowym usunięciu łąkotki bocznej kolana prawego bez upośledzenia funkcji, z subiektywnym zespołem bólowym, biodro „szczelające” prawe. Z punktu widzenia ortopedy wnioskodawczyni jest zdolna do pracy.

Z punktu widzenia gastrologa u D. K. stwierdzono przebyte operacje brzuszne w okresie wczesanego dzieciństwa z powodu zapalenia otrzewnej, zrosty otrzewnowe powodujące zaburzenia pasażu jelitowego, przebyte operacje z powodu niedrożności mechanicznej przewodu pokarmowego, pooperacyjne zaburzenia przewodu pokarmowego z komponentą psychosomatyczną, przepuklinę rozworu przełykowego przepony. Nie stwierdzono niezdolności do pracy zgodnie z posiadanymi kwalifikacjami z powodu schorzeń przewodu pokarmowego. Stan ogólny wnioskodawczyni jest dobry, budowa ciała prawidłowa, stan odżywienia dobry. W trakcie ostatnich pobytów w szpitalu we wrześniu 2018 r nie stwierdzono istotnych odchyleń w badaniach obrazowych i biochemicznych. Bóle brzucha mogą powodować pogorszenie jakości życia z tego powodu, ale nie upośledzają w istotny sposób funkcji przewodu pokarmowego i ogólnego stanu zdrowia. Od 11 lat bez wskazań do leczenia chirurgicznego i bez istotnych odchyleń w przeprowadzonych badaniach diagnostycznych.

W ocenie Sądu biegli w swoich opiniach pisemnych wyjaśnili bardzo szczegółowo stan zdrowia wnioskodawczyni. Podali, że schorzenia wnioskodawczyni nie przekładają się na zdolność świadczenia przez nią pracy. Brak jest przy tym, w ocenie Sądu, podstaw by kwestionować rzetelność i merytoryczną poprawność opinii. Zostały one bowiem sporządzone zgodnie z wymaganiami fachowości i niezbędną wiedzą w zakresie stanowiącym jej przedmiot. Biegli na podstawie przedstawionej dokumentacji leczenia i badania wnioskodawczyni zdiagnozowali schorzenia, ocenili stopień ich zaawansowania, a przede wszystkim jednoznacznie wypowiedzieli się co do sprawności organizmu wnioskodawczyni i wpływu dolegliwości na jej zdolność do pracy, biorąc pod uwagę posiadane kwalifikacje.

Reasumując biegli w swoich wnioskach końcowych zgodnie i precyzyjnie uzasadnili tezę, zgodnie z którą wnioskodawczyni jest, w obecnym stanie zdrowia, osobą zdolną do pracy.

Podkreślić należy, iż złe samopoczucie wnioskodawczyni i jej subiektywne odczucia dotyczące stanu zdrowia nie mogą stanowić podstawy do orzeczenia o jego niezdolności do pracy. W wyroku z dnia 20.05.2013 roku SN w sprawie o sygn.. akt I UK 650/12 (Lex 1341963) wskazał, iż podstawą do przyznania świadczenia jest przygotowana przez biegłych ocena stanu zdrowia osoby ubiegającej się o nie. Nie są brane pod uwagę subiektywne odczucia zainteresowanego. Pogląd ten w pełni podziela Sąd orzekający. W tym miejscu należy również zwrócić uwagę, iż stan zdrowia wnioskodawczyni niewątpliwie uzasadnia konieczność leczenia czy okresowej kontroli lekarskiej. Niezdolności do pracy pojawiające się okresowo np. w wyniku wystąpienia zaostrzenia dolegliwości, uzasadniają podjęcie leczenia, ale wnioskodawczyni może to czynić w ramach udzielanych zwolnień lekarskich. Samo tylko istnienie schorzeń powodujących konieczność pozostawania w stałym leczeniu nie stanowi samodzielnej przyczyny uznania częściowej lub całkowitej niezdolności do pracy, chociaż w pewnych okresach wymaga czasowych zwolnień lekarskich. Upośledzenie organizmu nie jest wystarczającą przesłanką przyznania renty, w sytuacji, gdy mimo tego upośledzenia możliwe jest podjęcie dotychczasowej pracy i systematyczne leczenie schorzenia. ( vide wyrok SA w Krakowie z dnia 5.03.2013 roku w sprawie III AUa 1208/12 Lex 1294800, postanowienie SN z dnia 11.06.2013 r w sprawie II UK 65/13 Lex nr 1363198).

Mając na względzie powyższe, odwołanie wnioskodawczyni, jako niezasadne podlegało oddaleniu, o czym Sąd Okręgowy orzekł na postawie art. 477 ¹⁴ §1 kpc w sentencji wyroku.