Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 27 września 2018 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. stwierdził, iż S. S. (1) jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu oraz dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu od 1.12.2017 r.

W uzasadnieniu swego stanowiska organ rentowy podniósł, iż z informacji z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej wynika, że S. S. (1) zgłosiła wykonywanie działalności gospodarczej od 1 grudnia 2017 r.

Z dokumentów zewidencjonowanych w systemie informatycznym Zakładu wynika, iż z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej ww. została zgłoszona jako płatnik składek oraz dokonała zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego od 1 grudnia 2017 r. jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą, dla której podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne stanowi zadeklarowana kwota nie niższa niż 60 % kwoty minimalnego wynagrodzenia. W 2017 r. jest to kwota 2557,80 zł. od 01.01.2018r. kwota 2665,80 zł.

Składki na ubezpieczenia społeczne (w tym dobrowolne ubezpieczenie chorobowe) za miesiąc grudzień 2017 r. S. S. (1) zadeklarowała od podstawy w wysokości 10.657,50 zł, a za miesiące od stycznia 2018r. do czerwca 2018r. od podstawy w kwocie 11.107,50 zł, natomiast za miesiąc, w którym ww. wystąpiła z wnioskiem o wypłatę zasiłku macierzyńskiego, tj. lipiec 2018 r, od urzędowej podstawy w kwocie 2665,80 zł. Jednocześnie S. S. (1) nie skorzystała z możliwości opłacania składek od obniżonej preferencyjnej podstawy wymiaru.

Zgodnie z art. 18 a ust. 1 powołanej ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarczej lub innych przepisów szczególnych, w okresie pierwszych 24 miesięcy kalendarzowych od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia. W 2017r. wynosi 600zł, a w (...). wynosi 630,00 zł.

Przed zgłoszeniem się z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej S. S. (1) była zgłoszona do ubezpieczeń społecznych tylko w okresie od 18 czerwca 2015 r. do 12 lutego 2016r. Poza tym okresem nie posiadała żadnych innych tytułów do ubezpieczeń społecznych.

Wnioskodawczyni wystąpiła z wnioskiem o wypłatę zasiłku chorobowego za okres od 13 czerwca 2018r. i zasiłku macierzyńskiego od 08.07.2018r. do 15.07.2019r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. II Inspektorat w Ł. powziął wątpliwości co do faktycznego podjęcia oraz prowadzenia przez ww działalności gospodarczej od wskazanej daty 1 grudnia 2017 r. i przeprowadził postępowanie wyjaśniające.

Pismem z 24 sierpnia 2018 r. ZUS poinformował wnioskodawczynię o wszczęciu postępowania administracyjnego, jak również zwrócił się z prośbą o przedłożenie dokumentów potwierdzających faktyczne wykonywanie działalności gospodarczej.

W odpowiedzi na zawiadomienie S. S. (1) przekazała pisemne wyjaśnienia. W piśmie z 05 września 2018 r. ww wyjaśniła, że prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług transportu towarowego i wynajmu samochodów ciężarowych. Jako potwierdzenie posiadanych uprawnień załączyła kserokopię zezwolenia nr (...) na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego dopiero od dnia 13.03.2018r., nadesłała także polisę OC przewoźnika w ruchu krajowym z dnia 09.02.2018r., umowę o świadczenie usług z zakresie zarządzania transportem z dnia 21.02.2018r. Wnioskodawczyni poinformowała, że działalność wykonuje w Polsce w użyczonym bezpłatnie lokalu przy ul. (...). Wyjaśniła, że posiada zawartą umowę o współpracy w zakresie wykonywania przewozów drogowych zawartą w dniu 01.03.2018r. z firmą (...).z o.o oraz , że w ramach prowadzonej działalności wystawiała fakturę na wynajem naczepy (chłodni). Zapłatę za wykonaną usługę ww. otrzymywała gotówką. Ponadto wnioskodawczyni wskazała, iż poniosła w związku z otwarciem działalności gospodarczej koszty za korzystanie z usług biura rachunkowego i opłatami za telefon. W okresie od 03.04.2018r. do 20.04.2018r. zatrudniała pracownika - kierowcę, a od 12.03.2018r. zatrudniła na 1/8 etatu pracownika biurowego M. S.. Wnioskodawczyni udostępniła również podatkową księgę przychodów i rozchodów za 2017r. i 2018r. PIT-36, korespondencję mailową, kopie przelewów podatku dochodowego i faktur. W ocenie ZUS udostępnione dokumenty miały na celu uprawdopodobnić fakt podjęcia i prowadzenia działalności. Zdaniem organu podjęcie działalności w mieszkaniu udostępnionym przez M. S. (teściową), wynajmowanie jeden raz w miesiącu naczepy-chłodni mężowi T. S. (1) (prowadzącemu również w podobnym zakresie działalność gospodarczą) i uzyskiwanie za tę usługę opłat gotówką budzi wątpliwości. Wątpliwości budzą również (w zakresie danych płatnika) przelewy transakcji z dnia 14.05.2018r. na kwotę 22.613,65 zł, 15.05.2018r. na kwotę 94,26zł i 16.05.2018r. na kwotę 9331,74 zł. Dodatkowo analiza zapisów w podatkowej księdze przychodów wykazała, iż wnioskodawczyni nie uzyskiwała z działalności miesięcznych przychodów pozwalających na zadeklarowanie maksymalnej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Wątpliwości budzi także zatrudnienie pracownika do wykonywania prac biurowych skoro S. S. (1) korzysta z usług biura rachunkowego .

Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2017r. poz. 2168) działalnością gospodarczą jest m.in. zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa wykonywana w sposób ciągły i zorganizowany. Działalność gospodarcza nie może mieć charakteru przypadkowego i okazjonalnego.

W ocenie organu S. S. (1) faktycznie nie wykonywała działalności gospodarczej od 1 grudnia 2017 r., a uzyskanie wpisu do ewidencji działalności i dokonanie zgłoszeń do ubezpieczeń społecznych, jak również rozliczanie składek z tego tytułu miało na celu jedynie uzyskanie ochrony ubezpieczeniowej i świadczeń z ubezpieczenia społecznego razie choroby.

W ocenie II Inspektoratu zgłoszenie rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej w wyżej opisanych okolicznościach ( brak przekonywujących dowodów wykonywania działalności, deklarowanie wysokich podstaw, brak dokumentowi potwierdzających współpracę z kontrahentami) świadczy o chęci świadomego osiągnięcia nieuzasadnionych korzyści z systemu ubezpieczeń społecznych kosztem innych uczestników tego systemu. Tymczasem zgodnie z art. 58 § 2 ustawy z dnia 23.04.1964r. Kodeks cywilny (tj. Dz.U. z 2017 r.. poz. 459) nieważna jest czynność prawna sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.

/decyzja k. 101 -103 akt ZUS/

Wnioskodawczyni S. S. (1) zakwestionowała zasadność powyższej decyzji składając od niej odwołanie w dniu 2.11.2018 r. i wniosła o jej zmianę poprzez uznanie, że podlegała obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu i dobrowolnemu chorobowemu. W uzasadnieniu swego stanowiska podniosła iż działalność gospodarcza faktycznie wykonywała o czym świadczą już złożone do ZUS dokumenty.

/odwołanie – k. 3 – 10/

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 30.11. 2019 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. wniósł o jego oddalenie, argumentując jak w zaskarżonej decyzji.

/odpowiedź na odwołanie – k.12-13/

Na rozprawie w dniu 14 maja 2019 r, ustanowiony pełnomocnik wnioskodawczyni poparł odwołanie, zaś pełnomocnik organu rentowego wniósł o oddalenie odwołania i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego.

/ stanowisko procesowe stron protokół z rozprawy z dnia 14 maja 2019 r. 00:04:35 -00:04:55/

Na rozprawie w dniu 8 września 2019 r, poprzedzającej wydanie wyroku strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska procesowe.

/ stanowisko procesowe stron protokół z rozprawy z dnia 8 września 2019 r. 00:01:08 -00:01:13/

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni S. S. (1) studiowała na kierunku finanse i rachunkowość wyższej Szkole (...), studia ukończyła w 2018 r. Tematem jej pracy dyplomowej było zarządzanie firmą transportową.

/ wydruk z historią studiów k. 9-10, zeznania wnioskodawczyni protokół z rozprawy z dnia 6 września 2019 r. 00:11:57- 00:20:49 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami protokół z rozprawy z dnia 14 maja 2019 r. 00:07:06 00:42:08 /.

Wnioskodawczyni zarejestrowała prowadzoną działalność w Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej w dniu 1.12.2017 r. Jej przedmiotem jest transport drogowy towarów.

/ wydruk z (...) k. 90 akt ZUS/

Wskazana działalność miała być wykonywana w miejscu zamieszkania w użyczonym bezpłatnie od teściowej M. S. lokalu przy ul (...) lok 21.

/ wydruk z (...) k. 90 akt ZUS, oświadczenie k. 75 akt ZUS zeznania wnioskodawczyni protokół z rozprawy z dnia 6 września 2019 r. 00:11:57- 00:20:49 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami protokół z rozprawy z dnia 14 maja 2019 r. 00:07:06 00:42:08 /

Wnioskodawczyni została zgłoszona jako płatnik składek oraz dokonała zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą od 1 grudnia 2017 r.

/ bezsporne/

Składki na ubezpieczenia społeczne (w tym dobrowolne ubezpieczenie chorobowe) za miesiąc grudzień 2017 r. wnioskodawczyni zadeklarowała od podstawy w wysokości 10.657,50 zł., a za miesiące od stycznia 2018r. do czerwca 2018r. od podstawy w kwocie 11.107,50 zł, natomiast za miesiąc, w którym ww. wystąpiła z wnioskiem o wypłatę zasiłku macierzyńskiego, tj. lipiec 2018 r, od urzędowej podstawy w kwocie 2665,80 zł. Jednocześnie ww. nie skorzystała z możliwości opłacania składek od obniżonej preferencyjnej podstawy wymiaru.

/ bezsporne/

Mąż wnioskodawczyni T. S. (1) prowadzi firmę transportową.

/zeznania wnioskodawczyni protokół z rozprawy z dnia 6 września 2019 r. 00:11:57- 00:20:49 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami protokół z rozprawy z dnia 14 maja 2019 r. 00:07:06 00:42:08/

Wnioskodawczyni uzyskała zezwolenie - licencję na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego w dniu 13.03.2018 r.

/ zaświadczenie k. 89 akt ZUS./

Nadto S. S. (1) podpisała umowę o świadczenie usług w zakresie zarządzania transportem z dnia 21.02.2018 r. z E. P.. W ramach tej umowy ww podmiot wystawia faktury i udostępnia swój certyfikat do licencji na przewóz rzeczy.

/umowa k. 87 akt ZUS/

Wnioskodawczyni posiada polisę ubezpieczeniową E. (...) przewoźnika w ruchu Krajowym z dnia 09.02.2018r i z dnia 9.02.2019 r. .

/ polisa k. 85 akt ZUS polisa k. 155-159/

Wnioskodawczyni kontaktowała się mailowo w sprawie wystawienia pieczątki czy polisy ubezpieczeniowej, odzieży roboczej, przesyłania dokumentacji księgowej. M. dotyczą głównie miesiąca kwietnia - maja 2018.

/wiadomości e-mail – k. 46 – 50 akt ZUS/

Wnioskodawczyni legitymuje się zaświadczeniem o ukończeniu szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy dla pracodawców i innych osób kierujących pracownikami z dnia 2.03.2018 r. wskazany kurs przeprowadziła A. J. (1). WW szkoliła także pracowników wnioskodawczyni na placu, gdzie trzymane są samochody jej męża wnioskodawczyni. A. J. przeprowadza szkolenia również dla osób zatrudnionych w firmie męża wnioskodawczyni. Rozlicza się z wnioskodawczynią na podstawie wystawionej faktury.

/ zaświadczenie k 84 akt ZUS, zeznania świadka A. J. (1) protokół z rozprawy z dnia 14 maja 2019 r. 00:54:476 -01:02:08/

Wnioskodawczyni legitymuje się bezterminową umową o współpracy w zakresie wykonywania usług transportowych zawartą z R. (...) Polska sp zo.o. z siedzibą w R. zawartą 1.03. 2018 r. W ramach tej umowy kierowca zatrudniany przez wnioskodawczynię miał świadczyć przewozy na rzecz firmy (...). By realizować tę umowę wnioskodawczyni musiała dysponować ciągnikiem, bo naczepy firma (...) udostępnia. Wnioskodawczyni kontaktowała się mailowo z pracownikiem firmy (...). Z tego tytułu wnioskodawczyni wystawiła na rzecz kontrahenta fakturę w dniu: 31.03.2018, 30.04.2018 r./data płatności -4.07.18

/ umowa k. 88 akt ZUS faktura k. 78-83 akt ZUS podatkowa księga przychodów i rozchodów 2018 r. k. 128 k.130 , korespondencja mailowa k. 39-46 zeznania świadka A. C. protokół z rozprawy z dnia 11 czerwca 2019 r. 00:16:2200:33:36 /.

Mąż wnioskodawczyni w ramach dokonywanych przewozów współpracuje z firmą (...).

/zeznania wnioskodawczyni protokół z rozprawy z dnia 6 września 2019 r. 00:11:57- 00:20:49 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami protokół z rozprawy z dnia 14 maja 2019 r. 00:07:06 00:42:08 zeznania świadka A. C. protokół z rozprawy z dnia 11 czerwca 2019 r. 00:16:2200:33:36 /

Wnioskodawczyni miała zakupić naczepę ciężarową chłodnię od męża. Środki na ten cel S. S. (1) miała uzyskać od rodziny. Wskazana darowizna nie była zgłoszona do urzędu skarbowego. Na konto firmy wnioskodawczyni przelano kwotę 31000 zł w dniu 14.03.2018 r oznaczoną tytułem przelew własny. Wnioskodawczyni nie wykazała jego źródła. W tym samym dniu na rzecz firmy męża przelano kwotę 30.750 zł – tytułem zapłaty za fakturę (...)/.

/ wyciąg z rachunku k. 113- 122 , 123 -124 zeznania wnioskodawczyni protokół z rozprawy z dnia 6 września 2019 r. 00:11:57- 00:20:49 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami protokół z rozprawy z dnia 14 maja 2019 r. 00:07:06 00:42:08 /

Wnioskodawczyni wynajmowała naczepę mężowi miesięcznie za kwotę 7000 netto. Płatność z tego tytułu miała charakter gotówkowy.

/ książka przychodów i rozchodów za 2018 r. k.126 -154, zeznania wnioskodawczyni protokół z rozprawy z dnia 6 września 2019 r. 00:11:57- 00:20:49 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami protokół z rozprawy z dnia 14 maja 2019 r. 00:07:06 00:42:08/

S. S. (1) zatrudniała w ramach umowy o pracę kierowcę D. K. w okresie od 3.04.2018 r. do 20.04.2018 r. WW. podpisał umowę z wnioskodawczynią na placu, gdzie stały ciężarówki jej męża. D. K. przychodził do pracy do firmy (...), tam też zostawiał samochód. Polecenia dostawał od dyspozytora firmy (...), a gdy ten nie mógł się z nim skontaktować - od wnioskodawczyni. W R. zostawiał dokumenty przewozowe. D. K. widywał wnioskodawczynię na placu raz w tygodniu, tam też widywał T. S. (1).

/ ewidencja zatrudnienia k. 78 akt ZUS, rozwiązanie umowy o pracę k. 77 akt ZUS/

Wnioskodawczyni do listopada 2018 r. nie zatrudniała innych kierowców. W chwili obecnej zatrudnia 3 kierowców w oparciu o umowę o pracę.

/ewidencja zatrudnienia k. 200, zeznania wnioskodawczyni protokół z rozprawy z dnia 6 września 2019 r. 00:11:57- 00:20:49 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami protokół z rozprawy z dnia 14 maja 2019 r. 00:07:06 00:42:08 zeznania świadka M. K. (1), protokół z rozprawy z dnia 14 maja 2019 r. 00:44:2500:54 :16/

S. S. (1) poszukiwała pracowników dając ogłoszenia w tym przedmiocie na portalach internetowych. Zapytywała o możliwość poszukiwań chętnych do pracy kierowców A. C. i A. J. (1).

/ ogłoszenie z 4 .07.2018 r. , ogłoszenie z 25.05.2018 r. k. 160-161 zeznania świadka A. C. protokół z rozprawy z dnia 11 czerwca 2019 r. 00:16:2200:33:36 zeznania świadka A. J. (1) protokół z rozprawy z dnia 14 maja 2019 r. 00:54:476 -01:02:08 zeznania wnioskodawczyni protokół z rozprawy z dnia 6 września 2019 r. 00:11:57- 00:20:49 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami protokół z rozprawy z dnia 14 maja 2019 r. 00:07:06 00:42:08 /

W chwili obecnej wnioskodawczyni ma dwa leasingi. Ciągnik - od grudnia 2018 r i od kwietnia 2019 r. Wnioskodawczyni korzysta z parkingu na placu męża, odpłatnego parkingu na Śląsku i nieodpłatnie w firmie (...) dla samochodów, które wykonują przewozy na rzecz tej firmy.

/zeznania wnioskodawczyni protokół z rozprawy z dnia 6 września 2019 r. 00:11:57- 00:20:49 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami protokół z rozprawy z dnia 14 maja 2019 r. 00:07:06 00:42:08 zeznania świadka M. K. (1), protokół z rozprawy z dnia 14 maja 2019 r. 00:44:2500:54 :16/

W 2019 r. wnioskodawczyni rozpoczęła współprace z firmą spedycyjną (...) SA i (...) sp Z o.o..

/ opinie o współpracy k. 164, 167 , zeznania wnioskodawczyni protokół z rozprawy z dnia 6 września 2019 r. 00:11:57- 00:20:49 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami protokół z rozprawy z dnia 14 maja 2019 r. 00:07:06 00:42:08 /

Wnioskodawczyni zawarła też umowę o pracę z teściową M. S. w dniu 12.03.2018 r. na 1/8 etatu zatrudniając ww. w charakterze pracownika biurowego. M. S. ma zawartą również inną umowę o pracę – pracuje w sklepie

/ ewidencja zatrudnienia k. 78 akt ZUS zeznania wnioskodawczyni protokół z rozprawy z dnia 6 września 2019 r. 00:11:57- 00:20:49 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami protokół z rozprawy z dnia 14 maja 2019 r. 00:07:06 00:42:08 /

S. S. (1) udzieliła w dniu 28.03.2018r. M. S. pełnomocnictwa notarialnego do samodzielnego reprezentowania jej we wszelkich sprawach związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

/akt notarialny k. 74 – 75 akt ZUS/.

Wnioskodawczyni ma zawartą umowę na świadczenie usług księgowych z biurem (...) i (...) M. K. od chwili założenia działalności w grudniu 2017 r. Biuro zajmuje się kadrami, ewidencją wysyła deklaracje prowadzi książkę przychodów i rozchodów. Wnioskodawczyni kontaktuje się z biurem osobiście telefonicznie lub za pośrednictwem maila. Wnioskodawczyni w okresie od października 2016 r. do lutego 2018 r. pracowała w tym biurze na umowę zlecenia w charakterze pracownika biurowego. Wskazane biuro zajmuje się również obsługą księgową firmy męża wnioskodawczyni.

/korespondencja mailowa k. 20-42 akt ZUS, zeznania wnioskodawczyni protokół z rozprawy z dnia 6 września 2019 r. 00:11:57- 00:20:49 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami protokół z rozprawy z dnia 14 maja 2019 r. 00:07:06 00:42:08 zeznania świadka M. K. (1), protokół z rozprawy z dnia 14 maja 2019 r. 00:44:2500:54 :16/

Wnioskodawczyni w okresie od grudnia 2017 r do czerwca 2018 r. dokonywała płatności tytułem składek i podatków a także opłaciła polisę ubezpieczeniową.

/ potwierdzenie transakcji5-19 akt ZUS wyciąg z rachunku k. 113- 122 , 123 -124/

Badaniem z dnia 22 listopada 2017 r. stwierdzono u wnioskodawczyni 8 tydzień ciąży. (data ostatniej miesiączki 27.09.2017 r.)

/ karta przebiegu ciąży k. 110 -112/

Wnioskodawczyni stała się niezdolna do pracy z powodu choroby przypadającej w okresie ciąży od 13 czerwca 2018 r. od tego dnia wystąpiła o wypłatę zasiłku chorobowego

/bezsporne, zeznania wnioskodawczyni protokół z rozprawy z dnia 6 września 2019 r. 00:11:57- 00:20:49 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami protokół z rozprawy z dnia 14 maja 2019 r. 00:07:06 00:42:08/

Wnioskodawczyni urodziła dziecko w dniu 8.07.2018 r.

/dokumentacja medyczna k. 41-80 k. 88 zeznania wnioskodawczyni protokół z rozprawy z dnia 6 września 2019 r. 00:11:57- 00:20:49 w związku z informacyjnymi wyjaśnieniami protokół z rozprawy z dnia 14 maja 2019 r. 00:07:06 00:42:08 /

Za okres od 08.07.2018r. do 15.07.2019r. S. S. (1) wystąpiła o wypłatę zasiłku macierzyńskiego.

/ bezsporne/

W świetle zeznania podatkowego o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) oraz książki przychodów i rozchodów wnioskodawczyni z tytułu działalności gospodarczej miała osiągnąć dochód:

- za 2017 r. 6820 zł

- za 2018 r. 56 961,90 zł(przychody razem minus wydatki razem)

- za 2019 r. do końca lipca 71 739,63 zł (przychody razem minus wydatki razem)

/ zeznanie podatkowe k. 68-74 akt ZUS, książka przychodów i rozchodów za 2017 – 2018 r. k. 51-74, rozliczenie dochodów k. 87, 88, książka przychodów i rozchodów za 2017 – 2018 r. książka przychodów i rozchodów za 2018 r. i 2019 r. k.126 -154, podsumowanie za rok 2019 r. k. 193 /

Powyższych ustaleń Sąd dokonał na podstawie zgromadzonych w aktach dokumentów oraz częściowo na podstawie zeznań świadków oraz wnioskodawczyni ale jedynie w ograniczonym zakresie.

Sąd uznał, iż zeznania wnioskodawczyni zeznania świadków A. C., A. J. (1), M. K. (1), D. K., potwierdzają jedynie fakt podjęcia czynności stricte formalnych świadczących o założeniu działalności gospodarczej przez S. S. (1) a nie rzeczywisty fakt jej prowadzenia w sposób stały i zorganizowany. Podnieść należy, iż S. S. dokonała szeregu czynności formalnych, które miały posłużyć w ogóle do otwarcia działalności, jak uzyskanie określonych pozwoleń licencji, zawarcie umowy ubezpieczenia, podpisanie umowy z biurem rachunkowym przeprowadzenie szkoleń w zakresie BHP, opłacenie składek i podatków. W ocenie Sądu te czynności były niezbędne by w ogóle sugerować fakt prowadzenia działalności gospodarczej przez wnioskodawczynię w żadnym zaś razie nie świadczą o faktycznym jej realizowaniu.

W ocenie Sądu o wykonywaniu działalności dającej tytuł ubezpieczenia nie świadczy też fakt zakupienia przez wnioskodawczynię naczepy, podpisania umowy z firmą (...).z o.o, wysyłanie korespondencji do biura rachunkowego czy ww. firmy a nawet zatrudnienia pracownika kierowcy na okres 3 tygodni i pracownika biurowego teściowej na 1/8 etatu. W ocenie Sądu w kontekście całości zebranego w sprawie materiału dowodowego uznać należy. iż ww. czynności miały charakter albo pozorny albo incydentalny uwiarygodniający jedynie fakt prowadzania działalności .

Sąd Okręgowy nie dał wiary zeznaniom świadka B. S. oraz wnioskodawczyni, co do tego, że skarżąca otrzymała darowiznę od rodziców celem zakupu naczepy. Podnieść należy iż fakt darowizny nie został zgłoszony do Urzędu Skarbowego a zatem najprawdopodobniej nie miał miejsca. Niejasnym jest też jak wskazana kwota rzekomej darowizny (25.000 zł) miała zasilić konto ubezpieczonej, skoro sama wnioskodawczyni nie umiała tego wytłumaczyć, a w historii rachunku bankowego jej firmy odnotowany jest przelew na 31.000 zł zatytułowany przelew własny. Zeznania wnioskodawczyni w tej części są niespójne i nieprecyzyjne, gdyż ta nie chciała ujawnić rachunku z jakiego przelew pochodził. Źródło finansowania zakupu naczepy pozostaje zatem niewyjaśnione. Fakt zaś, że naczepę zakupiono z firmy transportowej męża wnioskodawczyni a następnie przekazano ją powtórnie do tej firmy w ramach wynajmu, przy niejasnych źródłach finansowania zakupu, prowadzi Sąd do wniosku, iż była to stricte czynność pozorna, która miała uwiarygodniać zakup sprzętu niezbędnego do wykonywania działalności. Znamiennym jest również iż płatność za najem miała mieć charakter gotówkowy. Zatem i w tym zakresie faktyczny charakter transakcji ma charakter wątpliwy. Poza tym wynajem comiesięczny naczepy za 7000 zł przy wcześniejszej sprzedaży za 30000 zł budzi wątpliwości z punktu widzenia racjonalnych czynności podejmowanych w ramach działalności gospodarczej przez męża. Należy zwrócić też uwagę na zeznania świadka – matki wnioskodawczyni, która z jednej strony była zorientowana co do prowadzonej przez córkę działalności, a z drugiej strony nie była pewna, czy zakupiła naczepę i nie wiedziała od kogo, co może budzić wątpliwości, gdy darowizna miała być przeznaczona właśnie na ten zakup, a miał od nastąpić od męża.

Sąd odmówił wiary zeznaniom wnioskodawczyni w zakresie w jakim twierdziła, iż miała podpisaną umowę użyczenia na zakup ciągnika z firmą męża (przy czym w trakcie informacyjnych wyjaśnień wskazała, że „wydaje jej się, że był użyczony ciągnik od męża” i „że wydaje jej się, że umowę zawarła w marcu”). Powyższej okoliczności nie potwierdza żaden dowód przeprowadzony w procesie, w szczególności brak jest przedmiotowej umowy użyczenia. Sąd zauważył co prawda, iż aby wykonywać umowę z firmą (...) wnioskodawczyni musiała dysponować tym sprzętem. Niemniej jednak mąż wnioskodawczyni miał firmę transportową i to on mógł zagwarantować sprzęt i wykonanie umowy na rzecz kontrahenta. Podkreślić należy, iż wnioskodawczyni była reprezentowana w procesie przez profesjonalnego pełnomocnika, a mimo to prowadząc postępowanie dowodowe nie wnioskowała o przeprowadzenie dowodu z zeznań świadka T. S. celem potwierdzenia okoliczności podnoszonych w tym zakresie przez wnioskodawczynię. Tym samym okoliczność faktycznego wypożyczania ciągnika w ramach zawartej umowy pozostaje niewykazaną.

Zdaniem Sądu Okręgowego także zatrudnianie pracowników kierowcy na okres 3 tygodni i teściowej do prac biurowych na 1/8 etatu miało jedynie uprawdopodabniać fakt prowadzenia działalności. Podnieść należy, iż rzeczywiście Kierowca D. K. podpisał umowę o pracę wnioskodawczynią i świadczył usługi transportowe w ramach umowy podpisanej z firmą (...). Jednakże miało to miejsce incydentalnie przez okres jedynie 3 tygodni. Dodatkowo w oparciu o materię sprawy nie sposób stwierdzić czy ww korzystał ze sprzętu udostępnianego przez wnioskodawczynie skoro samochód pobierał i odprowadzał do firmy (...), z którą współpracował też mąż wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni kontaktowała się z ww. w okresie zatrudnienia lecz świadczenie pracy przez wskazanego kierowcę opierało się raczej na bieżących kontaktach z firmą (...). Tym samym w oparciu o te sporadyczne kontakty z wnioskodawczynią nie sposób wnioskować, iż ww prowadziła systematycznie w sposób ciągły działalność, którą formalnie założyła. Poza tym pierwsza faktura w związku ze współpracą z firmą (...) została wystawiona za miesiąc marzec, a wówczas wnioskodawczyni nie miała zatrudnionego pracownika, i nie wyjaśniła w jaki sposób zrealizowała umowę w marcu, skoro umowa miała polegać na wynajęciu ciągnika i kierowcy.

Także formalne zatrudnienie teściowej M. S. na 1/8 etatu w charakterze pracownika biurowego tej okoliczności nie przesądza. Podnieść należy, iż w przedmiotowej sprawie brak jest konkretnych dowodów w sprawie potwierdzających fakt wykonywania pracy w tym charakterze przez ww., w szczególności wnioskodawczyni nie wnosiła o przesłuchanie tej osoby w charakterze świadka. Brak podstaw do uznania iż faktycznie istniała potrzeba zatrudniania tego pracownika z uwagi na fakt prowadzenia działalności, biorąc pod uwagę ilość wystawianych w spornym okresie faktur przez ubezpieczoną oraz korzystanie z usług biura rachunkowego.

Podkreślenia wymaga też okoliczność, iż o rzeczywistym prowadzeniu działalności od 1.12.2017 r. nie mogą decydować czynności takie jak wymiana korespondencji mailowej z biurem rachunkowym czy jednym kontrahentem, w krótkim okresie czasu. (marzec – kwiecień 2018) Powyższe nie ma bowiem nic wspólnego z ciągłą zorganizowaną działalnością podejmowaną w celach zarobkowych. Działalność okresowa sporadyczna mająca nijako na celu formalne utrzymanie założonej działalności nie jest bowiem jej realizowaniem w sposób ciągły systematyczny celem uzyskania rzeczywistego dochodu.

Ponadto trzeba wskazać, iż sporny fakt prowadzenia działalności należy oceniać na dzień wydania zaskarżonej decyzji tj. 27 września 2018 r. Wobec tego pozyskanie kontrahentów w okresie późniejszym, leasing samochodów i sprzętu oraz zatrudnienie kolejnych kierowców celem realizacji nowych kontraktów pozostaje bez wpływu na faktyczna ocenę wykonywania tej działalności od 1 grudnia 2017 r. do dnia wydania zaskarżonej decyzji.

W ocenie Sądu S. S. podjęła działalność gospodarczą jedynie w celu uzyskania wysokich świadczeń z ubezpieczenia społecznego z tytułu zasiłku macierzyńskiego. Wnioskodawczyni podejmując działalność gospodarczą zakładając ją od strony formalnej i podejmując czynności sporadyczne bądź stricte pozorne uprawdopodabniała jej prowadzenie, będąc świadomą, że ciężar opłacania wysokiej składki poniesie przez bardzo krótki czas, a później będzie mogła skorzystać z świadczeń w związku z macierzyństwem. Tym samym uznać należało iż ww. zmierzała jedynie do osiągnięcia nieuzasadnionych korzyści z systemu ubezpieczeń społecznych.

Sąd Okręgowy w Łodzi zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do treści art. 8 ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność uważa się osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarczej lub innych przepisów szczególnych.

Na mocy art. 13 pkt 4 analizowanej ustawy osoby prowadzące działalność pozarolniczą podlegają obowiązkowym ubezpieczeniom od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania wykonywania tej działalności, z wyłączeniem okresu, na który wykonywanie działalności zostało zawieszone na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Z mocy art. 11 ust. 2 w/w ustawy ubezpieczeniu chorobowemu osoby prowadzące pozarolniczą działalność podlegają dobrowolnie na swój wniosek.

Okres podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom określa przepis art. 13 pkt 4 zgodnie, z którym osoby prowadzące pozarolniczą działalność obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu podlegają w okresie od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania wykonywania tej działalności, z wyłączeniem okresu, na który wykonywanie działalności zostało zawieszone na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 36 ust. 1, ust. 3 i ust. 4 cytowanej ustawy każda osoba objęta obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi podlega zgłoszeniu do ubezpieczeń społecznych, w terminie 7 dni od daty powstania obowiązku ubezpieczenia. Obowiązek zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych osób prowadzących działalność gospodarczą należy do tych osób.

Art. 18 ust. 8 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych stanowi, iż podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 5, stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 60% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego przyjętego do ustalenia kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek, ogłoszonego w trybie art. 19 ust. 10 na dany rok kalendarzowy. Składka w nowej wysokości obowiązuje od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia danego roku.

Z mocy art. 18a ust. 1 podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych, o których mowa w art. 8 ust. 6 pkt 1 (to jest osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarczej lub innych przepisów szczególnych), w okresie pierwszych 24 miesięcy kalendarzowych od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 30 % kwoty minimalnego wynagrodzenia.

Stosownie do treści art. 20 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe oraz ubezpieczenie wypadkowe w/w osób stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i ubezpieczenia rentowe.

Na podstawie zaś art. 66 ust. 1 pkt. 1c ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych z dnia 27 sierpnia 2004 roku (tekst jednolity Dz. U. z 2015 rok Nr 581, ze zm.) osoby spełniające warunki do objęcia ubezpieczeniami społecznymi, które są osobami prowadzącymi działalność pozarolniczą, podlegają obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego.

Z art. 47 ust 1 pkt 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wynika, że płatnik składek, będący osobą fizyczną opłacającą składkę wyłącznie za siebie, przesyła w tym samym terminie deklarację rozliczeniową, imienne raporty miesięczne oraz opłaca składki za dany miesiąc, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2a i 2b, nie później niż do 10 dnia następnego miesiąca.

W myśl art. 47 ust. 2 i ust. 3 tej ustawy płatnik składek, który opłaca składki wyłącznie za siebie, przysyła jedynie deklarację rozliczeniową.

W rozpoznawanej sprawie spór dotyczył tego, czy ubezpieczona faktycznie wykonywała w spornym okresie działalność gospodarczą, co skutkuje obowiązkiem podlegania ubezpieczeniom społecznym z tego tytułu.

Odnosząc się do powyższej spornej kwestii wskazać w pierwszej kolejności należy, iż na podstawie przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 roku o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jednolity Dz. U. z 2015 roku Nr 584 z póź. zm.) osobą prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą jest przedsiębiorca, czyli osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie będąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, która we własnym imieniu wykonuje działalność gospodarczą. Zgodnie z art. 2 wspomnianej ustawy działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawania i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. Przedsiębiorca, będący osoba fizyczną może podjąć działalność gospodarczą po uzyskaniu wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 30.04.2018 r Prawo (...) /Dz. U. 2018 poz. 646/ działalnością gospodarczą jest zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły.

W orzecznictwie przyjmuje się, że cechami działalności gospodarczej są:
1) zawodowy (a więc stały) charakter, 2) związana z nią powtarzalność podejmowanych działań, 3) podporządkowanie zasadzie racjonalnego gospodarowania i 4) uczestnictwo w obrocie gospodarczym (por. uchwałę składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z 6 grudnia 1991 r., sygn. III CZP 117/91, opubl. OSNCP 1992 nr 5, poz. 65). Podkreśla się także, iż dla uznania określonej przedmiotowo działalności za działalność gospodarczą konieczne jest łączne zaistnienie trzech jej cech funkcjonalnych: zarobkowości, zorganizowania i ciągłości. Brak którejkolwiek z nich oznacza, że dana działalność nie może być zakwalifikowana do kategorii działalności gospodarczej. Przesłanka wykonywania działalności gospodarczej w sposób ciągły nie jest rozumiana jako konieczność jej wykonywania bez przerwy, lecz jako zamiar powtarzalności określonych czynności w odróżnieniu od ich przypadkowości, sporadyczności lub okazjonalności. Przyjmuje się zatem, że działalność gospodarcza z założenia jest działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany i nastawioną na nieokreślony z góry okres czasu, a ponadto związana jest z nią konieczność ponoszenia przez przedsiębiorcę ryzyka gospodarczego. Nie uznaje się więc za działalność gospodarczą: działalności okresowej i sporadycznej (por. wyrok Sądu Najwyższego z 30 listopada 2005 r., sygn. I UK 95/05, opubl. Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych rok 2006, Nr 19-20, poz. 311, str. 863; postanowienie Sądu Najwyższego z 17 lipca 2003 r., sygn. II UK 111/03, opubl: Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych rok 2003, Nr 17, poz. 1; wyrok NSA z dnia 19 marca 1991 r., (...) SA/Wa 898/90, (...) 1992, nr 3-4, poz. 58; wyrok NSA z dnia 17 września 1997 r., (...) SA/Wa (...), Pr. Gosp. 1998, nr 1, s. 32).

Wykonywanie (prowadzenie) działalności gospodarczej w rozumieniu art. 13 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych, obejmuje nie tylko faktyczne wykonywanie czynności należących do zakresu tej działalności, lecz także czynności zmierzające do zaistnienia takich czynności gospodarczych (czynności przygotowawczych). Na przykład, prowadzenie działalności gospodarczej występuje zarówno w okresach faktycznego wykonywania usług, jak też w okresach wykonywania innych czynności związanych z działalnością - takich jak poszukiwanie nowych klientów, zamieszczanie ogłoszeń w prasie, załatwianie spraw urzędowych. Wszystkie te czynności pozostają w ścisłym związku z działalnością usługową, bowiem zmierzają do stworzenia właściwych warunków do jej wykonywania (por. wyrok SA w Białymstoku z dnia 17 grudnia 2003 r., III AUa 1531/03, OSA w B. 2004 nr 1, s. 51; por. też postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17 lipca 2003 r., II UK 111/03, Monitor Prawa Pracy-wkładka 2004 nr 7, poz. 16).

Niewątpliwie w ocenie, czy były podejmowane czynności zmierzające bezpośrednio do prowadzenia działalności gospodarczej, należy uwzględniać wszelkie okoliczności sprawy, w tym także zamiar osoby prowadzącej działalność gospodarczą. W wyroku z dnia 30 kwietnia 1997 roku, (...) SA 46/96 (Przegląd Orzecznictwa (...) 1998 nr 2, poz. 48), Naczelny Sąd Administracyjny trafnie wskazał, że w razie uznania za zaprzestanie działalności gospodarczej innych zdarzeń niż jej likwidacja, należy brać pod uwagę nie tylko okoliczności obiektywne, ale także subiektywne, tzn. zamiar podatnika.

W przedmiotowej sprawie organ rentowy wskazał, że wnioskodawczyni zarejestrowała działalność gospodarczą wyłącznie w celu uzyskania wysokich świadczeń z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych od zadeklarowanej podstawy wymiaru. Organ zakwestionował fakt prowadzenia działalności gospodarczej podnosząc, iż wnioskodawczyni nie wykazała w toku postępowania wyjaśniającego, że faktycznie rozpoczęła działalność gospodarczą po jej formalnym zarejestrowaniu.

W ocenie Sądu Okręgowego z poczynionych ustaleń faktycznych, wynika, że stanowisko organu rentowego w kwestii faktycznego niewykonywania przez skarżącą działalności gospodarczej w spornym okresie od 1.12.2017 r. do dnia wydania zaskarżonej decyzji, której podjęcie miało na celu jedynie uzyskanie wysokich świadczeń z ubezpieczenia społecznego jest uzasadnione. Świadczy o tym całokształt okoliczności sprawy.

Nie może umknąć uwadze ,że czynności podejmowane przez wnioskodawczynię miały incydentalny charakter i były to głównie czynności przygotowawcze mające doprowadzić do otwarcia firmy transportowej. Z punktu widzenia zasad ekonomii i dążenia do osiągnięcia zysku z prowadzonej działalności, poczynania wnioskodawczyni nie były racjonalne. Rozpoczęcie działalności gospodarczej w ciąży, przy ustaleniu nijako od razu wysokiej podstawy oskładkowania i braku jakichkolwiek realnych widoków na osiągnięcie dochodów, przy braku sprzętu i ludzi pracowników kierowców dla realizacji umów i kontraktów z dopiero poszukiwanymi i pozyskiwanymi kontrahentami jest nieracjonalne z punktu widzenia zarobkowego charakteru działalności gospodarczej.

Należy również wskazać ,iż w ocenie Sądu wnioskodawczyni faktycznie w sposób ciągły i zorganizowany, zarobkowo nie podjęła wykonywania działalności gospodarczej. Podejmowane przez nią czynności miały co najwyżej charakter sporadyczny. Wynajmowanie mężowi naczepy chłodni prowadzącemu również tożsamą działalność gospodarczą i uzyskiwanie za to opłat gotówką budzi poważne wątpliwości, a był to w zasadzie główny zakres działalności wnioskodawczyni w okresie grudzień 2017 – wrzesień 2017. W świetle materiału dowodowego nie jest jasne jak de facto wnioskodawczyni zakup naczepy sfinansowała, czy środki przeznaczone na ten cel nie pochodziły z firmy jej męża i czy za wynajem faktycznie otrzymywała deklarowane pieniądze. Wnioskodawczyni miała zatrudniać kierowcę pracownika, ale nie wiadomo czy korzystał on ze sprzętu faktycznie użytkowanego przez jej firmę, czy też firmę prowadzoną przez jej męża i współpracującą z tym samym kontrahentem. Ponadto w zakresie dokonywanych czynności w praktyce kierowca był podporządkowany firmie (...) a działalność wnioskodawczyni miała w tym zakresie charakter doraźny.

Wnioskodawczyni kontaktowała się z Biurem rachunkowym, osobą szkolącą pracowników w zakresie BHP, nadto w krótkim okresie czasu (trzech tygodni) z przedstawicielami kontrahenta. Jednakże powyższe w ocenie Sądu stanowiło jedynie czynności nastawione na utrzymanie formalnie założonej działalności lub czynności sporadyczne mające na celu uprawdopodobniać prowadzenie działalności, nie zaś systematyczne działania nakierowane na osiągnięcie stabilnego i trwałego zarobku. Dodatkowo samo zamieszczenie ogłoszeń z ofertami pracy dla kierowców, zawarcie umowy na szkolenia czy ponoszenie stałych kosztów związanych z obsługą księgową, bez konkretnych zdarzeń gospodarczych nie świadczy o stałym prowadzeniu działalności gospodarczej w sposób czynny, zorganizowany, nastawiony na zysk.

Także zatrudnienie w ramach umowy o pracę teściowej M. S. nie świadczy o powyższym. Przeprowadzone w sprawie postępowanie dowodowe nie potwierdziło iż ww . wykonywała jakiekolwiek czynności na rzecz wnioskodawczyni w ramach prowadzonej przez nią działalności. Przy tym znamiennym jest, iż działalność miała być świadczona w mieszkaniu ww. nieodpłatnie, a wyżej wymieniona była zatrudniona na etacie w sklepie. Tym samym potrzeba takiego zatrudnienia musi zostać zakwestionowana.

Należy też zwrócić uwagę, że wnioskodawczyni nie posiadała dochodów usprawiedliwiających zadeklarowanie składki od tak wysokiej podstawy wymiaru. W ocenie Sądu warunki w jakich działalność formalnie założyła nie usprawiedliwiały stwierdzenia iż osiągnie dochody tak znaczne iż możliwym będzie pokrycie zadeklarowanych składek.

Wskazać należy także, iż w orzecznictwie Sądu Najwyższego ugruntowany jest pogląd, zgodnie z którym istnienie wpisu do ewidencji nie przesądza o faktycznym prowadzeniu działalności gospodarczej, jednakże prowadzi do domniemania prawnego, według którego osoba wpisana do ewidencji, która nie zgłosiła zawiadomienia o zaprzestaniu prowadzenia działalności gospodarczej, jest traktowana jako prowadząca taką działalność. Domniemanie to może być obalone w drodze przeprowadzenia przeciwdowodu, który obciąża stronę twierdzącą o faktach przeciwnych twierdzeniom wynikającym z domniemania. Do sfery ustaleń faktycznych należy, czy działalność gospodarcza rzeczywiście jest wykonywana, czy też zaprzestano jej prowadzenia lub w ogóle nie podjęto, co powoduje wyłączenie z obowiązku ubezpieczenia. Obowiązek ubezpieczenia osoby prowadzącej pozarolniczą działalność – w tym działalność gospodarczą – wynika bowiem z faktycznego prowadzenia tej działalności (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 marca 2007 r. sygn. III UK 133/06, opubl: Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych rok 2008, Nr 7-8, poz. 114, str. 332; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 lutego 2010 r., sygn. I UK 240/09, LEX nr 585723; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 lutego 2010 r. sygn. II UK 186/09, sygn. LEX nr 590235; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 lutego 2010 r. sygn. I UK 221/09, LEX nr 585715).

W ocenie Sądu Okręgowego brak jest przekonujących dowodów na to, że odwołująca rzeczywiście oprócz spełnienia formalnych wymagań zamierzała prowadzić działalność gospodarczą i że faktycznie od dnia 1.12.2017 r. zajmowała się stałym świadczeniem usług. W ocenie Sądu wnioskodawczyni faktycznie stale nie podjęła wykonywania działalności gospodarczej. Świadczy o tym okoliczność, iż ubezpieczona nie podjęła realnych i efektywnych działań, aby prowadzić działalność gospodarczą w sposób ciągły, zorganizowany i zarobkowy. Brak dowodu na zawodowy zorganizowany (a więc stały) charakter – brak sprzętu pracowników i kontrahentów gwarantujących przychody, brak dowodu na powtarzalność podejmowanych działań (były podejmowane sporadyczne czynności, w postaci wykonywania umowy na rzecz firmy (...) przez 3 tygodnie i czynności które przy braku dowodów na ich rzeczywiste finansowanie muszą być oceniane jako pozorne – zakup sprzętu i wynajmowanie naczepy firmie męża ) brak dowodu na podporządkowanie zasadzie racjonalnego gospodarowania (utrzymywanie pracownika biurowego przy braku dochodów, bądź dochodach minimalnych w skali roku, bez racjonalnego wykazanego zapotrzebowania na jego pracę) , brak stałego uczestnictwa w obrocie gospodarczym (sporadyczne zdarzenia gospodarcze w postaci wykonywania umowy z firmą (...) przez 3 tygodnie, bo tylko na taki okres był zatrudniony pracownik).

W świetle wskazanych okoliczności Sąd przyjął, że zgłoszenie prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej przez odwołującą było czynnością pozorną w rozumieniu art. 83 k.c. Pozorność jej polegała na tym, że zgłoszenie prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej nastąpiło wyłącznie w celu objęcia wnioskodawczyni ubezpieczeniem z tego tytułu, a w konsekwencji zapewnienia świadczeń z ubezpieczenia społecznego od wysokiej podstawy.

Mając na uwadze powyższe rozważania, Sąd Okręgowy uznał, że skoro odwołująca faktycznie nie prowadziła w sposób zorganizowany i stały pozarolniczej działalności gospodarczej od dnia 1 grudnia 2017 r., to Zakład Ubezpieczeń Społecznych prawidłowo uznał, że w tym okresie nie podlegała ona obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu oraz dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu.

Tym samym Sąd Okręgowy w Łodzi , w oparciu o treść art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie wnioskodawczyni jako bezzasadne.

W przedmiocie kosztów procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i § 3 k.p.c. w zw. z § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych. (tekst jednolity Dz. U. z 2018 r., poz.265).