Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 08 stycznia 2016 roku

Sąd Okręgowy Warszawa-Praga w Warszawie w V Wydziale Karnym

w składzie:

Przewodniczący SSO Piotr Gocławski

Ławnicy Kazimierz Blusiewicz

Włodzimierz Pawlak

Protokolant Martyna Zakrzewska

w obecności

Prokuratora Jacka Gałązki

po rozpoznaniu w dniach: 01.12.2015 roku i 08.01.2016 roku sprawy:

1.R. G. (1) urodz. (...)

w N.

syna T. i K. z d. B.,

2. M. K. (1) urodz. (...)

w W.

syna W. i J. z d. A.

oskarżonych o to, że: w okresie od 18 października 2013 roku do 24 marca 2014 roku w A. (...) gm. C., pow. (...), woj. (...), wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, działając wspólnie i w porozumieniu ze sobą oraz nieustalonymi osobami, wytworzyli znaczną ilość substancji psychotropowej w postaci amfetaminy o łącznej wadze nie mniejszej niż 18,9 kg oraz znaczne ilości prekursorów w postaci:

- 1.270 litrów (...) (1-fenylo-2-propanonu), z którego można wytworzyć 952,0 kg amfetaminy,

- 30 litrów zasadowej amfetaminy, z której można wytworzyć 40,0 kg amfetaminy,

- 86,0 kg (...)u (alfa-fenyloacetoacetonitrylu), z którego można wytworzyć 32,0 kg amfetaminy – tj. o czyn z art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii

orzeka:

oskarżonych R. G. (1) i M. K. (1) uznaje za winnych popełnienia zarzucanego im czynu, przy czym ustala, że R. G. (1) czynu tego dopuścił się w okresie od początku marca 2014 roku do dnia 24 marca 2014 roku, i za to na podstawie art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii wymierza każdemu z oskarżonych karę 5 (pięć) lat pozbawienia wolności i grzywny 300 (trzysta) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięć) złotych;

na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka od oskarżonych R. G. (1) i M. K. (1) nawiązki w kwotach po 15.000 (piętnaście tysięcy) złotych na rzecz Ośrodka (...) (...), ul. (...), (...)-(...) C.;

na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet wymierzonych kar pozbawienia wolności zalicza oskarżonym: R. G. (1) okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 24 marca 2014 roku do dnia 28 marca 2014 roku, zaś M. K. (1) okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 24 marca 2014 roku do dnia 08 stycznia 2016 roku;

na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. dowody rzeczowe opisane w poz. od 1 do 5 wykazu dowodów rzeczowych na k. 796-815 akt sprawy nakazuje zwrócić oskarżonemu R. G. (1);

na podstawie art. 44 § 2 k.k. w zw. z art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka przepadek poprzez zniszczenie dowodów rzeczowych opisanych w poz.: 44, 56, 63-151, 157-177, 179-253, 255-309, 311-442 i 446-544 wykazu dowodów rzeczowych na k. 796-815 akt sprawy;

na podstawie art. 230 § 3 k.p.k. dowód rzeczowy opisany w poz. 43 wykazu dowodów rzeczowych na k. 796-815 akt sprawy nakazuje przekazać Centralnemu Laboratorium Kryminalistycznemu Policji;

na podstawie art. 231 § 1 k.p.k. dowody rzeczowe opisane w poz.: 35 i 55 wykazu dowodów rzeczowych na k. 796-815 akt sprawy nakazuje złożyć do depozytu sądowego;

na podstawie art. 192a § 1 k.p.k. dowody rzeczowe opisane w poz. 153 i 445 wykazu dowodów rzeczowych na k. 796-815 akt sprawy nakazuje zniszczyć;

dowody rzeczowe opisane w poz.: 30-34, 36-37, 47-48, 50-54, 61-62, 154-156, 178, 254 i 443-444 wykazu dowodów rzeczowych na k. 796-815 akt sprawy nakazuje pozostawić w aktach sprawy;

zasądza od oskarżonych R. G. (1) i M. K. (1) na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w przypadających na nich częściach, w tym po 400 (czterysta) złotych opłaty.

Sygn. akt V K 108/15

UZASADNIENIE

Na podstawie ujawnionego w toku rozprawy głównej materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

A. P. i P. P. są właścicielami posesji położonej w miejscowości A. (...), gmina C., od 1999 roku. Pod wskazanym adresem znajduje się budynek mieszkalny oraz pomieszczenia gospodarcze. Ponieważ P. P. wyjechał do pracy do Norwegii, A. P. postanowiła sprzedać przedmiotową nieruchomość. W związku z tym zamieściła ogłoszenie na stronie internetowej firmy (...). Przez okres około roku czasu ogłoszenie pozostawało bez odzewu ze strony potencjalnych nabywców.

W miesiącu lipcu 2013 roku do A. P. z numeru telefonu (...) zadzwonił M. K. (1) informując, że jest zainteresowany wynajęciem należącej do niej posesji. Następnie pomiędzy A. P. a M. K. (1) doszło do dwóch spotkań, podczas których uzgodniono, że posesja zostanie wynajęta od dnia 01 października 2013 roku. Jednocześnie w/wym. poinformował właścicielkę posesji, że posesję chce wynająć dla córki, a nadto – ponieważ prowadzi w W. firmę z wykładzinami – chce urządzić na niej magazyn. W drugim spotkaniu uczestniczył także nieustalony mężczyzna, którego M. K. (1) przedstawił A. P. jako swojego zięcia.

Po 15 września 2013 roku A. P. wyprowadziła się ze swojej posesji, informując o tym M. K. (1). Następnie w dniu 18 października 2013 roku A. P. przekazała M. K. (1) klucze do posesji, a nadto pomiędzy wyżej wymienionymi zostało sporządzone pozwolenie na przebywanie M. K. (1) na terenie posesji A. (...). Fakt ten właścicielka zgłosiła do agencji ochrony (...). (k.30-32, 33, 34-37)

Początkowo M. K. (1), po otrzymaniu kluczy, przebywał na posesji nie płacąc za jej wynajem, gdyż podjął się naprawy uszkodzeń spowodowanych uderzeniem pioruna.

Do podpisania umowy najmu przedmiotowej posesji doszło w dniu 30 stycznia 2014 roku. Umowa najmu została podpisana na czas oznaczony od dnia 01 lutego 2014 roku do dnia 31 grudnia 2014 roku. Zgodnie z umową M. K. (1) miał uiszczać comiesięczny czynsz w kwocie 2.500 złotych, począwszy od dnia 01 lutego 2014 roku. M. K. (1) ustalonych wpłat dokonał w dniach 01 lutego i 01 marca 2014 roku.

Po otrzymaniu kluczy od posesji w A. (...), tj. po dniu 18 października 2013 roku w pomieszczeniach gospodarczych na terenie w/wym. posesji została zainstalowana aparatura produkcyjna służąca do wytwarzania prekursorów oraz środków odurzających, a mianowicie: cztery linie technologiczne służące do wytwarzania (...) oraz dwie linie technologiczne służące do wytwarzania amfetaminy. Propozycję wynajęcia przedmiotowej posesji M. K. (1) otrzymał od nieustalonego w toku śledztwa mężczyzny, który za pomoc w tym przedsięwzięciu, a także późniejsze dozorowanie posesji oraz pomoc przy wytwarzaniu prekursorów i środków odurzających zaproponował mu wynagrodzenie w kwocie 5.000 złotych miesięcznie, na co M. K. (1) wyraził zgodę. (k.729-763, 1098-1098v)

Na przełomie lutego i marca 2013 roku M. K. (1) w okolicach Placu (...) w W. spotkał wracającego z wizyty lekarskiej R. G. (1). R. G. (1) poinformował M. K. (1), że ukrywa się przed policją w związku z wprowadzeniem mu do wykonania wyroku wydanego przez Sąd Okręgowy w Białymstoku w sprawie o sygn. akt III K 147/11. Wówczas M. K. (1) zaproponował mu pobyt na posesji wynajętej od A. P., na co R. G. (1) przystał. W związku z tym, że R. G. (1) nie posiadał środków do życia, w zamian za jedzenie i spanie miał pomagać M. K. (1) przy wytwarzaniu prekursorów i środków odurzających oraz w sprzątaniu i myciu „różnych rzeczy” na w/wym. posesji. Były to szklane bańki i inne naczynia składające się na aparaturę produkcyjną z zainstalowanych linii, które służyły do produkcji prekursorów i środków odurzających w postaci amfetaminy. R. G. (1) miał pełną świadomość do czego służą przedmiotowe linie produkcyjne oraz pozostałe przywiezione wcześniej na posesję przedmioty. (k.30-32, 236-238, 1096v-1098)

W dniu 24 marca 2014 roku we wczesnych godzinach porannych funkcjonariusz Wydziału (...) Komendy Stołecznej Policji S. K. otrzymał anonimową informację, że w miejscowości A. na posesji nr (...) znajduje się nielegalna linia technologiczna do produkcji środków psychotropowych w postaci amfetaminy. W związku z uzyskaną informacją o godzinie 06:30 funkcjonariusze Wydziału(...) KSP wkroczyli na w/wym. posesję i dokonali przeszukania pomieszczenia mieszkalnego oraz pomieszczeń gospodarczych. W toku interwencji policji zatrzymani zostali: R. G. (1) i M. K. (1). W budynku mieszkalnym, gdzie znajdował się M. K. (1) ujawniono m.in. szklany słoik z zawartością suszu roślinnego, kartki z zapiskami, broń palną krótką, dwa magazynki, tłumik, pudełka z amunicją oraz worek foliowy z zawartością amfetaminy o wadze około 843 gramów.

Kontynuując czynności przeszukania pomieszczeń funkcjonariusze policji udali się do pomieszczeń gospodarczych, gdzie w jednym z nich doszło do zatrzymania R. G. (1). Ujawniono i zabezpieczono tam także zmontowane cztery linie technologiczne służące do produkcji głównego prekursora do produkcji amfetaminy - (...), dwie linie technologiczne służące już bezpośrednio do produkcji amfetaminy, znaczną ilość amfetaminy oraz chemikaliów, produktów ubocznych i związków pośrednich powstających w trakcie syntezy tego narkotyku.

Na posesji znajdowały się ponadto dwa pojazdy mechaniczne marki: „V. (...)” o nr rej. (...) oraz „R. (...)” o nr rej. (...), które również zostały zabezpieczone. Z pojazdów tych zostały pobrane próbki do badań.

W trakcie przeszukania w miejscu zamieszkania M. K. (1) przy ul. (...) w W. funkcjonariusze policji ujawnili i zabezpieczyli także m.in. pojemnik plastikowy koloru białego o pojemności 1 litra zawierającego aminę. (k.2-2v, 3-4v, 6-8, 9-9v, 10-11v, 13-15v, 17-20, 21, 23-25, 27-28v, 64-66v, 74-75, 77-86ł, 90-99v, 111-114v, 134-136v, 137-138v, 139-141, 142-143v, 144-146, 147, 172-175v, 180-186, 196-197, 214-217, 218, 219, 220, 221, 232-234, 309-317, 319-323, 326-335, 338-340, 342-349, 352-403, 422-431)

Jak wynika z opinii z przeprowadzonych badań chemicznych opracowanej przez biegłą z Laboratorium Kryminalistycznym Komendy Stołecznej Policji w W. / (...)/:

- W pomieszczeniu nr 2, w którym znajdował się przewód wentylacyjny oraz zamontowane były dwie lampy, suszono finalny produkt w postaci siarczanu amfetaminy oraz mieszano go z kofeiną. W pomieszczeniu tym zabezpieczono łącznie 18,14 kg siarczanu amfetaminy zmieszanego z kofeiną o zawartościach procentowych od 47% do 90%.

- W korytarzu pomiędzy pomieszczeniem nr 3 i 4 składowane były chemikalia, które mogły być wykorzystywane do syntezy prekursora - (...), a w dalszym etapie amfetaminy.

- W pomieszczeniu nr 4 dokonywano strącenia siarczanu amfetaminy, poprzez przeprowadzenie reakcji zasadowej amfetaminy z kwasem siarkowym. Zostały w nim bowiem zabezpieczone roztwory amfetaminy zasadowej, kwas siarkowy, a także alkohol etylowy. W pomieszczeniu zabezpieczono odpowiednie do tego etapu syntezy wyposażenie: cylindry miarowe, zlewki, garnki i inny drobny sprzęt laboratoryjny. Znajdował się w nim także przewód wentylacyjny, z którego zabezpieczono wymazy, a następnie w wyniku badań zidentyfikowano w nich ślady: amfetaminy, kofeiny i N-formyloamfetaminy – produktu pośredniego syntezy amfetaminy metodą L.. Poza strącaniem siarczanu amfetaminy w pomieszczeniu odważano odpowiednie ilości składników, po czym mieszano siarczan amfetaminy z kofeiną, o czym świadczą zabezpieczone tam nadto: kofeina, 3 wagi elektroniczne oraz blender i młynek, na których stwierdzono obecność amfetaminy i kofeiny.

- W pomieszczeniu gospodarczym oznaczonym nr 6 znajdowały się z kolei 4 linie technologiczne służące do syntezy (...) poprzez:

1. konwersję (...)u z kwasem orto-fosforowym (w reaktorach),

2. oczyszczenie surowego (...) (beczki z tworzywa o pojemności 60 l),

3. destylację (...) (szklane kolby ze szlifem o pojemności 10 l).

W w/wym. pomieszczeniu tym zabezpieczono także potrzebne do syntezy prekursora odczynniki w postaci alfa-fenyloacetoacetonitrylu ( (...)u) o łącznej wadze około 86 kg – z takiej ilości teoretycznie można uzyskać około 43 l (...) (przy wydajności 60%) oraz kwas orto-fosforowy.

Pojedynczy zestaw składał się z reaktora o pojemności 50 l (przerobionego z metalowego kega), mieszadła (z regulatorem szybkości obrotów), chłodnicy oraz termometru (z elektronicznym wyświetlaczem temperatury). Reaktor ustawiony był nad urządzeniem grzewczym, do którego doprowadzony był gaz propan-butan z butli. Przez chłodnicę przepływała woda przepompowywana ze zbiornika (o pojemności 1.000 l) stojącego w sąsiednim pomieszczeniu oznaczonym nr 7. Nad reaktorami znajdował się okap, który stanowił system wentylacyjny złożony z dwóch rur wychodzących na zewnątrz pomieszczenia. Zabezpieczona w każdym z w/wym. reaktorów warstwa (...) wynosiła 6,5 l. Biegła stwierdziła, że w jednym rzucie można było uzyskać, wykorzystując cztery linie, około 26 l (...). Zabezpieczone także w pomieszczeniu cztery beczki z tworzywa sztucznego o pojemności 60 l służyły najprawdopodobniej do oczyszczania surowego (...) (przed destylacją) poprzez dodanie do niego wodnego roztworu wodorotlenku sodu, który również został zabezpieczony w tym pomieszczeniu. W w/wym. pomieszczeniu ujawniono także wyposażenie laboratoryjne niezbędne do zmontowania pięciu stanowisk do destylacji, tj.: kolby o pojemności 10 l, nasadki destylacyjne, chłodnice i czasze grzewcze. Zdaniem biegłej, szacuje się, że w kolbie o pojemności 10 l jednorazowo można przetworzyć około 2 l (...), a tym samym w jednym cyklu w pięciu takich kolbach łącznie przedestylować 10 l (...), tj. uzyskać czysty prekursor do syntezy amfetaminy. Zabezpieczono nadto toluen służący – wg biegłej – najprawdopodobniej do odzyskiwania (...) z roztworów wodnych. Na podstawie uzyskanych wyników badań próbek w postaci wymazów z wentylacji zabezpieczonych w tym pomieszczeniu stwierdzono, że poza syntezą (...) z (...)u i kwasu orto-fosforowego w pomieszczeniu nr 6 mogły być prowadzone procesy związane z otrzymywaniem amfetaminy z (...).

- Pomieszczenie oznaczone nr 7 było przeznaczone m.in. do składowania odpadów poreakcyjnych, zużytych kegów (zniszczonych w wyniku reakcji). Znajdowało się tu także 5 pojemników z tworzywa sztucznego o pojemności 1.000 l w metalowych obramowaniach, w tym jeden pusty. W jednym znajdowała się woda służąca do chłodzenia układu w liniach technologicznych w ilości około 950 l, była w niej zanurzona pompa wodna i węże odprowadzające i doprowadzające wodę (obieg zamknięty) do chłodnic zamontowanych w pomieszczeniu nr 6. Trzy pojemniki zawierały dwuwarstwowe ciecze, w wyniku badań stwierdzono, że zawierają one: górne żółte warstwy – (...) oraz dolne zielone warstwy – kwas orto-fosforowy. Łączna objętość zabezpieczonego w pojemnikach (...) to około 43 l.

- W pomieszczeniu oznaczonym nr 8 magazynowano (...). W pomieszczeniu znajdowały się chemikalia, które mogły być wykorzystywane do syntezy amfetaminy metodą L., mi.n.: mrówczan amonu, kwas siarkowy itp. We fragmencie filtra pobranego z rury wentylacyjnej znajdującej się w pomieszczeniu nr 8 stwierdzono obecność: amfetaminy, kofeiny, N-formyloamfetaminy oraz innych substancji ubocznych powstających w trakcie syntezy amfetaminy metodą L..

- W pomieszczeniu nr 9 składowane były puste kanistry oraz magazynowano kwas orto-fosforowy. W wymazach z wentylacji (zamontowanej na strychu budynku) stwierdzono obecność: (...), amfetaminy, N-formyloamfetaminy, N,N-(di-β-fenyloizopropylo)aminy, N,N-(di-β-fenyloizopropylo)-formamidu – substancji charakterystycznych dla całego procesu otrzymywania amfetaminy metodą L..

- W tzw. „budynku tylnym” znajdowały się dwie linie technologiczne służące do otrzymywania amfetaminy. W chwili oględzin zmontowana była aparatura służąca do przeprowadzania destylacji amfetaminy z parę wodną ze środowiska zasadowego. Pojedynczy zestaw składał się z reaktora (metalowy kocioł z pokrywką), urządzenia do produkcji pary wodnej (przerobiony keg połączony gumowym wężem z reaktorem), nasadki destylacyjnej, chłodnicy oraz odbieralnika. Przez chłodnice przepływała woda do urządzeń grzewczych, nad którymi ustawione były reaktory i kegi; był podłączony też gaz z butli (propan-butan). W pomieszczeniu zabezpieczono także wodorotlenek sodu, który mógł być wykorzystywany na etapie polegającym na destylacji amfetaminy ze środowiska zasadowego. Na podstawie badań pobranych z pomieszczenia fragmentów filtrów pochodzących z układu wentylacyjnego stwierdzono, że w pomieszczeniu tym był również prowadzony etap I syntezy, o czym świadczy N-formyloamfetamina zidentyfikowana w tych próbkach. W pomieszczeniu zabezpieczono także mrówczan amonu – substancję wykorzystywaną do I etapu syntezy (polegającego na reakcji (...) z mrówczanem amonu, w wyniku czego powstaje N-formyloamfetamina). W pomieszczeniu znajdował się także kwas chlorowodorowy, który mógł być wykorzystywany do hydrolizy N-formyloamfetaminy do amfetaminy.

Tym samym, w ocenie biegłej, w miejscowości A., w miejscu ujawnienia linii produkcyjnej substancji psychotropowych stwierdzono obecność produktu finalnego – siarczanu amfetaminy w ilości 18,14 kg. W zabezpieczonym materiale dowodowym stwierdzono nadto obecność prekursorów narkotykowych: alfa-fenyloacetoacetonitrylu ( (...)u), toluenu, 1-fenylo-2-propanonu ( (...)), kwasu chlorowodorowego (kwasu solnego) oraz kwasu siarkowego. Materiał dowodowy wymieniony w pkt 3 wniosków opinii, to roztwory zawierające amfetaminę o łącznej objętości około 30 l, z których można wyprodukować około 40 kg siarczanu amfetaminy. Także w próbkach zabezpieczonych w samochodzie marki „R. (...)” oraz „V. (...)” stwierdzono obecność amfetaminy. Wśród zabezpieczonych substancji chemicznych znajdowało się także (...) w ilości około 1.270 l, mrówczan amonu o łącznej masie około 115 kg, kwas chlorowodorowy w ilości około 298 l, wodorotlenek sodu w ilości ponad 300 kg oraz kwas siarkowy w ilości 52 l, tj. substancje, które mogą być wykorzystywane do produkcji amfetaminy metodą L.. W próbkach zabezpieczonych w samochodzie marki „R. (...)” stwierdzono obecność 1-fenylo-2-propanonu ( (...)). Wśród zabezpieczonych na posesji substancji chemicznych znajdowały się także: kwas orto-fosforowy w ilości około 520 l oraz alfa-fenyloacetoacetonitryl ( (...)) w ilości około 86 kg, które mogą być wykorzystywane do produkcji (...). W ocenie biegłej, z zabezpieczonego (...) w ilości około 1.270 l można uzyskać około 952 kg siarczanu amfetaminy. Natomiast całkowita ilość finalnego produktu siarczanu amfetaminy możliwa do wyprodukowania wynosi 992 kg. Z kolei z zabezpieczonego (...)u, tj. około 86 kg, można wyprodukować około 43 l (...), z którego można z kolei wyprodukować około 32 kg siarczanu amfetaminy. Hipotetyczna możliwa do wyprodukowania ilość siarczanu amfetaminy (biorąc pod uwagę ilość głównych prekursorów) wynosi 1.024 kg. Biegła stwierdziła, że z finalnego produktu ujawnionego w miejscu zdarzenia o masie netto 18.141,45 gramów można uzyskać od 181.414 do 1.033.380 porcji handlowych (tzw. działek). Nadto – wg biegłej – zabezpieczona w toku przeszukania mieszkania przy ulicy (...) w W. ciecz bezbarwna to amfetamina zasadowa (ciekła) o objętości 950 ml, z której można uzyskać siarczan amfetaminy o masie około 1,3 kg. Z kolei zabezpieczona w wyniku przeszukania pomieszczenia mieszkalnego w A. (...) biała sypka substancja (częściowo zbrylowana) o masie netto 764,20 gramów zawiera w swoim składzie siarczan amfetaminy o stężeniu 66% oraz kofeinę. Z tego materiału dowodowego można przygotować od 7.642 do 36.819 porcji handlowych (tzw. działek) amfetaminy. Nadto zabezpieczony susz roślinny stanowi ziele konopi innych niż włókniste o masie 3,53 grama, tj. środek odurzający grup I-N i IV-N. Porcja handlowa ziela konopi wynosi od 0,3 do 1 grama, w związku z czym z zabezpieczonego materiału dowodowego można uzyskać od 3 do 12 porcji handlowych (tzw. dziełek). (k.729-763)

Z opinii nr (...) z przeprowadzonych badań chemicznych wykonanych w Centralnym Laboratorium Kryminalistycznym Policji wynika, że przekazane do badań wszystkie próbki (11) proszków – zabezpieczonych w miejscu zdarzenia – zawierają siarczan amfetaminy oraz we wszystkich próbkach stwierdzono obecność kofeiny. Profile zanieczyszczeń próbek proszków wskazują, że pochodzą one z tego samego źródła i są podobne do badanych wcześniej w CLKP próbek amfetaminy zabezpieczonych do spraw prowadzonych przez: Zarząd we W. CBŚ KGP, KP S.-Ś., KP S.-N., KPP G., PP C., KPP Z. i K. T.. (k.572-574)

Z kolei z opinii kryminalistycznej z zakresu badań daktyloskopijnych / (...)/ sporządzonej przez biegłych z Laboratorium Kryminalistycznego KSP wynika m.in., że odwzorowania linii papilarnych zabezpieczone na posesji w A. (...), oznaczone jako ślady nr A 61-1, A 61-2 (notes o wymiarach około 14,3 cm x 10,4 cm) są zgodne z odbitkami serdecznego i środkowego palca lewej ręki M. K. (1), zaś odwzorowania linii papilarnych oznaczone jako ślady nr 56 lit. „a”, „b” i „c” (ujawnione na cylindrze o poj. 1000 ml), nr 57 lit. „a” i „b”, nr 58 lit. „a” i „b” (ujawnione na dwóch nasadkach), nr 59 lit. „a”, „b”, „c” i „d” (ujawnione na chłodnicy) oraz nr 139 lit. „a”, „b” i „c” (ujawnione na chłodnicy) są zgodne z odbitkami linii papilarnych R. G. (1), a mianowicie: z wielkim palcem prawej ręki (nr 139 lit. „c”), ze wskazującym palcem prawej ręki (nr 56 lit. „a”, nr 58 lit. „a”, nr 139 lit. „a”), ze środkowym palcem prawej ręki (nr 56 lit. „b” i „c”, nr 57 lit. „a”), z serdecznym palcem prawej ręki (nr 57 lit. „b”), z wielkim palcem lewej ręki (nr 59 lit. „d”), ze środkowym palcem lewej ręki (nr 59 lit. „a”), z serdecznym palcem lewej ręki (nr 59 lit. „b”), z małym palcem lewej ręki (nr 59 lit. „c”) oraz prawą dłonią (nr 58 lit. „b”, 139 lit. „b”). (k.583-609)

Natomiast z opinii kryminalistycznej z zakresu badań biologicznych / (...)/ wykonanej przez biegłych z Laboratorium Kryminalistycznego KSP wynika m.in., że:

1. z próbek pobranych i oznaczonych do badań:

- nr 167 – z pistoletu,

- nr A50a, nr A50b, nr A50c, nr A50d, nr A50e, nr 55a, nr 55b, nr 55c, nr 55d, nr 55e, nr 55f, nr 55g, nr 55g, nr 55i, nr 55j, nr 55, nr 92b, nr 92c, nr 92f – z niedopałków papierosów,

- nr 119a – z prawej rękawicy,

- nr 130a1, nr 130a2, nr 130b1, nr 130b2, nr 130c1, nr 130c2, nr 130d2, nr 130f1, nr 130f2 – z rękawic lateksowych koloru niebieskiego,

- nr A49a i A49b – z rękawic z napisem „RTELA”,

- nr A2a – z maski pełnotwarzowej,

- nr A2b – z półmaski „3M 6200”,

- nr A61 – z notesu,

wyizolowano DNA pochodzenia męskiego, którego profil jest zgodny z profilem DNA M. K. (1);

2. z próbek pobranych i oznaczonych do badań:

- nr 23a1, nr 23a2, nr 23b1, nr 23b2, nr 23d – z rękawic oraz fragmentów rękawic lateksowych,

- nr 94a, nr 94 b – z prawej i lewej rękawicy z napisem „RTELA”,

- nr 117a, nr 117b – z dwóch prawych rękawic z napisami „10” i „9”,

- nr 118a i nr 118b – z prawej i lewej rękawicy,

- nr 119 – z prawej rękawicy z napisem „10”,

- nr 125a i nr 125b – z prawej i lewej rękawicy,

- nr 127a – z prawej rękawicy,

- nr 128a i nr 128b – z prawej i lewej rękawicy,

- nr 177a i nr 177 b – z prawej i lewej rękawicy z napisem „RTELA”,

- nr 180b – z lewej rękawicy z napisem „RECONIT”,

wyizolowano DNA pochodzenia męskiego, którego profil jest zgodny z DNA R. G. (1).

Nadto z próbki oznaczonej nr 130d1, pobranej z rękawicy lateksowej, wyizolowano mieszaninę DNA pochodzącego od co najmniej dwóch osób, przy czym w każdym z oznaczonych układów stwierdzono w tej mieszaninie cechy profilu DNA charakterystycznego dla M. K. (1) i R. G. (1). Zatem nie można wykluczyć pochodzącego od nich materiału biologicznego w/wym. próbce. Również w próbce nr 39e, pobranej z plastikowej miski koloru pomarańczowego, nie można wykluczyć obecności materiału biologicznego pochodzącego od M. K. (1). Z kolei wyodrębniony z próbki nr 23c, pobranej z fragmentu rękawiczki lateksowej, profil DNA jest zgodny z profilem DNA R. G. (1). (k.616-663)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: częściowo wyjaśnień oskarżonych R. G. (1) (k.105-106, 118-119, 168-168v, 788-789, 1096v-1098) i M. K. (1) (k.109-110, 123-124, 784-785, 1098-1098v); zeznań świadków: S. K. (k.74-75, 1135v-1136), A. P. (k.30-32, 236-238) i M. W. (k.257-260); a także – protokołów zatrzymania osoby (k.2-2v, 9-9v), protokołów przeszukania osoby (k.3-4v, 10-11v), protokołów zatrzymania rzeczy (k.6-8, 13-15v, 144-146v), protokołów przeszukania (k.17-20, 23-25), umowy najmu (k.34-37), materiału poglądowego (k.38-60, 239-239v, 309-317, 319-323, 325-340, 342-349, 351-403, 422-431), protokołów oględzin (k.77-85ł, 90-99v, 111-114v, 134-136v, 137-138v, 139-141, 142-143v, 172-175v, 180-186, 196-197v, 198-200, 214-217, 232-234, 243-244v, 725-726v), informacji z wykonania badań analitycznych (k.73), szkiców (k.85m, 791-792), protokołów pobrania materiału porównawczego (k.170, 171, 567, 568), zapisków (k.187-188, 218-221, 793a), odpisu wyroku Sądu Okręgowego w Białymstoku sygn. akt III K 147/11 (k.202-206), opinii kryminalistycznych (k.570-574, 583-609, 616-663, 729-763), wykazu (k.764-765) oraz notesu z zapiskami (k.793).

Zeznania świadka, przesłuchanego w charakterze podejrzanego, M. K. (2) (k.457-459, 460-461) nie miały znaczenia dla poczynionych w sprawie ustaleń.

Oskarżony M. K. (1) przesłuchany w toku postępowania przygotowawczego początkowo przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu (k.109-110, 123-124), lecz przesłuchany ponownie zanegował swoją winę (k.784-785). Przesłuchany w toku rozprawy głównej (k.1098-1098v) jedynie częściowo przyznał się do popełnienia zarzucanego mu przestępstwa.

Z kolei R. G. (1) przesłuchany w charakterze podejrzanego (k.105-106, 118-119, 168-168v, 788-789) nie przyznał się do stawianego mu zarzutu. Przesłuchany natomiast w charakterze oskarżonego (k.1096v-1098) przyznał się również do winy jedynie częściowo.

Oskarżony M. K. (1) przesłuchany w toku śledztwa w dniach: 25 marca 2014 roku (k.109-110), 26 marca 2014 roku (k.123-124) i 25 maja 2014 roku (k.784-785) odmówił złożenia wyjaśnień.

Przesłuchany natomiast w toku rozprawy głównej w dniu 01 grudnia 2015 roku (k.1098-1098v) potwierdził, że był obecny na przedmiotowej posesji, lecz wykonywał tam jedynie prace porządkowe. Jednocześnie zaprzeczył, aby produkował jakiekolwiek narkotyki. Wyjaśnił nadto, że od osoby znanej mu jedynie z widzenia otrzymał propozycję opieki nad tymi zabudowaniami za wynagrodzeniem. Po otrzymaniu kontaktu do właścicielki wynajął posesję mieszczącą się w A. (...), gmina C.. Klucze przekazał osobie, która złożyła mu propozycję zarobienia pieniędzy, on zaś podjął się naprawy centralnego ogrzewania i elektryczności zniszczonych od uderzenia pioruna oraz podłączył do budynku gaz. Nie wiedział, co będzie się działo na posesji, ale domyślił się jak „to zaczęło działać”. Dodał, że przebywał tam cały czas, bo miał tego pilnować i sprzątać za kwotę 5.000 złotych miesięcznie. „Jeśli na posesji coś było robione” otrzymywał znak klaksonem i to oznaczało, że ma nie opuszczać domu, tzn. mógł przebywać na zewnątrz jedynie od strony stawu, nie zaś zabudowań gospodarczych. Gdy osoba lub osoby produkujące narkotyki opuszczały posesję, również otrzymywał znak klaksonem samochodowym. Wówczas wiedział, że rano może przystąpić do sprzątania pomieszczeń. Wyjaśnił także, iż na wynajętej posesji zamieszkał z nim wspólnie R. G. (1), ale trudno mu powiedzieć w jakim czasie. Podczas obecności pojawiających się tam ludzi również R. G. (1) nie wychodził z budynku. Osoba, która go wynajęła do pilnowania posesji przyjeżdżała i osobiście wręczała mu pieniądze. Człowiek ten przyjeżdżał raz w tygodniu. R. G. (1) nie otrzymywał żadnego wynagrodzenia, zaś pomagał na posesji za przysłowiowe jedzenie i spanie. Nie jest w stanie podać ile czasu trwał cykl produkcyjny, nieraz było to 2-3 dni, nieraz jeden dzień. Dodał, że wiedział jakie jest zagrożenie, gdy zostanie złapany i jakie mogą być tego konsekwencje.

Po ujawnieniu przez Sąd wyjaśnień złożonych w toku śledztwa oskarżony potwierdził je i dodał, że policjanci wzięli go śpiącego z łóżka i na przesłuchaniu pytano go, czy tam był więc się do tego przyznał. Podkreślił, że wówczas przyznał się jedynie do tego, że był obecny na posesji.

Oskarżony Rober G. przesłuchany w postępowaniu przygotowawczym w dniach: 25 marca 2014 roku (k.105-106), 26 marca 2014 roku (k.118-119) i 26 maja 2015 roku (k.788-789) również skorzystał z prawa do odmowy złożenia wyjaśnień.

Przesłuchany natomiast w charakterze oskarżonego w dniu 01 grudnia 2015 roku (k.1096v-1098) wyjaśnił, że przebywał na posesji w A., ale nie wytwarzał tam żadnych substancji psychotropowych ani prekursorów. Dodał, że w czasie przerwy w odbywaniu kary poddał się operacji kręgosłupa. Po opuszczeniu szpitala miał kontynuować leczenie na wolności oraz otrzymał skierowanie na rehabilitację. Wówczas dowiedział się, że jest poszukiwany przez policję w związku z wprowadzeniem mu do wykonania wyroku Sąd w Białymstoku. Chcąc uniknąć ponownego osadzenia zaczął się ukrywać. Pod koniec lutego 2013 roku kiedy wracał z wizyty lekarskiej w okolicy przystanku „Plac (...)” spotkał M. K. (1), który zaproponował mu pomoc. M. K. (1) powiedział mu, że pilnuje domu i może go tam zabrać. Następnie pojechali na posesję pod N.. W zamian za możliwość schronienia miał pomagać M. K. (1) w sprzątaniu i myciu „różnych rzeczy” na posesji, przenoszeniu baniek i innych przedmiotów. Dodał, że na posesji byli tylko we dwóch. Domyślał się do czego służyły bańki szklane i różne naczynia, które mył, ale chodziło mu tylko o ukrycie się przed policją na okres miesiąca. Wyjaśnił nadto, że on tam tylko sprzątał i nie wiedział, żeby była tam jakaś produkcja i żeby M. „coś tam robił”. Stwierdził, że domyślał się co jest produkowane na posesji, gdyż – jak się wyraził – „każdy ma oczy i widzi, co tam było”, lecz nie rozmawiał na ten temat z M. K. (1). Podczas jego obecności nic nie było włączone, niczego nie dotykał, jedynie „to co było do zabrania, to wynosił w worku”. Po wejściu do pomieszczenia gospodarczego został zatrzymany prze Policję.

Po ujawnieniu przez Sąd wyjaśnień złożonych w toku śledztwa oskarżony potwierdził je w całości.

W ocenie Sądu I instancji, wyjaśnienia oskarżonych M. K. (1) i R. G. (1) jedynie w części zasługują na wiarę. Oceniając zatem wyjaśnienia zarówno M. K. (1), jak też R. G. (1) nie sposób nie zauważyć, że w toku niniejszego postępowania prezentowali oni postawę ukierunkowaną na umniejszenie swojej winy, zgodnie wyjaśniając, że wprawdzie przebywali na posesji w A. (...), lecz ich zadaniem było jedynie dozorowanie w/wym. posesji i utrzymanie jej w należytym porządku, tj.: sprzątanie, zmywanie szklanych przedmiotów i wyrzucanie śmieci. M. K. (1) dodał, że na posesji w A. przebywał od października 2013 roku. Za wykonywane prace otrzymywał kwotę 5.000 złotych miesięcznie od nieustalonego mężczyzny (którego personaliów odmówił podania). R. G. (1) wyjaśnił natomiast, że na przedmiotową posesję przyjechał z M. K. (1) najprawdopodobniej na przełomie lutego i marca 2014 roku, gdzie miał ukrywać się przed Policją. W zamian za możliwość przebywania na posesji miał pomagać M. K. (1) w wykonywaniu wyżej opisanych czynności. Obaj oskarżeni dodali nadto, że mieli świadomość, iż na posesji w A. (...) wytwarzane są narkotyki.

Analizując zatem wyjaśnienia oskarżonych, zdaniem Sądu, należy dać niewątpliwie wiarę depozycjom M. K. (1) w zakresie odnoszącym się do wynajęcia przez niego, na polecenie nieustalonego w śledztwie mężczyzny, od A. P. posesji w miejscowości A. (...), gm. C. oraz późniejszych kontaktów oskarżonego z w/wym. mężczyzną. Na wiarę zasługują również wyjaśnienia oskarżonych w częściach, w których opisali oni swoje spotkanie na ulicy w okolicach przystanku „Plac (...)” w W. oraz ich późniejszy wspólny pobyt na wynajętej przez M. K. (1) od A. P. posesji. Bezspornym jest także, iż w trakcie wspólnego zamieszkiwania na w/wym. posesji mieli oni bezpośredni kontakt z aparaturą, składającą się na sześć linii technologicznych zainstalowanych w pomieszczeniach gospodarczych.

Na wstępie podnieść należy, że w realiach niniejszej sprawy brak jest jakichkolwiek dowodów, które by w omawianej części wyjaśnieniom oskarżonych M. K. (1) i R. G. (1) przeczyły.

Nadto wyjaśnienia oskarżonych we wskazanym zakresie znalazły częściowe potwierdzenie w zeznaniach świadka A. P. (k.30-32, 236-238), która potwierdziła, że wynajęła należącą do niej (...). Zeznała również, że klucze od posesji przekazała oskarżonemu w dniu 18 października 2013 roku. Dodała, że na początku marca 2014 roku na terenie posesji spotkała R. G. (1). Fakt zatrzymania obu oskarżonych na terenie przedmiotowej nieruchomości w dniu 24 marca 2014 roku potwierdził także świadek S. K. (k.74-75, 1135v-1136), funkcjonariusz Policji biorący udział w interwencji. Zarówno wyjaśnienia oskarżonych w powyżej przedstawionym zakresie, jak też zeznania w/wym. świadków znalazły potwierdzenie w dowodach z dokumentów, takich jak: pozwolenie na przebywanie M. K. (1) na terenie posesji (k.33), umowa najmu (k.34-37), protokoły zatrzymania osoby (k.2-2v, 9-9v), materiał poglądowy (k.38-60), szkice (k.85m, 791-792) i odpis wyroku Sądu Okręgowego w Białymstoku sygn. akt III K 147/11 (k.202-206).

W pozostałej części, w ocenie Sądu I instancji, wyjaśnienia oskarżonych na wiarę nie zasługują. Sąd tym samym nie uwzględnił wyjaśnień oskarżonych M. K. (1) i R. G. (1), w których dowodzili, że w czasie pobytu na posesji w A. (...) zajmowali się jedynie pracami porządkowymi i nie uczestniczyli osobiście w produkcji amfetaminy, jak również prekursora w postaci (...). W powyższej części wyjaśnienia oskarżonych należy traktować bowiem jedynie jako przyjęte przez nich linie obrony, gdyż są one sprzeczne z ujawnionym przez Sąd materiałem dowodowym, a w szczególności z zeznaniami świadka S. K. (k.74-75, 1135v-1136), a także: protokołami przeszukania (k.17-20, 23-25), protokołami oględzin (k.77-85ł, 90-99v, 111-114v, 134-136v, 137-138v, 139-141, 142-143v, 172-175v, 180-186, 196-197v, 198-200, 214-217, 232-234, 243-244v, 725-726v), informacjami z wykonania badań analitycznych (k.73), materiałem poglądowym (k.38-60, 239-239v, 309-317, 319-323, 325-340, 342-349, 351-403, 422-431), protokołem oględzin (k.77-85m) oraz opiniami kryminalistycznymi z zakresu badań chemicznych, daktyloskopijnych i biologicznych (k.572-574, 583-609, 616-663, 729-763).

Świadek S. K. (k.74-75, 1135v-1136) – funkcjonariusz Policji uczestniczący w interwencji w dniu 24 marca 2014 roku na posesji w A. (...), potwierdził fakt zatrzymania na miejscu zdarzenia obu oskarżonych oraz ujawnienie i zabezpieczenie linii technologicznych służących do produkcji amfetaminy i jej prekursorów. Zeznał, że M. K. (1) został zatrzymany w pomieszczeniach mieszkalnych, zaś R. G. (1) w jednym z pomieszczeń gospodarczych, w których znajdowały się działające linie technologiczne do produkcji narkotyków i prekursora – (...).

Sąd w pełni dał wiarę zeznaniom wyżej omawianego świadka. Jego zeznania są bowiem rzeczowe i konsekwentne, a ponadto znalazły potwierdzenie w powyżej już wymienionych dokumentach, tj.: protokołach zatrzymania osoby (k.2-2v, 9-9v), protokołach przeszukania (k.17-20, 23-25), protokołach oględzin (k.77-85ł, 90-99v, 111-114v, 134-136v, 137-138v, 139-141, 142-143v, 172-175v, 180-186, 196-197v, 198-200, 214-217, 232-234, 243-244v, 725-726v), informacji z wykonania badań analitycznych (k.73), materiale poglądowym (k.38-60, 239-239v, 309-317, 319-323, 325-340, 342-349, 351-403, 422-431), a w szczególności opiniach kryminalistycznymi z zakresu badań chemicznych, daktyloskopijnych i biologicznych (k.572-574, 583-609, 616-663, 729-763).

Z opinii z zakresu daktyloskopii nr (...) w sposób niebudzący wątpliwości wynika, że odwzorowania linii papilarnych zabezpieczone w budynku gospodarczym przylegającym do bramy wjazdowej na posesję w A. (...), ujawnione na cylindrze o pojemności 1.000 cm ^{( 3)}, dwóch nasadkach destylacyjnych oraz na dwóch chłodnicach, należą do R. G. (1) (k.583-609). Nadto analiza treści opinii z zakresu badań biologicznych nr (...) wskazuje, że ujawnione na przedmiotowej posesji liczne ślady biologiczne są zgodne z profilem DNA M. K. (1) (ślady o nr nr: 167 – z pistoletu; A50, A55, 92 – z niedopałków papierosów; 119 – z prawej rękawicy; 130 – z rękawic lateksowych koloru niebieskiego; A49 – z rękawic z napisem „RTELA”; A2a – z maski pełnotwarzowej; A2b – z półmaski „3M 6200” i A61 – z notesu) oraz profilem DNA R. G. (1) (ślady o nr nr: 23 – z rękawic oraz fragmentów rękawic lateksowych; 94 – z prawej i lewej rękawicy z napisem „RTELA”; 117 – z dwóch prawych rękawic z napisami „10” i „9”; 118 – z prawej i lewej rękawicy; 119 – z prawej rękawicy z napisem „10”; 125 – z prawej i lewej rękawicy; 127a – z prawej rękawicy; 128 – z prawej i lewej rękawicy; 177 – z prawej i lewej rękawicy z napisem „RTELA”; 180b – z lewej rękawicy z napisem „RECONIT”). Nie można wykluczyć również, że materiał biologiczny zabezpieczony z próbki oznaczonej nr 130d1 pochodzi od oskarżonych. Z kolei w próbce nr 39e, wyizolowane DNA nie wyklucza obecności materiału genetycznego M. K. (1), natomiast wyklucza obecność materiału biologicznego należącego do R. G. (1). Nadto materiał biologiczny z próbki oznaczonej do badań nr 23c jest zgodny z DNA R. G. (1), natomiast wykluczona został obecność materiału biologicznego należącego do M. K. (1) (k.616-663).

Na szczególną uwagę zasługuje także opinia z zakresu badań chemicznych opracowana przez biegłą z Laboratorium Kryminalistycznego Komendy Stołecznej Policji w W. / (...)/. Z opinii tej wynika m.in., że w miejscu ujawnienia sześciu kompletnych linii technologicznych: czterech do produkcji prekursora – (...) oraz dwóch do produkcji amfetaminy, stwierdzono: obecność produktu finalnego w postaci siarczanu amfetaminy w ilości 18,14 kg zmieszanego z kofeiną o zawartościach procentowych od 47% do 90%, obecność prekursorów do produkcji narkotyków w postaci: alfa-fenyloacetoacetonitrylu ( (...)u) – ok. 86 kg, toluenu – ok. 56,6 l, 1-fenylo-2-propanonu ( (...)), kwasu chlorowodorowego (kwasu solnego) – ok. 298 l, kwasu siarkowego – ok. 52 l, a także kofeiny. Zabezpieczono nadto: roztwory zawierające amfetaminę o łącznej objętości ok. 30 l, z których można wyprodukować ok. 40 kg siarczanu amfetaminy, (...) w ilości ok. 1270 l, mrówczan amonu o łącznej masie ok. 115 kg, kwas chlorowodorowy ok. 298 l, wodorotlenek sodu ponad 300 kg, kwas siarkowy w ilości 52 l. W opinii biegłej zabezpieczone na posesji w A. (...) substancje, rozpuszczalniki oraz sprzęt laboratoryjny (reaktory, chłodnice, czasze grzewcze, zestaw do destylacji oraz działające systemy chłodzenia, grzania oraz wentylacji) potwierdziły, że była tam prowadzona synteza amfetaminy metodą L., a także był wytwarzany prekursor w postaci (...) (k.729-763). Amfetamina i jej sole są wymienione w wykazie substancji psychotropowych grupa II-P, stanowiącym załącznik nr 2 do Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z dnia 29.07.2005 roku. F. ( (...)) jest wymieniony w wykazie prekursorów kategorii 1, stanowiącym Załącznik nr 1 do rozporządzenia (we) nr 273/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. w sprawie prekursorów narkotykowych. Kwas solny oraz kwas siarkowy są wymienione w wykazie prekursorów kategorii 3, stanowiącym Załącznik nr 1 do rozporządzenia (we) nr 273/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. w sprawie prekursorów narkotykowych (k.729-763).

Sąd w pełni uwzględnił powyżej omówione opinie biegłych. W ocenie Sądu są one bowiem pełne i jasne, a nadto nie zostały zakwestionowane przez żadną ze stron. Nadto biegli w swoich dziedzinach dysponują odpowiednią wiedzą specjalistyczną i doświadczeniem zawodowym.

Tym samym, mając na uwadze omówiony wyżej materiał dowodowy, zdaniem Sądu Okręgowego, wersja zdarzeń przedstawiona przez oskarżonych M. K. (1) i R. G. (1) w ocenianym zakresie nie polega na prawdzie. Ilość śladów zarówno daktyloskopijnych, jak też biologicznych zabezpieczonych na miejscu zdarzenia, a w szczególności ich usytuowanie (na maskach ochronnych i rękawicach, w tym lateksowych - M. K. i R. G., oraz na cylindrze o pojemności 1.000 cm ^{( 3)}, dwóch nasadkach destylacyjnych i chłodnicach - odciski linii papilarnych R. G.), świadczą w ocenie Sądu o tym, że obaj oskarżeni na terenie posesji w miejscowości A. (...) nie tylko wykonywali prace porządkowe, lecz również brali czynny udział w wytwarzaniu zarówno głównego prekursora do produkcji amfetaminy – (...), jak też samej amfetaminy. Na podkreślenie zasługuje również fakt ujawnienia na przedmiotowej posesji w pomieszczeniach gospodarczych siarczanu amfetaminy w znacznej ilości, tj. 18,14 kg, zmieszanego z kofeiną o zawartościach procentowych od 47% do 90%, chemikaliów służących do wytwarzania (...) i amfetaminy oraz kofeiny. Gdyby oskarżeni – jak twierdzili – pilnowali jedynie posesji i wykonywali na niej prace porządkowe, funkcjonariusze policji w czasie oględzin pomieszczeń gospodarczych nie mieliby prawa ujawnić produktu finalnego, który po zakończeniu cyklu produkcyjnego zostałby zapewne zabrany przez osoby wytwarzające środki odurzające. Na przedmiotowej nieruchomości zabezpieczono zaś nie tylko siarczan amfetaminy zmieszany z kofeiną, ale także kofeinę i urządzenia służące do mieszania w/wym. substancji, co świadczy z kolei o tym, że w niedługim czasie przed interwencją Policji substancje te musiały zostać ze sobą zmieszane. Nie bez znaczenia pozostaje również fakt, że w próbkach zabezpieczonych w pojazdach użytkowanych przez M. K. (1), tj. samochodach marki „R. (...)” oraz „V. (...)” stwierdzono obecność amfetaminy, a nadto w samochodzie marki „R. (...)” stwierdzono obecność 1-fenylo-2-propanonu ( (...)).

Zatem Sąd odmówił wiary twierdzeniom oskarżonych, że ich pobyt na posesji wynajętej od A. P. wiązał się jedynie z dozorowaniem tej posesji i utrzymywaniem na niej porządku na polecenie nieustalonego mężczyzny.

W toku postępowania wykonano ponadto kolejne opinie z zakresu daktyloskopii, badań biologicznych i chemicznych.

W opinii z zakresu badań daktyloskopijnych wykonanej w Laboratorium Kryminalistycznym Komendy Stołecznej Policji w W. / (...)/, biegli we wnioskach końcowych wskazali, że na zabezpieczonym do badań materiale dowodowym w postaci jedenastu toreb foliowych oznaczonych nr nr 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16 – brak śladów linii papilarnych oskarżonych pobranych jako materiał porównawczy (k.531-534).

Z kolejnej opinii z zakresu daktyloskopii nr (...) wynika, że na zabezpieczonym materiale dowodowym w postaci koszyczka z tworzywa sztucznego – ślad nr 4, foliowych torbach reklamowych nr nr 8, 9 – ujawniono ślady linii papilarnych, które ze względu na niewystarczającą liczbę cech szczególnych nie nadawały się do identyfikacji. Na pistolecie oznaczonym jako ślad nr 1, dwóch magazynkach z dwudziestoma nabojami – ślad nr 2, walcu – ślad nr 3, papierowym pudełku, dwudziestu jeden sztukach naboi i czterech łuskach – ślad nr 4, pudełku papierowym, dwóch koszyczkach z tworzywa sztucznego z trzydziestoma nabojami – ślad nr 5 oraz metalowej nakrętce – ślad nr 6, również nie ujawniono śladów linii papilarnych (k.547-554).

Z opinii z zakresu badań biologicznych / (...)/ wynika, że na zabezpieczonym materiale porównawczym w postaci toreb foliowych oznaczonych nr nr 6, 7, 9, 11, 13, 15, 16 wyizolowano znikome ilości DNA, natomiast dla próbek o nr nr 8, 10, 12 i 14 nie uzyskano pozytywnego wyniku badań genetycznych (k.537-544).

We wnioskach opinii nr (...) z zakresu badań biologicznych biegli z kolei wskazali, że pobrane próbki i oznaczone do badań, jako nr 1a z rękojeści pistoletu – ślad nr 1, nr 1b, z krawędzi języka spustowego i krawędzi kabłąka pistoletu – ślad nr 1, nr 1c, z ząbkowanej powierzchni zamka, korka bezpiecznika oraz gwintowanego końca lufy pistoletu – ślad nr 1, nr 6, z nakrętki – ślad nr 6, nr 8 z reklamówki – ślad nr 8, nr 9, z reklamówki – ślad nr 9, nr 3a z całej powierzchni walca – ślad nr 3, nie kwalifikują się do identyfikacji. Próbki oznaczone jako nr 2a i nr 2b z magazynku – ślad nr 2, nr 3 z krawędzi walca – ślad nr 3, nr 4 z krawędzi papierowego pudełka oraz krawędzi plastikowego koszyczka z nabojami – ślad nr 4 oraz nr 5 z krawędzi papierowego pudełka oraz krawędzi plastikowych koszyczków z nabojami – ślad nr 5, także nie przyczyniły się do oznaczenia profilu DNA (k.557-566).

Z opinii chemicznej wykonanej w Laboratorium Kryminalistycznym Komendy Stołecznej Policji w W. nr L-Z4- (...) wynika wreszcie, że wszystkie próbki proszków zawierają siarczan amfetaminy oraz we wszystkich próbkach stwierdzono obecność kofeiny. Profile zanieczyszczeń próbek wskazują, że pochodzą one z tego samego źródła (k.570-574).

Również powyższe opinie zasługują na uwzględnienie jako niebudzące wątpliwości. Jednak opinie te, poza ostatnią, nie miały istotnego znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.

Sąd – jako zgodnym m.in. z: protokołem przeszukania (k.23-25), materiałem poglądowym (k.38-60, 309-317) i protokołem oględzin (k.134-136v) – dał także wiarę zeznaniom świadka M. W. (k.257-260). Świadek M. W. potwierdził jedynie fakt znajomości z oskarżonym M. K. (1), któremu użyczał zabezpieczony na posesji w A. (...) swój samochód marki „R. (...)” o nr rej. (...).

Istotnego znaczenia w sprawie nie miały natomiast zeznania świadka M. K. (2) (k.457-459, 460-461) – przesłuchanego w charakterze podejrzanego. M. K. (2) podał, że wiadomym było w środowisku przestępczym o „najeździe Policji na wytwórnię gdzieś pod N.”, podczas którego zatrzymano „chemików”. Według jego wiedzy ujawniona wytwórnia miała należeć do R. C. i P. N.. Uwzględniając treść depozycji w/wym. świadków Sąd odstąpił od ich oceny.

Mając na uwadze powyższe ustalenia, zdaniem Sądu Okręgowego, wina oskarżonych M. K. (1) i R. G. (1) w zakresie przypisanego im czynu wątpliwości nie budzi i została im w pełni udowodniona.

Z ujawnionego materiału dowodowego wynika bowiem niezbicie, że oskarżony M. K. (1) w okresie od 18 października 2013 roku do 24 marca 2014 roku oraz oskarżony R. G. (1) w okresie od początku marca 2014 roku do 24 marca 2014 roku, w A. (...), gm. C., pow. (...), woj. (...), wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, działając wspólnie i w porozumieniu ze sobą oraz nieustalonymi osobami, wytworzyli znaczną ilość substancji psychotropowej w postaci amfetaminy o łącznej wadze nie mniejszej niż 18,9 kg oraz znaczne ilości prekursorów w postaci:

- 1.270 litrów (...) (1-fenylo-2-propanonu), z którego można wytworzyć 952,0 kg amfetaminy,

- 30 litrów zasadowej amfetaminy, z której można wytworzyć 40,0 kg amfetaminy,

- 86,0 kg (...)u (alfa-fenyloacetoacetonitrylu), z którego można wytworzyć 32,0 kg amfetaminy.

Przepis art. 53 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii penalizuje zachowanie sprawcy polegające m.in. na sprzecznym z ustawą wytwarzaniu środków odurzających lub substancji psychotropowych. Zgodnie z literalnym brzmieniem art. 4 pkt. 35 powołanej ustawy pojęcie „wytwarzanie” oznacza czynności, za pomocą których mogą być otrzymywane środki odurzające, substancje psychotropowe, prekursory albo środki zastępcze, ich oczyszczanie, ekstrakcję surowców i półproduktów oraz otrzymywanie soli tych środków lub substancji. Opisywane przestępstwo ma charakter umyślny, można je popełnić zarówno z zamiarem bezpośrednim, jak i z zamiarem ewentualnym, przy czym zbrodnia określona w ust. 2 niniejszego artykułu, stanowiąca kwalifikowany typ przestępstwa określonego w ust. 1, obejmująca znamię znacznej ilości lub działania w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, może być dokonana jedynie w zamiarze bezpośrednim, gdyż ze względu na działanie celowe ( dolus coloratus) wykluczony jest zamiar ewentualny.

W tym miejscu należy wskazać także, iż współsprawstwo zachodzi, gdy co najmniej dwie osoby, działając w porozumieniu wspólnie dokonują czynu zabronionego. Warunkiem sine qua non współsprawstwa jest istnienie porozumienia, które musi nastąpić przed lub w trakcie realizacji czynu zabronionego, przy czym jego forma jest dowolna, a istotę wyczerpuje uzgodnienie popełnienia wspólnie przestępstwa. Z samej istoty współsprawstwa wynika, że każdy ze współsprawców ponosi odpowiedzialność za całość uzgodnionego przestępstwa, a więc także w tej jego części, w której znamiona czynu zabronionego zostały zrealizowane zachowaniem innego lub innych współsprawców (vide postanowienie SN z dnia 1 marca 2005 r., III KK 249/04, OSNKW 2005, nr 7-8, poz. 63). Dlatego też wytwórcy substancji odurzającej działający wspólnie i w porozumieniu odpowiadają za skutki niezależnie od tego, który z uczestników przynosił prekursory, wywoził szkło, czuwał nad samopoczuciem drugiego uczestnika, wywoził gotową amfetaminę, czy też sprawował bezpośredni nadzór nad procesem produkcji i dodawaniem składników (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 28 stycznia 1998 r.). Objęty treścią porozumienia zamiar wspólnego popełnienia przestępstwa stanowi zatem podstawę przypisania wszystkim współsprawcom odpowiedzialności za „całość” wspólnie zrealizowanego przestępstwa, naturalnie w granicach własnej winy każdego z nich.

Przechodząc do realiów niniejszej sprawy wskazać trzeba, że przestępstwo przypisane M. K. (1) i R. G. (1) polega na produkcji amfetaminy oraz (...) prekursora do jej produkcji, która to produkcja może się odbywać wieloma metodami, zaś najpopularniejszą z nich jest synteza metodą L., która dzieli się na trzy etapy.

Zdaniem Sądu, uwzględniając ujawniony w toku rozprawy głównej materiał dowodowy, a w szczególności protokoły przeszukania (k.17-20, 23-25, 27-28v, 64-66v), protokoły oględzin (k.77-85ł, 90-99v, 111-114v, 134-138v, 139-141, 142-143v, 172-175v, 214-217), materiał poglądowy (k.38-60, 309-317, 320-323, 326-339, 343-349, 352-403, 422-431) i omówione wcześniej opinie biegłych (k.572-574, 583-609, 616-663, 729-763), nie ulega wątpliwości, iż oskarżeni działając wspólnie dopuścili się wytworzenia znacznych ilości amfetaminy i (...), zaś ich zachowanie objęte było porozumieniem i uzgodnionym podziałem ról. Tym samym, w ocenie Sądu, zabezpieczone na posesji ślady kryminalistyczne, omówione we wskazanych wcześniej opiniach biegłych, świadczą bezspornie o tym, że M. K. (1) i R. G. (1), wykorzystując przyrządy służące do niedozwolonego wytwarzania środków odurzających w postaci linii technologicznej wyposażonej w urządzenia techniczne o dużej wydajności w postaci kolb szklanych okrągłodennych i płaskodennych wraz z czaszami grzewczymi, chłodnic szklanych, rozdzielaczy szklanych, reduktorów, termometrów, kanistrów oraz prekursorów, takich jak: fenyloaceton ( (...)), alkohol etylowy, kwas solny, kwas siarkowy, wodorotlenek sodowy – wytwarzali, wbrew przepisom ustawy, substancje psychotropowe w postaci amfetaminy metodą L., jak też prekursor w postaci (...). Wskazać także należy, że oskarżeni – co zresztą sami przyznali – mieli pełną świadomość znaczenia swoich czynów.

W tym miejscu raz jeszcze podkreślić trzeba, że do przyjęcia współsprawstwa nie jest konieczne „własnoręczne” realizowanie znamion czynu zabronionego, gdyż decyduje wspólne popełnienie przestępstwa według uzgodnionego podziału ról (vide wyrok SN z dnia 19 czerwca 1978 r., I KR 120/78, OSNKW 1978, nr 10, poz. 110).

Nie ulega również wątpliwości, że zabezpieczona na posesji w A. (...) ilość środków psychotropowych stanowi „znaczną ilość”, gdyż mogłaby zaspokoić potrzeby nawet kilkudziesięciu tysięcy uzależnionych. Dla przykładu należy zacytować tu wyrok Sądu Najwyższego z dnia 1 marca 2006 r., sygn. akt II KK 47/05 (OSNKW 2006, z. 6, poz. 57), w którym Sąd stwierdził, że: miarą „znaczności” w rozumieniu art. 48 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, jak i art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179, poz. 1484) – „... Jeżeli zatem przedmiotem czynu jest taka ilość tych środków, która mogłaby zaspokoić tego rodzaju potrzeby co najmniej kilkudziesięciu uzależnionych, to należy przyjąć, że jest tych środków znaczna ilość”. Identyczne stanowisko Sąd Najwyższy zajął w postanowieniach: z dnia 1 lutego 2007 r., sygn. akt III KK 257/06 (OSNwSK 2007/1/339, Biul.PK 2007/7/27) i z dnia 7 lutego 2007 r., sygn. akt III KK 245/06 (LEX nr 568048) oraz w wyroku z dnia 10 czerwca 2008 r., sygn. akt III KK 30/08 (Prok. i Pr. 2008, z. 12, poz. 18). W uzasadnieniu postanowienia z dnia 23 września 2009 r., sygn. akt I KZP 10/09, Sąd Najwyższy podkreślił, że nie ma powodu do odstępowania od poglądu, wypracowanego w piśmiennictwie i judykaturze, w tym – orzecznictwie Sądu Najwyższego, że jeżeli przedmiotem czynności wykonawczej przestępstw określonych w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii jest taka ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, która mogłaby jednorazowo zaspokoić potrzeby co najmniej kilkudziesięciu osób uzależnionych, to jest to „znaczna ilość” w rozumieniu tej ustawy.

W tym stanie rzeczy, podzielając poglądy przytoczone powyżej Sąd stwierdził, że zabezpieczona na przedmiotowej posesji amfetamina w ilości łącznej nie mniejszej niż 18,9 kg oraz wskazane wyżej ilości poszczególnych prekursorów stanowią niewątpliwie ich „znaczną ilość”.

Mając na uwadze powyższe rozważania Sąd I instancji podzielił kwalifikację prawną czynu zaproponowaną przez Rzecznika Oskarżenia i uznał, że oskarżeni M. K. (1) i R. G. (1) działaniem swoim dopuścili się przestępstwa z art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii.

Sąd I instancji zmienił natomiast opis tego czynu w stosunku do R. G. (1) przyjmując, że w/wym. oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu w okresie od początku marca 2014 roku do dnia 24 marca 2014 roku. R. G. (1) w swoich wyjaśnieniach przyznał bowiem, że na posesję w A. przyjechał najprawdopodobniej pod koniec lutego 2014 roku. W realiach sprawy niniejszej brak jest jednocześnie jakichkolwiek dowodów, które by podanej przez oskarżonego wersji zaprzeczyły, a jednocześnie wskazywały, że R. G. (1) na wynajętej przez M. K. (1) posesji przebywał – jak przyjął to Oskarżyciel Publiczny – już od dnia 18 października 2013 roku. Z kolei z zeznań świadka A. P. bezsprzecznie wynika, że R. G. (1) na posesji w A. widziała dopiero na początku marca 2014 roku, kiedy to podwoziła go nawet do pobliskiego sklepu. Uwzględniając zatem treść zeznań A. P. Sąd przyjął, że oskarżony R. G. (1) przedmiotowego czynu dopuścił się w okresie od początku marca 2014 roku do dnia 24 marca 2014 roku, i w tym zakresie zmienił opis czynu.

Wymierzając kary M. K. (1) i R. G. (1) Sąd do okoliczności obciążających zaliczył wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu, którego w/wym. oskarżeni się dopuścili, w szczególności z uwagi na niebezpieczeństwo, zwłaszcza wśród osób młodych, jakie pociąga za sobą przestępczość związana z narkotykami. Wymierzając oskarżonym kary, oprócz wysokiego stopnia społecznej szkodliwości czynu, Sąd miał także na uwadze rodzaj czynu i okoliczności jego popełnienia. Na niekorzyść oskarżonych uwzględniono również znaczne ilości substancji psychotropowych oraz prekursora w postaci (...), w których wytwarzaniu wzięli oni udział. Jako okoliczności obciążające odnośnie R. G. (1) wzięto ponadto pod uwagę jego uprzednią karalność (k.86-88, 150-152, 723-724v, 1068-1069) i fakt, że ze skazań tych żadnych pozytywnych wniosków dla się na przyszłość nie wyciągnął oraz negatywną o nim opinię w miejscu zamieszkania (k.672-673).

Jako okoliczności łagodzące w stosunku do oskarżonego M. K. (1) Sąd potraktował jego dotychczasową niekaralność (k.76, 153, 721-722, 1060) oraz pozytywną o nim opinię kuratora sądowego w miejscu zamieszkania (k.668-671). Odnośnie R. G. (1) okoliczności łagodzących Sąd się nie dopatrzył.

Przy wymiarze kary Sąd kierował się nadto kryteriami wymienionymi w art. 53 § 1 i 2 k.k., uznając, że wyważonymi, sprawiedliwymi, a zarazem adekwatnymi do stopnia społecznej szkodliwości czynu i zawinienia oskarżonych będą kary 5-ciu (pięć) lat pozbawienia wolności. W ocenie Sądu kary te spełnią swoją funkcję wychowawczą i zapobiegawczą wobec oskarżonych i powstrzymają ich przed popełnieniem kolejnych przestępstw. Wobec treści art. 53 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, który przewiduje obok kary pozbawienia wolności także obligatoryjną karę grzywny Sąd wymierzył oskarżonym kary grzywny po 300 (trzysta) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięć) złotych. Zauważyć należy, że motywem działania sprawców naruszających przepis art. 53 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii jest chęć osiągnięcia korzyści majątkowej. Dlatego też, zdaniem Sądu, tylko surowe i konsekwentne karanie sprawców tych przestępstw może uświadomić im nieopłacalność działań sprzecznych z prawem i powstrzymać przed powrotem na drogę przestępstwa.

Na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet wymierzonych kar pozbawienia wolności zaliczono oskarżonym okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie: R. G. (1) od dnia 24 marca 2014 roku do dnia 28 marca 2014 roku, zaś M. K. (1) od dnia 24 marca 2014 roku do dnia 08 stycznia 2016 roku.

Na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii orzeczono nadto od obu oskarżonych nawiązki w kwotach po 15.000 (piętnaście tysięcy) złotych na rzecz Ośrodka (...) (...), ul. (...), (...)-(...) C..

Na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. dowody rzeczowe opisane w poz. od 1 do 5 wykazu dowodów rzeczowych na k. 796-815 akt sprawy jako zbędne dla dalszego postępowania Sąd nakazał zwrócić oskarżonemu R. G. (1).

Na podstawie art. 44 § 2 k.k. w zw. z art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii orzeczono przepadek poprzez zniszczenie dowodów rzeczowych opisanych w poz.: 27, 44, 56, 63-151, 157-177, 179-253, 255-309, 311-442 i 446-544 wykazu dowodów rzeczowych na k. 796-815 akt sprawy jako służących do popełnienia przestępstwa.

Na podstawie art. 230 § 3 k.p.k. dowody rzeczowe opisane w poz. od 38 do 43 wykazu dowodów rzeczowych na k. 796-815 akt sprawy Sąd nakazał przekazać Centralnemu Laboratorium Kryminalistycznemu Policji. Orzeczenie powyższe wydane w oparciu o przepis art. 230 § 3 k.p.k. zostało następnie sprostowane postanowieniem tut. Sądu z dnia 8 stycznia 2016 roku, bowiem omyłkowo orzeczono o dowodach rzeczowych, opisanych w poz. od 38 do 42, które nie zostały przekazane do dyspozycji Sądu.

Na podstawie art. 231 § 1 k.p.k. dowody rzeczowe opisane w poz.: 35, 55 i 310 wykazu dowodów rzeczowych na k. 796-815 akt sprawy nakazano złożyć do depozytu sądowego wobec wątpliwości komu mają zostać wydane.

Na podstawie art. 192a § 1 k.p.k. dowody rzeczowe opisane w poz. 153 i 445 wykazu dowodów rzeczowych na k. 796-815 akt sprawy nakazano zniszczyć.

Nadto dowody rzeczowe opisane w poz.: 30-34, 36-37, 47-48, 50-54, 61-62, 154-156, 178, 254 i 443-444 wykazu dowodów rzeczowych na k. 796-815 akt sprawy nakazano pozostawić w aktach sprawy.

O kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 627 k.p.k. oraz art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (tekst jedn. Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 z późn. zm.).

Z tych wszystkich względów Sąd orzekł jak w wyroku.